Η ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΓΑΜΟ ΤΩΝ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΩΝ ΚΑΙ Η ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΨΗΦΟΣ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΑΘΩΩΝ ΨΥΧΩΝ

Σε μια ύστατη προσπάθεια, καθώς το σχετικό νομοσχέδιο οδεύει προς ψήφιση στην Ολομέλεια της Βουλής μας με φρικώδεις προτάσεις όπως την κατάργηση του αδικήματος της παρά φύσιν ασέλγειας ακόμη και για ανήλικους, σας γνωστοποιούμε τις συγκλονιστικές καταθέσεις ενηλίκων παιδιών ομοφυλόφιλων οικογενειών που δόθηκαν κατά τη διάρκεια μιας μεγάλης δίκης που στην αρχή της χρονιάς απασχόλησε τις Η.Π.Α. Οι μάρτυρες – θύματα κατέθεσαν για τις τραυματικές εμπειρίες τους και τη συνωμοσία της σιωπής που κυριολεκτικά εκφοβίζει όσα παιδιά σαν αυτούς θελήσουν να πουν την αλήθεια για το πως είναι πραγματικά μια ομοφυλόφιλη “οικογένεια”. Σας καλούμε να προωθήσετε το άρθρο που ακολουθεί σε όσους βουλευτές γνωρίζετε ώστε να στερηθούν από κάθε άλλοθι ότι δήθεν “δε γνώριζαν” τι ψήφιζαν. Όπως έχουμε αναφέρει και σε παλαιότερες ανακοινώσεις μας, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο δεν επέτασσε πραγματικά στην Ελλάδα την επέκταση του συμφώνου συμβίωσης. Η Ελλάδα είναι κυρίαρχη να αποφασίσει για τον Συνταγματικά προστατευόμενο θεσμό της οικογενείας όπως αυτή κρίνει και δεν υπάρχει στην πραγματικότητα καμία Ευρωπαϊκή απαίτηση για γάμους ομοφυλοφίλων. Οι απαιτήσεις αυτές προέρχονται από άλλα κέντρα και οφείλουν επιτέλους οι πολιτικοί μας να πουν ποιά είναι αυτά. Καλούμε τους βουλευτές μας να φανούν ανώτεροι της εικόνας που δυστυχώς έχουν σχηματίσει οι πολίτες για αυτούς. Δεν πρόκειται για μια ψήφο που θα επηρεάσει την περιουσιακή κατάσταση των Ελλήνων.

ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΨΗΦΟ ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΙ ΤΙΣ ΨΥΧΕΣ ΑΘΩΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ.

Καλύτερα να μην δέσουν μια τέτοια βαριά μυλόπετρα στο λαιμό τους όπως ο ίδιος ο Χριστός μας προειδοποιεί. (Λουκ. ιζ’ 1-3)…

Το μεταφρασμένο άρθρο που ακολουθεί είναι μια σύντομη και πραγματικά επιεικής παρουσίαση των φρικτών καταστάσεων που βίωσαν αυτά τα παιδιά, τις καταθέσεις των οποίων μπορεί κανείς να τις διαβάσει στο πρωτότυπο τους εδώ:

http://www.scribd.com/doc/240312276/B-N-Klein-Amicus-Brief

http://www.scribd.com/doc/251078014/Robert-Oscar-Lopez-Amicus-Brief#scribd

http://www.scribd.com/doc/240312274/Katy-Faust-Amicus-Briefs

http://www.scribd.com/doc/240313523/Dawn-Stefanowicz-Amicus-Brief

“Η Τετράδα της αλήθειας”:

Ενήλικες- τέκνα ομοφυλόφιλων γονέων καταθέτουν ενάντια στο “γάμο” ανάμεσα στο ίδιο φύλο στο 5^ο Εφετείο των Η.Π.Α.

Καθώς το 5^ο Εφετείο εξετάζει κατά πόσο θα ακυρώσει νόμους σε τρεις Πολιτείες που απαγορεύουν το “γάμο” ανάμεσα στο ίδιο φύλο, τέσσερις ενήλικες – τέκνα ομοφυλόφιλων γονέων έχουν υποβάλλει καταθέσεις  όπου ισχυρίζονται ότι οι ομοφυλοφιλικές ενώσεις που έχουν επικυρωθεί από την κυβέρνηση θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην καταστροφή χιλιάδων παιδιών.

Οι Katy Faust, Dawn Stefanowicz, B.N. Klein, και Robert Oscar Lopez, που ανατράφηκαν από ομοφυλόφιλους γονείς, κατέθεσαν στο 5^ο Εφετείο αντιτιθέμενοι στη νομιμοποίηση του “γάμου” ανάμεσα στο ίδιο φύλο. Εξιστορώντας παιδικές αναμνήσεις των σπιτικών που δυσλειτουργούσαν εξ’ αιτίας των σεξουαλικών ορέξεων των γονιών τους και της ριζοσπαστικής υποκουλτούρας που συμφωνούσε με τις “ομοφυλόφιλες” ταυτότητες τους, και οι τέσσερις ισχυρίστηκαν ότι το να  επαναπροσδιοριστεί ο ορισμός του γάμου προκειμένου να συμπεριληφθούν ομόφυλα ζευγάρια, πιθανόν να οδηγήσει στην εκμετάλλευση  και την κακομεταχείριση αμέτρητων παιδιών για πολιτικό και προσωπικό όφελος.

Μεγάλωσα με ένα γονιό και τις συντρόφους της σε μια ατμόσφαιρα στην οποία η ομοφυλοφιλική ιδεολογία χρησιμοποιήθηκε σαν εργαλείο καταπίεσης, τιμωρίας και κακομεταχείρισης, έγραψε η B.N. Klein για τη λεσβία μητέρα της και το πλήθος των εραστριών με τις οποίες συζούσε. Έχω δει ότι τα παιδιά στα ομόφυλα σπιτικά επιδεικνύονται  δημόσια για να αποδείξουν ότι οι ομοφυλόφιλες οικογένειες είναι ακριβώς όπως οι ετερόφυλες.

Αν και δεν πιστεύω ότι όλοι οι ομοφυλόφιλοι θα ήταν εκ των πραγμάτων κακοί γονείς, γνωρίζω ότι ποτέ στη ζωή μου η κοινότητα των ομοφυλόφιλων δεν θεώρησε τα παιδιά κάτι άλλο πέρα από ένα κομμάτι της ιδιοκτησίας της, ένα λάθος του παρελθόντος ή ένα πολιτικό εργαλείο που το ντύνουν και το βγάζουν έξω σαν μέρος μιας παράστασης σκύλου και πόνυ για να εντυπωσιάσουν τους καλοπροαίρετους, έγραψε η Klein. Πρόσθεσε ότι ως παιδί μιας λεσβίας μητέρας, πιέστηκε να αποτίει συνεχή φόρο τιμής και προσοχής στην ομόφυλη ταυτότητα της μητέρας, διδάχθηκε ότι κάποιοι Εβραίοι και οι περισσότεροι Χριστιανοί είναι ανόητοι και  μισούν τους ομοφυλόφιλους και είναι βίαιοι και της έχουν πει ότι οι ομοφυλόφιλοι είναι πολύ πιο δημιουργικοί και καλλιτεχνικοί  επειδή δεν καταπιέστηκαν και ήταν από φυσικού τους πιο  αισθαντικοί.

Ενώ η Klein κατέταξε την ανατροφή της ως βάναυση, ο Robert Oscar Lopez είπε στο δικαστήριο ότι η δική του ανατροφή από τη μητέρα του και τη μακροχρόνια σύντροφό της αντιπροσώπευε τις καλύτερες δυνατές συνθήκες για ένα παιδί που μεγαλώνει από ομόφυλο ζευγάρι. Ακόμη κι έτσι, ο Lopez κατέθεσε ότι η έλλειψη μιας πατρικής μορφής στη ζωή του, σε συνδυασμό με την επιρροή της ριζοσπαστικής ομοφυλόφιλης κοινότητας στην οποία ανατράφηκε, αύξησε μια ολέθρια σύγχυση για τη δική του σεξουαλικότητα και τελικά τον οδήγησε στο να γίνει ομοφυλόφιλος ιερόδουλος στην εφηβεία του με σκοπό να ικανοποιήσει τη λαχτάρα του για αποδοχή και αγάπη από μεγαλύτερους άνδρες.

Ο Lopez έγραψε « Εάν με είχαν εξετάσει επίσημα οι «ειδικοί»  της ομόφυλης ανατροφής το 1985, θα είχα επιβεβαιώσει  τις πιο αισιόδοξες εκτιμήσεις της οικογενειακής ζωής της κοινότητας των ομοφυλοφίλων». Αλλά πίσω από αυτό τα προσωπείο της ευτυχούς ανατροφής βρίσκονται πολλά προβλήματα.

«Έζησα την εμπειρία μεγάλης σεξουαλικής σύγχυσης» έγραψε ο Lopez. «Είχα μια ανεξήγητη παρόρμηση να συνευρεθώ με πρεσβύτερους άνδρες που είχαν την ηλικία του πατέρα μου, αν και εκείνη την περίοδο μετά δυσκολίας καταλάβαινα τι έκανα».

“Τα χρήματα που έπαιρνα από την πορνεία με βοήθησαν οικονομικά επειδή μου επέτρεπαν να ξοδεύω περισσότερο από όσα κέρδιζα από τις δουλειές μου ως έφηβος σε πιτσαρία και στην ψυχιατρική κλινική της μητέρας μου. Αλλά τα χρήματα δεν με ένοιαζαν τόσο πολύ όσο το γεγονός ότι είχα ανάγκη να αισθάνομαι ότι με αγαπά και με θέλει μια μεγαλύτερη αρσενική μορφή, ακόμη κι αν ήταν μόνο για μισή ώρα.”

Ο Lopez είπε ότι έχει μιλήσει σε δεκάδες ενήλικες-τέκνα ομοφυλοφίλων και ότι πολλοί από αυτούς έχουν παρόμοιες ιστορίες πόνου και καταστροφής που προκλήθηκαν από την απουσία ενός βιολογικού γονιού και την ανεπιθύμητη σχέση θετού γονιού που απαιτήθηκε από τους εραστές των ομοφυλόφιλων γονιών τους. Ο Lopez  περιέλαβε τις καταθέσεις εννέα από αυτών στη συνοπτική ενημέρωσή του, αλλά είπε ότι υπήρχαν πολλοί περισσότεροι που φοβούνταν να μιλήσουν από φόβο μήπως η ομοφυλοφιλική ομάδα θα τους στοχοποιούσε για παρενόχληση όπως έχουν κάνει και στον ίδιο το Lopez.

«Τα παιδιά που μεγάλωσαν από ομόφυλα ζευγάρια αντιμετωπίζουν μια επίθεση αν σπάσουν τη σιωπή τους που τους επιβάλει η συνωμοσία ότι δήθεν δεν υπάρχουν μειονεκτήματα  στα παιδία αυτά ,έγραψε ο Lopez, αφού εξιστόρησε πώς οι ομοφυλόφιλοι ακτιβιστές ταλαιπώρησαν τους εργοδότες του και διέδωσαν ψέματα για αυτόν στο διαδίκτυο από την πρώτη φορά που μίλησε ανοιχτά για τις εμπειρίες της παιδικής του ηλικίας ως γιος μιας λεσβίας. «Κάτω από αυτές τις συνθήκες, θα πρέπει να συμπεράνω ότι το να βάλεις παιδιά σε σπίτια ομόφυλων ζευγαριών είναι επικίνδυνο, επειδή δεν έχουν χώρο ή ελευθερία να εκφράσουν αρνητικά συναισθήματα στην απώλεια μιας μαμάς ή μπαμπά, και στην πραγματικότητα θα πρέπει να φοβούνται περισσότερο αν το κάνουν.»

Η Katy Faust επίσης κατέθεσε ότι τα παιδιά των ομοφυλόφιλων εκφοβίζονται να σιωπήσουν από ομοφυλόφιλους ακτιβιστές που τα απειλούν με δημόσιο εξευτελισμό, παρέμβαση στη δουλειά και ακόμα χειρότερα, αν τολμήσουν να μιλήσουν ενάντια στον ομόφυλο γάμο.

«Κάποιοι ενήλικες-τέκνα με ομοφυλόφιλους γονείς αποφεύγουν να δημοσιοποιούν τις σκέψεις τους για το γάμο επειδή δε θέλουν να διακινδυνεύσουν τη σχέση τους με αυτούς με τους οποίους έχουν συνδεθεί οι καρδιές τους», έγραψε η Faust. «Δυστυχώς πολλοί σκληροπυρηνικοί του ομοφυλόφιλου γάμου, έχουν κάνει τον ομόφυλο γάμο το μοναδικό διακριτικό της πίστης μας στην οικογένεια και τους φίλους των ομοφυλοφίλων»

«Η ταμπέλα του μισαλλόδοξου ή του εχθρού έχει γίνει πολύ ισχυρό και αποτελεσματικό όπλο για να φιμώσουν όσους από μας διαλέγουν να μην υποστηρίζουν τη θέση του γάμου πολλών σκληροπυρηνικών,» συνεχίζει η Faust. «Για το μεγαλύτερο μέρος της ενήλικης ζωής μου, μου αρκούσε να κρατώ για τον εαυτό μου τις απόψεις μου για το θέμα του γάμου. Αρρώσταινα (και συνεχίζω να αρρωσταίνω) από την κατηγορία ότι ήμουν μισαλλόδοξη και ομοφοβική επειδή πίστευα στον φυσικό – παραδοσιακό γάμο».

«Για πολλά χρόνια αυτοί οι μηχανισμοί με κρατούσαν στη σιωπή» παραδέχτηκε ηFaust. «Δεν έψαχνα ένα μέρος όπου θα μοιραζόμουν τις απόψεις μου. Αλλά συνειδητοποίησα ότι η σιωπή μου, και η σιωπή των άλλων, έχει επιτρέψει να κυριαρχήσουν στη συζήτηση όλοι αυτοί που ισχυρίζονται ότι μόνο η έχθρα, η άγνοια ή η πλύση εγκεφάλου θα μπορούσε να οδηγήσει κάποιον στο να αντιταχθεί στην ‘ισότητα του γάμου’.

Η Faust είπε ότι το θάρρος της να μιλήσει ενάντια στον ομόφυλο γάμο απορρέει από την πίστη της ότι κάθε παιδί έχει το δικαίωμα να κρίνει τη σχέση με την μητέρα του/της ή πατέρα του/της.

«Όταν θεσμοθετούμε τον ομόφυλο γάμο… μετακινούμαστε από το να επιτρέπουμε στους πολίτες την ελευθερία να ζήσουν όπως επιλέγουν, στο να προωθούμε τα ομόφυλα νοικοκυριά»,  έγραψε η Faust. «Τώρα ομαλοποιούμε μια οικογενειακή δομή όπου ένα παιδί για πάντα θα στερείται καθημερινά την επίδραση ενός φύλου και τη σχέση με τουλάχιστον ένα φυσικό γονιό. Η πολιτισμική μας διήγηση γίνεται στην ουσία τέτοια που λέει στα παιδιά ότι δεν έχουν δικαίωμα στη φυσιολογική οικογενειακή δομή ή στους βιολογικούς τους γονείς, αλλά ότι τα παιδιά υπάρχουν απλώς για την ικανοποίηση των επιθυμιών των ενηλίκων».

Η Dawn Stefanowicz επανέλαβε τα συναισθήματα των υπόλοιπων τριών, σε μια ειλικρινή και περιγραφική κατάθεση της παιδικής της ηλικίας με έναν ασύδοτο ομοφυλόφιλο πατέρα που πρόσφατα πέθανε από AIDS.

«Είναι αρκετά δύσκολο να συζητήσει  ένα παιδί τις επιπτώσεις που έχει η ανατροφή του σε ένα ομόφυλο νοικοκυριό μέχρι την ενηλικίωση  όπου πια έχει αναπτύξει μια κάποια προσωπική ταυτότητα και ανεξαρτησία μακριά από τον ομοφυλόφιλο γονιό, συντρόφους  του και υποκουλτούρες»  έγραψε η Stefanowicz. « Συχνά πιεζόμαστε να εγκρίνουμε και να ανεχτούμε όλα τα είδη της εκπεφρασμένης σεξουαλικότητας, συμπεριλαμβανομένων ποικίλων σεξουαλικών και φυλετικών ταυτοτήτων προτιμήσεων»

«Ως παιδιά, δε μας επιτρέπουν να εκφράσουμε τη διαφωνία μας, τον πόνο και τη σύγχυσή μας», έγραψε η Stefanowicz. «Οι περισσότεροι ενήλικες που ως παιδιά ήταν σε ομόφυλα σπίτια δεν αισθάνονται ελεύθερα ή ασφαλή να εκφράσουν δημόσια τις ιστορίες τους και της προκλήσεις μιας ζωής. Φοβούνται πως θα χάσουν επαγγελματικές άδειες, ότι δε θα βρουν δουλειά στο πεδίο που επέλεξαν, θα αποκοπούν από κάποια μέλη της οικογένειάς τους ή θα χάσουν την οποιαδήποτε σχέση που έχουν με τους ομόφυλους γονείς. Κάποιοι ομόφυλοι γονείς τα έχουν απειλήσει να μην τους αφήσουν καθόλου κληρονομιά, αν τα παιδιά δεν αποδεχτούν τους εκάστοτε συντρόφους των γονιών τους».

«Οι ομάδες ειδικού ενδιαφέροντος Gay Lesbian Bisexual Transexual και οι επονομαζόμενες ομάδες στήριξης για παιδιά μερικές φορές λειτουργούν σαν πρόσοψη για μια πιο σκοτεινή πλευρά που αποσιωπά, φοβερίζει και απειλεί τα παιδιά που θέλουν να μοιραστούν την αλήθεια, επιτρέποντας να ακουστεί  μόνο μια πολιτικά ορθή εκδοχή της παιδικής μας ηλικίας», συνεχίζει η Stefanowicz. « Αυτές οι ομάδες ειδικού ενδιαφέροντος υποστηρίζουν πολιτικούς και νομικούς στόχους φιλικά διακείμενους προς τους ομόφυλους γάμους, αγνοώντας τη φρικαλέα ανισότητα, τις μόνιμες απώλειες και την προκατάληψη απέναντι στα παιδιά στο όνομα των σεξουαλικών δικαιωμάτων των ενηλίκων.  Τα παιδιά χάνουν για πάντα το δικαίωμά τους να γνωρίζουν και να ανατρέφονται από τους συζευγμένους βιολογικούς τους γονείς»….

Τομέας Παρατηρητήριο

Πηγή: Ενωμένη Ρωμηοσύνη

Επάρατη κατάσταση και επανάσταση κατά του Θεού χαρακτήρισε ο Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμάς το προωθούμενο από την κυβέρνηση σύμφωνο συμβίωσης μιλώντας στην κάμερα του AIXMHTV.

Ἡ ψήφισι τοῦ ἀπαραδέκτου νομοσχεδίου «Σύμφωνο συμβίωσης καί ἄλλες διατάξεις» ἀπό τό Ἐθνικό Κοινοβούλιο,ἀπό τά δῆθεν ἀντισυστημικά κόμματα (;),προδήλως πρῶτον ἀντιβαίνει στήν πολιτισμική μας ταυτότητα ἡ ὁποία ἑδράζεται καί ἐπί τοῦ πανιερωτάτου θεσμοῦ τῆς οἰκογενείας πού διαχρονικά ὁρίζεται σάν συνάφεια ἀνδρός καί γυναικός καί συγκλήρωσι τοῦ βίου παντός, θείου καί ἀνθρωπίνου δικαίου κοινωνία (Μοδεστῖνος). Κατά τήν πίστι μας ἀποτελεῖ μυστήριο μέγα ἀλληλοπεριχωρήσεως τῶν δύο φύλων καί ἀναλήψεως τοῦ ἑνός ἀπό τό ἄλλο, ὡς σταυροῦ καί ἀναστάσεως. Μέ τό νομοθέτημα αὐτό  ἀποδομεῖται πλέον στίς συνειδήσεις τῶν νέων ἀνθρώπων γιά νά ἀποβαίνουν χειραγωγήσιμοι γιά τήν καταδολίευσι τῆς ἐλευθερίας τους.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Ἀκτὴ Θεμιστοκλέους 190, 185 39 ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ, Τηλ. +30 210 4514833, Fax +30 210 4518476e-mail: impireos@hotmail.com

 Ἐν Πειραιεῖ τῆ 22^ᾳ/12/2015

 ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ

Ἡ ψήφισι τοῦ ἀπαραδέκτου νομοσχεδίου «Σύμφωνο συμβίωσης καί ἄλλες διατάξεις» ἀπό τό Ἐθνικό Κοινοβούλιο,ἀπό τά δῆθεν ἀντισυστημικά κόμματα (;),προδήλως πρῶτον ἀντιβαίνει στήν πολιτισμική μας ταυτότητα ἡ ὁποία ἑδράζεται καί ἐπί τοῦ πανιερωτάτου θεσμοῦ τῆς οἰκογενείας πού διαχρονικά ὁρίζεται σάν συνάφεια ἀνδρός καί γυναικός καί συγκλήρωσι τοῦ βίου παντός, θείου καί ἀνθρωπίνου δικαίου κοινωνία (Μοδεστῖνος). Κατά τήν πίστι μας ἀποτελεῖ μυστήριο μέγα ἀλληλοπεριχωρήσεως τῶν δύο φύλων καί ἀναλήψεως τοῦ ἑνός ἀπό τό ἄλλο, ὡς σταυροῦ καί ἀναστάσεως. Μέ τό νομοθέτημα αὐτό  ἀποδομεῖται πλέον στίς συνειδήσεις τῶν νέων ἀνθρώπων γιά νά ἀποβαίνουν χειραγωγήσιμοι γιά τήν καταδολίευσι τῆς ἐλευθερίας τους.

Δεύτερον μεταβάλλει τόν νομικό μας πολιτισμό πού θεωρεῖ ὡς ἔγκλημα τήν παρά φύσι ἀσέλγεια, τήν πρακτική τῆς ὁμοφυλοφιλίας, μέ τό ἄρθρο 347 τοῦ Ποινικοῦ Κώδικος, ἀναγορεύοντας ὡς ἔννομο ἀγαθό πού δεῖται ἐννόμου προστασίας αὐτή τήν τραγική χυδαιότητα. Ἤδη οἱ λεγόμενοι «ἀκτιβισταί» τοῦ χώρου ζητοῦν τήν κατάργησι αὐτῆς τῆς ποινικῆς προβλέψεως πού κολάζει τήν παρά φύσι ἀσέλγεια ὡς ἀπαξίωσι τῆς ἀνθρωπίνης σεξουαλικότητος.

Τρίτον θεσμοθετεῖ τήν ἀνατροπή τῆς ἀνθρώπινης ὀντολογίας καί φυσιολογίας καί κατασκευάζει νομικῶς ἕναν ἀνύπαρκτο ἄνθρωπο τόν ἀρρενοθῆλυ, μέ τό ψευδές πρόταγμα ὅτι δῆθεν ὑπερασπίζεται τά ἀνθρώπινα δικαιώματα τή στιγμή πού δέν ὑφίσταται ἀνθρώπινο δικαίωμα πού μπορεῖ μία συντεταγμένη πολιτεία καί κοινωνία ἀνθρώπων νά προστατεύση, ἐφ’ ὅσον δέν συνάπτεται ἄρρηκτα μέ τήν ἀνθρώπινη φύσι.

Τέταρτον ἀπενοχοποιεῖ στίς συνειδήσεις τῶν νέων ἀνθρώπων ἐγκληματικῶς τήν παράχρησι τοῦ ἀνθρωπίνου σώματος πού ἐπιφέρει τρομακτικές ἀσθένειες εἰς βάρος τῆς ψυχοσωματικῆς ὑγείας τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου καί πού ἀποτελεῖ τήν βασική πρακτική τῆς ὁμοφυλοφιλίας.

Ὅλα τά παραπάνω ρίπτονται στό καλάθι τῶν «ἀχρήστων» ἀπό τά δῆθεν ἀντισυστημικά κόμματα πού ψηφίζουν αὐτό τό ἐπαίσχυντο νομοθέτημα, διότι αὐτή τήν ἐντολή ἔχουν λάβει ἀπό τό διεθνιστικό κέντρο παγκοσμίου ἐξουσίας πού ἀποδεικνύεται πλέον πασίδηλα ὅτι ἀποτελοῦν παραρτήματά του. Στόν σχεδιασμό ὑλοποίησης τῶν συγκεκριμένων ἐντολῶν ἀποδεικνύεται ὅτι ἐργάζονται ὅλες οἱ ἀντισυστημικές κυβερνήσεις τῆς τελευταίας δεκαετίας, χωρίς μεταφυσική ἀγωνία καί ἔλεγχο συνειδήσεως.

Ἡ ἀπόδειξι ὅτι ὅλοι οἱ ψηφίζοντες αὐτή τήν θεσμική ἀνατροπή τῆς ὀντολογίας τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου ὑλοποιοῦν τό σχεδιασμό τοῦ διεθνιστικοῦ κέντρου μᾶς «δωρήθηκε» ἀπό τήν ἀπρονοησία τοῦ Δήμου Θεσσαλονίκης κατά τήν φετεινή παρέλαση τῶν ὁμοφυλοφίλων gaypride,νά ἀναγράψη μέ ἔμφαση ὅτι χορηγός τῆς ἐκδηλώσεως εἶναι τό Ἀμερικανικό Προξενεῖο Θεσσαλονίκης,γεγονός πού δημιούργησε «καυγά μέγα» μεταξύ τοῦ Δημάρχου Θεσσαλονίκης κ. Γιάννη Μπουτάρη καί τῶν «ἀκτιβιστῶν» διοργανωτῶν τῆς παρελάσεως, οἱ ὁποίοι δυσανασχέτησαν γιά τά ἀποκαλυπτήρια τῆς χρηματοδοτήσεώς των. Καί ἐφ’ ὅσον λοιπόν τό Ἀμερικανικό Προξενεῖο Θεσσαλονίκης χρηματοδότησε τό gayprideΘεσσαλονίκης, κατά λογική ἀκολουθία ἡ Ἀμερικανική Πρεσβεία Ἀθηνῶν θά χρηματοδότησε τό gayprideἈθηνῶν, ἄσχετα ἄν ὁ Δῆμος Ἀθηναίων δέν τό γνωστοποίησε «πονηρῶς» φερόμενος,διότι δέν μπορεῖ νά πιστέψει ἐχέφρων ἄνθρωπος ὅτι ὁ Ἀμερικανός Πρόξενος Θεσσαλονίκης κινήθηκε αὐτοβούλως καί χωρίς τήν ἐντολή καί τήν ἔγκρισι τοῦ Ἀμερικανοῦ Πρέσβεως. Καί τώρα μπαίνει τό τρομακτικό ἐρώτημα γιά τούς δῆθεν ἀντισυστημικούς τοῦ Κοινοβουλίου μας Δεξιούς, Κεντρώους καί Ἀριστερούς: Γιατί ἡ Ἀμερικανική Πρεσβεία καί κατ’ ἐπέκτασι ἡ Ἀμερικανική Κυβέρνησι χρηματοδοτεῖ τίς παρελάσεις ὁμοφυλοφίλων στήν Ἑλλάδα; Ποιά σκοπιμότης ἐξυπηρετεῖται ἀπό τήν Κυβέρνησι τῆς μεγάλης αὐτῆς Χώρας; Γιατί νά μήν εὐθέως πιστέψει κανείς ὅτι οἱ ψηφίζοντες αὐτό τό ἐπαίσχυντο νομοθέτημα τελοῦν σέ διατεταγμένη ὑπηρεσία τῶν μεγάλων ἀφεντικῶν τῶν ΗΠΑ πού ὅλοι γνωρίζουμε ποιοί εἶναι.

Ἑτέρα πολυσήμαντη ἀπόδειξη μᾶς προσέφερε στό παρελθόν ὁ ἐξαίρετος Καθηγητής καί ἄνθρωπος καί ἀγωνιστής τῶν Δημοκρατικῶν ἰδεωδῶν κ. Θεόδωρος Κατσανέβας, ὅταν σέ τηλεοπτική του ἐμφάνισι ἐνώπιον «ἀκτιβιστῶν» τοῦ ὁμοφυλοφιλικοῦ χώρου τούς κατήγγειλε ὅτι χρηματοδοτοῦνται καί ἐπιχορηγοῦνται ἄμεσα ἀπό τό FoundationOpenSociety τοῦ κ. Τζώρτζ Σόρος καί εἶναι ἐκπληκτικό ὅτι ὁ νομικός παραστάτης τους πού εὑρίσκετο στήν ἐκπομπή, τό ἀπεδέχθη πληρέστατα. Εἶναι γνωστός ὁ κ. Σόρος ἀπό τήν σχέσι του μέ τούς ἐπί κεφαλῆς τοῦ Ἀμερικανικοῦ Ἑβραϊκοῦλόμπυ, Ρότσιλντ καί Ροκφέλερ καί ἀπό τήν διαρκῆ συμμετοχή του στό thinktank(!!!) τῆς λέσχης Μπίλντεμπεργκ. Τό ἐρώτημα πού τίθεται εἶναι γιατί τό Ἵδρυμα «Ἀνοική κοινωνία» τοῦ κ. Σόρος χρηματοδοτεῖ τήν «ἀκτιβιστική» δράση τῆς ὁμοφυλοφιλίας στήν Ἑλλάδα καί τήν Εὐρώπη; Γιατί δέν τό κάνει γιά τήν Κίνα, τίς Ἰνδίες, τόν Ἰσλαμικό κόσμο, τήν Ἀφρική, δηλ. γιά πέντε περίπου δισεκατομμύρια συνανθρώπων μας;Τά δικά τους δῆθεν ἀνθρώπινα δικαιώματα εἶναι κατωτέρας σημασίας; Ἡ ἀπάντησι νομίζουμε εἶναι πολύ ἁπλή. Αὐτό πού πρέπει νά γκρεμιστῆ, νά σαπίση, νά ἀποδομηθῆ εἶναι ἡ Χριστιανική Εὐρώπη καί σέ αὐτό συμπράττουν οἱ δῆθεν ἀντισυστημικοί Ἕλληνες Βουλευτές πού ἀποδεικνύονται μέ τόν τρόπο αὐτό ἐθελόδουλα πιόνια καί ἀνδρείκελα τοῦ διεθνιστικοῦ σιωνιστικοῦ συστήματος.

Τέλος εἶναι νομοτελειακό τό γεγονός, γιατί ὁ πνευματικός νόμος πάντοτε θά λειτουργῆ, ὅτι ὁ ἄνθρωπος πού ἐνήγαγε τή Χώρα μας στό Εὐρωπαϊκό Δικαστήριο Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων γιά τό συγκεκριμένο θέμα, σήμερα ὀροθετικός κατά δήλωσί του, ἐπιβιώνει μέ κοκτέϊλς ἀντιβιοτικῶν. Αὐτό εἶναι τό πρότυπο πού θέλουν γιά τήν νέα γενιά οἱ Βουλευτές τοῦ Κοινοβουλίου; Κρίμα καί ντροπή ...

Ο  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

Πηγή: Ιερά Μονή Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου

Σε σημείωση του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου, στα Προλεγόμενα του πεζού Κανόνος της Χριστού Γεννήσεως, από το Εορτοδρόμιο (τόμος Α’, σελ. 145), αναφέρονται τρία θαύματα που ακολούθησαν την Γέννηση του Χριστού.
Παραθέτουμε εδώ το τρίτο συγκλονιστικό θαύμα: "Τρίτον δε και τελευταίον θαύμα ηκολούθησεν εν τη Χριστού Γεννήσει΄ λέγει γαρ ένας Διδάσκαλος, ότι την νύχτα εκείνην, κατά την οποία εγεννήθη ο Δεσπότης Χριστός, έστειλε πρώτον ένα Άγγελον και εθανάτωσεν όλους τους αρσενοκοίτας, όπου ήσαν εις τον Κόσμον, και έπειτα εγεννήθη, διά να μη ευρεθή τότε εις την γην μία τοιαύτη Θεομίσητος αμαρτία (παρά Ιερονύμω)".

Σχόλιο Άλλης Όψεως: "Ίσως τώρα να γίνεται ακόμα πιο φανερό σε καλοπροαίρετους αναγνώστες ότι το αμάρτημα αυτό αποτελεί βδέλυγμα στα μάτια του Θεού και ότι όσοι επιχειρούν να θεσμοθετήσουν "γάμους" και "σύμφωνα συμβίωσης" μεταξύ ανθρώπων του ιδίου φύλου, βλασφημούν και αντιτίθενται στο θέλημα του Θεού. Η δε προπαγάνδα υπέρ της αφύσικης αυτής κατάστασης πρέπει επιτέλους να παύσει. Αφήστε τους ανθρώπους να μετανοήσουν, γιατί δεν υπάρχει αμαρτία που να μην θεραπεύεται από την άπειρη και άφατη αγάπη του Δημιουργού του ανθρώπου".

Πηγή: Η άλλη όψη

Η πρόσφατη τριμερής διάσκεψη μεταξύ Ελλάδας – Κύπρου - Αιγύπτου αποτέλεσε για ακόμα μία φορά την αφορμή για την αναζωπύρωση στη χώρα μας της περίφημης «ΑΟΖολογίας», όπως αυτή έχει (μετ)εξελιχθεί τα τελευταία πέντε περίπου έτη και η οποία έχει αποτελέσει το απόλυτο εργαλείο πολιτικής «σπέκουλας» στα χέρια των εκάστοτε κυβερνήσεων και αντιπολιτεύσεων.

Ο «αστικός μύθος» που έχει δημιουργηθεί στη χώρα μας αναφορικά με το θέμα έχει να κάνει με την απόλυτη σύνδεση της έννοιας της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) με την έρευνα και την εξόρυξη υδρογονανθράκων. Επιπροσθέτως, στην ΑΟΖ έχουν αποδοθεί «μυστικιστικές» ιδιότητες περί της άμεσης συμβολής της στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας, στο ξεπέρασμα της κρίσης ακόμα στην αποκατάσταση της ρευστότητας των ασφαλιστικών ταμείων.

Με άλλα λόγια, στην Ελλάδα η ΑΟΖ δεν συνδέεται με τίποτα άλλο πέραν του οξύτατου οικονομικού θέματος που αντιμετωπίζουμε, ενώ δίδεται η εντύπωση πως η χώρα μας μετά την ανακήρυξη της ΑΟΖ θα μετατραπεί με κάποιον θαυμαστό τρόπο σε ένα ενεργειακό «Ελ Ντοράντο» το οποίο θα της δώσει την ευκαιρία να ξεφύγει από τις διαχρονικές της παθογένειες και την οικονομική της καχεξία.

Η παρούσα σύντομη ανάλυση προσπαθεί να δώσει μία άλλη οπτική αναφορικά με τη σημασία της ΑΟΖ, η οποία, κατά την άποψη του γράφοντος, είναι πολύ πιο σημαντική από την κατά τα άλλα κοινωνικά θελκτική και πολιτικά χειριστική σύνδεση του θέματος αυτού με την οικονομία και την ανάπτυξη.

Έτσι, το πρώτο θέμα προς διευκρίνιση έχει να κάνει με την πραγματική φύση της σύνδεσης της ΑΟΖ με την έρευνα και την εξόρυξη των υδρογονανθράκων. Το δεύτερο σημείο προς έρευνα συνδέεται με την έννοια της οικονομικής ανάπτυξης και της συμβολής της ΑΟΖ στην ανασυγκρότηση της οικονομικής και κοινωνικής βάσης και ιστού της χώρας. Τα τρίτο θέμα προς συζήτηση έχει να κάνει με την παράμετρο της ΑΟΖ, την οποία οι διάφοροι επαΐοντες δεν έχουν αντιληφθεί ή υποβαθμίζουν σκοπίμως.

Άλλο ΑΟΖ, άλλο υδρογονάνθρακες

Αναφορικά με το πρώτο ζήτημα θα πρέπει να επισημανθούν τα εξής. Οι περισσότεροι έως σήμερα «αναλυτές» (με ή χωρίς εισαγωγικά) συνδέουν άμεσα με νομικούς σχεδόν όρους την ανακήρυξη ΑΟΖ με τη δυνατότητα ενός κράτους να προχωρήσει σε έρευνα για την εξόρυξη υδρογονανθράκων. Η προσέγγιση αυτή δεν είναι ακριβής για τον πολύ απλό λόγο πως έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων λαμβάνει χώρα στις θαλάσσιες περιοχές του πλανήτη πολύ πριν τη δημιουργία και εμπέδωση της έννοιας της ΑΟΖ. Πολύ απλά, οι υποθαλάσσιες ενεργειακές πηγές συνδέονται με την έννοια της υφαλοκρηπίδας και όχι με την ΑΟΖ. Με άλλα λόγια, η χώρα μας έχει το δικαίωμα να προχωρήσει σε έρευνες για υδρογονάνθρακες χωρίς να ανακηρύξει ΑΟΖ.

Το ερώτημα που ανακύπτει είναι φυσικά το γιατί η σύνδεση της ΑΟΖ με την έρευνα υδρογονανθράκων έχει γίνει ένα και το αυτό. Η απάντηση είναι πως με την ανακήρυξη της ΑΟΖ δημιουργείται ένα διεθνές νομικό πλαίσιο πολιτικής και επενδυτικής σταθερότητας το οποίο κάνει ξεκάθαρο στον δυνητικό επενδυτή– δηλαδή την εταιρεία η οποία θα προχωρήσει σε μία επένδυση εκατοντάδων εκατομμυρίων σε μία συγκεκριμένη θαλάσσια περιοχή– πως δεν πρόκειται να αντιμετωπίσει προβλήματα από κάποια γειτονική χώρα η οποία θα προβάλει αντιρρήσεις για τη νομιμότητα της επένδυσης επί τη βάση διεκδικήσεως των συγκεκριμένων θαλάσσιων περιοχών. Με άλλα λόγια, η ΑΟΖ δεν αποτελεί την ικανή –η οποία για την περίπτωση είναι η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας– αλλά την αναγκαία συνθήκη με την οποία μπορεί ένα κράτος να προχωρήσει χωρίς κάποια εξωτερική παρέμβαση στο πρόγραμμα εκμετάλλευσης των δυνητικών ενεργειακών του πηγών.

Η ΑΟΖ δεν λύνει αυτόματα τα οικονομικά μας προβλήματα

Προχωρώντας στο δεύτερο ζήτημα το οποίο έχει να κάνει με τη σύνδεση της ΑΟΖ με την οικονομική ανάπτυξη της χώρας θα πρέπει να διευκρινιστεί πως η ύπαρξη ΑΟΖ αποτελεί μία αναγκαία συνθήκη, οι ικανές όμως συνθήκες έχουν να κάνουν με άλλα θέματα. Για παράδειγμα, με το νομοθετικό επενδυτικό πλαίσιο το οποίο θα λειτουργήσει ως όχημα προσέλκυσης επενδύσεων. Το είδος της συμφωνίας η οποία πρόκειται να επιτευχθεί μεταξύ του κράτους και της/των εταιρειας/ών. Τον τρόπο διαχείρισης των κερδών από τη συγκεκριμένη δραστηριότητα (π.χ. εάν και πώς θα επαν-επενδυθούν τα χρήματα ώστε να λειτουργήσουν ως πολλαπλασιαστές ισχύος της οικονομίας, εάν και πώς θα επιδιωχθεί η μεταφορά τεχνογνωσίας στο εσωτερικό της χώρας σε έναν τόσο κομβικής σημασίας τομέα, εάν και πώς θα σχεδιαστεί η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας –άμεσες και έμμεσες, εάν και πώς θα κατανεμηθούν τα κονδύλια –σε αναδιανεμητικούς σκοπούς ή σε αναπτυξιακούς τομείς).

Με άλλα λόγια, η ύπαρξη της ΑΟΖ δεν μας λύνει αυτομάτως τα τεράστια προβλήματα αναφορικά με τη λειτουργία του κράτους και των σχέσεών του με τον ιδιωτικό τομέα αλλά και τους πολίτες. Διεθνώς έχουμε αρκετά παραδείγματα χωρών για τις οποίες ο ορυκτός πλούτος έχει λειτουργήσει ως «κατάρα» δημιουργώντας τους τόσο εξωτερικά προβλήματα όσο και εσωτερικά ζητήματα έλλειψης δημοκρατίας αλλά και ακραίας φτώχειας (π.χ. Νιγηρία, Βενεζουέλα), ενώ υπάρχουν παραδείγματα χωρών των οποίων η μοίρα άλλαξε προς το καλύτερο (π.χ. Νορβηγία). Η Νορβηγία δηλαδή δεν «σώθηκε» από την ΑΟΖ, αλλά από τον τρόπο με τον οποίο η χώρα διαχειρίστηκε αυτό το Θείο δώρο που ανακαλύφθηκε στη Βόρεια Θάλασσα και φυσικά προϋπήρξε της ΑΟΖ.

Λαμβάνοντας υπόψη τις παραπάνω σύντομες επισημάνσεις, θα μπορούσε να αναρωτηθεί κάποιος κατά πόσον τελικά η ΑΟΖ είναι ένα ήσσονος σημασίας ζήτημα το οποίο διογκώθηκε στο συλλογικό υποσυνείδητο του έθνους και αποτέλεσε αντικείμενο πολιτικής εκμετάλλευσης.

Η ΑΟΖ ύψιστης σημασίας γεωπολιτικό εργαλείο

Η απάντηση στο ερώτημα αυτό συνδέεται με την τρίτη υπό εξέταση παράμετρο της συζήτησης. Πράγματι, η ανακήρυξη της ΑΟΖ δεν είναι ένα μικρής σημασίας ζήτημα και άπτεται των ζωτικών συμφερόντων του έθνος μας, ο λόγος όμως για τον οποίο συνηγορούμε προς τη συγκεκριμένη άποψη είναι άλλος από εκείνον που προβάλλεται συνήθως στην κοινή γνώμη της χώρας μας.

Ο λόγος της σημασίας της ΑΟΖ δεν έχει να κάνει τόσο με την έννοια της ενεργειακής εκμετάλλευσης, όσο με μία άλλη παράμετρο η οποία προϋπάρχει κάθε άλλης στρατηγικής αναφορικά με τον υποθαλάσσιο πλούτο του πλανήτη μας. Η ΑΟΖ είναι ένα υψίστης σημασίας γεωπολιτικό εργαλείο στα χέρια κάθε κρατικού δρώντος, επειδή δίνει τη δυνατότητα σε κάθε παράκτια χώρα να ελέγξει –γενικά και ειδικά– έναν τεράστιο θαλάσσιο χώρο.

Όπως μπορεί να γίνει αντιληπτό, η αρχετυπική επιδίωξη του ανθρώπινου είδους, αλλά και κάθε άλλου ζώντος οργανισμού στον πλανήτη, είναι ο έλεγχος του χώρου στον οποίο διαβιεί. Από τη στιγμή που ο πρώτος πρόγονός μας σκέφτηκε να οριοθετήσει την περιοχή του και να δηλώσει προς τους γείτονές του πως «αυτή η περιοχή είναι δικιά μου» έως τη δημιουργία της έννοιας της ΑΟΖ έχουν περάσει χιλιάδες χρόνια, η ουσία όμως των πραγμάτων παραμένει η ίδια: Με την κύρωση από την πλευρά του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών μέσω της UNCLOS (United Nations Convention on the Law of the Sea – Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θαλάσσης) στα παράκτια έθνη του δικαιώματος εξασκήσεως κυριαρχικών δικαιωμάτων στην ΑΟΖ τους –εάν και εφόσον την ανακηρύξουν– συνεπάγεται πως στη θαλάσσια περιοχή ελέγχου κάθε κράτους δύναται να υπάρξουν συγκεκριμένοι κανόνες λειτουργίας –συμβατοί με την ανωτέρω συνθήκη– οι οποίοι θα τίθενται από το παράκτιο κράτος και θα πρέπει να ακολουθούνται από τους υπολοίπους.

Προσοχή, στο σημείο αυτό θα πρέπει να γίνει διαχωρισμός της έννοιας των «κυριαρχικών δικαιωμάτων» (sovereign rights) όπως αυτά ορίζονται στην UNCLOS και της έννοιας της «εθνικής κυριαρχίας» (national sovereignty). Στην περιοχή της ΑΟΖ το παράκτιο κράτος δεν εξασκεί εθνική κυριαρχία όπως αυτή εμπεδώνεται στα εθνικά χωρικά ύδατα, αλλά ο διεθνής νομοθέτης προβλέπει πως το παράκτιο κράτος μπορεί να θέσει κάποιους κανόνες συμπεριφοράς ακόμα και σε στρατιωτικές αεροναυτικές μονάδες ξένων κρατών.

Με άλλα λόγια, ακόμα και εάν αυτήν τη στιγμή υπάρχει μία ολόκληρη συζήτηση και βιβλιογραφία αναφορικά με την ερμηνεία των σχετικών άρθρων του UNCLOS, δηλαδή στο κατά πόσο χώρες που ανακηρύσσουν ΑΟΖ μπορούν να επιβάλλουν κανόνες σε σκάφη ξένων ναυτικών δυνάμεων που κινούνται σε διεθνή ύδατα, η ουσία είναι πως ακόμα και εάν το θέμα αυτό είναι αμφισβητήσιμο, έχει πλέον τεθεί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Επιπροσθέτως, υπάρχουν χώρες (π.χ. στην νοτιοανατολική Ασία) οι οποίες έχουν ανακηρύξει ΑΟΖ και έχουν επιβάλει δεσμευτικούς κανόνες για τη συμπεριφορά ναυτικών δυνάμεων άλλων χωρών στην περιοχή ευθύνη τους, και ως γνωστόν το εθιμικό δίκαιο που δημιουργείται στον συγκεκριμένο τομέα είναι ένα γεγονός τεράστιας σημασίας.

Τι σημαίνει η συγκεκριμένη παρατήρηση για την Ελλάδα και την Κύπρο; Η απάντηση ίσως να έχει καταστεί προφανής: H ανακήρυξη ΑΟΖ από την πλευρά της Ελλάδας θα δυσκολέψει και ίσως –υπό ορισμένες συνθήκες– θα εξουδετερώσει την αναθεωρητική και επεκτατική πολιτική της νεοθωμανικής Τουρκίας, η οποία στηρίζεται κατά βάση στην ανάπτυξη αεροναυτικών δυνατοτήτων με στόχο την κατίσχυση στον υδάτινο άξονα Μαύρη Θάλασσα – Στενά – Αιγαίο - Ανατολική Μεσόγειος.

Η Αθήνα με την ανακήρυξη ΑΟΖ και σε συνδυασμό με τη σφυρηλάτηση του άξονα Ελλάδα – Κύπρος – Ισραήλ - Αίγυπτος θα μπορούσε να θέσει συγκεκριμένους κανόνες συμπεριφοράς των ναυτικών δυνάμεων της Τουρκίας, κάτι το οποίο θα έκοβε στην κυριολεξία τα φτερά των αναθεωρητών της Άγκυρας, και θα τους έφερνε μπροστά σε ένα τεράστιο νομικό, εθιμικό αλλά και πρακτικό εμπόδιο το οποίο θα έπρεπε να υπερπηδήσουν και δίλημμα στο οποίο θα έπρεπε να απαντήσουν, ειδικά μία εποχή πολύ δύσκολη για τους ίδιους.

Συμπεράσματα

(ι) Η ανακήρυξη ΑΟΖ από την πλευρά της Ελλάδας δεν αποτελεί την ικανή συνθήκη για την ανάπτυξη της ενεργειακής της στρατηγικής. Αυτή μπορεί να επιτευχθεί με την κατάσταση ως έχει τουλάχιστον στο Ιόνιο και το Λιβυκό πέλαγος.

(ιι) Η ανακήρυξη ΑΟΖ από την πλευρά της Ελλάδας δεν αποτελεί την ικανή συνθήκη για την ανάπτυξη της οικονομίας της και της ενδυνάμωσης του κοινωνικού ιστού. Κάτι τέτοιο μπορεί να επιτευχθεί με τις κατάλληλες πολιτικές και νομοθετικές πρωτοβουλίες στον τομέα της προσέλκυσης Ξένων Άμεσων Επενδύσεων και στη βέλτιστη και ισορροπημένη αξιοποίηση των δυνητικών κερδών από τη συγκεκριμένη δραστηριότητα.

(ιιι) Η ανακήρυξη ΑΟΖ από την πλευρά της Ελλάδας αποτελεί όμως την ικανή συνθήκη για τον έλεγχο του χώρου ιστορικής ευθύνης του Ελληνισμού, κατά συνέπεια κάτι τέτοιο σημαίνει την άρνηση του συγκεκριμένου χώρου σε μία αναθεωρητική και άκρως επιθετική περιφερειακή δύναμη. Η αναγκαία συνθήκη πριν - μετά - και κατά τη διάρκεια της διαδικασίας οριοθέτησης της Ελληνικής ΑΟΖ είναι η επίδειξη αποφασιστικότητας αλλά και η ισχυροποίηση του άξονα με την Αίγυπτο και το Ισραήλ.

Με άλλα λόγια, ακόμα και εάν δεν υπήρχε μία σταγόνα πετρέλαιο ή ένα κυβικό μέτρο φυσικό αέριο στην Ανατολική Μεσόγειο, ο Ελληνισμός έχει ιερή υποχρέωση προς τον εαυτό του, τα συμφέροντά του, τις μέλλουσες γενεές των Ελλήνων, αλλά και προς χάριν της διεθνούς ειρήνης και έννομης τάξης να ανακηρύξει, να εμπεδώσει και να εκμεταλλευτεί την ΑΟΖ του.

*Ο κ. Γεώργιος Φίλης είναι διδάκτωρ Γεωπολιτικής (Durham University, UK), Επισκέπτης καθηγητής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων στο τμήμα Διεθνών Επιχειρήσεων του DEREE – The American College of Greece και μέλος του Institute of Diplomacy & Global Affairs (DEREE) καθώς και του Ινστιτούτου Αναλύσεων Ασφάλειας & Άμυνας (georgios.filis@hotmail.com)

Πηγή: Liberal

Οἱ Ἰσραηλίτες ὑπὸ τὴν ἀσφαλῆ καθοδήγηση τοῦ θεοφώτιστου καὶ ἐκλεκτοῦ τους ἡγέτη Μωυσῆ, ἔχοντας κατανικήσει τοὺς Ἀμορραίους καὶ ἄλλους λαοὺς τῆς Χαναάν, ἔφτασαν μπροστὰ στὴ χώρα τῶν Μωαβιτῶν. Τὰ νέα γιὰ τὶς σαρωτικές τους νίκες εἶχαν διαδοθεῖ σὰν ἀστραπή.

Πανικόβλητος ὁ Βαλάκ, βασιλιὰς τῆς Μωάβ, ἀναζήτησε τρόπους νὰ ἀποσοβήσει τὸν κίνδυνο ἀπὸ τὴ χώρα του. Ἔστειλε καὶ κάλεσε κοντά του ἀπὸ τὸν Εὐφράτη ποταμὸ τὸν μεγάλο μάντη Βαλαὰμ καὶ μὲ τὴν ὑπόσχεση μεγάλης ἀμοιβῆς τοῦ ζήτησε νὰ καταρασθεῖ τοὺς Ἰσραηλίτες.

Μετὰ ἀπὸ ἕνα περιπετειῶδες ταξίδι, κατὰ τὸ ὁποῖο ὁ Θεὸς χρησιμοποίησε ἀκόμα καὶ τὸ γαϊδούρι τοῦ Βαλαὰμ γιὰ νὰ τὸν νουθετήσει, ὁ μάντης ἔφτασε στὸν βασιλιὰ τῆς Μωάβ, μὲ ρητὴ ἐντολή ἀπὸ τὸν Θεό, νὰ πεῖ μόνο ὅ,τι Αὐτὸς θὰ τοῦ ἔβαζε στὸ στόμα του.

Ἀφοῦ πρόσφερε θυσίες στὸ εἴδωλο τοῦ Βάαλ ποὺ λατρευόταν ἀπὸ τοὺς Μωαβίτες, ἄνοιξε τὸ στόμα του καὶ εὐλόγησε τὸν λαὸ τοῦ Ἰσραήλ, παρὰ τὴν ἐπίμονη αἴτηση τοῦ Βαλὰκ νὰ τὸν καταρασθεῖ. Τρεῖς φορὲς σὲ τρία διαφορετικὰ μέρη προσφέρθηκαν θυσίες γιὰ τὸν ἴδιο σκοπό, μὰ καὶ τὶς τρεῖς ὁ Βαλαὰμ ἀνοίγοντας τὸ στόμα του, παρὰ τὴν ὀργὴ τοῦ Βαλάκ, εὐλογοῦσε, ἀντὶ νὰ καταριέται, τοὺς Ἰσραηλίτες.

Ἀπογοητευμένος οἰκτρὰ ὁ Βαλάκ, χτυπώντας μὲ φοβερὸ θυμὸ τὰ χέρια του, ἐξαπέστειλε τὸν μάντη στὴ χώρα του, χωρὶς νὰ τοῦ δώσει τίποτα. Μὰ ὁ Βαλαὰμ πρὶν φύγει τοῦ ἔδωσε τὴ χαριστικὴ βολὴ μὲ μία ἐπιπλέον βαρυσήμαντη προφητεία:

«“Ἄστρον ἀνατελεῖ ἐξ Ἰακώβ…” Σοῦ ἀναγγέλλω κάποιον, ποὺ τώρα βέβαια δὲν ἦρθε ἀκόμα. Τὸν μακαρίζω, ἂν καὶ εἶναι μακριά μας. Θὰ ἀνατείλει ἄστρο ἀπ’ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἰακὼβ καὶ θὰ φανερωθεῖ ἄνθρωπος ἀπ’ τὸν λαὸ τοῦ Ἰσραήλ, ὁ ὁποῖος θὰ συντρίψει τοὺς ἀρχηγοὺς τῆς Μωὰβ καὶ θὰ λαφυραγωγήσει ὅλους τοὺς ἀπογόνους τοῦ Σὴθ» (Ἀριθμ. 24, 17).

Ἡ Ἐκκλησία, ἀλλὰ καὶ οἱ Ἑβραῖοι θεώρησαν τὴν προφητεία αὐτὴ ὡς ἀναγγελία τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Χριστοῦ, εἴδηση γιὰ τὸν ἐρχομὸ τοῦ Μεσσία.

Στὸν κανόνα τῶν Χριστουγέννων ἀναφέρεται ἀκριβῶς τὸ γεγονὸς αὐτό. Λέγει τὸ β΄ τροπάριο τῆς δ΄ ᾠδῆς («Τοῦ μάντεως πάλαι Βαλαάμ»), ὅτι ὁ δεσπότης Χριστὸς ἀνέτειλε ὡς ἀστέρας ἀπὸ τὸ γένος τοῦ Ἰακὼβ καὶ γέμισε χαρὰ τοὺς σοφοὺς ἐκείνους πού, ἔχοντας ὑπ’ ὄψη τους τὰ λόγια τοῦ Βαλαάμ, παρατηροῦσαν προσεκτικὰ τὰ ἄστρα γιὰ τὴν ἐπαλήθευσή τους. Γι’ αὐτὸ καὶ ὅταν εἶδαν τὸν ἀστέρα στὸν οὐρανό, τὸ σημεῖο ποὺ τοὺς παρέπεμπε στὸ λαμπρὸ ἄστρο τοῦ Χριστοῦ, στὸν νοητὸ ἥλιο τῆς δικαιοσύνης, «ἐχάρησαν χαρὰν μεγάλην σφόδρα» (Ματθ. 2, 10).

Λέγει ἐπίσης τὸ τροπάριο, ὅτι ὁ Χριστὸς δέχτηκε τοὺς σοφοὺς αὐτοὺς νὰ τὸν προσκυνήσουν καὶ νὰ τοῦ προσφέρουν τὰ δῶρα τους, «χρυσὸν καὶ λίβανον καὶ σμύρναν», γιατὶ αὐτοὶ ἀντιπροσώπευαν τὰ ἔθνη ποὺ θὰ εἰσέρχονταν, ὡς νέος ἐκλεκτὸς λαός, στὴ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Ἦταν ἡ ἀπαρχὴ τῶν ἐθνῶν. Ὅπως προσφέρονταν στὸν Θεὸ οἱ ἀπαρχὲς τῶν καρπῶν, τὰ πρωτογεννήματα δηλ. ἀπὸ τὰ ἀμπέλια, τὰ χωράφια, τὰ πατητήρια καὶ τὰ ἁλώνια (πρβλ. Ἐξ. 23, 16, Ἀριθμ. 18, 12-13), ἔτσι καὶ οἱ τρεῖς σοφοὶ μάγοι ἔγιναν δεκτοὶ ὡς ἐμπροσθοφυλακὴ τῶν ἀνθρώπων, ποὺ ἀπὸ ὅλα τὰ ἔθνη θὰ ἀποδέχονταν γιὰ Σωτήρα τους τὸν Χριστό.

Ὁ Βαλαάμ, ἂν καὶ λάτρης τῶν εἰδώλων, εἶχε εὐχηθεῖ νὰ συγκαταριθμηθεῖ μετὰ τὸν θάνατό του μεταξὺ τῶν δικαίων τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ (Ἀριθμ. 23, 10).

Ἐσένα καὶ ἐμένα τί μᾶς ἐμποδίζει νὰ ὁμολογήσουμε μοναδικό μας Σωτήρα τὸν Κύριό μας Ιησοῦ Χριστὸ καὶ νὰ συγκαταλεχθοῦμε στὸν νέο ἐκλεκτὸ λαό του, ποὺ ἁγία ἀπαρχή του ἀποτέλεσαν «οἱ ἀκριβεῖς γνῶστες τῶν λόγων τοῦ Βαλαὰμ σοφοὶ ἐκεῖνοι μελετητὲς τῶν ἄστρων»;

Πηγή: (ΛΥΧΝΙΑ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ, ἀρ. φ. 365, Δεκ. 2013), Αβέρωφ

Και, επειδή ο Χριστός είναι Θεός, η ένωση αυτή φέρνει τον άνθρωπο σε ένωση με το Θεό. Έτσι ο άνθρωπος γίνεται άγιος, δηλαδή θεός «κατά χάριν» (αποκτά έντονα θεϊκά στοιχεία, που τα διατηρεί αιώνια, χωρίς όμως να πάψει να είναι άνθρωπος). Γι’ αυτό οι άγιοι κάνουν θαύματα: επειδή δεν είναι πια κοινοί άνθρωποι, αλλά έχουν γίνει πλάσματα ανώτερου επιπέδου: θεϊκά όντα.

Βέβαια οι άγιοι – το ξαναλέω – παραμένουν άνθρωποι, δε γίνονται θεοί «κατά φύσιν».Μόνο ο Θεός είναι Θεός κατά φύσιν. Γι’ αυτό, τους αγίους ΔΕΝ τους λατρεύουμε, δεν είναι «οι θεοί μας», αλλά πάντα είναι συνάνθρωποι και αδελφοί μας. Αυτή είναι και μια μεγάλη διαφορά των αγίων από τους άλλους ανθρώπους, που ονειρεύονται να γίνουν «θεοί» εγωιστικά: ότι όλοι, λίγο πολύ, θέλουμε να γίνουμε οι «θεοί» των άλλων και να έχουμε εξουσία και δύναμη πάνω τους, ενώ οι άγιοι δεν ζητούν λατρεία από κανέναν, γιατί αυτό που έχουν μέσα τους είναι η ταπείνωση και η αγάπη, όχι η δίψα για δύναμη και εξουσία.

Καταλαβαίνετε τώρα, ελπίζω, γιατί έχει τεράστια διαφορά αν ο Χριστός είναι Θεός από το αν είναι απλά «ένας σοφός άνθρωπος που μίλησε για αγάπη και δικαιοσύνη». Αν ο Χριστός δεν είναι Θεός, τότε δεν υπάρχει ένωση ανθρώπου και Θεού, άρα δεν υπάρχει και σωτηρία. Τελικός νικητής είναι ο θάνατος.

Αλλά το ότι ο Χριστός είναι Θεός και υπάρχει αγιότητα και σωτηρία, αποδεικνύεται από την ύπαρξη των αγίων σε κάθε εποχή και, φυσικά, και στην εποχή μας. Οι σύγχρονοι άγιοι, όπως οι μεγάλοι Γέροντες Ευμένιος από τα Ρούστικα, Γεννάδιος της Ακουμιανής Γιαλιάς, Πορφύριος, Παΐσιος , Ιάκωβος της Εύβοιας κ.π.ά., σύγχρονες αγίες όπως η Σοφία της Κλεισούρας, η Ταρσώ η διά Χριστόν σαλή κ.π.ά., είναι η απόδειξη ότι ο χριστιανισμός είναι αληθινός και ότι ο δρόμος του Χριστού οδηγεί πράγματι τον άνθρωπο στην αγιότητα – σε αυτό που οι θεολόγοι λέμε «θέωση», δηλ. στο να γίνει ο άνθρωπος θεός.

Μικροί καθημερινοί άγιοι

Να πούμε εδώ ότι, ενώ μεγάλοι άγιοι είναι σχετικά λίγοι σε κάθε εποχή, υπάρχουν χιλιάδες «μικροί άγιοι», που ζουν δίπλα μας ή ίσως και μέσα στο σπίτι μας…

Άνθρωποι γεμάτοι πίστη και ταπεινή αγάπη, που συγχωρούν εύκολα και τους πάντες και αγαπούν τους πάντες με καρδιά μικρού παιδιού. Άνθρωποι που υπομένουν τρομερές δυσκολίες, αλλά έχουν πάντα μέσα τους πίστη στο Θεό, αγάπη και συγχώρεση (ανεξικακία) για τους άλλους.

Αλλά και πόσες μανάδες δεν προσεύχονται για τα παιδιά τους μέρα νύχτα και οι προσευχές αυτές δεν ωφελούν τα παιδιά τους, χωρίς οι ίδιες – ή τα ίδια – να το μαθαίνουν ποτέ… Κι αυτές οι μανάδες, λόγω της αγάπης τους, έχουν μια αγιότητα, γιατί οι φλογερές προσευχές τους, με τη βοήθεια του Θεού, κάνουν αυτό το μικρό θαύμα.

Επίσης, αρκετοί παπάδες και μοναχοί (καλόγεροι) είναι μικροί άγιοι και κάνουν τον αγώνα τους για τη σωτηρία της ψυχής τους και για τη σωτηρία όλων μας. Αν κοιτάξουμε με ειλικρίνεια γύρω μας, θα δούμε σίγουρα μερικούς.

Υπάρχουν και παιδιά ή έφηβοι, που πιστεύουν στο Θεό, προσεύχονται, πηγαίνουν στην εκκλησία, νηστεύουν, εξομολογούνται και μεταλαβαίνουν – και συχνά γίνονται στόχος των άλλων, υπομένουν πόλεμο, όχι μόνο από τα πειραχτήρια του σχολείου, αλλά και από την ίδια την οικογένειά τους, που… ανησυχεί για τα παιδιά τους, ενώ αν ήταν εγωιστικά, αν κοιτούσαν μόνο το συμφέρον τους ή τη διασκέδασή τους, θα τα θεωρούσαν φυσιολογικά και θα τα αποδέχονταν εύκολα.

Γενικά, κάθε σοβαρός χριστιανός αντιμετωπίζει προβλήματα στην κοινωνία, γιατί είναι τόσο καλός, που οι περισσότεροι γύρω του τον θεωρούν αφελή και τον λυπούνται ή τον εκμεταλλεύονται. Αυτός το καταλαβαίνει και πικραίνεται, αλλά πάντα συγχωρεί και πάντα επιμένει στην πίστη και την αγάπη. Και ζητάει βοήθεια απ’ το Χριστό για να συνεχίσει ν’ αγωνίζεται, συγχωρώντας, πιστεύοντας και αγαπώντας, και θυσιάζοντας πολλές φορές το συμφέρον του για τους άλλους, χωρίς αντάλλαγμα. Αυτή η βοήθεια του Χριστού είναι απαραίτητη για να μπορέσει ο άνθρωπος ν’ αντέξει έναν τόσο μεγάλο αγώνα…

Έτσι ο Χριστός λυτρώνει τον άνθρωπο: τον λυτρώνει από τα πάθη, που φέρνουν τη μοναξιά, το θάνατο και την αιώνια μοναξιά, που ονομάζεται κόλαση. Και τον οδηγεί στην αιώνια αγάπη και συνύπαρξη, που φέρνει την αιώνια χαρά και ονομάζεται παράδεισος.

Ο δρόμος της αγάπης και του Χριστού

Ολόκληρη η πνευματική ζωή και η ασκητική προσπάθεια του χριστιανού αποσκοπεί σ’ αυτό ακριβώς: στην προσωπική μας μεταμόρφωση σε θεία όντα γεμάτα αγάπη, που σημαίνει την ένωσή μας με τον Τριαδικό Θεό μέσα από την οδό (το δρόμο) του Ιησού Χριστού.

Η οδός αυτή (κυριολεκτικά «ο δρόμος ο λιγότερο ταξιδεμένος», για να δανειστώ μια φράση από άλλη συνάφεια) μάς έχει αποκαλυφθεί από το Χριστό (που είπε «εγώ ειμί η οδός», «δεύτε προς με», κατά Ιωάννην, 14, 6, κατά Ματθαίον, 11, 28) και έχει αναλυθεί από τους αγίους διδασκάλους του ορθόδοξου χριστιανισμού, που δίδαξαν και διδάσκουν τους ανθρώπους με βάση την εμπειρία τους κι όχι θεωρητικές διανοητικές κατασκευές.

Σύμφωνα, λοιπόν, με αυτούς, πρώτο βήμα είναι η κάθαρση της καρδιάς μας από τα πάθη, δηλαδή η απελευθέρωσή μας απ’ ό,τι μας προκαλεί εξάρτηση μονοπωλώντας την αγάπη μας και μας εμποδίζει ν’ αγαπήσουμε ολοκληρωτικά και χωρίς όρους το Θεό, το συνάνθρωπο και κατ’ επέκτασιν όλα τα όντα.

Η απελευθέρωση αυτή προϋποθέτει σκληρό αγώνα εναντίον των παθών, που μπορεί να κρατήσει και μια ολόκληρη ζωή. Περιέχει επίσης και μια παγίδα, τοποθετημένη όχι απ’ το Θεό, αλλά από τον εχθρό του ανθρώπινου γένους (το διάβολο) ή από τον εαυτό μας, που εύκολα παρασύρεται: η παγίδα είναι το ν’ αγωνιστούμε ενάντια στα πάθη με κίνητρο «να είμαστε δυνατοί», δηλ. υπηρετώντας και τροφοδοτώντας ένα απ’ αυτά τα πάθη, το χειρότερο, τον εγωισμό μας.

Ο αγώνας, όπως διδάσκεται στην πνευματική μας παράδοση, έχει αποτέλεσμα όταν γίνεται με ταπείνωση, ή μάλλον, για να είμαι πιο ακριβής, αποσκοπεί ακριβώς στην απόχτηση της ταπείνωσης, χωρίς την οποία δε μπορεί να υπάρξει εντός μας ούτε αγάπη ούτε φως. «Μία είναι η αρετή, η ταπείνωση», έλεγε ο Γέροντας Παΐσιος, «αλλά, επειδή δε θα το καταλάβετε, άντε, ας πω και την αγάπη»… Μόνο ο ταπεινός άνθρωπος μπορεί να πραγματοποιήσει όσα ζητάει ο Ιησούς στο κατά Λουκάν, κεφ. 6, που συνοψίζονται σε μια φράση: αγάπη στους εχθρούς και παραίτηση υπέρ των άλλων από τα δικαιώματά μας.

Ο κόσμος ποτέ δε θα συγχωρήσει τον Ιησού που δίδαξε τέτοια πράγματα – ποτέ δε θα Τον συγχωρήσει που αποκάλυψε στους ανθρώπους πως αυτός είναι ο δρόμος που οδηγεί στην πνευματική τελειότητα και μάλιστα πως αυτός ο δρόμος περνάει απ’ τη συνάντηση με τον ίδιο το Χριστό. Δεν τους άφησε να πιστεύουν πως η τελειότητα έρχεται αποχτώντας δύναμη, όπως για χιλιάδες χρόνια μας είχε παραπλανήσει ο όφις, ή πως έρχεται κάνοντας ατομικό αγώνα, με σκοπό καθαρά ατομικό, όπως μας παραπλανά τώρα.

Γιατί ο Χριστός, βλέπεις, είπε πως αυτός ο αγώνας γίνεται μέσα στην Εκκλησία, δηλαδή με την ένταξή μας στο πανανθρώπινο σώμα Του, όπου όλοι μαζί κι όχι κατά μόνας, στηρίζοντας ο ένας τους άλλους, κατευθυνόμαστε προς το Θεό (το Φως – ή μάλλον «το Φως που δεν είναι Φως και γνωρίζει το όνομά μας», όπως το χαρακτήρισε ο Νείλος Στράικερ, ο Αμερικανός βουδιστής ιερέας που έγινε ορθόδοξος χριστιανός μετά από ένα πολυήμερο χριστιανικό βίωμα).

Τα στοιχεία που περιέχει η εκκλησιαστική ζωή του χριστιανού (η θεία μετάληψη, η εξομολόγηση, η νηστεία, η προσευχή και ο εκκλησιασμός) είναι τα μέσα που παρέχει ο Χριστός στους ανθρώπους ως ενίσχυση στον αγώνα για την κάθαρση της καρδιάς. Και στη συνέχεια είναι τα μέσα για την εγκατάσταση μέσα μας της θείας χάριτος, δηλαδή της άκτιστης θείας ενέργειας, που σημαίνει εγκατάσταση του ίδιου του Χριστού (κατά Ιωάννην 14, 23) και φέρνει τον άνθρωπο στην τελειότητα.

Μήπως αυτά μοιάζουν με… βουδιστικά;

Ο ορθόδοξος δρόμος προς την τελειότητα (την αγιότητα, τη σωτηρία, τον παράδεισο – τρεις λέξεις για το ίδιο πράγμα) διαφοροποιείται από τους δρόμους που διδάσκει η σοφία των ανατολικών θρησκειών και οι διάσημες δυτικοποιημένες εκδοχές τους, κυρίως κατά τρία στοιχεία του:

Ο χριστιανός προσπαθεί ν’ ακολουθήσει το δρόμο που χάραξε ο Χριστός κι όχι να χαράξει ο ίδιος το δρόμο που προτιμά ή που θεωρεί ότι «του ταιριάζει». Έτσι πρέπει να γίνει, για να νικηθεί ο εγωισμός μας, που είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο, κατά τους Πατέρες ανυπέρβλητο χωρίς τη βοήθεια του Θεού.

Αν και η πνευματική πρόοδος μπορεί να συνοδεύεται από την παροχή «υπερφυσικών χαρισμάτων» που κάνουν κάποιον να είναι ιαματικός, διορατικός, αδέσμευτος από χώρο και χρόνο κ.π.ά., αλλά και να συνειδητοποιήσει την ενότητά του με όλα τα όντα και να μπορεί να επικοινωνήσει μαζί τους και να τα βοηθήσει με την προσευχή του κ.τ.λ., τα χαρίσματα αυτά θεωρούνται δώρα του Αγίου Πνεύματος κι όχι ανάδυση δικών μας εσωτερικών δυνάμεων, που μπορεί να γίνει και με απλή εξάσκηση, χωρίς ενότητα με το Θεό. Εξάλλου, κίνητρο του αγώνα δεν είναι καθόλου μια τέτοια πνευματική ανάπτυξη, αλλά ο πόθος του Χριστού.

Ο χριστιανός αγωνιστής είναι «εραστής του Χριστού», Αυτόν επιθυμεί και απορρίπτει κάθε άλλη υπόσχεση (ανώτερης συνειδητότητας, σοφίας, γνώσης, ευεργετικών δυνάμεων κ.τ.λ.), γιατί μπορεί να τον αποπροσανατολίσει.

Τέλος, οι χριστιανοί αγωνιστές και οι άγιοι χριστιανοί διδάσκαλοι γνωρίζουν πολύ καλά και προειδοποιούν τους ανθρώπους ότι μπορεί ένα πνευματικό βίωμα, εντελώς όμοιο με αγαθό και θεϊκό, να είναι στην πραγματικότητα δαιμονικό και απατηλό.

Διδάσκουν επίσης την αποφυγή τέτοιων παγίδων με την επιστήμη της «διάκρισης των πνευμάτων». Ίσως δεν είναι τυχαίο, που έχοντας αναπτύξει στο έπακρο αυτή την επιστήμη, απορρίπτουν τις μεθόδους τελειοποίησης των ανατολικών θρησκειών ως ατελείς, ενώ σε μερικές περιπτώσεις διακρίνουν και σκοτεινό υπόβαθρο.

Πηγή: αέναη επΑνάσταση

«Είστε οι πιο ταλαίπωροι, διότι όταν πετύχετε αυτό που θέλετε, δεν έχετε κανένα άλλο ιδανικό, μόνο το βάσανο της μαρξιστικής σκλαβιάς», είπε κάποτε ο Όσιος Παΐσιος σε κάποιους μαρξιστές.

Πηγή: Ακτίνες

ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΤΗΣ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗΣ

Κάτω από το Σχέδιο Νόμου παρέθεσαν μόνο τα σχόλια που ήταν ΥΠΕΡ του συμφώνου ελεύθερης συμβίωσης των ομοφυλοφίλων, και απέκρυψαν τα χιλιάδες αρνητικά και εξοργισμένα σχόλια .

Γιατί, άραγε; Μήπως οι εντολές είναι σαφείς; ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΨΗΦΙΣΤΕΙ !.. 

Ας αντέδρασε με ισχυρό λόγο, με επιχειρήματα, με ντροπή και βδελυγμία, το πλήθος των συμμετεχόντων στη δημόσια Διαβούλευση. Εκείνοι επέλεξαν ό,τι τους συνέφερε. Τότε γιατί η Διαβούλευση;  Προφανώς για να τηρηθούν και τα προσχήματα... Δυστυχώς οι διαβουλεύσεις χρησιμοποιούνται κατ' επίφασιν, διότι ποτέ δεν δημοσιεύουν, και ιδιαίτερα στα καυτά ζητήματα, στατιστική, πόσα σχόλια είναι αρνητικά και πόσα θετικά και αυτήν την υποχρέωση ατυχώς- και όχι αθώα- την έχει παραλείψει ο νόμος.

Αλλά φτάνει πια !  Τουλάχιστον ας μην εμπαίζουν και ας μην αγνοούν τους πολίτες όπως αγνόησαν 62% του  ΟΧΙ του ελληνικού λαού.

Για τους παραπάνω λόγους,

ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΥΜΕ ενώπιον κάθε αρμόδιας Αρχής την παραποιημένη χρήση αυτής της διαβούλευσης,

ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΥΜΕ στον ελληνικό λαό τον ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΗΘΩΝ ! ! !

Καλούνται στον ΑΓΩΝΑ ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ, για να σωθεί η Πατρίδα μας, τα ιδανικά μας, η Ελευθερία μας, η αξιοπρέπειά μας, τα παιδιά και οι οικογένειές μας από όλους αυτούς που αντιστρατεύονται τον Θεό και τον Νόμο Του.

Καλείται κάθε ευαισθητοποιημένος πολίτης, κάθε ένωση πολιτών να εκφράσουν θαρραλέα την αντίρρησή τους:

Σχετικά άρθρα:

Σύμφωνο Συμβίωσης Ὁμοφυλοφίλων: Δέν θά περάσει αὐτό τό ἀνοσιούργημα

Σχετικές κατηγορίες άρθρων:

1. Σύμφωνο Ελεύθερης Συμβίωσης- Επέκταση σε ομοφυλόφιλους

2. Γενετήσιος Προσανατολισμός και η Αλλαγή του

Για άλλη μια φορά, λίγες μέρες πριν από τα Χριστούγεννα, μάλιστα με την μορφή του κατεπείγοντος, επιχειρείται η ψήφιση ενός νομοσχεδίου παντελώς ξένου προς τα επικρατούντα ήθη, εντελώς ασυμβίβαστου προς την κοινή λογική, ιδιαίτερα προκλητικού για τον θεσμό της οικογένειας και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Ο σεβασμός στον κάθε άνθρωπο και τα βασικά δικαιώματά του είναι οφειλή των δημοκρατικών και πολιτισμένων κοινωνιών.  Η συμπάθεια σε όποιον δυστυχεί μέσα στην ασάφεια της ταυτότητας του φύλου του είναι ουσιώδης έκφραση της γνήσιας εκκλησιαστικής αγάπης και αντίληψης.

Κάθε όμως προσπάθεια νομιμοποίησης ή πολύ περισσότερο θεσμοθέτησης αντίθετων με την φύση επιλογών που προσβάλλουν την ανθρώπινη οντολογία, που υποτάσσουν εγωιστικά την ιερότητα της αναπαραγωγής στην ηδονική παθολογία των σεξουαλικών ορμών,  και τα απαράγραπτα χρηστά ήθη στον αλόγιστο εγωισμό των ανθρώπινων δικαιωμάτων αποτελεί αθέμιτη παρανομία που εκδικείται  τον άνθρωπο και καταλύει την κοινωνία.

Ελπίζουμε ότι αυτοί που είναι εντεταλμένοι να νομοθετούν και να εκφράζουν το λαϊκό αίσθημα θα ακούσουν την υπαρξιακή ανάσα του λαού που τους έδωσε την ψήφο του και δεν θα προσβάλουν το τίμιο κομμάτι του ασεβώντας στην αξιοπρέπειά του και τα χρηστά ήθη. Καμία κομματική πειθαρχία δεν επιτρέπεται να πνίξει την τίμια βουλευτική συνείδηση. Καμία Ευρωπαϊκή οδηγία δεν μπορεί βίαια να ασελγήσει στο ιερό σώμα της παράδοσης και της ιστορίας μας. Κανένα Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων δεν μπορεί να τιμωρήσει τη λογική, το ήθος, τον αυτοσεβασμό και την οικογενειακή ιερότητα.

Όταν η προσωπική δυστυχία από ανομία γίνεται απαιτητικό δικαίωμα, στη συνέχεια εξελίσσεται σε πανίσχυρο lobby, έπειτα σε παγκόσμια μόδα και καταλήγει σε διεθνή νομιμοποίηση και θεσμοθέτηση, τότε η πραγματική απειλή δεν είναι το ψέμα της λεγόμενης «ομοφοβίας», αλλά το παραλήρημα της άκριτης ομομανίας.

Ίσως μια ποιμαντική διαχείρισης της ιερής παρακαταθήκης του φύλου να αποτελούσε την δύσκολη αλλά ευλογημένη εναλλακτική πρόταση στην επιχειρούμενη νομική θεσμοθέτηση. Η Εκκλησία έχει πολλούς λόγους να καταδικάζει την εκτροπή, έχει όμως πολύ περισσότερους και πλούσια διδασκαλία για να αγκαλιάζει τους ανθρώπους και να την μετατρέπει σε θεραπευτική επιστροφή. Ίσως και η πολιτεία να έχει τους δικούς της λόγους να νομιμοποιεί την εκτροπή, έχει όμως πολύ περισσότερους για να την αποτρέψει.

Ίσως πάλι να είναι καιρός  να αποσυρθεί το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης και από τα ετερόφυλα ζευγάρια. Από εκεί άρχισε το κακό. Όσο για τα ομόφυλα άτομα, ο δρόμος είναι ένας∙ για όλους η υπομονή και για κάποιους η μετάνοια. Η δε κοινωνία μας, για να μπορέσει να αυτοσυντηρηθεί, χρειάζεται ταπεινή στροφή στον Θεό, πίστη, τόλμη και σοφία και λίγη εξυπνάδα...

Πηγή: Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαος

"Το σύμφωνο συμβίωσης είναι μια τελευταία ένδειξη της κρίσεως που υπάρχει στις ανθρώπινες σχέσεις"

"Το σύμφωνο επισημοποιεί αυτή την κρίση που ανέφερα! Έχουμε ανάγκη να μας προστατεύει ο νόμος, γιατί δεν εμπιστευόμαστε ο ένας τον άλλον, γιατί φοβόμαστε ο ένας τον άλλον και γιατί δεν είμαστε έντιμοι μεταξύ μας"

--ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΣ ΣΙΑΤΙΣΤΗΣ ΠΑΥΛΟΣ--

1) Λένε κάποιοι φίλοι πως το κράτος οφείλει να είναι ουδετερόθρησκο, να μην είναι θεοκρατικό ούτε χριστιανικό, για να είναι αντικειμενικό και να δίδει ίσα δικαιώματα που να τα απολαμβάνουν όλοι οι πολίτες του, χριστιανοί και μη, ετεροφυλόφιλοι ή ομοφυλόφιλοι. Οι Χριστιανοί θα πρέπει να δείχνουν σεβασμό στο πρόσωπο του άλλου και σε κάθε άνθρωπο ως εικόνα Θεού, ανεξάρτητα θρησκείας ή φύλου ή χρώματος;

Κατ' αρχάς δεν οφείλει να είναι ουδετερόθρησκο αλλά οφείλει να σέβεται τις υπόλοιπες Θρησκείες. Και αυτό καθιερώνεται από την αρχή της ανεξιθρησκίας που όντως ισχύει. Το Σύνταγμα του κράτους μας είναι στο όνομα της Αγίας Τριάδος. Αυτό το κάνει Θεοκεντρικό και βέβαια ΟΧΙ Θεοκρατικό. Αυτό σημαίνει πως εμπνέεται ελεύθερα από Χριστιανικές Αξίες που πηγάζουν από την πίστη του λαού μας και δεν τις επιβάλλει με Ισλαμικού τύπου διατάξεις.

Αυτό όμως δεν σημαίνει πως οποιαδήποτε κοινωνική ομάδα και πράξη είναι εξίσου αποδεκτά. Για παράδειγμα, οι σατανιστές δεν είναι αποδεκτοί επισήμως ως Θρήσκευμα, ούτε είναι θεμιτή και νόμιμη πρακτική η πολυγαμία, αν και είναι αποδεκτή από μια μεγάλη ομάδα (εκατοντάδων χιλιάδων) μουσουλμάνων και θα μπορούσε κάποιος να σκεφθεί αν καταπατούνται τα θρησκευτικά δικαιώματα τους...

Ο Χριστιανοί, πραγματικά, πρέπει να δείχνουν ανοχή στο πρόσωπο του οποιουδήποτε. Και στον ομοφυλόφιλο και στον πολύγαμο, τον κλέπτη και στον σατανιστή ακόμα. Αυτό, δεν σημαίνει πως πρέπει να τους ενισχύουμε στις πράξεις τους όμως. Εχθρός μας είναι η πράξη, όχι ο άνθρωπος. Δεν είναι σωστό να φυλακίζεται ένας ομοφυλόφιλος λόγω της αμαρτίας του και πράγματι αυτό δεν συμβαίνει. Δεν μπορεί κανένας να περιμένει από έναν ΧΡΙΣΤΙΑΝΟ (αν θέλει να λέγεται και να είναι τέτοιος) το να ψηφίσει μια διάταξη που όχι απλώς επιτρέπει μία αμαρτία, αλλά δίνει και πρόσθετες διευκολύνσεις μέχρι του σημείου να την αναγνωρίζει πλέον θεσμικά. Γιατί θα πρέπει να το κάνει αυτό ένας ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ πολιτικός; Γιατί θα πρέπει ένας Χριστιανός να δώσει διευκολύνσεις στην τέλεση αμαρτιών (οποιωνδήποτε αμαρτιών...); Δεν έχει δικαίωμα στην άποψη του; Δεν έχει δικαίωμα να πιστεύει πως κάτι τέτοιο είναι βλαπτικό για την κοινωνία και την οικογένεια; Μάλιστα όταν αυτό το μαρτυρεί όχι μόνο η Χριστιανική Πίστη, αλλά ΚΑΙ ΟΛΕΣ οι Αρχαίες Θρησκείες;

Βλέπουμε λοιπόν πως οι Χριστιανοί ενώ είναι υποχρεωμένοι να σέβονται το Πρόσωπο, (αμαρτωλό η μη) δεν είναι καθόλου υποχρεωμένοι να σέβονται την αμαρτία. Ένας Πνευματικός Πατέρας (απλός Ιερέας η Επίσκοπος) μπορεί να ασκήσει τα ανάλογα επιτίμια σε Χριστιανούς που δεν σέβονται την πίστη τους. Και το κάνουν αυτό όχι για να τιμωρήσουν, όχι για να φοβίσουν, αλλά για να θεραπεύσουν.

2) Λέει κάποιος φίλος: Μα είναι σωστό να επιβάλλουν ιεράρχες σε πολιτικούς το τι θα ψηφίσουν; 

Αν ήταν έτσι, τότε πραγματικά θα συμφωνούσαμε. Όμως δεν είναι. Τα επιτίμια ισχύουν ως θεραπευτικά μέσα για όλους τους Χριστιανούς. Πολιτικούς ή απλούς πολίτες. Όταν πράττεις κάτι αντίθετο με την Πίστη είναι στην ευχέρεια του Πνευματικού Πατέρα αν και πώς θα επιβληθούν τα κατάλληλα επιτίμια. Γιατί θα πρέπει οι πολιτικοί να αποτελούν εξαίρεση; Δεν θα ήταν άδικο προνόμιο ορισμένων; Βεβαίως και θα ήταν. Από την άλλη, δεν επιβάλλει κανένας στον πολιτικό να είναι Χριστιανός. Αν όμως Ο ΙΔΙΟΣ ΕΠΙΛΕΓΕΙ να είναι και να λέγεται Χριστιανός έχει υποχρεώσεις, όπως έχουν υποχρεώσεις ΟΛΟΙ οι πιστοί οπουδήποτε στον κόσμο. Αν θέλει να πράξει κάτι ενάντια στην πίστη του έχει δικαίωμα να πάψει να λέγεται και να είναι Χριστιανός και να ασπαστεί οποιαδήποτε άλλη πίστη. Αναφαίρετο δικαίωμα του και βασίζεται στην αρχή της ανεξιθρησκείας. Το να θέλει όμως ειδική μεταχείριση επειδή τυγχάνει πολιτικός δεν είναι ούτε δημοκρατικό ούτε Ορθόδοξο και δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε. Από την άλλη αν θέλει και να ψηφίζει αντιχριστιανικά νομοσχέδια και να μπορεί παράλληλα να αρπάξει την Χριστιανική ψήφο, τότε είναι απλά ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΑΠΑΤΕΩΝΑΣ. Δεν μπορούμε πάρα να χαρακτηρίσουμε έτσι κάποιον που υποκρίνεται πως είναι κάτι που δεν είναι, μόνο και μόνο για το εκλογικό συμφέρον.  Δεν του το επιβάλλει λοιπόν  ο (οποιοσδήποτε) Ιεράρχης, αλλά η Χριστιανική του πίστη, την οποία ελεύθερα επέλεξε.

Βλέπουμε πως όποιος Πολιτικός έχει καθαρή συνείδηση δεν αναγκάζεται σε τίποτα. Είτε είναι (πραγματικά) Χριστιανός είτε όχι. Μόνο ένας λαϊκιστής / απατεώνας έχει πρόβλημα. Αλλά αυτό δεν είναι πρόβλημα της Εκκλησίας.

3) Μα γιατί να επιβάλλουμε τις απόψεις μας σε μία μερίδα του κόσμου που δεν τις αποδέχεται; Δεν είναι δικαίωμα του άλλου να πράττει την αμαρτία; Αν λοιπόν δεν είναι πιστός ο  ομοφυλόφιλος γιατί να μην του επιτρέπουμε να πράξει όπως θέλει; δεν είναι αντιδημοκρατικό; Δεν είναι Θεοκρατικό;

Κατ' αρχάς μέσα σε μία οργανωμένη δημοκρατική κοινωνία υπάρχουν απόψεις που μας επιβάλλονται έτσι και αλλιώς. Για παράδειγμα, δεν μπορείς να σταθείς γυμνός στην πλατεία Αριστοτέλους (ή Συντάγματος) χωρίς να συλληφθείς. Δεν μπορείς να  πράξεις αιμομιξία (μιλάμε ανάμεσα σε ενηλίκους..). Δεν είναι νόμιμη η πολυγαμία. Όλοι αυτοί δεν έχουν δικαιώματα; Και όμως αυτά απαγορεύονται. Γιατί; Δεν είναι και αυτοί ελεύθεροι να πράξουν οτιδήποτε θέλουν; Γιατί φέρεστε "Ρατσιστικά" εναντίον τους και δεν αφήνετε π.χ. δύο αιμομίκτες να ζήσουν τον έρωτά τους; τι σας ενδιαφέρει εσάς; Ποιούς βλάπτουν εκτός από τους εαυτούς τους;

Το θέμα είναι πως σε αυτά τα ζητήματα η απάντηση είναι πάντα σχετική. Σχετική με την πίστη του καθενός. Αν κάποιος είναι Άθεος/Ανθρωπιστής μπορεί να πιστεύει πως και η αιμομιξία ακόμα είναι ανεκτή. Δεν μπορεί όμως ένας Άθεος εκκοσμικευμένος ανθρωπιστής να επιβάλλει την πίστη του αυτή στο σώμα του λαού, εάν αυτό δεν θέλει. Τέτοια έπρατταν σε σταλινικού ή μαοϊκού τύπου καθεστώτα. Όχι σε δημοκρατίες. Αυτό θέλουμε;

Υπάρχει λοιπόν η (νομική) έννοια των Χρηστών Ηθών. Αν κάτι έρχεται ενάντια σε αυτά, συνήθως απαγορεύεται. Γιατί θα πρέπει οι πολίτες να δεχτούμε ως απαράβατο και ιερό δικαίωμα να νομιμοποιηθούν πολιτικά ενώσεις ομοφύλων ανθρώπων που απολαμβάνουν πρωκτικό ή αιδοιακό έρωτα; Ποιος το ορίζει αυτό; Γιατί θα πρέπει όλοι να το αποδεχτούμε, χωρίς καμία αντίδραση ή αντιπαράθεση επιχειρημάτων; Γιατί τέτοιος δογματισμός, όταν όλοι αυτοί μας κατηγορούν εμάς τους Χριστιανούς σαν δογματικούς;

Το να θέλει μια μικρή πολιτική ολιγαρχία να επιβάλλει τις απόψεις της στην πλειοψηφία του κόσμου με ειρωνείες, με βρίσιμο («είστε φασίστες, όσοι διαφωνείτε») και απαξίωση της Χριστιανικής τους γνώμης, δείχνει το πόσο μακριά βρίσκονται από την έννοια της δημοκρατίας αλλά και του σεβασμού του λαϊκού αισθήματος.

Πριν μερικές μέρες έλαβε χώρα στην Κροατία σχετικό δημοψήφισμα (που προκάλεσαν ιδιώτες, μαζεύοντας υπογραφές! Παράδειγμα δημοκρατικής λειτουργίας!) για την νομιμοποίηση της ένωσης Ομοφύλων. Έχασαν οι υποστηρικτές τέτοιων ενώσεων. Έτσι λειτουργούν οι εύρυθμες κοινωνίες που θέλουν να δίνουν δικαίωμα στους πολίτες τους για το πώς θέλουν να οριστεί η κοινωνία τους. Εκεί το έπραξαν οι πολίτες γιατί μπορούσαν. Δεν περίμεναν από μία πολιτική ολιγαρχία όπως εδώ. Στις περισσότερες περιπτώσεις αποφεύγονται τέτοια δημοψηφίσματα με διάφορες δικαιολογίες γιατί οι υποστηρικτές των ενώσεων ξέρουν πως θα χάσουν και πανικοβάλλονται μπροστά στην λαϊκή βούληση.

Να προσέξουν οι ψευδοδημοκράτες (οι οποίοι κατά τα άλλα κόπτονται για τα δικαιώματα του λαού..), γιατί με το να αντιστέκονται στο δικαίωμα του λαού να ορίζει την δομή της κοινωνίας στην οποία μετέχει, με προφάσεις και αυθαίρετα πολιτικά δόγματα, μπορεί να τούς στρέψουν προς ακραία πολιτικά, νεοναζιστικού τύπου μορφώματα.

Θα είναι τότε υπαίτιοι για ένα σοβαρό έγκλημα υπονόμευσης της Δημοκρατίας μας.

Και καλό είναι να σταματήσουν να αναμασούν το θέμα της τάχα Θεοκρατίας. Γιατί σε χώρες όπως η Μολδαβία, η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι σε πλήρη συμφωνία με Άθεους, όπως το Κομμουνιστικό Κόμμα, για την μη νομιμοποίηση ενώσεων ομοφύλων. Δεν είναι θέμα Θεοκρατίας, αλλά θέμα σεβασμού των Χρηστών Ηθών. Δεν απαγορεύεται στους ομοφυλόφιλους να συνάπτουν σχέσεις μεταξύ τους. Δεν θεωρείται έγκλημα. Το να προσπαθούν όμως να επιβάλλουν τις αυθαίρετες απόψεις τους στο σύνολο της κοινωνίας, δείχνει πως εκείνοι είναι που προσπαθούν να επιβάλλουν δογματικά αθεϊστικές ουμανιστικές θέσεις. Το ίδιο είχε γίνει και επί σταλινισμού ή μαοϊσμού. Το να προωθείς εν αγνοία της κοινωνίας δογματικές μεταφυσικές θέσεις με ανθρωπολογικό υπόβαθρο, ενώ η πλειοψηφία δεν συμφωνεί, δεν είναι δείγμα δημοκρατικό, αλλά ολοκληρωτικό.

4) Μην συγκρίνετε την Ομοφυλοφιλία με την πολυγαμία ή την αιμομιξία. Δεν είναι το ίδιο. Δεν έχει τεθεί τέτοιο θέμα από κανέναν. Είναι ελάχιστες αυτές οι περιπτώσεις σε σχέση με τους ομοφυλόφιλους. Συζητάμε πραγματικά και όχι φανταστικά θέματα. Είναι αχυράνθρωπος το επιχείρημά σας. Αλλάζετε το θέμα της συζήτησης.

Γιατί δεν είναι το ίδιο; Για εμάς τους Χριστιανούς είναι. Είναι όλα αμαρτία. Είναι η άποψη μας και πρέπει να το σεβαστείτε, αν είστε αληθινά δημοκράτες, ακόμα και αν διαφωνείτε. Γράψαμε παραπάνω τους δημοκρατικούς λόγους για τους οποίους επιβάλλεται να γίνει αυτό.

Ειδικά η πολυγαμία είναι το θρησκευτικό δικαίωμα ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ ανθρώπων. Εκατοντάδων χιλιάδων στην Ελλάδα. Πώς και γιατί εσείς το θεωρείτε ως μη υπάρχον; Με ποιο δικαίωμα; Αν νομιμοποιηθούν ενώσεις ομοφύλων ανθρώπων που απολαμβάνουν πρωκτικό ή αιδοιακό έρωτα γιατί να μην νομιμοποιηθούν αιμομικτικές ενώσεις; Δεν είναι δικαίωμά τους; Επειδή είναι λίγες; Μα αυτός είναι ορισμός της μειονότητας! Αυτές δεν υποτίθεται πως υπερασπίζεστε;

Μήπως τελικά είναι αχυράνθρωπος το επιχείρημα περί Θεοκρατίας; Γιατί αν ίσχυε, θα απαγορευόταν καθολικά η Ομοφυλοφιλία όπως και η αιμομιξία. Οι περιπτώσεις αυτές είναι όλες παρόμοιες και δεν εξηγείτε ικανοποιητικά γιατί κάνετε διαχωρισμό. Η αλήθεια είναι πως υπάρχουν και -λίγοι σχετικά- που λένε για την νομιμοποίηση της πολυγαμίας ή/και της αιμομιξίας. Αυτοί -μέσα στην ανωμαλία τους - είναι περισσότερο συνεπείς με τα όσα λένε, τουλάχιστον. Εσείς κάνετε τέτοιες διακρίσεις πάνω σε τι βάση;

Η ατζέντα είναι γνωστή. Δυστυχώς. Πρώτα θα νομιμοποιηθούν οι ομόφυλες ενώσεις με τον ένα η τον άλλο τρόπο. Μετά θα νομιμοποιηθούν και άλλου είδους ενώσεις και τελικά η οικογένεια, θα αποτελεί νοσταλγικό παρελθόν. Θα γίνει σταδιακά και χωρίς καμία επικύρωση από τον λαό, από μία ολιγαρχική πολιτική ομάδα ακτιβιστών που υβρίζουν και κοροϊδεύουν όποιον έχει οποιαδήποτε άλλη άποψη περί του θέματος. Όταν ανοίξει η κερκόπορτα δεν υπάρχει τέλος στον κατήφορο.

Τα θέματα λοιπόν δεν είναι άσχετα μεταξύ τους αλλά πολύ σχετικά. Όποιος δεν το βλέπει μάλλον εθελοτυφλεί .

5) Η ομοφυλοφιλία δεν προκαλεί διάφορες ασθένειες ψυχικές και σωματικές όπως η αιμομιξία. Δεν είναι το ίδιο.

Και η πολυγαμία δεν προκαλεί κάτι, όμως και αυτή απαγορεύεται, παρ’ ότι έχουμε εκατοντάδες χιλιάδες μουσουλμάνων στην χώρα μας. Γιατί να μην νομιμοποιηθεί πρώτα η πολυγαμία, που έχει και χιλιάδες χρόνια ύπαρξης; Καταλαβαίνετε πως με την λογική αυτή βρίσκεστε σε μία επικίνδυνη οδό. Στο τέλος της μακράς διαδικασίας θα έχουμε κατάργηση της "κατ' οίκον Εκκλησίας", της οικογένειας. Είτε το παραδέχεστε είτε όχι.

Όσον αφορά την αιμομιξία τώρα: στα διάφορα ζευγάρια που πάσχουν από γενετικές ασθένειες ή είναι μειωμένης αντίληψης ή προβληματικής ψυχολογίας, δεν τους απαγορεύεται να συνάπτουν ενώσεις. Εσείς θεωρείτε όμως πως θα πρέπει να απαγορεύεται στα αιμομικτικά ζευγάρια; Γιατί; Αυτά δεν έχουν τα ίδια δικαιώματα; Όμως με την λογική σας, φτάνουμε σε προληπτική ευγονική, δηλαδή απόψεις που απηχούν τους ναζί. Είναι απίθανα ειρωνικό το πώς η απολυτοποίηση μιας άποψης μπορεί να οδηγήσει κάποιον στις ίδιες ατραπούς με τον Δρ. Μένγκελε, αρκεί να στηρίξει την δογματική του γνώμη. Και μάλιστα από ανθρώπους που ισχυρίζονται ότι το κάνουν στο όνομα της δημοκρατίας και των δικαιωμάτων των μειονοτήτων!

Αγαπητοί,  αν στους αιμομίκτες απαγορεύονται τέτοια δικαιώματα λόγω ασθενειών τότε γιατί στους έχοντες γενετικά κληρονομικές αλλά και ψυχικές παθήσεις  δεν θα πρέπει να απαγορεύονται επίσης τα ίδια δικαιώματα;  Θα συμφωνούσατε με μία τέτοια απαγόρευση; Γιατί τότε ορισμένοι συμφωνείτε με την απαγόρευση κατά των αιμομικτών; Και μάλιστα υπάρχει -με βάση την δική σας λογική- ακραία ρατσιστική αντίληψη εναντίον τους; Εσείς δεν θεωρείτε πως όλες οι μειονότητες - ακόμα και αν έρχονται ενάντια στα Χρηστά Ήθη - έχουν δικαίωμα να έχουν πολιτικές και θεσμικές διευκολύνσεις; Ορίστε λοιπόν. Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα. Γιατί δεν επιτρέπεται και στους αιμομικτικούς να έχουν τα ίδια δικαιώματα;

Τι λέει σχετικά ο νόμος, σύμφωνα με το άρ. 345 ΠΚ, όπως ισχύει σήμερα:

1. Η συνουσία μεταξύ συγγενών εξ αίματος, ανιούσας και κατιούσας γραμμής, τιμωρείται: α. ως προς τους ανιόντες με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών, αν ο κατιών δεν είχε συμπληρώσει το δέκατο πέμπτο έτος της ηλικίας του, με κάθειρξη αν ο κατιών είχε συμπληρώσει το δέκατο πέμπτο αλλά όχι το δέκατο όγδοο έτος της ηλικίας του, με φυλάκιση μέχρι δύο ετών αν ο κατιών έχει συμπληρώσει το δέκατο όγδοο έτος της ηλικίας του, β) ως προς τους κατιόντες, με φυλάκιση μέχρι δύο ετών, γ) μεταξύ αμφιθαλών ή ετεροθαλών αδελφών, με φυλάκιση μέχρι δύο ετών.

2. Συγγενείς κατιούσας γραμμής ή αδελφοί μπορούν να απαλλαγούν από κάθε ποινή, αν κατά το χρόνο της πράξης δεν είχαν συμπληρώσει το δέκατο όγδοο έτος της ηλικίας τους.

Να σας ενημερώσω, πως υπάρχουν συνάνθρωποί  μας που διεκδικούν το δικαίωμά τους στην αιμομιξία. Δικαστικώς. Γιατί να μην έχουν και αυτοί δικαίωμα -με βάση  την δική σας λογική- σε αναγνώριση;

Σύμφωνα με όσα αναφέρει η Εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ:

"Το δικαίωμά τους... στην αιμομιξία διεκδικούν δύο αδέλφια στη Γερμανία, τα οποία σε πείσμα των ποινικών διώξεων που έχουν υποστεί, δηλώνουν αποφασισμένα να προσφύγουν στη Δικαιοσύνη ζητώντας να ακυρωθεί ο νόμος που καθιστά την αιμομιξία έγκλημα.

Η τραγική ιστορία έχει συγκλονίσει την Γερμανική κοινή γνώμη.

Ο 29χρονος σήμερα Πάτρικ Στούμπινγκ υιοθετήθηκε σε ηλικία 4 ετών από οικογένεια Ανατολικοβερολινέζων και μόλις ενηλικιώθηκε βρήκε τη φυσική του οικογένεια. Ήταν όμως μια μοιραία συνάντηση, καθώς έτυχε να ερωτευθεί την αδελφή του, Σουζάνα, και να αποκτήσει μαζί της τέσσερα προβληματικά παιδιά: το ένα έχει δοθεί σε ανάδοχη οικογένεια και τουλάχιστον τα δύο πάσχουν από διανοητική αναπηρία εξαιτίας της αιμομιξίας.

«Θέλουμε να καταργήσουμε τον νόμο που θεωρεί την αιμομιξία έγκλημα» δηλώνει ο Στούμπινγκ, ο οποίος κινδυνεύει να ξαναμπεί στη φυλακή διότι συνεχίζει την αιμομικτική σχέση με την αδελφή του. «Δεν αισθανόμαστε ένοχοι για αυτό που συμβαίνει μεταξύ μας» αναφέρουν τα δύο αδέλφια σε κοινή τους δήλωση.

Ο Πάτρικ και η Σουζάνα συναντήθηκαν το 2000. Ο πατέρας τους είχε πεθάνει, ενώ η μητέρα τους Αν-Μαρί απεβίωσε από καρδιακή προσβολή, έξι μήνες μετά την επανένωση της οικογένειας. Το πένθος «έφερε πιο κοντά» τα δύο αδέλφια, τα οποία έκτοτε διώκονται ποινικώς. "

[Πηγή: Το Βήμα, ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ:  27/02/2007]

Ορίστε λοιπόν. Ιδού πεδίο δόξης λαμπρό για τους επίδοξους κυνηγούς -τάχα- ελευθεριών. Ξεχνούν κάτι αυτοί οι Κύριοι. Πως άλλο ελευθεριότητα και άλλο ελευθερία και πως κάθε κοινωνία έχει το ΑΝΑΦΑΙΡΕΤΟ δικαίωμα να αυτοπροσδιορίζεται στα θέματα ηθικής και κοινωνικών συμβάσεων. Αν τους το αφαιρέσει κάποιος παύει να είναι δημοκράτης, όπως και αν ονομάζει τον εαυτό του. Είναι σύμμαχος ενός ολοκληρωτισμού που είναι θέμα χρόνου να οδηγήσει σε (ναζιστικού τύπου) τερατογενέσεις. Όταν δεν σέβεσαι την δημοκρατία, θα έχεις επιπτώσεις.

6) Την δημοκρατία δεν την σέβεται όποιος δεν σέβεται τα δικαιώματα μειονοτήτων, όχι εμείς.

Το είπαμε και παραπάνω. Το να βαπτίζεις μια ολιγαρχία πολιτικών ως υπερήρωες υπερασπιστές μειονοτήτων, είναι ένας καλός τρόπος για να περάσεις θεσμικά οτιδήποτε,  χωρίς να ρωτήσεις αν ο λαός συμφωνεί. Μπορείς να περάσεις την πολυγαμία, την αιμομιξία ή οτιδήποτε άλλο θελήσεις και να αποκρύψεις πως ο σκοπός σου πίσω απ' όλα είναι να χτυπήσεις κοινωνικούς θεσμούς ΑΙΩΝΩΝ όπως η οικογένεια, ώστε σταδιακά να μετατρέψεις την κοινωνία σε ουμανιστική και εκκοσμικευμένη/αθεϊστική/καταναλωτική. Μετά θα είναι ευκολότερη η χειραγώγηση της. Αυτό μπορούμε να το ονομάσουμε και κοινωνική μηχανική.

Αν όμως είσαι πραγματικά δημοκράτης και όχι σταλινικού ή μαοϊκού τύπου πολιτικός, ΟΦΕΙΛΕΙΣ να έρθεις σε διάλογο με την κοινωνία ΚΑΙ ΜΟΝΟ αν αυτή συμφωνεί με τις απόψεις σου να τις προωθήσεις θεσμικά. Αλλιώς φαίνεται ξεκάθαρα ο ελιτισμός σου και η απαξίωση της λαϊκής κυριαρχίας. Μπορεί στα λόγια να θες να λέγεσαι δημοκράτης αλλά μόνο τέτοιος δεν είσαι. Αν πραγματικά ήσουν, φίλε μου, δημοκράτης, θα συμφωνούσες πως για να αλλάξει ο ορισμός των Χρηστών Ηθών, και εφόσον υπάρχουν αντιδράσεις, ο μόνος τρόπος είναι ένα δημοψήφισμα, όπως και στην Κροατία. Καθαρά πράγματα. Δημοκρατικά.

7) Δεν κοιτάτε καλύτερα το παπαδαριό σας που ζέχνει από ομοφυλόφιλους και προσπαθείτε να στερήσετε τα δικαιώματα τους; Κοιτάξτε τα του Οίκου σας πρώτα! Ο Χριστιανισμός είναι υπεύθυνος για τόσα εγκλήματα, δεν θα μας πείτε εσείς τι είναι δημοκρατικό.

Κατ' αρχάς, το να μιλάτε με υβριστικό τρόπο δεν σας τιμά. Αν έχετε αποδείξεις πως τάχα η πλειοψηφία στην Εκκλησία είναι ομοφυλόφιλοι, θα σας παρακαλούσαμε να τις αναφέρετε. Αλλιώς τα ίδια λένε για διάφορες ειδικότητες μέσα στην κοινωνία. Έχουμε ακούσει κανέναν να λέει πως δεν έχουν δικαίωμα οι ιατροί να ομιλούν επειδή παίρνουν φακελάκια; Ή, με την ίδια λογική, επειδή έχουν καταδικαστεί ορισμένοι πολιτικοί για σκάνδαλα, δεν θα έπρεπε να έχει κανένας πολιτικός γνώμη για τα οικονομικά; Επειδή κάποιοι ομοφυλόφιλοι κάνουν εγκλήματα θα πρέπει όλοι οι ομοφυλόφιλοι να αποκλείονται από τον δημόσιο λόγο; Επειδή πολλοί ομοφυλόφιλοι επικρατούν στα ΜΜΕ θα πρέπει να σιωπούν τα ΜΜΕ στο θέμα αυτό; Βλέπετε πού οδηγεί ο τρόπος σκέψης αν εφαρμοστεί και αλλού, και όχι μόνο στην Εκκλησία; Γιατί δύο μέτρα και δύο σταθμά; Γιατί δυστυχώς, η διδασκαλία της Εκκλησίας ελέγχει την συνείδηση μας και προσπαθούμε να βρούμε δικαιολογίες.

Ευφυολόγημα είναι αγαπητοί η θέση σας και δείχνει μάλιστα πως δεν συμπαθείτε και τους ομοφυλόφιλους, διότι είναι φανερά υποτιμητική η στάση σας. Εμείς τους αγαπάμε τους ομοφυλόφιλους, γι' αυτό και δεν ενισχύουμε περισσότερο την στάση τους. Αγαπάμε τον αμαρτωλό, όπου και να είναι, αλλά δεν αγαπάμε καθόλου την αμαρτία. Την αποστρεφόμαστε. Την θεωρούμε πνευματική ψυχασθένεια, όπως γενικά είναι ο εγωϊσμός και η φιλαυτία. Θα ήθελα να ήξερα αν κάποτε βρισκόταν ένοχος κάποιος ιερέας για κατοχή ναρκωτικών, με βάση την δική σας λογική, αυτό θα σήμαινε πως δεν θα έπρεπε να έχει γνώμη η Εκκλησία για το θέμα αυτό; Το ίδιο και για την κλοπή; Εμείς, ξαναλέμε, δεν απαγορεύουμε την πράξη. Δεν υπάρχει νόμος που να απαγορεύει αυτή την αμαρτία. Προβάλλεται καθημερινά από τα ΜΜΕ και δεν έχουμε σταματήσει κανέναν, διότι είμαστε ειρηνικοί. Έχουμε δικαίωμα όμως να κάνουμε ειρηνικό πολιτικό αγώνα και να καλέσουμε τους ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ πολιτικούς (όσοι θέλουν και επιθυμούν να λέγονται και να είναι Χριστιανοί, και όχι απλά να μαζεύουν τις ψήφους μας ως κοινοί απατεώνες...) να στηρίξουν τις κοινωνικές πεποιθήσεις και τα Χρηστά Ήθη που η πλειοψηφία του λαού επιθυμεί να ισχύουν. Όπως έχουμε ξαναπεί, άλλοι αδιαφορούν για την κοινωνική δυναμική των θέσεών τους. Όχι εμείς.

Όσον αφορά τα εγκλήματα του Χριστιανισμού, αυτά που συνέβησαν ήταν από πρόσωπα που δρούσαν ΑΝΤΙΘΕΤΑ στις επιταγές της πίστεως μας. Αλλά και πάλι, δεν συγκρίνονται (ποσοτικά ή ποιοτικά!) τα εγκλήματα αυτά με του ουμανιστικού αθεϊσμού! Εδώ μπορείτε να δείτε επίσημες στατιστικές.

Είναι ιδιαίτερο γνώρισμα των ολοκληρωτικών ιδεολογιών να δαιμονοποιούν ένα μέρος του πληθυσμού για να περάσουν τις θέσεις τους. Το έκαναν οι Ναζί με τους Εβραίους. Τώρα το κάνουν κάποιοι με τους Χριστιανούς. Μόλις κάποιος Χριστιανός υποστηρίξει την άποψη του είτε είναι φασίστας είτε ανώμαλος. Και δεν καταλαβαίνουν πως έτσι σπρώχνουν μια μερίδα κόσμου που δεν έχει τα αισθητήρια να διακρίνει, σε ακραίες πολιτικές ομάδες, στις οποίες καταφεύγουν γιατί είναι οι μόνοι που δέχονται -υποκριτικά- τις θέσεις τους. Και έτσι, όσοι αγνοούν την λαϊκή βούληση,  ενδυναμώνουν τέτοιες ακραίες ομάδες και γίνονται ηθικοί συναυτουργοί στο έγκλημα που θα εξελιχθεί σε λίγο μπροστά στα μάτια μας.

Είναι λυπηρό η ανθρώπινη αξιοπρέπεια κάποιων να σπιλώνεται μόνο και μόνο επειδή δεν δέχονται τα αυθαίρετα δόγματα μιας ουμανιστικής ολοκληρωτικής ανθρωπολογίας, που δεν καταδέχεται καν να δώσει φωνή στην κοινωνία για να διαφωνήσει με αυτούς.

8) Το σύμφωνο συμβίωσης δεν είναι γάμος! Αν ήταν γάμος θα διαφωνούσαμε και εμείς. Απλά δίνει μερικές διευκολύνσεις σε μία (αμαρτωλή έστω) μειονότητα. Γιατί δεν θέλετε να τους παρέχετε τις διευκολύνσεις αυτές;

Γιατί δεν είναι γάμος; Επειδή δεν το ονομάζουν έτσι; Μα το όνομα δεν είναι τίποτα. Αν προσέξετε τις διατάξεις, δίνουν στα ομόφυλα ζευγάρια τις ουσιαστικά ίδιες κοινωνικές  δυνατότητες με όσους συνάπτουν γάμο.  Σε νομικό και κοινωνικό επίπεδο τι άλλο χρειάζεται; Απλά δεν ονομάστηκε έτσι για να γίνει ευκολότερα αποδεκτό. Αργότερα θα γίνει και αυτό. Όπως συμβαίνει τώρα σε διάφορες χώρες (π.χ. Γαλλία). Εμείς δεν απαγορεύουμε στους Ομοφυλόφιλους να έχουν τις αμαρτωλές σχέσεις τους. Ο Θεός τους προειδοποιεί για το αποτέλεσμα των πράξεων τους. Αλλά και Εκείνος δεν τους σταματά.  Ούτε τους διευκολύνει όμως, οπότε δεν έχουμε εμείς δικαίωμα να κάνουμε κάτι τέτοιο. Αν βλέπεις πως ο αδελφός σου βαδίζει σε μονοπάτι προβληματικό που θα του δημιουργήσει ωδίνες τον προειδοποιείς, ακόμα και αν δεν έχεις το δικαίωμα να τον σταματήσεις. Δεν του διευκολύνεις τον δρόμο όμως, ώστε να πάει γρηγορότερα εκεί. Έτσι και εμείς οι Χριστιανοί, με την ψήφο μας και με το θάρρος της γνώμης μας θα υποστηρίξουμε όσα πηγάζουν από 20 αιώνες αγαπητικής διακονίας και κοινωνικής δράσης. Από Αγάπη.

Επίλογος

Αγαπάμε ΚΑΙ τους Ομοφυλόφιλους. Να το ξαναπώ: Τους Αγαπάμε. Τους θεωρούμε αδελφούς μας. Δεν τους καταδιώκουμε, και όποιος το κάνει ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ.

Ο Πνευματικός πόλεμος της Εκκλησίας ΔΕΝ είναι ενάντια στον αμαρτωλό. Είναι ενάντια στην ΑΜΑΡΤΙΑ.  Και ενώ δεν υπάρχει ΚΑΝΕΝΑΣ νόμος που να απαγορεύει την ομοφυλοφιλία και είναι ελεύθερος κάθε ομοφυλόφιλος αδελφός μας να ικανοποιήσει το πάθος του -αντίθετα στο τι λέει η Εκκλησία- δεν μπορούμε εμείς να τους παρέχουμε και διευκολύνσεις για να το ικανοποιούν ευκολότερα. Δεν μπορούμε, ως Χριστιανοί, να αναγνωρίσουμε θεσμικά τέτοιες δομές που δημιουργούν πολλά προβλήματα. Για τους παρόμοιους λόγους για τους οποίους δεν αναγνωρίζουμε την πολυγαμία ή την αιμομιξία ως νόμιμες ενώσεις.

Είναι θλιβερό, πως σήμερα ακόμα και σε πιστούς Χριστιανούς, πρέπει ορισμένες φορές να εξηγήσουμε τα αυτονόητα. Ακόμα και εκείνοι επηρεάζονται πολλές φορές από ολοκληρωτικού τύπου εκκοσμικευτικές ιδεολογίες που κρύβονται κάτω από το πέπλο του Ουμανισμού για να δικαιολογήσουν μη δημοκρατικές κοινωνικές παρεμβάσεις. Είναι τα επιχειρήματα τους όμορφα στα αυτιά και σαγηνεύουν ανθρώπους που δεν έχουν σκεφθεί περισσότερο.

Άλλοι απλά υβρίζουν και μέμφονται όποιον τους αντιμετωπίζει με επιχειρήματα. Θεωρούν a priori κάθε αντίθετη θέση με την δική τους φασιστική ή αντιδημοκρατική, ενώ την ίδια ώρα με ένα είδος ακατανόητης θρησκοληψίας κηρύττουν τα δόγματα του Θρησκευτικού τύπου ουμανισμού που τον θεωρούν αυτονόητα αποδεκτό απ' όλους. Έτσι πραγματικά γίνονται Θεοκράτες ενός είδους. Η Ουμανιστική εκκοσμικευμένη Θεολογία τους δεν διαφέρει πολύ στο ήθος από εκείνη που προσπάθησαν να επιβάλλουν καθεστώτα Ναζιστικού, Σταλινικού ή Μαοϊκού τύπου.

Μα πώς μπορεί ο Ουμανισμός να γίνει ολοκληρωτικός και απάνθρωπος; ρωτούν ορισμένοι. Δεν είναι αντίθετο προς τον ορισμό του; Δεν είναι κέντρο του Ουμανισμού ο Άνθρωπος;  Όντως είναι. Αλλά ποιός άνθρωπος; Το πώς ορίζεις τον άνθρωπο παίζει καίριο ρόλο. Αν ο ορισμός μας είναι αυθαίρετος και εσφαλμένος, θα οδηγήσει μαθηματικά σε μία εσφαλμένη και διεστραμμένη ζωή για τον άνθρωπο. Μια σκλαβιά. Ο λεγόμενος "Σοβιετικός Άνθρωπος" [http://en.wikipedia.org/wiki/New_Soviet_man] ήταν μια τέτοια προσπάθεια. Ο "Υπεράνθρωπος" των Ναζιστών [http://en.wikipedia.org/wiki/%C3%9Cbermensch] επίσης.

Όλα αυτά είχαν πηγή μια διεστραμμένη ερμηνεία της ανθρώπινης φύσεως που οδήγησε σε σκλαβιά. Ουμανισμοί ήταν. Οι οπαδοί τους θεωρούσαν πως είχαν ιδανικά και -σαν τους Φαρισαίους- έφταναν στην αυτοδικαίωση. Η προσπάθεια επιβολής των αξιών του ουμανισμού σε μεταφυσικό επίπεδο, είναι απλά μία σύγχρονη προσπάθεια, στο όνομα του καταναλωτισμού που καταναλώνει όχι μόνο προϊόντα αλλά και ανθρώπινες σχέσεις. Εμείς σε αυτό έχουμε να αντιτάξουμε τον Ανθρωπισμό στον οποίο κέντρο είναι ο Άνθρωπος ως εικόνα Θεού, ο τέλειος Θεάνθρωπος, ο Ιησούς Χριστός. Ο οποίος αγαπά και καταλαβαίνει όλους τους αμαρτωλούς: και τους ομοφυλόφιλους και εμάς τους πλεονέκτες και εμάς τους φιλάργυρους, τους εγωιστές. Όλους. Αλλά τους μιλάει με αγάπη και κατανόηση για να μπορέσουν να θεραπευτούν. Και δεν τους διευκολύνει στο να οδηγηθούν σε μονοπάτια, που όχι μόνο καταστρέφουν τον εαυτό τους αλλά σε βάθος χρόνου αλλοιώνουν και σημαντικές κοινωνικές δομές!

Πηγή: Ορθόδοξη Ομάδα Δογματικής Έρευνας, Ρωμνιός

Οι τελευταίες πληροφορίες από τις Βρυξέλλες επιμένουν ότι οι εταίροι και κυρίως το Βερολίνο είναι κάθετοι στην ανάγκη ενίσχυσης της φύλαξης των «εξωτερικών συνόρων της ΕΕ», αφού, αυτή την στιγμή, ελάχιστα μπορούν να πιέσουν την Άγκυρα, που ανοιγοκλείνει κατά πως θέλει την κάνουλα των μεταναστευτικών -και όχι μόνον προσφυγικών- ροών προς την Ευρώπη.

Μέσα σε αυτό το ασφυκτικό πλαίσιο που διαμορφώνεται, είναι εξαιρετικά δύσκολο για την ελληνική κυβέρνηση να προβάλει τις «ενστάσεις της» για την παραχώρηση της εθνικής κυριαρχίας της στην ευρωπαϊκή Υπηρεσία Συνοριοφυλακής και Ακτοφυλακής και την υποχρεωτική συνεργασία της με τρίτες χώρες, όπως η Τουρκία, στη διαχείριση συνόρων.

Ωστόσο, όλο το προηγούμενο διάστημα, η συμμετοχή της Αθήνας στη διαμόρφωση της πολιτικής για το προσφυγικό σε επίπεδο ευρωπαϊκών οργάνων και αποφάσεων, ήταν μηδαμινή αν όχι εντελώς απούσα, με αποτέλεσμα να έχει συμφωνήσει εκ των προτέρων σχεδόν σε όλα για τα οποία σήμερα διαμαρτύρεται.

Και το κυριότερο, να έχει de facto αποδεχτεί μονομερώς τον καθορισμό και περιορισμό των ελληνικών θαλασσίων συνόρων με την Τουρκία στα 6 ναυτικά μίλια, ενώ αυτά ουδέποτε έχουν καθοριστεί και συμφωνηθεί με την Άγκυρα, ύστερα από διαπραγματεύσεις, όπως ορίζει το Διεθνές Δίκαιο.

Πιο συγκεκριμένα:

Στο Ανακοινωθέν του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών, στο τέλος Νοεμβρίου, ομοφώνως οι πολιτικοί αρχηγοί κατέληξαν ότι:

(η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να αναγνωρίσει) «...ταυτοχρόνως ότι τα σύνορα της Ελλάδας είναι και σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα σύνορα αυτά καθορίζονται κυριάρχως από την Ελλάδα και φυλάσσονται κυριαρχως από την Ελλάδα. Άρα, οιαδήποτε συνεργασία κατά τη φύλαξη των ευρωπαϊκών συνόρων νοείται μόνον μεταξύ Ελλάδας και Ευρωπαϊκής Ένωσης, αποκλειομένων κοινών περιπολιών με την Τουρκία υφ οιανδήποτε μορφή. Μια τέτοια συνεργασία μεταξύ Ελλάδας και ΕΕ προϋποθέτει την ουσιαστική υποβοήθηση των ελληνικών αρχών από την FRONTEX, η οποία πρέπει να μετατραπεί σε πραγματική Ευρωπαϊκή Ακτοφυλακή...»

Ξαφνικά,  λοιπόν,  και σε ανώτατο πολιτικό επίπεδο «ξεπήδησαν» μονομερώς ελληνικά θαλάσσια σύνορα με την Τουρκία

Η φράση αυτή ανατρέπει απολύτως τα μέχρι τώρα ισχύοντα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, καθώς από το 1950 μέχρι πρότινος είναι επισήμως και διεθνώς γνωστό ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΘΟΡΙΣΜΕΝΑ ΚΑΙ ΣΥΜΦΩΝΗΜΕΝΑ θαλάσσια σύνορα με την Τουρκία, (πλην ενός σημείου στις εκβολές του Έβρου, ενός σημείου ΒΑ στο Καστελόριζο και στην περιοχή των Δωδεκανησίων με βάση τη Συνθήκη του 1947),καθώς ουδέποτε οι δύο χώρες άνοιξαν διαπραγματεύσεις για το θέμα αυτό..

(Ο μη καθορισμός κοινών ελληνοτούρκικων συνόρων αναφέρεται σε πολλαπλά επίσημα κρατικά έγραφα και των δύο πλευρών

Ενδεικτικώς αναφέρεται το ελληνικό έγγραφο στο ΝΑΤΟ 3 Αυγούστου1990 στο οποίο επισημαίνεται ότι δεν υπάρχουν θαλάσσια ελληνοτουρκικά σύνορα, αλλά και το ελληνικό άγραφο (Φεβρουάριος 2011) προς τον ΟΗΕ ότι δεν υπάρχουν θαλάσσια Ε/Τ σύνορα, αλλά και η τουρκική ΝΟΤΑΜ Α240 με την οποία η Άγκυρα δηλώνει ότι δεν υπάρχουν θαλάσσια σύνορα με την Ελλάδα,  αλλά και το επίσημο τουρκικό εγχειρίδιο Αεροπορικών Πληροφοριών,  σύμφωνα με το οποίο δεν υπάρχει κανένα είδος θαλασσίων συνόρων με την Ελλάδα.)

Αλλά σε ποια ακριβώς «σύνορα» αναφέρονται οι πολιτικοί αρχηγοί;

Η απάντηση ανιχνεύεται στη Σύνοδο Κορυφής της 15ης Οκτωβρίου,  όπου επισημοποιήθηκε το Σχέδιο Δράσης ΕΕ- Τουρκίας χωρίς καμία αντίρρηση της ελληνικής κυβέρνησης.

Στα συμπεράσματα της Συνόδου Κορυφής γίνεται σαφής αναφορά στην «Ενίσχυση της προστασίας των εξωτερικών συνόρων» (μεταξύ άλλων) «...με πλήρη σεβασμό στις ΕΘΝΙΚΕΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ των κρατών μελών... (και)... με την ενίσχυση των συζητήσεων για την ανάπτυξη ενός ευρωπαϊκού συστήματος συνόρων και ακτοφυλακής...»

Ο όρος «εθνικές αρμοδιότητες» στην περίπτωση των ελληνικών νήσων αναφέρεται στις αρμοδιότητες της ελληνικής ακτοφυλακής,  η οποία επιχειρεί φύλαξη, μέσα στα όρια των σημερινών ελληνικών χωρικών υδάτων, δηλαδή στα 6νμ.

Όμως τα σημερινά ελληνικά χωρικά ύδατα των 6νμ σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να συμπίπτουν με τα θαλάσσια ελληνοτουρκικά σύνορα, τα οποία δεν έχουν συμφωνηθεί ούτε καν χαραχθεί.

Επομένως, η «ταύτιση» των ευρωπαϊκών εξωτερικών θαλασσίων συνόρων με τα όρια άσκησης των ελληνικών εθνικών αρμοδιοτήτων, δηλαδή τα χωρικά ύδατα των 6νμ σημαίνει ότι εμμέσως και σιωπηλώς η Ελλάδα αποδέχεται μονομερώς ότι τα θαλάσσια σύνορα της με την Τουρκία είναι 6νμ, προκειμένου να «εξυπηρετηθούν» οι απολύτως πιεστικοί έναντι της Ελλάδας, αλλά έντρομοι πλέον εταίροι και κυρίως το Βερολίνο, απέναντι στην προσφυγική κρίση, καθώς δεν ελέγχουν τις προσφυγικές κάνουλες του κ Ερντογάν.

Αυτή η μονομερής ελληνική αποδοχή για τα εξωτερικά σύνορα συμπεριλαμβάνεται στο κείμενο της Κομισιόν για την ευρωπαϊκή Υπηρεσία Ακτοφυλακής και Συνόρων, που θα αποφασιστεί σήμερα στη Σύνοδο Κορυφής.

Ο μονομερής περιορισμός των ελληνικών θαλασσίων συνόρων στα 6νμ για τους σκοπούς της εξυπηρέτησης των προσφυγικών μηχανισμών «των ευρωπαϊκών εξωτερικών συνόρων», στην πράξη σημαίνει την κατάργηση της μέσης γραμμής στον καθορισμό των ελληνοτουρκικών θαλασσίων συνόρων ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία με απρόβλεπτες επιπτώσεις στην εθνική κυριαρχία, είτε αυτές αφορούν στο εύρος του FIR Αθηνών, αλλά και της περιοχής έρευνας και διάσωσης, στον καθορισμό της ΑΟΖ, αλλά ακόμα και στο δικαίωμα επέκτασης των χωρικών υδάτων στα 12νμ.

Εξ άλλου, ο οικειοθελής περιορισμός των ελληνικών θαλασσίων συνόρων στα 6νμ, (όσα δηλαδή και τα σημερινά χωρικά ύδατα της χώρας) και η εγκατάλειψη της μέσης γραμμής για τον υπολογισμό των κοινών ελληνοτουρκικών συνόρων, επί της ουσίας. .πριμοδοτεί την Άγκυρα με αύξηση των χωρικών υδάτων της σε βάρος της Ελλάδας και φυσικά οδηγεί σε περιορισμούς και παραχωρήσεις στην ελληνική εθνική κυριαρχία.

Μια πρώτη πρόγευση, όμως είχε ήδη η Αθήνα από τις αρχές Οκτωβρίου όταν παρουσιάστηκε από τους κκ Γιούνκερ και Ερντογάν το Σχέδιο Δράσης ΕΕ- Τουρκίας.  

Σε αυτό το σχέδιο,  με πονηρό τρόπο, η Άγκυρα αποκτούσε ξαφνικά το δικαίωμα να κάνει επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης σε απροσδιόριστη περιοχή «στη Θάλασσα του Αιγαίου»,(;) ενώ η σχετική αρμοδιότητα για SAR μέχρι τώρα έχει εκχωρηθεί διεθνώς στην Ελλάδα μέχρι τα ανατολικά όρια του FIR Αθηνών.

Επιπροσθέτως, το Σχέδιο Δράσης ΕΕ- Τουρκίας αναφέρεται σαφώς στην δέσμευση για « αναβάθμιση της συνεργασίας μεταξύ της τουρκικής και ελληνικής ακτοφυλακής» (το ίδιο ακριβώς είχε αναφέρει και ο πρωθυπουργός της Τουρκίας κ Νταβούτογλου στην κοινή συνέντευξη τύπου στην Άγκυρα με τον Έλληνα πρωθυπουργό Α. Τσίπρα).

Και όμως η ελληνική πλευρά ουδόλως αντέδρασε στο Σχέδιο Δράσης ΕΕ Τουρκίας, το οποίο υπερψήφισε μάλιστα στη Σύνοδο Κορυφής του Οκτωβρίου, στην οποία έδινε «αγώνα» μόνον για τα hot spot και την εγκατάσταση 50.000 προσφύγων στην Ελλάδα.

Είναι άγνωστο ακόμα, πως η Αθήνα,  χωρίς ενδελεχείς διαβουλεύσεις με τις Βρυξέλλες, και ορατά, για την ώρα ανταλλάγματα, συναίνεσε τόσο γρήγορα και απλά στον καθορισμό των «εξωτερικών συνόρων της ΕΕ» σε βάρος της εθνικής κυριαρχίας της χωρίς να εξεταστούν προηγουμένως και άλλες,  πιο «απλές» εναλλακτικές λύσεις.

Όπως για παράδειγμα, η ευρωπαϊκή Υπηρεσία Συνόρων να επιχειρεί στα εξωτερικά όρια των τουρκικών χωρικών υδάτων,  ώστε να περιορίζει τις βάρκες των λαθρεμπόρων και επομένως και τους αριθμούς προσφύγων προς τις ελληνικές – ευρωπαϊκές ακτές...

Πηγή: Liberal

Αὐτὴ εἶναι ἡ ἀλήθεια γιὰ τὸ πρόβλημα τῆς ὁμοφυλοφιλίας. Ὅλα τὰ ἄλλα εἶναι διαστρέβλωση καὶ συγκάλυψη τῆς ἀληθείας.

Πηγή: Ακτίνες

Ἦρθε ἡ ὥρα ποὺ πρέπει ὁ λαὸς νὰ δείξει τὸ διαµέτρηµα τῆς δύναµής του, νὰ κάνει γνωστὰ τὰ ὅριά του. Ἦρθε ἡ ὥρα ὅλοι µαζὶ νὰ πάρουµε στὰ χέρια µας τὶς τύχες µας. Ὅσο παραµένουµε ἀδρανεῖς, ὅσο µένουµε ὑποτελεῖς σὲ ἐσφαλµένες ἢ ἀβάσταχτες ἐπιλογές, τόσο καθιστοῦµε τὸν ἑαυτό µας συνυπεύθυνο στὸν ἀργὸ ἀλλὰ βέβαιο ὑπαρκτικὸ ἐκφυλισµό µας. Ἂν δὲν ξυπνήσουµε, τελειώσαµε. ∆ὲν θὰ ὑπάρχει συνέχεια!

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Πρὸς
Τοὺς εὐσεβεῖς χριστιανοὺς τῆς καθ᾿ ἡμᾶς ῾Ιερᾶς Μητροπόλεως

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

Μὲ πατρικὲς εὐχὲς καὶ τὴν ἐλπίδα τῆς ἀφύπνισης,
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ὁ Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς ΝΙΚΟΛΑΟΣ

Πηγή: Ἱερὰ Μητρόπολη Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς

Η υπόθεση των δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων, τα οποία καθημερινά προβάλλονται διότι καθημερινά δήθεν παραβιάζονται έχει πολύ βάθος...
1] Ο Γάμος είναι από αρχαιοτάτων χρόνων δεδομένος στην Ελλάδα. Αποτελεί συζυγία και συγκλήρωση του βίου παντός μεταξύ ενός άνδρα και μιας γυναίκας. Ο κοινός νομοθέτης έχει συμπήξει σε νόμο τα από τα αρχαία χρόνια κρατούντα στην ελληνική και στη χριστιανική παραγματικότητα και έχει κάνει περίληψη αυτών ευσύνοπτη και κατανοητή και τη διετύπωσε σε νόμο σεβόμενος το συλλογικό κεκτημένο, τον άγραφο νόμο, την τάση της πλειοψηφείας και τους κανόνες της Εκκλησίας. Αυτός είναι ο Γάμος, αυτή είναι η οικογένεια στην Ελλάδα.
2] Κάθε παρέκκλιση από αυτό το είδος γάμου είναι άγνωστη και αφύσικη για τον εθνικό Νομοθέτη, ο οποίος δεσμεύεται από την ιστορία και τις αρχές του τόπου. Η όποια εξαίρεση ποτέ δεν καταργεί τον κανόνα. Βολεύεται ίσως με κάποια διάταξη, ποτέ όμως δε νομιμοποιείται και δεν προβάλλεται, διότι αντίκειται στα χρηστά ήθη και τη δημόσια αιδώ. Έτσι ποτέ δεν πρέπει και δε θα λάβει δημόσια νομιμοποίηση και εμφάνιση στην Ελλάδα πχ η οπλοφορία, το εμπόριο των ναρκωτικών, η αιμομειξία, η παιδεραστία, η κτηνοβασία, ο γυμνισμός κλπ. Μπορεί κάποιες κοινότητες με το θάρρος της δημιουργίας ενώσεων και αντίστοιχων κομμάτων στην Ευρώπη να ζητούν Σύμφωνα Συμβίωσης, αλλά είναι τελείως απίθανο να εφαρμοστούν τέτοιες πρακτικές εδώ. Ο Νομοθέτης λαμβάνει υπόψη την επικρατούσα αντίληψη περί ζωής και οικογενείας και την επικρατούσα θρησκεία. Και αυτό είναι δίκαιο.
3] Αύριο ίσως να απαιτήσουν οι εν Ελλάδι μουσουλμάνοι άνδρες να παντρεύονται μικρά κορίτσια από 9 ετών και άνω, όπως γίνεται μετά φανών και λαμπάδων στις αραβικές χώρες, μια και η τελευταία σύζυγος του "προφήτη" ήταν 9 ετών ή να έχουν περισσότερες της μιας γυναίκες (πολυγαμία) ή να αποκεφαλίζουν δημόσια τους μοιχούς συμπατριώτες τους κλπ. Τι θα γίνει; Θα το επιτρέψει αυτό ο Κοινός Νομοθέτης και η Βουλή της Ελλάδος επειδή το λέγει το Κοράνι και ο Νόμος της Σαρία; Πως η Γαλλία απαγόρευσε τη μουσουλμανική μαντήλα στα Πανεπιστήμια; Την απαγόρευσε βάσει της δικής της άποψης περί ζωής και συμπεριφοράς μέσα στο λαϊκό κράτος της. Σαφώς υπάρχουν δικαιώματα που αίρονται χάριν του συνόλου.
4] Εμείς λοιπόν εδώ είμαστε Χριστιανοί Ορθόδοξοι από γενεάς εις γενεάν, το Σύνταγμά μας είναι καθιερωμένο από συστάσεως του Ελληνικού Κράτους στο όνομα της Αγίας Τριάδος, προστατεύεται το Ιερό Κείμενο της Αγίας Γραφής και οι Ιεροί Κανόνες της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, η παιδεία μας είναι χτισμένη και προσανατολισμένη πάνω στον ελληνοχριστιανικό πολιτισμό. Έχουν λοιπόν δικαίωμα όλοι οι Ορθόδοξοι χριστιανοί με όλες αυτές τις προϋποθέσεις και την παράδοση στην πλάτη τους όχι να στερήσουν το δικαίωμα της προσωπικής επιλογής κάποιου, αλλά έχουν το δικαίωμα να ακυρώρουν την απαίτηση αυτό να γίνει νόμος με ίσα δικαιώματα και δημόσια εμφάνιση και κατοχύρωση μέσα στην ελληνοορθόδοξη Κοινωνία, διότι κατά την άποψη των Νομοθετών και της πλειοψηφείας αυτό δεν θα συμβάλει θετικά στην ηθική αγωγή και συνείδηση των νέων και στα χρηστά ήθη που προστατεύονται από τους νόμους του Κράτους.
5] Τέλος, ας υποτεθεί ότι αύριο σχεδιάζεται νόμος για τα δικαιώματα των κτηνοβατών... Ασφαλώς τότε θα έχουν δικαίωμα να εκφράσουν την άποψή τους οι ζωοφιλικές οργανώσεις Ελλάδος... Τώρα λοιπόν που σχεδιάζεται το βδελυκτότερο νομοσχέδιο ενώπιον Θεού και ανθρώπων για να ψηφισθεί από τους βουλευτές μας, δηλ. τους βαπτισμένους εκπροσώπους της πλειοψηφείας των Ορθοδόξων Ελλήνων, στους οποίους μάλιστα δεν δώσαμε τέτοια εξουσιοδότηση, και το οποίο αν ψηφισθεί θα γκρεμίσει την ηθική υπόσταση της νεολαίας και της κοινωνίας, μαζί και με πολλά άλλα, και θα επιφέρει την οργή του Θεού, δεν έχει δικαίωμα να ομιλήσει η Εκκλησία, για τα βαπτισμένα μέλη της, βουλευτές και πολίτες, και για τις ψυχές για τις οποίες ο Χριστός έχυσε το Αίμα Του και να φανερώσει τους πνευματικούς κινδύνους και τις κοινωνικές ολέθριες συνέπειες αν ψηφισθεί το Σύμφωνο Συμβίωσης; Τί είναι η Ορθόδοξη Εκκλησία, μόνο για τα συσσίτια και τα κλινοσκεπάσματα; Δεν έχει το δικαίωμα να αρθρώσει λόγο για τη ζωή και την Πατρίδα στην οποία έδωσε από παλιά και πνεύμα και χρήμα και αίμα;

Αναφορικά με το σχέδιο νόμου «Σύμφωνο Συμβίωσης, άσκηση δικαιωμάτων, ποινικές και άλλες διατάξεις», που θα συζητηθεί σήμερα στη Διαρκή Επιτροπή της Βουλής της οποίας είσθε μέλος, σάς αποστέλλουμε το Δελτίο Τύπου που εξέδωσε η ΑΣΠΕ για το θέμα αυτό στις 20/11/2015.

Προς                                                                                                 

Τους Αξιοτίμους κ.κ. Βουλευτές

Μέλη της Διαρκούς Επιτροπής Δημόσιας Διοίκησης,

Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης

Ενταύθα

Αξιότιμε/η Κύριε/α Βουλευτά.

Αναφορικά με το σχέδιο νόμου «Σύμφωνο Συμβίωσης, άσκηση δικαιωμάτων, ποινικές και άλλες διατάξεις», που θα συζητηθεί σήμερα στη Διαρκή Επιτροπή της Βουλής της οποίας είσθε μέλος, σάς αποστέλλουμε το Δελτίο Τύπου που εξέδωσε η ΑΣΠΕ για το θέμα αυτό στις 20/11/2015.

Με εκτίμηση,

Για την ΑΣΠΕ

----

Η ΑΣΠΕ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΕΤΑΙ ΕΝΤΟΝΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΠΟΝΕΙΔΙΣΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ

ΤΟΥ «ΣΥΜΦΩΝΟΥ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ»  ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ, ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ

Η Ανωτάτη Συνομοσπονδία Πολυτέκνων Ελλάδος, που εκπροσωπεί Πανελλαδικά τις 205.000 και πλέον πολύτεκνες οικογένειες, διαμαρτύρεται έντονα για το επονείδιστο Νομοσχέδιο «ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ», που προωθεί στη Βουλή προς ψήφιση το Υπουργείο Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, με το οποίο προτίθεται να επεκτείνει την ισχύουσα ήδη νομοθεσία και στα λεγόμενα «ομόφυλα ζευγάρια».

Η συγ(Κυβέρνηση), μη μπορώντας να αντισταθεί, συμμορφώνεται στις επιταγές της ηθικά και πνευματικά παραπαίουσας Ευρώπης και με το νομοσχέδιο αυτό ανατρέπει καθ’ ολοκληρία τις αξίες, τα ιδανικά και τις παραδόσεις της Ελληνικής κοινωνίας

Σύμφωνα με τον ορισμό του νομομαθούς Ρωμαίου Μοδεστίνου , ο θεσμός του γάμου αποτελεί: «ανδρός και γυναικός συνάφεια και συγκλήρωση του βίου δια παντός, Θείου τε και ανθρωπίνου δικαίου κοινωνία».

Με το νομοσχέδιο ο θεσμός του γάμου αντιμετωπίζεται θεσμικά και μόνο ως δικαιοπρακτική ενέργεια που ρυθμίζει τις σχέσεις των μερών και αποϊεροποιείται πλήρως.

Με το υπό ψήφιση νομοσχέδιο μεταβάλλεται το τιμιότατο ανθρώπινο πρόσωπο σε χρηστικό αντικείμενο και καθίσταται  εμφανής η προσπάθειά του να υποκατασταθεί ο ιερός θεσμός του γάμου με νομικές προβλέψεις που προσπαθούν να αντιμετωπίσουν την κακοδαιμονία του ισχύοντος νομικού πλαισίου.

Η ΑΣΠΕ δεν απορρίπτει από την κοινωνία τα άτομα εκείνα που η μη ομαλή φυσιολογία του σώματός τους και ενδεχομένως και διάφορες κοινωνικές συνθήκες τα οδήγησαν σε πορεία ζωής διαφορετική απ’ αυτή των φυσιολογικών ανθρώπων εξαιτίας της γενετήσιας διαστροφής  τους.

Καταδικάζει όμως το ολίσθημα του Υπουργείου γιατί επιχειρεί νομοθετικά να απαξιώσει και να υποβιβάσει την ανθρώπινη φύση, την προσωπικότητα και την αξιοπρέπεια  του ατόμου και να εκμηδενίσει τον υψηλό και θεοϊδρυτο θεσμό της οικογένειας, που στηρίζεται στο τρίπτυχο (άρρεν + θήλυ + παιδιά).

Με το νομοσχέδιο αυτό ολοκληρώνεται θεσμικά από το Ελληνικό Κοινοβούλιο η ανατροπή της ανθρώπινης οντολογίας και φυσιολογίας, φαλκιδεύεται η ανθρώπινη  αξιοπρέπεια και απενοχοποιείται η παράχρηση των σωματικών οργάνων του ανθρώπινου είδους και επιχειρείται  να μεταβληθεί ο εν τιμή δημιουργηθείς άνθρωπος σε βοσκηματώδη ύπαρξη.

Η ΑΣΠΕ καλεί όλους του Βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου και τους αρμοδίους Φορείς να μην ενδώσουν στην ψήφιση του επονείδιστου αυτού νομοσχεδίου.

Από το Γραφείο Τύπου της ΑΣΠΕ

Πηγή: Ανωτάτη Συνομοσπονδία Πολυτέκνων Ελλάδος

Ἡ κατάθεσι στό Ἐθνικό Κοινοβούλιο καί ἡ συζήτηση στήν ἁρμόδια Ἐπιτροπή τοῦ Βουλῆς καί μάλιστα μέ τήν διαδικασία τοῦ ἐπείγοντος πού κατά τήν Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ πρέπει νά ἔχει ψηφισθῆ πρό τῶν Χριστουγέννων, τοῦ νομοσχεδίου «Σύμφωνο συμβίωσης καί ἄλλες διατάξεις» μέ τήν σύμφωνη κατ’ἀρχάς γνώμη τῆς πλειοψηφίας τῆς ἀντιπολιτεύσεως (Νέα Δημοκρατία, Δημοκρατική Συμπαράταξη, Ποτάμι, Ἕνωση Κεντρώων) μέ τό ὁποῖο θεσμοθετεῖται πλέον «ἐκφαντορικῶς» ἡ ἀνατροπή τῆς ἀνθρώπινης ὀντολογίας καί φυσιολογίας καί προβάλλεται ὡς ἔννομο ἀγαθό πού δεῖται ἐννόμου προστασίας ἡ παράχρησι τοῦ ἀνθρωπίνου σώματος καί ἡ παράνοια τῆς ἀντιαισθητικῆς μιμήσεως τοῦ ἑτέρου φύλου καί ἡ ψυχοπαθολογική ἐκτροπή ἐκ τῆς ὑγιοῦς ἀνθρωπίνης σεξουαλικότητος πού ἀποτελεῖ ἐφαλτήριο τῆς συνδημιουργίας μέ τόν Θεό, ἐγκαινιάζει μέ τόν πλέον ἐπίσημο τρόπο τόν κρατικό διωγμό τῆς ἀμωμήτου Πίστεώς μας. Ὅσοι ἐκ τῶν Ἐκκλησιαστικῶν Προσώπων δέν τό ἔχουν ἀντιληφθεῖ, ἔχουν ἀνάγκη πολλῆς προσευχῆς καί δυστυχῶς θά τό ἀντιληφθοῦν ἐπώδυνα λίαν προσεχῶς.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Ἀκτὴ Θεμιστοκλέους 190, 185 39 ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ, Τηλ. +30 210 4514833, Fax +30 210 4518476 e-mail:impireos@hotmail.com

Ἐν Πειραιεῖ τῆ 16ῃ/12/2015

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν

Ἡ κατάθεσι στό Ἐθνικό Κοινοβούλιο καί ἡ συζήτηση στήν ἁρμόδια Ἐπιτροπή τοῦ Βουλῆς καί μάλιστα μέ τήν διαδικασία τοῦ ἐπείγοντος πού κατά τήν Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ πρέπει νά ἔχει ψηφισθῆ πρό τῶν Χριστουγέννων, τοῦ νομοσχεδίου «Σύμφωνο συμβίωσης καί ἄλλες διατάξεις» μέ τήν σύμφωνη κατ’ἀρχάς γνώμη τῆς πλειοψηφίας τῆς ἀντιπολιτεύσεως (Νέα Δημοκρατία, Δημοκρατική Συμπαράταξη, Ποτάμι, Ἕνωση Κεντρώων) μέ τό ὁποῖο θεσμοθετεῖται πλέον «ἐκφαντορικῶς» ἡ ἀνατροπή τῆς ἀνθρώπινης ὀντολογίας καί φυσιολογίας καί προβάλλεται ὡς ἔννομο ἀγαθό πού δεῖται ἐννόμου προστασίας ἡ παράχρησι τοῦ ἀνθρωπίνου σώματος καί ἡ παράνοια τῆς ἀντιαισθητικῆς μιμήσεως τοῦ ἑτέρου φύλου καί ἡ ψυχοπαθολογική ἐκτροπή ἐκ τῆς ὑγιοῦς ἀνθρωπίνης σεξουαλικότητος πού ἀποτελεῖ ἐφαλτήριο τῆς συνδημιουργίας μέ τόν Θεό, ἐγκαινιάζει μέ τόν πλέον ἐπίσημο τρόπο τόν κρατικό διωγμό τῆς ἀμωμήτου Πίστεώς μας. Ὅσοι ἐκ τῶν Ἐκκλησιαστικῶν Προσώπων δέν τό ἔχουν ἀντιληφθεῖ, ἔχουν ἀνάγκη πολλῆς προσευχῆς καί δυστυχῶς θά τό ἀντιληφθοῦν ἐπώδυνα λίαν προσεχῶς.
Ὁ πόλεμος κατά τῆς ἀληθοῦς Πίστεως εἶναι βέβαια διαχρονικός ἀπό τίς δαιμονικές δυνάμεις ἀλλά τουλάχιστον στήν αἱματοπότιστη ἀπό αἷμα μαρτύρων καί ἡρώων χώρα μας -πού νά ἐφαντάζοντο γιά ποιούς ἐπιγόνους μαρτυροῦσαν!- ἐτηροῦντο ἀπό τούς κυβερνῶντες κάποια προσχήματα. Τό σχέδιο ὅμως τοῦ Διεθνιστικοῦ Σιωνιστικοῦ τέρατος, ὅταν στό Ἰσραήλ δέν τολμᾶ κανείς νά συζητήση ἕνα τέτοιο θέμα, πού ἄρχισε μέ τήν Κυβέρνηση τοῦ συμφοιτητοῦ μου Κώστα Καραμανλῆ καί τήν εἰσαγωγή στήν ἔννομη τάξη τοῦ συμφώνου συμβίωσης μεταξύ ἑτεροφύλων (ὑπουργός Χατζηγάκης) προσέφερε τήν αἰτιολογική βάσι στό Εὐρωπαϊκό Δικαστήριο Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων νά καταδικάση τή Χώρα μας γιά παραβίασι τῶν ἀρχῶν τῆς ἰσότητος, συνεχίστηκε ἀπό τήν συγκυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας-ΠΑΣΟΚ τῶν κ.κ. Σαμαρᾶ-Βενιζέλου μέ τόν Ἀντιρατσιστικό Νόμο (4285/2014) πού θεσμοθέτησε ἕτερο γενετήσιο προσανατολισμό πέραν τοῦ κατά φύσιν (ὑπουργός Ἀθανασίου), ὁλοκληρώνεται ἀπό τήν συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ (ὑπουργός Παρασκευόπουλος) μέ τήν σύμψηφο γνώμη τῆς συντριπτικῆς πλεοψηφίας τῆς Ἀντιπολιτεύσεως καί παραμένει μόνο τό θέμα τῆς «τεκνοθεσίας» πού ἀντικατέστησε τόν ὀρθό ὅρο υἱοθεσίας γιά προφανεῖς λόγους καί πού θά εἶναι τό ἀμέσως ἑπόμενο βῆμα, γιά τήν ἀποδόμηση στίς συνειδήσεις τῶν ἀνθρώπων καί εἰδικά τῶν νέων τῆς ἀξίας τῆς κατά φύσιν οἰκογενείας, τοῦ μόνου ἀληθοῦς κυττάρου τῆς κοινωνίας.
Μία ἁπλή ἀνάγνωσι τῶν ἄρθρων τοῦ νομοσχεδίου μέ τήν αὐστηροποίηση τῶν διατάξεών του (λ.χ. ἡ διάλυσι προβλέπει τήν ἐπίδοσι διά δικαστικοῦ ἐπιμελητοῦ) ἐξισώνει τό σύμφωνο συμβίωσης πρός τήν ἔννοια τοῦ λεγομένου πολιτικοῦ γάμου καί ἀποδεικνύει περίτρανα ὅτι ὅλος αὐτός ὁ σχεδιασμός ἔγινε γιά τό γκρέμισμα τῆς ἐννοίας τῆς οἰκογενείας, ὅπως ὁ Δημιουργός Θεός τῆς ἀνθρώπινης φυσιολογίας ἔχει καθωρίσει, γεγονός πού ἐπεσήμανε εὐστόχως ὁ Γεν. Γραμματέας τοῦ ΚΚΕ κ. Δημήτριος Κουτσούμπας στόν τηλεοπτικό δίαυλο Mega σήμερα.
Τό φοβερό ὅλης αὐτῆς τῆς τραγικότητος εἶναι, ὅτι κανείς οὔτε πνευματικός ἄνθρωπος, οὔτε ἁρμόδιος ἐπιστήμων, οὔτε πολιτικός ἄνδρας ἤ γυναίκα δέν θέλησε νά καταδείξη τήν ἀληθινή φύσι αὐτοῦ τοῦ ἀνοσιουργήματος, πού εἶναι ἡ νομική ἀναγνώρισι τῆς παραχρήσεως τοῦ ἀνθρωπίνου σώματος ἀπό τίς πρακτικές τῆς ὁμοφυλοφιλίας καί ἡ ἀνατροπή τῆς ἀνθρώπινης ὀντολογίας πού ἔχουν ὡς ἐπίχειρα τρομακτικές ἀσθένειες, ἀφόρητο πόνο καί ἀκόμη τόν ἴδιο τόν θάνατο. Σέ πρόσφατη ἡμερίδα τῆς Στοματολογικῆς Ἑταιρείας Ἑλλάδος, στό Εὐγενίδειο Ἵδρυμα πού παρέστην, ὑπῆρξαν ἐπίσημες ἰατρικές ἀνακοινώσεις γιά τήν τρομακτική αὔξησι τοῦ καρκίνου τοῦ στόματος σέ ποσοστό 80% ἀπό τήν δράσι τοῦ ἰοῦ τῶν ἀνθρωπίνων θηλωμάτων πού προέρχεται ἀπό τόν γενετήσιο χῶρο. Εἶναι ἀπάνθρωπες οἱ πρακτικές τοῦ σοδομιτισμοῦ γιά τήν ψυχοσωματική ὑγεία τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου καί δέν ἀποτελεῖ ὅπως ψευδέστατα ἰσχυρίζονται οἱ κυβερνῶντες, ἀνθρώπινο δικαίωμα ἡ θεσμοθέτησι αὐτῆς τῆς ἀνειπώτου φρίκης αἰσχρότητος, γιατί δέν συνδέεται μέ τήν ἀνθρώπινη φύσι ἀλλά ἀποτελεῖ ψυχοπαθολογική ἐκτροπή ἀπό αὐτήν, ὅπως μέχρι τό 1970 ἡ παγκόσμια ἰατρική κοινότης, ἐδέχετο καί ὅπως ἡ Νομική ἐπιστήμη διδάσκει (βλ. «Τά περί τό γενετήσιο ἔνστικτο ἐγκλήματα» Γ.Ἀ. Μαγκάκη, Ἀθήνα 1975) καί μετά μέ ἐξαγορά συνειδήσεων καί ἄφθονο χρῆμα ἀπό τό παγκόσμιο Σιωνιστικό λόμπυ ἡ ψυχοπαθολογική ἐκτροπή ὀνομάστηκε ἁπλή «διαφορετικότητα» γιά νά χωματοποιηθοῦν οἱ ἄνθρωποι καί νά ἀποβοῦν «χρήσιμοι ἠλίθιοι» γιά τήν καταδολίευση τῆς ἐλευθερίας τους.
Ἐπικαλοῦνται ἀνερυθρίαστα οἱ κυβερνῶντες τήν Εὐρωπαϊκή ὁμοφωνία στό συγκεκριμένο ζήτημα ἀλλά ἀποκρύπτουν ὅτι ἡ μεταχριστιανική Εὐρώπη ἔχει «εἰσοδεύσει» στήν χώρα τῶν «Σοδόμων καί Γομόρων» ἀφοῦ προσφάτως τό Γερμανικό κοινοβούλιο (Bundestag) συνεζήτησε σχέδιο νόμου γιά τήν ρύθμισι τῆς κτηνοβασίας καί τήν ἀλλαγή τοῦ ἰσχύοντος νομοθετικοῦ πλαισίου πού τήν ἐπιτρέπει μέ ἀντιμέτωπη τήν ZETA τοῦ Μίχαελ Κίοκ, ὀργάνωση ὑπεράσπισης τῶν δικαιωμάτων τῶν κτηνοβατῶν, πού κατ’ αὐτήν ἀνέρχονται σέ 100.000 Γερμανούς πολίτες. Εἶναι σημαντικό ὅτι σέ ἄρθρο πού δημοσιεύθηκε στήν ἑλβετική ἐφημερίδα Le Matin ἡ ἐκπρόσωπος τοῦ παραρτήματος Βερολίνου τῆς Ὁμοσπονδίας ἐναντίον τοῦ βιασμοῦ τῶν ζώων BMT κ. Claudia Lotz ἀνέφερε ὅσο ἀπίστευτο καί κτηνῶδες εἶναι, ὅτι σέ ὅλα τά εἴδη ζώων ὑπάρχουν θύματα βιασμοῦ ἀπό ἀνθρώπους καί ὅτι στό καταφύγιο τῆς Βρέμης τήν «Κιβωτό τοῦ Νῶε» ἔχουν φιλοξενήσει καί περιθάλψει πολλά κακοποιημένα ζῶα.
Τό «προοδευτικό» καί «δημοκρατικό» αὐτό σύστημα συμπληρώνει μέ ἐκκωφαντικό τρόπο ἡ «δημοκρατική» λειτουργία τοῦ παιδοφιλικοῦ κόμματος στήν Ὀλλανδία PNVD, πού μέ ἀπόφαση τοῦ τοπικοῦ Δικαστηρίου τῆς Χάγης ἡ Ὀλλανδική Κυβέρνηση τό ἀνεγνώρισε ἐπίσημα καί βέβαια θεώρησε «συννόμους καί ἐντός συνταγματικοῦ τόξου» τούς βασικούς στόχους τοῦ συγκεκριμένου κόμματος πού εἶναι οἱ ἀκόλουθοι: «Νομιμοποίηση της σεξουαλικής επαφής μεταξύ ενηλίκων και ανηλίκων από 12 ετών. Νομιμοποίηση της κατοχής παιδικού πορνογραφικού υλικού για προσωπική χρήση. Κατάργηση κάθε νομοθεσίας που απαγορεύει την σεξουαλική επαφή μεταξύ ανθρώπων και ζώων».
Ἡ ὁμοφυλοφιλία εἶναι ἡ παρά φύσι ἀσέλγεια τήν ὁποία τό ποινικό μας δίκαιο κολάζει ὡς ἔγκλημα μέ τό ἄρθρο 347 τοῦ ΠΚ καί ἑπομένως μετά τήν θεσμοθέτηση αὐτοῦ τοῦ καταπτύστου νομοθετήματος θά πρέπει νά μεταβληθῆ καί ὁ νομικός μας πολιτισμός, διότι στό συγκεκριμένο ἄρθρο διώκεται τό κακούργημα ὅταν διαπράττεται καί μέ ὑπεξούσιο πρόσωπο. Τί θά γίνει λοιπόν ἐάν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης ἕνας ἐργοδότης μέ τόν ὑπάλληλό του;
Εὐστόχως τό περιοδικό τοῦ Συλλόγου «Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Βαπτιστής» διερωτᾶται: «Ἡ σχιζοφρένεια εἶναι ἀνθρώπινο δικαίωμα; Ἡ κλοπή εἶναι ἀνθρώπινο δικαίωμα; Τά ναρκωτικά εἶναι ἀνθρώπινο δικαίωμα; γιατί συμβαίνουν στήν κοινωνία μας» Ὑπάρχει ὅμως ἐχέφρων ἄνθρωπος καί μή ἐθελόδουλα ἐξαρτημένος πού νά προτείνει τήν θεσμοθέτησή τους;
Ὁ πόλεμος κατά τῆς ἀμωμήτου Πίστεως καί ὁ διωγμός της ἄρχισαν ἐπίσημα καί στή χώρα μας καί καλούμεθα ὡς παιδιά τῶν ἁγίων καί μαρτύρων καί ἡρώων τῆς Πίστεώς μας νά μιμηθοῦμε τό δικό τους μοναδικό Σταυροαναστάσιμο καί μαρτυρικό παράδειγμα. Θά μᾶς ὑβρίσουν χυδαῖα ὅπως τόν πολιό καί ἀγωνιστή Σεβ. Μητροπολίτη Καλαβρύτων κ. Ἀμβρόσιο πού ἐξέφρασε τόν ἀποτροπιασμό του γιά ὅλα αὐτά τά βορβορώδη καί παρανοϊκά, θά μᾶς προπηλακίσουν ὅπως εἶχα τήν τύχη ἀπό τόν πάλαι ποτέ ἐξαίρετο κωμικό κ. Χάρυ Κλύν ὁ ὁποῖος δημοκρατικότατα μέ ἀποκάλεσε «καρνάβαλο» καί «σκατόφατσα» (Ἐφημ. Κόντραnews 15/12/2015, σελ. 8), ἴσως καί νά μᾶς φυλακίσουν καί νά μᾶς ἐξοντώσουν, ἀλλά ἐμεῖς πρέπει νά τηρήσουμε τήν πιστότητά μας ἄχρι θανάτου «πειθαρχεῖν Θεῷ μᾶλλον ἤ ἀνθρώποις» (Πραξ. 5, 29) γνωρίζοντες ὅτι ἐν τῷ κόσμῳ τούτῳ θλίψι θά ἔχωμε (Ἰω. 16,33) διότι ὁ κόσμος μᾶς μισεῖ ἐπειδή ὁ Κύριος μᾶς ἐξέλεξε ἐκ τοῦ κόσμου (Ἰω.15,18-19) στόν ὁποῖο κοσμοκράτωρ εἶναι ὁ Ἄρχων τοῦ σκότους καί τά πνευματικά τῆς πονηρίας (Ἐφεσ. 6,12) μέ τήν βεβαία καί ἀσφαλῆ διαβεβαίωσι τοῦ Νικητοῦ τοῦ θανάτου «μή φοβεῖσθε ἀπό τῶν ἀποκτεινόντων τό σῶμα, τήν δέ ψυχήν μή δυναμένων ἀποκτενεῖν» (Ματθ. 10,28) .
Ὅσον ἀφορᾶ στούς δύστηνους πολιτικούς ἄνδρες καί γυναῖκες πού θεσμοθετοῦν, προωθοῦν ἤ ἀνέχονται τήν ἀνατροπή τοῦ θείου καί τοῦ ἀνθρωπίνου Νόμου, καθώς καί σέ ὅλους τούς παντοειδεῖς ἰνστρούκτορες τοῦ δαιμονικοῦ περιπαίγματος πού λυσσομανοῦν ἐναντίον τῆς ἀληθείας καί πού προβάλλουν «σκωπτικά» τό «ἀγαπᾶτε ἀλλήλους» στρεβλώνοντας ἀφόρητα τήν ἔννοιά του καί ἐξισώνοντας τά πρόσωπα τῶν «ἀλλήλων» μέ τά αἴσχιστα καί βορβορώδη πάθη τῆς ἀτιμίας ἐπιφυλάσσεται ὁ αἰώνιος λόγος τῆς ὁριακῆς ἀποκαλύψεως τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου «ὁ ἀδικῶν ἀδικησάτω ἔτι καί ὁ ρυπαρός ρυπαρευθήτω ἔτι...ἰδού ἔρχομαι ταχύ καί ὁ μισθός μου μετ’ἐμοῦ, ἀποδοῦναι ὡς τό ἔργον ἔσται αὐτοῦ. Ἐγώ τό Α καί τό Ω ὁ πρῶτος καί ὁ ἔσχατος, ἀρχή καί τέλος... ἔξω οἱ κύνες καί οἱ φαρμακοί καί οἱ πόρνοι καί οἱ φονεῖς καί οἱ εἰδωλολάτραι καί πᾶς ὁ φιλῶν καί ποιῶν ψεῦδος» (Ἀποκ. 22, 12-15).
Τέλος ἐκ προσώπου τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱ. Μητροπόλεως δηλώνουμε πρός πάντας τούς πολιτικούς καί πολιτειακούς ἄρχοντας πού θά συμβάλλουν στήν θεσμοθέτησι τοῦ ἠθικοῦ αὐτοῦ ἐξαμβλώματος ὅτι παύομεν οἱανδήτινα μετ’ αὐτῶν σχέσι καί τούς παρακαλοῦμε νά παύσουν καί ἐκεῖνοι μαζί μας, ἐφαρμόζοντες τό Εὐαγγελικό «Μὴ γίνεσθε ἑτεροζυγοῦντες ἀπίστοις· τίς γὰρ μετοχὴ δικαιοσύνῃ καὶ ἀνομίᾳ; Τίς δὲ κοινωνία φωτὶ πρὸς σκότος; Τίς δὲ συμφώνησις Χριστῷ πρὸς Βελίαλ; Ἢ τίς μερὶς πιστῷ μετὰ ἀπίστου; Τίς δὲ συγκατάθεσις ναῷ Θεοῦ μετὰ εἰδώλων; Ὑμεῖς γὰρ ναὸς Θεοῦ ἐστε ζῶντος, καθὼς εἶπεν ὁ Θεὸς ὅτι ἐνοικήσω ἐν αὐτοῖς καὶ ἐμπεριπατήσω, καὶ ἔσομαι αὐτῶν Θεός, καὶ αὐτοὶ ἔσονταί μοι λαός. Διὸ ἐξέλθατε ἐκ μέσου αὐτῶν καὶ ἀφορίσθητε, λέγει Κύριος, καὶ ἀκαθάρτου μὴ ἅπτεσθε, κἀγὼ εἰσδέξομαι ὑμᾶς, καὶ ἔσομαι ὑμῖν εἰς πατέρα, καὶ ὑμεῖς ἔσεσθέ μοι εἰς υἱοὺς καὶ θυγατέρας, λέγει Κύριος παντοκράτωρ» (Β΄Κορ 6, 14-18).

Ο  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

Πηγή: Ιερά Μητρόπολις Πειραιώς

Με βασικό στόχο να περιοριστεί, ει δυνατόν στο ελάχιστο, η είσοδος προσφύγων σε ευρωπαϊκό έδαφος και να εξαλειφθούν οι ροές παράνομων μεταναστών προς την ΕΕ, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσίασε την Τρίτη και θα υποβάλει προς τελική ψήφιση στο Συμβούλιο Κορυφής την Πέμπτη, πρόταση κατάργησης της FRONTEX και αντικατάστασης της από την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Συνόρων και Ακτοφυλακής με υπεραυξημένες αρμοδιότητες. Στην περίπτωση της Ελλάδας σημαίνει διαμελισμό παραχώρησης εθνικής κυριαρχίας, αλλά και περιορισμό των θαλάσσιων συνόρων της στα 6 νμ, που ευνοεί μεσοπρόθεσμες ανακατατάξεις και αναδιατάξεις στο Αιγαίο προς όφελος βεβαίως της Τουρκίας και μόνον.

Η πρόταση της Επιτροπής αναφέρεται στην ανάγκη φύλαξης των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ με εκτενέστατες αναφορές στην αυξημένη και ενισχυμένη φύλαξη αλλά και έλεγχο των εξωτερικών θαλασσίων συνόρων της ΕΕ, δηλαδή στην Ελλάδα.

Σύμφωνα με το κείμενο, εξωτερικά θαλάσσια σύνορα της ΕΕ θεωρείται η περιοχή στην οποία δρα η εθνική ακτοφυλακή, δηλαδή μέσα στα υφιστάμενα χωρικά ύδατα των 6νμ γύρω γύρω από τα ελληνικά νησιά του Αν Αιγαίου.

Όπως είναι όμως γνωστό, χαραγμένα θαλάσσια σύνορα Ελλάδας Τουρκίας- δηλαδή η μέση γραμμή- δεν έχουν ακόμα συμφωνηθεί, πλην των εκβολών του Έβρου και της περιοχής των Δωδεκανήσων και επομένως ουδείς μπορεί να καθορίσει αυτή την στιγμή αυτοβούλως –ούτε και η Κομισιόν – ότι τα θαλάσσια σύνορα της Ελλάδας. δηλαδή τα εξωτερικά θαλάσσια σύνορα της ΕΕ, περιορίζονται στα 6νμ.

Με αυτήν την πρόχειρη έμμονη της, η Κομισιόν στην ουσία πριμοδοτεί την Τουρκία με αύξηση των χωρικών υδάτων της σε βάρος της Ελλάδας. Και τούτο διότι μεταξύ των ακτών, για την οριοθέτηση των θαλασσίων συνόρων, ακολουθείται η μέση γραμμή της μεταξύ τους απόστασης. Επομένως, αν τα θαλάσσια εξωτερικά σύνορα της Ελλάδας καθορίζονται σε 6νμ, πχ στην απόσταση μεταξύ Λήμνου και τουρκικών ακτών που είναι 24νμ , η Τουρκία ελέω Ευρωπαϊκής Επιτροπής θα καρπωθεί τα… υπόλοιπα 18νμ.

Αν η Ελλάδα αποδεχτεί την Πέμπτη, στη Σύνοδο Κορυφής, μια τέτοια πραξικοπηματική εξέλιξη, με περιορισμό των θαλασσίων συνόρων της στα 6νμ στο Αιγαίο στο όνομα της διαφύλαξης της Σένγκεν τότε είναι θέμα χρόνου, όταν καταλαγιάσει η προσφυγική κρίση, να εγείρει αξιώσεις η Τουρκία για ανακατατάξεις στο Αιγαίο, είτε με μετατόπιση δυτικά του FIR, είτε και στην ΑΟΖ, (με την τουρκική να φτάνει μέχρι …την Κάρυστο, καθώς η ΑΟΖ μετράται πέραν των χωρικών υδάτων) ...με δικολάβο την Κομισιόν και τα έγγραφα της, συμπεριλαμβανόμενου και του αρμοδίου για τη Μετανάστευση Επιτρόπου κ. Αβραμόπουλου.

Η Κομισιόν ακόμα δίνει το δικαίωμα στην Υπηρεσία να παρεμβαίνει αυτοβούλως σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης (που τις καθορίζουν οι Βρυξέλλες), να αναπτύσσει τις δυνάμεις της και να αναλαμβάνει δράσεις, (ακτοφυλακή, έρευνα και διάσωση, καταγραφή και «διαλογή» προσφύγων και μεταναστών, άδεια ή μη διέλευσης τους σε ευρωπαϊκό έδαφος και επιστροφή ανεπιθύμητων μεταναστών κλπ), σε σημεία κρίσης στα εξωτερικά σύνορα, ακόμα και όταν η συγκεκριμένη χώρα μέλος (βλέπε Ελλάδα) δεν έχει υποβάλει σχετικό επίσημο αίτημα ή δεν θεωρεί ότι η κατάσταση είναι εκτός ελέγχου.

Πρόκειται δηλαδή για ενέργειες της Κομισιόν που αποσκοπούν στην παραχώρηση σύσσωμης της ελληνικής κυριαρχίας σε «εκπαιδευμένους» από την Υπηρεσία ευρωπαίους υπαλλήλους, για την «αποτελεσματική» φύλαξη των εξωτερικών συνόρων από τα προσφυγικά – μεταναστευτικά κύματα από τις ακτές της Τουρκίας.

Αν η ελληνική κυβέρνηση αποδεχτεί στις Βρυξέλλες την παράδοση της εθνικής κυριαρχίας της στους ευρωπαίους υπαλλήλους της Υπηρεσίας, που θα εγκαθίστανται και θα δρουν ποικιλοτρόπως ορμώμενοι από ελληνικό έδαφος, (είτε πρόκειται για τα νησιά του αν. Αιγαίου, είτε για την μεθόριο στον Έβρο αλλά και στην ΠΓΔΜ), αλλά και τη μεταβίβαση μέρους της εθνικής κυριαρχίας στην Τουρκία, τότε εγείρεται αυτομάτως θέμα κύρωσης της σχετικής συμφωνίας από τη Βουλή και ερμηνεία του σχετικού περί εθνικής κυριαρχίας άρθρου του Συντάγματος.

Επιπροσθέτως, το έγγραφο της Κομισιόν δίνει ενισχυμένες αρμοδιότητες στην Υπηρεσία να συνεργάζεται με τρίτες χώρες, (είτε στο έδαφος τους είτε στο έδαφος του συγκεκριμένου κράτους μέλους, αλλά και να συντονίζει επιχειρήσεις μεταξύ κρατών μελών και τρίτων χωρών. Είναι κάτι πάρα πάνω από προφανές ότι στην περίπτωση Ελλάδας και Τουρκίας, ο συντονισμός κοινών επιχειρήσεων μπορεί να αφορά μόνον στις περιπτώσεις επαναπροώθησης μεταναστών από ευρωπαϊκό έδαφος πίσω στην Τουρκία, με σαφείς ήδη τις δεσμεύσεις της Τουρκίας απέναντι στην ΕΕ.

Σύμφωνα με τις μέχρι τώρα τοποθετήσεις της, η ελληνική κυβέρνηση απορρίπτει τις κοινές περιπολίες και επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης με την Τουρκία, όσο η τελευταία απορρίπτει τις ελληνικές διεθνείς αρμοδιότητες για SAR στο αν. Αιγαίο.

Στο έγγραφο της Κομισιόν γίνονται ακόμα μεγαλεπήβολες περιγραφές της ικανότητας της Υπηρεσίας να ολοκληρώνει την επαναπροώθηση μεταναστών από την Ευρώπη – και την Ελλάδα – πίσω στην Τουρκία, θέμα για το οποίο θα υπάρξουν επιπλέον συνομιλίες την Πέμπτη μεταξύ ορισμένων ευρωπαίων εταίρων, της Ελλάδας και της Τουρκίας.

Σχετικά άρθρα:

Η «Άλωση» του Αιγαίου μέσα από το αθώο θέμα "Έρευνα και Διάσωση"

Παρουσιάστηκε η πρόταση της Κομισιόν για τη συνοριοφυλακή [Τρίτη, 15 Δεκεμβρίου 2015]

Η κυβέρνηση σώζει μετανάστες, όχι όμως και το Αιγαίο

Απώλεια ελέγχου από την Ελλάδα στο θέμα της μετανάστευσης;

Πηγή: Liberal

Θυμάστε που παλιά πηγαίναμε στο ταμείο και εκεί υπήρχε μια επιγραφή “No credit cards accepted here”; Αυτό που θα βλέπετε όλο και πιο συχνά στο ταμείο θα είναι ακριβώς το αντίθετο. Η επιγραφή θα λέει,  “Νο cash accepted here”.

Στις δυτικές κοινωνίες αλλά και στις εκδυτικισμένες, όπως είναι η δική μας, έχει αρχίσει ένας πόλεμος εναντίων του μετρητού χρήματος. Αλλού είναι φανερός, αλλού είναι εκλεπτυσμένος και δόλιος. Ο στόχος όμως είναι ένας. Αυτός  είναι η εξαφάνιση του μετρητού χρήματος-cash- από την αγορά και η αντικατάστασή του με το πλαστικό ή το ηλεκτρονικό χρήμα, τον απόλυτο έλεγχο του οποίου θα έχουν οι κεντρικές τράπεζες.

Και, παρά την “παραμύθα” με την οποία μας βομβαρδίζουν καθημερινά -και στην οποία θα επανέλθω- μην έχετε απολύτως καμιά αμφιβολία γιατί γίνεται αυτό από τους “πεφωτισμένους” δυτικούς μας ηγέτες. Είναι διότι θέλουν τον απόλυτο έλεγχο πάνω στον κάθε ένα από εμάς. Θέλουν να έχουν “λογαριασμό” για τον κάθε ένα, για την κάθε μας κίνηση, για τα όποια γούστα και χούγια της συμπεριφοράς μας-και για να φορολογούν τα πάντα.

Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Πίσω από την υπό εξέλιξη πολυεπίπεδη εκστρατεία και την προπαγανδιστική καμπάνια υποκρύπτεται κάτι πολύ πιο ύπουλο και καταχθόνιο. Είναι για να αρπάζουν φασιστικά και αυθαίρετα τα χρήματά μας από τις τράπεζες- ακριβώς όπως αυθαίρετα και φασιστικά έγινε στην Κύπρο τον Μάρτιο του 2013- όποτε τους προκύπτει η ανάγκη να το πράξουν. Πριν  τη μεγάλη αυτή αρπαγή-ληστεία του 2013,  υπήρχαν μόνο δυό τέτοια ιστορικά προηγούμενα στον  20ο αιώνα. Το πρώτο ήταν η αρπαγή από τους Ναζί του Χίτλερ των  περιουσιών των Γερμανό-Εβραίων το 1937. Και το άλλο ήταν αυτό που οι Κεμαλιστές εφάρμοσαν το 1942 με τον φόρο Varlik Vergisi,  αντιγράφοντας τους ομοϊδεάτες τους,  τους Ναζιστές, και που τους επέτρεψε να δημεύσουν και να κατάσχουν τις περιουσίες Τούρκων πολιτών -πλην μειονοτικών- των Ελλήνων των Αρμενίων και των Εβραίων. (Σχετικά δες, Φαΐκ Οκτέ, “Varlik Vergisi : Ο Ληστρικός Νόμος του Φόρου Περιουσίας των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολις, Εκδόσεις Ηρόδοτος, 1998. Στα αγγλικά, Faik Okte, “The Tragedy of the Turkish Capital Tax”, London: Groom Helm Ltd, 1987).

Γιατί όμως να θέλουν να αρπάξουν τα λεφτά αφού θα τα έχουν υπό τον έλεγχό τους στις τράπεζες και θα τα εκμεταλλεύονται; Εδώ είναι που το παιγνίδι χοντραίνει, όπως λένε.

Με τη κυριαρχία του πλαστικού ή του ηλεκτρονικού χρήματος,  αφαιρούν από τον καταθέτη την δυνατότητα να αποσύρει τα χρήματα του από την τράπεζα και να τα αποθηκεύσει στο σπίτι του . Και ο κάθε καταθέτης θα κάνει  κάτι τέτοιο μόλις πάρει χαμπάρι πως η τράπεζά του βρίσκεται στα πρόθυρα της  κατάρρευσης- κάτι που θα συμβαίνει όλο και πιο συχνά διότι το χρηματοπιστωτικό σύστημα όπως είναι δομημένο παράγει , εξ ορισμού, διαφθορά και διεφθαρμένους τραπεζίτες, κεντρικούς και μη.  Και αν όλοι οι καταθέτες κάνουν το ίδιο (“run on the bank“) θα υπάρξει η ολοκληρωτική κατάρρευση.

Με την κοινωνία χωρίς μετρητά (“cashless society“) κάτι τέτοιο θα αποκλείεται. Τί θα αποσύρουν οι καταθέτες, ηλεκτρονικές μονάδες για να τις αποθηκεύσουν στους ηλεκτρονικούς τους υπολογιστές;

Όμως δεν έχουμε τελειώσει ακόμη. Είναι όντως καταχθόνιοι οι σχεδιαστές και οι σχεδιασμοί τους. Όπως μας πληροφορεί η Ellen Brown (δες, “Hang on to your Wallets, Bankers are Coming After your Cash”, Web Debt blog, 20/11/15) με την αμερικανική νομοθεσία Dodd-Frank Act, οι αμερικανικές τράπεζες θα επιτρέπεται να κατέχουν μέχρι 10 (δέκα!) δις δολλάρια (προσπάθησε να μετρήσεις  1 εκ. δολλάρια, ένα ανά δευτερόλεπτο- θα σου πάρει 12 μέρες. Και 32 χρόνια για να μετρήσεις 1 δίς!-έτσι μπορεί να γίνουν κατανοητά τα μεγέθη) σε παράγωγα στα χαρτιά τους. Ηλεκτρονικό  χρήμα, δηλαδή. Και η δικλείδα ασφάλειας τους θα είναι οι (ηλεκτρονικές) καταθέσεις και οι φορολογούμενοι!

Κάθε φορά δηλαδή που ο κάθε ανεπαρκής, ανίκανος και, σε τελική ανάλυση κουτοπόνηρος-διεφθαρμένος τραπεζίτης, κεντρικός ή μη, θα τα κάνει “μαντάρα”- όπως διαχρονικά αποδεικνύεται- θα πατά ένα ηλεκτρονικό κουμπί και θα γίνεται αυτόματα “bail in”. Και κάθε  απλός άνθρωπος που δουλεύει και ιδρώνει καθημερινά , που δεν κλέβει και που δεν εξαπατά, θα πληρώνει την νύφη χωρίς να μπορεί να κάνει το οτιδήποτε. Μέσα στην κοινωνία χωρίς μετρητά θα είναι ανίσχυρος και πολιτικά  ευνουχισμένος. Θα του αφαιρεθούν οι επιλογές. Δεν θα είναι πλέον αφέντης  του εαυτού του.

Έρχομαι τώρα και στην  “παραμύθα” η οποία λειτουργεί σε δυο επίπεδα. Το ένα είναι  η στοχευμένη προπαγάνδα έναντι στον μέσο πολίτη και κυρίως στους ηλικιωμένους. Το άλλο στοχεύει τους δήθεν “ψαγμένους” που νομίζουν πως γνωρίζουν τι συμβαίνει γύρω τους και που πολλές  φορές γίνονται οι φορείς υλοποίησης της “παραμύθας”.  Το γενικό πρόβλημα με αυτή την κοινωνική τάξη  δεν είναι αυτά που δεν γνωρίζουν αλλά αυτά που γνωρίζουν και που δεν έχουν έτσι.

Εδώ και μήνες στη Ελλάδα,  και σε μια περίοδο οικονομικής δυσπραγίας χωρίς προηγούμενο σε ευρωπαϊκή χώρα, ο κόσμος βομβαρδίζεται καθημερινά από προπαγανδιστικές καμπάνιες ως προς το πόσο πιο ευχάριστη και εύκολη θα γίνει η ζωή του και η καθημερινότητά του, αν εγκαταλείψει τις παλιές του συνήθειες,  και αν αρχίσει να κάνει όλες του τις συναλλαγές με πλαστικό χρήμα. Διαφημίζονται “μηχανάκια” για όλες τις ηλεκτρονικές δουλειές, για όλες τις πιστωτικές κάρτες. Λένε στους ηλικιωμένους πόσο πανεύκολο είναι να μάθουν να κάνουν όλες τους τις συναλλαγές ηλεκτρονικά, από το σπίτι τους ή από το καφενείο με το κινητό τους τηλέφωνο. Βάζουν τα  παιδάκια να κλαίνε και να χτυπιούνται επειδή κάτι “λείπει” από το σπίτι ή από το κατάστημα, διότι δεν μπορεί να γίνει κάποια συναλλαγή με πλαστικό χρήμα.

Στην άλλη ομάδα η προσέγγιση γίνεται πιό…”σοφιστικέ”. Μέσω του πλαστικού χρήματος, λέει το μήνυμα, θα θεραπευθούν όλα τα δεινά που μαστίζουν την κοινωνία. Θα καταπολεμηθεί η φοροδιαφυγή, το μαύρο χρήμα, ο χρηματισμός, η διαφθορά, η μαφία, τα ναρκωτικά, η πορνεία και η εκμετάλλευση, το ξέπλυμα μαύρου χρήματος, θα νικηθεί η διεθνής τρομοκρατία (μεγάλο μήνυμα αυτό σε τέτοιους καιρούς) και ναι, με τη “σωστή” διαχέριση του ηλεκτρονικού χρήματος θα ξεφύγουμε από την ύφεση και θα πάμε στην πολυπόθητη ανάπτυξη.

Ως προς το ζήτημα της ανάπτυξης εδώ έχουμε και τη μεγαλύτερη οργανωμένη πλάνη. Τί είναι αυτό που προσπαθείται  από τους κεντρικούς τραπεζίτες ; Προσπαθούν, τάχατες, μέσω του “στρατηγήματος” του πλαστικού/ηλεκτρονικού χρήματος και των αρνητικών επιτοκίων,  να αυξήσουν την κατανάλωση ώστε να “τζιράρει” η αγορά. Για τον λόγο αυτό μεγάλες ευρωπαϊκές κεντρικές τράπεζες (η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η Ελβετική, η Σουηδική, η Δανέζικη) χρεώνουν τις τράπεζες τους αρνητικά επιτόκια. Η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ και αυτή της Ιαπωνίας προσφέρουν, προς το παρόν, μηδενικά.

Προς αρνητικά ή μηδενικά επιτόκια κινούνται και ιδιωτικές τράπεζες στην Ελβετία και στις Σκανδιναβικές χώρες. Όπως όμως υπογραμμίζει η Ellen Brown η θεωρία τους, πως έτσι θα προκύψει, τάχατες, ανάπτυξη συγκρούεται με την πραγματικότητα. Ο κόσμος δεν ξοδεύει. Πρώτον διότι έχουν περιοριστεί τα εισοδήματά του  και,  δεύτερον, δεν εμπιστεύεται το χρηματοπιστωτικό σύστημα στο σύνολο του και, ατομικά, τους τραπεζίτες του που τους έχει μάθει σαν τον κάλπικο παρά. Εφόσον υπάρχουν λεφτά, προτιμά να τα φυλάει στο σπίτι του.

Εάν  όμως επικρατήσουν οι κεντρικοί τραπεζίτες και μαζί τους το cashless society, (κάτι που ήδη συμβαίνει στην Σουηδία για παράδειγμα όπου για καφέ ή μια σοκολάτα πληρώνουν με κάρτα και όπου το χρήμα που κυκλοφορεί βρίσκεται στο 50% της προηγούμενης δεκαετίας και συνεχώς συρρικνώνεται),  τότε ο καταθέτης θα καταντήσει και “δαρμένος και κερατωμένος”. Και θα πληρώνει για να διατηρεί τα “λεφτά” του στην τράπεζα- με τους τραπεζίτες να πλουτίζουν παρασιτικά με τα αρνητικά επιτόκια- και η κάθε του κίνηση θα φακελώνεται. Για το καλό και την ασφάλεια του, πάντοτε!

Δεν αμφιβάλω για την πρακτική χρησιμότητα του πλαστικού χρήματος και πως μπορεί να θεραπεύσει πολλές από τις παθογένειες τις κοινωνίας, εφόσον όμως συντρέχουν και μια σειρά από άλλες προϋποθέσεις. Εφόσον κυριαρχεί στην κοινωνία η διαφάνεια, εφόσον υπάρχει  ευθυνοδοσία και λογοδοσία, εφόσον λειτουργούν  οι δημοκρατικές διαδικασίες, εφόσον γίνονται σεβαστά τα αναφαίρετα δικαιώματα των ανθρώπων- πολιτικά, οικονομικά, προσωπικά- και, ίσως πάνω από όλα, εφόσον λειτουργούν  θεσμικές δικλείδες και κράτος δικαίου. Αν τα παραπάνω δεν ισχύσουν κανένα μέτρο δεν θα φέρει αποτέλεσμα. Η ανθρώπινη ευρηματικότητα θα βρίσκει κάθε φορά τρόπους, π.χ.  για φοροδιαφεύγει – που στην Ελλάδα ήδη εφαρμόζονται κατά  κόρο. Και δεν αναφέρομαι καν στον ευρέως διαδεδομένο αντιπραγματισμό.

Αν όμως ολοκληρωθεί αυτό  που η εξουσιαστική ελίτ επεξεργάζεται, με αιχμή του δόρατος τους κεντρικούς τραπεζίτες,  αν εξαφανιστεί τα μετρητά από τη αγορά και πάμε στις ηλεκτρονικές συναλλαγές, οι εξουσιαστές θα κατέχουν το απόλυτο εργαλείο ελέγχου για αυτούς, και ανελευθερίας για εμάς. Τότε είναι που  θα ακυρωθεί η κάθε δικλείδα ασφαλείας και θα θριαμβεύσει η χειρότερη μορφή του ολοκληρωτισμού, που είναι η φασιστική.

Σε μια τέτοια περίπτωση οι άνθρωποι θα κάνουν αυτό που διαχρονικά έκαναν. Θα “προσφύγουν στον ουρανό”, δηλαδή θα επαναστατήσουν.  Ας μην έχουν καμία αμφιβολία αυτοί που νομίζουν πως διαμορφώνουν τα πράγματα και που  αυτοπαραμυθιάζονται πως ορίζουν τις ζωές μας.

Πηγή: Mignation