![ti_08_mobile.png](/images/template/ti_08_mobile.png)
Τράπεζα Ἰδεῶν
Θησαύρισμα ἰδεῶν καί ἀναφορῶν γιά τήν Ὀρθοδοξία καί τόν Ἑλληνισμό
info@tideon.org
Ο Ιωάννης Βελισσαρίου γεννήθηκε στις 26 Νεομβρίου 1861 στο Πλοέστι της Ρουμανίας με καταγωγή από την Κύμη Ευβοίας και σπούδασε τρία χρόνια στο Γαλλικό Κολλέγιο της Αιγύπτου.
Ἡ αἰφνιδιαστικὴ βουλγαρικὴ ἐπίθεση ἐναντίον τῶν ἑλληνικῶν καὶ σερβικῶν τμημάτων προκάλυψης, στὶς 16 Ἰουνίου 1913, σήμανε τὴν ἔναρξη τοῦ Δεύτερου Βαλκανικοῦ Πολέμου καὶ ὁ Ἑλληνικὸς Στρατὸς κλήθηκε νὰ ὑπερασπιστεῖ τὰ ἐδάφη τῆς Μακεδονίας ποὺ μόλις εἶχαν ἀπελευθερωθεῖ ἀπὸ τὴν τουρκικὴ κατοχή. Τὸν πόλεμο αὐτὸ χαρακτήρισε ἡ ταχύτητα διεξαγωγῆς τοῦ -διήρκεσε μόνο ἕνα μήνα- ἡ σκληρότητα τῶν μαχῶν καὶ οἱ μεγάλες ἀπώλειες. Κορυφαία μάχη αὐτὴ τοῦ Κιλκὶς-Λαχανὰ (9-21 Ἰουνίου), ὅπου οἱ Βούλγαροι ἡττήθηκαν καὶ ὑποχώρησαν σχεδὸν ἄτακτα πρὸς τὰ ὑψώματα τῆς Δοϊράνης καὶ πέρα ἀπὸ τὴ γέφυρα τοῦ Στρυμονικοῦ πρὸς τὴν πεδιάδα τῶν Σερρῶν.
Στὶς 28 Ἰουνίου 1913, ἡ VII Μεραρχία ποὺ ἦταν στὸ δεξιό της διάταξης τοῦ Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ, ἔλαβε διαταγὴ τοῦ Γενικοῦ Στρατηγείου νὰ κατευθυνθεῖ πρὸς τὶς Σέρρες καὶ νὰ ἀπελευθερώσει τὶς Σέρρες, τὴ Δράμα καὶ τὸ Σιδηροκάστρο. Μετὰ ἀπ’ αὐτὸ ἡ Μεραρχία διέταξε τὰ τμήματά της ποὺ ἦταν στὸ χ. Χείμαρρος (19ο Σύνταγμα Πεζικοῦ καὶ 1ο Σύνταγμα Πεδινοῦ Πυροβολικοῦ) καθὼς καὶ αὐτὰ ποὺ ἦταν στὸ Δασοχώρι (Στρατηγεῖο Μεραρχίας, 21ο Σύνταγμα Πεζικοῦ καὶ πεδινὴ πυροβολαρχία) νὰ συγκεντρωθοῦν στὸ Στρυμονικό, ὥστε ὁλόκληρη ἡ Μεραρχία νὰ διέλθει ἀπὸ τὶς γέφυρες Στρυμονικοὺ καὶ Κουμαριᾶς καὶ νὰ προελάσει πρὸς τὰ βόρεια.
Τὸ Γενικὸ Στρατηγεῖο, στὸ μεταξύ, ἐπιθυμώντας τὴν ἐπίσπευση τῆς προέλασης στὸ ἐσωτερικό της Βουλγαρίας, ἐξέδωσε στὶς 1600 τῆς 29ης Ἰουνίου τοῦ 1913 νέα διαταγή, σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία ἡ VII Μεραρχία ἔπρεπε νὰ προελάσει μὲ τὸν ὄγκο τῆς δυνάμής της πρὸς τὸ Νευροκόπι, ἀποστέλλοντας ταυτόχρονα ἕνα ἀπόσπασμα συντάγματος πρὸς τὴ Δράμα. Η VII Μεραρχία ἔλαβε τὴ διαταγὴ αὐτὴ στὴν Πεντάπολη τὴν ἑπομένη μέρα καὶ ἀμέσως, διέταξε τὸ 21ο Σύνταγμα Πεζικοῦ μὲ μιὰ μοίρα Πυροβολικοῦ νὰ κατευθυνθεῖ στὴ Δράμα, ἐνῶ ἡ ὑπόλοιπη δύναμή της νὰ ἐπανέλθει στὶς Σέρρες, γιὰ νὰ προελάσει μέσω Βροντοὺς πρὸς τὸ Νευροκόπι.
Ἡ φάλαγγα τοῦ 21ου Συντάγματος Πεζικοῦ μὲ μιὰ μοίρα Πεδινοῦ Πυροβολικοῦ (Ἀπόσπασμα Δράμας) ὑπὸ τὴ διοίκηση τοῦ Ἀντισυνταγματάρχη Πεζικοῦ Μιχαλόπουλου – Ἀρκαδικοῦ Νικολάου, κινήθηκε ἀπὸ τὴν Πεντάπολη στὶς 08:00 τῆς 30ης Ἰουνίου καὶ ἔφθασε ἀνεμπόδιστα τὶς βραδινὲς ὧρες στὸ σιδηροδρομικὸ σταθμὸ Ἀγγίστας ὅπου καὶ διανυκτέρευσε. Στὶς 05:00 τῆς 1ης Ἰουλίου τὸ Ἀπόσπασμα συνέχισε τὴν κίνησή του, πρὸς τὰ βορειοανατολικά. Περίπου ἕνα χιλιόμετρο μετὰ τὴν Ἀλιστράτη, ἡ ἐμπροσθοφυλακὴ τοῦ ἐξουδετέρωσε εὔκολα ἐνέδρα κομιτατζήδων καὶ συνέχισε τὴν πορεία της. Στὴ συνέχεια τὸ Ἀπόσπασμα ἔτρεψε σὲ φυγή, μετὰ ἀπὸ σύντομο ἀγώνα, βουλγαρικὴ φάλαγγα συνοδείας μεταγωγικῶν ποὺ ἐγκατέλειψε συνολικὰ 75 ὀχήματα γεμάτα μὲ διάφορα ὑλικὰ καὶ προέλασε πρὸς τὴ Δράμα. Τὴν ἴδια μέρα τὰ ἑλληνικὰ τμήματα εἰσῆλθαν στὴν πόλη, τὴν ὁποία πρόλαβαν νὰ σώσουν ἀπὸ βέβαιο ἐμπρησμό. Δὲν ἔγινε ὅμως τὸ ἴδιο στὴν κωμόπολη τοῦ Δοξάτου τὴν προηγούμενη, ὅταν οἱ Βούλγαροι ὑποχωρώντας διέπραξαν μεγάλης ἔκτασης βανδαλισμούς, τὴν πυρπόλησαν καὶ ἔσφαξαν περισσότερους ἀπὸ 3000 κατοίκους της, ἀνάμεσά τους πολλοὺς ἱερεῖς, γυναῖκες καὶ παιδιά. Οἱ κάτοικοι τοὺς ἐπιφύλαξαν ἐνθουσιώδη ὑποδοχή, πανηγυρίζοντας γιὰ τὴν ἀπελευθέρωσή τους.
Μετά την απελευθέρωση των Σερρών, το 21ο Σύνταγμα της 7ης Μεραρχίας διατάσσεται να κατευθυνθεί προς τη Δράμα και να συνεχίσει την καταδίωξη των Βουλγάρων, που κατείχαν την περιοχή από τον Οκτώβριο του 1912.
Με συγκλονιστικές μαρτυρίες από κατοίκους που έζησαν τις αγριότητες των Βουλγάρων κατά τη γερμανοβουλγαρική κατοχή.
Η απελευθέρωση της Καβάλας είναι μια από τις μεγαλύτερες στρατιωτικές επιτυχίες των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων κατά την διάρκεια του αιματηρού και βάρβαρου Β’ Βαλκανικού Πολέμου, ενάντια στις στρατιωτικές δυνάμεις των Βουλγάρων.
Ένοπλη σύγκρουση μεταξύ ελληνικού και βουλγαρικού στρατού στις 23 Ιουνίου 1913, κατά τη διάρκεια του Β' Βαλκανικού Πολέμου. Αποτελεί συνέχεια της μάχης του Κιλκίς-Λαχανά και έληξε με περιφανή ελληνική νίκη.
Από τα τέλη Οκτωβρίου 1912 οι ανταγωνισμοί μεταξύ των βαλκανικών δυνάμεων είχαν και πάλι αρχίσει να βγαίνουν στην επιφάνεια. Η κατάληψη της Θεσσαλονίκης από τον Ελληνικό Στρατό είχε δώσει τη χαριστική βολή στην ενότητα της συμμαχίας.
Γενέθλια ημέρα της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας είναι ήταν η 27η Μαΐου 1912. Στις 27 Μαΐου, το 1912, έγινε η ονοματοδοσία των τεσσάρων πρώτων στρατιωτικών αεροπλάνων Henry Farman 50 ίππων κατά τη διάρκεια τελετής σε χώρου του ζωολογικού κήπου στο Παλαιό Φάληρο, παρουσία της Ιεράς Συνόδου, της κυβέρνησης και των λοιπών κρατικών αρχών.
Με την Συνθήκη του Λονδίνου το 1913 οι μεγάλες δυνάμεις αναγνώρισαν το κράτος της Αλβανίας. Με το δε Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας η ελληνική Βόρεια Ήπειρος παραχωρήθηκε στο νεοσύστατο κρατικό μόρφωμα. Οι δυνάμεις πίεσαν την Ελλάδα να παραχωρήσει την Βόρεια Ήπειρο, απειλώντας πως σε αντίθετη περίπτωση δεν θα αναγνώριζαν κυριαρχία σε νησιά του Αιγαίου
Φωτογραφία από την καθέλκυση του θωρηκτού «ΑΒΕΡΩΦ» στα ναυπηγεία FRATELLI ORLANDO του Λιβόρνο στις 12 Μαρτίου του 1910. Το θωρηκτό παρελήφθη από την Ελληνική κυβέρνηση το Μάιο του 1911 και στοίχισε με τα πυρομαχικά του περίπου ένα εκατομμύριο λίρες Αγγλίας. Το ένα τέταρτο του ποσού αυτού καλύφθηκε από το Κληροδότημα του Μεγάλου Ευεργέτη, Γεώργιου Αβέρωφ
Το θωρηκτό «Γεώργιος Αβέρωφ» υπήρξε το ιστορικότερο πλοίο της νεότερης Ελλάδας. Πήρε το όνομα θωρηκτό, ενώ στην πραγματικότητα ήταν θωρακισμένο καταδρομικό κλάσης «ΠΙΖΑ».
Ναυπηγήθηκε στα ναυπηγεία Ορλάντο στο Λιβόρνο της Ιταλίας κατά τη χρονική περίοδο 1908 έως 1911. Τότε η Ελληνική κυβέρνηση δαπάνησε 22.300.000 δρχ. για την αγορά του. Τα 8 εκατομμύρια δρχ. προέρχονταν από το 20% της κληρονομιάς του Γεωργίου Αβέρωφ. Ο Γεώργιος Αβέρωφ παραχώρησε με διαθήκη στο Ταμείο Εθνικού Στόλου το 1899 (χρονολογία δημοσίευσης της διαθήκης) το παραπάνω ποσό για τη ναυπήγηση πολεμικού πλοίου που θα έφερε το όνομά του και θα χρησιμοποιείτο ως εκπαιδευτικό πλοίο από τη «Σχολή Ναυτικών Δοκίμων». Το υπόλοιπο ποσό καλύφθηκε από το Δημόσιο Ταμείο. Για τον εφοδιασμό του πλοίου με πυρομαχικά διατέθηκαν από το Δημόσιο Ταμείο επιπλέον 3.5 εκατομμύρια δρχ.
Η αγορά του πλοίου προέκυψε από την επιτακτική ανάγκη για τη δημιουργία αξιόμαχου στόλου από την Ελλάδα. Το 1897 το Ελληνικό πολεμικό ναυτικό διέθετε μια ελάχιστη δύναμη απαρχαιωμένων τορπιλοβόλων και τριών γαλλικών θωρηκτών που είχαν κατασκευαστεί το 1888.
Η ανάγκη αυτή είχε ως αποτέλεσμα στα τέλη του 1908 να ενισχυθεί ο στόλος με 4 καινούρια αγγλικά και 4 γερμανικά αντιτορπιλικά. Σε αυτά επρόκειτο να προστεθεί και το θωρηκτό, καταδρομικό «Γ. Αβέρωφ».
Όταν ενδιαφέρθηκε για την αγορά του η Ελλάδα, το πλοίο κατασκευαζόταν, ενώ είχε ακυρωθεί η παραγγελία του. Για την αγορά του είχε ενδιαφερθεί και η Τουρκία. Ευτυχώς, όμως, κάτι τέτοιο δεν επετεύχθη.
Φωτογραφία από την τελετή του Αγιασμού όπου χοροστάτησε ο Αρχιμανδρίτης Σ. Καιροφίλας στο χώρο των ναυπηγείων υπέρ του θριάμβου του θωρηκτού « ΑΒΕΡΩΦ» λίγο πριν τη γιορτή της καθέλκυσης.
Η Ελλάδα τότε με κυβερνήτη τον Μαυρομιχάλη κατάφερε την αγορά του και μάλιστα σε τιμή χαμηλότερη κατά 2 εκατομμύρια δρχ. σε σχέση με την τιμή πώλησης των δύο ομοίου τύπου πλοίων που κατασκευάστηκαν. Αυτό το πέτυχε, προκαταβάλλοντας το 1/3 της συνολικής αξίας του πλοίου. Έτσι, καθελκύστηκε στις 12 Μαρτίου 1910 και μετά από δοκιμές διάρκειας 1 έτους παραλήφθηκε στις 16 Μαΐου 1911 από την Ελλάδα.
Τότε το πλοίο με κυβερνήτη τον Ι. Δαμιανό απέπλευσε για την Αγγλία, προκειμένου να λάβει μέρος στις εορτές στέψης του Βασιλιά Γεωργίου Ε΄ στο Πόρτσμουθ, αλλά ταυτόχρονα και για να εφοδιασθεί με πυρομαχικά. Κατά τη μετάβασή του εκεί στις 19 Ιουνίου 1911 προσάραξε σε ύφαλο και χρειάστηκε να δεξαμενιστεί. Τότε εμφανίστηκαν κάποια επεισόδια απειθαρχίας, οπότε λίγες μέρες μετά, στις 8 Ιουλίου, ο Κυβερνήτης αντικαταστάθηκε από τον πλοίαρχο Παύλο Κουντουριώτη που πέτυχε την αποκατάσταση της τάξης.
Στις 20 Αυγούστου απέπλευσε από την Αγγλία και την 1η Σεπτεμβρίου κατέπλευσε στο Φάληρο όπου πλωτά μέσα και κόσμος του επεφύλασσαν φρενήρη υποδοχή. Πρέπει να σημειωθεί ότι εκείνη την εποχή το «Γ. Αβέρωφ» ήταν το πιο σύγχρονο και ισχυρό πλοίο στην Ανατολική Μεσόγειο και ιδιαίτερα στο Αιγαίο.
Το θωρηκτό έχει μήκος 140,5 μέτρα και πλάτος 21 μέτρα. Το βύθισμά του ήταν 7,5 μέτρα και το εκτόπισμά του 10.113 τόνοι. Η μηχανή προώθησης αποτελείτο από 2 τετρακύλινδρες παλινδρομικές ατμομηχανές τριπλής εκτόνωσης, 2 προωστήρες, 22 γαλλικούς λέβητες υδραυλικού συστήματος Bellevill, ενδεικτικής ιπποδύναμης 19.000 ίππων. Οι μηχανές ήταν ιταλικές και οι γεννήτριες γερμανικές. Η καύσιμη ύλη ήταν 1.500 τόνοι άνθρακα. Η μέγιστη ταχύτητά του ήταν 23 κόμβοι (την περίοδο του Β΄ παγκοσμίου πολέμου είχε μειωθεί στους 16 κόμβους).
Για οπλισμό έφερε 4 πυροβόλα των 9,2 ιντσών (234 χιλιοστών) συστήματος Armstrong (αγγλικά πυροβόλα) σε δύο δίδυμους πύργους κατά μήκος, ανά ένα σε πλώρη και πρύμνη, 8 πυροβόλα των 7,5 ιντσών (190 χιλιοστών) ομοίου συστήματος (αγγλικά επίσης) σε 4 δίδυμους πύργους ανά δύο εκατέρωθεν των πλευρών στο ύψος της μέσης, 14 ταχυβόλα των 75 χιλιοστών, 2 ταχυβόλα αντιαεροπορικά των 75 χιλιοστών, 4 ταχυβόλα των 47 χιλιοστών, 3τορπιλοσωλήνες (2 υποβρύχιοι πλευρικοί και 1 υποβρύχιος πρυμναίος) 17 ιντσών (430 χιλιοστών).
Επιστολικό δελτάριο με στιγμιότυπο από την τελετή καθέλκυσης του θωρηκτού «Αβέρωφ» στα ναυπηγεία FRATELLI ORLANDO.
Ο οπλισμός την περίοδο του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου μετετράπη σε 2 πυροβόλα των 23,4 εκατοστών σε 2 δίδυμους πύργους κατά το διάμηκες, 8 πυροβόλα των 19,5 εκατοστών σε 4 δίδυμους πλευρικούς πύργους, 8 πυροβόλα των 7,6 εκατοστών, 4 αντιαεροπορικά πυροβόλα των 7,6 εκατοστών και 6 πυροβόλα των 37 χιλιοστών. Οι τορπιλοσωλήνες είχαν αφαιρεθεί κατά τη μετασκευή του κατά το 1925/1926.
Η θωράκισή του ήταν στη ζώνη της ατράκτου 200 χιλιοστά μεσαία και 80 χιλιοστά ακραία, του καταστρώματος 50 χιλιοστά, πλευρικά 175 χιλιοστά, στα άκρα 100 χιλιοστά, του πυροβολείου 175 χιλιοστά και οι πύργοι των πυροβόλων 190 χιλιοστά.
Η ακτίνα ενέργειάς του ήταν 7.125 μίλια με ταχύτητα 10 κόμβων και 2.489 μίλια με ταχύτητα 18 κόμβων.
Το «Γ. Αβέρωφ» έλαβε μέρος στους Βαλκανικούς πολέμους, στον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο, στη Μικρασιατική εκστρατεία και στον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο.
Στους Βαλκανικούς πολέμους πήρε μέρος ως ναυαρχίδα του Στόλου υπό τον Υποναύαρχο Παύλο Κουντουριώτη και Κυβερνήτη τον πλοίαρχο Σοφοκλή Δούσμανη. Το «Γ. Αβέρωφ» συμμετείχε στην απελευθέρωση των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου και διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στις ναυμαχίες της Έλλης και της Λήμνου που είχαν ως συνέπεια την κυριαρχία του Ελληνικού στόλου στο Αιγαίο.
Φωτογραφία του πληρώματος του θωρηκτού «Γ. Αβέρωφ» και του Επιτελείου του Ελληνικού Στόλου Αιγαίου μετά από δοξολογία στο κατάστρωμα του πλοίου.
Η υπεροχή του πλοίου φάνηκε με την αξιοποίηση της μέγιστης ταχύτητάς του, το μεγάλο βεληνεκές των πυροβόλων του αλλά και με την τακτική του Κουντουριώτη. Πλοίο και Κυβερνήτης είχαν γίνει μύθος. Οι Έλληνες το αποκαλούσαν ο «Τυχερός μπαρμπα Γιώργος» και οι Τούρκοι «Το διαβολοβάπορο» (Σεϊτάν παπόρ).
Στον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο ο Τουρκικός στόλος παρέμεινε στα Δαρδανέλια, λόγω της ναυτικής υπεροχής των Συμμάχων, οπότε οι υπηρεσίες του ήταν μικρές.
Στη Μικρασιατική εκστρατεία μετείχε στις επιχειρήσεις μεταφοράς στρατιωτών και στην κάλυψη των αποβατικών επιχειρήσεων στην Ανατολική Θράκη.
Το 1926 το θωρηκτό αναβαθμίστηκε με την προσθήκη αντιαεροπορικών πυροβόλων και τον εκσυγχρονισμό των συστημάτων του.
Στον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο τον Απρίλιο του 1941, λόγω της παλαιότητας του πλοίου και της ραγδαίας προέλασης των Γερμανών, το Γενικό Επιτελείο Ναυτικού σχεδίαζε τη βύθισή του αλλά το πλήρωμά του πήρε την πρωτοβουλία και διέφυγε στην Αλεξάνδρεια, όπου έφτασε χωρίς να έχει υποστεί ζημιές από Γερμανικούς βομβαρδισμούς. Κατά τη διάρκεια του πολέμου έκανε περιπολίες στον Ινδικό Ωκεανό.
Φωτογραφία. Το θωρηκτό «Γ. Αβέρωφ» μετά την επιθεώρηση του στόλου στο Φάληρο, στις 5 Οκτωβρίου 1912, έτοιμο προς απόπλου.
Με την απελευθέρωση της Ελλάδας στις 17 Οκτωβρίου 1944, το «Γ. Αβέρωφ», επικεφαλής του Στόλου, μετέφερε την Ελληνική κυβέρνηση από την εξορία στην Αθήνα. Πλοίαρχος ήταν ο Σπυρίδων Μάτεσης ο οποίος υπήρξε και ο τελευταίος πλοίαρχος του «Γ. Αβέρωφ».
Το πλοίο αποσύρθηκε το 1952 και παρέμεινε αγκυροβολημένο στον Πόρο μέχρι 1983.
Το Πολεμικό Ναυτικό το 1984 αποφάσισε να το μεταφέρει στο Φάληρο και να το μετατρέψει σε πλωτό μουσείο, όπως και έγινε.
Το 2003 βραβεύτηκε για τις υπηρεσίες που προσέφερε με το Χρυσό μετάλλιο της Ακαδημίας Αθηνών.
Ιωάννης Θαλασσινός, Διευθυντής Π.Ε.ΦΙ.Π. 04-10-2017
Ποιός ἄραγε θυμᾶται τή θλιβερή ἐπέτειο τῆς ψήφισης, ἀπό τή Βουλή τῶν Ἑλλήνων, τοῦ ἐπαίσχυντου...
Χριστιανική Εστία Λαμίας 03-10-2017
Οἱ μάσκες ἔπεσαν γιά ἀκόμα μιά φορά. Ἑταιρεῖες γνωστές στούς Ἕλληνες καταναλωτές ἀφαίρεσαν ἀπό τά...
TIDEON 21-12-2015
Επιμένει να προκαλεί Θεό και ανθρώπους η ελληνική Κυβέρνηση, ψηφίζοντας στις 22 Δεκεμβρίου 2015 ως...
Tideon 14-12-2015
Η Κυβέρνηση μας μίλησε για την «αναγκαιότητα» και για τα πλεονεκτήματα της «Κάρτας του Πολίτη»...
TIDEON 27-08-2014
Λαμβάνουν διαστάσεις καταιγισμού οι αντιδράσεις πλήθους φορέων και πολιτών για το λεγόμενο «αντιρατσιστικό» νομοσχέδιο το...
tideon.org 02-05-2013
Kαταθέτουμε την αρνητική δήλωση μας προς τον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων (ΕΟΜ). Ο νόμος αφήνει πολλά...
Tideon 31-12-2012
Ποια είναι η λύση αν πλήρωσες «τσουχτερές» τιμές στο Κυλικείο του Νοσοκομείου, του Αεροδρομίου, του...
Νικόλαος Ἀνδρεαδάκης, ὁδηγός 03-04-2012
Εἶμαι νέος μὲ οἰκογένεια, ἔχω ὅλη τὴ ζωὴ μπροστά μου… Λόγῳ ἐπαγγέλματος ἔχω τὴ δυνατότητα...
tideon 07-11-2011
ΜΝΗΜΟΝΙΟ: Δεν ξεχνώ αυτούς που παρέδωσαν αμετάκλητα και άνευ όρων την ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ και έκαναν...
ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΤΩΡΑ ... 15-02-2011
Κατάλαβες τώρα ... γιατί σε λέγανε «εθνικιστή» όταν έλεγες πως αγαπάς την Πατρίδα σου; Για να...
ΤΡΑΠΕΖΑ ΙΔΕΩΝ 25-12-2010
Τώρα πια γνωρίζω τους 10 τρόπους που τα ΜΜΕ μου κάνουν πλύση εγκεφάλου και πώς...