Ύστερα από την νικηφόρα για την ΕλλάδαΝαυμαχία της Έλλης, στις 5 Ιανουαρίου 1913, ο οθωμανικός στόλος είχε υποχωρήσει στο στενό τωνΔαρδανελλίων. Για τον λόγο αποφυγής κάποιου αιφνιδιασμού, θεωρήθηκε σημαντικό από την Ελληνική ναυτική διοίκηση, να συλλεχθούν πληροφορίες για την θέση και την κατάσταση του οθωμανικού ναυτικού. Για αυτό τον σκοπό διατάχθηκε αναγνωριστική αποστολή με υδροπλάνο Maurice Farman MF.7, καθώς ο «Ναυτίλος» παρουσίαζε σοβαρά μηχανικά προβλήματα...

Χειριστής του υδροπλάνου ήταν ο αεροπόρος του στρατού, Υπολοχαγός Μιχαήλ Μουτούσης, ενώ στην αποστολή είχε προβλεφθεί να υπάρχει και παρατηρητής από το ναυτικό, προκειμένου να έχει τη δυνατότητα να αναγνωρίσει τα πλοία του εχθρικού στόλου. Την θέση αυτή ανέλαβε ο Αριστείδης Μωραϊτίνης, αφού παρ’ όλο που δεν είχε πτητική εμπειρία, ζήτησε από τον κυβερνήτη του θωρηκτού «Αβέρωφ», ΑντιπλοίαρχοΣοφοκλή Δούσμανη, να συμμετάσχει στην αποστολή. Τελικά η πρότασή του έγινε δεκτή, μετά από έγκριση του ίδιου του αρχηγού στόλου, ΝαυάρχουΠαύλου Κουντουριώτη.

Έτσι στις24 Ιανουαρίου,ο Σημαιοφόρος Αριστείδης Μωραϊτίνης ως παρατηρητής και ο Υπολοχαγός Μιχαήλ Μουτούσης ως χειριστής, ύστερα από εντολή του διοικητή της ναυτικής βάσηςΜούδρου, ξεκίνησαν για την αποστολή με το συγκεκριμένο υδροπλάνο.

Στις 08.30 το πρωί το αεροσκάφος τους αποθαλασσώθηκε και πέταξε διαδοχικά πάνω από τονΕλλήσποντοκαι τηνΚαλλίπολη, όπου κατόπτευσε την εχθρική ναυτική βάση του Ναγαρά. Η πορεία που ακολούθησαν ήταν σκοπίμως τεθλασμένη ώστε να αποφύγουν τα τουρκικά παρατηρήτρια. Από ύψος 1.200 μ. ο Μωραϊτίνης αναγνώρισε μεγάλο μέρος του εχθρικού στόλου: το θωρηκτό «Χαϊρεδίν Μπαρμπαρόσσα», τρία τορπιλοβόλα και επτά αντιτορπιλικά. Μάλιστα ένα από τα αντιτορπιλικά είχε υποστεί σοβαρές ζημιές και επισκευαζόταν στα αβαθή. Όλες αυτές οι πληροφορίες αποτυπώθηκαν σε ένα πρόχειρο σχεδιάγραμμα που το συμπλήρωσε κατά τη διάρκεια της πτήσης!

Κατά την διάρκεια της αναγνωριστικής αποστολής, το Ελληνικό αεροσκάφος δεχόταν τα πυρά των τουρκικών πυροβολείων, αλλά και από τα ατομικά όπλα των Τούρκων στρατιωτών, που δεν κατάφεραν να το χτυπήσουν! Αμέσως μετά την αναγνώριση, ο Μωραϊτίνης έριξε τέσσερις αυτοσχέδιες βόμβες που προκάλεσαν επιφανειακές ζημιές στην προβλήτα, καθώς και σε σκάφη στον τούρκικο ναύσταθμο!

Στην επιστροφή κατευθύνθηκαν με το αεροσκάφος προς τη Λήμνο, αλλά νοτιοδυτικά τηςΊμβρουεκτελέστηκε, λόγω μηχανικής βλάβης, αναγκαστική προσθαλάσσωση. Στην περιοχή έσπευσε το αντιτορπιλικό «Βέλος» που το ρυμούλκησε και το μετέφερε τελικά στον Μούδρο στις 15:30. Η συνολική διάρκεια της πτήσης ήταν 2 ώρες και 20 λεπτά, ενώ το αεροσκάφος διήνησε 120 χλμ. Ως προς τον αντικειμενικό στόχο της, δηλαδή την αναγνώριση του οθωμανικού στόλου στο ναύσταθμο του Ναγαρά, η αποστολή στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία!

Η συγκεκριμένη αποστολή θεωρείται ως η πρώτη στην ιστορίααεροπορική αποστολή ναυτικής συνεργασίαςκαι είχε ευρεία απήχηση στον τύπο της εποχής, Ελληνικό και διεθνή.Η σημασία της για τις Ελληνικές δυνάμεις ήταν σημαντικότατη! Εκτός από το γεγονός ότι συγκεντρώθηκαν πολύτιμες πληροφορίες, διαφάνηκε πλέον η δυνατότητα να αξιοποιηθεί το αεροπλάνο σε διάφορες αποστολές προς όφελος της Ελλάδας. Για τον ίδιο τον Μωραϊτίνη το γεγονός αυτό σημάδεψε τη σταδιοδρομία του και στο εξής η αεροπορία θα μονοπωλήσει το ενδιαφέρον του.

Πηγή: Περί Πάτρης 

Το 1911 ξέσπασε ο πόλεμος Ιταλίας – Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Την άνοιξη του 1912 οι Ιταλοί άρχισαν να καταλαμβάνουν τα ελληνικά Δωδεκάνησα.

Σήμερα (26 Οκτωβρίου) είναι μια λαμπρή επέτειος για το έθνος, την οποία οι βενιζελικοί συνήθιζαν να γιορτάζουν με ένα τεράστιο ψέμα

Το 1912, κατά τους Βαλκανικούς πολέμους, το Μοναστήρι, το Κρούσοβο, το Μεγάροβο κι όλα τα αστικά κέντρα της βόρειας μακεδονικής γης, δεν ευτύχησαν να ενσωματωθούν στην πολυπόθητη ελλαδική επικράτεια.

«Η Νίκη της Λόγχης επί των Πυρών»

Στὶς 04 Φεβρουαρίου 1913,μὲ τὴν ὑπ. ἀριθμ. 1314/4-2-1913 πληροφορία τοῦ Νικολάκη Ἐφέντη (Ν. Μιζαντζιόγλου, ὁμογενοῦς μας, ἀξιωματικοῦ Μηχανικοῦ τοῦ ὀθωμανικοῦ στρατοῦ), γνωστοποιεῖται ὁ ἀριθμός τῶν τηλεβόλων τοῦ Μπιζανίου, μὲ λεπτομερὴ περιγραφὴ βεληνεκούς, ταχυβολίας, διευθύνσεως βολῆς κ.λ.π. στοιχείων.

Το άρθρο είναι αφιερωμένο στον Ταγματάρχη Ιωάννη Βελισσαρίου, τον πραγματικό ΜΑΥΡΟ ΚΑΒΑΛΑΡΗ και όχι τον Νικόλαο Πλαστήρα.

Ο Α’ Βαλκανικός Πόλεμος είχε λήξει με την Ελλάδα να έχει απελευθερώσει μεγάλο τμήμα των υπόδουλων περιοχών της. Ωστόσο σύντομα η Ελλάδα βρέθηκε αντιμέτωπη με την έως τότε σύμμαχό της Βουλγαρία. Οι Βούλγαροι εποφθαλμιούσαν τη Μακεδονία και είχαν στείλει μια μικρή δύναμή τους στη Θεσσαλονίκη.

Στα βόρεια, της Φλώρινας και σε απόσταση τριάντα χιλιομέτρων βρίσκεται το Μοναστήρι. Η μητρόπολη της μεγάλης περιοχής της Πελα­γονίας, με κωμοπόλεις και χω­ριά προπύργια άλλοτε του ελληνισμού.