Τα επεισόδια των Χριστουγέννων του 1963 τα σχεδίασε η Τουρκία και η Αγγλία και έγιναν η αφορμή για να εκδηλωθεί η τουρκοανταρσία

Στο κεφάλι, λίγο πάνω από το ένα μάτι, πυροβολήθηκε από Βρετανό στρατιώτη στις 14 Μαρτίου 1956 ο 7χρονος Δημητράκης Δημητριάδης. Ήταν ένα από τα παιδιά που βρέθηκαν να διαδηλώνουν στους δρόμους της Λάρνακας με αφορμή την εξορία του αρχιεπισκόπου Μακαρίου.

Στοιχεία για το φάκελο της θανατικής καταδίκης του Χατζηγιακουμή βρίσκονται στα Βρετανικά Αρχεία

Στις αρχές της δεκαετίας του 50, παρά τις ραγδαίες εξελίξεις και τις αλλαγές στον γεωπολιτικό χάρτη επιρροής, οι Βρετανοί προσπαθούν ακόμα να διαφεντέψουν την Ελλάδα, να πατρονάρουν την εξωτερική της πολιτική και να την κατευθύνουν εκεί που εξυπηρετεί τα δικά τους συμφέροντα.

Αμούστακο παιδί και πήρες την απόφαση να ανέβεις την ανηφοριά που πάει στη Λευτεριά.

Οι ελληνικές κυβερνήσεις, πριν τον Παπάγο, δεν αποτόλμησαν να διεκδικήσουν την Κύπρο. Μόνο το 1941 ο τότε βασιλιάς Γεώργιος είχε ζητήσει από τους Βρετανούς την παραχώρηση της Κύπρου, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Η κυβέρνηση Πλαστήρα επίσης δεν ανακίνησε το Κυπριακό, υποκύπτοντας στις πιέσεις που της ασκήθηκαν.

21 Σεπτεμβρίου 1956. Χαράματα στις Κεντρικές Φυλακές της Λευκωσίας.

Ο Μιχαήλ Κουτσόφτας, ο Ανδρέας Παναγίδης και ο Στέλιος Μαυρομάτης οδηγήθηκαν στην αγχόνη, ξημερώματα της Παρασκευής της 21ης Σεπτεμβρίου 1956. Το «θάνατος δια απαγχονισμού», ακούστηκε ξανά από τα χείλη των δικαστών της αποικιοκρατίας.

«Ψάλλε, προσεύχου, δόξαζε τον Θεόν σ’ όλη σου τη ζωή» , έγραφε στην τελευταία επιστολή στη μητέρα του.  Αυτός ήταν ο Ιάκωβος Πατάτσος, ο Ιάκωβός μας.  Ο Ιάκωβος Πατάτσος, ήταν από τους πρώτους ήρωες που οδηγήθηκαν στην αγχόνη, μετά τους ήρωες Μιχαλάκη Καραολή και Ανδρέα Δημητρίου.