![ti_08_mobile.png](/images/template/ti_08_mobile.png)
Τράπεζα Ἰδεῶν
Θησαύρισμα ἰδεῶν καί ἀναφορῶν γιά τήν Ὀρθοδοξία καί τόν Ἑλληνισμό
info@tideon.org
Κατά τη διάρκεια της περιόδου της Εικονομαχίας, όπου είχε ξεσπάσει έντονη θεολογική διαμάχη αναφορικά με την τιμητική προσκύνηση των ιερών εικόνων, διέλαμψαν αξιομνημόνευτες πνευματικές μορφές ιεραρχών που διακρίθηκαν για την αρετή, τη σοφία, το αγωνιστικό φρόνημα, τη σθεναρή ομολογία, τον ένθερμο ιεραποστολικό ζήλο και την ακλόνητη προσήλωση στην αμώμητο χριστιανική πίστη.
Η Ρωμιοσύνη στην Κομνήνειο κυρίαρχη αυστηρότητά της, εδραιώνει τον 11ο αιώνα, τα ιερά της Πίστεως και του Γένους στην ορεινή Αρκαδία. Ο Άγιος Νίκων ο «Μετανοείτε», κατά την ιεραποστολική του πορεία, «σταθείς εις τόπον αυχμηρόν», άνυδρο, στον σπηλαιώδη Ναό του Αγίου Παντελεήμονος, δίδει το φως του Χριστού στις ψυχές των Αρκάδων. Πολύ κοντά στο σπήλαιό του, βρίσκεται το μοναστήρι της Παναγίας «Μπούρα» στην περιοχή της Φαλαισίας (Λεοντάρι) Αρκαδίας.
Η ανδρική Ιερά Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή Οδηγήτριας βρίσκεται στα Αστερούσια Όρη, στα νότια του νομού Ηρακλείου, μια περιοχή που ονομάζεται το «Άγιον Όρος» της Κρήτης, καθώς το μέρος αυτό υπήρξε η κοιτίδα του Χριστιανισμού στο νησί (Καλοί Λιμένες) και αργότερα εκεί αναπτύχθηκε πλούσια μοναστική–ασκητική παράδοση με κέντρο το Αγιοφάραγγο.
Η Ιερά Μονή Παναγίας Γουμένισσας, στο νομό Κιλκίς, αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα προσκυνήματα της Μακεδονίας και υπήρξε το εκκλησιαστικό κέντρο της ευρύτερης περιοχής για αιώνες. Παράλληλα, η μονή αποτέλεσε την αφορμή να δημιουργηθεί η ομώνυμη πόλη της Γουμένισσας, γύρω από το ιστορικό αυτό μοναστήρι.
Η αγία Νόννα γεννήθηκε τό 304 μ.Χ. στήν κώμη Αριανζό τής Καππαδοκίας, πού βρισκόταν κοντά στήν πόλη Ναζιανζό. Οι γονείς της ονομάζονταν Φιλτάτιος καί Γοργονία.
Βρίσκεται στίς ἀνατολικές ἐσχατιές τοῦ νομοῦ, σέ ἀρκετή ἀπόσταση ἀπ' τό χωριό Πηγές, σκαρφαλωμένο στήν πλαγιά μιᾶς ἀπόκρημνης παραφυάδας τῶν Τζουμέρκων, τοῦ Κοκκινόλακκου, τοῦ ὁποίου τά πόδια γλείφει ἀθόρυβα μέ τά νερά τοῦ ὁ ποταμός Ἀχελῶος ἤ Ἀσπροπόταμος ὅπως τόν λένε. Ἀπ' τά κτίσματα τοῦ παλιοῦ μοναστηριοῦ σώζεται ὁ ναός μόνο ἀκέραιος καί γύρω του ἐρειπωμένα κελλιᾶ τοῦ 18ου αἰώνα, ἀπ' τά ὁποῖα ἕνα ἀναστηλώθηκε πρόσφατα καί ἄλλα ἀνακατασκευάζονται τώρα. Ὁ ναός εἶναι ἀφιερωμένος στήν Κοίμηση τῆς Θεοτόκου ἀλλά πανηγυρίζει στίς 23 Αὐγούστου, εἶναι δέ μετόχι τῆς μονῆς Ροβέλιστας.
Oι Άγιοι Επτά Παίδες εν Εφέσω Το Συναξάρι των Αγίων και ανάλυση του ποιήματος του Κ. Π. Καβάφη (1925)
Η βυζαντινή Ιερά Μονή Κάτω Παναγιάς ιδρύθηκε το 1250 περίπου από τον Μιχαήλ Β΄ Κομνηνό Δούκα, Δεσπότη της Ηπείρου και τη σύζυγό του, Αγία Θεοδώρα την Βασίλισσα της Ηπείρου. Από τότε λειτουργεί αδιάκοπα ως κοινόβιο μοναστήρι (σήμερα γυναικείο) και διατηρεί εξωτερικά σχεδόν στο ακέραιο την αρχική του παραδοσιακή αρχιτεκτονική και λαμπρότητα, παρά τις καταστροφές κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας.
Στα αγιολόγια της Εκκλησίας μας υπάρχουν άγιοι οι οποίοι αγίασαν ομού με μέλη των βιολογικών τους οικογενειών. Μια τέτοια αγία είναι και η οσία Θεοδώρα η εν Θεσσαλονίκη, η οποία μόνασε και αγίασε με την κόρη της Θεοπίστη. Οι δύο αυτές οσιακές μορφές λαμπρύνουν το πλούσιο αγιολογικό μωσαϊκό της Εκκλησίας των Θεσσαλονικέων.
Η αγία Σαλώμη ήταν σύζυγος τού Ζεβεδαίου καί μητέρα τών Αποστόλων Ιακώβου καί Ιωάννου, καθώς καί πρώτη εξαδέλφη τής Παναγίας. Μαζί μέ άλλες γυναίκες ακολουθούσε τόν Χριστό καί ήταν παρούσα καί στό σταυρικό Του μαρτύριο επάνω στόν Γολγοθά. Επίσης, μαζί μέ τίς άλλες Μυροφόρες γυναίκες πήγε στό μνήμα τού Χριστού, γιά νά αλείψη τό Σώμα Του μέ αρώματα καί μύρα καί αξιώθηκε νά ακούση από τόν Άγγελο τό χαρμόσυνο άγγελμα τής Αναστάσεως τού Κυρίου.
Η αγία Σαλώμη, όπως αναφέρει ο Ευαγγελιστής Ματθαίος, παρακινημένη από τήν μητρική της αγάπη πήγε κάποια στιγμή, μαζί μέ τούς γιούς της, στόν Χριστό καί τόν παρακάλεσε νά τούς τιμήση μέ αξιώματα. «Τότε προσήλθεν αυτώ η μήτηρ τών υιών Ζεβεδαίου μετά τών υιών αυτής προσκυνούσα καί αιτούσά τι παρ αυτού. ο δέ είπεν αυτή τί θέλεις; λέγει αυτώ ειπέ ίνα καθίσωσιν ούτοι οι δύο υιοί μου είς εκ δεξιών σου καί είς εξ ευωνύμων σου εν τή βασιλεία σου» (Ματθ. κ', 20-21). Καί τότε ο Χριστός, αφού τούς είπε ότι δέν γνωρίζουν τί ζητούν, έκανε λόγο γιά τό «ποτήριό» Του. Δηλαδή, αυτοί ζητούσαν αξιώματα καί ο Χριστός τούς μίλησε γιά τόν μαρτυρικό θάνατό Του. «Αποκριθείς δέ ο Ιησούς είπεν ουκ οίδατε τί αιτείσθε. δύνασθε πιείν τό ποτήριον ό εγώ μέλλω πίνειν, ή τό βάπτισμα ό εγώ βαπτίζομαι βαπτισθήναι;» (Ματθ. κ', 22).
Αργότερα, η αγία Σαλώμη, όπως άλλωστε καί οι δύο γιοί της, ήπιε τό ποτήριο τού Χριστού, γιατί στόν Γολγοθά, έγινε κοινωνός τού σταυρικού Του θανάτου, αλλά καί επειδή βίωσε τόν βαθύ πόνο τής μητέρας πού αντίκρυσε τό σώμα τού παιδιού της άψυχο καί τό συνόδευσε στόν τάφο, όταν ο «ληρώδης» Ηρώδης αποκεφάλισε τόν πρωτότοκο γιό της, τόν Απόστολο Ιάκωβο. Η ελπίδα της, όμως, στόν Χριστό, καθώς καί η προσδοκία τών μελλόντων αγαθών, τήν ενίχυσαν καί ενστάλαξαν μέσα στήν καρδιά της ουράνια γλυκύτητα καί παρηγοριά καί έτσι τήν εμπόδισαν νά οδηγηθή στήν απελπισία.
Τά τέλη τής ζωής της ήσαν ειρηνικά
Ο βίος καί η πολιτεία της μάς δίνουν τήν αφορμή νά τονίσουμε τά ακόλουθα:
Όλα τά δημιουργήματα τού Θεού έχουν αρχή καί τέλος, επομένως καί ο βίος τού ανθρώπου πάνω στήν γή. Η ανθρώπινη ζωή όμως δέν έχει τέλος, επειδή έτσι τό θέλει ο Θεός. Αυτό σημαίνει ότι σέ κάποια δεδομένη στιγμή τό σώμα τού ανθρώπου διαλύεται εις τά εξ ών συνετέθη, αλλά η ψυχή του είναι κατά Χάριν αθάνατη καί θά ενωθή καί πάλι μέ τό σώμα, όταν εκείνο αναστηθή κατά τήν Δευτέρα Παρουσία τού Χριστού.
Βέβαια, καλόν είναι νά φεύγουν από τήν παρούσα ζωή πρώτα οι γονείς, όταν είναι σέ προχωρημένη ηλικία, καί μετά τά παιδιά. Όταν, όμως, κατά παραχώρηση Θεού συμβαίνη τό αντίθετο, τότε ο πόνος τών γονέων είναι πολύ μεγάλος καί χωρίς τήν δύναμη τού Θεού πραγματικά αβάστακτος. Είναι σάν νά διαπερνά τήν καρδιά τού ανθρώπου δίκοπο μαχαίρι, όπως τό είπε στήν Παναγία ο άγιος Συμεών ο Θεοδόχος, προβλέποντας τόν σταυρικό θάνατο τού Υιού της: «καί σού δέ αυτής τήν ψυχήν διελεύσεται ρομφαία». Πρόκειται ουσιαστικά γιά μαρτύριο, τό οποίο είναι αδύνατον νά τό υπομείνη ο άνθρωπος χωρίς τήν Χάρη τού Θεού.
Η λαϊκή σοφία τονίζει ότι «γιά τού χάρου τίς πληγές, η γή βοτάνια δέν έχει». Καί αυτό είναι πέρα γιά πέρα αληθινό, επειδή ο ανθρώπινος λόγος, όσο σπλαχνικός καί συμπονετικός καί άν είναι, αδυνατεί νά προσφέρη ουσιαστική παρηγοριά καί πολύ περισσότερο δέν έχει τήν δύναμη νά γιατρέψη τίς πληγές καί νά απαλύνη τόν πόνο, ο οποίος προξενείται εξ αιτίας τής «απώλειας» προσφιλών προσώπων. Αντίθετα, τά βοτάνια τού ουρανού, -η άκτιστη Χάρη τού Τριαδικού Θεού καί ο λόγος τού Χριστού καί τών Αγίων- μεταγγίζουν δύναμη καί ελπίδα καί έχουν τήν δυνατότητα νά γλυκάνουν τόν πόνο, νά επουλώσουν τίς πληγές, καί νά παρηγορήσουν αληθινά τόν άνθρωπο.
Τήν αλήθεια αυτή τονίζει καί ο Μέγας Βασίλειος σέ επιστολή του τήν οποία απέστειλε στήν σύζυγο τού Νεκταρίου, παράλληλα μέ τήν επιστολή πού απέστειλε στόν ίδιο, προκειμένου νά τήν παρηγορήση γιά τήν απώλεια τού νεαρού γιού της. Ο Νεκτάριος είναι πιθανότατα ο μετέπειτα Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, ο οποίος διαδέχθηκε τόν άγιο Γρηγόριο τόν Θεολόγο. Γράφει, λοιπόν, μεταξύ τών άλλων, τά παρακάτω: «Έχασες υιό, τόν οποίο εμακάριζαν όλες οι μητέρες όσο ζούσε καί εύχονταν τέτοιοι νά είναι καί οι δικοί τους. Αλλά, όπως εδιδαχθήκαμε από τό Ευαγγέλιο, τά όσα μάς συμβαίνουν δέν είναι χωρίς καθοδήγηση τής πρόνοιας τού Θεού, διότι ούτε σπουργίτης δέν πίπτει χωρίς τό θέλημα τού Πατρός μας. Ποιός μπορεί νά αντισταθή στό θέλημα τού Θεού; Άς δεχθούμε, λοιπόν, τό συμβάν διότι μέ τήν δυσανασχέτηση ούτε αυτό πού έγινε διορθώνουμε καί επί πλέον καταστρέφουμε καί τούς εαυτούς μας. Άς μή κατηγορήσουμε τήν δικαία κρίση τού Θεού, διότι είμεθα πολύ αμαθείς, γιά νά ελέγχουμε τίς ανέκφραστες κρίσεις Του. Τώρα ο Κύριος δοκιμάζει τήν πρός Αυτόν αγάπη σου. Τώρα έχεις τήν ευκαιρία νά λάβης διά τής υπομονής τήν μερίδα τών μαρτύρων. Όταν έγινες μητέρα καί είδες τό παιδί σου καί ευχαρίστησες τόν Θεό, εγνώριζες πάντως ότι είσαι θνητή καί εγέννησες θνητόν. Τί τό παράδοξο, λοιπόν, πού ο θνητός απέθανε; Λυπήσου τόν σύζυγο νά γίνετε παραμυθία ο ένας γιά τόν άλλο μή τού κάνης πιό σκληρή τήν συμφορά μέ τό νά διαλύης τόν εαυτό σου στό πένθος.. Εύχομαι, λοιπόν, ο ίδιος ο Κύριος νά αγγίξη τήν καρδιά σου καί κατά τήν ανέκφραστη δύναμή Του νά ανάψη φώς στήν ψυχή σου διά τών αγαθών λογισμών, ώστε νά έχης από μέσα σου τίς πηγές τής παρηγοριάς».
Νά αγωνιζόμαστε νά ζούμε σύμφωνα μέ τό θέλημα τού Θεού, ούτως ώστε η άκτιστη θεία Χάρη νά αγγίξη τήν καρδιά μας καί τότε, κατά τήν διάρκεια τών λυπηρών γεγονότων πού συμβαίνουν στήν ζωή μας, δέν θά έχουμε ανάγκη από εξωτερική παρηγοριά, επειδή η γνήσια καί αληθινή παρηγοριά θά αναβλύζη από μέσα μας.–
Πηγή: Εκκλησιαστική Παρέμβαση
Ιωάννης Θαλασσινός, Διευθυντής Π.Ε.ΦΙ.Π. 04-10-2017
Ποιός ἄραγε θυμᾶται τή θλιβερή ἐπέτειο τῆς ψήφισης, ἀπό τή Βουλή τῶν Ἑλλήνων, τοῦ ἐπαίσχυντου...
Χριστιανική Εστία Λαμίας 03-10-2017
Οἱ μάσκες ἔπεσαν γιά ἀκόμα μιά φορά. Ἑταιρεῖες γνωστές στούς Ἕλληνες καταναλωτές ἀφαίρεσαν ἀπό τά...
TIDEON 21-12-2015
Επιμένει να προκαλεί Θεό και ανθρώπους η ελληνική Κυβέρνηση, ψηφίζοντας στις 22 Δεκεμβρίου 2015 ως...
Tideon 14-12-2015
Η Κυβέρνηση μας μίλησε για την «αναγκαιότητα» και για τα πλεονεκτήματα της «Κάρτας του Πολίτη»...
TIDEON 27-08-2014
Λαμβάνουν διαστάσεις καταιγισμού οι αντιδράσεις πλήθους φορέων και πολιτών για το λεγόμενο «αντιρατσιστικό» νομοσχέδιο το...
tideon.org 02-05-2013
Kαταθέτουμε την αρνητική δήλωση μας προς τον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων (ΕΟΜ). Ο νόμος αφήνει πολλά...
Tideon 31-12-2012
Ποια είναι η λύση αν πλήρωσες «τσουχτερές» τιμές στο Κυλικείο του Νοσοκομείου, του Αεροδρομίου, του...
Νικόλαος Ἀνδρεαδάκης, ὁδηγός 03-04-2012
Εἶμαι νέος μὲ οἰκογένεια, ἔχω ὅλη τὴ ζωὴ μπροστά μου… Λόγῳ ἐπαγγέλματος ἔχω τὴ δυνατότητα...
tideon 07-11-2011
ΜΝΗΜΟΝΙΟ: Δεν ξεχνώ αυτούς που παρέδωσαν αμετάκλητα και άνευ όρων την ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ και έκαναν...
ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΤΩΡΑ ... 15-02-2011
Κατάλαβες τώρα ... γιατί σε λέγανε «εθνικιστή» όταν έλεγες πως αγαπάς την Πατρίδα σου; Για να...
ΤΡΑΠΕΖΑ ΙΔΕΩΝ 25-12-2010
Τώρα πια γνωρίζω τους 10 τρόπους που τα ΜΜΕ μου κάνουν πλύση εγκεφάλου και πώς...