Εισαγωγή

Η Εκκλησία του Χριστού από την αρχή της επίγειας ίδρυσής της ήρθε αντιμέτωπη με διωγμούς που απείλησαν την κοινωνική της υπόσταση. Αίμα χιλιάδων μαρτύρων χύθηκε στα χρόνια των διωγμών. Όταν ο Σατανάς είδε ότι δεν μπόρεσε να νικήσει την Εκκλησία με τους διωγμούς, προσπάθησε να την «κυριεύσει» μέσω των αιρέσεων. Οι τελευταίες αποτέλεσαν και αποτελούν πιο επικίνδυνη απειλή από τους διωγμούς. Η αιτία είναι ότι οι αιρέσεις ήταν ο εχθρός που προερχόταν εκ των έσω . Στόχευε στη διαστρέβλωση της ορθόδοξης διδασκαλίας και τη νόθευσή της με κακοδοξίες, πράγμα που έθετε σε κίνδυνο τη σωτηρία του ανθρώπινου φυράματος.

Στην εργασία αυτή θα ασχοληθούμε με μία αίρεση που ταλάνισε τον πέμπτο αιώνα, το Νεστοριανισμό. Η αιρετική αυτή διδασκαλία ανασκευάστηκε από τον Κύριλλο, Πατριάρχη Αλεξανδρείας. Ο Κύριλλος υπήρξε η πρωταγωνιστική μορφή που αγωνίστηκε με πάθος για την αποτείχιση της διδασκαλίας του Νεστορίου και συγχρόνως για την ορθή διατύπωση της χριστολογικής διδασκαλίας.

Η εργασία χωρίζεται σε δύο κεφάλαια. Στο πρώτο γίνεται συνοπτική παρουσίαση της προσωπικότητας των δύο πρωταγωνιστών της θεολογικής διαμάχης, δηλαδή του Κυρίλλου, Αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας και του Νεστορίου, Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως.

Στο δεύτερο κεφάλαιο θα αναφερθούμε στο πως ξεκίνησε η θεολογική αυτή διαμάχη και τι υποστήριζε ο Νεστόριος και τι τόνιζε ο Κύριλλος. Ενώ θα γίνει και μία αναφορά στην Τρίτη Οικουμενική Σύνοδο.

Στον Επίλογο θα αναφέρουμε τα σημαντικότερα σημεία της εργασίας και τα συμπεράσματα στα οποία καταλήξαμε.

Κεφάλαιο Α:

Βίος και Προσωπικότητα Κυρίλλου και Νεστορίου

1. Βίος και Προσωπικότητα του αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας, Κυρίλλου.

Η ακριβής ημερομηνία γεννήσεως του Αγίου Κυρίλλου Αλεξανδρείας δεν είναι απολύτως γνωστή. Οι μελετητές του θεωρούν ότι γεννήθηκε μεταξύ του 370-380 μ.Χ. Ο Κύριλλος, αν και ήταν ορφανός από πατέρα είχε την ευτυχία να μεγαλώσει σε ένα σημαντικό οικογενειακό περιβάλλον και να λάβει εξαίσια θεολογική αλλά και γενικότερη παιδεία. Θείος του από την πλευρά της μητέρας υπήρξε ο τότε Πατριάρχης Αλεξανδρείας Θεόφιλος[1].

Ο Κύριλλος ως νέος πέρασε πέντε χρόνια της ζωής του στην έρημο της Νιτρίας. Εκεί γαλουχήθηκε στη ζωή των μοναχών. Την περίοδο αυτή, σύμφωνα με την Ε. Αρτέμη, γνώρισε και συνδέθηκε πνευματικά και με τον Άγιο Ισίδωρο τον Πηλουσιώτη[2]. Η γνωριμία αυτή θα αποτελέσει καταλυτικό παράγοντα στη συμφιλίωση του Κυρίλλου με τον Ιωάννη το Χρυσόστομο[3]. Ο τελευταίος είχε κοιμηθεί, όταν ο Κύριλλος ξαναέγραψε το όνομά του στα δίπτυχα της Εκκλησίας της Αλεξάνδρειας[4].

Το 412, στις 18 Οκτωβρίου ο Κύριλλος ύστερα από την αναμέτρησή του με τον αρχιδιάκονο για το θρόνο της Αλεξάνδρειας, ενθρονίζεται αρχιεπίσκοπος Αλεξανδρείας[5]. Τα προβλήματα που είχε να αντιμετωπίσει δεν άργησαν να φανούν. Γρήγορα συγκρούστηκε με τους Ιουδαίους της πόλης. Σφοδρή υπήρξε και η σύγκρουση με τους Νοβατιανούς[6], τους Εθνικούς και τους οπαδούς παλαιοτέρων αιρέσεων[7].

Ιδιαίτερα εκρηκτική υπήρξε η σχέση του και με τον έπαρχο της πόλης, τον Ορέστη. Ο τελευταίος, εάν και δήλωνε Χριστιανός, στην πραγματικότητα υποστήριζε τους Εθνικούς έναντι των Χριστιανών. Η στάση του, μάλιστα προκαλούσε τόσο οργή στους χριστιανούς που συχνά τον αποκαλούσαν «Θύτην καί Έλληνα». Την τεταμένη σχέση του με τον Ορέστη λέγεται ότι όξυνε και η φιλόσοφος –μαθηματικός Υπατία[8].

Τόνοι μελανιού έχουν χυθεί από κάποιους μελετητές, κυρίως νεοειδωλολάτρες και παγανιστές για τη δήθεν συμμετοχή ή την ευθύνη του Κυρίλλου στο φόνο της φιλοσόφου Υπατίας. Καμμία, όμως, ευθύνη δεν αποδίδεται στον Κύριλλο από το σύγχρονό του ιστορικό το Σωκράτη το Σχολαστικό[9].

Καταλυτικός υπήρξε ο ρόλος του Κυρίλλου στην ανασκευή των κακοδοξιών του Νεστορίου. Πρωταγωνίστησε στη σύγκληση της Τρίτης Οικουμενικής Συνόδου, στην Έφεσο το 431. Παράλληλα είναι εκείνος που οριστικοποίησε το προσωνύμιο «Θεοτόκο» για την Παρθένο Μαρία. Κοιμήθηκε το 444, ενώ αποδείχθηκε άξιος συνεχιστής του Αθανασίου Αλεξανδρείας. Η μνήμη του εορτάζεται στις 18 Ιανουαρίου μαζί με εκείνη του Αγίου Αθανασίου, αλλά και αποκλειστικά μόνος του στις 9 Ιουνίου.

2. Βίος και Προσωπικότητα του Νεστορίου, πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως

Ο Νεστόριος υπήρξε αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως (428-431). Ο Σωκράτης ο Σχολαστικός καλεί το Νεστόριο περήφανο και συγχρόνως ανίδεο άνθρωπο, του οποίου η αδιαμφισβήτητη ρητορική ικανότητα ήταν καλυμμένη από την αδυναμία της μη υπάρξεως οξείας σκέψεως[10].

Γεννήθηκε περί το 386 στη Γερμανίκεια της βυζαντινής Συρίας. Έλαβε πολύ καλή μόρφωση. Διετέλεσε μαθητής του θεολόγου Θεοδώρου Αντιοχείας, ο οποίος ανήκε στην Αντιοχειανή Σχολή. Η θεολογική επίδραση της διδασκαλίας του Θεοδώρου φαίνεται στη διαμόρφωση της διδασκαλίας του Νεστορίου[11].

Ασπάστηκε το μοναχικό βίο στη Μονή του Αγίου Ευπρεπίου της Αντιόχειας. Γρήγορα, όμως, χειροτονήθηκε πρεσβύτερος. Η ευγλωττία και η θεολογική του μόρφωση ήταν η αιτία να αποκτήσει μεγάλη φήμη ως σπουδαίος θεολόγος. Η φήμη του αυτή οδήγησε τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο Β' να τον προωθήσει στον Θρόνο της Κωνσταντινούπολης, μετά τον θάνατο του Πατριάρχη Σισινίου[12].

Η κακοδοξία του σχετικά με τον όρο Θεοτόκο και Χριστοτόκο και την ένωση των δύο φύσεων στο πρόσωπο του Χριστού έγιναν η αιτία να καταδικασθεί η διδασκαλία του από την Γ΄ Οικουμενική Σύνοδο (431). Εξορίστηκε, λοιπόν, σε όαση της ερήμου στην Αίγυπτο. Μέχρι το θάνατό του ασχολήθηκε με τη συγγραφή θεολογικών έργων μέχρι το θάνατό του. Από αυτά λίγα διασώθηκαν, γιατί τα περισσότερα καταστράφηκαν από τους θεολογικούς αντιπάλους τους[13].

Τέλος, η έριδα που δημιούργησε η διδασκαλία του είχε ως αποτέλεσμα την ίδρυση Νεστοριανών Εκκλησιών στην Περσία και στις γύρω περιοχές. Από αυτές τις Εκκλησίες ο Νεστόριος θεωρείται άγιος[14].

Κεφάλαιο Β:

Η αίρεση του Νεστοριανισμού και η ανασκευή της από τον Κύριλλο

1. Η διδασκαλία του Νεστορίου

Ο Νεστόριος ως Αντιοχειανός υπερτόνιζε την ανθρώπινη φύση του Χριστού. Εκείνος αρνιόταν να αποκαλείται η Παρθένος Μαρία «Θεοτόκος»[15], αλλά επέμενε να τη χαρακτηρίζει «Χριστοτόκο». Τη θέση του αυτή την τεκμηρίωνε υποστηρίζοντας ότι η Μαρία γέννησε έναν άνθρωπο φορέα της θεότητας «θεοφόρο άνθρωπο» και «Θεώ συνημμένον»[16] αλλά όχι το Θεό. Κατά αυτόν η θεότητα δεν μπορεί να έχει «βρεθεί» εννέα μήνες σε μία γυναικεία μήτρα, να έχει τυλιχθεί σε σπάργανα, να υπέφερε, να πέθανε και να θάφτηκε. Πίσω από την περιγραφή της Μαρίας ως Θεοτόκου, ο Νεστόριος υποστήριζε ότι διαφαινόταν η αρειανική αρχή ότι ο Υιός ήταν ένα κτίσμα ή την απολιναρική ιδέα ότι η ανθρωπότητα του Χριστού ήταν ελλιπής[17].

Ο Νεστόριος[18], εξηγούσε ότι στο Χριστό υπάρχει η ἀπαθής θεότητα και η παθητή «φύση του σώματος»[19]. «Το όνομα Χριστός, που εμπεριέχει και τη θεία και την ανθρώπινη φύση, επιλέχθηκε για να μη συνδεθεί το πάθος και ο θάνατος του Χριστού με τη θεία του φύση»[20]. Οι δύο φύσεις βρίσκονται «εις ενός προσώπου συνάφειαν»[21], δηλαδή σε τελείως επιφανειακή ένωση, σε παράθεση των δύο φύσεων και όχι «καθ’ ὑπόστασιν», δηλαδή πραγματική ένωση των δύο φύσεων του ενανθρωπήσαντος Λόγου.

Τέλος, ο Νεστόριος διαιρούσε τη μία υιότητα του Χριστού σε δυό φυσικές υιότητες, οι οποίες ήταν τελείως ξεχωριστές, την υιότητα τού Λόγου και την υιότητα τού ανθρώπου. Αυτές οι υιότητες έπρεπε να έχουν δύο ξεχωριστές προσκυνήσεις και λατρείες. Επίσης δεν υπήρχε αντίδοση των ιδιωμάτων των φύσεων στο ένα πρόσωπο του Χριστού.

2. Η χριστολογική διδασκαλία του Κυρίλλου

Ο Κύριλλος υποστήριζε ότι η μητέρα του Χριστού πρέπει να λέγεται Θεοτόκος, γιατί γέννησε το Θεάνθρωπο, τέλειος Θεός που παρέμεινε Θεός και έγινε και τέλειος άνθρωπος[22]. Προέβαλλε την ένωση καθ’ υπόστασιν, δηλαδή την ουσιώδη[23], την ένωσιν κατά αλήθειαν[24], την κατά φύσιν ένωσιν[25] στο πρόσωπο του Θεού Λόγου.

Πρέσβευε ότι η ανθρώπινη φύση ενώθηκε με τη θεότητα χωρίς καμμία από τις δύο να αλλοιωθεί. Έτσι υπάρχει ένα πρόσωπο, ο Ιησούς Χριστός, με δύο φύσεις˙ χωρίς όμως οι φύσεις Του -θεία και ανθρώπινη- να υποστούν ουδεμίαν «κράσιν ή μίξιν»: «Θεός οὖν ὑπάρχων καί τῶν ὅλων Κύριος, κατά τάς Γραφάς ὁ Μονογενής, ἐπέφανεν ἡμῖν. Ὤφθη γάρ ἐπί γῆς, καί ἐπέλαμψε τοῖς ἐν σκότῳ γενόμενος ἄνθρωπος, οὐ δοκήσει, μή γένοιτο˙ μανία γάρ τοῦτο φρονεῖν ἤ λέγειν˙ οὔτε μήν εἰς σάρκα παρενεχθείς κατά μετάστασιν καί τροπήν˙ ἀναλλοίωτος γάρ καί ἀεί κατά τά αὐτά καί ὡσαύτως ἔχων ὁ ἐκ τοῦ Θεοῦ Λόγος˙ ἀλλ' οὐδέ ὁμόχρονον τῇ σαρκί τήν ὕπαρξιν ἔχων˙ αὐτός γάρ ἐστι τῶν αἰώνων ὁ ποιητής. Αὐτός γάρ ἐστιν ὁ ζωή πεφυκώς ἐκ ζωῆς τοῦ Θεοῦ καί Πατρός ὄντος τε καί νοουμένου κατ’ ἰδίαν ὑπόστασιν˙ ἀλλ' οὐδέ ἠμπέσχετο σάρκα ψυχῆς ἐρήμην τῆς λογικῆς, γεγένηται δέ κατά ἀλήθειαν ἐκ γυναικός, καί πέφηνεν ἄνθρωπος ὁ ζῶν καί ὑπάρχων, καί συναΐδιος τῷ Θεῷ καί Πατρί Θεός Λόγος, μορφήν λαβών καί ἔστιν ὥσπερ ἐν Θεότητι τέλειος, οὕτω καί ἐν ἀνθρωπότητι τέλειος, οὐκ ἐκ μόνης Θεότητος καί σαρκός εἰς ἕνα Χριστόν καί Κύριον καί Υἱόν συγκείμενος, ἀλλ' ἐκ δυοῖν τελείοιν, ἀνθρωπότητος δή λέγω καί Θεότητος, εἰς ἕνα καί τόν αὐτόν παραδόξως συνδούμενος»[26].  

Οι δύο φύσεις στο πρόσωπο του Χριστού ήταν ενωμένες καθ' υπόστασιν. Έτσι ο Χριστός ήταν ο Εμμανουήλ, Θεός και άνθρωπος μαζί, ο σεσαρκωμένος Λόγος και όχι κάποιος θεοφόρος άνθρωπος.

 Η θεολογία της Γ΄ Οικουμενικής Συνόδου

Η Τρίτη Οικουμενική Σύνοδος συγκλήθηκε στην Έφεσο το 431, με πρωτοβουλία του Κυρίλλου Αλεξανδρείας. Σε αυτήν διακηρύχθηκε ότι ο Χριστός είναι Θεάνθρωπος. Οι δύο φύσεις του, θεία και ανθρώπινη είναι ενωμένες κατά συνάφεια στο πρόσωπό του. Τονίστηκε ότι η Παναγία γέννησε το σεσαρκωμένο Λόγο, για το λόγο αυτό πρέπει να ονομάζεται και είναι Θεοτόκος.

Καταδικάστηκε ο Νεστόριος και οι κακοδοξίες του. Παράλληλα η θεολογία της Συνόδου, διατυπώνεται δύο χρόνια αργότερα στον «όρο των Διαλλαγών» (433) που υπέγραψε ο Κύριλλος με τον Ιωάννη Αντιοχείας και λέγεται ότι το διατύπωσε ο Θεοδώρητος Κύρου.

Συγκεκριμένα ο όρος έλεγε: ««…. Ομολογούμεν τοιγαρούν τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν, τον Υιόν του Θεού τον μονογενή, Θεόν τέλειον και άνθρωπον τέλειον εκ ψυχής λογικής και σώματοςû προ αιώνων μεν εκ του Πατρός γεννηθέντα κατά την θεότητα, επ’ εσχάτων δε των ημερών τον αυτόν δι’ ημάς και δια την ημετέραν σωτηρίαν εκ Μαρίας της παρθένου κατά την ανθρωπότηταû ομοούσιον τω Πατρί τον αυτόν κατά την θεότητα, και ομοούσιον ημίν κατά την ανθρωπότηταû δύο γαρ φύσεων ένωσις γέγονεû δι’ ό ένα Χριστόν, ένα Υιόν, ένα Κύριον ομολογούμεν. Κατά ταύτην την της ασυγχύτου ενώσεως έννοιαν ομολογούμεν την αγίαν παρθένον Θεοτόκον, δια το τον Θεόν Λόγον σαρκωθήναι και ενανθρωπήσαι και εξ αυτής της συλλήψεως ενώσαι εαυτώ τον εξ αυτής ληφθέντα ναόν».

Από σωτηριολογική άποψη η άποψη του Νεστορίου, με την ηθική ένωση των δύο φύσεων, δεν έδινε τη δυνατότητα πραγματικής ενώσεως θείου και ανθρώπινου στο ένα πρόσωπο του Θεού Λόγου, ώστε ο άμεσος σωτήρας των ανθρώπων να είναι ο Θεός. Δεν υπήρχε αντίδοση των ιδιωμάτων των δύο φύσεων, κάτι που συμβαίνει  με την πραγματική καθ’ υπόστασιν ενώσεως των δύο φύσεων, και μάλιστα στο ένα πρόσωπο του Θεού Λόγου.

Επίλογος

            Ο Νεστοριανισμός αρνιόταν ότι ο Χριστός ήταν τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος μαζί. Έτσι πρέσβευε ότι η μητέρα του Χριστού πρέπει να ονομάζεται μόνο Χριστοτόκος και όχι Θεοτόκος. Όλα αυτά έρχονταν σε αντίθεση μέσα από όσα διακηρύττονταν από τη μέχρι τότε διδασκαλία των Πατέρων και την Αγία Γραφή. Επιπλέον έκαναν αδύνατο τη σωτηρία των ανθρώπων.

            Το αιρετικό της νεστοριανικής διδασκαλίας κατανόησε γρήγορα ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Κύριλλος. Αυτός αγωνίστηκε με πείσμα για την ανασκευή της. Κατόρθωσε να συγκαλέσει την Τρίτη Οικουμενική Σύνοδο το 431 και να πετύχει την καταδίκη του νεστοριανισμού.

            Η Εκκλησία μας τιμά τον Κύριλλο ως άγιο και η Θεολογία της Ορθόδοξης Εκκλησίας είναι διατυπωμένη πάνω στη γενικότερη διδασκαλία του Κυρίλλου.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Αρτέμη, Ε., «Αγιομάχων μεθοδείες: Άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας και η περίπτωση της Υπατίας», στο Αντιαιρετικό Εγκόλπιον, http://www.egolpion.net/root.el.aspx, 30 Νοεμβρίου 2014

Αρτέμη, Ε., Το μυστήριο της θείας ενανθρωπήσεως σε δύο διαλόγους, «Περί της ενανθρωπήσεως του Μονογενούς» και «ότι εις ο Χριστός», του αγίου Κυρίλλου Αλεξανδρείας, Επίλεκτες Ψηφιακές Εκδόσεις: 24grammata.com, σειρά εν καινώ, αριθμός σειράς 44, Flipping book, pdf, Αθήνα 2013.

Αρτέμη, Ε., Η περί Τριαδικού Θεού διδασκαλία του Ισιδώρου Πηλουσιώτη και η σχέση της με τη διδασκαλία Κυρίλλου Αλεξανδρείας, διδακτορική διατριβή, Αθήνα 2012.

Bardy, G., «Cyrille Alexandrie», Catholicisme, hier, aujourd' hui, demain. Encyclopédie en sept volumes, dirigée par G. Jacquement du clergé de Paris, tome III, Paris 1989, col. 408.

Θεοδώρου, Α., Η χριστολογική ορολογία και διδασκαλία Κυρίλλου Αλεξανδρείας και Θεοδωρήτου Κύρου, δ.δ, Αθήναι 1955.

Kelly, J. N., Early Christian Doctrines, N. York 1985⁵.

Παπαδοπούλου, Σ., Ο άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας, Αθήνα 2004

Seleznyov, N. N., «Nestorius of Constantinople: Condemnation, Suppression, Veneration, with special reference to the role of his name in East-Syriac Christianity» in: Journal of Eastern Christian Studies 62:3–4 (2010): 165–190.

Σκουτέρη, Κ. Β., Ιστορία Δογμάτων, 1^ος, Αθήνα 1998.

Σωκράτους Σχολαστικού, Εκκλησιαστική Ιστορία.

The international cyclopaedia- a compendium of human Knowledge revised with large additions, V. X, N. York 1899, p. 409-410.

Χρήστου, Π. Κ., Ελληνική Πατρολογία, Δ΄, Θεσσαλονίκη 1989.

Η κίνηση της Ν.Ε. είναι μια σύνθεση εσωτερικών[1] διδασκαλιών και μυήσεων των Ανατολικών θρησκειών,[2] των αρχαίων μυστηριακών διδασκαλιών,[3] του Γνωστικισμού, της Θεοσοφίας, του Πνευματισμού και του Αποκρυφισμού.

Ειδικότερα, ο Ινδουισμός είναι ένα σύνολο φιλοσοφικοθρησκευτικών παραδόσεων και μαγικών πρακτικών στην Ινδία, το οποίο μέχρι σήμερα προσδιορίζει την κοινωνική δομή, τον τρόπο ζωής και το περιθώριο των επιλογών υπό τη σκιά των νόμων του ντάρμα και της σαμσάρα. Οι πρώτες ιστορικές ενδείξεις αυτής της θρησκείας εντοπίστηκαν στην κοιλάδα του Ινδού ποταμού, στις πόλεις Mohenjo - Daro και Harappa και χρονολογούνται γύρω στο 3000 π.Χ.

Από το 1500 π.Χ. οργανώθηκε η κοινωνική ζωή γύρω από τέσσερις τάξεις οι οποίες με την πάροδο των χρόνων υποδιαιρέθηκαν και ιεραρχήθηκαν ανάλογα με το βαθμό καθαρότητας του επαγγέλματος. Συνδέθηκε δε άρρηκτα με τη θρησκευτική, την οποία καθόριζαν λεπτομερώς οι βραχμάνοι, ως μυημένοι στην ιερή και απόκρυφη γνώση.

Με προσευχές προς τους θεούς - ο αριθμός των οποίων ξεπερνά τα 300 εκατομμύρια - με καθαρμούς στο Γάγγη ποταμό, με προσφορές, μαγικές τελετουργίες και αιματηρές θυσίες, κυρίως, όμως, με τη σύνθεση και διδασκαλία ιερών παραδόσεων και νόμων, οι βραχμάνοι, παντίτ, αστρολόγοι, παλμολόγοι διαχειρίζονταν την πίστη και τη ζωή των Ινδουιστών, ασκώντας τον απόλυτο πνευματικό έλεγχο. Δίδασκαν, μάλιστα, ότι η κοινωνική τάξη στην  οποία γεννιέται έκαστος προκύπτει από την ποιότητα των έργων - κάρμα, που διέπραξε κατά τη διάρκεια των προηγούμενων μετενσαρκώσεών του. Έτσι, έμαθαν στον Ινδουιστή ν’ αποδέχεται τα καθήκοντα και τις υποχρεώσεις εκάστης κάστας, ως εξιλέωση για το προσωπικό καρμικό του χρέος.

Οι βραχμάνοι συγκέντρωσαν όλες τις δοξασίες στα ιερά κείμενα των Βεδών (1500-1000 π.Χ.) και των Ουπανισάδων (800-500 π.Χ.). Οι κύριες διδασκαλίες αφορούν το ντάρμα (τον παγκόσμιο Νόμο), το κάρμα (τα έργα), τη μόξα (την ταύτιση του εσωτερικού Βράχμαν-εαυτού με το παγκόσμιο Βράχμαν - «θεϊκή πραγματικότητα») και τη σαμσάρα (μετενσάρκωση).

Ντάρμα είναι ο παγκόσμιος Νόμος, ο οποίος ορίζει τη δομή και λειτουργία του κόσμου, της κοινωνίας και της ηθικής. Ορίζει την κοινωνική τάξη, στην οποία γεννιέται κάποιος καθώς, επίσης, και τις υποχρεώσεις του. Δεν επιτρέπει την αλλαγή της κοινωνικής τάξης και των συνθηκών ζωής. Η διδασκαλία αυτή έσπασε τα φτερά των ελπίδων εκατομμυρίων ανθρώπων μέχρι σήμερα, ενώ τους καθήλωσε σε μια ζωή πανομοιότυπη μ’ εκείνην των προγόνων τους, κατά τους ιστορικούς χρόνους. 

Η μόνη περίπτωση ο Ινδουιστής ν’ αλλάξει την κατάστασή του είναι ν’ αγωνιστεί να φτάσει τη μόξα. Αυτή είναι η ατομική του υποχρέωση, το κύριο μέλημά του. Ο θεϊκός εαυτός του, άτμαν - «ψυχή». να ενωθεί και ν’ απορροφηθεί από τη θεϊκή ουσία που υπάρχει και διαχέεται στο σύμπαν. Η μόξα, σύμφωνα πάντα με την ινδουιστική φιλοσοφία, δεν είναι εύκολο να επιτευχθεί, διότι υπάρχει ο κόσμος με τις ψεύτικες εντυπώσεις (μάγια) που αποσπούν τον άνθρωπο από τον κύριο στόχο του.

Τον ασφυκτικό νόμο του ντάρμα συμπληρώνουν οι δοξασίες που αφορούν το κάρμα και τη σαμσάρα. Κάθε πράξη, κάρμα, που δεν συμφωνεί με όσα ορίζει ο παγκόσμιος Νόμος και οι θεοί, πιστώνεται να πληρωθεί σε επόμενο κύκλο ζωής. Η ψυχή, άτμαν, προκειμένου να καθαρθεί, ν’ αποσβέσει το καρμικό της χρέος, μεταβαίνει, μετά το θάνατο του σώματος, σε άλλον άνθρωπο, ζώο ή φυτό, μέχρι να σταματήσει ο κύκλος των μετενσαρκώσεων. Πρακτικά, όμως, οι μετενσαρκώσεις είναι ατέλειωτες, διότι, όσο κι αν προσέξει ο Ινδουιστής, δεν είναι δυνατόν να μην αποκλίνει από τις τόσο λεπτομερείς υποχρεώσεις που όρισαν οι βραχμάνοι. Κάποια λάθη, πάλι, θα του στερήσουν τη λύτρωση...

Είναι αντιληπτή η φιλοσοφικά αδιέκβατος κατάσταση στην οποία περιπίπτουν οι δοξασίες του Ινδουισμού. Καθορίζουν ασφυκτικά την ζωή του Ινδουιστή, ενώ εξανεμίζουν τη δυνατότητα σωτηρίας από τα δεινά αυτού του κόσμου. Όσες φορές κι αν ζήσει κάποιος, ως άνθρωπος, θα σφάλει, οπότε τα βάσανά του δεν θα τελειώσουν ποτέ. Ουσιαστικά, λύτρωση γι’ αυτόν δεν υπάρχει.

Σ’ αυτό το εφιαλτικό αδιέξοδο, έρχεται ν’ αναπτερώσει τις ελπίδες της σωτηρίας η γιόγκα. Με την προσευχή και λατρεία προς τους θεούς, και με το διαλογισμό και τον πρακτικό έλεγχο του σώματος, υπόσχεται τη μείωση του αριθμού των μετενσαρκώσεων - ακόμη και την οριστική εξάλειψή τους. Ινδουιστής πλέον απελευθερώνεται, ταυτίζεται με το Βράχμαν. Έτσι η γιόγκα αναδεικνύεται ως υποχρεωτική ατομική προσπάθεια (αυτο)σωτηρίας. [4] Το ιδανικό του Ινδουιστή είναι να σβήσει η ύπαρξή του ασκούμενος σ’ αυτήν. Γιόγκα είναι η τέχνη να πεθάνει και να μην γεννηθεί ξανά.[5]

 Στο σύνολο των ινδουιστικών δοξασιών εξέχουσα θέση κατέχει εκείνη που αφορά τους αβατάρα. Πιστεύουν ότι, κατά καιρούς, οι θεοί ενσαρκώνονται σε ζωντανό άνθρωπο ή ζώο. [6] Γι’ αυτό λατρεύουν τους αβατάρα ως επίγειους θεούς, οι οποίοι μάλιστα, εν σχέσει με τις άλλες θεότητες, έχουν το πλεονέκτημα της άμεσης επικοινωνίας μαζί τους.

***

Από την χριστιανική οπτική διαπιστώνουμε ότι στον Ινδουισμό έχουν χαθεί ουσιαστικά ζητήματα: Χάθηκε το πρόσωπο του θεού. Ποιος είναι ο θεός, είναι ασαφές. Η εννοούμενη ως θεϊκή πραγματικότητα διαχέεται παντού, ακόμη και μέσα στον άνθρωπο, στα ζώα, στα φυτά, στα ποτάμια, στα αγάλματα, στα καλά και στα καταστροφικά πνεύματα. Λατρεύονται πάνω από 300 εκατομμύρια θεοί. Ιδιαιτέρως δημοφιλείς θεοί είναι ο Βράχμα, ο Βισνού, ο Σίβα, η Ντούργκα, η Κάλι, ο Γκανέσα, οι αγελάδες, οι πίθηκοι, τα ποντίκια,[7] τα φίδια, οι χελώνες, τα ψάρια, οι αγριόχοιροι, τα λιοντάρια, οι ελέφαντες, ο Γάγγης ποταμός κ.α. Το σημαντικό είναι ότι δεν συμβολίζουν το θεό, αλλά είναι ο θεός ενσώματος. Είναι σαφές ότι στον Ινδουισμό δεν υπάρχει η διάκριση του άκτιστου από το κτιστό, δηλ. η διάκριση ανάμεσα στο Θεό και τον άνθρωπο ή τη φύση. Δεν υπάρχει η διάκριση ουσίας και ενεργειών του Θεού, γι’ αυτό χάνεται το πρόσωπό του.

Χάθηκε όμως και το πρόσωπο του ανθρώπου. Δεν υπάρχει η θεμελιώδης αλήθεια ότι είναι μοναδικό πρόσωπο, δημιουργημένο από την αγάπη του Θεού Πατέρα και Δημιουργού του σύμπαντος κόσμου. Έτσι, ο Ινδουιστής χάνεται μέσα στην ασαφή ιδέα του Βράχμαν, στη θεώρηση του κόσμου ως ψευδαίσθηση, στην τραγική άρνηση της μιας και μοναδικής ζωής του - με την ιδέα ότι τάχα είναι πολλές - στην υποδούλωσή του στο μοιραίο νόμο του ντάρμα και του κάρμα, στο φόβο να χρησιμοποιήσει το μοναδικό χάρισμα της ελευθερίας του προσώπου του - χάρισμα που δεν το έχει άλλο δημιούργημα.  Τι απομένει τελικά στον άνθρωπο; Τίποτε. Μόνο πως ζει. Μάλιστα δεν διακρίνεται η αξία του ούτε από τα ζώα. Θεωρείται ότι απλώς όλα μετέχουν στο ασαφές Βράχμαν. Ο άνθρωπος δεν αναγνωρίζεται ως εικόνα του Θεού, ούτε καλείται να του μοιάσει στην αγιότητα, αλλά μόνο ν’ απορροφηθεί και να χαθεί μέσα σ’ εκείνον, που ενώ, υποτίθεται, τον δημιούργησε, τον άφησε ατέλειωτα να βασανίζεται, με τελικό σκοπό να τον εξαφανίσει…

Χάθηκε, επίσης, η ηθική διάκριση περί καλού και κακού, αναφορικά με τις ενέργειες τόσο των θεών, όσο και των ανθρώπων. Μάλιστα, λατρεύονται θεοί που οι ίδιοι διαπράττουν πότε το καλό και πότε το κακό. Το Βράχμαν άλλοτε δημιουργεί θεούς και άλλοτε δαίμονες. Ή ο Σίβα είναι δημιουργός και καταστροφέας, η δε θηλυκή του πλευρά, η Σάκτι, με τη μορφή της θεάς Ντούργκα ή Κάλι, απαιτεί αιματηρές θυσίες ανθρώπων και ζώων. Δηλ. ο θεός Δημιουργός απαιτεί το αίμα των δημιουργημάτων του. Ο δε Βράχμαν, αφενός μεν, ταυτίζεται με αρσενικά ζώα, έντομα, ψάρια, αφετέρου δε, μεταξύ άλλων γυναικών παντρεύεται, επίσης, και την κόρη του[8]… Τελικά, ποιον θεό να εμπιστευτεί ο άνθρωπος; Κορυφαίος δε εκφυλισμός του ανθρώπινου προσώπου αποτελούν μέχρι σήμερα οι ταντρικές ιεροτελεστίες με θυσία ζώου και πόση αίματος, καθώς και οι ακατανόμαστες ερωτικές πράξεις, στο ονομαζόμενο «αριστερό μονοπάτι» της τάντρα γιόγκα.

Από τα προαναφερθέντα συμπεραίνουμε ότι στον Ινδουισμό έχουν χαθεί τα διακριτικά όρια των ουσιαστικότερων ζητημάτων που αφορούν την αξία, τον  προσανατολισμό και την περαιτέρω πορεία της ζωής. Ο Θεός και η δημιουργία ένα και το αυτό. Το καλό ίσο με το κακό, [9] η ζωή είναι όπως ο θάνατος, το μίσος όπως η αγάπη. Το να λατρεύει κάποιος το θεό είναι το ίδιο αν λατρεύει το δαίμονα, ενώ η γιόγκα τελικά αναδεικνύεται ως η τέχνη της απόδρασης από μια τέτοια ζωή χωρίς προοπτική. Πραγματικά, εκφράζει την οριστική απόφαση του πιστού να πεθάνει και  να μην γυρίσει πάλι με τη μετενσάρκωση. Άλλωστε, τι να προσδοκά, ώστε να επιθυμεί την επιστροφή του;

Ακριβώς ένα τέτοιο μοντέλο ζωής θεωρείται «κατάλληλο» από εκείνους που ονειρεύονται να ποδηγετούν τους λαούς στην αποδυνάμωση και την υποταγή. Έχει όλες τις προϋποθέσεις να δημιουργήσει πνευματική σύγχυση και χαοτικές καταστάσεις στον ψυχικό κόσμο, που εγκαταλείπεται στις ανισορροπίες των παθών του. Ταυτοχρόνως, όμως, αυτό το μοντέλο ζωής αφορά τον ινδικό προσανατολισμό, που είναι αντίθετος ως προς τα όνειρα του Δυτικού ανθρώπου. Επομένως, μόνο αν του προσφερθεί μεταλλαγμένος[10]και καμουφλαρισμένος υπάρχει περίπτωση να τον υιοθετήσει.

***

Ο Ινδουισμός για αιώνες παρέμενε στην αφάνεια. Πριν από 400 χρόνια περίπου, Άγγλοι στην Ινδία εντυπωσιάστηκαν και προβληματίστηκαν απ’ όσα άκουγαν για τους θαυματοποιούς που ζούσαν στα Ιμαλάια κι έκαναν τα πιο περίεργα πράγματα. Ταξιδιώτες μπήκαν στους χώρους των ερημιτών κι έτσι άρχισαν οι πρώτες πληροφορίες για τις πρακτικές τους, να φτάνουν στην Δύση.[11]

Περί τα τέλη του 19^ου αιώνα δημιουργήθηκαν ινδουιστικές κινήσεις με σκοπό τη διάδοση της θρησκείας και στη Δύση. Η πρώτη κίνηση είναι η «Αποστολή Ραμακρίσνα»,[12]  το 1897, η οποία ίδρυσε κέντρα σε πολλά μέρη του κόσμου. Την ακολούθησαν πλήθος αυτόκλητων γκουρού, αρχικά προς την Αμερική και κατόπιν προς την Ευρώπη. Την εξόρμησή τους, όμως, προετοίμασε η Έλενα Μπλαβάτσκυ (1831-1891).

Η Μπλαβάτσκυ από το 1853 επισκέπτεται την Ινδία, την Ιαπωνία, το Θιβέτ, το Λαντάκ. Γνωρίζει σαμάνους και μέλη της «Λευκής Ιεραρχίας» ή «Λευκού Αδελφάτου» των Ιμαλαΐων και συνεργάζεται μαζί τους, με σκοπό τη δημιουργία «μιας Παγκόσμιας Αδελφότητας της Ανθρωπότητας, χωρίς διάκριση φυλής, φύλου, χρώματος ή πίστης», την προώθηση της «μελέτης ιερών Κειμένων της Παγκόσμιας Θρησκείας» και την ανάδειξη «των βραχμανικών, βουδιστικών και ζωροαστρικών φιλοσοφιών», καθώς και των κρυμμένων μυστηρίων της Φύσης και των «ψυχικών και πνευματικών δυνάμεων που βρίσκονται σε λήθαργο στον άνθρωπο».[13]

Το 1875 ίδρυσε[14] τη Θεοσοφική Εταιρεία στη Ν. Υόρκη. Εκεί συνεργάστηκε με τον αρχηγό των Μασόνων και Εωσφοριστών Αμερικανό Στρατηγό Άλμπερτ Πάικ για τη δημιουργία γυναικείων μασονικών στοών. Η Ε. Μπλαβάτσκυ επέβαλε στον Α. Πάικ την εφαρμογή του Πνευματισμού σ’ όλες τις μασονικές στοές,[15] ο δε Α. Πάικ της απένειμε τον 33^ο και τελευταίο βαθμό της Μασονίας. Το 1882 μετέφερε την έδρα της Θεοσοφίας στο Αντυάρ του Μαντράς, σημερινό Τσενάι, στην Ινδία.

Στα καταστατικά των θεοσοφικών και μασονικών στοών υπάρχουν κοινές αρχές. [16]  Αυτές διδάχτηκαν στην Έλενα Μπλαβάτσκυ από τη Λευκή Αδελφότητα.  Τη γραμμή της Λευκής Αδελφότητας ακολούθησε, επίσης, και ο Σουάμι Βιβεκανάντα (1863–1902) στην ομιλία του στο Α' Κοινοβούλιο των Θρησκειών του Κόσμου,[17] στο Σικάγο 1893:

Με τον ενωτικό του λόγο κατάφερε να κερδίσει το ακροατήριο, το οποίο έβλεπε μ’ ενθουσιασμό και ρομαντισμό τις ιδέες της ανεξερεύνητης Ανατολής. Ο καθένας προσέλαβε το μήνυμα που ήθελε ν’ ακούσει. Για τον Βιβεκανάντα, όμως, άνοιγε ένας άλλος ορίζοντας. Το σχέδιό του αποκάλυψε στους φοιτητές του Μαντράς, μετά την επιστροφή του από το Σικάγο:

Με το όραμα του ευαγγελισμού του κόσμου από τον Ινδουισμό ιδρύθηκαν Εταιρείες Βεδάντα, σταδιακά στις μεγάλες πόλεις της Ινδίας, της Αμερικής και της Ευρώπης, οι οποίες μεταφέρουν τις αρχές του Ινδουισμού, μέσα από τη μάσκα ενωτικών θρησκειακών λόγων:

Ο Βιβεκανάντα έπαιξε το παιχνίδι του σε δύο επίπεδα. Στο πρώτο στήριξε τις ιδέες για την «Παγκόσμια Αδελφότητα της Ανθρωπότητας, χωρίς διάκριση φυλής, φύλου, χρώματος ή πίστης», ενώ στο δεύτερο επίπεδο προώθησε την κοσμοθεωρία του Ινδουισμού και τις μαγικοθρησκευτικές πρακτικές του, ως την  πνευματικότητα που αρμόζει να κυριαρχήσει στον κόσμο. Αυτές οι δύο στάσεις έρχονται σε αντίθεση. Η μία αναιρεί την άλλη. Διότι ενώ, υποτίθεται, αγωνίζεται για τα πανανθρώπινα ιδανικά, ταυτοχρόνως προγραμματίζει «την κυριαρχία του κόσμου με βάση την ινδική σκέψη». Να εισχωρήσει δηλ. ο Ινδουισμός σε κάθε πτυχή της ζωής του Δυτικού ανθρώπου, διότι η ινδική σκέψη είναι ταυτισμένη με την ινδική θρησκεία. Αυτόν το στόχο επιδιώκει να τον πετύχει μέσω της γιόγκα.[21]

Ουσιαστικά ο Βιβεκανάντα υιοθέτησε μεν τις οικουμενικές ιδέες, αλλά τις υπέταξε στην ινδουιστική θρησκεία. Για παράδειγμα, ο όρος Βράχμαν που δηλώνει τη θεϊκή ουσία που διαχέεται στο σύμπαν, δεν ορίζει κάποιο συγκεκριμένο πρόσωπο, άρα δεν αποκλείει οτιδήποτε σε άλλη θρησκεία ονομάζεται «θεός». Επομένως, ενώνεται με τα πάντα και τα πάντα κατατείνουν στην ενότητα μαζί του.[22]

Παρόμοια τακτική εφάρμοσε και η Θεοσοφία. Προσέλαβε και στήριξε, βεβαίως, τις οικουμενικές ιδέες. Αποτελούν, μάλιστα, το καταστατικό της. Οι διάδοχοι της Έλενας Μπλαβάτσκυ αγωνίστηκαν με ζήλο για τη δημιουργία της Παγκόσμιας Θρησκείας. Η Αλίκη Μπέιλη (1880-1949) γράφει: 

Η Θεοσοφία έπαιξε κι αυτή το ίδιο παιχνίδι μ’ εκείνο του Βιβεκανάντα για τους δικούς της όμως λόγους. Αποδέχτηκε μεν την ινδουιστική διδασκαλία, αλλά άνοιξε τον ορίζοντα πέρα από τον Ινδουισμό, στη διάδοση κάθε θρησκείας, ιδεολογίας, οργάνωσης και πολιτικής που έχει αντίχριστο προσανατολισμό. Αυτό το έκανε, επειδή οι πεποιθήσεις της ταυτίζονται μ’ εκείνες του σατανισμού. Επιδιώκει δηλ. τη συνειδητή αντιστροφή του περιεχομένου της Αγίας Γραφής,[24] και τη γελοιοποίηση του προσώπου του Χριστού, του Τιμίου Σταυρού, της Θεοτόκου και γενικά του Χριστιανισμού.

Γι’ αυτό συνιστά στους οπαδούς της «ν’ αντιστέκονται ιδιαιτέρως στη χριστιανική θεολογία και να διαδώσουν τη γνώση των ανυπέρβλητων διδασκαλιών αυτού του αγνού εσωτερικού συστήματος της αρχαϊκής εποχής που καθρεφτίζονται στις πανάρχαιες Βέδες και στη φιλοσοφία του Γκαουτάμα Βούδα, του Ζωροάστρη και του Κομφούκιου»,[25] θεωρώντας ότι μέσα απ’ αυτόν τον συμφυρμό, θα δημιουργηθεί αποφασιστικό ρήγμα στους Χριστιανούς, δικαιώνοντας έτσι την ιδεολογία της.

Όπως προκύπτει από τα στοιχεία που έχουν δημοσιευτεί, η εξάπλωση των ινδουιστικών δοξασιών στο Δυτικό κόσμο, είναι έργο της Θεοσοφίας με τη σύμπραξη, βεβαίως, των γκουρού. Με την υποστήριξή της, η ινδική πνευματικότητα εισχώρησε στην κοσμοθεωρία και την πρακτική όλων των οργανώσεων της Ν. Εποχής, διότι όπως προαναφέρθηκε, θεωρήθηκε «κατάλληλη» για τον τύπο του πολίτη της Ν. Εποχής.

Από την άλλη πλευρά, η Θεοσοφία εναγκαλίστηκε τη Ν. Εποχή, επειδή ανέκαθεν επεδίωκε οι αντίχριστες ιδέες της ν’ αποκτήσουν παγκόσμια εμβέλεια και αποδοχή. Έτσι, μεθοδικά, φέρεται να υπηρετεί τα πανανθρώπινα αιτήματα σε εκδηλώσεις που αφορούν την ειρήνη, τη δικαιοσύνη, τη συναδέλφωση των λαών, την κατάργηση των φυλετικών κ.α. διακρίσεων, την εξάλειψη των οικονομικών ανισοτήτων, την προστασία του περιβάλλοντος, ενώ ευκαιριακά συνδέει αυτά τα αιτήματα με σεμινάρια γιόγκα, διαλογισμού και κάθε εναλλακτικής, «ενεργειακής» πρακτικής… Προωθεί, επίσης, εναλλακτικές θεραπείες με άμεσο στόχο τη μετατροπή της επιστήμης σε μεταφυσική, και απώτερο, ο άνθρωπος ν’ αποδεχτεί τις ιδέες της Ν. Εποχής, των οποίων, όμως, αρχιτέκτονας είναι η Θεοσοφία:

Πράγματι όσα ισχυρίζεται το ανωτέρω κείμενο της Θεοσοφίας διαπιστώνουμε ότι λαμβάνουν χώρα στις ημέρες μας. Θυγατρικές ομάδες του Ινδουισμού και της Θεοσοφίας συνεργάζονται άρρηκτα και εμφανίζουν τις δοξασίες τους ως επιστήμη, προκειμένου να πετύχουν τον προαναφερθέντα στόχο: Εκμεταλλευόμενες ότι ο Δυτικός άνθρωπος έχει θεοποιήσει τις δυνατότητες του λογικού του στο χώρο της επιστήμης, προσπαθούν να μετατρέψουν την επιστήμη από φυσική σε μεταφυσική.[27]

Για να διασκεδάσουν τις υποψίες, σπεύδουν να τον βεβαιώσουν εκείνο που επιθυμεί ν’ ακούσει ότι π.χ. οι τεχνικές της γιόγκα ή του διαλογισμού - οι οποίες βεβαίως, στηρίζονται στις μαγικές επικλήσεις ινδουιστικών και άλλων θεοτήτων - δεν έχουν απολύτως καμία σχέση με τη θρησκεία, αλλά «είναι επιστήμη».[28] Έτσι, με βάση την αυθυποβολή και τη συνεργεία των πονηρών πνευμάτων, υπόσχονται την επίτευξη αυτογνωσίας και αυτοελέγχου, διεύρυνσης της συνείδησης προσανατολισμένης όμως, στην αποδοχή των ινδουιστικών δοξασιών για το κάρμα, τη μόξα και τη σαμσάρα, τις οποίες ταυτίζουν με την επιστήμη και ως εκ τούτου προβάλλονται ως ικανές να θεραπεύσουν το άγχος και τις σωματικές ασθένειες.

Την ίδια τακτική ακολουθούν οι ονομαζόμενες «ενεργειακές θεραπείες» και οι «εναλλακτικές θεραπείες»[29] που συμφύρουν μαγικοθρησκευτικές απόψεις και πρακτικές, όπως βαθμούς μυήσεων, διαλογισμούς, δοξασίες πώς ο θεραπευτής γίνεται κανάλι της συμπαντικής ενέργειας την οποία διοχετεύει από τα χέρια του στο σώμα του πάσχοντος, ενεργειακές πέτρες κ.α. με την ψευδή υπόσχεση θεραπείας ασθενειών. Βεβαίως, τέτοιες μέθοδοι δεν αναγνωρίζονται από την ιατρική επιστήμη, διότι τόσο η διάγνωση της ασθένειας, όσο και η αντιμετώπισή της ελέγχονται υπεύθυνα από ανεξάρτητα εργαστήρια και με αναγνωρισμένες διεθνώς μεθόδους.

Οι ινδουιστικές ομάδες προτείνουν το διαλογισμό ως απαραίτητο μέρος του καθημερινού μας προγράμματος, ώστε να καταφεύγουμε σ’ αυτόν σε κάθε περίσταση και ανάγκη μας, κυρίως όμως ν’ αντικαταστήσουμε μέσω αυτού την καθημερινή προσευχή και επικοινωνία με τον Κύριό μας. Φθάνουν μάλιστα να διδάσκουν ότι η ευχή «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με» «είναι η τέλεια τεχνική διαλογισμού…» που έχει η χριστιανική θρησκεία.[30]

Στο σημείο αυτό να υπογραμμίσουμε ότι η Ορθόδοξη προσευχή ουδεμία σχέση έχει με το διαλογισμό. Ο Θεός προς τον οποίο απευθύνεται ο Χριστιανός δεν είναι μια άμορφη ουσία, ούτε ταυτίζεται με ζώα ή τερατόμορφες παραστάσεις. Είναι προσωπικός και συγκεκριμένα, είναι τα πρόσωπα της ομοουσίου και αδιαιρέτου Αγίας Τριάδος, η οποία ιστορικά αυτοαποκαλύφθηκε στον άνθρωπο, ώστε να έχει τη δυνατότητα της άμεσης, προσωπικής κοινωνίας και της δικής του ελεύθερης βούλησης. Σ’ αυτήν την κοινωνία ο Θεός και ο άνθρωπος δεν συγχέονται, ούτε ταυτίζονται. Διατηρούν τα χαρακτηριστικά της φύσης τους. Ο άγιος  άνθρωπος παραμένει δημιούργημα, καταξιώνεται όμως, να κοινωνεί άμεσα και αιώνια τη ζωή της αγάπης του Τριαδικού Θεού. Η αγιότητα στον άνθρωπο είναι δώρο της αγάπης του Θεού. Δεν κατακτιέται με κάποια τεχνική τύπου γιόγκα. Δεν είναι δρόμος αυτοσωτηρίας. Είναι καρπός συνεχούς μετάνοιας.

Ο διαλογισμός σε συνδυασμό με τις ασκήσεις γιόγκα, στην οποία φορούν το μανδύα της γυμναστικής,[31] προτείνεται, επίσης, και σε προγράμματα επιχειρήσεων για τους εργαζόμενους, ώστε με ανανεωμένες δυνάμεις ν’ αποδίδουν περισσότερο στην εργασία τους. Ανάλογη διείσδυση επιχειρείται στις τρεις βαθμίδες εκπαίδευσης, με σκοπό την ένταξη στο καθημερινό πρόγραμμα. Σε ιδιωτικά σχολεία έχουν ξεκινήσει προγράμματα γιόγκα, ενώ προωθείται η ιδέα τα προγράμματα ν’ αρχίσουν από την προσχολική εκπαίδευση και τους παιδικούς σταθμούς, με σκεπτικό ανάλογο μ’ εκείνο των γυμναστηρίων, δηλ. να φανούν λόγω του ανταγωνισμού, ότι είναι σύγχρονα σχολεία και παρέχουν την τελευταία λέξη στην εκπαίδευση των παιδιών μας.

Στις δημοσιευμένες οδηγίες προς τους δασκάλους γιόγκα διαβάζουμε, οι ασκήσεις που προορίζονται για τα μικρά παιδιά να είναι ακριβώς οι ίδιες μ’ εκείνες των ενηλίκων, με μάντρας, απλώς να περνούν τα μηνύματά τους μέσα από το παιχνίδι και το παραμύθι, για να κεντρίζουν το ενδιαφέρον τους. Τελικός στόχος των εν λόγω ασκήσεων είναι οι μικροί μαθητές να διδαχτούν και να βιώσουν τις πρακτικές χαλάρωσης και διαλογισμού, προσαρμοσμένες κι αυτές στην αντίληψη της ηλικίας τους.[32]

Με τέτοια τεχνάσματα επιδιώκεται ν’ αναγνωριστεί η ινδουιστική πρακτική του διαλογισμού ως ο σύγχρονος παιδαγωγικά τρόπος από το σχολείο στην κοινωνία, υπό την καθοδήγηση των γκουρού και σουάμι. Είναι τραγικό οι γονείς να νομίζουν ότι τα παιδιά τους αθλούνται και απασχολούνται δημιουργικά, και να μην αντιλαμβάνονται το ανήθικο παιχνίδι που οι ινδουιστικές οργανώσεις παίζουν στις πλάτες τις δικές τους και των αθώων παιδιών τους. Παραπλανούν και ποδηγετούν τους ανυποψίαστους, αυριανούς οπαδούς τους…

Ειδικότερα για τα παιδιά κάτω των 8 ετών προτείνουν λιγότερο διαλογισμό, ενώ επισημαίνουν ότι «είναι πιο σημαντικό γι’ αυτά τα παιδιά, οι γονείς τους να μάθουν και να ασκούν τη γιόγκα και τον διαλογισμό και να μεταφέρουν τους γιογκικούς κανόνες στα σπίτια τους, ώστε τα παιδιά να απορροφούν την ενέργεια του περιβάλλοντος...». [33] Είναι πασιφανές με πόση μαεστρία επιδιώκουν, με αφορμή την άσκηση των παιδιών, να προσεταιριστούν, επίσης, και τους γονείς, ώστε η γιόγκα να εισαχθεί ως ο τρόπος ζωής όλης της οικογένειας και εν συνεχεία της κοινωνίας. 

 Το τοπίο συμπληρώνουν διαλέξεις, ταινίες, συνεργασίες με την Τοπική Αυτοδιοίκηση σε εορταστικές εκδηλώσεις, εκθέσεις βιβλίων ή διδασκαλία στο Ανοικτό Λαϊκό Πανεπιστήμιο… διδασκαλίες για τη διεύρυνση της συνειδήσεως, πρακτικές επικοινωνίας με τη συμπαντική ενέργεια, υποσχέσεις για την απόκτηση υπερφυσικών ικανοτήτων, προτάσεις για εναλλακτικές διακοπές, οικολογικές καλλιέργειες, ενεργειακά βραχιόλια, μάνταλες για κάθε χρήση, παιδικά εργαστήρια ζωγραφικής με αγγέλους, ρεϊκοπαιχνίδια… Ατέλειωτος ο κατάλογος των τεχνασμάτων με τα οποία διεκδικούν τον πνευματικό προσανατολισμό της ανθρωπότητας κατά την Νέα Εποχή του 21^ου αιώνα.

Τελευταία προβάλλουν το αίτημα της μετατροπής του Ορθόδοξου μαθήματος των Θρησκευτικών σε θρησκειολογία. Έτσι εμφανίζονται μεμονωμένα πρόσωπα και κομματικές παρατάξεις, φιλικά προσκείμενες στις ινδουιστικές και θεοσοφικές οργανώσεις, να προγραμματίζουν, να υπαγορεύουν, αλλά και να επιβάλλουν τις θέσεις αυτές στον Ορθόδοξο λαό. Βέβαια, η ανωτέρω τακτική απλώνεται σε παγκόσμια κλίμακα, διότι, αφενός μεν οι ιδέες αυτές έχουν θιασώτες σ’ όλα τα κράτη του κόσμου, και αφετέρου, η επικράτηση ενός πανθρησκειακού, συγκρητιστικού μορφώματος, λόγω της πνευματικής συγχύσεως που δημιουργεί, υπηρετεί τα μέγιστα το σκοπό του παγκόσμιου ελέγχου από τη «Νέα Τάξη Πραγμάτων» τον 21^ο αιώνα.

Η ως άνω δραστηριότητα δεν είναι δυνατόν να καλυφθεί στα πλαίσια αυτής της εισήγησης. Να επισημάνουμε, όμως, ότι δυστυχώς, στον τρόπο σκέψης, όπως εκφράζεται στην καθημερινότητα Ορθόδοξων Χριστιανών, έχουν παρεισφρήσει εσφαλμένες, συγκρητιστικές αντιλήψεις, η αποδοχή των οποίων γίνεται το γόνιμο έδαφος για να καρποφορήσουν οι ινδουιστικές και θεοσοφικές διδασκαλίες.

Ακούμε να λέγεται: «Όλες οι θρησκείες πιστεύουν σ’ ένα Θεό με διαφορετικό όνομα. Άλλοι τον λένε Χριστό, άλλοι Αλλάχ, άλλοι Κρίσνα, άλλοι Βούδα…» ή «δεν έχει καμία σημασία πού πιστεύει κανείς, γιατί ο Θεός είναι ένας».

Βεβαίως, ο Θεός είναι ένας, αλλά όλοι οι άνθρωποι δεν τον αναγνωρίζουν. Άλλος λατρεύει ως θεό την αγελάδα, τα ποντίκια ή τα φίδια, άλλος μια πέτρα, ένα ποτάμι, τον γκουρού ή ένα τερατόμορφο φανταστικό ον...

Εμείς οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί έχουμε τη μοναδική ευλογία να γνωρίζουμε την ιστορική αυτοαποκάλυψη του Ιησού ότι είναι ο Υιός του Θεού, ο μόνος Θεάνθρωπος και Σωτήρας του κόσμου. Άμεσα γευόμαστε την παρουσία του μεταλαμβάνοντας το πανάγιο Σώμα και Αίμα Του. Ο αναστημένος Χριστός γίνεται η ανάσταση της πεσμένης στην αμαρτία ζωής μας. Ζούμε την αιωνιότητα όχι υποθετικά, στο τέρμα των χιλιάδων μετενσαρκώσεων, αλλά πραγματικά, στη μια και μοναδική ζωή μας από τώρα, στη χαρά που ο Θεός επιτρέπει στη Θεία Λειτουργία και στη ζωή των Αγίων μας.

Είναι δυνατόν να μην έχει σημασία σε ποιον πιστεύει κάποιος; Είναι άλλη η ζωή της Αναστάσεως και άλλη η ζωή χωρίς αυτήν…

Γιατί δίδονται στις Στοές οι φοβεροί όρκοι;

Ποια είναι τα “βαρύτιμα” μυστικά που θέλουν να “κρύψουν” οι μασόνοι;

Α΄

Εκπλήσσεται σφόδρα και τρομάζει αληθινά ο ερευνητής, όταν, μελετώντας προσεκτικά τα κατά καιρούς διαλαμβανόμενα εις τα αυθεντικά τεκτονικά έντυπα, διαβάζει εκεί τους ανήκουστης σκληρότητος μασονικούς όρκους. Και ευθύς αμέσως, ως ένας κανονικός και λογικός άνθρωπος διερωτάται:

Γιατί καλούνται από τις τεκτονικές αρχές και τους κανονισμούς τους οι μυούμενοι στις Στοές σοβαροί συνάνθρωποί μας να δώσουν επισημότατα αυτούς τους τόσο σκληρούς μασονικούς όρκους;  Μήπως για να κρύψουν “απαραβιάστως” κάποιες μυστικές διδασκαλίες και επιδιώξεις τους, τις οποίες από μακρού χρόνου[1] έχουν καταστρώσει;

Αλλά ποιες είναι αυτές οι διδασκαλίες και επιδιώξεις τους, και ποίοι, εν γνώσει ή εν αγνοία αυτών  καλούνται να τις υπηρετήσουν; Μήπως είναι ερεβώδεις και σκοτεινές οι μασονικές αυτές διδασκαλίες και επιδιώξεις;

…Και ποίοι καλούνται να υπηρετήσουν αυτά που στο αδιαφανές τεκτονικό παρασκήνιο από χρόνων πολλών και συνεχώς αναφέρονται; Είναι, άραγε, “βασιλείς” ή “στρατιώται”; Είναι κατά καιρούς κάποιοι Πρωθυπουργοί ή κλητήρες; Καθηγητές Πανεπιστημίου ή απλοί και απλοϊκοί άνθρωποι είναι;

Μήπως καλούνται εκεί – Θεέ μου φύλαγε! – ακόμη και κληρικοί; Μήπως κατά καιρούς προσελκύονται στις Στοές των μασόνων ακόμη και Πατριάρχες;

Ετούτα, βεβαίως, δεν θέλουμε να τα πιστέψουμε!

Οι φοβεροί τεκτονικοί όρκοι …

Ας δούμε όμως πρώτα δύο (από τους υπερτριάκοντα που υπάρχουν) φοβερούς μασονικούς όρκους, τους διδόμενους κατά τις επάλληλες, εισαγωγικές και προαγωγικές μυήσεις μασόνων εις τις Στοές τους (τα κείμενα με κόκκινο χρώμα είναι ακριβή αποσπάσματα μασονικών εκδόσεων):

«Όρκος

Επί παρουσία του τελείου τούτου Συνεδρίου και διά του λόγου της τιμής μου υπισχνούμαι ότι δεν θα αποκαλύψω ποτέ τα μυστήρια των Ιπποτών του Ροδοσταύρου [μασόνου του 18ου βαθμού] εις ουδένα αδελφόν κατωτέρου βαθμού ουδ’ εις βέβηλον τινα [εις πρόσωπον που ΔΕΝ είναι μασόνος], επί ποινή ν’ απωλέσω διά παντός τον λόγον και να ευρίσκωμαι αιωνίως εις τα σκότη ^. κρουνοί αίματος να ρέωσιν ακαταπαύστως εκ του σώματός μου και να υποφέρω τας πλέον σκληράς θλίψεις της ψυχής ^. αι πλέον αιχμηραί άκανθαι να μοι χρησιμεύσωσιν ως στρωμνή ^. χολή δε και όξος να είναι το ποτόν μου  και ατιμωτική του θανάτου καταδίκη να τελειώση την τύχη μου, εάν παραβώ τους Νόμους, τους οποίους θέλουσι μοι επιβάλλει. Υπισχνούμαι, επίσης, να μην φανερώσω ποτέ τον τόπον εις τον οποίον εγενόμην δεκτός, ουδέ τα μέλη άτινα ήσαν παρόντα. Προς τούτοις υπισχνούμαι πλήρη πίστιν και αφοσίωσιν εις το «Ύπατον Ελληνικόν Συμβούλιον του 33 [βαθμού]». Είη μοι βοηθός ο Μέγας Αρχιτέκτων του Σύμπαντος [ο μασονικός θεός]…» (Πηγή: Μασονικό περιοδικό «Πυθαγόρας», έτος Δ΄, Μάρτιος 1885, αρ. 3, σελ. 82-83).

Άλλος – νεώτερος – μασονικός όρκος.

Ο φοβερός, επίσης, όρκος που ακολουθεί δίδεται κατά την εισδοχή μυουμένου σε μασονικές Στοές που λειτουργούν υπό την αιγίδα της λεγομένης «Εθνικής Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος». Ο μακρότατος αυτός μασονικός όρκος, έχει, συντετμημένος, ως ακολούθως:

«… Επίσημα και με ειλικρίνεια υπόσχομαι και υποχρεώνομαι ότι πάντα θα περιφρουρώ, θα καλύπτω και ποτέ δεν θα αποκαλύπτω οποιοδήποτε μέρος ή μέρη, σημείο ή σημεία των μυστικών ή των μυστηρίων των Ελευθέρων και Αποδεδεγμένων Τεκτόνων, και των ανηκόντων σ’ αυτούς τα οποία μου έχουν ήδη γίνει γνωστά ή πρόκειται να μου ανακοινωθούν τώρα ή οποτεδήποτε στο μέλλον, παρά μόνο σε γνήσιο και νόμιμο Αδελφό ή Αδελφούς και ούτε σε αυτόν ή αυτούς, παρά μόνο αφού, με κανονική δοκιμασία, αυστηρή εξέταση ή ασφαλή πληροφόρηση ενός πολύ γνωστού Αδελφού διαπιστώσω ότι αυτός ή αυτοί είναι άξιοι αυτής της εμπιστοσύνης, ή εντός συνεδρίας τέλειας και κανονικής Στοάς Αρχαίων Ελευθεροτεκτόνων [μασόνων]…

…Ακόμη υπόσχομαι επίσημα ότι ποτέ αυτά τα μυστικά δεν θα τα γράψω, παραστήσω, χαράξω, σημειώσω, σμιλεύσω ή με οποιονδήποτε τρόπο σχεδιάσω, ούτε θα προκαλέσω ή θα ανεχθώ να διαπραχθεί αυτό από άλλους, αν είναι εντός των δυνάμεών μου να το αποτρέψω, πάνω σε οποιοδήποτε κινητό ή ακίνητο αντικείμενο κάτω από τον ουράνιο θόλο, με το οποίο ή πάνω στο οποίο οποιοδήποτε γράμμα, χαρακτήρα ή σχέδιο, ακόμη και το ελάχιστο ίχνος από χαρακτήρα, ψηφίο ή σχέδιο θα ήταν δυνατόν να αναγνωριστεί ή να γίνει αντιληπτό σε μένα ή σε οποιονδήποτε στον κόσμο, ώστε οι μυστικές μας τέχνες  και τα κρυφά μυστήρια να γίνουν γνωστά με απρεπή τρόπο από δική μου αναξιότητα.

Όλα αυτά υποχρεώνομαι επίσημα να τηρώ χωρίς αντιλογία, επιφύλαξη ή υπεκφυγή, με τη βεβαιότητα ότι, αν παραβιάσω οποιοδήποτε από αυτά, θα στιγματιστώ ως άτομο συνειδητά επίορκο, χωρίς καμία ηθική υπόσταση και παντελώς ανάξιο για να γίνει δεκτό σε αυτή τη σεβασμία Στοά ή σε οποιαδήποτε άλλη κανονική Στοά ή σε ομάδα ανθρώπων που θέτουν την τιμιότητα και αρετή πάνω από τα επιφανειακά οφέλη των αξιωμάτων και του πλούτου.

Γι’ αυτό βοήθησέ με, Θεέ, και στήριξέ με στην τήρηση της Μεγάλης και Επίσημης Υπόσχεσής μου ως μαθητού Ελευθεροτέκτονα (…)»

Εν συνεχεία ο «Σεβάσμιος Διδάσκαλος», δηλαδή ο πρόεδρος της Στοάς, απευθυνόμενος προς τον ορκιζόμενο μαθητή τέκτονα του επισημαίνει:

«Αδελφέ…, με την ήρεμη και ειλικρινή στάση σου αυτό το βράδυ, ξέφυγες από δύο μεγάλους συμβολικούς κινδύνους. Υπήρχε όμως και τρίτος κίνδυνος, ο οποίος σύμφωνα με την παράδοση, θα σε παραφύλαγε μέχρι τις τελευταίες στιγμές της ζωής σου.

Οι κίνδυνοι που διέφυγες ήσαν του Εγχειριδίου [μικρό ξίφος] και του στραγγαλισμού, επειδή κατά την είσοδό σου στη Στοά, το Εγχειρίδιο αυτό [του δείχνει το Εγχειρίδιο] κατευθυνόταν προς το γυμνό αριστερό στήθος σου, θέλοντας να δείξει ότι, αν είχες αποπειραθεί να προχωρήσεις βίαια, θα είχες γίνει υπαίτιος του θανάτου σου, από μαχαίρωμα ενώ ο Αδελφός που το κρατούσε θα έμενε ακίνητος εκτελώντας το καθήκον του …»

Και ο πρόεδρος της Στοάς συνεχίζει να λέει στον δόκιμο μασόνο τα εξής, επίσης ανατριχιαστικά:

«…Υπήρχε, επίσης, αυτή η θηλιά [του τη δείχνει, αφού πρώτα την βγάζουν από το λαιμό του] περασμένη γύρω από το λαιμό σου που θα έκανε οποιαδήποτε απόπειρά σου να φύγεις εξ’ ίσου μοιραία, αλλά ο κίνδυνος εκείνος, ο οποίος παραδοσιακά θα σε παραφύλαγε μέχρι την τελευταία στιγμή της ζωής σου, ήταν η φυσική ποινή η κάποτε συνδεδεμένη με την υποχρέωση του τέκτονα, δηλαδή να αποκοπεί ο λαιμός σου, αν ποτέ παράνομα απεκάλυπτες τα μυστικά του Ελευθεροτεκτονισμού [της Μασονίας]. Ολόκληρη η ποινή θα ήταν να σου αποκοπεί ο λάρυγγας, να σου ξεριζωθεί η γλώσσα και να ταφείς στην άμμο της θάλασσας σε ρηχά νερά ή σε απόσταση διακοσίων μέτρων από την ακτή, όπου τα κύματα ανεβοκατεβαίνουν τακτικά».

Εν συνεχεία, ο πρόεδρος της μασονικής Στοάς στην οποία ακούστηκαν οι τρομεροί αυτοί λόγοι, οι δύσκολα επινοούμενοι από σώφρονες ανθρώπους, καθησυχάζοντας τον μαθητή μασόνο, του λέει:

«… Το να συμπεριλάβουμε τώρα μια τέτοια ποινή είναι περιττό, αφού η υπόσχεση την οποία ανέλαβες απόψε είναι δεσμευτική για όλη σου τη ζωή.

Τώρα, αφού ανέλαβες τη Μεγάλη και Επίσημη Υποχρέωση του Τέκτονα, μου επιτρέπεται να σε πληροφορήσω ότι στον Ελευθεροτεκτονισμό υπάρχουν πολλοί βαθμοί και ιδιαίτερα μυστικά για καθένα απ’ αυτούς…» (Πηγή: Εθνική Στοά της Ελλάδος ΤΥΠΙΚΟ ΤΗΣ ΑΜΙΛΛΗΣ Emulation Ritual, Αθήνα Απρίλιος 1997, σελ. 21-29).

Οι μασονικοί όρκοι που μόλις τώρα διάβασαν οι νοήμονες αναγνώστες μας εδώ, είναι πράγματι φοβεροί. Είναι δε μετάφραση από αγγλικά μασονικά τυπικά. Παρόμοιες μεταφράσεις εκ των αγρίων αγγλικών τυπικών (στη γλώσσα μας) γνωρίζουμε να υπάρχουν ήδη από το 1918 και 1920  στις ελληνικές Στοές της Αιγύπτου.

Αναγκαία επισήμανση από τον ερευνητή…

“Σφάζουν”, λοιπόν, πραγματικά οι μασόνοι τους αδελφούς τους που φεύγουν από τη μασονία και “αποκαλύπτουν” τα μυστικά;

Απάντηση: Όχι, βέβαια! Δεν σφάζουν οι μασόνοι τους αδελφούς τους  που δι’ ενεργειών ή παραλείψεων τους “προδίδουν” τα μυστικά. Όχι, δεν γίνονται τέτοια, μήτε και ενοχλούνται καν σήμερα οι “αποστάτες” αυτοί.

Τι συμβαίνει λοιπόν; Γιατί ζητούνται οι σκληροί αυτοί όρκοι (αλλά και άλλοι ελαφρότεροι) σήμερα;

Το ζήτημα έχει ως ακολούθως: Το πλήθος των τρομερών μασονικών όρκων θεσπίστηκαν από τον Τεκτονισμό κατά τους προηγούμενους, τους τελευταίους αιώνες. Τότε, που ΜΕΓΑΣ ήταν ο πόλεμος της Μασονίας εναντίον μερικών θρόνων της Ευρώπης, μαζί – και κυρίως – εναντίον της παπικής εξουσίας και το αντίθετο.

Γιατί αυτός ο μέγας πόλεμος;

Διότι το πλήθος των αγαθών και αφελών τεκτόνων της εποχής εκείνης, αποδεχθέν – και προάγον  – το ελκυστικό σύνθημα του Γαλλικού Διαφωτισμού «Ελευθερία-Ισότης-Αδελφότης», εμάχετο ιεροκρυφίως, συνωμοτικώς, για την απελευθέρωση – όπως πίστευαν – της Ευρώπης και πέραν αυτής από την τυραννία και διαφθορά μερικών βασιλικών θρόνων και παπικών θώκων, και ως εκ τούτου εδιώκοντο, μη γνωρίζοντες πιθανόν τα “βαθέα” της Μασονίας οι πολλοί, πλην της υψηλής ηγεσίας αυτών. Οι όρκοι, λοιπόν, εκείνοι διατηρούνται ακόμα και δη για λόγους ιστορικούς.

Μερικές βλάσφημες διδασκαλίες τεκτόνων και μέτρα προστασίας των   για να μη διαρρεύσουν…

Διατηρούνται όμως – και ζητούνται, βεβαίως – έως σήμερα οι μασονικοί όρκοι, όχι μόνο για λόγους ιστορικούς, αλλά και για άλλους λόγους.

Ποιους λόγους; Μα για να κρύψουν τα υπόλοιπα, τα ουσιώδη, τα τρέχοντα μυστικά τους[2] οι τέκτονες!

Ποια μυστικά;

Τα τέσσερα καίρια σημασίας μυστικά τους, προπάντων το ένα, δηλαδή τις περί Θεού ΒΑΘΥΤΕΡΕΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ ΤΟΥΣ, τις αποκρουστικώς βλάσφημες και με σκληρότητα διατυπωμένες.

Για να αποφύγουν, λοιπόν, οι μασόνοι να μη περιέλθουν μερικές εκ των διδασκαλιών αυτών εκτός των τεκτονικών κύκλων, διατυπώνουν αυστηρές προειδοποιήσεις  στα μέλη τους, γενικότερα, να προσέχουν τα διάφορα έντυπά τους σχολαστικώς, να μην περιέλθουν εις χείρας «βεβήλων», δηλαδή παντός προσώπου που δεν είναι μασόνος του επιπέδου τους.

Ιδέστε πώς διατυπώνουν τις σχετικές αυστηρότατες οδηγίες και εντολές τους:

«Προφυλάξωμεν τα κείμενά μας ίνα μήποτε περιέλθωσι ταύτα εις χείρας βεβήλων. Ταύτα ασφαλώς θα μολυνθούν…»! (Ιω. Α. Βασιλή 33^ου, Είδον τον Ακτινοβόλον Αστέρα, Αθήνα 1952, σελ. 68).

Σε ένα άλλο μασονικό έντυπο διαβάζουμε την εξής υπόσχεση-όρκο τέκτονος για το πώς να προσέχει το εξ 25 μόνο σελίδων βιβλιάριο που του έδωσαν στην Στοά του :

«…εφ’ όσον μοι ζητηθή, θέλω επιστρέψει πάραυτα το παρόν τυπικόν (…) εν περιπτώσει δε θανάτου εντέλλομαι προς τους νομίμους εκπροσώπους μου [τους κληρονόμους του] όπως παραδώσουν τούτο άνευ χρονοτριβής προς τους ανωτέρω αξιωματικούς [τους μασόνους της Στοάς του]…» (πηγή: Εις Δόξαν του Μεγάλου Αρχιτέκτονος του Σύμπαντος, ΜΕΓΑ ΠΕΡΙΣΤΥΛΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, ΤΥΠΙΚΟΝ, βαθμός του Διακεκριμένου Διδασκάλου, εν Αθήναις, Ιανουάριος 1978, σελ. 3).

Στο επόμενο φύλλο θα παρουσιάσουμε – για πρώτη φορά! – κάποια από τα μασονικά μυστικά, τα οποία τόσον επιμελώς θέλησαν να “προφυλάξουν” οι τέκτονες διά φοβερών όρκων, όπως εδώ είδαμε.

Αναδημοσίευση από τον ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΤΥΠΟ φ. 2093/20.11.2015  σ. 1, 6.

[1] Λόγου χάρη το μασονικό μυστικό να δημιουργήσουν μια παγκόσμια Κυβέρνηση χρονολογείται από του έτους 1744, μας αποκαλύφθηκε δε το 1936, και στην πληρότητά του δημοσιεύθηκε το 1956 από τους θεοσοφιστές  και τους μασόνους στα επίσημα περιοδικά τους.

[2] Π.χ. το τυπικό του 33^ου βαθμού, για να μη διαρρεύσει δεν το έχουν τυπώσει, αλλά το κρατούν σε χειρόγραφο, φυλασσόμενο εντός κιβωτίου κλειδωμένου με τρία κλειδιά, και μόνο τρεις υψηλόβαθμοι μασόνοι έχουν πρόσβαση εις αυτό. Ουδείς άλλος εκ των χιλιάδων τεκτόνων επιτρέπεται να το πιάσει στα χέρια του! (Πηγή: Κανονισμοί του Φιλοσοφικού Τεκτονισμού της Ελλάδος, Αθήνα 2002, σελ. 119).

.

Τα μυστικά της Μασονίας γίνονται σήμερα πράξη…

Το τρίτο μυστικό του τεκτονισμού…

Μερικοί προσβλητικοί για την Πίστη μας και βέβηλοι λόγοι …

Έτερα εωσφορικά μασονικών γραφίδων.

Ποια η ρίζα-πηγή των μασονικών αυτών διδασκαλιών;

[4] όπ. π.

Πηγή: Ακτίνες

Σεβασμιώτατε, Πάτερ και Δέσποτα, Μητροπολίτα της Ιεράς ταύτης Μητροπόλεως Σερρών και Νιγρίτης, κύριε Θεολόγε. Αγαπητοί μου αδελφοί συμπρεσβύτεροι, ευλογημένοι μας Χριστιανοί.

Αισθάνομαι ειλικρινή ευγνωμοσύνη για την μοναδικότητα της εξαιρετικής τιμής της παρούσης στιγμής. Επιτρέψτε μου Σεβασμιώτατε στην αρχή της σημερινής μου ομιλίας να σας εκφράσω τις θερμές ευχαριστίες μου και να ομολογήσω, ότι στο Σεπτόν Πρόσωπόν σας, πρωτίστως μεταξύ άλλων, διαβλέπει η Εκκλησιαστική Κοινότητα την ενότητα της θεσμικής και χαρισματικής λειτουργίας του Εκκλησιαστικού διακονήματος, της Ιερουργίας του Σώματος και Αίματος του Χριστού.

Στην παρούσα εισήγηση, μέρος του γενικού θέματος της αντιαιρετικής ημερίδος για τον αποκρυφισμό – διαλογισμό που διοργανώνει το αντιαιρετικό γραφείο της Ιεράς Μητροπόλεως Σερρών με την ευλογία του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου κ. Θεολόγου, θα προσπαθήσω να σας ενημερώσω με τις πτωχές γνώσεις μου αλλά και με την έρευνα που διεξήγαγα τί μπορεί να κρύβεται πίσω από την γυμναστική της Γιόγκα.

Γ ε ν ι κ ά

Το πρόβλημα των αιρέσεων και της παραθρησκείας εξελίσσεται σε μία απειλή που στρέφεται όχι μόνο εναντίον της χριστιανικής πίστεως και της εν Χριστώ ελπίδος, αλλά ταυτόχρονα και εναντίον των θεμελίων πάνω στα οποία οικοδομείται η κοινωνία μας και ο πολιτισμός μας. Είναι συνεπώς επείγουσα ανάγκη να ασχοληθούμε σοβαρά μ’ αυτό το πρόβλημα. Μέρος του προβλήματος είναι και ο σατανοκίνητος Αποκρυφισμός, εντός του οποίου εντάσσονται ο διαλογισμός των αναρίθμητων ανατολικών θρησκειών, και μέσα σε αυτές τοποθετείται και η Γιόγκα.

Η κοινωνία μας μαστίζεται κυριολεκτικά από ομάδες, οργανώσεις και αιρέσεις – με μια λέξη, λατρείες- πού, με το πρόσχημα της θρησκευτικής ελευθερίας, προσηλυτίζουν ανύποπτους συνανθρώπους μας και τους κάνουν άβουλα όργανά τους. Με δολώματα όπως « αυτογνωσία», «σωτηρία του κόσμου» και «λύτρωση από επερχόμενα δεινά», τα θύματα των ομάδων αυτών εγκαταλείπουν γονείς, συζύγους και παιδιά, διακόπτουν τις σπουδές τους, παραιτούνται από την εργασία τους ή παραχωρούν τα έσοδά τους στην οργάνωση, ενώ πολλές φορές εργάζονται σκληρά για να διαδώσουν τις ιδέες της, χωρίς κανένα μισθό. Κάποιες λατρείες θεωρούνται ως «αιρέσεις» (Μάρτυρες του Ιεχωβά) ενώ άλλες ανήκουν στο χώρο της παραθρησκείας ( Σαϊεντολογία, Χάρε Κρίσνα κ.α.) χαρακτηρίζονται καταστροφικές λατρείες.

Οι λατρείες αυτές υποκινούνται από ισχυρά κέντρα του εξωτερικού, ενώ συχνά διευθύνονται από « Μεσσίες», που διαδίδουν ότι έχουν θεϊκή αποστολή, ότι είναι Θεοί. Πάγια τακτική των «λατρειών»είναι η απόκρυψη των πραγματικών σκοπών τους, και η σκληρή κι ενορχηστρωμένη επίθεση εναντίον όσων τις ξεσκεπάζουν . Συχνά η επίθεση δεν είναι άμεση, αλλά επιστρατεύουν δημοσιογράφους και «αγανακτισμένους πολίτες. Οι επικίνδυνες πρακτικές των «λατρειών» όπως Γιόγκα, διαλογισμός, «εναλλακτικές» θεραπείες, που δεν θεραπεύουν κ.ά. διαφημίζονται συνεχώς από παντού. Οι ίδιες οι λατρείες, προπαγανδίζουν τις ιδέες τους και δημιουργούν σύγχυση ως προς τους σκοπούς τους με τους εξής τρόπους:

1) Αυτοπροβάλλονται πολλές φορές ως φιλανθρωπικές οργανώσεις και ασκούν παραπλανητικά κάποια κοινωφελή δραστηριότητα.

2) Συχνά προσεταιρίζονται ανθρώπους επώνυμους (επιστήμονες, γιατρούς, δικηγόρους κ.ά.) που αγνοούν τους σκοπούς και τα κίνητρα των ομάδων αυτών.

3) Επιδιώκουν συνεργασία με δημόσιους φορείς που αγνοούν περί τίνος πρόκειται.

4) Οργανώνουν ποικίλες εκδηλώσεις με ελεύθερη, συνήθως είσοδο: σεμινάρια φιλοσοφικού τάχα περιεχομένου, μελέτες της Βίβλου, γιορτές με χορό και μουσική, παιχνίδια και χορτοφαγικά γεύματα. 5) Στρατολογούν μέλη που θα γίνουν διαφημιστές τους και κυνηγοί νέων μελών.

6) Προσφέρουν δωρεάν «αναλύσεις προσωπικότητας» με επιστημονικό, τάχα, κύρος.

7) Ισχυρίζονται ψευδώς ότι διαθέτουν – ή χορηγούν- τίτλους σπουδών και διπλώματα.

8) Σφετερίζονται τίτλους που ανήκουν σε εκπαιδευτικά ιδρύματα

9) Επικαλούνται δήθεν συνεργασία με πανεπιστήμια και διεθνείς οργανισμούς.

10) Χρησιμοποιούν άλλες ομάδες που δεν φαίνονται σχετικές όπως π.χ. σχολές πολεμικών τεχνών.

11) Παρερμηνεύουν χωρία της Βίβλου και δίνουν άλλο νόημα σε Χριστιανικούς όρους, για να παγιδεύσουν όσους είναι και θέλουν να παραμείνουν Χριστιανοί.

    Ευλογημένοι μας Χριστιανοί. Θα ήθελα να επισημάνω πώς

Η ενορία είναι χώρος Εκκλησιαστικής ευθύνης και δράσεως. Είναι το κέντρο της κοινότητας, είναι το κύτταρο μιας τοπικής κοινωνίας, που κέντρο της επίσης είναι η Εκκλησία. Πέριξ της Εκκλησίας αναπτύσσεται η ενορία, με τους διαφόρους κοινωνικούς φορείς της. Έτσι και η σημερινή αντιαιρετική ημερίδα έχει και την αναφορά της στην προσπάθεια της κάθε ενορίας, για την σωστή αντιμετώπιση αυτών των καταστροφικών λατρειών.

Εκ πρώτης όψεως φαίνεται πως η Γιόγκα είναι μια γυμναστική (έτσι θέλουν να την παρουσιάζουν), που χαλαρώνει το πνεύμα του ανθρώπου, εκδιώκει την αγωνία και το άγχος και απαλλάσσει τον άνθρωπο από τις διάφορες άσχημες συνθήκες ζωής που δημιουργούν ψυχολογικές ανωμαλίες.
Αλλά, όπως μας πληροφορούν διάφορες αναλύσεις αυτής της ασκήσεως, δεν πρόκειται για μια τυπική γυμναστική της θελήσεως του ανθρώπου, αλλά για μια άσκηση που εντάσσεται στην γενική ατμόσφαιρα των ανατολικών θρησκειών.

Γιόγκα, λοιπόν, καλείται η περισυλλογή που φθάνει μέχρι την υπνωτική έκσταση, που λέγεται «γιογκικός ύπνος», ο οποίος χρησιμοποιείται σαν μέσο για την απελευθέρωση της ψυχής από την ύλη και ακόμη χρησιμοποιείται σαν μέσο για την απελευθέρωση από την samsara, δηλαδή από την μετανάστευση των ψυχών.
Βασική θεωρία τους είναι ότι «πρέπει να αποφεύγεται μια νέα οδύνη», δηλαδή μια νέα ζωή, γιατί «το παν για τον σοφόν είναι οδύνη». Με άλλα λόγια η γυμναστική αυτή εντάσσεται μέσα σ” αυτό το θρησκευτικό σύστημα που θεωρεί την ύλη κακή, ζητά την ελευθέρωση της ψυχής από αυτήν και επιδιώκει την αποφυγή της μετενσαρκώσεως.

Τί υποστηρίζει ο Χριστιανισμός.

Είναι γνωστό ότι η χριστιανική διδασκαλία είναι εντελώς αντίθετη με αυτές τις θεωρίες. Στον Χριστιανισμό διδάσκεται η πίστη στον Θεάνθρωπο Χριστό και ότι όλες οι ασκήσεις έχουν προσωπικό χαρακτήρα. Ο Θεός είναι Πρόσωπο και ο άνθρωπος καλείται να ζει στην κοινωνία εκφράζοντας και βιώνοντας την αρετή της αγάπης.
Η σωτηρία του ανθρώπου δεν βρίσκεται στο να χυθεί σαν μια σταγόνα μέσα στον απέραντο ωκεανό, αλλά στην συνάντηση με τον Τριαδικό Θεό.

 Ο άνθρωπος μέσα σ΄ αυτήν την συνάντηση δεν χάνει την προσωπικότητά του. Επίσης είναι εντελώς αντίθετη με τον Χριστιανισμό η μετεμψύχωση ή μετενσάρκωση των ψυχών. Ο δυτικός άνθρωπος κυριευμένος από το άγχος και τον νευρωτικό τρόπο ζωής αισθάνεται υπερβολικά κουρασμένος. Αυτό έγινε αντιληπτό από τους διάφορους μύστες των ανατολικών θρησκειών και έτσι μετέφεραν στον δυτικό χώρο τις θεωρίες των θρησκειών της Ανατολής κάπως παραλλαγμένες.

 Μέσα στην Ορθόδοξη Παράδοση έχουμε ολοκληρωμένη και θαυμάσια διδασκαλία για την καρδιά, τον νου, την ένωση του νου με την καρδιά, την νοερά προσευχή, την θεωρία των λόγων των όντων και την θεωρία του Θεού, την ησυχία, που δεν εξαφανίζει την προσωπικότητα του ανθρώπου, ούτε τον Θεό ως πρόσωπο και δεν στερεί τον άνθρωπο την δυνατότητα να επικοινωνεί με τους συνανθρώπους του, ούτε ακόμη να περιφρονεί το σώμα, την ύλη κ.λ.π.

 Είναι λυπηρό ότι είμαστε Ορθόδοξοι Χριστιανοί και αγνοούμε όλον αυτόν τον τρόπο ζωής και την διδασκαλία που λέγεται ησυχασμός. Όσοι γνωρίζουν αυτήν την μέθοδο και την χρησιμοποιούν ολοκληρώνονται και συγχρόνως θεραπεύονται από ψυχολογικά και πνευματικά νοσήματα.
Κυκλοφορούν πολλά βοηθήματα σήμερα όπως λ.χ. είναι «Οι περιπέτειες ενός προσκυνητού», που είχε ευρύτατη διάδοση στον δυτικό κόσμο, οι «Αθωνικοί διάλογοι δηλαδή θεολογία της νοεράς προσευχής», «Νήψη και προσευχή», «Μια βραδυά στην έρημο του Αγίου Όρους, που είναι διάλογος με αγιορείτη ερημίτη για την ευχή» κ.λ.π.

Δεν είναι κρίμα να υπάρχει τόσος πλούτος και να τον αγνοούμε;

Οφείλουμε να γνωρίζουμε τούτο. Το μυστήριο της ανομίας ενεργείται στην ιστορία, ο διάβολος εξακολουθεί να γεννά το κακό και να κάνει το καταστροφικό του έργο από την στιγμή που εμφανίστηκε η Εκκλησία. Η Βιβλική και Πατερική Παράδοση, έξω από κάθε θεωρητική και ηθική θεώρηση του καλού και του κακού, μιλά για τον πονηρό αντίπαλο του Θεού και τον εχθρό του ανθρώπου. Είναι ο διάβολος, στον οποίο υπάρχει μόνο η άρνηση και ο οποίος καταστρέφει και νεκρώνει τα πάντα, γιατί είναι πνεύμα νεκρότητας κατ’ αποβολήν της όντως ζωής. Ο διάβολος είναι εκείνος που διαιρεί, που χωρίζει, που κόβει κάθε επικοινωνία και κατεβάζει το όν στην έσχατη μοναξιά. Όλες αυτές, λοιπόν, οι παραθρησκευτικές ομάδες – αιρέσεις και η σατανολατρεία είναι κασκευάσματα και ενέργειες του εχθρού του ανθρώπου, του σατανά.

Τελικά είναι η Γιόγκα Γυμναστική; 

Είναι όμως η γιόγκα γυμναστική ή  κάτι έντελώς διαφορετικό; Οι ινδουιστές, οι πρώτοι διδάξαντες,την συνδέουν άμεσα με τα θρησκευτικά τους πιστεύω. Μέσω της γιόγκα, έχουν την εντύπωση ότι θα σταματήσουν τη ροή της μετενσάρκωσης από το ένα σώμα στο άλλο, από άνθρωπο σε ζώο κτλ. και θα φτάσουν απ’ ευθείας στην ιδανική κατάσταση της θρησκείας τους, δηλαδή την ένωση της ψυχής με το απόλυτο Ένα, τον απρόσωπο θεό. Μάλιστα οι γιόγκι, οι δάσκαλοι της γιόγκα, δεν καίγονται σαν τους υπόλοιπους ινδουιστές όταν πεθάνουν, αλλά θάβονται. 

Αυτή η αυτολύτρωση, που λανσάρουν οι μακράν της αληθείας ινδουιστές, δεν μας χρειάζεται διότι λυτρωθήκαμε, όχι με τις δικές μας δυνάμεις, αλλά λόγω της αγάπης του Χριστού,που ανέβηκε για μας στο σταυρό. Όμως και ανάμεσά μας πολλοί επιδίδονται στη γιόγκα διότι είναι της μόδας, χωρίς να υποπτεύονται τι κρύβεται από πίσω της. Από τη μια δηλώνουν ορθόδοξοι χριστιανοί κι από την άλλη καταφεύγουν σε τέτοιες αντιχριστιανικές πρακτικές. 

- Μα εγώ κάνω γυμναστική, επιμένουν φορτικά. Αν ήταν σουηδική γυμναστική καμιά ένσταση. Αν ήταν ενόργανη γυμναστική καμιά αντίρρηση. Όποιος κινεί το σώμα του δεν κάνει κατ’ ανάγκην γυμναστική. Αυτός που σκάβει με τον κασμά δεν κάνει γυμναστική αλλά βγάζει το ψωμί του καλλιεργώντας τη γη.

Αυτός που κάνει το σταυρό του και ακολούθως εδαφιαίες μετάνοιες, κάνει γυμναστικές ασκήσεις ή εφαρμόζει τη χριστιανική πρακτική που λέει ότι το σώμα του προσεύχεται μαζί με την ψυχή και το σημείο του σταυρού φανερώνει την πίστη του στον Εσταυρωμένο; Άρα πίσω από τις μετάνοιες και τα σταυροκοπήματα υπάρχει η πίστη στον Τριαδικό Θεό. Έτσι πίσω από τη γιόγκα υπάρχει η εξωχριστιανική και αντιχριστιανική πίστη των ινδουιστών κι όχι ο,τιδήποτε άλλο. Αν δείτε κάποιον άνθρωπο να σταυροκοπιέται και να κάνει ακολούθως στρωτές μετάνοιες θα φανταστείτε πως είναι ινδουιστής που κάνει γυνμαστικές ασκήσεις από κάποια μακρυνή χώρα, ή ότι πρόκειται για χριστιανό που λατρεύει το Θεό με τον ορθόδοξο τρόπο;

Εκείνος που κάθεται ακίνητος σε σταθερή στάση, κατά τις επιταγές της  γιόγκα, και ψιθυρίζει συνεχώς την  «ιερή» συλλάβη των ινδουιστών  «ομ», είτε το παραδέχεται είτε όχι, την πίστη του είναι που προδίδει και ανοίγει, χωρίς να το αισθάνεται, την πόρτα στις δαιμονικές δυνάμεις. Με απλά λόγια όποιος ασχολείται με τα δαιμονικά αυτά τερτίπια κινδυνεύει να χάσει την ψυχή του. Όχι να βρει την υγεία του. Χρειάζονται  «ώτα δεδοκιμασμένα καθ’ έξιν προς διάκρισιν αγαθού και πονηρού» (Εβρ. Ε΄14).

Σχεδόν όλα τα γυμναστήρια πλέον, εντάσσουν στις δραστηριότητές τους τμήματα yoga, ανάμεσα στο μπαλέτο, την αεροβική και τη σουηδική γυμναστική. Όλο και περισσότερες γυναίκες συμμετέχουν σε αυτά, …για να γυμναστούν;…για να χαλαρώσουν; Δεν νομίζω ότι είναι ακριβώς ξεκάθαρο. Την μία ώρα γίνεται ένα μάθημα και την άλλη το άλλο, στην ίδια αίθουσα. Αυτό που αλλάζει την ώρα της γυμναστικής-yoga είναι ίσως ο φωτισμός, που χαμηλώνει, η μουσική, που γίνεται πιο χαλαρή και …ινδική, και οι οδηγίες του γυμναστή, που αποκτούν περιεχόμενο όπως «κλείστε τα μάτια , φανταστείτε το τάδε τοπίο, αφήστε τις πιεστικές και αγχωτικές σκέψεις». Όσον αφορά τις συμμετέχουσες, με όσες έχω μιλήσει, δεν νιώθουν ότι κάνουν κάτι ξεχωριστό από τα άλλα τμήματα γυμναστικής. Ίσα-ίσα που η θέση ότι αυτές είναι διαδικασίες προσευχής των ινδουιστών και των βουδιστών τις ξενίζει, τις ξαφνιάζει, ίσως και τις καθιστά επιφυλακτικές απέναντι σε όποιον την εκφράσει, γιατί τον θεωρούν ως υπερβολικό και φανατικό θρησκόληπτο.

Διαβάζοντας τα φυλλάδια των γυμναστηρίων βλέπουμε απόψεις λίγο πολύ μπερδεμένες, και χωρίς καμιά αναφορά σε θεούς και…δαίμονες των ινδικών χωρών όπως·

“Η γιόγκα προήλθε από την Ινδία πριν 5.000 χρόνια. Είναι μια αρχαία τεχνική που διδάσκει πώς να ηρεμεί το μυαλό, το σώμα και το πνεύμα. Ο κύριος σκοπός της είναι η επίτευξη “kaivalya”, δηλαδή της απόλυτης ελευθερίας (δεν προσδιορίζει όμως από τί).

Τα περισσότερα είδη άσκησης απαιτούν το σώμα να κάνει γρήγορες και δυνατές κινήσεις, με επαναλαμβανόμενες ενέργειες, οι οποίες οδηγούν συχνά στην ένταση και την κούραση.

Αντίθετα η γιόγκα χρησιμοποιεί asanas, (τεχνικές) δηλαδή στάσεις του σώματος, εναλλάσσοντας από τις στατικές στάσεις σε στάσεις ισορροπίας και τεχνικές αναπνοής που ενώνουν το μυαλό, το σώμα και το πνεύμα. Καμία άλλη μορφή άσκησης δεν περιλαμβάνει το μυαλό και το πνεύμα με το σώμα τόσο πολύ, με συνέπεια τη συνολική ευημερία του ατόμου.”

Κατ’ αρχήν δεν υπάρχει κάτι το πραγματικά επιλήψιμο για μία άσκηση που προσφέρει τόσα καλά, όπως παρουσιάζεται εδώ, και είναι κάτι απλό και εύκολο. Δεν υπάρχει καμία αναφορά σε οτιδήποτε που να μας θυμίζει θρησκεία, τουλάχιστον στους χριστιανούς. Όμως, ξέρουμε τί αποτελεί την ινδουιστική θρησκεία ώστε να είμαστε σε θέση να ξεχωρίσουμε τις θρησκευτικές πρακτικές και κοσμοθεωρίες αυτών των θρησκειών, ή νομίζουμε ότι εξαντλούνται στις πορτοκαλί στολές των μοναχών; Αυτή η αίσθηση της απλής άσκησης αλλάζει –άρδην, θα έλεγα- μόλις κάποιος ανοίξει οποιοδήποτε βιβλίο της βουδιστικής ή της ινδουιστικής θρησκείας, οι οποίες –και οι δυο- συνδέονται με την yoga, κι έχουν κοινές, τις περισσότερες φορές ταυτόσημες, αναφορές και κοσμοθεωρία. Είτε η πηγή έχει θρησκειολογική-χριστιανική προσέγγιση είτε ινδουιστική/βουδιστική, η yoga παρουσιάζεται ίδια –με βαθύ θρησκευτικό χαρακτήρα!

Η αναλυτική και συνολική παρουσίαση των θρησκευτικών πεποιθήσεων αυτών των δυο θρησκειών είναι μια αχανής προσπάθεια, που θα παρέκλινε από το θέμα της yoga στη δική μας πραγματικότητα, όσον αφορά, όμως, τη yoga και τη θέση της στη θρησκευτική πραγματικότητα του ινδουιστικού/βουδιστικού κόσμου, ο ρόλος της είναι, τελικά, αρκετά απλό να διατυπωθεί· αποτελεί τη σύντομη οδό διαφυγής του ανθρώπου από το βάσανο των μετενσαρκώσεων· εξ ου και η ονομασία της· ζεύξη, ένωση, σύνδεση του ανθρώπου με την αλήθεια του Brahma. (η διδασκαλία τους)

Με απλά λόγια ο ινδουιστικός κόσμος είναι εντελώς άλλος από τον κόσμο που αντιλαμβανόμαστε εμείς οι χριστιανοί. Θυμίζει πολύ συχνά τις λατρείες των στοιχείων της φύσης και τη δωδεκαθεϊστική θρησκεία, με πάρα πολλούς θεούς όμως, σχεδόν 6 εκατομμύρια! Σε γενικές γραμμές η θέση και ο σκοπός της ζωής κατά τους ινδουιστές είναι ο εξής· Ο κύκλος της ψυχής-ύπαρξης από άνθρωπο σε ζώο, σε λουλούδι, σε ερπετό, σε άνθρωπο άλλης κάστας(κοινωνικής τάξης) είναι το αποτέλεσμα της ψυχής που είναι τόσο γεμάτη κακό karma (=αμαρτίες;) που δεν μπορεί να αναπαυθεί μέσα στη θεότητα (Brahma) και διώχνεται ξανά πίσω στον αγώνα της ζωής για να επανορθώσει, ζώντας καλύτερα στην επόμενη ζωή. Η ανάπαυση είναι σχεδόν άπιαστο για τους περισσότερους, μιας και μόνο όσοι καταφέρουν να γεννηθούν ως Βραχμάνοι έχουν ελπίδες γι’ αυτήν.

Στο Βουδισμό δεν είναι τόσο ξεκάθαρη η ύπαρξη του Θεού, η αίσθηση της ζωής όμως είναι ίδια· « “Η ύπαρξη είναι πόνος”, “αιτία του πόνου είναι η επιθυμία” για τον ψεύτικο κόσμο, καθώς αγνοούμε ότι είναι μία ψευδαίσθηση». Αυτές είναι οι Ευγενικές Αλήθειες που διατύπωσε ο Βούδας, μόλις βρήκε την φώτιση, μετά από πολυχρόνια προσπάθεια.

Η yoga –για όποιον την εξασκεί, η ινδουιστική ή βουδιστική, είναι η ατομική προσπάθεια του ανθρώπου να σωθεί από αυτό το μαρτύριο της ζωής. Αποτελείται από 8 στάδια και ονομάζεται “η οκταπλή οδός” προς την αλήθεια, τη φώτιση, τον θεό Brahma·

1. yama/αυτοσυγκράτηση· αποφυγή γενετησίων σχέσεων, κλοπής, φιλαργυρίας.

2. niyama/αυτοκαλλιέργεια· επιδίωξη αταραξίας, καθαριότητας, συνέπειας στην άσκηση.

3. asana/έλεγχος του σώματος· με ειδικές στάσεις του σώματος επιβολή στις ζωτικές ενέργειες του ανθρώπινου οργανισμού.

4. prana-yama/ρύθμιση της αναπνοής· επιβραδύνεται ο αναπνευστικός ρυθμός και ηρεμούν το σώμα και ο νους. Ολόκληρη η νοητική δύναμη προετοιμάζεται για τα τελικά στάδια της yoga.

5. pratyahara/συγκράτηση των αισθήσεων· παρατεταμένη ενατένιση ενός αντικειμένου. Ο «γιόγκι» επιδιώκει να επιβληθεί πάνω στις αισθήσεις.

6. dharana/συγκέντρωση προσοχής· η καθήλωση του νου δημιουργεί ένα μονωτικό φραγμό από τα γύρω φαινόμενα και τις εσωτερικές φαντασίες (επανάληψη της ινδουιστικής ιερής συλλαβής Aum,ενατένιση ιδιότυπων σχημάτων).

7. dhyana/στοχασμός, ενατένιση, θεωρία.

8. Samadhi/φωτισμός, απελευθέρωση.

Ο κάθε yogi προσπαθεί να αποκοπεί από την επιθυμία για τα εγκόσμια, κατ’ αρχήν με εγκράτεια, ύστερα με αποκοπή από τις “παρεμβολές” των αισθήσεων (τον εξωτερικό κόσμο, μετά από τις έννοιες) τη σκέψη του, ώστε ο νους ελεύθερος από όλα όσα τον κρατούν δεμένο στη γη να πετάξει στο Brahma, να λυτρωθεί, να ενωθεί με το μόνο αληθινό Όν! Όλα τα στάδια είναι μία ενιαία πορεία αποκοπής –με θρησκευτικό χαρακτήρα.

Η παράθεσή τους σκοπό έχει να αποκαλύψει και να ερμηνεύσει στους αφελείς και ανυποψίαστους που προστρέχουν στη yoga νομίζοντας πως πρόκειται για αθώα γυμναστική, ότι μέσω της “γυμναστικής” μετέχουν χωρίς να το πάρουν είδηση στο τελετουργικό του ινδουισμού. Δεν γίνεται πρακτική των γυμναστηρίων; Δεν γίνονται “ασκήσεις” αναπνοής; Δεν εξασκούν τις asanas ως σωματική άσκηση; Δεν επαναλαμβάνουν ήχους που δίνει ο εκπαιδευτής, όπως “ohmmmm”; Δεν προσπαθούν να “καθαρίσουν το μυαλό τους από τις έννοιες”, με εικόνες που δίνει ο γυμναστή; Δεν ακούν ινδική χαλαρωτική μουσική; Είναι σίγουροι ότι δεν είναι ψαλμοί και ύμνοι; Πόσο ενήμεροι είναι άραγε οι συμμετέχοντες για την θρησκευτική σημασία των όσων κάνουν;

Ίσως γίνουν πιο ξεκάθαρες αυτές οι απορίες αν αντιστρέψουμε, κατά κάποιο τρόπο τη διαδικασία. Ας πούμε, παραδείγματος χάριν και με όλο το σεβασμό στην Εκκλησία μας, ότι κάποιος γυμναστής προτείνει για άσκηση και χαλάρωση τα εξής· “-Πάρε στάση εδαφιαίας μετάνοιας, επαναλάμβανε συνεχώς τη φράση “Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με” για να αδειάσει το μυαλό σου από σκέψεις, να ανάψεις λίγο λιβάνι, και να ακούσεις βυζαντινούς ψαλμούς για χαλάρωση. Στα χριστιανικά αυτιά και μυαλά μας είναι αυτονόητη η θρησκευτική σημασία όλων αυτών, και δημιουργεί αίσθηση προσβολής η παρουσίασή τους με τέτοιο τρόπο.

Δεν θα θεωρηθεί, λοιπόν, ο “γυμναστής” του παραδείγματος ότι παραβιάζει τη θρησκευτική ελευθερία όσων τον ακούνε –που δεν είναι χριστιανοί, και δεν σκοπεύουν να γίνουν- και δεν θα κινδύνευε να κατηγορηθεί ότι τους παρασύρει σε προσυλιτισμό, αφού δεν ζήτησαν διδασκαλία και κατήχηση στο Χριστιανισμό; Δεν θα πρόσβαλε το δικό μας θρησκευτικό αίσθημα μία τέτοια προσέγγιση; Είναι ολοφάνερο, νομίζω, το ότι όσο δεν είναι «χαλαρωτική γυμναστική» η χριστιανική προσευχή, άλλο τόσο δεν είναι η yoga. Σίγουρα δεν ανήκει στο γυμναστήριο, αλλά σε τόπο λατρείας και ενσυνείδητης ινδουιστικής προσευχής.

Τελικά, κάποια πράγματα είναι πιο περίπλοκα από όσο παρουσιάζονται, και πιο συγκεκαλυμμένα, κρύβοντας ίσως σκοπιμότητες πίσω από αυτή την “προσποίηση”. Το θέμα είναι πόσο έτοιμοι παρουσιαζόμαστε εμείς σε κάθε ευκαιρία να ακολουθήσουμε άκριτα και χωρίς εξέταση το ό,τιδήποτε, αρκεί να έχει τη ταμπέλα του μοντέρνου. Έχουμε απωλέσει την πνευματική μας ζωή και ψάχνουμε πνευματική ζωή έξω από την Εκκλησία, μέχρι και τα γυμναστήρια… Αν και στην εποχή μας διακηρύττεται ότι ο Θεός πέθανε, τελικά σαν ορφανοί ψάχνουμε καινούριο πατέρα, και προσπαθούμε να τον δανειστούμε από τους λαούς που έχουν ακόμα πίστη σε κάποια μορφή θεϊκή, για να ξαναβρούμε τη θερμότητα της πατρικής αγκαλιάς. Όμως τα υποκατάστατα της αλήθειας δεν είναι η Αλήθεια. Σεβόμενοι τις θρησκευτικές πεποιθήσεις όλων, και πολύ περισσότερο σεβόμενοι τις δικές μας, δεν πρέπει να ξεπουλάμε όσο-όσο, αλλά να ψάχνουμε να ξαναβρούμε το νήμα που μας ενώνει με την πηγή της ζωής, την Εκκλησία του Χριστού.

Άρα το ιδανικό της γιόγκα, δεν είναι η υγεία και η ευεξία, αλλά η εξουδετέρωση του σώματος και ολόκληρης της προσωπι­κότητας του ανθρώπου…

Η ελληνορθόδοξη κληρονομιά μας έχει ως κέντρο την εν Χριστώ εμπειρία, την ένταξη τού ανθρώπου στο μυστικό σώμα τού Κυρίου μας, δια των μυστηρίων της Εκκλησίας μας. Έτσι συγκροτείται και ολοκληρώνεται η προσωπικότητα του παιδιού. Αυτά μας δίδαξαν οι Άγιοί μας. Αυτούς δεν επικαλούμαστε στις δυσκολίες μας; Αυτούς δεν έχουμε ως πρότυπα πάσης φύσεως ηρεμίας και ευεξίας; Τι τον θέλου­με τον μουντό, καταθλιπτικό, μεσαιωνικό, μονιστικό, μπερδεμένο και άκρως προβλη­ματικό κόσμο της γιόγκα;

Η Ιερά Σύνοδος διευκρινίζει ότι σέβεται τη θρησκευτική ελευθερία, θεωρεί όμως ότι έχει ευθύνη «για την απο­φυγή δημιουργίας κλίματος θρησκευτικού συγκρητισμού». 

Η πλήρης ανακοίνωση:

«Στο πλαίσιο του σεβασμού της θρησκευτικής ελευθερίας, η οποία στην Ελλάδα είναι συνταγματικώς κατοχυρωμένη και σεβαστή, αλλά και της ποιμαντικής της ευθύνης για την αποφυγή δημιουργίας κλίματος θρησκευτικού συγκρητισμού με αφορμή την πρόσφατη καθιέρωση από τον ΟΗΕ της 21ης Ιου­νίου ως "Παγκόσμιας Ημέρας Γιόγκα", η Ιερά Σύνοδος της Εκ­κλη­σίας της Ελλάδος υπενθυμίζει στο χριστεπώνυμο πλήρωμα ότι: η "Γιόγκα" αποτελεί θεμελιώδες κεφάλαιο της θρησκείας του Ινδουισμού, έχει ποικιλομορφία σχολών, κλάδων, εφαρ­μο­γών και τάσεων και δεν αποτελεί "είδος γυ­μνα­στι­κής».
 Ως εκ τούτου η "Γιόγκα" τυγχάνει απολύτως ασυμ­βί­βα­στη με την ορθόδοξη χριστιανική πίστη μας και δεν έχει καμία θέση στη ζωή των χριστιανών.

Ο Ιησούς Χριστός, η παράκληση του ανθρώπου.

Ωστόσο δεν χρειάζεται φόβος. Υπάρχει ο Χριστός. Η Εκκλησία, η λατρευτική ζωή, η προσευχή, η πνευματική ανδρεία, η μετάνοια. Μία Ορθοδοξία που δεν νικά, αλλά νικάται από το διάβολο, που δεν είναι που φοβάται τους δαίμονες δεν είναι του Χριστού και της Εκκλησίας.

Με το αφετηριακό και μέγιστο χάρισμα του Βαπτίσματος εισέρχεται ο άνθρωπος στην πραγματικότητα της εκκλησιαστικής κοινωνίας. Όσοι ενώνονται με το Σώμα του Χριστού, την Εκκλησία, επανέρχονται στη θεανθρώπινη κοινωνία, επανευρίσκουν τη χαμένη στον Παράδεισο οικογένειά τους, αντικρίζουν το Θεό Πατέρα τους και τους άλλους ανθρώπους μαδελφο΄’υς τους, μετέχουν στην αναπνοή του σώματος που είναι η προσευχή της Εκκλησίας, συντονίζονται με την προσευχή των αγίων, αγωνίζονται να καταστείλουν την ανταρσία της αμαρτωλής τους φύσης με τους κανόνες και τους όρους της άσκησης των αγίων, τρέφονται από το ποτήριο της εκκλησιαστικής κοινωνίας με την τροφή των μαρτύρων και ομολογητών, το δώρημα του Σώματος και του Αίματος του Χριστού, τον άρτο και τον οίνο, που ενώνει γή και ουρανό.

Σέ κάθε θεία λειτουργία οι ειρηνεύοντες μεταξύ τους, με αγάπη, πιστοί επικαλούνται τον Θεό, για να μορφώσει σε αυτούς, δια των Τιμίων Δώρων, το Χριστό δια του Αγίου Πνεύματος.

Έτσι μπορούμε να μαρτυρήσουμε μέσα από τη δογματική μας συνείδηση ότι ο Κύριος του κόσμου και της ιστορίας είναι ο Χριστός. Όποιος γνωρίζει και αγαπά την αλήθεια, αυτός ούτε φοβάται, ούτε απελπίζεται.

Μακάρι να ζήσουμε την αλήθεια αυτή για να ανακαλύψουμε όλοι, και ιδιαίτερα οι νέοι μας, το βαθύτερο νόημα της ζωής, την αληθινή φύση του ανθρώπου, την ελευθερία και τη θεογνωσία.

Σας ευχαριστώ για την υπομονή σας.

Εισήγηση στην Αντιαιρετική Εκδήλωση με θέμα: «Η Ορθόδοξη θεώρηση της Γιόγκα και του Διαλογισμού» που διοργάνωσε η Ιερά Μητρόπολις Σερρών και Νιγρίτης,  την Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2015 και ώρα 7 μ.μ. στην αίθουσα του «Παλαιού Ορφέα Σερρών»

Η Ἑστία Πατερικῶν Μελετῶν διοργανώνει ὑπό τήν αἰγίδα τῆς Ἱ.Μ.Κηφισίας, Ἀμαρουσίου και Ὠρωποῦ, σέ συνεργασία μέ τό ἀντιαιρετικό της Γραφεῖο τήν 14η Νοεμβρίου, ἡμέρα Σάββατο καί ὥρα 16:00- 20:00, στό Δημοτικό Θέατρο Πεύκης, Ἡμερίδα μέ θέμα: «ΓΙΟΓΚΑ; ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΩ!».

Τήν Πέμπτη 12 Νοεμβρίου, καί ὥρα 20:00 - 01:30 θά τελεσθεῖ Ἱερά Ἀγρυπνία στόν Ἱ. Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Ἀμαρουσίου, ἐπί τῇ ἑορτῇ τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἡμῶν Ἰωάννου, Ἀρχιεπισκόπου Κων/λεως τοῦ Χρυσοστόμου καί ἐν ὄψει τῆς Ἡμερίδος.

Πηγή: Ἑστία Πατερικῶν Μελετῶν

Στο διαδίκτυο διαφημίζεται ως «Body Mind & Soul¹: Γνώση για μια υπέροχη ζωή», με έδρα στην Άνω Γλυφάδα.

Ο ανήσυχος συνεργάτης, που μας κοινοποίησε την είδηση και μας έστειλε την ηλεκτρονική διεύθυνση, χαρακτήρισε τον φορέα σαν: «ένα ακόμη εναλλακτικό, νεοεποχίτικο φρούτο». Έτσι αναγκαστήκαμε να εντρυφήσουμε και να μελετήσουμε σε βάθος το θέμα, που αφ’ ενός παρουσιάζει πολύ ενδιαφέρον, καθώς ανακατεύει επιστημονικά, αλλά και επιστημονικοφανή δεδομένα, με αποκρυφιστικές και νεοεποχίτικες δοξασίες, αφ’ ετέρου αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα πολλών δεκάδων παρόμοιων «επιχειρήσεων», που λειτουργούν στη χώρα μας -μπερδεύοντας την επιστήμη, τις θρησκείες της Ανατολής, την Εκκλησία και τον αποκρυφισμό- και παρασύροντας ανύποπτους ανθρώπους χρησιμοποιώντας, λίγο ως πολύ, την ίδια μεθοδολογία.

Για την έρευνα αυτή χρησιμοποιήθηκαν οι ίδιες οι ιστοσελίδες του «Body Mind & Soul», που υπήρξαν απόλυτα σαφείς ως προς το αντικείμενο της ενασχόλησης του φορέα, αλλά και των αποκαλύψεων, που η δημιουργός και ιδιοκτήτρια του «Body Mind & Soul», παρουσιάζει διηγούμενη την ιστορία της και τις προσωπικές της εμπειρίες, καθώς μας υποδέχεται: «Καλώς ήρθατε στην ιστοσελίδα μου» και μας διαβεβαιώνει ότι: «Ο σκοπός μου είναι να βοηθήσω στην εναρμόνιση της ενέργειάς² σας σε τρία επίπεδα: ‟Σώμα, Νου, Ψυχή” (Body-Mind- Soul), στην ενεργοποίηση των δικών σας αυτοθεραπευτικών δυνάμεων, στη συνειδητοποίηση των αιτιών από τα προβλήματά σας ώστε να βρούμε μαζί τις σωστές λύσεις. Με υπευθυνότητα θα φροντίσω να οδηγηθείτε σε μια ζωή ελεύθερη από φόβους και πόνους. Η ενεργοποίηση της θετικής-ζωτικής ενέργειας και της ανώτερης συνειδητότητας θα βοηθήσει να αποκτήσετε ξανά στη ζωή σας: Αρμονία, υγεία, χαρά, δημιουργικότητα, αφθονία και προσωπική ευτυχία»³.

Σχολιάζοντας εν συντομία το ανωτέρω κείμενο, θα πρέπει να σταθούμε στη δοξασία περί δήθεν ζωτικής ή «συμπαντικής ενέργειας» -ή αλλιώς: «πράνα», «κι» ή «τσι», «οργόνης», «ζωτικού μαγνητισμού», «ζωτικής δύναμης», «αιθέρα»⁴ κ.λπ.- που, όπως οι οπαδοί αυτού του χώρου ισχυρίζονται, γεμίζει το σύμπαν και διαπερνά την ανθρώπινη υπόσταση, ώστε να ευθύνεται για τη ζωή και την ύπαρξη. Είναι αυτή η «ενέργεια», που κατά τους αποκρυφιστές, εσωτεριστές, σκοτεινούς μυστικιστές και νεοεποχίτες, προσδιορίζει, μεταξύ άλλων, την υγεία και όπου το «μπλοκάρισμά» της συνιστά την αρρώστια…

Όσον αφορά τώρα στις αναφερόμενες στο κείμενο «αυτοθεραπευτικές δυνάμεις», αυτές θα πρέπει και πάλι να αναζητηθούν στην αποκρυφιστική ή ανατολικής πνευματικότητος θεματολογία, όπου γίνεται αναφορά σε «κουνταλίνι»⁵ ή «λίμπιντο»⁶ κ.ά., δηλαδή ενέργειες ενυπάρχουσες δήθεν στην ψυχοσωματική υπόσταση του ανθρώπου, που με τις «κατάλληλες τεχνικές» -συνηθέστατα γιόγκα και διαλογισμό- υπόσχεται ο «εκπαιδευτής» να ενεργοποιήσει.

Για το πρόβλημα της «θετικής ενέργειας» και κατ’ επέκταση της «θετικής σκέψης»⁷, ένα πρόβλημα που ταλανίζει τον σύγχρονο, εκτός Εκκλησίας, άνθρωπο και τυγχάνει και μεγάλης εμπορικής εκμετάλλευσης⁸, έχουν ήδη γραφεί στο παρελθόν πολλά… Ας επανέλθουμε όμως στις σελίδες του «Body Mind & Soul».

Η θεματολογία που απασχολεί τον φορέα και παρουσιάζεται στον δικτυακό τόπο περιλαμβάνει: LifeWave (Κύμα Ζωής), Συστημική Αναπαράσταση, Κβαντική Βιοανάδραση, Ινστιτούτο «Αγκαλιάς Αγάπης», Academy of Angel Healing (Ακαδημία Αγγελικής Θεραπείας), Επαγγελματική Εκπαίδευση, Quantum Connecting Method [και «Προηγμένη Κβαντική Μέθοδος»], Συμβουλευτική, Φιλοσοφία και E-Shop (Ηλεκτρονικό Κατάστημα).

Η θεματολογίας αυτή χρήζει διεξοδικής ανάλυσης, την οποία θα επιχειρήσουμε στη συνέχεια.

1. LifeWave (Κύμα Ζωής ή Ζωτικό Κύμα).

Στην ιστοσελίδα διαβάζουμε:⁹ «Ζήστε πολύ. Ζήστε καλά. Βελτιωμένη ενέργεια, Ανακούφιση από τον πόνο, Καλύτερος ύπνος, Αντιγήρανση, Απώλεια βάρους.

Σχετικά με τη LifeWave. Τα επιθέματα LifeWave είναι μια νέα τεχνολογία που προσφέρει βελτίωση της υγείας και δυναμικά αποτελέσματα όσον αφορά την καταπολέμηση της γήρανσης.

Αυτό το επιτυγχάνουμε χρησιμοποιώντας το σώμα σα ως συνεργάτη, και όχι ως αντίπαλο.

Θυμάστε πώς νιώθατε όταν ήσασταν νέοι, γεμάτοι ζωή και χωρίς πόνους; Αυτός είναι ο τρόπος που κανονικά  πρέπει να νιώθετε, σήμερα αλλά και σε όλη την υπόλοιπη ζωή σας.

Αυτή είναι η φιλοσοφία LifeWave».

Η LifeWave είναι διεθνής επιχείρηση με  αντιπροσώπευση και στη χώρα μας¹⁰. Η «θεραπεία» συνίσταται κυρίως στη χρήση «επιθεμάτων» (patches), που κατά τους υπευθύνους της εταιρίας λειτουργούν «όπως οι βελόνες ή η πίεση στα ειδικά σημεία,  που χρησιμοποιούνται στο βελονισμό»¹¹.

Είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα η «συνέντευξη», που δίνει η ηθοποιός Suzanne Somers, «πρέσβειρα» της LifeWave και «δηλωμένη υπέρμαχος της ολιστικής προσέγγισης ως προς την υγεία», στον David Schmidt, ιδρυτή και Γενικό Διευθυντή της LifeWave -και «εφευρέτη της τεχνολογίας LifeWave»-, στο σχετικό διαφημιστικό spot της εταιρίας στο You Tube¹².

Γίνεται εμφανές, ότι το «θεραπευτικό» σύστημα της LifeWave βασίζεται σε μία ανθρωπολογία, όπως η ανατολική πνευματικότητα την αντιλαμβάνεται, ανθρωπολογία, που είναι ασυμβίβαστη τόσον με την επιστημονική θεώρηση σχετικά με τον άνθρωπο, όσον και με την πίστη της Εκκλησίας σχετικά με το ανθρώπινο πρόσωπο. Τέλος, είναι εμφανής η προσπάθεια νομιμοποίησης της «τεχνολογίας» αυτής μέσω της επιστήμης, ενώ στην ουσία αποτελεί εναλλακτική προσέγγιση όπου τις βελόνες του αρχαίου βελονισμού ή το σιάτσου υποκαθιστούν τα «επιθέματα».

2. Συστημική Αναπαράσταση

Η Συστημική Επιστήμη είναι ένα διεπιστημονικό πεδίο, που μελετά τη φύση των συστημάτων -από το απλό στο σύνθετο- στη φύση, την κοινωνία, και την ίδια την επιστήμη. Η θεωρία των συστημάτων στοχεύει στην ανάπτυξη διεπιστημονικών θεμελίων, που να έχουν εφαρμογή σε διάφορους τομείς, όπως η μηχανική, η βιολογία, η ιατρική και οι κοινωνικές επιστήμες.

Γενικότερα, στο πλαίσιο της επιστήμης των συστημάτων και της φιλοσοφίας των συστημάτων, ο όρος «συστημικός» αναφέρεται σε μια πρωτοβουλία για τη μελέτη των συστημάτων από μια ολιστική (συλλογική) άποψη. Είναι μια προσπάθεια για την ανάπτυξη λογικών, μαθηματικών, μηχανικών και φιλοσοφικών παραδειγμάτων και πλαισίων, μέσα στα οποία, συστήματα φυσικά, τεχνολογικά, βιολογικά, κοινωνικά, γνωστικά και μεταφυσικά μπορούν να μελετηθούν και να μοντελοποιηθούν¹³.

Η συστημική θεωρία βασίστηκε, το 1968, στη γενική θεωρία συστημάτων του αυστριακού βιολόγου Karl Ludwig von Bertalanffy. Πρόκειται για μια θεωρία η οποία αναπτύχθηκε αρχικά στο χώρο της μηχανικής, για να βρει αργότερα εφαρμογή και σε άλλες επιστήμες, όπως η οικονομία, η βιολογία, και η πληροφορική¹⁴. Ο όρος «συστημικός» επινοήθηκε το 1970 από τον Mario Bunge και άλλους, ως ένα εναλλακτικό παράδειγμα για έρευνα, που σχετίζεται με τη θεωρία γενικών συστημάτων και την επιστήμη των συστημάτων¹⁵. Η Συστημική Αναπαράσταση λοιπόν αποτελεί μία προσπάθεια εφαρμογής του «συστημικού» μοντέλου στην ψυχολογία και μία ελπίδα ότι η εφαρμογή αυτή θα δράσει θεραπευτικά στον άνθρωπο.

Κατά τους συστημικούς «θεραπευτές», «η αντιμετώπιση ενός προβλήματος, μιας κακουχίας, ενός διλήμματος για μια καίρια απόφαση κ.λπ. γίνεται μέσα από ένα δρώμενο, όπου εμφανίζονται/‟στήνονται”  τα μέλη ενός συστήματος σε θέσεις και σχέσεις όσο το δυνατόν πιο πιστές στο πώς ακριβώς είναι και υπάρχουν. Οι συναρτήσεις, οι σχέσεις, οι εικόνες και τα συναισθήματα που αναφύονται δίνουν καίριες πληροφορίες για ολόκληρο το εξεταζόμενο σύστημα και για τον ενδιαφερόμενο, οδηγώντας σε λεπτές συνειδητοποιήσεις και διευρυμένη αυτογνωσία»¹⁶.

Η Συστημική Αναπαράσταση είναι λοιπόν, κατά τους υποστηρικτές της μεθόδου, «μια εξέλιξη της θεωρίας των Συστημάτων και της Κυβερνητικής, που … προσανατόλισαν την ψυχολογική ματιά από το άτομο στο ‟όλον” και από τις προσωπικές ιδιότητες στις σχέσεις»¹⁷. Υποστηρίζεται δε ότι «τροφοδότησε με σειρά μοντέλων την ατομική και οικογενειακή θεραπεία διεθνώς» και ότι «εισήχθη στην Ελλάδα στη δεκαετία του ’60 με την εργασία των Γιώργου και Βάσως Βασιλείου¹⁸…»¹⁹. Και όπως δηλώνεται από γνωστό φορέα, που εφαρμόζει τη συγκεκριμένη μέθοδο: «Θεμελιωτής της μεθόδου είναι ο Γερμανός ψυχοθεραπευτής και φιλόσοφος Μπερτ Χέλινγκερ (Bert Hellinger), που με μοναδικό τρόπο κατόρθωσε να ενοποιήσει ερεθίσματα και ανακαλύψεις από ολόκληρο το πεδίο της ψυχοθεραπείας και να εμφανίσει στην δεκαετία του 1980 αυτή την νέα πρόταση. Ξεκινώντας από την ψυχανάλυση και διαπερνώντας σχολές όπως θεραπευτική ύπνωση, συναλλακτική ανάλυση²⁰, πρωτογενής θεραπεία²¹, νευρογλωσσικός προγραμματισμός, ψυχόδραμα κλπ.»…²².

Από τα ανωτέρω εξάγεται το συμπέρασμα ότι η Συστημική Αναπαράσταση είναι, στην καλύτερη περίπτωση, μία ακόμη προσπάθεια διερεύνησης της ψυχής του ανθρώπου· μία προσπάθεια που ξεκίνησε με την ψυχαναλυτική θεωρία του Σίγκμουντ Φρόυντ, τον 19ο αιώνα, για να αποτελέσει τον πυρήνα εκατοντάδων ψυχολογικών και «ψυχοθεραπευτικών» σχολών και θεωριών, που μπορεί κάποιες να εκφράζουν την καλή προαίρεση των ενασχολουμένων στο να κατανοήσουν και να θεραπεύσουν τον συνάνθρωπο [πάντοτε πειραματιζόμενες], άλλες όμως αποτελούν τον προθάλαμο και συμπλέκονται με τον αποκρυφισμό και τη «Νέα Εποχή του Υδροχόου», όπως η «ανθρωπιστική ψυχολογία», η «υπερπροσωπική ψυχολογία» κ.ά.

Βέβαια την αποτελεσματικότητα όλων αυτών των προσεγγίσεων απόκειται να την κρίνουν οι ειδικοί επιστήμονες, κυρίως ψυχίατροι-νευρολόγοι, αρκεί οι μέθοδοι αυτές -που συνεχώς ευρίσκονται σε «διερευνητικό» και «πειραματικό στάδιο»- να μην αποτελούν τη «θρησκευτική» επιλογή των κριτών, καθώς σε πολλές από τις μεθόδους αυτές έχουν ενσωματωθεί θρησκευτικά και φιλοσοφικά στοιχεία, δάνεια από τον Βουδισμό, Ινδουισμό, Ταοϊσμό και γενικά τις θρησκείες της Ανατολής²³.

Όσον αφορά δε στον υπνωτισμό, τον κατ’ ευφημισμόν αναφερόμενο ως «θεραπευτική ύπνωση», στον οποίο μαθήτευσε ο Μπερτ Χέλινγκερ μαζί με NLP (νευρογλωσσικό προγραμματισμό)²⁴, ψυχόδραμα²⁵ κ.λπ., θα πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι είναι ένας πολύ ευαίσθητος χώρος, που τρέφει πολλούς κινδύνους για τον άνθρωπο. Το τι μπορεί να στοιχίσει αυτή η ενασχόληση στον πειραματιζόμενο με την ύπνωση, το αφήνουμε ασχολίαστο…

3. Κβαντική Βιοανάδραση

Τι είναι τα κβάντα (quanta). Στις 7 Οκτωβρίου του 1900 ο Μαξ Πλανκ (Max Planck), καθηγητής θεωρητικής φυσικής στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου, στην προσπάθειά του να εξηγήσει την ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία του «σκοτεινού σώματος» (Black Body Radiation)²⁶ με βάση τους νόμους της θερμοδυναμικής, αναγκάστηκε να χωρίσει την ενέργεια σε μικροσκοπικά, στοιχειώδη μέρη, τα κβάντα, εισάγοντας μια καινούρια σταθερά, (h=6,6x10-27 ergsecond), που ονομάζεται σταθερά Πλανκ. Έτσι συνέβη η μεγαλύτερη κρίση στην ιστορία της φυσικής, αφού για πρώτη φορά, από την εποχή του Νεύτωνα, κάποιος θεωρούσε πως η ενέργεια δεν είναι συνεχής αλλά χωρίζεται σε πεπερασμένα, μετρήσιμα μέρη. Χάρη σε αυτή την ανακάλυψη ο Πλανκ κέρδισε το Νομπέλ Φυσικής το 1918 κι έτσι ορίστηκε η αρχή της κβαντικής θεωρίας²⁷.

Τι είναι η βιοανάδραση (Biofeedback).

Η βιοανάδραση είναι η διαδικασία που, κατά τους υποστηρικτές της, επιτρέπει στον άνθρωπο να μάθει πώς μπορεί να αλλάξει την φυσιολογική του δραστηριότητα με σκοπό τη βελτίωση της υγείας και της απόδοσής του. Με συγκεκριμένα όργανα (μηχανήματα) μετρώνται κάποιες από τις δραστηριότητες του οργανισμού, όπως τα εγκεφαλικά κύματα, η καρδιακή λειτουργία, η αναπνοή, η μυϊκή δραστηριότητα και η θερμοκρασία του δέρματος. Αυτά τα μέσα τροφοδοτούν τις πληροφορίες τους στο χρήστη. Με βάση τις πληροφορίες αυτές, ο χειριστής των οργάνων, «βγάζει συμπεράσματα» -συχνά σε συνδυασμό με αλλαγές στον τρόπο σκέψης, τα συναισθήματα και τη συμπεριφορά- σχετικά με τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν στη ζωή του ενδιαφερόμενου²⁸.

Όμως, η διεθνής ιατρική κοινότητα αντιμετωπίζει με σκεπτικισμό τις προτάσεις αυτές και την τεκμηρίωση της πρακτικής της βιοανάδρασης, τόσον για την αποτελεσματικότητά της, όσον και για το κόστος της. Οι επικριτές αμφισβητούν αυτές τις «θεραπείες», αντιπαραθέτοντας τις συμβατικές μεθόδους θεραπείας της συμπεριφοράς του ανθρώπου και τις μεθόδους της κλασικής ιατρικής²⁹. Είναι εμφανές ότι η χρήση ενός οργάνου -ενός γαλβανόμετρου π.χ.- δε νομιμοποιεί τον χειριστή του οργάνου και στην εξαγωγή συμπερασμάτων ως προς τη φύση ενός ιατρικού ή ψυχικού προβλήματος και κατ’ επέκταση την εισήγηση κάποιας «θεραπείας». Παράδειγμα του ανωτέρω αποτελεί και το «ηλεκτρόμετρο» (e-meter) του Λ.Ρ. Χάμπαρντ, κλασικό εργαλείο για την παγίδευση ανύποπτων ανθρώπων στην οργάνωση της Σαηεντολογίας.

Επιστρέφοντας στο σχόλιό μας σχετικά με τις δραστηριότητες του «Body Mind & Soul» διαβάζουμε…

«Τι είναι το Quantum SCIO/INDIGO³⁰.

Το SCIO/INDIGO είναι ένα εξεζητημένο και υπέρ-εξελιγμένο μηχάνημα βίο-μέτρησης, βίο-ανάλυσης, βίο-ανίχνευσης και επιστροφής (βίο-ανάδρασης) στον οργανισμό κβαντικών ηλεκτρομαγνητικών πεδίων. Με αυτό τον τρόπο ο οργανισμός μας συντονίζεται (βιοσυντονισμός) και εξισορροπείται με αποτέλεσμα να έχουμε θεραπεία σε κυτταρικό και οργανικό επίπεδο, σε σώμα, νου και συναίσθημα. Είναι απόλυτα ασφαλές για τον άνθρωπο γιατί βασίζεται σε συμπαγείς επιστημονικές βάσεις. Ενσωματώνει ένα σύστημα που μετράει τις συχνότητες του εγκεφάλου αλλά και όλου του σώματος (Body scan) και με ένα δυνατό λογισμικό μεταφράζει, αναλύει και επιστρέφει θεραπευτικά πεδία πίσω στον οργανισμό δίνοντας την δυνατότητα σε θεραπευτή και θεραπευόμενο να παρακολουθούν τρισδιάστατα την όλη διαδικασία στην οθόνη του υπολογιστή!».

Μεταφράζοντας το ανωτέρω κείμενο θα σταθούμε στο ότι η μεν συσκευή SCIO/INDIGO μπορεί να μεταφέρει τα δεδομένα των μετρήσεών της σε κάποιο πρόγραμμα Η/Υ, αλλά την ερμηνεία των δεδομένων την κάνει πάλι ο χειριστής του προγράμματος, προφανώς ο άνθρωπος του «Body Mind & Soul», ο οποίος με βάση τον προσωπικό του υπαρξιακό προσανατολισμό θα ερμηνεύσει κατά το δοκούν και θα προτείνει «θεραπείες» σαν αυτές που διαβάζουμε στη συνέχεια…

«Ανιχνεύοντας δίνει [το μηχάνημα] όλες τις πληροφορίες αλλά και τη θεραπεία που χρειάζεται ενσωματώνοντας στο λογισμικό του και εφαρμόζοντας θεραπείες, όπως: Ομοιοπαθητική -με ενσωματωμένες τις μετρήσεις των περισσοτέρων ομοιοπαθητικών φαρμάκων για την εύρεση του απόλυτα όμοιου-. Φυσική Ιατρική, Βοτανοθεραπεία, Βελονισμό, Χειροπρακτική, Δυναμική-ενεργειακή Ιατρική, Ομοτοξικολογία, Αποτοξίνωση, Orgone [του Βίλχελμ Ράιχ] and Fire Generator, ELF Magnetic Field, Harmonic Therapy, Scalar ( tsakras), Schuman Wave, Aura Program, Sarcode (όργανα) Program, Delusion therapy, Hammer Medicine, Πρόγραμμα ενίσχυσης αθλητών, Ψυχολογία, Αρωματοθεραπεία, Ρεφλεξολογία, Ανθοθεραπεία [τα ανθοϊάματα Μπαχ], Χρωματοθεραπεία, Νευρογλωσσικό Επαναπροσδιορισμό [NLP], Βιοσυντονισμό, Βίο-ανάδραση, Ολιστική Οδοντιατρική, Κρανιοϊερή  Spinal Program και πολλές άλλες φυσικές και εναλλακτικές θεραπείες».

Θα ήταν περιττό πιστεύουμε να επιμείνουμε περισσότερο στην ανάλυση του ανωτέρω κειμένου, καθώς δεν υπάρχει προφανώς εναλλακτική και νεοεποχίτικη πρακτική η οποία να μη μπορεί να περιληφθεί μεταξύ των όσων δύναται να «χειρισθεί» το «εξεζητημένο και υπέρ-εξελιγμένο» αυτό μηχάνημα. Αξίζει όμως να αναφερθούν μερικές από τις «παθήσεις» που περιλαμβάνονται στις «θεραπευτικές δυνατότητες» της συσκευής του «Body Mind & Soul» τις οποίες και παραθέτουμε στη συνέχεια…

«Πραγματοποιείται ενεργειακός έλεγχος, αποτύπωση και βιοσυντονισμός σε: Όλα τα όργανα και τα συστήματα του οργανισμού σε σωματικό, συναισθηματικό, νοητικό και πνευματικό επίπεδο. Δυσανεξίες, αλλεργίες και ευαισθησίες. Συναισθήματα, ορμόνες και νευροδιαβιβαστές. Κατάσταση DNA και βελτίωσή του. Οξειδωτικό στρες. Βιταμίνες, μέταλλα, αμινοξέα, ένζυμα, λιπαρά οξέα, ιχνοστοιχεία. Αίμα και συστατικά του, μικροβιακή κατάσταση οργανισμού. Τοξίνες, βαρέα μέταλλα, επιβαρύνσεις από διατροφή και περιβάλλον, παρενέργειες χημικών φαρμάκων, εμβολίων και εντοπισμός των τοξινωμένων οργάνων. Εγκέφαλο, για καλή λειτουργία των λοβών, σύνδρομο ελλειμματικής προσοχής, παρορμητικότητα, αυτισμό, δυσλεξία, ενίσχυση μάθησης, μνήμης. Ανάλυση νευροδιαβιβαστών, θεραπεία ασυνείδητου, τραυμάτων στρες, συναισθημάτων, κατάθλιψης, νευρώσεων, φοβιών, εξαρτήσεων κ.α. Μολύνσεις, λοιμώξεις, φλεγμονές. Συμπτώματα Ασθενειών κ.α.

Και βοηθάει σε: Μείωση βάρους και έλεγχο βουλιμίας. Ενεργοποίηση του μεταβολισμού, Ψυχική ισορροπία, Μείωση του στρες και του άγχους, Αντιμετώπιση των ελευθέρων ριζών και του γήρατος, Πρόληψη από ασθένειες, Ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος, Συναισθηματική απεμπλοκή και πολλά άλλα ακόμη».

Είναι τρομερό, η επιστημονική εργασία ενός ερευνητού (Μαξ Πλανκ, Νομπέλ Φυσικής, 1918) και οι τεχνικές δυνατότητες κάποιων συσκευών μετρήσεων (ηλεκτρομυογράφων, ηλεκτροθερμογράφων, ηλεκτροδερμογράφων κ.λπ.) να γίνονται σήμερα εφαλτήριο για την επιστροφή στις μέρες μας του γιατρού-μάγου των πρωτογόνων φυλών και του αλχημιστή του Μεσαίωνα.

4. Ινστιτούτο «Αγκαλιάς Αγάπης»

Κάτω από τον τίτλο αυτό, το «Body Mind & Soul» αναφέρεται στην εργασία της Τσέχας φιλοσόφου και ψυχολόγου Γίρινα Πρέσκοπ (Jirina Prekop),  που ασχολήθηκε με τη μέθοδο «της συναισθηματικής αντιπαράθεσης, που επιτυγχάνεται μέσω σφιχτού αγκαλιάσματος [hug], όταν η άμεση σχέση μεταξύ γονέα-παιδιού ή ενός ζευγαριού έχει πληγεί και δεν υπάρχει, πλέον, συμφιλίωση μέσω διαλόγου…

Η ουσία του προβλήματος στη θεραπεία είναι η έντονη τάση φυγής έναντι στον άλλον, όταν τα συναισθήματα αποστροφής και απέχθειας έχουν γίνει πολύ πιο δυνατά από την αγάπη.

Αυτή η τάση φυγής έχει να κάνει με το ένστικτο φυγής που έχουμε εκ γενετής, όπως όλα τα θηλαστικά, τα ψάρια, τα πουλιά και τα έντομα.

Ο άνθρωπος όμως θα έπρεπε λόγω της συνείδησής του και της υπευθυνότητάς του, να ξεπεράσει την τάση φυγής και να διατηρήσει τις οικογενειακές σχέσεις, κάνοντας ό,τι το καλύτερο για επανασύνδεση και συμφιλίωση…

Στα ζευγάρια που υπάρχει κρίση στη σχέση τους… η θεραπεία γίνεται παρουσία και των δύο προσώπων. Σε περιπτώσεις απουσίας ενός εκ των δύο προσώπων γίνεται με τη βοήθεια θεραπευτικού οραματισμού στην αγκαλιά ενός καλού φίλου, συντρόφου ή θεραπευτή»³².

Αν και η θεωρία της Γίρινα Πρέκοπ έχει κάποια ανταπόκριση στη Γερμανία, όπου έζησε, εργάστηκε και εξέδωσε τα βιβλία της -κάποια απ’ αυτά έχουν μεταφρασθεί και στα ελληνικά- πολλοί στην επιστημονική κοινότητα αντιμετωπίζουν κριτικά τις θεωρίες της -ειδικά την «θεραπευτική» αγωγή της, που βασίζεται στην υπόθεση ότι ο αυτισμός προκαλείται από μια διαταραγμένη σχέση μητέρας-παιδιού- χαρακτηρίζοντάς τες ψευδό-επιστημονικές, καθώς η υπόθεση αυτή προξένησε αισθήματα ενοχής σε μητέρες, που θέλησαν να ακολουθήσουν τις μεθόδους της³³. Τα παιδιά που υποβλήθηκαν σε αυτή τη «θεραπεία» εμφάνισαν περισσότερα συμπτώματα του λεγόμενου «Σύνδρομου της Στοκχόλμης»³⁴, κάτι που θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί αν ακολουθούσαν άλλη θεραπεία. Αυτιστικά άτομα που υποβλήθηκαν σε «θεραπεία» αυτού του είδους εξέθεσαν την τραυματική τους εμπειρία αργότερα.

Το μόνο που εμείς μπορούμε να συμπληρώσουμε στα ανωτέρω είναι ότι φαντάζει λυπηρό, σε μία χώρα σαν την Ελλάδα, τόσο ευλογημένη από τον Θεό, αγιοτόκο, πλήρη από την όντως Αγάπη³⁵, να καταφεύγουμε σε αλλοδαπές κι αλλόδοξες θεωρίες βασιζόμενες σε «αγκαλιάσματα» (hugs) αμφίβολης προέλευσης.

5. Academy of Angel Healing

Η έγχρωμη αφίσα που δεσπόζει στη σχετική ιστοσελίδα³⁶ μας πληροφορεί για τη δυνατότητα εκπαίδευσης των ενδιαφερομένων στην «Academy of Angel Healing³⁷-Ολοκληρωμένες Σπουδές στις Αγγελικές Θεραπείες», συμπληρώνοντας ότι τα «Εισαγωγικά Σεμινάρια θεραπευτών» διαρκούν 360 ώρες και ότι οι θέσεις είναι περιορισμένες.

Το πρόγραμμα της «Ακαδημίας» περιλαμβάνει τα θέματα: «Αγγελική ενεργειακή ψυχολογία, Αγγελική συμβουλευτική, Θεωρία συστημικής ψυχολογίας, Ατομική συστημική αναπαράσταση (Play mobil κ.ά.), Κινησιολογία, Εκκρεμές, Πρότυπα πόνου, Σωστή συμπεριφορά του θεραπευτή, Λήψη ιστορικού-ερωτηματολόγια, Εκμάθηση: Γενεόγραμμα-Βιόγραμμα, Αγγελικά τάγματα και Αρχάγγελοι, Ανώτερη επικοινωνία με Αγγέλους (Channeling), Απελευθέρωση και μετουσίωση αρνητικών ενεργειών (κάρμα, κατάρες, μαύρη μαγεία κ.ά.), Θεραπεία των ενεργειακών σωμάτων (αύρα) και τσάκρα, Αλλαγή αρνητικών πεποιθήσεων: σε νοητικό, συναισθηματικό και σωματικό επίπεδο, Αρχαγγελικοί διαλογισμοί, Αγγελικό Feng Shui και ενεργειακό καθαρισμό χώρων και Αναδρομές».

Τολμούμε να πούμε ότι ο κατάλογος αυτός καλύπτει σχεδόν όλη την αποκρυφιστική και εναλλακτική θεματολογία και η διεξοδική ανάλυση θα κάλυπτε πολλά τεύχη του περιοδικού. Θα υπογραμμίσουμε όμως ότι οι αναφερόμενοι ως άγγελοι και αρχάγγελοι, θέμα το οποίο θα αναλύσουμε στη συνέχεια, καμία σχέση δεν έχουν με αυτό, που ο απλός Ορθόδοξος χριστιανός σκέπτεται ακούγοντας τους αντίστοιχους όρους.

6. Quantum Connecting Method / Advanced Quantum Method

Τι είναι τα (quanta) από επιστημονικής πλευράς προσπαθήσαμε να το αναλύσουμε συνοπτικά προηγουμένως. Έτσι δεν θα χρειαστεί να αναιρέσουμε ξανά τα όσα αναφέρονται για το θέμα από την εκπαιδεύτρια του «Body Mind & Soul» στη σχετική ιστοσελίδα³⁸. Θα παραθέσουμε μόνο τα τελείως κραυγαλέα κι ο αναγνώστης θα βγάλει τα συμπεράσματά του.

«Τι είναι η Κβαντική θεραπεία; Είναι μια γρήγορη, αποτελεσματική, επιστημονικά αποδεδειγμένη μέθοδος, που απαλύνει τους πόνους και βοηθάει στη θεραπεία. … Δρα, κυρίως, εξισορροπητικά και διαλύει τα μπλοκαρίσματα, που επηρεάζουν την σωματική και ψυχική υγεία.

Συνοπτικά: Όλα στη ζωή μας είναι ενέργεια και πληροφορίες. Αν οι ενέργειες ή οι πληροφορίες στα ενεργειακά μας πεδία βρίσκονται σε ανισορροπία σε σχέση με την ανώτερη συνειδητότητα, τότε δημιουργούνται μπλοκαρίσματα ή συμπτώματα όπως: Ασθένειες, ψυχολογικά μπλοκαρίσματα και προβλήματα στα οικονομικά, στις σχέσεις, στο επάγγελμα, στο σκοπό ζωής και σε πολλά άλλα.

Η Κβαντική θεραπεία κάνει ουσιαστικά κάτι πάρα πολύ απλό, το οποίο όμως φέρνει ασύλληπτα αποτελέσματα:

Ενώνει την κατώτερη ανθρώπινη συνειδητότητα με την ανώτερη ‟θεϊκή ή συμπαντική” συνειδητότητα και αυτό φέρνει σε ισορροπία το σύστημά μας, γιατί όλα τα κατώτερα συστήματα έχουν την τάση να προσαρμόζονται στα ανώτερα συστήματα.

Δηλαδή με την κβαντική θεραπεία μετουσιώνονται εύκολα και γρήγορα οι αρνητικές πληροφορίες και ενέργειες σε θετικές, χωρίς χρονοβόρες ψυχοθεραπείες».

Νομίζουμε, ότι με τις υπογραμμίσεις που κάναμε στο ανωτέρω κείμενο, καταφαίνεται, ότι το περιβάλλον στο οποίο κινείται το «Body Mind & Soul», είναι το περιβάλλον της «Νέας Εποχής του Υδροχόου» και η ανθρωπολογία, η κοσμολογία και η θεολογία που χρησιμοποιείται εδώ είναι αντίθετη και ασυμβίβαστη και με την πίστη της Εκκλησίας περί Θεού, κόσμου και ανθρώπου, αλλά και με την επιστημονική θεώρηση ως προς τα δύο τελευταία.

Τα ενεργειακά πεδία, τα μπλοκαρίσματα, η ανώτερη «θεϊκή ή συμπαντική» συνειδητότητα και τα συναφή δε μπορεί να έχουν καμία σχέση με την επιστήμη ή με την Εκκλησία.

Η ιστοσελίδα φιλοξενεί ακόμη και τα ονόματα κάποιων «δασκάλων της κβαντικής θεραπείας και ψυχολογίας» τους οποίους η εκπρόσωπος του «Body Mind & Soul» ευχαριστεί δηλώνοντας, ότι: «είχα την τύχη να διδαχθώ και να διδάσκομαι ακόμα από τους, παγκοσμίους καλύτερους και αναγνωρισμένους, δασκάλους και τους ευχαριστώ θερμά μέσα από την καρδιά και την ψυχή μου για τις γνώσεις και την αγάπη τους. Χωρίς αυτούς δεν θα ήμουν αυτό που είμαι σήμερα. Αυτοί είναι οι: Gregg Braden, Richard Bartlett, Stephen Wolinsky, Frank Kinslow, Serge Kahili King, Vadim Zeland, Dr. Ihaleakala Hew Len. Μάζεψα γνώσεις από όλους και μέσα από την δική μου μακρόχρονη εμπειρία δημιούργησα τη μέθοδο: ‟Advanced Quantum Method”-‟Προηγμένη Κβαντική Μέθοδος”».

Από τα ανωτέρω αναφερόμενα κατανοούμε, ότι η μέθοδος «Advanced Quantum» αποτελεί ιδιοσκεύασμα της ιδιοκτήτριας του «Body Mind & Soul», το δε πάνθεον των «διδασκάλων» της αποτελείται από εναλλακτικούς, γκουρουιστές και νεοεποχίτες τους οποίους εύκολα ο αναγνώστης μπορεί να εντοπίσει με τα ονόματά τους στο διαδίκτυο και ειδικά στο You Tube.

7. Συμβουλευτική/Coaching

Η σχετική ιστοσελίδα περιλαμβάνει την εξής υπόσχεση του «Body Mind & Soul»: «Με τη βοήθειά μου θα κατανοήσεις την πηγή των προβλημάτων, θα δεις τα πράγματα από μία άλλη οπτική ώστε να οδηγηθείς στις λύσεις που αναζητάς. Η φιλοσοφία μου είναι προσανατολισμένη στο S.F.T. Solution Focus Therapy (Θεραπεία με στόχο τη λύση) γιατί πιστεύω ότι όταν εστιάζεις στο πρόβλημα εκείνο μεγαλώνει, ενώ εστιάζοντας στη λύση ‟ανοίγεσαι” σε άπειρες δυνατότητες»³⁹. 

Το κείμενο αναφέρεται προφανώς στην «Solution focused therapy» (Θεραπεία εστιασμένη στη λύση) μία από τις δεκάδες διαφορετικές προσεγγίσεις στον τομέα της «ψυχοθεραπείας», που θεωρεί ότι το πρόβλημα μπορεί να θεραπευτεί αν ο «πάσχων» εστιαστεί στο πώς θα είναι η ζωή του μετά τη λύση του προβλήματός του κι όχι στο ίδιο του το πρόβλημα.

Η «Solution focused therapy» ή αλλιώς «Solution focused brief therapy»⁴⁰ (Βραχεία θεραπεία εστιασμένη στη λύση), είναι μία προσέγγιση βασιζόμενη στον «κοινωνικό κονστρουκτιβισμό»⁴¹ (social constructionist thinking) και στην εργασία του ιδιόρρυθμου αυστριακού φιλοσόφου Λούντβιχ Βίτγκενσταιν (Ludwig Josef Johann Wittgenstein, 1889-1951)⁴². Σε μας περιττεύει ο περαιτέρω σχολιασμός…

Στη Συμβουλευτική, όπως τουλάχιστον την αντιλαμβάνεται το «Body Mind & Soul», περιλαμβάνονται ακόμη:

α) «Ατομικές συνεδρίες με ολιστική προσέγγιση»⁴³ όπου προσεγγίζονται θέματα όπως: «Ψυχολογικά, Ψυχικά τραύματα, Θέματα σχέσεων: οικογένειας, ζευγαριού, γονέων-παιδιών, αδελφών, συνεργατών κ.α., Σωματικά συμπτώματα, Έλλειψη ενέργειας, διάθεσης και μπλοκαρίσματα, Επικοινωνιακά, Περιορισμένες πεποιθήσεις και αντιλήψεις, Προβλήματα τεκνοποίησης και εγκυμοσύνης κ.α., Οικονομικά, Επαγγελματικά, Περιουσιακά -π.χ. μπλοκαρισμένα περιουσιακά στοιχεία που δεν πουλιούνται, Μπλοκαρισμένη ενέργεια στους χώρους που ζούμε ή εργαζόμαστε».

Ο ολισμός, η «ενέργεια» και η «μπλοκαρισμένη ενέργεια» πάντοτε στις επιλογές του φορέα καθώς και τα οικονομικά, επαγγελματικά και περιουσιακά προβλήματα…

β) «Ομάδες αυτογνωσίας»⁴⁴ όπου εξαγγέλεται μεταξύ άλλων: «…γνωρίζουμε καλά τον εαυτό μας και δίνουμε προτεραιότητα στις ανάγκες μας… Συναντάμε ανθρώπους με τα ίδια ενδιαφέροντα για αρμονική επικοινωνία, πνευματικότητα, να βρούμε σκοπό και νόημα στη ζωή και να κάνουμε καινούριους φίλους κ.α. … Εδώ όλοι μαζί θα δημιουργήσουμε μια γέφυρα προς μια καινούρια πραγματικότητα, με πιο πολύ φως, αγάπη, κατανόηση και αρμονία. Θα κάνουμε πολλές βιωματικές ασκήσεις, διαλογισμούς και θα περνάμε καλά».

Για το «Body Mind & Soul» η προτεραιότητες της αυτογνωσίας είναι προφανώς η «γνωριμία με ανθρώπους ίδιους με μας», η «νέα πραγματικότητα» με το διαλογισμό και άλλες ασκήσεις. Βέβαια, το φως, η αγάπη, η κατανόηση και η αρμονία, μάλλον μέσα στο φως του Ιησού Χριστού θα πρέπει να αναζητηθούν κι όχι στον «αστερισμό» του Υδροχόου… γι’ αυτό η επίκληση «Θεέ μου δώσε μου την θέληση να αλλάξω αυτό που μπορώ, την δύναμη να αντέξω αυτό που δεν μπορώ να αλλάξω και τη σοφία να διακρίνω την διαφορά μεταξύ αυτών» με την οποία κλείνει το κείμενο, προφανώς δεν αναφέρεται στον εν Τριάδι ζώντα Θεό της Εκκλησίας.

γ) «Μη Βίαιη Επικοινωνία»⁴⁵. Μεταξύ των άλλων, διαβάζουμε: «… Μέσα από τη μη βίαιη επικοινωνία θα κατανοήσετε ότι: Όλα όσα κάνει ο άνθρωπος, είναι μία προσπάθεια να ικανοποιήσει τις ανάγκες του. Είναι καλύτερα για όλους να ικανοποιούνται οι ανάγκες μέσω συνεργασίας παρά μέσου εγωισμού ή ανταγωνισμού. Εκ φύσεως τους ανθρώπους τους ευχαριστεί να συμβάλουν για το καλό των άλλων είτε το κάνουν με δική τους πρωτοβουλία ή εθελοντικά…».

Πολλά και ωραία εξαγγέλλει η ιστοσελίδα περί μη βίας, αν και δεν πιστεύουμε ότι κάτι απ’ αυτά μπορεί να επιτευχθεί χωρίς την άσκηση μέσα στην Εκκλησία. Ακόμη, δεν κατανοούμε αυτό το «είτε το κάνουν με δική τους πρωτοβουλία ή εθελοντικά»…

δ) «Αγγελική Συμβουλευτική»⁴⁶. Στην τελευταία αυτή κατηγορία της «Συμβουλευτικής», το «Body Mind & Soul» εισέρχεται στο καθαρά αποκρυφιστικό κομμάτι των υπηρεσιών του. Διαβάζουμε στην ιστοσελίδα: «Μέσα από Ανώτερη καθοδήγηση (channeling) και τη βοήθεια Αγγελικών συστημικών θεραπευτικών καρτών (παγκόσμιας αποκλειστικότητας), σας αποκαλύπτονται τα πραγματικά αίτια των προβλημάτων και σας δίνεται καθοδήγηση για τη λύση τους, ώστε να οδηγηθείτε σε καινούργιους και ανώτερους δρόμους».

Η φωτογραφία που συνοδεύει το ανωτέρω κείμενο παρουσιάζει 12 κάρτες Ταρώ με απεικονίσεις «Αγγέλων», κάτι το σύνηθες στη σύγχρονη χαρτομαντεία και την «Αγγελοθεραπεία», δραστηριότητες που δυστυχώς βρίθουν στη χώρα μας και στον κόσμο όλο και ταλανίζουν τους συνανθρώπους μας.

Τα «πνεύματα» του πνευματισμού⁴⁷ του προπερασμένου αιώνα και οι «αναληφθέντες διδάσκαλοι» του channeling της δεκαετίας του ’60 μετασχηματίζονται σήμερα στους «αγγέλους» της «Αγγελικής Θεραπείας»⁴⁸. Θα υπενθυμίσουμε, όπως ήδη αναφέραμε, ότι οι «άγγελοι» και οι «αρχάγγελοι» του αποκρυφισμού είναι στην ουσία πονηρά πνεύματα που επιχειρούν να παρασύρουν, μετασχηματιζόμενοι σε αγγέλους φωτός.

8. Φιλοσοφία

Στην ιστοσελίδα του «Body Mind & Soul» με τον ανωτέρω τίτλο⁴⁹, φιλοσοφία, διαβάζουμε ένα ενδιαφέρον κείμενο που περιλαμβάνει τις «διαπιστώσεις» ενός επώνυμου ανθρώπου σχετικά με την προσωπική του ζωή. Πρόκειται για τον ηθοποιό του κινηματογράφου Τσάρλι Τσάπλιν (1889-1977), τον γνωστό στους Έλληνες, Σαρλό. Παραθέτουμε λίγα στοιχεία αυτού του κειμένου. «Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, κατάλαβα ότι σε κάθε περίσταση ήμουν στο κατάλληλο μέρος και πάντα στην κατάλληλη στιγμή. Αυτό με έκανε να γαληνέψω. Σήμερα, ξέρω ότι αυτό το λέμε ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ…».

Το κείμενο, συνεχίζει στο ίδιο πνεύμα, από στροφή σε στροφή με προμετωπίδα πάντα: «Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά …».

Δεν θα αναλύσουμε περισσότερο τις απόψεις του συμπαθούς κωμικού ως προς την αγάπη προς τον εαυτό του, απλά θα υπογραμμίσουμε, ότι η παράδοση της Εκκλησίας προσανατολίζει τον πιστό «και αγαπήσεις Κύριον τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου και εξ όλης της ψυχής σου και εξ όλης της διανοίας σου και εξ όλης της ισχύος σου. αύτη πρώτη εντολή. και δευτέρα ομοία, αύτη· αγαπήσεις τον πλησίον σου ως σεαυτόν. μείζων τούτων άλλη εντολή ουκ έστι»⁵⁰. Η αγάπη προς τον εαυτό μας, μια βασική, προσφιλής επιταγή του αποκρυφισμού, με προπέτασμα την δήθεν αυτογνωσία, που μεταφέρεται και στην Ψυχολογία με τη μορφή «της αποδοχής του εαυτού», έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την πίστη της Εκκλησίας. Το ζωικό ένστικτο της αυτοσυντήρησης, που ενυπάρχει και στον άνθρωπο, δια της υπέρβασης του εαυτού και της θυσίας μεταμορφώνεται και αγιάζεται μέσα στην Εκκλησία. Η υπερβάλλουσα αγάπη για τον Θεό και τον συνάνθρωπο διαλύει το σκοτάδι της φιλαυτίας, του εγωισμού, που είναι πηγή της κατάθλιψης και της νεύρωσης. Μόνο μέσα στην Εκκλησία, διά των Μυστηρίων ξεπερνιέται ο «παλαιός άνθρωπος» κατά το παράδειγμα του Κυρίου μας και των αγίων του.

Έτσι λοιπόν, δε μας αγγίζει η γνώμη των φιλοσόφων, που περιορισμένοι στα κτιστά ανθρώπινα όρια -του πεπτωκότος μάλιστα ανθρώπου-, αναπαράγουν τα διανοήματά τους ερήμην της δυνατότητας της κάθαρσης, του φωτισμού και της θέωσης, που μόνο μέσα στην Εκκλησία μπορούν να επιτευχθούν· πόσο μάλλον που ο συμπαθής Σαρλό δεν υπήρξε καν φιλόσοφος.

9. E-Shop (Ηλεκτρονικό Κατάστημα)

Την τελευταία κατηγορία προσφορών του «Body Mind & Soul» αποτελούν ως επί το πλείστον τα «φυλακτά»⁵². Αυτά περιλαμβάνουν: «Ασπίδες Προστασίας Αρχαγγέλων, Καρδιά Αρχαγγέλου Σαμουήλ, Κρύσταλλοι και εκκρεμές Αρχαγγέλου Ραφαήλ, Κρύσταλλοι Πολλαπλασιασμού Χρημάτων Αρχαγγέλου Ραφαήλ, Μενταγιόν με την ενέργεια των Αρχαγγέλων, Ασπίδα προστασίας αυτοκινήτου, Ο Σταυρός του Χριστού, Αγγελικό Φενγκ Σούι (Feng Shui), Αρχαγγελικές Σφαίρες Ενεργοποίησης Χώρων, Βοηθήματα ενεργοποίησης Merkabah, Αγγελικές Θεραπευτικές Ράβδοι για Ενεργειακές και Κβαντικές Θεραπείες, Ρέικι (Reiki), Ενεργοποίηση Ενεργειακών κέντρων-Τσάκρα (Chakra), Ενισχυτές Θεραπευτικής Ενέργειας - Healing Energy Generators, Συντριβάνια Feng Shui, Διακοσμητικά  Feng Shui, Διακοσμητικά Feng Shui Bebe, Αγγελικοί Κρυστάλλινοι Δίσκοι για Διαλογισμό & Θεραπεία, Το Λουλούδι της Ζωής - Περικάρπια και Περιμετώπια - Σουβέρ, Αγγελική Συλλογή Ρούχων - Περικάρπια και Περιμετώπια, -Angel Collection T-Shirts».

Σχολιάζοντας μερικά από τα ανωτέρω θα σταθούμε στο γεγονός ότι στην Εκκλησία δεχόμεθα τρεις Αρχαγγέλους, τους Ταξιάρχες Μιχαήλ, Γαβριήλ και Ραφαήλ. Οι υπόλοιποι αναφερόμενοι ως «αρχάγγελοι» προέρχονται από αποκρυφιστικά κείμενα και δοξασίες, κυρίως το απόκρυφο «Βιβλίο του Ενώχ»⁵³ και είναι πεπτωκότες άγγελοι, δηλαδή δαίμονες. Ειδικά, ο Σαμουήλ ή Σαμαέλ τυγχάνει, κατά την Καμπαλά (Ταλμούδ), «σημαντικός αρχάγγελος και κατά τις Ταλμουδικές λαϊκές παραδόσεις, κατήγορος (διάβολος), γόης και καταστροφέας. Ένας από τους υπηρέτες του Γιαχβέ (YHWH) και αρχάγγελος του θανάτου»⁵⁴. Ακόμη, και τα ονόματα των Μιχαήλ, Γαβριήλα και Ραφαήλ, που αναφέρονται ανωτέρω, δεν εκπροσωπούν τους Ταξιάρχες της Εκκλησίας, αλλά δαιμονικές οντότητες, που καπηλεύονται τα αντίστοιχα ονόματα. Μεταξύ των ανωτέρω προσφορών θα πρέπει να σταθούμε στο τάλισμαν: «Ο Σταυρός του Χριστού», που παρ’ όλο το σχήμα του σταυρού και την απεικόνιση του Χριστού, καμία σχέση δεν έχει με τον Κύριό μας και που προφανώς προορίζεται για την παγίδευση Χριστιανών, αλλά και στα «Βοηθήματα ενεργοποίησης Merkabah⁵⁵», που προφανώς απευθύνονται σε Εβραίους στο θρήσκευμα.

Θα κλείσουμε την έρευνά μας αυτή με κάποιες από τις εκμυστηρεύσεις της ιδιοκτήτριας του «Body Mind & Soul», που έχουν τον τίτλο: «Έτσι ξεκίνησαν όλα. I believe in Angels»⁵⁶.

«Όλα ξεκίνησαν το Πάσχα του 1996. Συνέβη μια κυριολεκτική καταστροφή στη ζωή μου, επαγγελματική, οικονομική και συναισθηματική… Ήμουν μια πετυχημένη επαγγελματίας με αντιπροσωπείες, με κέντρα αισθητικής και επιχειρήσεις στο Κολωνάκι, στο Intercontinental, σε κρουαζιερόπλοια και άλλες πόλεις και μια δική μου σειρά θεραπευτικών καλλυντικών. Μέσα από μια λάθος κίνηση, με στόχο να πολλαπλασιάσω αυτά που είχα, τα έχασα όλα και συγχρόνως και την συντροφική μου σχέση.

Ήμουν πολύ απελπισμένη, όμως, δεν τολμούσα να πω σε κανέναν τι μου είχε συμβεί. Ήρθε το Πάσχα, γιορτή Ανάστασης και χαράς και εγώ καθόμουν ολομόναχη στο σπίτι…

Αν μπορεί ο άνθρωπος να έχει αρνητικά συναισθήματα και σκέψεις, εγώ τα είχα όλα μαζί συγχρόνως…

Τότε έβγαλα μια κραυγή και φώναξα «θεέ μου, αν υπάρχεις, κάνε κάτι, αλλά καν’ το τώρα» (πρέπει να προσθέσω ότι δεν είχα καμία ιδιαίτερη πίστη, και για αυτό είχα και την αμφιβολία ‟Υπάρχει;”.

Αυτό που συνέβη την επόμενη στιγμή μόνο σαν θαύμα μπορεί να το περιγράψει κανείς. Μπροστά μου εμφανίστηκε ένας μεγάλος φωτεινός άγγελος (σε ημιδιάφανη μορφή), που είχε το πρόσωπο ενός πολύ αγαπημένου μου φίλου που είχε σκοτωθεί και τον έλεγαν Ευάγγελο. Έμενα άναυδη. Την επόμενη στιγμή με πήρε και με μετέφερε σε μια άλλη διάσταση πραγματικότητας μάλλον στην λεγόμενη ‟7η διάσταση”.

Εκεί με άφησε και εξαφανίστηκε. Ένιωσα ότι πρέπει να είμαι στον παράδεισο. Δεν έβλεπα τίποτα, αλλά ήταν σαν να με ξάπλωσε επάνω σε σύννεφα. Βίωνα την απόλυτη γαλήνη και, συγχρόνως, άκουγα μια υπέροχη χορωδία με φωνές και ήχους που δεν είχα ακούσει ποτέ τίποτε παρόμοιο στη γη. … Ο άγγελος με κοίταξε γεμάτος καλοσύνη και κατανόηση και μου είπε κάτι, που χρειάστηκε να περάσει αρκετός καιρός για να καταλάβω τι εννοούσε:

‟Άγγελοι στον ουρανό υπάρχουν πολλοί, στη γη όμως όχι, για αυτό πρέπει να κατέβεις”. Πραγματικά δεν είχα καμία ιδέα τι εννοούσε και συνέχισα να είμαι αρνητική με την επιστροφή μου…

Πήρε το δεξί μου χέρι και μου χάραξε με ένα μαχαίρι τον καρπό μου. Τρόμαξα και πόνεσα συγχρόνως. Παρακολουθούσα να κυλάει ένα μαύρο πυκνό υγρό από τις φλέβες μου. Κοίταξα απορημένη τον άγγελό μου. Αυτός κατάλαβε το βλέμμα μου και μου είπε αυτή ήταν η αρνητική ενέργεια που είχα μέσα μου, τα αρνητικά συναισθήματα, όπως οργή και στενοχώρια καθώς και οι αρνητικές απελπισμένες σου σκέψεις… Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας άδραξα την ευκαιρία να κάνω ερωτήσεις στον φύλακα άγγελό μου…

Όλα αυτά μου ακούγονταν από τη μία παράξενα και από την άλλη ήταν σαν να το ήξερα. Αυτό συνέβαινε, γιατί τελευταία δεν μου άρεσε καθόλου πια αυτό που έκανα, αν και στην αρχή το λάτρευα ήταν το επάγγελμα των ονείρων μου.

Η ιστορία έχει ακόμα πολλές λεπτομέρειες, αλλά είναι πολλά για έναν απλό πρόλογο. Έχω, όμως, αρχίσει να γράφω βιβλίο τόσο για αυτό όσο και για το πώς οδηγήθηκα να διδάσκω αγγελικές θεραπείες καθώς και πώς βοηθήθηκα να ανακαλύψω δασκάλους μου και θεραπείες… Ήμουν πια αισιόδοξη, ήξερα ότι με περιμένει μια συναρπαστική καινούρια ζωή, χωρίς όμως να ξέρω πως θα ήταν αυτή.

Ένα όμως ήξερα σίγουρα: ‟Ναι, υπάρχει θεός”».

Από την ανωτέρω περιγραφή μπορούμε εύκολα να αντιληφθούμε -με την προϋπόθεση ότι όλα τα περιγραφόμενα στην ιστοσελίδα του «Body Mind & Soul» είναι ακριβή- πώς μπορεί να παρασυρθεί ο άνθρωπος από τα πνεύματα της πονηρίας, απολυτοποιώντας την προσωπική του «εμπειρίας». Στην Εκκλησία ερμηνεύονται οι εμπειρίες των πιστών με βάση τη συλλογική εμπειρία των Αγίων και των Πατέρων, όπως αυτή διαμορφώνεται ανά τους αιώνες. Κανείς μας δε διανοείται να ερμηνεύσει την προσωπική εμπειρία του έξω από το σώμα της Εκκλησίας, πολύ δε μάλλον χρησιμοποιώντας ερμηνείες του αποκρυφισμού, της παραθρησκείας και της «Νέας Εποχής». Χρειάζεται πολλή ταπείνωση, εκκλησιαστική βίωση και η συναίσθηση ότι ο Πονηρός μετασχηματίζεται σε άγγελο φωτός.

1. Σώμα, Νους και Ψυχή.

2. Σ.τ.Σ. Οι υπογραμμίσεις, δικές μας.

3. Βλ. Μαίρη Ζαπίτη. http://bodymindsoul.gr/main/

4. Οι ονομασίες αυτές αποδίδονται στην ίδια υποτιθέμενη «ενέργεια» και απαντώνται αντίστοιχα: στην ινδουιστική κοσμολογία (πράνα), στην Ιαπωνική ή Κινεζική παράδοση (κι ή τσι), στον αυστριακό ψυχαναλυτή Βίλχελμ Ράιχ (οργόνη), στο γερμανό γιατρό Φραντς Άντον Μέσμερ (ζωτικός μαγνητισμός), στο φιλόσοφο Ανρί Μπερξόν (ζωτική δύναμη) και στους αρχαίους φιλοσόφους, στους αλχημιστές του Μεσαίωνα και στη μασονία (αιθέρας).

5. Kundalini: Προϊόν της γιογκικής φιλοσοφίας. Μία μορφή της Σάκτι ή της «σωματικής σεξουαλικής ενέργειας», απαντώμενη στην ανατολική θρησκευτική ή πνευματική παράδοση, ως ενυπάρχουσα πνευματική ενέργεια, που μπορεί να αφυπνιστεί για να καθαρίσει την ανθρώπινη υπόσταση και τελικά να παραχωρήσει την κατάσταση της γιόγκα, δηλαδή της ένωσης του «αναζητητή της αλήθειας» με τη θεότητα. http://en.wikipedia.org/wiki/Libido

6. Libido: Η σεξουαλική ορμή ή η επιθυμία ενός ατόμου για σεξουαλική δραστηριότητα. Ο όρος χρησιμοποιήθηκε κυρίως από τον Sigmund Freud στην ψυχαναλυτική θεωρία του. http://en.wikipedia.org/wiki/Libido

7. Βλ. π. Αντωνίου Αλεβιζοπούλου, «Αυτογνωσία, Αυτοπραγμάτωση, Σωτηρία», Αθήνα 1991.

8. Βλ. http://www.thetikienergeia.gr/site/positiveclub.php κ.ά.

9. http://bodymindsoul.gr/main/lifewave/

10. http://www.lifewave.com/greek/

11. https://www.youtube.com/watch?v=bW_g3EgLnB4

12. Στο ίδιο.

13. http://en.wikipedia.org/wiki/Systemics

14. http://www.uronet.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=90:systimiki-anaparastasi&catid=1:medical-news&Itemid=50

15. http://en.wikipedia.org/wiki/Systemics

16. http://www.uronet.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=90:systimiki-anaparastasi&catid=1:medical-news&Itemid=50

17. http://anaparastasi.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=69

18. Σ.τ.Σ. Πρόκειται για τους ιδρυτές του «Αθηναϊκού Κέντρου Μελέτης του Ανθρώπου» (ΑΚΜΑ), στο Π. Φάληρο.

19. http://enallaktikidrasi.com/2014/01/afieroma-sti-systimiki-anaparastasi/#ixzz2rWvHWj5j

20. Σ.τ.Σ. Transactional analysis. Μία ακόμη προσπάθεια για την κατανόηση της ψυχής, από τον Καναδό Eric Berne. Η θεωρία έγινε ιδιαίτερα γνωστή και στη χώρα μας, τη δεκαετία του ’70 με το βιβλίο του E. Berne, «Παιχνίδια που παίζουν οι άνθρωποι» και «Είμαι ΟΚ, Είσαι ΟΚ» του Thomas Anthony Harris.

21. Σ.τ.Σ. Primal therapy. Είδος «ψυχοθεραπείας», όπου ο ασθενής θυμάται και αναπαριστά μια ιδιαίτερα ενοχλητική εμπειρία, που συνέβη συνήθως νωρίς στη ζωή και εκφράζει καταπιεσμένο θυμό ή απογοήτευση, ιδίως με αυθόρμητες και ανεξέλεγκτες κραυγές, υστερία ή βία. Η μέθοδος ονομάζεται και πρωταρχική κραυγή (primal scream).

22. http://anaparastasi.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=69

23. Βλ. και: http://www.imglyfadas.gr/portal/gr/details.asp?cdPro={D628D301-491E-4484-A68A-3F2B86A74B6C}   και http://www.im-glyfadas.gr/01/01/01010072.asp     

24. Βλ. Ολιστικές-εναλλακτικές πρακτικές στο όνομα της επιστήμης, περιοδικό ΔΙΑΛΟΓΟΣ, τ. 23, Ιαν.-Μάρτ. 2001, σσ. 44-45.

25. Psychodrama. Είδος ομαδικής ψυχοθεραπείας, που επινοήθηκε από τον Jacob Moreno. Πρόκειται για μέθοδο διερεύνησης του ψυχισμού των ατόμων, όπου οι συμμετέχοντες δραματοποιούν, αναπαριστούν δηλαδή θεατρικά, παρόντα, παρελθόντα ή και μελλοντικά γεγονότα από τη ζωή τους, αντί να τα εξαγγέλλουν. http://en.wikipedia.org/wiki/Psychodrama

26. http://simple.wikipedia.org/wiki/Black-body_radiation       

27. http://en.wikipedia.org/wiki/Black-body_radiation

28. http://en.wikipedia.org/wiki/Biofeedback

29. Στο ίδιο.

30. http://bodymindsoul.gr/main/quantum-biofeedback/quantum-biofeedback-scio-indigo/

31. Σώμα, Νους και Ψυχή.

32. http://bodymindsoul.gr/main/love-hug-institute/love-hug-therapy/ 

33. http://de.wikipedia.org/wiki/Jirina_Prekop

34. Stockholm Syndrome: παράδοξη κατάσταση κατά την οποία οι όμηροι, οι αιχμάλωτοι, οι δέσμιοι κάποιων άλλων, ταυτίζονται και τρέφουν συμπάθεια προς αυτούς που τους αιχμαλώτισαν και από τους οποίους εξαρτώνται απόλυτα για την επιβίωσή τους.

35. Α’ Κορινθ. ΙΓ’, 1-13.

36. http://bodymindsoul.gr/main/academy-of-angel-healing/

37.  Ακαδημία Αγγελικής Θεραπείας (Αγγελοθεραπείας). Βλ. και: «Στην εποχή των ψευδοθεραπειών-Θεραπεία Αγγέλων», περιοδικό ΔΙΑΛΟΓΟΣ, τ. 37, Ιουλ.-Σεπτ. 2004, σσ. 14-19.

38. http://bodymindsoul.gr/main/quantum-connecting-method/   

39. http://bodymindsoul.gr/main/consulting

40. http://en.wikipedia.org/wiki/Solution_focused_brief_therapy

41. «Κοινωνικός κονστρουκτιβισμός» ή «κοινωνική οικοδόμηση της πραγματικότητας» (επίσης κοινωνική σύλληψη) είναι μια θεωρία της γνώσης (επιστημολογίας), στον τομέα της κοινωνιολογίας και της θεωρίας της επικοινωνίας, που εξετάζει την ανάπτυξη της δομημένης συλλογικής κατανόησης του κόσμου από το κοινό http://en.wikipedia.org/wiki/Social_construstionism

42. http://bodymindsoul.gr/main/consulting/personal-sessions/

43. http://bodymindsoul.gr/main/consulting/personal-sessions/

44. http://bodymindsoul.gr/main/consulting/self-aware-ness-groups/

45. http://bodymindsoul.gr/main/consulting/non-violent-communication/  

46. http://bodymindsoul.gr/main/consulting/angelic-consulting/ 

47. Βλ. και: περιοδικό ΔΙΑΛΟΓΟΣ, Ιαν.-Μάρτ. 2014 & Απρ.-Ιούν. 2014, ττ. 75 & 76.

48. http://en.wikipedia.org/wiki/Doreen_Virtue

49. http://bodymindsoul.gr/main/philosophy 

50. Μάρκ. ΙΒ’ 30-31.

51. Σώμα, Νους και Ψυχή.

52. http://bodymindsoul.gr/main/shop/

53. Συμπίλημα διαφόρων παλαιοτέρων φιλολογικών έργων Γράφτηκε πιθανότατα κατά τη διάρκεια του 2ου αιώνα π.Χ. και ανασύρθηκε στην Αιθιοπία το 1773 μ.Χ. από τον σκωτσέζο εξερευνητή James Bruce.

54. Σαμαέλ ή Samil (η Οργή του Θεού). http://en.wikipedia.org/wiki/Samael

55. Merkabah ή Merkavah ή μυστικισμός «Άρματος», Σχολή του πρώιμου ιουδαϊκού μυστικισμού (100 π.Χ. - 1000 μ.Χ.), με επίκεντρο τα οράματα, όπως εκείνα που βρίσκονται στο βιβλίο του Ιεζεκιήλ. http://en.wikipedia.org/wiki/Merkabah_mysticism

56. http://bodymindsoul.gr/main/about/i-believe-in-angels/

Πηγή: (Διάλογος τεύχος 78, Οκτώβριος-Δεκέμβριος 2014), Ιερά Μονή Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου