Από τη στιγμή κατά την οποία ο άνθρωπος αρχίζει να κατανοεί ότι υπάρχει σαν πρόσωπο αρχίζει να λειτουργεί και συνειδησιακά. Αρχίζει δηλαδή να ενεργοποιείται η συνείδησή του.
Τι είναι, όμως, συνείδηση; Η λέξη «συνείδηση» παράγεται εκ του «σύνοιδα» που σημαίνει γνώση – συναίσθηση.

Η αρχαία ελληνική φιλοσοφία, αλλά και η σημερινή φιλοσοφία και θεολογία χωρίζουν την συνείδηση σε ηθική και ψυχολογική.

Η ψυχολογία διδάσκει ότι συνείδηση είναι η άμεση γνώση περί των προσωπικών καταστάσεων και ενεργειών. Γνωρίζω τι γνωρίζω και γνωρίζω ό,τι γνωρίζω. Ο Τζον Λοκ το 1690 υποστήριζε ότι «η αντίληψη των όσων συμβαίνουν στην διάνοια του ανθρώπου αυτό είναι συνείδηση». Ο Γιουνγκ, ο Αντλερ, ο Φρόυδ κ.άλ. συμφωνούν ότι είναι δύσκολο να καθορισθεί η έννοια της συνειδήσεως και μάλιστα της ψυχολογικής.

Στον χώρο της φιλοσοφίας το πρόβλημα της συνειδήσεως υπήρχε από τους αρχαίους χρόνους. Παλαιοί και νέοι φιλόσοφοι συμφωνούν ότι συνείδηση είναι η εσωτερική δυνατότητα του ανθρώπου να κρίνει και να επικρίνει τις πράξεις του και τις πράξεις των άλλων.

Από ηθικής τώρα πλευράς όλες οι θρησκείες του κόσμου καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι συνείδηση είναι η εσώτερη μαρτυρία και κρίση, η οποία υποβοηθεί τον άνθρωπο να διακρίνει το «σώζον» από του «βλάπτοντος».

Έρχεται, όμως, η ορθόδοξος θεολογία, βασισμένη στην Αγία Γραφή και την Πατερική διδασκαλία, να διευκρινήσει ότι συνείδηση είναι η ενδιάθετη «φωνή» του Θεού, ως έμφυτος ηθικός νόμος, μέσῳ της οποίας διακρίνεται το αγαθό από το κακό (Βλ. Ρωμ. 2, 14-16). Ωθούμενος ο άνθρωπος προς το αγαθό, αποφεύγει το κακό. Η συνείδηση λειτουργεί είτε ως διδάσκαλος είτε ως κριτής του. «Οτ' αν γαρ αμαρτάνομεν διά της συνειδήσεως ημών διελέγχουσα κατά πρόσωπον υπαντά, ότε δε μετανοώμεν δίδωσι πάροδον» (Μάξ. Ομολ. CCG 10, 158).
Στην προς Κορινθίους επιστολή του Αποστόλου Παύλου διαβάζουμε: «Η γαρ καύχησις ημών αύτη εστίν, το μαρτύριον της συνειδήσεως ημών» (Β´Κορ. 1, 12). Αξιοσημείωτη είναι η ρήση του Ευαγγελιστού Ιωάννου, ο οποίος τονίζει ότι καθαρή και ακατηγόρητη συνείδηση είναι προϋπόθεση της αμέσου και με παρρησία σχέσεώς μας με τον Θεό: «Εάν η καρδία μη καταγινώσκῃ ημών, παρρησίαν έχομεν προς τον θεόν» (Α´ Ἰωάν. 3, 21).

Ο Ιερός Χρυσόστομος θεωρεί την συνείδηση ως δώρο της αγάπης του Θεού προς τον άνθρωπο, ώστε να γίνεται ακριβής διάγνωση των καλών και των κακών: «Και τούτο δε της του Θεού φιλανθρωπίας, ην περί το των ανθρώπων γένος επεδείξατο, το εκάστῳ ημών επιθείναι κριτήριον αδέκαστον το συνειδός, έχον ακριβή την διάγνωσιν των καλών και των ου τοιούτων» (PG 53, 50).

Ο σημερινός άνθρωπος, δυστυχώς, έχει «κεκαυστηριασμένη την ιδίαν συνείδησιν» (Πρβλ. Α´ Τιμ. 4, 2), την έχει νεκρώσει. Οταν μαζοποιήται και δεν υπάρχει πλέον ως πρόσωπο· όταν άγεται και φέρεται από τοὺς διάφορους λαοπλάνους και διαστρεβλωτὲς της αληθείας· όταν παρασύρεται από τα ποικίλα ρεύματα παραθρησκείας, αιρέσεως και ηθικού ξεπεσμού, χωρίς να δύναται να διατηρήσει το δικό του πρόσωπο και την δική του ελεύθερη επιλογή, τότε ο άνθρωπος υποβιβάζει την οντολογική συνείδησή του, η οποία αδρανεί, διαστρέφεται και τελικώς νεκρώνεται.

Μόνον ο εκείνος που ζει εκκλησιαστικά - πνευματικά μπορεί να υποστηρίζει ότι διαθέτει καθαρή συνείδηση. Και τούτο για τον λόγο ότι μόνον στην εν Χριστώ ζωή υπάρχει η δυνατότητα να υφίσταται η συνείδηση στον χώρο της πραγματικής ελευθερίας και των ορθών κριτηρίων για την ανάπαυση και την λύτρωσή μας. «Το δε τέλος της παραγγελίας εστίν αγάπη εκ καθαράς καρδίας και συνειδήσεως αγαθής και πίστεως ανυποκρίτου» (Α´Τιμ. 1, 5). Όταν το «θέλω» του ανθρώπου ταυτίζεται με το «θέλω» του Δημιουργού μας Θεού, όπως εκφράζεται μέσα από το «θέλω» της Ορθοδόξου Εκκλησίας, τότε λέμε ότι η συνείδησή μας ταυτίζεται με την συνείδηση της Εκκλησίας. Τότε έχουμε το δικαίωμα να ισχυριζόμαστε ότι ενεργούμε κατά συνείδηση. Τότε μπορούμε κι εμείς να ομολογήσουμε: «Εγώ πάση συνειδήσει αγαθή πεπολίτευμαι τω θεώ άχρι ταύτης της ημέρας» (Πράξ. 23, 1).
 
Πηγή: Ακτίνες

Την Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2017, πραγματοποιήθηκε η γενική ιερατική σύναξη των κληρικών της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας για τον μήνα Φεβρουάριο, στον Ι. Μητροπολιτικό Ναό Ζωοδόχου Πηγής Αγρινίου.

Ομιλητής ήταν ο αγιορείτης ιερομόναχος, πανοσιολογιώτατος π. Λουκάς Γρηγοριάτης, ο οποίος, στο πλαίσιο των φετινών λειτουργικών θεμάτων των ιερατικών συνάξεων, εισηγήθηκε το θέμα: «Η συμμόρφωσή μας στην Ιερά Παράδοση και στη χρήση του Τυπικού κατά τη Θεία Λατρεία».

Ο π. Λουκάς, με λόγο βιωματικό, αγιορείτικο και πατερικό, κατέθεσε την αξία και τη σημασία της εφαρμογής του Τυπικού στη Θεία Λατρεία και ειδικότερα στη Θεία Λειτουργία. Ο λόγος του κινήθηκε σε δύο άξονες: τον πρακτικό (την προετοιμασία) και τον μυστηριακό (την θεολογία), μεταφέροντας την αγιορείτικη εμπειρία και την τάξη, τόσο του Αγίου Όρους γενικά, όσο και του μακαριστού καθηγουμένου και Γέροντός του, αρχιμ. κυρού Γεωργίου Καψάνη.

Στο τέλος της συζητήσεως που ακολούθησε, ο Σεβασμιώτατος αφού ευχαρίστησε τον π. Λουκά, ενημέρωσε τους κληρικούς για την Θεματική Εβδομάδα με τίτλο «Σώμα και Ταυτότητα» που πρόκειται να υλοποιηθεί στα Γυμνάσια της χώρας κατόπιν εντολής του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων. Οι ιερείς εξέδωσαν και ενέκριναν ομόφωνα Ψήφισμα Διαμαρτυρίας προς τον Υπουργό Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων κ. Κωνσταντίνο Γιαβρόγλου, το οποίο επισυνάπτουμε.

Να σημειωθεί ότι η παρουσία του πανοσιολογιωτάτου π. Λουκά στο Αγρίνιο, περιελάμβανε και μια ομιλία προς τους Γονείς, με το πνευματικού περιεχομένου θέμα: «Η εν Χριστώ ζωή κατά τον Άγιο Νικόλαο Καβάσιλα. Η σημασία της για τον σύγχρονο άνθρωπο», την Κυριακή το απόγευμα 19 Φεβρουαρίου, στο πλαίσιο των συναντήσεων της Σχολής Γονέων της Ιεράς Μητροπόλεως.

Ακολουθεί το ψήφισμα-διαμαρτυρία προς τον υπουργό Παιδείας:

«Εξοχώτατε Κύριε Υπουργέ,

Στην σημερινή Ιερατική μας Σύναξη, ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας, Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμάς, και όλοι οι ιερείς της Ιεράς Μητροπόλεως μας, με θλίψη και αγανάκτηση ακούσαμε για την προσπάθεια του Υπουργείου Παιδείας να επιβάλλει στην νεότητα της πατρίδος μας την αποδόμηση των αξιών. Πρόκειται για το 3ο σκέλος της θεματικής εβδομάδος που αναφέρεται στις «έμφυλες ταυτότητες».

Οδύνη και οργή καταλαμβάνει τις ψυχές μας καθώς παρακολουθούμε την προσπάθεια σας να ξεθεμελιώσετε ότι υγιές έχει απομείνει στον τόπο αυτό. Είδαμε, τις ημέρες που ετοιμαζόταν ο Ορθόδοξος Ελληνισμός να γιορτάσει το κοσμοχαρμόσυνο γεγονός της Γεννήσεως του Χριστού, να στέλνει το Υπουργείο Παιδείας εγκύκλιο με βαθμό προτεραιότητος «εξαιρετικώς επείγον» για την «Υλοποίηση στο Γυμνάσιο Θεματικής Εβδομάδος Ενημέρωσης και Ευαισθητοποίησης σε ζητήματα Διατροφής, Εθισμού-Εξαρτήσεων και Έμφυλων Ταυτοτήτων» με γενικό τίτλο «Σώμα και Ταυτότητα»!

Σαφέστατα και απροκάλυπτα το Υπουργείο Παιδείας προωθεί στα παιδιά έναν Σοδομισμό πολύ χειροτέρου τύπου από τη γνωστή ομοφυλοφιλία. Θέλει τα παιδιά να διαλέγουν αυτά το κοινωνικό τους φύλο ανεξαρτήτως από το βιολογικό τους φύλο. Δηλαδή, εάν κάποιο παιδί δεν αισθάνεται καλά με το ότι γεννήθηκε αγόρι ή κορίτσι να μπορεί να δηλώσει το αντίθετο, και μάλιστα να το αλλάζει με τη βοήθεια της ιατρικής.

Αυτό δεν αναφέρεται σαφώς στο σκοπό της Θεματικής Εβδομάδος; Γράφετε: «… δεν επιδιώκεται μόνο η απόκτηση πληροφοριών ή γνώσεων αλλά και η αλλαγή αντιλήψεων και συμπεριφορών». Δηλαδή, έκφυλη αποδόμηση κάθε τελευταίου ίχνους υγείας, ψυχικής και σωματικής. Γκρέμισμα όχι μόνο των αξιών αλλά και αυτών των φυσικών νόμων, που ισχύουν ανέκαθεν στο ανθρώπινο γένος.

Σας ερωτούμε: Πάνω σε ποια έγκυρη επιστημονική βάση κινούνται αυτές οι πρωτοβουλίες; Από πότε μία θεωρία περί διαφοράς μεταξύ βιολογικού και κοινωνικού φύλου είναι επιστημονικά αποδεδειγμένη ώστε να τη διδάσκεται ο ανήλικος μαθητής; Που είναι οι αρμόδιοι επιστήμονες, παιδοψυχολόγοι, κοινωνιολόγοι, να πιστοποιήσουν τον τρόπο, το περιεχόμενο και τη διαδικασία; Ποιοί θα τα διδάξουν αυτά και με ποια κριτήρια στα παιδιά; Τι είδους ανατριχιαστικά πειράματα είναι αυτά σε βάρος ανήλικων μαθητών; Ρωτήθηκαν μήπως οι υπεύθυνοι γονείς, αν θέλουν τα ανήλικα παιδιά τους να αποδομήσουν τις «έμφυλες ταυτότητες» και ποιοί είναι αυτοί που θα τους τις αποδομήσουν; Με τι θα τις αντικαταστήσουν;

Αντί το σχολείο να βγάζει λεβέντες και λεβέντισσες νιάτα, γεμάτα από υγεία και ζωντάνια, να παραμορφώνει τα παιδιά διδάσκοντας και προωθώντας την οντολογική διαστροφή; Τα ψυχολογικά, ψυχιατρικά και συναισθηματικά τραύματα που θα δημιουργήσετε στις αθώες ψυχές των παιδιών με τη σύγχυση ταυτότητος δεν σας ανησυχούν;. Επιτέλους, μέχρι πότε μια ελάχιστη μειοψηφία που είναι η κοινότητα των ΛΟΑΤ θα επιβάλλει με ολοκληρωτικό τρόπο και φασιστική νοοτροπία τι θα διδαχθούν στα σχολεία τα παιδιά μας;

Φαίνεται ότι δεν θέλετε η νέα γενιά των Ελλήνων να μορφωθεί με τα ιδανικά της ελευθερίας αλλά να μετατραπεί σ’ ένα είδους ανθρωποειδές που θα χειραγωγεί εύκολα η νέα τάξη πραγμάτων, που δεν θα μπορεί να αναπαραγάγει το είδος του, να φέρει άλλους απογόνους. Για να επιτευχθεί έτσι ο στόχος της μείωσης του πληθυσμού και του αφανισμού των Ελλήνων.

Η Ελλάδα της οικονομικής κρίσης, λοιπόν, μπήκε ήδη και σε διαδικασία συστηματικής πνευματικής και ηθικής γενοκτονίας.

Μαζί με τους άλλους φορείς, εκφράζουμε την έντονη διαμαρτυρία μας για την επιχείρηση αυτή και κάνουμε έκκληση σε γονείς, εκπαιδευτικούς, την Ιερά Σύνοδο, τις Αρχές, την Τοπική Αυτοδιοίκηση, και σε κάθε υγιή φορέα της ελληνικής κοινωνίας, να εκφράσουν με κάθε νόμιμο τρόπο και μέσον την αντίθεσή τους στον επιχειρούμενο εκμαυλισμό της προσωπικότητας και στην έντεχνα συγκεκαλυμμένη επιχείρηση «μετάλλαξης» της φύσης των παιδιών και μαθητών της πατρίδας μας».
 
 
Πηγή: Βήμα Ορθοδοξίας, Ιερά Μονή Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου

Τον τελευταίο καιρό μετά τη Σύνοδο της Κρήτης, παρατηρείται μια ιδιαίτερη έξαρση αναφορών στον ‘’φονταμενταλισμό’’. Η προτεσταντική αυτή ‘’πρακτική’’ που προτοεμφανίστηκε στην Αμερική περί το έτος 1920, βρίσκει και στους κόλπους της Ορθόδοξης Εκκλησίας, αλλοτρόπως μιμητές.

Η ερμηνευτική συνωνυμική σημασία που δίνεται από πάρα πολλούς στον όρο ‘’φονταμενταλισμός’’, είναι ‘’θεμελιωτισμός’’.  Ο όρος ‘’φονταμενταλισμός’’ προέρχεται από τη λατινική λέξη ‘’fontamentum’’ που θα πει θεμέλιο και από αυτή προήλθε η γαλλική λέξη ‘’fontamentalisme’’ εκ της οποίας προέρχεται ο όρος που χρησιμοποιήθηκε από τους προτεστάντες τον 19ο αιώνα.

Πολλοί αναφέρονται σε φονταμενταλισμό, σχετικά με τους σχολιασμούς για τη δημοσιευθείσα απόφαση της Συνόδου της Κρήτης. Οι απαξιωτικές αναφορές που ακολούθησαν περί φονταμενταλισμού στους κόλπους της Ορθόδοξης Εκκλησίας, οφείλονται  στο ότι δεν ανέχονται κανένα σχολιασμό.    Η Ορθόδοξη ακρίβεια δεν είναι  ‘’φονταμενταλισμός’’.

Όταν χρειάστηκε ο Άγιος Παΐσιος να ομολογήσει την Ορθόδοξη Πίστη του, δεν φείσθηκε να χρησιμοποιήσει και αυστηρές εκφράσεις για τον τότε Οικουμενικό Πατριάρχη Αθηναγόρα, όπως το  «αγάπησε μια κοσμική γυναίκα», στη γνωστή επιστολή προς τον Αρχιμανδρίτη Χαράλαμπο Βασιλόπουλο. Ήταν τούτο ‘’φονταμενταλισμός’’; Αυτός ήταν ένας τρόπος να δειχθεί το μέγεθος και προπαντός η αιτία του οικουμενιστικού ολισθήματος του τότε Οικουμενικού Πατριάρχη Αθηναγόρα.  Απόδειξη ότι δεν ήταν τούτο ολίσθημα ακρότητας και φονταμενταλισμού, αποτελεί και το γεγονός ότι στην ίδια αυτή επιστολή ο Άγιος Παΐσιος, μίλησε και για τους υποπίπτοντες σε ακρότητες.  Επιπρόσθετα με αυτά ο Άγιος Παΐσιος μίλησε με αγάπη για τον Οικουμενικό Πατριάρχη.  Είναι επακριβώς αυτό το κάλλος της εν αληθεία αγάπης.  Συνεπώς άλλο ακρότητα και άλλο Ορθόδοξη ακρίβεια.  

Και όταν ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, μίλησε  περί των «άγαν παρ’ ημίν ορθοδόξων», δεν είναι για τους φυλάσσοντες την ακρίβεια της Ορθόδοξης Πίστης μας που αναφέρθηκε, αλλά για τους καταφεύγοντες σε ακρότητες με αδόκιμα ζήλο.  Για τούτο  ο ίδιος πύρινους λόγους εξεφώνησε και έγραψε εναντίον των αιρέσεων, υπερασπιζόμενος την Αγία Ορθοδοξία μας.
Οι ύβρεις και οι απαξιωτικές αναφορές ‘’φονταμενταλισμού’’,  για όσους με Ορθόδοξη σοβαρότητα εκφράζουν την άποψή τους για συγκεκριμένα θέματα της Συνόδου της Κρήτης, δεν φανερώνει μόνο εμπαθή στάση, αλλά και αδυναμία Ορθόδοξης επιχειρηματολόγησης.

Πηγή: Ακτίνες

Ο Ερντογάν ενεπλάκη σε μια αιματηρή και κυνική κουρδική πολιτική. Πολιόρκησε τους Κούρδους πριν από τις εκλογές, αλλά ξέχασε τις υποσχέσεις του από τη στιγμή που δεν χρειαζόταν πια την κουρδική ψήφο. Το αγκάλιασμα της ειρηνευτικής διαδικασίας ήταν ανειλικρινές.

Από τη στιγμή που κατάλαβε ότι οι Κούρδοι θα ψηφίσουν το φιλοκουρδικό κόμμα HDP, ξεκίνησε μια πολιτική καμένης γης που μετέτρεψε πόλεις όπως το Σίζρε, τη Σιλώπη και το Νουσαϊμπίν κατά τρόπον που θυμίζει το Χαλέπι στη Συρία.

Μετά από την προσπάθεια για ειρήνη που κατέληξε να βιώσουν βία παρόμοια με αυτή των μέσων της δεκαετίας του 1980, οι περισσότεροι Κούρδοι της Τουρκίας έχουν παραιτηθεί από τη φιλοδοξία για ένα κοινό μέλλον με τους Τούρκους συμπατριώτες τους.

Αλλά, δεν είναι μόνο οι Κούρδοι των οποίων η νοοτροπία έχει αλλάξει. Καθώς ο Ερντογάν έχει να ελέγχει εκπομπές [σ.σ. ραδιόφωνα και τηλεοράσεις] και εφημερίδες, οι Τούρκοι είναι εκτεθειμένοι σε ένα διαρκώς συρρικνούμενο εύρος φωνών που επιτρέπεται να ακουστούν.

Οι Τούρκοι θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα: Η Τουρκία έχει επί της ουσίας διαιρεθεί. Ως αποτέλεσμα, μια νέα γενιά Τούρκων βλέπει τώρα τους Κούρδους ως «το άλλο», αν όχι τον εχθρό.

Προσθέστε το πρόβλημα ότι οι περισσότεροι δυτικόστροφα προσανατολισμένοι Τούρκοι δεν έχουν επισκεφθεί ποτέ τη νοτιοανατολική Τουρκία, και οι περισσότεροι Κούρδοι από τα νοτιοανατολικά της χώρας δεν μπορούν πλέον να επισκεφθούν την Αττάλεια, την Προύσα και τη Σμύρνη.

Η Τουρκία υφίσταται ήδη ψυχολογική διαίρεση. Πράγματι, ακόμη κι ο Ερντογάν καταλαβαίνει σε κάποιο επίπεδο, ότι η διχοτόμηση είναι αναπόφευκτη, και οικονομικές πολιτικές του φαίνεται να δείχνουν ότι έχει ήδη ξεγράψει τις κουρδικές κατά πλειοψηφία περιοχές.

Ο ψυχολογικός διαχωρισμός είναι αδύνατο να αντιστραφεί απουσία συνολικής εθνοκάθαρσης. Αυτό θα είναι σχεδόν αδύνατο να τραβήξει σε μάκρος, καθώς οι Κούρδοι είναι οπλισμένοι και έμπειροι. Οι Τούρκοι θα πρέπει να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα: Η Τουρκία έχει επί της ουσίας διαιρεθεί.

Τα σύνορά της θα αλλάξουν το μόνο ερώτημα είναι αν οι νέες γραμμές θα είναι διεθνή σύνορα ή εσωτερικές, ομοσπονδιακές διαιρέσεις. Ο Ερντογάν μπορεί να βλέπει τον εαυτό του ως ένα μεγάλο ηγέτη, έναν νέο Ατατούρκ. Αλλά ενώ ο Ατατούρκ έχτισε τη σύγχρονη Τουρκία, ο Ερντογάν την έχει σκοτώσει. Θα μείνει στην Ιστορία όχι ως ήρωας, αλλά ως ένας διεφθαρμένος κακοποιός ο οποίος κατέστρεψε την Τουρκία για τη ματαιοδοξία του.

Πηγή: Defence-point.gr

Ο Χριστιανισμός ως εκκλησία, ένα νέο μέγεθος και ‘καινή κτίσις', έφερε μια ριζική ανατοποθέτηση στον κόσμο και ως προς τα αδύνατα μέλη της οικογένειας, τη γυναίκα και το παιδί. Ιδιαίτερα ως προς το δεύτερο δείχνει όλο τον σεβασμό και την στοργή της, που δεν απορρέει από μια απλή συναισθηματικότητα, αλλά από καθαρά εκκλησιολογικές και νέες ανθρωπολογικές προϋποθέσεις. Έτσι, ιστορικά πρώτα, αντιτάσσεται στην αστοργία και σκληρότητα της αθεΐας - ειδωλολατρίας, απέναντι στο αδύνατο παιδί, το οποίο δεν δίσταζαν να το θυσιάζουν ή να το προσφέρουν στην πυρακτωμένη αγκαλιά του ειδώλου του «θεού» Μολώχ.

Σ' ολόκληρο τον αρχαίο και σ' αυτό τον ελληνικό και ρωμαϊκό κόσμο, η τύχη του παιδιού εξαρτιόταν από την παντοδυναμία της πατρικής θέλησης. Το βρέφος μπορούσε με απόφαση του πατέρα αφέντη να εκτεθεί στα όρνια ή και να φονευθεί. Η έκθεση των βρεφών ήταν καθημερινή συνήθεια στον αρχαίο κόσμο. Ο ίδιος ο φιλόσοφος Σενέκας θα ομολογήσει: «τιμωρούμεν δια θανάτου τους κακούργους, τους λυσσασμένους σκύλους, τα θηρία και τα αδύνατα και ανάπηρα παιδιά».

Όχι όμως μόνο τα βρέφη, αλλά και τα έμβρυα αντιμετωπίζονταν με ανάλογο τρόπο. Στην εποχή της Κ. Διαθήκης η άμβλωση ήταν ευρύτατα διαδεδομένη και δεν αποτελούσε έγκλημα, γιατί επικρατούσε η υποστηριζόμενη από την φιλοσοφία άποψη, ότι το έμβρυο δεν είναι άνθρωπος, αλλά αποτελεί μέρος των σπλάχνων της γυναίκας, μια αντίληψη, που νοθεύει και τη λεγόμενη χριστιανική κοινωνία μας μέχρι σήμερα. Εν τούτοις, ευσυνείδητοι επιστήμονες, γιατροί της αρχαιότητας, καταδίκασαν με παρρησία την άμβλωση, ως απάδουσα στην επιστήμη τους, όπως ο Ιπποκράτης, ο Γαληνός και ο μεγαλύτερος γυναικολόγος της αρχαιότητας Σωρανός ο Εφέσιος.

Η εκκλησία αντιτάχθηκε σ' αυτές τις αντιλήψεις με την ίδια την ζωή και πράξη της. Ο λόγος του Χριστού μας «άφετε τα παιδία ελθείν πρός με....» (Μαρκ.10, 16) αποτέλεσε το υπόβαθρο της διδασκαλίας των Αποστόλων και Πατέρων της Εκκλησίας μας για τα δικαιώματα του παιδιού και κατάργησε τους Καιάδες και τους Μολώχ και αναγνώρισε τον άνθρωπο σαν αυταξία σε όλες τις στιγμές της ζωής του. Ο άνθρωπος είναι για την Εκκλησία ολόκληρος και πλήρης «εξ' άκρας συλλήψεως», από την στιγμή που συλληφθεί στο σώμα της μητέρας.

Από την αρχή η Εκκλησία τοποθετείται κριτικά απέναντι στην πράξη του γύρω της κόσμου ως προς τα βρέφη. Την έκθεση των βρεφών καταδικάζουν ήδη στους πρώτους αιώνες η προς Διόγνητον επιστολή (β΄ αι. μ.Χ.), ο Μινούκιος Φήλιξ, χριστιανός απολογητής (β΄αι.), ο Τερτυλλιανός (γ΄αι) και ο Λακτάντιος (δ΄αι.).

Πολύ νωρίς εξάλλου η Εκκλησία με πολλή στοργή προσκαλούσε τις άγαμες μητέρες, κάνοντας, όπως πάντα, τη διάκριση μεταξύ του ανθρώπου και του σφάλματός του, αντί να εκθέτουν τα βρέφη τους, να τα αφήσουν στη θύρα των ναών, ώστε χωρίς να γίνονται γνωστές και εκτίθεται η κοινωνική υπόληψή τους, να αναλάβει αυτή την φροντίδα τους. Προσκλητήριο, που συνεχίστηκε να ακούγεται και να εφαρμόζεται και στους μετέπειτα αιώνες, αφού το συναντάμε π.χ. στη δράση της Αγίας Φιλοθέης της Αθηναίας, αλλά και σήμερα ακόμη, από γυναικεία κυρίως μοναστήρια.

Με τη διαμόρφωση της κανονικής πράξης της Εκκλησίας η εμβρυοκτονία, συνεχιζόμενο έγκλημα του μη χριστιανικού κόσμου, λαμβάνεται ιδιαίτερα υπόψη. Ο Μ. Βασίλειος χαρακτηρίζει για πρώτη φορά σε κανόνα της Εκκλησίας την φθορά του εμβρύου ως φόνο. Σημαντικό δε είναι, ότι δεν γίνεται εκκλησιαστικά καμιά διάκριση μεταξύ διαμορφωμένου και ασχημάτιστου εμβρύου, κάτι που ίσχυε στην εβραϊκή νομοθεσία (πρ. Εξόδου 21,22-24).

Αυτή η στάση της Εκκλησίας θα επηρεάσει και τον πρώτο χριστιανικό αυτοκράτορα, τον Μ. Κωνσταντίνο, ο οποίος μάλιστα θα δώσει και τη λύση στην προβαλλόμενη ένδειξη για άμβλωση, δηλ. τη φτώχεια. ¨Έτσι εκδίδει το 315 μ. Χ. προκήρυξη, στην οποία μεταξύ των άλλων συνιστά: «...Εάν πατήρ τις προσαγάγη το τέκνον αυτού λέγων, ότι αδυνατεί να συντηρήση αυτό, διατάσσομεν, όπως χωρίς αναβολής δοθώσιν αυτώ τρόφιμα και ενδύματα, διότι η φροντίς των νεογεννήτων ουδεμιάς αναβολής είναι δεκτική, και όπως το θησαυροφυλάκιον του Κράτους βοηθή είς τα έξοδα ταύτα έκ των δημοσίων προσόδων».

Η Ορθοδοξία όμως απορρίπτει και την σχολαστική άποψη, ότι η ψυχή εισέρχεται στο σώμα τον τρίτο μήνα από την σύλληψη. Και είναι γνωστό, ότι αυτή η αντιχριστιανική και καθαρά φανταστική φιλοσοφική δοξασία, θεμελιώνει το γνωστό επιχείρημα του σημερινού κόσμου υπέρ της αμβλώσεως κατά τους τρεις πρώτους μήνες. Πόσο δε εσφαλμένη είναι η άποψη αυτή, φαίνεται από όσα μας προσφέρει σήμερα η επιστήμη και κατεξοχήν η μέθοδος της in vitro γονιμοποίησης («παιδιά του σωλήνα»).

Βέβαια, η σχολαστική άποψη για δήθεν μεταγενέστερη είσοδο της ψυχής στο σώμα διαιωνίζει τη θέση της πλατωνικής φιλοσοφίας για τη φύση του ανθρώπου. Η Ορθοδοξία όμως δεν κάνει χρονική διάκριση ψυχής και σώματος. Από την πρώτη στιγμή της σύλληψης δέχεται ολόκληρο και πλήρη τον άνθρωπο, ως οντότητα ψυχής και σώματος, έξω από κάθε δυαλιστική πλατωνική αντίληψη. Ο άνθρωπος ούτε μόνο ψυχή είναι, ούτε μόνο σώμα, αλλά ψυχή και σώμα. Από την πρώτη στιγμή της ύπαρξης του ανθρώπου τα δύο του συστατικά, ‘χώμα' και ‘πνοή ζωής', εμφανίζονται μαζί και πουθενά στην Γραφή δεν γίνεται λόγος για μεταγενέστερη είσοδο της ψυχής στο σώμα, ώστε η σχετική διδασκαλία είναι καθαρή φαντασία.

Εξάλλου η σύλληψη του ανθρώπου νοείται ορθόδοξα, ως συνέχεια της δημιουργίας του πρώτου ανθρώπου από τον Θεό. Ο άνθρωπος είναι το μοναδικό κτίσμα που το πλάθει ο Θεός. Το υλικό για την πλάση του ανθρώπου είναι η ύλη, το χώμα, γι' αυτό και το όνομα του πρώτου ανθρώπου είναι χοϊκός (αυτό σημαίνει η λέξη Αδάμ). Το εμφύσημα της πνοής = της Χάρης του Θεού, εμψυχώνει το σώμα και καθιστά τον χωματένιο άνθρωπο «ψυχή ζώσα», δηλαδή ανθρώπινη ύπαρξη, Εγώ, Αυτοσυνειδησία. Αυτή η δημιουργική ενέργεια, διδάσκει η Ορθοδοξία, συνεχίζεται σε κάθε σύλληψη ανθρώπου, με τη χάρη του Θεού, φυσικά, και την συνεργεία των γονέων. Σ' αυτό το σημείο φαίνεται, ότι το έμβρυο δεν είναι εξάρτημα του σώματος της μητέρας, λ.χ. ένας όγκος, που ανήκει οργανικά στο ίδιο σώμα και που μπορεί κανείς να το αποβάλλει για θεραπευτικούς λόγους. Το έμβρυο - άνθρωπος φιλοξενείται στο σώμα της μητέρας με τη χάρη του Θεού. Είναι ολόκληρη ζωή μέσα σε μια άλλη ζωή.

Εξάλλου κατά τον λόγο του Αποστόλου Παύλου «ούκ εσμέν εαυτών...» (δεν ανήκουμε στον εαυτό μας). Κανένας λοιπόν δεν ανήκει στον εαυτό του, αλλά όλοι ανήκουμε σε άλλους, γιατί προερχόμαστε από άλλους. Είναι παράλογο, και μάλιστα στην εποχή μας, που τονίζεται τόσο πολύ το κοινωνικό στοιχείο, να χαρακτηρίζεται ως δικαίωμα κάτι, που συνεπάγεται την στέρηση του πολυτιμότερου δικαιώματος της ζωής σε μια άλλη ανθρώπινη ύπαρξη. Όπως δηλαδή η αυτοκτονία και η ευθανασία δεν βρίσκει καμία δικαίωση χριστιανικά, έτσι και η εμβρυοκτονία δεν είναι παρά καθαρή δολοφονία, και μάλιστα έν ψυχρώ, σε ένα εντελώς ανυπεράσπιστο πλάσμα.

Η εμβρυοκτονία δεν καταδικάζεται ορθόδοξα για λόγους ηθικής ή τιμωρείται ως νομική παράβαση, αλλά νοείται ως αμαρτία, αστοχία, δηλαδή του ανθρώπου, που εμποδίζει ή και ματαιώνει την πορεία του προς τη Θέωση, αφού έμπρακτα αρνείται να συνεργαστεί στο δημιουργικό έργο του Θεού.

Επίσης, από πλευράς Ορθοδοξίας, η άμβλωση, θεωρείται και δείγμα ανελευθερίας, που συνδέεται άμεσα με τον εγωισμό και τον ατομισμό που θυσιάζει την ξένη ζωή, για να διασφαλίσει τα θεωρούμενα ως δικαιώματα της σημερινής ατομοκρατίας, π.χ. της ηδονικής απόλαυσης και της απόρριψης κάθε ευθύνης. Να γιατί η Εκκλησία μας, ως έν Χριστώ κοινωνία, θεωρεί την άμβλωση ως αντικοινωνική συμπεριφορά και ενέργεια, που θυσιάζει την ανθρωπιά και την αγάπη στον ατομισμό και την εγωπάθεια.

Είναι δυνατόν λοιπόν, να γίνει δεκτή η άμβλωση από μερικούς, κάτω από οποιεσδήποτε προφάσεις και δικαιολογίες. Ποτέ όμως δεν μπορεί η άμβλωση να θεμελιωθεί χριστιανικά, ορθόδοξα. Για την Ορθοδοξία θα είναι η άμβλωση πάντα βίαιη και αποτρόπαιη αφαίρεση ζωής.

Έτσι νομίζω, ότι συνειδητοποιούμε πόσο άδικο και ασυλλόγιστο είναι από τη μια μεριά να αγωνιζόμαστε να διατηρήσουμε στη ζωή το έμβρυο, όπως π.χ. στο «παιδί του σωλήνα», και απ' την άλλη να καταδικάζουμε σε θάνατο χιλιάδες άλλα έμβρυα. Συνιστά επίσης κατάφωρη υποκρισία, σε μια εποχή που καθολικά ζητείται η κατάργηση της θανατικής ποινής, να νομιμοποιείται η δολοφονία ως άμβλωση. Τώρα λοιπόν που έχει νομιμοποιηθεί η άμβλωση και στην Ορθόδοξη Ελλάδα μας, δεν θα μας μένει τίποτε άλλο, πιά, παρά στην καθιερωμένη Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού, άλλη υποκρισία αυτό, εμείς να τελούμε ευλαβικό μνημόσυνο, για όλα εκείνα τα αθώα παιδιά, που θα κατακρεουργούνται καθημερινά στις κλινικές-σφαγεία.

Σύλλογος Προστασίας Αγέννητου Παιδιού

Πηγή: Ιερά Μονή Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου

Αξιότιμε κ. Υπουργέ, 

Ως γονείς κι γνωρίζοντας τη μόρφωση και την ευαισθησία σας θα θέλαμε να σας γνωρίσουμε την ανησυχία μας για το παρακάτω θέμα. Πληροφορηθήκαμε ότι αποστείλατε την υπ’ αριθμ. Πρωτ. Φ20.1/220482/Δ2/23.12.2016 Εγκύκλιο με θέμα: «Υλοποίηση στο Γυμνάσιο Θεματικής Εβδομάδας και Ευαισθητοποίησης σε ζητήματα Διατροφής, Εθισμού-Εξαρτήσεων και Εμφύλων Ταυτοτήτων» κατά το Σχολικό έτος 2016-2017». Στην ενότητα «Έμφυλες Ταυτότητες» οι επιμέρους θεματικές αναφέρονται  : «1. Σωματικές αλλαγές στην Εφηβεία, 2. Βιολογικό και Κοινωνικό φύλο, 3. Αποδομώντας τα έμφυλα στερεότυπα και 4. Ανθρώπινα δικαιώματα και δικαιώματα των γυναικών». Στις θεματικές που αφορούν γονείς και εκπαιδευτικούς, αναφέρονται εκτός  των άλλων και οι θεματικές: «σεξουαλικός προσανατολισμός και ανθρώπινα δικαιώματα», «η ομοφοβία και η τρανσφοβία στην κοινωνία και το σχολείο» [1].

Κατά τον θεματικό αυτό άξονα καλούνται τα παιδιά μας να «αποδομήσουν τα έμφυλα στερεότυπα», να προβληματιστούν  ίσως και αυτά με τον «σεξουαλικό προσανατολισμό τους» όπως προστάζουν τα «ανθρώπινα δικαιώματα» ώστε να πάψει τάχα η «ομοφοβία και η τρανσφοβία στην κοινωνία και στο σχολείο.»

Σεβόμενοι όλους τους ανθρώπους, άρα και εκείνους με διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό, διδάσκουμε και στα παιδιά μας το σεβασμό στην ελεύθερη επιλογή (σωστή ή μη) του κάθε ανθρώπου. Ωστόσο αντιτιθέμεθα στην διαφήμιση της πρόωρης έναρξης σεξουαλικών σχέσεων καθώς και των διαφορετικών σεξουαλικών προτιμήσεων που μπορεί να μπερδέψει ή να αποπροσανατολίσει τα παιδιά μας.

Η ως τώρα ευκαιριακή εφαρμογή της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης από Φορείς στα σχολεία έχει δείξει ότι συχνά οι «ειδικοί» στις παρουσιάσεις τους, θεωρούν τις προγαμιαίες σχέσεις ως δεδομένο για τα παιδιά του Γυμνασίου και την εγκράτεια ως κάτι το μη εφικτό – μη σεβόμενοι, έτσι, τα πιο συγκρατημένα παιδιά και ωθώντας τα έμμεσα στο να δοκιμάσουν πρόωρα κάτι για το οποίο δεν είναι ακόμα έτοιμα ή προσκρούει στις ηθικές τους αξίες. Τα πολύ σημαντικά αλλά συγχρόνως δύσκολα και ευαίσθητα θέματα που άπτονται της σεξουαλικής αγωγής δεν είναι σωστό ούτε και αποτελεσματικό, ναπαρουσιάζονται σε ένα μεγάλο και ανομοιογενές ακροατήριο, όπως π.χ. ένα τμήμα σχολείου ή -ακόμα χειρότερα- σε περισσότερα τμήματα ταυτόχρονα. Τα άτομα που απαρτίζουν αυτό το ακροατήριο είναι παιδιά διαφορετικών φύλων, με διαφορετικά επίπεδα ωριμότητας, διαφορετικών ιδεολογικών και ηθικών αντιλήψεων, και με άλλο βαθμό σεξουαλικών εμπειριών. Tα παιδιά του Γυμνασίου είναι βιολογικά και ψυχολογικά ανώριμα και αυτό τα καθιστά ευάλωτα στην επικίνδυνη περιέργεια παρά τις προειδοποιήσεις για τον κίνδυνο των αφροδίσιων νοσημάτων. Μελέτες έχουν δείξει ότι η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση -παρά τις καλές προθέσεις- δεν έχει τα αναμενόμενα αποτελέσματα [2]: Δεν μειώνονται οι εφηβικές εγκυμοσύνες [3] και παράλληλα -σαν αποτέλεσμα της «διαφήμισης» χρήσης των προφυλακτικών έναντι της αποχής- ο μέσος όρος της ηλικίας έναρξης της σεξουαλικής δραστηριότητας γίνεται όλο και χαμηλότερος [4].

Ειδικά όσον αφορά την ομοφυλοφιλία, οφείλουμε να τονίσουμε επιπλέον και τους κινδύνους που εγκυμονεί. Πρόσφατες έρευνες έχουν επιβεβαιώσει ότι οι ομοφυλόφιλοι  παρουσιάζουν πολύ συχνότερα κατάθλιψη, απόπειρες αυτοκτονίας, γενικευμένη αγχώδη διαταραχή, διαταραχή διαγωγής, χρήση ουσιών και αλκοολισμό. Τα προβλήματα αυτά είναι πολύ πιο έντονα στα αμφισεξουαλικά άτομα. Επίσης οι ομοφυλόφιλοι άνδρες παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο  για μεταδιδόμενα νοσήματα, όπως σύφιλη, γονόρροια, ηπατίτιδα B και C,  έρπητα γεννητικών οργάνων  και AIDS, καθώς και ορισμένους τύπους καρκινωμάτων. Οι πρώτες περιπτώσεις HIV/AIDS αναφέρθηκαν το 1981 σε νέους άνδρες ομοφυλοφίλους. Στις ανεπτυγμένες δυτικές κοινωνίες, η πλειοψηφία των νοσούντων και των φορέων, είναι άνδρες ομοφυλόφιλοι [5]. Για κανένα λόγο λοιπόν  δεν πρέπει η ομοφυλοφιλία  να συζητιέται μέσα στη σχολική κοινότητα, ως εναλλακτικός τρόπος σεξουαλικότητας.

Μπορεί η κοινότητα των ομοφυλοφίλων να χαιρετίζει και να συγχαίρει την «καινοτομία» της εγκυκλίου [6], εμείς όμως οι γονείς αντιτιθέμεθα. Εν μέσω ηθικής, κοινωνικής και οικονομικής κρίσεως επιμένουμε να κρατάμε  τις αξίες και τα ιδανικά μας. Δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν «προοδευτικό» να ενθαρρύνει τις προγαμιαίες σχέσεις και ναπροπαγανδίσει τη διαστροφή της σεξουαλικότητας. Δεν θα δεχτούμε πειραματισμούς και πρωτοβουλίες εις βάρος των παιδιών μας.

Εμείς οι γονείς εμπιστευόμαστε καθημερινά τα παιδιά μας, που είναι ότι  πολυτιμότερο έχουμε, στα σχολεία, τους θεματοφύλακες της παιδείας, και περιμένουμε να λάβουν «την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες.» όπως ακριβώς αναγράφεται στην παράγραφο 2  του άρθρου 16του Συντάγματος.Όμως η εφαρμογή της εν λόγω εγκυκλίου, καταπατώντας ευθέως το Σύνταγμα, βάζει τους φύλακες της παιδείας να εισηγούνται την ηθική, πνευματική και φυσική αποδόμηση, που έρχεται σε αντίθεση με την ηθική, και θρησκευτική μας συνείδηση και  μετατρέπει τα παιδιά μας σε χειραγωγούμενα όντα.

Εξάλλου, το Ν.Δ. 53/1974 – ΦΕΚ 256/Α ́ που κύρωσε την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ ή Σύμβαση της Ρώμης) και σύμφωνα με το άρθρο 2του Προσθέτου Πρωτοκόλλου αυτής "Δικαίωμα στην εκπαίδευση" ορίζει ότι:

«Ουδείς δύναται να στερηθή του δικαιώματος όπως εκπαιδευθή. Παν Κράτος εν τη ασκήσει των αναλαμβανομένων υπ' αυτού καθηκόντων επί του πεδίου της μορφώσεως και της εκπαιδεύσεως θα σέβεται το δικαίωμα των γονέων όπως εξασφαλίζωσι την μόρφωσιν και εκπαίδευσιν ταύτην συμφώνως προς τας ιδίας αυτών θρησκευτικάς και φιλοσοφικάς πεποιθήσεις».

Βάση του νόμου αυτού,δεν έχετε το δικαίωμα να εισάγετε στα σχολεία με αυτόν τον αυταρχικό και αντιδημοκρατικό τρόπο,  θέματα ασύμφωνα με τις πεποιθήσεις μας και ερήμην μας!

Όσον αφορά στο θέμα της Σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης, οι Ειδικοί προτείνουν πλέον την εξατομικευμένη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση (Tailor-made sex education) ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε παιδιού και σε συνεργασία πάντα με τους γονείς [7]. Την εξατομικευμένη αυτή διαπαιδαγώγηση αρμόδιοι να την κάνουμε είμαστε εμείς. Η θέση μας είναι ότι εμείς οι γονείς είμαστε αυτοί που πρέπει να ενημερωνόμαστε από αρμόδιους ιατρικούς φορείς, και στη συνέχεια εμείς - γνωρίζοντας την ψυχοσύνθεση και το επίπεδο ωριμότητας των παιδιών μας- να τους προσφέρουμε την εξατομικευμένη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση που έχουν ανάγκη.

ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΑΚΑΛΕΣΕΤΕ ΑΜΕΣΑ ΤΗΝ Φ20.1/220482/Δ2/23.12.2016 ΕΓΥΚΥΚΛΙΟ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΤΡΙΤΟΥ ΑΞΟΝΑ ΤΗΣ ΘΕΜΑΤΙΚΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ!

ΑΝ ΣΥΜΦΩΝΕΙΤΕ ΜΕ ΤΟ ΑΝΩΤΕΡΩ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΕΤΕ ΣΤΗΝ ΣΥΛΛΟΓΗ ΥΠΟΓΡΑΦΩΝ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟ

https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLSeRVzUOAIOSmX0kGopDtmtZccAy44yh6Gc_9n8H6nZFk_5QDQ/viewform

Βιβλιογραφικές Πηγές:

[1]  Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, «Υλοποίηση στο Γυμνάσιο Θεματικής Εβδομάδας Ενημέρωσης και Ευαισθητοποίησης σε ζητήματα Διατροφής, Εθισμού-Εξαρτήσεων και Έμφυλων Ταυτοτήτων κατά το Σχολικό Έτος 2016-2017», Εγκύκλιος με Αρ. Πρωτ. Φ20.1/220482/Δ2 /23-12-2016.

[2] Wight, Daniel (Leader of the Sexual Health and Families programme at the MRC Social and Public Health Sciences Unit, Glasgow) “The effectiveness of school-based sex education: What do rigorous evaluations in Britain tell us?”, Education and Health journal, Vol.29 No. 4, 2011

[3] Sabia, Joseph J., “Does sex education affect adolescent sexual behaviors and health?,”Journal of Policy Analysis and Management, 6 September 2006.

[4] Oettinger, Gerald S. (University of Texas at Austin) « The Effects of Sex Education on Teen Sexual Activity and Teen Pregnancy», Journal of Political Economy, Vol. 107, No. 3, June 1999. 

[5] Προκοπάκη Καλλιόπη (Ψυχιάτρος παιδιών και εφήβων), «Ιατρικά Δεδομένα για την Ομοφυλοφυλία», εκδόσεις «Λυχνία», 2008.

[6] ColourYouth – Κοινότητα LGBTQ Νέων Αθήνας,  «Περί των αντιδράσεων στην εγκύκλιο του Υπουργείου Παιδείας για τις Έμφυλες Ταυτότητες», διαθέσιμο από http://colouryouth.gr/2017/01/21/peri_ton_antidraseon_stin_egkiklio_tou_upourgeiou_paideias_gia_tis_emfiles_tautotites/ 21 Ιανουαρίου 2017.

[7] Paton, David (καθηγητήςστο Nottingham University), “Compulsory sex education won’t reduce rates of teenage pregnancy”, The Conversation, October 24, 2014.

Πηγή: Ἑστία Πατερικῶν Μελετῶν

Τα τελευταία χρόνια μια σειρά νόμων έχει ψηφιστεί από την Ελληνική Βουλή και μια ευρύτερη κοινωνικοπολιτική κατάσταση έχει δημιουργηθεί. Ας κάνουμε μία απλή και συνοπτική αναφορά, να δούμε που είμαστε και πού πάμε, μήπως και κάνουμε και την αυτοκριτική μας. Αναλυτικότερα λοιπόν :

- Ψηφίστηκε ο αντιρατσιστικός νόμος 4285/10-09-2014// ΦΕΚ Α-191/2014, σύμφωνα με τον οποίο, όποιος θεωρήσει γενικά, ότι υπέστη προσβολή μέσω του τύπου, του διαδικτύου, προφορικά, γραπτά ή με άλλο τρόπο λόγω σεξουαλικών, θρησκευτικών ή άλλων ιδεολογικών πεποιθήσεων ή λόγω φυλετικής καταγωγής, τότε στην περίπτωση αυτή θα θεωρείται, ότι υπέστη ρατσιστική βία και άρα θα μπορεί να οδηγεί στα δικαστήρια, αυτόν ο οποίος θεωρητικά του την προξένησε. Συνεπώς η πάσης φύσεως αντίθετη άποψη και γνώμη περί των ανωτέρω, όπως αυτή αυταρχικά καθορίζεται από την μόδα και την πολιτική ορθότητα, μπορεί να οδηγήσει τον εκφραστή της στα δικαστήρια διωκόμενο από την δικαιοσύνη!

- Ψηφίστηκε το σύμφωνο συμβίωσης Νόμος 4356/24-12-2015// ΦΕΚ Α-181/2015, το οποίο εκτός του ότι προβλέπει και επιτρέπει την συμβίωση μεταξύ ομοφυλοφίλων, κατήργησε το αδίκημα της παρά φύσιν ασέλγειας ανηλίκου από ενήλικα (πρώην άρθρο 347 Ποινικού Κώδικα), προβλέπει την δημιουργία του Εθνικού Συμβουλίου κατά του Ρατσισμού και της Μισαλλοδοξίας (δείτε στο σχετικό ΦΕΚ τις αρμοδιότητες του) και την καθιέρωση του ρατσιστικού αδικήματος στο άρθρο 81Α του Ποινικού Κώδικα.  

- Εναρμονίστηκε η Ευρωπαϊκή οδηγία 2013/40/ΕΕ   του  Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με το πρόσθετο Πρωτόκολλο για τα θέματα του Ρατσισμού και των ομοφυλοφίλων – διακρίσεις κοινωνικές κτλ, το οποίο στην ουσία επιβάλλει την φίμωση απόψεων, οποίες διαφωνούν με τα θέματα περί ομοφυλοφίλων, μεταναστών κτλ σε κάθε έκφανση της ανθρώπινης δραστηριότητος, τόσο για φυσικά πρόσωπα όσο και για νομικά,  και τον χαρακτηρισμό τους ως ρατσιστικών, παρανόμων και άρα ποινικώς κολάσιμων.

- Θεσμοθετήθηκε το αδίκημα κατά του Ρατσισμού στο άρθρο 81Α στον Ποινικό Κώδικα, το οποίο εισήχθη στον Ποινικό Κώδικα με τον Νόμο του συμφώνου συμβίωσης ομοφυλοφίλων (βλ. παραπάνω).

- Με τον ίδιο νόμο του Συμφώνου Συμβίωσης συστήθηκε στην χώρα μας πλέον το Εθνικό Συμβούλιο κατά του Ρατσισμού και της Μισαλλοδοξίας, στις αρμοδιότητες του οποίου εκτός των άλλων προβλέπεται και η άμεση συνεργασία με όλα τα Υπουργεία και όλες τις Μ.Κ.Ο. που υπερασπίζουν τις κοινότητες των ομοφυλοφίλων, τρανσέξουαλ, λεσβίες κτλ. Προβλέπεται συγχρόνως να αναπτύσσει το Συμβούλιο αυτό συνεργασία και να εκπονεί σεμινάρια σε νομικούς φορείς και σε φορείς της θεσμοθετημένης εκπαίδευσης στην χώρα μας.

- Ήδη στα σχολεία αλλάζει ακόμη και το καθημερινό πρόγραμμα προκειμένου να εισαχθούν με υποχρεωτικό τρόπο αλλότρια ήθη και νεωτεριστικές διδασκαλίες περί των δύο φύλων, τα οποία προκαλούν σύγχυση στις ψυχές των παιδιών, ενώ οι αντιδράσεις γονέων και καθηγητών τείνουν να κριθούν παράνομες ή ρατσιστικές!

- Ήδη επίκειται η επιβολή ηλεκτρονικού εισιτηρίου, το οποίο λειτουργεί με έξυπνη κάρτα- τσιπ και θα ανήκει ονομαστικά σε πρόσωπα. Στους συρμούς του μετρό μέσα υπάρχουν κάμερες, οι οποίες καταγράφουν τα πάντα, σύμφωνα με την υπ’ αριθμόν 104/2015 17-03-2015 απόφαση της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων. Βέβαια η ίδια η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα με την υπ’ αριθμόν Αριθ. Πρωτ. Γ/ΕΞ/706/30-01-2017 γνωμοδότησή της ακολούθως έβαλε φρένο στην εφαρμογή του ηλεκτρονικού εισιτηρίου, διότι έκρινε, ότι τα προσωπικά στοιχεία τα οποία απαιτούντο για την έκδοση του εισιτηρίου ήταν υπερβολικά και στην ουσία επρόκειτο για ένα ηλεκτρονικό φακέλωμα, το οποίο καταργούσε την συνταγματικά κατοχυρωμένη ελεύθερη και ανώνυμη μετακίνηση του ανθρώπου ως ελεύθερη έκφραση της προσωπικότητός του. Επιπλέον να καταστεί σαφές, ότι τα εισιτήρια θα έχουν έξυπνο τσιπ- rfid – ανέπαφης συναλλαγής, το οποίο πολύ εύκολα γίνεται αντικείμενο τόσο κλοπής όσο και αντιγραφής και άρα και τα προσωπικά δεδομένα, τα οποία έχει μέσα του καταχωρημένα. Ποιός ό λόγος να ζητηθούν τόσα πολλά προσωπικά στοιχεία για ένα απλό εισιτήριο;

- Επίσης επίκεινται οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί ακινήτων και συνεπώς τα προσωπικά δεδομένα εκατοντάδων πολιτών θα βρίσκονται εκτεθειμένα.

- Από την 01-01-2017 όλες οι Δ.Ο.Υ πλέον δεν υπάγονται στο Υπουργείο Οικονομικών αλλά σε ανεξάρτητη αρχή, στην λεγόμενη ΑΑΔΕ – Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων,  Νόμος 4389/2016,  αριθμός φύλλου ΦΕΚ 94/27 Μαίου 2016.

- Η αχρήματη κοινωνία ετοιμάζεται να εφαρμοστεί με τις αχρήματες συναλλαγές και τα λεγόμενα pos – τα μηχανάκια ηλεκτρονικής πληρωμής. Ήδη έχουν εξαγγελθεί ποινές για όσες εταιρείες δεν τα χρησιμοποιήσουν. Αυτό σημαίνει, ότι για την αγορά κάποιου προϊόντος από ένα άτομο, θα υπάρχει αρχείο για το είδος της αγοράς, την ώρα αγοράς, τον τόπο αγοράς , το κόστος αγοράς και το ποιός έκανε την αγορά. Συνεπώς δημιουργείται ένα ηλεκτρονικό προσωπικό αρχείο – προφίλ αγορών, κινήσεων, προτιμήσεων και συμπεριφορών για κάθε καταναλωτή, το οποίο δεν γνωρίζει κανείς με ασφάλεια σε ποιόν χώρο καταχωρείται και αν είναι ασφαλές από κλοπή ή αλλοίωση.

- Οι πιέσεις για να παραλάβουν οι Έλληνες πολίτες την έξυπνη κάρτα – νέα ταυτότητα με το τσίπ – rfid, ώστε με το ζόρι να καταχωρηθούν σε επισφαλείς βάσεις δεδομένων τα ευαίσθητα προσωπικά και βιομετρικά τους δεδομένα είναι διαρκείς και επίμονες.

- Το άρθρο 28 του Συντάγματος ζεί και βασιλεύει, το οποίο στην ουσία είναι η κερκόπορτα της παραχωρήσεως εθνικής κυριαρχίας και κατάλυσης του συντάγματός μας – των τριών εξουσιών, έναντι του ευρωπαϊκού συντάγματος, δηλαδή του συντάγματος, το οποίο θέλει να δημιουργήσει η νέα τάξη πραγμάτων. Αν το αποφασίσει λοιπόν η ελληνική βουλή μπορεί να παραδώσει όλα!

- Η χώρα έχει γεμίσει με εστίες όπου εν δυνάμει μπορεί να ξεσπάσει ένοπλη εξέγερση μεταναστών.

- Ο μέσος Έλληνας πολίτης αγνοεί πλήρως τα δικαιώματά του και την ηλεκτρονική και νομοθετική φυλακή, η οποία χτίζεται γύρω του.

- Θέματα παγκοσμιοποίησης και οικουμενισμού και αλλοιώσεως του δόγματος Της Πίστεώς μας είναι ακόμη ανοιχτά στην χώρα μας.

- Τα Ελληνόπουλα που μπορούν να παράξουν επιστήμη και να στηρίξουν την οικονομία της χώρας, δηλαδή το ίδιο το μέλλον της πατρίδος, διώκονται και είτε φεύγουν στο εξωτερικό είτε μένουν εδώ και φυτοζωούν, δυσκολευόμενοι συγχρόνως στην δημιουργία οικογένειας και τεκνοποιίας.

- Πλέον έννοιες όπως δημοκρατία, ισότητα, ελευθερία, ασφάλεια, έθνος, γένος, οικογένεια, μητρότητα, γάμος, τεκνοποιία, πατρίδα, πίστη, Θεός ερμηνεύονται εντελώς εκχυδαϊσμένα με αποτέλεσμα οι στρεβλότητες αυτές των ερμηνειών και η πνευματική αμαρτία την οποία επιφέρουν να εντυπώνονται στους νόμους και άρα να έχουμε νόμους, οι οποίοι καθιερώνουν ως νόμιμη κοινωνική συνήθεια την αμαρτία και μάλιστα την θεωρούν φυσιολογική και απενοχοποιημένη!

- Την ίδια ώρα μάλιστα έχουμε και εντάσεις στα εθνικά θέματα, όπου πλέον αμφισβητείται ευθέως η εθνική μας κυριαρχία και η έκταση της πατρίδος μας.

Όλα τα ανωτέρω, τα οποία πολύ γενικά περιγράφονται αποτυπώνονται στην καθημερινότητα και στην νομοθεσία της χώρας μας σήμερα, την οποία νομοθεσία λόγω ελλείψεως εξοικείωσης αγνοεί ο μέσος Έλληνας πολίτης έστω κι αν έχει την τεχνογνωσία να την ερευνήσει.

Εν όψει όλων αυτών, καθίσταται αντιληπτό, ότι η επίθεση στο γένος μας είναι ολομέτωπη και διαρκής! Πίστη, Παιδεία, Οικογένεια, Πατρίδα – Πολιτεία όλα υπό αμφισβήτηση. Κάθε λεπτό είναι κρίσιμο!

Ο καθένας μας με τις πράξεις, τις επιλογές και την ραθυμία ή την δράση του είναι αποκλειστικά υπεύθυνος για το μέλλον όλων μας συνολικά! Η άγνοια και η ραθυμία δεν δικαιολογούνται στην σύγχρονη εποχή. Ας προσευχηθούμε όλοι, να μας Ελεήσει Ο Θεός και να μας δωρίσει Φώτιση, Μετάνοια, Νήψη και Αγωνιστικό Φρόνημα!

Πηγή: Ενωμένη Ρωμηοσύνη

Κάποτε στο Α/Δ «Ελ. Βενιζέλος» και δίπλα από την υπερμεγέθη σταλινικού τύπου φωτογραφία του νονού του Α/Δ, υπήρχε ένας ωραιότατος ναΐσκ/ος με την ενημερωτική επιγραφή «Εκκλησία».

Βρέθηκα προχθές στο Α/Δ και θέλησα να πάω για λίγο στο εκκλησάκι, πλην όμως εις μάτην το ανεζήτησα. Αντιθέτως είδα ότι τα αφιερώματα στον Βενιζέλο είχαν αγγίξει τα όρια της παραφροσύνης. Μία μεγάλη φωτογραφία, σαν αυτές του Στάλιν στην Κόκκινη Πλατεία, μία προτομή, 5-6 οθόνες που προβάλλονται διάφορες στιγμές από την ζωή του («Ο Βενιζέλος στα Χανιά», «Ο Βενιζέλος στην Αθήνα», «Ο Βενιζέλος στην Ευρώπη» κ.λπ.). Τόσες πολλές οι αναφορές που δημιουργούν συνειρμούς και παραπέμπουν στον συμπαθή ήρωα του Θεάτρου Σκιών. Μόνο «Ο Βενιζέλος και το καταραμένο φίδι» ή «Ο Βενιζέλος στο Ναυτικό» δεν είδαμε. Ήμαρτον Η υπερβολή πάντα βλάφτει.

Μη βρίσκοντας λοιπόν το εκκλησάκι, ρώτησα μία υπάλληλο, η οποία μου έδειξε κατά πού να ψάξω.Το βρήκα τελικώς παραχωμένο σε μία γωνιά και την ένδειξη «Εκκλησία» να έχει αντικατασταθεί με την «Χώρος Προσευχής» και δίπλα ένα σκιτσάκι με κάποιον να προσεύχεται γονατιστός, όπως οι μουσουλμάνοι. Ούτε Σταυρός, ούτε τίποτε και απέναντι ένας χώρος για να προσεύχονται οι μουσουλμάνοι, ο οποίος, δεν ξέρω γιατί, διαθέτει και κάμερα ασφαλείας.

Δε γνωρίζω αν η Εκκλησία μας γνωρίζει το θέμα και αν ναι, τι σκοπεύει να κάνει για το εξοβελισμό του ναΐσκου του Α/Δ (είμαι βέβαιος τίποτε). Σ’ εμάς ένα πράγμα μένει. Για νάχουμε και τα μέσα, να προσευχηθούμε να μας λυπηθεί πλέον ο Αλλάχ.

Αστερίσκοι

- Καλός μου φίλος και γνωστός δημοσιογράφος, με πληροφόρησε ότι το σοβιετικού τύπου πορτραίτο του Ελ. Βενιζέλου, τοποθετήθηκε στο γραφείο του Α/ΓΕΕΘΑ, από τον Ναύαρχο κ. Αποστολάκη. Αλήθεια πώς θα φανεί στον κ. Αρχηγό αν πάει να επιθεωρήσει ένα πολεμικό πλοίο και ο Κυβερνήτης έχει στο γραφείο του τον Ιωάννη Μεταξά ή τον Βασιλέα Κωνσταντίνο;

- «Στις 16 Φεβρουαρίου του 1944, φάλαγγα από 5 αυτοκίνητα με Γερμανούς στρατιώτες, με κατεύθυνση από Τρίπολη προς Καλαμάτα, έπεσε σε ενέδρα τάγματος του 9^ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ, στο χωριό Άγιος Φλώρος Μεσσηνίας. Σκοτώθηκαν 24 Γερμανοί και συνελήφθησαν άλλοι 24 αιχμάλωτοι, ενώ σημαντικός αριθμός όπλων και πυρομαχικών έπεσε στα χέρια των ανταρτών». Εδώ τελειώνει το βιβλίο «Πολεμικά Γεγονότα του Έθνους», Έκδοση ΓΕΕΘΑ/2015. Όμως στο «Ευρετήριο Πολεμικών Γεγονότων», Έκδοση ΓΕΣ/1989, η ιστορία συνεχίζεται με την φράση: «Ακολούθησαν σκληρά αντίποινα σε όλη την περιοχή της Μεσσηνίας».

- Τι θα πει αυτό; Ότι η ιστορία γράφεται όπως μας συμφέρει και ιδίως να μη στενοχωρήσουμε τους συντρόφους του ΚΚΕ. Διότι είναι τοις πάσι γνωστό, εννοείται σε όσους δεν έχουν τυφλωθεί από το μαρξιστικό κώνειο, ότι κάθε «αντιστασιακή» δράση του ΕΛΑΣ, ακολουθούσε εκατόμβη αθώων θυμάτων, για τα οποία τώρα θρηνούν οι κυρίως υπεύθυνοι.

- Είναι περίεργο που ο «Ριζοσπάστης» (προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε…να κάνουμε και τίποτις καπιταλιστικό) κάθε μέρα δημοσιεύει και από μία φωτογραφία από κάποια διαδήλωση, στην οποία εμφανίζονται καμιά τριανταριά «αγωνιστές» που κρατάνε κάποιο πανώ και ταλαιπωρούν τον κόσμο. Πού τις βρίσκει ρε ο μεγάλος; Κάθε μέρα γίνονται διαδηλώσεις και δεν το παίρνουμε χαμπάρι; Ψυχραιμία σύντροφοι. Μας βλέπουν.

- Διαβάζω στην «δημοκρατία»: Αέρας ανανέωσης φύσηξε στο Μαυσωλείο του Λένιν την Κόκκινη Πλατεία της Μόσχας και αυτό, γιατί έπειτα από 93 χρόνια το ταριχευμένο σώμα του ηγέτη των μπολσεβίκων Βλαντιμίρ Λένιν, θα υποβληθεί σε διαδικασίες συντήρησης. Οι ειδικοί, θα επιχειρήσουν να σταματήσουν την αφύγρανση της σορού και, μεταξύ των άλλων, θα της αλλάξουν και κοστούμι! Οι εργασίες θα γίνουν εν όψει της 100^ης επετείου από την επανάστασης των μπολσεβίκων τον ερχόμενο Νοέμβριο και για όσο διάστημα διαρκέσουν, δηλαδή από τις 16 Φεβρουαρίου έως τις 16 Απριλίου, το Μαυσωλείο θα παραμείνει κλειστό. Με αφορμή αυτή την μόλις 8 σειρών είδηση, μπορεί κανείς να γράψει τόμους ολόκληρους.

 -Σε αντίθεση με τους Ρώσους εμείς εδώ, από δω τόχαμε από κει τόχαμε καταφέραμε πάλι να γίνουμε γελοίοι.

- Αμέσως μετά την μεταπολίτευση λοιπόν, το πρώτο που τρέξαμε να κάνουμε ήταν η αποβασιλοποίηση (ωραίος όρος…). Έτσι πιάσαμε το τροπάριο «Σώσον Κύριε των λαόν Σου» και του αλλάξαμε τα φώτα. Έτσι μας προέκυψε καινούργιο τροπάριο ούτω πως: «Σώσον Κύριε τον λαόν Σου και ευλόγησον την κληρονομίαν Σου. Νίκας τοις ευσεβέσι (προηγούμενο τοις βασιλεύσι) κατ’ εναντίων (προηγούμενο βαρβάρων) δωρούμενος». Εάν με ρωτούσαν, αλλά δεν ρωτάνε βλέπεις, εγώ θα πρότεινα την εξής τροποποίηση: «….ήττας τοις βασιλεύσι από βαρβάρους δωρούμενος». Έτσι, και οι βασιλιάδες θα είχαν ηττηθεί, αλλά και η δημοκρατία θα είχε θριαμβεύσει. Και όλες αυτές οι αηδίες, υπό την απόλυτη σιωπή της Εκκλησίας.

- Ακόμη οι δημοκράταροι καταργούν τον όρο «Βασιλόπιττα» και τον τροποποιούν σε «Πίττα», προφανώς από το «κότα πίττα τον Γεννάρη και παπί τον Αλωνάρη». Αφού τόσο πολύ τους ενοχλεί εκείνο το «Βασιλό-», που προέρχεται από τον Άγιο Βασίλη και όχι από τους Βασιλείς, θα μπορούσαν να την ονομάσουν «Προεδρόπιττα» ή ακόμα και «Προσφυγόπιττα» ή και «Λαθρομεταναστευτι-κόπιττα».

- H ΕΣΗΕΑ, έκανε παρέμβασή και ζητάει να απομονωθούν από τα ΜΜΕ οι χρυσαυγίτες, διότι «επιπόλαιοι νεαροί» που εισέβαλαν στο Εφετείο για να συμπαρασταθούν σε μάρτυρα σύντροφό τους, ο οποίος δήλωσε ότι δεν θα κατέθετε, αν δεν έμπαιναν οι σύντροφοί του στην Αίθουσα. Όπερ και εγένετο και εγένοντο όλα Γης Μαριάμ που έλεγε και ο Χάρυ Κλιν. Έτσι η ΧΑ, εκεί που είχε όλα τα κανάλια δικά της, τώρα θα απομονωθεί από τα απομονωμένα. Προφανώς η ΕΣΗΕΑ, έχει άλλες προτιμήσεις, τις οποίες μας έδειξε προσφάτως.

- Τελικώς οι «νεανικές επιπολαιότητες» έχουν μπει για τα καλά στη ζωή μας. Έτσι, μετά τους «επιπόλαιους» Αλβανούς στρατιώτες, οι οποίοι κατά το ΓΕΣ ουδέν ποινικό αδίκημα διέπραξαν (…), άλλοι «επιπόλαιοι νεαροί» σάπισαν στο ξύλο στο Πάντειο τον καθηγητή κ. Άγγελο Συρίγο. Φυσικά το γεγονός ουδεμία δημοκρατικιά εφημερίδα «είδε» ή «άκουσε».

- Διαβάζω στην «δημοκρατία», ότι ο κ. Κοτζιάς επισκέφθηκε το Βόρειο Βιετνάμ και κατάθεσε στεφάνι στο μαυσωλείο του Χο Τσι Μινχ. Ο κ. Κοτζιάς χαρακτήρισε τον Χο «Ιστορικό ηγέτη… Έναν ηγέτη που ήταν έμπνευση για εμάς». Κατ΄ αρχήν να ξεκαθαρίσουμε ότι ο συμπαθής Χο ήταν έμπνευση για τον κ. Κοτζιά και τους συν αυτώ και όχι «για εμάς». Ψάχνοντας όμως, την γνωστή ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια, που δεν τα λέει βέβαια καθαρά, είδα ότι ο ήρωας του κ. Κοτζιά, ίδρυσε την κομμουνιστική λαϊκή δημοκρατία στην οποία διετέλεσε «πρωθυπουργός» από το 1946 έως το 1955 και «πρόεδρος» από το 1945 έως το 1969. Δηλαδή 9 χρόνια «πρωθυπουργός» και 24 χρόνια «πρόεδρος».

- Μπράβο ρε το θηρίο! Σε όλες τις εκλογές θριάμβευε! Θα έπαιζε χωρίς αντίπαλο φαίνεται. Θα ήταν πολύ δημοφιλής. Κάτι σαν τον μακαρίτη τον Μπάρκουλη να πούμε. Λες ρε να ήταν δικτάτορας του κερατά και δεν το ξέρουμε; Μπα, δικτάτορας ήταν μόνο ο Φράνκο. Οι κομμουνιστές είναι απλώς…ηγέτες.

- Ενδιαφέρουσα πληροφορία. Κουτόχορτο, πωλείται τρίτο στενό δεξιά, δεύτερη πόρτα.

Πηγή:  (dimokratianews, 20.02.2017),  Ακτίνες

Ἐπειδή πολλῶν καρδιῶν «διαλογισμοί» ἀπεκαλύφθησαν μέ τήν ἄτεχνον προβολήν τοῦ θέματος γιά τήν ἐκπλήρωσι τοῦ «Τάματος τοῦ Ἔθνους» τήν ἰδίαν στιγμήν πού ἡ Ἑλληνική Πολιτεία μέ τήν ψῆφο τῶν κομμάτων τοῦ λεγομένου συνταγματικοῦ τόξου ἀνίδρυσε ΝΠΙΔ εἰς βάρος τοῦ Κρατικοῦ Προϋπολογισμοῦ γιά τήν ἀνέγερση τοῦ Ἰσλαμικοῦ Τεμένους «λησμονοῦσα» τά τέσσερα μαῦρα ἀτέλειωτα ἑκατόχρονα τῆς φρικτῆς ἰσλαμικῆς δουλείας, δημοσιοποιῶ εἰσήγησί μου εἰς τήν ΔΙΣ Συνοδικῆς περιόδου 2010-2011, πού ἐνημερώνει σαφῶς γιά τό εἰρημένο θέμα.

Ἐν Πειραιεῖ τῇ 21ῃ Φεβρουαρίου 2017

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν

Η ΑΠΟΚΡΥΠΤΟΜΕΝΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ «ΤΑΜΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ»

Ἐπειδή πολλῶν καρδιῶν «διαλογισμοί» ἀπεκαλύφθησαν μέ τήν ἄτεχνον προβολήν τοῦ θέματος γιά τήν ἐκπλήρωσι τοῦ «Τάματος τοῦ Ἔθνους» τήν ἰδίαν στιγμήν πού ἡ Ἑλληνική Πολιτεία μέ τήν ψῆφο τῶν κομμάτων τοῦ λεγομένου συνταγματικοῦ τόξου ἀνίδρυσε ΝΠΙΔ εἰς βάρος τοῦ Κρατικοῦ Προϋπολογισμοῦ γιά τήν ἀνέγερση τοῦ Ἰσλαμικοῦ Τεμένους «λησμονοῦσα» τά τέσσερα μαῦρα ἀτέλειωτα ἑκατόχρονα τῆς φρικτῆς ἰσλαμικῆς δουλείας, δημοσιοποιῶ εἰσήγησί μου εἰς τήν ΔΙΣ Συνοδικῆς περιόδου 2010-2011, πού ἐνημερώνει σαφῶς γιά τό εἰρημένο θέμα. Συνεπῶς οἱ θορυβοῦντες μέ μοναδικό ἐφαλτήριο τό θράσος τῆς ἀγνοίας τους ἁπλῶς καταδεικνύουν τήν ἄβυσσο τῆς ἐμπαθείας τους εἰς βάρος τῆς ἀμωμήτου ἡμῶν πίστεως καί τῆς τροφοῦ τοῦ Γένους Μητρός Ἐκκλησίας πού χωρίς τούς ποταμούς αἵματος τῶν ἁγίων καί ἡρωϊκῶν τέκνων Της πού πολέμησαν κατά τήν ρήση τῶν ἀγωνιστῶν τοῦ 1821 «γιά τοῦ Χριστοῦ τήν πίστη τήν ἁγία καί τῆς πατρίδος τήν ἐλευθερία» θά σήκωναν σήμερα κόκκινες «σημαιοῦλες» μέ τήν ἡμισέλινο, ἑκόντες ἄκοντες, γιά τόν νεοσουλτᾶνο Ἐρντογάν.Ἀπό τήν κατωτέρω εἰσήγησι προκύπτει ὅτι χωρίς καμμία ἐπιβάρυνσι τοῦ Κρατικοῦ Προϋπολογισμοῦ τό «Τάμα τοῦ Ἔθνους» μπορεῖ ἄμεσα νά ὑλοποιηθῆ ἀπό τούς προτιθεμένους δωρητάς μέ μόνη μία διοικητική πράξι συμπληρώσεως τῶν σκοπῶν τοῦ Ἱδρύματος πού συνέστησαν οἱ ἴδιοι καί ἡ ὁποία ἐπί ἔτη παρανόμως δέν ἐκδίδεται.

᾿Αριθμ. Πρωτ. 621 Ἐν Πειραιεῖ τῇ 26ῃ Μαΐου 2011

Πρός Τήν

Ἱεράν Σύνοδον

τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος

Ἰω. Γενναδίου 14

Εἰς Α Θ Η Ν Α Σ

Μακαριώτατε Δέσποτα,

Σεβασμιώτατοι Συνοδικοί Σύνεδροι,

Eὐχόμενος ὑπέρ ἀποκαταστάσεως τῆς Ὑμετέρας πολυτιμήτου ὑγιείας τῆς Ὑμετέρας Πανσέπτου Μακαριότητος εἰς ἀπάντησιν τῆς, διά τοῦ ὑπ’ ἀριθμ. Πρωτ. 2052/7.4.2011 Συνοδικοῦ Γράμματος, ἀνατεθείσης μοι ἐντολῆς ἐπικοινωνίας μετά τοῦ κ. Ἰωάννου Ἀναγνωστοπούλου καί διερευνήσεως τῆς δυνατότητος ἐκπληρώσεως τοῦ «Τάματος τοῦ Ἔθνους», συνῳδά τῇ προτάσει αὐτοῦ, πάνυ εὐλαβῶς προάγομαι ὅπως ἀναφέρω Ὑμῖν τά κάτωθι:

1. Ἡ ὑπό τοῦ ἡμετέρου Γένους ἐκπλήρωσις τῆς εὐγνώμονος ὑποσχέσεως διά τήν Παλιγγενεσίαν τῶν ἀοιδίμων καί μακαρίων προγόνων ἡμῶν, διά τῆς ἀνοικοδομήσεως καί ἀφιερώσεως εἰς τόν Σωτήρα καί Λυτρωτήν Κύριον, περιπύστου καί μεγαλοπρεποῦς Ἱεροῦ Ναοῦ, παρ’ ὅτι υἱοθετήθη τήν 29/7/1829 ὑπό τῆς Δ΄ Ἐθνοσυνελεύσεως τῶν Ἑλλήνων, δυνάμει τοῦ ὑπ’ ἀριθμ. Η΄ Ψηφίσματος Αὐτῆς, ὑπογραφέντος ὑπό τοῦ ἀνεπαναλήπτου πρώτου Κυβερνήτου μακαριστοῦ Ἰωάννου Καποδίστρια καί ἀκολούθως δυνάμει τῶν Βασιλικῶν Διαταγμάτων τῆς 25/1/1834 καί 3/4/1838 (ΦΕΚ 12) προβλεφθείσης, παραμένει εἰσέτι ἀνεκπλήρωτος. Ἡ σπασμωδική προσπάθεια κατά τό ἔτος 1970 διά τήν ἀναβίωσιν καί ὑλοποίησιν τοῦ θέματος, δυστυχῶς ἀπέβη ἄκαρπος, αἱ δέ συγκεντωθεῖσαι εἰσφοραί κατέληξαν εἰς ἀλλοτρίους σκοπούς. Ὁ ἰσχυρισμός ἐνίων, ὅτι δῆθεν ἡ ὑπόσχεσις τῶν ἀγωνιστῶν ἡρώων καί ἐλευθερωτῶν τῆς Πατρίδος ἐξεπληρώθη διά τῆς ἀνοικοδομήσεως τοῦ Καθεδρικοῦ Ναοῦ Ἀθηνῶν, θεμελιωθέντος τό ἔτος 1847, ἀποβαίνει ὡσαύτως ἀβάσιμος καί ἀνεπέρειστος διότι ὁ εἰρημένος Ἱ. Ναός ἀφιερώθη εἰς τόν Εὐαγγελισμόν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καί ἐν ταὐτῷ ἀποτελεῖ συμπίλημα δυτικοτρόπων τεχνοτροπιῶν, ἀποκλινόντων ἀπό τήν Ὀρθόδοξον ἔκφρασιν τῆς Ναοδομίας. Κατά τήν παρούσαν ἱστορικήν περίοδον κατά τήν ὁποίαν νομοθετικῶς ἀπεφασίσθη ἡ ἀνίδρυσις καί ἀνοικοδόμησις διά Κρατικῆς δαπάνης ἰσλαμικοῦ τεμένους μετά τοῦ ἀναλόγου κέντρου διά τάς θρησκευτικάς ἀνάγκας τῶν ἐπήλυδων μεταναστῶν μουσουλμανικῆς θρησκευτικῆς παραδοχῆς εἰς τό λεκανοπέδιον, ἡ μή ἐκπλήρωσις τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους ὑπό τῶν Ἑλλήνων, ἀποτελεῖ αἴτιον ψόγου καί ἀπόδειξιν πνευματικῆς ὑποθερμίας πού ἐφιαλτικῶς μεγεθύνονται ὅταν ληφθεῖ ὑπ’ ὄψιν ἡ ὅλως διάφορος διαγωγή τῶν ὁμοδόξων λαῶν τῶν ἐξελθόντων ἐκ τῆς ἀδυσωπήτου ἀθεϊστικῆς καταιγίδος καί διά τῆς ἀνεγέρσεως μεγαλωνύμων ναῶν δοξαζόντων καί αἰνούντων τόν λυτρώσαντα αὐτούς Κύριον τῆς δόξης.

2. Συνῳδά τῇ, ἐν τοῖς ὕπερθεν ἐξονομαζομένῃ Ὑμετέρᾳ Συνοδικῇ ἐντολῇ, συνηντήθην μετά τῶν νομίμων ἐκπροσώπων Πρέδρου καί Γενικῆς Γραμματέως τοῦ Σωματείου «Οἱ φίλοι τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους» κ. Ἰω. Ἀναγνωστοπούλου καί Αἰκατερίνης συζ. Ἰω. Ἀναγνωστοπούλου, ἐξ ὧν ἠτησάμην ἐνημέρωσιν διά τάς πρός τήν Ἱ. Σύνοδον τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἀπό 12/9/2008, 6/7/2009 καί 15/9/2010 εὐλαβῶν ἀναφορῶν τοῦ Σωματείου αὐτῶν, διά τήν ἀνέγερσιν τοῦ λεγομένου Τάματος τοῦ Ἔθνους. Οὗτοι δέ, κατόπιν ἐκτενοῦς ἐπικοινωνίας, μοί ἐπανέλαβον τά διαλαμβανόμενα ἐν τοῖς ἐξονομασθεῖσι πρός τήν Δ.Ι.Σ. ἐγγράφοις αὐτῶν καί ἐνεχείρισαν τίτλους ἰδιοκτησίας ἐννέα ἀκινήτων κειμένων ἐν τῷ Νομῷ Ἀττικῆς, συνολικοῦ ἐμβαδοῦ 108 στρεμμάτων, ἅτινα ἀποτελοῦν περιουσίαν τοῦ δυνάμει τοῦ ἀπό 17/9/1997 ἐγκριθέντος διά Π.Δ. δημοσιευθέντος εἰς τό Φ.Ε.Κ. 853 τ.Β΄, 25/9/1997 Ἱδρύματος «προασπίσεως ἠθικῶν καί πνευματικῶν ἀξιῶν» συσταθέντος ὑπό τοῦ κ. Ἰω. Ἀναγνωστοπούλου δυνάμει τῆς ὑπ’ ἀριθμ. 106430/1.2.1996 Πράξεως τοῦ Συμβολαιογράφου Ἀθηνῶν Κων/νου Παπαδοπούλου, ὅπως αὐτή ἐτροποποιήθη μέ τήν ὑπ’ ἀριθμ. 107685/24.10.1996 Πράξι τοῦ ἰδίου Συμβολαιογράφου. Ἐκτός δέ, τῶν ἀνωτέρω οἱ εἰρημένοι ἐκπρόσωποι τοῦ Σωματείου ἐδήλωσαν ὅτι διαθέτουν καί τό ποσόν τῶν 3.000.000 Εὐρώ πού διατηροῦν εἰς προθεσμιακούς τραπεζικούς λογαριασμούς διά τόν αὐτόν σκοπόν.

3. Ὡς εὐχερῶς ἀντιλαμβάνεσθε κατά τήν παρούσαν χρονικήν στιγμήν, ἡ προσφερομένη ἀκίνητος περιουσία νομικῶς καί τυπικῶς ἀνήκει εἰς τό νομίμως ἐγκριθέν καί λειτουργοῦν Ἵδρυμα «προασπίσεως ἠθικῶν καί πνευματικῶν ἀξιῶν» καί οὐχί εἰς τό Σωματεῖον «Οἱ φίλοι τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους». Εἰς τούς σκοπούς τοῦ ὡς εἴρηται Ἱδρύματος ἐν ἄρθρῳ 2 τοῦ ἐγκριτικοῦ Π.Δ. δέν περιλαμβάνεται ἡ «ἀνοικοδόμησις καί ἀνίδρυσις» τοῦ λεγομένου Τάματος τοῦ Ἔθνους, δι’ ὅ καί συνέστησα συνῳδά ταῖς διατάξεσι τοῦ ἄρθρου 11 τοῦ ἰσχύοντος Π.Δ. λειτουργίας τοῦ εἰρημένου Ἱδρύματος, τήν συμπλήρωσιν τοῦ ἄρθρου 2 τοῦ ὀργανισμοῦ αὐτοῦ, διά τῆς συμπεριλήψεως εἰς τούς σκοπούς καί τῆς ἀνεγέρσεως τοῦ «Τάματος τοῦ Ἔθνους», ὅπερ καί ἐγένετο δυνάμει τῆς ὑπ’ ἀριθμ. 28903/17.5.2011 Πράξεως τοῦ Συμβολαιογράφου Ἀθηνῶν Κων/νου Κωνσταντίνου. Ἐναπομένει ὅμως, ἡ διά τοῦ ἐποπτεύοντος Ὑπουργείου Οἰκονομικῶν ἔκδοσις Π.Δ. διά τήν δυνάμει τῶν διατάξεων τῶν ἄρθρων 98 τοῦ ΑΝ 2039/1939 καί 110 καί 119 τοῦ Ἀστικοῦ Κώδικος προβλεπομένην συμπλήρωσιν τῶν σκοπῶν τοῦ ὡς ἄνω Ἱδρύματος, διότι δίχα τῆς τοιαύτης ἐκδόσεως Π.Δ. καί δημοσιεύσεως εἰς τό Φ.Ε.Κ. δέν ἐπέρχονται αἱ ἔννομοι συνέπειαι τῆς γενομένης συμπληρώσεως τοῦ σκοπῶν τοῦ Ἱδρύματος.

4. Κατόπιν τῶν ἀνωτέρω τίθενται πρός ἄμεσον διερεύνησιν τά ἑπόμενα θέματα καί εἰδικώτερον ἐάν τό Ἑλληνικόν Δημόσιον ἔχει τήν πρόθεσιν νά παραχωρήσῃ τόν πρό 40ετίας ὁρισθέντα χῶρον εἰς τό Ἀττικόν ἅλσος, εἰς θέσιν Τουρκοβούνια Δήμου Γαλατσίου Ἀττικῆς, ὅστις εἶχεν δυνάμει τοῦ ἄρθρου 35 τοῦ ὑπ’ ἀριθμ. 320/18.10.1069 Νομοθετικοῦ Διατάγμα-τος καί τῶν κοινῶν διυπουργικῶν Ἀποφάσεων Δ3477/4115/4.5.1970 (Φ.Ε.Κ. 105 τ. Δ΄ 19.5.1970), Δ227/1972 καί Δ5085/5817/31.8.1972 χαρακτηρισθεῖ ὡς χῶρος ἀνεγέρσεως τοῦ «Τάματος τοῦ Ἔθνους», ἄλλως νά ἐκτιμηθῇ δεόντως ὑπό τῆς Δ.Ι.Σ. ἡ προσφορά ὑπό τῶν ὡς εἴρηται ἐκπροσώπων τοῦ Σωματείου «Οἱ φίλοι τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους» ἀκινήτου ἐκτάσεως 8.650 τ.μ. εἰς τόν λόφον Καραοῦζι τῆς κοινότητος Παλλήνης Ἀττικῆς, ὡς χῶρος ἀνεγέρσεως τοῦ εἰρημένου Ἱ. Ναοῦ.

5. Ἕτερον θέμα πρός διερεύνησιν καί ἐκτίμησιν ἀποτελεῖ ὁ ὑπό ἀναλόγου κτηματομεσιτικῆς ἑταιρείας προσδιορισμός τῆς ἐμπορικῆς ἐκποιητέας ἀξίας τῶν προσφερομένων 108 στρεμμάτων γῆς ἐντός τοῦ Νομοῦ Ἀττικῆς καί εἰδικώτερον:

Α. Ἀκινήτου ἐκτάσεως 22.805 τ.μ. εἰς οἰκισμόν Ποντίων εἰς θέσιν Βίλλια Κατηφόρι Ἀφιδνῶν Ἀττικῆς,

Β. Ἀκινήτου ἐκτάσεως 8.650 τ.μ. εἰς τόν λόφον Καραοῦζι, Παλλήνης Ἀττικῆς,

Γ. Ἀκινήτου ἐκτάσεως 6.000 τ.μ. εἰς θέσιν Σαμπάνι, Πικερμίου Ἀττικῆς,

Δ. Ἀκινήτου 3.041 τ.μ. εἰς θέσιν Σπάτα Ἀττικῆς,

Ε. Ἀκινήτου 4.200 τ.μ. εἰς θέσιν Καρελᾶ, Κρωπίας Ἀττικῆς,

Στ. Ἀκινήτου 32.080 τ.μ. εἰς θέσιν καταφύγι Π. Φωκαίας Ἀττικῆς,

Ζ. Ἀκινήτου ἐκτάσεως 5.000 τ.μ. εἰς θέσιν Λάκκα, Ἀναβύσσου Ἀττικῆς,

Η. Ἀκινήτου 17.112 τ.μ. εἰς θέσιν προσήλιο Παιανίας Ἀττικῆς καί

Θ. Ἀκινήτου ἐκτάσεως 9.162 τ.μ. εἰς θέσιν Μαντριά Διάκου, Ραφήνας Ἀττικῆς.

Εἰρήσθω ὅτι ἐν τῷ συγκεντρωθησωμένῳ ποσῷ ἐκ τῶν εἰρημένων ἐκποιήσεων τῶν ὡς εἴρηται ἀκινήτων, αἵτινες θά δύνανται νά πραγματοποιηθῶσι κατόπιν τῆς συμπληρώσεως τοῦ ἰσχύοντος Π.Δ. τοῦ Ἱδρύματος «προασπίσεως ἠθικῶν καί πνευματικῶν ἀξιῶν» καί ἐγκρίσεως ὑπό τοῦ διορισμένου ὑπό τοῦ Κράτους Γενικοῦ Γραμματέως Περιφερείας Ἀττικῆς, δέον ὅπως προστεθῇ καί τό προσφερόμενον ὑπό τῶν ἀνωτέρω δωρητῶν-ἐκπροσώπων τοῦ Σωματείου «Οἱ φίλοι τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους» ποσόν τῶν 3.000.000 Εὐρώ εὑρισκόμενον εἰς τραπεζικούς λογαριασμούς.

6. Διά τόν σχηματισμόν ὡσαύτως πλήρους εἰκόνος ἐπί τοῦ προτεινομένου ἐγχειρήματος δέον ὅπως ἀνατεθῇ εἰς τήν Ὑπηρεσίαν Ναοδομίας τῆς ΔΙΣ ἡ σύνταξις οἰκονομικῆς προμελέτης διά τόν σχεδιασθέντα ὑπό τῶν δωρητῶν πρός ἀνέγερσιν Ἱ. Ναόν, ὅν ἐν ἀπεικονίσει ἔχουν ὑποβάλλει.

7. Αἱ παρούσαι οἰκονομικαί συνθῆκαι τῆς Χώρας χαρακτηριζόμεναι ὑπό μεγίστης δυσπραγίας τῶν ἀσθενεστέρων οἰκονομικῶς καί ὑπό ἀδυσωπήτων ἐκβιασμῶν τῶν ἐγνωσμένων ἰσχυρῶν διεθνῶν οἰκονομικῶν παραγόντων, δέν παρέχουν τήν δυνατότητα, ὡς θά ἔδει, διενεργείας Πανελληνίου Ἐράνου διά τήν συμπλήρωσιν τοῦ, ἐκ τῶν, ἐν τοῖς ὕπερθεν ἀναφερομένων, δωρεῶν τῶν νομίμων ἐκπροσώπων τοῦ Σωματείου «Οἱ φίλοι τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους» συγκεντωθησομένου ποσοῦ, δι’ ὅ καί ταπεινῶς φρονῶ ὅτι θά πρέπει τό ὅλον ἔργον νά προϋπολογισθῇ καί νά ὑλοποιηθῇ μόνον διά τῶν ὑπό τῶν δωρητῶν προσφερομένων οἰκονομικῶν πόρων.

8. Ἐνταῦθα ἐπιθυμῶ νά δηλώσω ὅτι τό ζεῦγος Ἰω. καί Αἰκ. Ἀναγνωστοπούλου μετά συγκινητικῆς καί εὐψύχου καί γενναιόφρονος ἀγάπης, ἐκδαπανᾶται ὑπέρ φιλογενῶν πνευματικῶν καί φιλοχρίστων σκοπῶν καί κατά ταῦτα ἡ ἐξαίρετος καί μοναδική πρότασις αὐτῶν, στηριζομένη καί ὑπό πλειάδος σεπτῶν ἀδελφῶν Ἱεραρχῶν τῆς Ἁγιωτάτης ἡμῶν Ἐκκλησίας, δέον ὅπως μελετηθῇ μετά πολλῆς προσοχῆς, διότι τυγχάνει ἐξαιρέτως σοβαρά προσφέρουσα χρηστάς ἐλπίδας διά τήν ὑπό τῆς Ἁγιωτάτης ἡμῶν Ἐκκλησίας ἐκπλήρωσιν τῆς ἱερᾶς πρός τόν Θεόν ὑποσχέσεως τῶν ἀοιδίμων ἀγωνιστῶν καί μαρτύρων τῆς παλιγγενεσίας τοῦ Ἔθνους ἡμῶν, δίχα ἐπιβαρύνσεως τῆς Πολιτείας καί τῆς φιλανθρώπου προσπαθείας τῆς Ἁγιωτάτης ἡμῶν Ἐκκλησίας.

Περαίνων εὐσεβάστως τήν ἀναφοράν μου πάνυ εὐγνωμόνως ὑποβάλλω ὑποκαρδίους εὐχαριστίας, διά τήν ἀνατεθείσαν μοι Ὑμετέραν Σεπτήν ἐντολήν καί συνημμένως καταθέτω σχετικόν φάκελλον,  

Ἐλάχιστος ἐν Χριστῷ Ἀδελφός

† ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

Συνημμένως ὑποβάλλονται:

1. Ὑποφάκελλος ἐγγράφων Ἱδρύματος προασπίσεως ἠθικῶν καί πνευματικῶν ἀξιῶν καί Σωματείου οἱ φίλοι τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους,

2. Τίτλοι ἰδιοκτησίας ἀκινήτων τοῦ εἰρημένου Ἱδρύματος μετά τοπογραφικῶν διαγραμμάτων,

3. Ἐπιστολαί Σεβ. Μητροπολιτῶν καί δημοσιεύματα τοῦ Τύπου.

ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ

Πηγή: Ιερά Μονή Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου

Η επιβολή της γκέι κουλτούρας στην καθημερινότητά μας, ειδικά την τελευταία δεκαετία, δείχνει να μην έχει όρια. Η λεγόμενη προοδευτική διανόηση και το ηθικά απελευθερωμένο star system, οδηγούν με μεγάλη φόρα την ανθρωπότητα σε έναν ηθικό γκρεμό, τον οποίο κάνουμε πως δεν βλέπουμε. Η νομική αναγνώριση του συμφώνου συμβίωσης ομόφυλων ζευγαριών ήταν μόνο η αρχή. Σειρά έχουν, οι επόμενοι στόχοι, οι οποίοι καθώς φαίνεται είναι οι εξής: η τεκνοθεσία από τις νέου τύπου «οικογένειες» και η εισαγωγή της πανσεξουαλικής κατήχησης στην υποχρεωτική εκπαίδευση .

Οι άλλοτε ισχνές φωνές υπέρ της τεκνοθεσίας από ομόφυλα ζευγάρια, έχουν πλέον επιβληθεί καπελώνοντας κάθε αντίθετη άποψη. Αυτές οι επιτακτικές φωνές, μέσα από τα μονοφωνικά ΜΜΕ, μιλούν για αγάπη, ενώ ταυτοχρόνως καθυβρίζουν, στοχοποιούν και απειλούν, οποιονδήποτε δεν διστάζει να εκφράσει αντίθετη άποψη. Παράλληλα, με όπλο τους τον «αντιρατσιστικό» νόμο, ο οποίος εν τη πράξει καταργεί το συνταγματικό δικαίωμα της ελευθερίας στην έκφραση, διώκουν κάθε ελεύθερη φωνή που αγνοεί τα κελεύσματά τους. Μιλούν, μάλιστα, για «ρητορική μίσους», εκείνοι που ασκούν οργανωμένο «μπούλινγκ» κατά της Εκκλησίας, νομίζοντας ότι με τη συντήρηση αστικών μύθων, όπως η περιβόητη αμύθητη περιουσία Της, μπορούν να σπάσουν τους δεσμούς Της με τον ελληνικό λαό.

Οι γκέι ακτιβιστές και οι επαγγελματίες δικαιωματάκηδες, μιλούν δακρύβεχτα για καταπάτηση των δικαιωμάτων των μειονοτήτων. Μα για πια καταπάτηση μιλάμε; Από πότε το δικαίωμα στην υιοθεσία, μπορεί να στερεί βασικά δικαιώματα των υιοθετούμενων παιδιών; Εκείνοι που δήθεν κόπτονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα, θα έπρεπε πρώτα να σκεφτούν το βασικό δικαίωμα των παιδιών να ανατραφούν με πατρικό και μητρικό πρότυπο και πάντως όχι μέσα σε ένα μοντέλο «οικογένειας» που δεν έχει φυσικά ερείσματα. Αυτά, βέβαια, φαντάζουν ψιλά γράμματα σε μία κοινωνία που αποδέχεται με ενθουσιασμό την «απόφαση» ενός 9χρονου αγοριού που «επέλεξε» να είναι κορίτσι^[1] , ενώ ταυτόχρονα ωρύεται και ζητά εισαγγελικές παρεμβάσεις επειδή βλέπει ρασοφορεμένο ένα 12χρονο μαθητή της Αθωνιάδας Ακαδημίας^[2], από την οποία έχουν περάσει παρομοίως ως ρασοφορεμένα παιδιά, δεκάδες μεγάλες προσωπικότητες της ελληνικής ιστορίας, όπως ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, ο Ρήγας Φεραίος κλπ.

Επιπροσθέτως, παρά τις περί του αντιθέτου φωνές, κανένας δεν μπορεί να μας πείσει ότι οι ομοφυλόφιλοι υφίστανται σήμερα βία ή διακρίσεις στην καθημερινή τους ζωή. Στην πολιτισμένη προς το παρόν και μέχρι την επερχόμενη ισλαμοποίησή της, Ελλάδα, κανένας δεν διώκει τους ομοφυλόφιλους, ούτε τους αποκλείει από την κοινωνική ζωή. Μάλιστα σε κάποιους κλάδους, κυρίως καλλιτεχνικούς, έχει τόση μεγάλη δύναμη το «lgbt» λόμπι, που δεν θα ήταν υπερβολή να μιλήσουμε για καταπάτηση των δικαιωμάτων και αποκλεισμό των ετεροφυλόφιλων. Αντίθετα, οι ομοφυλόφιλοι και οι υποστηρικτές τους, ανενόχλητοι μπορούν να προσβάλλουν, να εξυβρίζουν και να συκοφαντούν όσους δεν συμφωνούν με τις προσωπικές τους επιλογές, μπορούν να τους χαρακτηρίζουν «ομοφοβικούς» και να απαλλάσσονται από την απαιτούμενη επιχειρηματολογία, την οποία στην πραγματικότητα δεν διαθέτουν.

Εξαιτίας αυτού του σκληρού γκέι φασισμού, η μεγάλη πλειοψηφία των απλών ανθρώπων στην Ελλάδα, που διατηρεί αν μη τι άλλο τις επιφυλάξεις της μπροστά στην ιδέα της νέου τύπου «οικογένειας», προτιμά τη σιωπή, από τη σύγκρουση με το οργανωμένο και πλουσίως χρηματοδοτημένο σύστημα, το οποίο εργάζεται νυχθημερόν για τη νεοταξική κατήχηση των κατοίκων των πάλαι ποτέ χριστιανικών κρατών. Και επειδή η γκέι προπαγάνδα παρότι κατάφερε να επιβληθεί στο νομικό μας σύστημα, δεν κατάφερε να πείσει για τις θέσεις της, τους ανθρώπους που ανατράφηκαν με τις αξίες και τα χρηστά ήθη των ηρώων προγόνων μας, επιστρατεύτηκε η «κατάλληλη» διαπαιδαγώγηση των παιδιών μας, με θεματικές εβδομάδες διαστρέβλωσης της φυσικής πραγματικότητας. Άλλωστε, όπως ομολογούν κάποιοι από τους πολιτικούς υπερμάχους των γκέι, η κοινωνία δεν είναι ακόμη έτοιμη να δεχθεί την τεκνοθεσία από ομοφυλόφιλους. Ίσως θα γίνει έτοιμη με την πλύση εγκεφάλου των ανθρώπων από την παιδική τους ηλικία…

Βέβαια, το φαινόμενο της φασιστικής επιβολής της πανσεξουαλικής ιδεολογίας δεν εντοπίζεται μόνο στη χώρα μας, αλλά είναι παγκόσμιο. Μόνο στα ισλαμικά κράτη δεν γίνεται παρόμοια προπαγάνδα. Ίσως επειδή εκεί οι ισλαμιστές δεν έχουν ανάγκη το «διαφωτισμό» που υφιστάμεθα εμείς οι «οπισθοδρομικοί». Οι χρηματοδότες του γκέι ακτιβισμού, όχι μόνο δεν διαμαρτύρονται για την εκεί καταπάτηση των δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων, αλλά αντιθέτως δείχνουν συμπάθεια στη βίαιη θρησκευτική παραδοχή των μουσουλμάνων! Αυτό είναι ένα από τα πολλά παράλογα της δικτατορίας της πολιτικής ορθότητας.

Μέσα σε αυτή την παγκόσμια εκστρατεία επιβολής της πανσεξουαλικότητας, παρατηρούνται δυστυχώς και στο χώρο της Εκκλησίας κάποιες «διαλλακτικές» φωνές «ανοικτόμυαλων» θεολόγων και κληρικών^[3] , οι οποίοι στην προσπάθειά τους να γίνουν δημοφιλείς στους έχοντες κοσμικό φρόνημα, ώστε να μην είναι «ώσπερ οι λοιποί των ανθρώπων» που αγωνιούν για αυτή την κατάσταση, κλείνουν το μάτι στην ομοφυλοφιλία, υποστηρίζοντας αθεολόγητες θεωρίες, όπως π.χ. ότι ο Χριστός δεν καταδίκασε τους ομοφυλόφιλους κλπ. Μήπως ο Χριστός δεν επιβεβαίωσε την αυστηρή παιδαγωγία των Σοδόμων; Μήπως ο Χριστός δεν επέδειξε ακόμα και την αμαρτωλή σκέψη ως μοιχεία;

Αυτοί οι νεοθεολόγοι κάνουν τη μεγαλύτερη ζημιά στους ομοφυλοφίλους. Διότι διαστρέφοντας το λόγο του Θεού στερούν από τους ανθρώπους αυτούς τη δυνατότητα να κατανοήσουν το θησαυρό της μακαριότητας που φυλάσσει η Ορθόδοξη Εκκλησία, και ο οποίος ανοίγει με μοναδικό «κλειδί» την άσκηση, τη στενή και τεθλιμμένη οδό, ως τρόπο ζωής που πολύ απέχει από τη σημερινή κατάπτωση της σαρκολατρείας και του πανηδονισμού. Όσοι πραγματικά αγαπούν τους ομοφυλοφίλους και κάθε άλλον άνθρωπο, οφείλουν να υπενθυμίζουν αδιάκοπα τα λόγια του Αποστόλου «πάντα μοι ἔξεστιν, ἀλλ᾿ οὐ πάντα συμφέρει»^[4] (όλα μου επιτρέπονται, αλλά δεν με συμφέρουν όλα). Σε αυτό συνίσταται η πραγματική αγάπη, η οποία δεν μπορεί να υπάρχει χωρίς την αλήθεια.

Σαφώς, αν η Ορθόδοξη Εκκλησία αναζητούσε πελάτες, όπως οι αιρετικές ομολογίες, θα αλλοίωνε την αλήθεια και θα αμνήστευε εν ονόματι μίας υποκριτικής αγάπης και τη μοδάτη ομοφυλοφιλία, όπως κάνει ο Πάπας Φραγκίσκος^[5] ή θα ευλογούσε τους ομόφυλους γάμους, όπως πολλές προτεσταντικές παρασυναγωγές.

Όμως «ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ οὐ δέδεται»^[6] . Ακόμα και αν όλοι εμείς, φοβούμενοι τις κυρώσεις από τον αντιρατσιστικό νόμο και τη μιντιακή κατακραυγή, σιωπήσουμε αποδεχόμενοι την ήττα μας από τη μειονοτική θολοκουλτούρα, η πραγματικότητα θα έρθει ως αδιάψευστος μάρτυρας να αποστομώσει τις υστερικές φωνές που θέλουν να επιβάλουν ως φυσικό το παρά φύσιν. Διότι δεν είναι ο νόμος ούτε οι παπάδες που δεν επιτρέπουν στις ομόφυλες «οικογένειες» να αποκτήσουν παιδί, αλλά η πανσόφως δημιουργηθείσα φυσική τάξη.

Η Εκκλησία, λοιπόν, δεν επιβάλει την άποψή Της, αλλά έχει δικαίωμα να τη λέει και να πληροφορεί χωρίς φόβο το λαό Της. Και πρέπει να τη λέει όπως είναι, χωρίς διπλωματίες και νοθεύσεις. Ας φωνασκούν οι αντίπαλοι και ας τρομοκρατούν με μηνύσεις και με βία. Άλλωστε αυτός δεν είναι ο σταυρός των Χριστιανών που ομολογούν στον κόσμο το λόγο του Θεού; Γι’ αυτό δεν είναι «μισούμενοι υπό πάντων»^[7] ; Πόσοι και πόσοι πρόγονοί μας διώχθηκαν, βασανίστηκαν, μαρτύρησαν για να υπερασπιστούν την αιώνια και αμετάβλητη αλήθεια; Και παρά τους διωγμούς η πίστη μας άντεξε χωρίς αλλοιώσεις και συμβιβασμούς δύο χιλιετίες χρόνια διωγμών, αιρέσεων κλπ. Και τώρα θα αντέξει και θα νικήσει. Και οι δήθεν μεγάλοι και ισχυροί του σήμερα θα είναι θλιβερό παρελθόν και παραδείγματα προς αποφυγή, όπως τόσοι και τόσοι διώκτες της Εκκλησίας στην πορεία των αιώνων.

Χαράλαμπος Άνδραλης

[1] National Geographic: Ιστορικό εξώφυλλο με 9χρονη τρανσέξουαλ! http://www.protothema.gr/world/article/637750/national-geographic-istoriko-exofullo-me-9hroni-transexoual/

[2] Πώς αποφασίζει ένα 12χρονο παιδί να γίνει μοναχός στο Άγιον Όρος; http://tvxs.gr/news/ellada/pos-apofasizei-ena-12xrono-paidi-na-ginei-monaxos-sto-agion-oros

[3] Το παράξενο είναι ότι κάποιοι από αυτούς τους κληρικούς τιμώνται υπέρ του δέοντος από τη διοικούσα Εκκλησία, την ίδια στιγμή που διώκονται ευσεβείς ιερείς που αγωνιούν και αγωνίζονται για την Ορθόδοξη πίστη.

[4] Α´ Κορ. 6:12

[5] Πάπας Φραγκίσκος: «Οι ομοφυλόφιλοι έχουν δώρα για τη χριστιανική κοινότητα», http://www.protothema.gr/world/article/418202/papas-fragiskos-oi-omofulofiloi-ehoun-dora-gia-ti-hristianiki-koinotita/

[6] Β’ Τιμ. 2, 9

[7] Ματθ. 24, 9

Πηγή: Κατάνυξις