Ο πρώτος είναι ο Turk Stream, ο Ρωσο-Τουρκικό αγωγός, και έχει το μειονέκτημα ότι περνάει από την Τουρκία, άρα η Ελλάδα πρέπει να βασίζεται στην μεγάλη της αντίπαλο Τουρκία. Επίσης δεν τον θέλει η ΕΕ. Έχει το καλό ότι ικανοποιεί και την Ρωσία και την Τουρκία, και μπορεί να κατασκευαστεί χωρίς πόλεμο.

Αν και η Επανάσταση του 1821 είχε ξεσπάσει στον Μοριά, στην Ανατολική Στερεά επικρατούσε διστακτικότητα. Αυτό οφειλόταν κυρίως τον τοπικό οπλαρχηγό Μήτσο Κοντογιάννη που παρά τις πιέσεις από τους Διάκο, Δυοβουνιώτη και Πανουργιά, θεωρούσε άκαιρη την εξέγερση των Ελλήνων κατά του Τούρκου δυνάστη.

Η περίοδος της Τουρκοκρατίας, ξεκινά για το Πωγώνι στα τέλη του 14ου αιώνα, καθώς η περιοχή καταλαμβάνεται από τους Οθωμανούς πριν τα Ιωάννινα. Ενώ στην αρχή υπήρχε μία σχετική ανοχή από τους κατακτητές, σταδιακά και ιδιαιτέρως μετά την άλωση της Πόλης το 1453, η περιοχή μπήκε στο μάτι των Τούρκων και των αλβανικών φυλών λόγω της ευμάρειας και του πλούτου της προηγούμενης περιόδου (του δεσποτάτου της Ηπείρου) και έγινε στόχος συχνών, σκληρών και καταστρεπτικών επιθέσεων και λεηλασιών.

Από τα τέλη Οκτωβρίου 1912 οι ανταγωνισμοί μεταξύ των βαλκανικών δυνάμεων είχαν και πάλι αρχίσει να βγαίνουν στην επιφάνεια. Η κατάληψη της Θεσσαλονίκης από τον Ελληνικό Στρατό είχε δώσει τη χαριστική βολή στην ενότητα της συμμαχίας.

Το 311 π.Χ. Καρχηδόνα και Συρακούσες πολεμούσαν για μια ακόμα φορά. Οι Συρακούσιοι υπό τον Αγαθοκλή είχαν υποστεί βαριά ήττα χάνοντας 7.000 άνδρες.

Από τις 18 Μαΐου 1565 που οι Τούρκοι αποβιβάστηκαν στη Μάλτα με σκοπό την κατάληψη του νησιού και την εξόντωση του Τάγματος των Ιπποτών του Αγίου Ιωάννη, σημειώθηκαν τρομακτικής έντασης μάχες.

Σε κάθε περίπτωση, μέσα σε 20 μόλις χρόνια από τον θάνατο του Μιχαήλ Η’ οι μικρασιατικές κτήσεις, στο μεγαλύτερο μέρος τους, είχαν χαθεί για την Αυτοκρατορία, με εξαίρεση της οχυρωμένες πόλεις, οι οποίες όμως είχαν αποκλειστεί από τους Τούρκους και υφίσταντο ένα είδος χαλαρής πολιορκίας.

Ο Αλέξιος Α’ Κομνηνός υπήρξε ένας μεγάλος αυτοκράτορας. Ανέλαβε το τιμόνι της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας σε πολύ χαλεπούς καιρούς αλλά κατάφερε, εκμεταλλευόμενος κάθε μέθοδο και συγκυρία, να την αναστήσει, κυριολεκτικά.

Το 555 μ.Χ. Βυζαντινή και Σασσανιδική αυτοκρατορία πολεμούσα και πάλι με αφορμή την κατοχή της Λαζικής στον Εύξεινο Πόντο. Ύστερα από μια σειρά μαχών μια ισχυρή περσική στρατιά υπό τον στρατηγό Ναχοραγκάν πολιόρκησε τις μικρές βυζαντινές δυνάμεις στην πόλη Φάσι, γνωστή από την Κάθοδο των Μυρίων.

Λίγα πράγματα είναι γνωστά για τον Λικάριο ή Ικάριο, κατά τα βυζαντινά χρονικά, τον Ιταλό ιππότη που έφτασε να γίνει αρχιναύαρχος του Βυζαντινού αυτοκράτορα Μιχαήλ Η Παλαιολόγου, σκορπώντας τον τρόμο στους Λατίνους γενικότερα.