Τράπεζα Ἰδεῶν
Θησαύρισμα ἰδεῶν καί ἀναφορῶν γιά τήν Ὀρθοδοξία καί τόν Ἑλληνισμό
info@tideon.org
Παράσταση μάχης τοῦ Μ. Ἀλεξάνδρου
Καί πάλι στό πολιτικό προσκήνιο ἡ ὑπόθεση τῆς ὀνοματοδοσίας τοῦ κρατιδίου τό ὁποῖο εὑρίσκεται πρός βορράν τῆς πατρίδος μας, πρός ἀνατολάς τῆς Ἀλβανίας, πρός δυσμάς τῆς Βουλγαρίας καί πρός νότον τῆς Σερβίας. Ἀπό αὐτήν τό ἀπέσπασε μεταπολεμικῶς διοικητικά ὁ Γιόσιπ Μπρόζ Τίτο καί τό ὀνομάτισε μέ τό ἑλληνικότατο ὄνομα τῆς Μακεδονίας. Μέχρι τότε οὐδείς γνώριζε παγκοσμίως τέτοιου εἴδους ἀνύπαρκτο ἔθνος, καί γι΄ αὐτό του τό τόλμημα ἀντιμετώπισε ἀμέσως τήν ἀντίδραση τοῦ νομίμου κατόχου τοῦ ἱστορικοῦ ὀνόματος, τ.ἔ. τῆς Ἑλλάδος, ὅσο καί τῶν Η.Π.Α. οἱ ὁποῖες στίς 26-12-1946 δήλωσαν ἐπίσημα διά τοῦ ὑπουργοῦ ἐξωτερικῶν τους Ἔντουαρτ Στετίνιους: «Ἡ ἀμερικανική κυβέρνηση πιστεύει ὅτι ὁποιαδήποτε ἀναφορά σέ “μακεδονικό ἔθνος”, “μακεδονική πατρίδα” ἤ “μακεδονική ὀντότητα” εἶναι ἀναπόδεικτη καί δημαγωγική… Ἡ ἐπίσημη πολιτική τῆς κυβέρνησής μας εἶναι ἡ λήψη τῶν ἀναγκαίων μέτρων ἐναντίον ὅσων θά βοηθήσουν τή Γιουγκοσλαβία ἤ τή Βουλγαρία νά στηρίξουν τό “μακεδονικό πρόβλημα” σέ βάρος τῆς Ἑλλάδας».
Ὑπό ὀμαλές συνθῆκες δέν θά χρειαζόταν ἀπολύτως καμμία προσπάθεια, ὥστε νά πείσουμε τήν ὑφήλιο, ὅτι τό ὄνομα Μακεδονία ἀνήκει στήν Ἑλλάδα καί μόνο σέ αὐτήν, ὅτι εἶναι ἀναπόσπαστα συνδεδεμένο μέ τήν ταυτότητα, τήν ἱστορία καί τόν πολιτισμό της ἐδῶ καί 4.000 χρόνια, διότι ἡ ἀλήθεια αὐτή εἶναι γνωστή σέ ὅλα τά πανεπιστήμια τῆς γῆς. Ὅπως εἶναι γνωστό, τό μαρτυροῦν ὅλα τά ἱστορικά καί ἀρχαιολογικά τεκμήρια, ὅτι τό βασίλειο τῆς ἀρχαίας Μακεδονίας δέν ὁμιλοῦσε καί δέν ἔγραφε καμμία ἄλλη γλῶσσα, παρά μόνον τήν ἑλληνική, λάτρευε τούς ἑλληνικούς θεούς, τηροῦσε τά ἑλληνικά ἤθη καί ἔθιμα. Καί εἶναι ἐπίσης γνωστό, ὅτι ἡ κλασική Μακεδονία ἔφθανε μόνον μέχρι τίς Σιδηρές Πύλες τοῦ Ἀξιοῦ, τοποθεσία περί τά 50 χιλιόμετρα βορείως τῆς Γευγελῆς, δηλαδή περιελάμβανε μικρό μέρος τοῦ σημερινοῦ κρατιδίου τό ὁποῖο καταχρᾶται τό ὄνομα “Μακεδονία”. Πασίγνωστο εἶναι ἐπίσης καί τό γεγονός, ὅτι ὁ βασιλιάς τῆς Μακεδονίας Ἀλέξανδρος Α΄ δικαιωματικά συμμετεῖχε τό 504 π.Χ. στούς ὀλυμπιακούς ἀγῶνες ὡς Ἕλλην. Κι ὅταν στίς Πλαταιές τό 479 π.Χ. οἱ δυνάμεις Ἑλλήνων καί Περσῶν ἐπί δεκαήμερο δίσταζαν νά ἐπιτεθοῦν ἐναντίον ἀλλήλων, ὁ Ἀλέξανδρος προσῆλθε τή νύκτα τῆς παραμονῆς τῆς μάχης μέ κίνδυνο τῆς ζωῆς του στό ἑλληνικό στρατόπεδο, τόνισε γιά μιά ἀκόμη φορά τήν ἑλληνικότητά του καί εἰδοποίησε τούς συνέλληνες ὅτι ὁ ἀρχιστράτηγος τῶν Περσῶν Μαρδόνιος εἶχε ἀποφασίσει πλέον νά ἐπιτεθεῖ, ἀφοῦ ἔτσι κι ἀλλιῶς τοῦ τελείωναν τά τρόφιμα. Τό γεγονός αὐτό, τό ὁποῖο μᾶς παραδίδει ὁ Ἡρόδοτος, δέν ἀμφισβητεῖται ἀπό κανέναν, παρά ἀπό κάποιον, ὁ ὁποῖος μέ πνευματική ἀμβλυωπία ἀπαράδεκτη γιά ἱστορικό, ἔγραψε πώς δέν θά ἦταν δυνατόν νά διασχίσει ὁ Ἀλέξανδρος τήν περσική στρατιά καί νά μή γίνει ἀντιληπτός. Ὅμως, ὁ τάχα ἱστορικός δέν γνώριζε, ὅτι οἱ τεχνικές “παραλλαγή καί ἀπόκρυψη” εἶναι γνωστές ἀπό τήν ἐποχή τοῦ τρωικοῦ πολέμου καί τίς χρησιμοποίησε ὁ Ὀδυσσέας γιά νά εἰσέλθει στήν πολιορκούμενη Τροία! Πασίγνωστο εἶναι καί τό γεγονός, ὅτι ἡ δυναστεία στήν ὁποία ἀνήκει ὁ Ἀλέξανδρος Α΄, ὅπως καί ὁ ἀπόγονός του, γιά τήν ἀκρίβεια τετράκις ἐγγονός του, Ἀλέξανδρος Γ΄, στόν ὁποῖο ἡ ρωμαϊκή ἱστοριογραφία ἔδωσε τήν προσωνυμία “ὁ μέγας”, ἀνήκουν στήν δυναστεία τῶν Ἀργεαδῶν, ἡ ὁποία ξεκίνησε τόν 10ο αἰώνα π.Χ., καταγόταν ἀπό τό Ἄργος καί θεωροῦσε πρόγονό της τόν Ἡρακλῆ. Γι΄ αὐτό καί ὁ Ἀλέξανδρος Γ΄ ὁ μέγας ἐπέμενε νά ἀπεικονίζεται φορώντας λεοντή.
Ὅμως, ἡ ροή τῆς πολιτικῆς συχνά ἀκολουθεῖ ἄλλο δρόμο ἀπό ἐκεῖνον τῆς ἐπιστήμης, τῆς ἀληθείας καί τοῦ δικαίου. Γι΄ αὐτό καί ἐπί εἰκοσιεπταετία ὁλόκληρη τό πρός βορράν τῆς Ἑλλάδος κρατίδιο ἐξακολουθεῖ νά ὑπεξαιρεῖ ὄνομα ἱστορία καί πολιτισμό, τά ὁποῖα δέν τοῦ ἀνήκουν.
Ἐκτός αὐτοῦ ὑπάρχουν παγκοσμίως ὄχι μόνον πρόσωπα, ἀλλά λόγῳ τῆς ἀμέλειάς μας ὑπάρχουν καί κράτη, τά ὁποῖα δέν κατανοοῦν τό πρόβλημα. Θά παραθέσω ἕνα χαρακτηριστικό παράδειγμα: Ὑπάρχουν πολίτες τῶν Η.Π.Α. οἱ ὁποῖοι λέγουν: “Γιατί σᾶς πειράζει ἐσᾶς τούς Ἕλληνες νά χρησιμοποιεῖ καί ἄλλο κράτος αὐτό τό ὄνομα; Φέρ΄ εἰπεῖν τό ὄνομα τῆς πρωτεύουσάς μας Washington DC, σημαίνει Washington District of Columbia, κι ἐκτός αὐτοῦ τό ὄνομα αὐτό χρησιμοποιεῖται σέ πλήθος ἄλλες περιπτώσεις τοποθεσιῶν στίς Η.Π.Α., ἀλλά καί στόν Καναδά. Κι ὅμως ὑπάρχει καί Δημοκρατία της Κολομβίας (República de Colombia) καί τή δεχόμαστε καί μᾶς δέχεται χωρίς κανένα πρόβλημα”. Στόν καθένα ὁ ὁποῖος προβάλλει τέτοιους ἰσχυρισμούς, ἀπαντοῦμε τά ἑξῆς: “Ἡ χρήση τοῦ ὀνόματος τοῦ Χριστόφορου Κολόμβου δέν συνεπάγεται ἐδαφικές διεκδικήσεις μεταξύ τῶν ὡς ἄνω κρατῶν γιά τούς ἑξῆς τρεῖς λόγους: α) Ὁ Χριστόφορος Κολόμβος εἶναι κοινή κληρονομία ὁλόκληρης τῆς ἀμερικανικῆς ἡπείρου, διότι τήν ἀνεκάλυψε, καί ἄν ἀκόμη ὀνομαζόταν ἔτσι ὁλόκληρη ἡ ἥπειρος καί πάλι δέν θά ὑπῆρχε πρόβλημα γιά κανέναν καί ἀπό κανέναν, β) Ὁ Χριστόφορος Κολόμβος δέν ἔχει κοινή ἐθνική καταγωγή μέ κανέναν ἀπό ὅσους χρησιμοποιοῦν σήμερα τό ὄνομά του, καθ΄ ὅσον, ὡς γνωστόν, ἦταν Γενουάτης. γ) Οἱ Η.Π.Α. καί ἡ Κολομβία δέν συνορεύουν, ὥστε νά διεκδικεῖ ἡ μία ἐδάφη τῆς ἄλλης. Στήν περίπτωση ὅμως τοῦ πρός βορράν τῆς Ἑλλάδος πρώην Γιουγκοσλαβικού κρατιδίου δέν συντρέχουν οἱ τρεῖς αὐτοί λόγοι. Δηλαδή: α) Δέν πρόκειται γιά ὄνομα προερχόμενο ἀπό κάποιο πρόσωπο, ἀλλά γιά ὄνομα τό ὁποῖο ἀνέκαθεν χαρακτήριζε περιοχή. β) Ἡ περιοχή αὐτή εἶναι ἑλληνική, μέ ἑλληνικό πολιτισμό καί ἱστορία ἐδῶ καί 4.000 ἔτη. γ) Ὅποιος διεκδικεῖ γιά τόν ἑαυτό του τό ὄνομα Μακεδόνας, ὀφείλει νά ὀνομάζεται καί Ἕλληνας. Ἄλλως ἐπιχειρεῖ νά καταχρασθεῖ εἰς βάρος τῆς Ἑλλάδος ὄνομα τό ὁποῖο κατά κανένα τρόπο δέν τοῦ ἀνήκει.
Καί ποῦ βαδίζει ἡ ἡγεσία τῆς Ἑλλάδος κατά τά τελευταῖα εἰκοσιεπτά χρόνια, δηλαδή ἀπό τό 1991 ἕως καί σήμερα; Πρός ἕνα συμβιβασμό, καί μάλιστα ἀνεξάρτητο ἀπό τήν θέληση, τήν ἱστορία, τόν πολιτισμό, τήν ἀσφάλεια καί τό μέλλον τοῦ ἑλληνικοῦ ἔθνους; Πιστεύει ἤ θά πιστεύσει σέ τυχόν προφορικές ἐγγυήσεις, ὅτι τάχα τό πρός βορράν μας κρατίδιο, ἐάν τοῦ χαρίσουμε τό ἐθνικό μας ὄνομα δέν θά ἐγείρει ἀξιώσεις ἐπί ἐδαφῶν μας; Θά εἶναι τοὐλάχιστον ἀφελής, ἐάν διαπράξει τέτοιο ἐγκληματικό σφάλμα, διότι ὅποιος ἔχει ἔστω καί στοιχειώδεις γνώσεις ἱστορίας, γνωρίζει ὅτι ἡ πολιτική δέν ἔχει “λόγο τιμῆς”. Πιστεύει ὅτι τό ἐν λόγῳ κρατίδιο εἶναι ἀρκετά ἀδύναμο, ὥστε νά ἐγείρει τήν ὁποιαδήποτε ἐδαφική ἀξίωση εἰς βάρος μας; Τότε παραβλέπει ἕνα θεμελιώδη κανόνα τόσο τῆς πολιτικῆς καί τῆς διπλωματίας, ὅσο καί τῆς ἀμυντικῆς καί στρατηγικῆς τέχνης: “ποτέ μή ὑποτιμᾶς τόν ἀντίπαλο”. Διότι ἄλλωστε δέν γνωρίζουμε, πότε καί ἀπό ποιούς εἶναι πιθανό νά χρησιμοποιηθεῖ τό κρατίδιο, νά ἐνισχυθεῖ τεχνητά καί νά λάβει τό ἔναυσμα ὥστε νά προκαλέσει προβλήματα στήν Ἑλλάδα.
Ἐάν χαρισθεῖ τό ὄνομα, τό ἑπόμενο βῆμα θά εἶναι νά διεκδικηθοῦν καί ἐδάφη, γιά τά ὁποῖα κάποιοι θά ἀγωνίζονται στήν ἀρχή μέ τόν γνωστό τρόπο τοῦ φαβιανισμοῦ καί ἐφ΄ ὅσον ἐπιτύχουν μέ τόν τρόπο αὐτό τήν παράλυση τῆς Ἑλλάδος, θά ἐπιχειρηθεῖ καί κατά μέτωπον ἐπίθεση. Γιά ὅσους δέν γνωρίζουν τόν ὅρο “φαβιανισμός”, διευκρινίζουμε ὅτι προέρχεται ἀπό τόν Ρωμαῖο στρατηγό Quintus Fabius Maximus Verrucosus, ὁ ὁποῖος δέν ἀντιμετώπιζε τή στρατιά τοῦ Ἀννίβα κατά μέτωπον, ἀλλά χρησιμοποιοῦσε τακτική μικρῶν ἀλλεπάλληλων χτυπημάτων, τά ὁποῖα τῆς ἐπέφεραν σταδιακά μικρές φθορές, οἱ ὁποῖες ὅμως ἦταν ἀδύνατον καί νά ἀναπληρωθοῦν. Καί ἔτσι ἐν τέλει ὁ Ἀννίβας νικήθηκε, δέν κατέλαβε ποτέ τή Ρώμη.
Καταντᾶ τελικά ἀνοησία, νά διεκδικοῦμε “Προστατευόμενες Ὀνομασίες Προελεύσεως” γιά ἐμπορικά προϊόντα καί νά μή προστατεύουμε τό ὄνομα τῆς ἴδιας μας τῆς πατρίδος. Διότι ἐφ΄ ὅσον περιέλθει ἡ Ἑλλάδα σέ τέτοια θέση, δέν θά ἔχει πλέον κανένα νόημα νά προστατεύει ὀνόματα ἀπό “φέτες” καί “μαστίχες”. Ἄν παραχωρηθεῖ τό ὁποιοδήποτε ἐθνικό μας ὄνομα, παύουν καί ὅλα τά λοιπά, τά ὁποῖα ἔτσι καί ἀλλιῶς ἀμφισβητοῦνται. Διότι εἶναι γνωστό, ὅτι αὐτή τή στιγμή γίνεται διαπραγμάτευση γιά τό ὄνομα τυριοῦ “φέτα”, τό ὁποῖο διεκδικοῦν καί ἄλλοι πλήν τῆς Ἑλλάδος. Ἐπίσης θά παραθέσω ἐδῶ περιστατικό, τό ὁποῖο συνέβη τό 1992. Τό καλοκαίρι τοῦ ἐν λόγῳ ἔτους εὑρισκόμουν στό Βερολίνο. Εἶδα λοιπόν Σκοπιανό πολίτη νά χαρίζει σέ γνωστούς του, ὥστε νά τούς πείσει γιά τίς … καλές του προθέσεις, ποτά μέ τήν ἀπίστευτη ὀνομασία “Μαστίκα”! Τό ὄνομα “μαστίχα” εἶναι παγκοσμίως κατοχυρωμένο, ὅπως καί ὅσα τά προϊόντα προέρχονται ἀπό αὐτό, ὅμως οἱ Σκοπιανοί ἔμποροι, ἀκολουθώντας τήν ἐθνική τους πολιτική, πιστεύουν ὅτι μέ μία μικρή παραλλαγή, “κ” ἀντί τοῦ “χ”, νομιμοποιοῦνται νά χρησιμοποιοῦν τό ὄνομα καί νά πωλοῦν ἐμπορεύματα ἄσχετα μέ τό φυσικό προϊόν, τό ὁποῖο δίνει τήν ὀνομασία σέ ὁποιοδήποτε παράγωγο προϊόν. Ἐπιχειροῦν λοιπόν, νά τό ὑπεξαιρέσουν καί αὐτό, ὅπως καί τό ἐθνικό μας ὄνομα “Μακεδονία” καί “Μακεδόνας”. Ἐάν ὅμως χαρίσουμε τό ἐθνικό μας ὄνομα κατά τόν ὁποιονδήποτε τρόπο καί γιά ὁποιαδήποτε χρήση, τότε θά ἔχουμε χαρίσει καί τά ὀνόματα τῶν ἐμπορικῶν προϊόντων μας ἕως ὅτου διεκδικηθοῦν καί ἐν τέλει ἀποκτηθοῦν καί ἐδάφη μας.
Καί ὅμως, ἡ Ἑλλάδα ἔχει σοβαρούς τρόπους πιέσεως ἐκτός ἀπό τά συλλαλητήρια[1] καί τίς ὁμιλίες, ὅπου ὅποιος αἰσθάνεται Ἕλληνας τρέχει μέ συγκίνηση νά διαμαρτυρηθεῖ γιά τήν καταπάτηση τῶν δικαίων τοῦ ἔθνους του. Τά ὁποῖα συλλαλητήρια, σημειωθήτω ὅτι, πρέπει νά φροντίζει νά τά προβάλλει ἐπαρκῶς στά διεθνή μέσα ἐνημερώσεως καί νά ἐπαγρυπνεῖ ὥστε νά ἀποσοβεῖ τυχόν σκόπιμες στρεβλώσεις, διότι εἶναι γνωστό ὅτι, μετά τά μεγαλειώδη συλλαλητήρια τοῦ 1992 βρέθηκε γερμανικός τηλεοπτικός σταθμός καί μετέδωσε, ὅτι “στήν Ἑλλάδα διοργανώθηκαν συλλαλητήρια κατά τῆς Μακεδονίας”!!!!!
Ποιούς τρόπους πιέσεως διαθέτει ἡ Ἑλλάδα, εἰς βάρος ὅποιου ἐπιχειρεῖ νά ὑπεξαιρέσει τό ὄνομα, τήν ἱστορία, τόν πολιτισμό καί τά δίκαιά της:
α) Ποτέ δέν πρέπει ἡ Ἑλλάδα νά δεχθεῖ νά εἰσαχθεῖ τό ἐν λόγῳ κρατίδιο στή βορειοατλαντική συμμαχία (ΝΑΤΟ) ἐφ΄ ὅσον οἰκειοποιεῖται κατά τόν ὁποιονδήποτε τρόπο, γιά ἐσωτερική ἤ ἐξωτερική διεθνή χρήση, μόνο του ἤ σέ σύνθεση ἤ συμπλοκή μέ ὁποιοδήποτε ἄλλο ὅρο, αὐτούσια ἤ μέ τίς ὁποιεσδήποτε ἀποκλίσεις καί παραλλαγές τά ἐθνικά μας ὀνόματα “Μακεδονία” καί “Μακεδόνας”.
β) Ποτέ δέν πρέπει ἡ Ἑλλάδα νά δεχθεῖ νά εἰσαχθεῖ τό ἐν λόγῳ κρατίδιο στήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση, ἐφ΄ ὅσον οἰκειοποιεῖται κατά τόν ὁποιονδήποτε τρόπο, γιά ἐσωτερική ἤ ἐξωτερική διεθνή χρήση, μόνο του ἤ σέ σύνθεση ἤ συμπλοκή μέ ὁποιοδήποτε ἄλλο ὅρο, αὐτούσια ἤ μέ τίς ὁποιεσδήποτε ἀποκλίσεις καί παραλλαγές τά ἐθνικά μας ὀνόματα “Μακεδονία” καί “Μακεδόνας”.
γ) Τά σύνορά μας νά εἶναι κλειστά γιά ὅποια ἐμπορεύματα προορίζονται γιά ἐκτός Ἑλλάδος προορισμό καί περιέχουν κατά τόν ὁποιονδήποτε τρόπο, ἔστω καί μέ ἐλάχιστη παραλλαγή ἑνός γράμματος, τόν ἐθνικό μας ὅρο “Μακεδονία” ὡς προσδιοριστικό κράτους, ὅπως ἐπίσης νά εἶναι κλειστά καί γιά ὅποια διαβατήρια περιέχουν τόν ὡς ἄνω ὅρο ὡς προσδιοριστικό κράτους ἤ τόν ὅρο “Μακεδόνας” ὡς προσδιοριστικό ἐθνικῆς ταυτότητος ἤ ὑπηκοότητος.
Ἐν τέλει θά θυμίσουμε καί μία ἀρκετά εὐφυή χιουμοριστική πρόταση, τῆς ὁποίας δέν διεκδικοῦμε τήν πατρότητα. Σύμφωνα μέ τήν πρόταση αὐτή, ἡ μόνη μορφή τοῦ ὅρου “Μακεδονία”, τήν ὁποία δικαιοῦται τό ἐν λόγῳ κρατίδιο καί τοῦ ἀξίζει περίτρανα νά φέρει εἶναι ἡ ἑξῆς:
“Ψευδομακεδονία”.
Θά τό δεχθεῖ;
[1] Τό δέ συλλαλητήριο τῶν Ἀθηνῶν τῆς 4/2/2018 πρέπει νά ἐπισημάνουμε ὅτι συνέπεσε μέ σημαδιακή ἡμέρα: μέ τήν ἑκατοστή ἑβδομηκοστή πέμπτη ἐπέτειο τοῦ θανάτου τοῦ Θεοδώρου Κολοκοτρώνη!
Πηγή: Ενωμένη Ρωμηοσύνη
Εν Πειραιεί 10-3-2013
Η ΣΑΤΑΝΙΚΗ ΠΟΜΠΗ ΤΟΥ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΚΟΥ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙΟΥ
Γράφει ο Πρωτοπρεσβ. π. Άγγελος Αγγελακόπουλος, εφημέριος Ι. Ν. Αγίας Παρασκευής Καλλιπόλεως Πειραιώς
Ὁ χρόνος γυρίζει καί φεύγει. Καί μαζί μέ τόν χρόνο γερνᾶμε καί φεύγουμε κι ἐμεῖς. Κάθε χρόνο ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία μας, γιά νά μᾶς ὑπενθυμίσει αὐτή τή ρευστότητα καί τήν παροδικότητα τῶν ἐπιγείων πραγμάτων, ἐπαναλαμβάνει τόν ἑόρτιο κύκλο, ἐπισημαίνοντας ὅτι, ἐάν δέν μποῦμε μέσα στόν σωτηριώδη χρόνο, ἐάν δέν ἐνταχθοῦμε μέσα στό γεγονός τῆς Θείας Οἰκονομίας, αὐτός ὁ χρόνος μέσα, στόν ὁποῖο ζοῦμε, δέν ἔχει καμμία σημασία.
Μερικές φορές, μάλιστα, εἶναι καί ἐπικίνδυνος, ἄν δέν τόν ἀξιοποιήσουμε καταλλήλως.
Νά, λοιπόν, πού καί φέτος ξαναβρισκόμασθε στήν περίοδο τοῦ κατανυκτικοῦ Τριωδίου. Αἰῶνες ἐπί αἰώνων ἑορτάζουμε τήν περίοδο αὐτή τοῦ Τριωδίου. Καί ἐπί τόσους αἰῶνες ἐπισημαίνεται ὄτι θά πρέπει νά προσπαθήσουμε ὅλοι μας, ὅλοι ὅσοι ἔχουμε σχέση μέ τήν Ἐκκλησία, ὅλοι ὅσοι ἔχουμε λάβει τό ἅγιον Βάπτισμα, νά ἐγκαταλείψουμε τίς κοσμικές συνήθειες, νά ἀποκρούσουμε τίς πονηρίες καί μεθοδίες τοῦ διαβόλου, ὁ ὁποῖος ἰδιαίτερα τίς ἡμέρες αὐτές ἐπιτίθεται, δρᾶ καί ἐνεργεῖ περισσότερο. Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία μας ἐπιθυμεῖ νά μᾶς προετοιμάσει γιά τόν ἀγώνα τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Καί βάζει αὐτές τίς τρεῖς πρῶτες ἑβδομάδες τοῦ Τριωδίου (τοῦ Τελώνου καί Φαρισαίου, τοῦ Ἀσώτου Υἱοῦ, τῆς Δευτέρας Παρουσίας καί τῆς Κρίσεως), εἰς τρόπον ὥστε νά μήν μᾶς φανεῖ πολύ δύσκολος ὁ ἀγώνας τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ἀλλά σιγά-σιγά νά συνηθίσουμε σ’αὐτόν τόν ἀγώνα, ἀκούγοντας τά ἀναγνώσματα, τούς κατανυκτικούς ὕμνους καί τό κήρυγμα τῆς Ἐκκλησίας.
Σύμφωνα μέ τό συναξάρι τῆς Κυριακῆς τοῦ Τελώνου καί τοῦ Φαρισαίου[1], οἱ ἅγιοι Πατέρες, μέ τό βιβλίο αὐτό τοῦ Τριωδίου, ἔχουν σκοπό νά μᾶς θυμίσουν μέ συντομία ὅλες τίς εὐεργεσίες, πού ἔκανε ὁ Ἅγιος Τριαδικός Θεός ἀπό τήν ἀρχή σ’ἐμᾶς. Θέλουν νά ὑπογραμμίσουν σέ ὅλους μας ὄτι πλασθήκαμε ἀπ’Αὐτόν καί παραβήκαμε τήν ἐντολή, πού μᾶς ἔδωσε γιά τήν πνευματική μας ἐξάσκηση καί γι’αὐτό διωχθήκαμε ἀπό τόν Παράδεισο. Κι ἀκόμη ὄτι ὁδηγηθήκαμε στήν πτώση ἀπό τόν φθόνο τοῦ ἀρχεκάκου ὄφεως καί ἐχθροῦ μας, τοῦ διαβόλου, ὁ ὁποῖος ἔπεσε ἀπό τόν οὐρανό ἐξ αἰτίας τοῦ ἐγωισμοῦ του καί εἴμασταν διαρκῶς στερημένοι ἀπό τά ἀγαθά τοῦ Θεοῦ καί ὁδηγούμενοι ἀπό τόν διάβολο.
Θέλουν νά μᾶς θυμίσουν ἀκόμη ὄτι ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ, τό δεύτερο πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος, ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός, ἀπό τήν πολλή καί ἀνιδιοτελῆ Του ἀγάπη γιά’μᾶς κατέβηκε ἀπό τόν οὐρανό καί κατοίκησε στή μήτρα τῆς Ἁγίας Παρθένου καί ἔγινε ἄνθρωπος καί μέ τήν ὅλη ζωή Του μᾶς ἔδειξε τόν δρόμο γιά τήν ἄνοδό μας στόν οὐρανό. Αὐτό τό πέτυχε πρωτίστως μέ τήν ταπείνωσή Του, τή νηστεία, τήν ἀποχή ἀπό κάθε κακό, ἀλλά καί μέ ὅλες τίς πράξεις Του. Κι ἀκόμη θέλουν οἱ ἅγιοι Πατέρες μας νά μᾶς ὑπενθυμίσουν ὄτι ὁ Χριστός ἔπαθε για’μᾶς, σταυρώθηκε, τάφηκε καί ἀναστήθηκε καί ἀνέβηκε πάλι στούς οὐρανούς. Καί ὄτι ἔστειλε στούς ἁγίους μαθητές καί Ἀποστόλους Τοῦ τό Ἅγιον Πνεῦμα, οἱ ὁποῖοι κήρυξαν γι’Αὐτόν παντοῦ πώς εἶναι ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ καί Θεός τέλειος καί ἄνθρωπος τέλειος, Θεάνθρωπος. Θέλουν, τέλος, νά μᾶς διηγηθοῦν τί ἔκαναν οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι μέ τήν Χάριν καί τήν βοήθεια τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ὄτι δηλ. συγκέντρωσαν μέ τό κήρυγμά τους σέ μία ποίμνη τούς ἁγίους ὅλων τῶν αἰώνων, γιά νά καταλάβουν τή θέση τῶν ἐκπεσόντων ἀγγέλων, πράγμα τό ὁποῖο ἦταν ἀπό τήν ἀρχή ὁ σκοπός τοῦ Δημιουργοῦ. Αὐτός, λοιπόν, εἶναι ὁ σκοπός τοῦ Τριωδίου.
Ἑπομένως, οἱ τρεῖς πρῶτες ἑβδομάδες, πού διανύουμε τώρα, ἐπινοήθηκαν ἀπό τούς ἁγίους καί θεοφόρους Πατέρες μας σάν μιά προγύμναση καί παρακίνηση, γιά νά προετοιμασθοῦμε γιά τούς πνευματικούς ἀγῶνες τῆς νηστείας, πού ἀκολουθοῦν. Εἶναι περίοδος κατανύξεως, περισυλλογῆς καί μετανοίας. Τά εὐαγγελικά ἀναγνώσματα, μαζί μέ τούς ἐμπνευσμένους ὕμνους, εἶναι ἰσχυρή προτροπή πρός μετάνοια καί ἐπιστροφή. Ὀφείλουμε νά συμμαζευθοῦμε οἱ ἄνθρωποι στόν ἑαυτό μας, γιά νά συνέλθουμε πνευματικά, νά σκεφθοῦμε ὑψηλότερα θέματα, νά ὁδηγηθοῦμε στήν αὐτογνωσία καί τήν θεογνωσία. Ὀνομάζουν, μάλιστα, οἱ ἅγιοι Πατέρες τήν πρώτη ἑβδομάδα τοῦ Τριωδίου προφώνηση ἤ προσφωνήσιμο (θά μπορούσαμε νά τήν ποῦμε καί εἰσαγωγική ἑβδομάδα), γιατί γίνεται ὄ,τι ἀκριβῶς συμβαίνει καί στήν περίπτωση πού πρόκειται οἱ στρατιῶτες νά ξεκινήσουν γιά σωματικούς πολέμους. Ἐνημερώνονται καί προετοιμάζονται ἀπό τούς στρατηγούς γιά τό πότε θά γίνει ὁ πόλεμος, ὥστε νά ἀκονίσουν τά ξίφη τους, νά τά καθαρίσουν καί νά τά γυαλίσουν, νά ἑτοιμάσουν τά πάντα καί νά ἀφήσουν στήν ἄκρη κάθε τί, τό ὁποῖο θά μποροῦσε νά εἶναι ἐμπόδιο γιά τήν ἐκστρατεία. Καί ἀφοῦ κάνουν ὅλα ὅσα εἶναι ἀπαραίτητα, ξεκινοῦν μέ προθυμία γιά τή μάχη.
Πολλές φορές, μάλιστα, πρίν ἀπό τή συμπλοκή οἱ στρατηγοί χρησιμοποιοῦν ὁμιλίες, ἱστορίες καί παραδείγματα, γιά νά ἐρεθίσουν τό ζῆλο τῶν στρατιωτῶν καί νά διώξουν ἀπό τίς ψυχές τους τήν ὀκνηρία, τό φόβο, τή δειλία καί ὀ,τιδήποτε ἄλλο ἐπικίνδυνο. Ἔτσι κάνουν καί οἱ ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας. Μᾶς προαναγγέλλουν τή μάχη, πού θά γίνει, στόν καιρό τῆς νηστείας, ἀνάμεσα σ’ἐμᾶς καί τούς δαίμονες, ὥστε νά καθαρίσουμε τίς ψυχές μας ἀπό ὁποιοδήποτε πάθος ἔχει φωλιάσει στό βάθος τῆς καρδιᾶς μας καί ἀπό κάθε δηλητήριο τοῦ ἐχθροῦ, πού ἔμεινε μέσα μας μέ τό πέρασμα τοῦ χρόνου. Κι ἀκόμη τό κάνουν, γιά νά βιαστοῦμε νά ἀποκτήσουμε ὅποιο ἀγαθό λείπει ἀπό τήν ψυχή μας, ὥστε πάνοπλοι πνευματικά καί ἑτοιμασμένοι, ὅπως πρέπει, νά προχωρήσουμε στούς ἀγῶνες τῆς νηστείας. Ὄλ΄αὐτά τά κατορθώνουμε μέ τήν Χάριν τοῦ Θεοῦ, συμμετέχοντας κατά τό ἀνθρώπινο δυνατό ἀξίως καί βιωματικῶς στή μυστηριακή ζωή τῆς Ἐκκλησίας μας, καί ἰδιαίτερα στά ἱερά μυστήρια τῆς μετανοίας καί ἐξομολογήσεως τῶν ἁμαρτιῶν μας σέ ἔμπειρο πνευματικό πατέρα καί τῆς θείας Κοινωνίας-Μεταλήψεως τοῦ Τιμίου Σώματος καί Αἵματος τοῦ Χριστοῦ.
Ἐντούτοις, ἀντί ὅλοι μας νά ἐνταχθοῦμε σ’αὐτόν τόν σωτηριώδη χρόνο, σ’αὐτή τή σωτηριώδη πορεία, αὐτές τίς ἡμέρες γι΄ἀκόμη μία χρονιά θά γίνουμε μάρτυρες ἄλλων πραγμάτων διαβολικῶν καί σατανικῶν. Παρ΄ὅλη τή λεγόμενη οἰκονομική κρίση, τό καρναβάλι θά ὀργιάσει καί πάλι αὐτές τίς ἡμέρες, τό ὁποῖο κάθε χρόνο προσλαμβάνει διαστάσεις λοιμικής νόσου, ἀφοῦ πολλοί δήμαρχοι καί ἄλλοι φορεῖς ἐπιδεικνύουν ἀσυνήθιστο ζῆλο καί κοπιώδη δραστηριότητα γιά τό ποιός θά διοργανώσει τό ἐντυπωσιακότερο καρναβάλι, ξοδεύοντας τεράστια ποσά καί ἀπασχολώντας ἑκατοντάδες ἤ χιλιάδες ἀνθρώπων. Δέν εἶναι βέβαια μόνο ἡ σπατάλη τόσων χρημάτων, πού θά μποροῦσαν νά διατεθοῦν σέ κάλυψη ἄλλων σπουδαίων ἀναγκῶν, ὄχι μόνο στήν ἀνακούφιση πτωχῶν καί ἐνδεῶν ἀνθρώπων, ἀλλά καί σέ πολιτιστικούς καί πνευματικούς στόχους, στή βελτίωση π.χ. τῶν συνθηκῶν ὑγείας καί παιδείας. Τό σημαντικώτερο εἶναι ἡ ἠθική ζημία καί βλάβη ἀπό τήν ἀναισχυντία τῆς γύμνιας, τήν ξετσιπωσιά τῆς αἰσχρότητος, τίς βωμολοχίες καί τά πορνικά ἄσματα καί θεάματα, τήν παρότρυνση σέ σαρκικά ἁμαρτήματα, κάτω μάλιστα ἀπό τήν ἐλευθερία κινήσεων, πού προσφέρει ἡ μάσκα, ἄσυλο ἀδιαντροπιᾶς καί ἀπροσωποποίησης. Κάτω ἀπό τό προσωπεῖο ὁ ἄνθρωπος παύει νά εἶναι πρόσωπο, πού ἔχει ἀπέναντί του καί βλέπει τόν Θεό καί τούς συνανθρώπους καί μεταβάλλεται σέ ἀπρόσωπο ὄν, μέλος ἑνός ἀνωνύμου πλήθους, πού κινεῖται μόνο ἀπό ἐμπαθεῖς ὀρέξεις καί ἐπιθυμίες.
Τό καρναβάλι κατ’ἀκρίβειαν καταδικάζεται ἀπό τούς Ἱερούς Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας. Σήμερα ἔχει ὑποστεῖ τελεία ἀλλαγή ἐπί τά χείρω μέ εἰσαγόμενα πρότυπα καρναβαλιοῦ ἀπό μεγαλουπόλεις τοῦ ἐξωτερικοῦ καί πολλές φορές μέ περιφερόμενους καί ἁδρά ἀμειβόμενους ξένους καρναβαλικούς θιάσους, ὅπου κυριαρχοῦν οἱ γυμνές γυναῖκες. Δέν πρέπει νά παραβλέψουμε καί τήν διαφαινόμενη σαφῆ τάση τῶν φορέων, ποῦ ὀργανώνουν τό καρναβάλι, ἐπιστροφῆς στό παγανιστικό, εἰδωλολατρικό παρελθόν, ἀπ’ὅπου κατάγεται τό καρναβάλι, μέ σύγχρονη ἀδιαφορία καί περιφρόνηση τῶν ἀρχῶν τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανισμοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας, πού ἔβαλε τέρμα στά παλιά, ξερίζωσε τίς κακές συνήθειες καί εἰσήγαγε τόν νέο ἄνθρωπο τῆς ἀρετῆς καί τῆς ἁγιότητος. Ὅταν πρόκειται μερικοί νά ἀντισταθοῦν στόν Χριστό καί τό Εὐαγγέλιο, ξεχνοῦν τόν ἐκσυγχρονισμό καί τήν πρόοδο καί ἐπιστρέφουν αἰῶνες πίσω, στό σκοτάδι τῆς πρό Χριστοῦ ἐποχῆς.
Ὅσες πόλεις δέν διοργανώνουν καρναβαλικές ἐκδηλώσεις, πρέπει νά καυχῶνται, γιατί δέν μολύνουν τήν ἀτμόσφαιρά τους μέ τίς αἰσχρότητες καί βωμολοχίες τοῦ καρναβαλιοῦ καί δέν ἀποδιώκουν ἔτσι τήν Χάριν καί προστασία τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ καί τῶν ἁγίων πολιούχων τους. Πικραινόμαστε καί λυπόμαστε κάθε χρόνο, ὅταν βλέπουμε ἁγιασμένες πόλεις ἀπό τήν παρουσία τῶν ἁγίων, ἀπό τίς ἱερές εἰκόνες, ἀπό τά ἱερά λείψανα, νά γίνονται πομπές σατανικές, τόποι ὅπου πανηγυρίζει καί χορεύει ὁ διάβολος. Μέ πρωτοστατοῦσα, δυστυχῶς, τήν πόλη τοῦ ἁγίου Ἀνδρέου, τήν Πάτρα, ἡ ὁποία ἔχει γίνει πρότυπο, μίμηση καί παράδειγμα καί γι΄ἄλλες πόλεις. Μέχρι πότε θά ἀνέχεται ὁ Θεός νά μεταβάλλεται ἡ Ἑλλάδα μας τήν περίοδο αὐτή σ’ἕνα τόπο δαιμονικό; Ὁ Θεός μᾶς στέλνει πολλά μηνύματα καί ἐπιτρέπει κατά παραχώρησιν θεομηνίες, πλυμμῆρες, καταστροφές, κατολισθήσεις, μετεωρῖτες, πολέμους, οἰκονομικές κρίσεις κ.ἄ. Κι ὅμως ἐμεῖς δέν συλλαμβάνουμε αὐτά τά μηνύματα. Οἱ δημοτικοί ἄρχοντες, ἐπίσης, πρέπει νά γνωρίζουν ὅτι οἱ πιστοί Χριστιανοί λαμβάνουν ὑπ΄ὄψιν καί κρίνουν θετικά ἤ ἀρνητικά ὅλες τίς ἐνέργειές τους, καταδικάζουν δέ ἀπερίφραστα ὅσα καταδικάζουν οἱ Ἱεροί Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας.
Καί γιά νά μήν ὑπάρχει ἐπ’αὐτοῦ καμμία ἀμφιβολία καί ἀμφιταλάντευση, οὔτε ἐκ μέρους τῶν λαϊκῶν πιστῶν, οὔτε πολύ περισσότερο ἐκ μέρους τῶν κληρικῶν, οἱ ὁποῖοι ἐπιδεικνύουν ἀδικαιολόγητη ἐλαστικότητα καί ἐπιείκεια, μπορεῖ κανείς νά ἀνατρέξει στό Ἱερό Πηδάλιο[2] τῆς Ἐκκλησίας μας καί νά ἀναγνώσει τόν 62ο Ἱερό Κανόνα τῆς Πενθέκτης Οἰκουμενικῆς Συνόδου (691 μ.Χ.), ὁ ὁποῖος καταδικάζει τίς μεταμφιέσεις καί τίς μάσκες, ὅπως καί τούς χορούς καί τούς ἀστεϊσμούς, πού ἐλάμβαναν χώρα σέ παρόμοιες καρναβαλικές ἑορτές τοῦ παρελθόντος καί ἐπιβάλλει στούς κληρικούς, πού μετέχουν, τήν ποινή τῆς καθαιρέσεως, στούς δέ λαϊκούς τήν ποινή τοῦ ἀφορισμοῦ.
Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος[3], ἀναφερόμενος στό ἐπιχείρημα ὄτι μέ τίς καρναβαλικές ἐκδηλώσεις διασκεδάζουν καί εὐφραίνονται οἱ ἄνθρωποι καί ξεφεύγουν ἀπό τήν καθημερινότητα, ἀπαντᾶ ὄτι αὐτό εἶναι τελείως παράλογο, διότι ἡ χαρά καί ἡ εὐφροσύνη πρέπει νά συμβαδίζουν μέ τήν ἠθική καί τήν εὐπρέπεια. Ὅταν μεταβάλλεται ἕνα σπίτι σέ πορνεῖο, εἶναι ντροπή νά ἰσχυρίζεται κανείς ὄτι πρόκειται γιά ἡδονή καί εὐχαρίστηση. Πολύ περισσότερο, ὅταν ὁλόκληρες πόλεις μεταβάλλονται σέ πορνεία κατά τήν περίοδο τῆς Ἀποκριᾶς. Σέ λίγο ὅλη ἡ Ἑλλάδα - φεῖσαι Κύριε - ἡ χώρα τῶν ἁγίων, τῶν μαρτύρων καί τῶν ἡρώων θά μεταβληθεῖ σέ ἀπέραντο πορνεῖο. Στατιστικές στήν πόλη τῶν Πατρῶν ἔχουν δείξει ὄτι, μετά τίς καρναβαλικές ἐκδηλώσεις, ὁ ἀριθμός τῶν ἐκτρώσεων φθάνει σέ ἀνησυχητικό σημεῖο. Ὄ,τι πρόκειται νά κερδίσουν οἱ ἄνθρωποι ἀπό τούς πνευματικούς ἀγῶνες τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, προλαβαίνει ὁ διάβολος καί τούς τό ἀφαιρεῖ μέ τό καρναβάλι, τό ὁποῖο οἱ Ἅγιοι ὀνομάζουν «σατανική πομπή».
Ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης[4], ἀναφερόμενος σέ ὅσα γίνονται κατά τίς Ἀπόκριες γράφει:
«Κατ’ἀλήθειαν μπορεῖ νά πεῖ κανείς ὄτι τότε οἱ Χριστιανοί δαιμονίζονται ὅλοι˙ διότι χορεύουν, παίζουν, τραγουδοῦν ἀσυνειδήτως, ἕως καί αὐτοί οἱ πλέον γέροντες... τότε δέν ἔχει διαφορά ἡ ἡμέρα ἀπό τή νύκτα˙ διότι ὅπως καί ἡ ἡμέρα ἔτσι καί ἡ νύκτα ξοδεύεται σέ χορούς καί παιχνίδια καί ἀταξίες καί μασκαριλίκια˙ τότε, γιά νά πῶ ἔτσι, πανηγυρίζει ἡ ἀσέλγεια˙ ἑορτάζει ἡ ἀκολασία˙ εὐφραίνεται ἡ μέθη˙ ἀγάλλεται ἡ τρυφή καί ἡ ἀσωτεία˙ χορεύει ὁ διάβολος μέ δέκα μαντήλια καί συγχορεύει μ’αὐτόν ὅλο τό πλῆθος τῶν δαιμόνων˙ διότι ὅσο κέρδος κάνουν μόνο στίς Ἀπόκριες, δέν μποροῦν νά τό κάνουν σ’ὅλο τόν χρόνο.»
Ὅσα σχετικά λέει ὁ ἅγιος Νικόδημος γιά τίς καρναβαλικές ἐκδηλώσεις καί τή ζημιά, πού προκαλοῦν, τά τελειώνει, λέγοντας πώς εἶναι ἀφροσύνη νά καταστρέφουμε προκαταβολικά καί νά ἀχρηστεύουμε τήν Ἁγία Τεσσαρακοστή˙ προτρέπει, ἐπίσης, τούς ἀρχιερεῖς, τούς πνευματικούς καί τούς διδασκάλους νά ἐμποδίσουν αὐτό τό μεγάλο κακό. Τώρα οἱ μέν περισσότεροι ἀρχιερεῖς καί πνευματικοί σιωποῦν, ἐνῶ ἔπρεπε νά μήν ἡσυχάζουν μπροστά στήν ἐπέκταση τοῦ κακοῦ, πολλοί δέ ἀπό τούς διδασκάλους καί τούς γονεῖς ὀργανώνουν οἱ ἴδιοι γιά τά παιδιά τούς καρναβαλικές ἐκδηλώσεις. «Γιατί εἶναι ἀσυγκρίτως μεγαλύτερη ἡ βλάβη, πού προσλαμβάνουν στίς Ἀποκριές, παρά ἡ ὠφέλεια, πού λαμβάνουν ἀπό τήν ἐρχόμενη Τεσσαρακοστή˙ ἴλεως, ἴλεως, ἴλεως νά γίνει ὁ Θεός! Καί Αὐτός μακάρι νά φωτίσει τούς ἁγίους Ἀρχιερεῖς καί πνευματικούς καί διδασκάλους νά ἐμποδίσουν τέτοιας λογῆς κακά μέ ἀφορισμούς καί ἐπιτίμια, καθώς προστάζει καί ὁ 62ος Ἱερός Κανόνας τῆς Ἁγίας καί Οἰκουμενικῆς ΣΤ΄ Συνόδου»[5].
Ἡ Ἐκκλησία δέν εἶναι ἐναντίον τῆς πνευματικῆς εὐωχίας καί τῶν ὑγιῶν πνευματικά ἐκδηλώσεων. Κατά παραχώρησιν, οἱ ἄνθρωποι μποροῦν νά ψυχαγωγοῦνται, ὄχι νά διασκεδάζουν, μέ ἐπιλεγμένους χορούς καί δημοτικά τραγούδια, φορώντας σεμνές, παραδοσιακές στολές, χωρίς νά κρύβουν τό πρόσωπό τους.
[1] ΙΕΡΟΜ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ ΔΕΛΗΜΑΡΗΣ, Τί γιορτάζουμε ἀπό τό Τριώδιο ἕως τήν Πεντηκοστή, ἔκδ. Ἀδελφότης Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος Ναυπάκτου, Ναύπακτος 2001, σσ. 18-20.
[2] ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ, Πηδάλιον, ἐκδ. Β. Ρηγόπουλος, Θεσσαλονίκη 2003, σσ. 275-276.
[3] ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ, Λόγος α΄ πρός Κολασσαείς.
[4] ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ, Χρηστοήθεια τῶν Χριστιανῶν, ἐκδ. Β. Ρηγόπουλος, Θεσσαλονίκη 1999, σ. 35.
[5] ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒ. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΖΗΣΗΣ, «Τό καρναβάλι˙ λοιμική νόσος», Θεοδρομία ΣΤ 1 (2004) 46-49.
(Πηγή: «Η ΣΑΤΑΝΙΚΗ ΠΟΜΠΗ ΤΟΥ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΚΟΥ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙΟΥ», γράφει ο Πρωτοπρεσβ. π. Άγγελος Αγγελακόπουλος, εφημέριος Ι. Ν. Αγίας Παρασκευής Καλλιπόλεως Πειραιώς, ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ )
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
Α. Ἐτυμηγορία τῆς λέξης ‘καρναβάλι’ (πιθανές καί ἐπικρατοῦσες ἐρμηνεῖες)
1) carne = κρέας καί vale=γειά σου.
2) carne = κρέας και levare = αἴρω-σηκώνω (δηλαδή ἀναιρῶ, ἀπέχω, ἐγκαταλείπω).
3) Κάρνεια: ἀρχαία εἰδωλολατρική ἐορτή γιά νά τιμήσουν τόν «Θεό» Κάρνειο Ἀπόλλωνα (λόγῳ ὅμως διαφορετικῆς ἐποχῆς ἐορτασμοῦ καί ἀπουσίας μασκαρέματος, θεωρεῖται λιγότερο πιθανή αὐτή ἡ ἐκδοχή).
4) Κάρνος = τράγος, βόσκημα, πρόβατον (σύμφωνα μέ τόν λεξικογράφο Ἡσύχιο). Συνδυάζεται μέ τόν ἀρχαῖο χοροπηδηχτό χορό τῶν ἀρχαίων «Θεῶν» Σατύρων (οἱ ὁποῖοι ὀργίαζαν, ἐξ οὗ καί ὁ λαός ὀνομάζει Σάτυρο ἕναν ἄνθρωπο πού ἐπιδίδεται σέ κραιπάλες). Κι ὅπως χοροπηδοῦνε οἱ τράγοι, ἔτσι καί οἱ Σάτυροι, ἔτσι καί οἱ συμμετέχοντες στούς καρναβαλικούς χορούς καί στίς καρναβαλικές παρελάσεις.
5) corn = κέρατο καί Vaal ἤ Βῆλος = ὁ ἀρχαῖος αἱμοσταγής βοϊδόμορφος «Θεός» (παρουσιάζεται μέ κέρατα ὄπως ὁ διάβολος). Ἄρα τό καρναβάλι σημαίνει «βοϊδοκέρατο» εἰρωνικά, γιά νά θυμίζει τή νίκη τῶν αἰγοπροβατοτρόφων κατά τῶν βοϊδοτρόφων καί τοῦ «Θεοῦ» Βάαλ στήν ἀρχαιότητα.
6) corn = κέρατο καί leyalem = ἀποχή (ἀπό τό κρέας).
7) carrus = κάρο καί navalis = ναυτικό ἀμαξίδιο. Παραπέμπει στήν ἐμφάνιση τοῦ «Θεοῦ» Διόνυσου στά Διονυσιακά Συμπόσια-ὄργια, ὁ ὁποῖος ἐρχόταν πάντοτε μέ τροχοφόρο καράβι.[i].
Ἡ εἰρωνεία τοῦ ὅλου θέματος εἶναι ὅτι τήν περίοδο τῶν Ἀποκρεῶν ἐνῶ σύμφωνα μέ τήν ἐτυμολογία τῆς λέξης «Ἀπό-κρέας», ἀλλά καί σύμφωνα μέ τίς πιό πάνω ἑρμηνεῖες τῆς λέξης «καρναβάλι» (βλ. ἑρμην. 1, 2, 6) πού σημαίνει ἀποχή ἀπό τό κρέας), ἀρχίζει ἡ περίοδος τῆς νηστείας, μιά περίοδος κατά τήν ὁποία ὁ πιστός ἐντείνει τίς προσπάθειές του στόν ἀγώνα τῆς ἐγκράτειας καί στόν ἀγώνα κατά τῶν παθῶν, ἀντίθετα κατά τήν περίοδο αὐτή («Καρναβάλι») ἔχουμε φαγοπότια ἀλλά καί ἄλλες ἀκόλαστες δραστηριότητες.
Β. Μέ ποιούς τρόπους «ἑορτάζεται» τό Καρναβάλι
1) Μεταμφιέσεις καί ψέματα,
2) Γύμνια καί ἔλλειψη αἰδοῦς,
3) Προκλητικές συμπεριφορές,
4) Χορούς καί μάλιστα συχνά ἔξαλλους,
5) Ἀσύδωτο φαγοπότι,
6) Μέθες, ξενύχτια-ξεφαντώματα, και τα τελευταία χρόνια χρήση ναρκωτικών ουσιών,
7) Πειράγματα, βωμολοχίες, ἄσεμνες μουσικές καί θεατρικές παραστάσεις - ἐκδηλώσεις,
8) Ἀναβίωση ἀρχαίων παγανιστικῶν ἐθίμων,
9) Καθίβρυση-γελοιοποίση τῶν Ἱερῶν καί Ὅσιων σέ πάμπολες περιπτώσεις,
10) Ὅλα τά πιθανά παρελκόμενα ὅλων αὐτῶν, μέ συνήθεις, σέ ἐξέχουσα θέση, τίς σαρκικές παρεκτροπές.
Γ. Καρναβάλι καί Ἀρχαία Ἑλλάδα
«Στήν Ἀρχαία Ἑλλάδα ἀπό τό μεσοχείμωνο μέχρι τήν ἄνοιξη, τελοῦντο πρός τιμήν τοῦ Διόνυσου ἤ Βάκχου οἱ Διονυσιακές ἤ Βακχικές γιορτές. Ὁ Διόνυσος ἦταν κατ’ ἐξοχήν «Θεός» τῶν λαϊκῶν στρωμάτων, προστάτης τοῦ ἀμπελιοῦ καί τοῦ κρασιοῦ, σύμβολο τῆς χαρᾶς, τῆς ζωῆς καί τοῦ ἀχαλίνωτου κεφιοῦ. Στη διάρκεια τῶν διονυσιακῶν γιορτῶν, οἰ ὀπαδοί τοῦ Διονύσου φοροῦσαν δέρματα ζώων, ἄλειφαν τό πρόσωπό τους μέ τήν τρυγία (κατακάθι τοῦ κρασιοῦ) καί στεφανώνταν μέ κισσό, τό ἀειθαλές ἱερό φυτό τοῦ Διόνυσου καί προσπαθοῦσαν νά ἔχουν τήν μορφή Σατύρων πού ἔμοιαζαν μέ τράγους. Στίς διονυσιακές γιορτές τραγουδοῦσαν τό «Διθύραμβο», οἱ μαλλιαροί σάτυροι χορευτές μεταμφιεσμένοι σέ «γάστρωνες» (κοιλαράδες), δαιμονικές φιγοῦρες θά λέγαμε, ἔτσι ὅπως τούς βλέπουμε στίς παραστάσεις τῶν διαφόρων ἀγγείων τῆς ἀρχαιότητας.
Ὁ Ἀριστοτέλης στήν «ποιητική» του ἀναφέρει ὅτι ἡ κωμωδία προέρχεται ἀπό τόν «κῶμο» ἤ «κώμη» πού ἦταν ἡ συντροφιά μεθυσμένων πού τραγουδοῦσαν τά «φαλλικά», δηλαδή πειραχτικά καί βωμολοχικά τραγούδια. Οἱ παρέες αὐτές τῶν μεθυσμένων περιφέρονταν στούς δρόμους τῆς πόλης ἤ τοῦ χωριοῦ καί πετοῦσαν αἰσχρολογίες στούς συντοπίτες τους. Ἐπίσης, ἀνάλογες παρέες τριγυρνοῦσαν μέ ἄμαξες καί ξεστόμιζαν ἕνα σωρό βωμολοχίες καί αἰσχρά ἀστεῖα (ἀπό ἐκεῖ ἔχει μείνει καί ἡ γνωστή φράση: «θά ἀκούσεις τά ἐξ’ ἀμάξης»)!
Πρός τιμήν τοῦ Διονύσου τελοῦνταν 4 γιορτές:
α) Τά μικρά ἤ κατ’ ἀγρούς Διονύσια,
β) Τά Λήναια,
γ) Τά Ἀνθεστήρια, καί,
δ) Τά μεγάλα ἤ ἔν ἄστει Διονύσια.
Τά Ἀνθεστήρια πού τελοῦνταν τό μῆνα Ἀνθεστηριῶνα (ἀπό 18 Φεβρουαρίου – 17 Μαρτίου περίπου), ἦταν ἡ ἀρχιαότερη ἀπό τίς βακχικές γιορτές καί κρατοῦσαν 3 μέρες. Τήν 2η μέρα γινόταν μιά πομπή πού συνέδευε τόν Διόνυσο, ἀνεβασμένο σέ ἕνα ἅρμα πού εἶχε σχῆμα πλοίου, τά μέλη τῆς ἀκολουθίας φοροῦσαν μάσκα. Τόν ρόλο τοῦ Διόνυσου ἔπαιζε ὁ ἄρχων βασιλεῦς. Στά σημερινά χρόνια ὑποκατάστατο τοῦ Διόνυσου θεωρεῖται ὁ βασιλιάς καρνάβαλος (καί ἡ ἀρχαία πομπή βέβαια εἶναι ἡ σημερινή παρέλαση)».[i]
Δ. Καρναβάλι καί Χριστιανισμός
«Ἀπό τήν ἀρχή ἡ Χριστιανική Ἐκκλησία στάθηκε ἀντίθετη καί ἐπικριτική σέ ὅλες αὐτές τίς γιορτές τῆς ἀχαλίνωτης ἀκολασίας καί κραιπάλης. Μάλιστα, ὁ Ἅγιος Τιμόθεος, μαθητής τοῦ Ἀπ. Παύλου καί Ἐπίσκοπος Ἐφέσσου, κατά τήν παράδοση, ὑπέστη στήν Ἔφεσσο ἐπί αὐτοκράτορα Δομιτιανοῦ μαρτυρικό θάνατο ἀπό τούς ἐξαγριωμένους ὄχλους τῶν εἰδωλολατρῶν, ἐπειδή σέ κάποια γιορτή αῆς Ἀρτέμιδος τῆς Ἐφεσσίας, «καταγώγιον ὀνομαζομένην», κατέκρινε τά ὄργια τῶν ἐορταστῶν.
Ὁ Ἀπόστολος Πέτρος στήν Α’ ἐπιστολή του (62μ.Χ) γράφει χαρακτηριστικά:
«καί διά τοῦτο παραξενεύονται ὅτι σεῖς συντρέχετε μέ αὐτούς εἰς τήν αὐτήν ἐκχείλισιν τῆς ἀσωτίας καί σᾶς βλασφημοῦσιν» (Πέτρου Α' 4:4),
ἐνῶ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στήν ἐπιστολή του πρός Γαλάτας (58 μ.Χ.) ἀναφέρει ὡς ἔργα τῆς σαρκός τίς «μέθαι» καί τίς «κῶμαι», ὅπου «κώμη» εἶναι ἡ θορυβώδης πορεία διασκεδαστῶν ἐπί τῆ ἐρορτῇ θεοῦ τινός.»
Κατά τό 2ο αἰῶνα ὁ Κλήμης ὁ Ἀλεξανδρεῦς μιλάει γιά τούς σύγχρονούς του, τούς για «γελοίως κατά τας πομπάς σχηματιζομένους» καί τόν 4ο αἰῶνα ὁ Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος επιτίθεται κατά τῶν χριστιανῶν γιά τήν «καταγέλαστον κωμωδίαν» νά καταστρέφουν τό πρόσωπό τους σύμφωνα μέ εἰδωλολατρική συνήθεια, ἐνδύοντας γυναῖκες μέ ἀνδρικά ροῦχα.
Ὅτι καί τόν ἐπόμενο αἰῶνα συνεχίζονταν οἱ μεταμφιέσεις, μαρτυρεῖ ὁ 62ος κανόνας τῆς ἐν Τρούλλῳ Πενθέκτης Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ὁ ὁποῖος καταδικάζει τίς μεταμφιέσεις καί τίς μάσκες, ὅπως καί τούς χορούς καί τούς ἀστεϊσμούς, πού ἐλάμβαναν χῶρα σέ παρόμοιες καρναβαλικές ἐορτές τοῦ παρελθόντος, καί ἐπιβάλλει στούς κληρικούς πού μετέχουν, τήν ποινή τῆς καθαιρέσεως, στούς δε λαϊκούς τήν ποινή τοῦ ἀφορισμοῦ.
Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος (349-407μ.Χ.), ἀναφερόμενος στό ἐπιχείρημα ὅτι μέ τίς ἐκδηλώσεις διασκεδάζουν καί εὐφραίνονται οἱ ἄνθρωποι, ξεφεύγουν ἀπό τήν καθημερινότητα, ἀπαντᾶ ὅτι αὐτό εἶναι τελείως παράλογο, διότι ἡ χαρά καί εὐφροσύνη πρέπει νά συμβαδίζουν μέ τήν ἠθική καί τήν εὐπρέπεια.
«Τό νά χαιρόμαστε μέ ὄλα δέν εἶναι καλό… ἐπειδή καί ὁ μοιχός χαίρεται ὅταν καταστρέψει τόν γάμο τοῦ πλησίον του… ἄς μήν κοιτᾶμε λοιπόν ἄν κάποιος χαίρεται, ἀλλά ἐάν γιά καλό πρᾶγμα χαίρεται.»
Παρ' ὅλα αὐτά ἀκόμα καί κατά τόν 12ο αἰῶνα, ὁ Βαλσαμώνας ὁμολογεῖ ὅτι στην ἐποχή του, παρά τίς ἀπαγορεύσεις, τό ἔθιμο τῶν μεταμφιέσεων βρισκόταν σέ ἀκμή. Ἔτσι οἱ περισσότερες ἀπό τίς διονυσιακές γιορτές τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων πέρασαν στο Βυζάντιο καί ἔφτασαν μέχρι τά χρόνια μας».[ii]
Ε. Οἱ τραγικώτερες ἐπιπτώσεις τοῦ Καρναβαλιοῦ
- Βλασφημία κατά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί ἀπώλεια τῆς σωτηρίας τῆς ψυχῆς.
- Ἐκτρώσεις (ἀκόμη καί 100.000 μόνο στήν Πάτρα ἔχουν καταγραφεῖ στίς ἡμέρες διεξαγωγῆς τοῦ Πατρινοῦ Καρναβαλιοῦ. Γενοκτονία!!!)[iii].
- Κατασπατάληση τοῦ πλούτου τῶν Δήμων καί τοῦ Κράτους, α) τή στιγμή πού ὑπάρχουν ἄστεγοι, ἄσιτοι, χρεωμένοι, ἄποροι, β) τή στιγμή πού οἱ Δήμοι ἀφήνουν ἀνεκπλήρωτα ἤ ἐλλιπῆ κοινωφελῆ ἔργα καί γ) τή στιγμή πού βουλιάζουμε οἰκονομικά πανεθνικῶς!
ΣΤ. Πῶς πρέπει νά ἀνοίγει τό Τριώδιο στή ζωή τοῦ Χριστιανοῦ;
«Τό Τριώδιο εἶναι ἕνα ἀπό τά λειτουργικά βιβλία τῆς Ἐκκλησίας. Στό βιβλίο αὐτό περιέχονται σχεδόν κάθε μέρα ὕμνοι πού λέγονται Τριώδια, ὕμνοι δηλαδή μέ τρεῖς ὠδές. Οἱ ὕμνοι αὐτοί γενικά λέγονται Κανόνες. Οἱ Κανόνες, στήν ἄρτια μορφή τους καί ἀντίθετα πρός τά Τριώδια, ἀποτελοῦνται ἀπό ἐννέα ὠδές.
Τί εἶναι οἱ ὠδές;
Εἶναι ὁμάδες ἀπό τέσσερα ὡς πέντε ἤ καί περισσότερα τροπάρια, πού ψάλλονται ὅλα μέ τόν ἴδιο τρόπο. Ἐνῶ εἶναι μικρότεροι ὕμνοι μέ τρεῖς μόνο ὠδές. Ὠδή εἶναι τό ἱερό τραγούδι. Ἀπό τά Τριώδια λοιπόν αὐτά, λέγεται καί τό βιβλίο Τριώδιο.
Ὅλα αὐτά ὡς ἐδῶ εἶναι ἕνα ἀνιαρό μάθημα. Κι ὅμως, αὐτά παλαιότερα οἱ χριστιανοί τά ἤξεραν καί δέν ἦσαν περιττά γιά τήν εὐσέβειά τους. Ἀντίθετα, αὐτά καί ὅσα γίνονται καί λέγονται στήν Ἐκκλησία, ἦσαν ἐκεῖνα, πού χαρακτήριζαν τήν ὀρθόδοξη εὐσέβεια. ¨Η ἱερή ὑμνολογία, ἡ βυζαντική ψαλμωδία καί ἡ θεία λατρεία γενικά τῆς Ἐκκλησίας, μαζί μέ τήν ἀνάγνωση τῶν Γραφῶν καί τό θεῖο κήρυγμα, εἶναι τά ἱερά γράμματα καί ἡ παιδεία τῶν Ὀρθοδόξων. Γιά μᾶς τούς Ἕλληνες εἶναι καί ἡ ἐθνική μας γλώσσα, γιατί ὅλα αυτἀ εἶναι γραμμένα στά Ἑλληνικά καί ἡ Θεία Γραφή καί οἱ Ἱερές Ἀκολουθίες. Αὐτό γιά τό Ἔθνος μας εἶναι ἕνα ἐξαιρτεικό προνόμιο. Τριώδιο λέγεται καί ἡ ἐκκλησιαστική περίοδος ἀπό σήμερα ὡς τό Πάσχα, ἐπειδή ὅλο αὐτό τό χρονικό διάστημα, εἶναι σέ χρήση τό λειτουργικό βιβλίο τοῦ Τριωδίου».[iv]
Ἄρα λοιπόν, μέ τό Τριώδιο ξεκινᾶ ἡ πορεία τοῦ Χριστιανοῦ ἀπό τήν «Αἴγυπτο στήν Γῆ τῆς Ἐπαγγελίας», ἀπό τόν Γολγοθᾶ στήν Ἀνάσταση τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἀπό τόν προσωπικό Γολγοθᾶ τῶν θλίψεων, τῶν παθῶν καί τῶν ἁμαρτιῶν τοῦ χριστιανοῦ, στήν ἀνάσταση τῆς ψυχῆς ἀπό αὐτά καί στήν ἀνάτασή της πρός τά Θεῖα καί Ἐπουράνια! Πορεία κατά τήν ὁποία πρέπει νά ἐντείνονται τά: ἡ μετάνοια, ἡ κατάνυξη, τά δάκρυα, ἡ νηστεία, ἡ νηφαλιότητα, ἡ προσευχή, ἡ προσοχή τοῦ βίου (νά εἶναι ἐνάρετος), ἡ τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ, ἡ ἐξομολόγηση, ὁ ἐκκλησιασμός καί ἡ συμμετοχή στά Θεῖα Μυστήρια, ἡ ἐγκράτεια, ἡ εὐσέβεια, ἡ εὐπρέπεια, και ἡ ἁγία πίστη. Ἐπομένως:
- Τί σχέση ἔχουν οἱ ψεύτικες μάσκες τοῦ Καρναβαλιοῦ μέ Αὐτόν πού λέει: «Ἐγώ είμί ἡ Ἀλήθεια»;
- Τί σχέση ἔχουν: ἡ ψεύτικη ἀτμόσφαιρα τοῦ Καρναβαλιοῦ, ὁ δαιμονικός «Καρνάβαλος», ἡ φτιαχτή ὡραιοποίηση, ἡ γελοιοποίηση τοῦ ἑαυτοῦ μας καί τοῦ πλησίον μας πού εἴμαστε εἰκόνες Θεοῦ καί ἡ λήθη τῆς πραγματικότητος πού καλούμαστε νά ἀντιμετωπίσουμε μέ σωτηριώδη τρόπο, μέ Αὐτόν πού καταδίκαζε κατ’ ἐξοχήν τήν ὑποκρισία καί τόν «πατέρα της τοῦ ψεύδους διάβολο»;
Ζ. Τελικό συμπέρασμα γιά τό Καρναβάλι
«9 "ἢ οὐκ οἴδατε ὅτι ἄδικοι βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι; μὴ πλανᾶσθε· οὔτε πόρνοι οὔτε εἰδωλολάτραι οὔτε μοιχοὶ οὔτε μαλακοὶ οὔτε ἀρσενοκοῖται
10 οὔτε πλεονέκται οὔτε κλέπται οὔτε μέθυσοι, οὐ λοίδοροι, οὐχ ἅρπαγες βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι.»(Α΄ Κορινθ. 6, 9-10)
Καί τί πρέπει νά κάνει ὁ κάθε Χριστιανός;
«11 καὶ ταῦτά τινες ἦτε· ἀλλὰ ἀπελούσασθε, ἀλλὰ ἡγιάσθητε, ἀλλὰ ἐδικαιώθητε ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Κυρίου ᾿Ιησοῦ καὶ ἐν τῷ Πνεύματι τοῦ Θεοῦ ἡμῶν.»(Α΄ Κορινθ. 6, 11)
Ἄς ἐπικαλούμεθα ταῖς πρεσβεῖαις τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Τιμοθέου, ὥστε νά μᾶς διαφυλάττει, καί ὄλον τόν κόσμο, ἀμέτοχους ἀπό τό ἁμαρτωλό καρναβάλι.
Ὁ Ἄγιος Ἀπόστολος Τιμόθεος ἐτελειώθη στήν Ἔφεσο, σέ κάποια χρονική στιγμή ὅπου ἐτελοῦντο δημόσια καρνάβαλια. Τότε, ἤλεγξε τό πλῆθος τῶν συμμετεχόντων στό καρναβάλι γιά αὐτήν τήν ἀταξία τους, καί αὐτοί μέ τήν σειρά τους δαιμονικά ἀμετανόητοι τόν ἅρπαξαν, τόν λιντσάρισαν καί τόν σκότωσαν, κι ἔτσι ἐμαρτύρησε!
[iii] http://www.inews.gr/116/100000-ektroseis-meta-to-karnavali-tis-patras.htm
[iv] http://nefthalim.blogspot.gr/2013/02/blog-post_2668.html
(Πηγή: «Δέν ἐπιτρέπεται οἱ Χριστιανοί νά παρακολουθοῦν καρναβάλια ἤ νά συμμετέχουν σ' αὐτά μέ ὁποιονδήποτε τρόπο!, Καιόμενη Βάτος )
Η. Τι λένε οι Κανόνες της Εκκλησίας για τα καρναβάλια
Παραθέτουμε τον 62 κανόνα της Πενθέκτης Οικουμενικής Συνόδου, ο οποίος καταδικάζει τις μεταμφιέσεις και τις μάσκες, όπως και τους χορούς και τους αστεϊσμούς, που ελάμβαναν χώρα σε παρόμοιες καρναβαλικές εορτές του παρελθόντος.
ΚΑΝΩΝ ΞΒ’
«Τας ούτω λεγομένας Καλάνδας και τα λεγόμενα Βοτά, και τα καλούμενα Βρουμάλια, και την ν τη πρώτη του Μαρτίου επιτελουμένην πανήγυριν, καθάπαξ εκ της των πιστών πολιτείας περιαιρεθήναι βουλόμεθα. Αλλά μην και τας των γυναικών δημοσίας ορχήσεις, και πολλήν λύμην και βλάβην εμποιείν δυναμένας. Έτι μην και τας ονόματι των παρ’ Έλλησι ψευδώς ονομασθέντων θεών, ή εξ ανδρών, ή γυναικών, γινομένας ορχήσεις και τελετάς, κατά τι έθος παλαιόν και αλλότριον του των Χριστιανών βίου, αποπεμπόμεθα, ορίζοντες, μηδένα άνδρα γυναικείαν στολήν ενδιδύσκεσθαι, ή γυναίκα την ανδράσιν αρμόδιον. Αλλά μήτε προσωπεία κωμικά, ή σατυρικά, ή τραγικά υποδύεσθαι· μήτε το του βδελυκτού Διονύσου όνομα την σταφυλήν εκθλίβοντας εν ταις ληνοίς επιβοάν· μηδέ τον οίνον εν τοις πίθοις επιχέοντας, γέλωτα επικινείν αγνοίας τρόπω, ή ματαιότητος, τα της δαιμονιώδους πλάνης ενεργούντας. Τους ουν από του νυν τι των προειρημένων επιτελείν εγχειρούντας, εν γνώσει τούτων καθισταμένους, τούτους, ει μεν Κληρικοί οίεν, καθαιρείσθαι προστάσσομεν, ει δε Λαϊκοί, αφορίζεσθαι.»
Ερμηνεία υπό του Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου:
«Καλάνδαι ονομάζονται αι πρώται ημέραι του κάθε μηνός, εις τας οποίας οι έλληνες εσυνείθιζον να εορτάζουν, δια να απερνούν τάχα όλον τον μήνα με ευθυμίαν, και τα Βοτά δε και Βρουμάλια ελληνικαί ήτον εορταί· τα μεν Βοτά, ήτοι βοσκήματα και πρόβατα, εις τιμήν τού θεού του Πανός, όστις ενομίζετο από τους έλληνας ότι είναι έφορος των προβάτων και των λοιπών ζώων· τα δε Βρουμάλια, εις τιμήν του Διονύσου· Βρόμιος γαρ ήτο του Διονύσου επίθετον κοντά εις τους έλληνας από τον βρόμον, οπού σημαίνει τον ήχον και την βροντήν, ονομαζόμενος. Τούτο δε οι Ρωμάνοι Βρουμάλιον ωνόμαζον, ήγουν τον βρόμον· και την εορτήν, Βρουμάλια πληθυντικώς· οπού είναι το ίδιον ωσάν τα Διονύσια, καθώς τα έλεγαν οι έλληνες. Προστάζει λοιπόν ο παρών Κανών, ότι τα τοιαύτα Ελληνικά, αλλά δη και η κατά την πρώτην Μαρτίου τελουμένη πανήγυρις, δια την ευκρασίαν τάχα του έαρος, να ασηκωθούν ολοτελώς από την πολιτείαν των Χριστιανών. Μήτε χοροί απλώς δημόσιοι γυναικών να γίνωνται, ούτε εορταί και χοροί από άνδρας ή γυναίκας εις όνομα των Ελλήνων ψευδοθεών. Ορίζει δε προς τούτοις, ότι μήτε άνδρας να φορή ρούχα γυναικεία, ούτε γυναίκα ρούχα ανδρίκια· αλλά μήτε να μουρόνωνται με μουτσούνας και προσωπίδας Κωμικάς, ήτοι παρακινούσας εις γέλωτας ή τραγικάς, ήτοι παρακινούσας εις θρήνους και δάκρυα, ή Σατυρικάς, ήτοι ιδίας των Σατύρων και Βάκχων, οίτινες εις τιμήν του Διονύσου, ως εκστατικοί και δαιμονισμένοι, εχόρευον· και ότι τινάς να μην επικαλήται το όνομα του συγχαμερού Διονύσου (όστις ενομίζετο πως ήτο δοτήρ του οίνου και έφορος), όταν πατώνται τα σταφύλια εις τους ληνούς, μήτε να γελά και να καγχάζη, όταν βάλλεται ο νέος οίνος εις τα πιθάρια. Λοιπόν όποιος από του νυν και εις το εξής, αφ’ ου έμαθε περί τούτων εν γνώσει, επιχειρήσοι να κάμη κανένα από τα προρρηθέντα ταύτα δαιμονιώδη και Ελληνικά, ει με είναι Κληρικός, ας καθαίρεται, ει δε λαϊκός, ας αφορίζεται.»
(Πηγή: ΙΕΡΟΝ ΠΗΔΑΛΙΟΝ, σελ. 226-227, Ζωηφόρος )
Πηγή: ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ , Καιόμενη Βάτος , Ζωηφόρος
«Κλείνονται στον εαυτό τους, ξενυχτούν, δεν διαβάζουν, επειδή παίζουν παιχνίδια ή κυνηγούν το ''like''»
Εθισμένοι του διαδικτύου έχουν γίνει αρκετοί Ελληνες, μικροί και μεγάλοι. Η εξάρτηση φαίνεται ότι χρόνο με τον χρόνο γίνεται όλο και μεγαλύτερη για όλο και περισσότερους. Ετσι, υπάρχουν γονείς αλλά και εκπαιδευτικοί που ζητούν βοήθεια για τον εθισμό εφήβων και για το bullying μέσω ίντερνετ, δηλαδή τον διαδικτυακό εκφοβισμό.
Σύμφωνα με τον Γιώργο Κορμά, εκπρόσωπο του Ελληνικού Κέντρου Ασφαλούς Διαδικτύου, μόνο το 2017 απευθύνθηκαν στη γραμμή βοήθειας που διαθέτει το κέντρο 1.640 άνθρωποι. «Στη μεγάλη τους πλειοψηφία απευθύνθηκαν σε μας γονείς. Το 33% των κλήσεων αφορούσε εξάρτηση στο διαδίκτυο» λέει στη «δημοκρατία» ο κ. Κορμάς.
Οπως περιγράφει, «εξαρτημένος είναι ένας έφηβος που παραμελεί τις δραστηριότητές του, κλείνεται στον εαυτό του, ξενυχτάει, πέφτουν οι σχολικές του επιδόσεις, επειδή, κυρίως, παίζει διαδικτυακά παιχνίδια ή βρίσκεται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Το πρόβλημα αφορά κυρίως εφήβους από 13 έως 16, 17 ετών. Τα παιδιά αυτά ζουν σε έναν φανταστικό, διαδικτυακό κόσμο και όχι στον πραγματικό. Δεν ξέρουν πώς είναι να παίζεις ποδόσφαιρο στο πάρκο. Δεν ξέρουν τι θα πει χορός, μουσική, φλερτ».
Και ποια είναι η λύση; «Τα παιδιά πρέπει να αγκαλιαστούν από τους γονείς, να αποκτήσουν δραστηριότητες, να οριοθετηθούν, να κοιμούνται καλά, να ξεκουράζονται, να τα σπρώξουμε να αποκτήσουν κοινωνικότητα και παρέες» σημειώνει ο κ. Κορμάς. Ωστόσο, όπως επισημαίνει, υπάρχουν και ενήλικες οι οποίοι παραμελούν συστηματικά τα παιδιά τους και ασχολούνται διαρκώς με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όντες και αυτοί εξαρτημένοι. «Η συμπεριφορά αυτή δείχνει νοσηρότητα, καταθλιπτικά συναισθήματα, αδυναμία διαχείρισης άγχους. Αν τα κοινωνικά δίκτυα χρησιμοποιούνταν με μέτρο, θα μπορούσαν ακόμα και να βοηθήσουν, δίνοντας σε κάποιον προσωρινή διέξοδο από τα προβλήματά του. Ομως, δυστυχώς, πολλοί είναι αυτοί που... χάνουν την μπάλα και ζουν στη λογική του like» προσθέτει.
Αμέσως μετά την εξάρτηση, δύο είναι τα θέματα που απασχολούν περισσότερο αυτούς που ζήτησαν βοήθεια από την τηλεφωνική γραμμή του κέντρου: ο διαδικτυακός εκφοβισμός και η αντιμετώπισή του. «Τα παιδιά, όταν υφίστανται εκφοβισμό, πρέπει να μπορούν να προστρέχουν στους γονείς και στους εκπαιδευτικούς προκειμένου να πάρουν βοήθεια και να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα» καταλήγει ο κ. Κορμάς. Η γραμμή βοήθειας είναι 210-6007686.
Πηγή: Εφημερίδα "Δημοκρατία"
Μοναδικό ντοκουμέντο: «H σκέψη μας στους Μακεδονομάχους, όχι στους μπολσεβίκους»
O ελληνικός Τύπος βρίθει αυτές τις ημέρες πολυσέλιδων αφιερωμάτων για μια «επανάσταση» που απέτυχε: Μόλις εβδομήντα χρόνια άντεξε o υπαρκτός σοσιαλισμός, πριν καταρρεύσει υπό το βάρος της φτώχειας. Η δική μας σκέψη, όμως, είναι σήμερα προσηλωμένη στο έθνος, όχι στους διεθνιστές. Στους Μακεδονομάχους, όχι στους μπολσεβίκους. Στον Παύλο Μελά, όχι στον Λένιν. Στον μεγάλο αυτόν εθνικό ήρωα, ο οποίος εγκατέλειψε τη βολή του και πήγε στην υπόδουλη Μακεδονία για να ξεσηκώσει τους αδελφούς μας και να επιτύχει την απελευθέρωσή της. Για να μην ξεχνάμε ότι δεν έχουν περάσει αιώνες, «χθες» η Μακεδονία ήταν στα χέρια κατακτητών.
Η «δημοκρατία», σε ένδειξη τιμής στον Μακεδονομάχο, δημοσιεύει σήμερα ένα μοναδικό ντοκουμέντο: Την τελευταία (άγνωστη) επιστολή που έστειλε στην κόρη του Ζωή ο Παύλος Μελάς, στις 29 Φεβρουαρίου 1904, μήνες πριν από τη δολοφονία του στα Στάτιστα. Επιστολή από την οποία προκύπτει ότι πιθανολογούσε πως θα «πέσει» στη μάχη και αποτελεί προσωπική παρακαταθήκη προς τα παιδιά του. Η «δημοκρατία» ευχαριστεί τον πρόεδρο του Συλλόγου Φίλων Παύλου Μελά «Μίκης Ζέζας», Γ. Μελά, ο οποίος μας παραχώρησε την επιστολή από το αρχείο της οικογένειας, καθώς και τους Δ. Αγγελίδη (αντιπρόεδρος) και Μ. Παπαδόπουλο (γραμματέας). Η συγκινητική επιστολή έχει ως εξής:
«Ζωή μου, κόρη μου
Είσαι τώρα μικρούτσικη, μόλις 5,5 ετών αγγελούδι, γλυκιά γλυκιά και λεπτή. Εγώ είμαι γέρος 34 ετών και φεύγω μετ' ολίγας ώρας διά την Μακεδονίαν, όπως πολεμήσω εναντίον των Βουλγάρων, οι οποίοι δολοφονούν τους αδελφούς μας. Πριν φύγω, θέλω να σου γράψω αυτό το γράμμα διά να το διαβάσεις όταν μεγαλώσεις και να έχεις μίαν ενθύμησίν μου. Δεν έχω να σου δώσω συμβουλάς, διότι τελειότερο αγγελούδι δεν είδον. Εχεις χάριν πνεύματος και σώματος. Είσαι λεπτοτάτη και ευαισθητοτάτη, και εν ταυτώ έχεις χαρακτήρα και θέλησιν ισχυροτάτους. Η ευσυνειδησία σου είναι έκτακτος, εν γένει δε έχεις όλα τα προτερήματα της καλής μητρός σου. Ουδέ ανησυχώ διά την επιμέλειάν σου, διότι από τώρα φαίνεται η φιλομάθειά σου.
Συ παρακαλώ μόνον, αγάπη μου, όταν μεγαλώσεις να προσέχης ολίγον τον Μίκην μου. Είναι ζωηρός ολίγον και αγαπά τα παιγνίδια. Οταν τον βλέπεις να παραμελεί τα μαθήματά του, να του τα υπενθυμίζεις και να του λέγεις ότι ο μπαμπάς θα ήτο πολύ λυπημένος εάν τον έβλεπε αμελούντα τα μαθήματα. Συ δε, αγγελάκι μου, να ενθυμήσαι καμιά φορά τον μπαμπά σου, ο οποίος εχόρευε μαζί σου το two steps.
Σε φιλώ, παιδάκι μου, εξ όλης [...] ψυχής και σε ευλογώ.
Ο πατήρ σου, που σε ελάτρευσε
Παύλος Μ. Μελάς
Ανθυπολοχαγός».
Πηγή: Εφημερίδα "Δημοκρατία"
Σχης (ΜΧ) Παναγιώτης Σπυρόπουλος
Σχόλιο Τ.I. : Σε μια εποχή που οι αληθινές αξίες καταρρέουν, που ο πόλεμος κατά της Ορθοδοξίας και της Πατρίδας μας έχει φτάσει στο ζενίθ, υπάρχουν ακόμα Έλληνες που αγωνίζονται να αναδείξουν τα αληθινά ιδανικά. Έλληνες που θα υψώσουν το ανάστημά τους σε κάθε μορφή εχθρού.
Πηγή: Εκπομπή "Με αρετή και τόλμη"
Ολες οι ενδείξεις ενισχύουν την πεποίθηση µας πως τα Σκόπια, ό,τι και αν δεχθούν να πουν ή να κάνουν για να µπουν στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ, δεν θα εγκαταλείψουν το επεκτατικό τους ιδεολόγηµα. Θα συνεχίσουν, κατά συνέπεια , να το προβάλλουν χρησιµοποιώντας το όνοµα "Μακεδονία", έστω και αν σε αυτό προστεθεί γεωγραφικός, εθνικός η χρονικός προσδιορισµός.
Διότι ένα γεωγραφικό προσδιορισµό οι Σκοπιανοί θα τον µεταχειρίζονται για να προωθούν την προπαγάνδα τους περί διηρηµένης Μακεδονίας που θα πρέπει να επανενωθεί µε διεύρυνση του κράτους των Σκοπίων. Ενας τέτοιος προσδιορισµός (Ανω Μακεδονία, Βόρεια Μακεδονία) θα επιτρέπει στους Σκοπιανούς να επιµένουν πως είναι οι µόνοι πραγµατικοί Μακεδόνες, µε δικό τους ελεύθερο µακεδονικό κράτος, ενώ "τα άλλα τµήµατα της Μακεδονίας", το "ελληνικό" και το "βουλγαρικό", έχουν υποστεί κατάληψη η/και εθνοκάθαρση.
Ενας εθνικός η χρονικός προσδιορισµός ,εξάλλου, θα παραπέµπει στην πλαστή ιστορία περί των Σλάβων που δήθεν αναµίχθηκαν µε τους Αρχαίους Μακεδόνες και γέννησαν τους
σηµερινούς Σκοπιανούς.
Τα ίδια ισχύουν και για µικτούς προσδιορισµούς, π.χ. Γκορναµακεντόνια=Ανω Μακεδονία ή
Novamakedonija.
Θα πρέπει όλοι να θυµούνται την επίσηµη κρατική εγκύκλιο-προειδοποίηση του άλλοτε Υπουργού των ΗΠΑ, Stettinius, της 26ης Δεκεµβρίου 1944, που έγκαιρα, µόλις δηµιουργήθηκε από τον Τίτο το τεχνητό µόρφωµα του "Μακεδονισµού", έλεγε µεταξύ άλλων επί λέξει:
"Η Κυβέρνηση µας (των ΗΠΑ) εκτιµά ότι αναφορές σε "Μακεδονικό Εθνος", "Μακεδονική Πατρίδα" η "Μακεδονική Εθνική Ταυτότητα" συνιστούν αβάσιµη δηµαγωγία, που δεν αντιπροσωπεύει εθνική η πολιτική πραγµατικότητα, και διαβλέπει στην σηµερινή αναζωογόνηση τους ένα προπέτασµα για επιθέσεις εναντίον της Ελλάδος."
Η πολιτιστική ενότητα που δηµιούργησε η δράση του Μεγάλου Αλεξάνδρου έφερε τον Ελληνικό Πολιτισµό και την ελληνική γλώσσα, ως "κοινή", από την Ευρώπη µέχρι τα σύνορα της Κίνας, επί αιώνες. Κανένας δεν µπορεί να καπηλεύεται το πραγµατικό αυτό γεγονός και είµαστε βέβαιοι ότι αυτή την µοναδική προσφορά του Ελληνισµού στον κόσµο
καµιά ελληνική υπογραφή δεν θα σβήσει σήµερα.
Για τους λόγους αυτούς, ποτέ δεν πρέπει να συναινέσουµε σε όνοµα των Σκοπίων που να περιέχει την λέξη Μακεδονία, ό,τι και αν κάνουν άλλες χώρες, ώστε να µη νοµιµοποιήσουµε εµείς οι ίδιοι ιµπεριαλιστικές επιθέσεις εναντίον της πατρίδας µας και χάλκευση της Ιστορίας, ελληνικής και παγκόσµιας.-
ΑΘΗΝΑ 5 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2017
Υπογράφουν
Πηγή: Ινφογνώμων Πολιτικά
Μόνο τυχαία δεν είναι επιμονή της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ να αποδεχθεί την ονομασία «Μακεδονία» χωρίς καν να υπάρξει άμεση εφαρμογή των προαπαιτούμενων, δηλαδή απαλοιφή όλων των αλυτρωτικών συμβόλων και των διατάξεων του σκοπιανού Συντάγματος, που μιλάνε για κατεχόμενη από τους Ελληνες "Μακεδονία του Αιγαίου".
Ο ΣΥΡΙΖΑ, πολιτική συνέχεια της "αναθεωρητικής ομάδας του ΚΚΕ", του ΚΚΕ Εσωτερικού, της ΕΑΡ και του Συνασπισμού της Αριστεράς, (όλοι οι παραπάνω είναι μία κομματική γραμμή από το 1968 και μετά) οφείλει πολλά στα Σκόπια.
Εχει ισχυρούς δεσμούς και σφυρηλατημένους σε δύσκολους καιρούς δεσμούς, όπως αναφέρει το βιβλίο των Αλ. Δάγκα και Γ. Λεοντιάδη, που αποκαλύπτει τον ρόλο των Σκοπίων στην απίστευτη διαμάχη για το αρχείο του ΚΚΕ και ειδικά εκείνο το αρχείο που απέσπασε το 1968, μετά τη διάσπαση του ΚΚΕ (12η Ολομέλεια), ο ΣΥΡΙΖΑ της εποχής, ο πολιτικός πρόγονος της σημερινής κυβέρνησης, η αποκαλούμενη «αναθεωρητική ομάδα» του ΚΚΕ.
Αν επιβίωσε τότε η αναθεωρητική ομάδα και μετέπειτα ΣΥΡΙΖΑ (και όταν λέμε «επιβίωσε», κυριολεκτούμε, αφού εκείνη την εποχή στο ανατολικό παραπέτασμα η επιβίωση δεν αφορούσε πολιτική έννοια αλλά φυσική), αυτό το οφείλει γενικά στον Τίτο και ειδικά στην κυβέρνηση των Σκοπίων ή στην λεγόμενη «Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Αν αυτή την στιγμή υπάρχει ο ΣΥΡΙΖΑ, αυτό οφείλεται, κυριολεκτικά στα Σκόπια!
Ας δούμε την υπόθεση από την αρχή όπως περιγράφεται στο βιβλίο των Αλ. Δάγκα και Γ. Λεοντιάδη.
Στις 5 - 15 Φεβρουαρίου 1968 συνήλθε στη Βουδαπέστη η 12η Πλατιά Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ για να εξετάσει την πολιτική κατάσταση της Ελλάδας με τη δικτατορία και εσωκομματικά ζητήματα.
Τρία μέλη του Πολιτικού Γραφείου, οι Μήτσος Παρτσαλίδης (φωτό ανάμεσα σε Τίτο και Τσίπρα), Ζήσης Ζωγράφος, Πάνος Δημητρίου, και ακόμη οι Δημήτρης Βατουσιανός, Βασίλης Ζάχος, Σταύρος Καράς, Θανάσης Καρτσούνης, Λεωνίδας Τζεφρώνης, επτά αναπληρωματικά μέλη της ΚΕ και τα τρία μέλη της Κεντρικής Εξελεγκτικής Επιτροπής διαφώνησαν με την πλειοψηφία σε εσωκομματικά και κεντρικά πολιτικά ζητήματα, όπως η πολιτική των συμμαχιών και ο ρόλος της Σοβιετικής Ένωσης και αποχώρησαν.
Μαζί με τους διαφωνούντες συμπαρατάχτηκαν άλλα στελέχη του "Γραφείου Εσωτερικού", δηλαδή του τμήματος της ηγεσίας που δρούσε στο εσωτερικό της χώρας σε συνθήκες παρανομίας, όπως οι Μπάμπης Δρακόπουλος, Νίκος Καρράς, Αντώνης Μπριλλάκης, Τάκης Μπενάς κ.ά.
Πρόκειται για τους πολιτικούς ινστρούχτορες του Αλέκου Αλαβάνου, πολιτικού "πατέρα" του Αλέξη Τσίπρα.
Οσα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής ακολούθησαν θεωρητική ομάδα, εξακολούθησαν να κινούνται ελεύθερα στις χώρες του Ανατολικού Μπλοκ και την ανασυγκρότησαν έναν χρόνο αργότερα το ΚΚΕ εσωτερικού. Πρόκειται για την πλευρά των Δ. Παρτσαλίδη, Ζ. Ζωγράφου και Π. Δημητρίου, των τριών μελών του Πολιτικού Γραφείου που διαγράφηκαν.
Από τα πρώτα θύματα της διάσπασης, σε πρακτικό επίπεδο, ήταν το εξαιρετικής σημασίας κομματικό αρχείο του ΚΚΕ, το οποίο βρισκόταν στην πόλη Sibiou, 282 χιλιόμετρα βορειοδυτικώς του Βουκουρεστίου, πρωτεύουσας της κομμουνιστικής, τότε, Ρουμανίας, όπου ήταν η έδρα της Κεντρικής Επιτροπής του διωγμένου- μετά την ήττα του ανταρτοπολέμου - ΚΚΕ.
Το καθεστώς Τσαουσέσκου με τη «φιλοξενία» που επεφύλαξε στο «αδελφό» κόμμα απέβη μοιραίο για τους σοβιετόφιλους Ελληνες κομμουνιστές: Ο Τσαουσέκου είχε αρχίσει να διαφοροποιείται από την Μόσχα κι έκανε «τα στραβά μάτια» στην ιδιαίτερη κινητικότητα που είχε αναπτύξει στο ρουμανικό έδαφος, όπου και η έδρα του "ορθόδοξου" ΚΚΕ, η αναθεωρητική ομάδα.
Τον Μάρτιο του 1968, έναν μήνα δηλαδή μετά την 12η Ευρεία Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ του «ορθόδοξου» μαρξιστικού-λενινιστικού και του «ευρωκομμουνιστικού»- που αντιπαρατέθηκαν μέχρις εσχάτων, μια ομάδα ομάδα αναθεωρητών, υπό την κάλυψη της αστυνομίας του Τσαουσέσκου, εισέβαλε στο κτίριο του Βουκουρεστίου όπου βρισκόταν το αρχείο του ΚΚΕ.
Κατάφερε, βάσει ενός καλά καταρτισμένου σχεδίου, να αιφνιδιάσει την ηγεσία Κολιγιάννη, να αρπάξει το 1/3 του αρχείου (εκατομμύρια φάκελοι, υπολογίζονται σε 3,5 χλμ. μήκος τα ράφια του συνόλου των αρχείων) να το φορτώσει σε φορτηγά που είχε παραχωρήσει ο Τσαουσέσκου και να το φυγαδεύσουν στα υπόγεια της «Σεκουριτάτε» της μυστικής υπηρεσίας του καθεστώτος.
Είχε προηγηθεί, μόλις λίγο διάστημα πριν, η κατάληψη από πλευράς των «αναθεωρητών», όπως τους αποκαλούσε πάντα το ΚΚΕ, του ραδιοσταθμού «Η Φωνή της Αλήθειας», που εξέπεμπε από το Βουκουρέστι (ήταν ένα χτύπημα στρατηγικής σημασίας εις βάρος του δικτύου που είχε στήσει το ΚΚΕ στις Λαϊκές Δημοκρατίες για να απευθύνεται στους Ελληνες πολίτες), καθώς και του Τμήματος Διαφώτισης και Προπαγάνδας στα περίχωρα της ίδιας πόλης.
Η ηγεσία Κολιγιάννη με επιστολές της προς το ρουμανικό Κομμουνιστικό Κόμμα, και αυτοπρόσωπη παρουσία του Κολιγιάννη στην Μόσχα απαίτησαν την επιστροφή του αρχείου, στο οποίο περιλαμβάνονταν όλα τα στοιχεία όχι μόνο για τα μέλη του κόμματος, αλλά και για εκατοντάδες χιλιάδες άλλους Ελληνες, για την δράση του ΚΚΕ στην κατοχή, το ποιοι Ελληνες συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς κλπ.
Μάλιστα προέβησαν σε παράσταση έναντι του γενικού εισαγγελέα στο Βουκουρέστι, ο οποίος ενώ έδωσε αρχικώς εντολή για διερεύνηση της υπόθεσης, στη συνέχεια σταμάτησε κάθε ενέργεια, προφανέστατα κατ΄ εντολήν της ρουμανικής κυβέρνησης.
Τότε επενέβη η Μόσχα: Ζήτησε εντός δέκα ημερών "να επιστραφεί το μέρος του αρχείου που είχε κλαπεί στο νόμιμο ιδιοκτήτη του το ΚΚΕ (το εναπομείναν τμήμα του αρχείου ταξίδεψε την ίδια χρονιά στο Ιβάνοβο, 300 χλμ. βορειοανατολικά της Μόσχας, ενώ η έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ μεταφέρθηκε στη Βουδαπέστη).
Ο Τσαουσέσκου ενημέρωσε τότε τους ΣΥΡΙΖΑίους της εποχής ότι πρέπει εντός 10 ημερών να έχουν απομακρύνει το αρχείο από την χώρα, αλλιώς θα είναι υποχρεωμένος να το κατασχέσει και να το επιστρέψει στο "ορθόδοξο" ΚΚΕ.
Το κλίμα είχε γίνει πολύ βαρύ στο κομμουνιστικό ανατολικό αμπλοκ, για τον "ΣΥΡΙΖΑ" της εποχής και ήταν θέμα χρόνου να αρχίσουν οι συλλήψεις, όταν θα εγκατέλειπαν το ρουμανικό έδαφος.
Η μοναδική ελπίδα τους ήταν η Γιουγκοσλαβία, η οποία δεν συμμετείχε στο Σύμφωνα της Βαρσοβίας και υπό την στιβαρή ηγεσία του Γ.Μ.Τίτο, είχε καταφέρει να σταθεί όρθια μετά την απομάκρυνσή της από το φιλοσοβιετικό μπλοκ τα έτη 1948-1949 (μια απομάκρυνση που εν πολλοίς έκρινε και την τύχη του ελληνικού εμφυλίου).
Μετά από διαβουλεύσεις που είχαν οι «αναθεωρητές» με την Ενωση Κομμουνιστών Γιουγκοσλαβίας, ήρθαν σε επαφή με την Ενωση Κομμουνιστών "Μακεδονίας", τον κομματικό πυρήνα της κομμουνιστικής κυβέρνησης των Σκοπίων.
Τα Σκόπια με μεγάλη χαρά δέχθηκαν την παρουσία όχι μόνο των ΣΥΡΙΖΑίων της εποχής, αλλά κυρίως του αρχείου τους: Ετσι η ονομασία "Μακεδονία" νομιμοποιείτο για πρώτη φορά από μια ελληνική πολιτική ομάδα, αλλά έβαζαν στο χέρι και έναν τεράστιο όγκο πληροφοριών για τα ελληνικά πολιτικά, κοινωνικά και στρατιωτικά γεγονόταν των προηγούμενων 40 ετών.
Οι συγγραφείς του βιβλίου, Αλ. Δάγκα και Γ. Λεοντιάδη, καταγγέλλουν την πρωτοφανή «πολιτική αφέλειά» τους.
Ο ίδιος ο Λεοντιάδης αποδίδει «καιροσκοπισμό» εκ μέρους της ομάδας των ΣΥΡΙΖΑίων για την απόφαση να εγκατασταθεί το αρχείο στα Σκόπια, καθώς, όπως λέει, «γνώριζαν ότι θα γινόταν αντικείμενο εκμετάλλευσης από πλευράς τους» όσον αφορά το λεγόμενο «Μακεδονικό ζήτημα» και τις θέσεις του ΚΚΕ επ΄ αυτού, των δεκαετιών 1920-1930 (περί «ενιαίας και ανεξάρτητης Μακεδονίας και Θράκης»), που αργότερα ανατράπηκαν, σε συνάρτηση με την ύπαρξη σλαβομακεδονικού προσφυγικού στοιχείου, η παρουσία του οποίου ήταν έντονη στις τάξεις του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΔΣΕ).
Στα χρόνια που ακολούθησαν τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ της εποχής, βίωσαν μια εξαιρετική «φιλοξενία» στ Σκόπια: Κτίρια, υποδομές, επικοινωνίες, διαμονή χιλιάδων "αναθεωρητών", ακόμα και πλαστά ελληνικά διαβατήρια για να μπαινοβγαίνουν στην Ελλάδα της δικτατορίας.
Και ολα αυτά με έναν μόνο όρο: Να αναγνωρίζουν την «Δημοκρατία της Μακεδονίας»
Βέβαια, όπως αναφέρεται στο βιβλίο, στα Σκόπια υπήρξαν σημαντικές απώλειες ντοκουμέντων με ευαίσθητο περιεχόμενο, τα οποία και παρακρατήθηκαν από τους Σκοπιανούς, για να παραδοθεί ένα μέρος του και να μεταφερθεί τελικώς το αρχείο στην Αθήνα το 1988 (επί ΕΑΡ), ύστερα από επίμονες διαβουλεύσεις μεταξύ των δύο εμπλεκομένων πλευρών.
Λέγεται μάλιστα ότι είχε μεσολαβήσει και το ΠΑΣΟΚ ώστε να έχουν επιτυχή έκβαση οι προσπάθειες αυτές.
Το 1989 η ΕΑΡ γίνεται Συνασπισμός, και μέσα από αυτόν ξεπηδά ο ΣΥΡΙΖΑ. Ολη η πολιτική κληρονομά και η πολιτική συμπάθεια προς τα Σκόπια, στα οποία χρωστούν την επιβίωσή τους ως πολιτικός φορέας, μεταφέρεται στη νέα γενιά.
Τώρα, το μέρος του αρχείου που παρέδωσαν οι Σκοπιανοί, ανήκει με πλήρες δικαίωμα κυριότητας, στην αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία "Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας" (ΑΣΚΙ) που εδρεύει στο κτίριο των γραφείων του ΣΥΡΙΖΑ στην πλατεία Κουμουνδούρου.
Ποτέ οι του ΣΥΡΙΖΑ δεν ξέχασαν την βοήθεια των Σκοπιανών. Και τώρα, φαίνεται ότι ήρθε η ώρα να τους το ξεπληρώσουν...
Μετά από μια χρονιά μεγάλων παραβιάσεων και διαρροής προσωπικών δεδομένων η Ευρώπη εισάγει νέο θεσμικό πλαίσιο: Η GDPR είναι το πρώτο βήμα, απέχει όμως πολύ από την ουσιαστική διασφάλιση της ιδιωτικότητας των χρηστών.
Ολοένα και περισσότερες συσκευές και υπηρεσίες χρησιμοποιούν πλέον βιομετρικά δεδομένα για την εξασφάλιση της ιδιωτικότητας και του απαραβίαστου των χρηστών τους, ανεβάζοντας το επίπεδο ασφάλειας και καθιστώντας πρακτικά αδύνατη την πρόσβαση τρίτων. Πρόκεται όμως για τη μισή αλήθεια, καθώς τα βιομετρικα δεδομένα μπορεί εκ πρώτης όψεως να προσφέρουν μεγαλύτερη ασφάλεια, η προοπτική διεύρυνσης της χρήσης τους, όμως, σε συνδυασμό με τις αυξημένες δυνατότητες παραβίασης των χώρων όπου αυτά φυλάσσονται τοπικά, είτε online τα καθιστούν πολύ μεγαλύτερη εν δυνάμει απειλή για την ασφάλεια της ιδιωτικής ζωής των χρηστών τους.
Το πρόβλημα με τα βιομετρικά δεδομένα, (δακτυλικό αποτύπωμα, αναγνώριση προσώπου, φωνής, ίριδας ματιού, κλπ) είναι ταυτόσημο με το πλεονέκτημά τους: είναι μοναδικά, δεν αντικαθιστώνται, δεν τροποποιούνται και δεν υπάρχει δυνατότητα αλλαγής τους. Συνεπώς, αν κάποιος αποκτήσει πρόσβαση σε αυτά, τότε οι χρήστες που τα χρησιμοποιούν ως μέθοδο ασφαλείας είναι πλήρως ακάλυπτοι. Μέχρι τώρα, σε μεγάλες περιπτώσεις υποκλοπής προσωπικών δεδομένων οι εταιρίες συνιστούσαν νέες διαδικασίες ασφάλειας, με συχνότερη αλλαγή κωδικών και χρήση ακόμα και ασφάλειας δυο παραγόντων.
Ποιός όμως μπορεί να προστατέψει έναν χρήστη από τον ίδιο του τον εαυτό; Εφόσον τα προσωπικά βιομετρικά στοιχεία κλαπούν, τότε δεν υπάρχει καμία δυνατότητα προστασίας, παρά μόνο υποβάθμιση του επιπέδου ασφαλείας στη χρήση προσωπικών κωδικών και διαδικασίας εξακρίβωσης δυο παραγόντων. Και πάλι όμως, το πρόβλημα δεν έχει επιλυθεί, καθώς τα βιομετρικά στοιχεία δεν εξασφαλίζουν την πρόσβαση μόνο σε λογαριασμούς e-mail και κινητές συσκευές αλλά είναι το ουσιαστικό προσωπικό αποτύπωμα των ανθρώπων πάνω στον πλανήτη. Νοσοκομεία, υπηρεσίες ασφαλείας και κυβερνήσεις τα χρησιμοποιούν για τη διακρίβωση του ίδιου του ατόμου, της ταυτότητας, της παρουσίας στο χώρο και ως ίχνη και ισχυρά αποδεικτικά στοιχεία για την τέλεση αξιόποινων πράξεων.
Εύλογα εγείρονται λοιπόν τα επόμενα ερωτήματα:
Απαντήσεις σε αυτά και ακόμη ποιό σύνθετα ερωτήματα φιλοδοξεί να δώσει η Ευρωπαϊκή Ένωση, εδραιώνοντας ένα νέο θεσμικό πλαίσιο, το οποίο λαμβάνει αρκετές πρόνοιες, απέχει όμως πολύ από το ιδανικό, καθώς χρόνια ανομίας και απουσίας ουσιαστικής ρύθμισης και ελέγχου έχουν επιτρέψει τη διακίνηση προσωπικών και βιομετρικών στοιχείων μέσω του internet σε παγκόσμια βάση.
Τα προσωπικά δεδομένα, από τις αναζητήσεις στις μηχανές αναζήτησης, το ιστορικό περιήγησης στο internet μέχρι τους φίλους και τις διασυνδέσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τα δεδομένα του GPS, τις κρατήσεις σε ξενοδοχεία, το ιστορικό κλήσεων, αποτελούν πλέον εμπόρευμα που σε μορφή bulk (σσ μαζικά χωρίς όνομα αλλά με άλλα κλειδιά) πωλούνται και αποθηκεύονται σε servers ανά τον κόσμο, χωρίς ποτέ κανείς να έχει τη δυνατότητα να τα ελέγξει και να εξαλείψει πλήρως τα online ίχνη του.
Νωρίτερα αυτό το μήνα, οι συμμετέχοντες της CES πήραν μια γεύση του μέλλοντος με εκθαμβωτικές επιδείξεις ρομπότ παιχνιδιών, έξυπνους βοηθούς και διάφορες συσκευές AI / VR / 8K. Όμως, ανάμεσα σε όλες τις σημαντικές τεχνολογικές καινοτομίες στον ορίζοντα, ένα πράγμα παραμένει εκτός του μενού: ιδιωτικότητα των χρηστών.
Σύμφωνα με μια από τις κορυφαίες εταιρίες ασφαλείας, τη Webroot, τρεις είναι οι βασικές προκλήσεις για την ιδιωτικότητα και την ασφάλεια το προσεχές χρονικό διάστημα.
Βιολογικός κίνδυνος
Τα βιομετρικά χαρακτηριστικά ελέγχου ταυτότητας, όπως τα δακτυλικά αποτυπώματα, η ίριδα και η φωνή για να ξεκλειδώνουν τις συσκευές, θα αποδειχθεί ότι αποτελούν σημαντική απειλή για την ιδιωτική ζωή των χρηστών το 2018 και μετά. Από την πλευρά του χρήστη, αυτή η τεχνολογία εξομαλύνει τη διαδικασία επαλήθευσης ταυτότητας. Η ευκολία, τελικά, είναι το βασικό εμπόρευμα για το οποίο θυσιάζεται η προστασία της ιδιωτικής ζωής.
Η χρήση των βιομετρικών τεχνολογιών από τους καταναλωτές έχει σημειώσει πρόσφατα άνοδο, με τις συσκευές ανάγνωσης δακτυλικών αποτυπωμάτων να αποτελέσουν τη βάση για τα σύγχρονα smartphones. Το περασμένο φθινόπωρο, η Apple αποκάλυψε την τεχνολογία Face ID, προκαλώντας έντονη ανησυχία στις εταιρίες ασφαλείας. Ένας βασικός κίνδυνος όσον αφορά τη βιομετρική πιστοποίηση έγκειται στο δυναμική που έχει η χρήση της ως ενιαία μέθοδος για την πρόσβαση σε πολλαπλές συσκευές ή εγκαταστάσεις. Ο χρήστης δεν μπορεί να αλλάξει τα αποτυπώματά του. Η βιομετρική πρόσβαση ενέχει τους ίδιους κινδύνους με τη χρήση του ίδιου κωδικού πρόσβασης σε πολλούς λογαριασμούς.
Ο απόλυτος εφιάλτης όπως των περιγράφουν εταιρίες ασφαλείας είναι η εισβολή hackers σε βάσεις που περιέχουν βιομετρικά δεδομένα, από κει και μετά τα περιθώρια παραβιάσεων είναι δυνητικά αμέτρητα και όχι μόνο online.
Αυτό δεν σημαίνει ότι τα βιομετρικά στοιχεία δεν διασφαλίζουν κανέναν και ποτέ. Ωστόσο δεν αποτελούν την απόλυτη ασφάλεια, αντ αυτού ενέχουν και τον κίνδυνο που δημιουργεί η αίσθηση απόλυτης ασφάλειας στους χρήστες, καθιστώντας τους πιο επιρρεπείς σε πράξεις και κινήσεις που θα καθιστούν ευκολότερη την παραβίαση της ιδιωτικότητάς τους. Για την ώρα η πλέον ασφαλής λύση είναι ο έλεγχος ταυτότητας δύο παραγόντων.
Big Data, μεγάλες παραβιάσεις
Το 2017 αποδείχθηκε ότι κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί τίποτα. Αποκαλύψεις από την υποκλοπή λογισμικό της CIA και της NSA, μέχρι παραβιάσεις και υποκλοπές προσωπικών δεδομένων όπως της Uber, της Yahoo και τελικά η υπόθεση που κλυδωνίζει ακόμα τις ΗΠΑ και τα θεμέλια του χρηματοπιστωτικού συστήματος, η Equifax.
Η Equifax, βρέθηκε στην κορυφή των υποθέσεων παραβίασης προσωπικών δεδομένων και πληροφοριών (συμπεριλαμβανομένων των μητρώων κοινωνικής ασφάλισης στις ΗΠΑ), καθώς κλάπηκαν προσωπικά στοιχεία περίπου 140 εκατομμυρίων ανθρώπων, με μια επίθεση η οποία δεν έχει ακόμη εξιχνιαστεί. Η υπόθεση της Equifax ήταν τόσο ευρεία και μεγάλη ώστε επισκίασε άλλες παραβιάσεις Big Data, ακόμα και της Whole Foods, της Uber και της Yahoo.
Δεν φαίνεται κανένας -συμπεριλαμβανομένων των κυβερνητικών οργανισμών- να ήταν σε θέση να διασφαλίσει το απαραβίαστο από τους hackers και τις επιθέσεις.
Δυστυχώς, δεν υπάρχει εύκολη θεραπεία και η συνεχιζόμενη παγκόσμια εισβολή στην ιδιωτική ζωή των χρηστών οδηγεί τις αρχές στην θέσπιση και επιβολή νέου κανονιστικού πλαισίου, όπως το επερχόμενο GDPR για την προστασία των πολιτών της ΕΕ. Η επιτάχυνση της ανάπτυξης της τεχνολογίας, ενώ συνδέει τον κόσμο μας με τρόπους που ποτέ δεν φαινόταν δυνατόν, έχει επίσης ανατρέψει εκ βάθρων την προστασία της ιδιωτικότητας.
Η έλλειψη γνώσεων, ιδεών και ταλέντων
Το τρίτο μεγάλο ζήτημα που θα συνεχίσει να επηρεάζει την προστασία της ιδιωτικής ζωής, είναι η σημερινή έλλειψη νέων ταλέντων στον κλάδο της ασφάλειας στον κυβερνοχώρο. Αυτή η έλλειψη αποτελεί πραγματικό και σημερινό κίνδυνο. Σύμφωνα με μια έκθεση της Frost & Sullivan, το εργατικό δυναμικό για την ασφάλεια των πληροφοριών θα αντιμετωπίσει παγκόσμια έλλειψη ταλέντων που αποτιμάται στο 1,5 εκατομμύριο άτομα έως 2020.
Για κάποιες από αυτές τις ελλείψεις ευθύνη έχουν τα τμήματα διαχείρισης ανθρωπίνων πόρων (HR) των μεγάλων εταιριών καθώς δεν γνωρίζουν τι ποιότητες ακριβώς αναζητούν κατά την αξιολόγηση υποψηφίων. Η πραγματικότητα είναι ότι το πεδίο της ασφάλειας είναι σχετικά νέο και συνεχώς εξελίσσεται.
Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο που οι εταιρίες ασφάλειας του internet που δημιουργούν νέες ομάδες εργασίας αναζητούν άτομα που δεν είναι απαραίτητο να έχουν πτυχίο προγραμματισμού ή μαθηματικών, αλλά κοινωνικές δεξιότητες, δυνατότητα ένταξης σε ομάδες και διαλειτουργικότητα.
Εν αναμονή της απόφασης του ΣτΕ
Βαρυσήμαντη παρέμβαση για την αναμενόμενη απόφαση του ΣτΕ για τους Φακέλους Μαθήματος των Θρησκευτικών έκανε στην ημερίδα με θέμα: «Θρησκευτική Συνείδηση: Συνταγματικές και Εκπαιδευτικές Προσεγγίσεις» της Ι.Μ. Νέας Ιωνίας και Φιλαδελφείας (Δευτέρα 29 Ιανουαρίου 2018) ο κ. Σωτήριος Ρίζος, πρ. Πρόεδρος του Σ.τ.Ε.
Στην κυρίως εισήγησή του απέφυγε να τοποθετηθεί στο θέμα, απαντώντας όμως σε σχετική ερώτηση τοποθετήθηκε σχετικά με την αναμενόμενη απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ διατυπώνοντας παράλληλα και την προσωπική του θέση σχετικά με το χαρακτήρα των Φακέλων Μαθήματος των Θρησκευτικών.
Ο κ. Ρίζος ανέφερε χαρακτηριστικά:
«Βρισκόμαστε εν αναμονή βασικής αποφάσεως της Ολομελείας του ΣτΕ. Η υπόθεση έχει συζητηθεί και αναμένεται από ώρα σε ώρα ή από μήνα σε μήνα ή από εβδομάδα σε εβδομάδα, η απόφαση του ΣτΕ διότι έχουν προσβληθεί οι αποφάσεις του προηγούμενου Υπουργού οι οποίες σχετίζονται με τα βιβλία αυτά και επομένως φαντάζομαι ότι αν εμμείνει το ΣτΕ στην μέχρι τώρα νομολογία, θα κάνει και την υπαγωγή και θα μας πει αν τα βιβλία αυτά έχουν κατηχητικό περιεχόμενο, ομολογιακό ή έχουν θρησκειολογικό περιεχόμενο, οπότε αν έχουν θρησκειολογικό περιεχόμενο θα τεθούν εκποδών.
Εγώ τα είδα αυτά τα βιβλία στην ηλεκτρονική σελίδα. Άτακτα είναι και βεβαίως έχουν θρησκειολογικό χαρακτήρα. Δηλαδή μπορεί να είναι άτακτα αλλά με λίγη εμπειρία βλέπει κανείς ότι δεν εισάγουν το μαθητή στο ορθόδοξο δόγμα ούτε καν στον χριστιανισμό. Αλλά είναι τήδε κακείσε Ισλάμ, άλλες θρησκείες, ποιήματα ποιητών διαφόρων εγχωρίων, αλλοδαπών, είναι ένα μείγμα το οποίο εγώ δεν το κατενόησα καθόλου αλλά αν θέλουμε να το υπαγάγουμε στη νομική κατηγορία «κατήχησις» ή «θρησκειολογία», θα πρέπει να τα υπαγάγουμε στη θρησκειολογία. Αυτή είναι η προσωπική μου άποψη».
Σχετικά άρθρα:
Πηγή: Θρησκευτικά
Κάποιοι ἁρμόδιοι, δικοί μας καί ξένοι πολιτικοί ἀξιωματοῦχοι, χωρίς αἰδώ, ἀποφασίζουν νά παραδώσουν τά Ἅγια τοῖς κυσί. Ξεσκίζουν μέ μιᾶς τήν Ἐθνική μας ταυτότητα, ἁρπάζουν ἀπό τό Ἐθνικό μας Ὑποθηκοφυλακεῖο τό ὄνομα τό ἱερό τῆς Μακεδονίας, καί τό παραδίδουν ὑβριστικῶς στό μωσαϊκό τοῦ γειτονικοῦ κρατιδίου.
Κατάγομαι ἀπό τά χωριά τῆς Φλώρινας. Ἡ ἰδιαίτερη πατρίδα μου εἶναι ἡ Ἄνω Μακεδονία. Ἔτσι ὀνομάζεται ἀρχαιόθεν ἡ περιοχή τῆς Φλώρινας καί τῆς Καστοριᾶς. Κάτω Μακεδονία εἶναι ἡ περιοχή τοῦ Κίτρους, τῆς Κατερίνης.
Τώρα, πού λέμε νά χαρίσουμε τό καταγωγικό μας ὄνομα στά Σκόπια, νά τά ὀνομάσουμε, δηλαδή, Ἄνω Μακεδονία, ἐμεῖς οἱ Φλωρινιῶτες καί οἱ Καστοριανοί πῶς θά συστηνόμαστε ἀπό ‘δῶ καί μπρός; Ἀπό ποῦ θά λέμε ὅτι καταγόμαστε; Ἀπό τήν Ἄνω Μακεδονία; Τότε νά δεῖς μπερδέματα! Ἐντός Ἑλλάδος, θά μᾶς θεωροῦν ἀλλοδαπούς, θά μᾶς κοιτᾶνε περίεργα. Ἐκτός Ἑλλάδος, θά μᾶς περνᾶνε στά ἴσια γιά Σκοπιανούς!
Ἐάν τά Σκόπια, μέ τήν δική μας ὑπογραφή, ὀνομαστοῦν ’’Ἄνω Μακεδονία’’, καί καταστοῦν ἔτσι διεθνῶς οἱ κύριοι καί ἀποκλειστικοί διαχειριστές τοῦ ὀνόματος τῆς Μακεδονίας, τότε ποιός θά μᾶς γλυτώσει ἀπό τόν ξενοκίνητο ἀλυτρωτισμό τους;
Ὁ ἑκάστοτε Μητροπολίτης Καστοριᾶς, ἀπό τά χρόνια τά παλιά, φέρει τόν τίτλο τοῦ Ὑπερτίμου καί Ἐξάρχου Ἄνω Μακεδονίας. Τό ίδιο καί ὁ Μητροπολίτης Φλωρίνης.
Ἐάν τά Σκόπια θά ὀνομάζονται διεθνῶς ’’Ἄνω Μακεδονία’’, ποιᾶς ’’Ἄνω Μακεδονίας’’ θά συνεχίσουν νά εἶναι Ὑπέρτιμοι καί Ἔξαρχοι οἱ παραπάνω Ἕλληνες Μητροπολίτες; Ποιά θά εἶναι ἡ ἕδρα τῆς Ἐκκλησιαστικῆς τους ἀρχῆς; Σέ ποιά πολιτική δικαιοδοσία θά ἀνήκουν; Πῶς θά συστήνονται στό ἐξωτερικό; Ἕλληνες ἤ Σκοπιανοί;
Μέ τούς γείτονές μας θέλουμε νά ζοῦμε εἰρηνικά καί ἀδελφωμένα. Ἄς βοηθήσουν λοιπόν καί ἐκεῖνοι πρός αὐτή τήν κατεύθυνση. Ἄς διαλέξουν γιά τήν χώρα τους ἕνα ὄνομα, πού νά ταιριάζει μέ τήν πραγματική τους καταγωγή καί ἱστορία, διότι μονάχα ἔτσι θά ὠφεληθοῦν μακροπρόθεσμα, διότι μονάχα ἔτσι θά μπορέσουν νά ἐξασφαλίσουν καί γιά τόν δικό τους λαό, συνοχή καί σταθερότητα.
Ἄς μή αὐταπατῶνται οἱ γείτονές μας. Ὅσο θά προσπαθοῦν νά ζοῦνε βασισμένοι πάνω σέ ἕνα ψέμα, θά βρίσκονται διαρκῶς ἀντιμέτωποι μέ πέντε χιλιάδες ἀρχαῖες ἑλληνικές ἐπιτύμβιες πλάκες τῆς Μακεδονίας μας, πού θά τούς γελοιοποιοῦν μπροστά στά μάτια τῆς διεθνοῦς Ἐπιστημονικῆς κοινότητας.
Ὅσο θά κοπιάζουν νά στηρίξουν τήν πονηριά καί τήν ψευτιά μιᾶς αὐθαίρετης ἐπί Τίτο κρατικῆς παρθενογένεσης, θά σκοντάφτουν καί θά ματώνουν πάνω στόν ἀρχαιολογικό ὀγκόλιθο τῶν εὑρημάτων τοῦ Δίου καί τῆς Βεργίνας.
Ὅσο θά προσπαθοῦν νά πείσουν ἑαυτούς γιά τήν ψευτοκαταγωγή τους, θά τούς διαψεύδει, σέ κάθε τους βῆμα, ὁ ἴδιος ὁ πρόεδρός τους ὁ Γκλιγκόρωφ, λέγοντάς τους: Ἐμεῖς δέν ἔχουμε καμμιά σχέση μέ τήν Μακεδονία. Ἐμεῖς εἴμαστε Σλάβοι.
Συμφέρει στό γειτονικό μας κρατίδιο, ἐάν ὄντως ἐπιθυμεῖ στά ὅριά του σταθερότητα καί κοινωνική συνοχή, νά δεῖ πρῶτα τό ἀπέραντο μωσαϊκό τῶν λαῶν πού τό ἁπαρτίζουν, καί μετά νά διαλέξει καί τό ἀνάλογο ὄνομα.
Ἐάν, πάλι, κάποιοι ’’δυνατοί’’, κάποιοι σύγχρονοι ’’Μῆδοι’’, δέν ξεκολλᾶνε ἀπό τά σχέδιά τους τά ἀνθελληνικά, τότε, ἁπλά, θά γίνουν αἰτία καί ἀφορμή νά ξαναστηθοῦν Θερμοπύλες. Ἀπόδειξη ἡ μεγαλειώδης κινητοποίηση τῶν Ἑλλήνων σέ Θεσσαλονίκη καί Ἀθῆνα.
Τά Ὀρθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία τῆς Ἑλλάδος χαιρετίζουν τό σημερινό μεγαλειώδες Συλλαλητήριο
Ἀδέλφια μας Ἕλληνες!
Ἀπόγονοι τοῦ Περικλέους, τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου, τοῦ Βατάτζη, τοῦ πατρο-Κοσμᾶ καὶ τοῦ Παύλου Μελᾶ!
Μπροστά στό μνημείο τοῦ Ἀγνώστου Στρατιώτου, συγκεντρωθήκαμε σήμερα ὅλη ἡ Ἑλλάδα μαζί μέ τούς Ἀπόδημους ἀδελφούς μας γιά νά διατρανώ-σουμε τήν ἱστορική ἀλήθεια. Τήν Ἑλληνικότητα τῆς Μακεδονίας μας πού κά-ποιοι, κάπηλοι, διεκδικοῦν τό ὄνομά της.
«Τά Ἔθνη», ἔλεγε ὁ Μακρυγιάννης, «δέν θεμελιώνονται μέ ψέματα καί προπαγάνδες, ἀλλά μέ δικαιοσύνη, τιμιότητα, ἀρετή καί θρησκεία».
Ἔχουμε τήν ἀλήθεια καί τό δίκαιο μέ τό μέρος μας καί μαζί μέ τούς Ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας μας θά ἀγωνιστοῦμε ἑνωμένοι μέχρι τήν δικαίωσή μας.
Ἡ μεγαλειώδης αὐτή συγκέντρωση μπροστά στό Κοινοβούλιο στέλνει πρός κάθε κατεύθυνση ἕνα μήνυμα:
Τήν οἰκονομική ἐξαθλίωση πού κάποιοι μᾶς ἐπέβαλαν, τήν ὑπομένουμε μέ καρτερία καί ἐλπίδα.
Ὅμως δέν ἀνεχόμαστε νά θίγεται ἡ Πίστη μας καί ἡ Πατρίδα μας.
Γιατί ἡ πατρίδα μας εἶναι ἡ ψυχή μας!
Ἡ πατρίδα μας κατέχει μοναδική θέση στήν παγκόσμια ἱστορία.
Ἡ πατρίδα μας ἔχει τήν μεγαλύτερη προσφορά στόν πολιτισμό τῆς ἀνθρωπότητος.
Ἡ πατρίδα μας εἶναι ἡ χώρα τοῦ φωτός, τῆς σοφίας καί τῆς Ὀρθοδοξίας πού γεννᾶ εὐεργέτες, ἥρωες κι ἁγίους.
Γι΄ αὐτό δέν θά ἐπιτρέψουμε νά μεταλλάξουν τόν λαό μας καί νά καταντή-σουν τήν πατρίδα μας, χώρα διεφθαρμένων ἀνθρώπων.
Σάν σήμερα, στίς 4 Φεβρουαρίου τοῦ 1843, ἄφησε τήν τελευταία του πνοή ἐδῶ, στήν Ἀθήνα, ὁ Γέρος τοῦ Μοριᾶ, ὁ Θεόδωρος Κολοκοτρώνης. Ἄραγε τυχαία ἡ σύμπτωση; «Κριτές θά μᾶς δικάσουν οἱ ἀγέννητοι, οἱ νεκροί».
Ἡ σημερινή διαμαρτυρία εἶναι μιά αὐθόρμητη ἐκδήλωση τοῦ λαοῦ μας.
Ἑνός λαοῦ πού ξαγρυπνᾶ. Γι’ αὐτό δέν ἀνησυχοῦμε.
Παραμένουμε ἑνωμένοι! Καί ὅσες φορές ὁ Ἑλληνισμός ἦταν ἑνωμένος καί εἶχε ἀξίους ἡγέτες, μεγαλούργησε.
Ζήτω ἡ Ἑλλάδα! Ζήτω ἡ Μακεδονία!
Σχόλιο ID-ont: Μετά την "επιτυχημένη" διαπραγμάτευση των μνημονίων, την αναμενόμενη "επιτυχία" στο Σκοπιανό, αναμένεται να τριτώσει η "επιτυχία" αυτής της κυβέρνησης με την εισαγωγή της Κάρτας του Πολίτη. Μιλάμε για την ίδια ακριβώς Κάρτα που ο κος Τσίπρας ως βουλευτής στην αντιπολίτευση την είχε καταγγείλει (βλ.: Πολιτικές παρατάξεις για την Κάρτα του Πολίτη).
«Αποφασισμένο» είναι πλέον το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη για να ξεκινήσει η διαδικασία που θα αφορά την αντικατάσταση των παλαιών ταυτοτήτων με νέες, οι οποίες θα πληρούν τις σύγχρονες προδιαγραφές ασφαλείας.
Μετά από αρκετά χρόνια, το τελικό κείμενο της προκήρυξης θα είναι έτοιμο μέσα στις επόμενες μέρες, σύμφωνα με δηλώσεις αρμόδιων στελεχών στην εφημερίδα «Η Καθημερινή» και αμέσως μετά θα κληθούν για διαπραγματεύσεις και προσφορές οι 7-8 από τις μεγαλύτερες εταιρείες παγκοσμίως με εξειδίκευση στη μαζική έκδοση διαβατηρίων και ταυτοτήτων.
Τα τεχνικά χαρακτηριστικά του νέου εγγράφου, όπως και το οικονομικό σκέλος του έργου έχουν ήδη καθοριστεί. «Μένει να προσδιοριστούν τα κριτήρια επιλογής του αναδόχου και αμέσως μετά θα ζητήσουμε από τις μεγάλες εταιρείες του “χώρου” να καταθέσουν προσφορές» δήλωσε αξιωματούχος στην «Καθημερινή».
Η επιτάχυνση των διαδικασιών συμπίπτει χρονικά με την άφιξη -μέσα Φεβρουαρίου- στην Ελλάδα κλιμακίου Αμερικάνων εμπειρογνωμόνων από το υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας των ΗΠΑ, οι οποίοι θα αξιολογήσουν τις επιδόσεις της Ελλάδας στην εφαρμογή του προγράμματος visa waiver, που επιτρέπει στους πολίτες 38 χωρών -και της Ελλάδας- να ταξιδεύουν χωρίς βίζα στις ΗΠΑ.
Οι πρώτες παρασκευαστικές συναντήσεις έγιναν μεσοβδόμαδα στη ΓΑΔΑ. Παρότι τόσο οι Έλληνες όσο και οι Αμερικανοί αξιωματούχοι σπεύδουν να αποσυνδέσουν visa waiver και ταυτότητες, η μη αντικατάσταση των παλιών εγγράφων με νέα, βιομετρικά αποτελεί ένα από τα πιο εναπομείναντα σημεία κριτικής των ΗΠΑ εις βάρος της ελληνικής κυβέρνησης.
Οι νέες ταυτότητες θα είναι αντίστοιχες με των υπολοίπων κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Άλλωστε, η αντικατάσταση των παλιών εγγράφων με νέα, βιομετρικά αποτελεί συμβατική υποχρέωση της Ελλάδας έναντι της Ε.Ε., ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του 2000.
Σύμφωνα με τις προτάσεις των εμπειρογνωμόνων της ΕΛ.ΑΣ., το νέο έγγραφο θα είναι πλαστικό και θα περιέχει μικροτσίπ με αποθηκευμένα τα βιομετρικά στοιχεία του κατόχου. Σε κάθε καινούρια ταυτότητα θα εμφανίζεται η φωτογραφία και το ονοματεπώνυμο του κατόχου, όχι όμως και το δακτυλικό του αποτύπωμα.
Τον περασμένο Ιούλιο, ο αρμόδιος αναπληρωτής υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Νίκος Τόσκας, κατέθεσε στη Βουλή τροπολογία που προέβλεπε ότι οι προδιαγραφές του δελτίου ταυτότητας καθορίζονται με απόφαση του υπουργού Εσωτερικών και δίχως να απαιτείται νομοθετική ρύθμιση. Ένας από τους λόγους της κυβερνητικής δυστοκίας, εξάλλου, φέρεται πως ήταν ο φόβος για πιθανές αντιδράσεις της Εκκλησίας και βουλευτών στην έκδοση ταυτοτήτων με ενσωματωμένο μικροτσίπ.
Το κόστος αντικατάστασης των παλιών ταυτοτήτων με νέες υπολογίζεται στα 80 εκατομμύρια ευρώ. Κάθε νέο έγγραφο θα κοστίζει 8 έως 10 ευρώ και το αντίτιμο θα πληρώνει ο πολίτης που ενδιαφέρεται να αποκτήσει για πρώτη φορά ταυτότητα (αφορά τους 18χρονους) ή να αντικαταστήσει την παλιά του με νέα, βιομετρική.
Η έκδοση νέων εγγράφων θα ξεκινήσει πιλοτικά από την Αττική πριν επεκταθεί στην υπόλοιπη χώρα, ενώ πρόθεση των επιτελών του μεγάρου της λεωφόρου Κατεχάκη είναι οι πρώτες βιομετρικές ταυτότητες να έχουν εκδοθεί πριν από το τέλος του χρόνου.
Η προκήρυξη του διαγωνισμού, πάντως, θα αφορά πέρα από την αντικατάσταση των ταυτοτήτων και την έκδοση των ήδη βιομετρικών διαβατηρίων, καθώς λήγει η σύμβαση της ΕΛ.ΑΣ. με την ανάδοχο εταιρεία, ανεβάζοντας το συνολικό κόστος του έργου στα 350 εκατομμύρια.
Παρά την ιδιαίτερα υψηλή δαπάνη, η κυβέρνηση δεν θα προχωρήσει σε ανοικτό διαγωνισμό αλλά θα επιλέξει τον ανάδοχο με «κλειστή» διαδικασία, ζητώντας από 7-8 μεγάλες εταιρείες του χώρου να καταθέσουν προσφορές. Μάλιστα, οι διπλωματικές αντιπροσωπείες των ισχυρότερων χωρών της Ε.Ε. και όχι μόνο, ακονίζουν τα ξίφη τους και ετοιμάζονται να διεκδικήσουν το έργο για λογαριασμό των «δικών τους» εταιρειών.
Η χρηματοδότηση
Ένα ακόμα ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι η χρηματοδότηση της διαδικασίας θα γίνει από τα απόρρητα κονδύλια του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη προκειμένου, σύμφωνα με μια εκδοχή, να αποφευχθεί το ενδεχόμενο να «βγουν στον αέρα» τα τεχνικά χαρακτηριστικά ασφαλείας της νέας ταυτότητας.
Παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ προχώρησε σε νέα αυστηροποίηση του προγράμματος visa waiver, αρμόδιοι αξιωματούχοι εμφανίζονται αισιόδοξοι ότι, μετά και τις εξελίξεις στο πεδίο των ταυτοτήτων, η Ελλάδα θα περάσει τα “stress tests” των Αμερικανών στον τομέα της ασφαλείας.
Πρόσφατο δημοσίευμα του ειδησεογραφικού πρακτορείου Reuters αποκάλυψε ότι η κυβέρνηση Ντόναλντ Τραμπ έθεσε στα τέλη Δεκεμβρίου σε ισχύ νέους κανόνες στις αρχές ασφαλείας των 38 χωρών που μετέχουν στο visa waiver, υποχρεώνοντάς τες να ελέγχουν τα στοιχεία των ταξιδιωτών τους στους καταλόγους υπόπτων για τρομοκρατία των ΗΠΑ.
Η Ελλάδα φέρεται -σύμφωνα με πληροφορίες της εφημερίδας - να έχει «ευθυγραμμιστεί» με τη συγκεκριμένη απαίτηση ήδη από το 2016, στο πλαίσιο διμερούς συμφωνίας Ελλάδας - ΗΠΑ για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας και του «σοβαρού εγκλήματος».
Πηγή: CNN, ID-on't renounce my freedom
Αυτή είναι η μόνη γνωστή φωτογραφία της Βελίκας Τράΐκου.
Χαμογελά μέσα στο φέρετρο την ημέρα της κηδείας της, στην Θεσσαλονίκη.
Είναι Αύγουστος του 1904, χρονιά που η Βελίκα έκλεισε τα 21 της χρόνια.
Γεννήθηκε το 1883 στο χωριό Πεντάλοφο της Θεσσαλονίκης, σπούδασε δασκάλα και το 1900 την βρήκε να διδάσκει στην Έδεσσα.
Το 1901, ο Ίων Δραγούμης, Πρόξενος της Ελλάδας στο Μοναστήρι, οργανώνει τον Μακεδονικό Αγώνα.
Αναζητά ένα πρόσωπο απολύτου εμπιστοσύνης, μορφωμένο, νέο σε ηλικία για μια κρίσιμη αποστολή: την μεταφορά μηνυμάτων από το κέντρο του Αγώνα στην υπόλοιπη Μακεδονία.
Αιφνιδιάζεται όταν εμφανίζεται μπροστά του μια εικοσάχρονη κοπέλα και δηλώνει πρόθυμη να αναλάβει αυτή την αποστολή. Η ευφυΐα της, η μόρφωσή της –μιλούσε απταίστως τουρκικά και βουλγαρικά- και το θάρρος της κάμπτουν τις επιφυλάξεις του.
Τα επόμενα τρία χρόνια, η Βελίκα οργώνει την Μακεδονία.
Εμφανίζεται σε πόλεις και χωριά, άλλοτε ως πλανόδια πωλήτρια αυγών, άλλοτε ως ζητιάνα, άλλοτε ως «τρελή» που παραμιλά στους δρόμους, μεταφέροντας τα σημειώματα του Δραγούμη μέσα στα ρούχα της ακόμα και μέσα στα μαλλιά της και συλλέγοντας πληροφορίες.
Η δράση της σταματά στο παζάρι των Γιαννιτσών. Εκεί την αναγνωρίζει ένας Βούλγαρος.
Την συλλαμβάνουν.
Η πρώτη μαχαιριά είναι για να «σπάσει» και να αποκαλύψει το δίκτυο των Ελλήνων πατριωτών.
Απαντά με ένα χαμόγελο.
Το ίδιο και στην δεύτερη μαχαιριά, στην τρίτη…
Καταλαβαίνουν. Πέφτουν πάνω της και την κατακρεουργούν.
Στην κηδεία της το φέρετρο ανοιχτό, όπως και το ρούχο της για να δουν όλοι το μέγεθος της θηριωδίας.
Αλλά η ίδια, χαμογελαστή…
Ακριβώς τρία χρόνια νωρίτερα, τον Αύγουστο του 1901 στην Μητρόπολη Θεσσαλονίκης, η Βελίκα Τράϊκου πήρε μέρος στην συνάντηση των Μακεδονομάχων και απευθύνθηκε στους άντρες που βρίσκονταν εκεί λέγοντας:
«Οπλίστε τους χωρικούς και όταν εμείς προετοιμάσουμε το έδαφος από παντού θα ανάψει ο αγώνας».
Την Κυριακή, στο Σύνταγμα, θα είμαι παρών για να ακούσω ξανά την «ομιλία» της.
Στην εξέδρα, θα βλέπω την Βελίκα.
Αγκαλιασμένη με την Κατερίνα Χατζηγεωργίου, την Δασκάλα από την Γευγελή, που στα 21 της χρόνια κι εκείνη , τον Οκτώβριο του 1904, αντιμετώπισε με το πιστόλι στο χέρι τους Βούλγαρους κομιτατζήδες που περικύκλωσαν το σπίτι της.
Και όταν την κάλεσαν να παραδοθεί, απάντησε:
«Εγώ Ελληνίς εγεννήθην, βάρβαρε Σκύθα και Ελληνίς θα πεθάνω».
Τέσσερις ολόκληρες ώρες κράτησε η μάχη της.
Στο τέλος οι κομιτατζήδες έβαλαν φωτιά στο σπίτι και την έκαψαν ζωντανή.
Την βρήκαν απανθρακωμένη με το πιστόλι στο χέρι.
Δίπλα τους στην εξέδρα θα είναι η Δασκάλα Αγγελική Φιλιππίδου που μαζί με τον σύζυγό της Δημήτρη ζούσαν στην Κλεπνούσνα.
Εκεί, στις 12 Δεκεμβρίου 1906 μπαίνουν οι Βούλγαροι και αρχίζουν την σφαγή.
Πρώτα σκοτώνουν τον ιερέα του χωριού και στη συνέχεια αναζητούν την δασκάλα.
Η Αγγελική και ο Δημήτρης, με τα όπλα στα χέρια δίνουν την μάχη και οι κομιτατζήδες υποχωρούν, αλλά η Δασκάλα έχει τραυματιστεί βαριά.
Αρνείται όμως την άμεση μεταφορά της στο νοσοκομείο των Σερρών και ζητά να την μεταφέρουν πάνω σε ένα φορείο και να σταματούν σε κάθε χωριό για να μιλά στους Έλληνες και να τους εμψυχώνει.
Τα λόγια της και η εικόνα της προκαλούν ξεσηκωμό.
Όταν φτάνει στις Σέρρες την υποδέχεται όλη η πόλη σαν Αγία, της φιλούν τα χέρια…
Αλλά η κατάσταση της υγείας της είναι πλέον απελπιστική.
Την μεταφέρουν στην Θεσσαλονίκη όπου πεθαίνει λίγες ημέρες μετά.
Στην εξέδρα θα είναι και η Λίλη Βλάχου, η απόφοιτος του Αρσακείου που ανέβηκε το 1905 στην Μακεδονία μαζί με τον Μακεδονομάχο αδελφό της Ιωάννη και ανέλαβε την διεύθυνση του Παρθεναγωγείου της Έδεσσας.
Και μύησε όλες τις δασκάλες στον Αγώνα, δημιουργώντας ένα νέο «Κρυφό Σχολειό» και κηρύσσοντας την ελληνικότητα της Μακεδονίας.
Ώσπου το 1907 την σκότωσαν μέσα στο σχολείο της…
Αυτές θα είναι για μένα στην εξέδρα του συλλαλητηρίου-και μόνον Αυτές.
Και τις δικές Τους «ομιλίες» θα πάω να ακούσω.
Γιατί όπως γράφει ο Κωστής Παλαμάς,
«Χρωστάμε σ' όσους ήρθαν, πέρασαν, θα 'ρθούν, θα περάσουν.
Κριτές, θα μας δικάσουν, οι αγέννητοι, οι νεκροί».
Τελικά, μάλλον πρέπει να το πάρουμε απόφαση ότι είμαστε μια πολύ πλούσια χώρα και ένα ακόμα πιο πλούσιο νησί, αν και με τις οικονομικές συνθήκες που βιώνουμε είναι δύσκολο να το πιστέψουμε. Ο ομότιμος επιστημονικός ερευνητής της καναδικής κυβέρνησης και ομότιμος καθηγητής στο τμήμα Μηχανικών Ορυκτών Πόρων του Πολυτεχνείου Κρήτης, Αντώνης Φώσκολος, που όταν το 2010 έλεγε ότι υπάρχουν υδρογονάνθρακες στην Κρήτη, κάποιοι γελούσαν, και επτά χρόνια μετά, έχει ξεκινήσει η πορεία των διαδικασιών εξόρυξής τους, παραχώρησε μία ενδιαφέρουσα συνέντευξη στο ekriti.gr και απαντά στη Ρένα Σημειαντωνάκη για τους υδρογονάνθρακες, τα πλούσια κοιτάσματα της Κρήτης, αλλά και για τους υδρίτες, το "υπερκαύσιμο του μέλλοντος" που και αυτό υπάρχει σε τεράστιες ποσότητες δυτικά, νοτιοδυτικά, νότια και νοτιοανατολικά της Κρήτης και γιατί στην παρούσα φάση, δεν είναι δυνατή η αξιοποίησή τους.
-Κύριε Φώσκολε, πως κρίνετε την πορεία των διαδικασιών για την εξόρυξη υδρογονανθράκων στην Κρήτη και αν όλα κυλήσουν ομαλά πότε εκτιμάτε ότι θα πιάσουν δουλειά τα πρώτα γεωτρύπανα; Για τι ποσότητες μιλάμε και ποια η αξία τους;
Η πορεία των διαδικασιών εξόρυξης υδρογονανθράκων που ουσιαστικά ξεκίνησε την άνοιξη του 2017 πηγαίνει πολύ καλά. Συγκεκριμένα :
Οι Έλληνες επιστήμονες της ΕΔΕΥ/ΥΠΕΝ παρουσίασαν τα γεωφυσικά στοιχεία της Νορβηγικής εταιρείας PGS, σε δυο διεθνή συνέδρια που έγιναν στο Λονδίνο μεταξύ 15-18 Οκτωβρίου του 2017 και στις 28 Οκτωβρίου του 2017. Αυτά τα στοιχεία έδειξαν ότι κάτω από την Κρήτη υπάρχουν 16 εκμεταλλεύσιμοι στόχοι/κοιτάσματα φυσικού αερίου.
Τα γεωφυσικά στοιχεία τα αγόρασαν το consortium των εταιρειών EXXON-MOBIL, TOTAL και ΕΛΠΕ όπως επίσης οι εταιρείες ΕΝΙ, NOBLE και DELEK ενώ άλλες εταιρείες όπως η ANADARCO έδειξαν πολύ ενδιαφέρον. Οι 3 πρώτες εταιρείες έδωσαν προσφορές για την εκμετάλλευση για 2 θαλάσσια οικόπεδα δυτικά, νοτιοδυτικά και νότια της Κρήτης που έχουν έκταση 2 φορές μεγαλύτερη από την Πελοπόννησο και 8 εκμεταλλεύσιμα κοιτάσματα φυσικού αερίου και έχουν καταθέσει προϋπολογισμό έρευνας το ποσό των $ 12.5 δισεκατ. Αν κανείς συνεκτιμήσει ότι κάθε γεώτρηση στοιχίζει, περίπου $ 100 εκατ. αντιλαμβάνεται ότι αυτές οι εταιρείες προτίθενται να κάνουν πάνω από 100 γεωτρήσεις για να βρουν το φυσικό αέριο. Εννοείται ότι όλες οι γεωτρήσεις δεν θα γίνουν σε ένα έτος.
Άρα τόσο το Ελληνικό κράτος όσο και οι μεγάλες πετρελαϊκές εταιρείες δέχονται ότι υπάρχουν οικονομικά εκμεταλλεύσιμα αποθέματα κάτω από την Κρήτη.
Αν όλα εξελιχθουν ομαλά η πρώτη γεώτρηση νοτιοδυτικά της Κρήτης θα γίνει, όπως είπε ο πρόεδρος της ΕΔΕΥ Δρ. Γιάννης Μπασιάς, στα μέσα του 2020 δηλαδή σε 36 μήνες.
Όσον αφορά τις ποσότητες του φυσικού αερίου που περιμένουμε να βρεθεί αυτο ειναι δύσκολο να εκτιμηθεί αν δεν γίνουν οι γεωτρήσεις. Βεβαίως μια πρώτη εκτίμηση μπορεί να γίνει με βάσει τον αριθμό και τα μεγέθη των στόχων σε αντιστοιχεία με το τι έχει βρεθεί στο Ζορ της Αιγύπτου που είναι επίσης κοραλλιογενής ύφαλος όπως είναι και οι στόχοι κάτω από την Κρήτη. Το Ζόρ έχει έκταση 100 τετραγωνικών χιλιομέτρων και βάθος περίπου 700 μέτρων με απόθεμα 0.8 τρις. Μ3 φυσικού αερίου. Τρεις στόχοι κάτω απο την Κρήτη, ένας νοτιοδυτικά της Ελαφονήσου έχει έκταση 650 τετραγωνικα χιλιόμετρα, ένας δεύτερος στόχος γυρω απο την νήσο Γαύδο έχει έκταση 700 τετραγωνικά χιλιόμετρα και ενας τρίτος 190 χιλιόμετρα νότια των Καλών Λιμένων του νομού Ηρακλείου 750 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Αν τα βάθη των κοραλλιογενών υφάλων είναι τοσα όσο το βάθος του Ζόρ, γεγονός που μπορεί να προσδιοριστεί απο τα γεωφυσικά στοιχεία της εταιρείας PGS που έκανε τις μελέτες, τότε η ποσότητες του φυσικού αερίου που αναμένονται μόνο στα 3 απο τα 16 υποθαλάσσια κοιτάσματα ανέρχονται σε 16.8 τρις Μ3. Αυτο θα πρέπει να είναι η ελάχιστη ποσότητα νότια της Κρήτης. Την μεγίστη την εκτιμώ σε 27.2 τρις Μ3 φυσικού αερίου. Αυτές οι ποσότητες φυσικού αερίουμεταφραζόμενες σε ισοδύναμα βαρέλια πετρελαιου αντιστιστοιχούν η μεν ελάχιστη σε 108 δις. βαρελια ισοδυνάμου πετρελαίου η δε μεγίστη σε 175 δις. βαρέλια ισοδυνάμου πετρελαίου. Τα πραγματικά αποθέματα της Σαουδικής Αραβίας ειναι λιγότερα απο τα 100 δις βαρέλια καίτοι διατυμπανίζει ότι έχει 264 δις βαρέλια. Άν ειχε 264 δις. βαρέλια δεν θα είχε μέση ημερήσια παραγωγή 10 εκ. βαρέλια. Βεβαίως οι εκτιμήσεις των αποθεμάτων φυσικού αερίου κάτω από την Κρήτη θα βεβαιωθούν μόνο με τις γεωτρήσεις που θα αρχίσουν να γίνωνται σε 36 μήνες απο τις εταιρείες EXXON-MOBIL, TOTAL και ΕΛΠΕ.
Η αξία των κοιτασμάτων φυσικού αερίου κυμαίνεται με βαση την εκτίμηση των 16.8 τρις Μ3 και μια τιμή του φυσικού αερίου στα $8/1000 κυβικά πόδια η 1 Gj, σε $ 4.746 τρις και με βάση τα 27.2 τρις Μ3 φυσικου αερίου σε $7.689 τρις. Το 20% της αξίας των κοιτασμάτων το παίρνει το δημόσιο και το 5% η Περιφέρεια Κρήτης. Και πόσες δεκάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας θα δημιουργηθούν για τουλάχιστον 50 χρόνια με μέσες αποδοχές των 4000 ευρώ μηνιαίως. Και το δημόσιο θα έχει έσοδα απο τους φόρους εισοδήματος των εργαζομένων.
Άρα η οικονομική και γεωπολιτικη δύναμη της Ελλάδας λέγεται ΚΡΗΤΗ.
Επίσης, οι ανακοινώσεις των επιστημόνων της ΕΔΕΥ στο Λονδίνο είχαν και τις εξής ευχάριστες επιπτώσεις.
Πρώτον καθόρισαν την ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδς και Λιβύης σε μήκος 500 χιλιομέτρων.
Δεύτερον, τα εκμεταλλεύσιμα κοιτάσματα φυσικού αερίου ευρίσκονται σε μια έκταση 85000 τετραγωνικών χιλιομέτρων δυτικά, νοτιοδυτικά και νότια της Κρήτης δηλαδή σε μια έκταση δεκαπλάσια της Κρήτης και αθροιστικά έχουν έκταση, 3400 τετραγωνικών χιλιομέτρων, ήτοι, περίπου, όσο το άθροισμα των εκτάσεων των νομών Χανίων, 2376 τετραγωνικά χιλιόμετρα, και του νομού Ρεθύμνης, 1496 τετραγωνικά χιλιόμετρα.
Και τρίτον, επιστημονικά πάρα πολύ σημαντικό, επειδη η παλαιογεωγραφία νότια και νοτιοδυτικά της Κύπρου είναι η ίδια με την παλαιογεωγραφία της νότιας και νοτιδυτικής Κρήτης τότε και κατ’ επέκταση, όλη η περιοχή μεταξύ Ιεράπετρας και της Κυπριακής ΑΟΖ πρέπει να εχει κοραλλιογενείς υφάλους με φυσικό αέριο. Μέ απλά λόγια όλη η περιοχή νότια της Κάσου, Καρπάθου, Ρόδου και του συμπλέγματος των νήσων Καστελλορίζου έχει στόχους/κοιτάσματα φυσικού αερίου εκτός των κοιτασμάτων αργού πετρελαίου που υπάρχουν στην λεκάνη του Ηροδότου...ΤΙ ΠΛΟΥΤΟΣ. Βεβαίως θα χρειαστεί οι γεωφυσικές έρευνες να επεκταθούν σε όλη αυτή την περιοχή. Είναι η δουλειά της ΕΔΕΥ/ΥΠΕΝ να προχωρήσει την γεωφυσική έρευνα σε αυτή την περιοχή, όπως ευχής έργον είναι να γίνουν και γεωφυσικές έρευνες στο Κρητικο Πέλαγος διότι και εκεί υπάρχουν μεγάλες πιθανότητες να βρεθούν κοιτάσματα υδρογονανθράκων.
ΝΑΙ Η ΚΡΗΤΗ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΚΥΚΛΩΜΕΝΗ ΑΠΟ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΕΣ ΚΑΙ ΑΣ ΜΗΝ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ.
- Τι είναι οι υδρίτες, για τους οποίους διαβάζουμε τελευταία, ως «υπερκαύσιμο του μέλλοντος», με αφορμή τις εξορύξεις στην Κίνα
Οι υδρίτες είναι στερεοποιημένο μεθάνιο η καλύτερα στερεοποιημένο φυσικό αέριο που επικάθηται στον πυθμένα της θάλασσας και σε ρωγμές των ιζηματογενών πετρωμάτων σε βάθος μεχρι 1000 μέτρων (εικόνες 2,3 και 4).
Οι υδρίτες ειναι το καύσιμο του μέλλοντος διότι αυτή την στιγμή δεν υπάρχει τεχνολογία αξιοποίησης τους ιδιαίτερα για τις ποσότητες που καθονται επανω στον βυθό της θάλασσας για αυτό αυτά τα αποθέματα τα λέμε μη συμβατικά. Τα πειράματα εκμετάλλευσης των υδριτών που έκαναν οι Κινέζοι στην Σινική θάλασσα αφορούσαν την παραγωγή μεθανίου από υδρίτες που βρίσκονται σε πόρους και ρωγμές σε βάθος περίπου 1000 μέτρων κάτω από τον πυθμένα της θάλασσας. Βεβαίως και εμείς έχουμε τέτοια αποθέματα υδριτών (εικόνα 2), που κάποια μέρα μπορεί να γίνουν αντικείμενο εκμετάλλευσης.
Οι υδρίτες λοιπόν είναι το καθαρό καύσιμο του μέλλοντος. Γύρω από την Κρήτη έχουμε συμβατικά αποθέματα φυσικού αερίου, δηλαδή αυτά που μπορούμε να εκμεταλλευτούμε με τις σημερινές υπάρχουσες τεχνολογίες και μη συμβατικά αποθέματα φυσικού αερίου για την εκμετάλλευση των οποίων θα περιμένουμε να βρεθούν οι νέες τεχνολογίες.
- Γιατί δεν είναι οι υδρίτες μεθανίου τόσο γνωστοί όσο οι υδρογονάνθρακες, ως καύσιμο;
Οι υδρίτες δεν είναι και τόσο πολύ γνωστοί διότι μέχρι σήμερα δεν υπάρχει αξιόπιστη τεχνολογία εκμετάλλευσης τους.
- Υπάρχουν τα τεράστια, όπως διαβάζουμε κοιτάσματα ιδρυτών, κάτω από την Κρήτη, σε τι ποσότητες και ποιας υπολογιζόμενης αξίας;
Ναι, υπάρχουν τεράστιες ποσότητες υδριτών δυτικά, νοτιοδυτικά νότια και νοτιοανατολικά της Κρήτης. Οι περιοχές χαρτογραφήθηκαν από τα ωκεανογραφικά ινστιτούτα της Τεργέστης και της Βαρκελώνης (εικόνες 2 και 3)
εικόνες 2 και 3.
Οι υδρίτες δημιουργούνται από τις υποθαλάσσιες εκπομπές μεθανίου που προέρχονται από τα ιλυοηφαίστεια (λασποηφαίστεια) που υπάρχουν από τον κόλπο της Κυπαρισσίας μέχρι το κόλπο της Αττάλειας και συνεχίζουν μέχρι το μπλοκ 6 της Κυπριακής ΑΟΖ. Ο αριθμός των ηφαιστείων υπερβαίνει τα 60 ιλυοηφαίστεια. Η τροφοδοσία των ιλυοφαιστείων προέρχεται από τα κοιτάσματα φυσικού αερίου. Άρα υδρίτες, ιλυοηγαίστεια και κοιτάσματα υδρογονανθράκων είναι άρρηκτα συνδεδεμένα μεταξύ τους. Αυτό το λένε όλες οι εγκυκλοπαίδειες του κόσμου σε όλες τις γλώσσες. Έτσι και εγώ έλεγα ότι υπήρχαν υδρογονάνθρακες κάτω από την Κρήτη το 2010 και όλοι με κορόιδευαν. Υπήρχαν ιλυοηφαίστεια, υπήρχαν υδρίτες άρα έπρεπε να έχουμε και κοιτάσματα υδρογονανθράκων. Και το ανακοίνωσα στην Ακαδημία Αθηνών και η απάντηση ήταν…you have to drill to find hydrocarbons. Tελικά οι γεωφυσικές μελέτες της PGS σε Κρήτη (εικόνες 1, 2 και 3), και την Κύπρο έδειξαν τους συσχετισμούς και επαλήθευσαν όλες τις εγκυκλοπαίδειες του κόσμου.
Τα κοιτάσματα των υδριτών που βρίσκονται μέσα στην Ελληνική ΑΟΖ (με βάση τις εικόνες 2 και 3) τα έχω εκτιμήσει σε 50 τρις Μ3 φυσικού αερίου για τα επικαθήμενα στον πυθμένα της θάλασσας και σε περίπου 20 τρις Μ3 για αυτά που είναι μέσα στις ρωγμές και τους πόρους των ιζηματογενών πετρωμάτων μέχρι βάθους 900 μέτρων. Καλύτερες εκτιμήσεις μπορεί να κάνουν γεωδαίτες λαμβάνοντας υπ’ όψιν τις ισοϋψείς καμπύλες και τα πάχη. Η αξία των υδριτών, όποτε γίνουν αυτά εκμεταλλεύσιμα, εκτιμάται σε περίπου $ 20 τρις.
- Υπάρχουν υδρίτες και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας; Υπάρχουν επίσημα χαρτογραφημένες περιοχές;
Ναι, υπάρχουν υδρίτες δυτικά της Πελοποννήσου στο Ιόνιο που προέρχονται από τα πεδία των ιλυοηφαιστείων Cephalonia, Pano di Sucharo, Cobblestone και Media. Και 10 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά από τα ιλυοηφαίστεια υπάρχουν τα κοιτάσματα φυσικού αερίου στο μπλοκ που διεκδικούν οι εταιρείες EΧΧΟΝ-MΟΒΙΛ, TΟΤΑΛ και ΕΛΠΕ. Και πάλι βλέπουμε την σχέση ιλυοηφαίστεια, υδρίτες και κοιτάσματα φυσικού αερίου. Και αυτό συνεχίζεται μέχρι και νότια της Ρόδου – Καστελόριζου όπου υπάρχουν υδρίτες προερχόμενοι από τα 5 πεδία ιλυοηφαιστείων του της ύβωσης του Αναξίμανδρου. Οι περιοχές χαρτογραφήθηκαν επίσημα από τα ωκεανογραφικά ινστιτούτα της Τεργέστης και της Βαρκελώνης (εικόνες 2 και 3).
- Πόσο εφικτή, στην παρούσα φάση, είναι η εκμετάλλευση τους;
Στην παρούσα φάση η εκμετάλλευσης τους δεν είναι εφικτή αλλά και οι επιστήμονες των διάφορων κρατών, εκτός Κίνας και Ιαπωνίας, δεν βιάζονται να προχωρήσουν στη τεχνολογία εκμετάλλευσης τους διότι η υπεραφθονία του φυσικού αερίου θα ρίξει τις τιμές όχι μόνο του φυσικού αερίου αλλά και του πετρελαίου. Η μεν Κίνα στερείται ενεργειακών πρώτων υλών και ουσιαστικά δεν μπορεί να θεωρηθεί υπερδύναμης. Το ίδιο ισχύει, ως ένα μέτρο και με την Ιαπωνία. Για αυτό είναι ουσιαστικά οι μόνες χώρες που ενδιαφέρονται για την αξιοποίηση των υδριτών που έχουν στις θάλασσες τους.
- Τελικά κ. Φώσκολε, η Ελλάδα αποδεικνύεται μία πλούσια χώρα, πολύ πλουσιότερη από εκείνες που παραδοσιακά γνωρίζουμε. Εκτιμάτε ότι το μέλλον της προδιαγράφεται ευοίωνο με την εκμετάλλευση του πλούτου αυτού;
Η Ελλάδα είναι αδιανόητα πλούσια χώρα με μυθικά αποθέματα φυσικού αερίου, πετρελαίου, λιγνιτών, γεωθερμίας, νερού για κατασκευή υδροηλεκτρικών φραγμάτων, σπάνιες γαίες, πολύτιμα και στρατηγικά μέταλλα, βιομηχανικά ορυκτά και έναν πολύ ευφυή λαό.
Αυτή την δύναμη έχουν αρχίσει ορισμένοι πολιτικοί να την αντιλαμβάνονται π.χ. Σαμαράς, Μανιάτης, Καμμένος, Σταθάκης, Βίτσας, Κικίλιας και βεβαίως όλος ο Ελληνικός Στρατός και πολύ μεγάλο μέρος του Ελληνικού λαού. Πάμε για τον δεύτερο Χρυσό Αιώνα της Ελλάδας. Είμαστε ευλογημένη χώρα και το μέλλον προδιαγράφεται πολύ ευοίωνο.
Πηγή: e-Κρήτη
Στήριξη στήν εὐόδωση τῶν προσπαθειῶν ἀποφάσισε ἡ Ἱερά Κοινότης.
Πηγή: Ενωμένη Ρωμηοσύνη
"Μακεδονία Ξακουστή" από τους μαθητές του Γυμνασίου και Δημοτικού Αμαρουσίου των ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΡΙΩΝ "Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ"
Αθήνα, 31 Ιανουαρίου 2018
Αριθμ. Πρωτ. 22
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Το Υπουργείο Παιδείας εκφοβίζει και εκβιάζει τους γονείς
που επιστρέφουν τα αντιχριστιανικά βιβλία των νέων Θρησκευτικών!
Παραμονές των Τριών Ιεραρχών βρήκε το Υπουργείο Παιδείας του κ. Κ. Γαβρόγλου να επιχειρήσει νέο εκφοβισμό των γονέων μπροστά στο κύμα επιστροφής των ακατάλληλων και επικίνδυνων βιβλίων-Φακέλων του μαθήματος των Θρησκευτικών, που με το παράνομο και αντισυνταγματικό περιεχόμενό τους επιβάλλει στα παιδιά τους. Συγκεκριμένα, το Υπουργείο Παιδείας έστειλε φιρμάνι στα σχολεία και ζητά την καταγραφή των βιβλίων-Φακέλων του μαθήματος των Θρησκευτικών που έχουν επιστραφεί σε κάθε σχολείο, προκειμένου να απειληθούν οι γονείς και να συμμορφωθούν στους πνευματικούς φονευτές της ορθόδοξης συνείδησης των παιδιών τους.
Στις τοπικές κοινωνίες, όμως, τα πράγματα δεν λειτουργούν με φιρμάνια και απειλές, ειδικά σε θέματα παιδείας και μάλιστα θρησκευτικής παιδείας και αυτό δυστυχώς δεν το έχουν κατανοήσει φαίνεται στο Υπουργείο Παιδείας, εγκλωβισμένοι καθώς είναι σε αναχρονιστικές ιδεοληψίες του παρελθόντος, οι οποίες υιοθετούσαν και ενέκριναν κάθε μορφή ιδεολογικής επιβολής, με κύριο γνώμονα την αρχή ότι «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα». Ούτε έχουν φαίνεται υπόψη τους το άρθρο 3 του ελληνικού Συντάγματος, το οποίο κατοχυρώνει προστατεύει και θεωρεί απαραβίαστη τη θρησκευτική συνείδηση των Ελλήνων!
Η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων(ΠΕΘ), έχοντας υπόψη της παρόμοια περιστατικά που συμβαίνουν από τις αρχές της σχολικής χρονιάς, είχε καταγγείλει δημόσια τις απαράδεκτες πρακτικές βίας και εκφοβισμού μιας μικρής μερίδας Διευθυντών Σχολικών μονάδων Α/θμιας και Β/θμιας Εκπαίδευσης καθώς και κάποιων δασκάλων ή καθηγητών, εναντίον των γονέων και των παιδιών τους που επιστρέφουν στο Υπουργείο Παιδείας τα βιβλία-Φακέλους του μαθήματος των Θρησκευτικών ως απαράδεκτα.
Το Υπουργείο Παιδείας,δείχνοντας μια παντελή και πρωτοφανή έλλειψη στοιχειώδους παιδαγωγικής ευαισθησίας που πραγματικά σοκάρει κάθε υγιώς σκεπτόμενο άνθρωπο, εσκεμμένα προφανώς, αγνόησε τα υπομνήματα και τις διαμαρτυρίες της ΠΕΘ, που αφορούσαν στην ακαταλληλότητα των νέων Προγραμμάτων και βιβλίων, θεωρώντας ότι με τις απειλές, τον εκφοβισμό και τη βία θα επιβάλουν στα ελληνόπουλα τον θρησκευτικό γενιτσαρισμό και την αλλαξοπιστία που περιλαμβάνουν τα βιβλία-Φάκελοι του νέου πολυθρησκειακού Προγράμματος του μαθήματος των Θρησκευτικών. Πίστευαν ίσως ότι οι γονείς δεν θα καταλάβαιναν ότι άλλο είναι η Ορθόδοξη Πίστη και άλλο ο θρησκευτικός συγκρητισμός της πολυθρησκείας που παρέχουν τα βιβλία-Φάκελοι που μοίρασαν στα παιδιά τους.
Πλανώνται πλάνην οικτράν, οι υπεύθυνοι του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής και του Υπουργείου Παιδείας αν συνεχίζουν να πιστεύουν στην αποτελεσματικότητα της βίας, των μεθοδεύσεων και του εκφοβισμού, θεωρώντας ότι η οικονομική εξαθλίωση του ελληνικού λαού καλλιεργεί ταυτόχρονα μειωμένες άμυνες και ότι αυτό αποτελεί μια χρυσή ευκαιρία για να επιτευχθεί η αλλαξοπιστία των νέων μας και η επιβολή της πολυθρησκείας. Οι γονείς όμως τι τους λένε στην ουσία με την επιστροφή των βιβλίων-Φακέλων: Ότι δεν θα επιτρέψουν να αλλάξει η πίστη των παιδιών τους. Ότι έχουν νόμιμο και κατοχυρωμένο δικαίωμα, όπως όλοι οι γονείς των πολιτισμένων και δημοκρατικών χωρών, να διδάσκονται τα παιδιά τους την πίστη που αυτοί θέλουν ή επιλέγουν και με αυτήν να αναπτύσσεται η θρησκευτική συνείδηση των παιδιών τους.
Όμως, τα απαράδεκτα αυτά κρούσματα βίας και εκφοβισμού δυστυχώς συνεχίζονται και λαμβάνουν πλέον τη μορφή χιονοστιβάδας(βλ. Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Τρίκαλα, Κόρινθο, Μυτιλήνη, Πάτμο, Κάλυμνο, κ.λπ.). Οι Διευθυντές Α/θμιας και Β/θμιας Εκπαίδευσης, οι Διευθυντές Σχολικών μονάδων καθώς και οι δάσκαλοι ή οι καθηγητές που έχουν ήδη καταγγελθεί στην ΠΕΘ για τη βίαιη και άπρεπη συμπεριφορά τους εναντίον μαθητών και γονέων, που επιστρέφουν στα σχολεία τα βιβλία του μαθήματος των Θρησκευτικών ως απαράδεκτα, αυξάνονται καθημερινά όσο αυξάνονται οι επιστροφές των βιβλίων-Φακέλων του μαθήματος των Θρησκευτικών στα σχολεία.
Η άσκηση βίας από αυτούς τους «εκπαιδευτικούς», εκφράζεται είτε μέσω λεκτικών προπηλακισμών και απρεπών χαρακτηρισμών είτε μέσω της χαμηλής βαθμολογίας στους μαθητές, των οποίων οι γονείς επιστρέφουν τα βιβλία, ή ακόμη αρνούμενοι να παραλάβουν τα επιστρεφόμενα βιβλία, θέλοντας, έτσι, να προσκομίσουν στην Κυβέρνηση τα πιστοποιητικά της κομματικής τους νομιμοφροσύνης, ενθαρρυμένοι προφανώς και από την στάση του Υπουργού στο συγκεκριμένο θέμα.
Σε όλα αυτά προστέθηκε ένα ακόμη κρούσμα που συνέβη στην Κάλυμνο. Συγκεκριμένα ανακοίνωση γονέων που είδε το φως της δημοσιότητας στο διαδίκτυο, κάνει λόγο «για μια πρωτοφανή ένδειξη φασιστικής τακτικής, η οποία έχει κάνει την εμφάνισή της στο 1ο Δημοτικό Σχολείο Χώρας Καλύμνου». Όπως αναφέρεται επίσης στην ανακοίνωση, «προηγουμένως είχε προηγηθεί κίνηση γονέων των μαθητών από κάποιες τάξεις επιστροφής των βιβλίων-Φακέλων του μαθήματος των Θρησκευτικών στο Υπουργείο Παιδείας με ενυπόγραφες δηλώσεις, ασκώντας το νόμιμο συνταγματικό τους δικαίωμα, επειδή αυτοί οι φάκελοι εισάγουν θρησκειολογία κατά ευθεία παράβαση του Συντάγματος και των Διεθνών Συνθηκών, οι οποίες επιβάλλουν το διδασκόμενο μάθημα να είναι ομολογιακό. Η κίνηση αυτή έγινε κατόπιν ενημέρωσης του σχολείου.
Πριν λίγες μέρες, όμως, έκπληκτοι οι γονείς παρέλαβαν μέσω των παιδιών τους ένα ενημερωτικό-απειλητικό σημείωμα του Διευθυντή, με το οποίο καλούνται να αναζητήσουν τα υποτιθέμενα χαμένα βιβλία και να τα επιστρέψουν στο σχολείο, διαφορετικά θα διωχθούν ποινικά. Καλούνται επίσης να αγοράσουν τα βιβλία από το εμπόριο, εάν δεν τα επιστρέψουν.
Το γεγονός αυτό έχει προκαλέσει τη γενική κατακραυγή και έχουμε υποχρέωση να το αναδείξουμε, για να αναγκαστεί να ανασκευάσει το σχολείο αυτού του είδους τις τακτικές, που θυμίζουν ολοκληρωτικά καθεστώτα, αλλά και για να αποτραπούν μελλοντικά παρόμοια κρούσματα».
Μετά από όλα αυτά, θα είναι απόλυτα δικαιολογημένοι οι Καλύμνιοι γονείς, αν απαντήσουν σε όσους τους απειλούν και τους εκβιάζουν, λέγοντας τους ότι «αν ζητήσετε κάτι άλλο, μπορούμε ευχαρίστως να σας το δώσουμε, παρεκτός τα βιβλία των Θρησκευτικών, διότι από αυτά δεν διαθέτουμε, καθώς ήδη, τα έχουμε παραδώσει όλα στο Υπουργείο Παιδείας»!
Το Υπουργείο Παιδείας να είναι βέβαιο ότι η ΠΕΘ παρακολουθεί στενά αυτές τις εξελίξεις και όλα τα περιστατικά που συμβαίνουν σε βάρος των γονέων και των μαθητών και θα αντιδράσει, χρησιμοποιώντας κάθε νόμιμο τρόπο και μέσο για να προστατέψει μαθητές, γονείς, εκπαιδευτικούς και το μάθημα των Θρησκευτικών απέναντι σε αυτή την κρατική – «εκπαιδευτική βία και αυθαιρεσία».
Το Διοικητικό Συμβούλιο
Η παραβολή του Ασώτου παρουσιάζει το Θεό σαν άνθρωπο, τον αληθινά φιλάνθρωπο και τους δύο γιούς, καθώς και τις δύο κατηγορίες των ανθρώπων, τους δίκαιους και τους αμαρτωλούς. Ο μικρός είπε· δώσε μου το μερίδιό μου από την περιουσία μας. Η δικαιοσύνη είναι αρχική κατάσταση του ανθρώπου, γι’ αυτό κι ο μεγάλος δεν παρεκκλίνει· υστερογέννητο κακό η αμαρτία, γι’ αυτό και παρεκκλίνει ο μικρός, αυτός, δηλαδή που συναυξήθηκε με την αμαρτία που μπήκε στον κόσμο έπειτα. Και με άλλο νόημα λέγεται ο αμαρτωλός άνθρωπος «νεώτερος γιός», σαν νεωτεριστής κι αποστάτης στο πατρικό θέλημα.
«Πατέρα, δώσε μου το μερίδιό μου από την περιουσία μας». Περιουσία του ανθρώπου είναι το λογικό, με επακολούθημα την αυτεξουσιότητα γιατί κάθε λογικό είναι αυτεξούσιο. Μας παραχωρεί ο Κύριος το λόγο, για να τον χρησιμοποιούμε κατά το θέλημά μας, σαν δικό μας κτήμα. Και τον παραχωρεί σ’ όλους εξίσου, γιατί όλοι είμαστε εξίσου λογικοί, εξίσου αυτεξούσιοι. Άλλοι όμως κάνουμε λογική χρήση της τιμητικής παραχώρησης κι άλλοι εξευτελίζουμε το θείο δώρο. Και όλα γενικά όσα μας έχει δώσει Θεός, ας τα θεωρήσουμε περιουσία μας, τον ουρανό, τη γη, την πλάση όλη, το νόμο, τους προφήτες. Αλλά ο μικρός γιός ενώ είδε τον ουρανό, και τον θεοποίησε, τη γη και την προσκύνησε, δεν θέλησε να πορευτεί στις γραμμές του νόμου, δολιεύτηκε τους λόγους των προφητών. Ο μεγαλύτερος όμως γιός τα χρησιμοποίησε όλα για τη δόξα του Θεού.
Στο ίδιο μέτρο τους τα παραχώρησε και τους άφησε να πορευτούν κατά το θέλημά τους· δεν υποχρεώνει κανένα που δεν θέλει να τον υπηρετεί. Αν ήθελε να μας υποχρεώσει, ούτε λογικούς θα μας δημιουργούσε ούτε αυτεξούσιους. Όλα αυτά ο μικρός τα σπατάλησε αμέσως. Και ο λόγος, η αποδημία του στα μακρινά. Όταν, δηλαδή, ο άνθρωπος απομακρυνθεί από το Θεό και θέσει τον εαυτό του πέρα από το θείο φόβο εξαντλεί όλα τα θεία δώρα. Όταν μένουμε κοντά στο Θεό, τίποτα τέτοιο δεν κάνουμε που οδηγεί στην απώλεια κατά το λόγο «απ’ την αρχή έβλεπα τον Κύριο δίπλα μου, στα δεξιά μου παντοτινά για να μην ταραχτώ». Όταν όμως απομακρυνθούμε απ’ αυτόν κι αποστρατήσουμε από το θέλημά του, πράττουμε και πάσχουμε τα χειρότερα, πάλι κατά το λόγο «όσοι απομακρύνονται από σένα θα χαθούν».
«Σκόρπισε» λοιπόν την περιουσία του κι ήταν φυσικό. Γιατί η αρετή έχει ένα όνομα και είναι κάτι απλό. Η κακία όμως είναι ποικίλη και προκαλεί πολλές πλάνες. Η ανδρεία, λόγου χάρη, έχει ένα όνομα και αναφέρεται στο πότε, πώς και σε ποιους πρέπει να λειτουργεί το θυμικό μας. Της κακίας, όμως είναι δύο τα είδη, η δειλία και η θρασύτητα. Βλέπεις ότι η λέξη διασπάται και χάνεται η ενότητα της αρετής; Και όταν εξάντλησε την περιουσία του και δεν περπατούσε πια ο άνθρωπος σύμφωνα με το λόγο, εννοώ τις διατάξεις του φυσικού νόμου, αλλά μήτε το γραπτό νόμο ακολουθούσε, μήτε τους προφήτες άκουε, πέφτει μεγάλη πείνα, όχι πείνα τροφών αλλά πείνα του λόγου του Κυρίου.
Και αρχίζει να στερείται, γιατί δεν φοβόταν τον Κύριο παρά ήταν μακριά του -επειδή για όσους φοβούνται τον Κύριο δεν υπάρχει στέρηση. Και πώς δεν υπάρχει στέρηση για όσους φοβούνται; Γιατί όποιος φοβάται τον Κύριο θα θέσει την ικανοποίησή του μέσα στον κύκλο των εντολών του. Γι’ αυτό και βασιλεύει στο σπίτι του τιμή και πλούτος και αντίθετα, σκορπίζει αυτός και μοιράζει στους φτωχούς· τόσο πολύ απέχει ο ίδιος από τη στέρηση. Αυτός λοιπόν που αποδήμησε μακριά από το Θεό και δεν έχει μπροστά στα μάτια του το φοβερό του πρόσωπο, στερείται κατά φυσικό λόγο, αφού καμιά θεϊκή καταβολή δεν ενεργεί μέσα του. Και αφού πήγε, δηλαδή αφού προόδευσε και πρόκοψε στην κακία, έγινε, μισθωτός, σ’ ένα πολίτη της χώρας εκείνης. Ο μισθωτός του Κυρίου γίνεται ένα πνεύμα μαζί του· ο μισθωτός της πορνικής φύσεως των δαιμόνων γίνεται ένα σώμα μ’ αυτούς, όλος σάρκα, χωρίς να γίνεται μέσα του καμιά εισχώρηση του πνεύματος, όπως στους ανθρώπους πριν από τον κατακλυσμό. Γιατί όπως νά ‘ναι πολίτες της χώρας που απέχει από το Θεό είναι οι δαίμονες. Και αυτός, αφού πρόκοψε και έγινε δυνατός στην κακία, βόσκει χοίρους, γίνεται δηλαδή και στους άλλους δάσκαλος της κακίας και των βρώμικων πράξεων. Γιατί όλοι που δοκιμάζουν ευχαρίστηση με την ακαθαρσία των αισχρών πράξεων και των υλικών παθών είναι χοίροι. Γιατί του χοίρου τα μάτια ποτέ δεν μπορούν να κοιτάξουν προς τα επάνω, επειδή έχουν μια αλλόκοτη διάπλαση. Γι’ αυτό και οι χοιροβοσκοί, όταν δεν μπορούν να σταματήσουν τις κραυγές του χοίρου που κρατούν, τον γυρίζουν ανάσκελα και τον κάνουν έτσι να μετριάζει τις κραυγές του. Γιατί αυτός ξαφνιάζεται και σωπαίνει βλέποντας ψηλά και πράγματα που δεν είδε ποτέ. Τέτοια είναι τα μάτια όσων τρέφονται με τα αισχρά, ποτέ δεν βλέπουν ψηλά. Χοίρους λοιπόν βόσκει όποιος νικά πολλούς στην αισχρότητα, όπως οι πορνοβοσκοί, οι αρχιληστές, οι αρχιτελώνες. Όλοι αυτοί βόσκουν χοίρους. Και επιθυμεί τούτος ο αξιοθρήνητος να χορτάσει από αμαρτία και κανένας δεν του δίνει το χορτασμό της.
Κανένας δεν χορταίνει την αισχρότητα, όποιος εξοικειώθηκε μαζί της. Μήπως και η ηδονή μένει; Ή την ίδια στιγμή που τη νιώθει κανένας περνά, και βρίσκεται ο αξιοθρήνητος με άδεια χέρια; Με χαρούπια παρομοιάζεται η αμαρτία, που έχει γλυκύτητα και σκληράδα· η ευχαρίστησή της προσωρινή, ενώ η τιμωρία της αιώνια. Κανένας λοιπόν δεν δίνει χορτασμό από τις αισχρότητες σ’ όποιον εντρυφά μέσα σ’ αυτές. Γιατί ποιός θα του δώσει τον κορεσμό και θα παύσει την πείνα του; Ο Θεός; Μα δεν είναι κοντά, γιατί βρίσκεται σε μακρινή αποδημία από το Θεό αυτός που τρώει τα χαρούπια. Μήπως οι δαίμονες; Πώς όμως, αφού αυτοί επιδιώκουν περισσότερο να μη γίνει ποτέ σταμάτημα της κακίας και χορτασμός της;
«Κι αφού ήρθε στον εαυτό του· είπε· πόσοι μισθωτοί του πατέρα μου πετούν τα τρόφιμά τους κι εγώ πεθαίνω της πείνας…» Ήρθε στον εαυτό του ο ως τότε άσωτος. Ώσπου έπραττε τις αισχρότητες ήταν έξω από τον εαυτό του, λέγεται ότι κατασπατάλησε την περιουσία του, και είναι φυσικό. Γι’ αυτό είναι έξω από τον εαυτό του. Γιατί αυτός που δεν καθοδηγείται από το λόγο αλλά ζει σαν άλογος και γίνεται οδηγός της αλογίας των άλλων, είναι έξω από τον εαυτό του και δεν μένει πάνω στην ουσία του, το λόγο. Και όταν αναλογιστεί ποιός ήταν και σε ποιά αθλιότητα κατάντησε, τότε έρχεται στον εαυτό του με τον αναλογισμό και τη μετάνοια από την περιπλάνησή του.
Μισθωτούς πάλι εννοεί τους κατηχουμένους που δεν έφτασαν ακόμα να γίνουνε γιοί, επειδή ακόμα δεν φωτίστηκαν. Όμως οι κατηχούμενοι έχουν περισσεύματα από λογικές τροφές, ακούοντας τα αναγνώσματα καθημερινά. Άκουσε τα εξής για να μάθεις τη διαφορά γιου και μισθωτού. Εκείνων που σώζονται οι κατηγορίες είναι τρεις. Οι πρώτοι ασκούν την αρετή, επειδή φοβούνται την τιμωρία. Για τούτο κάνει υπαινιγμό κι ο Δαυίδ λέγοντας· «καθήλωσε με το φόβο σου τη σάρκα μου· με παραλύει της τιμωρίας σου ο φόβος». Οι δεύτεροι φαίνονται ότι είναι μισθωτοί, επειδή τρέχουν να ευαρεστήσουν το Θεό από επιθυμία της αμοιβής. «Πίεσα τον εαυτό μου να εκτελέσω το θέλημά σου για την αιώνια ανταμοιβή μου». Όσοι όμως είναι γιοί εκτελούν τις εντολές του από αγάπη προς το Θεό καθώς πάλι ο ίδιος ο Δαυίδ λέει· «Πόσο Κύριε, αγάπησα το νόμο σου· όλη την ημέρα είναι το μελέτημά μου». Και πάλι· «Άπλωσα τα χέρια μου στις εντολές σου, που τις αγάπησα, και όχι που τις φοβήθηκα». Και πάλι· «Με γεμίζουν από θαυμασμό τα έργα σου, κι επειδή είναι θαυμαστά, γι’ αυτό τα ερεύνησε η ψυχή μου». Και δεν πρέπει να νομίζουμε ότι οι κατηχούμενοι μόνο λέγονται μισθωτοί αλλά και όσοι μέσα στην Εκκλησία δεν είναι πιο δοκιμασμένοι. Όταν λοιπόν κάποιος, που ήταν στην τάξη των γιών κι έπειτα αποκηρύχτηκε για τις αμαρτίες του, βλέπει ν’ απολαμβάνουν άλλοι τα δώρα του Θεού και να μετέχουν στα θεία μυστήρια και στον θείο άρτο, τότε είναι η ώρα γι’ αυτόν τον θλιβερό επίλογο.
Αλλά θα σηκωθώ, από την πτώση δηλαδή της αμαρτίας, και θα πάω στον Πατέρα μου και θα του πω Πατέρα, αμάρτησα μπροστά στον ουρανό, επειδή τον εγκατέλειψα και προτίμησα τη σιχαμερή ηδονή κι από την πατρίδα μου τον ουρανό πρόκρινα τη χώρα του λιμού. Αμαρτάνει απέναντι του χρυσού κατά κάποιο τρόπο όποιος προτιμά το μολύβι κι αμαρτάνει στον ουρανό, όποιος προτιμήσει τη γη. Αστοχεί πάντως από το δρόμο που οδηγεί στον ουρανό. Σημείωσε ότι όταν έκανε την αμαρτία, δεν ένιωθε ότι βρισκόταν μπροστά στο Θεό, όταν όμως κάνει την εξομολόγησή του, αισθάνεται ότι έχει αμαρτήσει μπροστά του. Σηκώθηκε και ήρθε στον Πατέρα του. Δεν πρέπει μόνο να επιθυμούμε, ό,τι αρέσει στο Θεό αλλά και να το πράττουμε. Και καθώς είδες τη θερμή μετάνοια, κοίταξε και την ευσπλαχνία του Πατέρα του. Δεν περίμενε το γιό να έρθει κοντά του. Τρέχει και τον αγκαλιάζει. Έχοντας το πατρικό φίλτρο, αν και Θεός, με όλο του το είναι, ολόκληρο τον αγκαλιάζει, για να τον σφιχτοπεριπλέξει από παντού με τον εαυτό του, όπως έχει λεχθεί· «Και θα σε περιντύσει, η δόξα του Θεού». Και πρώτα, όταν ο γιός απομακρύνθηκε, ήταν καιρός ν’ απομακρυνθεί κι ο Πατέρας από το σφιχταγκάλιασμα. Όταν τον πλησίασε με την προσευχή και την επιστροφή του, ήρθε η ώρα να τον αγκαλιάσει. Πέφτει λοιπόν στον τράχηλό του, δείχνοντας στον παλαιό αποστάτη να γίνει υπάκουος. Και για να επιβεβαιώσει τη συμφιλίωση τον καταφιλεί, εξαγνίζοντας πρώτα το στόμα του ακάθαρτου, καθώς το πρόθυρο του σπιτιού κι έπειτα προχωρεί τον εξαγνισμό και στον εσωτερικό του κόσμο.
«Και είπε στους δούλους του ο Πατέρας. Φέρτε την πρώτη στολή του και ντύστε τον και βάλτε του δαχτυλίδι στο χέρι και στα πόδια του παπούτσια. Φέρτε και το μοσχάρι το σιτευτό και θυσιάστε το κι ας φάμε κι ας ευχαριστηθούμε, γιατί αυτός ο γιός μου ήταν νεκρός και ξαναέζησε και είχε χαθεί και βρέθηκε. Κι άρχισαν να διασκεδάζουν». Δούλους μπορείς να θεωρήσεις τους αγγέλους, τα λειτουργικά πνεύματα που αποστέλλονται στη διακονία της σωτηρίας των άξιων. Γιατί αυτοί στολίζουν όποιον επιστρέφει από την κακία με την πρώτη στολή, που φορούσαμε πριν αμαρτήσουμε, το ρούχο της αφθαρσίας ή την πολυτιμότερη απ’ όλες τις άλλες, που είναι η στολή του βαπτίσματος. Γιατί αυτήν πρώτη φορώ κι αυτή μου σκεπάζει την ασκήμια μου. Ή τους αγγέλους λοιπόν μπορείς να θεωρήσεις δούλους, που διακονούν σ’ όσα εμείς τελούμε και μ’ όσα παίρνουμε τον αγιασμό. Μπορείς να θεωρήσεις και τους ιερείς, που και με το βάπτισμα και με την διδασκαλία ντύνουν εκείνον που επιστρέφει και το Χριστό μας φορούν σαν πρώτη στολή – όσοι βαπτιστήκαμε στ’ όνομα του Χριστού, το Χριστό ντυθήκαμε. Μας δίνουν έπειτα δαχτυλίδι στο χέρι, τη σφραγίδα του χριστιανισμού, που με τα έργα μας πήραμε, γιατί το χέρι είναι της πράξης σύμβολο και της σφραγίδας το δαχτυλίδι. Όποιος λοιπόν βαπτίζεται και καθένας που επιστρέφει από την κακία οφείλει να έχει πάνω στο χέρι του, δηλαδή πρακτική δύναμη τη σφραγίδα και το γνώρισμα του Χριστιανού, για να μπορεί να δείχνει ότι κατά την εικόνα του πλάστη του ανανεώθηκε. Μπορείς κι αλλιώς να θεωρήσεις το δαχτυλίδι, σαν αρραβώνα του Πνεύματος, ότι ο Θεός δίνει τα πιο τέλεια αγαθά, όταν είναι η ώρα τους. Αλλά τώρα σαν εγγύηση μας δίνει τα χαρίσματα εκείνα, σαν αρραβώνα των μελλοντικών, σε άλλους θαυματουργική ικανότητα, σε άλλους δύναμη διδασκαλίας, σε άλλους κάτι άλλο κι έπειτα απ’ αυτά ελπίζουμε θετικά και τα πιο τέλεια. «Υποδήματα στα πόδια του», για να προφυλάγονται από τους σκορπιούς, τα αμαρτήματα που θεωρούσαν μικρά και κρυφά, όπως είπε ο Δαυίδ αλλά θανατηφόρα και αυτά. Αλλά βέβαια κι από τα φίδια, τις αμαρτίες που πιστεύεται ότι βλάπτουν φανερά. Και με άλλο νόημα, δίδονται παπούτσια σ’ αυτόν που αξιώθηκε την πρώτη στολή, επειδή ο Θεός τον ετοιμάζει για το κήρυγμα και την ωφέλεια των άλλων. Ο χριστιανισμός είναι ωφέλεια του διπλανού του.
Δεν είναι άγνωστο ποιό είναι το μοσχάρι το σιτευτό, που θυσιάζεται και τρώγεται. Χωρίς αμφιβολία είναι ο αληθινός γιός του Θεού, αφού έγινε άνθρωπος κι έλαβε σάρκα που είναι άλογη και κτηνώδης, μ’ όλο που την έχει γεμίσει με τις δικές τους ιδιότητες. Απ’ αυτή την άποψη θεωρείται μοσχάρι, άπειρος από το ζυγό της αμαρτίας και σιτευτό, επειδή είχε από την αρχή του κόσμου οριστεί γι’ αυτό το μυστήριο. Και θα φανεί ίσως ακόμα πιο παράδοξο αυτό που θα πω αλλά θα το πω. Ο άρτος της κοινωνίας, επειδή κατά το φαινόμενο αποτελείται από σιτάρι, μπορεί να λεχθεί σιτευτός. Κατ’ άλλο νόημά του όμως επειδή είναι σάρκα θα μπορούσε να λεχθεί μοσχάρι. Οπότε μόσχος και σιτευτός είναι το ίδιο. Καθένας λοιπόν που βαπτίζεται και γίνεται γιός του Θεού ή καλύτερα αποκαθίσταται στη θέση του γιού και γενικά καθένας που καθαρίζεται από την αμαρτία κοινωνεί αυτό το σιτευτό μοσχάρι και γίνεται αιτία χαράς και στον Πατέρα και στους δούλους του, αγγέλους και ιερείς, επειδή επέστρεψε από το θάνατο στη ζωή και από την απώλεια βρέθηκε. Όσο βρισκόταν μέσα στη κακία, ήταν νεκρός, δεν υπήρχε γι’ αυτόν ελπίδα. Όσον είχε ανθρώπινη φύση τη μεταβλητή, που μπορεί από την κακία να μεταπέσει στην αρετή, λέγεται ότι είχε χαθεί. Αυτή είναι μετριότερη έκφραση από την πρώτη.
Γιατί είπε την παραβολή ο Κύριος;
Ο μεγάλος γιός ήταν στο χωράφι. Στο γυρισμό καθώς πλησιάζοντας στο σπίτι άκουσε τραγούδια και χορούς, κάλεσε κάποιο παιδί από τους υπηρέτες και ρωτούσε τί γινόταν. Κι αυτό του είπε ότι γύρισε ο αδελφός σου κι ο πατέρας σου έσφαξε το σιτευτό μοσχάρι, επειδή του ήρθε γερός. Θύμωσε και δεν ήθελε να μπει. Βγήκε ο Πατέρας και τον παρακαλούσε κι εκείνος του είπε· Σκέψου πόσα χρόνια σε υπηρετώ χωρίς ποτέ να παρακούσω το λόγο σου και ποτέ δεν μου έδωσες ένα ερίφι να διασκεδάσω με τους φίλους μου. Όταν όμως ήρθε τούτος εδώ ο γιός του, που σπατάλησε τη περιουσία σου με τις πόρνες, του έσφαξαν το μοσχάρι το σιτευτό. Και του είπε· Παιδί μου, συ είσαι πάντα μαζί μου κι όλα τα δικά μου είναι δικά σου· έπρεπε όμως να διασκεδάσεις και να χαρείς, γιατί ο αδελφός σου ήταν νεκρός και ξανάζησε κι είχε χαθεί και βρέθηκε». Εδώ είναι πολυθρύλητο ζήτημα. Πώς παρουσιάζεται φθονερός ο γιός ο ενάρετος στα άλλα κι υπάκουος στον πατέρα του;
Τούτο θα βρει τη λύση του, αν κανένας αναλογιστεί, γιατί λέχθηκε η παραβολή. Χωρίς αμφιβολία, επειδή οι καθαροί κι αυτοδικαιολόγητοι Φαρισαίοι διαμαρτύρονται, που ο Χριστός δεχόταν τις πόρνες και τους τελώνες. Γι’ αυτό η παραβολή αυτή μπήκε στη σειρά των προηγουμένων της. Λέχθηκε λοιπόν, γιατί οι Φαρισαίοι γόγγυζαν, επειδή ήσαν, όπως νόμιζαν, πιο δίκαιοι από τους τελώνες. Πρόσεξε ότι το πρόσωπο του γιού, που φαίνεται ότι γογγύζει, αντιπροσωπεύει όλους εκείνους που σκανδαλίζονται για τη γενική ευτυχία και σωτηρία των αμαρτωλών. Τούτο όμως δεν είναι φθόνος αλλά ξεχείλισμα της φιλανθρωπίας του Θεού, που δεν γνωρίζουμε το λόγο της και γι’ αυτό γεννά το γογγυσμό. Μήπως κι ο Δαυίδ δεν παρουσιάζει κάποιον που σκανδαλίζεται για την ειρήνη των αμαρτωλών; Το ίδιο και ο Ιερεμίας λέει· «Γιατί προχωρεί ο δρόμος των ασεβών; Σαν φυτά τους φύτεψες και έκαναν ρίζες». Αυτά όλα είναι σημάδια της αδύνατης και φτωχής διάνοιας των ανθρώπων, που ανάβει κι απορεί για την ανάξια τάχα ευτυχία των πονηρών. Με την παραβολή αυτή ο Κύριος μιλάει κάπως έτσι στους Φαρισαίους. Ας είναι. Σεις είστε δίκαιοι κατά το παράδειγμα του γιού εκείνου κι αρεστοί στον Πατέρα. Σας παρακαλώ, εσάς τους δίκαιους και καθαρούς, να μη γογγύζετε για τη χαρά που κάνουμε για τη σωτηρία του αμαρτωλού, γιατί κι αυτός είναι γιός. Δεν εμφανίζεται λοιπόν εδώ φθόνος, αλλά διορθώνει ο Κύριος το φρόνημα των Φαρισαίων με την παραβολή, ώστε αν αυτοί είναι δίκαιοι κι έχουν εκτελέσει κάθε εντολή του Θεού, να μη θυμώνουν για το δέξιμο των αμαρτωλών. Και δεν είναι παράδοξο αν θυμώνουμε για όσα νομίζουμε πως γίνονται ανάξια. Είναι τόση η φιλανθρωπία του Θεού και τόσο άφθονα μας μεταδίδει τ’ αγαθά του, ώστε μπορεί απ’ αυτό να γεννηθεί γογγυσμός. Τούτο το λέμε στις καθημερινές συναναστροφές. Πολλές φορές, ευεργετούμε κάποιον κι όταν μας δείχνει αχαριστία του λέμε ότι με κατηγορούν όλοι γιατί σου έκανα τόσες ευεργεσίες. Μπορεί να μη μας κατηγόρησε κανένας αλλά πλάθουμε το περιστατικό, επειδή θέλουμε να παρουσιάσουμε το μέγεθος της φιλανθρωπίας.
Αυτός είναι αποκλειστικά ο σκοπός της παραβολής. Αφορά τους Φαρισαίους που γόγγυζαν για τους αμαρτωλούς που δεχόταν ο Κύριος και διδάσκει αν είμαστε δίκαιοι, να μην αποδιώκουμε τους αμαρτωλούς μήτε να γογγύζουμε, όταν τους δέχεται ο Θεός. Μικρός γιός οι πόρνες κι οι τελώνες· ο μεγαλύτερος, οι Φαρισαίοι και οι Γραμματείς που θεωρούνταν καθ’ υπόθεση δίκαιοι, σαν να λέει ο Θεός: «Ας υποθέσουμε ότι σεις είστε αληθινά δίκαιοι και δεν έχετε παραβιάσει καμιά εντολή μου· δεν πρέπει λοιπόν να δέχεστε όσους επιστρέφουν από την αμαρτία;». Αυτού του είδους τους γογγυστές διδάσκει με την παραβολή. Το μόνο αληθινό είναι ότι ο μεγάλος γιός αντιπροσωπεύει τους δίκαιους και ο μικρός όσους αμαρτάνουν και επιστρέφουν.
Η οικονομία ολόκληρη της παραβολής έγινε για τους Φαρισαίους· τους διδάσκει ο Κύριος να μη δυστροπούν για το δέξιμο των αμαρτωλών κι ας ήσαν αυτοί δίκαιοι. Κανένας λοιπόν ας μη δυστροπεί με τις αποφάσεις του Θεού αλλά ας ανέχεται να ευτυχούν και να σώζονται όσοι θεωρούνται αμαρτωλοί. Πώς ξέρεις εσύ αν δεν μετανόησε κάποιος, που εσύ νομίζεις αμαρτωλό, και γι’ αυτό έγινε δεκτός; Και πού γνωρίζεις αν έχει αρετές αφανέρωτες, που για χάρη τους τον βλέπει ο Θεός με αγάπη;
Πηγή: (ἀπό τό βιβλίο τοῦ Μητροπολίτου Τρίκκης καί Σταγῶν Διονυσίου, “Πατερικόν Κυριακοδρόμιον”, Τόμ. Β΄, Αθήναι 1969, σελ. 130-141) Η Άλλη Όψις
ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ
ΓΕΝΙΚΗ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ ΚΑΙ ΕΠΙΦΥΛΑΚΗ
ΚΑΙ
ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΤΗΣ 4.2.2018 ΩΡΑ 14.00 ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ
τῶν μελῶν, συνεργατῶν, φίλων καὶ θαυμαστῶν τῶν σκοπῶν, δραστηριοτήτων καὶ προοπτικῶν τῶν φορέων μας
α) «Σωματεῖον οἱ Φίλοι τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους»,
β) «Ἵδρυμα Προασπίσεως Ἠθικῶν καὶ Πνευματικῶν Ἀξιῶν»,
γ) «Διορθόδοξος Σύνδεσμος ὁ Ἀπόστολος Παῦλος»
28.1.2018
Ἀγαπητoὶ ἐν Χριστῷ ἀδελφοὶ καὶ φίλοι,
Καλούμεθα ἅπαντες νὰ συστρατευθοῦμε καὶ νὰ εἴμαστε ἀνὰ πᾶσαν στιγμὴ σὲ ἐπιφυλακὴ γιὰ νὰ ἐπιστρατεύσουμε φίλους καὶ συγγενεῖς καὶ γιὰ τὴν ἀθρόα προσέλευση πολλῶν ἑκατομμυρίων εὐλαβῶν καὶ Ἑλληνόψυχων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν γιὰ νὰ διατυμπανίσουμε τὴν ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ τῆς ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ μας, τῆς Β. ΗΠΕΙΡΟΥ, τῆς ΘΡΑΚΗΣ, τῆς ΚΥΠΡΟΥ, τῶν παραμεθορίων νήσων τοῦ ΑΙΓΑΙΟΥ καὶ νὰ τονίσουμε τὴν καταγανάκτησή μας ἐναντίον τῶν διαστροφέων τῆς ἀλήθειας καὶ ἐκθεμελιωτῶν τῶν ἱερῶν καὶ ὁσίων τῆς φυλῆς μας ποὺ εἶναι:
Α) ἡ ἀκραιφνὴς Ὀρθοδοξία,
Β) ἡ ἀδιάφθορος ἑλληνικὴ οἰκογένεια,
Γ) τὸ ἀθάνατο ἑλληνοχριστιανικὸ πνεῦμα,
Δ) ἡ αἰώνια ἑλληνικὴ γλῶσσα καὶ
Ε) ἡ ΑΚΕΡΑΙΑ καὶ ΑΔΟΥΛΩΤΗ ΕΛΛΑΔΑ.
Χάριν αὐτῶν τῶν πολυτιμοτάτων ἠθικῶν καὶ πνευματικῶν ἀξιῶν – τῶν πυλώνων τῆς φυλῆς μας – κατωρθώσαμε ἀνὰ τὶς χιλιετίες νὰ διατηρήσουμε τὸ ΟΜΑΙΜΟ, τὸ ΟΜΟΓΛΩΣΣΟ, τὸ ΟΜΟΤΡΟΠΟ καὶ τὸ ΟΜΟΘΡΗΣΚΟ, ὥστε τὸ ἑλληνικὸ Ἔθνος καὶ ἡ Ἑλληνικὴ φυλή, ἀκόμη καὶ κάτω ἀπὸ τὴν σκλαβιά, νὰ παραμένουν ἀδούλωτα.
Βέβαια ἐλευθερωθήκαμε ἀπὸ τὸν βαρύτατο μωαμεθανικό – τουρκικὸ ζυγό, ἀλλὰ σκλαβωθήκαμε στὴν φραγκοκρατία καὶ λοιπὲς σκοτεινὲς δυνάμεις.
Ὅπως πάντοτε ἐμεῖς εἴμαστε καὶ πρέπει νὰ εἴμαστε στὴν πρώτη γραμμή.
Μόνοι μας, στενάζοντες ἀπὸ δυσβαστάκτους ὄγκους ἐργασίας καὶ ἐξόδων (προσφέρουμε τὰ πάντα δωρεὰν στὶς τεράστιες ἀνθρωπιστικὲς βοήθειες καὶ τὶς μέγιστες πνευματικὲς καὶ κοινωνικὲς δραστηριότητες καὶ προοπτικές μας) καὶ στερούμενοι καὶ ὑπολογίζοντες καὶ τὴν τελευταία δεκάρα ὡς κόρη ὀφθαλμοῦ, ἐν τούτοις, προκειμένου νὰ βοηθήσουμε τοὺς ἐθνικοὺς σκοπούς, νὰ ἀναλάβουμε τὴν φιλοξενία βορειοελλαδιτῶν ἐνδεῶν διοργανωτῶν, εἰς τὸ ξενόδοχεῖο ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ HOUSE στὴν Πλάκα καὶ νὰ ἐνισχύσουμε τὸ συλλαλητήριο, ὄχι μόνον ἠθικῶς ἀλλὰ καὶ οἰκονομικῶς, κατὰ τὶς πολὺ περιωρισμένες δυνατότητές μας, ἀπὸ τὰ θυλάκια μας καὶ ὄχι μὲ «ξένα κόλυβα».
Λεπτομερέστερα εἰς :
http://www.fotgrammi.gr/index.php/2009-07-31-01-00-24/2009-07-02-14-53-06/2009-07-31-01-19-02/1242——–211—
http://www.fotgrammi.gr/index.php/2009-07-31-01-00-24/2009-07-02-14-53-06/2009-07-31-01-19-02/1240-2018-01-22-14-34-02
http://www.fotgrammi.gr/index.php/2009-07-31-01-00-24/2009-07-02-14-53-06/2009-07-31-01-19-02/1239——–19118
ΦΩΤΕΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ τηλ. 210-3254321
Υ.Γ.
Ἤδη μᾶς ἔχουν ρίξει ἀπὸ τὸν περασμένο Ὀκτώβριο τὰ δύο facebook καὶ τώρα
στὸ e mail μας fot_gram@otenet.gr δὲν μποροῦμε νὰ λάβουμε μηνύματα.
Παρακαλοῦμε, ἐπὶ τοῦ παρόντος, ἀπαντήσεις νὰ στέλνωνται ΜΟΝΟΝ στὸ a.anagnostopoulou@gmail.com
Πηγή: Φωτεινή Γραμμή
Ιωάννης Θαλασσινός, Διευθυντής Π.Ε.ΦΙ.Π. 04-10-2017
Ποιός ἄραγε θυμᾶται τή θλιβερή ἐπέτειο τῆς ψήφισης, ἀπό τή Βουλή τῶν Ἑλλήνων, τοῦ ἐπαίσχυντου...
Χριστιανική Εστία Λαμίας 03-10-2017
Οἱ μάσκες ἔπεσαν γιά ἀκόμα μιά φορά. Ἑταιρεῖες γνωστές στούς Ἕλληνες καταναλωτές ἀφαίρεσαν ἀπό τά...
TIDEON 21-12-2015
Επιμένει να προκαλεί Θεό και ανθρώπους η ελληνική Κυβέρνηση, ψηφίζοντας στις 22 Δεκεμβρίου 2015 ως...
Tideon 14-12-2015
Η Κυβέρνηση μας μίλησε για την «αναγκαιότητα» και για τα πλεονεκτήματα της «Κάρτας του Πολίτη»...
TIDEON 27-08-2014
Λαμβάνουν διαστάσεις καταιγισμού οι αντιδράσεις πλήθους φορέων και πολιτών για το λεγόμενο «αντιρατσιστικό» νομοσχέδιο το...
tideon.org 02-05-2013
Kαταθέτουμε την αρνητική δήλωση μας προς τον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων (ΕΟΜ). Ο νόμος αφήνει πολλά...
Tideon 31-12-2012
Ποια είναι η λύση αν πλήρωσες «τσουχτερές» τιμές στο Κυλικείο του Νοσοκομείου, του Αεροδρομίου, του...
Νικόλαος Ἀνδρεαδάκης, ὁδηγός 03-04-2012
Εἶμαι νέος μὲ οἰκογένεια, ἔχω ὅλη τὴ ζωὴ μπροστά μου… Λόγῳ ἐπαγγέλματος ἔχω τὴ δυνατότητα...
tideon 07-11-2011
ΜΝΗΜΟΝΙΟ: Δεν ξεχνώ αυτούς που παρέδωσαν αμετάκλητα και άνευ όρων την ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ και έκαναν...
ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΤΩΡΑ ... 15-02-2011
Κατάλαβες τώρα ... γιατί σε λέγανε «εθνικιστή» όταν έλεγες πως αγαπάς την Πατρίδα σου; Για να...
ΤΡΑΠΕΖΑ ΙΔΕΩΝ 25-12-2010
Τώρα πια γνωρίζω τους 10 τρόπους που τα ΜΜΕ μου κάνουν πλύση εγκεφάλου και πώς...