Γενοκτονία των Ποντίων: Πρέπει να ξεκαθαριστεί μέσα μας πως η παγκόσμια αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ποντίων πέραν του ότι θα έφερνε εθνική δικαίωση για τον Ποντιακό Ελληνισμό, αποτελεί και χρέος της ίδιας της ανθρωπότητας, αν επιθυμεί να ονομάζεται ανθρωπότητα.

“Πάρθεν η Ρωμανία! Έναν πουλίν, καλόν πουλίν εβγαίν’ από την Πόλιν ουδέ στ’ αμπέλια κόνεψεν ουδέ στα περιβόλια, επήγεν και εκόνεψεν α σου Ηλί’ τον κάστρον. Εσείξεν τ’ έναν το φτερόν σο αίμα βουτεμένον, εσείξεν τ’ άλλο το φτερόν, χαρτίν έχει γραμμένον, Ατό κανείς κι ανέγνωσεν, ουδ’ ο μητροπολίτης έναν παιδίν, καλόν παιδίν, έρχεται κι αναγνώθει.

Αρχιερατική επιμνημόσυνη δέηση τελέστηκε στον ιστορικό ναό των Αγίων Πάντων στο κέντρο της Μόσχας στη μνήμη των θυμάτων της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας, έπειτα από πρωτοβουλία του εφημέριου της ενορίας της ελληνικής κοινότητας πρωθιερέα Σεργίου Ζβοναριόφ.

Την Τετάρτη 19 Μαΐου είναι η επέτειος της απόβασης του Μουσταφά Κεμάλ στη Σαμψούντα (Αμισό), οπότε αρχίζει η δεύτερη και σκληρότερη φάση της Γενοκτονίας των Ελλήνων της περιοχής του Πόντου.

Ο Γερμανός Καραβαγγέλης ανάμεσα σε Τούρκους αξιωματούχους. Δεξιά του ο καϊμακάμης και δίπλα από αυτόν ο στρατιωτικός διοικητής της Καστοριάς. Πιθανώς να είναι καρτ ποστάλ της εποχής

Τις μέρες αυτές που επαναφέρουμε εντονότερα στο νου μας πως οι ήρωες της Ελληνικής Επανάστασης ρίχτηκαν με αυτοθυσία στον Αγώνα «για του Χριστού την Πίστη την Αγία και της Πατρίδος την Ελευθερία», οφείλουμε αιωνίως ένα κερί στη μνήμη των εκατοντάδων χιλιάδων θυμάτων της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Ανατολής που θυσιάστηκαν για την πίστη τους.

Έγκλημα πολέμου. Παράπλευρες απώλειες. Πέθαναν από τις κακουχίες. Κανείς δεν τους έκανε κακό. Εκείνοι έβλαψαν αθώους Τούρκους. Ποια Γενοκτονία; Δεν υπάρχει Γενοκτονία! Τι; Οι Έλληνες είχαν περιουσίες; Ό,τι ήταν να πάρουν το πήραν κατά την Ανταλλαγή. Η σύγχρονη Τουρκία δεν οφείλει σε κανέναν τίποτα. Η Οθωμανική Αυτοκρατορία συμπεριφέρθηκε με τον καλύτερο τρόπο στους Έλληνες του Πόντου. Μόνοι τους αποφάσισαν να… μεταναστεύσουν.

Στο χωριό Ψηλόκαστρο, του νομού Δράμας, ήταν εφημέριος ο παπα-Ελλάδιος. Ήταν συνήθως σιωπηλός και δεν γελούσε ποτέ. Ζούσε φτωχικά, και το μισθό του τον ξόδευε σε αγαθοεργίες.

«Η Τουρκία δεν έχει Ιστορία, αλλά ποινικό μητρώο». Η φράση μπορεί να ακούγεται σκληρή, αλλά ισχύει στο ακέραιο για τη γειτονική χώρα, η οποία γιορτάζει και πανηγυρίζει και θυμάται με ενθουσιασμό (αντί να ζητήσει συγγνώμη και να δώσει αποζημιώσεις) τις γενοκτονίες που έχει διαπράξει σε βάρος του Ποντιακού Ελληνισμού, των Αρμενίων, τα πογκρόμ και τις μαζικές σφαγές σε βάρος των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, των Ελλήνων της Κύπρου, των Κούρδων, των Ασσυρίων και άλλων φυλών και εθνοτήτων.