
Τράπεζα Ἰδεῶν
Θησαύρισμα ἰδεῶν καί ἀναφορῶν γιά τήν Ὀρθοδοξία καί τόν Ἑλληνισμό
info@tideon.org
Οι Εύζωνες Γιώργος και Κωνσταντίνος Αθανασόπουλος, τα δίδυμα αδέλφια, εδώ και 3 μήνες κατάφεραν να πραγματοποιήσουν ένα παιδικό τους όνειρο.
Ποιο; Να φορέσουν την ιστορική στολή του Εύζωνα που συμβολίζει τους αγώνες που έδωσαν οι πρόγονοί μας για να είμαστε σήμερα ελεύθεροι.
Αν και πάντα τα «ζευγάρια» των Ευζώνων επιλέγονται ώστε να υπάρχει ομοιότητα μεταξύ τους στην συγκεκριμένη περίπτωση τα πράγματα ήταν πολύ εύκολα μιας και το μόνο που ξεχωρίζει τα δυο αδέλφια είναι ένα σημάδι που έχει ο Γιώργος στο αριστερό το φρύδι.
Το TheCaller συνάντησε και ακολούθησε τους δυο Εύζωνες μέχρι το μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη και με τη σειρά τους μας μίλησαν για την εμπειρία τους αυτή.
«Ήταν ένα όνειρο που είχαμε συζητήσει παλιότερα όταν οι γονείς μας, μας είχαν φέρει στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτου και είδαμε για πρώτη φορά από κοντά τους Εύζωνες. Οπότε σίγουρα όταν πήραμε το φύλλο πορείας που έλεγε τα ονόματά μας η χαρά που είχαμε δεν περιγράφεται.
Και οι δυο μας δεν αντιμετωπίσαμε κάποιο πρόβλημα στην προετοιμασία. Αυτό που μας δυσκόλεψε είναι σίγουρα το ψυχολογικό κομμάτι. Ήταν μια κατάσταση που για πρώτη φορά ήρθαμε αντιμέτωποι. Είναι πολύ δύσκολο να τιθασεύσεις το σώμα σου με το μυαλό σου, όταν ειδικά δεν το έχεις ξαναδοκιμάσει.
Πως νιώθουμε που είμαστε μαζί στη σκοπιά; Σιγουριά και ασφάλεια γιατί ξέρουμε ο ένας για τον άλλο πόσο πολύ το θέλαμε και πόσο έχουμε προσπαθήσει έως τώρα.
Κάποιο ευτράπελο μέχρι στιγμής δεν μας έχει τύχει. Υπάρχει η ασφάλεια τόσο του παρατηρητή υπηρεσίας όσο και της αστυνομίας η οποία βρίσκεται στο σημείο.
Όταν φοράμε τη στολή του Εύζωνα νιώθουμε τιμή και υπερηφάνεια και σίγουρα οι γονείς μας, μας μετέδωσαν το αίσθημα της υπερηφάνειας τους για τον στόχο που πετύχαμε, γιατί όπως είπαμε ήταν κάτι που επιθυμούσαμε από μικρά παιδιά».
Πηγή: Τι λες τώρα;
Είκοσι άνδρες καταδικάστηκαν στη Βρετανία για αποπλάνηση και σεξουαλική κακοποίηση πολλών μικρών κοριτσιών σε διάστημα τουλάχιστον επτά ετών, όπως έγινε γνωστό σήμερα 19 Οκτωβρίου από τις εισαγγελικές αρχές.
Οι κατηγορούμενοι κρίθηκαν ένοχοι για περισσότερα από 120 αδικήματα σε βάρος 15 νεαρών κοριτσιών στο Χάντερσφιλντ της βόρειας Αγγλίας, στο διάστημα από το 2004 μέχρι το 2011. Οι 16 από αυτούς καταδικάστηκαν σε ποινές κάθειρξης από 5 μέχρι 18 έτη. Η ποινή των υπολοίπων θα ανακοινωθεί τον επόμενο μήνα.
«Οι άνδρες αυτοί στόχευαν σκοπίμως τα ευπαθή θύματά τους, τα αποπλανούσαν και τα εκμεταλλεύονταν για να ικανοποιούνται σεξουαλικά» είπε ο εκπρόσωπος της εισαγγελίας, Μάικλ Κουίν. «Κάποιες φορές χρησιμοποιούσαν απειλές και βία, ενώ τα ανάγκαζαν να καταναλώνουν αλκοόλ ή ναρκωτικά», εξήγησε. «Ενδιαφέρονταν μόνο για τον εαυτό τους και θεωρούσαν τα κορίτσια αυτά αντικείμενα που μπορούσαν να χρησιμοποιούν και να κακοποιούν κατά βούληση», πρόσθεσε.
Τα τελευταία χρόνια η Βρετανία έχει συγκλονιστεί από αλλεπάλληλες υποθέσεις σεξουαλικής κακοποίησης και εμπορίας ανηλίκων. Εκατοντάδες κορίτσια έπεσαν θύματα μεγάλων συμμοριών – συχνά τα περισσότερα από τα μέλη αυτών των ομάδων ήταν άνδρες ασιατικής καταγωγής.
Τον Αύγουστο η κυβέρνηση ανακοίνωσε την εφαρμογή ενός προγράμματος ύψους 2 εκατομμυρίων λιρών για να βοηθήσει τα παιδιά να μην πέφτουν στα χέρια δουλεμπόρων και συμμοριών που τα βιάζουν και τα αναγκάζουν να γίνονται βαποράκια ναρκωτικών, σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Μόνο πέρσι αναφέρθηκαν στις βρετανικές αρχές τουλάχιστον 550 περιπτώσεις ανηλίκων –τα δύο τρίτα εξ αυτών ήταν Βρετανοί (367 από τα 550)– που έπεσαν θύματα εμπορίου ανθρώπων.
Ο συνολικός αριθμός των παιδιών που έπεσαν θύματα οργανωμένων συμμοριών είναι πολύ δύσκολο να καθοριστεί.
(Πηγή: News Bomb, Defance-Point)
221 χρόνια φυλακή στην Ασιατική συμμορία που βίασε και κακοποίησε σεξουαλικά 15 κορίτσια στην Αγγλία
Είκοσι άνδρες έχουν κριθεί ένοχοι ως μέλη μιας Ασιατικής συμμορίας που βίασε και κακοποίησε κορίτσια ηλικίας μέχρι και 11 ετών στο Χάντερσφιλντ της Βρετανίας.
Οι άνδρες καταδικάστηκαν για πάνω από 120 αδικήματα εναντίον 15 κοριτσιών.
Στα θύματα δόθηκαν ποτό και ναρκωτικά και στη συνέχεια “χρησιμοποιήθηκαν και κακοποιήθηκαν κατά βούληση” σε μια επταετή “εκστρατεία βιασμού και κακοποίησης” μεταξύ 2004 και 2011. Στο δικαστήριο Crown Court του Λιντς, ο επικεφαλής Amere Singh Dhaliwal, 35 ετών, φυλακίστηκε ισόβια με τουλάχιστον 18 χρόνια.
Άλλα μέλη της συμμορίας φυλακίστηκαν για διάστημα μεταξύ 5 και 18 ετών, αλλά το δικαστήριο άκουσε ότι πολλοί δράστες δεν είχαν ποτέ εντοπιστεί.
Κατά τη διάρκεια των τριών δικών, οι δικαστές άκουσαν πως οι άνδρες – που είναι όλοι Βρετανοί Ασιάτες, κυρίως Πακιστανικής καταγωγής – κακοποιούσαν τα νεαρά, ευάλωτα κορίτσια, ένα από τα οποία περιγράφηκε ότι είχε την διανοητική ηλικία ενός επτάχρονου.
Οι άνδρες, όλοι από το Γιορκσάιρ, χρησιμοποιούσαν ψευδώνυμα συμπεριλαμβανομένων των “Δράκουλα”, “Bully”, “Beastie”, και “Νοσοκόμα”.
Φυλακίζοντας 16 άνδρες νωρίτερα φέτος, ο δικαστής Geoffrey Marson δήλωσε: «Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζατε αυτά τα κορίτσια αψηφά την κατανόηση · αυτή η κακοποίηση ήταν αχρεία και αισχρή. Ως περιπτώσεις σεξουαλικής κακοποίησης με τις οποίες πρέπει να ασχοληθούν τα δικαστήρια, η υπόθεση αυτή έρχεται στην κορυφή της κλίμακας.”
Όταν ο παντρεμένος πατέρας δύο παιδιών Dhaliwal καταδικάστηκε, ο δικαστής του είπε: “Η έκταση και η βαρύτητα της παράβασης υπερβαίνουν κατά πολύ οτιδήποτε προηγουμένως αντιμετώπισα. Οι ζωές των παιδιών έχουν καταστραφεί και οι οικογένειες επηρεάζονται βαθύτατα από το να βλέπουν τα παιδιά τους, για μήνες και χρόνια, εκτός ελέγχου, έχοντας χρησιμοποιηθεί από εσάς και άλλα μέλη της συμμορίας σας”.
Η επιρροή των ανδρών στα κορίτσια ήταν τέτοια, που μια μητέρα είπε ότι το παιδί της έσπασε το κεφάλι της πηδώντας από το μπαλκόνι του πρώτου ορόφου στο σπίτι τους όταν της έδωσαν εντολή να τους συναντήσει. Η κοπέλα αργότερα είπε στην αστυνομία: “Κάθε φορά που έβγαινα κάτι κακό συνέβαινε, κινδύνευα τη ζωή μου κάθε φορά.”
Ένα άλλο θύμα που διέφυγε την κακοποίηση μόνο όταν η οικογένειά της έπρεπε να μετακομίσει μετά από πυρκαγιά στο σπίτι, δήλωσε: ”Ήταν ό,τι καλύτερο έκανα ποτέ και είναι κακό να λες ότι το κάψιμο του σπιτιού σου είναι το καλύτερο πράγμα που έκανες ποτέ”.
Το σκάνδαλο σεξουαλικής κακοποίησης από κοινότητες μεταναστών στο Χάντερσφιλντ της Βρετανίας είναι το τελευταίο σε μια ατελείωτη λίστα που περιλαμβάνει το Ρόθερχαμ, την Οξφόρδη, το Ρότσντεϊλ, το Ντέρμπι, το Μπάνμπερι, το Τέλφορντ, το Πίτερμπορο, το Αϊλέσμπερι, το Μπρίστολ, το Χάλιφαξ, το Κέιλεϊ και το Νιουκάστλ.
(Πηγές: bbc.com, theguardian.com, offtherecord.net.gr)
Σχόλιο Τ.Ι.: Πιστός ο λόγος, και πάσης αποδοχής άξιος... αν κάνετε υπακοή στο Νόμο μου, θα φάγετε από όλα τα αγαθά της γης ή δε μη.
Στην Ελλάδα παίζουμε ακόμη την κολοκυθιά με τις συντάξεις, και αντί να πούμε την αλήθεια στην κοινωνία ότι για να πληρωθούν, πρέπει να υπάρξει παραγωγή, εμείς μαδάμε τη μαργαρίτα ως προς το αν η περικοπή τους έχει δημοσιονομικό ή διαρθρωτικό χαρακτήρα.
Αυτό εξηγεί στο liberal.gr, ο Μιλτιάδης Νεκτάριος, ο οποίος ενόψει της σημερινής κατάθεσης στην Κομισιόν του ελληνικού προϋπολογισμού με τις ελληνικές θέσεις, μιλά για την κυβερνητική προσπάθεια παραπλάνησης, και τονίζει στο liberal.gr, ότι πρέπει να είναι πολύ αφελής κάποιος για να πιστεύει ότι σε μια χώρα με αναλογία συνταξιούχων προς εργαζόμενους 1 προς 1,4 - αντί για 1 προς 4, όπως θα έπρεπε κανονικά- είναι σε θέση το κράτος, δίχως θεαματική ανάπτυξη, να συνεχίσει να καταβάλει τις σημερινές συντάξεις.
"Δεν βγαίνει αυτή η άσκηση, πως να το κάνουμε; Είναι πιο δύσκολο και από το να προσπαθεί κάποιος να πουλήσει πάγο στους Εσκιμώους !", όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς και πρώην διοικητής του ΙΚΑ, προσθέτοντας ότι αντί η κυβέρνηση να ανησυχεί κατά πόσον το ασφαλιστικό είναι πραγματικά βιώσιμο, εκείνη ανησυχεί κατά οι δανειστές μας το θεωρούν βιώσιμο, λες κι αν εκείνοι πέσουν έξω στις προβλέψεις τους, θα μας αποζημιώσουν γι' αυτό.
Εξηγεί γιατί το σημερινό μοντέλο οδηγείται μαθηματικά στη χρεοκοπία, αφού η χαμηλή μακροπρόθεσμη ανάπτυξη που προβλέπουν για την Ελλάδα οι διεθνείς οργανισμοί, μεταφράζεται σε αργή μείωση στη δημιουργία καλά αμειβόμενων θέσεων πλήρους απασχόλησης, άρα χαμηλές ασφαλιστικές εισφορές, δηλαδή έλλειψη πόρων για το Ασφαλιστικό, το οποίο ταυτόχρονα θα καλείται να καταβάλει συντάξεις, οι οποίες ως ποσοστό του ΑΕΠ παραμένουν οι υψηλότερες στην ΕΕ.
Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη
- Το σίριαλ με τις συντάξεις συνεχίζεται, με την ηγεσία του ΔΝΤ να παραμένει σταθερή στις απόψεις της παρά τα επιχειρήματα που παρέθεσε προ ημερών ο Ευ.Τσακαλώτος στην Κρ.Λανγκάρντ και τον Π.Τόμσεν. Αν λοιπόν σας ζητούσαμε μια πρόβλεψη για την υπόθεση των συντάξεων, ποια θα ήταν αυτή ;
Οι τελευταίες εξελίξεις, όπως αποτυπώνονται και στη προ ημερών ανακοίνωση του υπ. Οικονομικών, μετά τη συνάντηση του κ. Τσακαλώτου στο Μπαλί, δείχνουν ότι το ΔΝΤ με την ιδιότητά του ως τεχνικού συμβούλου της μεταμνημονιακής εποπτείας, διατηρεί τη θέση του για περικοπή των συντάξεων. Δεν πρέπει να μας εκπλήσσει.
Είχε διαφανεί όταν δημοσιεύθηκε η έκθεση Fiscal Monitor του ΔΝΤ, όπου παρ' ότι το Ταμείο αναθεώρησε τις εκτιμήσεις του για τα πρωτογενή πλεονάσματα της Ελλάδος, τα οποία υπολογίζονται στο 3,5% του ΑΕΠ από φέτος έως και το 2022, όσο δηλαδή και η Κομισιόν, εντούτοις, όπως αναφέρει στις υποσημειώσεις, η εκτίμηση βασίζεται στις παραδοχές πάνω στις οποίες έχει δομηθεί η ενισχυμένη εποπτεία της Ελλάδος. Αποτυπώνει δηλαδή τη θέση του με βάση τη συμφωνία για μείωση των συντάξεων και του αφορολογήτου, και όχι με βάση το ελληνικό αίτημα για μη μείωση συντάξεων το οποίο θα "υποβάλει" επισήμως αύριο η Ελλάδα στις Βρυξέλλες, και με αστερίσκο, όπως λένε οι πληροφορίες, επιχειρώντας να πείσει ότι δεν αλλάζει η επίτευξη των στόχων για τα πλεονάσματα.
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Καταρχήν, όπως γνωρίζετε το ΔΝΤ δεν έχει πλέον δικαίωμα βέτο, αφού το μεταμνημονιακό πρόγραμμα είναι καθαρά ευρωπαικό, με το Ταμείο να έχει πλέον τεχνικό ρόλο. Ακόμη όμως και αν οι Γερμανοί, και κατ΄επέκταση οι Ευρωπαίοι εγκρίνουν το αίτημα για αναβολή εφαρμογής του μέτρου, κάτι που δεν θα μάθουμε πριν τις αρχές Δεκέμβρίου, εντούτοις η διαφορετική άποψη του ΔΝΤ θα συνεχίσει να δημιουργεί προβλήματα στην ελληνική κυβέρνηση. Κυρίως λόγω του γεγονότος ότι οι αγορές δίνουν βάρος στο Ταμείο. Αυτό με τη σειρά του μπορεί να δημιουργήσει έντονες αναταράξεις στις αγορές.
- Τόσο καιρό πάντως συνεχίζουμε να παίζουμε με τις λέξεις. Η κυβέρνηση επιμένει ότι το μέτρο είναι δημοσιονομικό, άρα υποστηρίζει ότι δεν χρειάζεται, επειδή η οικονομία θα ξεπεράσει κατά πολύ τους στόχους των πλεονασμάτων, το Ταμείο πάλι, πιστεύει ότι είναι διαρθρωτικό...
Καταρχήν σας θυμίζω τη προ ημερών εκτίμηση του ΔΝΤ που αμφισβητεί ότι υπάρχει δημοσιονομικός χώρος για τις παροχές της κυβέρνησης τα επόμενα χρόνια. Και τούτο γιατί υπολογίζει ότι τα πρωτογενή πλεονάσματα θα πιάσουν οριακά τον στόχο που έχει τεθεί.
Αυτό που κάνουμε στην Ελλάδα είναι ότι μαδάμε τη μαργαρίτα ως προς το αν η περικοπή έχει δημοσιονομικό ή διαρθρωτικό χαρακτήρα. Εννοείται ότι η περικοπή είναι ένα διαρθρωτικό μέτρο.
Σε μια χώρα με τόσο χαμηλές επενδύσεις, δηλαδή δίχως τροφοδότη της ανάπτυξης, και ταυτόχρονα με την υψηλότερη συνταξιοδοτική δαπάνη ως ποσοστό του ΑΕΠ στην ΕΕ, ενδεχομένως και στον κόσμο, πρέπει να είναι πολύ αφελής κάποιος, για να πιστεύει ότι το κράτος θα μπορεί να καταβάλει συντάξεις.
Σε ποια χώρα στον πλανήτη, χωρίς ισχυρή ανάπτυξη, και με αναλογία συνταξιούχων προς εργαζόμενους 1 προς 1,4, αντί για 1 προς 4, όπως θα έπρεπε κανονικά, μπορεί να συνεχίζει το κράτος να καταβάλει συντάξεις ;
Έχουμε τη μεγαλύτερη συνταξιοδοτική δαπάνη στην Ευρώπη, που φτάνει στο 16% του ΑΕΠ. Πρέπει να τη μειώσουμε, όχι για να ευχαριστήσουμε το ΔΝΤ αλλά για να εξοικονομήσουμε πόρους για άλλες κοινωνικές δαπάνες, δηλαδή την Υγεία, τους ανέργους, τους κοινωνικά αποκλεισμένους, για τους οποίους δαπανούμε με διαφορά τα λιγότερα απ' όλους τους άλλους Ευρωπαίους, όπως επίσης για να μειώσουμε τη φορολογική επιβάρυνση, επίσης από τις υψηλότερες στην Ευρώπη.
Για όλους αυτούς τους λόγους η περικοπή συντάξεων είναι διαρθρωτικό μέτρο. Σας θυμίζω ότι οι ίδιοι οι υπολογισμοί της αναλογιστικής μελέτης του 2018 που κατέθεσε η κυβέρνηση, δείχνουν ότι εάν γίνουν οι περικοπές στις "προσωπικές διαφορές", καθώς και όλες οι άλλες μειώσεις δαπανών που έχει συμφωνήσει, τότε θα συμβεί μια μεγάλη μείωση στη σχέση συντάξεων /ΑΕΠ, και η σχέση αυτή θα παραμείνει σε χαμηλά επίπεδα μέχρι το 2060.
- Ένα ερώτημα που παραμένει αναπάντητο είναι πως θα χρηματοδοτηθούν οι στόχοι για πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ ως το 2022, αλλά και μετά, πολλώ δε μάλλον αν επαληθευτούν οι προβλέψεις του ΔΝΤ ότι αυτοί θα επιτευχθούν οριακά...
Τα πλεονάσματα στα οποία έχει συμφωνήσει η κυβέρνηση, και για τα οποία το ΔΝΤ λέει ότι θα επιτευχθούν οριακά, δημιουργούνται κατά 50% από τις συμφωνημένες μειώσεις συντάξεων και κατά 50% από τους υπέρογκους φόρους. Το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα της κυβέρνησης προβλέπει ετήσιες περικοπές των συντάξεων 2,9 δισεκατομμυρίων ευρώ μέχρι το 2022. Μιλάμε συνολικά για εξοικονόμηση 11,6 δισ ευρω. Από που θα βρεθούν αυτά τα χρήματα ;
Ακόμη και αν οι Ευρωπαίοι δώσουν στον κ. Τσίπρα αυτό που ζητάει, επειδή έχουν μπροστά τους Ευρωεκλογές, και άλλα σοβαρότερα προβλήματα από την Ελλάδα, όπως η Ιταλία, και πάλι το πρόβλημα θα σκάσει στα χέρια της επόμενης κυβέρνησης. Διότι όπως σας είπα, η μείωσή τους προβλέπεται να χρηματοδοτήσει το 50% των πλεονασμάτων 3,5% του ΑΕΠ, για την περίοδο 2019-2022 στα οποία έχει δεσμευθεί ο ίδιος.
- Επομένως, μπορεί να βρεθούμε κάποια στιγμή αντιμέτωποι ξανά με αυξήσεις φόρων;
Είτε θα πρέπει να κοπούν οι συντάξεις, είτε να αυξηθούν κι άλλοι οι φόροι, θαύματα στη πραγματική οικονομία δεν γίνονται. Εκτός εάν έρθει θεαματική ανάπτυξη, που όμως δεν διαφαίνεται. Οι πολύ χαμηλές προβλέψεις του ΔΝΤ για ρυθμό ανάπτυξης μόλις 1,2% το 2023, λένε από μόνες τους πολλά.
Τι σημαίνουν όλ' αυτά; Ότι το μέσο κατά κεφαλήν εισόδημα της Ελλάδας, που σε μονάδες αγοραστικής δύναμης, βρίσκεται στα 25.879 δολάρια, και με αυτούς τους ρυθμούς σύντομα θα μας ξεπεράσουν χώρες όπως Ρουμανία, και Βουλγαρία, θα αναπτύσσεται με πολύ αργό ρυθμό. Χαμηλή ανάπτυξη σημαίνει με τη σειρά της, αργή μείωση στη δημιουργία καλα αμειβομένων θέσεων πλήρους απασχόλησης, άρα χαμηλές ασφαλιστικές εισφορές, δηλαδή έλλειψη πόρων για το Ασφαλιστικό, όταν αυτό καλείται ταυτόχρονα να καταβάλει συντάξεις, οι οποίες ως ποσοστό του ΑΕΠ είναι οι υψηλότερες στην ΕΕ.
Προσθέστε τώρα στα παραπάνω ότι 400-500.000 από τους πιο ποιοτικούς Ελληνες επιστήμονες έχουν φύγει στο εξωτερικό, το γεγονός ότι οι ετήσιοι θάνατοι ξεπερνούν τις ετήσιες γεννήσεις, όπως και τις προβολές για το δημογραφικό τα επόμενα χρόνια, και έχετε τη πλήρη εικόνα.
Δεν βγαίνει αυτή η άσκηση, πως να το κάνουμε ; Είναι πιο δύσκολο και από το να προσπαθεί κάποιος να πουλήσει πάγο στους Εσκιμώους...
- Συνεπώς ακόμη και αν δεν περικοπούν τον Ιανουάριο οι συντάξεις, η περικοπή τους θεωρείται μαθηματικά βέβαιη, αυτό λέτε;
Το ελληνικό σύστημα συντάξεων είναι το πιο αποτυχημένο στον κόσμο. Στην Ελλάδα παίζουμε ακόμη τη κολοκυθιά, αντί να πούμε την αλήθεια στη κοινωνία ότι για να πληρωθούν οι συντάξεις πρέπει να υπάρξει παραγωγή, και όσο αυτή δεν έρχεται, τόσο θα πλησιάζει η ημέρα που το σύστημα δεν θα μπορεί να τις καταβάλει ή θα αρχίσουμε να συζητάμε για νέες περικοπές, κ.ό.κ.
Αλλά η κυβέρνηση αντί να ανησυχεί κατά πόσον το ασφαλιστικό είναι βιώσιμο, ανησυχεί κατά πόσο οι δανειστες μας θεωρούν ότι είναι βιώσιμο. Δηλαδή αν εκείνοι πέσουν έξω στις προβλέψεις τους, θα μας αποζημιώσουν για αυτό ; Εμείς θα πληρώσουμε με νέες περικοπές.
Έπειτα, ήδη όσοι συνταξιοδοτούνται μετά τον Μάιο του 2016, εισπράττουν ήδη χαμηλότερες συντάξεις. Αν δεν μειωθούν λοιπόν οι συντάξεις, προκύπτει μια κατάφωρη αδικία μεταξύ όσων πρόλαβαν και όλων των υπολοίπων που δεν πρόλαβαν. Μεταξύ αυτών που δουλεύουν και εισφέρουν ακόμη, και αυτών που πήραν εξιτήριο. Θεσμοθετείται η αδικία.
Πιστεύω ότι η κοινωνία είναι ώριμη για να δούμε επιτέλους τις συντάξεις από τη σκοπιά των νέων και όχι των συνταξιούχων. Όταν ένας νέος άνθρωπος συνειδητοποιήσει ότι πληρώνει πολύ λιγότερες εισφορές, ενώ τα λεφτά του θα πηγαίνουν σε ένα δικό του ατομικό λογαριασμό, και ήδη από τον πρώτο χρόνο, θα γνωρίζει πψς δίπλα στο όνομά του, αυτά θα αθροίζονται και θα αποδίδουν, τότε θα αλλάξει γνώμη για το συνταξιοδοτικό. Σήμερα δικαίως πιστεύει ότι πετάει χρήματά του σε ένα πηγάδι δίχως πάτο.
Σας θυμίζω τη πρόταση που έχουμε αναπτύξει από κοινού με τον Πλάτωνα Τήνιο και τον Γ.Συμεωνίδη στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς, και η οποία δείχνει ότι με μειωμένες εισφορές κατά 30%, και με ένα συνδυασμό διανεμητικού και κεφαλαιοποιητικού συστήματος, μπορούμε να προσφέρουμε ποσοστά αναπλήρωσης κοντά στο 55%, χωρίς να απαιτείται κρατική χρηματοδότηση.
Παρ' όλα αυτά, το σίριαλ που θα παίζει στην Ελλάδα τους προσεχείς μήνες, θα είναι η περικοπή ή μη των συντάξεων. Η' όπως έχουμε πει και παλαιότερα, με την ολιγόμηνη αναβολή των περικοπών, η κυβέρνηση αποφεύγει το πολιτικό κόστος και απλά μεταθέσει το πρόβλημα στην επόμενη.
Πρέπει απαραιτήτως μετά τις εκλογές να κάνουμε ως χώρα μια σοβαρή συζήτηση για την δομή και λειτουργία συνολικά του συστήματος συντάξεων.
Πηγή: Liberal.gr, Ινφογνώμων Πολιτικά
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Εν Πειραιεί τη 18η Οκτωβρίου 2018
«ΑΣΚΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ» Ή ΑΣΚΗΣΗ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΥ ΣΥΓΚΡΗΤΙΣΜΟΥ;
Ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα στη ζωή της Εκκλησίας ήταν και είναι η διάκριση μεταξύ γνησίας και νόθης πνευματικότητος. Μελετώντας τα αγιογραφικά κείμενα και τα συγγράμματα των αγίων Πατέρων μας διαπιστώνουμε ότι στη ζωή της Εκκλησίας, ήδη από τα πρώτα βήματά της, από την εποχή των αποστολικών χρόνων, εμφανίστηκε παράλληλα με την γνήσια πνευματικότητα, που είναι προϊόν και καρπός του αγίου Πνεύματος και μία άλλη «πνευματικότητα», νόθη και κίβδηλη, που εμπνέεται από το σατανά, με σκοπό την παραπλάνηση των πιστών. Όπως μας πληροφορούν οι Πράξεις και οι παύλειες Επιστολές, οι νεοφώτιστοι μετά το βάπτισμά τους ελάμβαναν υπερφυσικά χαρίσματα, έτσι ώστε να γίνεται αισθητή η παρουσία του αγίου Πνεύματος στα μέλη της Εκκλησίας, αλλά και στους εκτός αυτής. Ένα από αυτά τα υπερφυσικά χαρίσματα ήταν και το λεγόμενο χάρισμα της «διακρίσεως των πνευμάτων», για το οποίο κάνει λόγο ο απόστολος στην Α΄ προς Κορινθίους επιστολή του: «άλλω δε ενεργήματα δυνάμεων, άλλω δε προφητεία, άλλω δε διακρίσεις πνευμάτων, ετέρω δε γένη γλωσσών, άλλω δε ερμηνεία γλωσσών», (12,10). Στους χαρισματούχους αυτούς δηλαδή είχε δοθεί το ειδικό χάρισμα, να μπορούν να διακρίνουν τους αληθινούς προφήτες και διδασκάλους από τους απατεώνες και τα πραγματικά χαρίσματα του αγίου Πνεύματος από τα ψεύτικα, που κρύβουν απατηλάτην πλάνη.Το ίδιο πρόβλημα επισημαίνει και ο ευαγγελιστής Ιωάννης, ο οποίος μας παραγγέλλει «δοκιμάζετε τα πνεύματα ει εκ του Θεού εστίν» (Α΄Ιωαν.4,1).Μας προτρέπει δηλαδή να εξετάζομε και να διακρίνομε τους ανθρώπους, που εμφανίζονται εμπνεόμενοι από το άγιο Πνεύμα, εάν πράγματι προέρχονται από τον Θεόν. Εάν μελετήσουμε επίσης τα ασκητικά κείμενα, (Γεροντικό, Ευεργετινός κ.α.), θα συναντήσουμε πάμπολλες διηγήσεις μεγάλων ασκητών, οι οποίοι, επειδή κάποτε υπερηφανεύθηκαν και νόμισαν ότι έφθασαν σε μεγάλα μέτρα αρετής και αγιότητος, παραχώρησε ο Θεός και έπεσαν σε πλάνη και δέχθηκαν δήθεν αποκαλύψεις, οράματα και νόθες πνευματικές εμπειρίες, ως προερχόμενες από τον Θεό, ενώ στην πραγματικότητα ήταν απάτες και τεχνάσματα των δαιμόνων. Για παράδειγμα, ο Άγιος Ιωάννης ο Κασσιανός διηγείται ότι ο αββάς Ήρων, αν και δαπάνησε πενήντα χρόνια σε αυστηρή άσκηση, όμως κάποτε υπερηφανεύτηκε και πίστευσε στους ιδικούς του λογισμούς, χωρίς να τους θέσει υπό την κρίση των πνευματικών του Πατέρων. Το αποτέλεσμα ήταν ότι εξαπατήθηκε από το διάβολο, ο οποίος εμφανίστηκε σ’ αυτόν ως «άγγελος φωτός» και τον έπεισε να αυτοκτονήσει, πέφτοντας σ’ ένα βαθύ πηγάδι. Κλασικά παραδείγματα νόθης πνευματικότητος στην εποχή μας συναντούμε στις λεγόμενες «χαρισματικές κινήσεις» του προτεσταντικού χώρου, όπως η «Ελευθέρα Αποστολική Εκκλησία της Πεντηκοστής» και άλλες ομάδες του αποκρυφιστικού πλέγματος της «Νέας Εποχής», οι οπαδοί των οποίων ισχυρίζονται ότι έλαβαν το χάρισμα της γλωσσολαλιάς, ή άλλα χαρίσματα, κατά παρόμοιο τρόπο, όπως οι άγιοι απόστολοι την ημέρα της Πεντηκοστής.
Ωστόσο το φαινόμενο της νόθης πνευματικότητος δεν απουσιάζει δυστυχώς και από τον Ορθόδοξο εκκλησιαστικό χώρο. Και ακριβώς μια τέτοια περίπτωση, με πολύ πόνο ψυχής και συνοχή καρδίας, ερχόμαστε να επισημάνουμε στην παρούσα ανακοίνωσή μας με σκοπό την έγκαιρη ενημέρωση και προφύλαξη του πιστού λαού του Θεού. Πρόκειται για την μοναχή ονόματι Γαβριηλία Παπαγιάννη (1897-1992), της οποίας τον βίο, τις δήθεν ιεραποστολικές δραστηριότητες και την διδασκαλία δημοσιεύει σε ογκώδες βιβλίο, (500 σελίδων περίπου), κάποια άλλη μοναχή, προφανώς υποτακτική της, ονόματι και αυτή Γαβριηλία με τίτλο: «Η Ασκητική της αγάπης». Το εν λόγω βιβλίο μελέτησε ενδελεχώς ο π. Βασιλειος Σπηλιόπουλος, ο οποίος στη συνέχεια δημοσίευσε μια ευστοχότατη και απόλυτα τεκμηριωμένηκριτική με τίτλο: «Κρίσεις και σχόλια στο περιεχόμενοτου βιβλίου ‘Ασκητική της αγάπης’». Την κριτική προλογίζει ο αρχ. π. Σαράντης Σαράντος. Η πνευματική ζημία που προήλθε από την κυκλοφορία του βιβλίου αυτού είναι ανυπολόγιστη, δεδομένου ότι σήμερα διανύει την 13η έκδοσή του και έχει ήδη χρησιμοποιηθεί σε πολλές ενορίες ως εγχειρίδιο κατηχητικών σχολείων. Στις γραμμές που ακολουθούν θα προχωρήσουμε σε ένα σύντομο σχολιασμό του βιβλίου, αφού προηγουμένως παραθέσουμε μερικά βιογραφικά στοιχείατης εν λόγω μοναχής.
Η Γερόντισσα Γαρβιηλία γεννήθηκε στις 15 Οκτωβρίου του 1897 στην Κωνσταντινούπολη από εύπορους γονείς. «Ήταν το τέταρτο και το τελευταίο παιδί της οικογενείας. Από τα αδέλφια της η μεγάλη, η Βασιλική, ήταν εκείνη που της πρωτομίλησε για τον Θεό. Μαζί με τα παραμύθια που της διάβαζε, της έλεγε ιστορίες από το Ευαγγέλιο και την Παλαιά Διαθήκη». (Ιστ. «Διακόνημα»). Σπούδασε Γεωπονία στην Ελβετία, αλλά είχε αναπτύξει με τα φυτά «μεταφυσική σχέση», αφού «κυριολεκτικά μέχρι το τέλος της ζωής της «μιλούσε» μαζί τους και λες κι έβλεπες κάθε φορά την ανταπόκριση τους» (όπου ανωτ.). Μετά το θάνατο της μητέρας της το 1954 πήγε ως ιεραπόστολος στην Ινδία, την οποία αγάπησε με πάθος. Αλλά, στην αχανή αυτή χώρα, όπου έμεινε 5 χρόνια, εργάστηκε περισσότερο φιλανθρωπικά, παρά ιεραποστολικά, αφού «ποτέ δεν μιλούσε σε άλλους για τον Χριστό, αν δεν της το ζητούσαν οι ίδιοι» (όπου ανωτ.)! Επίσης εκεί γνωρίστηκε και ανέπτυξε φιλίες με την «μητέρα Τερέζα, Sivananda, Baba Amte» (όπου ανωτ.) και γνωστούς γκουρού του Ινδουισμού και του Βουδισμού, τους οποίους μνημονεύει στο σύγγραμμά της η υποτακτική της.
Από την μελέτη της κριτικής του π. Βασιλείου και ιδιαιτέρως των αποσπασμάτων του βιβλίου, διαπιστώσαμε ότι στο εν λόγω βιβλίο κυριαρχεί από την αρχή ως το τέλος το στοιχείο του θρησκευτικού συγκρητισμού και του Διαθρησκειακού Οικουμενισμού, ενώ παράλληλα ακυρώνεται η μοναδικότητα του Θεανδρικού προσώπου του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο Οποίος ισοπεδώνεται και τοποθετείται στο ίδιο επίπεδο με τους άλλους αρχηγούς θρησκειών. Παράλληλα μέσω λόγων και πράξεων της Γερόντισσας γίνεται μια έντεχνη και μεθοδική προσπάθεια έμμεσης προβολής των βασικών δογματικών διδασκαλιών του Ινδουϊσμού και του Γκουρουϊσμού και των πρακτικών του. Σύμφωνα με μια γενική εκτίμηση του συγγραφέως της κριτικής, «το βιβλίο αυτό στοχεύει στην προώθηση του λαϊκού Οικουμενισμού, στην προώθηση δηλαδή ανάμεσα στους απλούς Ορθοδόξους Χριστιανούς, κληρικούς και λαϊκούς, της διδασκαλίας ότι όλες οι θρησκείες κατέχουν μέρος της αληθείας και συνεπώς, όχι μόνο δεν δικαιούμεθα να απορρίπτουμε τις διάφορες διδασκαλίες τους, αλλά έχουμε χρέος ιερό να τις αποδεχθούμε, ώστε να φθάσουμε κάποτε στην επιθυμητή, για τους φορείς αυτής της ιδέας, ένωση όλων των θρησκειών σε μία. Αποτελεί, άρα, πράξη μίσους, φανατισμού η ‘φονταμενταλισμού’, κατά τη μοντέρνα ορολογία, και μισαλλοδοξίας η εμμονή στα δόγματα, τους κανόνες και τις παραδόσεις της Εκκλησίας μας και η απόρριψη των υπολοίπων ομολογιών και δοξασιών, φαινόμενο που, κατά τη συγγραφέα, οφείλεται σε διάφορα κόμπλεξ και φοβίες που μας διακατέχουν», (σελ.4). Ο συγγραφέας της κριτικής, προκειμένου να τεκμηριώσει το παρά πάνω γενικό συμπέρασμα, παραθέτει στη συνέχεια ένα πλήθος περιπτώσεων λόγων και πράξεων της Γερόντισσας, (με πλήθος παραπομπών), που αποδεικνύουν «την ύπαρξη ενός ανελέητου και νεοεποχίτικου συγκρητισμού, όσο και τις πλάνες των ανατολικών θρησκειών, οι οποίες είναι διάσπαρτες σ’ όλο το βιβλίο, ‘μεταμφιεσμένες’ επιμελώς σε Ορθόδοξη πνευματικότητα»,(σελ.4).
Πιο συγκεκριμένα:
Γίνεται αναφορά «σε πάμπολλους αλλοθρήσκους και ετεροδόξους φίλους της Γερόντισσας, με τους οποίους διατήρησε σχέσεις σ’ όλη της τη ζωή, χωρίς ωστόσο να τους μεταστρέψει, ή έστω να καταβάλει την παραμικρή προσπάθεια. Αντίθετα, τους θεωρεί συχνά και ως αγίους (π.χ. σελ. 212 και 407) ή υπόδειγμα χριστιανών (σ. 72) και γι’ αυτό συνομιλεί μαζί τους για τον Θεό, (για ποιο Θεό άραγε;)», (σελ.4).
Γίνεται αναφορά για «τη στενή σχέση της Γερόντισσας με την αίρεση των Κουακέρων», (σελ.5). Οι Κουάκεροι είναι μέλη μιας Χριστιανικής Αντιτριαδικής Ομολογίας που φέρει την ονομασία «Θρησκευτική Κοινωνία των Φίλων» και ιδρύθηκε τον 17ο αιώνα στην Αγγλία από έναν περιπλανώμενο ιεροκήρυκα,τον Τζορτζ Φοξ. Κατά τον συγγραφέα της κριτικής «το έργο τους, [των Κουακέρων], στη Θεσσαλονίκη διαφημίζεται ως σπουδαίο, ενώ η ίδια, [η Γερόντισσα], κατέχει θέση διευθύντριας στη σχολή τους, αλλά και διδασκάλου του Ευαγγελίου. Ποιός αφελής θα μπορούσε ποτέ να πιστεύσει, πως αν οι απόψεις της και η ερμηνεία που έδιδε στο Ευαγγέλιο δεν ταυτίζονταν απόλυτα μ’ αυτές της αιρέσεως, θα της εμπιστεύονταν τις δύο αναμφισβήτητα πιο ευαίσθητες θέσεις σε τέτοια αντιτριαδική αίρεση; Παράλληλα, δίδεται στον αναγνώστη η εσκεμμένη εντύπωση πως οι Κουάκεροι είναι ομάδα Ορθοδόξων χριστιανών με σπουδαίο μάλιστα έργο και δραστηριότητες, εντύπωση εσφαλμένη και άκρως επικίνδυνη, ακόμα και προσηλυτιστική».
Επίσης στο κρινόμενο βιβλίο,(σελ. 50-51),«γίνεται σύγκριση γκουρουϊστικών τεχνικών με Ορθόδοξες απόψεις. Θεωρεί δηλαδή η Γερόντισσα πως στον Ορθόδοξο Μοναχισμό, όπως και στον Ινδουϊστικό, είναι σύνηθες φαινόμενο η προσπάθεια του ασκητού να γίνεται αόρατος από τούς ανθρώπους, πράγμα εντελώς ξένο και άγνωστο στη δική μας ασκητική παράδοση. Στη σελ. 53 συγκρίνεται και η ινδουϊστική με την Ορθόδοξη λατρεία, χωρίς να απουσιάζει από τον κατάλογο των ‘ομοιοτήτων’ και η διαρκής επίκληση του ονόματος του Θεού, που δήθεν υπάρχει και στις δύο λατρείες, με μοναδική διαφορά το όνομα του Θεού, που ο ασκητής επικαλείται. Φυσικά, η διαφορά είναι πολύ πιο ουσιαστική, ενώ έντεχνα περνά και πάλι το μήνυμα ότι όλες οι θρησκείες έχουν την αλήθεια, με μόνη διαφορά το όνομα, που προσδίδουν στο Θείο», (σελ.6). Μ’ ένα ιδιαίτερο τρόπο παραλληλίζονται η νοερά προσευχή με τη γιόγκα και τον διαλογισμό και με έμφαση τονίζονται οι εξωτερικές ομοιότητες μεταξύ των δύο αυτών πρακτικών.
Παρά κάτω γίνεται λόγος για την προσκύνηση των τζαμιών και ότι αυτή «δεν αντιβαίνει στο πνεύμα του βιβλίου, αφού οι Μουσουλμάνοι, οι Ινδουϊστές αλλά και οι Εβραίοι έχουν τον Θεό μέσα τους και οδηγούνται από το ίδιο πνεύμα του Θεού, όπως η ίδια η Γαβριηλία υποστηρίζει», (σελ.6). Συγκεκριμένα γράφεται επί λέξει: «Μου έλεγαν πολλές φορές: Γιατί θεωρείς τους Ινδούς σαν δικούς σου, ή τους Μουσουλμάνους, ή τους Εβραίους; Μα γιατί εγώ βλέπω τον ίδιο τον Χριστό μέσα τους, που ίσως συνειδητά δεν τον γνώρισαν ακόμα… Και έβλεπα πολλούς από αυτούς με τις πράξεις τους να κάνουν αυτό που τους οδηγούσε να κάνουν το πνεύμα του Θεού…»,(σελ. 325).
Παρά κάτω αναφέρει ένα ακόμη παράδειγμα θρησκευτικού συγκρητισμού: Η συγγραφέας του βιβλίου θέλει να περάσει το μήνυμα ότι «εκείνο που σώζει είναι η λιτότητα, η πτωχεία και η στενή οδός, η οποία όμως, συγκεκαλυμμένα παρακάτω, βιώνεται και στα ορθόδοξα μοναστήρια και στα Άσραμ», (σελ. 7). Γράφεται επί λέξει: «Μα το είπε ο Κύριος. Στενή η οδός η άγουσα στην αλήθεια… Και με πήγε με το χέρι του. Και πάλι την άλλη μέρα αλλού και αλλού, στο νοσοκομείο ενός μεγάλου κοινοβίου με μοναχούς, όπου και εκεί ήταν όλα λιτά, όπως στα δικά μας μοναστήρια…» (σελ. 245-246).
Παρά κάτω, (σελ.9), επισημαίνει ότι στο βιβλίο (σελ. 288), «παρερμηνεύεται η αγάπη που οφείλουμε προς όλους και προβάλλεται η Γερόντισσα ως ομολογήτρια της πίστεως, ενώ όσοι διαφωνούν ονομάζονται διώκτες της αγάπης» και θεωρούνται ως φανατικοί, φονταμενταλιστές, φοβισμένοι, άπιστοι, μισαλλόδοξοι κ.λ.π. Προβάλλεται δηλαδή η γνωστή,οικουμενιστικού τύπου αγάπη, εν ονόματι της οποίας αποκρύπτεται η εν Χριστώ αλήθεια, τοποθετείται στο ίδιο επίπεδο με το ψεύδος των θρησκειών του κόσμου, ενώ παράλληλα καταβάλλεται προσπάθεια να έρθουν σε κοινωνία «αγάπης» η αλήθεια με το ψεύδος, το φως με το σκότος, αγνοώντας τον λόγο του αποστόλου: «μη γίνεσθε ετεροζυγούντες απίστοις, τις γαρ μετοχή δικαιοσύνη και ανομία; τις δε κοινωνία φωτί προς σκότος;», (Β΄ Κορ.6,14).
Παρά κάτω, (σελ.10), κάνει λόγο για την αντιστροφή των χριστιανικών όρων, που είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά γνωρίσματα της ιδεολογίας της Νέας Εποχής και ότι αυτό το φαινόμενο της αντιστροφής το συναντούμε συχνά στο κρινόμενο βιβλίο. Γράφει: «Παίρνουν π.χ. τον όρο προσευχή και τον ταυτίζουν με το περιεχόμενο του όρου διαλογισμός για να ελκύσουν τα ανυποψίαστα θύματά τους ευκολώτερα, κάμπτοντας πιθανούς ενδοιασμούς και παρασύροντας, ει δυνατόν, και τους εκλεκτούς, αφού γίνεται λόγος για χριστιανικές αρετές και μεθόδους. Το φαινόμενο της αντιστροφής είναι πολύ σύνηθες και στο βιβλίο αυτό. Με έξυπνο ομολογουμένως τρόπο, ετοιμάζεται ο αναγνώστης να δεχθεί την ινδουϊστική φιλοσοφία και ζωή, εφόσον μάλιστα παρουσιάζεται ως γνήσια μορφή Ορθοδόξου πνευματικότητος, κατηχείται και σταδιακά μυείται, ακουσίως μάλιστα, σ’ αυτήν και κινδυνεύει να απομακρυνθεί από τη ζωή της Εκκλησίας, ή να παραμείνει τυπικά σ’ αυτή, προσκυνώντας άλλους θεούς, δαίμονες στην πραγματικότητα, που θα αποκτούν αυξανόμενη εξουσία πάνω του, αποξενώνοντάς τον από τη Θεία Χάρη και αμαυρώνοντάς του τον χιτώνα του Βαπτίσματος», (σελ.10).
Παρά κάτω,(σελ. 13),στο κεφάλαιο περί της ολιστικής θεωρήσεως του κόσμου, που ως γνωστόν αποτελεί βασικό δόγμα της Νέας Εποχής, αποδεικνύει ότι η Γερόντισσα ήταν βαθιά διαποτισμένη από την πεπλανημένη αυτή διδασκαλία. Γράφει: «Ίσως και πάλι φαντάζουν υπερβολικές οι σκέψεις μας σε μερικούς. Αυτοί όμως ας μας εξηγήσουν γιατί η Γερόντισσα μας παροτρύνει: ‘Αγαπήσεις Κύριον τον Θεόν σου εξ’ όλης της ψυχής και εξ’ όλης της καρδίας σου και εξ’ όλης της διανοίας σου’ και σπεύδει να επεξηγήσει: ‘το σύμπαν δηλαδή’; (σελ. 199). Άρα, κατ’ αυτήν, ταυτίζεται το σύμπαν με τον Θεό, η κτίσις με τον Κτίσαντα, γεγονός που αποδεικνύει την υιοθέτηση εκ μέρους της τής ολιστικής θεωρήσεως του κόσμου».
Για να μην μακρηγορούμε, ο π. Βασίλειος αναφέρει στη συνέχεια πάμπολλες περιπτώσεις από το κρινόμενο βιβλίο,όπου αποδεικνύει ότι η Γερόντισσα προβάλλει ξεκάθαρα νεοεποχίτικες ιδέες και πρακτικές, ως δήθεν Ορθόδοξες, όπως είναι η χορτοφαγία, η γλωσσολαλιά, η Yama, η ανυπαρξία και η νέκρωση, ο διαλογισμός, η θετική σκέψη, η συμπαντική ενέργεια, αλλά και η προβολή πολλών δεισιδαιμονικών πρακτικών. Επιστέγασμα όλων αυτών ο ισχυρισμός της ότι είχε και «ιαματικό χάρισμα», «θεραπεύοντας» με τα χέρια της, τα οποία «έκαιγαν και κοκκίνιζαν τάχα από το Άγιο Πνεύμα».
Περαίνοντας την αναφορά μας, θέλουμε να συγχαρούμε τον π. Βασίλειο για την άριστη κριτική παρουσίασή του και να επισημάνουμεστον πιστό λαό του Θεού, ότι το εν λόγω βιβλίο περιέχει πλάνες, που προέρχονται από τον χώρο της παναιρέσεως του Οικουμενισμού με έντονο το στοιχείο του θρησκευτικού συγκρητισμού.Ως εκ τούτου είναι μεγάλος ο κίνδυνος,από ενδεχόμενη ανάγνωσή του,να αλλοιωθεί το Ορθόδοξο φρόνημά των πιστών και να παρασυρθούν σε συγκρητιστικές θεωρίες και αντιλήψεις, που θα τους οδηγήσουν μακριά από την σωστική αγκαλιά της Εκκλησίας μας, στην οποία, και μόνον, υπάρχει σωτηρία,ενώ έξω από αυτή υπάρχει ο όλεθρος και η καταστροφή. Ο κίνδυνος είναι ιδιαίτερα μεγάλος για τους πιστούςεκείνους, που δεν γνωρίζουν επαρκώς την Ορθόδοξη δογματική διδασκαλία της Εκκλησίας μας και κατ’ επέκταση, δεν μπορούν να διακρίνουν με σαφήνεια την αλήθεια της Ορθοδοξίας από το ψεύδος της αιρέσεως. Και επειδή σήμερα ο πιστός λαός του Θεού στη μεγάλη πλειοψηφία του παραμένειδυστυχώς, από ραθυμία και αμέλεια,ακατήχητος και δεν διαθέτει τις κατάλληλες προϋποθέσεις, γι’ αυτό και δεν συνιστούμε την ανάγνωση του βιβλίου αυτού. Είναι όντως λυπηρό το γεγονός ότι ο μισόκαλος διάβολος κατορθώνει στις έσχατες και αποκαλυπτικές ημέρες μας να πλανήσει «ει δυνατόν και τους εκλεκτούς», (Ματθ.24,24), πρόσωπα δηλαδή που προέρχονται από τον χώρο του Μοναχισμού, ο οποίος αποτελεί το καύχημα της Εκκλησίας, ό,τι εκλεκτότερο έχει να παρουσιάσει σήμερα η Εκκλησία. Και ας μην ξεχνούμε ότι τα σκοτεινά κέντρα της «Νέας Εποχής» δεν στοχεύουν να αδειάσουν οι Εκκλησίες, αλλά να είναι γεμάτες με πιστούς, με αλλοιωμένο όμως φρόνημα και με νόθη «πνευματικότητα».
Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών
Την Τετάρτη 18 Οκτωβρίου, στις 19.00, πραγματοποιήθηκε στην Αίθουσα Εκδηλώσεων του 4ου Γυμνασίου Γιαννιτσών Ημερίδα για το Μάθημα των Θρησκευτικών με ομιλητές τον κ. Ηρακλή Ρεράκη, καθηγητή Παιδαγωγικής της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και Πρόεδρο τής Πανελληνίου Ενώσεως Θεολόγων (ΠΕΘ) και τον κ. Ιωάννη Κουρεμπελέ, καθηγητή Δογματικής και Συμβολικής Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ., Αντιπρόεδρο της ΠΕΘ.
Συντονιστής της Ημερίδας ήταν ο Πρωτοπρεσβύτερος Ελευθέριος Χαραλαμπίδης, Δρ. Θεολογίας, Υπεύθυνος Τύπου της Ιεράς Μητροπόλεως Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας. Η εκδήλωση διοργανώθηκε από την Ι. Μητρόπολη Εδέσσης, την Πανελλήνιο Ένωση Θεολόγων, τους Συλλόγους γονέων και κηδεμόνων του 4ου Γυμνασίου και του 8ου Δημοτικού Σχολείου Γιαννιτσών, την Ιστορική και Λαογραφική Εταιρία Γιαννιτσών «ο Φίλιππος» και τους Συλλόγους Πολυτέκνων και Τριτέκνων Γιαννιτσών.
Κατά την έναρξη της Ημερίδας ο Πρόεδρος της Ι.Λ.Ε.Γ. «ο Φίλιππος» κ. Κωνσταντίνος Κάμτσης απηύθυνε χαιρετισμό. Στην συνέχεια ο π. Ελευθέριος Χαραλαμπίδης μετέφερε της ευχές του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας κ. Ιωήλ, καθώς και την επιθυμία του να καταργηθούν τα Νέα Προγράμματα και Βιβλία Θρησκευτικών και να χρησιμοποιηθούν άλλα, σύμφωνα με την Ορθόδοξη διδασκαλία και Παράδοση που είναι και η παράδοση των ορθοδόξων μαθητών στους οποίους απευθύνονται.
Στη συνέχεια έκανε μια σύντομη εισαγωγή στο θέμα παρουσιάζοντας σημεία από την επιστολή που είχε αποστείλει στις 22 Σεπτεμβρίου 2015 ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος προς τον Πρωθυπουργό και τους Προέδρους των Κοινοβουλευτικών Ομάδων, με αφορμή τα νέα Προγράμματα Σπουδών για το μάθημα των Θρησκευτικών στα Δημοτικά, τα Γυμνάσια και τα Λύκεια. Μεταξύ άλλων, στην εν λόγω επιστολή, ο Μακαριώτατος έγραφε: «Μετά τα ανωτέρω προκύπτει ότι το μάθημα των Θρησκευτικών όντως δεν μετατράπηκε σε ''θρησκειολογία'', διότι και η ''θρησκειολογία'' είναι κλάδος της Θεολογικής επιστήμης. Απλώς το μάθημα καταργήθηκε και πρόκειται πλέον για ένα μη θεολογικό μάθημα...». Παρουσίασε επίσης ενδεικτικά αποσπάσματα από την πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (660/2018), που ακυρώνει, ως αντισυνταγματική, την απόφαση του Υπουργείου Παιδείας για την εφαρμογή των νέων Προγραμμάτων Σπουδών για το μάθημα των Θρησκευτικών. Ένας από τους λόγους που επικαλείται το Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) είναι ότι «φαλκιδεύεται ο επιβεβλημένος από τη συνταγματική αυτή διάταξη [άρθρο 16, παρ. 2 του Συντάγματος] σκοπός, η ανάπτυξη δηλαδή της ορθόδοξης χριστιανικής συνειδήσεως των μαθητών που ανήκουν στην επικρατούσα θρησκεία της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού».
Κατόπιν έλαβε τον λόγο ο κ. Ηρακλής Ρεράκης, ο οποίος ανέπτυξε διεξοδικά την προαναφερθείσα απόφαση του ΣτΕ, το οποίο δέχθηκε τα επιχειρήματα όσων προσέβαλαν την υπουργική απόφαση για την εφαρμογή των νέων Προγραμμάτων Σπουδών και τα ακύρωσε. Παρουσίασε επίσης το ιστορικό των νέων Προγραμμάτων από το έτος 2011 και εξής καθώς και τις μετά την ακύρωσή τους από το ΣτΕ εξελίξεις, όπως είναι η άρνηση του Υπουργείου Παιδείας να εφαρμόσει τις αποφάσεις του ΣτΕ, ενώ ήταν, ως διοικητική αρχή υποχρεωμένο να υπακούσει και να προσαρμοστεί σε αυτές. Αντ’ αυτού το Υπουργείο, βάζοντας νέο αριθμό ΦΕΚ και την υπογραφή του νέου Υπουργού στα ακυρωμένα από το ΣτΕ προγράμματα τα έθεσε εκ νέου σε ισχύ για το σχολικό έτος 2018-2019. Ο Πρόεδρος της ΠΕΘ τόνισε ότι κάποιοι γονείς έχουν στείλει εξώδικη επιστολή στην ΠΕΘ προειδοποιώντας ότι θα ασκήσουν μηνύσεις σε όσους συμβάλλουν στη διδασκαλία αυτών των Προγραμμάτων στα παιδιά τους με βάση το ΣτΕ, το οποίο αποφάνθηκε ότι μέσω αυτών ασκείται θρησκευτικός αποπροσανατολισμός, σύγχυση και θρησκευτικός προσηλυτισμός σε βάρος των παιδιών τους. Επισήμανε ακόμη ότι η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας το μόνο που ενέκρινε, σχετικά με το θέμα των Θρησκευτικών, ήταν η συνέχιση του διαλόγου με το Υπουργείο Παιδείας για τη διδακτέα ύλη, και ότι αποτελεί ψευδή και διαστρεβλωμένη πληροφόρηση αυτό που λέγεται από το Υπουργείο και ορισμένους κληρικούς ή λαϊκούς ότι η Εκκλησία ενέκρινε τα νέα Προγράμματα και τα Βιβλία των Θρησκευτικών. Στο πλαίσιο αυτό, μάλιστα, αναγνώστηκε πρόσφατο Δελτίο Τύπου της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, στο οποίο αναφέρεται ότι η Διαρκής Σύνοδος υπέδειξε στην Τριμελή Επιτροπή της Συνόδου που διεξάγει τον διάλογο με το Υπουργείο Παιδείας, να λαμβάνει υπόψη στο διάλογο με την πολιτεία τις κρίσεις και τις πρόσφατες αποφάσεις του ΣτΕ.
Ακολούθησε η εισήγηση του καθηγητή της Δογματικής και Συμβολικής Θεολογίας κ. Ιωάννη Κουρεμπελέ, ο οποίος, μετά από μια σύντομη εισαγωγή και ενδεικτικά παραδείγματα από τις πρόσφατες αποφάσεις του ΣτΕ, ανέλυσε θεολογικά συγκεκριμένη διδακτική ενότητα βιβλίου του Δημοτικού, όπου η ταυτότητα του Χριστού και η ιδιότητα της Θεοτόκου παρουσιάζονται με τρόπο που μπορεί να οδηγήσει τους μικρούς μαθητές σε σύγχυση, όσον αφορά την κατανόηση του χριστολογικού δόγματος της Εκκλησίας. Φάνηκε, έτσι, μέσα από ένα ενδεικτικό παράδειγμα, ότι στους φακέλους του Μαθήματος χρησιμοποιείται με αδόκιμο τρόπο η θεολογική ορολογία. Καταδείχθηκε, δηλαδή, εν προκειμένω ότι παραγκωνίζεται η ορθόδοξη έκθεση της Θεοτοκολογίας και προκρίνεται στο εν λόγω θέμα η μη ορθόδοξη θεολογική άποψη του Κορανίου για τον Χριστό και την Θεοτόκο. Εκ των πραγμάτων διαφάνηκε ότι δι᾿ αυτής της μεθοδολογίας ασκείται σύγχυση στον μαθητή και παρέχεται μη έγκυρη γνώση σχετικά με την ορθόδοξη παράδοση και την πνευματική της σημασία.
Μετά τις εισηγήσεις ακολούθησε εκτενής συζήτηση και κατάθεση προτάσεων από το ακροατήριο.
Την ημερίδα παρακολούθησαν οι Ιεροκήρυκες της Ιεράς Μητροπόλεως Εδέσσης Αρχιμ. Σάββας Αγιορείτης και Αρχιμ. Χρυσόστομος Πλίσκας, ο Αρχιερατικός Επίτροπος Γιαννιτσών Πρωτοπρ. Ιωάννης Σπυρίδης, κληρικοί της πόλεως και της περιοχής, εκπρόσωποι του Δημάρχου και του Δημοτικού Συμβουλίου Πέλλας, εκπαιδευτικοί της Πρωτοβάθμιας και της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, γονείς κ.ά.
Πηγή: Ιστογράφος
Οι καταστάσεις και οι –τουλάχιστον περίεργες– μεθοδεύσεις που ακολουθήθηκαν από την ελληνική κυβέρνηση για να φθάσουμε στην πατσαβούρα που λέγεται «Συμφωνία των Πρεσπών» μας αναγκάζουν να κάνουμε μια «τεχνοκρατική» προσέγγιση της όλης διαδικασίας.
Όπως αποκαλύφθηκε από τα πρακτικά που δημοσίευσε στα ελληνικά μεγάλη ημερήσια εφημερίδα, οι Σκοπιανοί είχαν τη χαρά να δουν τους πολιτικούς αρχηγούς όλων των κομμάτων να συνέρχονται δύο φορές και να συζητούν διεξοδικά το πλαίσιο λύσης του ονοματολογικού με την Ελλάδα, στο οποίο, ευφυώς πράττοντες, πρόσθεσαν τη «μακεδονική» γλώσσα και ταυτότητα. Ασχέτως των διαφωνιών και του αν τελικά η αντιπολίτευση επέλεξε την αποχή, σε πολιτικό επίπεδο υπήρχε ενημέρωση όλων των κομμάτων και για τις συνομιλίες και για τις θέσεις της ελληνικής πλευράς κατά τη διάρκεια των συνομιλιών.
Ας έλθουμε τώρα στην Ελλάδα.
Καμία ενημέρωση όχι στα κόμματα της αντιπολίτευσης, αλλά ούτε και του υπουργικού συμβουλίου.
Δηλαδή, ο Τσίπρας και ο Κοτζιάς συνεννοήθηκαν να προχωρήσουν στην υπογραφή αυτής της κατάπτυστης συμφωνίας, για την οποία αργά ή γρήγορα θα κληθούν να λογοδοτήσουν, γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων τους –για να το πω κομψά– τους πάντες: κυβέρνηση, αντιπολίτευση, και φυσικά τον ελληνικό λαό, από τον οποίο πρέπει να λαμβάνουν νομιμοποίηση για τις πράξεις τους. Και εξ όσων γνωρίζουμε, δεν υπήρχε στις προεκλογικές εξαγγελίες του ΣΥΡΙΖΑ κάποια δέσμευση ότι θα λύσει το ονοματολογικό σε ένα γενικό πλαίσιο, για να το επικαλεστεί και να μας πει ότι έχει νομιμοποίηση.
Άρα, το πρώτο συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι τα Σκόπια έχουν κουλτούρα λειτουργίας κράτους και όχι μπανανίας, στην οποία οι αποφάσεις σε ζητήματα εθνικά λαμβάνονται από δυο-τρία άτομα, ερήμην της αντιπολίτευσης και του λαού και ποιος ξέρει κάτω από ποιες και τι είδους πιέσεις ή ανταλλάγματα των ξένων, εκείνων ντε, που έκαναν παρέλαση από τα Σκόπια, για να περάσει το «Ναι» και να παγιοποιηθεί η παγίδα που θα καταστήσει διεκδικήσιμη την πραγματική Μακεδονία και φυσικά τη Θεσσαλονίκη, που είναι και το μεγάλο ζητούμενο.
Το δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι όλα αυτά δεν υπάρχουν στην Ελλάδα. Δηλαδή δεν υπάρχει αίσθηση και κουλτούρα θεσμικής λειτουργίας του κράτους, και φυσικά σεβασμού της βούλησης των πολιτών, που σε ποσοστό 70%, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις θέλει την ακύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών.
Πάμε τώρα στο επόμενο θέμα, αυτό της αποστασίας βουλευτών και στα Σκόπια και στην Ελλάδα.
Την ώρα που έχουν γραφτεί άρθρα για εμπλοκή ξένων υπηρεσιών στο θέμα, οι οποίες μοιράζουν δεκάδες εκατομμύρια για να βρεθούν οι «γενναίοι βουλευτές του VMRO-DPMNE», όπως τους αποκάλεσε προχθές ο Ζάεφ, που θα ψηφίσουν υπέρ της κύρωσης της συμφωνίας, παρατηρούμε αντίστοιχες κινήσεις και στο ελληνικό πολιτικό «γήπεδο».
Ήδη δύο γυναίκες υπουργοί της κυβέρνησης, με σκληρή δεξιά ιδεολογία και οι δύο και υπέρμαχοι μέχρι προχθές της Μακεδονίας, έχουν κάνει μια στροφή 360 μοιρών –που λέει και ο πτυχιούχος του Πολυτεχνείου πρωθυπουργός μας–, και μετά άλλη μια 180 μοιρών, και δηλώνουν (ή διαρρέεται) ότι θα ψηφίσουν τη συμφωνία-νεκροθάφτη της Μακεδονίας και της σκληρής αλήθειας.
Υπάρχουν και άλλοι γυρολόγοι της πολιτικής που δηλώνουν ή διαρρέουν ότι θα το πράξουν, ενώ στελέχη της κυβέρνησης επαίρονται ότι εκείνοι που θα υπερψηφίσουν τη συμφωνία, όταν θα έλθει για κύρωση στη Βουλή, θα είναι πολύ περισσότεροι από τον απαιτούμενο αριθμό των 150 βουλευτών.
Το θέμα του ονόματος της Μακεδονίας, της «μακεδονικής» γλώσσας και της εθνότητας, είναι πολύ-πολύ μεγαλύτερο από το μέγεθος των Σκοπίων, γεωγραφικό, πληθυσμιακό, οικονομικό και γεωπολιτικό.
Είναι ένα τεράστιο ζήτημα, όπως το Κυπριακό, που κι αυτό είναι πολύ μεγαλύτερο από το γεωγραφικό μέγεθος του νησιού.
Για το Κυπριακό, μέχρι να φτάσουμε στην κατάσταση που είμαστε σήμερα, με άμεσο τον κίνδυνο της κατάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας και της μετατροπής των Ελλήνων σε νεοπαγές «κυπριακό έθνος», που θα οδηγήσει στην εξάλειψη του Ελληνισμού από το νησί, είχαμε τα ακόλουθα:
Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, στις 29/11/2014, αναφερόμενος στις προσπάθειες της τότε κυβέρνησης Σαμαρά να εξασφαλίσει 180 βουλευτές, για να μην ζήσει η Ελλάδα την περιπέτεια που έζησε και συνεχίζει να ζει, είχε δηλώσει επί λέξει: «Διαδικασία εκτροπής η διαδικασία εκλογής Προέδρου, και πολιτικά ανήθικη η προσπάθεια να βρεθούν 180 βουλευτές»!
Τώρα, λοιπόν, με τις αποστασίες βουλευτών για να πουν «Ναι», κόντρα στη συνείδησή τους, τι είναι η διαδικασία; Ηθική;
Και να μην ξεχνάμε, όπως η Κύπρος την γλίτωσε παρά τρίχα στο Κραν Μοντανά, λόγω του ότι ο Ερντογάν δεν ήταν τόσο «ευλύγιστος» όπως οι δικοί μας –κατά Χάρβαρντ– «άσοι» της διαπραγμάτευσης, έτσι την γλίτωσε και η Μακεδονία, λόγω της επιμονής των Σλάβων των Σκοπίων να επιμένουν να τα θέλουν όλα, σε κάτι που δεν είναι.
Ως πότε όμως θα μας «προστατεύουν» οι άλλοι από επικείμενες εθνικές καταστροφές;
____
*Παράφραση από το έργο του νομπελίστα θεατρικού συγγραφέα Ντάριο Φο Η μαριχουάνα της μαμάς είναι πιο γλυκιά.
Πηγή: Pontos-News
Ἀνυποχώρητο τό Ὑπουργεῖο Παιδείας στήν ἀλλαγή τοῦ χαρακτῆρος τοῦ θρησκευτικοῦ μαθήματος τῶν ὀρθοδόξων μαθητῶν. Ἐπιμένει ὅλως παρανόμως, ἀντισυνταγματικῶς καί ἀντιθέτως πρός τό Εὐρωπαϊκό Δίκαιο νά ἐπιβάλει μέ κάθε τρόπο τά ἀπαράδεκτα νέα Θρησκευτικά. Κωφεύει στίς τόσες διαμαρτυρίες καί στήν ἀπαίτηση τῶν γονέων γιά τήν ὀρθόδοξη ἀγωγή τῶν παιδιῶν τους. Ἐμμένει στήν ἀνισόνομη μεταχείρησή τους ἔναντι τῶν μουσουλμάνων, τῶν ἑβραίων καί τῶν ρωμαιοκαθολικῶν μαθητῶν, στούς ὁποίους ἀναγνωρίζει μέ νόμο, τό δικαίωμα νά διδάσκονται μόνον τήν πίστη τους. Δέν ἐπιδεικνύει οὔτε τή δημοκρατική εὐαισθησία νά ἐφαρμόσει , ὅπως ὑποχρεοῦται, τίς ὑπ’ ἀριθμ. 660/2018 καί 926/2018 ἀποφάσεις τῆς ὁλομέλειας τοῦ Ἀνωτάτου Ἀκυρωτικοῦ Δικαστηρίου τῆς χώρας, τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας, οἱ ὁποῖες ἀκυρώνουν τά δικά του νέα Προγράμματα Σπουδῶν τοῦ μαθήματος τῶν θρησκευτικῶν. Τά ἀκυρώνουν ἀκριβῶς διότι εἰσήγαγαν στήν Ἐκπαίδευση Θρησκευτικό μάθημα ἀντιορθόδοξο καί ἀντισυνταγματικό. Μάθημα, πού ἐπιφέρει σύγχυση στούς μικρούς μαθητές τοῦ Δημοτικοῦ καί τοῦ Γυμνασίου καί ὁδηγεῖ στόν προσηλυτισμό τους στίς διάφορες αἱρέσεις καί στίς θρησκευτικές ἑτεροδιδασκαλίες.
Αὐθαιρετεῖ καί παρανομεῖ τό Ὑπουργεῖο Παιδείας. Ἐνεργεῖ ἀντιθέτως πρός τό Σύνταγμα καί τούς νόμους τοῦ Κράτους. Παραβαίνει τήν ἀρχή τῆς ἰσονομίας καί ἰσοπολιτείας. Καί ἐπιπλέον ὁ Ὑπουργός Παιδείας κος Γαβρόγλου ἐμφανίζεται νά ἀπειλεῖ τούς ἐκπαιδευτικούς μέ τή δήλωσή του «Ὅσοι θεολόγοι δέν διδάξουν τά νέου τύπου θρησκευτικά στά σχολεῖα, δρόμο!» Παρανομεῖ ὁ κ. Ὑπουργός. Καί ἐπιδιώκει τήν ἐπιβολή τῆς παρανομίας του ἐπισείοντας στούς ἐκπαιδευτικούς τήν μεγίστη τῶν ποινῶν.
Εἶναι ξεκάθαρη πλέον ἡ στοχοθεσία του. Ἐπιδιώκει νά ἀποκόψει τή νέα γενιά ἀπό τήν κυριότερη ρίζα τοῦ ἔθνους μας, τήν Ὀρθοδοξία. Αὐτή, πού ὑπῆρξε μητέρα, πνευματική τροφός καί ὁδηγός τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Αὐτή, τόν διατήρησε καί τόν ἔκανε νά μεγαλουργήσει.
Τήν ἐπικινδυνότητα τῶν νέων Θρησκευτικῶν ἐπεσήμανε ἀπό τό 2016 ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερώνυμος μέ τήν ἔκφραση: «Τά καινούρια προγράμματα… ἔπεισαν ὅτι δέν πρόκειται γιά θρησκευτικά, ἀλλά γιά ἐπιχείρηση ἀλλοιώσεως τῆς πίστεως μας». Καί διευκρίνισε: «Δέν μπορεῖ νά ἐκριζώνεται ἡ θεολογική ἐπιστήμη ἀπό τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν, προκειμένου τό μάθημα νά ὑπηρετήσει σκοπούς πολιτικῆς καθοδηγήσεως». Ὅτι ἀντιμετωπίζουν ἔτσι τά θρησκευτικά οἱ κυβερνῶντες προκύπτει καί ἀπό τήν προοπτική τους νά ἀναθέσουν τή διδασκαλία τους σέ… κοινωνιολόγους.
Ἡ ἐπισήμανση τοῦ Μακαριώτατου ἰσχύει καί γιά τό σημερινό Πρόγραμμα Σπουδῶν στά Θρησκευτικά, ἀφοῦ εἶναι στήν οὐσία τό ἴδιο μέ ἐκεῖνο τοῦ προηγούμενου Ὑπουργοῦ Παιδείας κατά τήν ὁμολογία εἰδικῶν ἐπιστημόνων καί κυβερνητικῶν καί ὑπηρεσιακῶν παραγόντων .
Καί ὅπως παρατηρήθηκε, δέν μπορεῖ νά συμμορφωθεῖ τό νέο μάθημα Θρησκευτικῶν πρός τή συνταγματική ἐπιταγή, ἄν δέν ἀλλάξει πλήρως. Χρήζει ἐκ νέου σύνταξης καί ἀναμόρφωσης, γιά νά γίνει συμβατό πρός τή συνταγματική ἐπιταγή .
Τά νέα θρησκευτικά λοιπόν δέν ἀποσκοποῦν στήν καλλιέργεια καί ἀνάπτυξη τῆς ὀρθοδόξου χριστιανικῆς συνειδήσεως τῶν νέων μας, ὅπως ὁρίζει τό Σύνταγμα καί η ἐκπαιδευτική νομοθεσία καί νομολογία. Ὅπως ἀποφαίνεται τό Ἀνώτατο Ἀκυρωτικό Δικαστήριο τῆς χώρας. Καί ὅπως τέλος εἶναι ἡ ἀπαίτηση τοῦ λαοῦ, ἡ ὁποία ἔχει ἐκφρασθεῖ μέ ποικίλα νόμιμα καί εἰρηνικά μέσα διαμαρτυρίας. Ἀκόμη καί μέ τήν ἐπιστροφή τῶν βιβλίων–φακέλων θρησκευτικῶν στό Ὑπουργεῖο. Γεγονός πρωτοφανές.
Ἄν ἀμφιβάλλουν οἱ κυβερνῶντες, ἄς προβοῦν σέ δημοψήφισμα. Ζοῦμε σέ συντεταγμένη δημοκρατική χώρα καί ἄς μή δημοσιεύουν παραπλανητικά στοιχεῖα, ὅπως καταγγέλει ἡ Πανελλήνια Ἔνωση Θεολόγων, ὅτι οἱ θεολόγοι ἐκπ/κοί δηλώνουν σέ σημαντικό ποσοστό ἱκανοποιημένοι ἀπό τά νέα θρησκευτικά.
Οἱ νέοι ἀξίζουν ἰδιαίτερης προσοχῆς καί ὀρθῆς ψυχοσωματικῆς καλλιέργειας, γιά νά ἀποφύγουν τό πολυειδές κακό καί νά ἀναπτυχθοῦν ἁρμονικά. Στό ἔργο αὐτό συμβάλλει ἀποφασιστικά ἡ χριστιανική κοσμοθεωρία καί βιοθεωρία. Μπροστά τους ὠχριοῦν οἱ ὑλιστικές καί ἄθεες διδασκαλίες καί ἰδεολογίες καί οἱ ὅποιες ἄλλες θρησκευτικές δοξασίες. Δέν ὑπάρχει τελειότερο παιδαγωγικό πρότυπο ἀπό τήν οὐρανομήκη μορφή τοῦ Θεανθρώπου Ἰησοῦ Χριστοῦ. Οὔτε τελειότερος κώδικας θρησκευτικῆς καί ἠθικοκοινωνικῆς διδασκαλίας ἀπό τό χριστιανικό Εὐαγγέλιο ὀρθοδόξως ἑρμηνευμένο καί βιωμένο. Η ὀρθόδοξη χριστιανική πίστη, ὅπως αὐτή διδάσκεται καί βιώνεται στήν Ἐκκλησία, εἶναι ἡ μεγάλη ἀνασχετική δύναμη στά ποικίλα ἀρνητικά ἐρεθίσματα πού δέχονται οἱ νέοι μας. Γιατί πρέπει νά τήν περιορίσουμε, προκειμένου νά ἱκανοποιηθοῦν οἱ ὅποιες ἰδεοληψίες; Γιατί νά ἀρνηθοῦμε τή νερομάνα τῆς ζωῆς καί νά στραφοῦμε στά ξεροπήγαδα; Σε «φρέατα συντετριμμένα»;
Πηγή: Ενωμένη Ρωμηοσύνη
Πολάκης: «Να τσακιστούν να φύγουν, γιατί αλλιώς θα τους πετάξουν με τις κλοτσιές»
Τον Απρίλιο του 1989, θα γινόταν η ομιλία του Μητροπολίτη Σεβαστιανού με τίτλο «Βόρειος ‘Ηπειρος: ένα άλλο απαρτχάιντ» στο αμφιθέατρο της Ιατρικής (Αθηνών) στο Γουδί.
Μεγάλα επεισόδια ξέσπασαν στην περιοχή του «Πανεπιστημιακού Ασύλου» . Διακόσιοι πενήντα Κνίτες, αριστεριστές, μέλη της «Οργάνωσης Σοσιαλιστική Επανάσταση» (ΟΣΕ) απαγόρευσαν την εκδήλωση εφόσον δεν ήταν συμβατή με τις δικές τους ιδεοληψίες.
Με κλόμπς, κράνη και λοστούς επιτέθηκαν ενάντια στους 1.000 περίπου φοιτητές που είχαν πάει να παρακολουθήσουν την εκδήλωση. Τα συνθήματα των «δημοκρατικών» νοσταλγών των gulag ήταν:
«Θάνατος στους εθνικιστές»
«Τα αλβανικά σύνορα θα φτάσουν στη Λαμία»,
«Σεβαστιανέ φασίστα»
Όλα όσα έγιναν εκείνη τη φοβερή μέρα αποτελούν μνημείο για το πως διαμορφώθηκε η μεταπολιτευτική Ελλάδα. Με πλαστή απόφαση του Συλλόγου φοιτητών της σχολής έκοψαν το ρεύμα από το αμφιθέατρο σε μια πρώτη προσπάθεια ματαίωσης της εκδήλωσης.
Όταν η εκδήλωση άρχισε με τη βοήθεια γεννήτριας, οι ομάδες κρούσης των άρχισαν να εκσφενδονίζουν πέτρες και τούβλα προς τα τζάμια του αμφιθεάτρου, τα οποία τραυμάτισαν στο κεφάλι αρκετούς από τους παρευρισκόμενους στην ομιλία. Την ίδια στιγμή άρχισε έφοδος στο κτίριο με αποτέλεσμα δύο σοβαρά τραυματισμένους και 18 ελαφρά.
Τελικά, με την παρέμβαση των πρυτανικών αρχών διεκόπη η ομιλία του Σεβαστιανου ενώ η αστυνομία δεν παρενέβη λόγω του «Πανεπιστημιακού Ασύλου». Στη συνέχεια η κνίτικη μειοψηφία του ΔΣ του Συλλόγου Φοιτητών της Ιατρικής συνέταξε κατάπτυστο ψήφισμα, στο οποίο οι Βορειοηπειρώτες αποκαλούνταν «φασίστες» που δεν είχαν δικαίωμα να μπαίνουν στο πανεπιστήμιο και να κάνουν εκδηλώσεις.
Πρωταγωνιστής των τότε επεισοδίων ο σημερινός αναπληρωτής υπουργός υγείας Παύλος Πολάκης, τότε μέλλος του Δ.Σ. του συλλόγου Φοιτητών της Ιατρικής και της Πανσπουδαστικής, συνοδευόμενος απο αρματωμένους ΚΝΙΤΕΣ και Αναρχικούς.
Ο Εθνικός Σύλλογος Βόρειος Ήπειρος 1914, δημοσιεύει το τεύχος της εφημερίδας Βορειοηπειρωτικό Βήμα που αναφερόταν στα γεγονότα του 1989 και σχολιάζει:
Ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας Παύλος Πολάκης που αναφερόμενος πρόσφατα σε δημοσιογράφο, από τον οποίο “ενοχλήθηκε” λόγω του περιεχομένου της ερώτησής του, δήλωσε ότι “Έπρεπε να σηκωθώ επάνω και να πάει τρία μέτρα κάτω από τη γη”!
Αν και πέρασαν τουλάχιστον δύο δεκαετίες από τότε που ήταν φοιτητο-πατέρας, οι χοτζικές συνήθειες δεν ξεχάστηκαν.
Λίγο πριν το Β’ Μνημόνιο
Οκτώ χρόνια συμπληρώνονται στην χώρα μας καθώς αυτή οδεύει σε ένα σκοτεινό τούνελ από τότε που η πρώτη μνημονιακή κυβέρνηση, χωρίς προβληματισμό, χωρίς να αναζητήσει εναλλακτικές, χωρίς να ενημερώσει τον λαό και να καταφύγει σε δημοψήφισμα –σαν να μισούσε και ήθελε να εκδικηθεί τον Ελληνισμό- υπέγραψε το Α’ Μνημόνιο με την επακόλουθη 1η Δανειακή Σύμβαση των 110 δις ευρώ.
Όπως είδαμε και σε προηγούμενο άρθρο μας [1], πρωταρχικός στόχος των κεφαλαίων διάσωσης (bail out funds) των 110 δις ευρώ ήταν η διάσωση των Γαλλό-Γερμανικών τραπεζών και η αποφυγή διάχυσης της κρίσης από την Ελλάδα. Άλλωστε σύμφωνα με την Συνθήκη του Μάαστριχτ, που υπέγραψαν οι Έλληνες βουλευτές το 1992, τις ζημιές των τραπεζών επωμίζονται τα κράτη στα οποία έχουν έδρα οι τράπεζες που έχουν υποστεί χρεοκοπία [2].
Το Α’ Μνημόνιο λοιπόν με την 1η Σ.Δ.Δ. (Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης) απέτυχε, η σωτηρία που ευαγγελίστηκαν οι πολιτικοί μας ναυάγησε και ενώ λάβαμε 110 δις ευρώ δάνεια (υποτίθεται για διάσωση και ανάπτυξη) αντί το δημόσιο εξωτερικό χρέος να μειωθεί δραστικά… επαυξήθηκε δραματικά. Εν μέσω αυστηρής λιτότητας, σχεδόν μηδενισμού των δημοσίων επενδύσεων, ασύλληπτης φορολόγησης κλπ το δημόσιο εξωτερικό χρέος από 262,3 δις ευρώ το 2008 και 298,8 δις ευρώ το 2009 εκτοξεύθηκε στα 368 δις [3] ευρώ το 2011 (χρέος Γενικής Κυβέρνησης 356 δις ευρώ) [4].
Οι δανειστές σε.. κρίση ειλικρινείας επιβεβαιώνουν τα διατρέξαντα
Κι ενώ ο ελληνικός λαός υπόκειται σε μια άνευ προηγουμένου προπαγάνδα από τα συστημικά μ.μ.ε. και οι κυβερνώντες κρύβουν την αλήθεια σχετικά με τα μνημόνια και τις συνημμένες δανειακές συμβάσεις κάποιοι εκ των ευρωπαίων δανειστών μας λένε κάποιες αλήθειες οι οποίες βέβαια εξαφανίζονται από την δημοσιότητα.
Ο ευρωπαίος επίτροπος Olli Rehn [5] σε ερώτηση του ευρωβουλευτή Νίκου Χουντή να εξηγήσει γιατί δεν έγινε κούρεμα του χρέους το 2010 ώστε να αποφύγει η Ελλάδα το μνημόνιο και στο: ‘’αν επιμένει στην εφαρμογή αυτή της συνταγής’’ και αν: ‘’πιστεύει ότι μπορούν αυτά τα μέτρα να βγάλουν την Ελλάδα από την οικονομική κρίση’’ απάντησε κυνικά:
‘’Το 2010 δεν έγινε αναδιάρθρωση (κούρεμα) του ελληνικού χρέους, για να μη μεταδοθεί η οικονομική κρίση στα άλλα κράτη μέλη και στις ευρωπαϊκές τράπεζες…’’
Και συνέχισε:
‘’Στο ξεκίνημα της κρίσης, την άνοιξη του 2010, και κάποιο διάστημα μετά, αν είχε άμεσα αναδιαρθρωθεί το ελληνικό χρέος, θα είχαμε αντιμετωπίσει δραματικές συνέπειες μετάδοσης, τόσο σε άλλα κράτη μέλη όσο και μέσω του τραπεζικού διαύλου στην Ευρώπη. Άρα, ήταν λογικό να αγοράσουμε χρόνο και να προσπαθήσουμε να το κάνουμε με κανονικό τρόπο…’’ [6]
Αλλά και ο πρώην πρόεδρος του EuroGroup ολλανδός Γερούν Ντάϊσελμπλουμ απαντώντας [7] σε ερωτήσεις Ελλήνων ευρωβουλευτών σημείωσε:
‘’Τα πρώτα χρόνια έγιναν λάθη και στα πρώτα προγράμματα αυτοσχεδιάσαμε. Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίσαμε τις τράπεζες ήταν δαπανηρός και μη αποτελεσματικός. Είναι αλήθεια ότι στόχος ήταν να σωθούν οι επενδυτές εκτός Ελλάδας και γι’ αυτό είμαι υπέρ των κανόνων για το bail-in, έτσι ώστε να μην διασωθούν επενδυτές με χρήματα φορολογουμένων’’.
Σε αντίστοιχη περίπτωση πάλι, ο πρώην Επικεφαλής του EuroGroup Γερούν Ντάϊσελμπλουμ και σε ερώτηση πάλι Έλληνα ευρωβουλευτή ερωτώμενος για την αντιμετώπιση της τραπεζικής και δημοσιονομικής κρίσης απάντησε [8]:
‘’Είχαμε τραπεζική κρίση, δημοσιονομική κρίση και χρησιμοποιήσαμε πολλά από τα χρήματα του φορολογούμενου, με λάθος τρόπο κατά την γνώμη μου, για να σώσουμε τις τράπεζες και ο κόσμος που επέκρινε τα πρώτα χρόνια λέγοντας πως όλα έγιναν για τις τράπεζες, έχει κάποιο δίκαιο’’.
Πρόκειται για τον ίδιο ο οποίος… ξέχασε να ενημερώσει τους ευρωπαϊκούς λαούς ότι το EuroGroup που καθορίζει την οικονομική πολιτική εντός της Ευρωζώνης είναι άτυπος θεσμός και δεν τηρούνται ούτε καν πρακτικά. Είναι ο ίδιος ο οποίος κυνικά δήλωσε πως μετά την επεισοδιακή σύνοδο του EuroGroup στην Ρήγα της Λετονίας (2015) ζήτησε την απομάκρυνση του τότε Υπ. Οικονομικών παραβιάζοντας κάθε δημοκρατική αρχή νόμιμα εκλεγμένου αντιπροσώπου [9]. Είναι ο ίδιος ο οποίος είχε το θράσος να υποστηρίξει πως: ‘’οι χώρες του ευρωπαϊκού νότου ξοδεύουν τα χρήματά τους σε ούζο και γυναίκες’’ [10].
****
Η ιστορία βοά από το παρελθόν…
Το Β’ Μνημόνιο, το P.S.I. και η 2η Δανειακή Σύμβαση
Από τον Φεβρουάριο του 2011 η Τρόικα άρχισε να ζητά πρόσθετα μέτρα λιτότητας και περικοπές δαπανών. Με άλλα λόγια αποδέχτηκε την αναποτελεσματικότητα του Α’ Μνημονίου το οποίο απλά διέσωσε τις Γαλλικές και Γερμανικές τράπεζες. Στις 26 Οκτωβρίου 2011, στη Σύνοδο κορυφής των Βρυξελλών οι… αλληλέγγυοι εταίροι μας αποφάσισαν να επιβληθεί νέο πρόγραμμα στην Ελλάδα το οποίο περιλάμβανε πρόσθετα δάνεια ύψους 130 δις ευρώ. Προτάθηκε η εθελοντική συμμετοχή των ιδιωτών κατόχων ομολόγων του ιδιωτικού τομέα σε ‘’κούρεμα’’ της ονομαστικής τους αξίας σε ποσοστό άνω του 68%. Εξού και η ονομασία ‘’Συμμετοχή του Ιδιωτικού Τομέα’’ ή P.S.I. (Private Sector Involvement) (σημ.: δηλαδή οι ιδιώτες ομολογιούχοι θα δέχονταν να πάρουν νέα ομόλογα πολύ μικρότερης αξίας σε σχέση με αυτά που είχαν, θα το έκαναν αυτό υπό την προοπτική αυτά που είχαν να μην αποπληρωθούν αλλά και κάποιων επιπλέον κινήτρων). Τελικά τα νέα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου είχαν ονομαστική αξία ίση με το 31,5% της ονομαστικής αξίας των ανταλλασσόμενων παλαιών ομολόγων [11].
Στις 9 Μαρτίου 2012 η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους ολοκληρώθηκε. Το συνολικό ποσό του χρέους μειώθηκε κατά 106 δις ευρώ τον Φεβρουάριο του 2012 σε σχέση με το ύψος πριν την ανταλλαγή. Η εν λόγω μείωση δεν επηρέασε το δημόσιο εξωτερικό χρέος καθώς συμφωνήθηκε η χορήγηση νέου δανείου ύψους 130 δις ευρώ το οποίο συμπεριλάμβανε και ένα αρχικό κονδύλι ύψους 48 δις ευρώ για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών [12].
Επομένως και η συμφωνία αυτή σχεδιάστηκε για την προστασία του χρηματοπιστωτικού τομέα και την ελαχιστοποίηση των δικών του απωλειών. Άλλωστε στις διαπραγματεύσεις του χειμώνα του 2012 πρωταγωνίστησαν στελέχη του Διεθνούς Χρηματοπιστωτικού Ινστιτούτου και ο τότε διευθύνων σύμβουλος του, τέως τραπεζίτης Τσάρλς Νταλάρα.
Γενική Κυβέρνηση |
Q1 2010 |
Q4 2014 |
Μακροπρόθεσμοι Τίτλοι Χρέους |
||
Χρεόγραφα |
200.006 |
36.109 |
Δάνεια |
12.915 |
226.784 |
►Στον ανωτέρω πίνακα: το ακαθάριστο εξωτερικό χρέος σε δισεκατομμύρια ευρώ-σε αγοραία αξία- κατά την λήξη της περιόδου αναφοράς. Παρατηρείστε την αλλαγή του προφίλ του χρέους από ομόλογα το 2010 σε δάνεια το 2014 με εφαρμοστέο δίκαιο το Αγγλικό που αποτελεί ταφόπλακα στα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας. Πηγή: Ε.ΕΠ.ΑΛ.Δ.Χ. σελ.37, Τράπεζα της Ελλάδος
Τι σήμαινε στην πράξη το P.S.I.;
-Με την ψήφιση δυο νόμων από την Βουλή τα αποθεματικά εκατοντάδων δημοσίων οργανισμών υπέστησαν απώλειες συνολικού ύψους 16,2 δις ευρώ. Οι μεγαλύτερες απώλειες επιβλήθηκαν στα συνταξιοδοτικά ταμεία συνολικού ύψους 14,5 δις ευρώ (από τα 21 δις των συνολικών αποθεματικών τους). Αυτές οι απώλειες δεν μείωσαν το δημόσιο χρέος αφού το κράτος θα έπρεπε να δανειστεί εκ νέου για να καλύψει τις υποχρεώσεις του.
-Περισσότερες από 15.000 οικογένειες μικροομολογιούχων έχασαν όλες τις οικονομίες τους, οικονομίες μιας ζωής αφού εμπιστεύτηκαν το ελληνικό κράτος και αγόρασαν κρατικά ομόλογα δεδομένου ότι εδώ και δεκαετίες προωθούνταν σαν μορφή αποταμίευσης μηδενικού κινδύνου. Δεκάδες αυτοκτονίες καταγράφηκαν εξαιτίας των ανωτέρω γεγονότων [13].
Η αδικία είναι προφανής αφού το P.S.I. που υπέγραψε η δεύτερη μνημονιακή κυβέρνηση αρνήθηκε να αποζημιώσει τους μικρο-ομολογιούχους, ενώ ταυτόχρονα πρόσφερε πλήρη αποζημίωση στις ελληνικές τράπεζες και δελεαστικές ρήτρες (sweeteners) στις ξένες.
-Σειρά τιμωρητικών όρων -που επέβαλλαν οι δανειστές και υπέγραψαν ως εντολοδότες οι πολιτικοί- με σοβαρότατες κοινωνικές επιπτώσεις άρχισαν να εφαρμόζονται βαθαίνοντας την οικονομική ύφεση και καταστρέφοντας την ελληνική οικονομία. Περικοπές μισθών, ιδιωτικοποιήσεις έναντι αστείων τιμημάτων, κατάργηση του συστήματος συλλογικών διαπραγματεύσεων, διαθεσιμότητες δημοσίων υπαλλήλων, απολύσεις χωρίς την προβλεπόμενη προστασία από το νόμο και τόσα άλλα εφαρμόστηκαν επιμελώς από τις μνημονιακές κυβερνήσεις.
-Τα νέα ομόλογα που εκδόθηκαν διέπονταν από το Αγγλικό δίκαιο το οποίο καθιστά πολύ δυσκολότερη την αναδιάρθρωσή τους με μονομερή απόφαση της κυβέρνησης. Με άλλα λόγια το Αγγλικό δίκαιο είναι το δίκαιο του δανειστή και οι υποθέσεις εκδικάζονται σε δικαστήρια του εξωτερικού. Αυτό αποτέλεσε και αποτελεί ευθεία υπονόμευση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας.
Στον παρακάτω πίνακα: τα έσοδα του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων και οι προβλέψεις. Προφανώς μέχρι να συμπληρωθούν τα 50 δις αποκρατικοποιήσεων (B’ και Γ’ Μνημόνια) συν 25 δις με το πολυνομοσχέδιο [14] που αποδέχτηκε η νυν μνημονιακή συγκυβέρνηση θα πρέπει να ξεπουληθούν τα πάντα στην πατρίδα μας Πηγή: ΤΑΙΠΕΔ [15], https://leonidasvatikiotis.wordpress.com/
P.S.I. ή αλλιώς η μπλόφα της… 2ης σωτηρίας της Ελλάδας
Η 2η Δανειακή Σύμβαση της τρόϊκα των 130 δις ευρώ αποτέλεσε το Β’ Μνημόνιο πιο επαχθές από το Α’ της 10ης Μαΐου 2010.
- Οι όροι του Β’ Μνημονίου και οι συνθήκες ανταλλαγής των ομολόγων οδήγησαν σε υποθήκευση των περιουσιακών στοιχείων της χώρας στους διεθνείς δανειστές έως το 2042 [16]. Με το Γ’ Μνημόνιο και τα νέα δάνεια η υποθήκευση επεκτάθηκε έως το 2060.
- Το δημόσιο εξωτερικό χρέος αντί να μειωθεί αυξήθηκε. Προσωρινά μειώθηκε κατά 107 δις (haircut) και εν συνεχεία αυξήθηκε με τα νέα ομόλογα της ανταλλαγής (bond swap) ύψους 62 δις ευρώ συν το δάνειο των 130 δις ευρώ της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ. άρα 192 δις ευρώ. Λίγες ημέρες μετά οι Financial Times (Μάρτιος 2012) έγραφαν ότι το Δ.Ν.Τ. προφητεύει μια αποτυχία του εν λόγω προγράμματος και ότι θα χρειαστεί νέο πρόγραμμα (ήτοι από 130 δις ευρώ απαιτούνταν 174 δις ευρώ) [17].
- Οι νέες ομολογίες που έλαβαν οι ιδιώτες επενδυτές διέπονται από το Αγγλικό δίκαιο και έχουν κλιμακωτή αύξηση του επιτοκίου: 2% μέχρι το 2015, 3% μέχρι το 2020, 3,65% μόνο για το 2021 και έκτοτε 4,3% μέχρι το 2042. Σκεφτείτε το ποσό των τόκων που θα πρέπει να καταβάλλει το ελληνικό κράτος μετά το 2021 δεδομένου ότι το επιτόκιο διπλασιάζεται.
-Παράλληλα οι εκτιμήσεις του Δ.Ν.Τ. απέτυχαν να προβλέψουν την βαθιά ύφεση στην ελληνική οικονομία έχοντας επιλέξει την νεοφιλελεύθερη πολιτική της βίαιας ‘’εσωτερικής υποτίμησης’’. Ενώ το ΔΝΤ προέβλεπε μείωση του ΑΕΠ στο -3,3% το 2011, το ΑΕΠ μειώθηκε στο -7%. Επίπεδο ρεκόρ στην ιστορία της χώρας μας, πλην της κατοχής του Β’ παγκοσμίου πολέμου. Εξαθλίωση, ανεργία, φτώχεια είναι τα αποτελέσματα.
- Η τρόικα ανέμενε μετά την υπογραφή του Β’ Μνημονίου αποκρατικοποιήσεις της δημόσιας περιουσίας και εισπράξεις 50 δις ευρώ. Δεν… αντιλαμβάνονταν ότι οι εισηγμένες εταιρείες στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών είχαν χάσει το 90% της αξίας τους και ιδιώτης μεγάλο-επενδυτής θα μπορούσε να τις αγοράσει όλες με 20 δις ευρώ. Τα επόμενα χρόνια (έως και σήμερα 2018) θα ακολουθήσει το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας –μέσο ΤΑΙΠΕΔ- με αστεία τιμήματα και ελάχιστες εισπράξεις οι οποίες πήγαιναν για την αποπληρωμή του δημοσίου χρέους.
- Ενώ το κούρεμα του χρέους προωθήθηκε προπαγανδιστικά από την τότε μνημονιακή κυβέρνηση ως μεγάλη επιτυχία δεν έχει καμία σχέση με το ‘’haircut’’ άλλων χωρών όπως π.χ. της Αργεντινής. Η Αργεντινή ως κυρίαρχο κράτοςδιέγραψε μονομερώς το χρέος της κατά 70%,αποδέσμευσε το εθνικό της νόμισμα (το peso) από το δολάριο, ακολούθησε η υποτίμηση της συναλλαγματικής ισοτιμίας του peso άρα τονώθηκαν οι εξαγωγές της και διέκοψε κάθε συνεργασία με το Δ.Ν.Τ [18].Η αύξηση του ΑΕΠ της ήταν αρχικά 8% ετησίως και συσωρευτικά άνω του 60%.Το ΑΕΠ της Ελλάδας από το 2010 όχι μόνον αυξήθηκε αλλά μειώθηκε δραματικά κατά 27% συσωρευτικά (2017).
- Οι κυβερνώντες ποτέ δεν ενημέρωσαν τον ελληνικό λαό για το τι ακριβώς ήταν το P.S.I. και το ίδιο έπραξαν τα προπαγανδιστικά μέσα ενημέρωσης της ολιγαρχίας ή αλλιώς ‘’τρόικας εσωτερικού’’. Επρόκειτο για την μεγαλύτερη στα χρηματοπιστωτικά χρονικά αναδιάρθρωση δημοσίου χρέους μιας ήδη χρεοκοπημένης χώρας. Η Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ. και οι κυβερνώντες δια της περιπλοκότητας των μηχανισμών του 2ου πακέτου ‘’διάσωσης’’ έκρυψαν από την κοινή θέα των πολιτών την μετατροπή της χώρας σε χρεο-δουλοπαροικία εσαεί.
Η ταφόπλακα του P.S.I. στην ελληνική οικονομία
Αν ο τότε υπουργός οικονομικών φρόντιζε να μην υπογραφεί το P.S.I. και η νέα δανειακή σύμβαση η Ελλάδα θα είχε ισχυρά διαπραγματευτικά όπλα [19] και θα μπορούσε να δράσει μονομερώς:
- θα μπορούσε να προβεί σε αναβολή πληρωμών
- να μετατρέψει ολόκληρο το χρέος της σε δραχμές και στη συνέχεια να το πληρώσει στο δικό της νόμισμα
- επομένως η υποτίμηση που θα επέρχετο δεν θα επιβάρυνε μόνον το ελληνικό κράτος αλλά και τους δανειστές ενώ παράλληλα το δημόσιο και ιδιωτικό χρέος θα μειωνόταν πληθωριστικά.
Ο πρώτος μοιραίος πρωθυπουργός –μετά και τις αντιδράσεις του ελληνικού λαού και πριν υπογραφεί η θανατική καταδίκη του Β’ μνημονίου και του P.S.I.- θέλησε να καταφύγει σε δημοψήφισμα (Οκτώβριος 2011). Όμως ο τότε αντιπρόεδρος και υπουργός οικονομικών της μνημονιακής κυβέρνησης τάσσεται κατά του δημοψηφίσματος [20] και στη νέα κυβέρνηση που θα σχηματιστεί υπό την καθοδήγηση τεχνοκράτη πρωθυπουργού θα διατηρήσει την θέση του. Ο εν λόγω:
- υπέγραψε την υπαγωγή των ομολόγων της χώρας στο αγγλικό δίκαιο με αποτέλεσμα την απαγόρευση μετατροπής του εξωτερικού χρέους σε εθνικό νόμισμα ενώ υποθηκεύτηκε η δημόσια περιουσία της πατρίδος μας.
****
Σβήνοντας την ελπίδα – καταργώντας την δημοκρατία
Βρισκόμαστε στην άνοιξη του 2011. Ήδη η αποτυχία του Α’ μνημονίου είναι εμφανής και μπαίνει στα σκαριά το Β’ μνημόνιο. Οι Έλληνες πολίτες -μετά το μούδιασμα και τον αιφνιδιασμό από την υπογραφή του Ά μνημονίου και τις απίστευτες ύβρεις της κυβέρνησης: ‘’κυβερνώ έναν διεφθαρμένο λαό’’ (δήλωνε ο τότε μοιραίος πρωθυπουργός), ‘’μαζί τα φάγαμε’’, ‘’τεμπέληδες του νότου’’, ‘’φοροφυγάδες’’ κλπ. (κάποιες από τις δηλώσεις αξιωματούχων της τότε κυβέρνησης) κλπ. προς τον ελληνικό λαό με την τρόικα εξωτερικού και εσωτερικού να δίνουν το ίδιο ρεσιτάλ,- ανασκουμπώνονται.
Έλληνες πολίτες επιλέγουν εναλλακτική μορφή πληροφόρησης από sites και blogs, αντιλαμβάνονται ποια τι σημαίνει: Μνημόνιο, γίνονται κοινωνοί επιστημονικών μελετών, άρθρων κλπ που αποκαλύπτουν το μέγεθος της προδοσίας από τους κυβερνώντες και βγαίνουν στους δρόμους.
Με την ύφεση να έχει κτυπήσει την ελληνική κοινωνία, την ανεργία να κορυφώνεται, την κατάργηση δικαιωμάτων εργασιακών και λοιπών να παίρνει μορφή χιονοστιβάδας ο λαός βγαίνει στις πλατείες και ξεκινά αυθόρμητα η καθημερινή κατάληψη της πλατείας Συντάγματος.
Οι μια-δυο χιλιάδες πολίτες που συγκεντρώνονταν κάθε βράδυ σύντομα πολλαπλασιάστηκαν. Βασικό χαρακτηριστικό των πολιτών ο οργανωμένος πλουραλιστικός διάλογος. Τα κομματικά τείχη μπαίνουν κατά μέρος ενώ οργανώνονται σε διάφορα σημεία ομιλίες. Κάθε ομιλητής δεν επιτρέπεται να μιλήσει περισσότερο από 3 λεπτά ενώ τα θέματα συζήτησης ποικίλουν. Η Πλατεία Συντάγματος θυμίζει την Αρχαία Αγορά ενώ πολλοί ειδικοί οικονομολόγοι, νομικοί κλπ δίνουν το επιστημονικό τους στίγμα. Λίγα μέτρα απέναντι, εντός της Βουλής, οι ασύνετοι και άφρονες πολιτικοί ψηφίζουν το ένα ‘’τοξικό’’ νομοσχέδιο μετά το άλλο επικυρώνοντας την εθνική μας ταπείνωση και την δημιουργία και εγκαθίδρυσης μόνιμης χρεοδουλοπαροικίας [21].
Τα συστημικά μέσα προπαγάνδας υπό την καθοδήγηση της ολιγαρχίας και της μνημονιακής κυβέρνησης κάνουν απέλπιδες προσπάθειες να ‘’καπελώσουν’’ τις διαδηλώσεις των οργισμένων πολιτών. Στα κανάλια εμφανίζονται δήθεν εκπρόσωποι των πολιτών –ποιος τους όρισε άραγε;– που είτε έχουν συγκεκριμένη κομματική ταυτότητα, είτε –άλλοι- καταλήγουν ότι εκπροσωπούν ΜΚΟ είτε –άλλοι- μιλούν για κίνημα υπέρ των λαών με παγκόσμια προοπτική κλπ εκτός πραγματικότητας.
Οι μνημονιακές κυβερνήσεις, η τρόικα εξωτερικού και εσωτερικού, το ‘’σύστημα’’ –με μια λέξη- τρέμει την αντίδραση και την δίκαιη αγανάκτηση του απλού Έλληνα πολίτη που προδίδεται, υβρίζεται και καταπατείται κάθε δικαίωμά του βάσει του Ελληνικού Συντάγματος.
Η διαδήλωση αυτή, η αντίσταση του λαού κράτησε περισσότερους από τρείς μήνες. Ένα βράδυ, τέλη Ιουνίου 2011, πέντε χιλιάδες αστυνομικοί των δυνάμεων καταστολήςχρησιμοποιώντας αδίστακτα δακρυγόνα, χειροβομβίδες κρότου-λάμψης, τις μηχανοκίνητες ‘’αύρες’’ με τα κανόνια νερού και ανεξήγητη εμπαθή βία μετατρέπουν την πλατεία Συντάγματος σε καθημαγμένο τοπίο [22].
Ανταποκριτές ξένων δικτύων (π.χ. Russia Today [23]) μένουν άφωνοι με την κρατική βία , ενώ το κέντρο των Αθηνών επί ημέρες μύριζε χημικά. Η δημοκρατία καταργήθηκε και στην πράξη.Κανείς δεν λογοδότησε και κανένας από τους αστυνομικούς των δυνάμεων καταστολής που εμφανέστατα τελούσαν βαρύτατα αδικήματα (απρόκλητη βία, κλωτσιές και μπουνιές σε συνταξιούχους & γυναίκες, ψέκασμα διαδηλωτών με χημικά κατά πρόσωπο κλπ) τα οποία κατεγράφησαν σε βίντεο και σε κάμερες δεν διώχθηκε. Τα συστημικά μέσα προπαγάνδας ποτέ δεν μας ενημέρωσαν για την δίωξη έστω και ενός υπεύθυνου αστυνομικού των δυνάμεων καταστολής όλα αυτά τα 8 μνημονιακά χρόνια.
Την ίδια βία θα αντιμετωπίσουν εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες πολίτες, που θα διαδηλώσουν εκείνο το βράδυ της αλησμόνητης 13ης Φεβρουαρίου 2012 όταν υπερψηφίστηκε από την Βουλή η υπέρογκη δανειακή σύμβαση των 130 δις ευρώ του Β’ Μνημονίου και το P.S.I. Το αισθητήριο του Έλληνα για το τι προδοτικό ψήφιζαν εντός Βουλής οι πολιτικοί δεν λάθεψε. Τα επόμενα χρόνια θα ζήσουμε τις τραγικές συνέπειες σε όλο το φάσμα ενώ οι αντιπρόσωποι του λαού τις μεταβίβασαν και στις επόμενες γενιές, αν αυτές υπάρξουν.
Ωστόσο, το Πάνθεον της αντίστασης του Έλληνα στην προδοσία των κυβερνώντων είχε ήδη ξεκινήσει. Έλληνες πολίτες θα αντιδράσουν: στην επιβολή μνημονιακών μέτρων, δήθεν επενδύσεων σε πολυεθνικές (Eldorado gold κλπ), στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας (ΔΕΗ, ΤΡΑΙΝΟΣΕ κλπ), στο ξεπούλημα υποδομών σε ολιγάρχες (συλλογή σκουπιδιών, διόδια κλπ) τέλος και πάνω απ’ όλα στην παραχώρηση της εθνικής μας κυριαρχίας όπως αυτή υπογράφτηκε στα μνημόνια και στην απεμπόληση των εθνικών μας δικαίων.
Στο Πάνθεον αυτό οι πολίτες του Οβρεόκαστρου στην Κερατέα, των Σκουριών στη Χαλκιδική, των συνταξιούχων και μισθωτών στο Σύνταγμα και λοιπές πλατείες της επικράτειας, των αντιδρώντων στα διόδια κλπ. και εσχάτως στο Πισοδέρι του Δήμου Πρεσπών της Φλώρινας -όπου Έλληνες πολίτες από όλη την Ελλάδα αντιστάθηκαν στην προδοτική συμφωνία με τα Σκόπια και διατράνωσαν το παγκοσμίως γνωστό και αιώνια υποστατικό ότι: Η Μακεδονία είναι μια και είναι Ελλάδα- έχουν την δική τους θέση διεκδικώντας μια Ελλάδα ελεύθερη, δημιουργική και υπερήφανη.
***
Αριστοτέλης (384 π.Χ.- 322 π.Χ.)
Η ιστορία βοά από το παρελθόν αλλά επιμένουμε να μην ακούμε…
Η κυβέρνηση και το ελληνικό κράτος –όπως και τα περισσότερα κράτη- τρέμει τους οίκους αξιολόγησης οι οποίοι με μια μόνον ανακοίνωση μπορούν να εκτινάξουν τα επιτόκια στον ‘’ουρανό’’ αλλά και τις αγορές οι οποίες τους δανείζουν το χρήμα (αμφότεροι αλληλοσυνδέονται) δεδομένου ότι η Ελλάδα δεν έχει δικό της νόμισμα, ούτε μπορεί να εκδώσει κάποια ποσότητα χρήματος. Η νομισματική πολιτική της χώρας μας ελέγχεται πλήρως από την Ε.Κ.Τ.
Ποιος άφρων κάλαμος πολιτικού τόλμησε και υπέγραψε αυτή την εσαεί δουλεία χρέους μέσω συμφωνιών με την Ε.Ε. και λοιπούς θεσμούς;
Ο μέγας Σταγειρίτης φιλόσοφος Αριστοτέλης προειδοποιούσε: ‘’Πάντων δεινών τόκος εστίν’’ (όλων των κακών αιτία είναι ο τόκος) ενώ σημείωνε πως η χρηματιστική αποτελείται από την καπηλεία [24] και την τοκογλυφία. Ο δια των χρημάτων μεταβολής αποκτηθείς πλούτος διαφέρει από τον φυσικό πλούτο της οικίας, διότι αυτός έχει όρια ενώ η χρηματιστική δεν έχει όρια στην επιδίωξη του σκοπού της που είναι η μεγιστοποίηση του πλούτου.
Κατά την Αριστοτελική σκέψη η επιδίωξη του απεριόριστου πλουτισμού αντίκειται προς την φύση διότι ο φυσικός προορισμός, λόγου χάρη του στρατηγού ή του ιατρού δεν είναι η επίτευξη του κέρδους αλλά η νίκη και η υγεία αντιστοίχως. Ο τόκος –από την άλλη- πολλαπλασιάζεται, είναι γέννημα χρημάτων από χρήματα και συνεπώς ο πιο αφύσικος τρόπος απόκτησης πλούτου [25].
Να λοιπόν που οι πολιτικοί μας –για λόγους που εκείνοι ξέρουν- παρέδωσαν έναν ολόκληρο λαό στο έλεος αδίστακτων και κυνικών δανειστών κι ενώ ο λαός αντιδράει εκείνοι επιμένουν στον αδιέξοδο δρόμο να μας βγάλουν από την κρίση υπογράφοντας νέα πιο επαχθή δάνεια για να αποπληρώσουμε τα παλαιότερα. Κατάφεραν και ύψωσαν ένα τεράστιο χρέος του οποίου μόνον οι τόκοι ετησίως να καταβάλλονται αποστερούν από την ελληνική οικονομία μέχρι και την τελευταία ρανίδα χρήματος για: επενδύσεις, δημόσιες δαπάνες, κοινωνική πολιτική κλπ.
Οι αλληλέγγυοι εταίροι μας, οι αγορές και οι μεγαλοτραπεζίτες χρεώνουν επιτόκια διπλάσια και τριπλάσια από ότι σε άλλες χώρες με αποτέλεσμα το εξωτερικό χρέος να αυξάνεται με αύξοντα ρυθμό σε σχέση με το ΑΕΠ –που ούτε καν αυξάνεται- αλλά μειώνεται. Με λίγα λόγια χρεώνουν επιτόκια και τεράστιες δόσεις δανείων ήτοι αέρα κοπανιστό (δεδομένου ότι η ΕΚΤ ‘’τυπώνει’’ χρήμα ηλεκτρονικά κι εμείς ως Ελλάδα δεν έχουμε ούτε Κεντρική Τράπεζα που να εκδίδει νόμισμα, πολύ περισσότερο το δικό μας νόμισμα [26]) και λαμβάνουν πίσω το αίμα της Ελλάδας υποστατικά ήτοι: φορολογικά έσοδα (ένφια, άμεσοι και έμμεσοι φόροι κλπ), ακίνητα, δημόσιες επιχειρήσεις, ορυκτό πλούτο, νησίδες, αιγιαλούς, πολιτιστικά και αρχαία μνημεία όλη την κινητή και ακίνητη περιουσία του Δημοσίου. Έχει ήδη πραγματωθεί η υποθήκευση των υπολοίπων παγίων για μελλοντική εκμετάλλευση ενώ πραγματώθηκε και ο διωγμός της νέας γενιάς (πάνω από 700.000 νέοι και μεσήλικες) που εξαναγκάζεται σε μετανάστευση ώστε να μην υπάρξει… άλλη γενιά [27] Ελλήνων στην Ελλάδα!
Ξενοφών (430 π.Χ.- 355 π.Χ.)
Και ο Ξενοφώντας [28] μαθητής του Σωκράτη έρχεται να μας αποκαλύψει κι αυτός τις παραμέτρους του εγκλήματος:
‘’Οι τεμπέληδες δεν μπορούν, όπως στις άλλες εργασίες, να προφασιστούν ότι δεν γνωρίζουν να κάνουν τη δουλειά, διότι αφενός είναι η πιο εύκολη και αφετέρου μπορείς να επιβλέπεις εάν κάποιος εργάζεται ή κάθεται. Η τεμπελιά στην γεωργία αποκαλύπτει μια ψυχή κακή’’. Πως μπορεί να ζει κανείς χωρίς τα απαραίτητα, διερωτάται ο Ξενοφών, ανταπαντώντας ότι κανείς δεν μπορεί να πείσει γι’ αυτό ούτε τον εαυτό του. Και σχολιάζει ο οικονομολόγος κ. Σπύρος Λαβδιώτης: πλην των Ελλήνων πολιτικών που πίστεψαν ότι στον δρόμο προς τον Άδη θα τα καταφέρουν να σταματήσουν προ των πυλών για να τους απαντήσει από το παρελθόν ο Ξενοφών ότι:
‘’Αυτός που δεν κατέχει άλλη επικερδή τέχνη και δεν θέλει να καλλιεργήσει τη γη, προτίθεται προφανώς να ζήσει κλέβοντας, αρπάζοντας, ζητιανεύοντας ή είναι τελείως τρελός [29]’’.
[1] Βλέπε: Μνημόνια, η μετατροπή της Ελλάδας σε χρεοδουλοπαροικία Α’ εδώ https://enromiosini.gr/
[2] ‘’Μάαστριχτ και τα παρεπόμενα’’, Σπύρος Λαβδιώτης, άρθρο, 8.2.2018 – από την παρουσίαση του βιβλίου: ‘’Η Συνθήκη του Μάαστριχτ’’ του Μ.Βολουδάκη
[3] Διαφορά 12 δις επιπλέον από τα στοιχεία του ΟΔΔΗΧ. Το χρέος 368 δις το 2011 δίνει σε αυτή την διάσταση ο Σπύρος Λαβδιώτης στο άρθρο του ‘’Το χρονικό της Ελληνικής Χρεοκοπίας’’ (12.11.2017, Αθήνα) υιοθετώντας στοιχεία των Προϋπολογισμών του Κράτους για τα δημοσιονομικά έτη 2011, 2012 και 2013 από το Υπ.Οικονομικών.
[4] ΟΔΔΗΧ, Υπ.Οικονομικών, Eurostat βλέπε: http://www.pdma.gr/el/2012-02-24-17-16-31
[5] O Olli Rehn διετέλεσε Επίτροπος για Οικονομικές και Νομισματικές υποθέσεις και το Ευρώ την περίοδο 9.2.2010 έως 1.7.2014.
[6] Οι απαντήσεις του πρώην Ευρωπαίου Επιτρόπου προς τον ευρωβουλευτή Νίκο Χουντή είναι δημοσιευμένες στον ηλεκτρονικό τύπο την 14.1.2014.
[7] Οι απαντήσεις του Γερούν Ντάισελμπλουμ δόθηκαν προς τους ευρωβουλευτές Δ.Παπαδημούλη και Νότη Μαριά από το βήμα της Ευρωβουλής. Οι δηλώσεις στον ηλεκτρονικό τύπο δημοσιεύτηκαν την 7.12.2017 ενώ εύστοχα ενημερωτικό site σχολιάζει: ‘’Ακόμα μία επιβεβαίωση της φαιδρότητας που χαρακτηρίζει τον ίδιο, αλλά και συνολικά το πνεύμα της μνημονιακής διάσωσης της ελληνικής οικονομίας κατέθεσε ο Γερούν Ντάισελμπλουμ μιλώντας από το βήμα του Ευρωκοινοβουλίου…’’, για περισσότερα https://www.thepressproject.gr/article/120850/Ntaiselmploum-Omologia-enoxis-gia-ti-sotiria-ton-ksenon-ependuton-stis-ellinikes-plates
[8] Οι απαντήσεις του Γερούν Ντάϊσελμπλουμ δόθηκαν προς τον Ευρωβουλευτή της Λαϊκής Ενότητας Νίκο Χουντή από το βήμα της Ευρωβουλής την 9.11.2017. Οι δηλώσεις δημοσιεύτηκαν στον ηλεκτρονικό τύπο. Ενδεικτικά βλέπε: https://www.thepressproject.gr/article/119466/Ntaiselmploum-Xrisimopoiisame-polla-xrimata-me-lathos-tropo-gia-na-sothoun-oi-trapezes
[9] Η δήλωση του Γερούν Ντάισελμπλουμ σε ομιλία του και συνέντευξη σε κοινό στο London School of Economics την 11.1.2018: ‘’Μετά από την Σύνοδο τηλεφώνησα στον Αλέξη Τσίπρα και του εξήγησα πώς είχε η κατάσταση μεταξύ των υπουργών και του υπουργού του, ότι δεν έβλεπα πώς μπορούσα να περάσω μια συμφωνία και να πετύχω έναν συμβιβασμό. Και του ζήτησα αν μπορούσε να κοιτάξει αυτό το θέμα, και το κοίταξε…’’. Βλέπε ενδεικτικά τις σχετικές δημοσιεύσεις στον ηλεκτρονικό τύπο: https://www.protothema.gr/economy/article/750104/daiselbloum-eho-ena-boukali-ouzo-otan-teleiosei-to-elliniko-programma-tha-to-adeiaso/
[10] Πρόκειται για ασύλληπτο θράσος από κάποιον που ξέρει πολύ καλά πως οι Έλληνες φορολογούμενοι επιβαρύνθηκαν με εκατοντάδες δις ευρώ δανείων προκειμένου να διασωθούν οι Γαλλικές, Γερμανικές, Ολλανδικές και λοιπές τράπεζες με το Α’ και Β’ μνημόνιο. Οι σχετικές δηλώσεις δημοσιεύτηκαν στον τύπο την 21.3.2017 ενώ το επίμαχο απόσπασμα της απάντησης του Γερούν Ντάισελμπλούμ που δέχτηκε σφοδρότατες διαμαρτυρίες εντός ευρω-κοινοβουλίου για την τοποθέτησή του έχει ως εξής: ‘’Κατά τη διάρκεια της κρίσης του ευρώ, οι χώρες του Βορρά έδειξαν αλληλεγγύη στις χώρες που επηρεάστηκαν από την κρίση. Ως σοσιαλδημοκράτης, αποδίδω εξαιρετική σημασία στην αλληλεγγύη. Αλλά και αυτοί έχουν υποχρεώσεις. Δεν μπορούν να ξοδεύουν όλα τα χρήματα σε ποτά και γυναίκες και μετά να ζητούν βοήθεια’’. Βλέπε ενδεικτικά σχετικές δημοσιεύσεις: https://www.protothema.gr/world/article/664530/orgi-gia-ti-dilosi-daiselbloum-oi-hores-tou-notou-xodeuan-hrimata-se-alkool-kai-gunaikes/
[11] ‘’P.S.I.: Η μεγάλη ‘’μπλόφα’’ της σωτηρίας της Ελλάδας από την χρεοκοπία’’, Σπύρος Λαβδιώτης, (άρθρο) Αθήνα, 22.3.2012, https://spiros26.wordpress.com/
[12] Έκθεση Επιτροπής Αλήθειας για το Δημόσιο Χρέος, Ιούνιος 2015. Στο εξής: (Ε.ΕΠ.ΑΛ.Δ.Χ.)
[13] ‘’Μικρο-ομολογιούχοι: οι άνθρωποι που εμπιστεύτηκαν το ελληνικό δημόσιο και καταστράφηκαν’’, Μπελεγρίνης Γ. (2014), Huffingtonpost gr, Ε.ΕΠ.ΑΛ.Δ.Χ
[14] ‘’Πολυνομοσχέδιο διαιώνισης της μνημονιακής φτώχειας και υποτέλειας’’, Λεωνίδας Βατικιώτης, 10.6.2018 https://leonidasvatikiotis.wordpress.com/
[15] Βλέπε και τις ενδιάμεσες εκθέσεις και απολογισμούς του ΤΑΙΠΕΔ: https://www.hradf.com/storage/files/uploads/2017-q1-gr.pdf και https://www.hradf.com/storage/files/uploads/financial-statements-30-06-17.pdf
[16] ‘’P.S.I.: Η μεγάλη ‘’μπλόφα’’ της σωτηρίας της Ελλάδας από την χρεοκοπία’’, Σπύρος Λαβδιώτης, (άρθρο) Αθήνα, 22.3.2012 & ‘’Ο ένοχος της χρεοκοπίας’’, Βασίλης Βιλιάρδος (άρθρο) Αθήνα, 26.11.2016 https://analyst.gr/2016/11/26/o-enoxos-tis-xreokopias/
[17] ‘’P.S.I.: Η μεγάλη ‘’μπλόφα’’ της σωτηρίας της Ελλάδας από την χρεοκοπία’’, Σπύρος Λαβδιώτης, (άρθρο) Αθήνα, 22.3.2012 & Financial Times, ‘’Is the IMF already assuming Greek Failure?’’. Στην τριμηνιαία έκθεση του Μαρτίου 2012 (IMF Country Report No 12/57) το IMF αναθεωρεί το νέο πακέτο διάσωσης των 130 δις ευρώ στα 174 δις ευρώ.
[18] Βλέπε υποσημείωση 11.
[19] ‘’Ο ένοχος της χρεοκοπίας’’, Βασίλης Βιλιάρδος, 26.11.2016, https://analyst.gr/2016/11/26/o-enoxos-tis-xreokopias/
[20] http://www.periodista.gr/politiki/article/11368/etsi-samaras-kai-benizelos-erixan-ton-giorgo-papandreou και https://el.wikipedia.org/
[21] Βλέπε σχετικές αναφορές και στο: ‘’Ανίκητοι Ηττημένοι’’, Γιάνης Βαρουφάκης, Εκδόσεις Πατάκη, Αθήνα, 2017
[22] Οι περιγραφές των συγκλονιστικών γεγονότων κατεγράφησαν στον ηλεκτρονικό τύπο στις: 28-29 Ιουνίου 2011. Ενδεικτικά μπορείτε να δείτε κάποια βίντεο εδώ: https://www.youtube.com/watch?time_continue=102&v=8ntbKJlDgxk και εδώ: https://www.youtube.com/watch?time_continue=128&v=wj1jX0mFtLc και να μελετήσετε, πάλι ενδεικτικά : https://m.naftemporiki.gr/story/331201/pnigike-sta-ximika-to-suntagma και https://left.gr/news/28-29-ioynioy-2011-oi-imeres-poy-dakryse-i-dimokratia-vinteo
[23] Βλέπε βίντεο του Russia Today https://www.youtube.com/watch?v=CoWj-6NR4O0
[24] Το καπηλικό συνιστά το μικρεμπόριο ή λιανικό εμπόριο χρειωδών ειδών, τρόφιμα και ποτά, όπου ο μεσάζων καρπούται αθέμιτο κέρδος (αισχροκέρδεια). Πολιτικά (Αριστοτέλη), τόμος Πρώτος (η υποσημείωση από το πόνημα του Σπύρου Λαβδιώτη σελ.272, βλέπε υποσημείωση 25)
[25] ‘’Η εποχή του Ανατοκισμού’’, Μια φιλοσοφική προσέγγιση του χρήματος και της οικονομίας, Σπύρος Λαβδιώτης, Εκδόσεις Έσοπτρον, Αθήνα 2012
[26] Σύμφωνα με την Συνθήκη του Μάαστριχτ που κυρώθηκε από την Ελληνική Βουλή την 29η Ιουλίου 1992 θεσμοθετήθηκε η ανεξαρτησία των Κεντρικών Τραπεζών, που αργότερα υπήχθησαν στην Ε.Κ.Τ. και απαγορεύτηκε η νομισματοποίηση του δημοσίου χρέους από τις εθνικές κυβερνήσεις. Δηλαδή, και με τις Συνθήκες που ακολούθησαν όπως Άμστερνταμ (1997) και Λισσαβόνας (2007) παραχωρήθηκε αρχικά η Νομισματική πολιτική, ουσιαστικά το ‘’αίμα’’ της οικονομίας από τις εθνικές κυβερνήσεις σε κέντρα άσχετα και ανεξάρτητα από αυτές. Εν μέσο θέρους οι βουλευτές ψήφισαν (την 29.7.1992) την Συνθήκη του Μάαστριχτ χωρίς να τους παραδοθεί το κείμενο της Συνθήκης και χωρίς να γνωρίζουν τι ψηφίζουν. Βλέπε αναλυτικά: ‘’Μάαστριχτ και τα παρεπόμενα’’, Σπύρος Λαβδιώτης, άρθρο, 8.2.2018
[27] Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής η Ελλάδα το 2070 θα έχει 7 εκατ. κατοίκους όσους και το 1947 περιλαμβανομένων μεταναστών, προσφύγων κλπ.
[28] Βλέπε υποσημείωση 25, ειδικότερα την ενότητα: Αρχαία Σκέψη
[29] Ας σκεφτούμε πόσοι από τους κυβερνώντες μας έχουν καταξιωθεί επαγγελματικά ή είναι πολιτικοί… καριέρας. Επίσης ας σκεφτούμε τα επαγγέλματα και τα χρόνια εργασίας που έχουν (αν έχουν) οι τελευταίοι (από το 1993 και μετά) πρωθυπουργοί της Ελλάδας καθώς και οι επίδοξοι.
Πηγή: Ενωμένη Ρωμηοσύνη
Με την έκρηξη του Ά Βαλκανικού Πολέμου, οι Ελληνικές ναυτικές δυνάμεις ενισχυμένες από την παρουσία του θωρηκτού Αβέρωφ, δεν τήρησαν αμυντική στάση έναντι του σαφώς ισχυρότερου Τουρκικού στόλου, αλλά αντιθέτως ακολούθησαν μια άκρως επιθετική πολιτική. Το σύνολο του Ελληνικού στόλου υπό την ηγεσία του Πλοιάρχου Κουντουριώτη απέπλευσε από το Φάληρο στις 5 Οκτωβρίου και έπλευσε απευθείας προς την Λήμνο την οποία απελευθέρωσε αιφνιδιαστικά, μόλις 24 ώρες μετά την κήρυξη του Α΄ Βαλκανικού Πολέμου. Το λιμάνι της απελευθερωμένης Λήμνου, λόγω της στρατηγικής του σημασίας στην «καρδιά» του Βορείου Αιγαίου και κοντά στα Δαρδανέλια, θα αποτελούσε το ορμητήριο του Ελληνικού στόλου καθ΄ όλη την διάρκεια των Βαλκανικών πολέμων.
Κατά την διάρκεια του Οκτωβρίου, ο Ελληνικός στόλος με επικεφαλής το Θωρηκτό «Αβέρωφ» διεξήγαγε συνεχώς περιπολίες στο Βόρειο Αιγαίο περιμένοντας την έξοδο του Τουρκικού στόλου από τα Δαρδανέλια, ενώ μικρότερες Ελληνικές ναυτικές μοίρες εκμεταλλευόμενες την Τουρκική αδράνεια, αποβίβαζαν αγήματα ναυτών και απελευθέρωναν διαδοχικά τα μεγαλύτερα νησιά του Αιγαίου.
Ο Πλοίαρχος Κουντουριώτης είχε αναθέσει σε μια μοίρα του στόλου να επιτηρεί την θαλάσσια ζώνη ανάμεσα στο Λιτόχωρο, την Κατερίνη και τον κόλπο του Θερμαϊκού προσφέροντας βοήθεια και ανεφοδιασμό στον προελαύνοντα Ελληνικό στρατό. Στην μοίρα αυτή είχαν ενταχθεί μικρές και χαμηλής δυναμικότητας ναυτικές μονάδες όπως το παλιό ναρκοβόλο «Κανάρης» που το χρησιμοποιούσαν ως πλοίο εφοδιασμού, η ναρκοθέτιδα «Άρης» και το «τορπιλοβόλο 11» με Πλοίαρχο τον Νικόλαο Βότση.
Ο Βότσης ήταν ένας αρκετά έμπειρος και μορφωμένος Αξιωματικός καθώς είχε φοιτήσει στην σχολή Ναυτικών Δοκίμων από το 1892 έως το 1896 ενώ είχε λάβει μέρος και στον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897 υπηρετώντας στο θωρηκτό «Ύδρα». Από την έναρξη του πολέμου δεν είχε μείνει ικανοποιημένος από τα «εύκολα» και ακίνδυνα καθήκοντα που του είχαν ανατεθεί. Έτσι ζητούσε επίμονα την άδεια τόσο από τον Ναύαρχο του στόλου Παύλο Κουντουριώτη, όσο και από το Υπουργείο Ναυτικών, να δοκιμάσει μια παράτολμη επίθεση κατά Τουρκικών πλοίων, είτε στο λιμάνι της Σμύρνης, είτε στα Δαρδανέλια είτε στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Τελικώς, το Υπουργείο Ναυτικών, μετά από δισταγμούς λόγω του μεγάλου βαθμού δυσκολίας του εγχειρήματος, έδωσε άδεια στον Βότση να δοκιμάσει τον τορπιλισμό του «Φετχί Μπουλέντ» που ήταν αγκυροβολημένο εντός του λιμανιού της Θεσσαλονίκης.
Στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, από την έναρξη του πολέμου, ήταν αγκυροβολημένα πολλά πολεμικά πλοία Ευρωπαϊκών Χωρών, με κύρια αποστολή την προστασία των Ευρωπαίων που βρίσκονταν στην πόλη εν όψει των ραγδαίων και απρόσμενων εξελίξεων. Ανάμεσα σε αυτά βρισκόταν και το παλαιό Τουρκικό θωρηκτό (θωρακοδρόμων) «Φετχί Μπουλέντ» (Feth-i-Bulend).
Το πλοίο είχε παραγγελθεί και ναυπηγηθεί το 1871 στην Αγγλία και είχε επισκευασθεί εκ νέου το 1907 για να χρησιμοποιηθεί στον Ιταλοτουρκικό πόλεμο. Κατά την επισκευή αυτή, το πλοίο εξοπλίστηκε με νεότερα τηλεβόλα τύπου Κρουπ μεγάλης εμβέλειας. Το Θωρηκτό δεν βρισκόταν με τον υπόλοιπο Τουρκικό στόλο στα Δαρδανέλια αφού ουσιαστικά είχε τεθεί εκτός υπηρεσίας τα τελευταία χρόνια, ενώ τα πυροβόλα του είχαν αφαιρεθεί από το κατάστρωμα του και είχαν τοποθετηθεί στο Καραμπουρνού, (όπως και οι 90 ναύτες του πληρώματος που τα χειρίζονταν), για να ενισχύσουν την άμυνα του λιμανιού. Ουσιαστικά οι Οθωμανικές αρχές χρησιμοποιούσαν το «Φετχί Μπουλέντ» ως πλοίο διοίκησης και τυπικά κυβερνήτης του ήταν ο εκάστοτε ναυτικός διοικητής της Θεσσαλονίκης.
Την νύχτα της 18ης Οκτωβρίου, ο υποναύαρχος Βότσης αποφάσισε να εισέλθει με το «Τορπιλοβόλο 11» στον Θερμαϊκό κόλπο και να βυθίσει το απαρχαιωμένο Τουρκικό θωρηκτό. Το εγχείρημα αυτό φαινόταν ακατόρθωτο, καθώς τα στενά του λιμανιού της Θεσσαλονίκης φυλάσσονταν από το φρούριο του Καραμπουρνού το οποίο ήταν εξοπλισμένο με μεγάλου διαμετρήματος τηλεβόλα, τα νερά στο στόμιο του κόλπου ήταν αβαθή και ναρκοθετημένα, ενώ ένας μεγάλος προβολέας σάρωνε την περιοχή και επιτηρούσε άγρυπνα την είσοδο του λιμανιού.
Ο Βότσης όμως δεν δίστασε μπροστά στις δυσκολίες αυτές, ενθαρρυμένος από έγκυρες πληροφορίες που του έδωσαν Έλληνες ψαράδες (Νικόλας Βλαχόπουλος, Μιχάλης Κουφός) της περιοχής, που γνώριζαν τα νερά και αποφάσισε να δοκιμάσει το ακατόρθωτο! Αργά την νύχτα κατάφερε με την καθοδήγηση των δύο ψαράδων που βρίσκονταν ανάμεσα στο πλήρωμα, να εισέλθει στον Θερμαϊκό με το «Τορπιλοβόλο 11» χωρίς να γίνει αντιληπτός από τα παραθαλάσσια Τουρκικά φρούρια, ελισσόμενος ανάμεσα σε νάρκες και αποφεύγοντας κάποια αβαθή σημεία του κόλπου χάρις το μικρό βύθισμα που είχε το πλοίο του.
Ο Βότσης είχε ακριβείς πληροφορίες για την θέση στο λιμάνι που ήταν αραγμένο το «Φετχί Μπουλέντ» από τον Αξιωματικό του Ελληνικού ναυτικού Αντώνη Κριεζή που είχε υπηρετήσει ως ναυτικός ακόλουθος στην Ελληνική πρεσβεία στην Κωνσταντινούπολη. Για τον λόγο αυτό, έπλευσε αμέσως προς το Τουρκικό θωρηκτό από ανατολικά, καθώς μόνο από εκεί μπορούσε να το χτυπήσει, χωρίς να διακινδυνέψει να πετύχει πλοία άλλων χωρών, κάτι που θα προκαλούσε αναμφίβολα σοβαρό διεθνές διπλωματικό επεισόδιο!
Το Ελληνικό τορπιλοβόλο πλησίασε το «Φετχί Μπουλέντ» και από απόσταση 150 μέτρων το έπληξε με τρεις παλαιού τύπου τορπίλες κατασκευής του 1870. Παρά την παλαιότητά τους, οι δύο από τις τρεις τορπίλες έπληξαν με μεγάλη ακρίβεια το παροπλισμένο Τουρκικό Θωρηκτό σε καίριο σημείο στην μέση του σκάφους προκαλώντας του ανεπανόρθωτες ζημιές!
Το Τουρκικό πλοίο άρχισε να μπάζει νερά και να βυθίζεται ταχύτατα γέρνοντας προς τα δεξιά. Η τρίτη τορπίλη δεν βρήκε τον στόχο της αλλά εξερράγη πάνω στον κυματοθραύστη δημιουργώντας έναν εκκωφαντικό θόρυβο που ξάφνιασε και κατατρόμαξε τους κατοίκους της Θεσσαλονίκης λόγω και του νυχτερινού της ώρας.
|
Η σημαία του Φετχί Μπουλέντ |
Οι εφημερίδες της εποχής ανέφεραν ότι η λάμψη από την ανατίναξη του «Φετχί Μπουλέντ» φώτισε σαν στιγμιαίο πυροτέχνημα την νύχτα της πόλης. Οι απώλειες του πληρώματος ήταν 13 ναύτες νεκροί καθώς και ο ιμάμης του σκάφους!
Το «τορπιλοβόλο 11» υπό τον Βότση έσπευσε να βγει από τον Θερμαϊκό εκμεταλλευόμενο και τον πλήρη αιφνιδιασμό των Τούρκων από την απρόσμενη και «θρασύτατη» αυτή επίθεση. Τα τηλεβόλα του Καραμπουρνού έριξαν βολές προς το «Τορπιλοβόλο 11» οι οποίες όμως ήταν όλες άστοχες! Χαρακτηριστικό της ευτολμίας του Ελληνικού πληρώματος και του Διοικητή του, ήταν ότι το «Τορπιλοβόλο 11» ανέκρουσε πρύμνη και απάντησε με βολές στα πυρά αυτά!
Συμπέρασμα
Αναμφίβολα, το παροπλισμένο θωρηκτό «Φετχι Μπουλέντ» δεν είχε την παραμικρή υπηρεσιακή αξία για το τουρκικό ναυτικό την εποχή εκείνη. Για τον λόγο αυτό, η βύθισή του από τον Βότση δεν επηρέασε αποφασιστικά την πορεία των θαλασσίων επιχειρήσεων στον Α’ Βαλκανικό Πόλεμο. Είναι όμως επίσης σίγουρο πως η τολμηρή αυτή επίθεση του Βότση εντός του σημαντικότερου λιμανιού της πρωτεύουσας της Μακεδονίας που θεωρητικώς ήταν απολύτως ασφαλές, κατάφερε μεγάλο πλήγμα στο ηθικό των Τούρκων εξυψώνοντας αντιστοίχως το φρόνημα των πληρωμάτων του Ελληνικού στόλου, αλλά και του Ελληνικού λαού γενικότερα.
Η σημασία του τορπιλισμού για τους Έλληνες φαίνεται και από το γεγονός ότι μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, οι Ελληνικές Αρχές χρησιμοποίησαν το κατάρτι του «Φετχί Μπουλέντ» ως ιστό για την Ελληνική σημαία που υψώθηκε στον Λευκό Πύργο και που συμβόλιζε την Ελληνική κυριαρχία στην πρωτεύουσα της Μακεδονίας, ιστός που μάλλον παραμένει εκεί ως και σήμερα.
Η μεγάλη αυτή ναυτική επιτυχία αποτέλεσε τον μικρό ταιριαστό πρόλογο για τις δύο μεγάλες ναυμαχίες της Έλλης και της Λήμνου που ακολούθησαν και που εδραίωσαν τον Ελληνικό στόλο ως απόλυτο κυρίαρχο της θάλασσας του Αιγαίου, σηματοδοτώντας την απελευθέρωση των νησιών του Αιγαίου.
Επίσης η επιτυχία του Βότση, προανήγγειλε την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης από τον επελαύνοντα Ελληνικό στρατό που επετεύχθη λίγες μέρες μετά τον τορπιλισμό...
Πώς περιγράφει το γεγονός ο ίδιος ο Υποπλοίαρχος Βότσης:
“Απέπλευσα εκ Λιτοχώρου την πρωίαν και κατέπλευσα εις Σκάλαν Ελευθεροχωρίου, όπου παρέμεινα μέχρι 9ης εσπέρας, οπότε απέπλευσα διά την επίθεσιν. Το Καραμπουρνού εφώτιζε συνεχώς την θάλασσαν διά των προβολέων του, αλλά διήλθον απαρατήρητος μεταξύ Καραβοφανάρου και Βαρδάρη. Κατόπιν έφθασα εις τον λιμένα της Θεσσαλονίκης και την 11 και 20΄ διέκρινα άνευ αμφιβολίας το Τουρκικόν θωρηκτόν ανάπρωρον (εστραμμένον) προς τον πνέοντα Μέσην (Β.Α.) εις την δυτικήν άκραν του κυματοθραύστου.
Εις την αντίθετον δεξιάν άκραν (συνήθη τόπον αγκυροβολίας) υπήρχε Ρωσσικόν πολεμικόν, υποθέτω και άλλα. Εχώρησα ήρεμα, πάντοτε απαρατήρητος και κατηύθυνα την πρώραν εις το μέσον του Τουρκικού θωρηκτού. Εξεσφενδόνισα πρώτον την δεξιάν πρωραίαν τορπίλην την 11 και 35΄ από αποστάσεως 150 μέτρων. Έστρεψα είτα ολίγον αριστερά προχωρών και εξεσφενδόνισα την αριστεράν. Ανεπόδισα τότε ολοταχώς όπως απομακρυνθώ της εκρήξεως. Της πρώρας του πλοίου μου στρεφούσης ήδη αριστερά, εξεσφενδόνισα και την του καταστρώματος τορπίλλην, ήτις όμως εξέκλινε και εξερράγη, μετά τας πρώτας ταυτοχρόνους εκρήξεις, επί του κυματοθραύστου μετά κρότου μεγάλου, ον προς στιγμήν ενομίσαμεν ως πυροβολισμόν εκ ξηρας.
Άμα τη πρώτη εκρήξει παρετηρήθη κίνησις φώτων επί του εχθρικού πλοίου και συρίγματα. Τα διαμερίσματα των Αξιωματικών ήσαν φωτισμένα. Η έκρηξις εγένετο ολίγον πρώραν της καπνοδόχου δεξιά. Καπνός εξήλθεν άφθονος εκ της καπνοδόχου.
Ολοταχώς πλέων τότε εξείλθον, άνωθεν της γραμμής των έξω του λιμένος βυθισμένων τορπιλλών, στηριζόμενος εις το βύθισμα του πλοίου μου και διήλθον προ του Καραμπουρνού, το οποίο ειδοποιηθέν φαίνεται εν τω μεταξύ εκ Θεσσαλονίκης ήναψε πάντας τους προβολείς του. Διήλθον εν τούτοις και πάλιν απαρατήρητος και καθ΄ην στιγμήν εβρισκόμην απέναντι του Καραμπουρνού, κατά προηγούμενη υπόσχεσιν στους πυροβολητάς μου, διέταξα και έρριψαν επ΄ αυτού βολήν δια του ταχυβόλου των 37mm από απόστασιν 2.500 μέτρων…”
Πηγή: Περί Πάτρης
Δελτίο Τύπου
Η "απείθεια” της ΠΕΘ και η ΑΠΑΘΕΙΑ του ΥΠΕΘ
Ο Υπουργός Παιδείας συνεχίζει ανεπίσχετα τους απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς κατά της Πανελλήνιας Ενώσεως Θεολόγων (ΠΕΘ). Έχοντας στο παρελθόν χαρακτηρίσει, αρνητικά, δικαστικούς λειτουργούς για τις αποφάσεις τους, η εκπροσώπηση του ΥΠΕΘ στις μέρες μας δείχνει ότι ουδόλως ενδιαφέρεται να μιλήσει επί της ουσίας. Ασχολείται, μάλλον, με επικοινωνιακούς circo-βερμπαλισμούς. Τοιουτοτρόπως, το μάθημα των Θρησκευτικών γίνεται καλύπτρα ("φερεντζές"), για να κρυφτεί το τοπίο απαξίωσης όλων των μαθημάτων (επιστημονικών επιστητών), που παραπέμπουν στην ορθοτομημένη παρουσίαση της πολιτισμικής κληρονομιάς του τόπου μας.
Η ΠΕΘ δεν προσπαθεί, καθώς διατείνεται ο κ. Γαβρόγλου, να προλάβει τη Δικαιοσύνη. Αυτήν, όχι απλώς την "πρόλαβε", αλλά και την πρόσβαλε η καινοφανής μεθόδευση της ψευδονομιμοποίσης ακυρωμένων από το ΣτΕ Προγραμμάτων και Φακέλων για τα Θρησκευτικά, για τα οποία επαίρεται ο προηγούμενος Υπουργός, παρουσιάζοντάς τα, urbi et orbi, ως απαράλλακτα με τα δικά του. Η μεθόδευση αυτή εγείρει πλέον μείζονα ζητήματα.
Η ΠΕΘ, πιστεύοντας στην ποιότητα της Δημοκρατίας, την εκζητά ως τόπο διαφανών διαδικασιών και θεωρεί ως απαράδεκτη την όλη προσπάθεια που επιχειρείται, με στόχο να παγιωθεί στην εκπαίδευση των ορθοδόξων μαθητών ο προσηλυτισμός στον ΜΗΔΕΝΙΣΜΟ και στη Χριστοφοβία. Η κίνηση αυτή, προσβάλλοντας τους ορθόδοξους μαθητές, μηχανοποιεί εξεναντίον τους τη δημιουργία ανελεύθερων πολιτών.
Είναι λυπηρό, που οι "εξουσίες" της πολιτικής ιδεολογίας σήμερα δεν μπορούν ή δεν θέλουν να ακούσουν και να διαλεχθούν με κλάδους και όργανα, που υπηρετούν το αντικείμενό τους μέσα από τις επιστημονικές τους ειδικεύσεις. Μάλιστα, έρχονται να επιβάλουν ιδεολογίες του καιρού στα επιστημονικά αντικείμενα που έχουν ως έργο τους την καλλιέργεια της ιστορίας, της γλώσσας και του απ' αιώνων πολιτισμού του τόπου μας.
Αυτού του τύπου οι εξουσίες φαίνεται πως θεωρούν απαθώς την ουσία των πραγμάτων, προσπαθώντας, ενδεχομένως, να αλιεύσουν υπέρ τους πρόθυμους θρησκευτικούς ιερουργούς του μηδενισμού. Ίσως θεωρούν, μάλιστα, ότι ειδικεύονται οι εκπρόσωποι των δοξασιών τους και στη θεολογία, την οποία οι ίδιες αυτές οι ανούσιες εξουσίες θέλουν να την ταυτίσουν με τη ΜΗΔΕΝΟΛΟΓΙΑ.
Οι Circo-λόγοι υποστηρικτές, συνεπώς, του εν λόγω μηδενιστικού προσηλυτισμού κρίνονται από τους καρπούς τους και επ' αυτών η ΠΕΘ ευλόγως και καθηκόντως καταθέτει τον κριτικό της και διαλογικό της χαρακτήρα. Η ΠΕΘ στέκεται ευπαιδεύτως και όχι με απάθεια, απέναντι στο αντικείμενο πάνω στο οποίο καταρτίστηκαν και ειδικεύθηκαν τα μέλη της, όπως ευόρκως ανταποκρίνεται στις ανάγκες των μαθητών και των γονέων τους.
Το ΔΣ της ΠΕΘ
Από το 726 τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία απασχολούσε το ζήτημα της Εικονομαχίας. Ο αυτοκράτορας Λέων Γ' είχε αντιταχθεί στη λατρεία των εικόνων ως αντίθετη με τη ρητή απαγόρευση της Παλαιάς Διαθήκης να λατρεύονται οι απεικονίσεις του θείου και τα υλικά αντικείμενα.
Η πρόσφατη αύξηση εισόδων παράνομων μεταναστών στα νησιά του Αιγαίου και στον Έβρο, τα συνεχή επεισόδια στον προσφυγικό καταυλισμό της Μόριας, οι εικόνες μεταναστών που καταλαμβάνουν τις εθνικές οδούς και την πλατεία Αριστοτέλους στη Θεσσαλονίκη είναι απλώς οι τρέχουσες σκηνές από ένα φαινόμενο μεγάλης κλίμακας το οποίο θα μας απασχολήσει έντονα τις επόμενες δεκαετίες.
Ζούμε σε μια ιστορική φάση ενταντικοποίησης των εξελίξεων που συνθέτουν τη παγκοσμιοποίηση. Μέρος της παγκοσμιοποίησης είναι και οι μεταναστευτικές ροές.
Μια ματιά στα δημογραφικά δεδομένα πολλών αφροασιατικών χωρών, αρκεί για να μας δείξει ότι οι μεταναστευτικές ροές από τις χώρες αυτές προς την Ευρώπη θα είναι μαζικές και μακροχρόνιες. Δεν είναι όμως μόνο τα φαινόμενα δημογραφικής υπερχείλισης που θα προκαλέσουν τις παραπάνω εξελίξεις. Σε αυτό θα συντείνουν και άλλοι παράγοντες, όπως η πολιτική αστάθεια των παραπάνω χωρών, οι επεμβάσεις των μεγάλων δυνάμεων, αλλά και η κλιματική αλλαγή.
Στις επόμενες δεκαετίες επομένως η Ευρώπη θα δεχτεί μεταναστευτικές εισροές μεγάλης κλίμακας και διάρκειας. Αντίστοιχα, τα ευρωπαϊκά κράτη θα τεθούν αντιμέτωπα με πρωτόγνωρες προκλήσεις, οι οποίες θα εκτείνονται από το πολύ θεμελιώδες ζήτημα της υπεράσπισης ή του επαναπροσδιορισμού της ταυτότητάς τους έως τις αναπόφευκτες κοινωνικές, πολιτικές και οικονομικές τριβές που εξ αιτίας αυτών των εξελίξεων θα αναπτυχθούν.
Στην κατάσταση αυτή η Ελλάδα κατέχει μια ελάχιστα επίζηλη θέση: με τη δυνατότητα άσκησης δημογραφικής και μεταναστευτικής πολιτικής διπλά υπονομευμένη, τόσο από την οικονομική της αδυναμία όσο και από την ιδεολογική σύγχυση που μόνιμα την διακατέχει, η Ελλάδα διαθέτει το αρνητικό προνόμιο να είναι γεωγραφικά η πλέον εκτεθειμένη χώρα της Ευρώπης στα μεταναστευτικά ρεύματα που ήδη καταφθάνουν από την Ασία και την Αφρική. Επίσης η Ελλάδα έχει την «ατυχία» να συνορεύει με την Τουρκία, η οποία για περισσότερο από μια δεκαετία έχει λειτουργήσει ως το εφαλτήριο της παράνομης μετανάστευσης από την Ασία και την Αφρική προς την Ευρώπη.
«Υβριδικός πόλεμος»
Σε αυτή τη φάση η Τουρκία αξιοποιεί εντατικά τις μεταναστευτικές ροές απέναντι στην Ευρώπη και στην Ελλάδα, επιδιώκοντας να αποκομίσει πολιτικά και οικονομικά οφέλη. Ειδικότερα, απέναντι στην Ελλάδα, δεν σταματά να προωθεί μεγάλους αριθμούς παράνομων μεταναστών, οι οποίοι αρχικά εγκαθίστανται στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και στη συνέχεια διαχέονται στην ενδοχώρα. Με τον τρόπο αυτό η Τουρκία υλοποιεί έναν de facto εποικισμό της Ελλάδας με πληθυσμούς με τους οποίους έχει θρησκευτική και πολιτισμική συνάφεια. Δημιουργεί έτσι ένα πολιτιστικό και πολιτικό προγεφύρωμα, το οποίο στο μέλλον θα της επιτρέψει να έχει μια σειρά επιλογών και χειρισμών στο εσωτερικό της Ελλάδας, με ό,τι αυτό θα συνεπάγεται τότε. Με απλά λόγια η Τουρκία υλοποιεί αυτό που έλεγε από τη δεκαετία του 1980 ο Τοργκούτ Οζάλ: ότι στο μέλλον η Τουρκία δεν θα χρειαστεί ένα κλασικό πόλεμο για να καθυποτάξει πολιτικά την Ελλάδα. Αρκούν οι πληθυσμιακές εξελίξεις οι οποίες σταδιακά θα δημιουργήσουν μια νέα πραγματικότητα.
Απέναντι σε αυτές τις εξελίξεις οι ελληνικές πολιτικές ηγεσίες εκδηλώνουν μια αδικαιολόγητη αδράνεια, η οποία στην περίπτωση της σημερινής κυβέρνησης μετασχηματίζεται σε πλήρη δεκτικότητα. Είναι μια δεκτικότητα που προκύπτει από ιδεοληπτικές προσεγγίσεις, αλλά και από ιδιοτελείς πολιτικούς υπολογισμούς, όπως ότι στο μέλλον οι μετανάστες θα μπορούσαν να «αξιοποιηθούν εκλογικά» μετά την «ελλληνοποίησή» τους. Πρόκειται για μια επικίνδυνη στρατηγική μυωπία, η οποία δεν αντιλαμβάνεται που οδηγούν όλες αυτές οι διεργασίες, ειδικά αν συνδυαστούν με την εν εξελίξει δημογραφική συρρίκνωση και γήρανση του ελληνικού πληθυσμού.
Το μεταναστευτικό καταλύτης εξελίξεων στην Ευρώπη
Στην Ευρώπη οι εξελίξεις γύρω από το μεταναστευτικό κινούνται πιο δυναμικά απ’ ό,τι στην Ελλάδα. Στις χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ (Πολωνία, Τσεχία, Σλοβακία, Ουγγαρία), εκμπέμπεται ένα σαφές μήνυμα εθνικού αυτοπροσδιορισμού, το οποίο δια στόματος πολιτικών όπως ο Βίκτωρ Ορμπάν έρχεται σε σύγκρουση με την πολιτική που προκρίνει η γραφειοκρατία των Βρυξελλών. Ανάλογα μηνύματα εκπέμπονται και από χώρες όπως η Ιταλία, η Αυστρία, η Γαλλία, αλλά και χώρες οι οποίες είναι παραδοσιακά υπέρ την πολιτικής των ανοικτών συνόρων όπως η Σουηδία. Ακόμη και στην ίδια τη Γερμανία, η κ. Μέρκελ συναντά πλέον αντιδράσεις στη μεταναστευτική της πολιτική, οι οποίες αποκτούν πολιτικό μέγεθος μέσω της ανόδου του αντιμεταναστευτικού και ευρωσκεπτικιστικού κόμματος AfD.
Με φόντο λοιπόν το μεταναστευτικό, δημιουργείται ένα νέο πολιτικό τοπίο στην Ευρώπη: οι ευρωσκεπτικιστικές και εθνικολαϊκές πολιτικές δυνάμεις, οι οποίες εκφράζουν κοινωνικές τάσεις και ομάδες που σχετίζονται με το Brexit και την εκλογή Τραμπ, βρίσκουν μέσω του μεταναστευτικού το στοιχείο που τους δίνει εκλογική δυναμική. Πρόκειται για ένα φαινόμενο το οποίο δεν θα είναι προσωρινό, διότι και το αίτιο που θα το υποδαυλίζει δεν θα είναι επίσης προσωρινό. Υπό τη έννοια αυτή, οι επόμενες ευρωπαϊκές εκλογές ανοίγουν την αυλαία σε μια νέα πολιτική περίοδο, κατά την οποία η σύγκρουση για την Ευρώπη θα διεξαχθεί μεταξύ των δύο πτερύγων της δεξιάς: της εθνολαϊκής δεξιάς και της φιλελεύθερης ευρωφεντεραλιστικής δεξιάς. Πρόκειται για μια εξόχως ενδιαφέρουσα εξέλιξη, η οποία θα αναδείξει νέες πολιτικές δυνάμεις, αλλάζοντας τους πολιτικούς συσχετισμούς, τόσο στην Ευρώπη, όσο (πιθανότατα) και στην Ελλάδα.
Παρακολουθήστε ένα απόσπασμα ομιλίας του Α. Λαυρέντζου στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας για τον μεταναστευτικό εποικισμό που επιβάλλει η Τουρκία στην Ελλάδα.
Πηγή: Ινφογνώμων Πολιτικά
Επί πολλά χρόνια τα παιδάκια σε ένα ορεινό χωριό των Σερρών, τα Κερδύλλια, στον Στρυμονικό Κόλπο, νόμιζαν ότι οι γυναίκες σε όλο τον κόσμο φορούν μόνο μαύρα ρούχα. Αυτό έβλεπαν στο χωριό τους, μαυροφορεμένες τις αδερφές, τις μάνες, τις συγχωριανές, έτσι πίστευαν ότι γίνεται παντού. Και ξαφνιάζονταν όταν αργότερα αντίκριζαν πολύχρωμα φορέματα και μαντίλες.
Οι γυναίκες στα Κερδύλλια, εκτός από μαυροφόρες, δεν γεννούσαν, και έτσι το μόνο κλάμα που ακουγόταν ήταν το μοιρολόι τους στον τόπο όπου άφησαν την τελευταία τους πνοή οι άντρες τους, τα αδέρφια, οι πατεράδες, όλοι οι άρρενες ηλικίας δεκαπέντε έως 65 χρόνων. Διακόσιοι τριάντα ένας στον αριθμό, χτυπημένοι από τις σφαίρες του γερμανικού αποσπάσματος στην πλατεία του χωριού. Οι Γερμανοί, αφού εξόντωσαν το ανδρικό στοιχείο, έβαλαν φωτιά και έκαψαν όλα τα σπίτια του χωριού.
Τα Κερδύλλια έσβησαν από τον χάρτη, καθώς οι εναπομείναντες κάτοικοι, γυναίκες, παιδιά, υπερήλικες, προτίμησαν να το εγκαταλείψουν για πάντα και, σήμερα, με ένα άλλο χωριό στη Γαλλία, όπου οι Γερμανοί σκότωσαν τους εξακόσιους κατοίκους του, είναι τα μοναδικά στην Ευρώπη που δεν κατοικήθηκαν ξανά.
Το βιολογικό ρολόι όσων επέζησαν –των γυναικόπαιδων και ελάχιστων ανδρών που έτυχε να απουσιάζουν δηλαδή– άλλαξε στις 3:30 τα ξημερώματα στις 17 Οκτωβρίου του 1941, όταν τμήματα του γερμανικού στρατού εισήλθαν στους δύο οικισμούς, απέχοντες γύρω στα δύο χιλιόμετρα στη δασοσκεπή πλαγιά, τα Άνω και Κάτω Κερδύλλια. Δεν είχε προηγηθεί κάποια αιματηρή συμπλοκή γερμανικών δυνάμεων και αντιστασιακών ομάδων, που στην περιοχή βρίσκονταν ακόμα στα σπάργανα, πασχίζοντας να αρπάξουν κάποια όπλα από σταθμούς της χωροφυλακής για να μπορούν να προβούν σε επιθέσεις, ώστε να δοθεί η αφορμή για τόσο σκληρά αντίποινα.
Η καταγγελία ενός καλόγερου γειτονικής μονής στις γερμανικές Αρχές ότι τον λήστεψε κάποιο αμφιλεγόμενο άτομο από τα Κερδύλλια, που μπορεί να σχετιζόταν με κάποιους άλλους κατοίκους για τους οποίους υπήρχαν φήμες ότι είχαν βγει στο βουνό, φαίνεται ότι υπήρξε η αφορμή για να στείλουν το μήνυμα οι κατοχικές δυνάμεις.
«Τους σκότωσαν όλους με πολυβόλα»
«Όρμησαν στα σπίτια με φακούς και συγκέντρωσαν με βία στην πλατεία όλους τους αρσενικούς», αφηγείται στην «Κ» ο 90χρονος σήμερα Παναγιώτης Τσάγκας, που ήταν τότε μόλις 14 χρόνων. «Ο πατέρας μου ήταν πρόεδρος της κοινότητας και απουσίαζε στη Θεσσαλονίκη για να ζητήσει από τον στρατιωτικό διοικητή των Γερμανών έλεος για το χωριό. Με έβαλαν κι εμένα στη γραμμή, αλλά ένας συνταγματάρχης με ρώτησε πόσων χρονών είμαι και, όταν του απάντησα, μου είπε να πάω στη μάνα μου. Προτού προλάβω να απομακρυνθώ, έπεσε μια φωτοβολίδα από τα Άνω Κερδύλλια που αποτελούσε το σήμα ότι ήταν και εκεί έτοιμοι οι Γερμανοί να αρχίσουν τις εκτελέσεις. Τους σκότωσαν όλους με πολυβόλα. Μετά άρχισαν να καίνε τα σπίτια και προς το απόγευμα ένας πυκνός μαύρος καπνός κάλυπτε την πλαγιά».
Από ρεπορτάζ της ΕΤ1 για το ολοκαύτωμα στα Κερδύλλια Σερρών
Οι γυναίκες και οι γέροντες ανέλαβαν το βαρύ φορτίο του ενταφιασμού των δικών τους ανθρώπων και, μέχρι το τέλος της Κατοχής και του Εμφυλίου, παρέμειναν στο κατεστραμμένο χωριό φροντίζοντας τους νεκρούς τους ή σκόρπισαν σε συγγενείς και φίλους στην ευρύτερη περιοχή. Δεν ήταν εύκολο να συνεχίσουν εκεί τη ζωή τους, σε έναν τόπο που θα τους θύμιζε τον εφιάλτη που έζησαν, και έτσι στις αρχές της δεκαετίας του ’50 το κράτος τούς έχτισε σπίτια στην ακτή του Στρυμονικού όπου δημιουργήθηκαν τα σημερινά Νέα Καρδύλλια.
Ο δικηγόρος της περιοχής Δημήτρης Γαρούφας λέει πως θα πρέπει η Γερμανία να αναστηλώσει το χωριό, όχι για να κατοικηθεί εκ νέου, αλλά για να γίνει μουσείο που θα θυμίζει τη βαρβαρότητα των Ναζί. Ο δημοτικός σύμβουλος Κωνσταντίνος Ψαράς τονίζει πως το θέμα έχει και την ηθική του πλευρά και γι’ αυτό θα πρέπει να αποδοθεί δικαιοσύνη.
Μερικά χαλάσματα, όπου τις νύχτες κραυγάζουν κουκουβάγιες, έχουν απομείνει, μαζί με δύο επιτύμβιες πλάκες, στους δύο αφανισμένους οικισμούς, για να θυμίζουν τον μεγάλο χαλασμό. Οι παλαιότεροι θυμούνται πως τους ελάχιστους που επέζησαν, μετά την απελευθέρωση στα πανηγύρια στα γύρω χωριά τούς έβαζαν, σε ένδειξη τιμής, να σέρνουν πρώτοι τον χορό.
Πηγή: Pontos News
Η σύνοδος του Πατριαρχείου Μόσχας στο Μινσκ αποφάσισε την πλήρη ρήξη των σχέσεων με το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως και ότι δεν αποδέχεται τις αποφάσεις της Συνόδου της Κωνσταντινούπολης ανακοίνωσε ο Μητροπολίτης Ιλαρίων. Πρόσθεσε ότι « οδηγήθηκε εδώ από όλη τη λογική των τελευταίων δράσεων του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως ».Διακόπτει την Ευχαριστιακή κοινωνία με το Οικουμενικό.Ο επικεφαλής του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων Μητροπολίτης Ιλαρίων έκανε μια δήλωση κατά την ενημέρωση σχετικά με τα αποτελέσματα της συνεδρίασης της Ιεράς Συνόδου του Πατριαρχείου Μόσχας στο Μινσκ. Σύμφωνα με τον TASS, ο Μητροπολίτης Ιλαρίωνας δήλωσε ότι η Ιερά Σύνοδος της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας (ROC) έκρινε αδύνατη τη συνέχιση της ευχαριστιακής κοινωνίας με το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως.interfax κ.α.
«Eμείς δεν θα μπορούμε να συλειτουργούμε, οι ιερείς μας δεν θα συμμετέχουν στις λειτουργίες με τους Ιεράρχες του Κων/πολεως», δήλωσε ο Ιλαρίωνας. rt
Η Ιερά Σύνοδος της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας αποφάνθηκε ότι είναι αδύνατον περαιτέρω ευχαριστιακή κοινωνία με το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, δήλωσε ο Πρόεδρος του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνας μετά από τη σύγκλιση της Ιεράς Συνόδου του Ρώσικου πατριαρχείου στο Μινσκ της Λευκορωσίας, την Δευτέρα.
« Η απόφαση που ελήφθη στην Ιερά Σύνοδο είναι η πλήρη ρήξη των σχέσεων με το Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης », ανέφερε.
» Η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία απορρίπτει αυτές τις αποφάσεις και δεν θα τις ακολουθήσει », είπε αναφερόμενος στην τελευταία Συνοδική απόφαση του Οικουμενικού.tass
Η Ιερά Σύνοδος του Πατριαρχείου Μόσχας και Πασών των Ρωσιών εξέδωσε μακροσκελή ανακοίνωση όπου κάνει λόγο μεταξύ άλλων για «επιβουλή» του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως στην κανονιστική επικράτεια της Ρωσικής Εκκλησίας.
«Η αποδοχή διαλόγου με σχισματικούς και πρόσωπα στα οποία έχει επιβληθεί ανάθεμα από εκκλησία άλλης δικαιοδοσίας, η επιβουλή σε ξένα κανονιστικά όρια, η προσπάθεια αποποίησης δικών της ιστορικών αποφάσεων και υποχρεώσεων, όλα αυτά θέτουν το Πατριαρχείο της Κωνσταντινουπολεως έξω από τα όρια του κανονιστικού πεδίου και προς μεγάλη μας λύπη κάνει πλέον για εμάς αδύνατη την επαφή της ευχαριστίας με τους ιεράρχες, τους πνευματικούς και τους πιστούς…».
Τονίζεται επίσης ότι «στο εξής και μέχρι την άρση των αντικανονικών αποφάσεων που πήρε το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως οι ιερείς του Πατριαρχείου Μόσχας είναι αδύνατο να συλλειτουργούν με τους κληρικούς της Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως και για τους πιστούς (αδύνατη) η συμμετοχή σε πράξεις λατρείας σε ναούς αυτής».
Η ανακοίνωση αναρτήθηκε στην επίσημη ιστοσελίδα της ρωσικής εκκλησίας.Καθημερινή
Για την πνευματική εκπαραθύρωση του Βαρθολομαίου η ανακοίνωση της Ρωσικής Εκκλησίας επικαλείται τους 10 και 11 Αποστολικούς Κανόνες
Κανὼν ι’ (10): Περὶ τοῦ συνευχομένου ἀκοινωνήτῳ. |
Εἴ τις ἀκοινωνήτω κἀν ἐν οἴκῳ συνεύξηται, οὗτος ἀφοριζέσθω. |
Κανὼν ια’: Περὶ τοῦ συνευχομένου κληρικοῦ καθηρημένῳ. |
Εἴ τις καθῃρημένῳ, κληρικὸς ὧν, κληρικῷ συνεύξηται, καθαιρείσθω καὶ αὐτός. |
καθώς και το 2 άρθρο της Τοπικής Συνόδου της Αντιόχειας με το σκεπτικό ότι ο « κοινωνῶν ἀκοινωνήτω ἀκοινώνητος ἔσται » καθώς ο Βαρθολομαίος νομιμοποίησε αντικανονικά το σχίσμα Φιλάρετου και συμπαρασύρεται στην ίδια τύχη »Πάντας τοὺς εἰσιόντας εἰς τὴν ἐκκλησίαν, καὶ τῶν ἱερῶν Γραφῶν ἀκούοντας, μὴ κοινωνοῦντας δὲ εὐχῆς ἅμα τῷ λαῷ, ἢ ἀποστρεφομένους τὴν ἁγίαν μετάληψιν τῆς εὐχαριστίας κατά τινα ἀταξίαν, τούτους ἀποβλήτους γίνεσθαι τῆς ἐκκλησίας, ἕως ἂν ἐξομολογησάμενοι, καὶ δείξαντες καρποὺς μετανοίας, καὶ παρακαλέσαντες, τυχεῖν δυνηθῶσι συγγνώμης· μὴ ἐξεῖναι δὲ κοινωνεῖν τοῖς ἀκοινωνήτοις, μηδὲ κατ᾽ οἴκους συνελθόντας συνεύχεσθαι τοῖς μὴ τῇ ἐκκλησίᾳ συνευχομένοις, μηδὲ ἐν ἑτέρᾳ ἐκκλησίᾳ ὑποδέχεσθαι τοὺς ἐν ἑτέρᾳ ἐκκλησίᾳ μὴ συναγομένους. Εἰ δὲ φανείῃ τις τῶν ἐπισκόπων, ἢ πρεσβυτέρων, ἢ διακόνων, ἤ τις τοῦ κανόνος τοῖς ἀκοινωνήτοις κοινωνῶν, καὶ τοῦτον ἀκοινώνητον εἶναι, ὡς ἂν συγχέοντα τὸν κανόνα τῆς ἐκκλησίας. »
Πηγή: dimpenews.com
Εἶναι ἀλήθεια πώς οἱ ἐντὸς τῶν τειχῶν πόλεμοι εἶναι δριμύτεροι τῶν ἐξωτερικῶν. Ἡ Ἑλλάδα πολλὲς φορὲς ἡττήθηκε σὲ πολέμους λόγω τῶν ἐσωτερικῶν φατριῶν καὶ παθῶν. Νοσήματα ἐπάρσεως, διχοστασίας καὶ φοβερῆς προδοσίας ἐπιτέλεσαν ἔργο ἀνίερο. Ὁ Ἐφιάλτης, ὁ Ἰούδας εἶναι πρόσωπα ἐπαναλαμβανόμενα στὴν ἱστορία. Ἡ διχόνοια κατατρώει τὰ σπλάχνα τοῦ γένους μας. Οἱ ἐμφύλιοι πόλεμοι, μὲ τὸ χυμένο ἀδελφοκτόνο αἷμα, ἦταν οἱ πιὸ ἰσχυροί.
Σήμερα τυφλὸς εἶναι ὅποιος δὲν βλέπει ὅτι ἔνοχοι καὶ συνένοχοι σὲ παρακμὴ παραφροσύνης συνεχίζουν τὸ χορό, τὸ τραγούδι καὶ τὸ φαγοπότι. Ἡ ἀμετανοησία εἶναι αὐτοκαταστροφικὴ ὅδευση πρὸς τὸν γκρεμό. Ἡ Ἑλλάδα ἐκπορνεύεται. Θλίψη καὶ ἡττοπάθεια κυριαρχοῦν. Ἡ ἐξυγίανση καὶ ἡ κάθαρση ὄνειρο ἀπατηλό. Συνεχίζουν νὰ εἶναι στὴν ἐξουσία φαῦλοι διεφθαρμένοι, ἀφυλάκιστοι. Τὰ ἐθνικὰ θέματα σὲ δεύτερη μοίρα. Ἠθικὴ σήψη δυστυχῶς ἐπικρατεῖ κι ἐκεῖ πού δὲν τὸ περιμένεις. Γίνονται συνεχῶς ἐκπτώσεις. Ἡ παιδεία νοσεῖ φοβερά. Ἡ ψευτοδιανόηση ἐκμεταλλεύεται λάθη. Ἡ Ἑλλάδα εἶναι ἀπὸ καιρὸ στὴν ἐντατική. Ἡ ἑλληνικὴ γλώσσα καθημερινὰ δολοφονεῖται. Ζόφος ἀποπροσανατολιστικὸς ἐπικρατεῖ. Ἕνας βίαιος καὶ θλιβερὸς ἐθνομηδενισμός. Ὅποιος ἐκφράζεται πατριωτικά, ἀπαξιώνεται ὡς ἀκραῖος ἐθνικιστής, φασίστας.
Ἡ βιασύνη γιὰ ἀπόκτηση πολλοῦ καὶ εὔκολου χρήματος ὁδήγησε τούς νεοέλληνες σὲ μεγάλα λάθη. Ἡ ἀνυπομονησία καὶ ἡ ἐπιπολαιότητα πληρώνονται σκληρά. Ὁ πλουτισμὸς Εὐρωπαίων τοὺς ὁδήγησε σὲ ἀκρότητες. Ἡ Εὐρώπη κατήντησε ἀποχριστιανισμένη πλήρως. Τὸ Βατικανὸ μετρᾶ θύματα μὲ ἕνα παραποιημένο εὐαγγέλιο. Κακοποιήσεις καὶ βιασμοὶ παιδιῶν ἀμέτρητοι καὶ ἀναίσχυντοι. Μὲ ἕναν νεκρὸ Θεὸ κάποιοι ἀναζητητὲς καταφεύγουν στοὺς δασκάλους τῆς Ἄπω Ἀνατολῆς γιὰ μία ἐσωτερικευμένη ζωή. Περὶ τὶς δύο χιλιάδες προτεσταντικὲς παραφυάδες διεκδικοῦν ποίμνια. Ὁ ἀποχριστιανισμὸς τῆς Εὐρώπης εἶναι σοβαρὸς καὶ θὰ ἔχει ἀκόμη χειρότερες συνέπειες.
Πλημμύρισε ἡ πολιτικὴ καὶ κοινωνικὴ ζωὴ ἀπὸ δῆθεν «προοδευτικούς». Σπεύδουν νὰ καταλάβουν τὴν ἐξουσία πρόσωπα πού προβάλλονται ὡς πνευματικοὶ καὶ προοδευτικοί, ἐνῶ εἶναι κύμβαλα ἀλαλάζοντα καὶ ὄχι λίγες φορὲς κραυγαλέες μετριότητες. Στὸ ὄνομα τῆς κατ’ αὐτοὺς «προόδου», ζητοῦν μὲ μεθόδους ἀριστεροῦ «ταλιμπανισμοῦ» νὰ ἀποχριστιανίσουν καὶ νὰ ἀφελληνίσουν τὸν λαό μας. Γράφουν βιβλία γιὰ νὰ μᾶς πληροφορήσουν ὅτι ὡς τώρα διδασκόμασταν στρεβλωμένα τὴν ἑλληνική μας ἱστορία. Τοὺς τύπους αὐτοὺς τοὺς ἐνδιαφέρει ἡ ἀποδόμηση κάθε τί Χριστιανικοῦ, Ὀρθόδοξου, Ἑλληνικοῦ. Καὶ ἡ ἀντικατάστασή του μὲ ὅ,τι μὴ ἑλληνικό. Γι’ αὐτὸ καὶ τὰ παιδιά μας, βάλθηκαν ἀπὸ τὸ δημοτικὸ νὰ τὰ κάνουν νὰ ξεχάσουν τὴν πίστη τῶν πατέρων τους καὶ νὰ γαλουχηθοῦν μὲ τὰ «προοδευτικὰ» διδάγματα τοῦ ἀντίχριστου Ἰσλάμ, τοῦ Κομφούκιου, τοῦ Κρίσνα, τοῦ Βούδα, τῶν σατανικῶν ἀνατολικῶν θρησκειῶν. Διότι ἔτσι θὰ κτίσουμε τὴν Ἑλλάδα, τὴν ὁποία τὰ σημερινὰ ἑλληνόπουλα, ἡ γενιὰ πού ἀνεβαίνει, δὲν πρέπει αὔριο νὰ λένε ὅτι εἶναι Ἕλληνες Ὀρθόδοξοι. Ὅσοι πονοῦμε αὐτὸ τὸν τόπο ἂς κάνουμε ὅ,τι μποροῦμε σήμερα, γιὰ νὰ γλυτώσουμε ἀπὸ τὸν «προοδευτικὸ» ταλιμπανισμό. Ἂς μὴ τὸ ἀφήσουμε γιὰ αὔριο.
Αὐτὰ τὰ ὁποῖα μὲ νύχια καὶ μὲ δόντια κρατήσαμε σὲ καιροὺς χαλεπούς, δηλαδὴ τὴ γλώσσα, τὴν πίστη, τὴν ἱστορία μας, τὴν παράδοσή μας, μὲ ἕνα λόγο, εἶναι κρίμα καὶ ἄδικο νὰ τὰ χάσουμε σὲ καιρὸ εἰρήνης καὶ δημοκρατίας, σὲ καιρὸ ἐλευθερίας καὶ σὲ χρόνους ἀποθέωσης τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων. Τὸ ἀναφέραμε καὶ στὴν ἀρχή, ὅτι «τὰ κάστρα πέφτουν ἀπὸ μέσα». Δουλεύει πονηρὰ ἐντὸς τῶν τειχῶν ἡ «5η φάλαγγα». Οἱ Ἐφιάλτες τῆς ἱστορίας καὶ οἱ μειοδότες τῶν ἐθνικῶν ἀξιῶν καὶ ἰδανικῶν μας. Διότι πέραν τῶν ὅσων λέγονται περὶ ἐξωτερικῶν πιέσεων καὶ ἐξωγενῶν παραγόντων, ἂν ἐμεῖς οἱ ἴδιοι δὲν θέλουμε νὰ ξεπουλήσουμε τὴν ψυχή μας στὴ χωματερὴ τῆς ὑφηλίου, κανένας δὲν μᾶς ἀναγκάζει νὰ ἀλλοιώσουμε τὶς παραδόσεις μας, νὰ ἀρνηθοῦμε τὴν πίστη μας, νὰ ξεχαρβαλώσουμε τὴ γλώσσα μας καὶ νὰ παραχαράξουμε τὴν ἱστορία μας. Μόνοι μας βάζουμε τὰ δάχτυλά μας καὶ βγάζουμε τὰ μάτια μας.
Λαοὶ ποὺ σέβονται τὴν ἱστορία τους, την ἰδιοπροσωπία τους, τὴν αὐτοσυνειδησία τους, ἔχουν αὐτοεκτίμηση καὶ συναίσθηση τῆς κληρονομίας τους καὶ δὲν ἀνταλλάσσουν τὰ διαμάντια καὶ τὰ αἵματα τῶν προγόνων τους μὲ τὰ κάρβουνα καὶ τὰ ξυλοκέρατα τὴν παγκοσμιοποίησης τῆς Νέας Ἐποχῆς καὶ τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων.
Τὸ χειρότερο, βέβαια, εἶναι ἡ παραχώρηση ἐδάφους καὶ κυριαρχικῶν δικαιωμάτων μὲ τὴ συγκατάθεσή μας σὲ ἕνα ἄλλο κράτος. Αὐτὸ ὅμως δὲν ξεκινάει αὐτόματα καὶ ἄμεσα. Προηγοῦνται σταδιακὰ ἕνα σωρὸ ἄλλες πράξεις σὲ πολιτικὸ καὶ διπλωματικὸ πεδίο. Καὶ πρῶτα παραχωρεῖται τὸ ὄνομα. Μετὰ πλαστογραφεῖται ἡ ἱστορία. Ὕστερα κατασκευάζεται στὰ ἐργαστήρια τῶν πολυεθνικῶν καὶ τῶν συμφερόντων ἡ μειονότητα. Γίνονται μετακινήσεις καὶ ἐπενδύσεις. Δημιουργοῦνται τετελεσμένα καὶ προβοκάτσιες. «Καὶ ἐκεῖ ποὺ μᾶς χρωστοῦσαν, μᾶς παίρνουν καὶ τὸ βόδι». Αὐτὸ γίνεται τώρα τὰ Σκόπια καὶ θὰ ἀκολουθήσει, ἂν δὲν εἴμαστε ἄγρυπνοι, μὲ τὴν «Τσαμουριὰ» καὶ τὴ Θράκη. Στὸ τέλος ἔρχεται μία διάσκεψη καὶ σοὺ τὰ παίρνουν ὅλα καὶ μὲ τὸ νόμο.
«Δίνεις ὄνομα; Δίνεις ψυχή». Ἀληθινὸ πέρα ὡς πέρα. Γι’ αὐτὸ καὶ φοβερό. Αὐτὸ δυστυχῶς πάει νὰ γίνει μὲ τὴ Μακεδονία μας. Πέρα ἀπὸ κάθε ἔννοια ἱστορικῆς καὶ ἐθνολογικῆς ἐπιστήμης καὶ δεοντολογίας, ἀρχαιολογίας καὶ γλωσσολογίας, πάει νὰ γίνει ἕνα ἔγκλημα. Μία ἀνατροπὴ καὶ ἕνα ἱστορικὸ πραξικόπημα σὲ βάρος τοῦ Ἔθνους μας. Εἴμαστε πολὺ μικροὶ γιὰ νὰ κάνουμε ἕνα τόσο μεγάλο λάθος. Κι ὅμως «ἐλαφρᾷ τῇ καρδίᾳ» πάει νὰ γίνει. «Μᾶς ἁρπάζουν τὸ σπίτι, ἁρπάζει φωτιὰ τὸ σπίτι μας κι ἐμεῖς χαμογελᾶμε». Λέγει ὁ Μανώλης Γλέζος, ζεῖ ἀκόμη καὶ αὐτός, ὅπως καὶ ὁ Θεοδωράκης, καὶ μὲ τὰ κύκνεια ἄσματά τους διορθώνουν τὰ λάθη τοῦ παρελθόντος: «Ὁ κάθε λαὸς προσδιορίζεται ἀπὸ τὴ γλώσσα του, τὰ ἤθη του, τὶς κοινὲς παραδόσεις του, τὸν τρόπο ποὺ θρησκεύεται, τὴ θέληση γιὰ ἐθνικὴ ἀνεξαρτησία, τὴ βούληση τῆς πλειοψηφίας… Δὲν μποροῦν Σλάβοι καὶ Σκοπιανοὶ νὰ κατέχουν τὸ ὄνομα Μακεδονία. Νὰ βγάλουν ἀπὸ τὸ νοῦ τοὺς τὸ ὄνομα Μακεδονία» (Καθημερινή, 11/2/2018)
Λοιπόν, ποιὸς θὰ φταίει, ἂν αὔριο γίνει τὸ ὀλέθριο βῆμα; Δὲν χρειάζεται μεγάλη ἀπόσταση καὶ πολὺς χρόνος ἕνα σημερινὸ «μετέωρο βῆμα» τῆς ἐξωτερικῆς ἐθνικῆς μας διπλωματίας νὰ γίνει πάτημα σὲ μία νάρκη ἱστορικῶν συνεπειῶν μεγατόνων.
Τὸ θέμα δὲν εἶναι συναισθηματικό, γειτονικό, φιλικό, ἁπλὰ πολιτικό, συμφεροντολογικό. Εἶναι θέμα ἱστορικῆς καὶ ἠθικῆς τάξεως: Δηλαδή, «δὲν μπορεῖ κανένας νὰ μετακινήσει τὰ σύνορα – τοπικά, ἱστορικά, κυριαρχικά, φυλετικὰ – ποὺ ἔβαλαν οἱ πατέρες μας καὶ τὰ χάραξαν μὲ τὸ αἷμα τους». Κανένας. Κανένας δὲν μπορεῖ νὰ ὑπογράψει οὐδεμία συμφωνία ἐρήμην του λαοῦ, τῆς ἱστορίας, τῆς ἐθνικῆς αὐτοσυνειδησίας, συνολικά της ἐπιστήμης. Καμμιὰ σκοπιμότητα δὲν μᾶς ἀναγκάζει νὰ τὸ κάνουμε. Κανένας ποὺ θέλει νὰ εἶναι καὶ νὰ λέγεται Ἕλληνας, δὲν δικαιοῦται νὰ ἀποτολμήσει κάτι τέτοιο. Ἂν τὸ κάνει δὲν θὰ λέγεται εἰς τὸ ἑξῆς Ἕλληνας. Θὰ λέγεται Ἐφιάλτης.
Πηγή: Ομοθυμαδόν
Μια εξέλιξη των τελευταίων ημερών προκαλεί το ενδιαφέρον της εκπαιδευτικής κοινότητας της Αιτωλοακαρνανίας.Πολλοί θεολόγοι του Νομού καλούνται από την Πταισματοδίκη σε ανάκριση για να εξεταστούν ως μάρτυρες για το ζήτημα της διδασκαλίας του μαθήματος των θρησκευτικών.
Οι θεολόγοι καλούνται ουσιαστικά να καταθέσουν την άποψη τους για το νέο τρόπο διδασκαλίας του μαθήματος καθώς η πταισματοδίκης, με εντολή Εισαγγελέα, συλλέγει υλικό στα πλαίσια ποινικής υπόθεσης που προς το παρόν στρέφεται κατα παντός υπευθύνου .
Οι κλήσεις των Θεολόγων φέρονται να σχετίζονται με τη μήνυση που υπέβαλλε γονέας από το Αγρίνιο κατά του υπουργού Παιδείας Κώστα Γαβρόγλου για τη διδασκαλία και το περιεχόμενο του βιβλίου των Θρησκευτικών, με τη σχετική δικογραφία να έχει διαβιβαστεί ήδη στη Βουλή.
Στο Αγρίνιο ως γνωστόν είχε ξεσηκωθεί μεγάλο κύμα αντιδράσεων για τα νέα Προγράμματα Σπουδών για το μάθημα των Θρησκευτικών και είχε οργανωθεί και σχετική εκδήλωση που συνδιοργάνωσαν οι Σύλλογοι Γονέων πολλών σχολείων υπό την αιγίδα της Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας.
Οι σύλλογοι Γονέων και Κηδεμόνων εξέφρασαν τότε την πλήρη αντίθεσή τους προς τα εφαρμοζόμενα από εφέτος Νέα Προγράμματα Σπουδών για το μάθημα των Θρησκευτικών με τη διανομή των σχετικών «Φακέλων μαθήματος» στα σχολεία της Χώρας και ζητούσαν την άμεση απόσυρσή τους υποστηρίζοντας πως « με τον χαρακτήρα και το περιεχόμενό τους ανατρέπουν εκ βάθρων το κορυφαίο εκπαιδευτικό ιδεώδες της ανατροφής των παιδιών μας, σύμφωνα με τη διδασκαλία και τις αρχές της ορθόδοξης χριστιανικής πίστης».
Διαφορετικές έρευνες επικαλούνται ΠΕΘ και Υπουργείο
Όλα αυτά διαδραματίζονται σε μια χρονική περίοδο αντιπαράθεσης του Υπουργείου Παιδείας με την Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων (ΠΕΘ). Τελευταία αφορμή στάθηκε η ανακοίνωση του υπουργείο Παιδείας πως το 76% των Θεολόγων αντιμετωπίζει θετικά το νέο τρόπο διδασκαλία του μαθήματος ενώ το ποσοστό αρνητικής αντιμετώπισης φθάνει το 15%.
«Ιδιαίτερα ενδιαφέρον είναι ότι το κύριο αίτημα σχεδόν όλων των Θεολόγων είναι η παροχή περισσότερων επιμορφωτικών σεμιναρίων ώστε να είναι σε θέση να αξιοποιήσουν τις ευκαιρίες ανάπτυξης εκπαιδευτικών θεμάτων και τις νέες διδακτικές δυνατότητες που παρέχουν τα νέα Προγράμματα Σπουδών στους Θεολόγους», ανέφερε το υπουργείο.
Παραπλανητικά ωστόσο χαρακτήρισε η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων (ΠΕΘ)τα στοιχεία που δημοσίευσε το υπουργείο Παιδείας . « Οι ισχυρισμοί απορρίπτονται ως μη έγκυροι, διότι η συλλογή των δεδομένων που υποστηρίζει ο κ. Υπουργός έγινε μέσω ενός μη επιστημονικά έγκυρου και αξιόπιστου ερωτηματολογίου» ανέφερε η ΠΕΘ αντιτάσσοντας στοιχεία δικής της διευρυμένης έρευνας, που διενεργήθηκε τον Ιούνιο του 2017 και μετά το πέρας της σχετικής επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών και αφορά ακριβώς στο θέμα της αποδοχής των νέων Προγραμμάτων Σπουδών.
« Τα δεδομένα της έρευνας αυτής διαψεύδουν τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα ο κ. Υπουργός, διότι διαπιστώνεται ότι το 71,6% δηλώνει ότι το μάθημα των Θρησκευτικών πρέπει να έχει σαφή ορθόδοξο προσανατολισμό, με σχετική προσέγγιση των μεγάλων θρησκειών, ανάλογα με το αναπτυξιακό επίπεδο των μαθητών. Συνεπώς η μέγιστη πλειοψηφία των εκπαιδευτικών του δείγματος είναι αντίθετη στα νέα Προγράμματα του μαθήματος των Θρησκευτικών, που έχουν σαφή πολυθρησκειακό προσανατολισμό», αναφέρει η ΠΕΘ.
Παράλληλα το υπουργείο Παιδείας χαρακτήρισε παράνομη την ενέργεια της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων να ζητήσει από εκπαιδευτικούς να μην διδάσκουν τα αναλυτικά προγράμματα των Θρησκευτικών. Ο νέος γενικός γραμματέας του υπουργείου Ηλίας Γεωργαντάς, με αφορμή έγγραφα της Πανελλήνιας Ενωσης Θεολόγων που στάλθηκαν στα σχολεία, ζητά από τους 13 Περιφερειακούς Διευθυντές να διασφαλιστεί η απαρέγκλιτη τήρηση του προβλεπόμενου αναλυτικού προγράμματος καθώς και να διερευνηθούν τυχόν πειθαρχικές ευθύνες για τη μη τήρησή του σε μονάδες Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.
Πηγή: AgrinioNews
Ο γάμος, όπως γνωρίζουμε, είναι κοινωνία αγάπης. Ο Δημιουργός Τριαδικός Θεός έγινε συγχρόνως και ο πρώτος νυμφαγωγός, αφού προσέφερε την Εύα στον Αδάμ. Σ' αυτούς εμπιστεύθηκε τη δύναμη και τη δυνατότητα, μέσω της οποίας θα προέρχεται πλέον η ζωή.
Σ’ αυτή τη σύζευξη θα υπάρχει στο εξής η δυνατότητα να ασκήσει ο άνθρωπος τη ζωή ως αγάπη και την αγάπη ως ζωή.1
Μέσα στον χώρο του γάμου έχουμε την ανθρώπινη αύξηση και τε-λείωση στην αγαπητική θυσία και αντιθυσία των συζύγων. Και οι δύο πρέπει να κατανοούν πλήρως την τιμή που τους έκαμε ο Δημιουργός τους, να μπορούν δηλαδή, να δημιουργούν, με τη χάρη και την ευλογία Tου, νέες ανθρώπινες υπάρξεις.2
Όμως, ο σημερινός κυρίως άνθρωπος διάγει τον βίο του μέσα στον χώρο του μηδενισμού και του ατομισμού. Στην υλόφρονα, ευ-δαιμονιστική και ηδονιστική εποχή μας κυριαρχεί παντελής άγνοια του προσώπου και ως εκ τούτου των αγαπητικών διαπροσωπικών σχέσεων. Ως αποτέλεσμα αυτής της καταστάσεως τα παιδιά για πολλούς από τους γονείς θεωρούνται όχι απλώς βάρος, αλλά πραγματική συμφορά. Για τον λόγο αυτό καταβάλλεται προσπάθεια από πολλά ζευγάρια, αφήνοντας κατά μέρος κάθε μητρικό ή πατρικό αίσθημα, να απαλλαγούν από την τεκνογονία.
Προς τούτο προβαίνουν στην αθέμιτη άμβλωση - έκτρωση, λη-σμονώντας και παραμερίζοντας την πραγματικότητα ότι εντός των σπλάχνων της μητέρας υπάρχει το παιδί της, το οποίο είναι κι αυτό τέλειος άνθρωπος από τη στιγμή της συλλήψεώς του.3 Η Πατερική Ορθόδοξη παράδοση διακηρύσσει: «Έμψυχος ο άνθρωπος έμψυχον σπέρμα έχων».4
Έτσι, όταν μιλάμε για αγαπητική κοινωνία στο γάμο, καρπός της οποίας είναι η τεκνογονία, δεν είναι δυνατόν να μιλάμε ταυτοχρόνως και για φόνο - άμβλωση. Κι αυτό γιατί αγάπη και θυσία δεν συμβι-βάζονται με το μίσος και το φόνο. Ο διάσημος καθηγητής της μαιευ-τικής αείμνηστος κ. Λούρος είχε χαρακτηρίσει εγκληματική πράξη την άμβλωση, η οποία έρχεται σε άμεση αντίθεση με τον Όρκο του Ιπποκράτη: «Ο ευσυνείδητος ιατρός οφείλει να απέχει
της τοιαύτης εγκληματικής πράξεως και ουδέποτε να λησμονεί το του Ιπποκράτους ‘ουδέ γυναικί πεσσόν φθόριον δώσω. Αγνώς δε και οσίως διατηρήσω βίον τον εμόν και τέχνην την εμήν’».5
Εξάλλου, η γενετική θεωρία υποστηρίζει ότι η ζωή ξεκινά ακριβώς με τη δημιουργία ενός ξεχωριστού γενετικά ατόμου. Αυτό το φαινόμενο συμβαίνει κατά τη σύλληψη, συνεπώς η γονιμοποίηση θεωρείται ως το ξεκίνημα μιας νέας ζωής.6 Η άποψη αυτή στηρίζεται και από σύγχρονα πορίσματα της ιατρικής επιστήμης. Στο Πανελλήνιο Ιατρικό συνέδριο του 2014 ορίσθηκε ότι «η έναρξη της ζωής του ανθρώπου συμπίπτει με την στιγμή της γονιμοποίησης», ενώ το 2012 στο Β' Ιατρικό Συνέδριο του Μονακό δύο χιλιάδες (2000) ειδικοί γυναικολόγοι μαιευτήρες πιστοποίησαν ότι «πραγματική γέννηση είναι η σύλληψη».
Πρέπει, ακόμη, να γνωρίζουμε ότι και από επιστημονικής πλευράς η διακοπή της ζωής του εμβρύου, σε όποια φάση και σε όποια ηλικία κι αν γίνει, έχει ως αποτέλεσμα την καταστροφή ανθρωπίνης υπάρ- ξεως. Για το λόγο αυτό η Ψυχολογία αποφαίνεται: Η άμβλωση δεν είναι μία απλή εγχείρηση, αλλά ένα σοβαρότατο γεγονός, επειδή έχει απόλυτη σχέση όχι μόνο με το σώμα της μητέρας, αλλά και με το βάθος της καρδιάς της, τα άδυτα της ψυχής της, καθώς και του συζύγου της.7
Σύγχρονες μελέτες8 αποδεικνύουν ότι τα πιο σταθερά ψυχιατρικά ευρήματα μετά από μία άμβλωση είναι η ενοχή, η κατάθλιψη και τα μακάβρια όνειρα. Φθάνει καμιά φορά η μητέρα και σε σοβαρής μορφής κατάθλιψη.9 Δεν πρέπει να λησμονούμε και τις κρίσεις συνειδήσεως που περνούν οι γονείς σε κάποια στιγμή της ζωής τους και ας έχουν περάσει πολλά χρόνια από την άμβλωση.
Το σύνολο σχεδόν των ιατρών της ειδικότητος του μαιευτήρος–γυναικολόγου, αλλά και άλλων ειδικοτήτων, τάσσονται εναντίον των εκτρώσεων. Ο καθηγητής της παιδιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών και Υπουργός τότε των Κοινωνικών Υπηρεσιών αείμνηστος Σπύρος Δοξιάδης είχε πει: «Η διακοπή μιας κυήσεως νόμιμα ή παράνομα έχει από ψυχολογική και ιατρική πλευρά πολλάς βλαβεράς επιπτώσεις και αμέσους και απωτέρας».10
Ειδικότερα η Αγιογραφική και Πατερική παράδοση της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας θεωρεί την άμβλωση - ως εμβρυοκτονία - κανονικό παράπτωμα και την εντάσσει στα αδικήματα του φόνου, γι’ αυτό και επιβάλλει αυστηρά επιτίμια. Κατά τον κανονολόγο Π. Παναγιωτάκο η πράξη της αμβλώσεως θεωρείται εκούσιος φόνος.11
Ως βάση του περί αμβλώσεως Δικαίου της Εκκλησίας μας θεωρείται ο 21ος κανόνας της Συνόδου της Αγκύρας (314 μ.Χ.), ο οποίος αναφέρεται στη σύλληψη εμβρύου εκτός του μυστηρίου του γάμου (κλεψιγαμία) και κάνει μνεία «προτέρου όρου», προ- φανώς αναφερόμενος στις Διατάξεις των Αποστόλων.12 Ωστόσο, κατά τον καθηγητή Τρωιάνο, ο κανόνας δεν αποκλείει την άμβλωση και στο χώρο του νομίμου γάμου.13 Το κείμενο του κανόνος έχει ως εξής: «Περί των γυναικών των εκπορνευουσών και αναιρουσών τα γεννώμενα, και σπουδαζουσών φθόρια ποιείν, ο μεν πρότερος όρος μέχρις εξόδου εκώλυσε, και τούτω συντίθεται. Φιλανθρωπότερον δε τι ευρόντες, ωρίσαμεν δεκαετή χρόνον, κατά τους βαθμούς τους ωρισμένους πληρώσαι».14
Είναι γεγονός ότι εκείνος, ο οποίος διεμόρφωσε ουσιαστικώς και τελικώς το περί εμβρυοκτονίας Δίκαιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας είναι ο Μ. Βασίλειος, ο οποίος στο 2ο κανόνα του χαρακτηρίζει απερίφραστα την άμβλωση ως εκούσιο φόνο. Αναφέρουμε το κείμενο σε ελεύθερη απόδοση: «Εκείνη που με προμελέτη, επίτηδες, καταστρέφει το έμβρυο τιμωρείται με το επιτίμιο του φόνου, αφού για μας δεν υπάρχει διάκριση μορφοποιημένου ή μη εξεινονισμένου εμβρύου. Το επιτίμιο αφορά όχι μόνον τον θάνατο του εμβρύου, αλλά και τις μητέρες που κάνουν κακό στον εαυτό τους, καθώς πολλές φορές πεθαίνουν σ’ αυτές τις εγχειρήσεις. Σ’ αυτόν τον θάνατο προστίθεται κι άλλος φόνος, η καταστροφή του εμβρύου, σύμφωνα με την πρόθεση εκείνων που τολμούν τέτοια πράγματα. Δεν πρέπει, όμως, να διαρκεί το επιτίμιο μέχρι το τέλος της ζωής τους, αλλά να ορίζεται δεκαετής αποχή (από τη Θεία Κοινωνία) και να προσδιορίζεται η θεραπεία σύμφωνα με τον τρόπο της μετανοίας και όχι με τον χρόνο (τη διάρκεια)».
Σημαντικό στοιχείο στον κανόνα αυτό αποτελεί η διακήρυξη της μη αποδοχής της μέχρι τότε επίμαχης θεωρίας περί διακρίσεως «εκμεμορφωμένου και ανεξεικονίστου εμβρύου»,15 αφού για την Ορθόδοξο Εκκλησία δεν υφίσταται τέτοιου είδους δίλημμα, εφόσον το έμβρυο είναι ζων άνθρωπος από τη στιγμή της συλλήψεως, γι’ αυτό και καταδικάζει ως φονική πράξη την άμβλωση.
Πρέπει εδώ να σημειώσουμε ότι, εάν προβεί σε άμβλωση η πρεσβυτέρα, εκτός του επιβαλλομένου επιτιμίου στην ίδια, ο πρεσβύτερος σύζυγός της τι-μωρείται με την ποινή της καθαιρέσεως.
Επιπροσθέτως, ο 8ος κανόνας του Μ. Βασιλείου, συνιστώντας συμπλήρωμα του ως άνω κανόνος, προσθέτει το στοιχείο της ευθύνης και των κυρώσεων για την άμβλωση τόσο στη μητέρα όσο και σε όποιον υποβοηθεί δια παντός μέσου στην εκτέλεση της επιθυμίας της δράστιδος, χαρακτηρίζοντας και τους δύο παράγοντες ως φονείς: «Και αι τοίνυν τα αμβλωθρίδια διδούσαι φάρμακα φονεύτριαι εισί και αυταί, και αι δεχόμεναι τα εμβρυοκτόνα δηλητήρια».16 Βεβαίως, σήμερα τη θέση «των διδόντων τα αμβλω-θρίδια φάρμακα» κατέχουν οι ιατροί που επιτελούν την έκτρωση.
Επιβεβαιώνοντας οι Άγιοι Πατέρες της ΣΤ' Οι-κουμενικής Συνόδου με τον 91ο κανόνα τους τα διαλαμβανόμενα περί αμβλώσεως και αμβλωθριδίων φαρμάκων του 8ου κανόνος του Μ. Βασιλείου, επανα-λαμβάνουν: «Τας τα αμβλωθρίδια διδούσας φάρμακα, και τας δεχομένας τα εμβρυοκτόνα δηλητήρια, τω του φονέως επιτιμίω καθυποβάλλομεν».17
Οι διατάξεις περί αμβλώσεως επαναλαμβάνονται και στο Κανονικόν του Ιωάννου του Νηστευτού -το οποίο κατέχει σημαντική θέση στο εκκλησιαστικό και κανονικό δίκαιο- με μειωμένο αισθητά το επιτίμιο, αλλά με προσθήκη ασκητικού -σωματικού επιτιμίου.
Εκ των όσων με συντομία αναφέραμε βεβαιώ-νεται ότι η άμβλωση αντιμετωπίζεται σοβαρώς από τους Αγίους Πατέρες της Εκκλησίας μας, οι οποίοι, ερμηνεύοντας την Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη), μέσω της διδασκαλίας τους και των ιερών κανόνων την αποτρέπουν και την καταδικάζουν.
H άμβλωση δεν θεραπεύεται από οποιαδήποτε αιτία και αν συμβή. Ακόμη και στην ακραία περίπτω-ση κινδύνου της ζωής της μητέρας.18 Και τούτο γιατί αφ’ ενός η άμβλωση έρχεται σε άμεση και απόλυτη αντίθεση με την εντολή του Θεού «ου φονεύσεις»19 και αφ’ ετέρου το μυστήριο του γάμου, μέσω της τεκνογονίας, έχει απόλυτη σχέση με το μυστήριο της ζωής. Ο Άγ. Ιωάννης ο Δαμασκηνός τονίζει για τους συζύγους: «Δια της τεκνογονίας σώζονται· ου γαρ εστί τούτο μικρόν, το τα δοθέντα παιδία παρ’ Αυτού, ταύτα Αυτώ αναθείναι».20
Είναι αδήριτος ανάγκη η επιστροφή στην προ-σωπική - κοινωνική και αγαπητική θυσιαστική ζωή, ώστε να καταργηθεί αυτόματα και ο εκ προμελέτης φόνος των εμβρύων, η άμβλωση. Αυτή, όμως, η ζωή δεν είναι δυνατόν να πραγματωθεί παρά μόνο μέσα στην κοινωνία αγάπης της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
1. Γέν. 1, 28.
2. Βλ. περισσότερα J. Meyedorff, Marriage, An Orthodox perspective, St Vladimir’s Seminary Press, New York 2000, p. 12–16, 18–20. Στ. Παπαδοπούλου, «Ο γάμος: Μυστήριο αγάπης και μυστήριο εις Χριστόν», Πρακτικά ´ Πανελληνίου Λειτουργικού Συμποσίου (Αθήναι 2004) 31-36. Μ. Καρδαμάκη, Αγάπη και γάμος, εκδ. Ακρίτας 20014, σσ. 31-36.
3. Βλ. περισσότερα: Ν. Μητσοπούλου, Η περί του ανθρωπίνου εμβρύου ως ψυχοσωματικής υπάρξεως διδασκαλία της Εκκλησίας και η Χριστολογική θεμελίωσις αυτής, Αθήναι 1982.
4. Ἰωάννου Δαμασκηνού, Διάλεξις Σαρακηνού και Χρι-στιανού, ‘Die Schriften des Johannes von Damaskos, vol. 4’, B. Kotter, PTS 12, W. De Gruyter, Berlin 1981, 1, 41. PG 94, 1592D. Βλ. επίσης Γρηγορίου Νύσσης, Περί κατασκευής του ανθρώπου, PG 44, 236AB. Ι. Θεοδώρου, Η διδασκαλία περί ψυχής σε τέσσερα έργα του Γρηγορίου Νύσσης, Αθήνα 1998, σ. 35 κ. εξ.
5. Αγγ. Αγγελοπούλου, Η αλήθεια δια τας εκτρώσεις, Αθήναι 1980, σ. 74.
6. Βλ. σχετικά Αν. Μητσοπούλου, Η ηθική πλευρά της άμβλωσης (Διδακτ. Διατρ.), ανακτήθηκε 10.3.2016 από http://www.thesis.ekt.gr/thesisBookReader/id/28252#page/44/mode/2up. Επίσης Στ. Καρπαθίου, Ιστορία του ζυγωτού και εξωσωματική γονιμοποίηση, Αθήνα 2011, σ. 214.
7. Βλ. σχετικό άρθρο του Steven Ertelt στο LifeNews.com (27 Οκτωβρίου 2006), ανακτήθηκε 13.3.2016 από http://www.post-abortion-syndrome.info/britscientlet.htm.
8. Βλ. σχετικὲς δημοσιεύσεις στὸν διαδικτυακὸ τόπο
9. Bλ. Στ. Καρπαθίου, «Ψυχολογικὲς επιπτώσεις της έκτρωσης», Καθημερινή (16.1.2005), ανακτήθηκε 13.3.2016 από http://www.post-abortion-syndrome.info/epiptoseis-karpathiou.htm
10. Πρακτικά Βουλής 15-9-1978.
11. Π. Παναγιωτάκου, Το Ποινικόν Δίκαιον της Εκκλησίας, εκδ. Πουρναρά, Θεσ/νίκη 1999, σ. 538.
12. Βλ. σχετικά Κ. Κωστοπούλου, Η πολυμορφία του φόνου στους ιερούς κανόνες, Νομοκανονική Βιβλιοθήκη 32, εκδ. Επέκταση, Κατερίνη 2015, σ. 169, υποσ. 470.
13. Σπ. Τρωιάνου, Η άμβλωση κατά το Δίκαιο της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, Αθήναι 1987, σ. 24.
14. Σύνταγμα Θείων και ιερών Κανόνων, τ. 3, σ. 63.
15. Περὶ τῶν θεωριῶν σχετικὰ μὲ τὸν χρόνο μορφοποιήσεως τοῦ ἐμβρύου ἀπὸ τὴν ᾽Αρχαιότητα μέχρι τὸ Βυζάντιο βλ. Αν. Βακαλούδη, Αντισύλληψη και αμβλώσεις από την Αρχαιότητα στο Βυζάντιο, εκδ. Σταμούλη 2003, σσ. 367-386.
16. Σύνταγμα Θείων και ιερών Κανόνων, τ. 4, 114.
17. Σύνταγμα Θείων και ιερών Κανόνων, τ. 2, 518-519.
18. Βλ. Η. Tristram Engelhardt, Τα θεμέλια της βιοηθικής, Μία χριστιανική θεώρηση, εκδ. Αρμός, Αθήναι 2007, σσ. 347-348.
19. Έξ. 20, 15. Δευτ. 5, 18. Ματθ. 5, 21. 19, 18. Ρωμ. 13, 9.
20. Ιωάννου Δαμασκηνού, Εις επιστολήν προς Τιμόθεον Α´, PG 95, 1005C.
Πηγή: (ΑΧΑΪΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ Τόμος 35ος, Τεύχος 2, Οκτώβριος 2016), Αφήστε με να ζήσω!
Ο Οκτώβριος έχει διεθνώς καθιερωθεί ως ο μήνας Ευαισθητοποίησης για το Σύνδρομο Down. Κατά τη διάρκεια του Οκτωβρίου γιορτάζουν οι συνάνθρωποί μας με σύνδρομο Down και ενημερωνόμαστε όλοι για τις ικανότητες και τα επιτεύγματά τους. Δεν πρόκειται για τον εορτασμό των αναπηριών, αλλά για τον εορτασμό των ικανοτήτων τους. Έχουν το δικαίωμα να μιλήσουν για το πώς είναι να έχει κάποιος σύνδρομο Down και να μάθουμε την πραγματική ιστορία των ανθρώπων αυτών.
Στα πλαίσια αυτής της προσπάθειας συντάχθηκε από συνεργάτη μας ιατρό το παρακάτω άρθρο.
«Αφήστε με να ζήσω!»
Μιά από τις παθήσεις για τις οποίες γίνεται συχνότερα έκτρωση στις μέρες μας είναι το σύνδρομο Down ή τρισωμία 21.
Τα παιδιά με σύνδρομο Down απορρίπτονται ως ανεπιθύμητα σε όλες τις εγκαταστάσεις της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής (εξωσωματικής), οδηγούνται δε συχνά σε έκτρωση όταν διαπιστωθεί η κατάσταση αυτή κατά τη διάρκεια της κύησης.
Ας δούμε όμως από επιστημονικής πλευράς το τί ακριβώς σημαίνει σύνδρομο Down ή τρισωμία 21.
Το σύνδρομο Down παρουσιάζεται όταν ένα μωρό έχει ένα ολόκληρο ή μέρος επιπλέον του χρωμοσώματος 21. Αυτό το πρόσθετο γενετικό υλικό αλλάζει την πορεία της ανάπτυξής του και προκαλεί τα χαρακτηριστικά που σχετίζονται με το σύνδρομο Down.
Υπάρχουν τρεις τύποι συνδρόμου Down: 1) η τρισωμία 21 (nondisjunction), που αντιπροσωπεύει το 95% των περιπτώσεων, 2) η μετατόπιση, που αντιπροσωπεύει περίπου το 4%, και 3) ο μωσαϊκισμός, ο οποίος είναι περίπου το 1% των περιπτώσεων.
Το σύνδρομο Down είναι η συχνότερα εμφανιζόμενη χρωμοσωμική διαταραχή. Περίπου 1 στα 700 μωρά στις Ηνωμένες Πολιτείες γεννιέται με σύνδρομο Down - περίπου 6.000 κάθε χρόνο.
Εμφανίζεται σε άτομα όλων των φυλών και οικονομικών επιπέδων
Η συχνότητα εμφάνισης των παιδιών με σύνδρομο Down αυξάνεται με την ηλικία της μητέρας. Ωστόσο, λόγω του υψηλότερου ποσοστού γονιμότητας στις νεότερες γυναίκες, το 80% των παιδιών με σύνδρομο Down γεννιούνται σε γυναίκες κάτω των 35 ετών
Τα άτομα με σύνδρομο Down έχουν αυξημένο κίνδυνο για ορισμένες παθολογικές καταστάσεις, όπως συγγενή καρδιακές ανωμαλίες, αναπνευστικά προβλήματα και προβλήματα ακοής, ν. Alzheimer, λευχαιμία παιδικής ηλικίας και παθήσεις θυρεοειδούς. Πολλές από αυτές τις παθήσεις είναι πλέον θεραπεύσιμες, έτσι οι περισσότεροι άνθρωποι με σύνδρομο Down μπορούν τώρα πλέον να ζήσουν μια ζωή φυσιολογική.
Μερικά από τα κοινά φυσικά χαρακτηριστικά του συνδρόμου Down είναι: ο ελαττωμένος μυϊκός τόνος, το χαμηλό ανάστημα, η κλίση προς τα πάνω στα μάτια και μια ενιαία βαθιά πτυχή στο κέντρο της παλάμης. Κάθε άτομο με σύνδρομο Down είναι ένα μοναδικό άτομο και μπορεί να έχει αυτά τα χαρακτηριστικά σε διαφορετικούς βαθμούς ή και καθόλου.
Το προσδόκιμο ζωής για τα άτομα με σύνδρομο Down έχει αυξηθεί θεματικά τις τελευταίες δεκαετίες – από 25 ετών το 1983 σε 60 ετών σήμερα.
Τα άτομα με σύνδρομο Down παρακολουθούν το σχολείο, εργάζονται, συμμετέχουν σε αποφάσεις που τους επηρεάζουν, έχουν προσωπικές σχέσεις, ψηφίζουν και συμβάλλουν στην κοινωνία με πολλούς και υπέροχους τρόπους.
Όλοι οι άνθρωποι με σύνδρομο Down εμφανίζουν έκπτωση γνωστικών λειτουργιών, αλλά το αποτέλεσμα είναι συνήθως από ήπιο έως μέτριο και δεν αποτελεί εμπόδιο στο να εκδηλωθούν τα πολλά πλεονεκτήματα και τα ταλέντα που διαθέτει το κάθε άτομο.
Τα ποιοτικά εκπαιδευτικά προγράμματα, το ενθαρρυντικό περιβάλλον στο σπίτι, η καλή υγειονομική περίθαλψη και η σωστή υποστήριξη από την οικογένεια, τους φίλους και την κοινότητα, επιτρέπουν στα άτομα με σύνδρομο Down να ζήσουν μιά εκπληκτική και παραγωγική ζωή.
Πολλοί γονείς δεν ακολούθησαν την φωνή του πανικού, της ανθρώπινης ματαιοδοξίας και ευδαιμονισμού και κράτησαν τα παιδιά τους παρά το ότι προγνώριζαν την κατάστασή τους.
Αυτοί οι γονείς οι οποίοι αποδέχθηκαν ταπεινά και με απλότητα το παιδί τους ως δώρο του Θεού, είχαν την ευκαιρία να ζήσουν άπειρες ευλογίες και χαρές στην οικογένειά τους. Το παιδί υπήρξε γι’ αυτούς πηγή ανεξάντλητων δωρεών.
Οι σχέσεις μέσα στο ζευγάρι συσφίγχθηκαν μέσα από τον κοινό αγώνα τους για το παιδί, αυξήθηκε η εμπιστοσύνη τους στην πρόνοια του Θεού, γνώρισαν μέσα από αυτή τη δοκιμασία βαθύτερα τις πραγματικές αξίες της ζωής.
Η σχέση τους με το Θεό–Πατέρα και την Ορθόδοξη Εκκλησία μας έγινε ουσιαστική και ζωντανή, δέχθηκαν βοήθεια από τον Πνευματικό τους αλλά και εκείνοι όταν ωρίμασαν πνευματικά μπόρεσαν να δώσουν βοήθεια σε άλλους γονείς που αντιμετώπισαν ανάλογα διλλήματα και καταστάσεις.
Για τα υπόλοιπα παιδιά τους το παιδί με τρισωμία 21 ήταν ο αγαπημένος τους αδελφούλης, κοντά στον οποίο βρήκαν κατανόηση, διάθεση για παιγνίδι, ανιδιοτέλεια, ανυστεροβουλία, απλότητα και αγάπη.
Διδάχθηκαν κοντά σε αυτόν να διακονούν, να δέχονται τις μικροσυγκρούσεις χωρίς να συνερίζονται, να βρίσκουν τη ζεστασιά στις ανθρώπινες σχέσεις όχι μέσα από την κατά κόσμον τελειότητα, αλλά μέσα από την χωρίς προϋποθέσεις αγάπη στις δωρεές του Θεού.
Είδαν στη πράξη, πως η πραγματική αξία στον άνθρωπο δεν βρίσκεται στην κατά κόσμον σοφία ή στην υγεία ή στην επάρκεια των υλικών αγαθών, αλλά την αξία τη δίνει η ζωντανή σχέση με το Θεό και η πλήρης και ταπεινή αποδοχή του Θελήματός Του, η οποία συνοδεύεται με θαυματουργικό τρόπο από την συμπλήρωση όλων των ανωτέρω.
Είχαμε την ευκαιρία να συνομιλήσουμε πρόσφατα με έναν εκλεκτό επιστήμονα, ιατρό-εμβρυολόγο, με τον οποίο συνεργαστήκαμε σε μιά ημερίδα μας, ο οποίος με πολύ ωραίο τρόπο μάς διηγήθηκε την προσωπική του εμπειρία, από όπου φαίνεται το πώς έρχεται η ευλογία του Θεού στην οικογένεια που ο Θεός παραχωρεί να γεννηθεί ένα τέτοιο παιδί.
Σύμφωνα λοιπόν με την ομολογία του ιατρού, η πλειοψηφία των ζευγαριών που διαγνώσθηκε το έμβρυό τους με τρισωμία 21, σύνδρομο Down δηλαδή, και αυτοί το αποδέχθηκαν και δεν το σκότωσαν, είχαν μια ευλογημένη ζωή και κάποιοι, μάλιστα, έκαναν ως εκ θαύματος και άλλο ή άλλα παιδιά φυσιολογικά. Ενώ οι περισσότεροι απ΄ όσους τα καταστρέψανε, περιφρονώντας το δώρο του Θεού ως ατελές, σύντομα οδηγήθηκαν στο διαζύγιο, καταστρέφοντας την οικογένειά τους.
Τελικά είναι αυτή η ταπεινή υπακοή στο θέλημα του Θεού και η άνευ όρων αποδοχή της ζωής, που μόνο Αυτό χαρίζει, που εξασφαλίζει σε όλη την οικογένεια και στο ευλογημένο παιδάκι την αιώνια θέση τους μέσα στην αγκαλιά του Θεού.
Πηγή: Αφήστε με να ζήσω!
Την 19η Οκτωβρίου 1912 στα υψώματα μεταξύ Αηδονοχωρίου-Καλλιστρατίου- Περιστέρας έγινε μεταξύ Ελληνικών και τουρκικών στρατευμάτων σφοδρότατη μάχη, αληθινή μονομαχία. Τα Ελληνικά στρατεύματα του Γύπαρη και του Νικολούδη που ήταν εθελοντικά με ενίσχυση τμήματος Ευζώνων, δια μέσου Πυλωρίου, έφθασαν στην γραμμή Καλλιστρατίου-Περιστέρας. Εκεί αντιλήφθηκαν λόχο τουρκικού στρατού που κατευθυνόταν προς το Τσοτύλι!
Σκοπός των Τούρκων ήταν η θανάτωση των μαθητών του ιστορικού Γυμνασίου Τσοτυλίου και η πυρπόληση του κτιρίου του Οικοτροφείου. Μόλις αυτό έγινε γνωστό στο Τσοτύλι, οι μαθητές έφυγαν στα προς το νότο ορεινά χωριά. Οι Τούρκοι όταν είδαν το Ελληνικό σώμα στην αρχή το πέρασαν για δικό τους και έστειλαν έναν ανιχνευτή για πληροφορίες. Οι Έλληνες αφού συνέλαβαν τον απεσταλμένο, εμφανίστηκαν μπροστά στους επίδοξους σφαγείς του άνθους του Βοΐου. Για να ανακόψουν την προέλαση των Τούρκων προς το Τσοτύλι, τα σώματα του Γύπαρη και Νικολούδη πήραν θέσεις μάχης σε μια ρεματιά του χωριού Περιστέρας (Μαρτσίστι).
|
Παύλος Γύπαρης (1880-1966) Οπλαρχηγός του Μακεδονικού Αγώνα |
Οι Τούρκοι αναγκάστηκαν να οχυρωθούν στο Καλλιστράτι. Νέες δυνάμεις από την Νεάπολη ενίσχυσαν τους Τούρκους που βρίσκονταν στο Καλλιστράτι. Ο Γύπαρης και ο Νικολούδης, για να υπερφαλαγγίσουν τον εχθρό και για να τον βάλλουν ανάμεσα σε δυο πυρά, προχώρησαν προς το Αηδονοχώρι. Η κίνηση αυτή έπαιξε μεγάλο στην τελική έκβαση της μάχης. Οι Τούρκοι εγκατέλειψαν το Καλλιστράτι και υποχώρησαν στην Νεάπολη. Αυτή η κίνηση των Τούρκων είχε σαν αποτέλεσμα την κατάληψη του χωριού από τις Ελληνικές δυνάμεις. Οι επικεφαλής των Ελληνικών δυνάμεων θεώρησαν πως οι Τούρκοι δεν θα ξαναγύριζαν και άφησαν στο χωριό δύναμη από οκτώ μόνον άνδρες.
Η δύναμη αποτελούνταν από τους εξής: Μανώλη Βαγγελινό, Χρήστο Ξυλινάκη, Χρήστο Αυγουστάκη, Νικόλαο Γιαλίρη, Μιχαήλ Μελαδάκη, Στέφανο Καλογεράκη, Κωνσταντίνο Κτενά, Στ. Κόκκινο. Οι υπόλοιπες δυνάμεις απομακρύνθηκαν να ανασυνταχθούν με σκοπό την επίθεση στην Νεάπολη. Οι Τούρκοι όμως αφού ενισχύθηκαν με νέες δυνάμεις, επετέθησαν με σφοδρότητα στο Καλλιστράτι και στις δυνάμεις εκείνες που είχαν πάρει θέση μάχης στο Αηδονοχώρι.
Επακολούθησε μια σωστή γιγαντομαχία. Οι γενναίοι οκτώ Κρητικοί υπερασπιστές του Καλλιστρατίου αμύνονται σθεναρά και αποκρούουν τις αλλεπάλληλες επιθέσεις ενός τουρκικού λόχου. Εντός του οικισμού θα πέσουν ηρωικά μαχόμενοι οι στρατιώτες Χρήστος Ξυλινάκης και Χρήστος Αυγουστάκης, καταγόμενοι από τον Άγιο Βασίλειο Ρεθύμνης και του Βιάνου Ηρακλείου αντίστοιχα. Τον πρώτο βρήκε μια σφαίρα στο μέτωπο και το δεύτερο μια σ' ένα πόδι και μια στο στήθος.
Επίσης τραυματίστηκαν στην μάχη ο Μιχαήλ Μελαδάκης και ο Νικόλαος Γιαλίρης.
Ενώ ο Μελαδάκης τραυματισμένος αποχώρησε από το πεδίο της μάχης, ο Γιαλίρης που ήταν τραυματισμένος στο πόδι σοβαρά και δεν μπορούσε να βαδίσει, σύρθηκε σε κάποιο σπίτι του χωριού και αμυνόταν απεγνωσμένα μόνος του. Κάποια στιγμή μια εχθρική σφαίρα του έσπασε το όπλο του και κατά πάσα πιθανότητα και το χέρι του. Αυτός όμως συνέχισε να μάχεται ηρωικά με το πιστόλι του. Δυο Τουρκαλβανοί που τον εντόπισαν, έφτασαν κοντά του και θέλησαν να τον συλλάβουν όμως ο γενναίος Κρητικός πυροβόλησε και σκότωσε τον έναν με το πιστόλι του, ενώ ο άλλος το 'βαλε στα πόδια κι έφυγε!
Ενώ η μάχη είχε τελειώσει και οι Τούρκοι είχαν αρχίσει να πυρπολούν το χωριό, ο βαριά τραυματισμένος στρατιώτης επιστρατεύοντας τις τελευταίες δυνάμεις του, κατόρθωσε να απομακρυνθεί από το χωριό. Κατά την διάρκεια της νύχτας κατόρθωσαν οι συμπολεμιστές του να τον βρουν και να τον πάρουν μαζί τους. Ο οπλαρχηγός του, ο Νικολούδης αναγνωρίζοντας την ανδραγαθία του τον αναγνώρισε ως οπλαρχηγό.
Όταν έπεσε το σκοτάδι οι Τούρκοι αποσύρθηκαν στην Νεάπολη. Εγκατέλειψαν στο πεδίο της μάχης τριάντα νεκρούς. Από τους Έλληνες έπεσαν ηρωικά μαχόμενοι, τέσσερις Κρήτες εθελοντές, ένας λοχίας των Ευζώνων, ένας Εύζωνας και δυο ντόπιοι αγγελιοφόροι. Τάφηκαν όλοι σε κοινό τάφο κοντά στον Ναό του Αρχαγγέλου Μιχαήλ στην Περιστέρα.
Τα ονόματα των νεκρών που έπεσαν στο πεδίο της μάχης είναι:
- Λαινάς, Λοχίας των ευζώνων.
- Αγνώστου ονόματος, εύζωνας.
- Χρήστος Ξυλινάκης Κρήτης, στρατιώτης εθελοντής.
- Χρήστος Αυγουστάκης Κρήτης, στρατιώτης εθελοντής.
- Χαρίτων Βαβούκας Κρήτης, στρατιώτης εθελοντής.
- Αγνώστου ονόματος Κρήτης, στρατιώτης εθελοντής.
- Παναγιώτης Χριστόπικος, Αγγελιοφόρος.
- Χρήστος Λάγγας, Αγγελιοφόρος.
- Ιωάννης Βαρτζής, Αγροφύλακας.
Προς τιμή των γενναίων παλικαριών οι κάτοικοι του Καλλιστρατίου έστησαν στον τοίχο της νότιας πλευράς του Ιερού Ναού του Αγίου Γεωργίου μαρμάρινη πλάκα με τα ονόματά τους.
Αξίζει να αναφέρουμε ό,τι γνωρίζουμε για το πώς σκοτώθηκε ο καθένας από αυτούς.
Ο Νικόλαος Χατζόπουλος πήρε μέρος και στην μάχη σαν αγγελιοφόρος και οδηγός των Κρητών στρατιωτών. Ήταν αυτός που οδήγησε τους στρατιώτες στο χωριό και στην συνέχεια στα υψώματα του Αηδονοχωρίου προκειμένου να κυκλώσουν τους Τούρκους. Δεν αποκλείεται να ήταν και ένοπλος. Υπάρχει σχετική προφορική μαρτυρία από κατοίκους του χωριού. Πυροβολήθηκε από Τούρκους στρατιώτες την ώρα που προσπαθούσε να σώσει το σπίτι του, όταν του έβαλαν φωτιά. Ήταν οι στιγμές που οι Κρήτες είχαν οπισθοχωρήσει από το χωριό και το είχαν ανακαταλάβει οι Τούρκοι. Με την αποχώρηση των Ελληνικών δυνάμεων οι Τούρκοι παρέδωσαν το χωριό στις φλόγες και το κατέστρεψαν εντελώς.
Ο Θωμάς Χατζόπουλος ενθουσιασμένος από την παρουσία του Ελληνικού στρατού, έλαβε μέρος στην μάχη, πυροβολώντας τους Τούρκους από την αυλή του σπιτιού του με ένα όπλο τύπου ''γκρα''. Έγινε όμως αντιληπτός από τους Τούρκους στρατιώτες και πυροβολήθηκε. Τραυματίστηκε βαριά και ενώ η σύζυγός του Φωτεινή Χατζοπούλου έτρεξε να τον βοηθήσει, δέχθηκε και εκείνη τα πυρά των Τούρκων.
Η Φωτεινή Χατζοπούλου ξεψύχησε αμέσως. Ο Θωμάς απεβίωσε μετά από δυο μέρες. (Ο Θωμάς και ο Νίκος Χατζόπουλος ήταν αδέρφια).
Για τον Λουκά (Δούκα) Ζηκόπουλο οι προφορικές διηγήσεις αναφέρουν πως βγήκε να σβήσει την φωτιά, που είχαν ανάψει οι Τούρκοι σε μια κλαδαριά που είχε από κλαδιά βελανιδιάς για να ταΐσει τα πρόβατα το χειμώνα. Εκεί τον είδε κάποιος γνωστός του Τούρκος στρατιώτης από το Πυλωρί που τον προέτρεψε να φύγει για να σωθεί. Την ίδια στιγμή όμως άλλος στρατιώτης τον πυροβόλησε και τον σκότωσε. Ήταν παραμονή της γιορτής του.
Ο Ευθύμιος Χασιώτης καταγόταν από την Ασπρούλα (Βιλίστι τότε) και δούλευε σε αγρόκτημα του χωριού. Κάποιες γυναίκες τον έκρυψαν κάτω από μια ξύλινη λεκάνη που την χρησιμοποιούσαν σαν ταΐστρα για τα ζώα. Εκεί οι Τούρκοι στρατιώτες τον πυροβόλησαν και τον φόνευσαν εξ' επαφής.
Για τα υπόλοιπα θύματα δε γνωρίζουμε λεπτομέρειες για το πως φονεύτηκαν...
Πηγή: (Από το βιβλίο "Μνήμες από το παρελθόν" του Δημητρίου Ι. Ζηκόπουλου), Περί Πάτρης
Ιωάννης Θαλασσινός, Διευθυντής Π.Ε.ΦΙ.Π. 04-10-2017
Ποιός ἄραγε θυμᾶται τή θλιβερή ἐπέτειο τῆς ψήφισης, ἀπό τή Βουλή τῶν Ἑλλήνων, τοῦ ἐπαίσχυντου...
Χριστιανική Εστία Λαμίας 03-10-2017
Οἱ μάσκες ἔπεσαν γιά ἀκόμα μιά φορά. Ἑταιρεῖες γνωστές στούς Ἕλληνες καταναλωτές ἀφαίρεσαν ἀπό τά...
TIDEON 21-12-2015
Επιμένει να προκαλεί Θεό και ανθρώπους η ελληνική Κυβέρνηση, ψηφίζοντας στις 22 Δεκεμβρίου 2015 ως...
Tideon 14-12-2015
Η Κυβέρνηση μας μίλησε για την «αναγκαιότητα» και για τα πλεονεκτήματα της «Κάρτας του Πολίτη»...
TIDEON 27-08-2014
Λαμβάνουν διαστάσεις καταιγισμού οι αντιδράσεις πλήθους φορέων και πολιτών για το λεγόμενο «αντιρατσιστικό» νομοσχέδιο το...
tideon.org 02-05-2013
Kαταθέτουμε την αρνητική δήλωση μας προς τον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων (ΕΟΜ). Ο νόμος αφήνει πολλά...
Tideon 31-12-2012
Ποια είναι η λύση αν πλήρωσες «τσουχτερές» τιμές στο Κυλικείο του Νοσοκομείου, του Αεροδρομίου, του...
Νικόλαος Ἀνδρεαδάκης, ὁδηγός 03-04-2012
Εἶμαι νέος μὲ οἰκογένεια, ἔχω ὅλη τὴ ζωὴ μπροστά μου… Λόγῳ ἐπαγγέλματος ἔχω τὴ δυνατότητα...
tideon 07-11-2011
ΜΝΗΜΟΝΙΟ: Δεν ξεχνώ αυτούς που παρέδωσαν αμετάκλητα και άνευ όρων την ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ και έκαναν...
ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΤΩΡΑ ... 15-02-2011
Κατάλαβες τώρα ... γιατί σε λέγανε «εθνικιστή» όταν έλεγες πως αγαπάς την Πατρίδα σου; Για να...
ΤΡΑΠΕΖΑ ΙΔΕΩΝ 25-12-2010
Τώρα πια γνωρίζω τους 10 τρόπους που τα ΜΜΕ μου κάνουν πλύση εγκεφάλου και πώς...