Σᾶς γράφω μέ πόνο πολύ καί ἀνησυχία μεγάλη στήν παροῦσα μου ἐγκύκλιο πρός σᾶς. Τά Σχολεῖα μας ἀγαπητοί μου, εἶναι χῶροι ἱεροί, στά ὁποῖα πηγαίνουν τά ἀγαπητά καί χαριτωμένα σας παιδιά, γιά νά μορφωθοῦν καί νά διαπλάσουν καλό καί ἐνάρετο χαρακτήρα, γιά νά γίνουν καλοί καί ὠφέλιμοι ἄνθρωποι στήν κοινωνία. Ναί! Στήν εὐλογημένη μας πατρίδα, τήν ἔνδοξη καί ἀθάνατη Ἑλλάδα μας, ἡ παιδεία άπό παλαιά δέν θεωρεῖτo μόνον ὡς προσφορά γνώσεων, ἀλλά ἀπέβλεπε καί στό νά μορφώσει τήν ψυχή τοῦ μαθητοῦ, στό νά τόν διαπλάσει ἐνάρετο ἄνθρωπο καί χρηστό πολίτη. Εἶναι ὡραῖο τό ἀρχαῖο ἐκεῖνο ρητό πού χαρακτηρίζει τήν ἑλληνική μας παιδεία: «Πᾶσα παιδεία χωριζομένη ἀρετῆς, πανουργία καί οὐ σοφία φαίνεται».

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΓΟΡΤΥΝΟΣ & ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ
ΔΗΜΗΤΣΑΝΑ   22007

Ἀριθμ. Πρωτ.  31

Ἐν Δημητσάνῃ τῇ  27ῃ  Ἰανουαρίου  2017

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί χριστιανοί
τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως,

1. Σᾶς γράφω μέ πόνο πολύ καί ἀνησυχία μεγάλη στήν παροῦσα μου ἐγκύκλιο πρός σᾶς. Τά Σχολεῖα μας ἀγαπητοί μου, εἶναι χῶροι ἱεροί, στά ὁποῖα πηγαίνουν τά ἀγαπητά καί χαριτωμένα σας παιδιά, γιά νά μορφωθοῦν καί νά διαπλάσουν καλό καί ἐνάρετο χαρακτήρα, γιά νά γίνουν καλοί καί ὠφέλιμοι ἄνθρωποι στήν κοινωνία. Ναί! Στήν εὐλογημένη μας πατρίδα, τήν ἔνδοξη καί ἀθάνατη Ἑλλάδα μας, ἡ παιδεία άπό παλαιά δέν θεωρεῖτo μόνον ὡς προσφορά γνώσεων, ἀλλά ἀπέβλεπε καί στό νά μορφώσει τήν ψυχή τοῦ μαθητοῦ, στό νά τόν διαπλάσει ἐνάρετο ἄνθρωπο καί χρηστό πολίτη. Εἶναι ὡραῖο τό ἀρχαῖο ἐκεῖνο ρητό πού χαρακτηρίζει τήν ἑλληνική μας παιδεία: «Πᾶσα παιδεία χωριζομένη ἀρετῆς, πανουργία καί οὐ σοφία φαίνεται».

2. Ἀλλά τί εἶναι, χριστιανοί μου, αὐτή ἡ ἐγκύκλιος, πού μᾶς ἦρθε τώρα τελευταῖα στά Σχολεία μας ἀπό τό Ὑπουργεῖο Παιδείας; Κατά τήν ἐγκύκλιο αὐτή οἱ μαθητές τῶν σχολείων μας, τά δικά σας, δηλαδή, καλά παιδιά, ὦ γονείς, καί τά ἀγαπητά σας ἐγγόνια, ὦ γιαγιές, πρέπει νά ἀκούσουν μαθήματα γιά τή λεγόμενη «ὁμοφυλοφιλία», γιά νά μήν αἰσθάνονται τάχα ἀποτροπιασμό καί ἀποστροφή πρός τό ἁμάρτημα αὐτό, ἀλλά καί νά μήν νοιώθουν ἀργότερα καί ἐνοχή, ἄν τυχόν πέσουν στό ἁμάρτημα αὐτό. Ἀλλά ἡ ὁμοφυλοφιλία τό ξέρουμε ὅλοι ὅτι εἶναι ἀφύσικο πράγμα. Εἶναι τό ἁμάρτημα τῶν κατοίκων τῶν Σοδόμων καί τῶν Γομόρων, πού κατεστράφησαν οἰκτρά γιά τίς ἀσέλγειές τους, ὅπως τό διαβάζουμε στήν Ἁγία Γραφή (Γεν. κεφ. 19). Ὁ ἀπόστολος Παῦλος περιγράφει τό πάθος αὐτό μέ πολύ φοβερές ἐκφράσεις γιά τούς πρό Χριστοῦ ἀνθρώπους, λέγοντας γι’ αὐτούς ὅτι «παραδόθηκαν σέ αἰσχρές ἐπιθυμίες… καί σέ ἀτιμωτικά πάθη.

Γιατί οἱ γυναῖκες ἄλλαξαν τή φυσική σχέση καί χρήση στήν πάρα φύση καί ἐξευτελίστηκαν μέ ἀκατανόμαστες ἀσέλγειες. Κατά τόν ἴδιο τρόπο – συνεχίζει νά λέει ὁ ἀπόστολος – καί οἱ ἄνδρες ἄφησαν τήν φυσική σχέση καί χρήση μέ τήν γυναίκα καί ἄναψαν ἀπό φλόγα ἀσυγκράτητης ἐπιθυμίας μεταξύ τους, πράττοντες ἀρσενικοί μέ ἀρσενικούς ἄτιμες πράξεις» (Ρωμ. 1,24-27). Αὐτό εἶναι ἡ ὁμοφυλοφιλία. Καί τώρα, ἀγαπητοί μου, μέ ἐγκύκλιο τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας, στήν Ἑλλάδα μας μάλιστα αὐτό τό φρικτό καί φοβερό, τώρα, λέγω, καλοῦνται τά παιδιά μας νά διδαχθοῦν καί νά μαθητευθοῦν τό τί εἶναι ἡ ἀφύσικη αὐτή αἰσχρότητα καί νά τήν δεχθοῦν στήν ζωή τους ὡς κάτι τό φυσικό.

3. Ἐμεῖς χριστιανοί μου, ἐγώ ὁ ἐπίσκοπος σας καί ὅλοι οἱ κληρικοί τῆς Μητροπόλεώς μας, πού ἀγωνιοῦμε γιά σᾶς καί τίς οἰκογένειές σας, ἐμεῖς, λέγω, σάν τοπική Ἐκκλησία, ὄχι ἁπλῶς πονοῦμε ἀλλά καί ἀγανακτοῦμε γιά τό κακό πού πρόκειται νά γίνει μέ τήν ἐγκύκλιο αὐτή τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας στήν μαθητιώσα νεολαία μας.

Ἀλλά τήν δυναμική μάχη στό θέμα αὐτό πρέπει νά τήν δώσετε σεῖς, οἱ γονείς. Τά παιδιά σας εἶναι ἀποκλειστικά δικά σας. Ἐσεῖς ἀγωνιᾶτε καί χύνετε καί ἱδρώτα καί αἷμα γιά τά παιδιά σας, γιά νά τά καμαρώσετε αὔριο καλούς ἄνθρωπους στήν κοινωνία. Πῶς θά ἐπιτρέψετε, λοιπόν, τώρα, αὐτά τά καλά σας παιδιά, πού ζῆτε γι᾽ αὐτά, νά διδάσκονται τέτοια πράγματα στό Σχολεῖο;

Σᾶς πληροφορῶ ὅτι βάσει τοῦ ἰσχύοντος νόμου ἔχετε τό δικαίωμα νά διαμαρτυρηθεῖτε καί νά ἀσκήσετε τό καθῆκον σας ὡς γονείς.

Σᾶς προτρέπω νά ὑποβάλετε, ὅσο τό δυνατόν τό γρηγορότερο, στόν Διευθυντή τοῦ Σχολείου σχετική αἴτηση, μέ τήν ὁποία θά ἀπαιτεῖτε ὅτι δέν δέχεσθε τό παιδί σας νά ἀκούσει σχετική πληροφόρηση γιά τήν ὁμοφυλοφιλία.

Ὅσα εἶναι ἀνάγκη νά ξέρει τό παιδί γιά τό θέμα αὐτό θά τοῦ τά πεῖτε ἐσεῖς οἱ γονείς καλύτερα ἀπό τόν κάθε ἕνα. Σᾶς πληροφορῶ ὅτι τήν σχετική αἴτηση, γιά νά τήν ὑποβάλετε στό Σχολεῖο τῶν παιδιῶν σας, θά μπορεῖτε νά τήν λαμβάνετε ἀπό τούς ἱερεῖς τῆς ἐνορίας σας.

Παρακαλῶ, ὦ χριστιανοί γονεῖς, μήν ἀδιαφορήσετε γιά αὐτά πού σᾶς ἔγραψα, κατά καθῆκον μου, σάν ἐπίσκοπός σας στήν ἐγκύκλιό μου αὐτή. Πρόκειται γιά τό πιό μεγάλο ἀγαθό πού ἔχουμε. Πρόκειται γιά ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ!

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ο ΓΟΡΤΥΝΟΣ & ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ Ι Ε Ρ Ε Μ Ι Α Σ

Πηγή: Ακτίνες

Ἐπιτρέψτε μου παρακαλῶ σήμερα μία δημόσια ἐξομολόγηση - ἂν καὶ θὰ μποροῦσα νὰ πῶ πὼς ὅλα τα κείμενα ποὺ ὑπογράφω εἶναι ἄλλα λιγότερο καὶ ἄλλα περισσότερα ἐξομολογητικά.

Σὲ κάποιο προηγούμενο ἄρθρο μου εἶχα γράψει γιὰ μία ἀνεπίτρεπτη σιωπὴ τῶν ἰθυνόντων. Εἶναι γεγονὸς ὅτι ὑπάρχει μία ἰσχυρὴ πλειοψηφία ποὺ σιωπᾶ καὶ παρακολουθεῖ ἀπὸ μακριά. Ἡ ἠχηρὴ οὐδετερότητα κάποιων -πολλῶν- καλοβολεμένων εἶναι ἀρκετὰ ἐνοχλητική. Πρόκειται γιὰ καλοὺς ἀνθρώπους ποὺ λένε “ναὶ” σὲ ὅλα, γιὰ νὰ τὰ πηγαίνουν καλὰ μὲ ὅλους καὶ νὰ περνᾶνε καλά.

Δὲν γνωρίζω, ἀλήθεια, πόσο καλοὶ μπορεῖ νὰ εἶναι ὅλοι αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι, ὅταν μάλιστα ἔχουν καὶ ὑπεύθυνες θέσεις καὶ δὲ θέλουν νὰ τὰ χαλάσουν μὲ κανέναν. Νὰ μὴν ἔχεις ἄποψη γιὰ τίποτε, νὰ σιωπᾶς συνεχῶς, νὰ συμφωνεῖς καὶ ὅταν δὲν συμφωνεῖς, μόνο καὶ μόνο γιὰ νὰ περνᾶς καλά, εἶναι ἄνανδρο καὶ ἀνέντιμο. Ἀκόμη καὶ ὅταν προσκαλοῦνται γιὰ νὰ μιλήσουν καὶ κοιτοῦν πῶς νὰ....

περάσει ἡ ὥρα γιὰ νὰ μὴ μιλήσουν εἶναι τραγικό. Ἄνθρωποι ὑπεύθυνοι γιὰ νὰ παρουσιάζονται καλοντυμένοι σὲ πανηγύρια, ἑορτὲς καὶ τελετές, χρόνια τώρα, δίχως καμία ἀναφορὰ στὴν κατηφόρα τοῦ τόπου.

Ὁ κόσμος νὰ περιμένει ἐναγώνια νὰ ὑψωθεῖ μιὰ φωνὴ σοβαρή, συνετή, σεμνή, διακριτική, γνήσια, ἀληθινή, ὅταν ὅλα γύρω καταστρέφονται, καὶ νὰ ἀκοῦς λόγους περὶ ὡραίας καὶ ἱερῆς σιωπῆς. Ὁ φόβος νὰ κατατεθεῖ νηφάλια γνώμη, ποὺ δὲν θὰ χαϊδεύει αὐτιά, δὲν θὰ πρέπει νὰ ὑπάρχει σὲ κρίσιμες στιγμές. Δὲν εἶναι ὥρα γιὰ κρυφτὸ καὶ ἀπομόνωση. Δὲν μπορεῖ νὰ ψηφίζεις δίχως γνώση, μελέτη καὶ προσοχή. Νὰ συμφωνεῖς συνεχῶς μὲ τοὺς προλαλήσαντες σὲ ἕνα διαβουλευμένο σῶμα δὲν νομίζω ὅτι εἶναι σοβαρό. Νὰ ἀπέχεις ἀπὸ τοὺς ἀγῶνες τῶν ἐπαγγελματικῶν κλάδων, νὰ δίνεις χῶρο σ’ αὐτοὺς ποὺ δὲν θέλεις νὰ ἀκοῦς καὶ νὰ σὲ ἐκπροσωποῦν.
Ὅσοι δὲν μιλοῦν δίνουν τὴ θέση τους σὲ αὐτοὺς ποὺ δὲν πρέπει νὰ μιλοῦν. Ἀπὸ καιρὸ ἔχουν γεμίσει τὰ τηλεοπτικὰ παράθυρα ἀπὸ “μαϊντανούς” καὶ “παπαγαλάκια” ποὺ μιλοῦν ἀκατάσχετα, κρίνοντας εὔκολά τους πάντες καὶ τὰ πάντα. Εἶναι ἀνάγκη νὰ λύσουν τὴ σιωπὴ τοὺς ὁρισμένοι ἰθύνοντες, γιὰ νὰ πληροφορήσουν ὑπεύθυνά τους σὲ μεγάλη ἀπορία εὑρισκόμενους. Ὑπάρχει σιωπὴ κακή, νοσηρή, φοβισμένη, ἔνοχη, ἀδικαιολόγητη. Ὁ κόσμος δὲν εἶναι κουτός. Δὲν ξεγελιέται εὔκολα πάντοτε. Νὰ τὴ χαρακτηρίζεις τὴ σιωπὴ ὡς προερχόμενη ἀπὸ σεμνότητα καὶ ταπεινότητα δὲν πείθεις, ὅταν ὅλα καίγονται γύρω σου τόσο γρήγορα.
Ἡ φλυαρία, ἡ κενολογία, ἡ ἀερολογία, ἡ περιττολογία καὶ ἡ κουτοπονηρία κάποιων ἀφελῶν δὲν δικαιολογεῖ τὴν ἐπικίνδυνη σιωπὴ ἄλλων. Ἡ σιωπὴ δὲν εἶναι πάντοτε ἡ καλύτερη στάση, λύση, ἄμυνα καὶ ἐπιλογή. Ἡ ἀπεραντολογία δὲν εἶναι ἔξυπνη τοποθέτηση, ἀλλὰ κουράζει, φθείρει καὶ ἐκθέτει. Οἱ τοιουτοτρόπως σιωποῦντες καὶ φλυαροῦντες λαθεύουν σίγουρα καὶ ἀφήνουν τὸ χῶρο γιὰ ἄλλους ἐπιτήδειους πονηρούς. Εἶναι καιρὸς νὰ ψάξουμε καὶ νὰ βροῦμε τὸ μέτρο, τὴ μέση ὁδό, τὴν ἰσορροπία. Τὴ λογική, τὴ σοβαρότητα, τὴ σύνεση, τὴν ἁρμονία καὶ τὴ συνεννόηση.

Ὁ δολοφονημένος στὴν Ἀμερική, γιὰ τὴν ὑπεράσπιση τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων, νέγρος πάστορας Μάρτιν Λοῦθερ Κὶγκ εἶχε πεῖ μιὰ σοφὴ κουβέντα: “Ἡ γενιά μας θὰ πρέπει νὰ ἀπολογηθεῖ, ὄχι τόσο γιὰ τὶς κακὲς πράξεις τῶν μοχθηρῶν ἀνθρώπων, ὅσο γιὰ τὴν ἀποτρόπαιη σιωπὴ τῶν καλῶν ἀνθρώπων…”. Δὲν πρέπει νὰ ἀπολογηθοῦμε; Ὑπερβάλλει; Δὲν ἔχει δίκιο; Γιὰ τὶς κακίες τῶν συνανθρώπων μᾶς ἔχουμε ἕνα ποσοστὸ εὐθύνης, γιατί δὲν τοὺς συνδράμαμε στὸ ἀγαθὸ καθόλου.

Ἐμεῖς, οἱ ὑποτιθέμενοι καλοί, γιατί δὲν ἀφήσαμε τὴν ἀνεμελιά, τὴ νωθρότητα, τὸ χουζούρι, τὸ βόλεμα, τὴν ἡσυχία μας ἀπέναντι στὰ μεγάλα προβλήματα τῶν γύρω δυστυχισμένων, ἀναγκεμένων, πονεμένων καὶ ταλαιπωρημένων ἀδελφῶν μας; Ἐμεῖς, οἱ τόσο καλοί, συχνὰ ἀκολουθήσαμε μία καλὰ ἐπιλεγμένη σιωπή, ἡ ὁποία τελικὰ ἦταν ἀποτρόπαιη, ἀφοῦ βασάνισε παραμελημένους πλησίον.

Ἡ σιωπὴ μερικὲς φορὲς σὲ ὑψηλὰ ἐπίπεδα ἀνθρώπων εἶναι χειρότερη ἀπὸ τὴ βλασφημία. Νὰ μὲ συγχωρεῖτε γιὰ τὴν αὐθόρμητη αὐτὴ ἐξομολόγηση. Ἀπὸ καιρὸ τὰ σκεφτόμουν καὶ ἤθελα νὰ τὰ πῶ. Ἔχει δίκιο ὁ Μάρτιν Λοῦθερ Κίγκ. Βέβαια ὡς μοναχὸς θὰ ἔπρεπε νὰ σιωπῶ. Νὰ ποὺ σιωποῦν ἄλλοι, ποὺ δὲν εἶναι μοναχοί. Μετανιώνεις πάλι ποὺ μίλησαν, γιατί τὰ ἔκαναν θάλασσα. Ἃς κινεῖται κανεὶς κατὰ συνείδηση καὶ ὄχι φοβούμενος, ντρεπόμενος καὶ δειλιάζοντας συνεχῶς, καταθέτοντας λόγο ἀνυπόκριτο, ἐγκάρδιο, ἀληθινό, δίχως ἐκπτώσεις, χαϊδολογήματα γλυκανάλατα καὶ ἀναμασήματα κουραστικά.
 

Πηγή: (Μοναχὸς Μωυσῆς, Ἁγιορείτης, Ἐφημερίδα «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ», 31/01/2010), Ῥωμαίϊκο Ὁδοιπορικό

Η Ελλάδα και ο ορυκτός της πλούτος. Μια από τις πλουσιότερες χώρες της Ευρώπης σε μεταλλικά και βιομηχανικά ορυκτά.

Μελετώντας και παρουσιάζοντας τις οικονομικές δυνατότητες που έχει η πατρίδα μας είχαμε κάνει μια πρώτη προσέγγιση σε σχετικό άρθρο μας. Ένας από τους σημαντικότερους, αν όχι ο σημαντικότερος τομέας του πλούτου της είναι ο ορυκτός πλούτος της.

Με το παρόν άρθρο θα επιχειρήσουμε μια προσέγγιση του ορυκτού πλούτου της πατρίδας μας, όσον αφορά -τα άγνωστα σε πολλούς ακόμη και για την ύπαρξή τους στην Ελλάδα- μεταλλικά ορυκτά και τα επιλεγόμενα ως κρίσιμα και στρατηγικής σημασίας για την ευρωπαϊκή βιομηχανία ορυκτά.

Για την προσέγγιση μας θα βασιστούμε –σε ένα πρώτο γενικό πλαίσιο- στο σύγγραμμα του ιδιοκτήτη της ΧΡΩ.ΠΕΙ. Σωτήρη Σοφιανόπουλου και σε άρθρα του δρ. Μηχανικού Μεταλλείων κ. Πέτρου Τζεφέρη. Επιπλέον όσον αφορά κάποιες τοποθεσίες ύπαρξης των μεταλλευμάτων και ορυκτών βασιζόμαστε σε άρθρο του καθηγητή Γεωχημείας κ. Ακίνδυνου Κεπελερτζή. 

Όπου χρειάζεται παρεμβαίνουμε με κάποιες διευκρινιστικές σημειώσεις (του γράφοντος), ενώ παραπομπές και υπερσυνδέσεις θα υπάρχουν για τις πηγές άντλησης του συγκεκριμένου υλικού. Οι μικρές επικεφαλίδες υποδεικνύουν την αλλαγή των θεματικών ενοτήτων.

Είναι σημαντικό στην μελέτη που ακολουθεί ο ρεαλισμός, που θα πρέπει να μας διακρίνει στην εκτίμηση του ορυκτού μας πλούτου –όπως εύστοχα επισημαίνει ο δρ. Πέτρος Τζεφέρης, ώστε να μην γίνονται υπερεκτιμήσεις, υποεκτιμήσεις ή αντιεπιστημονικές απλουστεύσεις όσον αφορά την αποτίμηση των αποθεμάτων του ορυκτού μας πλούτου.

***

Α. Ο Σωτ. Σοφιανόπουλος γράφει συνοπτικά για τον ορυκτό μας πλούτο.

Γράφει λοιπόν, ο Σωτ. Σοφιανόπουλος (στο εξής Σ.Σ.) στο πόνημα του ‘’Οι ‘’Άγνωστες’’ πλουτοπαραγωγικές πηγές της Ελλάδας και η πολιτική τους σημασία’’ (2003) ένα συνοπτικό κείμενο, από το οποίο αντλούμε τα πρώτα ερεθίσματα σχετικά με τον ορυκτό πλούτο της Ελλάδας:

“Η Ελλάδα είναι πλούσια σε ορυκτό πλούτο και κατέχει ξεχωριστή θέση μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών σε μεταλλεύματα όπως ο βωξίτης, ο μαγνησίτης, οι λατερίτες, τα μάρμαρα, ο μπεντονίτης, ο περλίτης, κ.α. (1) Επειδή, η μεταλλευτική δραστηριότητα αποτελεί υποδομή της οικονομίας και την βάση της βαρείας βιομηχανίας, όπως εξάλλου διαπίστωσαν και κορυφαίοι επιστήμονες, όπως ο Δημήτριος Μπάτσης (2) στο περίφημο βιβλίο που συνέγραψε το 1947, «Η βαρεία βιομηχανία στην Ελλάδα» (Εκδόσεις Κέδρος, 1977), αλλά και οι συγγραφείς του σημαντικού βιβλίου «Ο Ελληνικός Ορυκτός Πλούτος» (Σύνδεσμος Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων(3), Αθήνα, 1979), η οποία όμως εξαρτάται από την ηλεκτρική ενέργεια. Οι υδατοπτώσεις της Ελλάδος και τα λιγνιτικά μας αποθέματα, άνω των 20 δις τόνων μέχρι σήμερα διαπιστωμένα (σημερινή παραγωγή μας 70 εκατομμύρια τόνοι ετησίως) δίδουν την δυνατότητα στη χώρα μας να έχει ένα τεράστιο μεταλλευτικό και μη μεταλλευτικό βιομηχανικό πλούτο, ο οποίος—εάν εξαιρέσει κανείς την ΠΕΣΙΝΕ (4), η οποία κερδίζει εις βάρος της Ελλάδος—δεν υπάρχει.

Πρέπει ο ελληνικός λαός να αντιληφθεί ότι ζει στην πλουσιότερη χώρα της Ευρώπης, η οποία όμως εκ των προδοτικών ενεργειών των κυβερνήσεων, ανεξαρτήτως της ονομασίας των είναι όλες κεντροαριστερές και έχουν καταπροδώσει την πατρίδα μας και από πρώτη την έχουν κάνει τελευταία.

Πρέπει επίσης να πατήσουμε πόδι και να λειτουργήσουμε την υψικάμινο της οικογενείας Αγγελοπούλου, αλλά να κατασκευάσουμε και άλλες για να εκμεταλλευτούμε τα 100 εκατομμύρια τόνους σιδηρομετάλλευμα της Ελλάδος. Αυτά μπορείτε όλοι να τα δείτε στα δύο προαναφερθέντα βιβλία.’’

Σημείωση 1 : Σε τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές του ο Σ.Σ. εξηγούσε ότι είναι αδιανόητο να μην υπάρχει καθετοποιημένη παραγωγή στην αξιοποίηση των πρώτων υλών της πατρίδας μας, όπως στον βωξίτη, τη στιγμή μάλιστα που είμαστε μια από τις πρώτες βωξιτοπαραγωγές χώρες στον κόσμο. Εκτός από τις σκανδαλώδεις, αποικιοκρατικού τύπου συμβάσεις που εκμεταλλεύτηκαν τον ορυκτό πλούτο της πατρίδας μας (βλέπε ΠΕΣΙΝΕ) η πατρίδα μας έχασε και εξακολουθεί να χάνει τεράστια ποσά από την πώληση πρώτων υλών σε ακατέργαστη μορφή.

Το ελληνικό κράτος στάθηκε απέναντι σε πολλές προσπάθειες που έγιναν για να δημιουργηθεί βαρειά βιομηχανία, να αξιοποιήσει η πατρίδα μας τον ορυκτό πλούτο και όπως επισημαίνει και ο δρ. Π.Τζεφέρης να έχουμε προϊόντα υψηλής προστιθέμενης αξίας αλλά και τεράστιο κύκλο μικρότερων βιομηχανιών και βιοτεχνιών οι οποίες θα εμπλέκονταν στην επεξεργασία και μεταποίηση των πρώτων υλών. Αυτό θα σήμαινε χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας, περιορισμό εισαγωγών, αύξηση εξαγωγών, ισχυροποίηση του βασικού παραγωγικού “κορμού” της οικονομίας (που σήμερα είναι σχεδόν ανύπαρκτος) και τόσα άλλα πολλαπλασιαστικά οφέλη.  Σημειώνουμε για παράδειγμα ότι η Ιαπωνία δεν έχει καμία πρώτη ύλη στο υπέδαφός της αλλά έχει βαρειά βιομηχανία, αυτοκινητοβιομηχανίες κλπ.  Γιατί όχι και η πατρίδα μας που διαθέτει τον τεράστιο αυτό ορυκτό πλούτο;

Σημείωση 2 :  Σχετικά με τον εξαίρετο οικονομολόγο-νομικό Δημήτριο Μπάτση και το μνημειώδες έργο του “Η βαρειά Βιομηχανία στην Ελλάδα” βλέπε εδώ.

Σημείωση 3: (είναι από το βιβλίο του Σ.Σ.) Πρόεδρος ήταν ο Αλέξανδρος Αθανασιάδης Μποδοσάκης, το οποίον σκότωσε η 17 Νοέμβρη. Τον Δημ. Μπάτση τον σκότωσε η πατρίδα μας (ήτοι το ελληνικό κράτος) με ψέμματα, όπως πήγε να κάνει και με τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη.

Σημείωση 4: ΠΕΣΙΝΕ, πρόκειται για ένα από τα γνωστότερα σκάνδαλα των τελευταίων δεκαετιών. Ο Κ. Καραμανλής ο πρεσβύτερος με πρόσχημα την προσέλκυση της επένδυσης παραχώρησε το 1960 το σκανδαλώδες προνόμιο να μπορεί να αγοράζει η ΠΕΣΙΝΕ ρεύμα από τη ΔΕΗ σε τιμή χαμηλότερη του κόστους. Η ΠΕΣΙΝΕ πλήρωνε 7 δρχ. την κιλοβατώρα τη στιγμή που οι αγρότες για την παραγωγή τους (αντλιοστάσια) πλήρωναν 14 δρχ, ενώ οι οικιακοί καταναλωτές 22 δρχ! την κιλοβατώρα.

***

Β. Μια από τις πλουσιότερες χώρες της Ευρώπης η πατρίδα μας σε μεταλλικά και βιομηχανικά ορυκτά

Σύμφωνα με τον κ. Πέτρο Τζεφέρη (δρ. Μηχανικός μεταλλείων) από άρθρο του εδώ :

Με βάση τα αποθέματα και το μεταλλικό περιεχόμενο σε βασικά και πολύτιμα μέταλλα (χρυσό, άργυρο, χαλκό, μόλυβδο και ψευδάργυρο, νικέλιο κλπ.) η Χώρα μας είναι από τις πλουσιότερες κοιτασματολογικές περιφέρειες της Ευρώπης και μπορεί με την αξιοποίηση των κοιτασμάτων αυτών να δημιουργήσει θέσεις εργασίας άμεσης απασχόλησης για την ανάπτυξη της χώρας. 

Στην Ελλάδα απαντώνται και ορυκτά από εκείνα (14 τον αριθμό) που θεωρούνται κρίσιμα και στρατηγικής σημασίας για την ευρωπαϊκή βιομηχανία: είναι το Αντιμόνιο (Sb), τα Πλατινοειδή μέταλλα (PGE), οι Σπάνιες γαίες (REE), τα Ga (Γάλλιο) – Ge (Γερμάνιο) – In (Ίνδιο) αλλά και ο Γραφίτης. 

Η πατρίδα μας, διαθέτει επιπλέον μεταλλικά ορυκτά με ειδικό στρατηγικό ενδιαφέρον για τον τόπο μας όπως: βωξίτη-αλουμίνιο, λατερίτη, νικέλιο κλπ, βιομηχανικά ορυκτά και μάρμαρα με παγκόσμιες περγαμηνές όπως: περλίτης, χουντίτης, ατταπουλγίτης, λευκόλιθος-μαγνησία, άστριος, κλπ επίσης αδρανή δομικά, πολλά υποσχόμενο γεωθερμικό δυναμικό, πετρέλαιο και φυσικό αέριο σε χερσαίους ή και υποθαλάσσιους ορίζοντες κλπ. 

Λατομείο στην Πεντέλη. Το παγκοσμίου φήμης Πεντελικό μάρμαρο. (φώτο από Μάρμαρα Διονύσου ΑΕΒΕ)

Στα 28 δισ. ευρώ αποτιμάται από το ΙΓΜΕ το μεταλλευτικό απόθεμα σε δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους στο υπέδαφος της Ελλάδας. Στα 30 δις. εκτιμήθηκε η ίδια αξία σε πρόσφατο άρθρο του προέδρου του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων (ΣΜΕ), ενώ η εκτίμηση αυτή «ξεπέρασε» τα 40 δισ. ευρώ σε επίσης πρόσφατες δηλώσεις εκπροσώπων του Υ.ΠΕ.ΚΑ στον τύπο αλλά και σε ημερίδα(5) στο τμήμα Μηχανικών Ορυκτών Πόρων του Πολυτεχνείου της Κρήτης.

Από αυτά τα 27,6 δισ. ευρώ είναι εκείνα των μεταλλικών ορυκτών που προαναφέρθηκαν (εκ των οποίων τα 18 δισ. πιστώνονται στα χρυσοφόρα κοιτάσματα) και που εκτείνονται κυρίως σε διάφορες περιοχές της Κεντρικής-Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης. Σε 10 δισ. ευρώ υπολογίζεται η αξία των ορυκτών που αξιολογήθηκαν μέχρι τώρα από το Υ.ΠΕ.ΚΑ, σε μια πραγματικά αξιόλογη προσπάθεια καταγραφής και αξιολόγησης του συνόλου των 100 δημόσιων μεταλλευτικών χώρων για τους οποίους υπάρχουν κοιτασματολογικά δεδομένα, μια προσπάθεια όμως που έπρεπε να είχε γίνει εδώ και δεκαετίες. Επτά (7) από τους χώρους αυτούς, ανακοίνωσε, ότι επιδιώκει να εκμισθώσει το ΥΠΕΚΑ με άμεσους διεθνείς διαγωνισμούς. 

Αν συμπεριληφθούν και τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων και πετρελαίων τα παραπάνω νούμερα ωχριούν. Ξεκινούν από 1,5 ή και 2 τρις ευρώ ποσό στο οποίο εκτιμώνται τα ορυκτά μας αποθέματα από ομάδα γεωλόγων καθηγητών για να φτάσουν σε πολύ μεγαλύτερο ποσό [βλέπε 7^η παράγραφο τους ισχυρισμούς (;) Έλληνα δημοσιογράφου (από το Σύδνεϋ) απαντώντας μάλιστα σε δημόσια διαβούλευση για την εθνική μεταλλευτική πολιτική, χωρίς φυσικά (!) να αποκαλύπτει τις πηγές του (σημ .πρόκειται βέβαια για υπερβολή)]

Σημείωση 5: Η εν λόγω ημερίδα πραγματοποιήθηκε το 2011 και διοργανώθηκε από το Τμήμα Μηχανικών Ορυκτών Πόρων του Πολυτεχνείου Κρήτης. Σύμφωνα με τις ανακοινώσεις και εισηγήσεις των επιστημόνων η ελληνική κοινωνία μπορεί να βασίσει την ανάπτυξή της στην βέλτιστη αξιοποίηση του ορυκτού της πλούτου.

Ο μεταλλευτικός κλάδος είναι σημαντικός οικονομικός τομέας της χώρας απαραίτητος για σειρά βιομηχανικών κλάδων, εξωστρεφής, έντονα εξαγωγικός και συμβάλλει ουσιαστικά στην περιφερειακή απασχόληση και ανάπτυξη.

Η αξία των βεβαιωμένων κοιτασμάτων μεταλλικών ορυκτών ανέρχεται σε 40 δισεκατομμύρια ευρώ με τις τρέχουσες τιμές των μετάλλων, τα εναπομένοντα λιγνιτικά κοιτάσματα υπερβαίνουν τα 3 δισεκατομμύρια τόνους, ενώ ιδιαίτερα σημαντικά είναι τα αποθέματα και η αξία των παραγόμενων βιομηχανικών ορυκτών και λατομικών προϊόντων. 

Η αξία των εξαγωγών ανέρχεται σε 1 δισεκατομμύριο ευρώ ετησίως, ενώ στον κλάδο απασχολούνται άμεσα 23.000 εργαζόμενοι και έμμεσα 100.000.

Η εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου της Ελλάδας, μετά και την νέα ευρωπαϊκή πολιτική για τις πρώτες ύλες που δίνει προτεραιότητα στην εκμετάλλευση των ευρωπαϊκών πρώτων υλών με αντίστοιχη σωστή διαχείριση αποβλήτων, αποκτά νέες σαφώς ευνοϊκότερες προοπτικές. (Πηγή: http://www.thebest.gr/ )

***

Γ. Οι περιοχές της Ελλάδας στις οποίες υπάρχουν βιομηχανικά ορυκτά, μεταλλεύματα και λατερίτες.

Σημειώνει σε σχετικό άρθρο του ο καθηγητής Γεωχημείας κ. Ακίνδυνος Κεπελερτζής ότι τα μικτά θειούχα μεταλλεύματα  περιέχουν μόλυβδο, ψευδάργυρο και σίδηρο με τη μορφή θειούχων ενώσεων. Τα μεταλλεύματα αυτά περιέχουν και προσμείξεις σε σημαντικό ποσοστό αργύρου και χρυσού, οπότε έχουν μεγάλη οικονομική αξία. Μεταλλεύματα του τύπου αυτού υπάρχουν σε διάφορες περιοχές της Ελλάδος, αλλά τη μεγαλύτερη σημασία έχουν οι περιοχές Χαλκιδικής (Στρατώνι, Στρατονίκη, Ολυμπιάδα) (6) και Ποντοκερασιάς του Νομού Κιλκίς. Στην περιοχή του κοιτάσματος Στρατωνίου, όπου γίνεται εξόρυξη και εκμετάλλευση των μικτών θειούχων, υπάρχουν και μεγάλα αποθέματα σιδηροπυρίτη.

Τα Σιδηρονικελιούχα μεταλλεύματα απαντούν στη λεγόμενη ζώνη ανατολικής Ελλάδας και αναφέρονται με το όνομα λατερίτες. Η Ελλάδα είναι πλούσια στα μεταλλεύματα αυτά από τα οποία εξάγεται το νικέλιο και αποτελεί τη σημαντικότερη χώρα παραγωγής νικελίου της δυτικής Ευρώπης. Περιοχές που απαντούν τα μεταλλεύματα αυτά είναι οι παρακάτω: Εύβοια, Λάρυμνα, Αταλάντη, Τρίκαλα, Έδεσσα. Ένα μικρό κοίτασμα σιδερονικελιούχου μεταλλεύματος απαντά και στη Λέσβο. Από τα μεταλλεύματα αυτά εξάγεται το νικέλιο, το οποίο έχει διάφορες χρήσεις στη βιομηχανία αυτοκινήτων, αεροπλάνων, οικιακών συσκευών κ.τ.λ.

Εμφανίσεις χρυσού με ιδιαίτερο μεταλλευτικό ενδιαφέρον: Σημαντικές εμφανίσεις χρυσού με χαλαζιακές φλέβες απαντούν στην περιοχή Κιλκίς, Ποντοκερασιάς και χρήζουν περαιτέρω έρευνας. Εμφανίσεις χρυσού σε θειούχα μεταλλεύματα με ιδιαίτερη σημασία απαντούν στην περιοχή Στρατωνίου Χαλκιδικής, στο όρος Παγγαίο, στην περιοχή του όρους Σύμβολο Καβάλας και Θράκης. Επίσης θα πρέπει να ερευνηθούν και περιοχές για προσχωματικά κοιτάσματα χρυσού, όπως στο Γαλλικό Ποταμό, στη Νιγρίτα Σερρών και σε άμμους παράκτιων περιοχών.

Εμφανίσεις χαλκού: Πορφυρικά μεταλλεύματα χαλκού περιέχουν χαλκό και χρυσό και έχουν ιδιαίτερη οικονομική αξία. Ένα τέτοιο μετάλλευμα είναι το κοίτασμα στις Σκουριές Χαλκιδικής που περιέχει χαλκό και χρυσό. Μικρότερες εμφανίσεις χαλκούχων μεταλλευμάτων απαντούν και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας, όπως π.χ. στο Περιβόλι Γρεβενών, και χρήζουν περαιτέρω έρευνας.

Εμφανίσεις χρωμίτη με ιδιαίτερο μεταλλευτικό ενδιαφέρον συνδέονται με τα υπερβασικά πετρώματα του Βούρινου Κοζάνης και του Δομοκού. Χρησιμοποιείται στη βιομηχανία χρωμιούχων πρώτων υλών.

Βιομηχανικά ορυκτά και πετρώματα: Πρόκειται για ορυκτά που μπορούν να ταξινομηθούν ανάλογα με τη χρήση τους σε άμμους χυτηρίων, δομικά υλικά, ηλεκτρονικές και οπτικές εφαρμογές, κεραμικά, λιπάσματα, ορυκτά για πολφό γεωτρήσεων, οπτικές χρωστικές ουσίες, πληρωτικά, φίλτρα, πολύτιμοι λίθοι, πρώτες ύλες υαλουργίας, πρώτες ύλες χημικής βιομηχανίας, πυρίμαχα υλικά, συλλιπάσματα.

Η νήσος Μήλος χαρακτηρίζεται από τη σημαντική παρουσία βιομηχανικών ορυκτών, τα οποία τυγχάνουν εκμετάλλευσης. Τα ορυκτά αυτά είναι ο μπεντονίτης, ο περλίτης, ο καολίνης, ο βαρύτης, ο χαλαζίας, ποζολάνες. Επίσης η νήσος Λέσβος είναι πλούσια σε εμφανίσεις βιομηχανικών ορυκτών όπως καολίνη, μπεντονίτη, περλίτη, τα οποία δεν έχουν τύχει καμμίας εκμετάλλευσης, αλλά έχουν καλές προοπτικές.Σημαντικές εμφανίσεις φωσφοριτών απαντούν στην Ήπειρο.Σημαντικές εμφανίσεις χαλαζία και χαλαζιοαστριοειδούς υλικού εντοπίζονται στο νησί Ίος.Κοιτάσματα μαγνησίτη απαντούν στην Εύβοια, τη Χαλκιδική και σημαντικά επίσης κοιτάσματα μαγνησίτη – χουντίτη στην περιοχή Νεράιδας Σερβίων Κοζάνης.

Βωξιτικά αποθέματα: Ο βωξίτης αποτελεί το κυριότερο μετάλλευμα παραγωγής αλουμινίου. Η Ελλάδα είναι πλούσια σε βωξίτη, οι σπουδαιότερες εμφανίσεις βωξίτη απαντούν στη ζώνη Παρνασσού – Γκιώνας και στη ζώνη ανατολικής Ελλάδας.

Ουρανιούχα μεταλλεύματα: Είναι γνωστή η χρήση του ουρανίου σε πυρηνικούς αντιδραστήρες για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας και στην κατασκευή πυρηνικών όπλων. Οι σπουδαιότερες εμφανίσεις ουρανιούχων ορυκτών απαντούν στο Παρανέστι Δράμας και στη λεκάνη των Σερρών, όπου το ουράνιο απαντά στους λιγνίτες και στις ανθρακομιγείς αργίλους του Νεογενούς. Δεν πρόκειται για εμφανίσεις με μεγάλα αποθέματα, διότι είναι και μικρής περιεκτικότητας σε ουράνιο. Εμφανίσεις κυρίως θορίου και λιγότερο ουρανίου απαντούν στην περιοχή των λιμνών Πρέσπας Φλώρινας και χρήζουν περαιτέρω έρευνας.

Σημείωση 6:

Δ. Η πολυεθνική εταιρεία Eldorado Gold παίρνει τον εθνικό ορυκτό πλούτο μας έναντι αστείου τιμήματος και μη καταβάλλοντας τους φόρους που της αναλογούν. Ο ηρωϊκός αγώνας των κατοίκων της περιοχής.

Το μεταλλείο της Ολυμπιάδας με τα πολύ μεγάλα αποθέματα σε μεταλλεύματα : χρυσό, άργυρο, μόλυβδο και ψευδάργυρο βρίσκεται υπό τον έλεγχο της ιδιωτικής πολυεθνικής Eldorado Gold. Με απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας είχε επιβληθεί η παύση εργασιών. Τελικά το Συμβούλιο της Επικρατείας ενέκρινε την συνέχιση των εργασιών. [Εδώ μπορείτε να διαβάσετε ένα άρθρο του Αρχιμ. Χριστόδουλου Αγγελόγλου σχετικά με την ολομέλεια του ΣτΕ και τις αποφάσεις έγκρισης των εργασιών κλπ Ο π. Χριστόδουλος έχει δώσει τον δικό του μεγάλο αγώνα δίπλα στους κατοίκους της περιοχή. Στο ίδιο blog θα βρείτε και παλαιότερες σχετικές ενημερώσεις].  Η εν λόγω εταιρεία προχωράει στην κατασκευή σήραγγας μήκους 9 χλμ που θα συνδέει τα κοιτάσματα της Ολυμπιάδας με το εργοστάσιο εμπλουτισμού που θα ανεγερθεί στην περιοχή Μάντεμ Λάκκου.  

Όπως είναι γνωστό -από την ενημέρωση και τις αντιδράσεις των κατοίκων- η Eldorado Gold εξαγόρασε -το 2012- την Ελληνικός Χρυσός (του Άκτωρα) σε ποσοστό 95%. Έτσι απέκτησε τα εξορυκτικά δικαιώματα σε μια έκταση 317.000 στρεμμάτων (μεταλλεία Σκουριών, Ολυμπιάδας, Στρατωνίου). Η “Ελληνικός Χρυσός” με ένα τίμημα περί των 11 εκατ.ευρώ (μόνο!) είχε αγοράσει -από το ελληνικό δημόσιο- τα εξορυκτικά δικαιώματα στην ανωτέρω περιοχή. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έκρινε παράνομη τη μεταβίβαση εφόσον έγινε με απευθείας ανάθεση και πολύ κάτω από την αγοραία αξία. Μόνο στην περιοχή των Σκουριών τα βεβαιωμένα αποθέματα μεταλλευμάτων ανέρχονται σε 16 δις ευρώ!

Το ίδιο ισχύει και για το μεταλλείο Μαύρων Πετρών στο Στρατώνι. Στο Στρατώνι υπάρχουν άνω του 1 εκατ. τόνους μετάλλευμα (άργυρος, μόλυβδος, ψευδάργυρος).

Εδώ μπορείτε να δείτε την δράση ενός από τα πιο δυναμικά κινήματα πολιτών ενάντια στην Eldorado Gold. Δείτε το βίντεο αξίζει να ενημερωθούμε όλοι μας!. Πραγματικά συγκλονίζει ο ηρωϊσμός των κατοίκων της Ιερισσού, Μεγάλης Παναγιάς, Νέων Ρόδων και άλλων χωριών της βόρειο-Ανατολικής Χαλκιδικής.Η ολοκληρωτικού τύπου αντιμετώπιση των κυβερνώντων, του ελληνικού κράτους και των κατασταλτικών μηχανισμών ενάντια στους πολίτες είναι καταθλιπτική. Ωστόσο ο αγώνας τους -όπως τόσες άλλες φορές μάς έχει διδάξει η ιστορία- θα δικαιωθεί. Συγχαρητήρια στους αγωνιζόμενους συμπολίτες μας. 

Σε ενημερωτικό – επιστημονικό σύγγραμμά που κυκλοφορήθηκε από τους αγωνιζόμενους κατοίκους της περιοχής Μεγάλης Παναγιάς και των λοιπών χωριών και υπογράφει το ”Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων” , (σωματείο με έτος ίδρυσης το 2006) και υπό τον τίτλο ”Μια τεκμηριωμένη Πρόταση για αναστροφή της Σύμβασης της Ελληνικός Χρυσός‘‘ και υπότιτλο: ”Η Απάτη της Μεταλλουργίας Flash Smelting” αποδεικνύονται –συν τοις άλλοις- οι παράνομες μεθοδεύσεις της εταιρείας Ελληνικός Χρυσός για να πάρει την σχετική άδεια, οι χωρίς αιτιολόγηση απορριπτικές αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας έναντι των αιτιάσων και του δικαστικού αγώνα των κατοίκων και το κυριότερο: η καταλήστευση του δημόσιου ορυκτού πλούτου της χώρας μας και η φυγάδευση αφορολόγητων κερδών για την εν λόγω εταιρεία που ξεπερνούν τα 13,68 δις ευρώ. 

Επιπλέον, η Eldorado Gold παραποίησε επιστημονικά δεδομένα της Outotec για να πετύχει έγκριση επενδυτικού σχεδίου ενώ σοβαρότατο ζήτημα υπάρχει και με την Περιβαλλοντική μελέτη. Το δε προηγούμενο σχήμα της εταιρείας ήτοι η TVX είχε καταδικαστεί δυο φορές για καταστροφή αρχαιοτήτων ενώ και η αρχική απόφαση (22.3.2007) της ΙΣΤ’ Εφορίας Αρχαιοτήτων ήταν απορριπτική για έναρξη εργασιών μεταλλείου χρυσού.

***

***

Ε. Απαιτείται προσοχή και σοβαρότητα στην χρηματική αποτίμηση του ορυκτού μας πλούτου.

Επανερχόμαστε τώρα στον ρεαλισμό και την επιστημονικότητα που θα πρέπει να μας διακρίνει όσον αφορά την εκτίμηση των αποθεμάτων των εν λόγω ορυκτών. Ο δρ. Πέτρος Τζεφέρης επισημαίνει ότι: 

-χρειάζεται προσοχή στην αποτίμηση του ορυκτού πλούτου σε χρηματική αξία καθώς η μεταλλευτική εκτιμητική είναι μια εξειδικευμένη επιστήμη. 

-στις εκτιμήσεις για την περιεχόμενη στα κοιτάσματα συνολική μεταλλική αξία με βάση τις τρέχουσες χρηματιστηριακές συναλλαγές των μετάλλων δεν έχουν -πολλές φορές- υπολογιστεί ενδεχόμενα σφάλματα στην αποτίμηση, σφάλματα που φορούν την αποτίμηση των οικονομικά εκμεταλλεύσιμων αποθεμάτων όταν επιλεγεί κι εφαρμοστεί συγκεκριμένη μέθοδος εκμετάλλευσης για συγκεκριμένο κοίτασμα, ούτε οι απώλειες επεξεργασίας του μεταλλεύματος (εμπλουτισμού, μεταλλουργίας κλπ.) με σκοπό την ανάκτηση συγκεκριμένου προϊόντος.

Για παράδειγμα, ο περίφημος χουντίτης/υδρομαγνησίτης στα Λεύκαρα Κοζάνης, ακατέργαστος έχει αξία 30-40 ευρώ ενώ κατεργασμένος με πολλές χρήσεις ως πληρωτική ή χρωστική ύλη, 300 ευρώ. Και από τα δύο όμως νούμερα πρέπει να αφαιρεθούν τα κόστη εξόρυξης και επεξεργασίας αντίστοιχα.

-Κι ακόμη σε όλους τους παραπάνω υπολογισμούς γίνεται ένα λογικό άλμα, προεξοφλούμε δηλαδή ότι θα καθετοποιήσουμε την παραγωγή και θα έχουμε τελικά προϊόντα με την μεγαλύτερη προστιθέμενη αξία. Αυτό μπορεί να είναι το δέον γενέσθαι δεν αποτελεί όμως το σύνηθες.  Ο βωξίτης, για παράδειγμα, και οι πάνω από 2 εκατ. τον. που εξορύσσονται ετησίως, στην μεγαλύτερη βωξιτοπαραγωγό χώρα της ΕΕ, την Ελλάδα μας, δεν οδηγούνται όλοι στην καθετοποιημένη παραγωγή αλουμινίου αλλά πάνω από 800 χιλ. εξάγονται αυτούσιοι χωρίς επεξεργασία. Το ίδιο συμβαίνει και στα περισσότερα βιομηχανικά ορυκτά και φυσικά στο λιγνίτη που ούτως ή άλλως οδηγείται στους ΘΗΣ της ΔΕΗ ΑΕ και δεν τιμολογείται.

Η Ελλάδα είναι από τις μεγαλύτερες βωξιτοπαραγωγές χώρες στον κόσμο και 1η στην Ευρώπη.

– Στην περίπτωση της γεωθερμίας, ελλείψει περιεχομένου μετάλλου, έχει αποφευχθεί η προσπάθεια αποτύπωσης της προσδοκώμενης αξίας του ενεργειακού ρευστού πριν την αξιοποίησή του. Τέλος, στα κοιτάσματα πετρελαίου-φυσικού αερίου τα προβλήματα εκτίμησης είναι ακόμη δυσκολότερα, ελλείψει ερευνητικών δεδομένων, διότι το ελληνικό υπέδαφος χαρακτηρίζεται ως ανεξερεύνητο (terra incognita!), στο οποίο έχουν γίνει συνολικά ελάχιστες γεωτρήσεις (180 περίπου αν σκεφτεί κανείς ότι μόνο στην Αλβανία έχουμε πάνω από 2.500) ενώ οι σεισμικές έρευνες που κι αυτές μόνο για το Ιόνιο έχουν προκηρυχθεί, δεν επιτρέπουν ασφαλείς εκτιμήσεις.

Πηγή: Ενωμένη Ρωμιοσύνη

Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος απευθύνεται σε όλους τους πιστούς προκειμένου να τους ενημερώσει για την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο των Ορθοδόξων Εκκλησιών, η οποία συνήλθε τον Ιούνιο του 2016 στην Κρήτη. Κύριος σκοπός της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου ήταν η ενίσχυση και η φανέρωση της ενότητας όλων των Ορθοδόξων Εκκλησιών αλλά και η αντιμετώπιση διαφόρων συγχρόνων ποιμαντικών ζητημάτων.

Με βάση τα συμπεράσματα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου:

• Η Ορθόδοξη Εκκλησία εκφράζει την ενότητα και την καθολικότητά Της δια των Ιερών Μυστηρίων. Η συνοδικότητα υπηρετεί την ενότητα και διαπνέει την οργάνωση της Εκκλησίας, τον τρόπο που λαμβάνονται οι αποφάσεις Της και καθορίζει την πορεία Της. Αξίζει να σημειωθεί επίσης ότι η Αγία Σύνοδος δεν αναφέρθηκε μόνον στο κύρος των γνωστών Οικουμενικών Συνόδων, αλλά σε αυτήν για πρώτη φορά αναγνωρίσθηκαν ως Σύνοδοι «καθολικού κύρους», δηλαδή ως Οικουμενικές, η Μεγάλη Σύνοδος επί Μεγάλου Φωτίου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως (879-880), οι επί αγίου Γρηγορίου του Παλαμά Μεγάλες Σύνοδοι (1341, 1351, 1368), και οι εν Κωνσταντινουπόλει Μεγάλες και Αγίες Σύνοδοι για την αποκήρυξη της ενωτικής Συνόδου της Φλωρεντίας (1438-1439), των προτεσταντικών δοξασιών (1638, 1642, 1672, 1691) και του εθνοφυλετισμού ως εκκλησιολογικής αιρέσεως (1872).

• Οι Ορθόδοξες Αυτοκέφαλες Εκκλησίες δεν αποτελούν συνομοσπονδία Εκκλησιών, αλλά την Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία. Για την Ορθόδοξη Διασπορά στις διάφορες χώρες του κόσμου αποφασίσθηκε να συνεχισθεί η λειτουργία των Επισκοπικών Συνελεύσεων με εκπροσώπους των Αυτοκεφάλων Εκκλησιών προκειμένου να διασφαλίζεται η αρχή της συνοδικότητας, μέχρι να εφαρμοσθεί η κανονική ακρίβεια.

• Για την ορθόδοξη Εκκλησία η οικογένεια αποτελεί καρπό της «εις Χριστόν και εις την Εκκλησίαν» μυστηριακής ενώσεως ανδρός και γυναικός και είναι η μόνη εγγύηση της γεννήσεως και της ανατροφής των τέκνων.

• Η Εκκλησία τονίζει διαρκώς την αξία της εγκρατείας, της χριστιανικής ασκήσεως. Η χριστιανική άσκηση δεν διακόπτει την σχέση του ανθρώπου με την ζωή και τον συνάνθρωπο, αλλά τον συνδέει με την μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας. Δεν αφορά μόνον τους μοναχούς. Το ασκητικό ήθος είναι χαρακτηριστικό της χριστιανικής ζωής.

• Η Ορθόδοξη Εκκλησία καταδικάζει τους διωγμούς, την εκδίωξη και δολοφονία μελών θρησκευτικών κοινοτήτων, τον εξαναγκασμό σε αλλαγή θρησκευτικής πίστεως, την εμπορία προσφύγων, τις απαγωγές, τα βασανιστήρια, τις απάνθρωπες εκτελέσεις, τις υλικές καταστροφές. Ιδιαίτερα εκφράζει την αγωνία Της για την κατάσταση των Χριστιανών και όλων των διωκωμένων μειονοτήτων στην Μέση Ανατολή και σε άλλα σημεία του κόσμου.

• Βασικό έργο της Εκκλησίας είναι η Ιεραποστολή, δηλαδή ο αγώνας Της να δίνει συνεχώς την μαρτυρία της πίστεως και να κηρύττει το ευαγγέλιο είτε στους πιστούς που ζουν μέσα στις σύγχρονες εκκοσμικευμένες κοινωνίες είτε σε όσους δεν έχουν γνωρίσει ακόμη τον Χριστό.

Ο διάλογος κυρίως με τους ετεροδόξους χριστιανούς (άλλες χριστιανικές ομολογίες – αιρέσεις) γίνεται με βάση το χρέος της Εκκλησίας να μαρτυρεί προς κάθε κατεύθυνση την αλήθεια και την αποστολική πίστη. Έτσι γίνεται γνωστή σε αυτούς η γνησιότητα της Ορθόδοξης Παράδοσης, η αξία της πατερικής διδασκαλίας, η λειτουργική εμπειρία και η πίστη των Ορθοδόξων. Οι διάλογοι δεν σημαίνουν ούτε και θα σημαίνουν ποτέ οποιονδήποτε συμβιβασμό σε ζητήματα πίστεως.

Η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, όπως αυτή ομολογείται στο Σύμβολο της Πίστεως. Δεν νοείται αγιότητα του ανθρώπου εκτός του Σώματος του Χριστού, δηλαδή εκτός της Εκκλησίας (Εφ. α 23). Η αγιότητα είναι μετοχή στο μυστήριο της Εκκλησίας και στα ιερά μυστήριά της με επίκεντρο την Θεία Ευχαριστία. Οι άγιοι εικονίζουν την Βασιλεία του Θεού.

Η Εκκλησία είναι μία, η Ορθόδοξη. Κατά τον Μ. Βασίλειο «εις λαός πάντες οι εις Χριστόν ηλπικότες και μία Εκκλησία νυν οι Χριστού, καν εκ διαφόρων τόπων προσαγορεύηται». Η Εκκλησία αναμένει πάντοτε την επιστροφή όλων των ανθρώπων, ετεροδόξων και αλλοδόξων σε Αυτήν.

Τα κείμενα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας αποτελούν αντικείμενο εμβαθύνσεως και περαιτέρω μελέτης. Αυτό ισχύει για όλες τις Συνόδους της Εκκλησίας. Ο θεολογικός διάλογος δεν διακόπτεται. Προϋπόθεση απαραίτητη βεβαίως είναι να διατηρείται αλώβητη η θεολογική αλήθεια και ο διάλογος αυτός να πραγματοποιείται χωρίς φανατισμούς και διαιρέσεις, χωρίς παρασυναγωγές και σχίσματα, τα οποία πληγώνουν την ενότητα της Εκκλησίας. Τα σχίσματα είναι δυσίατες πνευματικές ασθένειες. Σύμφωνα με τον ιερό Χρυσόστομο: «το σχίσαι Εκκλησίαν, και φιλονείκως διατεθήναι, και διχοστασίας εμποιείν, και της συνόδου διηνεκώς εαυτόν αποστερείν, ασύγγνωστον και κατηγορίας άξιον και πολλήν έχει την τιμωρίαν» (PG 48, 872). Γι αυτό προτρέπονται οι πιστοί να μη δίνουν βαρύτητα στα λόγια εκείνων που τους παρακινούν να απομακρυνθούν από Αυτήν προκειμένου να αποτελέσουν ξεχωριστή ομάδα έξω από το πλήρωμα της Εκκλησίας, επικαλούμενοι φανταστικούς λόγους δογματικής ακριβείας.

Κατακλείοντας το μήνυμα αυτό, επιθυμούμε να σας διαβεβαιώσουμε ότι όλοι οι Επίσκοποι της Εκκλησίας της Ελλάδος αγρυπνούμε και παραμένουμε αμετακίνητοι στην Ορθόδοξη πίστη και αφοσιωμένοι στην Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία.

«Αδελφοί, χαίρετε, καταρτίζεσθε, παρακαλείσθε, το αυτό φρονείτε, ειρηνεύετε, και ο Θεός της αγάπης και ειρήνης έσται μεθ ημών.» (Β Κορ. 13,11)

Πηγή: Ιερά Μονή Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου

Η Suzanne Bolton, μια μητέρα από τη Νέα Υόρκη, προειδοποιεί όλους τους γονείς τι σημαίνει η “σεξουαλική αγωγή” που έρχεται σύντομα στα νηπιαγωγεία και δημοτικά σχολεία όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά και κάθε δυτικής χώρας:

“Επισκέφθηκα το Γυμνάσιο GW Williams το βράδυ της Τετάρτης σχετικά με το σχέδιο ανάπτυξης του Geranium.

Το πιο ενοχλητικό πράγμα σχετικά με την επίσκεψή μου εκεί ήταν ο λευκός πίνακας στο μπροστινό φουαγιέ. Την περασμένη εβδομάδα, τα σχολεία τίμησαν την ΡΟΖ ΜΕΡΑ. Αν δεν ξέρετε τι είναι αυτό, ενημερωθείτε.

Η μία πλευρά του λευκού πίνακα συζητούσε την “ταυτότητα φύλου”. Υπήρχε ένας χάρακας / κλίμακα για να εντοπίσετε πού ταιριάζετε. Οι προτεινόμενες επιλογές είναι άφυλος, μη-δυαδικός, ρευστό φύλο, queer φύλο, διπλό φύλο, τριπλό φύλο, ουδέτερο, ανδρόγυνο, ημι-κορίτσι, ημι-αγόρι. Είναι τρομακτικό το ότι δεν μπορώ απλά να είμαι κορίτσι. Δεν θέλω τα οκτάχρονα να τα μαθαίνουν αυτά στο σχολείο.

Από την άλλη πλευρά ο λευκός πίνακας έγραφε “προσανατολισμούς έλξης“. Αυτό ήταν ακόμη πιο ανησυχητικό. Παραθέτω: “Πολυγαμία-σχέσεις – αυτό περιλαμβάνει πολλαπλά πρόσωπα. Υγιής πολυγαμία! Όλα τα άτομα γνωρίζουν και συναινούν.”

Σας παρακαλώ γονείς, μη νομίζετε ότι όλοι οι γονείς που μάχονται το νέο πρόγραμμα σεξουαλικής αγωγής στα δημοτικά σχολεία είναι όλοι φανατικοί της θρησκείας.

Πρέπει να πετάξουμε αυτές τις ανοησίες της ταυτότητας φύλου και να διδάξουμε την επόμενη γενιά μας για τεκνοποίηση, την οικογένεια μιας μητέρας και ενός πατέρα, την αξία των παιδιών.

Αν τα παιδιά, ως ενήλικες, απορρίψουν αυτή τη διδασκαλία, είναι η επιλογή τους. Έχουμε αποτύχει, ως κοινωνία, εάν δεν διδάξουμε στα παιδιά μας για την αγάπη και το γάμο και τη φυσική οικογένεια.”

Πηγή: York Region, Off the record

Ἂς προσέξουμε τώρα τὴ φωνὴ τοῦ Μεγάλου Βασιλείου: «Οἱ ἄρχοντες ὑπάρχουν ὄχι γιὰ νὰ καυχῶνται γιὰ τὴ σπουδαία θέση τὴν ὁποία κατέχουν, ἀλλὰ γιὰ νὰ τιμοῦν οἱ ἴδιοι τὴ θέση αὐτή» (PG 32, 497).

Προβολὴ ἀπὸ τὴν ἐκδήλωση ποὺ διοργάνωσε ἡ Συντονιστικὴ Ἐπιτροπὴ Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν Φοιτητῶν πρὸς τιμὴν τῶν καθηγητῶν τοῦ Α.Π.Θ..

Μας είπαν ότι δεν θα πουλήσουν δημόσια περιουσία, λιμάνια, αεροδρόμια κλπ… αλλά, από τον Ιούνιο του 2016, ξεκίνησαν το αντίθετο. Ήδη, πούλησαν το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών ( 67%) του ΟΛΠ ΑΕ (και όχι μόνο το 23,1% που προέβλεπε το πρώτο μνημόνιο) , στην Κινέζικη COSCO . Και σήμερα, στον Πειραιά, στο μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας μας, Διευθύνων Σύμβουλος είναι Κινέζος, ο Captain Fu Chengqiu ενώ στο δεκαμελές Διοικητικό Συμβούλιο, έχουν την πλειοψηφία οι Κινέζοι (έξη), έναντι των Ελλήνων (τέσσερις) …

Και συνεχίζουν με την πώληση των μετοχών του ΟΛΘ ΑΕ καθώς και άλλων λιμένων που λειτουργούν ως ΑΕ, καθώς το ΤΑΙΠΕΔ οφείλει να ρευστοποιεί περιουσιακά στοιχεία της Ελλάδος με ιδιωτικοποιήσεις και άλλα μέσα. (βλέπε σελ. 1030 του Ν. 4336/2015, 3^ου μνημονίου ).

Μας είπαν ότι δεν υπάρχει πρόβλημα με την αθρόα εισβολή προσφύγων και μεταναστών στη χωρά μας … Απλά, είναι διερχόμενοι και απολαμβάνουν τον ήλιο της Ελλάδος σε πάρκα και πλατείες … αλλά, γέμισε η Ελλάδα από δεκάδες Κέντρα Υποδοχής και Διαχείρισης Προσφύγων και Μεταναστών, τα γνωστά Hot spot , με τα όσα δεινά υφίστανται οι μετανάστες - πρόσφυγες και μαζί τους οι τοπικές κοινωνίες…

Μας είπαν ότι υπάρχει διαφορά μεταξύ ιδιωτικής και δημοσίας σημαίας… παραγνωρίζοντας ότι είτε δημόσια είτε ιδιωτική είναι η σημαία, είναι πάνω απ’ όλα εθνικό σύμβολο και χρήζει πάντοτε απονομής τιμής και σεβασμού …

Μας είπαν ότι τα μνημόνια της λιτότητας θα είναι παρελθόν… αλλά υπέγραψαν τρίτο μνημόνιο και επίκειται και τέταρτο…

Μας είπαν ότι δεν θα παραβιάσουν τη συνταγματική και νομοθετική κανονικότητα με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου (ΠΝΠ), όπως έκαναν οι προηγούμενες κυβερνήσεις… αλλά οι ίδιοι, με ΠΝΠ (21-4-2015) δέσμευσαν τα ταμειακά διαθέσιμα των Δήμων και Περιφερειών, Νοσοκομείων, Πανεπιστημίων και λοιπών φορέων της Γενικής Κυβέρνησης, καθώς επίσης και την επιβολή περιορισμών της κίνησης των κεφαλαίων στο τραπεζικό σύστημα (capital controls)…

Μας είπαν στις 13 Ιουνίου 2015, να ξεχάσουμε κάθε σκέψη για εκλογές και δημοψήφισμα αλλά, δυο εβδομάδες αργότερα προκήρυξαν δημοψήφισμα…

Μας είπαν στις 15 Αυγούστου 2015, μετά την ψήφιση του τρίτου μνημονίου, ότι θα πάνε για ψήφο εμπιστοσύνης στις 20 Αυγούστου στη Βουλή, αλλά την ίδια μέρα, προκήρυξαν πρόωρες εκλογές…

Μας είπαν ότι δεν υφίσταται κανένας κίνδυνος για μισθούς και συντάξεις…αλλά οι κύριες συντάξεις μειώθηκαν κατά 3-4% και οι επικουρικές κατά 6%, όπως άλλωστε προέβλεπε το τρίτο μνημόνιο με την αναδρομική αύξηση των εισφορών υγειονομικής περίθαλψης…

Μας είπαν ‘’κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη’’ και ο κόσμος, κάθε Τετάρτη, δεινοπαθεί στα Ειρηνοδικεία…

Μας είπαν, ότι από τη σχολική περίοδο 2016-17, θα αλλάξει το μάθημα των Θρησκευτικών σε όλες τις βαθμίδες, ώστε τα Θρησκευτικά, στην Ορθόδοξη Χριστιανική Ελλάδα, «να μην είναι μάθημα ομολογιακό, κατηχητικό αλλά μάθημα γνώσης όλων των θρησκειών»…τορπιλίζοντας την Παιδεία και τις σχέσεις Εκκλησίας – Πολιτείας.

Και την ώρα που αναζητείται συναίνεση, μέσα από το διάλογο των δύο πλευρών, για το περιεχόμενο των νέων προγραμμάτων σπουδών των Θρησκευτικών, όπως συμφωνήθηκε ανάμεσα στον Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο. Την ώρα που η πατρίδα μας είναι στο στόχαστρο των γειτόνων μας. Την ώρα που δεν γνωρίζουμε τι γίνεται με τις αξιολογήσεις… έρχεται μια νέα τορπίλη στη δεινοπαθούσα κοινωνία μας. Μάλλον είναι το κερασάκι στην τούρτα των γενεθλίων της κυβέρνησης.

Είναι η Εγκύκλιος του Υπουργείου Παιδείας,   προς τα Γυμνάσια της χώρας, με θέμα την Υλοποίηση Θεματικής Εβδομάδας Ενημέρωσης και Ευαισθητοποίησης σε ζητήματα Διατροφής, Εθισμού, Εξαρτήσεων και Έμφυλων Ταυτοτήτων» με γενικό τίτλο: «Σώμα και Ταυτότητα».

Οι μαθητές των Γυμνασίων και οι γονείς τους, καλούνται να ενημερωθούν γύρω από το φύλο τους. Αντιγράφω κάποια από τα θέματα του συγκεκριμένου θεματικού άξονα: «Βιολογικό και Κοινωνικό Φύλο», «Αποδομώντας τα έμφυλα στερεότυπα», «Φύλο, Σεξουαλικός Προσανατολισμός και Ανθρώπινα Δικαιώματα», «Ομοφοβία καὶ Τρανφοβία στην κοινωνία και στο σχολείο».

Προσχωρεί λοιπόν και η παρτίδα μας, δηλαδή η κυβέρνησή μας, που έλυσε τόσα όσα προβλήματα, στην παγκόσμια κίνηση που θέλει τους ανθρώπους,   και μάλιστα τα παιδιά, να διαλέγουν αυτά το κοινωνικό τους φύλο, ανεξάρτητα από το βιολογικό τους …

Πως , μπορεί να χαρακτηριστεί μια κυβέρνηση με όλα τα παραπάνω στοιχεία ;

Κατά την προσωπική μου άποψη, Άθεη, Αριστερή και Ανάλγητη.

Αλεξανδρούπολη Ιανουάριος 2017

ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

Υποναύαρχος Λ.Σ (ε.α)

«Εις τους καιρούς μας βλέπομεν ότι πολλά πιστά τέκνα της Εκκλησίας μας μοναχοί και λαϊκοί, έχουν, δυστυχώς, αποσχισθή από αυτήν εξαιτίας των φιλενωτικών. Έχω την γνώμην ότι δεν είναι καθόλου καλόν να αποχωριζώμεθα από την Εκκλησίαν κάθε φοράν που θα πταίη ο Πατριάρχης», έγραφε στην επιστολή του προς τον Αρχιμανδρίτη Χαράλαμπο Βασιλόπουλο, ο Όσιος Παΐσιος.

Με Ορθόδοξη έγνοια τόνιζε, ότι «εάν δια την α ή την β λοξοδρόμηση των κατά καιρούς Πατριαρχών χωριζώμεθα και κάνωμε δικές μας Εκκλησίες – Θεός φυλάξει! θα ξεπεράσωμε και τους Προτεστάντες ακόμη»*.

«Δυστυχώς, έχουμε πολλές ‘’εκκλησίες’’ στην εποχή μας. Δημιουργήθηκαν είτε από μεγάλες ομάδες ή και ένα άτομο ακόμη. Επειδή συνέβη στο καλύβι των (ομιλώ δια τα εν Αγίω Όρει συμβαίνοντα) να υπάρχη και ναός, ενόμισαν ότι μπορούν να κάνουν και δική τους ανεξάρτητη Εκκλησία», σημείωνε στην επιστολή του προς τον Αρχιμανδρίτη Χαράλαμπο Βασιλόπουλο, επισημαίνοντας τον μεγάλο κίνδυνο να περιπέσει ο διακόπτων το μνημόσυνο σε σχίσμα. Στο Άγιο Όρος ο Όσιος Γέροντας είχε γίνει μάρτυρας τέτοιων λυπηρών καταστάσεων.

Αναφέρεται ο Όσιος Παΐσιος στη διακοπή του μνημοσύνου και στον κίνδυνο να περιπέσει σε σχίσμα, τον οποίο κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει. Προς τούτο σημείωνε τη συμβουλή και την έγνοια του στην εν λόγω επιστολή, με τα εξής λόγια : «Αλλά από μέσα, κοντά στην Μητέρα Εκκλησία έχει καθήκον και υποχρέωσι ο καθένας ν’ αγωνίζεται με τον τρόπον του. Το να διακόψη το μνημόσυνον του Πατριάρχου, να αποσχισθή και να δημιουργήση ιδικήν του Εκκλησίαν και να εξακολουθή να ομιλή υβρίζοντας τον Πατριάρχην, αυτό νομίζω, είναι παράλογον»*. Χωρίς περιστροφές ο Άγιος Γέροντας αναφέρεται στην περίπτωση όπου τη διακοπή μνημοσύνου ακολουθεί το σχίσμα. Οι ύβρεις προδίδουν τόσο την εμπάθεια όσο και το τι πρόκειται να ακολουθήσει. Ίσως να είναι λόγος εκ περισσού να λεχθεί, ότι οι αναφορές αυτές γίνονται σε μια επιστολή Ορθόδοξης ομολογίας, όπου αναφέρει και το ‘’μετά λύπης μου από όσους φιλενωτικούς έχω γνωρίσει, δεν είδα να έχουν ούτε ψίχα πνευματική ούτε φλοιό’’*.

Οι αναφορές αυτές του Οσίου Παϊσίου δεν επιδέχονται διάφορες ερμηνείες. Ή συμφωνεί κανείς με αυτά που λέγει ο Άγιος Γέροντας ή διαφωνεί. Μιλά ξεκάθαρα για το θέμα τούτο. Γι’ αυτό με πόνο αναφέρει ότι «εύκολα χωρίζει κανείς και δύσκολα επιστρέφει…»*. Με διάκριση ομιλεί ο Όσιος Παΐσιος. Γι’ αυτό καταληκτικά αναφέρει ότι «εάν οι φιλενωτικοί δίνουν το πρώτο πλήγμα στην Εκκλησία, αυτοί, οι ανωτέρω, δίνουν το δεύτερο»*.

*Από την επιστολή του Οσίου Παϊσίου προς τον Αρχιμανδρίτη Χαράλαμπο Βασιλόπουλο

ΣΗΜΕΙΩΣΗ : Η ορθογραφία και τα σημεία στίξεως από την επιστολή του Οσίου Παϊσίου έχουν παραμείνει όπως ήταν.

Πηγή: Ακτίνες

Με μεγάλη έκπληξη πληροφορηθήκαμε για την πρόσφατη εγκύκλιο του Υπουργείου Παιδείας[1] με θέμα «Υλοποίηση στο Γυμνάσιο Θεματικής Εβδομάδας Ενημέρωσης και Ευαισθητοποίησης», με τίτλο «Σώμα και ταυτότητα». Συγκεκριμένα, τον Δεκέμβριο του 2016οι Διευθύνσεις Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, τα Γυμνάσια της χώρας, οι υπεύθυνοι αγωγής υγείας και οι υπεύθυνοι συμβουλευτικών σταθμών νέων έλαβαν επείγουσα εγκύκλιο για την υλοποίηση θεματικής εβδομάδας, η οποία περιλαμβάνει τρεις θεματικούς άξονες: α) τη διατροφή και την ποιότητα ζωής, β) την πρόληψη του εθισμού και των εξαρτήσεων και γ) τις έμφυλες ταυτότητες.

Προς το Χριστεπώνυμον Πλήρωμα

της καθ᾿ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως

Με μεγάλη έκπληξη πληροφορηθήκαμε για την πρόσφατη εγκύκλιο του Υπουργείου Παιδείας[1] με θέμα «Υλοποίηση στο Γυμνάσιο Θεματικής Εβδομάδας Ενημέρωσης και Ευαισθητοποίησης», με τίτλο «Σώμα και ταυτότητα». Συγκεκριμένα, τον Δεκέμβριο του 2016οι Διευθύνσεις Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, τα Γυμνάσια της χώρας, οι υπεύθυνοι αγωγής υγείας και οι υπεύθυνοι συμβουλευτικών σταθμών νέων έλαβαν επείγουσα εγκύκλιο για την υλοποίηση θεματικής εβδομάδας, η οποία περιλαμβάνει τρεις θεματικούς άξονες: α) τη διατροφή και την ποιότητα ζωής, β) την πρόληψη του εθισμού και των εξαρτήσεων και γ) τις έμφυλες ταυτότητες.

Η εγκύκλιος αυτή, ειδικά με την ενότητα «έμφυλες ταυτότητες», ζητά από τους εκπαιδευτικούς να παρουσιάσουν σε παιδιά ηλικίας 12-15 ετών θέματα που προσεγγίζουν τη σεξουαλικότητα και μάλιστα με τρόπο διαστρεβλωτικό. Η θεματική αυτή εβδομάδα, η οποία αναμένεται να υλοποιηθεί σε πρώτη φάση στα Γυμνάσια ολόκληρης της χώρας, φαίνεται ότι αποτελεί τραγική συνέχεια παλαιότερων δηλώσεων του τ. αναπληρωτή υπουργού Παιδείας, ο οποίος είχε δηλώσει το 2015, στο πλαίσιο του 4ου ομοφυλοφιλικού «Thessaloniki Pride – Φεστιβάλ Υπερηφάνειας»: «Πρέπει να μάθουν τα παιδιά στα σχολεία της χώρας ότι η διαφορετικότητα είναι πλούτος και ότι δεν πρέπει να αισθάνονται συστολή και φόβο»!

Το 2017 οι εκπαιδευτικοί καλούνται να διακόψουν τη μαθησιακή διαδικασία για μια ολόκληρη εβδομάδα, ώστε να κάνουν, χωρίς την έγγραφη συγκατάθεση των γονέων, βιωματικά εργαστήρια και βιωματικές ασκήσεις πάνω σε θέματα, όπως: «βιολογικό και κοινωνικό φύλο, αποδομώντας τα έμφυλα στερεότυπα, ομοφοβία και τρανσφοβία στην κοινωνία και το σχολείο» κ.ά. Στο σχετικό υλικό του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής, που διατίθεται στα σχολεία για εκπαιδευτική χρήση, βρήκαμε, μεταξύ άλλων:

1. συζητήσεις για θέματα σεξουαλικής συμπεριφοράς και σεξουαλικών σχέσεων (στις δραστηριότητες του θεματικού άξονα «πρόληψη εθισμού και εξαρτήσεων»),

2. αναλύσεις για «φαλλικά σύμβολα» (στο θεματικό άξονα «έμφυλες ταυτότητες»),

3. δραστηριότητα με τίτλο «“Κακές” λέξεις!!!», όπου οι μαθητές καλούνται «να καταγράψουν στο φύλλο εργασίας όλες τις υβριστικές εκφράσεις και λέξεις που θα ακούσουν να χρησιμοποιούνται στο χώρο του σχολείου ή έξω από αυτό από τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριές τους» και «να συγκεντρώσουν υβριστικές εκφράσεις από την τηλεόραση και τα περιοδικά» (στις δραστηριότητες του θεματικού άξονα «έμφυλες ταυτότητες»),

4. δραστηριότητα με τίτλο «Σεξουαλικότητα στην εφηβεία» με ερωτήσεις για συζήτηση, οι οποίες περιλαμβάνουν: «σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, η εμφάνιση της σεξουαλικότητας, σεξουαλική επαφή (ορισμός, η πρώτη φορά, φόβοι-ανασφάλειες κ.λπ.), έκφραση της σεξουαλικότητας, γονείς και εφηβική σεξουαλικότητα, ομοφυλοφιλία, σεξουαλικές ταυτότητες και στερεότυπα φύλου» (στον θεματικό άξονα «έμφυλες ταυτότητες»).

Είναι απορίας άξιον, πώς χωρίς την άδεια των γονέων επιχειρείται η προσέγγιση τόσο ευαίσθητων θεμάτων, η οποία σε καμμία περίπτωση δεν θα πρέπει να γίνεται μαζικά, χωρίς να λαμβάνονται υπόψιν οι ιδιαιτερότητες και η ωριμότητα κάθε παιδιού, πράγμα που συνεπάγεται τη δημιουργία ψυχικών τραυμάτων. Με τρόπο ανεπίτρεπτα παρεμβατικό, τα παιδιά μας βομβαρδίζονται με στρεβλές ιδέες και κατευθύνονται σε διαμόρφωση μη υγιών στάσεων ζωής. Στην όλη διαδικασία μάλιστα, παροτρύνονται οι εκπαιδευτικοί να οργανώσουν και «προβολή ταινιών με σχετικό περιεχόμενο», κάτι που παραπέμπει σε αντίστοιχες ταινίες απροκάλυπτης προώθησης της ομοφυλοφιλίας και των «διαφορετικών» αποκαλούμενων οικογενειών, οι οποίες προβάλλονται στο εξωτερικό. Όπως δηλώνει διευθύντρια σχολείου στο εξωτερικό, μετά την προβολή σχετικής ταινίας, «οι μαθητές μπόρεσαν να αποδομήσουν τις ιδέες περί οικογένειας».

Ως γονείς οφείλουμε να αντιδράσουμε σε οποιαδήποτε προσπάθεια χειραγώγησης της συνείδησης των παιδιών μας και καταπάτησης της θρησκευτικής ελευθερίας μας. Δεν δεχόμαστε τη συμμετοχή των παιδιών μας σε θεματικές εβδομάδες με το προαναφερθέν περιεχόμενο. Για τον σκοπό αυτό μπορούμε να συμπληρώσουμε τη σχετική δήλωση απαλλαγής του παιδιού μας ΕΔΩ . Ως εκπαιδευτικοί αρνούμεθα να διδάξουμε οτιδήποτε έρχεται σε αντίθεση με την πίστη μας και τις αρχές του Ευαγγελίου. Ειρήσθω εν παρόδω, ότι η Ο.Λ.Μ.Ε. ανακοίνωσε[2] ότι απαιτεί από το Υπουργείο Παιδείας να αποσύρει την υποχρεωτικότητα της θεματικής εβδομάδας.

Οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί καλούνται να βρίσκονται σε διαρκή εγρήγορση, προσευχόμενοι και αγωνιζόμενοι εν χάριτι, αγάπη και αληθεία.

Πηγή: Ιερά Μητρόπολις Γλυφάδας, Ελληνικού, Βούλας, Βουλιαγμένης, Βάρης και Βαρκίζης

Ὁ φετινός ἑορτασμός τῶν τριῶν Ἱεραρχῶν προσφέρει, ὅπως κάθε χρόνο, τήν εὔκαιρια πρός ὅλους ὅσοι ἐμπλέκονται στήν ὑπέροχη ἀλλά καί ὑπεύθυνη ἀποστολή τῆς διαπαιδαγώγησης τῆς νέας γενιᾶς, νά προβληματιστοῦμε γιά τήν ποιότητα καί τό μέλλον τῆς παιδείας στόν τόπο μας καί νά ἐπαναπροσδιορίσουμε τούς στόχους μας,

Πρόc τούς Ἐκπαιδευτικούς: ὅλων των βαθμίδων

Ἀγαπητοί μας ἐκπαιδευτικοί,

Ὁ φετινός ἑορτασμός τῶν τριῶν Ἱεραρχῶν προσφέρει, ὅπως κάθε χρόνο, τήν εὔκαιρια πρός ὅλους ὅσοι ἐμπλέκονται στήν ὑπέροχη ἀλλά καί ὑπεύθυνη ἀποστολή τῆς διαπαιδαγώγησης τῆς νέας γενιᾶς, νά προβληματιστοῦμε γιά τήν ποιότητα καί τό μέλλον τῆς παιδείας στόν τόπο μας καί νά ἐπαναπροσδιορίσουμε τούς στόχους μας,

Ἡ σημερινή πραγματικότητα ἀναδεικνύει μέ ἀνάγλυφο ἀλλά καί ὀδυνηρό τρόπο τίς συνέπειες, τῶν λαθῶν καί τῶν παραλείψεών μας. Διαμορφώσαμε κοινωνία στηριγμένη στήν ἀτομική καταξίωση, στήν ταύτιση τῆς ἐπιτυχίας μέ τόν καταναλωτισμό καί τήν ἀνάδειξη τῶν νοητικῶν δεξιοτήτων ὡς βασικοῦ ἐργαλείου ἐπίλυσης τῶν πολυποίκιλων ἀνθρωπίνων ἀναγκῶν.

Ἀποτέλεσμα τῆς ἀντιμετωπίσεως αὐτῆς ἀποτελεῖ ἡ ἀπογοήτευση καί ἡ παθητικότητα τῶν ἀνθρώπων, κυρίως ὅμως τῶν μαθητῶν μας. Τά νεανικά τους ὄνειρα καί οἱ εὐγενεῖς τους πόθοι προσαρμόζονται γρήγορα καί βίαια στήν ἀναγκαιότητα πρόσκαιρης ἀκαδημαϊκῆς ἐπιτυχίας, ἡ ὅποια δέν μπορεῖ νά ἐξασφαλίσει πλέον οὔτε τήν στοιχειώδη, ἐπιβίωση. Ὡς συνέπεια αὐτοῦ του γεγονότος γινόμαστε ὅλοι μάρτυρες πρωτόγνωρης νεανικῆς καταθλίψεως, ἰδιότυπης ἐξαρτήσεως ἀπό τίς ἠλεκτρονικές συσκευές καί ἐξάρσεως παραβατικῶν συμπεριφορῶν κάθε εἴδους.

Οἱ τρεῖς Ἱεράρχες ἔζησαν στό παρελθόν, μέ τή ζωή καί τό ἔργο τους ὅμως ἀπαντοῦν στά ἀδιέξοδά του παρόντος καί μᾶς καλοῦν στήν ὑλοποίηση τοῦ δράματος ἑνός φωτεινότερου μέλλοντος. Ἡ ἐποχή τους, ὅπως καί ἡ δική μας, ὑπῆρξε περίοδος μεγάλων ἀνατροπῶν καί μεταβάσεως σ' ἕνα διαφορετικό κόσμο. Ἡ σκέψη τους ὅμως ὑπῆρξε συνθετική. Ἐντόπισαν τούς θησαυρούς τοῦ παρελθόντος, ἀπορρίπτοντας παράλληλα ὅλα ἐκεῖνα τά στοιχεῖα τῆς δεισιδαιμονίας καί τῆς πλάνης, ποῦ δέν ἦταν πλέον σέ θέση νά ἀπαντήσουν σέ βασικά ἐρωτήματα τῆς ἀνθρώπινης ὑπάρξεως. Μαθήτευσαν σέ κάθε πεδίο της τότε ἐπιστήμης, παρέμειναν ὅμως πάντα σταθεροί, ἀναζητητές τοῦ βαθύτερου νοήματος τῆς ζωῆς. Καλλιέργησαν μέ συνέπεια τόν νοῦ καί τήν ψυχή τους, διατήρησαν ὅμως διαρκῶς στραμμένη τή ματιά τους στίς, ἀνάγκες τῆς κοινωνίας, μετατρέποντας τίς δεξιότητες καί τίς γνώσεις τους σέ ἐργαλεῖα ἀγάπης καί ἀλληλεγγύης.

Ὁ Μέγας Βασίλειος ὑπῆρξε ἀληθινός πανεπιστήμων καί ἀναδείχτηκε κορυφαῖος ἐρευνητής θεωρητικῶν καί θετικῶν ἐπιστημῶν. Συγχρόνως, ἀναδείχτηκε ἱδρυτής ἑνός τεράστιου φιλανθρωπικοῦ ἔργου.

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος καλλιέργησε σέ ὑπέρτατο βαθμό τήν λογική σκέψη καί τήν γλωσσική διατύπωση. Παράλληλα, ἡ ἀγάπη του, κυρίως πρός τούς νέους, τόν κατέστησε ἕναν ἀπό τούς κορυφαίους παιδαγωγούς.

Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος ἀφομοίωσε δημιουργικά ὅλη τήν σοφία τῶν Ἀρχαίων Ἑλλήνων καί συνδύασε τήν γνώση μέ τήν καλλιτεχνική ἔκφραση καί εὐαισθησία. Αὐτό ὅμως δέν τόν ἐμπόδισε νά ἀναλώσει τή ζωή του στήν πνευματική καί ὑλική στήριξη τοῦ ποιμνίου του.

Αὐτός ὁ συνδυασμός λόγων καί ἔργων τούς καθιστά πρότυπα καί σήμερα. Ὡς στυλοβάτες τῆς Ἑλληνορθόδοξης παράδοσής μας, μᾶς προτείνουν τήν ἁγιότητα τῆς ζωῆς ὡς προϋπόθεση ἀληθινοῦ ἀνθρωπισμοῦ, στηριγμένου στήν πίστη πρός τόν Θεό καί στήν ἀγάπη πρός ὅλους ἀδιακρίτως. Μέσα σέ αὐτό τό πλαίσιο ἡ γνώση θά ἐπανεύρει τό βαθύτερο νόημά της καί τό σχολεῖο θά μεταβληθεῖ σέ χῶρο ὑπαρξιακῆς ὁλοκληρώσεως, πνευματικῆς καλλιέργειας καί καλλιτεχνικῆς δημιουργίας.

Ἀγαπητοί μας ἐκπαιδευτικοί,

Οἱ καιροί ἀπαιτοῦν τή συνεργασία ὅλων μας, πρός ὄφελος τῶν παιδιῶν μας καί τῆς κοινωνίας μας. Ὡς ποιμαίνουσα Ἐκκλησία, μέ ἀφορμή τόν ἑορτασμό τῶν ἐφόρων τῆς παιδείας μᾶς τριῶν Ἱεραρχῶν, σᾶς διαβεβαιώνουμε πώς εὐρισκόμεθα μέ ὅλες μας τίς δυνάμεις στό πλευρό σας, ἀρωγοί σέ κάθε σας ἀνάγκη.

Στίς προσπάθειές σας γιά τήν ἐκπλήρωση τῶν κοινῶν μας στόχων ἐν μέσω ἀντίξοων συνθηκῶν, οἱ ὁποῖες ἀπαιτοῦν θυσιαστικό φρόνημα καί ὑπέρβαση δυνάμεων, προσευχόμεθα μέ θέρμη, ὥστε τό παράδειγμα τῶν τριῶν μεγάλων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας νά σᾶς ἐμπνέει καί νά σᾶς ἐνισχύει.

Μέ πατρική ἀγάπη καί θερμές εὐχές:

Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ

ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΔΙΑΡΚΟΥΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

ΜΗΝΥΜΑ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΟΡΤΑΣΜΟ

ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ

(30 Ἰανουαρίου 2017)

Πρός τούς μαθητές καί τίς μαθήτριες

ὅλων των ἑλληνικῶν Σχολείων

Ἀγαπητά μας παιδιά,

Σήμερα ἑορτάζουν τρεῖς Ἅγιοι, τρεῖς Ἱεράρχες ὅπως τούς ἀποκαλεῖ ἡ Ἐκκλησία μας, ἀφοῦ καί οἱ τρεῖς ἀναδείχτηκαν ἐπίσκοποι. Ἄν καί ἔζησαν πρίν 17 περίπου αἰῶνες, ἡ Ἐκκλησία ὄχι μόνον τούς τιμᾶ, ἀλλά τούς ἔχει ἀνακηρύξει καί προστάτες τῆς Παιδείας. Ποιᾶς παιδείας ὅμως; Μήπως παιδείας, ἡ ὁποία ρίχνει ὅλο τό βάρος της στήν ἀνάπτυξη τῆς λογικῆς, παραμελώντας καί ἄλλα κέντρα τῆς ἀνθρώπινης ὕπαρξης, ὅπως τό συναίσθημα καί τό σῶμα; Μήπως παιδείας, ἡ ὁποία διαμορφώνει ἀνθρώπους ποῦ εἶναι σέ θέση νά σκέφτονται μόνον τήν ἀτομική τους ἐξέλιξη, ἀδιαφορώντας γιά τόν συνανθρωπό τους καί γιά τά μεγάλα προβλήματα τῆς οἰκουμένης; Μήπως παιδείας, ποῦ ἀξιολογεῖ τούς ἀνθρώπους ἀνάλογα μέ τίς ἐπιδόσεις τους, ἀδιαφορώντας γιά τά ἰδιαίτερα χαρίσματα καί χαρακτηριστικά του κάθε μαθητῆ ξεχωριστά;

Δέν εἶναι αὐτή ἡ παιδεία ποῦ ὁραματίστηκαν οἱ τρεῖς ἱεράρχες, ὁ Μέγας Βασίλειος, ὁ Γρηγόριος ὁ Θεολόγος καί ὁ Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος. Ἄν καί οἱ τρεῖς ἔφτασαν στήν κορυφή τῆς ἐπιστήμης τοῦ καιροῦ τους, ἄν καί οἱ τρεῖς εἶχαν τήν εὐκαιρία νά ἀποκτήσουν φήμη καί πλοῦτο, προτίμησαν νά ἀφιερώσουν τή ζωή τους στήν ὑπηρεσία τῶν ἀνθρώπων τοῦ καιροῦ τους, ἀγωνιζόμενοι γιά μεγάλα κοινωνικά προβλήματα, ὅπως ἡ ἀμάθεια καί ἡ κοινωνική ἀδικία.

Παρά τά μεγάλα τους χαρίσματα καί τήν μόρφωσή τους, δέν κλείστηκαν σ' ἕνα γραφεῖο ἡ ἕνα ἐργαστήριο. Δέν ἔκαναν τήν γνώση αὐτοσκοπό. Ἡ ματιά τους ἦταν διαρκῶς στραμμένη στά μεγάλα προβλήματα τῆς ἐποχῆς τους, πού δέν διαφέρουν καί πολύ ἀπό αὐτά τῆς δικῆς μας ἐποχῆς. Ἀφουγκράστηκαν τόν πόνο τῶν ἀνθρώπων, τόν ἔκαναν δικό τους καί θέλησαν νά τόν ἁπαλύνουν μέ κάθε τρόπο. Ἔτσι τά ταλέντα καί οἱ γνώσεις τούς ἔγιναν ἐργαλεῖα ἀγάπης.

Ὁ Μέγας Βασίλειος δημιούργησε τήν Βασιλειάδα, πολιτεία ἀγάπης γιά ἀνθρώπους καί κάθε ἀνάγκης.

Ὁ Γρηγόριος ὁ Θεολόγος δέν ἔπαψε στιγμή νά ἀναλώνεται γιά τήν ἐπισκοπή του.

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, ἀρχικά στήν Ἀντιόχεια καί κατόπιν στήν Κωνσταντινούπολη, θέλησε νά μήν ἀφήσει οὔτε ἕναν ἄστεγο χωρίς στέγη, οὔτε ἕνα φτωχό χωρίς τροφή, οὔτε μία χήρα ἡ ἕνα ὀρφανό χωρίς συμπαράσταση.

Παράλληλα, καί οἱ τρεῖς ἔγραψαν ἔργα πού ἀκόμη διδάσκονται, σέ πανεπιστήμια ὅλου τοῦ κόσμου. Δέν ἀποσκοποῦσαν ὅμως στήν προσωπική τους καταξίωση. Τό ἐνδιαφέρον τους στράφηκε στή διαμόρφωση ἀνθρώπων, ὄχι μόνον μέ γνώσεις, ἀλλά καί ἦθος ἀρχές καί ἄξιες, ὅπως, ἡ ἀγάπη καί ἡ δικαιοσύνη. Δίδαξαν μέ τόν λόγο, τήν πένα, κυρίως ὅμως μέ τή ζωή τους, πώς ὁ καλύτερος κόσμος θά προελθεῖ ἀπό ἀνθρώπους μέ ὑψηλή μόρφωση, ἐσωτερική γαλήνη καί ἔργα ἀγάπης πρός ὅλους τούς ἀνθρώπους ἀδιακρίτως.

Τέτοια Παιδεία χρειαζόμαστε σήμερα. Ἡ γνώση καί ἡ τεχνολογία ἐξελίσσονται μέ ραγδαίους ρυθμούς, ἡ εὐαισθησία καί ἡ ἀνθρωπιά ὅμως ὅλο καί ὑποχωροῦν. Ἡ ἐπιστήμη προοδεύει, ὁ κόσμος ὅμως συνεχίζει νά φοβᾶται, νά ἀγωνιᾶ καί νά ἀπελπίζεται. Νά, λοιπόν, γιατί οἱ τρεῖς 'Ἱεράρχες ἔρχονται σήμερα νά προτείνουν ἐκπαιδευτικό σύστημα μέ προτεραιότητα τόν ἄνθρωπο καί τίς ἀνάγκες ὄχι μόνο του μυαλοῦ, ἀλλά καί τῆς καρδιᾶς του. Οἱ τρεῖς Ἱεράρχες χτυποῦν σήμερα τήν πόρτα τῶν σχολείων μας καί μᾶς καλοῦν νά ἀνακαλύψουμε τό ἀληθινό νόημα τῆς γνώσης. Ἐκεῖνοι τό βρῆκαν. Ἅς τούς ζητήσουμε νά μᾶς ἐμπνέουν πάντοτε, ὥστε παράλληλα μέ τή γνώση νά βρίσκουμε τήν ἀληθινή χαρά πού προσφέρει Ἐκεῖνος πού τόσο πολύ πίστεψαν καί ἀγάπησαν στή δική τους ἁγιασμένη πορεία: Τόν Χριστό μας.

Ἡ χάρη τους νά σᾶς συνοδεύει πάντα στήν προσπάθεια σας.

Μέ πατρική ἀγάπη καί θερμές εὐχές

Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ

ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΔΙΑΡΚΟΥΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

‘’Μετά λύπης μου από όσους φιλενωτικούς έχω γνωρίσει, δεν είδα να έχουν ούτε ψίχα πνευματική ούτε φλοιό’’*.  Με αυτά τα λόγια ο Όσιος Παΐσιος τόνιζε τη λύπη του για τις ενέργειες τότε του Πατριάρχη Αθηναγόρα.  

Και φυσικά αυτά τα λόγια δεν είναι έκφραση ακρότητας, αλλά λόγια που μεθερμηνεύουν με την ασκητική απλότητα του Οσίου Γέροντα, το ολίσθημα της ανθρωπάρεσκης αγάπης, καταδεικνύοντας παράλληλα το κάλλος της εν αληθεία αγάπης.  Η  εν αληθεία αγάπη αποτελεί ασφαλή οδό σωτηρίας.

Η αγάπη Ορθοδόξως,  νοείται  εν αληθεία.   Αγάπη και αλήθεια στην Ορθόδοξη εν Χριστώ ζωή αλληλοπεριχωρούνται.  Ουδέποτε η αγάπη εργάζεται  σε βάρος της αλήθειας  και ουδέποτε η αλήθεια σε βάρος της αγάπης.   Οποιαδήποτε έκπτωση είτε στην εν Χριστώ αγάπη, είτε στην αλήθεια της Πίστης, αποτελεί στρέβλωση.  Εκπτώσεις είτε στην εν Χριστώ αγάπη, είτε στην αλήθεια της Πίστης, δεν συνάδουν με την εν Χριστώ ζωή.  Αν κανείς αντιλαμβάνεται την αγάπη ή την αλήθεια εμπαθώς, θα οδηγηθεί σε εκπτώσεις και ως εκ τούτου σε στρεβλώσεις. Η έκπτωση από την εν Χριστώ αγάπη, την εν αληθεία δηλαδή αγάπη, είναι καρπός της εμπαθούς ανθρωπαρέσκειας.   Η εν αληθεία αγάπη είναι κανών ακριβείας στην εν Χριστώ ζωή. 

‘’Φαντάζομαι ότι θα με καταλάβουν όλοι, ότι τα γραφόμενά μου δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας βαθύς μου πόνος δια την γραμμήν και κοσμικήν αγάπην, δυστυχώς του πατέρα μας κ. Αθηναγόρα’’ έγραφε στην επιστολή του προς τον Αρχιμανδρίτη Χαράλαμπο Βασιλόπουλο ο Όσιος Παΐσιος.

‘’Με μια τέτοια περίπου κοσμική αγάπη και ο Πατριάρχης μας φθάνει στη  Ρώμη.  Ενώ θα έπρεπε να δείξη αγάπη πρώτα σε μας τα παιδιά του και στη Μητέρα μας Εκκλησία, αυτός, δυστυχώς, έστειλε την αγάπη του πολύ μακριά.  Το αποτέλεσμα ήταν να αναπαύση μεν όλα τα κοσμικά παιδιά, που αγαπούν τον κόσμον και έχουν την κοσμικήν αυτήν αγάπην, να κατασκανδαλίση όμως όλους εμάς, τα τέκνα της Ορθοδοξίας που έχουν φόβο Θεού…’’, έγραφε με πόνο στην επιστολή του ο Όσιος Παΐσιος.  Η εν Χριστώ αγάπη, είναι  εν η εν αληθεία αγάπη. «Πίστις ουν δι’ αγάπης ενεργουμένη το μέγα των αρετών», αναφέρει ο Άγιος Διάδοχος Φωτικής. 

Δεν διασπούσε ο Όσιος Γέροντας την ενότητα της Εκκλησίας, αλλά καθόριζε την πραγματική εκκλησιαστική ενότητα, η οποία είναι ενότητα εν αληθεία.  Η Εκκλησιαστική ενότητα νοείται εν αγάπη και εν αληθεία.  Δεν νοείται Εκκλησιαστική ενότητα χωρίς την εν αληθεία αγάπη.  Το κάλλος της εν αληθεία αγάπης, αποτελεί ασφαλή οδό σωτηρίας και η ενότητα εν αληθεία, την πραγματική εκκλησιαστική ενότητα.  Γιατί αγνοούν τούτη την έγνοια του Οσίου Γέροντα της Παναγούδας;

*Από την επιστολή του Οσίου Παϊσίου προς τον Αρχιμανδρίτη Χαράλαμπο Βασιλόπουλο

ΣΗΜΕΙΩΣΗ : Η ορθογραφία και τα σημεία στίξεως από την επιστολή του Οσίου Παϊσίου έχουν παραμείνει όπως ήταν.

Πηγή: Ακτίνες

Σήμερα ὁ Σατανᾶς σηκώνει πάλι μὲ αὐθάδεια τὸ κεφάλι καὶ ἀπειλεῖ νὰ καταστρέψει ὅ,τι ὡραῖο, ὑψηλό, ἠθικό, πνευματικό, χριστιανικό, εὐαγγελικό, ἀποστολικό καί πατερικό, ἔχει κατορθωθεῖ κατὰ τὸ δισχιλιετὲς διάστημα τῆς ζωῆς καὶ δράσεως τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Προσπαθεῖ νά ἐκτροχιάσει τόν ἄνθρωπο ἀπό τόν σκοπὸ τῆς δημιουργίας του πού εἶναι ἡ ὑποταγὴ τῆς σάρκας στὸ πνεῦμα, ἡ πνευματοποίηση καὶ ἡ κατά χάριν θέωση τοῦ ἀνθρώπου, καὶ ὄχι τὸ ἀντίθετο, ἡ σαρκοποίηση, ἡ ὑποταγὴ τοῦ πνεύματος στὴ σάρκα. Αὐτὸ ἀποτελεῖ ἀνατροπὴ τοῦ σχεδίου τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ γιὰ τὸν ἄνθρωπο. Ὁ ἀντικείμενος Σατανᾶς θέλει τὸν ἄνθρωπο δοῦλο τῆς σάρκας, τῆς ἡδονῆς, τῆς ἁμαρτίας, ὄχι πνευματικό, ἀλλὰ ὑλικὸ δημιούργημα, σὰν τὰ ἄλογα ζῶα.

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν

ΔΗΛΩΣΗ ΑΠΑΛΛΑΓΗΣ
 

Ἀκολουθεῖ ἡ Ἐγκύκλιος τήν ὁποίαν ἀπέστειλε ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφείμ νά ἀναγνωσθῆ στούς Ἱερούς Ναούς τῆς Μητροπολιτικῆς του  Περιφερείας τήν Κυριακή 29 Ἰανουαρίου ἐ.ἔ. μέ τήν ὁποία καλοῦνται οἱ γονεῖς καί κηδεμόνες μαθητῶν Γυμνασίου νά ὑποβάλουν δηλώσεις ἀπαλλαγῆς τῶν παιδιῶν τους ἀπό τήν θεματική ἑβδομάδα γιά τήν «ἀποδόμηση τῶν ἐμφύλων στερεοτύπων» τῆς Ἐγκυκλίου τοῦ Ὑπουργοῦ Παιδείας, Ἔρευνας καί Θρησκευμάτων κ. Κων/νον Γαβρόγλου.

ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ

᾿Αριθμ. Πρωτ. 91

᾿Εν Πειραιεῖ τῇ 24ῃἸανουαρίου 2017

Ε Γ Κ Υ Κ Λ Ι Ο Ν    Σ Η Μ Ε Ι Ω Μ Α  15
""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
 Π ρ ό ς
Τόν Ἱερόν Κλῆρον καί τόν φιλόχριστον λαόν
τῆς καθ’ ἡμᾶς Θεοσώστου Μητροπόλεως
 

Νά ἀναγνωσθῇ εὐκρινῶς ἀντί κηρύγματος κατά τήν Κυριακή 29η Ἰανουαρίου ἐ.ἔ καί νά εὑρίσκωνται εἰς τό Ἐπιτροπᾶτο φωτοτυπημένες οἱ συνημμένες δηλώσεις γιά νά παραληφθοῦν ἀπό τούς πιστούς γονεῖς ἤ κηδεμόνες μαθητῶν Γυμνασίου:

Τέκνα μου ἀγαπητά,
 

Σήμερα ὁ Σατανᾶς σηκώνει πάλι μὲ αὐθάδεια τὸ κεφάλι καὶ ἀπειλεῖ νὰ καταστρέψει ὅ,τι ὡραῖο, ὑψηλό, ἠθικό, πνευματικό, χριστιανικό, εὐαγγελικό, ἀποστολικό καί πατερικό, ἔχει κατορθωθεῖ κατὰ τὸ δισχιλιετὲς διάστημα τῆς ζωῆς καὶ δράσεως τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Προσπαθεῖ νά ἐκτροχιάσει τόν ἄνθρωπο ἀπό τόν σκοπὸ τῆς δημιουργίας του πού εἶναι ἡ ὑποταγὴ τῆς σάρκας στὸ πνεῦμα, ἡ πνευματοποίηση καὶ ἡ κατά χάριν θέωση τοῦ ἀνθρώπου, καὶ ὄχι τὸ ἀντίθετο, ἡ σαρκοποίηση, ἡ ὑποταγὴ τοῦ πνεύματος στὴ σάρκα. Αὐτὸ ἀποτελεῖ ἀνατροπὴ τοῦ σχεδίου τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ γιὰ τὸν ἄνθρωπο. Ὁ ἀντικείμενος Σατανᾶς θέλει τὸν ἄνθρωπο δοῦλο τῆς σάρκας, τῆς ἡδονῆς, τῆς ἁμαρτίας, ὄχι πνευματικό, ἀλλὰ ὑλικὸ δημιούργημα, σὰν τὰ ἄλογα ζῶα.
 

Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ὡς Σῶμα Χριστοῦ, εἶναι τό ἰατρεῖο τῶν ψυχικῶν καί σωματικῶν παθῶν καί ἡ χώρα τῶν μεταποιουμένων ἁμαρτωλῶν, καί ὄχι τῶν σατανικῶς καί ἀμετανοήτως ἐμμενόντων στήν διαστροφή τῆς ἀληθείας καί τῆς ἀνθρωπίνης ἀξιοπρεπείας καί ὀντολογίας.
 

Διαχρονικά, ἡ Ἐκκλησία τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ, ἀγωνιζομένη ἐπί τῆς Γῆς, στηλιτεύει τήν πολυποίκιλη τραγικότητα τῆς εἰδεχθοῦς ἁμαρτίας, ὡς ἀποκοπῆς καί σχάσης ἀπό τήν κοινωνία μέ τόν Ζῶντα Θεό, τόν Δημιουργό τῆς ζωῆς, καί ὄχι τόν ἁμαρτωλό ἄνθρωπο, τόν ὁποίο περιθάλπει διά τῶν εὐχῶν καί τῶν ἱερῶν μυστηρίων της καί περιβάλλει μέ ἄφατη στοργή καί συμπάθεια, ἐφαρμόζοντας κατά περίπτωση καί τήν οἰκονομία, μέσω τῆς ὁποίας ρυθμίζει τήν ἐπιστροφή καί ἀνάνηψή του.
 

Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία σέβεται τήν προσωπική καί ἰδιωτική ζωή κάθε προσώπου, ὡς ὑπεύθυνη ἐλεύθερη ἐπιλογή. Δέν ἔχει πρόθεση οὔτε νά ἐπέμβει ρατσιστικά οὔτε νά ἀναστείλει δικαιώματα καί ἐλευθερίες.
 

Ἡ ἀπενοχοποίηση, ὅμως, τοῦ ἐγκλήματος τῆς ἀνατροπῆς τῆς ἀνθρωπίνης ὀντολογίας καί φυσιολογίας, μέ τήν θεσμική ἀναγνώριση τῶν αἰσχίστων παθῶν τῆς ὁμοφυλοφιλίας σήμερα, τῆς παιδοφιλίας αὔριο (βλ. Ὀλλανδία) καί τῆς κτηνοβασίας μεθαύριο (βλ. Γερμανία), ἀποτελεῖ ἀσύγγνωστο καί τερατῶδες κακούργημα εἰς βάρος τοῦ αἰωνίου Θεοῦ καί τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου, τό ὁποῖο ἐξισώνεται πλήρως μέ τήν ὕβρη τῶν Σοδόμων καί Γομμόρων. Ἡ ἀθώωση, ὑποστήριξη καί παρουσίαση τῶν αἰσχρῶν καί ἀτίμων παθῶν ὡς φυσιολογικῆς καταστάσεως καί ὡς ἁπλῆς διαφορετικότητος προσκρούει στήν πανανθρώπινη συνείδηση, ἡ ὁποία ἀνά τούς αἰῶνες γνωρίζει ὡς φυσιολογική σεξουαλική συμπεριφορά τίς σχέσεις ἀνάμεσα στόν ἄνδρα καί τήν γυναίκα, στό ἄρσεν καί τό θῆλυ. Αὐτή εἶναι ἡ ἀνθρώπινη φυσιολογία καί ὀντολογία. Κάθε ἄλλη σχέση ἀνατρέπει τήν ἀνθρώπινη ὀντολογία, ὡς παρά φύσιν ἐκτροπή, ἡ ὁποία δέν παρατηρεῖται οὔτε καί στά ζῶα, παρά τά κατασκευασθέντα «ντοκυμαντέρς» τοῦ Σιωνιστικοῦ συστήματος.
 

Ἰδιαίτερα ἡ Ἁγία Γραφή, πού ἐκφράζει τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, τοῦ Δημιουργοῦ τοῦ ἀνθρώπου καί σοφοῦ Γνώστη τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως, καταδικάζει τήν ὁμοφυλοφιλία ὡς πάθος, ἀτιμία καί ἀσχημοσύνη, τό ὁποῖο τιμωρήθηκε αὐστηρά μέ φωτιά καί θειάφι στήν πόλη τῶν Σοδόμων καί Γομόρων. Γιά τό σύνολο τῶν Ἁγίων Πατέρων ἡ ὁμοφυλοφιλία εἶναι τό πιό σιχαμερό καί ἀκάθαρτο ἁμάρτημα καί ἀποτελεῖ μεγάλη ἀσέβεια πρός τόν Θεό - Δημιουργό τοῦ ἀνθρώπου σέ ἄρσεν καί θῆλυ καί βλάσφημη κατάργηση τοῦ Εὐαγγελίου.
 

Ἡ δημόσια προβολή τῆς ὁμοφυλοφιλίας, ἐκτός τοῦ ὅτι προσβάλλει τήν δημόσια αἰδώ καί τήν θρησκευτική μας συνείδηση, στέλνει πρός τούς νέους μηνύματα ἀνώμαλης σεξουαλικῆς συμπεριφορᾶς καί ἀποτελεῖ τορπίλλη στά θεμέλια τῆς ἑλληνικῆς οἰκογένειας καί τῆς κοινωνίας μέ τό ὀξύ δημογραφικό πρόβλημα, ἀλλά καί αἰτία ψυχοπαθολογικῶν διαταραχῶν στά παιδιά, πού θά ἀνατραφοῦν ἀπό ὁμοφυλοφιλικά ζεύγη, ὅπως ἐπιδιώκεται.
 

Στὸν νέο αἰώνα τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ, ποὺ πραγματοποιεῖται μέσα στὴν ἱστορικὴ πορεία καὶ ζωὴ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἐγκαταλείπονται τὰ παλαιὰ πάθη, τὰ γήϊνα, τὰ σαρκικά, καὶ βιώνεται ἀπὸ τώρα, κατὰ τὶς δυνατότητες κάθε πιστοῦ, εἴτε μέσα στὸν εὐλογημένο θεσμὸ τοῦ γάμου ὡς ἐγκράτεια καὶ σωφροσύνη, εἴτε στὸν ἰσάγγελο βίο τῶν μοναχῶν μὲ τὴν ἀρετὴ τῆς παρθενίας, ἡ πορεία ἀπὸ τὸ «κατ᾽ εἰκόνα» στό «καθ᾽ ὁμοίωσιν», ἡ νίκη τοῦ πνεύματος ἐπὶ τῆς σάρκας, ἡ ἀγγελοποίηση τοῦ ἀνθρώπου στὴ θέση τοῦ φθονεροῦ καὶ ἐκπεσόντος ἀπὸ τὴν ἀγγελικὴ τάξη Ἑωσφόρου. Ἀναφερόμενος ὁ Χριστὸς στὴν αἰφνιδιαστικὴ ἔλευση τῆς ἡμέρας τῆς κρίσεως, ποὺ θὰ ξαφνιάσει ὅσους ἀνέμελα καὶ ἀφρόντιστα ζοῦν μέσα στὶς ὑλικὲς καὶ σαρκικὲς ἀπολαύσεις, λέγει ὅτι θὰ πάθουν αὐτὸ, ποὺ ἔπαθαν πρὸ τοῦ κατακλυσμοῦ οἱ ἄνθρωποι, δίνοντάς μας ἔτσι ἀκριβέστατη εἰκόνα τῆς ὑλιστικῆς καὶ σαρκικῆς ζωῆς τους : «Ὥσπερ γὰρ ἦσαν ἐν ταῖς ἡμέραις τοῦ Νῶε ταῖς πρὸ τοῦ κατακλυσμοῦ τρώγοντες καὶ πίνοντες, ... ἄχρι ἧς ἡμέρας εἰσῆλθε Νῶε εἰς τὴν κιβωτόν, καὶ οὐκ ἔγνωσαν ἕως ἦλθεν ὁ κατακλυσμὸς καὶ ἦρεν ἅπαντας, οὕτως ἔσται καὶ ἡ παρουσία τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου». Ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς προσθέτει καὶ τὸν τρόπο ζωῆς τῶν Σοδομιτῶν, ὅμοιο πρὸς τὴν ζωὴ τῶν ἀνθρώπων πρὸ τοῦ κατακλυσμοῦ : «Καὶ καθὼς ἐγένετο ἐν ταῖς ἡμέραις Νῶε, οὕτως ἔσται καὶ ἐν ταῖς ἡμέραις τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου· ἤσθιον, ἔπινον ἄχρι ἧς ἡμέρας εἰσῆλθε Νῶε εἰς τὴν κιβωτόν, καὶ ἦλθεν ὁ κατακλυσμὸς καὶ ἀπώλεσεν ἅπαντας. Ὁμοίως καὶ ὡς ἐγένετο ἐν ταῖς ἡμέραις Λώτ· ἤσθιον, ἔπινον, ἠγόραζον, ἐπώλουν, ἐφύτευον, ᾠκοδόμουν· ᾗ δὲ ἡμέρᾳ ἐξῆλθε Λὼτ ἀπὸ Σοδόμων, ἔβρεξε πῦρ καὶ θεῖον ἀπ᾽ οὐρανοῦ καὶ ἀπώλεσεν ἅπαντας». Ὁ ἴδιος εὐαγγελιστὴς παρουσιάζει τὸν Σωτῆρα Χριστὸ νὰ ἐξαγγέλλει τὸν νέο αἰώνα τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ, ὅπου οἱ ἄνθρωποι ἐγκαταλείπουν τὰ σαρκικὰ καὶ ζοῦν ὡς ἄγγελοι˙ «Οἱ δὲ καταξιωθέντες τοῦ αἰῶνος ἐκείνου τυχεῖν καὶ τῆς ἀναστάσεως τῆς ἐκ νεκρῶν… ἰσάγγελοι γάρ εἰσι καὶ υἱοί εἰσι τοῦ Θεοῦ τῆς ἀναστάσεως υἱοὶ ὄντες».
 

Μέσα, λοιπὸν, στὴν καινὴ κτίση τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ ὁ καινὸς, ὁ νέος ἄνθρωπος, ποὺ κτίσθηκε ἐν Χριστῷ, θάπτει τὸν παλαιὸ ἄνθρωπο, νεκρώνει τὰ πάθη καὶ τὶς ἁμαρτίες καὶ πραγματοποιεῖ τὸ θαῦμα τῆς μεταμορφώσεώς του κατὰ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ καὶ κατ᾽ εἰκόνα Χριστοῦ. Ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων ζοῦμε αὐτὸ τὸ θαῦμα· ἡ ἄγονη πρὶν καὶ στεῖρα ἀνθρωπότητα γέννησε καὶ καρποφόρησε ἑκατομμύρια ἁγίων ἀνθρώπων, ὁσίων, ἀσκητῶν, παρθένων, νέων καὶ νεανίδων, ποὺ κατόρθωσαν μὲ τοὺς πνευματικούς τους ἀγῶνες ὄχι νὰ ἀποφύγουν ἁπλῶς τὸ παρὰ φύσιν καὶ νὰ μείνουν στὸ κατὰ φύσιν, ἀλλὰ νὰ φθάσουν καὶ στὸ ὑπὲρ φύσιν, ἐκπλήττοντας ἀκόμη καὶ τοὺς ἀγγέλους, ποὺ ἔβλεπαν ἀνθρώπους συνδεδεμένους μὲ σάρκα νὰ κατανικοῦν τὸν ἄσαρκο Σατανᾶ καὶ νὰ συναγωνίζονται τοὺς ἀγγέλους. Οἱ ὕμνοι πρὸς τοὺς ὁσίους ἀσκητές αὐτὰ τὰ κατορθώματα ἐξυμνοῦν. Διδάσκουν οἱ ὅσιοι ἄνδρες καὶ οἱ ὅσιες γυναῖκες «ὑπερορᾶν μὲν σαρκός, παρέρχεται γάρ, ἐπιμελεῖσθαι δὲ ψυχῆς πράγματος ἀθανάτου». Ἔζησαν ὡς «ἄσαρκοι» ἐπὶ τῆς γῆς, ὡς «ἐν σώματι ἄγγελοι», «τῶν δαιμόνων ὤλεσαν τὰς φάλαγγας, τῶν ἀγγέλων ἔφθασαν τὰ τάγματα, ὧν τὸν βίον ἀμέμπτως ἐζήλωσαν».

Οἱ σαρκικές πράξεις, ἐκτός τοῦ ἱεροῦ μυστηρίου τοῦ Γάμου, χωματοποιοῦν ἀναπόδραστα τήν ψυχή τοῦ ἀνθρώπου καί καταστρέφουν τίς πνευματικές του ἐφέσεις, σκοτίζοντας τόν ἀνθρώπινο νοῦ, καί καταλύουν τήν δυνατότητα κοινωνίας μέ τόν Πανάγιο Θεό, πού διασαλπίζει διαχρονικά «οὐ μὴ μείνῃ τὸ πνεῦμά μου ἐν τοῖς ἀνθρώποις τούτοις εἰς τὸν αἰῶνα διὰ τὸ εἶναι αὐτοὺς σάρκας».

Ἡ σχέση μέ τόν Θεό εἶναι βέβαια θέμα ἐλευθέρας ἐπιλογῆς, κατά τήν διάρκεια τῆς ἐπιγείου ζωῆς. Ὁ Πανάγιος, ὅμως, Θεός, στό ἐπέκεινα, στήν ἄλλη, τήν αἰώνια ζωή, ὅταν ἅπασα ἡ ἀνθρωπότης θά ὑποστεῖ τήν κοινή καί καθολική κρίση, ὅπου «οὐκ ἔστι μετάνοια», θά στηλιτεύσει, ὅπως ἀποδεικνύεται μέσω τῶν Ἱερῶν Γραφῶν, τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καί τῶν Ἁγίων Πατέρων, καί τήν ἁμαρτία καί τόν ἁμαρτωλό. Οἱ φρικώδεις λόγοι τοῦ Σαρκωθέντος Θεοῦ Λόγου, «Πορεύεσθε ἀπ’ ἐμοῦ οἱ κατηραμένοι εἰς τό πῦρ τό αἰώνιον τό ἠτοιμασμένο τω διαβόλῳ καί τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ», ἀποδεικνύουν τά πράγματα.

Ὅλα τά προαναφερθέντα ἔχουν ἄμεση καί ἄρρηκτη σχέση μέ τήν σωτηρία, τόν ἐξαγιασμό, τήν κατά χάριν θέωση τοῦ ἀνθρώπου. Ἔχουν δηλ. σωτηριολογικές συνέπειες. Εἶναι θέμα ζωῆς καί θανάτου, μετοχῆς τοῦ Παραδείσου ἤ τῆς κολάσεως. Ὅποιος διακατέχεται ἀπό τά αἰσχρά καί ἄτιμα πάθη καί δέν τά καταπολεμᾶ ἐν μετανοία, ἀλλά ἀντιθέτως ὑπερηφανεύεται γι’ αὐτά καί προσπαθεῖ νά τά νομιμοποιήσει ἐπίσημα καί θεσμικά ὡς φυσιολογικά, δέν σώζεται, χάνει τόν Παράδεισο. Ὁ λόγος τοῦ Ἀπ. Παύλου, πού εἶναι τό στόμα τοῦ Χριστοῦ, εἶναι σαφέστατος, καθαρός καί ξάστερος˙ «μή πλανᾶσθε˙ οὔτε πόρνοι, οὔτε εἰδωλολάτραι, οὔτε μοιχοί, οὔτε μαλακοί, οὔτε ἀρσενοκοῖται, οὔτε πλεονέκται, οὔτε κλέπται, οὔτε μέθυσοι, οὐ λοίδωροι, οὐχ ἄρπαγες βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι».

Ἀπό τά ἀνωτέρω ἀποδεικνύεται πασίδηλα ὅτι ἡ δῆθεν σχετική πρόοδος καί δημοκρατική εὐαισθησία, τά δῆθεν σχετικά «ἀνθρώπινα δικαιώματα» καί ὁ δῆθεν ἐλεύθερος αὐτοπροσδιορισμός καί προσανατολισμός περί τό γενετήσιο ἔνστικτο καί τήν ταυτότητα τοῦ φύλου δέν εἶναι τίποτε ἄλλο παρά ἡ καταβαράρθρωση καί ὁ καταποντισμός τῆς ἀνθρωπίνης ἐλευθερίας καί ἀξιοπρέπειας καί ὁ πλήρης εὐτελισμός τῆς ἐννοίας «ἄνθρωπος», πού στήν ἑλληνική γλώσσα σύγκειται ἀπό τό ἐπίρρημα «ἄνω» καί τό ρῆμα «θρώσκω», πού σημαίνει «ἄνω βλέπω, ἄνω φέρομαι».

Τά ἀνωτέρω αὐτονόητα μᾶς ὑποχρεώνει νά ἀναφέρωμε στήν ἀγάπη Σας ἡ πρόσφατη ἐγκύκλιος τοῦ Ὑπουργοῦ Παιδείας, Ἔρευνας καί Θρησκευμάτων κ. Κωνσταντίνου Γαβρόγλου μέ τήν ὁποία ἐντέλλεται ὅλα τά Γυμνάσια τῆς χώρας νά ὑλοποιήσουν θεματική ἑβδομάδα γιά τούς μαθητές μέ ἐξέτασι μαζί μέ ἄλλα ζητήματα καί τῆς ἑνότητος: «Ἔμφυλες ταυτότητες» μέ τήν ὁποία ἐπιδιώκεται ἡ ἀπενοχοποίησι στίς συνειδήσεις τῶν μικρῶν μαθητῶν Γυμνασίου τῆς ὁμοφυλοφιλίας καί ἡ ἐμπέδωσι στίς συνειδήσεις τους τῆς δυνατότητος ἀνατροπῆς τῆς ἀνθρώπινης φυσιολογίας ὥστε τά ἀγόρια καί τά κορίτσια νά μήν θεωροῦν ὡς δεδομένο τό φῦλο πού ὁ Θεός τούς δώρισε κατά τήν σύλληψη καί γέννηση τους ἀλλά καλοῦνται νά ἀποφασίσουν νά διαλέξουν τό φῦλο πού νομίζουν ὅτι προτιμοῦν. Ἀντιλαμβάνεσθε τό μέγεθος τοῦ ἐγκλήματος κατά τῶν παιδιῶν μας πού ἐπιχειρεῖ στό ὄνομά μας καί χωρίς τή γνώμη μας, αὐταρχικά καί ἀντιδημοκρατικά ἡ Ἑλληνική Πολιτεία καί μάλιστα διά τῆς ἐκπαιδευτικῆς διαδικασίας.

Ἑπομένως εἶναι ἡ ὥρα μηδέν γιά τούς γονεῖς καί κηδεμόνες νά προστατεύσουν τήν ψυχοσωματική ὑγεία τῶν παιδιῶν τους ἀπό αὐτή τήν ἄμεση ἐπίθεση στή διαμόρφωση τῶν χαρακτήρων τους καί στίς ρίζες τῆς κοινωνίας μας καί τοῦ Ἔθνους μας.

Γι’ αὐτό καλῶ ὅλους τούς γονεῖς καί κηδεμόνες μαθητῶν καί μαθητριῶν Γυμνασίου τῆς Μητροπολιτικῆς μας Περιφερείας νά προμηθευτοῦν ἀπό τίς Ἐνορίες τους δηλώσεις ἀπαλλαγῆς ἀπό τήν θεματική ἑβδομάδα πού περιλαμβάνει τά ἀκόλουθα.

ΑΣΚΩΝΤΑΣ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΜΟΥ

που απορρέει από το Ν.Δ. 53/1974 - ΦΕΚ 256/Α' που κύρωσε την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ ή Σύμβαση της Ρώμης) και σύμφωνα με το άρθρο 2 του Προσθέτου Πρωτοκόλλου αυτής "Δικαίωμα στην εκπαίδευση" που ορίζει ότι: "Ουδείς δύναται να στερηθή του δικαιώματος όπως εκπαιδευθή. Παν Κράτος εν τη ασκήσει των αναλαμβανομένων υπ' αυτού καθηκόντων επί του πεδίου της μορφώσεως και της εκπαιδεύσεως θα σέβεται το δικαίωμα των γονέων όπως εξασφαλίζωσι τιην μόρφωσιν και εκπαίδευσιν ταύτην συμφώνως προς τας ιδίας αυτών θρησκευτικάς και φιλοσοφικάς πεποιθήσεις"

ΔΗΛΩΝΩ

ότι δεν επιθυμώ το τέκνο στο οποίο ασκώ ως γονέας νομίμως την επιμέλεια και γενικώς τη γονική μέριμνα να παρακολουθήσει και να συμμετέχει καθ' οιονδήποτε τρόπο στην παρουσίαση του τρίτου άξονα με τίτλο "Έμφυλες ταυτότητες" διότι το περιεχόμενό του είναι αντίθετο με τις κοινωνικές μου αντιλήψεις, τις φιλοσοφικές και θρησκευτικές μου πεποιθήσεις, βάσει των οποίων διαπαιδαγωγώ το ως άνω τέκνο και επιπλέον προσβάλλει ευθέως το άρθρο 16 του Συντάγματος.

Κατά την ώρα της ανάπτυξης του εν λόγω "άξονα", θα πρέπει το τέκνο να απασχοληθεί στο σχολείο με εναλλακτικό τρόπο, σύμφωνα με ενδεδειγμένες παιδαγωγικές μεθόδους, που δεν θα θίγει την προσωπικότητά του, ούτε την διαφορετικότητά του από άλλους μαθητές. Σε περίπτωση που ο "άξονας" αυτός υλοποιηθεί τις τελευταίες ώρες του σχολικού ωραρίου, δίνω τη συγκατάθεσή μου να φύγει το τέκνο νωρίτερα από το σχολείο, αφού πρώτα ενημερωθώ τηλεφωνικώς στον αριθμό επικοινωνίας, που ήδη σας έχω δηλώσει.

Με όλο το σεβασμό στο κοπιώδες έργο σας που επιτελείτε για τα παιδιά μας και κατανοώντας ότι δεν είναι δική σας πρωτοβουλία ο θεματικός αυτός άξονας, οφείλω να σας υπενθυμίσω ότι έχετε υποχρέωση να κάνετε δεκτή την παρούσα δήλωσή μου.

Σε διαφορετική περίπτωση, για οποιαδήποτε βλάβη υποστούμε είτε ο υπογράφων, είτε ο/η άνω μαθητής/τρια, επιφυλάσσομαι να ζητήσω αστικές, ποινικές και πειθαρχικές ευθύνες από κάθε υπαίτιο που συνέπραξε.
 

Ἀγαπητοί ἀδελφοί καί ἀδελφές προστατεύστε τά παιδιά μας ἀπό τήν λαίλαπα χωματοποίησης τῆς ψυχῆς τους καί διαστροφῆς τῆς προσωπικότητός τους. Δυστυχῶς εἶναι ἐσχάτη ὥρα!

Προσευχηθεῖτε θερμά στόν Κύριο νά σώσει τήν νεότητα ἀπό τήν νέα αὐτή ἐπίθεση τοῦ διαβόλου καί τῶν ὀργάνων του.

Μετ’ εὐχῶν

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

Πηγή: Ιερά Μονή Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου

Για το καίριο ζήτημα των τουρκικών στρατευμάτων στην Κύπρο

Να θυμίσω κατ’ αρχήν, σε όσους τυχόν δεν το αντιλήφθηκαν, ότι η Διάσκεψη της Γενεύης όχι μόνο δεν έχει τελειώσει, αλλά δεν προβλέπεται να τελειώσει παρά μόνον αν επέλθει συμφωνία, με δική μας μάλιστα πρωτοβουλία αυτό. Είναι open ended, διαρκής θεσμός, όπως η Ιερά Εξέταση, και θα παραμείνει ως Δαμόκλειος Σπάθη πάνω από το κεφάλι του ελληνικού λαού μέχρι, είτε να κόψει το κεφάλι του κυπριακού κράτους, είτε να αποφασίσει κάποιος να τη διακόψει.

Η κυπριακή και η ελληνική κυβέρνηση υποστηρίζουν ότι προσέρχονται στη Γενεύη ανυποχώρητες στο θέμα των εγγυήσεων και ξένων στρατευμάτων στην Κύπρο.

Αυτό δεν είναι ασφαλώς το μόνο κρίσιμο θέμα – διότι δεν αρκεί να φύγουν τα στρατεύματα, πρέπει να μας προκύψει στο τέλος και κάποιας μορφής κράτος στο νησί, όχι μπάχαλο. Είναι όμως ένα από τα κρισιμότερα.

Αν αυτό όντως προκύψει ο γράφων θα είναι ο πρώτος που θα χαιρετίσει αμφότερες τις κυβερνήσεις, ανεξαρτήτως οποιασδήποτε άλλης κριτικής ή διαφωνίας.

Εν τούτοις, δις εξ αμαρτείν ουκ ανδρός σοφού, πόσο μάλλον πολλάκις εξ αμαρτείν.

Ο μεν Αναστασιάδης εξελέγη υποσχόμενος να μην επιτρέψει ποτέ το κούρεμα των καταθέσεων, που έκανε δύο μήνες μετά την εκλογή του και αφού φρόντισε τα οικονομικά της οικογενείας του. Εξελέγη επίσης διακηρύσσοντας ότι το σχέδιο Ανάν και οι συγκλίσεις Χριστόφια-Ταλάτ έχουν πεθάνει. Ευθύς μετά την εκλογή του ανέστησε τους πεθαμένους και άρχισε επί τη βάσει αυτών τις διαπραγματεύσεις.

Ο ελληνικός λαός εμπιστεύτηκε τη διαβεβαίωση της παρούσας κυβέρνησης ότι δεν θα υπογράψει νέα Μνημόνια, για να ξυπνήσει με το τρίτο και χειρότερο. Αν ήταν σοφότερος θα είχε ανησυχήσει πολύ νωρίτερα και οπωσδήποτε διαβάζοντας την επιστολή του ‘Ελληνα Υπουργού Οικονομικών προς τους Ευρωπαίους συναδέλφους του, στην αρχή ήδη της διαπραγμάτευσης, που αναγνώριζε και τις προηγούμενες συμφωνίες και το ελληνικό δημόσιο χρέος.

Γι’ αυτό και θέλουμε να τους πιστεύουμε όλους αυτούς, μακάρι να λένε αλήθεια αυτή τη φορά, αλλά προτιμάμε να παραμένουμε άπιστοι Θωμάδες, μέχρις αποδείξεως τού, και ευχόμενοι να αποδειχθεί το ενάντιο.

Γιατί διαφορετικά, αν τυχόν γίνει κάποιο λάθος στο κυπριακό τώρα, στην κατάσταση που είναι η Ελλάδα, μπορεί να είναι η χαριστική βολή στον ελληνικό λαό στο σύνολό του. Καλύτερα λοιπόν σε αυτή την περίπτωση να μην ακολουθήσουμε το “Πίστευε και μη ερεύνα”, αλλά το “Ερευνάτε τας Γραφάς”.

Πόσο μάλλον που οι εκπρόσωποι τόσο της Λευκωσίας, όσο και της Αθήνας, με την ορολογία που οι ίδιοι χρησιμοποιούν εγείρουν σοβαρότατα ερωτηματικά για το τι εννοούν αμφότερες με τη φόρμουλα “λύση χωρίς ξένα στρατεύματα και εγγυήσεις”. Διαφωτιστικές επ’ αυτού είναι οι συνεντεύξεις των κ.κ. Κοτζιά και Αναστασιάδη στη Καθημερινή (26-9-2016 και 25-12-2016) που κάνουν λόγο για μεταβατικές περιόδους αποχώρησης των τουρκικών στρατευμάτων, αφού προηγουμένως έχει διαλυθεί η Κυπριακή Δημοκρατία και η Εθνοφρουρά της.

Τα τουρκικά στρατεύματα θα μείνουν για πάντα αν δεν έχουν αποχωρήσει προ της εφαρμογής της λύσεως και όχι μετά τη λύση.

Υποστηρίζεται ότι χρειάζεται μια μεταβατική περίοδος για την αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων (“και για πρακτικούς λόγους”, Καθημερινή, τους άλλους τους αγνοούμε).

Τα τουρκικά στρατεύματα ήρθαν πολύ γρήγορα στην Κύπρο και δεν καταλαβαίνουμε γιατί δεν μπορούν να φύγουν εξίσου γρήγορα. Αν όμως δεν μπορούν να φύγουν τότε μπορούμε ασφαλώς να περιμένουμε όσο χρειάζεται για να φύγουν και μετά να εφαρμόσουμε τη λύση.

Διότι αυτό που τώρα ζητείται από την ελληνική πλευρά είναι στην πραγματικότητα να διαλυθεί το υπάρχον κυπριακό κράτος και η Εθνοφρουρά του έναντι μιας υποσχέσεως του κ. Ερντογάν.

Θα τηρήσει η Τουρκία τις υποσχέσεις της;

Δεν βλέπω κανένα λόγο να είμαι πιο Τούρκος από τους Τούρκους, αποδίδοντάς τους προθέσεις που όχι μόνο δεν έχουν, αλλά λένε ότι δεν έχουν.

Την απάντηση την έχει δώσει ο πρώην Πρόεδρος της Τουρκίας Αμπντουλά Γκιουλ. Στη διάρκεια επισκέψεως στο Μπακού, όπου οι Αζέροι τον ενεκάλεσαν για τις συμφωνίες με την Αρμενία, τους απάντησε ότι κακώς νομίζουν ότι η ‘Αγκυρα υπέγραψε τις συμφωνίες για να τις τηρήσει.

Διδακτική φαντάζομαι είναι και η εμπειρία από τη Συρία και το Ιράκ, όπου ο τουρκικός στρατός έχει εισέλθει χωρίς να ζητήσει την άδεια κανενός και παραβιάζοντας όλο το διεθνές δίκαιο.

Τι μας λέει άλλωστε ο ίδιος ο κ. Ακιντζί, απείρως σοβαρότερος και ειλικρινέστερος από τη δική μας πλευρά; Χρειαζόμαστε λέει τον τουρκικό στρατό καμιά δεκαπενταριά χρόνια και, αν το πράγμα δουλέψει, το συζητάμε.

(Διερωτάται κανείς και πάλι τι ακριβώς εξυπηρετεί και σε τι μπορεί να είναι ωφέλιμη οποιαδήποτε διαπραγμάτευση με παρόμοιους όρους).

Τι θα κάνουμε αν δεν τηρήσει η Τουρκία τις υποσχέσεις της;

Υπό τέτοιες συνθήκες, τα “δεσμευτικά χρονοδιαγράμματα” δεν φαίνονται παρά να δεσμεύουν μόνο τα θύματα της εισβολής, που φυσικά δεν θα μπορούν να κάνουν πολλά πράγματα.

Μία περίπτωση είναι να στείλουμε τους Ευζώνους που φυλάνε τη Βουλή να διώξουν τα τουρκικά στρατεύματα από την Κύπρο. ‘Αλλη να τους αναγκάσει να τηρήσουν τη συμφωνία η κυπριακή Εθνοφρουρά. Φαντάζομαι ότι δεν υπάρχουν τέτοια σενάρια. ‘Αλλωστε, η συζητούμενη συμφωνία προβλέπει την αποχώρηση των στρατευμάτων μετά και όχι πριν τη διάλυση της Εθνοφρουράς και του κράτους.

Ο κ. Αναστασιάδης υπόσχεται, στην Καθημερινή (25.12) ότι, αν δεν τηρηθούν οι τουρκικές υποσχέσεις, θα προσφύγει στην ΕΕ και στον ΟΗΕ. Δεν ξέρω αν θα υπάρχει η ΕΕ όταν θα προσφύγει εκεί ο Αναστασιάδης, ξέρω ότι δεν θα μπορεί να το κάνει. Διότι το σχέδιο λύσης προβλέπει 50-50% την Κύπρο και αμφιβάλλω ότι θα τον αφήσει το σύνοικο στοιχείο να πάει να το καταγγείλει οπουδήποτε.

Τα ψηφίσματα του ΟΗΕ που ζητούν την άμεση, χωρίς όρους και χωρίς διασύνδεση με λύση ή μη λύση ή όποια λύση του κυπριακού, αποχώρηση των ξένων στρατευμάτων από την Κύπρο και την πλήρη αποκατάσταση της κυριαρχίας του κυπριακού κράτους, είναι το πολιτικό προϊόν μιας τελείως διαφορετικής εποχής και είναι αδύνατο να ξαναβγούν τώρα.

Ακόμα όμως κι αν βγαίνανε, δεν υπάρχει πρακτικός τρόπος να υλοποιηθούν, όπως δεν υπήρχε και μέχρι τώρα. Η κρίσιμηδιαφορά όμως της παρούσης με τη μέλλουσα κατάσταση είναι ότι τώρα υπάρχει συγκροτημένο κράτος στην Κύπρο, αύριο, επί τη βάσει της συζητούμενης λύσης θα έχει διαλυθεί.

Δηλαδή, μεταβατικές περίοδοι και υπό όρους αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων συνεπάγεται νομιμοποίηση της παρουσίας τους στο νησί και κατάργηση από τώρα της κύριας διεθνούς νομικής ασπίδας της Κυπριακής Δημοκρατίας, των περί αποχωρήσεως προβλέψεων των ψηφισμάτων του ΣΑ.

Γιατί καμία καλή συμφωνία δεν μπορεί να βγει από τη Γενεύη

Ας υποθέσουμε όμως ότι όλα τα παραπάνω παίρνονται υπόψιν σε μια μελλοντική συμφωνία, κάτι που υπό τις παρούσες συνθήκες μοιάζει σενάριο πολιτικής φαντασίας. Και η καλύτερη συμφωνία από τη Γενεύη, κινδυνεύει δυστυχώς όχι μόνο να αποδειχθεί άνθρακες, αλλά και να αποτελέσει μια ακόμα θηλειά στον λαιμό του κυπριακού λαού.

Ο αποικιοκράτης δεν είναι κουτός. Η ίδια η διαδικασία της Γενεύης είναι έτσι φτιαγμένη που να μην μπορεί να βγάλει καλό αποτέλεσμα. Η Γενεύη συνιστά αναβίωση σε τελειοποιημένη τώρα και “διαρκή” (open ended) μορφή της τριμερούς του Λονδίνου του 1955 (Ελλάδα, Τουρκία, Βρετανία), που δέχθηκε ο Αβέρωφ κατ’ εντολήν του Λονδίνου και των διασκέψεων της Ζυρίχης και του Λονδίνου (1959-60) όπου το Λονδίνο επέβαλε τις γνωστές συμφωνίες, παρά την αντίθετη γνώμη των αντιπροσώπων της οργάνωσης που ηγούντο της αντιαποικιακής επανάστασης στην Κύπρο (Λυσσαρίδης, Παπαδόπουλος) και όσων δημάρχων της Κύπρου επρόσκειντο στο ΑΚΕΛ, και χωρίς να ερωτηθεί ο κυπριακός λαός.

Πρόκειται για μέθοδο και παράνομη και παράλογη.

Φανταστείτε π.χ. αύριο μια διάσκεψη της Γαλλίας, της Ιταλίας και της Πορτογαλίας που θα συζητήσει τα εθνικά προβλήματα της Ισπανίας, χωρίς τη συμμετοχή του ισπανικού κράτους, αλλά με τη συμμετοχή των Ανδαλουσίων, των Βάσκων, των Καταλανών κλπ. Αν η διάσκεψη της Γενεύης για την Κύπρο είναι μια καλή ιδέα, να οργανώσουμε μια παρόμοια διάσκεψη για την Ισπανία στη Ζυρίχη. Να στείλουμε και δικούς μας, ήδη έμπειρους “τεχνοκράτες”, να τους προσφέρουν τεχνογνωσία.

Ποιό είναι το κόλπο με τη Γενεύη;

Να συνδεθεί η αυτοτελής υποχρέωση για αποχώρηση των στρατευμάτων που εισέβαλαν στην Κύπρο χωρίς άλλους όρους και προϋποθέσεις με την λύση του κυπριακού, και μάλιστα με συγκεκριμένο, καταστροφικό τύπο λύσης, με ανεπίτρεπτες αλλαγές στη βασική συνταγματική διάρθρωση της κυπριακής πολιτείας και με πολυετείς περιόδους αποχώρησης “μετά τη λύση”, πολύ προτού κληθεί να αποφασίσει αν θέλει οτιδήποτε από αυτά ο κυπριακός λαός.

Αν υπάρξει τέτοια συμφωνία στη Γενεύη, ο Αναστασιάδης θα θυμηθεί αμέσως που έχει βάλει το “καπέλο” του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, που δεν μπορούσε να βρει πηγαίνοντας στη Γενεύη, θα το φορέσει και θα πάει ο ίδιος, εκ μέρους της Κύπρου, στην ΕΕ και τον ΟΗΕ, για να επικυρώσουν αυτό το αποτέλεσμα.

Δηλαδή να ακυρώσουν, εμμέσως πλην σαφώς, το καθεστώς κράτους πλήρους, ανεμπόδιστης κυριαρχίας με το οποίο η Κυπριακή Δημοκρατία έγινε δεκτή στην ΕΕ και τα ψηφίσματα του ΣΑ με τα οποία ζητείται η χωρίς όρους αποκατάσταση της πληγείσης κυριαρχίας του κυπριακού κράτους και η χωρίς όρους και προϋποθέσεις αποχώρηση των παρανόμως ευρισκομένων κατοχικών στρατευμάτων.

Αν οι φίλοι Κύπριοι νομίζουν ότι θα γίνουν όλα αυτά και θα τα ανατρέψουν σε δημοψήφισμα, πλανώνται πλάνην οικτράν, αν δεν βρίσκουν απλώς δικαιολογία για να μην κάνουν αυτό που πρέπει τώρα να κάνουν, ως Προμηθείς και όχι ως Επιμηθείς.

(‘Αλλωστε, δεν χρειάστηκε κανένα δημοψήφισμα για να εγγραφεί στα ψηφίσματα του ΣΑ η “διζωνική-δικοινοτική ομοσπονδία).

Το 2004 δοκίμασαν να επιβάλλουν το σχέδιο Ανάν μέσω δημοψηφίσματος, γιατί νόμιζαν ότι οι Κύπριοι θα το ψηφίσουν. ‘Επαιζαν τίμια, γι’ αυτό δεν χρειάστηκε καμία Γενεύη. Τώρα τι τη θέλουνε;

Μήπως εκτός από κριτική υπάρχει και καμία θετική πρόταση;

Nαι. Να προτείνει η Κύπρος και η Ελλάδα την αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων με διεθνείς εγγυήσεις της ΕΕ και του ΟΗΕ για την ασφάλεια των Τουρκοκυπρίων και την ανάπτυξη στις περιοχές που τώρα ζουν δυνάμεων της ΕΕ (στην οποία επιθυμούν να ενταχθούν) και του ΣΑ του ΟΗΕ. Αυτό θα δημιουργήσει και συνθήκες κανονικής διαπραγμάτευσης και συζήτησης μεταξύ των δύο κοινοτήτων για το πως θέλουν να οργανώσουν τις σχέσεις τους, γιατί δεν μπορεί να γίνει φυσιολογική διαπραγμάτευση και συζήτηση με 40.000 στρατιώτες και πλήρη αεροπορική υπεροχή. Αυτό δεν είναι μειονότητα που χρήζει προστασίας, τοπική υπερδύναμη είναι.

Και αν επιμένουν σε σχέδιο παραπλήσιο του Ανάν, που άλλωστε υπεστήριξε η πλειοψηφία των Τουρκοκυπρίων το 2004, να εφαρμοσθεί μόνο για την τουρκοκυπριακή ζώνη της υπό σύσταση διζωνικής ομοσπονδίας, με αντίστοιχους περιορισμούς της εκεί κυριαρχίας της Κυπριακής Δημοκρατίας.

‘Οχι όμως να διαλύσουμε το κυπριακό κράτος σε ότι αφορά και το 82% του πληθυσμού, ‘Ελληνες στην εθνότητα (και όχι στην καταγωγή, όπως νομίζει ο Χριστόφιας) και να του βάλουμε ξένους δικαστές και “Διεθνείς Αστυνομίες” να το διοικούν.

Μια επίκαιρη άποψη του Ηλία Ηλιού

Η ελληνική λέξη αλήθεια είναι ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα στην εξέλιξη του ανθρώπινου γένους. Σημαίνει “δεν ξεχνώ” (α-λήθη). Γι’ αυτό θάθελα κλείνοντας να θυμίσω την αξιοπρέπεια του μεταπολεμικού ηγέτη της ελληνικής Αριστεράς, του Ηλία Ηλιού. Δεν είχε ακόμα τελειώσει η βαθιά νύχτα των εκτάκτων στρατοδικείων, των δολοφονιών, των βασανιστηρίων, της τρομοκρατίας στη μετεμφυλιακή Ελλάδα, όταν ο Πρόεδρος της ΕΔΑ είχε το θάρρος να εκφωνήσει μια ιστορική ομιλία στη Βουλή των Ελλήνων χαρακτηρίζοντας τις συμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου Ανταλκίδειο Ειρήνη.

‘Ισως όμως, όπως μου είπε μια μέρα ο Βάσσος Λυσσαρίδης, ο ένας από τους δύο ανθρώπους στους οποίους, πιστεύω, χρωστάει το κυπριακό κράτος την επιβίωσή του το 1974, “σε εποχές όπως η σημερινή, είναι πιο δύσκολη η αντίσταση.”

Πηγή: Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου , Ινφογνώμων Πολιτικά

Κατόπιν ερωτημάτων, το υπουργείο Παιδείας ανακοίνωσε σήμερα ότι τη Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2017, ημέρα της εορτής των Τριών Ιεραρχών, στις σχολικές μονάδες Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης δύνανται να πραγματοποιηθούν δραστηριότητες που σχετίζονται με τη συμβολή των Τριών Ιεραρχών στα Γράμματα, με ευθύνη του Διευθυντή και του Συλλόγου Διδασκόντων.

Να υπενθυμίσουμε ότι με παλαιότερη ανακοίνωση του το υπουργείο Παιδείας σχετικά με τον εορτασμό της θρησκευτικής γιορτής των Τριών Ιεραρχών, γίνεται γνωστό ότι την 30η Ιανουαρίου, εορτή των Τριών Ιεραρχών, τα νηπιαγωγεία δε θα λειτουργήσουν. Την ημέρα αυτή, το διδακτικό προσωπικό θα πάρει μέρος στις σχετικές εκδηλώσεις της εκπαιδευτικής κοινότητας της περιοχής.

Η χρονική διάρκεια και ο τρόπος εορτασμού των εκδηλώσεων στα Δημοτικά Σχολεία της χώρας θα καθοριστούν με απόφαση του Συλλόγου Διδασκόντων. Οι μαθητές που παρακολουθούν το Ολοήμερο Πρόγραμμα θα συμμετάσχουν στις εκδηλώσεις του σχολείου και θα αποχωρήσουν με τους άλλους μαθητές. Με ευθύνη του Διευθυντή και του Συλλόγου Διδασκόντων, ειδοποιούνται οι γονείς και οι κηδεμόνες για την ώρα αποχώρησης των μαθητών από το σχολείο.

«Ἰδοὺ ὠδίνησεν ἀδικία, συνέλαβε πόνον καὶ ἔτεκεν ἀνομίαν» (Ψαλμ. Ζ´)

Μεγάλη ἀναστάτωση, πολὺς θόρυβος καὶ ἄμετρη σύγχυση ἐπικρατεῖ στὶς μέρες μας σὲ ὅλο τὸν Πλανήτη, σὲ οἰκονομικό-στρατιωτικό-πολιτικὸ καὶ θρησκευτικὸ τομέα.

Γνωστὴ βέβαια τυγχάνει ἡ γεννεσιουργὸς αἰτία ποὺ γέννησε ἀλλὰ καὶ ἐξακολουθεῖ νὰ γεννᾶ καὶ νὰ τρέφει τὴν ἐξαθλίωση, τὴν ἀποδόμηση καὶ τελικὰ τὴν ἰσοπέδωση τοῦ Ἀνθρώπου ὡς πρόσωπο-εἰκόνα Θεοῦ, ἀφοῦ τὸ διακύβευμα, σύμφωνα μὲ τὸ «δόγμα» τῆς Ν.Τ.Π. εἶναι ὁ ἀπόλυτος ἔλεγχος τῆς ἐλευθερίας του. Ἱκανοὶ καὶ ἔμπειροι ἀναλυτὲς σὲ κάθε ἕνα τομέα ὁ καθένας μὲ τὸ δικό του τρόπο δίνει τὴν δική του ἑρμηνεία. Πολλὲς φορὲς μάλιστα καὶ μὲ τὸ .... ἀζημίωτο. Γνωστὴ εἶναι ἐπίσης καὶ ἡ συναλληλία ποὺ ἀναπτύσεται μεταξὺ τῶν συστημάτων αὐτῶν πρὸς κοινὴν ἐπίτευξη τοῦ στόχου των. Εἶναι οἱ γνωστοί-ἄγνωστοι ποὺ ὑποκινοῦν καὶ προωθοῦν ὅλα αὐτά, εἶναι οἱ ἄνθρωποι τῆς ματαιότητος, ἄρχοντες καὶ πολίτες “τοῦ αἰῶνος τούτου, τῶν καταργουμένων”[1], “Ἐχθροὶ τοῦ σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ, ὧν τὸ τέλος ἀπώλεια, ὧν ὁ Θεὸς ἡ κοιλία καὶ ἡ δόξα ἐν τῇ αἰσχύνη αὐτῶν, οἱ τὰ ἐπίγεια φρονοῦντες”[2]

Στὰ καθ᾽ἡμᾶς ὅμως, ὡς Ἕλληνες καὶ ἰδιαίτατα ὡς Ὀρθόδοξοι, ὡς πάροικοι καὶ παρεπίδημοι ὧν τὸ πολίτευμα ἡμῶν ἐν οὐρανοῖς ὑπάρχει καὶ τέλος, “ὡς προσδεχόμενοι τὴν μακαρίαν ἡμῶν ἐλπίδα”[3], δὲν θὰ πρέπει νὰ ταρασσώμεθα ἰδιαίτερα διότι ὅλα αὐτὰ ποὺ γίνονται ἔχουν προκαταγγελθεῖ στὶς Θεῖες Γραφές, οὕτως ὥστε νὰ εἴμεθα γνῶστες γιὰ τὸ πῶς συμβαίνουν ὅλα αὐτὰ καὶ ἔτσι νὰ μᾶς λύνονται πολλὲς ἀπορίες καὶ πολλὰ γιατί.

Ἐνδεικτικὰ λοιπὸν θὰ ἀναφέρουμε τοῦτο. Δὲν εἶναι λίγοι οἱ πιστοὶ προσκυνητὲς ἐδῶ στὸ Ἅγιον Ὄρος ποὺ ρωτοῦν μὲ πικρία. Πῶς ἐκκλησιαστικοὶ ταγοὶ κυρίως, προδίδουν τὴν πίστη; Ἀπάντηση μᾶς δίδει ὁ μέγας Παῦλος λέγοντας πὼς θὰ ἔρθει καιρὸς ποὺ οἱ ἄνθρωποι δὲν θὰ ἀνέχονται τὴν ὑγειᾶ διδασκαλία, ἀλλὰ θὰ προσέχουν σὲ πνεύματα πλάνης καὶ διδασκαλίες διαμονίων ἀφοῦ θὰ ἔχουν ἀστοχήσει περὶ τὴν πίστη. Πάντα ὑπῆρχαν τέτοιοι καὶ δυστυχῶς δὲν θὰ ἐκλείψουν. Ἄνθρωποι ἀδίστακτοι, ὑπερήφανοι, ποὺ ἀνθίστανται στὴν ἀλήθεια καὶ στοὺς Πατέρες. Ἄνθρωποι ἐπαγγελματίες λύκοι βαρεῖς πλανῶντες καὶ πλανώμενοι, ποὺ ἐκ τῶν ἔργων τους ἀποδεικνύουν ὅτι δὲν πιστεύουν. Γι᾽αὐτοὺς εἶπε ὁ Κύριος: “πῶς δύνασθε ὑμεῖς πιστεῦσαι, δόξαν παρὰ ἀλλήλων λαμβάνοντες;”[4]. Ἄλλωστε μὴ ξεχνᾶμαι πὼς οἱ μεγαλύτεροι αἱρετικοὶ βγῆκαν μέσα ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία.

Ἔτσι καὶ τώρα προσπαθοῦν νὰ μᾶς πείσουν ὅτι ἡ ψευδοσύνοδος τῆς Κρήτης ἢ μᾶλλον εἰπεῖν “τὸ πονηρὸν συνέδριον τῆς ματαιότητος”, πὼς εἶναι ὀρθοτομοῦσα, σώζουσα καὶ περιφρουροῦσα τὰ θέσμια τῆς ἀμωμήτου ἡμῶν πίστεως. Καθ᾽ὅν χρόνον καὶ οἱ λίθοι κεκράζονται περὶ τοῦ ἀνοσιουργήματος τούτου. Σχεδὸν κάθε-μέρα, ἰδίως μετὰ τὸ πέσιμο τῆς Αὐλαίας ἐκεῖ .... κάτω, γινώμεθα μάρτυρες, ὅλο καὶ περισσότερο, στὶς Οἰκουμενιστικὲς τους πρακτικὲς καὶ «περιπτύξεις» τύπου Ι.Μ. Δράμας (ὄνομα καὶ πράγμα) πρὸς ποδηγέτηση καὶ ἐφησυχασμοῦ τοῦ λαοῦ. Τώρα μάλιστα πιὸ φανερὰ καὶ μὲ μεγαλύτερη ἀναισχυντία γίνονται προκλητικότεροι, βλέπε Ἀντιόχεια (ἱεροκήρυκας μουσουλμάνος Μουφτής !!!) Ἥμαρτον Κύριε! Δρῶντας ὅμως ἔτσι, ἀπὸ μόνοι τους ἐκτίθενται ἀνεπανόρθωτα στὸν πιστὸ λαὸ καὶ “διὰ τοῦτο αὐτοὶ (οἱ πιστοί) κριταὶ ἔσονται ὑμῶν”[5]. Πόσο σοφά, ἀλήθεια ἔλεγε ὁ Ὅσιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης: “ἀπὸ ὅσους φιλενωτικοὺς ἔχω γνωρίσει, δὲν εἶδα νὰ ἔχουν οὔτε ψίχα πνευματικὴ οὔτε φλοιό”. Δύο, λοιπὸν πρέπει νὰ συμβαίνουν. Ἢ ὅτι ὅλοι αὐτοὶ ποὺ ὑπερμαχοῦν γιὰ τό, δῆθεν, κῦρος τῆς ΑκΜΣ (sic) εἶναι ἑπόμενοι τοῖς Ἁγίοις Πατράσι (γιατὶ καὶ αὐτὸ ἀκούστηκε) ἢ ὅτι ἐμεῖς ὅλοι πλανώμεθα πλάνην οἰκτρὰν καὶ μάλιστα γινώμεθα καὶ θεομάχοι (μὴ γένοιτο) μὴ ἀποδεχόμενοι τὶς ἀποφάσεις της. Ἀλλ᾽ὅμως οὔτε τὸ ἕνα συμβαίνει, οὔτε τὸ ἄλλο. Τότε πού εἶναι ἡ Αλήθεια; Οὐδὲν ἀσφαλέστερον, οὐδὲν πιστότερον ἀπὸ τὴν διαχρονικὴ ἐκκλησιαστικὴ καὶ πατερική μας παράδοση. Τὴν Ἁγιοπνευματικὴ σφραγίδα τοῦ ἴδιου τοῦ Θεοῦ, μέσα στὴν δισχιλιετὴ πορεία της. Ἀλλ᾽ὅμως γιὰ τὴν ἀντισυνοδικότητα ἀντικανονικότητα καὶ ἀντορθοδοξότητά τῆς «Συνόδου» ἔχουν ἤδη πάρα πολλὰ γραφεῖ καὶ ἄλλα τόσα εἰπωθεῖ  ἀπὸ πανεπιστιμιακοὺς καθηγητὲς τῆς θεολογίας καὶ ἀπὸ πολλοὺς κληρικοὺς καὶ λαϊκούς, ποὺ κονιορτοποιοῦν παντελῶς τὰ ψευδοεπιχειρήματά τους. Στὸ διάβα τῶν αἰώνων πάντοτε οἱ σκοτεινὲς καὶ καταχθόνιες δυνάμεις εἶχαν καὶ ἔχουν τοὺς ἀνθρώπους τους ποὺ χρησιμοποιοῦν γιὰ τὴν ἐπίτευξη τῶν στόχων τους. Τὸ ἴδιο συμβαίνει καὶ σήμερα. Ἔχουν πληθυνθεῖ σφόδρα καὶ γιγαντωθεῖ οἱ ποικιλώνυμοι ἐσωτερικοὶ καὶ ἐξωτερικοὶ ἐχθροὶ τῆς Ἐκκλησίας, ἐπιχειρῶντας λυσσωδῶς νὰ ἀνατρέψουν καὶ νὰ νοθεύσουν τὴν εὐαγγελικὴ ἀλήθεια ἀφοῦ ἀποτελεῖ ἐμπόδιο στὰ ἄνομα σχέδιά τους. Ἔτσι ἐξηγεῖται καὶ τὸ κακόγουστο αὐτὸ θέατρο ποὺ παίχθηκε στὴν Κρήτη ἀφοῦ περίτρανα ἀποδείχθηκε ἡ ἄμμεση σχέση της μὲ τὰ ὑπόγεια (ὑπεραντλαντικά) σκοτεινὰ ξένα κέντρα ἀποφάσεων ποὺ ἐπιβουλεύονται διακαῶς κάθε τι τὸ Ἑλληνορθόδοξο πρὸς ἐπικράτηση τοῦ Ἀφεντικοῦ τους (Ἀντιχρίστου) τοῦ ὁποίου ὁ καλπασμὸς τοῦ ἀλόγου του ἀκούγεται ὅλο καὶ καθαρώτερα. Ἔχουν αὐτοὶ τὰ σχέδια τους, ἔχει ὅμως καὶ ὁ Θεὸς τὰ δικά Του ἔλεγε ὁ «παπούλης μας». Ὁ Δομήτωρ τῆς Ἐκκλησίας μας μᾶς ἔχει ἀσφαλίσει ἀπὸ ὅλους αὐτοὺς τούς «παρατρεχάμενους», ὁριοθετῶντας καὶ περιχαρακώνοντας τὴν Ἁγία Πίστη μας μὲ τοὺς θεοκήρυκες Ἀποστόλους Του, μὲ ἀποφάσεις τοπικῶν καὶ Οἰκουμενικῶν Συνόδων ἅμα δὲ καὶ μὲ τὴν συμφωνία τῶν Πατέρων (Consensus Patrum). Οὕτως ὥστε «Μὴ μεταίρειν ὅρια ἃ ἔθεντο οἱ Πατέρες ἡμῶν”. Ἀπὸ τὰ βάθη τῶν αἰώνων ἡ κρηπὶς τῶν δογμάτων καὶ θεοκίνητος γλῶσσα ὁ οὐρανοβάμων Παῦλος διασαλπίζει: “ἀλλὰ καὶ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ ἐὰν εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ᾽ὃ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω”[6]. Εἶναι ποτὲ δυνατὸν ἄγγελος Θεοῦ νὰ κηρύττει ἄλλο Εὐαγγέλιο; ὄχι βέβαια. Ἀλλὰ τὸ λέγει παραδοξολογώντας πρὸς ἀσφάλεια δική μας. Ἂς δώσουμε ὅμως, στὸ σημεῖο αὐτό, τὸν λόγο στὸν Πατέρα καὶ Οἰκουμενικό μας (καὶ ὄχι Οἰκουμενιστικό-οἰκονομικό) Διδάσκαλο Μ. Βασίλειο τὸν πάντα ἐπίκαιρο, νὰ σκιαγραφήσει καὶ σήμερα πιστότατα τὴν τραγικὴ ἐκκλησιαστικὴ κατάσταση. Λέγει λοιπόν: “καταπεφρόνηνται τὰ τῶν Πατέρων δόγματα, ἀποστολικαὶ παραδόσεις ἐξουθένωνται, νεωτέρων ἀνθρώπων ἐφευρέματα ταῖς Ἐκκλησίαις ἐμπολιτεύεται· τεχνολογοῦσι λοιπόν, οὐ θεολογοῦσιν οἱ ἄνθρωποι· ἡ τοῦ κόσμου σοφία τὰ πρωτεῖα φέρεται, παρωσαμένη τὸ καύχημα τοῦ Σταυροῦ. Ποιμένες ἀπελαύνονται, ἀντεισάγονται δὲ λύκοι βαρεῖς διασπῶντες τὸ ποίμνιον τοῦ Χριστοῦ”[7]. Ἀληθινὴ πνευματικὴ Ἀξονικὴ Τομογραφία! Ὁ ἄνεμος τοῦ Οἰκουμενισμοῦ σαρώνει σὰν λίβας στὸ πέρασμά του, ἀφήνοντας ἐρείπια. Μόνο ποὺ τὰ ἐρείπια αὐτὰ εἶναι ἀνθρώπινες ψυχὲς ποὺ ἐναυάγησαν κατὰ τὴν πίστη. Τυφῶνας καταστρεπτικὸς ποὺ ἀμβλύνει συνειδήσεις ἀφοῦ διαστρέφει καὶ παραχαράσσει τὴν μοναδικὴ ἐλπίδα τῆς Ἀνθρωπότητος, τὴν μόνη Ἀλήθεια. Καὶ τί κρίμα! Νὰ συνοδοιποροῦν μαζὶ συνεργῶντες ἐκκλησιαστικοὶ ἡγέτες, πατριάρχες, ἐπίσκοποι καὶ ὄχι μόνο, ἑτοιμάζοντες ἀπὸ κοινοῦ τὴν νέα θρησκεία τῆς «ἀγάπης», ἀφοῦ αὐτὸ εἶναι τὸ διαφημιστικὸ σύνθημα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ὅπως χαρακτηριστικὰ ἔλεγε ἀπὸ τοὺς πλέον θιασῶτες καὶ πρωτεργάτες τοῦ Οἰκουμενισμοῦ Πατριάρχης Ἀθηναγόρας, ἐκεῖνο τὸ ἀλησμόνητο “ἀγάπη ἄνευ ὅρων καὶ ὁρίων”. Γι᾽αὐτοὺς λέγει πάλι ὁ Παῦλος: “οἱ γὰρ τοιοῦτοι τῷ Κυρίῳ ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστῷ οὐ δουλεύουσιν, ἀλλὰ τῇ ἑαυτῶν κοιλίᾳ καὶ διὰ τῆς χρηστολογίας καὶ εὐλογίας ἐξαπατῶσι τὰς καρδίας τῶν ἀκάκων”[8]. Καταφρονοῦν Ἱεροὺς Κανόνες, ἀμφισβητοῦν ἀποφάσεις Οἰκουμενικῶν Συνόδων, ἀσεβοῦν στοὺς Πατέρες ἀφοῦ διδάσκουν ξένες διδαχαῖς καὶ ἀλλότρια δόγματα βγάζοντας οἱ ἴδιοι ἑαυτοὺς ἐκτὸς Ἐκκλησίας. Εἴθε νὰ ἀνανήψουν γιὰ νὰ μὴν ἀπωλεσθοῦν, ἂν καὶ δείχνουν παγερὰ ἀμετανόητοι σφυρίζοντας ἀδιάφορα. Παντοῦ πνεῦμα πλάνης καὶ δειλίας ἐπικρατεῖ κυρίως στὸν χῶρο τῆς Ἐκκλησίας καὶ κάποιες ἴσως, φωνὲς ποὺ ἐλπίζαμε δείχνουν πλέον νὰ «ἀνακρούουν πρύμνα» συμπαρασύροντας μάλιστα καὶ πολλοὺς ἄλλους, ἀλλά· “ἤδη βάπτεται κάλαμος ἀποφάσεως παρὰ τῶν ἀδίκων»[9] καὶ οἱ διωγμοί (ἴδιον τῶν αἱρετικῶν) ἔχουν ξεκινήσει καὶ θὰ ἐνταθοῦν ὁσονούπω, ἀρχῆς γενομένης, τί κρίμα, στὸ περιβόλι τῆς Παναγίας ὅπως ἄλλωστε καὶ ἄλλοτε, ἀλλὰ καὶ σὲ πολλὰ ἄλλα μέρη ἐντὸς καὶ ἐκτὸς ἐπικρατείας. Αἱ “ἱεραὶ τῶν προφητῶν ρήσεις (τότε καὶ τώρα) τὸ πέρας δέχονται»[10].

Δόξα τῷ Θεῷ πάντων ἕνεκεν, Πανικόβλητοι ξιφουλκοῦν, ἀπειλώντας μὲ διωγμοὺς καὶ ἐπιτίμια ἐπειδὴ κάνουμε τὸ αὐτονόητο δηλαδὴ τὴν παύση τοῦ μνημοσύνου, ποὺ ἤδη ἔχουμε ἀργήσει πάρα πολὺ κάνοντας «οἰκονομίες». Ὤ τοῦ τολμήματος! Ὤ τοῦ ἐγχειρήματος! Οἱ ὑπαίτιοι γίνονται δικαστὲς καὶ οἱ ὑπεύθυνοι γίνονται κατήγοροι. Καλῶς λοιπὸν εἶπε ὁ μεγαλοφωνότατος Ἡσαΐας· “οὐαὶ οἱ λέγοντες τὸ πονηρὸν καλὸν καὶ τὸ καλὸν πονηρόν, οἱ τιθέντες τὸ σκότος φῶς καὶ τὸ φῶς σκότος”[11]

Τὸ λοιπόν, ἀδελφοί μου, τὸ στάδιον ἠνέωκται καὶ ὁ στεφανοδότης Κύριός μας ἀναμένει τὴν ὁμολογία μας. Ὡς τέκνα γνήσια φωτόμορφα τῆς Ἐκκλησίας, ἂν καὶ ἀτελεῖς ἀλλὰ ἁμαρτωλοὶ μετανοοῦντες, ἂς μείνουμε ἐρριζωμένοι καὶ ἀκλόνητοι στὴν πίστη τῶν Πατέρων μας. Ἂς βαδίσουμε στὰ ἴχνη ποὺ ἐκεῖνοι χάραξαν χωρὶς συμβιβασμοὺς καὶ συγκαταβάσεις στὸ Δόγμα ἀφοῦ εἶναι σωτηριολογικοῦ χαρακτῆρος καὶ ὡς ἐκ τούτου ἀδιαπραγμάτευτο. Κανεὶς ἂς μὴ δειλιᾶ, “ἐὰν ὑποστείλῃται, οὐκ εὐδοκεῖ ἡ ψυχή μου ἐν αὐτῷ”[12] λέγει ὁ Κύριος. Τούτους νὰ μιμηθοῦμε, τοὺς πύργους τῆς εὐσεβείας, τοὺς καθαιρέτας τῆς πλάνης καὶ τοὺς ὑπερτίμους λίθους τῆς Ἐκκλησίας, γιὰ νὰ συμψάλλουμε μὲ τὸν προφητάνακτα Δαυῒδ σκιρτῶντας ἀπὸ ἀγαλλίαση στὸν Θεό “ἐμοὶ δὲ λίαν ἐτιμήθησαν οἱ φίλοι σου, ὁ Θεός, λίαν ἐκραταιώθησαν αἱ ἀρχαὶ αὐτῶν”[13]. Τόσα καὶ τόσα δὲν ὑπέμειναν γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ; ὑπέστησαν διωγμούς, στερήσεις, ἐξορίες, μαρτύρια ἀκόμη καὶ αὐτὸν τὸν θάνατο γιὰ τὴν μόνη σώζουσα Ἀλήθεια, καθὼς γέγραπται “ὅτι ἕνεκά σου θανατούμεθα ὅλην τὴν ἡμέρα, ἐλογίσθημεν ὡς πρόβατα σφαγῆς”[14]. Καὶ διὰ τοῦτο ἀξιώθησαν τῆς μακαρίας ἐκείνης ζωῆς ἀφοῦ ἔγιναν φίλοι τοῦ Θεοῦ.

Ἄλλωστε ἂς μὴν ξεχνοῦμε ὅτι “ὑμῖν ἐχαρίσθη τὸ ὑπὲρ Χριστοῦ οὐ μόνον τὸ εἰς αὐτὸν πιστεύειν, ἀλλὰ καὶ τὸ ὑπὲρ αὐτοῦ πάσχειν”[15]. Τέλος ἂς ἱκετεύουμε τὸν Σωτῆρα καὶ Λυτρωτή μας τὸν γλυκύτατον Ἰησοῦν. Ὅπως καὶ τότε ποὺ συνοδοιποροῦσε μαζὶ μὲ τὸν Λουκᾶ καὶ τὸν Κλεόπα πρὸς Ἐμμαούς, λέγοντες: Κύριε “μεῖνον μεθ᾽ἡμῶν, ὅτι πρὸς ἑσπέρα ἐστὶ καὶ κέκλικεν ἡ ἡμέρα”[16].

Σὲ Αὐτὸν πρέπει ἡ δόξα ἡ τιμὴ καὶ ἡ προσκύνησις σὺν τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι εἰς τοὺς αἰῶνας.

ΑΜΗΝ.

Μοναχὸς Παΐσιος.
Ἡσυχαστήριον Ἱ.Μ. Κουτλουμουσίου.
Ἅγιον Ὄρος.

Πηγή: Ακτίνες

Ο κόσμος μας μοιάζει σήμερα να φέρνει γύρους με αστραπιαίες ταχύτητες πάνω σε έναν κρατήρα ενεργού ηφαιστείου. Πράγματα που δεν μπορούν να εξηγηθούν με την πεπερασμένη μας λογική, συμβαίνουν καθημερινά.

Όλα δείχνουν πως έχουμε πλέον μπει στην τελική ευθεία βαδίζοντας με βήμα ταχύ προς τον Γ΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Σε λίγο καιρό δεν θα ακούμε και δεν θα μαθαίνουμε τίποτα και στο τέλος οι πολιτείες θα καταντήσουν σαν παράγκες, όπως μας προειδοποίησε ο Πατέρας του Γένους μας, ο Ισαπόστολος, Οσιομάρτυρας και Εθνομάρτυρας, Θαυματουργός και Προφήτης, ο Άγιος Πατροκοσμάς ο Αιτωλός.

Ο Άγιος Κοσμάς είχε προβλέψει επίσης την επιδρομή των «αλλοφύλων» με σκοπό να μας αλλάξουν τα έθιμα: «Θα δούμε και θα ζήσουμε τα Σόδομα και τα Γόμορρα στον τόπο μας», (χειρόγραφο Βασ. Βασιλοπούλου). Και οι παρελάσεις τους στους δρόμους των δικών μας πόλεων δίνουν εν μέρει το «δικαίωμα» στο διάβολο να προκαλέσει καταστροφές είτε από εσωτερική βία, είτε από το πέρασμα των ανήθικων «βρωμερών εθνών» από τη χώρα μας αργότερα, σαν εκστρατευτικό σώμα: «Αλλοίμονο στους κάμπους. Θάρθουν βρωμερά έθνη. Όταν έρθουν μη φοβάστε, όταν θα φεύγουν αναμερίστε». (Δηλ. θα είναι ανήθικοι και ισχυρογνώμονες, γι’ αυτό να είστε προσεκτικοί… και από μακριά! 122η προφητεία Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, σχολιάζει ο Μοναχός Λεόντιος, από την Ιερά Μονή Διονυσίου του Αγιώνυμου Όρους).

Δυστυχώς, επιτρέψαμε στη Νέα Τάξη Πραγμάτων, με τη μασονία και τα άλλα όργανα της, να αλώσει και την πατρίδα μας, τοποθετώντας άθεους και πλανεμένους πολιτικούς σε θέσεις κλειδιά, αλλά και Δημάρχους στους δημαρχιακούς θώκους των μεγάλων πόλεων, πειθήνια όργανα τους, οι οποίοι έχουν κάποια ηθική πληγή, την οποία η Ν.Τ. γνωρίζει ώστε να μπορεί να τους ελέγχει και να τους χρησιμοποιεί απόλυτα.

Δυστυχώς, δεν γνωρίσαμε τον Άγιο Μάρκο τον Ευγενικό, τον Άτλαντα της Ορθοδοξίας, του οποίου τη μνήμη σήμερα εορτάζουμε, ο οποίος στο «Θρήνο για την Άλωση της Θεσσαλονίκης» έγραψε πως, ή αδιαφορία για τα πολιτικά πράγματα και η αμέλεια για τη Σωτηρία της ψυχής μας, θα οδηγούν πάντοτε σε αλώσεις…

«Θα δούμε και θα ζήσουμε τα Σόδομα και τα Γόμορρα στον τόπο μας» προφήτεψε ο Άγιος και έλαχε στη γενιά μας να ζήσει αυτές τις τραγικές καταστάσεις. Γέμισαν οι στάσεις της Αθήνας από αφίσες που εξυμνούν την ομοφυλοφιλία, χωρίς να υπάρχει καμία αντίδραση, ούτε από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος!

Θα πρέπει να γνωρίζουμε όμως πως υπάρχουν και πνευματικοί νόμοι οι οποίοι δεν αλλάζουν με τον καιρό, γι΄αυτό και δεν πρέπει να ξεχνάμε τον λόγο για τον οποίο καταστράφηκαν τα Σόδομα και τα Γόμορρα, αλλά και τον τρόπο, δηλαδή με φωτιά και θειάφι.

Ας αναλογιστούμε τα λάθη και τις παραλήψεις μας και ας έρθουμε σε μετάνοια. Οι καταστάσεις που ζούμε είναι τραγικές, όμως δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να απολεπιζόμαστε.

Ο Προστάτης της Γενιάς μας, ο Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης, που έδωσε τη ζωή του για τη δική μας Σωτηρία, μας είπε πως ο μακρόθυμος Θεός, θα μας διαφυλάξει και θα μας ανυψώσει, όχι επειδή εμείς το αξίζουμε, αλλά χάρη των Αγίων μας και τον προγόνων μας.

Ίσως στο πάνσοφο σχέδιο του Θεού, ισχύει και για εμάς, τους απογόνους Ελλήνων ενδόξων προγόνων, ο σημαντικότερος λόγος που επιλέχθηκε το Γένος μας από καταβολής κόσμου, που δεν είναι άλλος, από τον Ευαγγελισμό της Οικουμένης στην Αλήθεια του Τριαδικού Θεού, όπως μας γνώρισε ο Άγιος Νεκτάριος ο Θαυματουργός, το καύχημα του Γένους μας. ( Αγίου Νεκταρίου «Περί της Ελληνικής φιλοσοφίας ως προπαιδείας εις τον Χριστιανισμόν»).

Ο Θεός να δώσει. Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν.

«Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο (κεφ. 12, 20-25) Οι Έλληνες ζητούν να δουν τον Ιησού».

20. Ήταν τότε μερικοί Έλληνες από εκείνους που ανέβαιναν για να προσκυνήσουν στην εορτή (Πάσχα).
21. Αυτοί λοιπόν πλησίασαν το Φίλιππο, που ήταν από τη Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας, και τον παρακαλούσαν λέγοντας: «Κύριε, θέλουμε να δούμε τον Ιησού».
22. Έρχεται ο Φίλιππος και το λέει στον Ανδρέα. Έρχονται ο Ανδρέας και ο Φίλιππος και το λένε στον Ιησού.
23. Τότε ο Ιησούς τούς αποκρίνεται λέγοντας: «Έχει έρθει η ώρα να δοξαστεί ο Υιός του ανθρώπου.
24. Αλήθεια, αλήθεια σας λέω, αν δεν πεθάνει ο κόκκος του σίτου όταν πέσει στη γη, αυτός μόνος μένει. Αν όμως πεθάνει, φέρει πολύ καρπό.
25. Εκείνος που αγαπά τη ζωή του τη χάνει κι εκείνος που μισεί τη ζωή του στον κόσμο τούτο θα τη φυλάξει σε ζωή αιώνια.

19 Ιανουαρίου 2016
Αγίου Μάρκου του Ευγενικού
Α.Δ.

«Θ-εμετική» Εβδομάδα με τίτλο: «Σώμα και Ταυτότητα», πρόκειται να υλοποιηθεί μέσα στο δεύτερο τετράμηνο του σχολικού έτους 2017 στα Γυμνάσια όλης της χώρας, και βεβαίως του Νομού Κορινθίας. Με την υπ.αρ.πρωτ. Φ20.1/220482/Δ2/ της 23-12-2016 «εξαιρετικά επείγουσα» εγκύκλιο του Υπ. Παιδείας διακόπτεται υποχρεωτικά για μια ολόκληρη εβδομάδα η ροή του Ωρολογίου Προγράμματος και υποχρεούνται καθηγητές των σχολείων ή συνεργαζόμενοι εξωσχολικοί φορείς να εφαρμόσουν τρεις επιμέρους θεματικές ενότητες με ζητήματα: Διατροφής, Εθισμού-Εξαρτήσεων και Έμφυλων Ταυτοτήτων.

Η φωτογραφία είναι από την επίσημη ιστοσελίδα του Υπουργείου Παιδείας

 https://www.minedu.gov.gr/eidiseis/26144-23-12-16-thematiki-evdomada-me-titlo-soma-kai-taftotita-sto-gymnasio

«Θ-εμετική» Εβδομάδα με τίτλο: «Σώμα και Ταυτότητα», πρόκειται να υλοποιηθεί μέσα στο δεύτερο τετράμηνο του σχολικού έτους 2017 στα Γυμνάσια όλης της χώρας, και βεβαίως του Νομού Κορινθίας.

Με την υπ.αρ.πρωτ. Φ20.1/220482/Δ2/ της 23-12-2016 «εξαιρετικά επείγουσα» εγκύκλιο του Υπ. Παιδείας διακόπτεται υποχρεωτικά για μια ολόκληρη εβδομάδα η ροή του Ωρολογίου Προγράμματος και υποχρεούνται καθηγητές των σχολείων ή συνεργαζόμενοι εξωσχολικοί φορείς να εφαρμόσουν τρεις επιμέρους θεματικές ενότητες με ζητήματα: Διατροφής, Εθισμού-Εξαρτήσεων και Έμφυλων Ταυτοτήτων.

Για τους δυο πρώτους άξονες (δηλ. τη διατροφή και τις εξαρτήσεις) δεν υπάρχει σοβαρή αντίρρηση, εν αντιθέσει με τον τρίτο άξονα της λεγόμενης «Έμφυλης Ταυτότητας», ο οποίος εμφανώς προσβάλλει βάναυσα κάθε άνθρωπο ως πρόσωπο και υπόσταση.

Συγκεκριμένα εισάγει σε ανήλικους μαθητές Γυμνασίου πρωτοφανείς ιδέες και προβληματισμούς και αξίες και έννοιες ξένες στην ελληνική πολιτιστική πραγματικότητα, ανεξαρτήτως και αντιθέτως της θελήσεως γονέων και εκπαιδευτικών αλλά και του ήθους της ελληνικής κοινωνίας. Το υλικό που υποχρεούνται να εφαρμόσουν οι καθηγητές εντός και εκτός τάξης, προέρχεται από διάφορους φορείς και Μ.Κ.Ο (Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις), η αξιοπιστία των οποίων προκαλεί πολλά ερωτηματικά, αν και το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής του Υπουργείου Παιδείας το έχει ήδη εγκρίνει ως εφαρμοστέα ύλη στα Γυμνάσια της χώρας και το έχει εσπευσμένα αναρτήσει στην επίσημη ιστοσελίδα του (http://www.iep.edu.gr/index.php/el/fakelos-ekpaideftikoy-ylikoy-2016-2017/emfyles-taftotites/apodomontas-ta-emfyla-stereotypa/yliko-foreon).

Στις υποενότητες του αμφιλεγόμενου τρίτου άξονα περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων, κεφάλαια όπως «Βιολογικό και Κοινωνικό Φύλο» και «Αποδομώντας τα έμφυλα στερεότυπα». Με άλλα λόγια, γονείς, παιδιά και καθηγητές θα πρέπει να ασχοληθούν μέσω αυτού του προγράμματος, με τις νέες επιταγές και νόρμες που επιβάλλονται παγκοσμίως για την προώθηση της ύπαρξης και ...«Κοινωνικού Φύλου». Αυτό σημαίνει ότι στην τρυφερή και ευαίσθητη ηλικία της προεφηβείας τα παιδιά θα πρέπει να προβληματίζονται, ώστε να μπορούν να επιλέγουν το κοινωνικό τους φύλο ανεξάρτητα από το βιολογικό τους. Αν κάποιο παιδί δηλαδή, δεν αισθάνεται ή νομίζει ότι δεν αισθάνεται καλά με το ότι γεννήθηκε αγόρι ή κορίτσι, θα μπορεί να δηλώνει το αντίθετο και μάλιστα να το αλλάζει με τη βοήθεια παρεμβάσεων της ιατρικής επιστήμης. (βλέπε NATIONAL GEOGRAFIC, Iανουάριος 2017). Στο σκοπό της Θεματικής Εβδομάδας αναφέρεται σαφώς ότι: «..τα θέματα που διαμορφώνουν στάσεις είναι χρήσιμο να γίνονται αντικείμενα μιας όσο το δυνατόν πιο «ολιστικής» προσέγγισης και μιας βιωματικής επεξεργασίας, καθώς δεν επιδιώκεται μόνο η απόκτηση πληροφοριών ή γνώσεων αλλά και η αλλαγή αντιλήψεων και συμπεριφορών»... ;;; !!!.

Ανακύπτει λοιπόν ένα πλήθος ερωτημάτων : Αλήθεια, πάνω σε ποια έγκυρη επιστημονική βάση κινούνται αυτές οι πρωτοβουλίες; Από πότε μια θεωρία περί διαφοράς μεταξύ βιολογικού και κοινωνικού φύλου είναι ευρύτερα επιστημονικά αποδεδειγμένη ώστε να τη διδάσκεται ο ανήλικος μαθητής; Πού είναι οι αρμόδιοι επιστήμονες, παιδοψυχολόγοι, κοινωνιολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί, κ.λ.π. να πιστοποιήσουν τον τρόπο, το περιεχόμενο και τη διαδικασία; Ποιοι θα τα διδάξουν αυτά και με ποια κριτήρια στα παιδιά; Τι είδους πειράματα είναι αυτά σε βάρος ανήλικων μαθητών; Ρωτήθηκαν μήπως οι υπεύθυνοι γονείς, αν θέλουν τα ανήλικα παιδιά τους να αποδομήσουν τις «έμφυλες ταυτότητες» και ποιοι είναι αυτοί που θα τους τις αποδομήσουν; Με τι θα τις αντικαταστήσουν; Με «διεμφυλικές»; Γιατί κι αυτό το προβλέπει η Εγκύκλιος.... τουλάχιστον για γονείς και εκπαιδευτικούς: Να ενημερωθούν δηλαδή για «Ομοφοβία και Τρανσφοβία στην κοινωνία και στο σχολείο»!!! (σελ.3 της Εγκυκλίου). Ρωτήθηκαν έγκυροι γιατροί και επιστήμονες ποιες συνέπειες θα έχει μια τέτοια δράση «αποδόμησης» στις ψυχές και στη μετέπειτα συναισθηματική πορεία των παιδιών;

Έχομε ως Ορθόδοξοι Έλληνες, κληρονομιά και παρακαταθήκη μια στιβαρή και δοκιμασμένη διαχρονικά στάση ζωής η οποία εμπνέεται από το Ευαγγέλιο και σέβεται την οποιαδήποτε διαφορετικότητα «του άλλου» ως «εικόνας του Θεού», ως «πλησίον» ως «αδελφού μας» ανεξαρτήτως αν συμφωνούμε ή όχι με τις ατομικές επιλογές του.

Ως εκπαιδευτικοί και γονείς έχουμε την ιερή υποχρέωση να προστατεύσουμε τα παιδιά μας από κάθε τι που μπορεί να βλάψει ανεπανόρθωτα τη φυσική και την ηθική τους υπόσταση. Ο καθένας ας αναλάβει την συνειδησιακή του ευθύνη. Η Ελλάδα της οικονομικής κρίσης μπήκε ήδη και σε διαδικασία συστηματικής πνευματικής και ηθικής γενοκτονίας.

Κάνουμε έκκληση σε γονείς, εκπαιδευτικούς, Διοικούσα Εκκλησία, Αρχές, Τοπική Αυτοδιοίκηση, και κάθε υγιή φορέα της ελληνικής κοινωνίας, να εκφράσουν με ευπρέπεια, αλλά και με κάθε νόμιμο τρόπο και μέσον την αντίθεσή τους στον επιχειρούμενο εκμαυλισμό της προσωπικότητας και στην έντεχνα συγκεκαλυμμένη επιχείρηση «μετάλλαξης» της φύσης των παιδιών και μαθητών της πατρίδας μας.

Για τη διοικούσα επιτροπή της ΠΕΘ Ν. Κορινθίας

Σχετικά άρθα:

1. Αναφορές στην "ομοφοβία", την "τρανσφοβία" και τα "έμφυλα στερεότυπα" στη Θεματική Εβδομάδα που θα υλοποιήσουν τα Γυμνάσια

2. π. Αρσένιος Βλιαγκόφτης: Να αρνηθούμε τη μετατροπή του σχολείου σε διαφθορείο [15 Ιανουαρίου 2017]

3. Οι θεωρίες περί φύλου (gender studies) ως αλλοτρίωση. Από τον John Money στην Judith Butler.

4. Γεννιέσαι ή γίνεσαι; Το αγόρι που εξαναγκάστηκε να μεγαλώσει ως κορίτσι.

5. Και πού το ξέρεις Γιωργάκη πως είσαι αγόρι;

6. ΟΛΜΕ: Να αποσυρθεί η υποχρεωτικότητα της Θεματικής Εβδομάδας

7. Μητροπολίτης Πειραιῶς καὶ Φαλήρου κ.κ. Σεραφείμ: Ἐπιστολὴ διαμαρτυρίας πρὸς τὸν Ὑπουργὸ Παιδείας μὲ ἀφορμὴν Ἐγκύκλιόν του «περὶ ἐμφύλων ταυτοτήτων καὶ ἀποδόμησης ἐμφύλων στερεοτύπων»

8. ΔΕΝ ΘΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ νὰ περάσει ὁ ΣΟΔΟΜΙΣΜΟΣ στὰ σχολεῖα [ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ]

9. Δήλωση ἁπαλαγὴς ἀπὸ τὴ θεματικὴ ἑβδομάδα

10. ΕΧΟΥΜΕ ΤΕΛΕΙΩΣ ΠΑΡΑΦΡΟΝΗΣΕΙ; [Θεματικὴ ἑβδομάδα ΥΠΕΘ]

Ἀρχικά θά ἔλεγα ὅτι Χριστός καί πρωτεῖα εἶναι ἄκρως ἀντίθετα. Ὅποιος πιστεύει στόν Ἰησοῦ Χριστό καί μάλιστα θέλει νά Τόν ὑπηρετήσει καί νά εἶναι ἀντιπρόσωπός Του, πρέπει νά ἔχει τό ἴδιο φρόνημα μέ Αὐτόν, φρόνημα ἀνιδιοτελείας καί αὐτοθυσίας. Γιατί ὁ Χριστός μας, ἄν καί ἦταν Θεός, ὅμως «ἐκένωσεν ἑαυτόν μορφήν δούλου λαβών, ἐν ὁμοιώματι ἀνθρώπων γενόμενος… Ἐταπείνωσεν ἑαυτόν γενόμενος ὑπήκοος μέχρι θανάτου», καί τί θανάτου; «Θανάτου δέ σταυροῦ» (Φιλιπ. 2,6- 8)! Ὁ Ἰησοῦς Χριστός πάλι εἶπε καθαρά στούς μαθητές Του ὅτι, «ἐκεῖνος πού θέλει νά εἶναι μεγάλος μεταξύ σας, νά εἶναι ὑπηρέτης σας, καί ἐκεῖνος πού θέλει νά εἶναι μεταξύ σας πρῶτος («πρωτεῖο») θά εἶναι δοῦλος ὅλων»! Καί τό παράδειγμα αὐτό μᾶς τό ἔδωσε ὁ Ἴδιος ὁ Χριστός, ὁ Ὁποῖος «οὐκ ἦλθε διακονηθῆναι, ἀλλά διακονῆσαι καί δοῦναι τήν ψυχήν αὐτοῦ λύτρον ἀντί πολλῶν» (Μάρκ. 10,42-45)! Ἀλλά καί ἄλλοτε ὁ Χριστός εἶπε καθαρά πάλι στού μαθητές Του: «Ἐάν κανείς θέλει νά εἶναι πρῶτος – ὁ πάπας θέλει νά εἶναι πρῶτος καί ζητάει «πρωτεῖο»! – πρέπει νά εἶναι ὁ τελευταῖος ὅλων καί ὑπηρέτης ὅλων» (Μάρκ. 9,35)!

Ὁ Χριστός ἐν δόξῃ καί οἱ δώδεκα Ἀπόστολοι, Κωνσταντινούπολη, μέσα 14ου αἰ.

Μοῦ ἐζητήθη νά γράψω ὀλίγα λόγια γιά τό «πρωτεῖο» τοῦ πάπα, γιά τό ὅτι, δηλαδή, ὁ πάπας θέλει νά ἄρχει ὅλων τῶν Ἐκκλησιῶν. Τό κάνω αὐτό μέ τό παρόν σύντομο καί ἁπλό ἄρθρο.

1. Ἀρχικά θά ἔλεγα ὅτι Χριστός καί πρωτεῖα εἶναι ἄκρως ἀντίθετα. Ὅποιος πιστεύει στόν Ἰησοῦ Χριστό καί μάλιστα θέλει νά Τόν ὑπηρετήσει καί νά εἶναι ἀντιπρόσωπός Του, πρέπει νά ἔχει τό ἴδιο φρόνημα μέ Αὐτόν, φρόνημα ἀνιδιοτελείας καί αὐτοθυσίας. Γιατί ὁ Χριστός μας, ἄν καί ἦταν Θεός, ὅμως «ἐκένωσεν ἑαυτόν μορφήν δούλου λαβών, ἐν ὁμοιώματι ἀνθρώπων γενόμενος… Ἐταπείνωσεν ἑαυτόν γενόμενος ὑπήκοος μέχρι θανάτου», καί τί θανάτου; «Θανάτου δέ σταυροῦ» (Φιλιπ. 2,6- 8)! Ὁ Ἰησοῦς Χριστός πάλι εἶπε καθαρά στούς μαθητές Του ὅτι, «ἐκεῖνος πού θέλει νά εἶναι μεγάλος μεταξύ σας, νά εἶναι ὑπηρέτης σας, καί ἐκεῖνος πού θέλει νά εἶναι μεταξύ σας πρῶτος («πρωτεῖο») θά εἶναι δοῦλος ὅλων»! Καί τό παράδειγμα αὐτό μᾶς τό ἔδωσε ὁ Ἴδιος ὁ Χριστός, ὁ Ὁποῖος «οὐκ ἦλθε διακονηθῆναι, ἀλλά διακονῆσαι καί δοῦναι τήν ψυχήν αὐτοῦ λύτρον ἀντί πολλῶν» (Μάρκ. 10,42-45)! Ἀλλά καί ἄλλοτε ὁ Χριστός εἶπε καθαρά πάλι στού μαθητές Του: «Ἐάν κανείς θέλει νά εἶναι πρῶτος – ὁ πάπας θέλει νά εἶναι πρῶτος καί ζητάει «πρωτεῖο»! – πρέπει νά εἶναι ὁ τελευταῖος ὅλων καί ὑπηρέτης ὅλων» (Μάρκ. 9,35)!

Ὕστερα ἀπό αὐτούς τούς λόγους τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καί τό δικό Του μάλιστα ταπεινό καί δουλικό παράδειγμα, εἶναι πραγματικά ἐντροπή γιά ἕναν ἱερέα καί ἀρχιερέα καί ἀντιπρόσωπο Χριστοῦ νά ζητάει «πρωτεῖα». Ναί, εἶναι ἐντροπή του!… Δέν εἶναι ἀντιπρόσωπος τοῦ Χριστοῦ αὐτός.

2. Θά γράψω τώρα ἁπλᾶ πάλι, πῶς «κατήντησε» ὁ πάπας καί ζητάει «πρωτεῖο». Εἶναι γνωστόν, ὅτι μέ τούς παπικούς πρῶτα εἴμεθα ἑνωμένοι, ἀποτελούσαμε μέ αὐτούς μία Ἐκκλησία. Καί ἦταν πολύ καλή τότε ἡ Ρωμαϊκή Ἐκκλησία. Ἔδινε καλό παράδειγμα σέ ὅλες τίς Ἐκκλησίες· παράδειγμα ὀρθῆς πίστεως καί καλῶν ἔργων, ἔργων ἀγάπης. Ὁ ἅγιος Εἰρηναῖος προβάλλει τήν τότε Ἐκκλησία τῆς Ρώμης ὡς πρότυπο πίστεως καί ἐμμονῆς στήν παράδοση περισσότερο ἀπό ὅλες τίς ἀποστολικές Ἐκκλησίες. Καί ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος ὁ θεοφόρος καλεῖ τήν Ἐκκλησία αὐτή «προκαθημένη τῆς ἀγάπης», «προκαθημένη» σέ χριστιανικά ἔργα. Ἔχουμε ἁγίους πᾶπες τήν ἐποχή αὐτή, ὁ δέ λαός, ἀλλά καί οἱ ἱερεῖς καί ὅλοι, ἑλκύονται πολύ ἀπό τήν ἁγιότητα καί τρέχουν πρός τόν ἅγιο. Ἔτσι, λοιπόν, τήν παλαιά αὐτή ἐποχή κατέφευγαν ὅλοι στήν Ἐκκλησία τῆς Ρώμης, στούς πᾶπες, καί ζητοῦσαν συμβουλή καί προστασία καί διευθέτηση διαφόρων ἐκκλησιαστικῶν ζητημάτων (γιά τήν ἔριδα περί τῆς ἑορτῆς τοῦ Πάσχα, γιά παράδειγμα). Ὅπως βλέπουμε, ὅλη ἡ Ἐκκλησία ἀπέδιδε στήν ἀρχή «πρωτεῖο» στήν Ἐκκλησία τῆς Ρώμης, ἀλλά τό πρωτεῖο αὐτό ἦταν πρωτεῖο τιμῆς καί ἀληθείας καί ὄχι πρωτεῖο ἐξουσίας. Μάλιστα καί ἐκ πολιτικῶν λόγων, γιά τό ὅτι δηλαδή πρόκειται γιά τήν Ἐκκλησία τῆς παλαιᾶς Ρώμης, ἡ Β´ Οἰκουμενική Σύνοδος (381 μ.Χ.), μέ τόν 3ο Κανόνα της, ἔδωσε στήν Ἐκκλησία αὐτή τήν πρώτη θέση μεταξύ ὅλων τῶν Ἐκκλησιῶν.

Ἐκεῖνο ὅμως πού κάνει μεγάλη ζημιά, καί ἰδιαίτερα στόν ἐκκλησιαστικό χῶρο, εἶναι ὁ ἐγωϊσμός. Οἱ πᾶπες, λοιπόν, ἄρχισαν νά ὑπερηφανεύονται γιά τήν τιμή τῶν ἄλλων Ἐκκλησιῶν πρός αὐτούς, γιά τό «πρωτεῖο» τιμῆς, ὅπως τό εἴπαμε, πού ἀπελάμβαναν, καί τό ζητοῦσαν στήν συνέχεια νά τούς γίνει «πρωτεῖο» ἐξουσίας καί δυνάμεως καί δικαιωμάτων. Ἐδῶ ἔχουμε σειρά παπῶν (Στέφανος, Δάμασος, Ἰννοκέντιος Α´, Βονιφάτιος Α´, Λέων Α´, Κελεστῖνος Α´ κ.ἄ.), οἱ ὁποῖοι ἀπαιτοῦν ὁ Ἐπίσκοπος Ρώμης νά ἀναγνωρίζεται ὡς «κεφαλή» ὅλων τῶν κατά τόπους Ἐκκλησιῶν καί τῆς καθόλου Ἐκκλησίας. Φθάνουν μάλιστα μέχρι τό σημεῖο νά ποῦν ὅτι ὅποιος δέν ἔχει κοινωνία μέ τήν Ἐκκλησία τῆς Ρώμης εἶναι αἱρετικός· καί ὅτι ἡ γνώμη καί ἡ κρίση τοῦ πάπα εἶναι ἀπόλυτη καί ἐκφράζει τό θέλημα τοῦ Ἰδίου τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἐδῶ πᾶμε γιά τό «ἀλάθητο» τοῦ πάπα!…

Τώρα ἀρχίζει καί ὁ ἀγώνας τῶν παπικῶν νά κατοχυρώσουν καί ἁγιογραφικῶς τό «πρωτεῖο» τους. Ἄς προσέξουμε: Πρῶτα γεννήθηκε τό παπικό πρωτεῖο ὡς ἐπιθυμία δόξης καί ἐπιβουλῆς καί μετά ζητήθηκαν στηρίγματα καί μαρτυρίες τάχα ἀπό τήν Ἁγία Γραφή γιά τήν κατοχύρωσή του. Τώρα οἱ παπικοί ζητοῦν νά ἀποδείξουν ἀπό τήν Ἁγία Γραφή ὅτι ἡ Ἐκκλησία τῆς Ρώμης ἱδρύθηκε ἀπό τόν ἀπόστολο Πέτρο, ὁ ὁποῖος γι᾽ αὐτούς εἶναι ἡ κορυφή ὅλων τῶν Ἀποστόλων, καί ἐπί τοῦ ὁποίου ὁ Χριστός ἵδρυσε τήν Ἐκκλησία. Ἄρα αὐτοί, οἱ διάδοχοι τοῦ Πέτρου ἔχουν ἐξουσία ἐφ᾽ ὅλης τῆς Ἐκκλησίας. Τούς ἁρμόζει δηλαδή τό «πρωτεῖο». Αὐτά ὅμως πού θέλουν οἱ παπικοί δέν τούς τά προσφέρει ἡ Ἁγία Γραφή μέ τήν σωστή ὁμαλή ἑρμηνεία της. Παρά ταῦτα ὅμως αὐτοί ἐκβιάζουν τό ἱερό κείμενο, καί τό καταθλίβουν γιά νά «ἀποδείξει» τό «πρωτεῖο» τους. Σαφῶς ὅμως λέγουμε ὅτι ἀπό τήν Καινή Διαθήκη δέν κατοχυρώνεται τό «πρωτεῖο» τοῦ παπισμοῦ.

Οἱ ἀπαιτήσεις τῶν παπῶν προχώρησαν στήν συνέχεια μέ μεγαλύτερη ἑωσφορική ὁρμή. Ὁ πάπας θέλει νά γίνει ὄχι μόνο ἡ ἀνωτάτη ἐκκλησιαστική ἐξουσία, ἀλλά καί ἡ ἀνωτάτη ἐξουσία στόν κόσμο. Ὁ πάπας Νικόλαος ὁ Α´ (858-867) θεωρεῖ τόν ἑαυτό του ὡς τήν ὑψίστη νομοθετική καί δικαστική ἀρχή καί ὅτι μόνος αὐτός δικαιοῦται νά ἐκδίδει κανόνες στήν Ἐκκλησία. Ὁ δέ πάπας Γρηγόριος ὁ Ζ´ (1073-1085) εἶπε τό χειρότερο, ὅτι μόνο ἡ Ἐκκλησία τῆς Ρώμης ἱδρύθη ἀπό τόν Κύριο καί ὅτι εἶναι ἀδύνατο νά σωθεῖ κάποιος ἄν δέν ὑπακούει στόν πάπα! Ἡ κορύφωση δέ τῆς τρέλας τοῦ «πρωτείου» τοῦ παπισμοῦ εἶναι ἡ ἀνακήρυξη τοῦ «ἀλαθήτου» στήν 20η «οἰκουμενική» σύνοδό τους (!…) τό 1870 ἀπό τόν πάπα Πίο Θ´. Κατά τήν σύνοδο αὐτή τῶν παπικῶν ὑπῆρξαν πολλές ἀντιδράσεις γιά τό νέο αὐτό «δόγμα» καί πολλοί «ἐπίσκοποί» τους εἶπαν στόν πάπα ὅτι αὐτό δέν φέρεται στήν παράδοση τῆς Ἐκκλησίας. Ἀλλά ὁ πάπας ἀπήντησε: «Ἡ παράδοση εἶμαι ἐγώ» (La traditio sono io)!…

6. Ἐπειδή δέν ὑπάρχουν πολλά περιθώρια χώρου στό περιοδικό μας ἀποκρούοντες μέ πολύ ἀποτροπιασμό τό «πρωτεῖο» τῶν παπικῶν ἀναφέρουμε τέλος τά παρακάτω δύο μόνο ἐπιχειρήματα ἐναντίον του:

(α) Δογματικῶς πιστεύουμε ὅτι ΜΙΑ εἶναι ἡ Ἐκκλησία, ἀλλά ἡ ΜΙΑ αὐτή Ἐκκλησία ἐκφράζεται σέ πολλές κατά τόπους Ἐκκλησίες. Οἱ τοπικές αὐτές Ἐκκλησίες δέν μπορεῖ νά ἐπιβληθοῦν στήν ΜΙΑ, τήν καθ᾽ ὅλου Ἐκκλησία, ἀλλά, ἀντίθετα, ἡ καθ᾽ ὅλου (Καθολική) Ἐκκλησία ἐπεμβαίνει καί ἐπιβάλλεται στίς τοπικές Ἐκκλησίες. Αὐτό εἶναι μία γενική ἐκκλησιολογική ἀρχή, ἡ ὁποία τηρεῖται διά παντός στήν Ἐκκλησία μας. Στή περίπτωση τοῦ πρωτείου τῶν παπικῶν ἀνατρέπεται ἡ χρυσή αὐτή βάση τῆς ἐκκλησιολογίας μας καί μία τοπική Ἐκκλησία, ἡ Ἐκκλησία τῆς Ρώμης θέλει νά ἄρχει ὅλων τῶν Ἐκκλησιῶν, δηλαδή θέλει νά ἐπιβληθεῖ στήν καθ᾽ ὅλου Ἐκκλησία!…

(β) Τό «πρωτεῖο» τοῦ πάπα ἔρχεται ἀντίθετα πρός αὐτήν τήν πίστη μας, τήν πίστη στόν Θεό μας. Ὁ Θεός μας λέγεται «Ἁγία Τριάδα»: Πιστεύουμε τρία Πρόσωπα, τόν Πατέρα, τόν Υἱό καί τό Ἅγιο Πνεῦμα. Καί τά τρία αὐτά Πρόσωπα εἶναι ἰσότιμα. Τρία Πρόσωπα, ἀλλά μία θεία οὐσία. Ἔτσι ἔχουμε Τριάδα στήν Μονάδα καί Μονάδα στήν Τριάδα. Τά τρία Πρόσωπα ἔχουν κοινωνία ἀγάπης μεταξύ τους καί «περιχωροῦν» τό ἕνα τό ἄλλο. Ὁ Πατέρας μέσα στόν Υἱό καί τό Ἅγιο Πνεῦμα, τό Ἅγιο Πνεῦμα μέσα στόν Πατέρα καί τόν Υἱό κ.λπ. Αὑτό σημαίνει «περιχώρηση». Γιά τήν Ἁγία Τριάδα, τόν Θεό μας, πιστεύουμε ὅτι ὁ Πατέρας εἶναι «πρῶτος» ἔναντι τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Εἶναι «πρῶτος» ὄχι κατά τήν δύναμη ἤ τήν ἐξουσία, ἀλλά μόνο κατά τήν αἰτία, γιατί ἀπό τόν Πατέρα γεννᾶται ὁ Υἱός καί ἀπό τόν Πατέρα πάλι ἐκπορεύεται τό Ἅγιο Πνεῦμα. Τήν «ὑποταγή» τοῦ ἑνός προσώπου στό ἄλλο τήν ἀπέρριψε ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ὡς αἵρεση.

Ἡ πίστη μας αὐτή στήν Ἁγία Τριάδα, ἡ «Τριαδολογία», ὅπως λέγεται, ρυθμίζει καί τήν «᾽Εκκλησιολογία», τήν ζωή μας, δηλαδή, μέσα στήν Ἐκκλησία. Ὅλοι μας στήν Ἐκκλησία εἴμαστε ἰσότιμοι καί ἀπέναντι τοῦ Θεοῦ καί μεταξύ μας. Στήν Ἐκκλησία δέν ὑπάρχει – δέν πρέπει νά ὑπάρχει – ὑποταγή μερικῶν μελῶν σέ ἄλλα, ἀλλά πρέπει νά ὑπάρχει κοινωνία καί περιχώρηση μεταξύ μας, μέ ἔργα ἀγάπης, γιατί ἔχουμε τήν ἴδια πίστη. Καί ὅσοι ἔχουμε ἐκκλησιαστικά ἀξιώματα, ὅσοι, δηλαδή, εἴμαστε ἱερεῖς ἤ ἐπίσκοποι, πρέπει νά γνωρίζουμε καλά ὅτι τά ἀξιώματά μας στήν Ἐκκλησία δέν εἶναι κυριαρχικά καί ὑπεροπτικά, ἀλλά διακονικά καί ὑπηρετικά γιά τήν σωτηρία τῶν ἀδελφῶν μας χριστιανῶν.

Ὁ πάπας μέ τό «πρωτεῖο», μέ τό ὁποῖο θέλει νά κυριαρχεῖ καί νά ἐξουσιάζει ὅλων τῶν Ἐκκλησιῶν, φέρνει ἄνω-κάτω αὐτή τήν ὡραία ἐκκλησιολογία, πού φτιάχνει μία τέλεια κοινωνία, βασιζόμενη στήν ἀγαπητική σχέση τῶν Προσώπων τῆς Ἁγίας Τριάδος, τοῦ Θεοῦ μας. Τό «πρωτεῖο» λοιπόν τῶν Καθολικῶν προσβάλλει τήν ὀρθόδοξη Τριαδολογία καί Ἐκκλησιολογία καί κατασκευάζει μία στυγνή δικτατορία, στήν ὁποία κυβερνᾶ ὁ ρωμαῖος ποντίφηκας, ὁ πάπας.

7. Τέλος, θέλουμε νά γράφουμε μία ἀλήθεια, ἡ ὁποία παρακαλοῦμε νά προσεχθεῖ, γιατί εἶναι πολύ σοβαρή: Στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας ὑπάρχει πρωτεῖο! Ὄχι ὅμως πρωτεῖο ἐξουσίας, ἀλλά «πρωτεῖο ΑΛΗΘΕΙΑΣ». Καί βεβαίως ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας, ἐπειδή ἔχει – μόνη αὐτή – τήν ὅλη ἀλήθεια δικαιοῦται αὐτή καί μόνο νά ἔχει τό «πρωτεῖον τιμῆς», διότι ἔχει τό «πρωτεῖον ἀληθείας». Πέρα ὅμως ἀπό αὐτήν τήν γενική ἔννοια περί τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας, λέγουμε ὅτι καί ἕνας ἁπλός μοναχός στήν Ἐκκλησία μας, ἀλλά ἅγιος, σάν τόν ἅγιο Νικόδημο τόν ἁγιορείτη γιά παράδειγμα, ἤ σάν τόν ἅγιο Παΐσιο τόν ἁγιορείτη πάλι, ἔχουν καί αὐτοί, σάν ἰδιαίτερα πρόσωπα ὁ καθένας, ἔχουν «πρωτεῖον ἀληθείας». Αὐτό τό παρατηροῦμε ἤδη στόν ἅγιο Ἰγνάτιο τόν Θεοφόρο καί στόν ἅγιο Διονύσιο, ἐπίσκοπο Κορίνθου, ἔπειτα ἤ στόν ἅγιο Εἰρηναῖο, ἐπίσκοπο Λουγδούνου, ἀκόμη μετέπειτα. Στόν ἅγιο Διονύσιο Κορίνθου τό αἴσθημα τοῦ πρωτείου τῆς ἀληθείας, πού ἔχει γιά τόν ἑαυτό του, τοῦ δημιουργεῖ αἴσθημα γενικῆς εὐθύνης καί τόν κάνει ὄχι νά συμβουλεύει ἁπλῶς, ἀλλά νά «προστάττῃ» (βλ. Εὐσεβίου Ἐκκλησιαστική ἱστορ. Δ´ 23,6) νά δεχθοῦν καί νά ἐφαρμόσουν οἱ παραλῆπτες του τά παραγγελλόμενα. Καί σ᾽ αὐτό (στήν ὑπακοή στά λεγόμενά του) δέν ἐξαιρεῖται οὔτε ὁ ἰσχυρός ἐπίσκοπος τῆς Ρώμης Σωτήρ, ὁ ὁποῖος, ἐνῷ διαφωνοῦσε ἀρχικά μέ τόν Διονύσιο, ὑπεχώρησε ἔπειτα καί συνεφώνησε μέ τίς ἀπόψεις του. Ὅποιος στήν Ἐκκλησία μας ἐπίσκοπος ἤ καί ἁπλός ἱερεύς (σάν τόν πατέρα Ἐπιφάνιο τόν Θεοδωρόπουλο) ἤ καί λαϊκός (σάν τόν Καθηγητή Παναγιώτη Τρεμπέλα), λόγῳ ἁγιότητος καί γνώσεως τῆς θεολογίας, ἔχει – νοιώθει μέσα του αὐτό τό αἴσθημα τοῦ «πρωτείου ἀληθείας», αὐτός ἐκφράζει γνησιώτερα καί βαθύτερα καί ζωηρότερα ἀπό ὅσο οἱ ἄλλοι ἐπίσκοποι, ἱερεῖς ἤ λαϊκοί, τήν θεία ἀλήθεια σχετικά μέ τά προβλήματα πού ἀφοροῦν τήν σωτηρία καί τήν ζωή τῆς Ἐκκλησίας. Αὐτό ὅμως τό αἴσθημα τοῦ ἔχοντος τό «πρωτεῖο ἀληθείας», πού τόν κάνει νά «προστάττῃ», ὅπως εἴπαμε γιά τόν ἅγιο Διονύσιο Κορίνθου, τῆς Ἐκκλησίας, ὄχι μόνο δέν ἔχει καμμία σχέση μέ τό «πρωτεῖο ἐξουσίας» τοῦ πάπα, ἀλλά «οὐσιαστικά καί τό ἀναιρεῖ», ὅπως λέγει ὡραῖα ὁ μακαριστός πατρολόγος Καθηγητής, μακαριστός μοναχός Γεράσιμος (Στυλιανός) Παπαδόπουλος (βλ. Πατρολογία του, τόμ. Α´, σ. 268. 269).

Ἀπό αὐτό τό αἴσθημα, τοῦ πρωτείου ἀληθείας κινήθηκε καί ὁ ἅγιος Κλήμης ὁ Ρώμης νά γράψει ἐπιστολή πρός τήν Ἐκκλησία τῆς Κορίνθου συμβουλεύοντας γιά τήν εἰρήνευσή της, καί ὄχι ἀπό τό πρωτεῖο ἐξουσίας ὡς Ρώμης, ὅπως ἐσφαλμένως ἰσχρυρίζονται καθολικοί συγγραφεῖς πατρολογικῶν ἐγχειριδίων.

Πηγή: (Περιοδικὸ «Ἐρῶ», τεύχος 25ο), Ἑνωμένη Ρωμηοσύνη

Όπως έγινε γνωστό, το Υπουργείο Παιδείας στα πλαίσια του θεσμού της «Θεματικής Εβδομάδας»και της «Αειφόρου Αναπτύξεως», στις 23/12/2016 και με το χαρακτήρα του κατ’ επείγοντος, εξέδωσε εγκύκλιο κατά την οποία όλα τα γυμνάσια της χώρας υποχρεωτικά, οφείλουν να υλοποιήσουν πρόγραμμα με θέμα:«Σώμα και Ταυτότητα».

Μία σύντομη-συνοπτική ματιά τόσο στην ίδια την εγκύκλιο, όσο και στο διατιθέμενο υπό του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής πολιτικής (ΙΕΠ)βοηθητικό υλικό και δραστηριότητες, εκτός από τη διαπίστωση ότι στο σύνολό τους αυτά, εμπεριέχουν ομολογουμένως αρκετά θετικά και σημαντικά, προς «ενημέρωση και ευαισθητοποίηση» των μαθητών, στοιχεία, παρά ταύτα εύλογα προκαλεί κάποιες απορίες έως και ανησυχίες, ως προς την καταλληλότητα παιδαγωγικά (και χριστιανικά) του υλικού αυτού προς παιδιά12-15 ετών.

Πιο συγκεκριμένα,αναφορικά με τα έμφυλα στερεότυπα–μερικά απ’ τα οποία πράγματι, οφείλουν να σχετικοποιηθούν ή και αποδομηθούν-η όλη λογική της εγκυκλίου διέπεται νομίζω, από μία όντως απολυτοποίηση  η οποία φτάνει σαφώς μέχρι  την υπερβολή, ή θα λέγαμε την ‶ισοπέδωση″ κάθε διαχωριστικής γραμμής ή ιδιαιτερότητας ανάμεσα στα 2 φύλλα –έως και συγχύσεωςαυτών- και αν δεν κάνω λάθος, τα εκπεμπόμενα προς τους ανήλικους μαθητές μηνύματα, αναφέρονται και επιδιώκουν να επιδράσουν μέχρι και στην αντίληψη των παιδιών, συνολικά ως προς την ταυτότητα αλλά και τη...«‶διαμόρφωση˝ φύλλου».

Επ’ αυτού, η αίσθηση προσωπικά που αποκόμισα από την εγκύκλιο και το προτεινόμενο υλικό, είναι ότι επί του συγκεκριμένου θέματος τα παιδιά Γυμνασίου κατ’ ουσία θα διδαχτούν, πως μοναδική πραγματική διαφορά μεταξύ των 2 φύλων, είναι εκείνη...της ανατομικής ‶διαφοροποίησης″ και μόνο!

Εκείνο το οποίο διαφαίνεται από τις σχετικές παραπομπές του υλικού είναι ότι: ταύτιση του «Βιολογικού φύλου»με το, όπως λέγεται, «κοινωνικό φύλο»-συμπεριλαμβάνοντας στο κοινωνικό αυτό φύλο ως στοιχείο,και τον‶αναμενόμενο″ από την κοινωνία‶σεξουαλικό προσανατολισμό″-αποτελεί στερεότυπο και ως τέτοιο, οφείλει κι αυτό και επιχειρείται να «αποδομηθεί» απ’ τη συνείδηση των παιδιών!

Παρακάτω παρατίθενται ενδεικτικά και προς προβληματισμό κάποια αποσπάσματα από το παρατιθέμενο στο διαδίκτυο υπό του Ι.Ε.Π. υλικό.

Κατ’ αρχάς, κατά την επί των θεμάτων συζήτηση:

«δεν επιδιώκεται μόνο η απόκτηση πληροφοριών ή γνώσεων αλλά και η αλλαγή αντιλήψεων και συμπεριφορών».

Στα δε θέματα, εκτός των άλλων αναγράφονται:

·«Βιολογικό και Κοινωνικό Φύλο»

·«Αποδομώντας τα έμφυλα στερεότυπα»

·«Φύλο, ΣεξουαλικόςΠροσανατολισμός ...»

·«Ομοφοβία και Τρανφοβία στην κοινωνία και στοσχολείο»*.

Στα πλαίσια της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης των παιδιών αναφέρεται ότι:

·«Οι ολοκληρωμένες ερωτικές εμπειρίες και η ερωτική πράξη είναι πολύ θετικά βήματα όταν γίνονται με τον κατάλληλο σύντροφο και στον κατάλληλο χρόνο».

·«Ενημερώσου από τον / την ιατρό σου για το τι μπορείς να κάνεις εάν το προφυλακτικό σπάσει (επείγουσα αντισύλληψη)».

Εδώ, η συμβουλή του προγράμματος, φαίνεται να ‶αγνοεί″ ότι η «επείγουσα αντισύλληψη» περιλαμβάνει και μεθόδους κατά τις οποίες γίνεται έκτρωση! Ενώ μεταξύ των δραστηριοτήτων ενυπάρχουν προτεινόμενες συζητήσεις και θέματα όπως:

·«Γιατί σκεφτόμαστε διαφορετικά για τα κορίτσια και διαφορετικά για τα αγόρια; Έτυχε ποτέ να θέλουμε να κάνουμε κάτι που θεωρείται “αγορίστικο” ή “κοριτσίστικο”; Τι συνέβη;»

·«στερεότυπο: Οι γυναίκες πρέπει να δίνουν προτεραιότητα στην οικογένεια και όχι στην εκπαίδευση και την εργασία τους». (Εδώ εννοείται σαφώς ότι η πρώτη προτεραιότητα, ως στερεότυπο οφείλει κι αυτή ...να αποδομηθεί απ’ τις συνειδήσεις των παιδιών!)

·«Στερεότυπα και διαμόρφωσητης ταυτότητας φύλου»!!

·«Οµοφυλοφιλία (στάσεις- σχόλια) • Σεξουαλικές ταυτότητες και στερεότυπα φύλου».

Στο σημείο αυτόείναι σαφές, ότι  η σεξουαλικότητα συσχετίζεται με ...στερεότυπα τα οποία φυσικά, κατά το πρόγραμμα, ίσως δεν πρέπει τάχα να παίξουν καθοριστικό ρόλο επί του ζητήματος!

·«αναγνώριση της προέλευσης των προσωπικών αξιών, στάσεων και πεποιθήσεων σχετικά με τις ταυτότητες φύλων και...επαναπροσδιορισμός(!) τους από του μαθητές».

·«είναι σημαντικό να ολοκληρωθεί η διαδικασία ευαισθητοποίησης φτάνοντας στο τελικό της στάδιο, αυτό της αποδόμησης των μηνυμάτων (έμφυλων στερεοτύπων)».

·«ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ. Η έμφυλη διχοτόμηση των παιχνιδιών αποκλείει κορίτσια και αγόρια από την απόκτηση σημαντικών εμπειριών».

·«Παιχνίδια:Συζήτηση (ερώτηση):  Γιατί είναι κακό τα αγόρια .....να δοκιμάζουν πώς είναι να στέκονται ή να περπατάνε και με τα παπούτσια της μαμάς(!), να δοκιμάζουν τα ...ρούχα (δεν εξηγεί: τη μπλούζα ή πχ.  τη φούστα ή και το καλτσόν;) και τα κοσμήματα της αδελφής τους, να ντυθούν ...πριγκίπισσα ή σταχτοπούτα(!!) σε ειδικές περιστάσεις;»!!!

Νομίζω ότι τα παραπάνω ευθυγραμμίζονται πλήρως με τον επιχειρούμενο εσχάτως, διαχωρισμό των έμφυλων ταυτοτήτων –το να είναι κανείς άνδρας ή γυναίκα- από τη βιολογική πραγματικότητα**• κάτι που ως ενέργεια αλλά και σύγχρονο ιδεολογικό ρεύμα (για το οποίο φυσικά δεν ερωτηθήκαμε ως γονείς εάν συμφωνούμε) συνιστά καθεαυτό, αφ’ ενός μεν απάτη προς τα παιδιά, αφ’ ετέρου δε διαστροφή εξ’ ορισμού!

Υπενθυμίζεται εδώ, ότι με βάση το αρθ. 16 (παρ. 2) του Συντάγματος: «η παιδεία ...έχει σκοπό (και) την ηθική αγωγή των Eλλήνων»• κάτι που τουλάχιστο στα παραπάνω αποσπάσματα δεν φαίνεται να λαμβάνεται υπ’ όψιν. Εκ του αντιθέτου, ερωτήσεις-συζητήσεις και εν γένει«βιωματικές προσεγγίσεις» του προγράμματος, όπως φαίνεταιενδέχεται να ...̏δοκιμάσουν˝  και διεγείρουν τη φαντασία των παιδιών μας, εξοικειώνοντάς τα με το αντικείμενο της φαντασίας τους (ή των εισηγητών!), κάτι που προσιδιάζει σε προπαγάνδα.

Έπειτα βεβαίως από τη θεσμική καταξίωση  και την (προς το παρόν ακόμα) μερική εξίσωση των ομοφυλόφιλων «σχέσεων» με το γάμο ετερόφυλων ζευγαριών, ας μην φανεί  υπερβολικό ότι αργά ή γρήγορα, η εκ της ανθρωπίνης φυσιολογίας και σεξουαλικότητος εκτροπή, θα διδάσκεται στα παιδιά μας εντός του σχολείου, ως ενός ενδεχομένως απ’ τους μελλοντικούς τους ...«προσανατολισμούς»! Ας μην απορήσουμε επίσης,όταν εισαχθούν τάχα για λόγους κατάρριψης έμφυλων στερεοτύπων και κατά τα πρότυπα άλλων «φωτισμένων» χωρών, κείμενα ακόμη και στο δημοτικό πχ. με τίτλο:«Ο Βασιλιάς κι ...ο βασιλιάς»!!***

……………………………………………………

* Kars1918.wordpress.com

** Στις 2/5/2014, πραγματοποιήθηκε σε Δημοτικό των Αθηνών ημερίδα με αυτό ακριβώς το θέμα: “Ομοφοβία και Τρανσφοβία στην Εκπαίδευση, παιδιά – γονείς – εκπαιδευτικοί”.

*** http://opaidagogos

Πηγή: Ακτίνες