Ανθρωπος όσον εστίν εν αμελεία, εκ της ώρας του θανάτου φοβείται, ότε δε απαντήσει τω Θεώ, εκ της απαντήσεως της κρίσεως, όταν δε ολοτελώς έλθη εις τούμπροσθεν εν τη αγάπη, ταύτα τα δύο καταπίνονται.

Ο χριστιανός δεν είναι ένας κοινός άνθρωπος, αφού διαμορφώνεται τόσο από τη φύση όσο και από τη χάρη…

Απόσπασμα από ομιλία του μακαριστού π. Αθανασίου Μυτιληναίου από τη σειρά Ιερά Αποκάλυψις. Ημερομηνία ομιλίας: 25/10/81

Ἡ καθαρότητα τῆς ψυχῆς εἶναι ἡ φυσική κατάσταση τοῦ ἀνθρώπου, καθώς ἔτσι δημιουργήθηκε ἐξ ἀρχῆς ἀπό τόν Θεό. Ὅπως ἀναφέρει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός: «Ἐποίησεν οὖν ὁ Θεός τόν ἄνθρωπον ἄκακον, εὐθύν, ἐνάρετον, ἄλυπον, ἀμέριμνον, πάσῃ ἀρετῇ κατηγλαϊσμένον, πᾶσιν ἀγαθοῖς κομῶντα..»

Γέρων τις έγραψεν εις τα τείχη του κελλίου αυτού λόγους και εννοίας πολυτρόπους και ηρωτήθη, τι εστί ταύτα; Και είπεν

Μια αστραπιαία κίνηση της καρδιάς προς την αμαρτία είναι αμαρτία. Πρέπει να τσακίζουμε την αμαρτία μόλις εμφανίζεται… Όταν η πυρκαγιά απλωθεί, δεν μπορούμε εύκολα να σώσουμε το σπίτι· το σώζουμε εύκολα, μόλις φανούν οι πρώτες φλόγες. Το ίδιο ισχύει και στην πνευματική ζωή. Η ψυχή είναι το σπίτι και τα πάθη είναι η φωτιά.

Αληθώς 9ετές μνημόσυνο προσάγεται σήμερον, εις το υπερουράνιο της υπερθέου Τριάδος θυσιαστήριο, στους εν Πειραιεί Ιερούς Ναούς (Υπαπαντή Του Κυρίου και Ρόδον Το Αμάραντον), υπέρ αιωνίας μνήμης και αναπαύσεως της ευσεβούς ψυχής του ταπεινού εν Χριστώ αδελφού και πατέρα ημών, Μοναχού Νικοδήμου Γρηγοριάτη.

Το κείμενο ΕΔΩ σε εκτυπώσιμη μορφή

Εν παντί καιρώ, εν ώ ο Κύριος εγγύς εις αντίληψιν των εαυτού αγίων, χωρίς ανάγκης ου δεικνύει την δύναμινεαυτού φανερώς εν έργω τινι και σημείω αισθητώ, ίναμη μωρανθή η αντίληψις ημών και εις βλάβην παρασκευασθήημών.

Το να πηγαίνει κανείς πριν από όλους στην εκκλησία είναι καλό και σωτήριο, ενώ το να βγαίνει πριν από την απόλυση χωρίς ανάγκη είναι βλαβερό και ολέθριο. Εσύ λοιπόν μείνε υπομονετικά και άκουγε τις άγιες Γραφές, για να ωφεληθείς. Όπως δηλαδή στον καύσωνα ένα ποτήρι κρύο νερό είναι ευχάριστο στον οδοιπόρο, έτσι και τα ιερά λόγια δροσίζουν την ψυχή.

Ευλογημένη η τιμή του Κυρίου, του ανοίγοντος θύραν έμπροσθεν ημών, ίνα μη σχώμεν αίτησιν, ει μη την εις αυτόν επιθυμίαν.