Στο Συμβούλιο της Επικρατείας προσέφυγαν ομοσπονδίες εμπόρων και υπαλλήλων, καταστηματάρχες και έμποροι, ζητώντας να ανασταλεί και ακυρωθεί ως αντισυνταγματική, παράνομη και αντίθετη στη Διεθνή Σύμβαση της Γενεύης και στην ευρωπαϊκή νομοθεσία, η απόφαση του υπουργού Ανάπτυξης που επιτρέπει τη λειτουργία των καταστημάτων όλες τις Κυριακές του έτους.

Οπως μετέδωσε το ΑΠΕ-ΜΠΕ, στο ΣτΕ προσέφυγαν η Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου, η Γενική Συνομοσπονδία Επαγγελματιών, Βιοτεχνών, Εμπόρων Ελλάδος, η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος, ο Εμπορικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης, δύο εμπορικές εταιρείες που έχουν καταστήματα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη και δέκα έμποροι.

Στην προσφυγή τους αναφέρουν ότι η επίμαχη υπουργική απόφαση που επιτρέπει πιλοτικά για έναν χρόνο την προαιρετική λειτουργία των καταστημάτων όλες τις Κυριακές του έτους, είναι «εξαιρετικά βλαπτική» για τους εμπόρους και ιδιωτικούς υπαλλήλους, καθώς λόγω του ανταγωνισμού αναγκάζονται να εργάζονται και τη μοναδική ημέρα της εβδομάδας που είχαν αργία.

Ακόμη, επισημαίνεται στην προσφυγή, ότι επεκτάθηκε η λειτουργία των καταστημάτων όλες τις Κυριακές και σε περιοχές μη τουριστικές, με συνέπεια η επίμαχη υπουργική απόφαση να είναι παράνομη, ενώ για την επέκταση αυτή δεν υπάρχουν στοιχεία που να τη δικαιολογούν.

Επίσης χαρακτηρίζουν παράνομη την επίμαχη υπουργική απόφαση γιατί πριν την έκδοσή της δεν προηγήθηκε διαβούλευση, όπως απαιτεί ο νόμος, με τους φορείς των εμπόρων και των υπαλλήλων καταστημάτων, αλλά και επειδή δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως εκπρόθεσμα, δηλαδή μετά την πάροδο της προβλεπόμενης από τον νόμο προθεσμίας.

Υπογραμμίζουν ακόμη, ότι η υπουργική απόφαση έρχεται σε αντίθεση με τη Διεθνή Σύμβαση της Γενεύης και την Ευρωπαϊκή οδηγία 94/104/1993, με τις οποίες καθιερώνεται η Κυριακή ως ημέρα αργίας και απαγορεύεται η λειτουργία των καταστημάτων και η απασχόληση των εργαζομένων.

Παράλληλα, παραβιάζει και σωρεία διατάξεων και αρχών του Συντάγματος, όπως είναι αρχές της ισότητας και της αναλογικότητας, αλλά και η υποχρέωση του κράτους για την προστασία της οικογένειας (άρθρο 21), της θρησκευτικής ελευθερίας και της άσκησης του δικαιώματος λατρείας κατά την καθιερωμένη αργία της Κυριακής (άρθρο 13), της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας και της συμμετοχής στην οικονομική και κοινωνική ζωή της χώρας και την απαγόρευση του ελεύθερου ανταγωνισμού (άρθρα 5 και 22).

Πηγή: http://www.tanea.gr 

Δυστυχῶς ἐπαληθευόμεθα ὅσοι ἐκφράσαμε τήν ἔντονη ἀνησυχία μας προφορικῶς καί γραπτῶς, ὅτι δηλαδή εἶναι προδιαγεγραμμένο τό σχέδιο νά καταργηθῇ ἡ ἀργία τῆς Κυριακῆς, κατόπιν τῆς λυσσαλέας πιέσεως τῶν καταχθονίων δυνάμεων πού μάχονται ἐναντίον τῆς Ὀρθοδοξίας καί τοῦ Γένους μας. Ἤδη διαβάσαμε ὅτι περνᾶμε πλέον στήν πιλοτικά «προαιρετική» λειτουργία τῶν ἐμπορικῶν καταστημάτων καί τίς 52 Κυριακές τοῦ χρόνου σέ συγκεκριμένες περιοχές τῆς χώρας (ΦΕΚ Β’ 1859/08-07-2014). Προσθέτομε λοιπόν σέ ὅσα ἔχομε γράψει ἐπί τοῦ θέματος μέχρι τώρα καί τίς παρακάτω σκέψεις.

Ἡ μέθοδος πού ἐφαρμόστηκε πάνω στό θέμα αὐτό καί πού ἐφαρμόζεται γενικῶς ὡς πρός τήν λήψη παρομοίων ἀποφάσεων, εἶναι συγκεκριμένη καί… ἀποτελεσματική. Κατ’ ἀρχάς «ρίχνεται» ἡ ἰδέα, ὥστε νά διαπιστωθῇ ἐάν ὑπάρχουν ἀντιδράσεις. Στήν συνέχεια προχωροῦν σταδιακά στήν ἐφαρμογή τῶν ἀποφάσεων, ὥστε νά ἐλέγχωνται οἱ ὅποιες ἀντιδράσεις. Ἐπιστρατεύεται ὁ τύπος καί γενικῶς τά Μ.Μ.Ε., ὥστε νά «ἑτοιμάσουν» μέ τόν γνωστό τρόπο τόν Λαό. Προβάλλονται τεχνηέντως καί συστηματικά κάποιοι πού ὑποστηρίζουν τίς ἀντορθόδοξες καί ἀνθελληνικές ἀπόψεις, καί ἤδη ἔχει ἀρχίσει τό ξήλωμα. Κατόπιν μπαίνουν σέ πλήρη ἐφαρμογή τά σχέδια ἀποϊεροποιήσεως τῆς ζωῆς μας καί ἁλώσεως τῶν πνευματικῶν κάστρων, ἀφοῦ καμφθοῦν ὅλες οἱ πνευματικές ἀντιστάσεις.

Ὁ Λαός χρησιμοποιεῖ τήν γνωστή φράση, προκειμένου νά χαρακτηρίσῃ τέτοιου εἴδους καταστάσεις, «ἡ μέθοδος τοῦ σαλαμιοῦ», τό ὁποῖο δηλαδή τεμαχίζεται καί καταναλώνεται σταδιακά. Ὑπάρχει ὅμως καί ἄλλη εὔστοχη παρομοίωση: «ἡ μέθοδος τοῦ βατράχου». Τί συμβαίνει δηλαδή; Ὅταν θέλῃς νά ζεματίσῃς τόν βάτραχο, δέν τό ἐπιτυγχάνεις ρίχνοντάς τον κατευθείαν στό βραστό νερό, διότι ἀντιδρᾶ ἀμεσώτατα καί φεύγει. Εἶναι ἀποτελεσματικώτερο νά τόν βάλῃς στό χλιαρό νερό, τό ὁποῖο τοῦ δημιουργεῖ ὡραία αἴσθηση, καί στήν συνέχεια ἐνῷ τό νερό θερμαίνεται, βράζει ὁ βάτραχος καί πεθαίνει λέγοντάς σου καί «εὐχαριστῶ».

Αὐτός ὁ τόπος ὁ ξεχωριστός γιά τήν ἱστορία καί τά παιδιά του, ἔφτασε σέ σημεῖο νά εἶναι πλέον ἀγνώριστος, ὄχι μόνο ὡς πρός τήν φυσική του κατάσταση, ἀλλά κυρίως ὡς πρός τήν πνευματική του ταυτότητα καί ὑπόσταση. Ἐπί δεκαετίες συνετελέσθη καί συντελεῖται αὐτή ἡ καταστροφή, αὐτό τό ξεθεμέλιωμα, καί μάλιστα χωρίς νά ἀνοίξῃ ρουθούνι.

Δέν ἔμεινε τίποτε ὄρθιο. Μᾶς κατέστρεψαν πνευματικά, μᾶς κουρέλιασαν ἠθικά, μᾶς ἐξευτέλισαν διεθνῶς, μᾶς ἤπιαν τό αἷμα οἰκονομικῶς, μᾶς ἔκαναν ζητιάνους στίς αὐλές τῶν ξένων καί μᾶς κατάντησαν πρόσφυγες μέσα στό ἴδιο μας τό σπίτι. Ἀλλοίωσαν τήν γλῶσσα μας. Παραχάραξαν τήν ἱστορία μας. Διέλυσαν τό θεσμό τῆς οἰκογενείας. Χτύπησαν ἀνελέητα τήν πίστη μας καί τήν χτυποῦν, δηλητηριάζοντας τά παιδιά μας μέσα ἀπό τό νεοποχίτικο πνεῦμα τοῦ θρησκευτικοῦ συγκρητισμοῦ.

Σέ λίγο θά ξεφυτρώνουν σάν τά μανιτάρια τά τζαμιά καί οἱ χῶροι λατρείας τῶν ἄλλων θρησκειῶν, ἀπό τήν πρωτεύουσα μέχρι τήν τελευταία γωνιά τῆς Ἑλλάδος. Ἀλλοίωσαν τόν πληθυσμιακό χάρτη τῆς Πατρίδος μας, μέ σκοπό νά καταστήσουν τούς Ἕλληνες μειονότητα στόν ἴδιο τους τόν τόπο. Παρέσυραν τούς νέους μας σέ ἕναν ἐξευτελιστικό καί ὑλιστικό τρόπο ζωῆς. Μεθόδευσαν τήν ἔκλυση τῶν ἠθῶν, καί συνελόντ’ εἰπεῖν διέλυσαν τόν πνευματικό καί κοινωνικό ἱστό τῆς Ἑλλάδος.

Ὅμως ὅλα τελείωσαν; Ὄχι. Θά ἦταν μεγάλη ἁμαρτία νά πιστέψωμε κάτι τέτοιο.

– Ὑπάρχει πάνω ἀπ’ ὅλους καί ἀπ’ ὅλα ὁ Θεός. «Ἄλλαι μέν βουλαί τῶν ἀνθρώπων, ἄλλα δέ Θεός κελεύει».

– Ὑπάρχει ἡ Παναγία μας καί οἱἍγιοι μας στόν οὐρανό καί στήν γῆ, πού ἀγάπησαν καί ἀγαποῦν αὐτό τόν μαρτυρικό τόπο καί μεσιτεύουν γιά μᾶς. Γι’ αὐτό καί ὁ Θεός μακροθυμεῖ καί μᾶς ἀνέχεται παρά τίς ἁμαρτίες μας.

– Ὑπάρχει ὁ Λαός μας, τοῦ ὁποίου ἡ καρδιά εἶναι ἡφαίστειο πού κρύβει μέσα του τεράστια δύναμη, ἡ ὁποία κάποια στιγμή ὡς λάβα θά κατακαύσῃ κάθε τι τό σαπρό. Αὐτό εἶναι ἐπιβεβαιωμένο ἀπό τήν ἱστορία. Ἀλλιῶς δέν θά ὑπῆρχε ἡ Ἑλλάδα. Πρέπει νά μάθουν ἴσως γιά μιά ἀκόμη φορά οἱ ξένοι καί ὅσοι ὑπηρετοῦν τά σχέδιά τους, ὅτι σ’ αὐτό τόν τόπο δέν εὐδοκιμοῦν τά ὑβρίδια. Πρός καιρόν ἐπιβιώνουν, ἀλλά εὔκολα ξηραίνονται καί πεθαίνουν, γιατί ὁ γνήσιος σπόρος ἐπικρατεῖ.

Τό χρέος μας εἶναι νά ἀφυπνίσωμε τόν Λαό, μέ τόν λόγο καί τήν διδαχή μας, μέ τήν γραφίδα μας, καί γενικῶς τήν ἀγάπη μας. Γι’ αὐτό λοιπόν ἄς ἀρχίσῃ ἤ καλύτερα ἄς συνεχισθῇ ἡ ἀντίσταση ἀπό ὅλες τίς ὑγιεῖς δυνάμεις τοῦ τόπου μας. Ἀπό ὅσους ἀπομείναμε πιστοί στήν μαρτυρική καί ἔνδοξη πορεία τῆς χώρας μας.

Ἐν προκειμένῳ, τό πρόβλημα τῆς ἐπιχειρουμένης καταργήσεως τῆς Κυριακῆς ἀργίας εἶναι πρωτίστως πνευματικό, εἶναι ὅμως καί κοινωνικό καί ἐθνικό, καί τέλος ἔχει καί τήν οἰκονομική του διάσταση, ἀφοῦ καταστρέφονται ἔτσι οἱ μικρομεσαῖες ἐπιχειρήσεις πρός ὄφελος τῶν πολυεθνικῶν.

Στούς θιασῶτες τοῦ μέτρου ἀπαντᾶμε μέ παρρησία: Ἀνοῖξτε λοιπόν τά καταστήματα ὅσες Κυριακές θέλετε. Τό κέρδος θά εἶναι τοῦ διαβόλου (Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός). Πιστεύομε ὅτι οὐδείς συνειδητοποιημένος Ἕλληνας Ὀρθόδοξος Χριστιανός θά μπῇ σέ κατάστημα νά ψωνίσῃ ἡμέρα Κυριακή, ἔστω καί ἄν πεινάσῃ. Κουβαλῆστε ξένους καί ἐπιτάξατε «οἰκείους» γιά νά κάνουν τήν κατανάλωση τῶν ὅποιων προϊόντων σας.

Προχωρῆστε. Μήν ἀφήσετε τίποτε ὄρθιο. Ὑπακούσατε πιστά καί σέ ὅλες τίς ἄλλες ἐντολές πού λαμβάνετε.

Σᾶς θυμίζομε, ὅμως, ὅ,τι εἶπε ὁ ποιητής, πού πάνω στό φέρετρό του σέ ὧρες ἐθνικά δύσκολες ἀκούμπησε ἡ Ἑλλάδα:

«Κι ἄν εἶναι πλῆθος τ’ ἄσχημα,

κι ἄν εἶναι τ’ ἄδεια ἀφέντες,

φτάνει μιά σκέψη, μιά ψυχή,

φτάνεις ἐσύ, ἐγώ φτάνω,

νά δώσῃ νόημα στῶν πολλῶν τήν ὕπαρξη

ἕνας φτάνει »

(Κ. Παλαμᾶς)

Αὐτό σᾶς συνιστῶμε, μή τό λησμονήσετε ποτέ… μά ποτέ!

Πηγή:http://www.i-m-patron.gr 

Ἀνάμεσα στά συνολικά χτυπήματα πού δέχεται ἡ ταλαίπωρη Ἑλλάδα μας πανταχόθεν, ἐπανέρχεται πάλι δριμύτερη ἡ κατάργηση τῆς ἀργίας τῆς Κυριακῆς. Ἡ ἐπιχείρηση τοῦ Κράτους γιά τήν κατάργηση τῆς ἀργίας τῆς Κυριακῆς ἡμέρας ξεκίνησε λίγα χρόνια πρίν, ἀλλά τώρα βγῆκε ξανά δυναμικά ἀπό τό συρτάρι, ὄχι τῆς λήθης, ἀλλά τῆς ἀποφασιστικότερης ἐπιβολῆς!

Ἡ Νέα Τάξη Πραγμάτων, ἔκρινε ὅτι τώρα εἶναι κατάλληλη στιγμή καί γιά αὐτό τό "χτύπημα", ἐν καιρῷ θερινῆς ἀνάπαυλας καί ραστώνης, ἐν καιρῷ κρίσεως, μαζικῶν αὐτοκτονιῶν, φτώχειας καί ἀνέχειας, ἐθνικοῦ ξεπουλήματος σέ ξένα καί ἀλλότρια χέρια μέ πρόσχημα τήν οἰκονομική ἀνάκαμψη, μά προπάντων ἐν καιρῷ παροιμιώδους πνευματικῆς ἀποστασίας καί ἀδιαφορίας κλήρου καί λαοῦ (νά ἀναλογιζόμαστε καί τίς εὐθύνες μας)!
 

Ἡ Κυριακή εἶναι ἡ ἡμέρα τοῦ Κυρίου, ὅπως ἐξάλλου καταδεικνύει καί τό ὄνομά της! Αὐτό δέν σημαίνει ὅτι οἱ ὑπόλοιπες ἡμέρες δέν εἶναι εὐλογημένες καί δέν ἀνήκουν στόν Κύριο. Ὁ Κύριος, ὅμως, ἐπέλεξε τήν Κυριακή γιά νά σταματοῦμε πᾶσα ἐργασία, ὥστε νά ἀφιερωθοῦμε περισσότερο κι ἀπερισπάστως στήν λατρεία Του!

Γιά ἐμᾶς τούς Ὀρθόδοξους Χριστιανούς, καταστρατηγεῖται βάναυσα ἡ ἐντολή τοῦ Κυρίου, δηλαδή νά εἶναι ἡ Κυριακή μέρα παύσης ἐργασίας, ἀφιερωμένη στό Πρόσωπό Του καί ἡμέρα λατρείας Του. Καί νά σκεφθεῖ κανείς, ὅτι οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί εἴμαστε πληθυσμιακά ἡ συντριπτική πλειοψηφία στήν Ἑλληνική Ἐπικράτεια (ἀκόμη ...καί παρά τήν κατασκευασμένη συρροή ἀλλοθρήσκων μεταναστῶν στήν Πατρίδα μας)! Σημειωτέον, ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι ἡ κατοχυρωμένη συνταγματικά Ἐπίσημη Ἐπικρατοῦσα Θρησκεία τοῦ Κράτους! Πῶς οἱ κύριοι πολιτικοί πού τάχατες κόπτονται γιά τίς κάθε λογῆς μειονότητες, προσβάλλουν ὄχι μόνο τήν συντριπτική πλειοψηφία τῶν Ἑλλήνων καί Χριστιανῶν Ὀρθόδοξων, ἀλλά ταυτόχρονα ἀντίκεινται στό συνταγματικά κατοχυρωμένο θρήσκευμά μας τό ὁποῖο θίγουν βάναυσα καί στήν Ἁγία Τριάδα βάσει τῆς ὁποίας συντάχθηκε τό Σύνταγμα; Δέν καταστρατηγεῖται μόνο ἡ Ὀρθοδοξία, ἀλλά καί ἡ Δημοκρατία! Ἑπομένως τό ζήτημα δέν εἶναι μόνο θρησκευτικό, ἀλλά καί πολιτικό καί νομικό (καί κοινωνικό ὅπως θά φανεῖ παρακάτω). Οἱ πολιτικοί μας δέ, ὁρκίστηκαν βάζοντας τό χέρι τους πάνω στό Ἱερό Εὐαγγέλιο ὅταν ἀνέλαβαν τά πολιτικά τους καθήκοντα, νά ὐπηρετοῦν τό Ἑλληνικό Ὀρθόδοξο Κράτος καί τούς πολίτες του ἐπάξια. Τώρα, μέ τέτοιου εἴδους ἀποφάσεις, καταστρατηγοῦν τό Ἱερό Εὐαγγέλιο καί τόν ὅρκο τους!

 Ἀκόμη κι ὁ ἴδιος ὁ Τριαδικός Θεός, ὁ Ὁποῖος ἐργάζεται ἀκατάπαυστα γιά τήν σωτηρία μας, μετά τήν δημιουργία τοῦ σύμπαντος κόσμου σταμάτησε αὐτήν τήν συγκεκριμένη ἡμέρα, γιά νά θαυμάσει καί νά χαρεῖ τά ποιήματα τῶν χειρῶν Του. Ὄχι γιατί εἶναι αὐτάρεσκος, ἀλλά γιατί μέ τήν ἄπειρη ἀγάπη πού ἔχει, δώρισε ὅλα ὅσα δημιούργησε "λίαν καλῶς" σέ ἐμᾶς τούς ἀχάριστους ἀνθρώπους καί τέκνα Του. Φιλανθρώπως κι ἁπλόχερα μᾶς ἔδωσε ὅλη Του τήν δημιουργία προκειμένου νά ζοῦμε ἀρχοντικά καί χαρούμενα, ὡς βασιλόπουλα καί νά τήν χαιρόμαστε ἔτι περισσότερο τήν Κυριακή, χωρίς κόπους, ἱδρῶτες, μέριμνες κι ἐργασίες.

Πέραν ὅμως ἀπό τήν θρησκευτική, πολιτική καί νομική σκοπιά, τό θέμα ἔχει κι ἄλλες σοβαρώτατες κοινωνικές διαστάσεις. Στοχοποιοῦνται ἡ οἰκογένεια, οἱ γάμοι, οἱ ἀνθρώπινες σχέσεις (πού τείνουν νά γίνουν ἀνύπαρκτες ἀπό προβληματικές πού ἤδη εἶναι) καί τά παιδιά! Συγκεκριμένα, θυμίζω τά γενοκτονικά φορολογικά μέτρα πού ἔλαβαν οἱ πολιτικοί μας, (εἰς βάρος τῶν παιδιῶν κυρίως καί ἑπόμενης γενεᾶς) μέ τήν ἄρση φοροαπαλλαγῶν, τά δυσμενῆ μέτρα εἰς βάρος τῶν πολυτέκνων κλπ, τήν ἀνεργία πού ἔμεσα σπρώχνει τήν ἔξοδο τῶν νέων στήν ξενιτιά καί ταυτόχρονα ἀδειάζει τήν Ἑλλάδα ἀπό τά νιάτα, ἑπομένως προκύπτει περαιτέρω πλήξη τοῦ δημογραφικοῦ προβλήματος καί τεχνητή ἀνάγκη ὑποδοχῆς μεταναστῶν...κ.ο.κ. καί ὁ φαῦλος αὐτός κύκλος ἐπαναλαμβάνεται!..Τώρα ἐπιπλέον, δίνεται κι ἄλλο καίριο χτύπημα "κάτω ἀπό τήν ζώνη" στόν θεσμό τῆς οἰκογένειας, τά μέλη τῆς ὁποίας θά συναντῶνται ἐπιτέλους καί μάλιστα κατάκοπα, τά βράδια μᾶλλον,... στή σφαίρα τῶν ὀνείρων! Ἡ σύνδεση μεταξύ τῶν μελῶν τῆς οἰκογένειας, καθώς καί ἡ σύσφιξη τῶν συνδέσμων...πηγαίνουν περίπατο...μᾶλλον θά πηγαίνουν Κυριακάτικα γιά νά δουλέψουν (κι ὄχι γιά νά ἐργαστοῦν) καί μάλιστα γιά νά δουλέψουν στόν Διάβολο! Ἄς θυμηθοῦμε σέ αὐτό τό σημεῖο τά λόγια τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ:

Ἔτσι, τό σημαντικότερο κύτταρο μιᾶς κοινωνίας, ἡ σταθερή αὐτή βάση, ἡ ἀνεκτίμητη ἀξία καί τό ἀσφαλές ἀποκούμπι ταυτόχρονα, ἡ οἰκογένεια δηλαδή, θά διαλυθεῖ ὁριστικά! Μπορεῖ τά μέλη νά μήν χωρίσουν, ἀλλά σίγουρα δέν θά βλέπονται! Τό ἴδιο εἶναι!

• Μήπως, ὅμως, αὐτό ἀκριβῶς θέλουν οἱ πολιτικοί μας καί γι' αὐτό ἐργάζονται ἀκατάπαυστα (σῦν καί τοῖς ἄλλοις δεινοῖς πού ὑφιστάμεθα ὑπό τῶν ἀποφάσεων των);;; Μιά Κυριακή μένει νά συζητήσουν μέ τήν ἠσυχία τους οἱ γονεῖς μέ τά παιδιά τους, νά ἡρεμήσουν, νά ἔλθει πιό κοντά τό ἀνδρόγυνο, νά βγοῦνε μία βόλτα στήν φύση καί νά ἀποφορτιστοῦν ἀπό τό ἄγχος, νά παίξουν, νά χαροῦν καί βέβαια (γιά τούς εὐσεβεῖς) νά ἐκκλησιαστοῦν πρώτιστα!
• Μήπως οἱ πολιτικοί μας μᾶς θέλουν, ἐκτός ἀπό πειθήνιους εἴλωτες, χωρίς οἰκογενειακές ρίζες, χωρίς ἀγάπη, χωρίς σχέσεις καί ἀνταλλαγή ἀπόψεων, χωρίς χρόνο γιά σκέψη καί περισυλλογή, χωρίς χαρά, στρεσαρισμένους, ἀποκαμωμένους, διαλυμένους, ἄθεους καί ἀστήριχτους;;;
• Μήπως ἔτσι κατηντημένοι, χωρίς ἐλεύθερο χρόνο γιά τόν Θεό, γιά τόν ἑαυτό μας καί γιά τούς ἄλλους, θά ὑποκύπτουμε ἀποφορτισμένοι χωρίς δυνάμεις πνευματικές, ψυχικές καί σωματικές, πιό εὔκολα κι ἀναντίρρητα στά ἐντάλματα τῆς Νέας Ἐποχῆς καί θά λέμε ἀβίαστα καί ἀτελῶς "ναί" σέ κάθε παράλογό της πρόσταγμα;;;

• Διότι, ποιός πού θά δουλεύει ( αὐτό ἤδη διαδραματίζεται γιά πολλούς συμπολίτες μας) σάν δοῦλος γιά ἕνα ξεροκόμματο, θά ἔχει χρόνο καί δυνάμεις γιά νά σκεφθεῖ, γιά νά ἀναπτύξει καί νά καλλιεργήσει ἀνθρώπινες σχέσεις, γιά νά δράσει κι ἀντιδράσει ὑγειῶς στά ἄτοπα πού τοῦ ἐπιτίθενται σχεδόν καθημερινά καί εὐθαρσῶς, προσωπικά, οἰκογενειακά, ἐθνικά καί παγκόσμια;! Ἔτσι, ἡ ὅποια χειραγώγηση τῶν ἀνθρώπων, θά γίνει πιό εὔκολα καί μάλιστα μέ τρόπο μαζικό.

Μήπως ἐπίσης αὐτό ἀκριβῶς θέλουν οἰ πολιτικοί μας;;;

Ὁποία ἀντίθεσις προκύπτει ἀπό τήν στάση τῶν πολιτικῶν μας σέ σχέση μέ τήν στάση καί τήν ἀρχοντιά τοῦ Θεοῦ!:

Ὁ Κύριος μᾶς θέλει υἱούς καί συγκληρονόμους Του.

Οἱ πολιτικοί μας καί ταγοί τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων ἀντίθετα, μᾶς θέλουν δούλους, ρομπότ καί χειραγωγήσιμες μαριονέττες πού κουνοῦν συγκαταβατικά καί ἄβουλα τό κεφάλι στά ἀντίχριστα καί ξενόφερτα ἐντάλματά τους. Πρῶτα μᾶς ἐξαθλιώνουν ΕΝΤΕΧΝΩΣ οἰκονομικά, κι ἔπειτα μᾶς δείχνουν "διεξόδους ἀπό τήν κρίση" , πού μεταφράζονται: στό νά προδώσουμε τά πιστεύω μας γιά ἕνα ξεροκόμματο! Κάλλιο μέ ἄδειο στομάχι, παρά μέ Κυριακή, ψυχή καί ζωή ἄδεια ἀπό Χριστό!

Ἀγαπητοί μας κυβερνῆτες, σᾶς εἴμαστε ὑπόχρεοι γιά τίς εὐαισθησίες σας σέ θρησκευτικό, πολιτικό, νομικό, κοινωνικό, προσωπικό ἐπίπεδο! Ἐσεῖς καί οἱ τελευταῖες φουρνιές πολιτικῶν κατά πλειοψηφία ἐξάλλου, πανδήλως φαίνεται ὅτι ἐργάζεσθε ἀσταμάτητα καί πυρετωδῶς ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΗΜΕΡΕΣ (καί τήν Κυριακή),... γιά τήν Ἐθνική καταστροφή μας!

Οἱ πολιτικοί μας διά νόμου ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΕΞΟΣΤΡΑΚΙΣΟΥΝ ΤΟΝ ΘΕΟ ΤΕΛΕΙΩΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ, προφανῶς γιά νά πάρουν αὐτοί ὡς ψευδοθεοί τήν θέση Του καί νά μᾶς ἐλέγχουν.

• Ἤ μήπως γιά νά μᾶς φέρουν κανέναν παγκόσμιο Ἀντίχριστο μιά ὥρα νωρίτερα;

Μᾶς θυμίζει κάτι ὁ παρακάτω στίχος ἀπό τό Ψαλτήριο τοῦ Προφήτη Δαυΐδ;:

"δεῦτε καί καταπαύσωμεν πάσας τάς ἑορτάς τοῦ Θεοῦ ἀπό τῆς γῆς." (Ψαλμ. 73, στίχ.8). ...

Καί βέβαια ἡ ἀργία-ἑορτή τοῦ Κυρίου, ἡ Κυριακή ἡμέρα λατρείας Του, εἶναι μιά καλή ἀρχή γιά τούς Νεοταξίτες. Τίς ὑπόλοιπες ἑορτές, ἤδη σέ μεγάλο βαθμό τίς ἔχουν ἀποχρωματίσει καί τείνουν νά τίς κάνουν τελείως ἐμπορικές καί κοσμικές. Μάλιστα τό Κράτος, ἐπικαλεῖται πιά μόνο τίς "παγκόσμιες ἑορτές" καί δυό τρεῖς θρησκευτικές μονάχα, ... κι αὐτές, γιά κερδοσκοπικούς λόγους. Ἄν γίνει τώρα ἀρχή μέ τήν κατάργηση τῆς ἀφιερωμένης στόν Θεό ἡμέρας, ἡ ὑπόλοιπη πνευματική "κατολίσθηση" ὅλων τῶν Χριστιανικῶν ἑορτῶν καί μαζί μέ αὐτῶν καί τῆς θρησκευτικότητας, θά εἶναι εὔκολη ὑπόθεση "ξεμπερδέματος"!

Ἀγαπητοί μας πολιτικοί, ἄν προφασίζεσθε δημιουργία οἰκονομικῶν πόρων καί πρόοδο, μήν παρουσιάζετε τήν Κυριακή τοῦ Κυρίου ὡς "σωτήριο σανίδα"! Ἡ Κυριακή εἶναι σωτήριος σανίδα μόνο τῶν ψυχῶν καί ὄχι τῶν τσεπῶν καί τῶν σκοτεινῶν σχεδίων! Μπορεῖτε κάλλιστα νά ἀξιοποιῆσετε τόν σέ ὅλα τά ἐπίπεδα ἄφθονο πλοῦτο τῆς Ἑλλάδος, τόν ὁποῖο ἐπιμελῶς λησμονεῖτε καί νά μήν ξεπουλᾶτε στούς ξένους (τούς ὁποίους ὑπακούετε τυφλά) καί στά ἀλλότρια "πιστεύω" τους, Πατρίδα, Θρησκεία, Οἰκογένεια!

Ἀφῆστε κάτω τήν Κυριακή ἀπό τόν Θεό κι ἀπό ἐμᾶς! Διότι μέ ὁλόκληρη τήν κοινωνία ἐνδεχομένως νά μήν ὑπολογίζετε ἄν ἔρχεστε ἀντιμέτωποι. Μέ τόν Θεό, ὅμως, νά ἔρχεστε ἀντιμέτωποι, αὐτό...σκεφθεῖτε το πολύ καλά! Γιά τό καλό σας.

"ὅτι ἰδού οἱ μακρύνοντες ἑαυτούς ἀπό σοῦ ἀπολοῦνται,

ἐξωλόθρευσας πάντα τόν πορνεύοντα ἀπό σοῦ"

(Ψαλμ. 72, 27)

Πηγή: http://kaiomenivatos.blogspot.gr/2014/07/blog-post_10.html

Με την ονομασία «Σαββατιανοί» χαρακτηρίζονται οι αιρετικές κινήσεις, οι οποίες πολεμούν και αρνούνται την Κυριακή ως ημέρα λατρείας του Θεού. Αδυνατούν να κατανοήσουν το ριζικώς διαφορετικό θεολογικό περιεχόμενο της Κυριακής και εμμένουν στη διατήρηση του Ιουδαϊκού Σαββάτου.

Του πρωτ. π. Βασιλείου Α. Γεωργοπούλου, Επικ. Καθ. Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.

Με την ονομασία «Σαββατιανοί» χαρακτηρίζονται οι αιρετικές κινήσεις, οι οποίες πολεμούν και αρνούνται την Κυριακή ως ημέρα λατρείας του Θεού. Αδυνατούν να κατανοήσουν το ριζικώς διαφορετικό θεολογικό περιεχόμενο της Κυριακής και εμμένουν στη διατήρηση του Ιουδαϊκού Σαββάτου.

Μέσα στην ιστορία η διατήρηση του Σαββάτου ως ημέρα λατρείας του Θεού, αποτελούσε διδασκαλία διαφόρων αιρετικών κινήσεων όπως των αρχαίων ιουδαϊζόντων αιρετικών κινήσεων (Εβιωνίτες, Ναζαρηνοί, Ελκεσαΐτες), ενώ στον ύστερο Μεσαίωνα (12ος αιώνας) των λεγομένων Passaginer.

Η συστηματική εμφάνιση των «Σαββατιανών» στους νεότερους χρόνους θα γίνει από τα χρόνια της Μεταρρύθμισης. Το θέμα θα το επαναφέρουν στην επικαιρότητα αρχικά οι Αναβαπτιστές. Τα επόμενα χρόνια οι O. Glait και A. Fischer, πρώην Ρωμαιοκαθολικοί ιερείς, διέδιδαν συστηματικά τη λατρεία του Σαββάτου αντί της Κυριακής, σε περιοχές της Κεντρικής Ευρώπης.

Τον 16ο αιώνα στην Αγγλία, διάφορα άτομα προερχόμενα από το χώρο της Διαμαρτύρησης επανέφεραν το ζήτημα της λατρείας του Σαββάτου. Αποκήρυτταν την εκκλησιαστική διδασκαλία περί Κυριακής με το πρόσχημα, ότι δεν υπήρχε, κατ’ αυτούς, βιβλική κατοχύρωση παρερμηνεύοντας ταυτοχρόνως τις παλαιοδιαθηκικές μαρτυρίες περί του Σαββάτου που επικαλούνταν.

Στη συνέχεια, τη λατρεία του Σαββάτου, την υποστήριζαν οι προερχόμενοι από τον χώρο των πρώιμων Ουνιτάριων οι Davidisten, μια ιουδαΐζουσα αίρεση τον 16ο-17ο αιώνα στην Κεντρική Ευρώπη.

Το 1617 θα δημιουργηθεί στο Λονδίνο η πρώτη οργανωμένη κοινότητα, από το χώρο των Βαπτιστών, για τη λατρεία του Σαββάτου αντί της Κυριακής υπό την ηγεσία του John Trask.

Τον ίδιο αιώνα, το Σάββατο, θα γίνει ημέρα λατρείας του Θεού για μια ιουδαΐζουσα ρωσική αίρεση τους Subbotniki στην περιοχή του Καυκάσου, όπως επίσης και στην Αγγλία από τους οπαδούς της Αγγλίδας οραματίστριας Southcote Jane (1750-1814).

Την ίδια χρονική περίοδο, «Σαββατιανοί» εμφανίζονται και στις ΗΠΑ στο χώρο των Βαπτιστών, καθώς θα ιδρυθεί η πρώτη Βαπτιστική Εκκλησία της Εβδόμης Ημέρας (Seventh Day Baptist) από τον Stephen Mumford. Η κίνηση αυτή έγινε αφορμή για την περαιτέρω διάδοση της λατρείας του Σαββάτου αντί της Κυριακής στην Αμερικανική Ήπειρο και επηρέασε και άλλους προτεσταντικούς κλάδους και κοινότητες.

Την ίδια περίοδο θα δημιουργηθεί μια εθνική αγγλόφωνη οργάνωση για τους Βαπτιστές, που αποδέχονταν την λατρεία του Σαββάτου ή «The Seventh Day Baptist General Conference», η οποία στα χρόνια που θα ακολουθήσουν θα εργαστεί συστηματικά μεταξύ των Βαπτιστικών κοινοτήτων για την αποδοχή του Σαββάτου και την αντικατάσταση της Κυριακής ως ημέρα λατρείας του Θεού.

Το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα θα δημιουργηθούν στις ΗΠΑ η αίρεση των Αντβεντιστών της Εβδόμης Ημέρας από την E. G. White, όπου η λατρεία του Σαββάτου, με την συνδρομή των οραμάτων της, κατέχει δεσπόζουσα θέση με ταυτόχρονη άκρως επιθετική απόρριψη της Κυριακής.

Τον 20ο αιώνα η δεύτερη μεγάλη διεθνής αιρετική κίνηση που υιοθέτησε το Σάββατο ως ημέρα λατρείας είναι η «Παγκόσμια Εκκλησία του Θεού» (Worldwide Church of God), που ίδρυσε ο H. W. Armstrong.

Τον ίδιο αιώνα (1943) όλες οι Προτεσταντικές κοινότητες των ΗΠΑ που αποδέχονταν το Σάββατο αντί της Κυριακής, θα δημιουργήσουν την Bible Sabbath Association, ενώ στο χώρο των Βαπτιστών το 1965 για το ίδιο ζήτημα ιδρύθηκε ως συντονιστικός οργανισμός-ομπρέλα το «World Federation of Seventh Day Baptist Conferences».

Επιπλέον τον 20ο αιώνα, Προτεσταντικές κοινότητες που αντικατέστησαν την Κυριακή με το Σάββατο, θα εμφανιστούν και στον λεγόμενο Τρίτο Κόσμο (Αφρική) με πιο αντιπροσωπευτικό παράδειγμα αυτό στη Γκάνα με το Sabbath Association of Ghana.

Η πιο ριζοσπαστική κριτική για τις θέσεις των λεγομένων «Σαββατιανών», προέρχεται από τον άγιο Ιγνάτιο τον Θεοφόρο. Ο λόγος του με ανάλογες αφορμές, ακριβής, σαφής και διαχρονικός: «Ἄτοπον ἐστιν Ἰησοῦν Χριστόν λαλεῖν ἐπί γλώσσης, καί τόν παυσθέντα Ἰουδαϊσμόν ἐπί διανοίας ἔχειν. Οὗ γάρ Χριστιανισμός, οὐκ ἐστιν Ίουδαϊσμός» (Μαγνησίους, 10 ΒΕΠΕΣ 2, 296).

Ορθόδοξος Τύπος, Αριθμός Φύλλου 2030, 11 Ιουλίου 2014

Πηγή: http://www.impantokratoros.gr/FF739E0A.el.aspx

Την αντίθεσή της στην απόφαση του υπουργείου Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας που οδηγεί στο άνοιγμα των καταστημάτων όλες τις Κυριακές σε όλες τις περιοχές της χώρας, εξέφρασε με ανακοίνωσή της και η Ένωση Περιφερειών Ελλάδος.

«Η εκφρασμένη αντίθεση με την αντίστοιχη τεκμηρίωση από την πλευρά της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου μας βρίσκει απολύτως σύμφωνους» σημειώνεται σε σχετική ανακοίνωση και υπογραμμίζεται ότι η Ένωση Περιφερειών Ελλάδας, επιμένει ότι σε αυτή την κρίσιμη περίοδο που η αγορά επιχειρεί να βρει τρόπους να σταθεί στα πόδια της, τέτοιες αυθαίρετες αποφάσεις -παρά τα συμφωνηθέντα με τους παράγοντες της αγοράς- δεν ωφελούν, αλλά βλάπτουν την όλη προσπάθεια.

Καλεί την ηγεσία του υπουργείου Ανάπτυξης να αρχίσει έναν ειλικρινή διάλογο με την Ε.Σ.Ε.Ε., ώστε να υπάρξει συμφωνία σε μια απόφαση που θα ενισχύει όλους τους παράγοντες της αγοράς και όχι μόνο τους ισχυρούς, σε βάρος των μικρών και μικρομεσαίων.

Ο πρόεδρος της ΕΝ.Π.Ε. και περιφερειάρχης Αττικής, Γιάννης Σγουρός, δήλωσε: «Η ανάπτυξη που τόσο ανάγκη έχει ο τόπος δεν θα έρθει με τις προχειρότητες και τις αυθαίρετες προσεγγίσεις των ηγεσιών των υπουργείων, που έχουν τη συνευθύνη. Ο ειλικρινής διάλογος με όλους τους παράγοντες της αγοράς και η συναίνεση είναι απαραίτητοι όροι για την ενίσχυση της πραγματικής οικονομίας και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Με αποφάσεις στο "γόνατο" ανάπτυξη δεν επιτυγχάνεται».

Πηγή:http://www.defencenet.gr 

... Για εμάς τους Ορθοδόξους Έλληνες, η κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας δεν είναι θέμα οικονομικό ή πολιτικό, όπως θέλουνε να το παρουσιάσουν. Είναι θέμα κυρίως Πνευματικό. Είναι ζήτημα, που σχετίζεται με την διασφάλιση της Πολιτισμικής μας Ταυτότητας και με τον σεβασμό στα Ιερά και τα Όσια του Γένους μας.

Κυριακή : Ημέρα του Κυρίου.

Κυριακή: Ημέρα ανάπαυσης και αγιασμού.

Και όμως , 1700 χρόνια μετά την καθιέρωση της Κυριακής, ως ημέρας αργίας (επί Μεγάλου Κωνσταντίνου, αρχές 4ου αιώνα) και χωρίς να προηγηθεί ανάλογη λαϊκή απαίτηση, αποφασίζεται από την Πολιτεία η πλήρης κατάργησή της!

Για εμάς τους Ορθοδόξους Έλληνες, η κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας δεν είναι θέμα οικονομικό ή πολιτικό, όπως θέλουνε να το παρουσιάσουν. Είναι θέμα κυρίως Πνευματικό. Είναι ζήτημα, που σχετίζεται με την διασφάλιση της Πολιτισμικής μας Ταυτότητας και με τον σεβασμό στα Ιερά και τα Όσια του Γένους μας.

Ο μεγάλος Εθναπόστολος Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, που έδωσε το αίμα του για να σώσει την αργία της Κυριακής από τις ορέξεις των Οβραίων, σε μια από τις Διδαχές του, τονίζει: ''Εκείνο το κέρδος οπού γίνεται την Κυριακήν είναι αφωρισμένο και κατηραμένο, και βάνετε φωτιά και κατάρα εις το σπίτι σας και όχι ευλογίαν''.

Οι πολιτικοί μας άρχοντες μπορεί να επικαλούνται επ' αυτού πολλές και διάφορες δικαιολογίες. Για εμάς, όμως, η κατάλυση της απ' αιώνων καθιερωμένης Κυριακάτικης αργίας συνιστά ύβρη βαρύτατη, διότι περιφρονεί ανενδοίαστα την ίδια την Ιστορία μας και πάνω απ' όλα την Ιερή Ορθόδοξη παρακαταθήκη μας.

Στην υπερχιλιόχρονη ιστορική διαδρομή της Ρωμηοσύνης, οι αγορές των προγόνων μας κατά τις Κυριακές ήτανε πάντοτε κλειστές.

Την αργία της Κυριακής δεν την ακούμπησαν ούτε οι Τούρκοι στα μαύρα χρόνια της σκλαβιάς ούτε οι Γερμανοί του '41 ούτε οι Ιταλιάνοι και οι Βούλγαροι. Την καταργούν, όμως, σήμερα ''δικοί'' μας άνθρωποι και μάλιστα εκλεγμένοι από τα ίδια μας τα χέρια!

Στην περίπτωσή μας δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν: Ή ότι εμείς τρελαθήκαμε εντελώς και δεν ξέρουμε προς τα πού πάμε και τι κάνουμε ή ότι οι εχθροί μας, με την δική μας δυστυχώς συγκατάθεση, βάλθηκαν να αφανίσουν από προσώπου γης κάθε τι, που θυμίζει Ελληνοπρέπεια και Ορθοδοξία.

Επιτέλους , ποιοι είναι αυτοί που ωφελούνται τόσο πολύ από την λειτουργία της αγοράς ασταμάτητα 365 ημέρες τον χρόνο;

Μήπως είναι οι ήδη εξουθενωμένοι καταστηματάρχες;

Τα λειτουργικά τους έξοδα, με εβδομάδα έξι ημερών μέχρι τώρα, τους έχουνε γονατίσει προ πολλού. Από 'δω και μπρος, με εβδομάδα εφτά ημερών, πόσο ακόμα θα αντέξουνε;

Μήπως είναι τα εκατομμύρια των ανέργων και οι αμέτρητοι ανασφάλιστοι;

Αυτοί έχουνε ξεχάσει τις πόρτες των μαγαζιών εδώ και καιρό. Τι να την κάνουνε και την Κυριακή;

Μήπως είναι οι συνταξιούχοι των 300-600 ευρώ;

Η ανημποριά των άνεργων παιδιών τους, κυριολεκτικά τους έχει στραγγίσει. Τι να απομείνει για να ξοδέψουνε και τις Κυριακές;

Μήπως είναι οι οικογενειακές επιχειρήσεις, οι σύζυγοι και τα παιδιά των καταστηματαρχών;

Αυτοί κι αν δεν είναι, που όχι μονάχα δεν ωφελούνται από το μέτρο, αλλά και έχουνε πάθει την μεγαλύτερη ζημιά: Τα εξαντλητικά ωράρια δοκιμάζουν πολύ σκληρά την συζυγία τους και τα παιδιά τους καταδικάζονται να ζούνε χωρίς γονείς εφτά ημέρες την εβδομάδα!

Για την απόφαση , την οπισθοδρομική και μισάνθρωπη, να καταργηθεί η Κυριακάτικη αργία, δεν θα τα βάλλουμε αποκλειστικά και μόνον με τους κυβερνήτες μας ούτε και με την λεγόμενη ακαδημαϊκή, καλλιτεχνική και οικονομική ελίτ της πολύπαθης Πατρίδας μας. Και δεν θα τα βάλλουμε μαζί τους, όχι γιατί είναι άμοιροι ευθυνών, αλλά διότι το ήθος, η ηθική και τα πιστεύω των περισσοτέρων δεν μας αφήνουν περιθώρια να ελπίζουμε, από την πλευρά τους, για κάτι καλύτερο.

Η ευθύνη , για την απόφαση αυτή, βαρύνει πρωτίστως εμάς τους ίδιους, οι οποίοι και άρχοντες αντίχριστους εκλέγουμε και τις αντίχριστες και ανθελληνικές τους αποφάσεις τις αντιμετωπίζουμε νωχελικά, με φρόνημα δουλικό και διάθεση καθαρά μοιρολατρική.

Επειδή, όμως, η αργία της Κυριακής συνιστά θέσπισμα πνευματικής τάξεως, πάνω και πέρα από την προσωπική ευθύνη ενός εκάστου, προβάλλει υπερέχουσα η βαριά ευθύνη των ανθρώπων της Εκκλησίας. Ανθρώπων, οι οποίοι τάχθηκαν οικειοθελώς να φυλάνε ανύσταχτα την ακεραιότητα της Πίστεως και να προστατεύουν σύμπασα την πνευματική μας κληρονομιά από κάθε επίβουλο.

Η κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας είναι κατ' εξοχήν θέμα Πίστεως. Και σε θέματα Πίστεως, οι προσδοκίες και οι ελπίδες μας στα πρόσωπα των Επισκόπων και των Μητροπολιτών είναι οι μοναδικές που μας απέμειναν.

Πάντως , μέχρι στιγμής, επί του θέματος, οι περισσότεροι άμβωνες παραμένουν βωβοί. Γι' αυτό και αναρωτιόμαστε:

Μέχρι πότε θα εξακολουθούν να υπάρχουν Μητροπολίτες, οι οποίοι θα ανέχονται ή ακόμα και θα επικροτούν, με την σιωπή τους, αποφάσεις σαν κι αυτή, που θίγουν τον Πολιτισμό μας και προσβάλλουν βάναυσα την Πίστη μας;

15.6.2014

Ἐμεῖς αὐτὴν τὴν Ὀρθόδοξη παράδοσι λάβαμε ἀπὸ τοὺς γονεῖς μας, ἀπὸ τοὺς παπποῦδες μας καὶ τὶς γιαγιάδες μας. Καὶ δὲν θὰ τὴν ἀρνηθοῦμε, γιατί εἴδαμε ὅτι αὐτὴ εἶναι ἡ ἀληθινὴ ζωή. Δὲν θέλουμε αὐτὴν τὴν ζωὴ νὰ τὴν ἀλλάξουμε, γιατί εἶναι δοκιμασμένη ζωή.

Καὶ δὲν εἶναι μόνο ἡ ζωὴ τῶν δικῶν μας προγόνων. Εἶναι ἡ ζωὴ ἐκείνων ποὺ ἔκανα τὸ 1821, ἡ ζωὴ τοῦ Μακρυγιάννη, τοῦ Κολοκοτρώνη, ὅλων αὐτῶν ποὺ θυσιάστηκαν «γιὰ τοῦ Χριστοῦ τὴν πίστι τὴν ἁγία καὶ τῆς πατρίδος τήν ἐλευθερία». Εἶναι ἡ πίστις τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, ποὺ κράτησε τὸ γένος καὶ τὸ ἔσωσε ἀπὸ τὸν ἐκτουρκισμό.

Γνωρίζετε ἐσεῖς ἔστω καὶ ἕναν ἥρωα τοῦ ΄21, ὁ ὁποῖος νὰ ἦταν ἀντίχριστος; Ὅλοι ἦταν εὐλαβεῖς χριστιανοί, ἐξομολογοῦντο, κοινωνοῦσαν καὶ ἀγωνίζονταν. Ἤθελαν νὰ κάνουν τὴν νέα Ἑλλάδα ἔθνος ἅγιον, στὸ ὁποῖο νὰ βασιλεύη ὁ Χριστός. Ἔχουμε δικαίωμα ἐμεῖς νὰ ἀπαρνηθοῦμε αὐτὴν τὴν παράδοσι, χωρὶς νὰ διαπράξουμε ὕβρι; Προσωπικὰ νομίζω δὲν ἔχουμε.

Καὶ γι΄αὐτὸ ἐμεῖς, μὲ τὴν χάρι τοῦ Θεοῦ, θὰ μείνουμε...

σ΄ αὐτὴν τὴν παράδοσι, τὴν θεοκεντρική. Ὁ Χριστὸς θὰ εἶναι τὸ κέντρο τοῦ πολιτισμοῦ μας. Δὲν θέλουμε ἕνα πολιτισμὸ ποὺ ὁ Χριστὸς θὰ εἶναι στὸ περιθώριο. Γιατί αὐτὸς ὁ πολιτισμὸς θὰ εἶναι πολιτισμὸς τῆς φιλαυτίας ποὺ δὲν βοηθεῖ οὐσιαστικὰ τὸν ἄνθρωπο.

Αντίθετα μὲ τὸν θεοκεντρικὸ πολιτισμό της ἡ Ἐκκλησία δέχεται ὅλα καὶ τὰ ἁγιάζει ὅλα. Ἡ Ἐκκλησία ὑπάρχει ὄχι γιὰ νὰ καταπιέζει τοὺς ἀνθρώπους, ἀλλὰ γιὰ νὰ τοὺς ἐλευθερώνη.

Καὶ γι΄ αὐτὸ ἔχουμε ἀνάγκη τὴν Ἐκκλησία.

Στὴν προσπάθεια ποὺ γίνεται νὰ χωρισθῆ ὁ κόσμος ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, θὰ ποῦμε "ὄχι" μὲ τὸν καθημερινό μας ἀγώνα νὰ μὴ ζοῦμε ἐγωιστικά, ἀλλὰ εὐχαριστιακά. Νὰ προσφερώμαστε στὸν Θεὸ καὶ στὸν συνάνθρωπό μας.

Θὰ ποῦμε "ὄχι" μὲ τὴ συμμετοχή μας στὴν Θεία Λειτουργία. Διότι κάθε φορᾶ ποὺ συμμετέχουμε στὴν Θεία Λειτουργία, λέμε ἕνα "ὄχι" στὴν τάσι αὐτὴ τῆς ἐκκοσμικεύσεως. Θὰ ποῦμε ἀκόμα "ὄχι" μὲ τὸν τρόπο ποὺ ἀντιμετωπίζουμε τοὺς συνανθρώπους μας καὶ τὰ ὑλικὰ συμφέροντα, τὰ ὑλικὰ πράγματα. Ὅταν ἐμεῖς πηγαίνουμε μὲν στὴν Ἐκκλησία, ἀλλὰ ἡ ζωή μας μετὰ τὴν Ἐκκλησία δὲν εἶναι ζωὴ ἀγάπης, προσφορᾶς, θυσίας, δικαιοσύνης, σεβασμοῦ τῆς ἐλευθερίας τῶν ἄλλων ἀνθρώπων, δὲν λέμε ἀληθινὰ "ὄχι" στὴν ἀνωτέρω προσπάθεια. Ψέμματα λέμε. Γι΄ αὐτὸ δὲν ἀρκεῖ νὰ πᾶμε στὴν Ἐκκλησία νὰ ζήσουμε τὴν θυσία τοῦ Χριστοῦ, ἀλλὰ καὶ βγαίνοντας ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία νὰ θυσιαστοῦμε γιὰ τὸν ἀδελφό μας.

Καὶ τότε θὰ ἔχη ἀξία ἡ συμμετοχή μας στὴν Θεία Λειτουργία.

Θὰ ποῦμε ἀκόμα "ὄχι" σ΄ αὐτὴν τὴν προσπάθεια δημιουργίας ἑνὸς ἐγωιστικοῦ πολιτισμοῦ, μὲ τὴν προσευχή μας, μὲ τὴν ὁμολογία μας. Πρέπει καὶ νὰ ὁμολογήσουμε σήμερα τὴν πίστι μας, ὅταν ἀμφισβητοῦνται οἱ βάσεις καὶ τὰ θεμέλια της χριστιανικῆς ζωῆς.

Θὰ τελειώσω μὲ τὰ λόγια του ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, ὁ ὁποῖος ἔτσι ζοῦσε τὸν κόσμο, εὐχαριστιακά, ἔτσι ἐδίδαξε τὸ ἔθνος μας νὰ ζῆ, καὶ ἔτσι θυσιάστηκε. Ὅπως γνωρίζετε, ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ἐσφράγισε τὸ ἀποστολικό του κήρυγμα μὲ τὸ αἷμα ποὺ ἔχυσε γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ καὶ γιὰ τὴν ἀγάπη τῶν συνανθρώπων του. Εἶχε πόθο νὰ μαρτυρήση, καὶ δὲν ἀναπαυόταν ἕως ὅτου ἔχυσε τὸ αἷμα του γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ.

Ἐδίδασκε λοιπὸν ὁ ἅγιος ἱερομάρτυς καὶ ἰσαπόστολος Κοσμᾶς: «Καὶ πρῶτον ἔχομεν χρέος νὰ ἀγαποῦμεν τὸν Θεόν μας, διατὶ μᾶς ἐχάρισε τόσην γῆν μεγάλην, εὐρύχωρον, ἐδῶ πρόσκαιρα νὰ κατοικοῦμεν, τόσες χιλιάδες μυριάδες χόρτα, φυτά, βρύσες, ποταμούς, πηγάδια, θάλασσα, ψάρια, ἀέρα, ἡμέρα, νύκτα, φωτιά, οὐρανόν, ἄστρα, ἥλιον, φεγγάρι. Ὅλα αὐτὰ διὰ ποῖον τὰ ἔκαμε; διά ἐμᾶς. Τί μᾶς ἐχρεωστοῦσε; Τίποτα. Ὅλα χάρισμα. Μᾶς ἔκαμεν ἀνθρώπους καὶ δὲν μᾶς ἔκανε ζῶα, μᾶς ἔκαμεν εὐσεβεῖς καὶ ὀρθοδόξους χριστιανοὺς καὶ ὄχι ἀσεβεῖς καὶ αἱρετικούς. Καὶ μὲ ὅλον πού ἁμαρτάνομεν χιλιάδες φορὲς τὴν ὥραν, μᾶς εὐσπλαχνίζεται χιλιάδες φορὲς τὴν ὥραν, μᾶς εὐσπλαχνίζεται ὡσὰν πατέρας καὶ δὲν μᾶς θανατώνει νὰ μᾶς βάλη εἰς τὴν Κόλασιν, ἀλλὰ καρτερεῖ τὴν μετάνοιάν μας μὲ τὰς ἀγκάλας του ἀνοικτᾶς, πότε νὰ μετανοήσωμεν, νὰ παύσωμεν ἀπὸ τὰ κακὰ καὶ νὰ κάνωμεν τὰ καλά, νὰ ἐξομολογηθοῦμεν, νὰ διορθωθοῦμεν, νὰ μᾶς ἀγκαλιάση, νὰ μᾶς φιλήση, νὰ μᾶς βάλη εἰς τὸν Παράδεισον νὰ χαιρώμασθε πάντοτε. Τώρα τέτοιον γλυκύτατον Θεὸν καὶ τέτοιον γλυκύτατον αὐθέντην καὶ δεσπότην δὲν πρέπει καὶ ἐμεῖς νὰ τὸν ἀγαποῦμεν καί, ἂν τύχη ἀνάγκη, νὰ χύσωμεν καὶ τὸ αἷμα μας χιλιάδες φορὲς διὰ τὴν ἀγάπην του, καθὼς τὸ ἔχυσεν καὶ ἐκεῖνος διὰ τὴν ἀγάπη μας;".

Πηγή:http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2014/07/blog-post_7677.html 

Η «Κερκόπορτα» για το άνοιγμα των καταστημάτων 365 ημέρες τον χρόνο πρόκειται να ανοίξει διάπλατα τη Δευτέρα 14 Ιουλίου, οπότε αναμένεται να δημοσιευτεί η υπουργική απόφαση για την πιλοτική λειτουργία τής αγοράς και τις 52 Κυριακές του χρόνου σε ορισμένες περιοχές της χώρας -μεταξύ αυτών, στο ιστορικό κέντρο της Θεσσαλονίκης και στη Χαλκιδική.

Αυτή την εβδομάδα αναμένεται να κορυφωθούν οι πιέσεις των θεσμικών εκπροσώπων των εμπόρων προς την κυβέρνηση, προκειμένου να αποτραπεί -έστω και την τελευταία στιγμή- η εφαρμογή του μέτρου. Στο πλαίσιο αυτό, έχει προγραμματιστεί συνάντηση του προεδρείου της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου (ΕΣΕΕ) με τον αρμόδιο για το θέμα υφυπουργό Ανάπτυξης, κ. Γεράσιμο Γιακουμάτο: αν δεν βρεθεί λύση, «όπως και την προηγούμενη φορά, θα φτάσουμε μέχρι τον πρωθυπουργό» υποστηρίζει, μιλώντας στη «Μ», ο πρόεδρος του τριτοβάθμιου συνδικαλιστικού οργάνου των εμπόρων, κ. Βασίλης Κορκίδης. Ο ίδιος πάντως δεν φαίνεται να είναι αισιόδοξος ότι αυτή η οδός θα φέρει ξανά αποτέλεσμα, από τη στιγμή που, όπως εξηγεί, «δεν φαντάζομαι ότι οι υπουργοί δεν έχουν την πολιτική κάλυψη του πρωθυπουργού»...

Σε κάθε περίπτωση, τα περιθώρια αντίδρασης είναι στενά, καθώς οι έμποροι δεν εμφανίζονται διατεθειμένοι να προχωρήσουν σε κινητοποιήσεις όπως το κλείσιμο των καταστημάτων τους: «Εμείς δεν είμαστε συνδικαλιστές, όπως τα μέλη τής ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ. Αν κλείσουμε τα μαγαζιά μας, θα κάνουμε κακό στις επιχειρήσεις μας και μόνο» σχολιάζει δηκτικά ο κ. Κορκίδης.

ΑΝΤΙΘΕΤΟΙ ΟΙ ΕΜΠΟΡΟΙ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Για το θέμα της κυριακάτικης λειτουργίας τής αγοράς, ο Εμπορικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης (ΕΣΘ) έστησε ξεχωριστή κάλπη στη διάρκεια των αρχαιρεσιών για τη νέα διοίκησή του, προκειμένου να καταγραφεί με τον πιο άμεσο τρόπο η βούληση των εμπόρων της Θεσσαλονίκης.

«Εμείς δεν κάναμε δημοσκοπήσεις...», τονίζει (σε μια έμμεση μομφή κατά του υπουργείου Ανάπτυξης) ο πρώτος σε ψήφους (και, κατά πάσα πιθανότητα, επόμενος πρόεδρος του συλλόγου) κ. Παντελής Φιλιππίδης.

Όλοι οι έμποροι της Θεσσαλονίκης, ανεξαρτήτως τού εάν είναι μέλη του ΕΣΘ ή όχι, κλήθηκαν να ψηφίσουν για το εάν θέλουν ή όχι να αυξηθούν οι υπάρχουσες Κυριακές λειτουργίας των καταστημάτων της πόλης. Τελικώς ψήφισαν μόλις 576 άτομα, όταν μόνο τα ταμειακώς τακτοποιημένα μέλη του συλλόγου είναι 1.480…

«Δεν είναι εύκολο να αφήνεις το μαγαζί σου» υποστηρίζει ο κ. Φιλιππίδης, ενώ η εξήγηση του απερχόμενου προέδρου του ΕΣΘ, κ. Κωστή Χαντζαρίδη, είναι πως «η οικονομική κούραση οδηγεί και σε απομάκρυνση».

Ακόμη και με τα χαμηλά ποσοστά προσέλευσης, το 96% των ψηφισάντων (δηλαδή, 553 έμποροι) δήλωσε ότι δεν επιθυμεί αύξηση των υφιστάμενων Κυριακών λειτουργίας των καταστημάτων τής Θεσσαλονίκης, ενώ μόλις το 4% (23 ψηφίσαντες) ψήφισαν «ναι» στην αύξηση των Κυριακών λειτουργίας τής αγοράς τής Θεσσαλονίκης.

«Η αγορά τής πόλης έδωσε ένα ηχηρό μήνυμα...» τονίζει σε γραπτή δήλωσή του ο κ. Φιλιππίδης. «Οι έμποροι της πόλης μας δεν επιθυμούν οποιαδήποτε επιπλέον Κυριακή λειτουργίας των καταστημάτων, πιστεύοντας ακράδαντα ότι τέτοιου είδους ρυθμίσεις εντείνουν την πίεση στις μικρομεσαίες εμπορικές επιχειρήσεις, που τελικά δεν θα αντέξουν, αφήνοντας την αγορά στο έλεος όλων όσοι επιθυμούν τη συγκέντρωση του εμπορίου. Η λειτουργία των καταστημάτων όλες τις Κυριακές του χρόνου σε περιοχές που δεν είναι αμιγώς τουριστικές είναι μια ρύθμιση που θα δώσει το τελειωτικό χτύπημα στην ήδη χειμαζόμενη αγορά των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Σε καμία περίπτωση δεν θα επιτρέψουμε να παίξουν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις τον διακοσμητικό ρόλο του περιβάλλοντος χώρου των υπερκαταστημάτων των πολυεθνικών...».

Μιλώντας στη «Μ», ο κ. Φιλιππίδης υποστήριξε ότι το ιστορικό κέντρο της Θεσσαλονίκης (όπου προβλέπεται η πιλοτική λειτουργία της αγοράς όλες τις Κυριακές του έτους) δεν έχει οριστεί χωρικά και ότι η επισήμανση ότι η Τσιμισκή θα περιλαμβάνεται οπωσδήποτε στις οδούς όπου θα εφαρμοστεί το μέτρο δείχνει ότι το ενδιαφέρον του υπουργείου Ανάπτυξης εστιάζεται στις αλυσίδες καταστημάτων και στα εμπορικά κέντρα.

ΑΠΟ ΤΙΣ 2 ΣΤΙΣ 52 ΚΥΡΙΑΚΕΣ ΜΕΣΑ ΣΕ ΜΙΑ ΔΕΚΑΕΤΙΑ

Η συζήτηση για τη λειτουργία τής αγοράς τις Κυριακές διαρκεί τουλάχιστον μία δεκαετία. Ήταν στα τέλη του 2005, όταν ο τότε υπουργός Ανάπτυξης, κ. Δημήτρης Σιούφας, έκανε λόγο για «υπαρκτό αίτημα της κοινωνίας και των επιχειρήσεων» για άνοιγμα της αγοράς επτά Κυριακές τον χρόνο, από τη μία ή δύο που ίσχυαν μέχρι τότε, την εορταστική περίοδο των Χριστουγέννων. Στη συνέχεια η πρόταση περιορίστηκε σε άλλη μία Κυριακή πριν από τις γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς και σε μία Κυριακή πριν από τις γιορτές του Πάσχα: ούτε κι αυτό πέρασε, ωστόσο, εξαιτίας των αντιδράσεων του εμπορικού κόσμου.

«Δεν είναι τυχαίο ότι εκείνη την περίοδο είχαμε την επέκταση των πολυκαταστημάτων και των κάθε λογής εμπορικών κέντρων» υπενθυμίζει ο κ. Παντελής Φιλιππίδης...

Έκτοτε, το θέμα των Κυριακών επανερχόταν κατά καιρούς στην επικαιρότητα, για να «μαζευτεί» αμέσως μετά. Η συζήτηση άνοιξε ξανά το 2012, μόλις ο κ. Κωστής Χατζηδάκης ανέλαβε το υπουργείο Ανάπτυξης: η κόντρα κράτησε μήνες, με την ηγεσία του υπουργείου να υποστηρίζει ότι επιπλέον ημέρες λειτουργίας θα σήμαιναν επιπλέον τζίρο για τα μαγαζιά και ότι, σε κάθε περίπτωση, δεν πρέπει να εμποδίζεται αυτός που θέλει να δουλέψει. Οι εκπρόσωποι του εμπορικού κόσμου αντέτειναν ότι η κυριακάτικη λειτουργία δεν θα αύξανε τις δουλειές, επειδή οι καταναλωτές είχαν ήδη υποστεί πολλαπλά πλήγματα λόγω των μνημονίων, εκτιμώντας ότι η νομοθετική ρύθμιση προετοιμαζόταν για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των πολυκαταστημάτων.

Τελικώς, έπειτα από σκληρές διαπραγματεύσεις, τον Αύγουστο 2013 πέρασε ο ν. 4177/2013, που όριζε ότι επτά Κυριακές το έτος επιτρέπεται προαιρετικά η λειτουργία όλων των εμπορικών καταστημάτων, ανεξαρτήτως μεγέθους, ενώ οι κατά τόπους αντιπεριφερειάρχες θα αποφάσιζαν ποιες επιπλέον Κυριακές θα μπορούσαν να λειτουργούν καταστήματα κάτω των 250 τετρ. μ. (υπό την προϋπόθεση ότι δεν αποτελούσαν μέρος αλυσίδας πολυκαταστημάτων ή εμπορικού κέντρου).

Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Στην περίπτωση της Θεσσαλονίκης, αρχικώς ο τότε αντιπεριφερειάρχης είχε προτείνει να λειτουργούν τα καταστήματα όλες τις Κυριακές του έτους: στη συνέχεια η πρόταση διαμορφώθηκε στις 42 Κυριακές, για να καταλήξει τελικώς στις 10 (7 οι οριζόμενες από τον νόμο, 2 Κυριακές την περίοδο της Έκθεσης και μία την Πρωτοχρονιά).

Οκτώ μήνες μετά την ψήφιση του νόμου, στις 7 Απριλίου 2014, ο κ. Χατζηδάκης πέρασε πρόσθετες διατάξεις για την «άρση εμποδίων στον κλάδο του λιανικού εμπορίου», στην οποία αναφερόταν ότι σε τρεις τουριστικές περιοχές «θα επιτρέπεται πιλοτικά για ένα έτος η προαιρετική λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων και τις υπόλοιπες Κυριακές» (πλέον των επτά) και ότι αυτό θα μπορούσε να αλλάξει με απόφαση όχι αντιπεριφερειάρχη, αλλά του υπουργού Ανάπτυξης. Μάλιστα, οριζόταν ότι η σχετική υπουργική απόφαση θα έπρεπε να εκδοθεί εντός τριών μηνών (δηλαδή, μέχρι τη Δευτέρα 7 Ιουλίου).

Έναν μήνα αργότερα, η κυβέρνηση ανέλαβε δέσμευση έναντι του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) ότι θα επέτρεπε το άνοιγμα όλων των καταστημάτων όλες τις Κυριακές του έτους στη Ρόδο και στην Κω, στην Ερμούπολη της Σύρου, στο ιστορικό κέντρο τής Θεσσαλονίκης (με την επισήμανση ότι θα περιλαμβάνεται και η οδός Τσιμισκή, όπου βρίσκονται όλα τα πολυκαταστήματα), στη Χαλκιδική, στο ιστορικό κέντρο τής Αθήνας και στη Ραφήνα.

Μετά την πιλοτική εφαρμογή τής πλήρους απελευθέρωσης του ωραρίου λειτουργίας της αγοράς σε αυτές τις περιοχής, η κυβέρνηση δεσμεύτηκε ότι τον Μάρτιο 2015 θα αποφασίσει αν θα επεκτείνει το μέτρο λειτουργίας της αγοράς και τις 52 Κυριακές του έτους σε ολόκληρη τη χώρα.

ΑΝΘΙΜΟΣ Αποτελεί πρόκληση για τη θρησκεία

Την προσπάθεια των εμπόρων να αποτρέψουν τη λειτουργία της αγοράς 365 ημέρες τον χρόνο στηρίζει, για τους δικούς της λόγους, η Εκκλησία.

Ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμος εξέφρασε την πλήρη ικανοποίηση για το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας που διοργάνωσε ο Εμπορικός Σύλλογος, λέγοντας ότι «πολύ καλά έκαναν οι έμποροι και τους συγχαίρω. Το περίμενα, επειδή αυτό είναι το ορθό. Δεν μπορούμε, εν ονόματι επιδιώξεων υλικών, συμφεροντολογικών κλπ., να καταργήσουμε τα ιερά και τα όσια της πίστεώς μας. Όλα τα θρησκεύματα έχουν μία ημέρα αργίας. Κι εμείς έχουμε την Κυριακή. Θα τη χαλάσουμε; Οι μουσουλμάνοι έχουν την Παρασκευή, οι Εβραίοι το Σάββατο κι εμείς την Κυριακή. Εμείς, θα δουλεύουμε και την Κυριακή; Αυτό ήταν πρόκληση».

ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΟΡΚΙΔΗΣ «Εκ του πονηρού...»

«Κάθε φορά που ανοίγει το θέμα των Κυριακών, βήμα βήμα πάμε προς την καθολική κατάργηση της αργίας. Ας μας το πουν από την αρχή ότι όλο αυτό γίνεται για τα εμπορικά κέντρα και τα εκπτωτικά χωριά» σχολιάζει ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ, κ. Βασίλης Κορκίδης.

«Το πιλοτικό άνοιγμα της αγοράς όλες τις Κυριακές του έτους είναι μια κίνηση εκ του πονηρού, για να επεκταθεί τελικώς σε όλη τη χώρα» προβλέπει. Κατά τον κ. Κορκίδη, «δεν τους ενδιαφέρει η εξυπηρέτηση των τουριστών, επειδή, αν ήταν έτσι, θα φρόντιζαν να αλλάξουν το ωράριο στις τουριστικές περιοχές -σήμερα, τα καταστήματα που λειτουργούν μετά τις 9 το βράδυ είναι παράνομα. Ακόμη και σε αμιγώς τουριστικές περιοχές, όπως τα νησιά, οι 52 Κυριακές δεν έχουν νόημα, αφού τον χειμώνα ερημώνουν και από τους μόνιμους κατοίκους».

Σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΕΣΕΕ, μετά την πιλοτική λειτουργία των καταστημάτων όλες τις Κυριακές του έτους θα επέλθει κανιβαλισμός στην αγορά, επειδή από τη μια ο ίδιος ο τζίρος θα μοιραστεί από 6 σε 7 ημέρες και από την άλλη, από το άγχος του ανταγωνισμού, οι καταστηματάρχες θα σπεύδουν να ανοίξουν την Κυριακή όχι για να κερδίσουν, αλλά για να μη χάσουν μερίδιο αγοράς από τον ανταγωνισμό.

Δ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΟΥ «Πρέπει να κλείσει άμεσα το ζήτημα»

«Να κλείσει άμεσα το θέμα της κυριακάτικης λειτουργίας των καταστημάτων» ζητά με δήλωσή της η βουλευτής Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ κυρία Δέσποινα Χαραλαμπίδου, τονίζοντας ότι «μετά τους εμποροϋπάλληλους και τους ασφαλισμένους-ανασφάλιστους του ΟΑΕΕ, ήρθε η σειρά και των εμπόρων να πάρουν θέση, λέγοντας κατηγορηματικά ‘όχι’ στη λειτουργία των καταστημάτων τις Κυριακές». Παράλληλα, η βουλευτής Θεσσαλονίκης διερωτάται «ποιος άλλος επιθυμεί να είναι ανοικτή η αγορά και τις Κυριακές εκτός από τον κ. Τσαμασλή, τον κ. Μπουτάρη και τους ιδιοκτήτες μεγάλων πολυεθνικών αλυσίδων».

Πηγή: http://www.makthes.gr/news/economy/123614/

Βάσει της όλης πρακτικής και παράδοσης της Εκκλησίας, οπωσδήποτε η Κυριακή λογίζεται ως ημέρα «σχόλης». Ειδικότερα, για τους Χριστιανούς, είναι ημέρα, που κατά κανόνα μπορούν να εργαστούν, αλλά όχι βιοποριστικά, δηλαδή εργάζονται βασικά με σκοπό την «ευποιΐα». Είναι ημέρα όπου μπορούν να προσευχηθούν και να περάσουν κοντά στην αγάπη του Θεού.

Για το λόγο αυτό και ο Μέγας, κατά τους ιστορικούς, αλλά και άγιος για την Εκκλησία, αυτοκράτορας Κωνσταντίνος (272-337), μέσα στα άλλα μέτρα βελτίωσης της ζωής και της θέσης της γυναίκας, των παιδιών, των φτωχών, των φυλακισμένων κ.λπ., θέσπισε, όπως είναι γνωστό, την Κυριακή αργία.

Η Κυριακή, ως ημέρα αργίας (σχόλης) για τους Χριστιανούς, καθορίστηκε στο Κανονικό Δίκαιο της Εκκλησίας από την τοπική (όχι Οικουμενική) Σύνοδο της Λαοδικείας (357-368). Ο κανόνας αυτός ουσιαστικά φαίνεται γραμμένος με ένα τρόπο, ως συνήθως, επικαιρικό έχοντας κατά νου να προφυλαχθεί η Εκκλησία από τους «ιουδαϊστές», που προτιμούσαν το Σάββατο ως ημέρα σχόλης αντί της Κυριακής[1]. Η διατύπωση της τοπικής Συνόδου είναι μάλλον, θα μπορούσαμε να πούμε, όχι ιδιαίτερα εμφατική: «Τὴν Κυριακήν, εἴ   γε δύναιντο, σχολάζειν  ὡς Χριστιανοί». Περιέχει άλλωστε ευκτική έγκλιση.

Να πούμε ακόμη πως το Σάββατο σε ορισμένα σημαντικά, αν και ψευδεπίγραφα ή μεταγενέστερα, κείμενα των πρώτων αιώνων, όπως η «Διδαχή» και οι «Διαταγές των Αποστόλων», αναφέρεται επίσης ως ημέρα γιορτής μαζί με την Κυριακή, ημέρα της δημιουργίας και της Ανάστασης αντίστοιχα συγκεκριμένα. Αυτό μας θυμίζει οπωσδήποτε την σημερινή κατάσταση, όπου το Σάββατο δεν υπάρχει επισήμως και εκτός σπιτιού, στις υπηρεσίες εκάστου, εργασία για ορισμένες επαγγελματικές ομάδες, λ.χ. ορισμένες του δημόσιου τομέα.

Πιο εμφατικοί όμως γίνονται άλλοι Άγιοι της Εκκλησίας, όπως ο άγ. Κοσμάς ο Αιτωλός (+1779) στις διδαχές του. Στη λαϊκή, απλοϊκή γλώσσα που μιλούσε, έλεγε:
“…Εκείνο το κέρδος οπού γίνεται την Κυριακήν είναι αφωρισμένο και κατηραμένο, και βάνετε φωτιά και κατάρα εις το σπίτι σας και όχι ευλογίαν…”

Έχει σημασία αυτό το κατάρα και όχι ευλογίαν, διότι φυσικά η κατάρα είναι στην πραγματικότητα η (εξ υποκειμένου) έλλειψη ευλογίας. Ο Θεός δεν «καταριέται», όπως οι άνθρωποι, και εξ άλλου μιλάμε για ανθρώπους θεληματικά μέλη της Εκκλησίας. Αλλά η διατύπωση αυτή έχει τεράστια σημασία και δίνεται με ένα τρόπο απόλυτο και πολύ δυνατό υφολογικά.

Εξ άλλου, είναι γνωστή η ιστορία με την βίαιη θανάτωση του αγ. Κοσμά, που είχε ως αφορμή την αντίθεσή του στις ιουδαϊκές αγορές που λάμβαναν χώρα κατά τις Κυριακές. Ο Κουρτ-Πασάς, σύμφωνα με το συναξάρι, δωροδοκήθηκε από ανθρώπους ιουδαϊκής καταγωγής, συνέλαβε και κατόπιν θανάτωσε τον άγιο δι’απαγχονισμού γι’ αυτόν τον λόγο[2].

Επίσης, ο γνωστός σε όλους μας π. Παΐσιος είχε πει κάποτε βάσει κάποιας μαρτυρίας πως είναι σημαντικό να αργεί κανείς κατά τις Κυριακές και μεγάλες γιορτές. Η κατάργηση αυτών των αργιών κατά παράβαση της υποτιθέμενης χριστιανικής ιδιότητας του πιστού προκαλεί την εξ αγάπης παιδαγωγία του Θεού προς τον άνθρωπο που επανειλημμένως κάνει αυτό. Ειδικότερα, αυτός ο άνθρωπος ενδέχεται να ασθενήσει.

Βεβαίως, θα πει κανείς, αυτή είναι η θεολογική μεριά του ζητήματος, διότι υπάρχει και η αμιγώς πολιτική και κοινωνικοοικονομική. Στην Γαλλία, προς της κρίσης, λ.χ., υπήρχε θεσπισμένο το 35ωρο, μέτρο που αφενός μεν ελάττωνε και ελάφρυνε τις υποχρεωτικές ώρες εργασίας, και αφ’ετέρου καταπολεμούσε την ανεργία.

Παρόμοια θεώρηση για τη μείωση της εργασίας εμφανίζεται και στην εκκλησιαστική γραμματεία. Στα ασκητικά συγγράμματα αναφέρεται χαρακτηριστικά πως το εργόχειρο δεν είναι για τον «τέλειο». Επίσης η κατεύθυνση ενός πιστού ανθρώπου προς την τελειότητα την χριστιανική μπορεί να περνά, σύμφωνα και με τον όσ. Νείλο («Περί ακτημοσύνης»), μέσα από την ταυτόχρονη ολιγοδεΐα και την λιγότερη εν γένει εργασία. Δηλαδή, με άλλα λόγια, την κατά το δυνατόν μείωση των («τεχνητών») αναγκών και μείωση των «βιοτικών μεριμνών», κατά τον σχετικό λόγο του Χριστού. Μειώνοντας κανείς έτσι τον χρόνο που αφιερώνει ειδικά στον βιοπορισμό, μπορεί να τον διαθέσει για ουσιωδέστερες ασχολίες και εργασίες.

Αυτό θα μπορούσε κανείς να το σκεφτεί σαν μια κάποια ραχοκοκαλιά που λειτουργεί σαν πυξίδα μας ως κατ’ επίγνωση Χριστιανών πάνω στο ζήτημα αυτό. Βέβαια, το πρώτιστο που μετρά είναι το βίωμα.

Βάσει λοιπόν της χριστιανικής μας ιδιότητας, δηλαδή για λόγους που αφορούν εμάς τους ίδιους ως ανθρώπους που θέλουμε να ζήσουμε χριστιανικά, αλλά και βάσει της φιλανθρωπίας και της προάσπισης στοιχειωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών όλων των συνανθρώπων μας που πρέπει να έχουμε ως «έκδικοι των αδικουμένων», είμαστε εναντίον της κατάργησης της αργίας της Κυριακής και την λειτουργία των καταστημάτων κατ’ αυτήν.

 [1] Αντίστοιχα, μπορούμε να σκεφτούμε και άλλα τέτοια παραδείγματα: λόγου χάρη, υπάρχει αλλού προτροπή εναντίον της νηστείας της Δευτέρας και της Πέμπτης, διότι ορισμένοι «υποκριτές» συνήθιζαν να νηστεύουν κατ’ αυτές τις ημέρες. Βέβαια σήμερα, όπως γνωρίζουμε, η Δευτέρα τηρείται ως ημέρα νηστείας κατά ένα ορισμένο μοναστηριακό τυπικό, ενώ ο άγ. Νικοδημος Αγιορείτης το στηρίζει αυτό με το επιχείρημα πως εφόσον και οι Φαρισαίοι (=ζηλωτές Ιουδαίοι) νήστευαν δύο μέρες την εβδομάδα, εμείς, ως Χριστιανοί, μετά Χριστόν πλέον, πρέπει να κάνουμε κάτι παραπάνω.

Ὁ μαμωνάς, ὁ θεὸς τοῦ πλούτου, ἐπιτίθεται ἀνοιχτὰ κατὰ τοῦ νόμου τοῦ Θεοῦ καὶ στὶς ἡμέρες μας. Ἄλλωστε οἱ δοῦλοι τοῦ μαμωνᾶ ὑπῆρξαν ἀνέκαθεν ἀνταγωνιστὲς τοῦ Θεοῦ καὶ τῶν σωτηρίων νόμων τοῦ Εὐαγγελίου. Τὸ ἐπεσήμανε ὁ ἴδιος ὁ Κύριος στὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας Του, ὁ Ὁποῖος ἐδίδαξε: «Οὐ δύνασθε Θεῷ δουλεύειν καὶ μαμωνᾷ» (Ματθ. ς΄ 24)· δὲν μπορεῖτε νὰ εἶσθε συγχρόνως δοῦλοι καὶ τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ μαμωνᾶ. Αὐτὸ ἀκριβῶς ἐπιβεβαιώνει καὶ μὲ πρόσφατη ἐνέργειά της ἡ Alpha Bank, ἡ ὁποία πολεμεῖ ἀνοικτὰ τὴν ἀρ γία τῆς Κυριακῆς μὲ τὸ νὰ προτρέπει τοὺς πελάτες της νὰ ψωνίζουν τὴν Κυριακή, ἐπιβραβεύοντάς τους μὲ διπλάσιο δῶρο. Σύμφωνα μὲ τὴ διαφήμισή της «ἡ Alpha Bank στηρίζει τὶς ἀνοικτὲς Κυριακὲς μὲ διπλάσιο bonus». Δηλαδὴ αὐτὸ ποὺ νομοθέτησε ὁ ἴδιος ὁ Θεὸς μὲ τὴν τέταρτη ἐντολὴ τοῦ Δεκαλόγου ἡ Τράπεζα προτρέπει νὰ τὸ καταργήσουμε. Τί ὅρισε ὁ Θεός; «Ἐπὶ ἕξι ἡμέρες θὰ ἐργάζεσαι καὶ θὰ κάνεις ὅλες τὶς ἐργασίες σου· ὅμως τὴν ἕβδομη ἡμέρα θὰ διακόπτεις τὴν ἐργασία σου πρὸς τιμὴν Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου. Τὴν ἡμέρα αὐτὴ δὲν θὰ κάνεις καμιὰ βιοποριστικὴ ἐργασία (...). Ὁ Θεὸς εὐλόγησε τὴν ἕβδομη ἡμέρα καὶ τὴν ξεχώρισε ὥστε νὰ εἶναι ἁγία καὶ ἱερὴ πρὸς τιμήν Του» (Ἐξ. κ΄ [20] 9-11· βλ. καὶ Δευτ. ε΄ 12-14). Τὴν ἐντολὴ αὐτὴ τοῦ Θεοῦ ἔκανε νόμο τοῦ κράτους ὁ ἅγιος ἰσαπόστολος Κωνσταντίνος ὁ Μέγας στὶς 7 Μαρτίου τοῦ 321, καθιερώνοντας τὴν ἀργία τῆς Κυριακῆς, ἀφοῦ ἡ Κυριακή, ἡ ἡμέρα τῆς Ἀναστάσεως, ἀντικατέστησε στοὺς μετὰ Χριστὸν χρόνους τὸ ἑβραϊκὸ Σάββατο. Αὐτὰ ὁρίζει ὁ θεόσδοτος νόμος. Αὐτὰ νομοθετήθηκαν καὶ ἴσχυαν ἐδῶ καὶ 17 αἰῶνες. Τώρα ἡ ἑλληνικὴ Βουλὴ τὰ κατήργησε ἐτσιθελικά, γιὰ δῆθεν ἐνίσχυση τῆς οἰκονομίας τῆς χώρας. Καὶ ἐνῶ οἱ ἄμεσα ἐνδιαφερόμενοι ἀντιδροῦν, ἔρχεται συνεργὸς τῶν κρατούντων καὶ τὸ τραπεζικὸ σύστημα ποὺ δουλεύει στὸ μαμωνά. Ἢ ἡ πλουτοκρατία, τὴν ὁποία ὁ Ἀλέξανδρος Παπαδιαμάντης ὀνομάζει «διαρκῆ ἀντίχριστον». Ἀλλὰ πρέπει νὰ ἐπαναλάβουμε τὸν πολὺ ἀληθινὸ λόγο τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, ὁ ὁποῖος κηρύσσοντας ἔλεγε: Δὲν πρέπει «οὔτε νὰ ἐργαζόμεθα οὔτε νὰ πραγματευόμεθα τὴν Κυριακήν. Ἐκεῖνο τὸ κέρδος ὅπου γίνεται τὴν Κυριακὴν εἶναι ἀφορισμένον καὶ κατηραμένον καὶ βάνετε φωτιὰ καὶ κατάρα εἰς τὸ σπίτι σας. Νὰ φυλάγετε τὴν Κυριακή». Ἀδελφοὶ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, ἂς μὴν ἐπηρεαζόμαστε ἀπὸ τὴ δαιμονικὴ λατρεία τοῦ μαμωνᾶ. Ἂς συνέλθουμε καὶ ἂς μὴν ἐξοργίζουμε τὸν δωρεοδότη, τὸν δημιουργὸ καὶ προνοητὴ Κύριό μας.

Πηγή: http://www.osotir.org/keimena/orthodoxi-pisti/item/33247-alpha-bank-ka-rgia-t-s-kyriak-s