Ἐλπίζουμε νὰ μὴν προχωρήσει ὁ ἁρμόδιος Ὑπουργὸς στὴν κατάργηση τῆς ἀργίας τῆς Κυριακῆς, ὅπως μὲ ἀνεξήγητη ἐπιμονὴ δήλωνε ὅτι σχεδιάζει, τάχα γιὰ βελτίωση τῆς κινήσεως τῆς ἀγορᾶς, παρὰ τὴν καθολικὴ ἀντίδραση τῶν ἐμπόρων ὅλης τῆς χώρας. Ἂν τυχὸν ὅμως δὲν ἔχει ἐγκαταλείψει τὰ ἔξωθεν ἐπιβαλλόμενα αὐτὰ σχέδια, ἂς ἀκούσει ξεκάθαρη τὴ φωνὴ τοῦ μεγάλου ἁγίου μας Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, χάρις στοὺς ἀγῶνες καὶ τὴ θυσία τοῦ ὁποίου εἶναι κι ὁ ἴδιος σήμερα ὑπουργὸς καὶ ἐμεῖς ὅλοι δὲν προσκυνοῦμε τὸ μισοφέγγαρο:

(Διδαχὴ Δ΄).

Αντιδρά ο Ελληνικός Λαός μπροστά σε ένα ακόμα μέτρο που τον απομακρύνει από το Θεό την οικογένειά του! Ἡ Κυβέρνηση βρῆκε τὸν τρόπο νὰ ἀνορθώσει τὴν ἑλληνικὴ οἰκονομία θεσπίζοντας ως εργάσιμη ημέρα την Κυριακή. Πραγματικὸ θαῦμα! Η σχετική διαβούλευση έδειξε την θέληση του λαού : πάνω από 600 σχόλια αρνητικά και ζήτημα αν από αυτά 5-10 ήταν υπέρ της εργασίας την Κυριακή ! Την Κυριακή, ημέρα που είναι αφιερωμένη σε Αυτόν, φαντάζονται κάοιοι ότι θα την μετατρέψουν σε μια μέρα σαν όλες τις άλλες... Ο Νεογέννητος Χριστός  και πάλι πρόσφυγας : Διώκεται όχι μόνο από αυτούς που επιδιώκουν, αλλά και από τους "φιλήσυχους" που δέν αντιδρούν και αποδέχονται τέτοια μέτρα... 

 Διαβάστε μερικά από τα κατατοπιστικότερα άρθρα και δηλώσεις για το θέμα :

Ἐπιτέλους ἡ Ἑλλάδα σὲ ἀνάπτυξη!

Ἀπίστευτο! Ἡ Κυβέρνηση βρῆκε τὸν τρόπο νὰ ἀνορθώσει τὴν ἑλληνικὴ οἰκονομία καὶ ἐπιτέλους ἡ Ἑλλάδα νὰ μπεῖ σὲ τροχιὰ ἀνάπτυξης. Πραγματικὸ θαῦμα!

Ποιὸς εἶναι ὁ τρόπος...; Μὰ πολὺ ἁπλός.

Μὲ νόμο ποὺ ἑτοιμάζει τὸ Ὑπουργεῖο Ἀνάπτυξης τὰ ἐμπορικὰ καταστήματα θὰ μποροῦν νὰ εἶναι ἀνοιχτὰ καὶ τὶς Κυριακές, ὅλες τὶς Κυριακὲς τοῦ ἔτους!

Ἒ λοιπόν, ἀξίζουν θερμὰ συγχαρητήρια στὴν ξενόδουλη Κυβέρνηση! Οἱ φωτισμένοι ὑπουργοί της ἀνακάλυψαν ὅτι ἡ αἰτία γιὰ τὴν ὁποία ἡ ἐμπορικὴ κίνηση ἔχει σβήσει καὶ τὰ καταστήματα βάζουν λουκέτο κατὰ ἑκατοντάδες καὶ χιλιάδες, βρίσκεται στὸ ὅτι αὐτὰ εἶναι κλειστὰ τὶς Κυριακές...

Ἑπομένως, μᾶς λένε, ἂν δώσουμε τὴ δυνατότητα νὰ ἀνοίγουν καὶ τὶς Κυριακές, θὰ αὐξηθεῖ ἡ ἐμπορικὴ κίνηση καὶ ἡ οἰκονομία θὰ ἀναζωογονηθεῖ...

Μάλιστα! Τόσο ἁπλά...

Ἐμεῖς τί νὰ σᾶς ποῦμε; Μπράβο σας!

Κύριοι, εἶναι δυνατὸν νὰ εἶστε τόσο ἄσχετοι, ὥστε νὰ μὴν μπορεῖτε νὰ καταλάβετε σὲ τί ὀφείλεται ἡ ἐμπορικὴ ἐξαθλίωση τοῦ τόπου; Κανείς μας δὲν τὸ πιστεύει αὐτό. Κανείς μας δὲν πιστεύει ὅτι εἶναι δυνατὸν νὰ εἶστε τόσο ἀποκομμένοι ἀπὸ τὴν πραγματικότητα...

Τότε γιατί δὲν λέτε τὴν ἀλήθεια; Γιατί δὲν ὁμολογεῖτε ὅτι ἁπλῶς ἐκτελεῖτε ἐντολὲς τῶν ἀφεντικῶν σας; Ὅτι ἀφοῦ χτυπήσατε κατάστηθα τὴν οἰκογένεια, ἀφοῦ πολεμήσατε μανιωδῶς τὴν πολυτεκνία καὶ δημιουργεῖτε τὴν Ἑλλάδα χωρὶς Ἕλληνες, ὅπως σᾶς εἶπε αὐτὸς ὁ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας, ἔρχεσθε τώρα νὰ ὁλοκληρώσετε τὸν δολοφονικὸ σχεδιασμὸ τῶν ἐπίδοξων νεκροθαφτῶν τῆς Ἑλλάδος.

Ὑπηρετεῖτε τὰ καταχθόνια σχέδια τοῦ Διεθνοῦς Σιωνισμοῦ, ποὺ ἐπιδιώκει νὰ καταργήσει τὴν ἀργία τῆς Κυριακῆς – αὐτὴ εἶναι ἡ ἀλήθεια! Νὰ μὴν μποροῦν οἱ ἄνθρωποι νὰ ἐκκλησιάζονται, νὰ μὴν μπορεῖ ἡ οἰκογένεια νὰ χαρεῖ τὴν ἡμέρα τοῦ Κυρίου, νὰ καταστραφοῦν οἱ κοινωνικὲς σχέσεις. Ἡ χριστιανικὴ Κυριακὴ εἶναι ὁ ὑποχθόνιος στόχος σας. Καὶ τὸ ἀποδεικνύετε μὲ τὸ ὅτι σχεδιάζετε νὰ ἐπιτρέψετε στὰ καταστήματα νὰ εἶναι κλειστὰ τὴ Δευτέρα! Ἀνοιχτὰ τὴν Κυριακή... Κλειστὰ τὴ Δευτέρα!

Ἀπάτριδες, ἄθρησκοι, ἀσπόνδυλοι ἐκτελεστὲς νεοταξικῶν ἐντολῶν... Στοὺς νεοταξικοὺς πράκτορες καὶ ἐπίδοξους νεκροθάφτες ποὺ σφίγγουν τὴ θηλειὰ γύρω ἀπὸ τὸ λαιμὸ τῶν Ἑλλήνων, τοὺς λέμε πὼς ματαιοπονοῦν. Δὲν θὰ μπορέσουν ποτὲ νὰ χαροῦν τὸν θάνατο τῆς Ἑλλάδας. Σὲ σᾶς δὲ τοὺς ἐντόπιους ὑποτακτικούς τους λέμε ὅτι θὰ ἀποτελέσετε τὴν ἐντροπὴ τῶν ἑπόμενων αἰώνων.

Θλιβερή, ἀξιοθρήνητη ἡγεσία!

Πηγή: Περιοδικό ΣΩΤΗΡ

Η ΑΡΓΙΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

Καί πάλι τό θέμα τῆς Κυριακῆς ἀργίας στό προσκήνιο. Χρόνια τώρα γίνεται ἕνας μεγάλος ἀγῶνας, ἀπό κύκλους πού οὐδεμία σχέση ἔχουν μέ τήν πνευματικότητα τῆς Ὀρθοδοξίας καί μᾶλλον ἐνοχλοῦνται, ὡς ὁ παμπόνηρος, ἀπό τήν ἀργία τῆς Κυριακῆς, ἡ ὁποία εἶναι ἀφιερωμένη στόν Θεό, τόν Ἐκκλησιασμό καί τήν πνευματική περισυλλογή τῶν ἀνθρώπων.

Θά πρέπει νά εἶναι ἀφελής κάποιος, ἐάν πιστεύσῃ ὅτι ἐπιχειρεῖται νά καταργηθῇ ἡ ἀργία τῆς Κυριακῆς μέ σκοπό τήν ἐνίσχυση τῆς οἰκονομικῆς ἀνάπτυξης καί τήν ἀπελευθέρωση τῆς ἀγορᾶς, ἤ τήν τόνωση τῆς ἀγοραστικῆς κινήσεως καί τήν ὑποβοήθηση τοῦ τουρισμοῦ. Θά ἤμασταν ἀφελεῖς, ἐάν θεωρούσαμε ὅτι ἡ λειτουργία τῶν καταστημάτων τῆς Κυριακῆς εἶναι θέμα κεντρικό τῆς Ἑλληνικῆς οἰκονομίας. Οὔτε βέβαια δυνάμεθα νά πιστεύσωμε ὅτι θά λυθῇ τό οἰκονομικό πρόβλημα τῆς χώρας μας μέ τό ὡς ἄνω μέτρο.

Ἄλλο εἶναι τό ζήτημα. Δυστυχῶς συνεχίζεται ἡ πνευματική ἀποδόμηση τῆς Ἑλληνικῆς κοινωνίας. Πῶς ἄραγε νά ἑρμηνεύσῃ κανείς τήν προτεινόμενη καθιέρωση τῆς Δευτέρας ὡς ἀργίας; Αὐτό εἶναι τό ἐξωτερικό περίβλημα τῆς καλά μελετημένης καί ὀργανωμένης προσπάθειας ἀποϊεροποιήσεως τῆς ζωῆς τῶν Ἑλλήνων καί καταργήσεως τῆς Κυριακῆς ὡς ἡμέρας προσευχῆς ἀφιερωμένης στόν Θεό. Ἡ μανία αὐτή τῆς καταργήσεως τῆς Κυριακῆς ἀργίας ὀφείλεται σέ λόγους ἰδεολογικούς καί υἱοθετεῖ τήν ἄποψη «ναί στό ἔθιμο τῆς ἀργίας μιά ἡμέρα τήν ἑβδομάδα, ἀλλά ὁποιαδήποτε ἡμέρα» (Τζόν Στιούαρτ Μίλλ, Περί Ἐλευθερίας, Ἐκδ. Ἐπίκουρος, Ἀθήνα 1983, σελ. 152-3).

Ἡ ἀργία τῆς Κυριακῆς εἶναι ἐντολή τοῦ Θεοῦ, καί μιλοῦν γι’ αὐτήν οἱ Ἀπόστολοι καί οἱ Ἅγιοι Πατέρες καί Διδάσκαλοι τῆς Ἐκκλησίας. Τήν ἀργία αὐτή ἐθέσπισε μέ ἀπόφασή του ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος (Αὐτοκρατορικό Διάταγμα τῆς 3^ης Μαρτίου 321). Ὑπάρχουν βέβαια καί Διατάξεις καί «Νεαρές» ἄλλων Αὐτοκρατόρων, ἀλλά ἀξίζει νά μνημονεύσωμε ὅτι ἡ Ἁγία Στ’ Οἰκουμενική Σύνοδος καθιέρωσε τελικά τήν Κυριακή ὡς τελεία ἀργία, γιά νά συμμετέχουν οἱ Χριστιανοί στήν Θεία Λειτουργία καί νά συναντῶται μεταξύ τους καί νά συμπνευματίζωνται τά μέλη τῆς οἰκογένειας.

Θά ἠδυνάμεθα νά ἀναφέρωμε πάρα πολλά ἐπ’ αὐτοῦ, σημειώνομε ὅμως ὅτι τόν Ἰούνιο τοῦ 2011 συναντήθηκαν στίς Βρυξέλλες 65 ἐκπρόσωποι Εὐρωπαϊκῶν Ὀργανώσεων καί Συνδικάτων, ἐκπρόσωποι τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί ἄλλων ὁμολογιῶν πού ἀποτελοῦν τήν «Εὐρωπαϊκή Συμμαχία γιά τήν ἀργία τῆς Κυριακῆς» καί ὑπέγραψαν ἀνακοίνωση, μέ τήν ὁποία δεσμεύονται νά ἀγωνισθοῦν ὑπέρ τῆς διατηρήσεως τῆς ὑποχρεωτικῆς ἀργίας τῆς Κυριακῆς.

Τήν Κυριακή ἀργία τήν ἐσεβάσθησαν οἱ αἰῶνες. Συνδέθηκε μέ τήν ζωή τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν καί μέ τήν πορεία τοῦ Ἔθνους μας, τό ὁποῖο πάντοτε ἐσεβάσθη τόν νόμο τοῦ Θεοῦ. Δυστυχῶς, οἱ νεοέλληνες, θέλομε τά πάντα νά τά ἰσοπεδώσωμε. Ἐμπρός λοιπόν, γιατί καθυστερεῖτε; Τί ἄλλο ἀπέμεινε; Ὅλα αὐτά τά χρόνια συνετελέσθη τό «λαμπρό» ἔργο τῆς ἀποδομήσεως αὐτῆς τῆς κοινωνίας. Καί συνετελέσθη μέ ἐπιτυχία, πρός μεγίστη χαρά καί ἱκανοποίηση τῶν ἀσεβῶν καί ἀντιθέων καί μισελλήνων πατρώνων μας. Ἐμπρός λοιπόν... προχωρῆστε, συνεχῖστε μέ πίστη σέ αὐτούς πού δέν ἀγαποῦν τήν Πατρίδα μας! Δέν τούς βλέπετε πού χαίρουν καί ἐπιχαίρουν μέ τά «θαύματα» πού ἐπετελέσθησαν στόν τόπο μας διά τῶν ἐντολῶν τους; «Μπράβο σας», μᾶς φωνάζουν. «Συγχαρητήρια... ξαναγράψατε παραχαράσσοντας τήν ἱστορία σας. Εὖγε σας... διαλύσατε τήν παράδοσή σας, ἀρνηθήκατε τόν πολιτισμό σας. Χίλιες φορές σᾶς ἐπαινοῦμε... διαλύσατε τήν οἰκογένεια, ρημάξατε τά χωριά σας, κλείσατε τά σχολεῖα σας... εἶστε πρότυπα στό παγκόσμιο γίγνεσθαι...».

Εἶπε ὁ κ. Ὑπουργός, προκειμένου νά δικαιολογήσῃ τήν ἀπόφαση νά παραμένουν ἀνοικτά τά καταστήματα τήν Κυριακή: «...Ἐπιδιώκουμε νά κάνουμε τήν ἀγορά πιό σύγχρονη, πιό εὐρωπαϊκή, πιό φιλική στούς καταναλωτές. Γίνεται μιά τομή μέ βάση τήν εὐρωπαϊκή ἐμπειρία. Δίνουμε τήν δυνατότητα στίς μεγάλες ἐπιχειρήσεις νά δουλέψουν περισσότερο, καί στίς μικρές ἀκόμα πιό πολύ. Δίνουμε τήν δυνατότητα στούς καταναλωτές, Ἕλληνες καί τουρίστες, νά κάνουν ἐλεύθερα τίς ἀγορές τους...».

Αὐτό μᾶς ἔφαγε κ. Ὑπουργέ. Αὐτό σᾶς τό λέμε τόσα χρόνια καί δέν τό ἀντιλαμβάνεσθε. Ἡ σπουδή νά κάνουμε τήν χώρα μας... τήν ἀγορά... τήν.... τήν..., πιό εὐρωπαϊκή καί πιό «φιλική» στόν καταναλωτή. Διερωτηθήκατε ἄραγε, κ. Ὑπουργέ, πῶς θά γίνῃ πιό φιλική ἡ ἀγορά, ὅταν οἱ Ἕλληνες δέν ἔχουν λεπτό τοῦ λεπτοῦ στήν τσέπη τους γιά νά ψωνίσουν γιά τά Χριστούγεννα; Ὁ χρόνος ἔλειψε ἀπό τόν Λαό, γιά νά προμηθευθῇ νά ψωνίσῃ τά πρός τό ζῆν ἀπαραίτητα; Γιατί κ. Ὑπουργέ θέλετε νά χρεωθῆτε μιά ἀπόφαση, ἡ ὁποία δέν προχώρησε ἐπί τόσα ἔτη; Ἀλλά τί λέγω... μᾶς δίδεται πλέον ἡ δυνατότητα νά ἐφαρμόσωμε «νέες μεθόδους» στήν πατρίδα μας... διότι ἔχομε ἀποκτήσει... «εὐρωπαϊκή ἐμπειρία». Θαυμασία ἡ διαπίστωσις. Σπουδάσαμε στήν ἀποχριστιανοποιημένη Εὐρώπη, πήραμε τά φῶτα ἀπό τήν «λευκή δαιμονία», ὅπως τήν ὀνόμαζε ὁ Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς. Γι’ αὐτό, ἀγαπητοί μου, φτάσαμε σέ αὐτά τά χάλια∙ διότι έχουμε... «εὐρωπαϊκή ἐμπειρία». Βεβαίως δέν ἀπαξιώνομε τόν Εὐρωπαϊκό πολιτισμό. Ἀλλά δέν εἶναι δυνατόν νά εἰσαγάγωμε στήν Πατρίδα μας, ὅ,τι ἀπόβλητο τῆς Εὐρώπης καί πολύ περισσότερο νά υἱοθετήσωμε τήν ἄθεη Εὐρωπαϊκή κουλτούρα καί προοπτική.

Ἀλλά γιατί νά ἀπευθύνωμαι εἰς ὦτα μή ἀκουόντων; Ἴσως ἔκαμα λάθος πού ἔγραψα τίς παραπάνω γραμμές. Θά ἀπευθυνθῶ στόν Ὀρθόδοξο Ἑλληνικό Λαό, ὁ ὁποῖος ξέρει νά ἀντιστέκεται, νά ἐπιμένῃ καί νά νικᾶ. Μπορεῖ πρός καιρόν νά παρασύρεται, ὅμως στό τέλος λειτουργεῖ σωστικά τό πνευματικό του DNA καί ἡ ὅλη ψυχοσύνθεσή του, ἡ ποτισμένη μέ τά νάματα τῆς Ἑλληνορθοδοξίας.

Ἀγαπητοί μου, ἄς ἀκούσωμε τί λέγει ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός περί τῆς ἀργίας τῆς Κυριακῆς. Εἶναι χαρακτηριστική ἡ διδαχή του καί πάντοτε ἐπίκαιρη.

«Ἐπῆγεν ὁ Κύριος εἰς τὴν κόλασιν καὶ ἔβγαλε τὸν Ἀδάμ, τὴν Εὔαν καὶ τὸ γένος του. Ἀνέστη τὴν τρίτην ἡμέραν. Ἐφάνη δώδεκα φορὰς εἰς τοὺς Ἀποστόλους του. Ἔγινε χαρὰ εἰς τὸν οὐρανόν, χαρὰ εἰς τὴν γῆν καὶ εἰς ὅλον τὸν κόσμον· φαρμάκι καὶ σπαθὶ δίστομον εἰς τὴν καρδίαν τῶν Ἑβραίων καὶ μάλιστα τοῦ διαβόλου. Διὰ τοῦτο καὶ οἱ Ἑβραῖοι δὲν κατακαίονται ἄλλην ἡμέραν τόσον, ὡσὰν τὴν Κυριακήν, ὁποὺ ἀκούουν τὸν παπά μας νὰ λέγῃ: «Ὁ ἀναστὰς ἐκ νεκρῶν Χριστὸς ὁ ἀληθινὸς Θεὸς ἡμῶν». Διότι ἐκεῖνο ὁποὺ ἐσπούδαζον οἱ Ἑβραῖοι νὰ κάμουν διὰ νὰ ἐξαλείψουν τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ μας, ἐγύρισεν ἐναντίον τῆς κεφαλῆς των. Πρέπει καὶ ἡμεῖς, ἀδελφοί μου, νὰ χαιρώμεθα πάντοτε, μὰ περισσότερον τὴν Κυριακήν, ὁποὺ εἶνε ἡ Ἀνάστασις τοῦ Χριστοῦ μας. Διότι Κυριακὴν ἡμέραν ἔγινεν ὁ Εὐαγγελισμὸς τῆς Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ Ἀειπαρθένου Μαρίας. Κυριακὴν ἡμέραν μέλλει ὁ Κύριος νὰ ἀναστήσῃ ὅλον τὸν κόσμον. Πρέπει καὶ ἡμεῖς νὰ ἐργαζώμεθα τὰς ἓξ ἡμέρας διὰ ταῦτα τὰ μάταια, γήϊνα καὶ ψεύτικα πράγματα, καὶ τὴν Κυριακὴν νὰ πηγαίνωμεν εἰς τὴν ἐκκλησίαν καὶ νὰ στοχαζώμεθα τὰς ἁμαρτίας μας, τὸν θάνατον, τὴν κόλασιν, τὸν παράδεισον, τὴν ψυχήν μας ὁποὺ εἶνε τιμιωτέρα ἀπὸ ὅλον τὸν κόσμον, καὶ ὄχι νὰ πολυτρώγωμεν, νὰ πολυπίνωμεν καὶ νὰ κάμνωμεν ἁμαρτίας· οὔτε νὰ ἐργαζώμεθα καὶ νὰ πραγματευώμεθα τὴν Κυριακήν. Ἐκεῖνο τὸ κέρδος ὁποὺ γίνεται τὴν Κυριακὴν εἶνε ἀφωρισμένο καὶ κατηραμένο, καὶ βάνετε φωτιὰ καὶ κατάρα εἰς τὸ σπίτι σας καὶ ὄχι εὐλογίαν· καὶ ἢ σὲ θανατώνει ὁ Θεὸς παράκαιρα, ἢ τὴν γυναῖκα σου, ἢ τὸ παιδί σου, ἢ τὸ ζῶον σου ψοφᾶ, ἢ ἄλλον κακόν σοῦ κάμνει. Ὅθεν, ἀδελφοί μου, διὰ νὰ μὴ πάθετε κανένα κακόν, μήτε ψυχικὸν μήτε σωματικόν, ἐγὼ σᾶς συμβουλεύω νὰ φυλάγετε τὴν Κυριακήν, ὡσὰν ὁποὺ εἶνε ἀφιερωμένη εἰς τὸν Θεόν. Ἐδῶ πῶς πηγαίνετε, χριστιανοί μου; Τὴν φυλάγετε τὴν Κυριακήν; Ἂν εἶσθε χριστιανοί, νὰ τὴν φυλάγετε. Ἔχετε ἐδῶ πρόβατα; Τὸ γάλα τῆς Κυριακῆς τί τὸ κάμνετε; Ἄκουσε, παιδί μου· νὰ τὸ σμίγῃς ὅλο καὶ νὰ τὸ κάμνῃς ἑπτὰ μερίδια· καὶ τὰ ἓξ μερίδια κράτησέ τα διὰ τὸν ἑαυτόν σου, καὶ τὸ ἄλλο μερίδιον τῆς Κυριακῆς, ἂν θέλης, δῶσε το ἐλεημοσύνην εἰς τοὺς πτωχοὺς ἢ εἰς τὴν Ἐκκλησίαν, διὰ νὰ εὐλογήσῃ ὁ Θεὸς τὰ πράγματά σου. Καὶ ἂν τύχη ἀνάγκη καὶ θέλῃς νὰ πωλήσῃς πράγματα φαγώσιμα τὴν Κυριακήν, ἐκεῖνο τὸ κέρδος μὴ τὸ σμίγεις εἰς τὴν σακκούλα σου, διότι τὴν μαγαρίζει· ἀλλὰ δῶσε τα ἐλεημοσύνην, διὰ νὰ σᾶς φυλάγῃ ὁ Θεὸς» (Διδαχ. Δ’).

Ἀλλά ἀνέφερα προηγουμένως, ὅτι τήν ἀπάντηση στήν προσπάθεια τῆς ἀποϊεροποιήσεως τῆς ζωῆς στήν Ἑλλάδα καί στόν ἀγῶνα κάποιων νά μετατρέψουν τήν Πατρίδα μας σέ ἄθρησκο κράτος, μόνο ὁ Ἑλληνικός Λαός μπορεῖ νά τήν δώσῃ.

Γι’ αὐτό ἀδελφοί μου, γεμῖστε τίς Ἐκκλησίες μέ τήν παρουσία σας. Μή μένετε κανείς στό σπίτι τήν Κυριακή. Ἐκκλησιαστῆτε. Πάρετε ἀπό τό χέρι τά παιδιά σας καί ἀπολαύσετε τήν χαρά τοῦ Θεοῦ καί τήν κοινωνία τῶν προσώπων μέσα στήν Θεία Λειτουργία, ἡ ὁποία κατά τόν Ἅγιο Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο εἶναι «σύνοδος Οὐρανοῦ καί γῆς».

Ἀφῆστε ὁποιαδήποτε ἐργασία στήν ἄκρη κατά τήν ἡμέρα τοῦ Κυρίου καί μετά τήν Θεία Λειτουργία χαρῆτε τήν οἰκογένειά σας, μιλῆστε μέ τά παιδιά σας, καθῆστε στό ἴδιο τραπέζι, ζῆστε τήν χαρά τῆς οἰκογενειακῆς θαλπωρῆς τήν ὁποία χωρίς λόγο, τά τελευταῖα χρόνια ἐχάσαμε.

Καί ἄν, ἐν τέλει, ἐφαρμοστοῦν αὐτά τά μέτρα ἤ καί ἄλλα χειρότερα ἴσως, μή ψωνίζετε τήν ἡμέρα τῆς Κυριακῆς, ἀντιστεκόμενοι στόν ὁδοστρωτῆρα πού θέλει νά συντρίψῃ κάθε ἴχνος ἀνθρωπιᾶς καί πνευματικότητος σ’ αὐτόν τόν τόπο. Καί οἱ εὐσεβεῖς καταστηματάρχαι ἄς μή πηγαίνουν νά ἐργασθοῦν κατά τήν ἡμέρα τῆς Κυριακῆς.

Μή λησμονῆτε ἀδελφοί μου, τόν λόγο τοῦ Πατρο-Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ.

«Ἐκεῖνο τό κέρδος ὁπού γίνεται τήν Κυριακή εἶναι ἀφωρισμένο καί κατηραμένο καί βάζετε φωτιά στό σπίτι σας καί ὄχι εὐλογία».

Γνωρίζω ὅτι κάποιοι θά σχολιάσουν δυσμενῶς τήν διδασκαλία τοῦ Πατρο-Κοσμᾶ καί μάλιστα μέ θολό καί ψευτοκουλτουριάρικο λόγο. Δέν πειράζει ὅμως. Αὐτή εἶναι ἡ ἀλήθεια. Ἡ ἐργασία τῆς Κυριακῆς γιά τούς Ὀρθοδόξους Χριστιανούς δέν ἐπιφέρει κανένα κέρδος, κυρίως πνευματικό, οὔτε προσπορίζει εὐλογία ἀπό τόν Θεό.

Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως Πατρών

ΠΗΓΗ:http://nefthalim.blogspot.gr/2012/12/blog-post_2749.html

«Καταραμενο το κερδος που γινεται την κυριακη» – Πατροκοσμας

      «Πρέπει και ημείς να εργαζώμεθα τας εξ ημέρας δια ταύτα τα μάταια, γήινα και ψεύτικα πράγματα, και την Κυριακήν να πηγαίνωμεν εις την εκκλησίαν και να στοχαζώμεθα τας αμαρτίας μας, τον θάνατον, την κόλασιν, τον παράδεισον, την ψυχήν μας οπού είναι τιμιωτέρα από όλον τον κόσμον, και όχι να πολυτρώγωμεν, να πολυπίνωμεν και να κάμνωμεν αμαρτίας, ούτε να εργαζώμεθα και να πραγματευώμεθα την Κυριακήν. Εκείνο το κέρδος οπού γίνεται την Κυριακήν είναι αφωρισμένο και κατηραμένο, και βάνετε φωτιά και κατάρα εις το σπίτι σας και όχι ευλογίαν. Και ή σε θανατώνει ο Κύριος παράκαιρα, ή την γυναίκα σου, ή το παιδί σου, ή το ζώον σου ψοφά, ή άλλον κακόν σου κάμνει. Όθεν, αδελφοί μου, δια να μη πάθετε κανένα κακό, μήτε ψυχικόν μήτε σωματικόν, εγώ σας συμβουλεύω να φυλάγετε την Κυριακήν, ωσάν οπού είναι αφιερωμένη εις τον Θεόν. Εδώ πώς πηγαίνετε, χριστιανοί μου ; Την φυλάγετε την Κυριακήν ; Αν είσθε χριστιανοί, να την φυλάγετε.»

ΠΗΓΗ: http://www.agiooros.net/news/anakoinoseis/511-katarameno-to-kerdospoy-ginetai-thn-kyriakh.html

Επιστολή Μητροπολίτου Ηλείας Γερμανού προς τον Υπουργόν Ανάπτυξης για την κατάργηση της Κυριακής αργίας

                        Προς
Τον αξιότιμον κ. Κων/νον Χατζιδάκην
Υπουργόν Ανάπτυξης και Τροφίμων

Αξιότιμε κ. Υπουργέ,

Χαίρετε και υγιαίνετε δια να δύνασθε να φέρετε εις αίσιον πέρας το δύσκολο έργο σας σε τούτους τους δύσκολους καιρούς.

Κύριε Υπουργέ,

Όλοι σήμερα ομολογούν ότι η οικονομική κρίσις είναι αποτέλεσμα της ηθικής κρίσεως. Επομένως μόνον η θεραπεία της ηθικής κρίσεως μπορεί να θεραπεύση την οικονομική κρίσι. Ένεκα τούτων πιστεύω ότι η προσπάθειά σας να καταργηθή η Κυριακή αργία των Εμπορικών Καταστημάτων εναντίον της εντολής του Θεού, που ορίζει «εξ ημέρας» εργασίας την εβδομάδα, την δε εβδόμην να την αφιερώνουν οι άνθρωποι προς δοξολογίαν του Θεού και ψυχικήν και σωματικήν ανάπαυσι, επεκτείνει την ηθικήν κρίσιν και κατά συνέπεια και την οικονομική.

Σας διαβιβάζω σχετικά κείμενα:

Της Ομοσπονδίας Εμπορικών Συλλόγων Νομού Ηλείας , Και

Της Ομοσπονδίας Εμπορικών Συλλόγων Πελοποννήσου και Νοτίου Δυτικής Ελλάδος

και ενώνων μαζί τους την φωνήν μου, σας παρακαλώ να μη προχωρήσετε σ’αυτήν την απόφασι καταργήσεως της Κυριακής αργίας ενάντια στο θέλημα του Θεού και στην επιθυμία των Ελλήνων Ορθοδόξων Χριστιανών Εμπόρων και Εμποροϋπαλλήλων.

Επί τούτοις διατελώ,

† Ο Ηλείας ΓΕΡΜΑΝΟΣ

ΠΗΓΗ: http://thriskeftika.blogspot.gr/2012/12/blog-post_16.html

Μητροπολίτης Τρίκκης Αλέξιος, "Η Κυριακή είναι ημέρα αφιερώσεως στον Χριστό"

 Αρνητικός εμφανίζεται με δήλωσή του στο trikalavoice.gr και ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Τρίκκης & Σταγών κ. Αλέξιος στη λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων τις Κυριακές…

Ο μετριοπαθής Ιεράρχης σημειώνει πως «η Κυριακή είναι ημέρα αφιερώσεως στον Χριστό, στον Θεό, είναι ημέρα αργίας και αυτό οφείλουν να το κατανοήσουν οι πάντες». Ο Σεβασμιώτατος κ. Αλέξιος υπενθυμίζει πως ανάλογο θέμα για τη λειτουργία των καταστημάτων τις Κυριακές είχε ανοίξει και παλιότερα, χωρίς ωστόσο και πάλι να προχωρήσει μετά τις αντιδράσεις που προκλήθηκαν, όχι μόνο από την Εκκλησία, αλλά και από συνδικαλιστικούς και κοινωνικούς φορείς.

Σημειώνεται ότι σύμφωνα με το σχέδιο που προωθεί η Κυβέρνηση και στο οποίο αντιτίθενται όλοι οι Εμπορικοί Σύλλογοι της χώρας (πρωτοστατεί αυτός των Τρικάλων) τα καταστήματα έως 250 τ.μ. θα μπορούν να είναι ανοιχτά… όλες τις Κυριακές του έτους!...

ΠΗΓΗ:http://thriskeftika.blogspot.gr/2012/12/blog-post_1641.html

Ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ για την Κυριακή αργία και την εξομολόγηση στα σχολεία 

Εν Πειραιεῖ τῇ 13ῃ Δεκεμβρίου 2012

A Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν

Μέ ἀφορμή τό ὑπ’ ἀριθμ. 457/12.12.2012 ἔγγραφο τοῦ Προέδρου τῆς Ὁμοσπονδίας Ἐπαγγελματικῶν καί Βιομηχανικῶν Σωματείων Πειραιᾶ καί Προέδρου Καταστηματαρχῶν Πειραιᾶ κ. Ἰωάννου Τσάκου καί τήν προφορική παράκληση τοῦ Προέδρου κ. Βασιλείου Κροκίδη διά τῶν ὁποίων ζητεῖται συμπαράστασι καί τόν δικαιολογημένο θόρυβο σχετικά μέ τήν νομοθετική πρωτοβουλία τοῦ Ὑπουργοῦ Ἀνάπτυξης κ. Κ. Χατζηδάκη γιά τό ἄνοιγμα τῆς ἀγορᾶς κατά τήν ἀργία τῆς Κυριακῆς καί τίς προκλητικές δηλώσεις του: «Ἡ Κυβέρνηση ... δέν θά ἀφήσει ἐκείνους πού ἁπλά καί μόνο φοβοῦνται τό καινούργιο πολλές φορές χωρίς κανένα λόγο νά κρατήσουν τή χώρα στό παρελθόν. Ἡ Ἑλλάδα πρέπει νά προχωρήσει μπροστά...» ἔχω νά παρατηρήσω:

1. Ὁ ἑορτασμός μιᾶς ἡμέρας ἀναπαύσεως τῆς ἑβδομάδος ὅπως ἀπαιτεῖ ἡ ἀνθρώπινη φύση βασίζεται στό βιβλίο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης «Γένεση» (β΄,2-3),

ἔτσι τό Σάββατο διά τοῦ Νόμου τῆς ΠΔ εἰσῆλθε ὡς «ἡμέρα Κυρίου» στήν Καινή Διαθήκη μέ τά δύο βασικά στοιχεῖα, δηλ. ἀποχή ἀπό τίς ἐργασίες καί ἰδιαίτερη λατρεία τοῦ Θεοῦ. Τή θέση τοῦ Σαββάτου στόν Χριστιανισμό κατέλαβε ἡ Κυριακή ( Ἀποκαλ. α΄,10) σάν πρώτη ἡμέρα τῆς ἑβδομάδος κατά τήν ὁποία ἀνεστήθη ὁ Κύριος ἐκ τοῦ Τάφου, δημιούργησε τό ἀναστάσιμο φῶς καί ἀπέστειλε τό Πανάγιο Πνεῦμα νά ἐπιφοιτήση στούς Ἀποστόλους. Ἡ Κυριακή σάν κατ’ ἐξοχήν «ἡμέρα τοῦ Κυρίου» ὑπενθυμίζει τόν ἐρχόμενο Χριστό σάν ἀνατέλλοντα ἥλιο, ὁ Ὁποῖος θά ἔλθῃ νά ἀποκαταστήση τήν χειμαζομένη δικαιοσύνη καί νά καταργήση τήν ἀφόρητη ὑποκρισία. Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου λέγει ὁ Ἱ. Αὐγουστῖνος ὑπόσχεται σέ ὅλους μας τήν αἰώνια ἡμέρα καί τῆς δικῆς μας Ἀναστάσεως (Serm 15 de verb apost). Ἡ Κυριακή εἶναι ἡ ἀρχαιοτάτη ἑορτή τοῦ Χριστιανισμοῦ, ἡ ὁποία ἀποκαλεῖται στό Εὐαγγέλιο, ὡς ἡ «μία τῶν Σαββάτων» (Ματθ. κη΄1, Μαρκ. ιστ΄2, Α΄Κορ. ιστ΄2, Πραξ. κ΄7), στήν δέ Ἀποκάλυψη τοῦ Ἰωάννου ὀνομάζεται Κυριακή ἡμέρα (Ἀποκαλ. α΄10).

Οἱ μαρτυρίες γιά τόν ἑορτασμό τῆς Κυριακῆς συνεχίζονται καί μετά τήν Καινή Διαθήκη. Στήν ἐπιστολή Βαρνάβα ὀνομάζεται «8η ἡμέρα», ὁ δέ ἅγιος Ἰγνάτιος Ἀντιοχείας καταδικάζει τούς σαββατίζοντες καί μή συμμορφουμένους στήν καθολική πράξη τῆς Ἐκκλησίας γράφοντας: «Κατά Κυριακήν Κυρίου ζῶντες ἐν ᾗ καί ἡ ζωή ἡμῶν ἀνέτειλε δι΄ Αὐτοῦ» (Μαγν. κεφ. 9). Κατά τά μέσα τοῦ 2ου αἰ. ὁ ἅγιος Ἰουστῖνος ὁ φιλόσοφος καί μάρτυς γράφει στήν Ἀπολογία του πρός τόν Ρωμαῖο Αὐτοκράτορα (Κεφ. 67) «Τήν δέ τοῦ ἡλίου ἡμέραν κοινήν τήν συνέλευσιν ποιούμεθα» χρησιμοποιῶν γιά τήν Κυριακή τόν ὅρο «ἡλίου ἡμέρα», ὁ ὁποῖος παρέμεινε σέ ὁρισμένες Εὐρωπαϊκές γλῶσσες ὅπως στήν Ἀγγλική Sunday, στήν Γερμανική Sonntag κλπ. Μετά τήν εἰρήνη τοῦ Μ. Κων/νου μέ τό διάταγμα τῶν Μεδιολάνων (313) καθορίζεται μέ τόν πρῶτο νόμο του στός 7/3/321 ὡς ἡμέρα ἀναπαύσεως, ἀγαλλιάσεως, θείας λατρείας καί ἀγαθοεργίας ἡ ἀργία τῆς Κυριακῆς, ἡ «σεβαστή ἡμέρα τοῦ ἡλίου» ὅπως τήν ἀποκαλοῦσε, ἡ δέ ἐν Λαοδικείᾳ Σύνοδος μέ τόν 29ο Κανόνα της ὥρισε «οὐ δεῖ χριστιανούς ἰουδαΐζειν, τήν δέ Κυριακήν προτιμῶντες σχολάζειν ὡς χριστιανοί». Τό νόμο τοῦ Μ. Κων/νου «Omnes judices urbanaeque pledes et atrium officia cunctarum venerabili die solis quiescant» ἐπεκύρωσε καί ὁ διάδοχός του Μ. Θεοδόσιος, μέ τόν κωδ. VIII 8, 3 καί XV 5, 2.

2. Ὅλη αὐτή ἡ τόσο ἱερά ὑπόθεση, κατά τόν ἐκσυγχρονιστή Ὑπουργό κ. Χατζηδάκη «κρατᾶ τήν χώρα στό παρελθόν» καί ἔρχεται ὁ κ. Χατζηδάκης γιά νά τήν εἰσαγάγη στό μέλλον, ὑπενθυμίζων δυστυχῶς δι’ αὐτόν μέ τίς ἐνέργειες καί τά λόγια του ἀναποδράστως τό μαρτυρικό τέλος δι’ ἀπαγχονισμοῦ τοῦ διδάχου τοῦ Γένους Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ (1714-1779) ὁ ὁποῖος ὑπερασπιζόμενος πέραν τῶν ἄλλων τήν ἀργία τῆς Κυριακῆς ἐμισήθη θανασίμως ὑπό τῶν τότε Ἑβραίων τῶν Ἰωαννίνων. Ἔγραψε πρός τόν ἀδελφό του Χρύσανθο τό ἀποκαλυπτικό: «χιλιάδες ἑβραῖοι θέλουν τόν θάνατό μου καί ἕνας ὄχι» καί ἦταν τραγική ἀλήθεια γιατί χρηματίσαντες μέ ἱκανά ἀργύρια τόν Τουρκαλβανό Κούρτ Πασᾶ τοῦ Βερατίου ἐπέτυχαν τό μαρτυρικό τέλος τοῦ μεγάλου ἐθνεγέρτου καί ἰσαποστόλου ὁ ὁποῖος ἐτελειώθη «κρεμασθείς ἐκ δένδρου» τήν 24/8/1779. Αὐτοί οἱ συνειρμοί προκαλοῦνται ἐκ τῶν θέσεων τοῦ κ. Ὑπουργοῦ καί βέβαια οἱ ἰσχυρισμοί του καταρρίπτονται ἐκ τοῦ γεγονότος ὅτι ἡ ἀγορά δέν πάσχει ἀπό ὧρες λειτουργίας ἀλλά ἀπό ἔλλειψη ρευστότητος!!! Αὐτό τουλάχιστον θά ἔπρεπε νά τό γνωρίζει ὁ πολυτάλαντος κ. Χατζηδάκης.

3. Ἀπό διαφορετικές βέβαια ἀφετηρίες ἐκκινοῦν τά κόμματα πού άντιτίθενται στήν ρύθμιση τοῦ κ. Χατζηδάκη. Ὡστόσο ὑπερασπίζονται ἕνα ἱερό δικαίωμα τῶν μικρεμπόρων καί τῶν ἐργαζομένων γιατί εἶναι βέβαιο ὅτι σύντομα θά «εὑρεθῆ» ὁ τρόπος νά εἰσέλθουν στήν «μηχανή» καί οἱ πολυεθνικές καί τά πολυκαταστήματα τῶν χιλιάδων τετραγωνικῶν παρά τόν σημερινό περιορισμό πού τίθεται ἀσφαλῶς γιά νά ἀμβλυθοῦν σέ πρώτη φάση οἱ ἀντιθέσεις.

4. Συγχαίρομε ἐκ βαθέων τόν Μακ. Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Ἱερώνυμο τόν Β΄ καί τόν εὐχαριστοῦμε γιά τήν πολλαπλή ὑπεράσπιση τῆς ἰδιοπροσωπείας τοῦ Γένους μας καί γιά τήν σοφή κατάρριψη τῶν σχετικῶν φλυναφημάτων τοῦ δῆθεν ἐκσυγχρονισμοῦ ὅπως καί σήμερα ἀπέδειξε.

5. Τἐλος ὑπενθυμίζομε στόν φερέλπιδα Ὑπουργό κ. Χατζηδάκη τήν πολιτική τύχη τῆς ὁμόφρονός του κας. Μ. Γιαννάκου τήν ὁποίαν ἀσφαλῶς συμπαθοῦμε διά τό θέμα τῆς ὑγείας της, ἀλλά ἀδυνατοῦμε νά λησμονήσουμε ὅτι ἦταν ἐκείνη ἡ ὁποία διά τοῦ ὑφυπουργοῦ της κ. Γ. Καλοῦ «ἐξεδίωξε» ἐκ τῆς μαθητικῆς κοινότητος τοῦ Κληρικούς πνευματικούς συμβούλους ὅταν ἐπί 20ετία δέν εἶχαν διαννοηθεῖ νά πράξουν κάτι τέτοιο οἱ Κυβερνήσεις τοῦ ΠΑΣΟΚ καί ὅταν στίς ἀγγλόφωνες χῶρες ὑφίσταται μετ’ ἐπιτυχίας καί τιμῆς ὁ θεσμός τοῦ chaplain καί στίς γαλλόφωνες ὁ θεσμός τοῦ omonie σήμερα πού οἱ μαθητές λυποθυμοῦν ἀπό ὑποσιττισμό καί δέν ὑπάρχει πνευματικός βοηθός στά σχολεῖα γιά νά συνδράμει καί ὑλικῶς.

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

Kοινοποίησις: Ἐντιμότατον κ. Ἰωάννην Τσᾶκον, Κολοκοτρώνη 80, 18536 Πειραιεύς

Ἐντιμότατον κ. Β. Κροκίδην, ΕΝΤΑΥΘΑ

ΠΗΓΗ: http://thriskeftika.blogspot.gr/2012/12/blog-post_8572.html

Η σκέψη για κατάργηση της αργίας της Κυριακής δεν είναι πρόσφατη, αν λάβουμε υπ' όψη την κατά καιρούς ενασχόληση των ΜΜΕ με το θέμα και την από ετών νομοθετική κατάργηση της στους παραθεριστικούς οικισμούς κατά την περίοδο αιχμής της περιήγησης.

Το θέμα εξετάζεται από τους εμπλεκομένους φορείς στην οικονομική του βάση και μόνο. Έχουμε γράψει και άλλες φορές ότι τα πολιτικοκοινωνικά συστήματα που επινοήθηκαν και αναπτύχθηκαν στη Δύση, καθώς είναι θεμελιωμένα σε υλιστικές ιδεολογίες, ερμηνεύουν και αναλύουν τα πάντα με πρωτεύον κριτήριο την οικονομία. Ήδη από το τέλος του προηγουμένου αιώνα, μετά την κατάρρευση του κόσμου που αποκλήθηκε του “υπαρκτού σοσιαλισμού”, προβλήθηκε η λεγόμενη από τους υπερμάχους της φιλελεύθερη οικονομία ή οικονομία της αγοράς ως πανάκεια για την επίλυση των οικονομικών προβλημάτων όλων των χωρών της γης. Το κράτος αποδυναμώθηκε σταδιακά από τις εξουσίες του, ιδιαίτερα τις επιχειρηματικές, με την μομφή του κακού επιχειρηματία και οικονομικοί όμιλοι γιγαντώθηκαν, με τη διαδικασία των συγχωνεύσεων, ώστε αυτοί στην πραγματικότητα να ασκούν την πολιτική δια των εντολοδόχων τους πολιτικών!

Το πού οδηγήθηκε η οικονομία διεθνώς σε διάστημα μικρότερο της εικοσαετίας από την κατάρρευση του αντιπάλου προς τον καπιταλισμό δέους, είναι εμφανέστατο ακόμη και στους ελάχιστα κατέχοντες το άθλιο παιχνίδι της οικονομίας. Ακρίβεια, ανεργία, αδυναμία μικροαποταμίευσης και, κατά συνέπεια, μείωση της αγοραστικής δύναμης ευρέων στρωμάτων του λαού συνόδευσαν την εκποίηση της κρατικής περιουσίας στους ιδιώτες, των οποίων τα κέρδη γιγαντώθηκαν. Σε αντίθεση με την πολυδιαφημισθείσα ωφέλεια εκ του ανταγωνισμού, είμαστε μάρτυρες συμπαιγνίας των οικονομικά ισχυρών, υπό το απλανές βλέμμα του ανισχύρου θεσμικά κράτους, για τον έλεγχο της αγοράς σε βάρος τόσο των παραγωγών, όσο και των καταναλωτών. Και όπως αναγνωρίζει κάθε εχέφρων είμαστε ακόμη στην αρχή.

Το επιχείρημα των πολιτικών που πιέζονται να θεσμοθετήσουν την κατάργηση της Κυριακής αργίας είναι η εξυπηρέτηση των πολιτών-καταναλωτών (Χρησιμοποιώ τον δεύτερο όρο με άκρως υποτιμητικό νόημα για όσους αποδέχονται ότι χαρακτηρίζει τα ανθρώπινα όντα). Στην πραγματικότητα δια του μέτρου αυτού οι οικονομικά ισχυροί σκοπεύουν να επιφέρουν το τελειωτικό πλήγμα στους μικροεπιχειρηματίες που πασχίζουν με νύχια και με δόντια να περισώσουν την οικογενειακού τύπου επιχείρηση τους. Το διαπιστώσαμε αυτό από τότε που οι ιδιοκτήτες πολυκαταστημάτων επέτυχαν διεύρυνση του ωραρίου λειτουργίας αυτών κατά τις εργάσιμες ημέρες. Οι “μικροί” αναγκάστηκαν να τους ακολουθήσουν στο εξουθενωτικό ωράριο αυξάνοντας τον ημερήσιο χρόνο απασχόλησης των μελών της οικογενείας. Μάταιος κόπος. Δεν είναι μόνο ο “υγιής” ανταγωνισμός εκ της διαφοράς τιμών λόγω κύκλου εργασιών, αλλά και τα νέα εργασιακά “ήθη” της οικονομίας της αγοράς (μισθοί στο όριο της φτώχιας και στην πράξη, γιατί θεσμικά ισχύει ακόμη, κατάργηση του οκταώρου).

Ο καταναλωτής, που δεν έχει την υπομονή να ψωνίσει την επόμενη ημέρα, θα απαλλαγεί σύντομα από την ανυπομονησία του χάρη στην οικονομική του αδυναμία που θα του προσφέρει το οικονομικό σύστημα. Το παρατηρεί αυτό ήδη κάποιος προσεκτικός στις περιοχές με έντονη την τουριστική κίνηση. Οι περιηγητές περιεργάζονται τα εκτιθέμενα προς πώληση είδη, αλλά σπάνια πλέον προβαίνουν σε αγορές. Η αρχαιότερη οικονομική αρχή, το “ουκ αν λάβης παρά του μη έχοντος”, επιβεβαιώνεται για μία ακόμη φορά. Και ας κάθονται με τις ώρες οι πωλητές στην είσοδο των καταστημάτων, γνωρίζοντας επί πλέον ότι η αγορά στους παραθεριστικούς τόπους δεν ξεπερνά σε διάρκεια τους δύο, το πολύ, μήνες. Συνεπώς το επιχείρημα της “εξυπηρέτησης των καταναλωτών” είναι πολιτικά γελοίο.

Πέρα από την οικονομική το θέμα έχει δύο ακόμη προσεγγίσεις, την της οικογενειακής συνοχής και τη θρησκευτική, οι οποίες όμως δεν φαίνεται να μας απασχολούν διόλου. Η αύξηση των ωρών εργασίας είτε αυτοαπασχόλησης είτε μισθωτής, με αμοιβόμενες ή, το συνηθέστερο, μη υπερωρίες συμβάλλει δραστικά στην διάσπαση του οικογενειακού ιστού. Τα πρόσωπα της οικογένειας συναντώνται πλέον σπάνια κατά τις εργάσιμες ημέρες. Μόνο η Κυριακή ως αργία προσφέρει τη δυνατότητα συγκέντρωσης των μελών της οικογένειας. Η κατάργηση της αργίας θα επιφέρει θανάσιμο πλήγμα κατά της συνοχής και οι συνέπειες εξ αυτού θα είναι πολύ πιό οδυνηρές από τις οικονομικές (κλείσιμο των μικρού μεγέθους επιχειρήσεων).

Η κατάργηση της αργίας της Κυριακής είναι αντισυνταγματική, εφ' όσον στην εισαγωγή του ισχύοντος συντάγματος της χώρας μας γίνεται επίκληση του ονόματος της Αγίας Τριάδος. Ο Θεός έδωσε, με τον Μωυσή, στον άνθρωπο την εντολή: “Εξ ημέρες εργά και ποιήσεις πάντα τα έργα σου, τη δε ημέρα τη εβδόμη σάββατα Κυρίω τω Θεώ σου”. Το θέμα είναι λοιπόν πρωτίστως θεολογικό. Όσο και αν ο Νεοέλληνας δεν ενδιαφέρεται για τον εκκλησιασμό κατά την Κυριακή, γι' αυτό και, αν είναι έντιμος, δεν θα προβάλει ως επιχείρημα τη στέρησή του με την κατάργηση της αργίας, καλό είναι να συνειδητοποιήσει, ότι η απομάκρυνση του από τις πνευματικές του ρίζες δεν συσσώρευσε λίγα δεινά επάνω του ως σήμερα. Η κραιπάλη, στην οποία εξωθήσαμε τα νειάτα της χώρας μας, αποδίδει ήδη πικρότατους καρπούς (και εμείς κακολογούμε τους νέους μας!).

Έγκριτος δημοσιογράφος έγραψε πρόσφατα, με αφορμή τον φόνο ξένου περιηγητού από μπράβους νυχτερινού κέντρου σε νησί του Αιγαίου: “Η χώρα μας “διαφημίζεται” ως τουριστικός προορισμός, στον οποίο δεν ισχύουν στοιχειώδεις κανόνες πολιτισμένης διαβίωσης. Αυτό οδηγεί στην κυριαρχία κυκλωμάτων και συχνά στην προσέλκυση τουριστών που έχουν μπερδέψει τις διακοπές και την ψυχαγωγία με τα όργια, τη βίαιη συμπεριφορά και την παρανομία”. Ασφαλώς και δεν παρέχουν όλοι οι προορισμοί αυτά τα εχέγγυα. Όμως δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε για δυσφήμιση της Ελλάδος κάποιους “ανθέλληνες”, όταν μας βαρύνουν δύο ζητήματα: Η άρνηση της Βουλής να θεσμοπετήσει κατά της ολονύκτιας λειτουργίας των κέντρων εκμαυλισμού της νιότης (παγκόσμια ίσως μοναδικότητα) και η κατά καιρούς προβολή από τηλεοπτικούς σταθμούς της επαίσχυντης διαγωγής αλητοτουριστών σε τουριστικούς προορισμούς παγκοσμίως γνωστούς.

Το θέμα της κατάργησης της αργίας της Κυριακής είναι καυτό, ως πρωτίστως θεολογικό. Η Διοικούσα Εκκλησία πρέπει να κινηθεί, πριν της το ζητήσουν οι εμπορικοί σύλλογοι της χώρας μας, οι οποίοι κινούνται πρωτίστως από οικονομικό συμφέρον. Όσο για τους διοικούντες τους συλλόγους αυτούς, οι οποίοι έστειλαν αυστηρές προειδοποιήσεις προς τον αρμόδιο υφυπουργό, ας απαντήσουν: Είναι αποφασισμένοι να δώσουν τον αγώνα ως το τέλος, αν και γνωρίζουν ότι “ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος και οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε”; Αν ναι, ας καλέσουν σε συστράτευση τον ελληνικό λαό υπό τη σκέπη της Εκκλησίας για αγώνα πρωτίστως όχι οικονομικό, αλλά ηθικό. Η διοικούσα Εκκλησία έχει τον πρώτο επί του θέματος λόγο.

“ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ”

 «Δεν θα αδικήσης τον πλησίον σου, δεν θα αρπάσης ό,τι του ανήκει. Το ημερομίσθιον του εργάτου σου δεν θα μείνη μαζή σου έως το πρωϊ. Θα πληρώσης αυτόν το ίδιο βράδυ.» (Λευιτικόν ΙΘ΄ 13)

 «Δεν θα ελαττώσης ούτε θα κατακρατήσης το ημερομίσθιον πτωχού και ενδεούς τόσον εκ των αδελφών σου Ισραηλιτών, όσον και από τους ξένους που ευρίσκονται εις τας πόλεις σας. Θα πληρώσης αυτόν την ιδίαν ημέραν. Δεν θα δύση ο ήλιος, χωρίς αυτός να έχη λάβει το ημερομίσθιόν του, διότι είναι πτωχός και εις αυτό στηρίζει την ελπίδα του. Εάν δεν τον πληρώσης εγκαίρως, θα φωνάξη κατά σού με αγανάκτησιν προς τον Κύριον και θα καταλογισθή εις σέ αμαρτία.» (Δευτερονόμιον ΚΔ΄ 14-15)

 «Διότι και η Αγία Γραφή λέγει· «δεν θα δέσης και δεν θα κλείσης το στόμα του βωδιού, που αλωνίζει»· και «ο εργάτης είναι άξιος του μισθού του».» (Α΄ Προς Τιμόθεον Ε΄18)

 «Και τώρα η σειρά σας πλούσιοι· κλάψτε με ολολυγμούς και θρήνους διά τας δυστυχίας και ταλαιπωρίας, αι οποίαι έρχονται κατεπάνω σας. Ο πλούτος σας, (που με αδικίας είχατε αποκτήσει και εις τον οποίον εστηρίξατε τας ελπίδας σας,) έχει σαπίσει και τα πολυτελή ενδύματά σας έχουν σκοροφαγωθή μέσα εις τας ιματιοθήκας σας. Ο χρυσός και ο άργυρος, που εθησαυρίσατε, έχουν κατασκουριάσει και η σκουριά των θα μένη ως (φοβερά) μαρτυρία εναντίον (της ιδιοτελείας και της σκληρότητός) σας και θα καταφάγη τας σάρκας σας σαν φωτιά. Εσυσσωρεύσατε θησαυρούς, αλλά εις καταδίκην σας κατά τας μεγάλας εκείνας ημέρας της Κρίσεως. Ιδού ο μισθός των εργατών, που εθέρισαν τα απέραντα χωράφια σας και τον οποίον σεις (αδίκως και πλεονεκτικώς) κατεκρατήσατε, κραυγάζει εναντίον σας. Και αι ομαδικαί βοαί των θεριστών, που τους αδικήσατε, έχουν φθάσει σαν επίκλησις δικαιοσύνης μέσα εις τα αυτιά του Κυρίου των Δυνάμεων. Εζήσατε με απολαύσεις και ηδονάς εις την γην και εσπαταλήσατε εις αμαρτωλάς διασκαδάσεις, σαν άσωτοι, τα αγαθά σας. Εκαλοθρέψατε και επαχύνατε τας καρδίας (και τα σώματά σας), σαν θρεφτάρια που προορίζονται διά την ημέραν της σφαγής των. (Σαν ημέρα σφαγής και ολέθρου θα ξεσπάσει εναντίον σας η δικαία κρίσις του Θεού.) Κατεδικάσατε τον αθώον, εφονεύσατε τον δίκαιον. Δεν αντιστέκεται εις την μοχθηρότητα και ασυνειδησίαν σας.» (Επιστολή Ιακώβου Ε΄1-6)

«Θα οδηγήσω υμάς εις δίκην και κρίσιν και εγώ θα είμαι ταχύς μάρτυς κατηγορίας εναντίον των μάγων, εναντίον των μοιχαλίδων, εναντίον εκείνων που ορκίζονται ψευδώς εις το όνομά μου, και εκείνων που αποστερούν την αμοιβήν του ημερομισθίου εργάτου, εναντίον αυτών που καταδυναστεύουν την χήραν και γρονθοκοπούν τους ορφανούς, όπως και εναντίον εκείνων, που διαστρέφουν την δικαίαν κρίσιν των ξένων και εκείνων οι οποίοι δεν με φοβούνται, λέγει ο Κύριος Παντοκράτωρ.» (Μαλαχίας Γ΄ 5)

 «Οι κάτοικοί σου ελάμβαναν δώρα, διά να χύσουν αδίκως αίμα αθώων, έπαιρναν τόκον, ελάμβανον όσον το δυνατόν περισσότερα από τους συμπολίτας των. Έφθασες εις ολοκλήρωσιν της κακίας σου καταδυναστεύουσα τα θύματά σου, εμέ δέ με ελησμόνησες, λέγει ο Κύριος.» (Ιεζεκιήλ ΚΒ΄ 12)

 «Ω σύ Ιωακείμ, βασιλεύ των Ιουδαίων, ο οποίος κτίζεις τα ανάκτορά σου με αδικίας και καταδυναστεύσεις, σύ ο οποίος εξαναγκάζεις τον πλησίον σου δωρεάν να εργάζεται διά σέ και δεν τού δίδεις τον δίκαιον μισθόν του! Έκτισες διά τον εαυτόν σου επιβλητικόν ανάκτορον, ευάερα υπερώα με ευρέα ανοίγματα παραθύρων, των οποίων η ξυλεία είναι από κέδρους και έχουν χρισθή με σμάλτον. Μήπως νομίζεις, ότι θα βασιλεύσης επί πολύ; Εφ’ όσον και σύ παροργίζεις τον Θεόν, όπως και ο πατέρας σου ο Άχαζ, σύ και οι άνθρωποί σου δεν θα χαρούν τα ανάκτορά σου και τα καλά σου· δεν θα φάγουν και δεν θα πίουν ευφραινόμενοι. Ήτο καλύτερον διά σέ να ήσο δίκαιος εις τας κρίσεις σου και να τηρής δικαιοσύνην. Οι άνθρωποι όμως παρ’ όλα αυτά δεν ήλθαν εις συναίσθησιν, δεν απέδωκαν δικαιοσύνην εις τον ταπεινόν, ούτε δικαίαν κρίσιν εις τον πτωχόν. Και αυτό έγινε, διότι σύ δεν ηθέλησες να γνωρίσης εμέ τον Θεόν σου, λέγει ο Κύριος. Ιδού, δεν είναι ευθείς και ειλικρινείς οι οφθαλμοί σου, δεν είναι καλή η καρδία σου, αλλά έχει στραφή και επιδοθή εις την πλεονεξίαν και εις το να χύνης αίμα αθώον, εις το να διαπράττης αδικήματα και να κάμνης φόνους. Διά τούτο αυτά λέγει ο Κύριος εναντίον του Ιωακείμ, υιού του Ιωσίου, ο οποίος είναι βασιλεύς των Ιουδαίων: Αλλοίμονον εις τον άνδρα αυτόν! Δεν θα τον θρηνήσουν με κοπετούς λέγοντες, ω αδελφέ! Ούτε θα κλαύσουν δι’ αυτόν λέγοντες, Αλλοίμονον Κύριε! Θα ενταφιασθή όπως ο όνος. Θα συρθή και θα ριφθή πέραν από την πύλην της Ιερουσαλήμ.» (Ιερεμίας ΚΒ΄ 13-19)

 «Αλλά μή είσαι υπερβολικά απαιτητικός απέναντι ουδενός και χωρίς ορθοφροσύνην να μή πράττης τίποτε. Εάν έχης δούλον, να συμπεριφέρεσαι προς αυτόν, όπως προς τον εαυτόν σου. Διότι με το αίμα σου τον απέκτησες. Εάν έχης δούλον, να συμπεριφέρεσαι απέναντί του ως προς αδελφόν, διότι έχεις την ανάγκην του, όπως ανάγκην έχεις και της ζωής σου. Εάν τον κακομεταχειρισθής, σηκωθή δέ αυτός και φύγη, εις ποίον δρόμον θα τρέξης να τον αναζητήσης και τον εύρης;» (Σοφία Σειράχ ΛΓ΄ 30-33)

 «Οι κύριοι να παρέχετε εις τους δούλους σας πάντοτε το δίκαιον και την ισοτιμίαν, (εν ονόματι της αδελφικής αγάπης, που σας συνδέει,) γνωρίζοντες ότι και σείς έχετε κύριον εις τους ουρανούς.» (Προς Κολασσαείς Δ΄ 1)

 «Και οι κύριοι κατά τον αυτόν τρόπον να συμπεριφέρεσθε προς τους δούλους σας (με καλωσύνην και με αγάπην), αφίνοντες κατά μέρος τας απειλάς και τας τιμωρίας. Να γνωρίζετε δέ ότι και σείς οι ίδιοι έχετε ως εξουσιαστήν σας τον Κύριον, ο οποίος είναι εις τους ουρανούς και ο οποίος δεν μεροληπτεί χαριστικώς υπέρ κανενός, (αλλά θα αποδώση εις τον καθένα το πρέπον είτε δούλος είναι αυτός είτε ελεύθερος).» (Προς Εφεσίους ΣΤ΄ 9)

 Οι μεταφράσεις είναι από την εξαίρετη απόδοση του Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα (εκδ. Ζωής).

Επιμέλεια: VatopaidiFriend  1 Μαΐου, 2009

http://vatopaidi.wordpress.com/2009/05/01/%ce%b7-%ce%b1%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%ce%b3%cf%81%ce%b1%cf%86%ce%b7-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%cf%84%ce%bf-%ce%b4%ce%b9%ce%ba%ce%b9%ce%bf-%cf%84%cf%89%ce%bd-%ce%b5%cf%81%ce%b3%ce%b1%cf%84%cf%89%ce%bd/#more-6773