Στις 28 Οκτωβρίου του 969 μ.Χ. η μεγάλη συριακή μητρόπολη της Αντιόχειας απελευθερώθηκε από τον αραβικό ζυγό από τους Βυζαντινούς. Οι ταπεινωμένοι Άραβες της περιοχής ζήτησαν τότε ειρήνη. Ωστόσο η νέα δυναστεία που κυβερνούσε την Αίγυπτο, αυτή των Φατιμιδών είχε άλλη άποψη και κήρυξε «ιερό πόλεμο» κατά των «απίστων Ελλήνων».

Το 1045/46 ο πατρίκιος και στρατηγός Στέφανος Λειχούδης, που είχε διοριστεί από τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Θ’ Μονομάχο διοικητής της επαρχίας Βασπουρακάν στην Αρμενία, αιφνιδιάστηκε και συνελήφθη αιχμάλωτος από τους Τουρκομάνους του σελτζούκου φύλαρχου Κουτουλμούς, χάνοντας όλες του τις δυνάμεις και καταλήγοντας στην σελτζουκική πόλη Ταμπρίζ όπου γδάρθηκε ζωντανός.

Το 1176 η Βυζαντινή αυτοκρατορία υπέστη μια από τις καταστροφικότερες ήττα στην ιστορία της στο Μυρικέφαλο. Οι Σελτζούκοι Τούρκοι συνέχισαν τις καταστροφικές τους επιδρομές στη Μικρά Ασία, εκμεταλλευόμενοι την νίκη τους. Ωστόσο το Βυζάντιο μπορούσε, ακόμα, να αντιδράσει και μάλιστα ιδιαίτερα δυναμικά και αποτελεσματικά.

Πρόκειται για τη χειρότερη λεηλασία που έγινε ποτέ, σύμφωνα με τους ιστορικούς!

Στο διάστημα 938 – 967 μ.Χ. ο χειρότερος εχθρός της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας ήταν ο εμίρης του Χαλεπίου, ο περίφημος Σαίφ αλ Νταουλά. Ο εμίρης είχε καταστεί φόβος και τρόμος στην περιοχή της σημερινής Συρίας, αποτολμώντας επιθέσεις και σε μεγάλο βάθος στο βυζαντινό έδαφος.

Ο Ανδρέας ήταν υπηρέτης του μεγάλου στρατηγού Βελισάριου. Ήταν σχεδόν συνομήλικος με τον Βελισάριο και μεγάλωσαν ουσιαστικά μαζί, αφού ο Ανδρέας ακολούθησε τον μετέπειτα ένδοξο στρατηγό από τα προγονικά κτήματα στη Θράκη, στο σχολείο όπου φοίτησε στην Ανδριανούπολη, κατόπιν στην Πόλη και σε όλες τις εκστρατείες του. Ο Ανδρέας υπήρξε κάτι περισσότερο από υπηρέτης του Βελισάριου.

Εμπνεόμενος από την πολεμική τέχνη των δύο κύριων αντιπάλων της Αυτοκρατορίας εκείνη την εποχή, των Γερμανών και των νομάδων της Ανατολής, ο εξέχων στρατηγός Βελισάριος συνέλαβε την ιδέα ευρέσεως του αντιδότου, το οποίο δεν ήταν άλλο από το ιππικό διπλού ρόλου.

Το Βεράτι της σημερινής Αλβανίας ανήκε για αιώνες στην Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Ερευνητές το ταυτίζουν με την αρχαία ελληνική Αντιπάτρεια, ενώ οι Βυζαντινοί ονόμαζαν την πόλη Πουλχεριούπολις και αργότερα Βελεγράδα (λευκή πόλη).

Το 1366 η Βυζαντινή Αυτοκρατορία, ήταν κατ’ ευφημισμό κράτος. Οι Οθωμανοί, μετά την κατάληψη της χερσονήσου της Καλλίπολης, το 1354, εξασφάλισαν ένα σταθερό προγεφύρωμα στην Ευρώπη το οποίο μάταια οι Βυζαντινοί επιχείρησαν να ανακτήσουν.