Γιὰ μία ἀκόμη χρονιὰ τὸ Μ. Σάββατο (30/4) προγραμματίζονται ἑορταστικὲς ἐκδηλώσεις στὸν Ταῦρο ἀπὸ τοὺς Ἰνδοὺς ΣΙΧ, μὲ ἀφορμὴ τὴν ἵδρυση τῆς θρησκείας τους (κράμα ἰνδουισμοῦ καὶ μουσουλμανισμοῦ). Στὶς ἐκδηλώσεις περιλαμβάνεται περιφορὰ στολισμένου ὀχήματος μὲ τὸ «ἱερό» τους βιβλίο σὲ δρόμους τῆς περιοχῆς. Αὐτὰ μία ἡμέρα μετὰ τὴν λιτάνευση τοῦ Ἐπιταφίου τοῦ Κυρίου μας καὶ κατὰ τὸ σιωπηλώτερο καὶ σεβασμιώτερο Σάββατο τοῦ ἔτους.

Ἐπισήμως ἡ ἄνω γιορτὴ (Βαϊσάκχι) γιορτάζεται ἀνά τὸν κόσμο στὶς 14 Ἀπριλίου κάθε ἔτους. Στὴ χώρα μας ὅμως γιὰ «πρακτικοὺς» λόγους μεταφέρεται τὸ Μ. Σάββατο ἢ Πάσχα μὲ ἐλάχιστες ἐξαιρέσεις. Θέλουν δηλαδὴ οἱ ὀργανωτές της καὶ νὰ ἑορτάσουν ὅποτε «βολεύει», ἀλλὰ καὶ μὲ κάθε ἐπισημότητα καὶ λαμπρότητα.

Ἀντιλαμβανόμαστε καὶ σεβόμαστε πλήρως τὴν ἀνάγκη τῶν σκληρὰ ἐργαζομένων στὴ χώρα μας Ἰνδῶν καὶ ἄλλων μεταναστῶν νὰ ἑορτάσουν τὶς θρησκευτικές τους ἑορτές καὶ δὲν ἐμποδίστηκαν ποτὲ νὰ τὸ κάνουν. Ἀντιλαμβάνονται ὅμως κι ἐκεῖνοι ὅτι συνιστᾶ ἀσέβεια πρὸς τὴν οἰκοδέσποινα Ὀρθόδοξη Ἑλλάδα ἡ σκόπιμη ἡμερολογιακὴ μετάθεση μιᾶς ξένης θρησκευτικῆς ἑορτῆς κατὰ τὸ ἁγιώτερο διήμερο τῆς Πατρίδας μας; Καὶ μάλιστα μὲ τρόπο προκλητικὸ, διαταράσσοντας τὴν κατανυκτικὴ μεγαλοβδομαδιάτικη ἀτμόσφαιρα καὶ τὴν προσδοκία τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας; Δὲν ἀρκεῖ ἡ σύναξη στὸν εὐκτήριο οἶκο τῆς κοινότητας;

Ἐπειδὴ τὸ Πάσχα μας καταντᾶ, ὡς μὴ ὤφειλε, εὐκαιρία εἰδωλολατρικῶν ἐκδηλώσεων καὶ πανθρησκειακῆς «πολυχρωμίας», θεωροῦμε ὅτι ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία πρέπει α) νὰ δηλώσει τὴν ἀντίθεσή της στὴν ἄνω παγιούμενη συνήθεια, β) νὰ ἐνημερώσει τὸ ποίμνιό της, ἀλλὰ καὶ γ) τοὺς Δήμους, τὶς τοπικὲς ἀρχὲς (ἰδιαίτερα τὸ Α.Τ. Πετραλώνων στὸ ὁποῖο παραπέμφθηκε ἡ αἴτηση 9494/15-4-2016 τῶν ὀργανωτῶν γιὰ τὴν περιφορά) γιὰ τὴν εὐθύνη τους εἰδικὰ το διήμερο τοῦ Πάσχα, ὥστε οἱ ἑορτασμοὶ τῶν Σίχ νὰ μὴν συμπίπτουν ποτὲ μὲ τὸ Μ. Σάββατο καὶ τὴν Κυριακὴ τοῦ Πάσχα. Τὴν εὐθύνη βεβαίως γιὰ τὴν διαφύλαξη τῆς Παραδόσεώς μας ἔχει κάθε ὀρθόδοξος χριστιανός.

Πηγή: Ἑστία Πατερικῶν Μελετῶν

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Ἀκτὴ Θεμιστοκλέους 190, 185 39 ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ, Τηλ. +30 210 4514833, Fax +30 210 4518476
e-mail: impireos@hotmail.com

Ἐν Πειραιεῖ τῇ 15ῃ Μαρτίου 2016

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ & ΑΠΟΦΑΣΙ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΚΤΟΝΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ

Ἡ ὑπ’ ἀριθμ. 549/2016 Ἀπόφασι τοῦ Δ΄Τμήματος τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας (ΣτΕ) ἀπορρίψασα τήν σχετική αἴτησί μου πού ὑπάρχει στό Διαδίκτυο κατά τῶν Ὑπουργῶν Οἰκονομικῶν καί Ὑγείας περί τῆς ἀκυρώσεως τῆς παραλείψεως τοῦ Ὑπουργοῦ Οἰκονομικῶν ἐκδηλωθείσης μέ τήν ἄπρακτη πάροδο τριμήνου ἀπό τῆς ὑποβολῆς τῆς ὑπ’ ἀριθμ. 709/18.1.2010 σχετικῆς αἰτήσεώς μου ὅπως προκαλέσει τήν ἔκδοσι σχετικοῦ διατάγματος σύμφωνα μέ τό ἄρθρο 118 τοῦ Ἀστικοῦ Κώδικος περί διαλύσεως τοῦ Ἱδρύματος ὑπό τήν ἐπωνυμία «Τεκτονικόν Ἵδρυμα» ὡς καί τοῦ αὐτοαποκαλουμένου Ἱδρύματος «Μέγα Ἀγαθοεργό Σῶμα τῆς ἀποσχισθείσης Ἐθνικῆς Μεγάλης Στοᾶς τῆς Ἑλλάδος», ἐσφαλμένως ἑρμήνευσε καί ἐφήρμοσε τίς διατάξεις τοῦ ἄρθρου 47, παρ. 1 τοῦ Προεδρικοῦ διατάγματος 18/1989 «Κωδικοποίησι διατάξεων Νόμων διά τό Συμβούλιον τῆς Ἐπικρατείας» (ΦΕΚ Α΄8) καί τῶν ἄρθρων 3 παρ.1, 5 καί 29 παρ. 1 τοῦ Καταστατικοῦ Χάρτου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος (Ν. 590/1977, ΦΕΚ Α΄146), δεχθέν ὅτι δέν θεμελιώνω ἔννομον συμφέρον νά ζητήσω τήν ἀκύρωσι τῆς παραλείψεως τῆς Διοικήσεως νά προκαλέση τήν ἔκδοσι Προεδρικοῦ Διατάγματος περί διαλύσεως τοῦ Ἱδρύματος μέ τήν ἐπωνυμίαν «Τεκτονικόν Ἵδρυμα», τό ὁποῖο ἔχει ὡς πραγματικό σκοπό τήν προώθηση τῆς λατρείας μή γνωστῆς θρησκείας, ἐντός δέ αὐτοῦ πραγματοποιοῦνται μυήσεις στή θρησκεία αὐτή, κατά παράβασι τοῦ ἄρθρου 13 τοῦ Συντάγματος, ἄν ληφθεῖ ὑπ’ ὄψιν ὅτι, ὅπως ἔχει δεχθεῖ, μεταξύ τῶν ἄλλων, ἡ Νομολογία τοῦ ΣτΕ, τό ἔννομο συμφέρον εἶναι ἠθικόν, ὅταν ἡ βλάβη δέν συνίσταται εἰς περιουσιακήν ζημίαν, ἀλλ’ ἀφορᾶ καταστάσεις ἐχούσας ἠθικήν ἀξίαν διά τόν αἰτοῦντα (ΣτΕ 3167/1998), ὅπως εἰς τήν προκειμένην περίπτωσινκατά τήν ὁποία συμβαίνει τό ἐξωφρενικόν γεγονός πού δέν ἐξετίμησε τό ΣτΕ ὅτι στόν Πειραιᾶ τό Τεκτονικόν Ἵδρυμα λειτουργεῖ ἀντί γιά χώρους «περιθάλψεως ἐνδεῶν καί μορφώσεως ἀπόρων παίδων» (ἄρθρον 1 Προεδρικοῦ Διατάγματος 27.8.1927 ΦΕΚ τ. παρ. 2/4.1.1928 τῆς Ἱδρύσεως τοῦ Τεκτονικοῦ Ἱδρύματος) 15 Μασονικές Στοές-Ναούς λατρείας τοῦ κρυπτογραφικά ἀναφερομένου ψευδοθεοῦ Μ.Α.Τ.Σ. (Μεγάλου Ἀρχιτέκτονος τοῦ Σύμπαντος) πού ὀντοποιεῖται στό πρόσωπο τοῦ Ἑωσφόρου, ὅπως οἱ ἴδιοι οἱ Τέκτονες σέ πάμπολα κείμενά τους, τά ὁποῖα προσεκόμισα στήν διαδικασία, ἀναφέρουν.

Χαρακτηριστικώτατο παράδειγμα τό «ἀπόκρυφο» καί γιά ἐσωτερική χρῆσι τῶν Στοῶν κυκλοφορηθέν σύγγραμα τοῦ θεοσοφιστή καί Τέκτονος 33ου βαθμοῦ Κωστή Μελισσαρόπουλου, ἐκδότη ἐπί 30ετία τοῦ θεοσοφικοῦ περιοδικοῦ «ΙΛΙΣΣΟΣ» «Ἑπτά ὁμιλίαι εἰς τόν 18ον βαθμόν», ὅπου καταδεικνύει σαφέστατα τόν ἐκπεσόντα Ἑωσφόρον ὡς τόν κρυπτογραφικά ἀναφερόμενον Μ.Α.Τ.Σ.

Ἑπομένως, ἐν ὄψει τῶν προηγουμένων, ὡς Μητροπολίτης τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας καί μέλος τῆς Ἱερᾶς Συνόδου Αὐτῆς, κέκτημαι πρόδηλον ἔννομον καί ἠθικόν συμφέρον, καί φυσικά ὡς Ἕλλην πολίτης νά ζητήσω τήν διάλυσι τοῦ προαναφερομένου Ἱδρύματος πού ἔχει ἐκφύγει τῶν σκοπῶν του αὐταποδείκτως, διότι δέν ὑφίσταται στήν Ἑλληνική Ἐπικράτεια ἀπό τό 1927 ὅταν ἀνιδρύθη τό Τεκτονικό Ἵδρυμα οὔτε ἕνας «τεκτονικός» χῶρος «περιθάλψεως ἐνδεῶν καί μορφώσεως ἀπόρων παίδων». Ἑπομένως εἶναι αὐταπόδεικτο καί πασίδηλο τό γεγονός ὅτι τό Τεκτονικό Ἵδρυμα ἔχει ἐκτραπεῖ τοῦ ὁρισθέντος στήν Ἱδρυτική του πράξη κοινωφελοῦς σκοποῦ καί μόνον «ἐθελοτυφλοῦντες» ὅπως οἱ συγκεκριμένοι Δικασταί τοῦ Δ΄ Τμήματος τοῦ ΣτΕ Δ. Πετρούλιας, Α. Χριστοφορίδου, Ε. Ἀντωνόπουλος, Δ. Κυριλλόπουλος, Κ. Κουσούλης, Ε. Σκούρα, Μ. Ἀθανασοπούλου δέν τό ἀντιλαμβάνονται καί ἀπαιτοῦν μέ τήν ἀπόφασί τους τήν προσκόμιση σχετικῶν «κρισίμων» στοιχείων. Τό ἔννομο συμφέρον μου πηγάζει καί ἀπό τήν Συνταγματική μου ὑποχρέωσι ὡς Ἕλληνος πολίτου νά προασπίζομαι τήν νομιμότητα τῆς χώρας μου, ἐφ’ ὅσον ἡ τήρησι τοῦ Συντάγματος ἐπαφίεται στόν πατριωτισμό τῶν Ἑλλήνων (ἄρθρο 120 ἰσχύοντος Συντάγματος 1975).

Ἄλλωστε τό Δ΄ Τμῆμα τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας μέ τήν ὑπ’ ἀριθμ. 2980/2013 Ἀπόφασί του, δεχθέν σχετικήν παρέμβασί μου διά τήν διατήρησι τῶν θρησκευτικῶν συμβόλων στίς αἴθουσες τῶν Δικαστηρίων, ἔκρινε ὅτι μέ ἠθικόν ἔννομον συμφέρον παρενέβην εἰς τήν σχετικήν δίκην, ἐν ὄψει τοῦ ἐνδιαφέροντός μου ὡς Ἐπισκόπου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.

Στίς ἐνστάσεις κατά τῆς προσφυγῆς ἐνώπιον τοῦ ΣτΕ ἡ ἀπάντησις μου εἶναι ὅτι αὐτό πού ἐπεδίωξα εἶναι ἡ δημοσιοποίησις τοῦ σατανιστικοῦ περιεχομένου τῆς Μασονίας πού ἀποτελεῖ ἑωσφορική λατρεία καί παγανιστική ἀποκρυφιστική θρησκεία μέ κρύφια δόγματα, τήν ὁποία ἔχει πλειστάκις καταδικάσει ἡ Ἁγιωτάτη ἡμῶν Ἐκκλησία καί αὐτό ἐπετεύχθη μέ τήν παράθεσι τῶν κειμένων μου πού εὑρίσκονται σέ πολλούς διαδικτυακούς ἱστοχώρους. Δημοσιοποίησα κρίσιμα στοιχεῖα μεγαλοσχημόνων Μασόνων τοῦ Διεθνοῦς Τεκτονισμοῦ ἀπό τά ὁποῖα ἀποδεικνύεται ὁ Ἑωσφορικός καί σατανιστικός χαρακτήρ τῆς Μασονίας καί αὐτός ἦταν ὁ κύριος στόχος τῆς ἐνεργείας μου. Δέν ἤμουν ἀφελής νά ἀναμένω ἀπό τόν τ. Ὑπουργό Οἰκονομικῶν κ. Παπακωνσταντίνου ἤ τούς δικαστάς τοῦ ΣτΕ τήν κατάγνωσι αὐτοῦ τοῦ πολυκεφάλου σατανιστικοῦ τέρατος, ἀλλά ὤφειλα ὡς ποιμένας νά καταδείξω τήν πνευματική γάγραινα καί  σαπίλα καί τό πνευματικό ἔγκλημα τῆς Μασονίας μέ κάθε ἔννομο μέσο.

Ἡ Ἀπόφασι αὐτή ὁμοιάζει μέ ἐκείνη τήν γνωστή ὑπ’ ἀριθμ. 2399/2014 ἀπόφασι τῆς Ὁλομαλείας τοῦ ΣτΕ γιά τήν ἀνέγερσι τοῦ Ἰσλαμικοῦ Τεμένους πού ἔκρινε ὅτι δῆθεν δέν παραβιάζεται ἡ ἀρχή τῆς ἰσότητος τοῦ Συντάγματος ἀπό τήν προνομιακή μεταχείριση Μουσουλμάνων πολιτῶν ἀπό τήν Ἑλληνική Πολιτεία μέ μόνο κριτήριο τήν θρησκευτική τους παραδοχή.

Συμπερασματικά ἡ συγκεκριμένη ἀπόφασι τοῦ Ἀνωτάτου Ἀκυρωτικοῦ Δικαστηρίου τῆς χώρας μας, μᾶς ἀποδεικνύει τήν γνωστή ἀλήθεια τῆς Πίστεώς μας ὅτι μόνο στήν Μέλλουσα Κρίσι θά ἀποκατασταθεῖ τό δίκαιο καί ἡ ἀλήθεια καί ὅτι ἀλλοιμονό μας ἄν περιμέναμε δικαίωση ἀπό τήν ἀνθρώπινη ψευδοδικαιοσύνη πού ὁμοιάζει κατά τήν ὡραία παρομοίωση τοῦ Κ. Κούρκουλα (Πνευματικοί Ἀντίλαλοι, Ἀθήνα 1970) μέ τόν ἱστό τῆς ἀράχνης πού συλλαμβάνει μέν «μυγοῦλες καί κουνουπάκια» ἀλλά ἀδυνατεῖ νά ἐπιβληθεῖ στά μεγάλα θηρία τοῦ δάσους «τίγρη καί λέοντα» πού τόν διασχίζουν ἀναίσχυντα καί προκλητικά. Ἕως τό μελιχρό ἐκεῖνο δειλινό τῆς συντελείας τῶν αἰώνων, τά πάντα θά εἶναι συγκεχυμένα καί δυσδιάκριτα διότι ποιός θά δικάσει τούς σκοτεινούς ὑποκινητάς τῶν μυριονέκρων πολέμων, τούς ἐμπόρους τῆς ἀνθρώπινης δυστυχίας, τούς ἐμφορουμένους ἀπό ἀπύθμενο μῖσος καί τρομακτική ἐμπάθεια, τούς διαστρέφοντες τήν ἀνθρώπινη ὀντολογία, τούς θεσμοθετοῦντες τήν ἀσέλγεια καί τήν χωματοποίηση τοῦ ἀνθρωπίνου ὄντος; Μέ ἕναν λόγο ποιός θά ἀποκαταστήσει τήν Δικαιοσύνη στό βάθρο της; Μόνον ὁ Κύριος τῆς Δικαιοσύνης, ὁ ἀδέκαστος καί αἰώνιος Κριτής κάτω ἀπό τό βλέμμα τοῦ ὁποίου τά πάντα θά ἐμφανιστοῦν γυμνά καί τετραχηλισμένα.

Ἡ Ἀπόφασι αὐτή μᾶς διαβεβαιώνει ὅτι κι ἄν ἀκόμα δέν ὑπῆρχε ἡ Μέλλουσα Κρίσις θά ἔπρεπε ἐπειγόντως νά τήν ἀνακαλύψουμε!!!

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

Πηγή: Ιερά Μονή Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου

Οἱ Ἰνδοὶ εἶναι ἔξυπνος λαός, ἐνῷ ἔχουν μεταφυσικὲς ἀνησυχίες καὶ πολλὴ καρδιά, ἀσχολοῦνται μὲ τὴ δῆθεν φιλοσοφία, μὲ πλάνες καὶ μὲ μαγεῖες. Τοὺς Εὐρωπαίους τοὺς ἁλωνίζουν μὲ τὶς θεωρίες τους. Οἱ ἀρχηγοὶ τους εἶναι σὰν ταῦροι καὶ οἱ ἄλλοι ἐκεῖ στὶς Ἰνδίες πεθαίνουν ἀπὸ τὴν πεῖνα.

Ἡ Ὀρθοδοξία ἔχει τὸ θαῦμα καὶ τὴ θεία χάρη. Ὁ ἰνδουισμὸς ἔχει τὴ μαγεία καὶ τὴ φιλοσοφία. Ἀντικαθιστᾶ τὸ θαῦμα μὲ τὴ μαγεία καὶ τὴ θεία χάρη μὲ τὴ φιλοσοφία. Ὁ διάβολος δίνει στοὺς Γκουρού, στοὺς μάγους δυνάμεις, ἐπειδὴ τοῦ δίνουν δικαιώματα. Ἔτσι μποροῦν νὰ κάνουν κάτι δῆθεν θαύματα καὶ ὁ ἄλλος ποὺ τοὺς βλέπει τοὺς θαυμάζει.

Ἡ ζωὴ τῶν μάγων δὲν εἶναι καθαρή, εἶναι μπερδεμένη, ἐνῷ στὴν Ὀρθοδοξία βρίσκουν ζωὴ καθαρὴ καὶ ἀνωτερότητα. Βρίσκουν ἀνθρώπους ποὺ ἔχουν ἁγιότητα καὶ κάνουν ἀληθινὰ θαύματα. Ἡ ὀρθόδοξη ἐγκράτεια καὶ γενικὰ ἡ πνευματικὴ ἄσκηση ἀποβλέπει πάντα σὲ ἀνώτερο πνευματικὸ σκοπό, στὸν ἁγιασμὸ τῆς ψυχῆς.

Ἡ σατανικὴ κοσμικὴ ἄσκηση τῶν ἰνδουιστῶν γίνεται γιὰ νὰ κάνουν εὐλύγιστο κορμό, νὰ γυρίζουν χέρια καὶ πόδια σὰν τὸν χάρτινο Καραγκιόζη, νὰ τοὺς καμαρώνουν μερικοὶ ἀνόητοι ἄνθρωποι καὶ νὰ τοὺς κοροϊδεύουν οἱ γελοῖοι δαίμονες.

Στὴν Ὀρθοδοξία ἡ καλωσύνη εἶναι τὸ ξεχείλισμα τῆς ἀγάπης τοῦ ἀνθρώπου πρὸς τὸν Θεὸ καὶ πρὸς τὸν πλησίον.
Ἂν κάποιος κινδυνεύη νὰ πνιγῆ στὴν θάλασσα καὶ ζητᾶ βοήθεια, ὁ ἰνδουιστὴς θὰ μείνη ἀδιάφορος, δὲν θὰ κουνηθῆ ἀπὸ τὴν θέση του, γιὰ νὰ μὴν στερηθῆ τὴν ἡδονὴ ποὺ νοιώθει. Ἐνῷ, ἂν βρισκόταν ἐκεῖ ἕνας ὀρθόδοξος μοναχὸς καὶ ἔλεγε τὴν εὐχή, θὰ ἄφηνε τὸ κομποσχοίνι καὶ θὰ ἔπεφτε στὴν θάλασσα γιὰ νὰ τὸν σώση.

Ὁ σημερινὸς παράξενος ἄνθρωπος στὰ παράξενα ἀναπαύεται, ὄχι στὰ σωστά. Τὴν Ἰνδία, ποὺ εἶναι στὴν ἄλλη ἄκρη τῆς γῆς, τὴν ξέρουν ἀπὸ τὴν μα γεία της καὶ πηγαίνουν. Τὸ Ἅγιον Ὅρος ποὺ εἶναι στὴν πατρίδα τους, πολὺ κοντά τους, μὲ τὴν ἀληθινὴ μυστικὴ ἐν Χριστῷ ζωή, τὸ ἀγνοοῦν.

Πηγή: Ενωμένη Ρωμηοσύνη, Αβέρωφ

Βασικός τρόπος ἔκφρασης καί παρουσίας τοῦ ἄκρως ἀντιχριστιανικοῦ φαινομένου τῆς “Νέας Ἐποχῆς” στό χῶρο τῆς ὑγείας ἀποτελοῦν οἱ λεγόμενες Ἀνορθόδοξες ἤ ἐνεργειακές “θεραπεῖες”, οἱ ὁποῖες στεροῦνται
ἐπιστημονικοῦ χαρακτήρα. Μεταξύ αὐτῶν τῶν ἀνορθόδοξων “θεραπειῶν” συγκαταλέγεται καί τό «Ρέϊκι»1.

1.Τί εἶ ναι τό Ρέϊκι

α)Σύμφωνα μέ ἔντυπo τοῦ χώρου: «Τό Ρέϊκι εἶναι μία καθαρή θεραπευτική ἐνέργεια καί δέν ἔχει καμ- μία σχέση μέ ὁποια δήποτε θρησκεία ἤ κοσμοθεωρία, οὔτε ἀνταγωνίζεται ἄλλης μορφῆς θεραπευτικές ἀγωγές. Τό Ρέϊκι ἀποκαθιστᾶ τήν ἐπαφή μας μέ τήν ξεχασμένη ἀπό καιρό, ἀλλά πανίσχυρη ζωτική ἐνέργεια». Εὐσταθεῖ ὁ ἰσχυρισμός, ὅτι τό Ρέϊκι δέν ἔχει καμμία σχέση μέ ὁποιαδήποτε θρησκεία; Ἀναμφιβόλως ὄχι. Δέν ἐπιβεβαιώνεται.

Πῶς προῆλθε τό σύστημα Ρέϊκι Mikao Usui, σκαπανέας τοῦ ὁποίου ὑπῆρξε ἀργότερα γιά τήν περαιτέρω διάδοσή του στίς Η.Π.Α καί ἀπό ἐκεῖ στήν Εὐρώπη ἡ Hawayo Takata (1900-1980), ἀφοῦ διαδέχθηκε τήν Chujiro Hayashi; Σύμφωνα μέ τούς ἐκπροσώπους τοῦ χώρου, καί ἐφόσον δέ θεωρήσουμε μῦθο τά περί τοῦ ἱδρυτῆ τοῦ συστήματος, ὅπως ὑποστηρίζουν πολλοί εἰδικοί, προέκυψε μέσα ἀπό μία διαδικασία ἐσωτερικῆς ἀναζήτησης τοῦ Ἰάπωνα ἐμ πνευστῆ του Mikao Usui (1862-1926).

Τί περιελάμβανε αὐτή ἡ διαδικασία; Περιελάμβανε διαλογισμό, νηστεία, προσευχή, με λέτη ἱερῶν θρησκευτικῶν βιβλίων ἀπωανατολιτικῆς θρησκευτικότητας σέ βουδιστικό μοναστήρι στήν Ἰαπωνία καί ἀπόσυρση στό Κουριγιάμα, πού θεωρεῖται ἱερό βουνό στήν Ἰαπωνία.
 Καί τελικά μία ἀποκαλυπτική ἐμπειρία-ὅραμα πού εἶχε, πάντα κατά τούς ἰσχυρισμούς τους, ὡς ἀποτέλεσμα νά τοῦ ἀποκαλυ φθοῦν ὁρισμένα σανσκριτικά ἱερά σύμβολα. Τί διαπιστώνουμε ἐνπροκειμένῳ; Ὅτι ὅλη ἡ διαδικασία ἐσωτερικῆς ἀναζήτησης τοῦ ἱδρυτῆ τοῦ Ρέϊκι Mikao Usui ἔχει ἔκδηλο τό θρησκευτικό στοιχεῖο2.

β) Ὑπάρχει καί μία ἄλλη παρουσίαση πιό ἀποκαλυπτική γιά τό χαρακτήρα τοῦ Ρέϊκι, γιά τήν παρου- σία τοῦ νεοεποχίτικου καί ἀποκρυφιστικοῦ στοιχείου. Διαβάζουμε σέ ἔντυπο τοῦ χώρου: «Τό Ρέϊκι ἔ χει σκοπό νά περιβάλλει μέ τήν θεϊκή του οὐσία τά μπλοκαρισμένα μας ἐνεργειακά κέντρα καί νά μᾶς ἀφυπνίσει σταδιακά, ὥστε νά διευρύνουμε τή συνειδητότητά μας, πέρα ἀπό ὅ,τι ἐμεῖς θεωροῦμε φυ- σιολογικό. (…) νά ἐμπιστευόμαστε τήν ἐσωτερική μας καθοδήγηση, αὐτήν τήν ἐσωτερική μας φωνή, πού δέν προέρχεται ἀπό τήν προσωπικότητα, ἀλλά ἀπό τόν Ἀνώτερο ἑαυτό μας καί μᾶς ὁδηγεῖ στήν
ἐπίγνωση τοῦ ποιοί ἀκριβῶς εἴμαστε» (σ.Σ. οἱ ὑπογραμμίσεις δικές μας). Τί βλέπουμε σʼ αὐτό τό
ἀπόσπασμα; Διαπιστώνουμε ξεκάθαρα μία κλασική νεοεποχίτικη ὁρολογία καί θέσεις πού βρίσκου- με στόν εὐρύτερο ἀποκρυφιστικό χῶρο.

2. Οἱ βαθμοί καί οἱ μυήσεις τοῦ Ρέϊκι

Τό Ρέϊκι ὡς σύστημα ἔχει τρεῖς βαθμούς μύησης (κα τʼ ἄλλους 4) μέ ἀντίστοιχες μυήσεις καί τή χορήγηση συμβόλων. Τί προϋποθέτουν ὅμως καί ποῦ ἀποβλέπουν οἱ βαθμοί καί οἱ μυήσεις; Μᾶς πλη- ροφορεῖ σχετικά ἔντυπο τοῦ χώρου: Ἡ ἐνέργεια Ρέϊκι διοχετεύεται ἀπό τό Σύμπαν καί περνάει μέσα ἀπό τόν διοχετευτή, πού λειτουργεῖ σάν κανάλι.

Γιά νά γίνει κανείς ”κανάλι” τῆς ἐνέργειας Ρέϊκι πρέ- πει νά ἔχει πάρει τίς ἀντίστοιχες μυήσεις ἀπό κάποιον μυημένο, πού συνηθίζεται νά λέγεται “Ρέϊκι Μαστερ” ἤ “δάσκαλος Ρέϊκι”». Καί οἱ μυήσεις; Ἀφοῦ ἐπισημάνουμε ὅτι, ἰδίως στό δεύτερο καί περισ- σότερο στόν τρίτο βαθμό, κοστίζουν καί ἀρκετά χρήματα, θεωροῦνται σύμφωνα μέ τήν τυπικῶς νεοεποχίτικη καί ἀποκρυφιστική ὁρολογία τοῦ χώρου «ἐνεργειακοί συντονισμοί», μέσῳ τοῦ δάσκαλου, γιά νά μεταφερθεῖ ἡ συμπαντική ἐνέργεια στόν μυούμενο3.

Γιά τόν χαρακτήρα τῶν μυήσεων διαβάζουμε πάλι σέ ἔντυπο τοῦ χώρου τά ἑξῆς ἀποκαλυπτικά: «Οἱ μυήσεις στό Ρέϊκι εἶναι μυστικές. (…) Τά σύμβολα πού χρησιμοποιοῦνται στίς μυήσεις εἶναι μυστικά καί μόνο μυημένοι σέ αὐτά μποροῦν νά τά χρησιμοποιήσουν κατάλληλα. Ἀκόμα, σύμβολα πού ἀλ - λάχτηκαν καί πού δέν μεσολάβησε σωστή μύηση σέ αὐτά, ὁδηγοῦν σέ ἐνεργειακούς χώρους ἄ - γνωστους, πού κανείς δέν ξέρει τίς συνέπειες. (…) Ἡ χρήση τῶν συμβόλων τοῦ Mikao Usui εἶναι ἀπαραίτητη γιά τήν πρόσβαση στήν παγκόσμια ἐνέργεια, πού ὀνομά ζουμε Reiki».  

Τί εἶναι αὐτά τά σύμβολα;

Ἕνα εἶδος μάντρας, δηλαδή, μαγικῶν στοιχείων4. Στή συνάφεια αὐτή ὁ Ηansjörg Hemminger, ἕνας
γερμανός εἰδικός ἐρευνητής τοῦ χώρου τῶν Σεκτῶν καί τῶν Κοσμοθεωριῶν τῆς Εὐαγγελικῆς Ἐκκλησίας τῆς Γερμανίας καί μέλος τῆς εἰδικῆς ἐπιτροπῆς τοῦ γερμανικοῦ κοινοβουλίου γιά τῆς Σέ- κτες, ὁμιλεῖ σαφῶς γιά ἕνα εἶδος μαγικῆς χρήσης τῶν συμβόλων ἀπό τούς ἐμπλεκόμενους στή διαδικασία μύησης τοῦ Ρέικι5.

Καί ἡ προέλευση τῶν συμβόλων; Σύμφωνα μέ ἕνα ξένο δάσκαλο τοῦ Ρέϊκι καί συγγραφέα εἰδικοῦ
ἐγχειριδίου γιʼ αὐτό: «Ἡ προέλευση τῶν Συμβόλων τοῦ Δεύτερου Βαθμοῦ τοῦ Ρέϊκι παραμένει ἀνεξι- χνίαστη, μιά καί ἐμφανίζονται καί στόν ἀρχαῖο σιντοϊσμό,(…) καί στόν ἀρχαῖο βουδισμό». Καί στό ἐ - ρώτημα γιατί τόση μυστικότητα γύρω ἀπό τό Ρέϊκι, ὁ ἴδιος ὁ δάσκαλος ἀπαντᾶ: «δέν εἶναι κάτι πού μπορεῖ νά συζητηθεῖ ἀνοιχτά μέ ἀνθρώπους πού δέν εἶναι μυη μένοι».

3. Περίεργα φαινόμενα στά πλαίσια τῆς μύησης

Δέν ἀπουσιάζουν οὔτε αὐτά. Οἱ ὀπαδοί τοῦ Ρέϊκι τά ὀνομάζουν ἐ νεργειακά φαινόμενα. Ποιά εἶναι αὐτά; Μᾶς πληροφορεῖ εἰδικό ἐγχειρίδιο τοῦ Ρέϊκι, μέ τήν προτροπή στούς μυούμενους νά μή δώσουν περαιτέρω σημασία σʼ αὐτά, γιατί εἶναι ἁπλῶς παρενέργειες: «Μετά τή μύηση, μπορεῖ τά χέρια μας, ἡ σπονδυλική στήλη ἤ τά ἄκρα μας νʼ ἀρχίσουν νά ζεσταίνονται ἤ νά καῖνε. Μπορεῖ νʼ ἀρχίσουμε νά νιώθουμε πράγματα, πού ποτέ δέν εἴχαμε νιώσει πρίν. Μερικοί μπορεῖ νʼ ἀρχίσουν νά διακρίνουν αὖρες, νά ἀκοῦνε και νούργιους ἤχους ἤ μυρίζουν νέες ὀσμές». Ἐμεῖς θά ἀναρωτηθοῦμε ὅλα αὐτά εἶναι μόνο παρενέργειε ς ἤ καί κάτι ἄλλο;

4. Τά Πνεύματα θεραπείας τοῦ Ρέϊκι

 Σέ ἑλληνικά ἔντυπα τοῦ χώρου δέν γίνεται, τουλάχιστον δημοσίως, λόγος γιʼ αὐτή τήν παράμετρο, πλήν ὅμως εἶναι καί αὐτή ὑπαρκτή καί ἐξόχως ἀπο καλυπτική γιά τό τί ὑπάρχει πίσω ἀπό τό Ρέϊκι.
Θά παραθέσουμε μία δημοσιευμένη μαρτυρία κάποιας κυρίας, πού κατέφυγε σέ θεραπεία Ρέϊκι καί συνέχισε νά ἀσχολεῖται μέ αὐτό. Προϊόν τος τοῦ χρόνου αἰ σθανόταν μία παράξενη παρενέργεια. Κάποιος μιλοῦσε ἀπό μέσα της. Μία φωνή πού δέν μποροῦ σε νά τήν ἐλέγχει. Ὅταν τηλεφώνησε μέ ἀ- γωνία στόν θεραπευτή Ρέϊκι, αὐτός τῆς ἀπάντησε: «Αὐτό εἶναι θαυμάσιο Jill. Ἔχετε ἐπιλεγεῖ ἀπό τά πνεύματα θεραπείας τοῦ Ρέϊκι. Θά εἶναι οἱ σύντροφοί σας γιά πάντα τώρα»6.

Τά δικά μας σχόλια ἐν προκειμένῳ περιττεύουν. Εἶναι εὔκολο νά ἀντιληφθεῖ κάποιος περί τίνος πρόκειται. Ἁπλῶς νά ὑπενθυμίσουμε ὅτι καί αὐτό τό περιστατικό ἐπιβεβαιώνει τό χαρακτηρισμό τοῦ Ρέϊκι, ἀπό τόν εἰδικό γερμανό ἐρευνητή γιά θέματα αἱρέσεων καί παραθρησκείας Reinhart Hummel (1930-2007), ὡς μορφή «“θεραπευτικῆς “ μαγείαςἀπό τήν Ἰαπωνία»7 .

5. Συνδυασμός τοῦ Ρέϊκι καί μέ ἄλλες ἀποκρυφιστικές πρακτικές

Δάσκαλοι καί ὀπαδοί τοῦ παραδοσιακοῦ Ρέϊκι, προϊόντος τοῦ χρόνου, δέν ἀρκέστηκαν μόνο στήν πα- ραδοσιακή του μορφή. Προχώρησαν στό συνδυασμό τοῦ Ρέϊκι καί μέ ἄλλες ἀποκρυφιστικές πρακτι- κές.Ἔτσι, βλέπουμε σέ νεοποχίτικα ἔντυπα καί διαδικτυακούς τόπους νά διαφημίζονται: Ἀγγελικό Ρέϊκι, Κρυσταλλικό Ρέϊκι, Λαιτάριαν Ρέϊκι, Καρούνα Ρέϊκι, Σαμπάλλα Ρέϊκι κ.ἄ.

6. Μία εὔλογη ἀπορία.

Ἐάν τό Ρέϊκι ἦταν ἄχρωμο θρησκευτικά, ὅπως ἰσχυρίζονται κάποιοι, καί εἶχε ὅλα αὐτά τά τόσο ἑλκυστικά και εὐεργετικά ἀποτελέσματα, τά ὁποῖα συνοδεύουν τήν προβολή του, τότε πῶς δικαιολογεῖται τό γεγονός ὅτι εἰδικά λεξικά, πού ἀναφέρονται στόν ἀποκρυφιστικό χῶρο, περιέχουν, σύν τοῖς ἄλλοις, καί τό λῆμμα Ρέικι8;

Εἶναι γνωστό ὅτι σέ τέτοια ἔργα καταγράφονται κινήσεις, ὁμάδες, πρακτικές, θεωρίες, ἀρχές, γεγονότα, τά ὁποῖα ἔχουν ἄμεση ἤ ἔμμεση σχέση μέ τόν συγκεκριμμένο χῶρο. Εἶναι προφανές, λοιπόν, ὅτι κάποια σχέση ὑπάρχει μεταξύ τῆς ἐν λόγῳ ἀνορθόδοξης νεοεποχίτικης “θεραπείας” καί τοῦ εὐρύτερου ἀποκρυφιστικοῦ χώρου.

7. Μία τελική ἐπισήμανση

Τό Ρέϊκι, ὅσο καί ἄν προβάλλεται μέ ἕνα ἑλκυστικό λεξιλόγιο ὡς «ἐνεργειακή θεραπεία» οὐδέτερη ἤ ἄχρωμη θρησκευτικῶς στήν πραγματικότητα ἀποτελεῖ μία νεοεποχίτικη σύνθεση μέ συγκρητιστικά θρησκευτικά στοιχεῖα, ἀποκρυφιστικές πρακτικές μέ ἕνα μονιστικό προσανατολισμό. Εἶναι αὐ τονόητο ὅτι ὁ χριστιανός δέν μπορεῖ νά ἔχει καμμία σχέση μέ τό Ρέϊκι.
Ἡ ὁποιαδήποτε ἐμπλοκή μέ τό Ρέϊκι ἐνέχει τεράστιους πνευματικούς κινδύνους, ἐνῶ ἡ τυχόν χρήση καί ἐπίκληση μυστικῶν συμβόλων-μάντρας, στά πλαίσια τῶν μυήσεων καί τῶν διαφόρων συντονι - σμῶν, προερχόμενα ἀπό ὁποιοδήποτε ἐξωχριστιανικό μεταπτωτικό θρησκευτικό χῶρο, συνιστᾶ οὐσιαστικά ἐκ μέρους τοῦ χριστιανοῦ καί χωρίς, ἴσως, νά τό ἔχει συνειδητοποιήσει ἀποδοχή καί ἐπιστροφή στά ὅσα ἀποτάχθηκε κατά τήν ἱερή στιγμή τοῦ ἁγίου βαπτίσματός του.

Σημειώσεις:

1 . Βλ. Μ.York, Historical Dictionary of New Age Movements, 2004, σσ. 154- 155.
2. Τά θρησκευτικά στοιχεῖα, τά ὁποῖα περιέχει ἀπό διαφορετικές θρησκευτικές παραδόσεις τῆς Ἄπω Ἀνατολῆς στό ὑπόβαθρό του τό Ρέϊ- κιΒλ.R. Hempelmann u.a (Hrsg), Panorama der neuen Religiösität, 2001, σσ.384- 385.
3. Γιά τήν ἀποκρυφιστική κατανόηση τοῦ ὅ ρου ἐνέργεια καί στήν περίπτωση τοῦ Ρέϊκι βλ. Cl. Knepper, Energie (Esoterik), στό Materialdienst EZW9 (2012), σσ. 351-355.
4. Πρβλ. Reiki, στο R. Hauth(Hrsg), Kompaktlexikon Religionen,1998, σσ. 290- 291.
5. Βλ.H. Hemminger, Geister, Hexen, Halloween.Esoterik und Okkultismus im Alltag.Ein Ratgeber für Eltern, 2004, σ. 134.
6. Βλ. Ρέϊκι, στό Περ. Ὁ Ἐρευνη τής τῆς Ἀλήθειας, τ. 25, Ἰαν- Φεβρ. 2004, σ.16.
7. Βλ. R. Hummel, Reiki- Heilungs magie aus Japan, στό Materialdienst EZW 549 (1991), 163- 164) 8.Βλ. π.χ .R. Biewald, Kleines Lexikon des Okkultismus, 2005, σ.150. L. Gassman- M. Kotsch(Hrsg), Kleines Esoterik Handbuch, 2007, σσ.223 -226.

Πηγή: Ὀρθόδοξος Τύπος άρ τεύχ. 1943, 28 Σεπτεμβρίου 2012, Αναβάσεις, Ιερά Μονή Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου

Ο φορέας ονομάζεται Overmind (Υπέρ-Νους) και προσφέρει, κατά τα λεγόμενα του ιδρυτή του: «Ψυχική, Νοητική & Σωματική Αυτοπραγμάτωση». Στη σχετική ιστοσελίδα¹⁷ δηλώνεται ότι: «Η Overmind είναι η εταιρεία μέσω της οποίας διοχετεύεται η ενέργεια του Δασκάλου Δαυίδ². Μέσω αυτής θα διοργανώνονται σεμινάρια, με σκοπό οι άνθρωποι να έρχονται πιο κοντά στην ψυχή τους. Μέσω της ενέργειας του Δασκάλου Δαυίδ θα δονείται μέσα τους το Φως, η Αλήθεια και θα εμφανίζεται ο δρόμος που πρέπει να περπατήσουν για να τιμήσουν την ψυχή τους».

Ακόμη, ότι: «Η Overmind θα διοργανώνει σεμινάρια σε τέσσερις ηπείρους της Γης ψάχνοντας να βρει χαμένες ψυχές που επιθυμούν να επιστρέψουν στα σώματα των ανθρώπων».

Στην ίδια ιστοσελίδα διαβάζουμε σχετικά με τον ιδρυτή τα ακόλουθα: «Το όνομά μου ήταν Αριστείδης. Το επώνυμό μου Μπαντέλης. Γεννήθηκα στις 3/10/1964. Άθροισμα χρονολογίας: 6 (έξι). Το νούμερο της Αγάπης. Το νούμερο του Κυρίου. Από μικρός είχα Θεϊκή Προστασία…¹⁹

Μεγάλωσα σε ένα περιβάλλον που για πολλά χρόνια προσπαθούσε να επιβιώσει παλεύοντας με τη Φτώχεια, την Απαξίωση, και την Ενοχή στη Χαρά. Ο πατέρας μου ήταν μια ανώτερη ψυχή με πάρα πολύ Σοφία, που όμως ποτέ δεν αναγνώρισε, και η μητέρα μου ήταν μια ψυχή με Δύναμη που την χρησιμοποίησε για να αντέχει ενώ εγώ έφερα την Αγάπη… Από παιδί, χωρίς να έχω τα κατάλληλα ερεθίσματα, περίμενα να κοιμηθούν όλοι στο σπίτι, για να προσεύχομαι στο Δάσκαλό μου και Κύριό μου Ιησού Χριστό…

Η πρώτη μου σημαντική στιγμή μαζί Του, ήταν στην εφηβεία μου όταν με άκουσε και μου έκανε ως Δώρο να συμβεί ένα γεγονός για να μπορέσω να περάσω στο Πανεπιστήμιο και να σπουδάσω Μαθηματικά. Ήταν τόσο συγκλονιστικό το βίωμα της Βοήθειας που μου έδωσε που αρνήθηκα να το τιμήσω - όπως και τότε που ήμουν δίπλα Του.

Σπουδάζοντας στο Μαθηματικό τμήμα του Πανεπιστημίου της Πάτρας -ένα στάδιο απαραίτητο για να μπορέσω να δομήσω έναν διαυγή και δυνατό Νου με μαθηματική δομή και σκέψη- εμφανίστηκε για δεύτερη φορά μπροστά μου δίνοντάς μου ένα Δώρο που του είχα ζητήσει το βράδυ στην Προσευχή μου.

Για δεύτερη φορά αρνήθηκα να τιμήσω το βίωμα και προτίμησα να ζήσω στην Ψευδαίσθηση της Ύλης που γνώριζα. Επέλεξα να απομακρυνθώ από κοντά Του κυνηγώντας όνειρα και προσδοκίες του Νου μου χρησιμοποιώντας τη Σοφία και την Δύναμη, παραλείποντας όμως την Αγάπη…

Ένα παιδί όσο κι αν αρνείται τον Πατέρα του, ο πραγματικός Πατέρας ποτέ δεν αρνείται τον Υιό Του. Έτσι, το 1995, με πλησίασε και πάλι, και μάλιστα αυτή τη φορά όχι μόνο με την Αίσθηση αλλά μου μίλησε, λέγοντάς μου ότι έπρεπε να αφήσω οτιδήποτε είχα φτιάξει εκείνη την εποχή. Τον άκουσα, και μετά από αυτό, εμφανίστηκε στη ζωή μου στις 3/3/1995 (3/3 ένα εξάρι, 1995 δεύτερο εξάρι) η σύζυγός μου Χριστίνα. Το όνομα δεν είναι τυχαίο. Παντρεύτηκα την Αγάπη, έχοντας Σοφία και Δύναμη. Όμως και πάλι αρνήθηκα το Δώρο… Τρίτη Άρνηση, Τρίτη Προδοσία. Ενδιάμεσα, άρχισα να ασχολούμαι επαγγελματικά με την Ψυχολογία.

Σπούδαζα σε διάφορα σχολεία, μάθαινα τεχνικές, παρακολουθούσα σεμινάρια, μπήκα στη διαδικασία της Ψυχανάλυσης, πήρα το δεύτερο πτυχίο μου στην Ψυχολογία. Και όλα αυτά τα έκανα με έναν κρυφό, ασυνείδητο σκοπό: για να βρω μια λογική εξήγηση για να αρνηθώ αυτό που μου συνέβαινε -και όχι για να το αποδεχθώ.

Ο Θεός όμως με χρειαζόταν, κι έτσι άρχισε να αφαιρεί από τη ζωή μου κάθε Ψευδαίσθηση. Με έβαλε στη ‟Μαύρη Νύχτα της Ψυχής” μου… Σ’ αυτήν πορεία γνώρισα ανθρώπους που μου έδιναν πληροφορίες που τότε δεν μπορούσα να νιώσω, αλλά αργότερα αποδείχθηκαν αληθινές.

Μετά από δέκα πέντε τουλάχιστον χρόνια αναζήτησης, αμφιβολιών, και αντιστάσεων, ψάχνοντας να βρω απάντηση στη Γη για όλα αυτά που μου συνέβαιναν – κουράστηκα… Και όπως όταν ήμουν παιδί και παραδινόμουν, ξαναπροσευχήθηκα για πρώτη φορά σαν παιδί: ‟Κύριέ μου, κουράστηκα να είμαι μακριά Σου. Κουράστηκα να κολυμπάω ενάντια στο ρεύμα. Αποκάλυψέ μου Ποιος Είμαι και θα υπηρετήσω”.

Οι προσευχές μου εισακούστηκαν (όπως πάντα άλλωστε) και την επόμενη εβδομάδα με τρόπο που μόνο ο Θεός θα μπορούσε να οργανώσει, βρέθηκα στα Ιεροσόλυμα… Φτάνοντας στο σημείο που σταυρώθηκε ο Κύριος, γονάτισα και έκλαψα για τρεις ημέρες. Εκεί έγινε η Αποκάλυψη… ‟Πέτρο, μην κλαις, Εγώ σε έχω συγχωρήσει. Καιρός να συγχωρήσεις κι εσύ τον Εαυτό σου και να δεχθείς τα Δώρα σου”. Τρομαγμένος από την Αποκάλυψη, όταν επέστρεψα επισκέφθηκα την ψυχαναλύτριά μου … λέγοντάς της τη μισή Αλήθεια, ότι ‟έκλαιγα τρεις ημέρες”. Εκείνη επειδή με αγαπούσε, προσπάθησε να μου δώσει μια λογική εξήγηση, όπως σε άλλη περίπτωση θα έκανα κι εγώ στη θέση της.

Μου είπε: ‟Άρη, το μέρος είναι φορτισμένο, κι εσύ αισθάνεσαι την Ενέργεια”. Ποτέ δεν της είπα την υπόλοιπη Αλήθεια: για τον Πέτρο… Μετά από μερικούς μήνες, όταν το άφησα να διαφανεί, εκείνη πολύ σωστά (από το δικό της επίπεδο) μου είπε: ‟Άρη, είσαι οριακός – πρόσεχε”. Ο καθένας όμως φτάνει μέχρι τα όριά του – αυτά που μπορεί να δει…. Πλέον ήμουν μόνος  μου – χωρίς γήινες βοήθειες. Μόνο την Βοήθεια του Ουρανού…

Ήταν οι στιγμές που θα έπρεπε να αποχαιρετήσω τον Άρη, και να υποδεχθώ τον Δάσκαλο που πάντοτε έφερα μέσα μου… Έτσι, αποφάσισα πως έπρεπε να μιλάω σε κοινό, δημόσια… Τόλμησα να σπάσω τους τέσσερις τοίχους ενός κλειστού γραφείου, και να διαδώσω γνώσεις ξεκινώντας από τις βασικές αρχές της Ψυχολογίας, και φτάνοντας έως και τον Κόσμο των Ενεργειών.

Για πρώτη φορά εμπιστεύτηκα τον Κύριο μέσα μου, και τίμησα τη Διαδρομή που μου έδειχνε. Φοβόμουν, γιατί διακινδύνευα πολλά περισσότερα από όσα μπορεί κάποιος να φανταστεί. Έπρεπε να σταυρώσω τον Άρη-μαθηματικό, τον Άρη-Ψυχολόγο, τον Άρη-Άνθρωπο, για να γεννηθεί ο Δάσκαλος, για να αναδυθεί ο Δαυίδ, για να τιμήσω τον Θεό…

Όταν προχωράς όμως, ο Θεός δεν σε αφήνει, και μετά από μερικά χρόνια Διδασκαλίας έφερε στη ζωή μου μια Δεύτερη Χριστίνα, που κατάλαβε τη Θέση μου, που με αναγνώρισε, και μου επιβεβαίωσε αυτά που ήδη ήξερα. Έπρεπε όμως να περιμένω να κάνει τη δική της διαδρομή, να εμπιστευθεί, να παραδοθεί, και να ακολουθήσει. Έπρεπε να ετοιμαστεί για να δεχθεί την Ενέργεια της Μητέρας Χριστίνας, να την μοιράσει στους ανθρώπους, και να καθαρίσει το «κανάλι» της ώστε να μπορεί ο Κύριος  να εκφράζεται μέσα από αυτήν⁴.

Μετά από αυτήν την περίοδο, το καλοκαίρι του 2013, μου δόθηκε από τον Ουρανό το όνομα Δαυίδ με μία Αποστολή: Να δονώ στους ανθρώπους την Αλήθεια, και να γειώνω στα σώματά τους την Ψυχή τους…

Ήρθα για να συμπληρώσω το Έργο του Κυρίου.

Να γειώσω στη Γη το Αστέρι που καθοδηγούσε τον Κύριο: το Πεντάκτινο Αστέρι… Είναι ο Συμβολισμός ενός ανθρώπου με ανοιχτά τα χέρια και τα πόδια του. Ενός ανθρώπου «ανοιχτού» και έτοιμου να λάβει… Να δεχθεί το Φως μέσα του. Να τιμήσει την Αλήθεια του. Να περπατήσει το Δρόμο του.

Η Νέα Εποχή θα έχει τη Σφραγίδα του Δαυίδ: το Πεντάκτινο Αστέρι..

Θεός – Κύριος Ιησούς Χριστός – Δαυίδ – Μητέρα Χριστίνα – Άγιο Πνεύμα. Δαυίδ, ο Εκλεκτός».

Μετά την αποκαλυπτικότατη αυτή ομολογία του ιδρυτού του Overmind, γίνεται για μια ακόμη φορά σαφές, το πόσο μπορεί να πλανηθεί ο άνθρωπος -με την προϋπόθεση βεβαίως ότι η παραπάνω ομολογία είναι ειλικρινής- απολυτοποιώντας τις προσωπικές του εμπειρίες ευρισκόμενος μακράν της αγιαστικής χάριτος της Εκκλησίας, εμπιστευόμενος εγωιστικά τον εαυτό του και αγνοώντας ότι το πονηρό πνεύμα ευκολότατα μετασχηματίζεται σε «άγγελο φωτός», μόλις του δοθεί από τον άνθρωπο η παραμικρή ευκαιρία…

Με κέντρο αναφοράς τον ιδρυτή, ένας αριθμός οπαδών και «συνεργατών» δραστηριοποιείται έντονα στο διαδίκτυο ανεβάζοντας σωρηδόν video με διδασκαλίες και δραστηριότητες του «Δαβίδ» σε τόπους κοινωνικής δικτύωσης. Facebook και Youtube βρίθουν από σχετικό υλικό.

Το Overmind απευθύνεται κυρίως σε αστούς ευκατάστατους, συνήθως γυναίκες μέσης ηλικίας, κάποιες από τις οποίες -τις πιο πειθήνιες, ευάλωτες και ευδίδακτες- χρησιμοποιεί στη συνέχεια για τη διεύρυνση των δραστηριοτήτων του, δημιουργώντας «κέντρα διδασκαλίας» σε άλλες πόλεις, αλλάζοντάς τους συγχρόνως τα βαπτιστικά τους ονόματα· η Ελένη γίνεται Ελεονόρα, η Δήμητρα (Μιμίκα) γίνεται Ιωσηφίνα κ.ά.

Η οργάνωση δεν αρνείται όμως και την ένταξη νέων παιδιών, από το άλλοτες ιδιόκτητο φροντιστήριο μέσης εκπαίδευσης «Ένεκα Παιδείας»⁵, στη Γλυφάδα, στον άνω όροφο του οποίου διατηρούνται χώροι για τις σχετικές δραστηριότητες. Μάλιστα, αναγγέλθηκε η λειτουργία «Σχολής Εφήβων», το εκπαιδευτικό έτος 2011-2012, απευθυνόμενη σε παιδιά Β’ και Γ’ Λυκείου με την δήλωση: «Σε αυτές τις ομάδες η προσπάθειά μας είναι να χαλαρώσουμε τον νου των παιδιών να απαντήσουμε σε θεμελιώδη ερωτήματα που τους απασχολούν, να δυναμώσουμε το συναισθηματικό τους σώμα και να επιτρέψουμε στο άγχος και το stress να εκδηλωθεί δημιουργικά».

Σήμερα, η οργάνωση δραστηριοποιείται πέραν από τα «Σεμινάρια Αυτοπραγμάτωσης»⁶, σε «Προσωπικές Συνεδρίες», αλλά και σε «Σεμινάρια πνευματικής εκπαίδευσης στον τομέα της επιχειρηματικότητας» δηλώνοντας μάλιστα ότι: «Στη Νέα Εποχή, οι Επιχειρήσεις δεν θα έχουν σκοπό το κέρδος αλλά την Προσφορά Προϊόντων και Υπηρεσιών που θα διευκολύνουν τις Ψυχές να έχουν όσα χρειάζονται για να περπατούν στο Δρόμο τους…».

Είναι τραγικό το πώς, τον 21ο αιώνα, ο αποκρυφισμός ενδυόμενος το σύγχρονο ένδυμα της «ψυχοθεραπείας», καταφέρνει να διεισδύει σε όλους τους τομείς της ζωής του ανθρώπου συνεπικουρούμενος από μια ανεπίγνωστη, άθεη ιντελιγκέντσια.

_____________

1. http://overmind.gr/category/%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE% BF%CE%B9-%CE%B5%CE%B9% CE%BC% CE%B1%CF%83%CF%84% CE%B5-%CF%84%CE%B9-% CE%B5%CF%83%CF%84% CE%B9-% CE%B4% CE%B1%CF%85% CE%B9% CE%B4

2. Οι υπογραμμίσεις δικές μας. Το κείμενο αναδημοσιεύεται ως έχει στη συγκεκριμένη ιστοσελίδα και δεν στοχεύει στην προσβολή προσώπων, την τιμή και την υπόληψη των οποίων σεβόμεθα.

3. Στον ίδιο.

4. Στον ίδιο.

5. http://enekapaideias.gr/main_gr.html

6. http://overmind.gr/category/τομεισ-δραστηριοτητασ

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΔΙΑΛΟΓΟΣ
Ενημερωτικό Περιοδικό του ΔΙΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΩΝ
ΓΟΝΕΩΝ

Πηγή: Ιερά Μονή Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου

Γεννηθήκαμε σέ μιά ἐποχή ἀναμετρήσεων. Μιά ἐποχή πού μοιάζει βέβαια μέ ἄλλες, ὅμως ἔχει τήν δική της ξεχωριστή σφραγίδα, ἀφοῦ ἡ ἱστορία δέν ἐπαναλαμβάνεται. Ἕνα χαρακτηριστικό τῆς ἐποχῆς αὐτῆς εἶναι ἡ ἐκπληκτική καί ταχύτατη διάχυση τοῦ κακοῦ, ἡ παρουσία του σέ συνεχῶς ἐναλλασσόμενες μορφές. Αὐτός πού μπορεῖ νά δεῖ, θλίβεται βλέποντας νά ἐνεργεῖται σέ ἕνα κόσμο κόσμημα τό μυστήριο τῆς ἀνομίας (Β΄ Θεσ. 2,7).
Εἴμαστε μακριά ἀπό τά χρόνια τῆς σχετικῆς ἀθωότητας, ὅπου ἁπλά ὁ λύκος παραμόνευε νά ξεμοναχιάσει τά πρόβατα. Ὁ λύκος πλέον ἔχει μεταμφιεσθεῖ σέ βοσκό καί παριστάνει ὅτι τά φυλάει. Ἔχει φορέσει τό προσωπεῖο τῆς κυβέρνησης, τοῦ προέδρου, τοῦ παγκόσμιου ὀργανισμοῦ, καί καταχρᾶται τήν συμπυκνωμένη ἐξουσία πού βρίσκεται στά χέρια του. Οἱ φαινομενικά ἰσχυροί παρουσιάζονται στό προσκήνιο σάν σωτῆρες μέ εὐαισθησίες καί φιλότιμοι ἐργάτες τοῦ συλλογικοῦ συμφέροντος, στήν πραγματικότητα ὅμως δέν εἶναι παρά μία καλλωπισμένη βιτρίνα, πού ὑπηρετεῖ τούς σκοπούς μιᾶς παγκόσμιας ἐλίτ. Ἡ τελευταία ἀποτελεῖται ὄχι ἀπό ἁπλῶς “ἄφρονες πλουσίους”—κεφαλαιοκράτες, πού ἀρέσκονται νά ἐπιδεικνύουν τόν πλοῦτο τους, ἀλλά ἀπό τούς οἰκονομικά πανίσχυρους, οἱ ὁποῖοι φροντίζουν νά...
μένουν στήν ἀφάνεια.

Αὐτή ἡ μικρή ὁμάδα πού ἐξουσιάζει ἀπό τά παρασκήνια, χρωματίζεται ἀπό μεταφυσικές ἀρχές πού ἀνάγονται στόν ἀποκρυφισμό καί τόν γνωστικισμό. Σέ αὐτά βασίζεται καί ἡ φιλοσοφία τῆς “νέας τάξης” πραγμάτων. Τό πνεῦμα τῆς νέας ἐποχῆς χρησιμοποιεῖ τόν ζωδιακό διαχωρισμό τῆς ἱστορίας. Μιλᾶ γιά τό χρονολογικό τέλος τῆς ἐποχῆς τοῦ ἰχθύος καί τήν ἀρχή τῆς ἐποχῆς τοῦ ὑδροχόου. Ὁ ἰχθύς εἶναι σύμβολο τοῦ Χριστοῦ, γι’ αὐτό καί κατ’ αὐτούς ἡ ἔλευση τῆς νέας ἐποχῆς θά σημάνει καί τό τέλος τοῦ Χριστιανισμοῦ.

Σκοπίμως παρερμηνεύεται ὁ λόγος τοῦ Χριστοῦ, ὅτι θά εἶναι μαζί μας μέχρι τό τέλος τοῦ αἰῶνος, ἐφόσον μεταφράζουν τόν ἀναφερόμενο αἰῶνα σάν μιά ἱστορική περίοδο πού ἀναγκαστικά θά τελειώσει. Αὐτό φυσικά δέν ἀληθεύει, ἀφοῦ  ὁ Χριστός μέ τόν ὄρο αἰῶνας ἐννοεῖ τό διάστημα τῆς ἱστορίας ἕως τήν Δευτέρα Παρουσία. Σύμφωνα μέ τούς ὀπαδούς τῆς νέας τάξης, ὅπως στήν ἐποχή τοῦ Ἰχθύος ἡ κυρίαρχη φιγούρα τοῦ Χριστοῦ ἔπαιξε καταλυτικό ρόλο στήν πορεία τοῦ ἀνθρώπου, ἔτσι καί στήν ἐποχή τοῦ Ὑδροχόου ἀναμένεται ἕνας ἡγέτης παγκοσμίου ἐμβελείας, ὁ ὁποῖος θά μυήσει τήν ἀνθρωπότητα μέ μαγικό τρόπο σέ πιό προηγμένο ἐπίπεδο συνειδητότητας.

Ὁ Χριστός ὑποβιβάζεται σέ μύστη, ἀνάμεσα σέ πολλούς ἄλλους, καί τό περιεχόμενο τῶν Γραφῶν θεωρεῖται τροχοπέδη γιά τήν πνευματική ὠρίμανση τοῦ ἀνθρώπου. Κατά τούς ἰσχυρισμούς τῆς νέας τάξης, ἀπό ἐδῶ καί πέρα οἱ ἄνθρωποι πρέπει νά στραφοῦν πρός τόν νέο Μεσσία, ὁ ὁποῖος θά ἐπωμισθεῖ τήν καθοδήγηση τῆς ἀνθρωπότητας σέ μιά ἐποχή εἰρήνης, ἰσότητας καί ἀνώτερης φώτισης.

Οἱ θέσεις τῶν ἀποκρυφιστῶν αὐτῶν ἐρείδονται σέ μία βασική διαστρέβλωση τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Στόν κῆπο τῆς Ἐδέμ, ὁ ὄφις δέν θεωρεῖται ὡς μία δόλια παρουσία πού μέσω τῆς πλάνης προκάλεσε τήν ἀπομάκρυνση τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τόν Θεό, ἀλλά ὡς προμηθεϊκή φιγούρα, δηλαδή εὐεργέτης τοῦ ἀνθρώπου, ἐπειδή σέ αὐτόν τάχα ὀφείλεται ὁ ἐμπλουτισμός τῆς ἀνθρώπινης ψυχῆς μέ τό πνεῦμα. Τά λόγια τοῦ διαβόλου, ὡς μόνου φορέα τοῦ φωτός (Ἑωσφόρου), θεωροῦνται πέρα ὡς πέρα ἀληθινά, ἀφοῦ ὁ διάβολος κατέστησε ἱκανό τόν ἄνθρωπο νά διακρίνει ἀνάμεσα στό καλό καί τό κακό καί νά ὀρθωθεῖ ὡς ἴσος μπροστά στόν Θεό. Ἀποσπασμένος ἀπό τόν Θεό ἔχει πλέον αὐτογνωσία, συνείδηση τοῦ ἑαυτοῦ του ὡς ξεχωριστῆς ὀντότητας μέ ἐλευθερία βούλησης. Οἱ νοητικές του λειτουργίες φέρουν μέσα τους τό θεϊκό στοιχεῖο, ὅπου ἀνακαλύπτοντας το μπορεῖ ὁ ἴδιος νά γίνει Θεός.

Στόν πυρῆνα τῆς ἰδεολογίας τῆς νέας τάξης πραγμάτων βρίσκεται αὐτό ἀκριβῶς τό εὐαγγέλιο τοῦ ὄφεως, πού ἐνῶ ἐμπνέεται ἀπό μίσος πρός τόν Θεό καί τά ἔργα τοῦ Θεοῦ, παρουσιάζεται ὡς ἡ ἀπελευθέρωση τοῦ ἀνθρώπου ἀπό ἕναν θεό μοχθηρό.

Ἡ παγκοσμιοποίηση ὑποκρίνεται ἀνεκτικότητα στήν διαφορετικότητα. Στό πλαίσιο τῆς ἰδεολογίας ὅτι ὁ ἄνθρωπος μπορεῖ νά γίνει θεός, χάνεται ἡ ταπείνωση καί ἡ ἐπαφή μέ τό θεῖο. Ἐν συνεχεία, ἡ ὑποταγή στά προσωπικά πάθη θεμελιώνεται ὡς κανόνας, μέ τό πρόσχημα ὅτι προάγει τήν ἀτομικότητα. Στήν οὐσία δέν εἶναι παρά μιά ἔμμεση προτροπή γιά τήν ἐφαρμογή τοῦ νόμου τῆς νέας τάξης.

Ἄν ἐξετάσουμε τά πράγματα ἀντικειμενικά, θά βρεθοῦμε μπροστά σέ μιά ἐντέχνως καλυμμένη ἀπέχθεια, μίσος καί βαθειά διάθεση γιά τήν κατάλυση τῆς Χριστιανικῆς ἀλήθειας. Ἕνα πλῆθος ἡγετῶν ἐπαναλαμβάνουν συνεχῶς τό ὅραμα μιᾶς ὑφηλίου ὑπό τήν ἐξουσία ἑνός παγκόσμιου κέντρου διακυβέρνησης μέ σημαία τήν ἑνότητα, πού θά καλλιεργήσει τήν ἀλληλοκατανόηση καί τόν σεβασμό μεταξύ τῶν ἀνθρώπων, ὑπερβαίνοντας γεωγραφικά ἤ ψυχικά σύνορα.

Ἀλλά αὐτό εἶναι ἁπλά τό δόλωμα γιά ὅσους στεροῦνται κριτικῆς σκέψης. Ἀφοῦ ὑπονομεύσουν τίς ἀξίες πού καθιστοῦν δυνατή τήν οὐσιαστική κοινωνία μεταξύ τῶν ἀνθρώπων, καί ἀπομονώσουν κάθε ἄνθρωπο στό κάστρο τοῦ ἀτομικισμοῦ του, ὁδηγώντας τον ἔτσι σέ ἀπόγνωση καί ἀνασφάλεια, οἱ ἴδιοι οἱ ἄνθρωποι, κυριευμένοι ἀπό τό ἔνστικτο τῆς ἐπιβίωσης, θά ζητήσουν νά γίνουν πολτός στόν ἀναδευτῆρα τῆς παγκοσμιοποίησης.

Οἱ ἀρχιτέκτονες αὐτοῦ τοῦ συστήματος διακυβέρνησης ἐργάζονται ἀκατάπαυστα. Ἡ τακτική μέ τήν ὁποία προσπαθοῦν νά ἐπιτύχουν τήν ψυχολογική κατάρρευση τῶν ἀνθρώπων ἔχει σάν κέντρο της τόν φόβο. Ὅταν κάποιος βρίσκεται σέ καθεστώς φόβου, οἱ κινήσεις του εἶναι τυφλές καί προσπαθεῖ νά κρατηθεῖ ἀπό τό πρῶτο πράγμα πού θά τόν κάνει νά αἰσθανθεῖ ἀσφαλής. Αὐτό ἐκμεταλλεύονται οἱ κυβερνῶντες σκηνοθετώντας καταστροφικά γεγονότα. Αὐτονόητο εἶναι ὅτι δέν τούς ἐνδιαφέρει νά λύσουν τά ἤδη ὑφιστάμενα προβλήματα, ἀφοῦ συμβάλλουν στήν γενικότερη κοινωνική κατάρρευση. Ἄν προκύψουν ἀμφιβολίες ἤ δυσαρέσκεια γιά τήν πολιτική τους, ὁπλίζουν τό ψυχολογικό ὁπλοστάσιο τῶν μέσων μαζικῆς ἐνημέρωσης, γιά νά ἀφαιρέσουν τήν κριτική σκέψη τῶν ἀνθρώπων.

Τό κακό ἔχει ἐξαπολύσει μιά ἄνευ προηγουμένου ἐπίθεση κατά τοῦ Χριστοῦ ἀλλά καί κατά τοῦ ἀνθρώπου. Ἄν θεωροῦμε τούς ἑαυτούς μας πιστούς καί φιλάνθρωπους, πῶς μποροῦμε νά μένουμε ἀμέτοχοι; Καί ἄν ἀποφασίσουμε νά ἀντιταχθοῦμε στό κακό, πῶς θά μπορέσουμε νά τό ἐπιτύχουμε παρά μέ τήν δύναμη τοῦ Χριστοῦ; Μά ὁ Χριστός δέν ζητᾶ ἀπό ἐμᾶς ἁπλή συναίνεση. Ζητάει ὑπέρβαση. Δέν ζητᾶ μισθωτούς ἐργάτες. Ζητᾶ ἐλεύθερους φίλους. Δέν ζητᾶ λίγο χῶρο στήν ψυχή μας, ἀλλά ὁλόκληρη τήν ψυχή μας. Δέν ζητᾶ νά κάνουμε ἐλιγμούς, γιά νά ἱκανοποιήσουμε καί Θεό καί ἀνθρώπους. Ζητᾶ νά εἴμαστε ἀνυποχώρητοι, ἄν οἱ ἄνθρωποι στέκονται ἐμπόδιο στήν ἀφιέρωσή μας σ’ Ἐκεῖνον. Ὁ Θεός μᾶς ἔδωσε τά πάντα, γι’ αὐτό καί μᾶς ζητᾶ τά πάντα.

Ἡ χριστιανική συνείδηση γνωρίζει ὅτι τά πάντα γίνονται ἐπειδή τά παραχωρεῖ ὁ Θεός. Καί τά παραχωρεῖ ἐπειδή γνωρίζει νά ἐξάγει ἀπό τό κακό ἀγαθό, δίνοντας μας τήν εὐκαιρία νά σφυρηλατηθοῦμε στήν δοκιμή, στήν ὑπομονή, στήν ἐλευθερία, στό μαρτυρικό φρόνημα, στήν καλλιέργεια τῆς ἀγάπης. Τά πάντα ἐνέχουν τήν θεϊκή σοφία καί ἀγάπη, πού παραμένει σέ μᾶς ἀνεξιχνίαστη.

Μποροῦμε νά κάνουμε ὁ καθένας τήν δική του ἐπανάσταση μέ μιά ὁμολογία τῆς ἀληθείας τοῦ Χριστοῦ, ὄχι τόσο ἐξωτερικά, ἀλλά μέσα ἀπό οὐσιαστικό πνευματικό ἀγώνα. Ἡ ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ δύναμη πού ἀνατρέπει κάθε ἀντίθεη δύναμη. Ἀπό τήν στιγμή πού καθένας μας μεταμορφώνεται ἐσωτερικά, αὐτόματα συμμεταβάλλεται καί ὁ κόσμος, ἐπειδή κάθε ἄνθρωπος εἶναι μέρος τοῦ κόσμου. Ἐξάλλου, δέν εἴμαστε ἐμεῖς πού θά κερδίσουμε τήν μάχη μέ τόν διάβολο, ἀλλά Ἐκεῖνος πού τό ἔχει κάνει ἤδη καί ἔχει τήν δύναμη νά ἀποκαταστήσει ὁλόκληρη τήν δημιουργία στήν θεϊκή δόξα. Ἐμεῖς δέν γνωρίζουμε νέα ἐποχή. Γνωρίζουμε τήν “καινή κτίση”, πού εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Χριστός. Ἄς γινόμαστε ἁπλοί καί ταπεινοί, ὥστε νά μᾶς φωτίζει μέ τήν ἄκτιστη Χάρη Του καί νά μᾶς καθιστᾶ “υἱούς φωτός καί ἡμέρας”.

Πηγή: Ἱ. Μονῆ Κουτλουμουσίου Ἁγίου Ὅρους

Κατόπιν πληροφόρησής μας για την έγκριση άδειας εισόδου των πολεμικών τεχνών, συγκεκριμένα του Ζίου-Ζίτσου, σε σχολεία της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης σε όλη την επικράτεια, με σχετικό έγγραφο του Υπουργείου Παιδείας^[1], θα θέλαμε να εκφράσουμε την έντονη διαμαρτυρία μας.

Οι πολεμικές τέχνες «βασίζονται σε Ανατολικές φιλοσοφίες ή θρησκείες, ιδιαιτέρως στον Ταοϊσμό και τον Βουδισμό Ζεν. Το Ζίου-Ζίτσε, το Καράτε, το Κιούντο και το Κέμπο είναι έντονα επηρεασμένα από τον Βουδισμό Ζεν»^[2]. Μάλιστα, «δημιουργός των πολεμικών τεχνών θεωρείται ο Βουδιστής μοναχός Μποντιντάρμα»^[3]. Και παρότι «πολλοί που ασκούν τις πολεμικές τέχνες το κάνουν χωρίς να γνωρίζουν το θρησκευτικό χαρακτήρα τους», η ουσία είναι ότι «το πλήθος των διαφόρων μαχητικών ειδών συνδέονται με ένα πνευματικό κέντρο που έχει τις ρίζες του στον Ταοϊσμό και τον Βουδισμό»^[4].

«Στη ρίζα τους όλες οι πολεμικές τέχνες αποτελούν μέρος ενός συνολικού συστήματος εκπαίδευσης, το οποίο έχει ως απώτερο σκοπό τη ριζική μεταμόρφωση της ίδιας της ύπαρξης του ασκούμενου»^[5]. Και παρότι αυτό συχνά παραθεωρείται, «η πνευματική διάσταση είναι ο πυρήνας των πολεμικών τεχνών»^[6]. Ο Richard Schmidt, καθηγητής Φυσικής Αγωγής στο Πανεπιστήμιο της Νεμπράσκα, επισημαίνει ότι οι Ιαπωνικές πολεμικές τέχνες «αποτελούν οχήματα για πνευματική εκπαίδευση και φώτιση» και ότι το πνεύμα και τα πιστεύω παραμένουν κατά βάση τα ίδια, ανεξάρτητα από το είδος της πολεμικής τέχνης.^[7]

Αλλά και στην ιστοσελίδα της «Ελληνικής Φιλάθλου Ερασιτεχνικής Ομοσπονδίας Ζίου-Ζίτσου», η οποία αιτήθηκε την άδεια εισόδου στα Ελληνικά σχολεία, διαβάζουμε ότι το Ζίου-Ζίτσου «πρωτοεμφανίστηκε στα μοναστήρια του Θιβέτ και καθιερώθηκε σαν πρώτη μορφή πολεμικής τέχνης στην Ιαπωνία» και παράλληλα ότι «διατηρ[ούν] τις παραδόσεις και τα πιστεύω που πρεσβεύει η πολεμική [τους] τέχνη». Αν αυτά ισχύουν, τότε πώς μπορούν οι Ορθόδοξοι μαθητές, αλλά και όσοι μαθητές δεν επιθυμούν να έχουν επαφή με βουδιστικές κλπ πρακτικές, να ασκούνται στο Ζίου-Ζίτσου και μάλιστα στο χώρο του σχολείου;

Επισημαίνεται ότι οι πολεμικές τέχνες δεν είναι απλές ασκήσεις εκγύμνασης, αλλά συστήματα που έχουν φιλοσοφικο-θρησκευτικό προσανατολισμό. «Ανεξάρτητα από το στυλ που ακολουθεί κάποιος, το κλειδί για όλες τις πολεμικές τέχνες βρίσκεται στην επιδέξια χρήση της παγκόσμιας ζωτικής δύναμης (Τσι για τους Κινέζους και Κι για τους Γιαπωνέζους)»^[8], μιας μεταφυσικής, «νεοποχίτικης ενέργειας που βρίσκεται έξω από τα όρια οποιουδήποτε επιστημονικού ελέγχου, μελέτης» ή μέτρησης^[9]. Η μεταφυσική υπόθεσή τους μάλιστα είναι ότι «ο ειδικός στις πολεμικές τέχνες είναι ικανός να τιθασεύει την συμπαντική ενέργεια τσι και να την στερεί ή να αδειάζει τον αντίπαλό του από αυτήν»^[10]. Δηλαδή, η θεμελίωση των πολεμικών τεχνών βρίσκεται στις ενεργειακές πρακτικές του Τσι (Κι), οι οποίες είναι ασυμβίβαστες με την Ορθόδοξη πίστη και ζωή, κάτι που έχει τονιστεί σε Πανορθόδοξες Συνδιασκέψεις για θέματα αιρέσεων και παραθρησκείας. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι στα Πορίσματα της ΙΘ᾽ Πανορθοδόξου Συνδιασκέψεως Εντεταλμένων Ορθοδόξων Εκκλησιών και Ιερών Μητροπόλεων για θέματα αιρέσεων και παραθρησκείας τονίστηκαν και οι «εξευρωπαϊσμένες μορφές των ανατολικών θρησκειών και των πρακτικών τους (Γιόγκα, Διαλογισμός, Ρέικι, Ρεφλεξολογία, Τάι Τσι, ενεργειακές μορφές τύπου Τσι, πολεμικές τέχνες της Ανατολής κλπ), που από τους αγνοούντες την αλήθεια γίνονται δεκτές σαν πρακτικές υγείας και ευεξίας»^[11].

Η ένστασή μας λοιπόν είναι ότι ενώ επιχειρείται στα σχολεία η απορθοδοξοποίηση του μαθήματος των Θρησκευτικών και η κατάργηση του κατηχητικού χαρακτήρα του, κάτι που στερεί από τους Ορθόδοξους μαθητές το δικαίωμα να μάθουν την πίστη τους, ταυτόχρονα εισάγεται, δια της πλαγίας οδού, η κατήχηση σε βουδιστικά και ανατολικά φιλοσοφικο-θρησκευτικά συστήματα, όπως είναι αυτό της γιόγκα και των πολεμικών τεχνών. «Όταν οι Ορθόδοξοι νέοι ασχολούνται με τις τεχνικές αυτές χωρίς να το αντιληφθούν μυούνται τόσο στη θεωρία όσο και στην πράξη στον Βουδισμό, Ταοϊσμό, Ζεν, Σιντοϊσμό και άλλες θρησκευτικές τάσεις του πανθέου που επικρατεί στις χώρες της ´Απω Ανατολής»^[12].

Μάλιστα, κάνοντας απλές σκέψεις καταλαβαίνουμε ότι οι πολεμικές τέχνες έρχονται σε ευθεία αντίθεση με το Ορθόδοξο Χριστιανικό μήνυμα της αγάπης. Να τονιστεί ότι όλων των ειδών οι πολεμικές τέχνες δεν συνάδουν με το πνεύμα του Ευαγγελίου, το οποίο μας καλεί να δούμε τον άλλον, όχι πολεμικά, ως εχθρό, αλλά με αγάπη, ως εικόνα Θεού.

Επιπροσθέτως, όπως επισημαίνουν πρώην δάσκαλοι πολεμικών τεχνών αλλά και έγκυροι μελετητές, «η χειραγώγηση της ενέργειας [Κι ή Τσι] στις πολεμικές τέχνες είναι συχνά ίδια και απαράλλακτη με τη χρήση της στο χώρο του αποκρυφισμού γενικά»^[13]. Εδώ ελλοχεύουν οι σοβαροί κίνδυνοι από το άνοιγμα στον αποκρυφισμό. Στους κινδύνους να προσθέσουμε την άμβλυνση του Ορθοδόξου φρονήματος, το οποίο οδηγεί κάποιους στο επικίνδυνο συγκρητιστικό συμπέρασμα ότι μπορεί να συνδυαστεί η Ορθόδοξη Χριστιανική ζωή με πρακτικές έκφρασης ανατολικών θρησκειών, κάτι το οποίο αφενός δεν ισχύει και αφετέρου έχει και σωτηριολογικές συνέπειες. Επίσης, να αναφερθούν οι εξής καταγεγραμμένοι κίνδυνοι: ο κίνδυνος της καλλιέργειας της βίας, της επιθετικότητας και του εγωισμού, καθώς και οι σωματικοί κίνδυνοι από την άσκηση των πολεμικών τεχνών, οι οποίοι περιλαμβάνουν τραυματισμούς, σοβαρές, ακόμα και μη αναστρέψιμες, σωματικές βλάβες καθώς και νευρολογικές διαταραχές^[14].

Μετά από την παρούσα ενημέρωση καλούμε το Ορθόδοξο πλήρωμα να απέχει από την οποιαδήποτε ενασχόληση με τις πολεμικές τέχνες και αναμένουμε από τους αρμοδίους του Υπουργείου Παιδείας να προβούν, σύμφωνα με τη δεοντολογία, στην άμεση ανάκληση της χορηγηθείσας αδείας.

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ

[1]. Υπ᾽αριθμ. Φ6/1623/213794/Δ1 30/12/2015

[2]. Dr Ankerberg, John & Dr Weldon, John, Encyclopedia of New Age Beliefs, Harvest House Publishers, 1996, σελ. 354 (η έμφαση δική μας)

[3]. Encyclopedic Dictionary of Cults, Sects and World Religions, Zondervan, 2006, σελ. 420.

[4]. αυτόθι

[5]. Encyclopedia of New Age Beliefs, ένθ. ανωτ., σελ. 356

[6]. αυτόθι (η έμφαση δική μας)

[7]. αυτόθι

[8]. Θεοφ. Επισκ. Χριστοφόρου Τσιάκκα, Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό Θρησκειών και Αιρέσεων, Ι.Μ Τροοδιτίσσης, Κύπρος, 2002, σελ. 810

[9]. Carroll R.T., The Skeptic᾽s Dictionary, Wiley, 2003, σελ. 119

[10]. Encyclopedic Dictionary of Cults, Sects and World Religions, ένθ. ανωτ., σελ. 290

[11]. Από τα Πορίσματα της ΙΘ᾽ Πανορθόδοξης Συνδιασκέψεως, 2007

[12]. Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό Θρησκειών και Αιρέσεων, ένθ. ανωτ., σελ. 814

[13]. Encyclopedia of New Age Beliefs, ένθ. ανωτ., σελ. 360 (η έμφαση δική μας)

[14]. Encyclopedia of New Age Beliefs, ένθ. ανωτ., σελ. 367-368, 374-377 (η έμφαση δική μας)

Πηγή: Ιερά Μητρόπολη Γλυφάδας

Ένα από τα πορίσματα Επιστημονικού Συνεδρίου με θέμα «Εναλλακτικές Θεραπείες – Ολιστική Ιατρική – Υγιεινή Διατροφή : Μια Επιστημονική και Ορθόδοξη Χριστιανική προσέγγιση», που πραγματοποίησε η «Παγκύπρια Ένωση Γονέων» το έτος 2005, με τη συμμετοχή εκπροσώπου της Εκκλησίας Κύπρου, τόνιζε ότι «Η Εκκλησία δεν καταφεύγει στη φύση για τη σωτηρία του ανθρώπου, αλλά στον Τριαδικό Προσωπικό Θεό». Τούτο παραθέτομε ως απάντηση για την νεοεποχίτικη πλάνη περί απροσώπου κατευθύνοντος νου, που ‘’ολιστικώς’’ συνέχει τα πάντα στο σύμπαν. Ευτυχώς η Εκκλησία μας, αντιμετωπίζει Ορθοδόξως τις εναλλακτικές αυτές πλάνες.

Πηγή: Ακτίνες

Η γιόγκα είναι μέρος της θρησκευτικής λατρείας του ινδουισμού και του βουδισμού. Οι κινήσεις του σώματος (οι λεγόμενες «γυμναστικές ασκήσεις») που εφαρμόζονται, συνοδεύονται με επικλήσεις θεοτήτων.
Συνήθως λέγεται το «ΟΜ», επαναλαμβάνεται κάποιο «μάντρα», δηλαδή μία φράση που επαναλαμβάνει κανείς προσευχόμενος σε μια θεότητα (όπως οι Χριστιανοί επαναλαμβάνουν την ευχή -νοερή προσευχή- «Κύριε Ιησού Χριστέ Υιέ του Θεού ελέησον με»).

Επιπλέον, αυτοί που εφαρμόζουν τη γιόγκα, κάνουν και διάφορες άλλες προσευχές, οι οποίες απευθύνονται σε κάποια άγνωστη υπέρτατη δύναμη ή σε κάποιους θεούς. Οι λίγες ομοιότητες και οι σημαντικές διαφορές που υπάρχουν μεταξύ του διαλογισμού (π.χ. με την επανάληψη των μάντρα) και της νοερής προσευχής (προσευχή του Ιησού, ευχή, κομποσκοίνι), παρουσιάζονται αναλυτικά σε άλλες πηγές. Μερικά βιβλία, που αναφέρονται σε αυτό το θέμα, παρουσιάζονται στην Βιβλιογραφία – σημειώσεις, β2. Γιόγκα και νοερή προσευχή.
Το θέμα αυτό θα αποτελέσει και αντικείμενο ενός επόμενου συγγραφικού πονήματος.

Η γιόγκα παρουσιάζεται στις δυτικές κοινωνίες ως γυμναστική, με στόχο να γίνει πιο εύκολα αποδεκτή, από άτομα που ανήκουν σε μία τουλάχιστον από τις εξής κατηγορίες:
- έχουν περιορισμένες γνώσεις για τις μεγάλες παγκόσμιες θρησκείες (χριστιανισμό, ινδουισμό, βουδισμό, ισλάμ),
- έχουν επιφανειακή γνώση για την δική τους πίστη,
- είναι αδιάφοροι ή μισό-αδιάφοροι θρησκευτικά,
- είναι άθεοι.

Αν η γιόγκα παρουσιαζόταν ευθέως, ως μέρος της ινδουιστικής ή της βουδιστικής θρησκείας, θα προκαλούσε πολλές αντιδράσεις. Για παράδειγμα οι συνειδητοί χριστιανοί (ανεξαρτήτως ομολογίας, δηλαδή ορθόδοξοι, ρωμαιοκαθολικοί ή προτεστάντες) ή οι συνειδητοί μουσουλμάνοι, θα καταλάβαιναν ότι δεν μπορούν να προσεύχονται ταυτόχρονα σε δύο διαφορετικούς θεούς.
Οι χριστιανοί (ορθόδοξοι, ρωμαιοκαθολικοί, προτεστάντες) αποδέχονται σε γενικές γραμμές ως πραγματικό θεό τον Τριαδικό (Αγία Τριάδα), (οι θεολογικές διαφορές που υπάρχουν μεταξύ των χριστιανών, παρουσιάζονται σε άλλες πηγές).
Οι μουσουλμάνοι αποδέχονται ως θεό τον Αλλάχ (όπως αυτός διδάσκεται σύμφωνα με το Κοράνιο – το δικαίωμα τους να έχουν αυτή την πίστη είναι πλήρως σεβαστό). Έτσι και οι ινδουιστές έχουν τους δικούς τους θεούς (και αυτών το δικαίωμα να έχουν αυτή την πίστη είναι επίσης σεβαστό).
Οι δε άθεοι, λόγω των πεποιθήσεών τους, θα αρνούνταν να εφαρμόσουν μία θρησκευτική πρακτική.

Όταν όμως κάποιος παρουσιάζει τη γιόγκα ως γυμναστική άσκηση, συνειδητά ή ασυνείδητα παραπλανά και οδηγεί στον ινδουισμό – βουδισμό όσους ανήκουν στις προαναφερθείσες κατηγορίες ανθρώπων.
Το να παρουσιάζει κανείς τις σωματικές ασκήσεις της γιόγκα, ισχυριζόμενος ότι είναι απλή γυμναστική, η οποία δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τον ινδουισμό ή τον βουδισμό, ισοδυναμεί με το να ισχυρίζεται ότι το άγαλμα της Ελευθερίας δεν βρίσκεται στην Νέα Υόρκη ή ο πύργος του Άιφελ δεν ανήκει στο Παρίσι. Θα γίνει πιστευτός μόνο από όσους ζουν σε περιοχές απομακρυσμένες από τον πολιτισμό και δεν έχουν επικοινωνία με το σύγχρονο κόσμο.

Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι πολλοί γνήσιοι ινδουιστές δεν αποδέχονται την παρουσίαση ενός μικρού μέρους του ινδουισμού, δηλαδή μερικών σωματικών ασκήσεων, ως ασκήσεων γυμναστικής. Θεωρούν (και έχουν δίκιο) ότι μια τέτοια αντιμετώπιση είναι προσβλητική για την θρησκεία τους.
Τα βασικά σημεία των προαναφερθέντων παρουσιάζονται με συντομία στο Λεξικό της Οξφόρδης για τις παγκόσμιες θρησκείες.
Αναφέρεται χαρακτηριστικά (ελεύθερη απόδοση στα ελληνικά):
«Γιόγκα. …. Τα μέσα και οι τεχνικές για να μεταβάλλεται η συνειδητότητα και για να επιτυγχάνεται η απελευθέρωση (μόκσα) από το κάρμα και την μετεμψύχωση (σαμσάρα) στις Ινδικές θρησκείες. …Σήμερα η γιόγκα είναι αναπόσπαστο μέρος του Ινδουισμού. Σπουδαίοι σύγχρονοι Ινδουιστές παρουσιάζουν – συνιστούν διάφορα είδη γιόγκα.»

«Yoga. …. The means or techniques for transforming consciousness and attaining liberation (*mokşa) from *karma and rebirth (*samsara) in Indian religions. …Today yoga is an integral part of Hinduism. Important modern Hindus have advocated various kinds of yoga.» (σελ. 651) Επιπλέον, αναφέρεται ότι:
«Πολλές από τις νέες θρησκείες ενθαρρύνουν την εφαρμογή – άσκηση κάποιου από τα διάφορα είδη γιόγκα. …Η χάθα γιόγκα έχει διαδοθεί πολύ στο πλατύ κοινό [ή κατά άλλη μετάφραση: είναι πολύ δημοφιλής] στον Δυτικό κόσμο, αν και χρησιμοποιείται περισσότερο για να βοηθηθεί η υγεία, παρά για την σωτηρία [του ανθρώπου].»
«Many of the new religions encourage the practice of some kind of yoga. …. Haţha yoga has become very popular in the West, though more as an aid to the health than as a soteriology.» (σελ. 652)
 
Δρ. Χρήστος Ταγαράκης, Ερευνητής Αθλητιατρικής, Διδάκτωρ Καρδιολογίας – Αθλητιατρικής του Γερμανικού Πανεπιστημίου Αθλητισμού Κολωνία.
ΕΙΝΑΙ Η ΓΙΟΓΚΑ ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΑΣΚΗΣΗ – ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ; Είναι η γιόγκα ως μυϊκή άσκηση κατάλληλη γιά τη βελτίωση της υγείας; Χρήστος Ταγαράκης. Εκδόσεις Διάλογος, Αθήνα 2010.

Πηγή: (Bowker, John (editor). The concise Oxford dictionary of world religions. Oxford University Press, 2005. (Το συνοπτικό λεξικό της Οξφόρδης για τις παγκόσμιες θρησκείες).), Αγιοτόκος Καππαδοκία