Σκοπός: Ἡ πίστη καί ἡ ὑπακοή τοῦ Ἀβραάμ καθόλη τήν πολυκύμαντη ζωή του στό σωτήριο θέλημα τοῦ Θεοῦ, εἶναι δύο ἀρετές οἱ ὁποῖες πρέπει ἰδαιτέρως νά τονιστοῦν. Ὁ Κατηχητής καλεῖται νά ἐμπνεύσει τά παιδιά τοῦ νά ζοῦν μέ πίστη καί ὑπακοή στό θέλημα τοῦ Θεοῦ γιά νά ἀπολαμβάνουν καί ἐδῶ ἀλλά καί στήν ἄλλη ζωή τίς εὐλογίες τοῦ Θεοῦ.

Α´. Εἰσαγωγή
Σήμερα θάγνωρίσουμε ἕνα πρόσωπο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, τό ὁποῖο ἔπαιξε ἀφάνταστα σημαντικό ρόλο, στήν ἱστορία ὅλου τοῦ ἀνθρώπινου γένους! Γιατί;
Γιατί, ἀπό τό λαό πού προῆλθε ἀπό αὐτόν, ἐπρόκειτο νάγεννηθεῖ ὡς Ἄνθρωπος ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ! Ὁ Σωτήρας τοῦ κόσμου! Ὁ Χριστός! Καί ὁ Γενάρχης τοῦ λαοῦ αὐτοῦ ἦταν ὁ Δίκαιος Ἀβραάμ. ῞Ενας ἄνθρωπος ἄξιος γιάτίς εὐλογίες τοῦ Θεοῦ.

Β´. Διήγηση
Πατέρας τοῦ Ἀβραάμ ἦταν ὁ Θάρα· καί κατοικοῦσε στήν εὔφορη περιοχή τῆς Μεσοποταμίας, στή γῆ τῶν Χαλδαίων. Ἄν καί δέν ἤξερε τόν Ἀληθινό Θεό καί λάτρευε ἄλλους θεούς, ὁ Θάρα διακρινόταν ἀπό τούς ἄλλους εἰδωλολάτρες καί ἔδωσε πολύ καλή ἀνατροφή στό γιό του τόν Ἄβραμ. (Αὐτό ἦταν ἀρχικάτό ὄνομα τοῦ Ἀβραάμ).
῎Ετσι ὁ Ἄβραμ, ἄν καί μέσα στήν εἰδωλολατρία, μεγάλωνε μέθεοσέβεια, κι ἄς μήν ἤξερε τίποτα γιά τόν Ἀληθινό Θεό. Καί ὁ Θεός, πού βλέπει ὥς τά βάθη τῆς καρδιᾶς τίς καλές διαθέσεις τῶν ἀνθρώπων, τόν ἔκρινε ἄξιο γιάνάτόν ἀναδείξει «Ἐκλεκτό» Του! Θάξεκινοῦσε ἀπό αὐτόν ἕνας νέος λαός, πού θάτόν ξεχώριζε ἀπό τόν εἰδωλολατρικό κόσμο καί θάτοῦ ἀποκάλυπτε τήν πίστη στόν Ἕνα καί Μόνο Ἀληθινό Θεό. Ἀπό τό λαό αὐτό θάπροερχόταν καί ὁ Μεσσίας· ὁ Σωτήρας τοῦ κόσμου, ὁ Χριστός!
Κι ἐλᾶτε νάδοῦμε τάθαυμαστάγεγονότα. Καθώς ὅμως θάσᾶς τάδιηγοῦμαι, θέλω νά προσέξετε κάτι. Σέποιές περιπτώσεις, μέθαυμαστό τρόπο, μίλησε ὁ ἴδιος ὁ Θεός στόν Ἀβραάμ καί πῶς ἐκεῖνος δέχτηκε τάὅσα τοῦ εἶπε.
Ὁ Ἀβραάμ μιλάει μέ τό Θεό!
Τό πρῶτο κάλεσμα τοῦ Θεοῦ στόν Ἄβραμ μᾶς τό πληροφορεῖ καί ὁ Πρωτομάρτυρας Στέφανος (Πράξ. ζ´ 2-3). Ἐμφανίστηκε σ’ αὐτόν ὁ «Θεός τῆς δόξης». Ποιός μπορεῖ νά συλλάβει τό μεγαλεῖο αὐτῆς τῆς οὐράνιας εἰκόνας! Σέἐποχή μάλιστα πού καμία ἰδέα δέν εἶχαν οἱ ἄνθρωποι γιάτόν Οὐράνιο Θεό! Ὁ Ἄβραμ ἐντυπωσιάζεται! Τί νάσημαίνει ὅλο αὐτό; Καί νά, ἡ φωνή τοῦ Θεοῦ! Δίνει στόν Ἄβραμ ἐντολή ἀνεξήγητη·
- «῎Εξελθε ἐκ τῆς γῆς σου καί ἐκ τῆς συγγενείας σου καί ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ πατρός σου, καί δεῦρο εἰς γῆν ἥν ἄν σοι δείξω».
- Τί!... Νάσηκωθεῖ νάφύγει ἀπό τήν Πατρίδα του καί νάπηγαίνει στό ἄγνωστο! Καί νά σέρνει μαζί του τ᾿ ἀμέτρητα κοπάδια του, πρόβατα, γελάδια, καμῆλες, ζῶα καί ζῶα, ἀμάξια φορτωμένα δούλους, τόν γέροντα πατέρα του καί τόν ὀρφανό ἀνηψιό του Λώτ, τή νεαρή γυναίκα του Σάρα!... Καί ποῦ θά ἄφηνε τά τόσα καί τόσα ἀμπέλια καί χωράφια του, τούς συγγενεῖς, τούς φίλους, τό πλούσιο ἀρχοντικό του σπίτι, πού σ᾿ αὐτό μεγάλωσε! Δύσκολο πολύ αὐτό πού τοῦ ζητοῦσε ὁ πρωτοφανέρωτος μέσα ἀπό τή δόξα Του Θεός!
Καί πῶς νά καταλάβει ὁ ἀνίδεος Ἄβραμ, ποιό θαυμαστό σχέδιο τοῦ Θεοῦ ἔκρυβε; Γιά ποιάμεγάλη ἀποστολή τόν προόριζε, πού ἀπαιτοῦσε αὐτή τή θυσία; Καί ὅμως δέν πέρασε ἀπό τό νοῦ του νάἀρνηθεῖ!
Καί νά πού ὁ Θεός, στή συνέχεια τῆς φανερώσεώς Του, ἔρχεται νά τόν ἐνισχύσει μέ
ὑποσχέσεις (Διαθήκη), πού μόνο ὁ Ἀληθινός Θεός μποροῦσε νάπραγματοποιήσει.
- Θά σέἀναδείξω Γενάρχη σέ῎Εθνος μέγα. Θά σέεὐλογήσω μέπλούσια ὑλικά καί πνευματικάἀγαθά. Θάδοξάσω τό ὄνομάσου, καί θά᾿σαι τιμημένος κι εὐλογημένος αἰώνια! Θάεὐλογήσω ἀκόμα καί ὅλους ἐκείνους πού θάσέτιμοῦν! Καί τό σπουδαιότερο, ἀπό σένα καί τούς ἀπογόνους σου θάεὐλογηθοῦν ὅλα τά῎Εθνη!
Μεγάλες ὑποσχέσεις. Ὁ Ἄβραμ ἀμέσως ἔνιωσε μιάἀπέραντη ἀγάπη γιάτό Θεό, καί Τόν ἐμπιστεύθηκε. Πίστεψε στούς λόγους Του. Καί ἀμέσως ἐξετέλεσε τήν ἐντολή Του! Ξεκίνησε γιά τή μεγάλη περιπέτεια τῆς δοκιμασίας καί τῆς δόξας. Ξεκίνησε βασισμένος μόνο στήν πίστη καί τήν ἀγάπη του στό Θεό.
Μακρύς καί δύσκολος ὁ ἄγνωστος δρόμος! ῞Ωσπου, κάποτε φθάνει στή γῆ Χαναάν (Παλαιστίνη), χώρα εἰδωλολατρική.
Νάὅμως καί πάλι ἐμπρός του ἡ δόξα τοῦ Θεοῦ! Νά καί πάλι ἀκούγεται ἡ φωνή Του!
- «Τούτη τή γῆ θάτή χαρίσω στούς ἀπογόνους σου»!
- Ποιούς ἀπογόνους μου, συλλογιέται ὁ Ἄβραμ, ἀφοῦ ἡ Σάρα δέν ἀποκτᾶ παιδιά; Καί πάλι, ὅμως, πίστευσε στόν Κύριο καί ἔστησε θυσιαστήριο γιάνάΤόν εὐχαριστήσει!... Καί ἡ πορεία του συνεχίζεται. Λιμός, γεγονότα, τόν ἀναγκάζουν νάφθάσει ὥς τήν Αἴγυπτο, καί νά ξαναγυρίσει στή γῆ Χαναάν. ῞Οπου, νέα ἐμφάνιση!
Τί τοῦ λέει τώρα ἡ φωνή τοῦ Θεοῦ;
- Σήκωσε τάμάτια σου καί κοίτα ἕνα - γύρω, ὅσο μπορεῖς μακρύτερα. ῞Ολη αὐτή τήν ἀπέραντη γῆ θάτήν δώσω κληρονομιάστούς ἀπογόνους σου, πού θάγίνουν πολλοί σάν τήν ἄμμο τῆς θάλασσας! Σήκω, λοιπόν, καί διάσχισε αὐτή τή χώρα γιάνάτήν γνωρίσεις καλά.
- Κατάπληκτος ὁ Ἄβραμ ἀπ᾿ τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, τάξεσήκωσε πάλι ὅλα μέἀπόλυτη ὑπακοή, καί προχώρησε ὥς τήν βελανιδιά (δρῦν) τοῦ Μαμβρῆ κοντά στή Χεβρών. Ἐκεῖ ἔστησε πάλι θυσιαστήριο καί εὐχαρίστησε τόν Κύριο.
Μά, νά, πού πρέπει νάπολεμήσει μέεἰδωλολάτρες βασιλιάδες γιάνάἐλευθερώσει τόν
ἀνηψιό του Λώτ.
Τότε ἦταν πού ἐμφανίστηκε ἐμπρός του ὁ ἄγνωστος σέὅλους ἱερέας τοῦ ῾Υψίστου, Μελχισεδέκ, πού σημαίνει «Βασιλιάς τῆς Εἰρήνης»! Σάν φίλος Οὐράνιος, πρόσφερε στόν Ἄβραμ ψωμιάκαί κρασί καί τόν εὐλόγησε! Συγκινημένος ὁ Ἄβραμ, γιάνάτόν εὐχαριστήσει τοῦ πρόσφερε καί αὐτός τό ἕνα δέκατο ἀπό τάλάφυρα τοῦ πολέμου!
Καί ὅταν οἱ περιπέτειες τοῦ πολέμου τελείωσαν, νάπάλι ἡ φωνή τοῦ Θεοῦ πρός τόν
Ἄβραμ.
- «Μή φοβοῦ Ἄβραμ! Ἐγώ ὑπερασπίζω σου». Ὁ μισθός σου θάεἶναι πολύ μεγάλος.
- Τί θά μοῦ δώσεις, Κύριε; ρώτησε ὁ Ἄβραμ. Ἐγώ γέρασα καί εἶμαι ἄτεκνος! Θά μέ κληρονομήσει τό παιδί τῆς δούλης μου.
- Ὄχι. Θάσέκληρονομήσει τό δικό σου παιδί!
Τόν ἔπιασε ἀπό τό χέρι καί τόν ἔβγαλε ἔξω μέσα στή νύχτα.
- Κοίτα ψηλάκαί μέτρησε τ᾿ ἀστέρια, τοῦ εἶπε. Μπορεῖς νάτάμετρήσεις; Τόσο πολλοί καί ἀναρίθμητοι θάγίνουν καί οἱ ἀπόγονοί σου!
Καί πίστεψε ἀπόλυτα ὁ Ἄβραμ στά λόγια τοῦτα τοῦ Θεοῦ χωρίς κανένα δισταγμό. Κι αὐτή τήν Πίστη του τήν λογάριασε ὁ Θεός γιάμεγάλη ἀρετή, ὥστε νάτόν ἀμείψει. Καί τόν ἄμειψε. ῎Εστω κι ἄν πέρασαν πολλάἀκόμα χρόνια, γιάνάδοκιμαστεῖ καί νάλάμψει ἀκόμα πιό πολύ ἡ Πίστη, ἡ ἐμπιστοσύνη καί ἡ ἀγάπη του στό Θεό.
῏Ηταν 99 ἐτῶν ὁ Ἄβραμ καί ἡ Σάρα, 90 ἐτῶν! Κάθε ἀνθρώπινη ἐλπίδα γιά νά ἀποκτήσουν παιδί εἶχε ἐκλείψει πιά! Νάὅμως πού ὁ Θεός συνεχίζει νάὑπόσχεται καί νά δοκιμάζει τήν πίστη Του.
- Ἄβραμ, τοῦ φώναξε. «Ἐγώ εἰμί ὁ Θεός σου»! Προσπάθησε νά εὐαρεστεῖς σέμένα πάντα καί νάεἶσαι ἄμεμπτος (Γεν. ιζ´ 1). Καί ἐγώ δέν θάπαραβλέψω τήν τόση ἀρετή σου. Θά ὑπογράψω Διαθήκη ἀνάμεσα σέμένα καί σέσένα, ὅτι θάπληθύνω πολύ τούς ἀπογόνους σου.

῎Επεσε ὁ Ἄβραμ καί προσκύνησε τόν Κύριο! Καί Ἐκεῖνος συνέχισε·
- Γι᾿ αὐτό ἀπό τώρα, δέν θάσέλένε Ἄβραμ, ἀλλά«Ἀβραάμ», πού σημαίνει «Πατέρας πολλῶν Ἐθνῶν»... καί πολλοί βασιλιάδες θάγεννηθοῦν ἀπό σένα!... Καί τό ὄνομα τῆς γυναίκας σου, «Σάρα» θάγίνει «Σάρρα» (πριγκίπισσα πολλῶν). Καί θάτήν εὐλογήσω, νάγεννήσει γιό πού θάγεννηθοῦν ἀπ᾿ αὐτόν ῎Εθνη καί Βασιλιάδες!... Θάτοῦ δώσετε τό ὄνομα ᾿Ισαάκ καί ἡ Διαθήκη μου μαζί του (οἱ ὑποσχέσεις) θάεἶναι αἰώνια. Θάεἶμαι γι’ Αὐτόν καί τούς ἀπογόνους του ὁ αἰώνιος καί δυνατός Θεός καί ὑπερασπιστής τους.
῎Επεσε πάλι ὁ Ἀβραάμ μέπίστη καί εὐγνωμοσύνη καί προσκύνησε τόν Κύριο.

Ἡ φιλοξενία τῶν Ἀγγέλων! Ὁ ᾿Ισαάκ.
Καί νά! μιά μέρα, ἄλλη θαυμαστή ἀποκάλυψη στόν Ἀβραάμ! Τρεῖς νέοι ἄνδρες τόν ἐπισκέπτονται, τόσο φωτεινοί, σάν Ἄγγελοι! Καί ἐνῶ ὁ Ἀβραάμ καί ἡ Σάρρα μέπροθυμία καί χαρά μεγάλη τούς φιλοξενοῦν, ἐκεῖνοι, πού -ὅπως μᾶς ἐξηγοῦν οἱ ἱεροί ἑρμηνευτές- δέν ἦταν ἄλλοι ἀπό τόν ῎Ιδιο τόν Θεό στάΤρία Πρόσωπα τῆς Ἁγίας Τριάδος, τούς ἐπιβεβαιώνουν τίς θεϊκές ὑποσχέσεις.
- Ἡ Σάρρα σέἕνα ἀκριβῶς χρόνο θάἔχει ἀποκτήσει τό παιδί πού τόσο λαχταροῦσε! Ἡ
Σάρρα πιό πέρα, γέλασε μόνη της. Τῆς φάνηκε ἀπίστευτο!
Ἀλλάὑπάρχει κάτι ἀδύνατο στό Θεό; «Μή ἀδυνατήσει παράτῷ Θεῷ ρῆμα»; (Γεν. ιη’ 14). Καί πραγματικά· ὅλα ἔγιναν σύμφωνα μέτίς ὑποσχέσεις τοῦ Θεοῦ, ἔστω καί ἄν ὁ Ἀβραάμ καί ἡ Σάρρα ἦταν πιάἑκατόχρονοι γέροντες! Σέἕνα χρόνο ὁ χαριτωμένος μικρός ᾿Ισαάκ, εἶχε φέρει τή χαρά, στούς δοκιμασμένους ἀλλάπιστούς καί ἐνάρετους γονεῖς του!
῎Ισως, ξέρετε τή συνέχεια αὐτῆς τῆς ἱστορίας. ῎Ισως δέν σᾶς εἶναι ἄγνωστη ἡ νέα δοκιμασία τῆς Πίστης τοῦ Ἀβραάμ, ὅταν;...
- ῞Οταν τοῦ ζήτησε ὁ Θεός,... τό μονάκριβο αὐτό παιδί τῶν ὑποσχέσεών του,... νάτό... σφάξει! Νάτοῦ τό προσφέρει θυσία!..
- ῾Υπήκουσε τότε; ῾Υπήκουσε! Ἡ ὑπακοή στό Θεό δέν ἔχει ἐξαιρέσεις!
- Τί ἔγινε ὅμως μ᾿ αὐτή τή θυσία; Καί πῶς ὁ Θεός ἄμειψε τήν πίστη καί τήν ὑπακοή τόσο τοῦ πατέρα - Ἀβραάμ, ὅσο καί τοῦ ἐκλεκτοῦ ἐκείνου καί ὑπάκουου παιδιοῦ;...
Αὐτό θάτό δοῦμε ἄλλη φορά...

Γ´. Επεξεργασία
Ο Θεός δωσε στόν Ἀβραάμ ἀπό τήν ἀρχή ὅλες τίς εὐλογίες; ῎Οχι. Καί γιατί λέτε ὅτι τό ἔκανε αὐτό;
- Γιά νά δοκιμάσει τήν πίστη του καί τήν ἀγάπη του πρός τόν Θεό. Πῶς;
Τοῦ ζητοῦσε ὑπακοή ἐνῶ δέν πραγματοποιοῦσε ἀκόμα τίς ὑποσχέσεις Του.
῎Επειτα δοκίμασε τήν ἐμπιστοσύνη του. Τά ὅσα τοῦ ζητοῦσε νάκάνει ἦταν τολμηρά καί δύσκολα. Ἐπίσης μέτή «Διαθήκη» πού ἔκανε μαζί του, τοῦ ἔδειξε ὅτι ναί μέν θά ἦταν Θεός του, θάτόν ἀγαποῦσε καί θάτόν εὐλογοῦσε, ὅμως, θάὄφειλε ὁ ἴδιος καί οἱ ἀπόγονοί του νάσέβονται καί νάὑπακοῦνε στίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ.

Σέμᾶς, παιδιά, σήμερα μιλάει ὁ Θεός; Μᾶς φανερώνει τό θέλημάΤου;
Μᾶς τό φανερώνει! Μέποιούς τρόπους;

• Πρῶτ᾿ ἀπ᾿ ὅλα, μέτό Θεῖο Του λόγο, πού οἱ ῞Αγιοι Ἀπόστολοι μᾶς διέσωσαν στήν Καινή Διαθήκη.
• Τί ἄλλο κάνουν καί τάὡραῖα χριστιανικάβιβλία;
• Ὁ ἱεροκήρυκας στήν Ἐκκλησία μας!
• Τό Κατηχητικό μας!
• Οἱ συμβουλές ἐκείνων πού ἀγαποῦν τό Θεό!
• Ἡ φωνή Του μέσα μας!

Καί σέ μᾶς σήμερα ὁ Θεός ὑπόσχεται: τή χαράκαί τήν εἰρήνη, τή χάρη τοῦ
῾Αγίου Πνεύματος! Τήν προστασία καί τήν εὐλογία Του! Τή δύναμη γιάτή νίκη στούς ἀγῶνες μας! Τήν αἰώνια δόξα τῆς Βασιλείας Του!...
῞Ομως μέποιάπροϋπόθεση; ΝάΤοῦ προσφέρουμε καί μεῖς τίς ἀρετές τοῦ Ἀβραάμ μαζί τήν εὐγνωμοσύνη μας. Τί ἔκανε ὁ Ἀβραάμ κάθε φοράμετάτή φανέρωση τοῦ Θεοῦ; ῞Υψωνε Θυσιαστήριο, γιά νά Τόν εὐχαριστήσει. Ἐμεῖς; Ποῦ καί πῶς θά Τόν εὐχαριστήσουμε;
- Στήν Ἐκκλησία μας, μέτή Θεία Λατρεία. Μέτήν προσευχή μας. Μέτήν ἁγνή
ζωή μας καί τούς ὕμνους μας.

Ποιό δίδαγμα μᾶς δίνει λοιπόν μέ τήν ἁγία ζωή του ὁ Ἀβραάμ;

Σύνθημα:
Ὁ Θεός εὐλογεῖ ἐκείνους πού Τόν ἀγαποῦν καί Τόν ὑπακοῦνε!

Παιχνίδι: Χωρίζουμε τα παιδιά σε δύο ομάδες και οριοθετούμε την περιοχή κάθε ομάδας. Βάζουμε στη μέση ένα μπαλάκι του πινγκ πονγκ. Τα παιδιά φυσώντας το μπαλάκι (χωρίς καθόλου να χρησιμοποιούν χέρια) προσπαθούν να το διώξουν προς την περιοχή της άλλης ομάδας.

ΓΡΑΦΕΙΟ ΝΕΟΤΗΤΟΣ
(t): + 30 210 66 32 687 (εσωτερικό 138)
(f): + 30 210 60 25 101
(e): neotita@imml.gr
Θουκυδίδου 6 & Βυζαντίου
Τ.Θ. 1, Τ.Κ. 19004, Σπάτα Αττικής
Αθήνα‚ Ελλάδα

Α´. Μικρή εἰσαγωγή

α) Μεγάλα γεγονότα περίμεναν τήν Αἴγυπτο! ῾Ο ἐρχομός τοῦ Μωυσῆ, θά τήν ἀναστάτωνε ἀπ᾿ ἄκρη σ᾿ ἄκρη. Οι Ισραηλίτες ετοιμάζονται να  φύγουν.
Το πείσμα του Φαραώ όμως δεν τους αφήνει... Γι' αυτό ο Θεός επέτρεψε κάποιες τιμωρίες στους Αιγυπτίους.
᾿Αποφάσισε τέλος, νά ὑποχωρήσει ὁ  Τύραννος!
῞Ως τώρα κρατοῦσε ἐγωιστικά τήν ἄμυνά του. Τί δύναμη μπορεῖ νά ἔχει ὁ Θεός ἑνός σκλάβου λαοῦ; ἔλεγε περιφρονητικά. ᾿Ενῶ, ὁ πρᾶος Μωυσῆς εἶχε πολύ προσπαθήσει νά τοῦ φέρει τή σκέψη πρός τόν Δυνατό Θεό, καί νά γλυτώσει ἡ Χώρα του ἀπό τόσα  δεινά.
—Φύγετε! φύγετε! φωνάζει τώρα! Καί ὁ λαός, ὕστερα ἀπό τετρακόσια τριάντα  χρόνια ξεκινᾶ μέ χαρά γιά τή γῆ πού ὁ Θεός ἔταξε στούς προγόνους του. Μ᾿ αὐτή τήν ῾Ιστορία θ᾿ ἀσχοληθοῦμε σήμερα. Τήν «῎Εξοδο», ὅπως λέγεται, τῶν ᾿Ισραηλιτῶν ἀπό τήν  Αἴγυπτο.

῾Η «῎Εξοδος» (᾿Εξ. ιγ´ ιε´)
α) Μεγαλειῶδες ξεκίνημα! ῾Ο Μωυσῆς εἶναι τώρα ὁ ἄνθρωπος πού τούς μεταφέρει τίς ὁδηγίες τοῦ Θεοῦ. ῾Ο θεοκίνητος ὁδηγός τους «Καί ἐλάλησε Μωυσῆς τοῖς υἱοῖς ᾿Ισραήλ, κατά πάντα ὅσα ἐνετείλατο Κύριος...»).
Κρατάει στά χέρια του τά ὀστά τοῦ προπάτορά τους ᾿Ιωσήφ γιά νά τά μεταφέρει στήν πατρική γῆ. ῞Ολοι τόν ἀκολουθοῦν μέ ὕμνους καί δοξολογίες στόν Κύριο. Εἶναι ὁ λαός τοῦ  Θεοῦ! Σέ Κεῖνον ἐμπιστεύεται τήν πορεία του μέσα στό ἄγνωστο. Καί νά τό πρῶτο δεῖγμα τῆς θεϊκῆς παρουσίας! «῾Ο δέ Θεός ἡγεῖτο αὐτῶν»! Πήγαινε μπροστά ῾Οδηγός  τους,  στήλη  νεφέλης, φωτεινῆς τή νύχτα, σκιερῆς καί δροσερῆς τήν ἡμέρα. Τούς ἔχει κι ὅλας ὁδηγήσει μπροστά στήν ᾿Ερυθρά θάλασσα!
β) ᾿Αλλά! Τί εἶναι αὐτό πού τούς ταράζει  ξαφνικά;
- Οἱ Αἰγύπτιοι! Μᾶς κυνηγοῦν οἱ Αἰγύπτιοι. Σύννεφο ἡ σκόνη ἀπ᾿ τό ποδοβολητό στρατοῦ καί ἱππικοῦ! Κρότοι ἀπό τ᾿ ἅρματα! ῎Αγρια ἀστράφτουν στόν ἥλιο τά ὅπλα τους! ῾Ορμή ἄγριων θηρίων κατά πάνω τους!Τί ἔχει συμβεῖ; ῾Ο Φαραώ ἄλλαξε γνώμη καί θέλει νά τούς γυρίσει πίσω!...
Τί θά κάνουν τώρα; Τρομάζουν! Φωνάζουν! Χαμός στόν καταυλισμό! Μά νά! Κάποιος μιλάει.
 

«Εἶπε δέ Μωυσῆς πρός τό λαό»· —῎Εχετε θάρρος. Μήν  τρομοκρατεῖσθε.  Σταθεῖτε  γενναῖοι. Καί θά δεῖτε, πῶς θά μᾶς σώσει σήμερα ὁ Κύριος! Τούς Αἰγυπτίους πού  μᾶς  κυνηγοῦν, δέν θά τούς ξαναδεῖτε. ῾Ο Κύριος θά μᾶς ὑπερασπιστεῖ.  ῾Ησυχᾶστε»!
Καί στάθηκε ὁ Μωυσῆς σέ θέση πού νά τόν βλέπουν ὅλοι, ὄρθιος καί ἀκίνητος. ῎Αγαλμα, λές! Καί μέ κλειστά τά χείλη! Μόνο τά μάτια εἶχε ὑψωμένα στόν οὐρανό! Κανείς δέν ἄκουσε τή μυστική προσευχή, πού συγκλόνιζε τήν καρδιά του. Μόνον ᾿Εκεῖνος, πού Μόνος ἀκούει τίς ἀμίλητες προσευχές τῶν παιδιῶν Του.
Καί εἶπε στό Μωυσῆ ὁ  Καρδιογνώστης.
- «Τί βοᾷς πρός με»; Τί μοῦ ζητᾶς μέ τόση δύναμη φωνῆς! Δῶσε ἐντολή στό λαό νά προχωρήσει! Σήκωσε τό ραβδί σου καί χτύπα τή θάλασσα πού σᾶς φράζει τό  δρόμο.  Καί  δρόμος σας, θά γίνει ἡ θάλασσα!
γ) Κι ἀμέσως, ἡ φωτεινή στήλη πού τούς ὁδηγοῦσε, πῆγε καί στήθηκε ἀνάμεσα στά δύο στρατόπεδα. ῾Η μεριά της πρός τούς Αἰγυπτίους στέλνει σκοτάδι βαθύ· κατασκότεινη νύχτα! Τούς ἀκινητοποιεῖ! ῾Η μεριά της πρός τούς ᾿Ισραηλίτες, χύνει φῶς! ῾Ολόλαμπρη μέρα! ῾Ο Μωυσῆς ὑψώνει τό χέρι καί μέ τό ραβδί του χτυπᾶ τά νερά. Τί θαῦμα! ῾Η θάλασσα, σχίσθηκε στά δύο! Τά νερά της τραβιοῦνται καί ὑψώνονται δεξιά - ἀριστερά σέ ὑδάτινα τείχη. ῾Ο πυθμένας τῆς θάλασσας φάνηκε κι ἔγινε δρόμος πλατύς καί μακρύς, 8-10 χιλιόμετρα! ᾿Αέρας φυσάει καί στεγνώνει τό δρόμο. ῾Ο λαός, σπρωγμένος ἀπό μιά δύναμη ἐσωτερική, ὁρμᾶ, προχωρεῖ καί περνᾶ, ψέλνοντας ὕμνους στόν  Κύριο! Θαλασσινό  περιβόλι  τοῦ βυθοῦ,  ἔμοιαζε ὁ δρόμος πού περνοῦσαν· μᾶς πληροφορεῖ τό βιβλίο «Σοφία Σολομῶντος»! Χλοερό καί πανέμορφο! Κοντεύουν νά περάσουν ὅλοι.
δ) Καί νά πού τώρα, διαλύεται τό σκοτάδι στό στρατόπεδο τοῦ  Φαραώ.
- ᾿Εμπρός! ἐπάνω τους! ἀκούγεται ἡ φωνή του! ῾Ορμῆστε, καταδιῶξτε τους. ῎Αλογα καί ἅρματα ὁρμοῦν στόν ὄμορφο ἐκεῖνο δρόμο. Οἱ λόγχες ἀστράφτουν. Τρέχουν! Σέ λίγο τούς φθάνουν· θά βρίσκονται στά χέρια τους καί πάλι αἰχμάλωτοι, οἱ  ᾿Ισραηλίτες!
Φυσοῦν ἐκδίκηση καί χαλασμό οἱ διῶκτες, ὅταν ξάφνου, ἐκτυφλωτική ξαστράφτει μπρός τους ἡ νεφέλη, σάν μάτι τοῦ Θεοῦ! Ταράζονται! Τρόμος καί φόβος τούς συγκλονίζει! Τέτοια ταραχή, πού μπερδεύονται τ᾿ ἅρματα, οἱ ἄξονες, καί πέφτουν ὁ ἕνας ἐπάνω στόν   ἄλλο!
- «Φύγωμεν»! φωνάζουν. Μακριά ἀπό τούς ᾿Ισραηλίτες· γιατί ὁ ῎Ιδιος ὁ Θεός μᾶς πολεμᾶ γιά χάρη τους!... Καί ὁ Μωυσῆς, μέ ἐντολή τοῦ Θεοῦ, ξαναχτυπᾶ τή θάλασσα. Τότε ἔγινε τό μεγάλο κακό! Τά ὑψωμένα στά πλάγια τοῦ δρόμου νερά ξεσποῦν ἀπότομα, πέφτουν μέ ὁρμή, καί σκεπάζουν ἀφρισμένα τό θαλάσσιο ἐκεῖνο δρόμο! Θάβουν καί πνίγουν ἅρματα καί ἁρματηλάτες, ἄλογα καί ἀναβάτες τοῦ Φαραώ! Κανείς δέν ἐγλύτωσε. ῾Ο Κύριος, εἶχε ἀμείψει τήν πίστη καί τήν ὑπακοή τοῦ δούλου του Μωυσῆ. Εἶχε σώσει καί πάλι μέ θαῦμα τό λαό Του! Καί  ἡ  ψυχή τοῦ  λαοῦ,  πλημμυρᾶ  ἀπό θαυμασμό καί  δοξολογία  στόν  Κύριο!  Θαυμασμό   καί ἐμπιστοσύνη στόν ἐκλεκτό Του δοῦλο Μωυσῆ, πού τοῦ ἐχάρισε ᾿Αρχηγό!
ε) ῾Ο ρόλος, ὅμως τοῦ Θεοσεβοῦς Μωυσῆ, σάν ἀρχηγοῦ λαοῦ δέν ἐτελείωσε. Πρέπει νά  τούς διδάξει καί τήν εὐγνωμοσύνη πρός τόν Σωτήρα τους Κύριο. Γι᾿ αὐτό τώρα ἡ προσευχή του δέν γίνεται μέ χείλη κλειστά. Δέν βοᾶ τήν εὐχαριστία του πρός τόν Θεό του ἀλάλητα. Τώρα ξεσπᾶ σέ ὕμνο νικητήριας δοξολογίας, πού μόνος του, σάν θεόπνευστος ποιητής, συνθέτει.  Εἶναι τό ἀρχαιότερο ἆσμα πού ξέρουμε. Γνωστό ὡς «᾿Ωδή Μωυσέως» (Πρώτη στίς ἐννέα ὠδές τῆς ὑμνογραφίας μας). Τό ἆσμα στούς ἄνδρες διευθύνει ὁ ἴδιος ὁ Μωυσῆς· καί στίς γυναῖκες,     ἡ ἀδελφή του Μαριάμ. Μέ συνοδεία ὀργάνων καί τυμπάνων, ὅπως συνήθιζαν τότε. Μεγάλη ἡ σημασία αὐτοῦ τοῦ ὕμνου. Εἶσθε μικροί ὅμως, γιά νά τήν ἀναλύσουμε. Λίγους στίχους θά ἀναφέρουμε, γιατί μ᾿ αὐτούς κάθε Χριστιανός, μικρός καί μεγάλος, ἡ ᾿Εκκλησία μας ὁλόκληρη καί κάθε εὐσεβής λαός ἔχει χρέος νά δοξολογεῖ τόν Κύριο. ῎Υστερα ἀπό ὅλο τό ἱερό πανηγύρι τῆς δοξολογίας καί εὐχαριστίας στόν Κύριο, ὁ Μωυσῆς διατάζει τή συνέχιση τῆς πορείας. Εἶχαν ἀκόμη πολύ νά βαδίσουν καί πολλά θαυμάσια τοῦ Θεοῦ νά  δοῦν!...

Β´. Επεξεργασία
᾿Εντυπωσιακή καί θαυμαστή ἱστορία. Σέ ποιό σημεῖο της νά πρωτοσταθοῦμε; Μᾶς δίνει τόσα μηνύματα, ἄν καί πέρασαν ἀπό τότε 3.500  χρόνια!
῾Ο  Θεομάχος  Φαραώ,  ὄχι  ἁπλῶς  τίποτε  δέν  ἐπέτυχε  ἐμποδίζοντας  τήν  «῎Εξοδο»     τῶν
᾿Ισραηλιτῶν ἀπό τήν Αἴγυπτο, ἀλλά ἀντίθετα προκαλεῖ τή δίκαια τιμωρία τοῦ Θεοῦ στό λαό καί στό στρατό του. Ποιός μπόρεσε ποτέ, νά πολεμήσει νικηφόρα τόν  Θεό;
῾Ο λαός καί ὁ ἄνθρωπος πού ἐμπιστεύεται καί ὑπακούει στό Θεό ἔχει  πάντα  τήν  προστασία Του καί στίς ἀνθρωπίνως ἄλυτες δυσκολίες του. Τή φωτεινή  νεφέλη  στέλνει  ὁ  Θεός, μέρα - νύχτα σέ ὅλη τήν πορεία τῆς ζωῆς του ὁδηγό, σκεπαστή καί βοηθό του. Τί ἄλλο εἶναι ὁ φύλακάς μας ῎Αγγελος, ὁ θεῖος Του Νόμος, ἡ ᾿Εκκλησία  μας;
῾Η μορφή τοῦ Μωυσῆ, σάν Θεοδίδαχτου ὁδηγητῆ δέν ἀπουσιάζει ποτέ ἀπό τό λαό τοῦ Θεοῦ. ᾿Εκεῖνος «ὥρισε ποιμένας καί διδασκάλους εἰς τόν καταρτισμόν τῶν ἁγίων». Νά σεβόμαστε καί νά ὑπακοῦμε τόν πνευματικό μας, τούς ἱερεῖς καί κατηχητές μας, πού μᾶς ὁδηγοῦν στή «γῆ τῆς ᾿Επαγγελίας», τήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, σύμφωνα μέ τό θεῖο Του   λόγο.

Γ´. Γύρω ἀπό τό Σύνθημα
α) Πόσες σημαντικές γνώσεις μᾶς ἔδωσε ἡ σημερινή μας συζήτηση, ἀλλά καί σέ πόσες ὡραῖες σκέψεις καί μεγάλα μηνύματα ἄνοιξε τό νοῦ μας! Σάν ἡ φωτεινή νεφέλη νά ἦταν ἐδῶ  καί νά τόν φώτιζε!
Καί πρέπει νά ξέρετε παιδιά, ὅτι ἡ θαυμαστή διάβαση τῆς ᾿Ερυθρᾶς θάλασσας ἔχει καί σημασία συμβολική. ῞Οπως ἄλλωστε καί ὅλα τά γεγονότα τῆς Παλαιᾶς  Διαθήκης.
Τί ἔγινε τότε;  Οἱ  ᾿Ισραηλίτες  ζοῦσαν δυστυχισμένοι στή γῆ τῆς αἰχμαλωσίας, τήν   Αἴγυπτο.
 

Τί κάνει ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ; Στέλνει τόν Προφήτη Μωυσῆ καί τούς σώζει ἀπό τά δεινά τῆς σκλαβιᾶς. Ποῦ τούς ὁδηγεῖ; Στήν ἐλευθερία! Στή γῆ τήν προορισμένη γι᾿ αὐτούς, τήν εὐτυχισμένη καί πλούσια! Τή γῆ τῆς ᾿Επαγγελίας! Μέ ποιά ὅπλα γιά βοήθεια; Τή  φωτεινή νεφέλη καί τό θαυματουργό ραβδί!
—Καί ποιός εἶναι ὁ συμβολισμός σέ ὅλ᾿ αὐτά; Θά τόν  βροῦμε.
Στή σκλαβιά τῆς ἁμαρτίας βρίσκεται τό ἀνθρώπινο γένος. Κάθε ἄνθρωπος. Ποιόν στέλνει ὁ Οὐράνιος Πατέρας, ᾿Ελευθερωτή μας;
Τόν Κύριό μας ᾿Ιησοῦ Χριστό!
Ποῦ μᾶς ὁδηγεῖ; Στήν «ἐλευθερία τῶν τέκνων τοῦ Θεοῦ», λέει ὁ ᾿Απόστολος Παῦλος. Μᾶς λύνει ἀπό τή σκλαβιά τῆς ἁμαρτίας καί μᾶς φέρνει στή Βασιλεία τοῦ Οὐρανίου Πατέρα! Στή χαρά, στήν Εἰρήνη, στή δόξα τοῦ Θεοῦ. Καταλάβατε τίνος εἶναι σύμβολο ὁ Προφήτης Μωυσῆς; Τοῦ Λυτρωτῆ μας ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ! Σταυρό σχημάτισε στήν ᾿Ερυθρά Θάλασσα, χτυπώντας την ὁ Μωυσῆς  μέ τό θαυματουργό ραβδί του! Ποιό ὅπλο δυνατότερο, καί  πιό θαυματουργό, ἀπό   τόν Τίμιο Σταυρό τοῦ Κυρίου μας!...
γ) Σάν συμπέρασμα, παιδιά — καί ἄς τό καταλάβουν ὅποιοι σατανοκίνητοι «Φαραώ»  ζητᾶνε νά μᾶς αἰχμαλωτίσουν — ἡ μεγάλη εὐτυχία τῆς ζωῆς μας εἶναι, ὅτι ἀνήκουμε στό λαό  καί τήν οἰκογένεια τοῦ Θεοῦ! Τήν ᾿Εκκλησία  τοῦ Χριστοῦ  μας!  Οἱ ᾿Ισραηλίτες, ἀκολουθοῦσαν  μέ σιγουριά τό Μωυσῆ, πού τούς μετέφερε τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ. Μέ πόση ἐμπιστοσύνη χρειάζεται ν᾿ ἀκολουθοῦμε ἐμεῖς τό Χριστό! Εἶναι ὁ Μέγας καί  Μόνος  ᾿Ελευθερωτής  τῶν  ψυχῶν μας! Τοῦ ῎Εθνους μας! Τοῦ κόσμου ὅλου, ἀπό κάθε εἴδους δεσμά, πού ὁ Σατανᾶς ἐφευρίσκει νά μᾶς αἰχμαλωτίζει! ῾Ο Θριαμβευτής Χριστός δέν μᾶς ἀνοίγει μόνο ἕνα δρόμο στή θάλασσα τῶν δυσκολιῶν τῆς ζωῆς μας. Μᾶς παίρνει μαζί Του στό δρόμο πού ἑνώνει τή γῆ μέ  τόν Οὐρανό. Μᾶς δοξάζει στήν Αἰώνια γῆ τῆς ᾿Επαγγελίας Του, τή Βασιλεία  Του!

Σύνθημα:
Στή ζωή μέ ὁδηγεῖ ὁ Χριστός! Τί νά  φοβηθῶ;

Παιχνίδι - Γκολ
Παίρνουμε ένα χαρτόκουτο από χυμο και σε κάθε πλευρά του γράφουμε ένα νούμερο από το 1 ως το 6. Χωρίζουμε τα παιδιά σε δυο ομάδες και τους λέμε να προσπαθήσουν να βάλουν γκολ η μία ομάδα στην άλλη. Όταν μπει κάποιο γκολ κοιτάμε ποια πλευρά του χυμού φαίνεται και λέμε στη χαμένη ομάδα, να κάνει αντίστοιχα: 1 γύρο του γηπέδου, ή 2 λεπτά τρέξιμο, ή 3 σουτ από μπασκέτα κτλ.

ΓΡΑΦΕΙΟ ΝΕΟΤΗΤΟΣ
(t): + 30 210 66 32 687 (εσωτερικό 138)
(f): + 30 210 60 25 101
(e): neotita@imml.gr
Θουκυδίδου 6 & Βυζαντίου
Τ.Θ. 1, Τ.Κ. 19004, Σπάτα Αττικής
Αθήνα‚ Ελλάδα