Σχολιο Τ.Ι.: Ας τρέξουμε μετανοούντες στους πόδας των Αγίων Πατέρων και δι' αυτών να λάβουμε την άφεσιν των παραπτωμάτων μας.
Έλαβα από οικείους φίλους το κείμενο που αφορά στο αναφερόμενο υβριστικό χαρακτηρισμό εκ μέρους του ψυχιάτρου και κληρικού π. Βασιλείου Θερμού. Με την ευκαιρία αυτή ανέτρεξα και σε μια συνέντευξη που έδωσε σχετικά με την ομοφυλοφιλία και με την ιδιότητα ψυχιάτρου (επ. Καθηγητή Ανώτατης Εκλησιαστικής Σχολής Αθηνών) σε εκπομπή της ΕΡΤ (Στα Άκρα).
Στη συνέντευξή του τόνισε για σχετική βιβλιογραφία, διεθνή έρευνα, πόλωση, γενετική προδιάθεση και άλλους συναφείς επιστημονικούς όρους. Ακολούθως, ανέτρεξα να δω τα επιστημονικά διαπιστευτήρια της επιστημονικής του ταυτότητας .
Μια απαραίτητη εισαγωγική παρένθεση: Όπως αναφέρω ως εισαγωγικό πρελούδιο στο πρόσφατο κείμενό μου με τίτλο «Η conflict θεώρηση αλλαγής φύλου: Abnormal condition με βάση τον διεθνή επιστημονικό όρο» (καταχωρήθηκε πρόσφατα στα sites Ακτίνες και Τράπεζα Ιδεών), ονομάζομαι Ιωάννης Κουντουράς και είμαι ομότιμος καθηγητής του Α.Π.Θ. με γνωστικό αντικείμενο Παθολογία – Γαστρεντερολογία. Φυσικά και δεν ανήκω στη «rétro» κατηγορία. Η πνευματική ζωή και η ζωή της επιστημονικής έρευνας με κύριο σκοπό την πλέον αποτελεσματική προσέγγιση του ασθενούς δεν έχουν συντάξιμα χρόνια. Στον αποδέκτη που θα αμφισβητήσει το τελευταίο (και ορθώς πράττει, γιατί ό,τι δηλώνει κανείς δεν ισχύει απαραίτητα) υφίσταται ένας ψυχρός, άτεγκτος αλλά αντικειμενικός διεθνής δείκτης που αποκαλύπτει το επιστημονικό διαχρονικό ποιόν του καθενός είτε είναι σοβαρό, είτε επιπολής και ασήμαντο.
Στον ιατρικό χώρο υφίσταται στο διαδίκτυο το έγκριτο site που λέγεται PubMed (ανάλογα sites υφίστανται για τους άλλους επιστημονικούς χώρους) που ως ψυχρός-κύριος αντικειμενικός δείκτης αποκαλύπτει την επάρκεια ή ανεπάρκεια του καθενός. Εισέρχεσαι στο PubMed, γράφεις με λατινικούς χαρακτήρες το όνομα του ερευνητή (π.χ., Kountouras J) και σε κλάσματα δευτερολέπτου αποκαλύπτεται το επίπεδο της διαχρονικής ή μη επιστημονικής του καταξίωσης ή απουσίας κατεξοχήν στον διεθνή αντικειμενικό χώρο.
Αυτό που λέει η Αγία Γραφή «οὐ γάρ ἐστι κρυπτὸν ὃ οὐ φανερὸν γενήσεται » έχει σχεδόν πλήρη εφαρμογή, «πέφτει διάνα» στη συγκεκριμένη περίπτωση: πόσες αριθμητικά επιστημονικές μελέτες δημοσιεύονται μετά από ενδελεχή κρίση· σε ποια έγκριτα περιοδικά του εξωτερικού αναφέρονται· ποιος είναι ο δείκτης εμβέλειας των περιοδικών· πόσες αναφορές (citations) λαμβάνουν οι μελέτες του ερευνητή από άλλους συγγραφείς επιστήμονες πάντα του εξωτερικού· πόσες είναι οι αναφορές του, που καταγράφονται στις δημοσιευμένες μελέτες του και οι κριτές επέτρεψαν να καταχωρηθούν κ.ο.κ. (λόγω περιορισμού χώρου δες επιπλέον συναφή στοιχεία στο βιβλίο μου: «Διαμορφούμενα Α, Στο χθες, στο σήμερα, για πάντα. Εκδόσεις Ορθόδοξος Κυψέλη, Θεσσαλονίκη).
Συνεπώς, χρησιμοποιώντας τις λέξεις κλειδιά Thermos B ή Thermos V, εισήλθα στο PubMed και δεν βρήκα ούτε μία επιστημονική δημοσιευμένη μελέτη του. Επειδή δεν θέλω να τον αδικήσω (θα ήταν ανεπίτρεπτό μου drawback), θα επιθυμούσα να με ενημερώσει ποια είναι τα επιστημονικά του διαπιστευτήρια [ως δυνητική grata persona (το εύχομαι!)]. Σε ποια διεθνή περιοδικά της ειδικότητάς του π.χ., Am J Psychiatry, Psychol Med, BJPsych, Psychophysiol, Psychoendocrinol ή Psychoneuroendocrinol ή…, δημοσίευσε μετά από κρίση τις δυνητικές μελέτες του ώστε να κατοχυρώνει επιστημονικά αυτά που υποστηρίζει. Αυτά που αποκόμισα από μερικά δεδομένα της συνέντευξής του και ωσαύτως από την conflict επιχειρηματολογία του ώστε να ισχυρίζεται ότι είναι «ψυχικά ασθενείς όσοι ασχολούνται με τον αντιαιρετικό αγώνα της Εκκλησίας», εφόσον ισχύουν, πιθανόν υποδηλώνουν, επιεικώς επιπολής επιστημονικό background. Εντούτοις, ειλικρινά θα αισθανθώ ικανοποίηση αν μου επισημάνει το σοβαρό επιστημονικό έργο του με βάση τον objective PubMeD index. Άνευ αυτού, το περιεχόμενο των δεδομένων του μένει μετέωρο και οδεύει προς απόρριψη (rejection!), ανεξάρτητα ή όχι από την αναφορά και καταγραφή λοιπών επιστημονικών δεδομένων που, μεταξύ άλλων παραμέτρων, πιθανόν να ενέχουν και προσωπικό ψυχιατρικό bias.
Σχόλια: στο άρθρο (από Ακτίνες):
16. Ανώνυμος είπε... [του π. Βασιλείου Θερμού (αν και δηλώνει ανώνυμος, η γραφίδα του σε πρώτο πρόσωπο πχ, «Προσπάθησα λοιπόν να δαμάσω..» ή «εισήγηση που ανέπτυξα το Νοέμβριο…» υποδηλώνει τον ίδιο ως αποστολέα)]
"Όσον ἀφορᾶ στήν ὕπαρξη ἀνεγνωρισμένου ἐπιστημονικοῦ ἔργου τοῦ προαναφερόμενου κληρικοῦ", ας πληροφορηθούν οι αξιότιμοι κ.κ. ομότιμοι, καθώς και οι αναγνώστες του ιστολογίου σας τα εξής:
Ο παιδοψυχίατρος και πρωτοπρεσβύτερος π. Βασίλειος Θερμός είναι διδάκτωρ της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και επίκουρος καθηγητής στην Ανωτάτη Εκκλησιαστική Ακαδημία Αθηνών. Έχει μετεκπαιδευθή ως "επισκέπτης επιστήμων" (Visiting Scholar) στο Πανεπιστήμιο Harvard, στο Boston University, στο Boston College και στο Andover Newton. Βιβλία του έχουν μεταφραστή στα Αγγλικά, Γαλλικά, Ρωσικά, Ρουμανικά, Βουλγαρικά και Ισπανικά. Είναι ο διευθυντής έκδοσης του περιοδικού "Ψυχής Δρόμοι". Για το σύνολο του έργου του έχει εκπονηθή μεταπτυχιακή εργασία (master thesis)στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Balamand στο Λίβανο, η οποία κυκλοφόρησε στα Αγγλικά, στη σειρά European University Studies, από τον εκδοτικό οίκο Peter Lang. Το 2014 εργάστηκε επί τρίμηνο ως επισκέπτης ερευνητής (Visiting Research Scholar) στο Institute for Medical Humanities, του Πανεπιστημίου του Τέξας. Δίδαξε για 12 χρόνια στη Θεολογική Ακαδημία της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Αλβανίας. Έχει δημοσιεύσει 28 βιβλία, 5 ποιητικές συλλογές, ενώ είχε και συμμετοχή σε 11 βιβλία.
Στον πρόλογο του 650 σελίδων (!) βιβλίου του "Έλξη και Πάθος: μια διεπιστημονική προσέγγιση της ομοφυλοφιλίας" (Εκδόσεις Εν Πλω, Α΄ Έκδοση:Φεβρουάριος 2016), ο συγγραφέας γράφει, μεταξύ άλλων: "Αν σας τρομάζει ο όγκος του βιβλίου χρειάζεται να δώσω ορισμένες εξηγήσεις. Η αρχική πρόθεση, όταν ακόμη αγνοούσα το τοπίο, ήταν για κάτι μικρότερο. Μόλις άρχισα την εξερεύνηση, όμως, ανακάλυψα πως έπρεπε να πλοηγηθώ σε ωκεανό. Όχι μόνο η βιβλιογραφία ήταν αχανής, αλλά και οι τομείς του επιστητού, τους οποίους κάλυπτε, αναρίθμητοι. Πρόκειται για ένα ζήτημα που εμπίπτει στην ιατρική και στη φιλοσοφία, που διερευνάται από την κοινωνιολογία και τη στατιστική, που προσεγγίζεται από τη θεολογία και από την πολιτισμική θεωρία. Πώς να τα βγάζεις πέρα με αυτό το εύρος, χωρίς να προδώσεις τη συνθετότητά του;
Γρήγορα διαπίστωσα ότι βρισκόμουν μπροστά σε ένα επίμοχθο και υπεύθυνο έργο, να ξεχωρίσω το ουσιώδες από μια βιβλιογραφία που περιλαμβάνει εκατοντάδες βιβλία και χιλιάδες άρθρα. Πράγματι, συναντά κανείς άρθρα για την ομοφυλοφιλία σε επιστημονικά περιοδικά, τα οποία εκτείνονται σε απίστευτα ευρύ φάσμα κλάδων της γνώσης, από τη γενετική ώς τη βιβλική ερμηνευτική και από την οικογενειακή θεωρία ώς την κριτική του πολιτισμού. Ίσως αν γνώριζα από την αρχή τον όγκο της δουλειάς, να μην είχα τολμήσει να την αποπειραθώ. (Αλλά κάπως έτσι δεν συμβαίνει και με όλα τα επιτεύγματα της ζωής;) Προσπάθησα λοιπόν να δαμάσω το υλικό αυτό με έναν τρόπο που να παράγει νόημα, πρώτα για μένα και κατόπιν για τον αναγνώστη, αφού αν δεν αφομοίωνα εγώ τη γνώση, δεν θα ήμουν σε θέση να την μεταδώσω. Αν πέτυχα θα το κρίνει ο ίδιος. Αλλά καλό είναι να γνωρίζει ότι το μέγεθος αυτού του τόμου, προέκυψε μετά από αυστηρότατη επιλογή των πηγών!
Πρόκειται για μια προσπάθεια που άρχισε το Δεκέμβρη του 2010 και παραδίδεται πέντε χρόνια μετά. Το πλήθος των παράλληλων ασχολιών επέβαλε άνισο ρυθμό στη δουλειά, αλλά υπήρξαν και περίοδοι εντατικής εργασίας. Μια από αυτές ήταν το καλοκαίρι του 2014, όταν η τρίμηνη παραμονή μου στο Institute for the Medical Humanities (της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Τέξας) επέτρεψε τη συλλογή άφθονου υλικού, κυρίως ως προς το γ' μέρος του βιβλίου. Μια περίληψη του μέρους αυτού παρουσιάστηκε τότε στους καθηγητές και στους μεταπτυχιακούς φοιτητές του Ινστιτούτου. Επίσης βασικές θέσεις του βιβλίου παρουσιάστηκαν σε εισήγηση που ανέπτυξα το Νοέμβριο του 2015 στο συνέδριο της Αμερικανικής Ορθόδοξης Εταιρίας Ιατρικής, Ψυχολογίας και Θρησκείας (OCAMPR) στη Βοστώνη".
Σχετικά Άρθρα:
