Ο Συνταγματάρχης Ν. Πλαστήρας την 8η και 5΄ ώρα της 13ης Αυγούστου έλαβε διαταγή από το Α΄ Σώμα Στρατού δια της οποίας διατασσόταν μετά Τάγματος, Πυροβολαρχίας και της διοικήσεως του Αποσπάσματός του να ανέλθει στις θέσεις εφεδρείας του Υποτομέα Καλετζίκ, δηλαδή επί αυτού τούτου του Καλετζίκ και να ταχθεί υπό τις διαταγές της IV Μεραρχίας.

Ο Συνταγματάρχης Ν. Πλαστήρας την 8η και 5΄ ώρα της 13ης Αυγούστου έλαβε διαταγή από το Α΄ Σώμα Στρατού δια της οποίας διατασσόταν μετά Τάγματος, Πυροβολαρχίας και της διοικήσεως του Αποσπάσματός του να ανέλθει στις θέσεις εφεδρείας του Υποτομέα Καλετζίκ, δηλαδή επί αυτού τούτου του Καλετζίκ και να ταχθεί υπό τις διαταγές της IV Μεραρχίας.

Η παρουσίαση της μάχης στο Κ.Α. Καμελάρ για το διάστημα από τη 10η μέχρι τη 16η ώρα και η ανάλυση όλων των ενδιαφερόντων γεγονότων της μάχης γίνεται με βάση την Έκθεση Πεπραγμένων Αποσπάσματος ΧΙΙΙ Μεραρχίας (Έκθεση Πλαστήρα) 

Το Κέντρο Αντιστάσεως (Κ.Α.) Καμελάρ ήταν ένα από τα τέσσερα Κ.Α. της IV Μεραρχίας Πεζικού και κάλυπτε το άκρο δεξιό του αμυντικού τομέα της Μεραρχίας (σχετικά βλέπε σχεδιάγραμμα 1 παρόντος). Η ευθύνη της άμυνας του Κ.Α. είχε ανατεθεί στο 1ο Τάγμα του 35ου Συντάγματος Πεζικού (Ι/35 Τάγμα).

Οι Συνταγματάρχες Πεζικού Δημήτριος Καλιαγκάκης και Κωνσταντίνος Τσάκαλος, παντελώς άγνωστοι στο ευρύ κοινό, ήταν διοικητές του 26^ου και 2^ου Συντάγματος Πεζικού αντίστοιχα κατά τη τελευταία περίοδο της Μικρασιατικής Εκστρατείας.

Μία από τις Ελληνικές μικρασιατικές πόλεις που πέρασαν τα δικά τους «Σεπτεμβριανά» από τους Τούρκους ήταν – όσο και να ακούγεται περίεργο – και η ίδια η σημερινή πρωτεύουσα των Τούρκων, η Άγκυρα.

Ας τελειώνει πια αυτή η συνεχής ανιστόρητη ωραιοποίηση των πεπραγμένων της μεγαλύτερης ιστορικής απάτης, του ενεργούμενου του Ελευθερίου Βενιζέλου, Σχη Νικολάου Πλαστήρα.

"New York Times: Η Σμύρνη σβήστηκε από τον χάρτη" Φτάνουμε πια στο Κορδελιό. Κοιτάμε πια από αντίκρυ την Σμύρνη που καίγεται!

Το 1934, ο σκοτεινός Ελευθέριος Βενιζέλος προβαίνει στην ύστατη πολιτικά και εθνικά επαίσχυντη πράξη του: αποστέλλει επιστολή στην Επιτροπή των Βραβείων Νόμπελ, προτείνοντας τον Μουσταφά Κεμάλ για το επίζηλο Νόμπελ Ειρήνης. Η επιστολή του είναι η ταφόπλακα της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας.

Αγαπητέ φίλε και αδελφέ κ. Ελευθέριε Βενιζέλε, Επέστη η μεγάλη ώρα της μεγάλης εκ μέρους σας χειρονομίας. Ο Ελληνισμός της Μικράς Ασίας, το Ελληνικόν Κράτος, αλλά και σύμπαν το Ελληνικόν Έθνος καταβαίνει πλέον εις τον Άδην, από του οποίου καμμία πλέον δύναμις δεν θα δυνηθή να το αναβιβάση και το σώση.