Η ΠΙΣΤΗ ΤΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΩΝ

Κωνσταντῖνος Χολέβας-Πολιτικός Ἐπιστήμων

Δέν εἶναι τυχαῖο ὅτι ἡ Ἔξοδος τοῦ Μεσολογγίου ἔγινε τήν Κυριακή τῶν Βαΐων τοῦ 1826. Ἡ πίστη στόν Θεό, ἡ παρουσία τοῦ Ὀρθοδόξου Κλήρου καί ἡ ἑλληνορθόδοξη παράδοση πού ἦταν ἔμφυτη στούς ἀγωνιστές διεδραμάτισαν συμβολικό καί συνάμα οὐσιαστικό ρόλο στή μεγάλη αὐτή στιγμή τοῦ Νεωρτέρου Ἑλληνισμοῦ. Ὁ Κοζανίτης λόγιος καί ὁπλαρχηγός Νικόλαος Κασομούλης περιγράφει ὡς ἑξῆς τήν πίστη τῶν πολιορκημένων Μεσολογγιτῶν στή Θεία Πρόνοια:

«Στίς 22 Μαρτίου οἱ βεζύρηδες ἔκαμαν νέες προτάσεις γιά συνθήκη στούς Μεσολογγίτες. Οἱ καπεταναῖοι συνάχτηκαν νά συντάξουν τήν ἀπάντηση.

-Γράφε, πρόσταξε τόν Κασομούλη ὁ Ραζικότσικας.

-Ἀφῆστε νά τοῦ πῶ ἐγώ τί θά γράψει καί, ἄν δέν σᾶς ἀρέσει, τό χαλᾶμε., εἶπςε ὁ γερο-Νότης.

Ὅλοι σώπασαν. Καί ὁ ἀσπρομάλλης πολέμαρχος ὑπαγόρευσε:

- «...Πήραμε τό γράμμα σας σήμερα.

-Ἐμεῖς ἀγάδες, κουβέντα δέ ζητήσαμε νά κάμουμε. Ἐσεῖς στείλατε πρῶτοι καί τή ζητήσατε.

-Βλέπουμε στό γράμμα σας νά ζητᾶτε ἄρματα καί ἀποροῦμε πῶς τολμήσατε νά ζητήσετε ὀχτώ χιλιάδες ἄρματα, τά ὁποῖα ἀχνίζουν ἀπό τό αἷμα σας καί νά σᾶς τά δώσουμε μέ τά χέρια μας.

-Τώρα βλέπουμε ὅτι ἐκεῖνο πού θέλετε ἐσεῖς δέ γίνεται, οὔτε ἐκεῖνο πού θέλουμε ἐμεῖς. Καί θά γίνει ἐκεῖνο πού ὁ Θεός ἀποφάσισε.».

Ἐν Μεσολογγίῳ τῇ 22 ᾳ Μαρτίου 1826.

Η φρουρά τοῦ Μεσολογγίου.

(Νικολάου Κασομούλη, Ἐνθυμήματα Στρατιωτικά)

Το 1821 απ' την κόψη του σπαθιού την τρομερή...

του Σαράντου Ι. Καργάκου

ΤΟ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙ ένας ιστορικός να «κλείσει» σε ένα βιβλίο -πολυσέλιδο και πολύτομο έστω- όλο το '21 είναι τόσο δύσκολο όσο και το να προσπαθήσει να κλείσει σ' ένα μπουκάλι ένα αγριεμένο πέλαγος. Το '21 ήταν ένας πολυετής, πολυεπίπεδος, πολύπλευρος και πολυσύνθετος αγώνας. Δεν ήταν ένα μονοδιάστατο γεγονός. Ούτε περιορίστηκε αποκλειστικά στον ελλαδικό χώρο ούτε και αφορά αποκλειστικά τον ελληνικό κόσμο. Για τα τότε δεδομένα -παρά την έλλειψη των σημερινών μέσων επικοινωνίας- ήταν ένα γεγονός με οικουμενικό βεληνεκές.

Στη Μολδοβλαχία

Η προεργασία για την προετοιμασία του Αγώνα έγινε εκτός του μητροπολιτικού ελλαδικού χώρου, στην Οδησσό, την αρχαία Ορδησσό που μνημονεύουν οι Πτολεμαίος και Αρριανός. Και η έναρξη του Αγώνα δεν άρχισε από τον ελλαδικό χώρο, άρχισε από τη Μολδοβλαχία και συγκεκριμένα από το Ιάσιο (Γιάσι), στις 22 Φεβρουαρίου, από την ηγεσία του πρίγκιπα Αλέξανδρου Υψηλάντη. Τον επίλογο της έγραψε ο αδερφός του αρχηγού, ο Δημήτριος Υψηλάντης, με τη μάχη της Πέτρας, στις 12 Σεπτεμβρίου 1829. Άρα, είναι λάθος να λέμε ότι η Επανάσταση τελείωσε χάρη στη ναυμαχία του Ναβαρίνου (8/20-10-1827). Κράτησε μία διετία ακόμα. Στο δεκαετές αυτό διάστημα βρήκαν τον θάνατο περίπου 800.000 Έλληνες, επί ενός συνόλου -αν περιορισθούμε στον νυν ελλαδικό χώρο- 2.500.000 ψυχών. Άρα, την Ελληνική Επανάσταση, για να την ορίσεις, πρέπει να τη γνωρίσεις «απ' την κόψη του σπαθιού την τρομερή».

Η αντίσταση του ηρωικού Επισκόπου Ταλαντίου Νεόφυτου Μεταξά,στις αντιεκκλησιαστικές αξιώσεις της Τρόϊκας του Όθωνα

Ἀπόσπασμα ἀπό τή ν ἱστο ρική μελέτη τοῦ Κώστα Β. Καραστάθη «Ἐπίσκοπος Ταλαντίου Νεόφυτος Μεταξάς,ἕνας μεγάλος Ἀγωνιστής τοῦ 1821 καί ἀνεπίληπτος Ἱεράρχης» (σελ. 220), πού γράφηκε καί κυκλοφορήθηκε μέ τήν εὐκαιρία τῆς συμπληρώσεως ἐφέτος 150 ἐτῶν ἀπό τήν κοίμηση καί κατά τό ἑπόμενο χρόνο 250 ἐτῶν ἀπό τή γέννηση τοῦ ἀοίδιμου Ἱεράρχη:
[Ε ἰ σ α γ ω γ ι κ ά: Ὁ φλογερός ἐπαναστάτης, μέγας ἀγωνιστής καί ἀνεπίληπτος Ἱεράρχης ἐπίσκοπος Ταλαντίου Νεόφυτος Μεταξάς ὑπῆρξε ἕνας ἀπό τούς τρεῖς πρωτεργάτες τῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ 1821 στήν Ἀνατολική Στερεά Ἑλλάδα, (οἱ ἄλλοι δύο ἦσαν ὁ Ἀθανάσιος Διάκος καί ὁ Σαλώνων Ἠσαΐας), ξεσήκωσε καί ἀπελευθέρωσε τή Λοκρίδα (31-03-1821), πρωτοστάτησε στή Συνέλευση τῶν Σαλώνων καί τήν Α΄ Ἐθνοσυνέλευση τῆς Ἐπιδαύρου, καί ὡς πρόεδρος τοῦ Ἀρείου Πάγου πρόσφερε πολλά στόν Ἀγώνα, ἀλλ’ ἔπαθε καί πολλά... Παράλληλα πρός τίς ἐθνικές, πρόσφερε καί τίς ἀρχιερατικές ὑπηρεσίες του στήν Ἐκκλησία τῆς Λοκρίδας, τῆς Παροναξίας καί τῆς ἰδιαίτερης πατρίδας του Ἀθήνας, ἀρχικά ὡς Τοποτηρητής Ἀττικῆς, ἀργότερα ὡς ἐπίσκοπος Ἀττικῆς, καί ἐν συνεχείᾳ ὡς Μητροπολίτης Ἀθηνῶν καί Πρόεδρος τῆς Ἱερᾶς Συνόδου. Κατά τή διακυβέρνηση τοῦ τόπου ἀπό τόν Καποδίστρια ὑπῆρξε ἕνας ἀπό τούς συνεργάτες τοῦ Κυβερνήτη, ἐνῶ κατά τή διακυβέρνηση τοῦ Ὄθωνα ἀγωνίστηκε θαρραλέα νά ὑπερασπισθεῖ τά θέσμια τῆς Ὀρθοδοξίας ἔναντι τῶν ἐπιδιώξεων τῶν ἀλλόδοξων Βαυαρῶν.]

Tags: Ελληνική Επανάσταση 1821 - Σύσταση Ελληνικού Κράτους

Οι «μύθοι» του ’21 και οι ψευδο-επιστημονικές «τεχνικές» της αποδόμησης
 

Είναι γνωστή βεβαίως πλέον η ιστορία με τη λεγόμενη αποδομητική σχολή, δηλαδή μια ομάδα λόγω μεν ιστορικών, έργω δε γραικύλων, που σχετίζονται ενεργά με διάφορα νεοταξίτικα όργανα (όταν φυσικά δεν παίζουν απλώς τον ρόλο των – κατά Βλαδίμηρο Λένιν – «χρησίμων ηλιθίων του συστήματος») και που χρησιμοποιώντας κατά το δοκούν τις ιστορικές πηγές, προωθούν τον στόχο του αποχρωματισμού του ιστορικού μας παρελθόντος. Για μας τους…«άλλους» ιστορικούς, που δεν μάθαμε να…συμπεριφερόμαστε στις πηγές με τη γνωστή προκρούστεια μέθοδο, ώστε να «επιβεβαιώνουν» ντε και καλά τις ιδεοληψίες μας, ετούτη η ιστορία είναι γνωστή στην Ελλάδα εδώ και 20 τουλάχιστον χρόνια, αν και βέβαια ο πολύς κόσμος ήταν μάλλον ανυποψίαστος ως τη στιγμή που εμφανίστηκε το εκκωφαντικό ανοσιούργημα της αξιότιμης κυρίας Ρεπούση (στην οποία βεβαίως για τον λόγο αυτό μάλλον θα πρέπει να χρωστούμε και…ευγνωμοσύνη, καθότι με το τόσο βλακωδώς απροκάλυπτο πόνημά της αφύπνισε πολλές συνειδήσεις).

Για τους κάπως πιο υποψιασμένους βέβαια το πρώτο εμβληματικό ίσως έργο αυτού του αποδομητικού κλίματος υπήρξε το διαβόητο «Τι είν’ η πατρίδα μας», το 1997, όπου οι κυρίες Δραγώνα, Φραγκουδάκη, Αβδελά και άλλα ερίτιμα μέλη από αυτό το κωμικό σινάφι των ελληνοφοβικών που παριστάνουν τους μελετητές, εξέμεσαν διάφορα απίστευτα για την ελληνική εθνογένεση.

Αποσύρουν (;) τον πίνακα της Σφαγής της Χίου... γιατί προκαλεί τους Τούρκους!

Σκέψεις να αποσυρθεί το αντίγραφο του Ντελακρουά γιατί… προκαλεί τους Τούρκους

Σάλο έχει προκαλέσει η απόφαση να μην αναρτηθεί στο επισκευασμένο Μουσείο της Χίου το πιστό αντίγραφο του παγκοσμίως διάσημου πίνακα του Ντελακρουά που αναπαριστά τη σφαγή της Χίου και είχε συγκλονίσει ολόκληρη την Ευρώπη περιγράφοντας τις κτηνωδίες των Τούρκων.

Όσο κι αν φαίνεται απίστευτο, η ιστορία αυτή γύρω από την έκθεση ή μη του πίνακα-συμβούλου για τον ελληνικό κρατάει ήδη από το φθινόπωρο του 2009, με δημοσιεύματα τοπικών εφημερίδων στο νησί της Χίου να κάνουν λόγο ακόμα και για μυστική προφορική συμφωνία προκειμένου να καθαιρεθεί ο πίνακας ως ένδειξη απάλειψης του ιστορικού χάσματος που χωρίζει τους δύο λαούς και για να μην «προκαλείται» η Τουρκία.

Το πρωτότυπο του πίνακα, όπως αναφέρει το ρεπορτάζ της εφημερίδας Δημοκρατία, εκτίθεται στο Λούβρο και αποτελεί προϊόν έμπνευσης του Γάλλου ζωγράφου Ντελακρουά, ο οποίος, συγκλονισμένος από τη σφαγή περισσότερων από 5.000 Χιωτών στις 30 Μαρτίου 1822 από τους Οθωμανούς, αποτύπωσε το 1824 τη διάσημη ανά την υφήλιο πλέον εικόνα στον καμβά.

Παρά τα συνεχή αιτήματα της τοπικής κοινωνίας για ανάρτηση του αντίγραφου της «Σφαγής της Χίου», ακόμα και σήμερα τίποτα δεν έχει γίνει, με αποτέλεσμα το θέμα να φτάσει στη Βουλή έπειτα από ερώτηση του βουλευτή της Ν.Δ. Θ. Καράογλου.

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2011/04/blog-post_8731.html#ixzz1JKnROiG0

Διαμαρτυρίες προς ΝΕΤ για ιστορικό ατόπημα

στη "Μηχανή του Χρόνου"

Εντονα διαμαρτύρεται η αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία "Εμμανουήλ Παπάς", για ιστορικό ατόπημα στην εκπομπή της ΝΕΤ "Μηχανή του χρόνου", αναφορικά με το βίο του Εμμανουήλ Παπά και ανακρίβεια που θίγει την ηρωική πορεία και προσφορά του στην πατρίδα.

Η επιστολή

Προς
Τον κ. Χρήστο Βασιλόπουλο
Παρουσιαστή Εκπομπής
«ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ»
----------------------------------------------

Κύριε Βασιλόπουλε,
Στις 25.03.2011 ημέρα Παρασκευή, στην εκπομπή «ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ», η οποία επαναλήφθηκε στις 26.03.2011 ημέρα Σάββατο και ώρα 14,οο μ.μ. από το Τηλεοπτικό Κανάλι της ΝΕΤ και με τίτλο «Η ΠΑΤΡΙΣ ΑΓΝΩΜΟΝΟΥΣΑ», ασχολήθηκε μεταξύ των άλλων μορφών της Επανάστασης του 1821 και με τον Εθνικό ‘Ηρωα ΝΙΚΗΤΑΡΑ.
Κατά τη διάρκεια της έκφρασης των απόψεων των προσκεκλημένων σας για τα κατορθώματα του Νικηταρά και τις αδικίες που έγιναν σε βάρος του, ο Δημοσιογράφος-Ιστορικός Συγγραφέας κ.Γεώργιος Πραχαλιάς είπε, ότι ο Ρενιέρης μαζί με τον Παπά και επανέλαβε, τον Εμμανουήλ Παπά, πρόδωσαν τον Νικηταρά στους Βαβαρούς με αποτέλεσμα να φυλακισθεί το 1835.
Ρωτάμε εσάς και τον προσκεκλημένο σας κ.Πραχαλιά (Ιστορικό), αναφερόταν στον Εμμανουήλ Παπά, τον Αντιστράτηγο των Μακεδονικών Δυνάμεων του 1821, μέλος της Φιλικής Εταιρείας από το έτος 1814 ή σε κάποιον άλλο που έφερε το όνομα αυτό;
Αν πράγματι αναφερόταν στον, ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΠΑΠΑ τον Εθνεγέρτη της Επανάστασης των Μακεδόνων στη Χαλκιδική, διέπραξε βαρύτατο ιστορικό ατόπημα, αφού ο Εμμανουήλ Παπάς, ο Αρχιστράτηγος των Μακεδονικών Δυνάμεων, μετά από εξάμηνο, αδυσώπητο αγώνα στη Χαλκιδική με τα αναρίθμητα στίφη των Τούρκων και την ατυχή έκβαση του αγώνα, απεβίωσε από καρδιακή προσβολή, στις 5 Δεκεμβρίου 1821 πάνω στο πλοίο που τον μετέφερε από τη Χαλκιδική στην ‘Υδρα, στην αγκαλιά του γιού του Γιαννάκη.

Για το ιστορικό αυτό ατόπημα, η Εταιρεία μας και ο Πολιτιστικός Σύλλογος ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΠΑΠΑΣ ΑΘΗΝΩΝ, μεταφέροντας και την δυσαρέσκεια και των άλλων, ομωνύμων και μή, Πολιτιστικών Συλλόγων της Μακεδονίας, εκφράζουμε την έντονη διαμαρτυρία και αγανάκτησή μας.

Oι  Έλληνες της Μικρά Ασίας στην επανάσταση του 1821

 Η ελληνική συνείδηση των Μικρασιατών Ρωμηών

 ως βασικός λόγος συμμετοχής

«Μάχου υπέρ πίστεως και πατρίδος…

 Η ώρα ήλθεν, ω Άνδρες Έλληνες!

  Πρό πολλού οι λαοί της Ευρώπης, πολεμούντες υπέρ  

των ιδίων Δικαιωμάτων και ελευθερίας αυτών,

μας επροσκάλουν εις μίμησιν, …ας ενωθώμεν λοιπόν…!

η Πατρίς μάς προσκαλεί!...»

Από τη Διακήρυξη του Υψηλάντη

Μπροστά στους ήρωες.

25 Μαρτίου 2011

   Κάθε φορά που -εδώ κι 190 χρόνια- πλησιάζει η επέτειος της εθνικής μας επανάστασης του 1821 τρέχουμε να ξεσκονίσουμε τη μνήμη μας, να θυμηθούμε εκείνα που συνέβησαν τότε για να αλλάξει ο ρους της ιστορίας μας.

Φοράμε την φορεσιά της αγάπης στην πατρίδα, κρεμάμε πάνω στο στήθος μας τα στολίδια της συγκίνησης, ασκούμε το μυαλό και το λόγο μας σε λόγους εθνικής περηφάνιας και στεκόμαστε δίπλα σε κείνους που πολέμησαν για να μας χαρίσουν  τη λευτεριά μετρώντας το μπόι μας δίπλα στο δικό τους σαν τα παιδιά που κοιτάζουν πόσο μεγάλωσαν μετρώντας το ύψος τους με μέτρο το μπαμπά τους. 

Έπειτα, βάζουμε ξανά τις φορεσιές της ψυχής μας στη ντουλάπα της λήθης και βιαστικά ξαναχωνόμαστε  στα ρούχα της καθημερινότητας με την ίδια συστολή και ενοχή με την οποία θα εμφανιζόμασταν σε μια τράπεζα με φουστανέλα για να διαπραγματευτούμε το δάνειό μας.

Μεγάλοι λόγοι, μικρά ή καθόλου έργα. Ιδανικά που ξέμεινα απελπιστικά άδειες λέξεις, ήρωες που μοιάζουν να μιλούν μια ακαταλαβίστικη διάλεκτο, ιδέες που μοιάζουν να μας είναι τόσο χρήσιμες στην καθημερινότητά μας όσο και οι μαγικές ικανότητες των ηρώων των παραμυθιών. Ίσως γι αυτό στις μέρες μας βαλθήκαμε να πείσουμε τους εαυτούς μας πως οι πατεράδες μας, οι άνθρωποι που γέννησαν, που πραγμάτωσαν το 21 δεν ήταν στʼ αλήθεια τίποτε διαφορετικό από το κακομοίρικο παρόν μας.  Συστηματικά πληθαίνουν οι φωνές που επιμένουν στανικώς να μας πείσουν πως ήταν γεμάτοι ελαττώματα, πως άλλο δεν έκαναν παρά να τρώγονται μεταξύ τους όπως καληώρα εμείς, πως πάνω απʼ όλα βάζαν το μικροσυμφέρον τους σα γνήσιοι δικοί μας πρόγονοι,  πως δανείζονταν ξεδιάντροπα απʼ τους ξένους κι ύστερα τρώγανε τα δανεικά σε μισθούς και σε λαδώματα.

Από την άλλη πάλι υψώνονται φωνές που επιμένουν πως κείνοι που μεγαλούργησαν το 21 ήταν καθʼ όλα άμεμπτοι όντα υπερκόσμια, χωρίς ελαττώματα, με μόνο σκοπό τους το κοινό καλό. Πώς στην ευχή τα παιδιά και τα εγγόνια τους, όλοι μείς, πήραμε το στραβό το δρόμο; και κυρίως πώς εξηγούνται όσα λάθη εκείνοι αποδεδειγμένα έκαναν; Πού είναι λοιπόν η αλήθεια;

Η παραχάραξη της Ιστορίας: Στρατηγική επιλογή της Νέας Τάξης

Εκθέσεις της Κομισιόν καταγράφουν την «πρόοδο» των κρατών - μελών στη διαστρέβλωση της ιστορικής αλήθειας και υποδεικνύουν την επιτάχυνση των σχετικών μέτρων συκοφάντησης των λαϊκών αγώνων.

Υποδεικνύουν δηλαδή το συντονισμό της αναδιατύπωσης της Ιστορίας και τη συκοφάντηση κάθε ιστορικής παρακαταθήκης που άφησαν τα λαϊκά κινήματα.

Επιστέγασμα αποτέλεσε η Διάσκεψη της Πράγας το 2008, στην οποία κωδικοποιήθηκε σε ένα κείμενο - μπούσουλας η κατεύθυνση της παραχάραξης της Ιστορίας. Αυτό το κείμενο μεταξύ άλλων περιλαμβάνει την αναμόρφωση των σχολικών βιβλίων, την απαγόρευση των αγωνιστικών λαϊκών συμβόλων, την κατάρτιση νομοθεσίας για την ποινικοποίηση ορισμένων ιδεών.

Σε αυτό το πλαίσιο, πέρσι την άνοιξη, συγκροτήθηκε η ομάδα υπό τον τίτλο «Συμφιλίωση των ευρωπαϊκών ιστοριών» με τη συμμετοχή ευρωβουλευτών και με στόχο την καθιέρωση του βήματος «Ευρωπαϊκής Μνήμης και Συνείδησης»!!!

Στη βάση αυτή της «Ευρωπαϊκής Μνήμης και Συνείδησης» δρομολογείται η αναδιατύπωση της Ιστορίας.
Πρόκειται όπως καταλαβαίνουμε για μια χυδαία αναδιατύπωση της Ιστορίας.

Και Φυσικά, αυτή η χυδαία αναδιατύπωση της Ιστορίας από τις μαφίες του χρήματος, χρηματοδοτείται απλόχερα…

Έτσι και η Επανάσταση του 1821 γίνεται από τα όργανα του χρήματος «τρομοκρατία» και οι Επαναστάτες «σφαγείς»!!!

ΤΟ ΚΡΥΦΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΥΘΟΣ, ΑΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Του Κωνσταντίνου Χολέβα

Πολιτικού Επιστήμονος-Συγγραφέως

Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος ο εορτασμός της 25ης Μαρτίου 1821 θα συνοδευθεί από τη μονότονη προσπάθεια κάποιων « προοδευτικών» να ξαναγράψουν την Ιστορία. Μόνιμος στόχος των συγκεκριμένων διανοουμένων και αρθρογράφων είναι το Κρυφό Σχολειό. Το χαρακτηρίζουν μύθο και το χλευάζουν. Προφανώς είναι ανιστόρητοι ή εμπαθείς ή και τα δύο μαζί. Αντιλαμβάνομαι ότι οι στόχοι τους είναι δύο. Πρώτον να υποβαθμίσουν τον πατριωτικό ρόλο της Εκκλησίας και δεύτερον να εξωραΐσουν την Οθωμανική Αυτοκρατορία και να την παρουσιάσουν φιλελεύθερη και ανεκτική.