Θησαύρισμα ἰδεῶν καί ἀναφορῶν γιά τήν Ὀρθοδοξία καί τόν Ἑλληνισμό

aireseis 01

(Επειδή η εβδομάδα 11-18 Οκτωβρίου ορίστηκε από την Ιερά Σύνοδο ως Εβδομάδα αντιαιρετικής ενημέρωσης, αντίστοιχο θα είναι και το θέμα που θα γίνει στα Κατηχητικά μας)

 

Ἀναφέρεται στό Γεροντικό ὅτι κάποτε πλησίασαν τόν ἀββά Ἀγάθωνα κάποιοι πού ἤθελαν νά τόν ἐξοργίσουν καί ἄρχισαν νά τόν κατηγοροῦν:
–Ἐσύ εἶσαι ὁ Ἀγάθων; Ἀκοῦμε ὅτι εἶσαι πολύ ἁμαρτωλός...
–Εἶμαι, ἀπάντησε ἐκεῖνος ταπεινά.
–Εἶσαι ὑπερήφανος, φλύαρος καί καταλάλος, εἶσαι....
Ὁ γέροντας Ἀγάθων τά ἄκουγε ὅλα καί τά δεχόταν ταπεινά.
–Εἶσαι καί αἱρετικός...
–Ἄ, ὄχι, ποτέ! Αἱρετικός δέν εἶμαι. Ὅ,τι ἄλλο εἴπατε, τό δέχομαι, διότι μέ ὠφελεῖ νά συναισθάνομαι ὅτι εἶμαι ἁμαρτωλός, νά μετανοῶ καί νά ζητῶ τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ. Τό νά εἶναι ὅμως κάποιος αἱρετικός, αὐτό σημαίνει χωρισμό ἀπό τόν Θεό, κι ἐγώ ποτέ δέν θέλω νά χωρισθῶ ἀπό τόν Θεό!
Τό παραπάνω περιστατικό φανερώνει μέ πολύ εὔγλωττο τρόπο πόσο μεγάλη βαρύτητα δίνουν οἱ Ἅγιοι στό ζήτημα τῶν αἱρέσεων. Εἶναι ἀνάγκη λοιπόν ὅλοι μας νά εἴμαστε ἐνημερωμένοι γιά νά προσέχουμε τόν κίνδυνο τῆς πλάνης καί τῆς ἀπώλειας τῆς σωτηρίας μας.

 

***

 

1. Τί εἶναι ἡ αἵρεση;
Αἵρεση εἶναι κάθε πλανημένη διδασκαλία πού διαφωνεῖ μέ τή διδασκαλία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ὅπως αὐτή εἶναι θησαυρισμένη στήν Ἁγία Γραφή καί τήν ἱερά Παράδοση (Οἰκουμενικές Συνόδους, συγγράμματα τῶν ἁγίων Πατέρων κλπ.). Ἐπίσης αἵρεση εἶναι καί κάθε ἰδιαίτερη χριστιανική κοινότητα πού ἀποδέχεται καί κηρύττει πλανημένη διδασκαλία καί ἔχει ἀποκοπεῖ ἀπό τήν κοινωνία καί ἑνότητα μέ τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία.
Ἡ λέξη «αἵρεση» παράγεται ἀπό τό ρῆμα «αἱρέομαι-αἱροῦμαι», πού σημαίνει ἐκλέγω, προτιμῶ. Αὐτό ἀκριβῶς κάνει ὁ αἱρετικός: ἐπιλέγει ἕνα μέρος ἀπό τήν ὅλη ἀλήθεια πού διδάσκει ἡ Ἐκκλησία μας, τό ἀπομονώνει καί τό ἑρμηνεύει μέ τόν δικό του τρόπο. Ὑπάρχουν αἱρετικοί πού δέν πιστεύουν ὅτι ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός εἶναι Θεός, ὑποτιμοῦν τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, ἀπορρίπτουν τίς ἅγιες εἰκόνες, τά ἱερά λείψανα, τά ἱερά μυστήρια…
Μερικές γνωστές αἱρέσεις εἶναι οἱ Παπικοί, Προτεστάντες ἤ Εὐαγγελικοί καί παραφυάδες τους (Πεντηκοστιανοί, Μορμόνοι, Ἀντβεντιστές), Χιλιαστές (οἱ γνωστοί ὡς «Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ») κλπ.

2. Πῶς ἐπισημαίνεται ὁ κίνδυνος τῶν αἱρέσεων στήν Ἁγία Γραφή καί στήν Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας;
Ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός προειδοποίησε: «Προσέχετε νά μή σᾶς παραπλανήσει κανείς. Διότι θά ἔλθουν πολλοί πού θά διεκδικοῦν τό ὄνομα τοῦ Μεσσία, τό ὁποῖο εἶναι δικό μου, καί θά λένε: “Ἐγώ εἶμαι ὁ Χριστός”. Καί θά παραπλανήσουν πολλούς… Θά ἐμφανισθοῦν ἐπίσης πολλοί ψευδοπροφῆτες καί θά παρασύρουν πολλούς στίς πλανεμένες διδασκαλίες τους» (Ματθ. κδ´ 4-5, 11).
Ὁ ἀπόστολος Παῦλος εἶπε στούς πρεσβυτέρους τῆς Ἐφέσου: «Μετά τήν ἀναχώρησή μου θά εἰσβάλουν ἀνάμεσά σας ψευδοδιδάσκαλοι καί πλάνοι σάν ἄγριοι καί σκληροί λύκοι, πού θά διαρπάζουν ἀλύπητα τό ποίμνιο βλάπτοντας καί ἀφανίζοντας τίς ψυχές τῶν λογικῶν προβάτων» (Πράξ. κ´ 29-30). Καί στούς χριστιανούς τῆς Γαλατίας: «Ἀκόμη κι ἄν ἐμεῖς οἱ ἀπόστολοι ἤ κι ἕνας ἄγγελος ἀπό τόν οὐρανό σᾶς κηρύττει ἄλλο Εὐαγγέλιο, διαφορετικό ἀπό ἐκεῖνο πού σᾶς κηρύξαμε, νά εἶναι ἀναθεματισμένος καί χωρισμένος γιά πάντα ἀπό τόν Χριστό» (Γαλ. α´ 8).

Ἀλλά καί οἱ ἅγιοι Πατέρες μιλοῦν γιά τήν αἵρεση ξεκάθαρα. Ἀναφέρουμε ἐνδεικτικά μόνο ἕνα ἀπόσπασμα ἀπό τόν Μέγα Ἀθανάσιο: «Ἡ καθεμιά αἵρεση ἔχει πατέρα τῆς φτιαχτῆς διδασκαλίας της τόν ἀνθρωποκτόνο καί ψεύτη διάβολο. Καί ἐπειδή ντρέπεται νά χρησιμοποιεῖ τό μισητό ὄνομά του, χρησιμοποιεῖ ὑποκριτικά τό καλό ὄνομα τοῦ Σωτῆρος, πού εἶναι πάνω ἀπό κάθε ἄλλο ὄνομα, καί χρησιμοποιεῖ τίς λέξεις τῆς Ἁγίας Γραφῆς. Καί λέει τά λόγια της ἀλλά ὄχι μέ τήν ἀληθινή τους σημασία· ἔτσι, καλύπτοντας μέ δόλο τήν πλάνη της γίνεται καί ἡ ἴδια ἡ αἵρεση ἀνθρωποκτόνος γι᾿ αὐτούς πού πλανᾶ» (Ἐπιστολὴ πρὸς τοὺς ἐπισκόπους Αἰγύπτου καὶ Λιβύης, ΕΠΕ 10, 28).
Ἀλλά καί οἱ Οἰκουμενικές Σύνοδοι καί ἄλλες τοπικές, μεταξύ τῶν ἐργασιῶν τους καταδίκασαν αἱρέσεις καί ἀμετανόητους αἱρεσιάρχες.

3. Μία ἔνσταση: «Τί σημασία ἔχουν οἱ διαφορές σέ δόγματα – θεωρίες δηλαδή – πού τά ξέρουν μόνο οἱ θεολόγοι; Ὅλοι χριστιανοί εἴμαστε, στόν ἴδιο Θεό πιστεύουμε. Καί τό σωστό εἶναι νά εἴμαστε ἀγαπημένοι. Γιατί νά χωριζόμαστε σέ στρατόπεδα;...».
Οἱ ἅγιοι Πατέρες πού ἀγωνίστηκαν μέ τόση σφοδρότητα ἐναντίον τῶν αἱρέσεων ἀσφαλῶς δέν ἦταν φανατισμένοι! Γιατί ἔδειξαν τέτοια προσκόλληση στό δόγμα; Ἤ μήπως ἐμεῖς ἔχουμε περισσότερη ἀπό ἐκείνους ἀγάπη ἀπέναντι στούς αἱρετικούς; Ὁ ἅγιος Κύριλλος Ἱεροσολύμων εἶναι ἀπόλυτα σαφής:
«Ἡ χριστιανική ζωή ἀποτελεῖται ἀπό τά ἑξῆς δύο: ἀπό τήν ἀκρίβεια τῶν δογμάτων καί ἀπό τά καλά ἔργα. Καί οὔτε τά δόγματα χωρίς καλά ἔργα εἶναι εὐπρόσδεκτα στόν Θεό (δηλαδή ἡ ἀπρόσεκτη ἁμαρτωλή ζωή ἑνός Ὀρθοδόξου) οὔτε τά καλά ἔργα πού δέν συνοδεύονται ἀπό τό ὀρθόδοξο δόγμα δέχεται ὁ Θεός (τόν αἱρετικό πού κάνει καλά ἔργα)» (Κατήχ. Δ´, PG 33, 456).
Τά δόγματα δέν εἶναι ἁπλές θεωρίες, νεκρό γράμμα. Εἶναι μυστηριώδεις θεῖες ἀλήθειες πού συνδέονται ἄμεσα μέ τή ζωή μας καί μᾶς ἁγιάζουν ὅταν τίς ἀποδεχόμαστε. Εἶναι ἡ ἀποκάλυψη τοῦ Θεοῦ. Τόν θησαυρό τῶν θείων ἀληθειῶν τόν φυλάει χωρίς ἀλλαγές ἡ Ἐκκλησία, ἡ Μία καί Ὀρθόδοξη, πού ἔχει κεφαλή της τόν Χριστό, ἐνῶ τό Ἅγιον Πνεῦμα τήν κατευθύνει ὥστε νά μήν πέφτει ποτέ στήν πλάνη. Ἤ δέχεσαι τή διδασκαλία τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ στό σύνολό της χωρίς καμία ἐξαίρεση καί κερδίζεις τή σωτηρία πού χαρίζει ὁ Χριστός, ἤ ἐξηγεῖς τά τοῦ Θεοῦ μέ τό δικό σου μυαλό, ὁπότε φτιάχνεις δική σου πίστη καί χάνεις τήν ἐν Χριστῷ σωτηρία. Ὅποιος θέλει νά πιστεύει ἀνθρώπινες ἐπινοήσεις, αὐτός θέτει τόν ἑαυτό του ἐκτός Ἐκκλησίας καί χάνει τή σωτηρία. Διότι «ἐκτός τῆς Ἐκκλησίας δέν ὑπάρχει σωτηρία» (ἅγιος Κυπριανός). Γι᾿ αὐτό καί οἱ ἅγιοί μας ἔδειξαν τέτοια ἐμμονή στήν «ἅπαξ παραδοθεῖσαν πίστιν» (Ἰούδ. 3). Διότι δέν ἀγωνίζονταν γιά τή δική τους γνώμη ἀλλά γιά τήν ἀποκάλυψη τοῦ Θεοῦ πού σώζει ὅποιον τήν ἀποδεχθεῖ ὁλόκληρη καί ἀνεπιφύλακτα.
Εἶναι λοιπόν ὁλοφάνερο ὅτι ὁ κίνδυνος πού ὑπάρχει ἀπο τίς αἱρέσεις εἶναι πολύ μεγάλος. Ἀποκοπτόμαστε ἀπό τό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, χάνουμε τή θεία χάρη, χάνουμε τή σωτηρία τῆς ψυχῆς μας!

4. Ποιά πρέπει νά εἶναι ἡ στάση μας ἀπέναντι στίς αἱρέσεις;
α. Ἐνημέρωση καί κατάρτιση
Εἶναι ἀπαραίτητο νά γνωρίσουμε τήν ὀρθόδοξη πίστη μας, νά μελετοῦμε τήν Ἁγία Γραφή καθώς ἐπίσης τή ζωή τῶν Ἁγίων καί τή διδασκαλία τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας, ὥστε νά μποροῦμε νά διακρίνουμε τήν ἀλήθεια ἀπό τήν πλάνη. Ὑπάρχουν κατάλληλα ἀντιαιρετικά βιβλία καί ὀρθόδοξες ἱστοσελίδες1 πού ἐνημερώνουν γιά τίς πλάνες τῶν αἱρέσεων καί γιά τήν ὕπουλη προσηλυτιστική δράση τους.

β. Προσοχή νά μή δεχόμαστε τίποτε αἱρετικό
Ὅπως προσέχουμε νά μή φᾶμε τροφές ἀλλοιωμένες ἤ δηλητηριασμένες, ἔτσι πρέπει νά προσέχουμε ὥστε κι ἡ ψυχή μας νά μήν τρέφεται μέ νοθευμένες διδασκαλίες ἀλλά μέ καθαρή τήν ἀλήθεια. Ὅπως ἐλέγχουμε τά νομίσματα στίς συναλλαγές μας γιά νά μή μᾶς ἐξαπατήσουν καί μᾶς δώσουν πλαστά, πολύ περισσότερο ὀφείλουμε νά διαφυλάττουμε τό ὀρθόδοξο δόγμα καί ἦθος ἀπό κάθε πλαστογράφηση καί παραχάραξη.
Ἄς εἴμαστε πάντοτε προσεκτικοί καί ἄς ἀντιδροῦμε σωστά ἀπέναντι στίς προκλήσεις τῶν αἱρετικῶν: Ἄν χτυπήσουν τήν πόρτα τοῦ σπιτιοῦ μας, θά τούς διώξουμε χωρίς καμιά συζήτηση καί θά ἐνημερώσουμε καί τούς γνωστούς/γείτονές μας. Νά ξέρουν κι ἐκεῖνοι περί τίνος πρόκειται. Νά ἐνημερώνουμε καί τούς ἱερεῖς τῆς ἐνορίας μας, ἄν μάθουμε πώς σέ κάποιο σπίτι τῆς γειτονιᾶς μας γίνονται συναθροίσεις αἱρετικῶν. Μακριά ἀπό τά χέρια μας τά περιοδικά καί τά βιβλία τους. Ἀπό τούς αἱρετικούς δέν ἀγοράζουμε τίποτε, δέν δεχόμαστε τίποτε, ἔστω κι ἄν μᾶς τό προσφέρουν δωρεάν. Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος μᾶς συμβουλεύει: Τόν αἱρετικό νά μήν τόν δέχεσθε στό σπίτι σας καί νά μήν τοῦ λέτε οὔτε “χαίρετε”. Διότι ἐκεῖνος πού τόν χαιρετᾶ γίνεται συμμέτοχος στά πονηρά του ἔργα (ἐπειδή χαιρετώντας τον καί ἔχοντας στενές σχέσεις μαζί του τόν ἐνθαρρύνει ἐμμέσως νά ἐξακολουθεῖ νά κάνει τά πονηρά αὐτά ἔργα)» .
Ἐπίσης εἶναι σημαντικό νά γνωρίζουμε ὅτι ἀπαγορεύεται ἀπό τούς ἱερούς κανόνες τῆς Ἐκκλησίας μας νά συμμετέχουμε σέ ὁποιαδήποτε «ἀκολουθία» ἤ «μυστήριο» τῶν αἱρετικῶν. Τά μυστήρια τῶν αἱρετικῶν εἶναι ἄκυρα. Ὅποιος μετέχει στά μυστήριά τους μετέχει καί στήν κακοδοξία τους. Αἱρετικός δέν μπορεῖ νά γίνει ἀνάδοχος σέ Ὀρθόδοξο βαπτιζόμενο. Σέ αἱρετικούς δέν τελεῖται κανονική κηδεία οὔτε μνημόσυνο. Τούς ἐπιτρέπεται μόνο ἡ ἀκρόαση στή θεία Λειτουργία, ὅσο ὅμως καί στούς κατηχουμένους, δηλαδή μέχρι περίπου τά ἀναγνώσματα.
γ. Μισῶ τήν αἵρεση, ὄχι τόν αἱρετικό.
Ὁ Κύριος μᾶς ζητᾶ νά ἀγαπᾶμε ὅλους τούς ἀνθρώπους. Ἄν κάτι ἀποστρεφόμαστε, εἶναι οἱ φρικτές αἱρέσεις πού ὑποστηρίζουν οἱ ὅποιοι αἱρετικοί καί μέ πεῖσμα προσπαθοῦν νά μᾶς ἐπιβάλουν. Πρέπει νά πονᾶμε γιά τήν πλάνη τους καί νά προσευχόμαστε ὥστε νά τούς φωτίσει ὁ Θεός νά ἐπιστρέψουν στήν ὀρθή πίστη. Γι᾿ αὐτό καί ἀνάμεσα στίς πλούσιες σέ περιεχόμενο εὐχές τῆς Θείας Λειτουργίας τοῦ Μ. Βασιλείου ὑπάρχουν σχετικά αἰτήματα: «Τοὺς πεπλανημένους ἐπανάγαγε καὶ σύναψον τῇ ἁγίᾳ σου καθολικῇ καὶ ἀποστολικῇ Ἐκκλησίᾳ… Τὰς τῶν αἱρέσεων ἐπαναστάσεις ταχέως κατάλυσον τῇ δυνάμει τοῦ Ἁγίου σου Πνεύματος...».


***

 

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Ὅσα εἴπαμε μᾶς βοηθοῦν νά ἐκτιμήσουμε πόσο μᾶς εὐεργέτησε ὁ Θεός νά μᾶς ἀποκαλύψει τήν Ἀλήθεια. Ἄς φυλάξουμε τόν πιό πολύτιμο θησαυρό μας, τήν ὀρθόδοξη πίστη μας, ὡς κόρην ὀφθαλμοῦ. Καί παράλληλα, ἄς ἀγωνιζόμαστε νά ζοῦμε τή ζωή τῆς ἁγιότητος. Νά ἀποδεικνύουμε μέ τή ζωή μας ὅτι μόνο μέσα στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία πνέει ἡ ἁγιαστική χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, πού ἀναγεννᾶ καί ἐξυψώνει τόν ἄνθρωπο, ὥστε ὅσοι ἑτερόδοξοι μᾶς γνωρίζουν, νά λένε: «Αὐτοί ἔχουν τή χάρη, αὐτοί ἔχουν τήν ἀλήθεια. Θέλω νά γίνω Ὀρθόδοξος!».

 

 


Δεῖτε ἐνδεικτικά: http://www.ecclesia.gr/greek/holysynod/commitees/heresies/HERESIES.HTM , http://www.ppu.gr/greek/greek.htm , http://www.egolpion.com/root.el.aspx .

 

imml neothtas 01

ΓΡΑΦΕΙΟ ΝΕΟΤΗΤΟΣ
(t): + 30 210 66 32 687 (εσωτερικό 138)
(f): + 30 210 60 25 101
(e
): neotita@imml.gr
Θουκυδίδου 6 & Βυζαντίου
Τ.Θ. 1,
Τ.Κ. 19004, Σπάτα Αττικής
Αθήνα‚ Ελλάδα

kyriakh toy sporews 01

 

ΕΙΣΑΓΩΓΗ-ΔΙΗΓΗΣΗ

Πλήθος αναρίθμητο είχε συναχθεί να δει και ν’ ακούσει τον Κύριο. Μερικοί είχαν ενδιαφέρον μεγάλο. Παρακολουθούσαν τη διδασκαλία Του με προσοχή. Παντού, όπου μάθαιναν ότι δίδασκε, πήγαιναν. Υπήρχαν όμως και πολλοί άλλοι που πήγαιναν από περιέργεια. Αφού πήγαιναν τόσοι άλλοι, πήγαιναν και αυτοί. Και άλλοι έμειναν τελείως αδιάφοροι.
Ο Κύριος άρχισε να τους ζωγραφίζει με απαράμιλλη απλότητα και χάρη μια συνηθισμένη γι’ αυτούς αγροτική σκηνή:
Βγήκε ένας γεωργός με το δισάκι του στον ώμο να σπείρει στο χωράφι του το σπόρο του.
Πεπειραμένος γεωργός όπως ήταν, σκόρπισε με χάρη άφθονο το σπόρο στο οργωμένο χωράφι.
Όμως, καθώς έσπερνε, ένα μέρος από το σπόρο έπεσε κατά το δρόμο, και έπειτα από λίγο πατήθηκε και τον έφαγαν τα πτηνά.
Μερικοί σπόροι έπεσαν σε γη που είχε πάνω-πάνω λίγο χώμα, αλλ’ από κάτω ήταν όλο πέτρα. Και αυτοί όταν φύτρωσαν, έπειτα από λίγο ξεράθηκαν, διότι δεν είχε εκεί υγρασία.
Έπεσαν ακόμη και σπόροι σε έδαφος, που είχε και σπόρους από αγκάθια, και βλάστησαν.
Όμως συγχρόνως βλάστησαν και τα αγκάθια και τους έπνιξαν. Έτσι, πήγαν και αυτοί χαμένοι!...
Μόνο το μέρος του σπόρου που έπεσε στο καλά οργωμένο έδαφος – «εις την γην την αγαθήν» – βλάστησε, αναπτύχθηκε και έκανε καρπό εκατό φορές περισσότερο από το σπόρο.
Το πολύ το πλήθος άκουσε την ωραία αυτή παραβολή, την τόσο παραστατική, χωρίς να ενδιαφερθεί να ρωτήσει το θείο Διδάσκαλο ποιό είναι το βαθύτερο νόημά της. Μόνο οι μαθητές Του Τον πλησίασαν ιδιαιτέρως και Τον ρώτησαν:
–Ποιό είναι το βαθύτερο νόημα της παραβολής αυτής;
Ο Κύριος ευχαριστήθηκε πολύ από το ενδιαφέρον των μαθητών και τους απάντησε:
–Σε σας που έχετε ενδιαφέρον και καλή διάθεση, δόθηκε από τον Θεό η χάρη να γνωρίσετε τις ουράνιες αλήθειες – «τα μυστήρια της βασιλείας του Θεού». Στους άλλους όμως, διδάσκω με παραβολές, διότι ούτε ο νους τους, ούτε η καρδιά τους έχει ενδιαφέρον και πόθο να μάθει τα βαθύτερα νοήματα, τα πνευματικά, ούτε φροντίζει να τα συγκρατήσει, για να τα εφαρμόσει και να τα κάνει ζωή του.
Στη συνέχεια τους εξήγησε το νόημα της παραβολής: Ο σπόρος είναι ο λόγος του Θεού. Η διδασκαλία Του.
Είναι άνθρωποι που ακούνε το λόγο του Θεού χωρίς κανένα βαθύτερο ενδιαφέρον. Η καρδιά τους μένει ασυγκίνητη. Ο,τι ακούνε σταματά ως τ’ αυτιά τους. Ύστερα τον ξεχνούν. Γι’ αυτό μοιάζουν με το δρόμο, τη σκληρή γη την πατημένη.
Υπάρχουν και άλλοι που, ενώ ενθουσιάζονται στην αρχή από την ωραιότητα του θείου λόγου, έπειτα δε φροντίζουν να ριζώσει μέσα τους με πίστη. Μόλις παρουσιασθεί καμιά δυσκολία, αμέσως τα ξεχνούν όλα. Νομίζεις ότι δεν άκουσαν ποτέ λόγο Θεού. Μοιάζουν αυτοί με το πετρώδες έδαφος, το άγονο.
Υπάρχουν όμως και πολλοί άλλοι που ακούνε το λόγο του Θεού με ευχαρίστηση. Τον δέχονται μέσα στην ψυχή τους και θέλουν να ωφεληθούν από αυτόν και να τον χρησιμοποιήσουν. Όμως κάνουν ένα μεγάλο σφάλμα. Αφήνουν τ’ αυτιά τους ελεύθερα να δεχθούν και άλλους σπόρους. Τους σπόρους του κακού. Αφήνουν και τα ελαττώματά τους ανεμπόδιστα να  θεριεύουν.
Έτσι τον καλό σπόρο τον πνίγουν τ’ αγκάθια του κακού. Μοιάζουν αυτοί με τη γη που είναι γεμάτη αγκάθια και τριβόλια.
Αποκαρδιωτικά, θλιβερά ήταν όσα ο Κύριος είπε και για τις τρεις αυτές κατηγορίες του εδάφους…
Δόξα τω Θεώ όμως, υπάρχει και η γη η αγαθή, που κάνει «καρπόν εκατονταπλασίονα».
Ποιοί μοιάζουν με αυτή; Το πρόσθεσε και αυτό ο Κύριος:
Όσοι προσεκτικά ακούνε η διαβάζουν το λόγο του Θεού μ’ ενδιαφέρον να καταλάβουν το πνευματικό βάθος του. Όσοι τον πιστεύουν μέσα τους ως ουράνιο λόγο. Τον ξαναφέρνουν συνεχώς στη μνήμη τους και αγωνίζονται με πίστη στη θεϊκή δύναμή του να τον εφαρμόσουν. Να τον κάνουν πράξη στη ζωή τους. Έτσι, πολλαπλασιάζεται σε εκατό ο σπόρος του λόγου του Θεού. Και καρποφορεί μέσα τους πλούσια κάθε αρετή.
Ο Κύριος, όταν τελείωσε την παραβολή, θέλησε να ξυπνήσει περισσότερο το ενδιαφέρον του πλήθους. Φώναξε λοιπόν, με φωνή υψωμένη, δυνατή: «Ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω»!
–Όποιος έχει πνευματικό ενδιαφέρον και θέλει να μαθαίνει το θέλημα του Θεού, ας ακούει προσεκτικά τη διδασκαλία μου.

 

ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ

1. Αυτή είναι η γνωστή παραβολή του σπορέως. Ωστόσο, η παραβολή αυτή ισχύει για τότε μόνο «τω καιρώ εκείνω» η και για την δική μας εποχή; Πως και από ποιούς σπέρνεται σήμερα ο λόγος του Θεού; (...)
Ο μεγάλος σποριάς της οικουμένης, ο Κύριος Ιησούς Χριστός, υπάρχει και σήμερα. Όπως επίσης υπάρχουν και οι μικροί σποριάδες της κάθε εποχής: οι Απόστολοι κι οι διάδοχοί τους, οι Πατέρες, αλλά και όλοι οι κληρικοί και λαίκοι ιεραπόστολοι.
Σήμερα, το έργο της σποράς το επιτελεί η Εκκλησία με το θείο κήρυγμα, με τα Κατηχητικά Σχολεία, με τα χριστιανικά βιβλία και περιοδικά, με όλα τα θαυμαστά που βλέπουμε γύρω μας. Το ερώτημα το μεγάλο είναι:
2. Εμείς σε ποιά κατηγορία εμείς ανήκουμε; (...)
Ας θυμηθούμε ποιές είναι οι τέσσερις κατηγορίες που μας είπε ο Κύριος Ιησούς:
α. Ο πατημένος δρόμος. Η πρώτη κατηγορία ανθρώπων είναι αυτοί που παρομοιάζονται με το έδαφος του δρόμου, που είναι σκληρό και άγονο. Σε ποιές περιπτώσεις τους μοιάζουμε;... Όταν η εσωτερική μας διάθεση είναι νεκρή. Όταν την χαρακτηρίζει μία πλήρης αδιαφορία για το λόγο του Θεού. Όταν ο νους μας ταξιδεύει αλλού η ακούμε σαν κάτι βαρετό το κήρυγμα της Κυριακής και θέλουμε να τελειώσει γρήγορα η Θ. Λειτουργία, φυσικό είναι ο σπόρος να μη βρίσκει έδαφος στην ψυχή μας. Το ίδιο μπορεί να ισχύει για το καλό βιβλίο η Περιοδικό. Όταν τα απορρίπτουμε εκ των προτέρων, μοιάζουμε με το δρόμο τον πατημένο, τον στρωμένο με μαύρη άσφαλτο, πάνω στον οποίο δεν καρποφορεί τίποτα. Θλιβερή περίπτωση.
β. Έδαφος πετρώδες. Είναι η κατηγορία των ανθρώπων για την οποία μίλησε παραστατικά ο Κύριός μας, όταν είπε ότι μερικοί σπόροι έπεσαν σε έδαφος πετρώδες, φύτρωσαν για λίγο, αλλά επειδή δεν είχαν ρίζα μαράθηκαν, ξεράθηκαν. Σε ποιές περιπτώσεις τους μοιάζουμε;(...) Όταν ακούμε μεν και δεχόμαστε τον λόγο του Θεού με ενδιαφέρον αλλά χωρίς βάθος, χωρίς να τον αφήνουμε να ριζώσει μέσα μας. Περιοριζόμαστε σε μία ευχαρίστηση στιγμιαία και παροδική. Παίρνουμε αποφάσεις που γρήγορα όμως εξατμίζονται. Πηγαίνουμε στην Εκκλησία, ερχόμαστε  στο Κατηχητικό. Από εκεί και πέρα όμως αρχίζει το πρόβλημα. Αυτά που ακούμε ή ζούμε δεν τα αφήνουμε να προχωρήσουν μέσα στην καρδιά μας. Να πιάσουν ρίζες. Να φέρουν καρπούς, όπως είναι η αγάπη, η καλοσύνη, η υπομονή κ. α. Δηλαδή δεν υπάρχει σοβαρή διάθεση για αγώνα, για να φτιάξουμε καλό χαρακτήρα, για να μείνουμε σταθεροί στην πίστη, να μορφωθούμε πνευματικά κλπ. Γι' αυτό και μόλις μας ζητηθεί κάποια θυσία, κάποια προσπάθεια η μόλις φανούν κάποιες δυσκολίες, κάποιες ειρωνείες, κάποιες δοκιμασίες, τα εγκαταλείπουμε όλα, λιποτακτούμε, φεύγουμε, λησμονούμε τα πάντα και τους πάντες. Η λύση του προβλήματος βρίσκεται στην προσωπική μας προσπάθεια να αγωνιστούμε, να βγάλουμε από το χωράφι της ψυχής μας κάθε πέτρα και κάθε βράχο που κάνει άγονο το έδαφος της ψυχής μας.
γ. Τα αγκάθια
Μερικοί σπόροι, λέγει η παραβολή, έπεσαν σε έδαφος που είχε πολλά αγκάθια, τα οποία μεγάλωσαν γρηγορότερα και έπνιξαν τους καλούς σπόρους. Μήπως η τρίτη αυτή περίπτωση κάποτε είναι η περίπτωσή μας; (...)
Μερικές φορές, παιδιά, ενώ έχουμε καλή διάθεση, διαθέτουμε καλό και γόνιμο έδαφος, αφήνουμε να μας κερδίζουν διάφορα πράγματα του κόσμου αυτού. Ανέσεις, απολαύσεις, γλέντια, σαρκικές ηδονές, και τα παρόμοια. Παρασυρόμαστε από το πνεύμα του κόσμου, από τη μόδα και δεν θέλουμε κανένα ζόρισμα στη ζωή μας. Αυτά είναι τα αγκάθια. Έτσι, ενώ έχουμε την καλή διάθεση για την αλήθεια του Θεού, από την άλλη μεριά καλλιεργούμε λαθραία τα αγκάθια του κακού και της αμαρτίας και στο τέλος κυριαρχούν αυτά. Γιατί το κακό είναι πιο εύκολο από το καλό. Η απόλαυση της αμαρτίας ρουφάει όλους τους ζωογόνους χυμούς και δεν  αφήνουν  τις καλές διαθέσεις να καρποφορήσουν. Και τότε τα αγκάθια της φιλοδοξίας, της φιλαργυρίας, της φιληδονίας μεγαλώνουν μέσα μας και απομακρύνουν από την ψυχή τον λόγο του Θεού, μας αποξενώνουν από τον Θεό και μαραζώνουν την πνευματική ζωή. Τι κρίμα, ένα καλό και γόνιμο χωράφι πηγαίνει χαμένο!
δ. Γόνιμο και καρποφόρο έδαφος.
Υπάρχει και μία τέταρτη κατηγορία, που ξεπερνάει όλες τις προηγούμενες. Είναι οι σπόροι εκείνοι που έπεσαν σε έδαφος γόνιμο, σε γη καλή και αγαθή και απέδωσαν καρπούς 30, 60 και
100 φορές περισσότερο. Είναι όσοι προσεκτικά ακούνε η διαβάζουν το λόγο του Θεού μ’ ενδιαφέρον να καταλάβουν το πνευματικό βάθος του.
Οι Πατέρες της Εκκλησίας μας επιμένουν πολύ όχι τόσο στην αποτυχία των τριών πρώτων περιπτώσεων όσο στη θαυμαστή επιτυχία της τετάρτης αυτής περιπτώσεως. Θέλουν να τονίσουν, ότι αν και υπάρχουν πολλές δυσκολίες για να καρποφορήσει μέσα μας ο λόγος του Θεού, εμείς δεν πρέπει να απογοητευόμαστε, αλλά να αγωνιζόμαστε για να έχουμε πλούσια πνευματική καρποφορία.
3. Πως όμως θα κατορθώσουμε να κάνουμε την ψυχή μας «καλή γη» για να καρποφορήσει;
Η ακρόαση του Λόγου του Θεού με καλή διάθεση. Να ακούμε και να μελετούμε το λόγο του Θεού με προθυμία, με ειλικρινές πνεύμα μαθητείας και με τη διάθεση να τον εφαρμόσουμε. Πρέπει να τον δεχτούμε σαν ένα προσωπικό μήνυμα, που μας απευθύνει ο ίδιος ο Θεός. Αν βλέπαμε τον ίδιο το Θεό μπροστά μας, πως θα Τον ακούγαμε; Αλλά και με το Ευαγγέλιο μας μιλάει ο ίδιος ο Θεός. Όταν ακούμε με τέτοια διάθεση το θείο λόγο, τότε, δεν κουραζόμαστε  να τον ακούμε και να τον μελετούμε, όπως δεν κουραζόμαστε να ασχολούμαστε συνεχώς με πράγματα τα οποία αγαπάμε.
Διατήρηση και κατοχή μέσα μας του λόγου του Θεού. Η παραβολή του σποριά, που αναλύουμε σήμερα, μας λέγει, πως καρποφορούν εκείνοι που «κατέχουν» καλά τον Λόγο του Θεού. Τι σημαίνει, να «κατέχουμε» τον λόγο του Θεού;...
- Σημαίνει πως, όταν ακούμε τα λόγια του Θεού, δεν πρέπει να βιαζόμαστε, να θέλουμε να τελειώνουμε και να φεύγουμε από αυτά. Αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία για την ομάδα μας.
- Ζούμε σε μία εποχή που μας κατακλύζουν τόσα πολλά ― ειδήσεις, ιδέες, γεγονότα, καινούργιες κατακτήσεις κλπ.― που γρήγορα ξεχνάμε όσα ακούμε. Γι' αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία, όχι απλώς να ακούμε το λόγο του Θεού, αλλά και να τον «κατέχουμε», να τον κρατάμε καλά. Δηλαδή, να στοχαστούμε πάνω σε όσα ακούμε, να τα αφομοιώσουμε. Να τα κάνουμε κτήμα μας. Να μη μείνουμε σε γενικότητες και αοριστίες, αλλά να κρατάμε κάθε φορά κάτι το συγκεκριμένο. Να φεύγουμε π.χ. από την ομάδα μας μ' ένα συγκεκριμένο σύνθημα, με μία συγκεκριμένη και πρακτική απόφαση: Να κάνω αυτό ή εκείνο. Να το κουβεντιάζω και με κάποιον άλλο. Να προσευχηθώ γι' αυτό. Να ελεγχθώ με διάθεση αυτοκριτικής.
Να περιμένουμε με υπομονή την καρποφορία. Το κείμενο της παραβολής μας λέγει επιγραμματικά: «Καρποφορούσιν εν υπομονή». Τι σημαίνει αυτό;...
- Δεν καρποφορεί μέσα μας ο λόγος του Θεού από τη μία μέρα στην άλλη. Πρέπει να περιμένουμε με υπομονή. Όπως ακριβώς δεν καρποφορεί αμέσως και ο σπόρος. Αναπτύσσεται σιωπηλά μέσα στο χώμα και σιγά - σιγά βγάζει τη μύτη του και γίνεται βλαστάρι. Τον ίδιο δρόμο ακολουθεί και ο λόγος του Θεού. Πρέπει να τον κλείσουμε μέσα στην ψυχή μας με λαχτάρα και να περιμένουμε με υπομονή. Δεν αλλάζει εύκολα ο άνθρωπος. Δεν ξερριζώνονται τα πάθη μας από την μία μέρα στην άλλη. Οι κακίες είναι βαθιά ριζωμένες. Δεν μπορούμε να απαλλαγούμε μία κι έξω από αυτές. Μερικοί λένε: «Τόσο καιρό διαβάζω την Άγια Γραφή, πηγαίνω στην Εκκλησία, έρχομαι στο Κατηχητικό, αλλά δεν βλέπω προκοπή». Δεν είναι σωστό αυτό. Ο λόγος του Θεού παρουσιάζει τις μεταμορφωτικές του δυνάμεις σιγά - σιγά. Υπάρχουν πολλοί πειρασμοί, πολλές αδυναμίες και πολλές δυσκολίες που καθυστερούν την καρποφορία. Πρέπει να περιμένουμε με υπομονή και να επιμένουμε. Με την προσπάθεια και τον αγώνα και ιδιαίτερα με τη χάρη του Θεού έρχονται μέσα μας οι καρποί της αγάπης, της πίστης, της τιμιότητας, της σεμνότητας, της ταπείνωσης και κάθε αρετής.

 

ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Σήμερα με τα «κομπρεσέρ» και τα «τρακτέρ» και τα πιο άγονα και πετρώδη χωράφια γίνονται γόνιμα και καρποφόρα. Υπάρχουν και τα λιπάσματα και τα ποτίσματα. Το ερώτημα είναι: Εμείς είμαστε αποφασισμένοι να κάνουμε την ψυχή μας «καλή γη»; Στο χέρι μας είναι να δημιουργήσουμε μέσα μας έδαφος γόνιμο και καρποφόρο για να ριζώνουν τα λόγια του Θεού. Ας προσευχόμαστε να μας χαρίζει ο άγιος Θεός προθυμία για να δεχόμαστε τον λόγο Του κι ας καθαρίζουμε την ψυχή μας για να γίνεται εύφορη γη.
Ο μεγάλος Σποριάς μας εμπιστεύεται τον πολύτιμο σπόρο Του, τα λόγια Του, στην ψυχή μας. Ας Του προσφέρουμε, λοιπόν, κι εμείς την ψυχή μας ως «γη αγαθή και καλή», για να φέρει καρπό εκατό φορές περισσότερο.

 

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Ας προετοιμάσουμε το χωράφι της ψυχής μας γιανα ψέχουμε «εκατονταπλάσια» καρποφορία.

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
- Αρχ. Σεραφείμ Παπακώστα, Αι παραβολαί του Κυρίου, εκδόσεις «ΖΩΗΣ».
- Κάθε Κυριακή ένα μήνυμα, (Ενθύμιο Χαρούμενων Αγωνιστών), Αθήνα 2007.
- Βοήθημα ΧΜΟ Γυμνασίου (Β).

 

imml neothtas 01

 

ΓΡΑΦΕΙΟ ΝΕΟΤΗΤΟΣ
(t): + 30 210 66 32 687 (εσωτερικό 138)
(f): + 30 210 60 25 101
(e
): neotita@imml.gr
Θουκυδίδου 6 & Βυζαντίου
Τ.Θ. 1,
Τ.Κ. 19004, Σπάτα Αττικής
Αθήνα‚ Ελλάδα

 

abraam 01


Σκοπός: Ἡ πίστη καί ἡ ὑπακοή τοῦ Ἀβραάμ καθόλη τήν πολυκύμαντη ζωή του στό σωτήριο θέλημα τοῦ Θεοῦ, εἶναι δύο ἀρετές οἱ ὁποῖες πρέπει ἰδαιτέρως νά τονιστοῦν. Ὁ Κατηχητής καλεῖται νά ἐμπνεύσει τά παιδιά τοῦ νά ζοῦν μέ πίστη καί ὑπακοή στό θέλημα τοῦ Θεοῦ γιά νά ἀπολαμβάνουν καί ἐδῶ ἀλλά καί στήν ἄλλη ζωή τίς εὐλογίες τοῦ Θεοῦ.

Α´. Εἰσαγωγή
Σήμερα θάγνωρίσουμε ἕνα πρόσωπο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, τό ὁποῖο ἔπαιξε ἀφάνταστα σημαντικό ρόλο, στήν ἱστορία ὅλου τοῦ ἀνθρώπινου γένους! Γιατί;
Γιατί, ἀπό τό λαό πού προῆλθε ἀπό αὐτόν, ἐπρόκειτο νάγεννηθεῖ ὡς Ἄνθρωπος ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ! Ὁ Σωτήρας τοῦ κόσμου! Ὁ Χριστός! Καί ὁ Γενάρχης τοῦ λαοῦ αὐτοῦ ἦταν ὁ Δίκαιος Ἀβραάμ. ῞Ενας ἄνθρωπος ἄξιος γιάτίς εὐλογίες τοῦ Θεοῦ.

Β´. Διήγηση
Πατέρας τοῦ Ἀβραάμ ἦταν ὁ Θάρα· καί κατοικοῦσε στήν εὔφορη περιοχή τῆς Μεσοποταμίας, στή γῆ τῶν Χαλδαίων. Ἄν καί δέν ἤξερε τόν Ἀληθινό Θεό καί λάτρευε ἄλλους θεούς, ὁ Θάρα διακρινόταν ἀπό τούς ἄλλους εἰδωλολάτρες καί ἔδωσε πολύ καλή ἀνατροφή στό γιό του τόν Ἄβραμ. (Αὐτό ἦταν ἀρχικάτό ὄνομα τοῦ Ἀβραάμ).
῎Ετσι ὁ Ἄβραμ, ἄν καί μέσα στήν εἰδωλολατρία, μεγάλωνε μέθεοσέβεια, κι ἄς μήν ἤξερε τίποτα γιά τόν Ἀληθινό Θεό. Καί ὁ Θεός, πού βλέπει ὥς τά βάθη τῆς καρδιᾶς τίς καλές διαθέσεις τῶν ἀνθρώπων, τόν ἔκρινε ἄξιο γιάνάτόν ἀναδείξει «Ἐκλεκτό» Του! Θάξεκινοῦσε ἀπό αὐτόν ἕνας νέος λαός, πού θάτόν ξεχώριζε ἀπό τόν εἰδωλολατρικό κόσμο καί θάτοῦ ἀποκάλυπτε τήν πίστη στόν Ἕνα καί Μόνο Ἀληθινό Θεό. Ἀπό τό λαό αὐτό θάπροερχόταν καί ὁ Μεσσίας· ὁ Σωτήρας τοῦ κόσμου, ὁ Χριστός!
Κι ἐλᾶτε νάδοῦμε τάθαυμαστάγεγονότα. Καθώς ὅμως θάσᾶς τάδιηγοῦμαι, θέλω νά προσέξετε κάτι. Σέποιές περιπτώσεις, μέθαυμαστό τρόπο, μίλησε ὁ ἴδιος ὁ Θεός στόν Ἀβραάμ καί πῶς ἐκεῖνος δέχτηκε τάὅσα τοῦ εἶπε.
Ὁ Ἀβραάμ μιλάει μέ τό Θεό!
Τό πρῶτο κάλεσμα τοῦ Θεοῦ στόν Ἄβραμ μᾶς τό πληροφορεῖ καί ὁ Πρωτομάρτυρας Στέφανος (Πράξ. ζ´ 2-3). Ἐμφανίστηκε σ’ αὐτόν ὁ «Θεός τῆς δόξης». Ποιός μπορεῖ νά συλλάβει τό μεγαλεῖο αὐτῆς τῆς οὐράνιας εἰκόνας! Σέἐποχή μάλιστα πού καμία ἰδέα δέν εἶχαν οἱ ἄνθρωποι γιάτόν Οὐράνιο Θεό! Ὁ Ἄβραμ ἐντυπωσιάζεται! Τί νάσημαίνει ὅλο αὐτό; Καί νά, ἡ φωνή τοῦ Θεοῦ! Δίνει στόν Ἄβραμ ἐντολή ἀνεξήγητη·
- «῎Εξελθε ἐκ τῆς γῆς σου καί ἐκ τῆς συγγενείας σου καί ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ πατρός σου, καί δεῦρο εἰς γῆν ἥν ἄν σοι δείξω».
- Τί!... Νάσηκωθεῖ νάφύγει ἀπό τήν Πατρίδα του καί νάπηγαίνει στό ἄγνωστο! Καί νά σέρνει μαζί του τ᾿ ἀμέτρητα κοπάδια του, πρόβατα, γελάδια, καμῆλες, ζῶα καί ζῶα, ἀμάξια φορτωμένα δούλους, τόν γέροντα πατέρα του καί τόν ὀρφανό ἀνηψιό του Λώτ, τή νεαρή γυναίκα του Σάρα!... Καί ποῦ θά ἄφηνε τά τόσα καί τόσα ἀμπέλια καί χωράφια του, τούς συγγενεῖς, τούς φίλους, τό πλούσιο ἀρχοντικό του σπίτι, πού σ᾿ αὐτό μεγάλωσε! Δύσκολο πολύ αὐτό πού τοῦ ζητοῦσε ὁ πρωτοφανέρωτος μέσα ἀπό τή δόξα Του Θεός!
Καί πῶς νά καταλάβει ὁ ἀνίδεος Ἄβραμ, ποιό θαυμαστό σχέδιο τοῦ Θεοῦ ἔκρυβε; Γιά ποιάμεγάλη ἀποστολή τόν προόριζε, πού ἀπαιτοῦσε αὐτή τή θυσία; Καί ὅμως δέν πέρασε ἀπό τό νοῦ του νάἀρνηθεῖ!
Καί νά πού ὁ Θεός, στή συνέχεια τῆς φανερώσεώς Του, ἔρχεται νά τόν ἐνισχύσει μέ
ὑποσχέσεις (Διαθήκη), πού μόνο ὁ Ἀληθινός Θεός μποροῦσε νάπραγματοποιήσει.
- Θά σέἀναδείξω Γενάρχη σέ῎Εθνος μέγα. Θά σέεὐλογήσω μέπλούσια ὑλικά καί πνευματικάἀγαθά. Θάδοξάσω τό ὄνομάσου, καί θά᾿σαι τιμημένος κι εὐλογημένος αἰώνια! Θάεὐλογήσω ἀκόμα καί ὅλους ἐκείνους πού θάσέτιμοῦν! Καί τό σπουδαιότερο, ἀπό σένα καί τούς ἀπογόνους σου θάεὐλογηθοῦν ὅλα τά῎Εθνη!
Μεγάλες ὑποσχέσεις. Ὁ Ἄβραμ ἀμέσως ἔνιωσε μιάἀπέραντη ἀγάπη γιάτό Θεό, καί Τόν ἐμπιστεύθηκε. Πίστεψε στούς λόγους Του. Καί ἀμέσως ἐξετέλεσε τήν ἐντολή Του! Ξεκίνησε γιά τή μεγάλη περιπέτεια τῆς δοκιμασίας καί τῆς δόξας. Ξεκίνησε βασισμένος μόνο στήν πίστη καί τήν ἀγάπη του στό Θεό.
Μακρύς καί δύσκολος ὁ ἄγνωστος δρόμος! ῞Ωσπου, κάποτε φθάνει στή γῆ Χαναάν (Παλαιστίνη), χώρα εἰδωλολατρική.
Νάὅμως καί πάλι ἐμπρός του ἡ δόξα τοῦ Θεοῦ! Νά καί πάλι ἀκούγεται ἡ φωνή Του!
- «Τούτη τή γῆ θάτή χαρίσω στούς ἀπογόνους σου»!
- Ποιούς ἀπογόνους μου, συλλογιέται ὁ Ἄβραμ, ἀφοῦ ἡ Σάρα δέν ἀποκτᾶ παιδιά; Καί πάλι, ὅμως, πίστευσε στόν Κύριο καί ἔστησε θυσιαστήριο γιάνάΤόν εὐχαριστήσει!... Καί ἡ πορεία του συνεχίζεται. Λιμός, γεγονότα, τόν ἀναγκάζουν νάφθάσει ὥς τήν Αἴγυπτο, καί νά ξαναγυρίσει στή γῆ Χαναάν. ῞Οπου, νέα ἐμφάνιση!
Τί τοῦ λέει τώρα ἡ φωνή τοῦ Θεοῦ;
- Σήκωσε τάμάτια σου καί κοίτα ἕνα - γύρω, ὅσο μπορεῖς μακρύτερα. ῞Ολη αὐτή τήν ἀπέραντη γῆ θάτήν δώσω κληρονομιάστούς ἀπογόνους σου, πού θάγίνουν πολλοί σάν τήν ἄμμο τῆς θάλασσας! Σήκω, λοιπόν, καί διάσχισε αὐτή τή χώρα γιάνάτήν γνωρίσεις καλά.
- Κατάπληκτος ὁ Ἄβραμ ἀπ᾿ τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, τάξεσήκωσε πάλι ὅλα μέἀπόλυτη ὑπακοή, καί προχώρησε ὥς τήν βελανιδιά (δρῦν) τοῦ Μαμβρῆ κοντά στή Χεβρών. Ἐκεῖ ἔστησε πάλι θυσιαστήριο καί εὐχαρίστησε τόν Κύριο.
Μά, νά, πού πρέπει νάπολεμήσει μέεἰδωλολάτρες βασιλιάδες γιάνάἐλευθερώσει τόν
ἀνηψιό του Λώτ.
Τότε ἦταν πού ἐμφανίστηκε ἐμπρός του ὁ ἄγνωστος σέὅλους ἱερέας τοῦ ῾Υψίστου, Μελχισεδέκ, πού σημαίνει «Βασιλιάς τῆς Εἰρήνης»! Σάν φίλος Οὐράνιος, πρόσφερε στόν Ἄβραμ ψωμιάκαί κρασί καί τόν εὐλόγησε! Συγκινημένος ὁ Ἄβραμ, γιάνάτόν εὐχαριστήσει τοῦ πρόσφερε καί αὐτός τό ἕνα δέκατο ἀπό τάλάφυρα τοῦ πολέμου!
Καί ὅταν οἱ περιπέτειες τοῦ πολέμου τελείωσαν, νάπάλι ἡ φωνή τοῦ Θεοῦ πρός τόν
Ἄβραμ.
- «Μή φοβοῦ Ἄβραμ! Ἐγώ ὑπερασπίζω σου». Ὁ μισθός σου θάεἶναι πολύ μεγάλος.
- Τί θά μοῦ δώσεις, Κύριε; ρώτησε ὁ Ἄβραμ. Ἐγώ γέρασα καί εἶμαι ἄτεκνος! Θά μέ κληρονομήσει τό παιδί τῆς δούλης μου.
- Ὄχι. Θάσέκληρονομήσει τό δικό σου παιδί!
Τόν ἔπιασε ἀπό τό χέρι καί τόν ἔβγαλε ἔξω μέσα στή νύχτα.
- Κοίτα ψηλάκαί μέτρησε τ᾿ ἀστέρια, τοῦ εἶπε. Μπορεῖς νάτάμετρήσεις; Τόσο πολλοί καί ἀναρίθμητοι θάγίνουν καί οἱ ἀπόγονοί σου!
Καί πίστεψε ἀπόλυτα ὁ Ἄβραμ στά λόγια τοῦτα τοῦ Θεοῦ χωρίς κανένα δισταγμό. Κι αὐτή τήν Πίστη του τήν λογάριασε ὁ Θεός γιάμεγάλη ἀρετή, ὥστε νάτόν ἀμείψει. Καί τόν ἄμειψε. ῎Εστω κι ἄν πέρασαν πολλάἀκόμα χρόνια, γιάνάδοκιμαστεῖ καί νάλάμψει ἀκόμα πιό πολύ ἡ Πίστη, ἡ ἐμπιστοσύνη καί ἡ ἀγάπη του στό Θεό.
῏Ηταν 99 ἐτῶν ὁ Ἄβραμ καί ἡ Σάρα, 90 ἐτῶν! Κάθε ἀνθρώπινη ἐλπίδα γιά νά ἀποκτήσουν παιδί εἶχε ἐκλείψει πιά! Νάὅμως πού ὁ Θεός συνεχίζει νάὑπόσχεται καί νά δοκιμάζει τήν πίστη Του.
- Ἄβραμ, τοῦ φώναξε. «Ἐγώ εἰμί ὁ Θεός σου»! Προσπάθησε νά εὐαρεστεῖς σέμένα πάντα καί νάεἶσαι ἄμεμπτος (Γεν. ιζ´ 1). Καί ἐγώ δέν θάπαραβλέψω τήν τόση ἀρετή σου. Θά ὑπογράψω Διαθήκη ἀνάμεσα σέμένα καί σέσένα, ὅτι θάπληθύνω πολύ τούς ἀπογόνους σου.

῎Επεσε ὁ Ἄβραμ καί προσκύνησε τόν Κύριο! Καί Ἐκεῖνος συνέχισε·
- Γι᾿ αὐτό ἀπό τώρα, δέν θάσέλένε Ἄβραμ, ἀλλά«Ἀβραάμ», πού σημαίνει «Πατέρας πολλῶν Ἐθνῶν»... καί πολλοί βασιλιάδες θάγεννηθοῦν ἀπό σένα!... Καί τό ὄνομα τῆς γυναίκας σου, «Σάρα» θάγίνει «Σάρρα» (πριγκίπισσα πολλῶν). Καί θάτήν εὐλογήσω, νάγεννήσει γιό πού θάγεννηθοῦν ἀπ᾿ αὐτόν ῎Εθνη καί Βασιλιάδες!... Θάτοῦ δώσετε τό ὄνομα ᾿Ισαάκ καί ἡ Διαθήκη μου μαζί του (οἱ ὑποσχέσεις) θάεἶναι αἰώνια. Θάεἶμαι γι’ Αὐτόν καί τούς ἀπογόνους του ὁ αἰώνιος καί δυνατός Θεός καί ὑπερασπιστής τους.
῎Επεσε πάλι ὁ Ἀβραάμ μέπίστη καί εὐγνωμοσύνη καί προσκύνησε τόν Κύριο.

Ἡ φιλοξενία τῶν Ἀγγέλων! Ὁ ᾿Ισαάκ.
Καί νά! μιά μέρα, ἄλλη θαυμαστή ἀποκάλυψη στόν Ἀβραάμ! Τρεῖς νέοι ἄνδρες τόν ἐπισκέπτονται, τόσο φωτεινοί, σάν Ἄγγελοι! Καί ἐνῶ ὁ Ἀβραάμ καί ἡ Σάρρα μέπροθυμία καί χαρά μεγάλη τούς φιλοξενοῦν, ἐκεῖνοι, πού -ὅπως μᾶς ἐξηγοῦν οἱ ἱεροί ἑρμηνευτές- δέν ἦταν ἄλλοι ἀπό τόν ῎Ιδιο τόν Θεό στάΤρία Πρόσωπα τῆς Ἁγίας Τριάδος, τούς ἐπιβεβαιώνουν τίς θεϊκές ὑποσχέσεις.
- Ἡ Σάρρα σέἕνα ἀκριβῶς χρόνο θάἔχει ἀποκτήσει τό παιδί πού τόσο λαχταροῦσε! Ἡ
Σάρρα πιό πέρα, γέλασε μόνη της. Τῆς φάνηκε ἀπίστευτο!
Ἀλλάὑπάρχει κάτι ἀδύνατο στό Θεό; «Μή ἀδυνατήσει παράτῷ Θεῷ ρῆμα»; (Γεν. ιη’ 14). Καί πραγματικά· ὅλα ἔγιναν σύμφωνα μέτίς ὑποσχέσεις τοῦ Θεοῦ, ἔστω καί ἄν ὁ Ἀβραάμ καί ἡ Σάρρα ἦταν πιάἑκατόχρονοι γέροντες! Σέἕνα χρόνο ὁ χαριτωμένος μικρός ᾿Ισαάκ, εἶχε φέρει τή χαρά, στούς δοκιμασμένους ἀλλάπιστούς καί ἐνάρετους γονεῖς του!
῎Ισως, ξέρετε τή συνέχεια αὐτῆς τῆς ἱστορίας. ῎Ισως δέν σᾶς εἶναι ἄγνωστη ἡ νέα δοκιμασία τῆς Πίστης τοῦ Ἀβραάμ, ὅταν;...
- ῞Οταν τοῦ ζήτησε ὁ Θεός,... τό μονάκριβο αὐτό παιδί τῶν ὑποσχέσεών του,... νάτό... σφάξει! Νάτοῦ τό προσφέρει θυσία!..
- ῾Υπήκουσε τότε; ῾Υπήκουσε! Ἡ ὑπακοή στό Θεό δέν ἔχει ἐξαιρέσεις!
- Τί ἔγινε ὅμως μ᾿ αὐτή τή θυσία; Καί πῶς ὁ Θεός ἄμειψε τήν πίστη καί τήν ὑπακοή τόσο τοῦ πατέρα - Ἀβραάμ, ὅσο καί τοῦ ἐκλεκτοῦ ἐκείνου καί ὑπάκουου παιδιοῦ;...
Αὐτό θάτό δοῦμε ἄλλη φορά...

Γ´. Επεξεργασία
Ο Θεός δωσε στόν Ἀβραάμ ἀπό τήν ἀρχή ὅλες τίς εὐλογίες; ῎Οχι. Καί γιατί λέτε ὅτι τό ἔκανε αὐτό;
- Γιά νά δοκιμάσει τήν πίστη του καί τήν ἀγάπη του πρός τόν Θεό. Πῶς;
Τοῦ ζητοῦσε ὑπακοή ἐνῶ δέν πραγματοποιοῦσε ἀκόμα τίς ὑποσχέσεις Του.
῎Επειτα δοκίμασε τήν ἐμπιστοσύνη του. Τά ὅσα τοῦ ζητοῦσε νάκάνει ἦταν τολμηρά καί δύσκολα. Ἐπίσης μέτή «Διαθήκη» πού ἔκανε μαζί του, τοῦ ἔδειξε ὅτι ναί μέν θά ἦταν Θεός του, θάτόν ἀγαποῦσε καί θάτόν εὐλογοῦσε, ὅμως, θάὄφειλε ὁ ἴδιος καί οἱ ἀπόγονοί του νάσέβονται καί νάὑπακοῦνε στίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ.

Σέμᾶς, παιδιά, σήμερα μιλάει ὁ Θεός; Μᾶς φανερώνει τό θέλημάΤου;
Μᾶς τό φανερώνει! Μέποιούς τρόπους;

  • Πρῶτ᾿ ἀπ᾿ ὅλα, μέτό Θεῖο Του λόγο, πού οἱ ῞Αγιοι Ἀπόστολοι μᾶς διέσωσαν στήν Καινή Διαθήκη.
  • Τί ἄλλο κάνουν καί τάὡραῖα χριστιανικάβιβλία;
  • Ὁ ἱεροκήρυκας στήν Ἐκκλησία μας!
  • Τό Κατηχητικό μας!
  • Οἱ συμβουλές ἐκείνων πού ἀγαποῦν τό Θεό!
  • Ἡ φωνή Του μέσα μας!

Καί σέ μᾶς σήμερα ὁ Θεός ὑπόσχεται: τή χαράκαί τήν εἰρήνη, τή χάρη τοῦ
῾Αγίου Πνεύματος! Τήν προστασία καί τήν εὐλογία Του! Τή δύναμη γιάτή νίκη στούς ἀγῶνες μας! Τήν αἰώνια δόξα τῆς Βασιλείας Του!...
῞Ομως μέποιάπροϋπόθεση; ΝάΤοῦ προσφέρουμε καί μεῖς τίς ἀρετές τοῦ Ἀβραάμ μαζί τήν εὐγνωμοσύνη μας. Τί ἔκανε ὁ Ἀβραάμ κάθε φοράμετάτή φανέρωση τοῦ Θεοῦ; ῞Υψωνε Θυσιαστήριο, γιά νά Τόν εὐχαριστήσει. Ἐμεῖς; Ποῦ καί πῶς θά Τόν εὐχαριστήσουμε;
- Στήν Ἐκκλησία μας, μέτή Θεία Λατρεία. Μέτήν προσευχή μας. Μέτήν ἁγνή
ζωή μας καί τούς ὕμνους μας.


Ποιό δίδαγμα μᾶς δίνει λοιπόν μέ τήν ἁγία ζωή του ὁ Ἀβραάμ;

Σύνθημα:
Ὁ Θεός εὐλογεῖ ἐκείνους πού Τόν ἀγαποῦν καί Τόν ὑπακοῦνε!

Παιχνίδι: Χωρίζουμε τα παιδιά σε δύο ομάδες και οριοθετούμε την περιοχή κάθε ομάδας. Βάζουμε στη μέση ένα μπαλάκι του πινγκ πονγκ. Τα παιδιά φυσώντας το μπαλάκι (χωρίς καθόλου να χρησιμοποιούν χέρια) προσπαθούν να το διώξουν προς την περιοχή της άλλης ομάδας.

 

imml neothtas 01

ΓΡΑΦΕΙΟ ΝΕΟΤΗΤΟΣ
(t): + 30 210 66 32 687 (εσωτερικό 138)
(f): + 30 210 60 25 101
(e
): neotita@imml.gr
Θουκυδίδου 6 & Βυζαντίου
Τ.Θ. 1,
Τ.Κ. 19004, Σπάτα Αττικής
Αθήνα‚ Ελλάδα


Α Β Ρ Α Α Μ
ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΞΙΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΛΟΓΙΕΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!

Σκοπός: Ἡ πίστη καί ἡ ὑπακοή τοῦ Ἀβραάμ καθόλη τήν πολυκύμαντη ζωή του στό σωτήριο θέλημα τοῦ Θεοῦ, εἶναι δύο ἀρετές οἱ ὁποῖες πρέπει ἰδαιτέρως νά τονιστοῦν. Ὁ Κατηχητής καλεῖται νά ἐμπνεύσει τά παιδιά τοῦ νά ζοῦν μέ πίστη καί ὑπακοή στό θέλημα τοῦ Θεοῦ γιά νά ἀπολαμβάνουν καί ἐδῶ ἀλλά καί στήν ἄλλη ζωή τίς εὐλογίες τοῦ Θεοῦ.


Α´. Εἰσαγωγή

Σήμερα θάγνωρίσουμε ἕνα πρόσωπο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, τό ὁποῖο ἔπαιξε ἀφάνταστα σημαντικό ρόλο, στήν ἱστορία ὅλου τοῦ ἀνθρώπινου γένους! Γιατί;
Γιατί, ἀπό τό λαό πού προῆλθε ἀπό αὐτόν, ἐπρόκειτο νάγεννηθεῖ ὡς Ἄνθρωπος ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ! Ὁ Σωτήρας τοῦ κόσμου! Ὁ Χριστός! Καί ὁ Γενάρχης τοῦ λαοῦ αὐτοῦ ἦταν ὁ Δίκαιος Ἀβραάμ. ῞Ενας ἄνθρωπος ἄξιος γιάτίς εὐλογίες τοῦ Θεοῦ.

Β´. Διήγηση

Πατέρας τοῦ Ἀβραάμ ἦταν ὁ Θάρα· καί κατοικοῦσε στήν εὔφορη περιοχή τῆς Μεσοποταμίας, στή γῆ τῶν Χαλδαίων. Ἄν καί δέν ἤξερε τόν Ἀληθινό Θεό καί λάτρευε ἄλλους θεούς, ὁ Θάρα διακρινόταν ἀπό τούς ἄλλους εἰδωλολάτρες καί ἔδωσε πολύ καλή ἀνατροφή στό γιό του τόν Ἄβραμ. (Αὐτό ἦταν ἀρχικάτό ὄνομα τοῦ Ἀβραάμ).
῎Ετσι ὁ Ἄβραμ, ἄν καί μέσα στήν εἰδωλολατρία, μεγάλωνε μέθεοσέβεια, κι ἄς μήν ἤξερε τίποτα γιά τόν Ἀληθινό Θεό. Καί ὁ Θεός, πού βλέπει ὥς τά βάθη τῆς καρδιᾶς τίς καλές διαθέσεις τῶν ἀνθρώπων, τόν ἔκρινε ἄξιο γιάνάτόν ἀναδείξει «Ἐκλεκτό» Του! Θάξεκινοῦσε ἀπό αὐτόν ἕνας νέος λαός, πού θάτόν ξεχώριζε ἀπό τόν εἰδωλολατρικό κόσμο καί θάτοῦ ἀποκάλυπτε τήν πίστη στόν Ἕνα καί Μόνο Ἀληθινό Θεό. Ἀπό τό λαό αὐτό θάπροερχόταν καί ὁ Μεσσίας· ὁ Σωτήρας τοῦ κόσμου, ὁ Χριστός!
Κι ἐλᾶτε νάδοῦμε τάθαυμαστάγεγονότα. Καθώς ὅμως θάσᾶς τάδιηγοῦμαι, θέλω νά προσέξετε κάτι. Σέποιές περιπτώσεις, μέθαυμαστό τρόπο, μίλησε ὁ ἴδιος ὁ Θεός στόν Ἀβραάμ καί πῶς ἐκεῖνος δέχτηκε τάὅσα τοῦ εἶπε.
Ὁ Ἀβραάμ μιλάει μέ τό Θεό!
Τό πρῶτο κάλεσμα τοῦ Θεοῦ στόν Ἄβραμ μᾶς τό πληροφορεῖ καί ὁ Πρωτομάρτυρας Στέφανος (Πράξ. ζ´ 2-3). Ἐμφανίστηκε σ’ αὐτόν ὁ «Θεός τῆς δόξης». Ποιός μπορεῖ νά συλλάβει τό μεγαλεῖο αὐτῆς τῆς οὐράνιας εἰκόνας! Σέἐποχή μάλιστα πού καμία ἰδέα δέν εἶχαν οἱ ἄνθρωποι γιάτόν Οὐράνιο Θεό! Ὁ Ἄβραμ ἐντυπωσιάζεται! Τί νάσημαίνει ὅλο αὐτό; Καί νά, ἡ φωνή τοῦ Θεοῦ! Δίνει στόν Ἄβραμ ἐντολή ἀνεξήγητη·
- «῎Εξελθε ἐκ τῆς γῆς σου καί ἐκ τῆς συγγενείας σου καί ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ πατρός σου, καί δεῦρο εἰς γῆν ἥν ἄν σοι δείξω».
- Τί!... Νάσηκωθεῖ νάφύγει ἀπό τήν Πατρίδα του καί νάπηγαίνει στό ἄγνωστο! Καί νά σέρνει μαζί του τ᾿ ἀμέτρητα κοπάδια του, πρόβατα, γελάδια, καμῆλες, ζῶα καί ζῶα, ἀμάξια φορτωμένα δούλους, τόν γέροντα πατέρα του καί τόν ὀρφανό ἀνηψιό του Λώτ, τή νεαρή γυναίκα του Σάρα!... Καί ποῦ θά ἄφηνε τά τόσα καί τόσα ἀμπέλια καί χωράφια του, τούς συγγενεῖς, τούς φίλους, τό πλούσιο ἀρχοντικό του σπίτι, πού σ᾿ αὐτό μεγάλωσε! Δύσκολο πολύ αὐτό πού τοῦ ζητοῦσε ὁ πρωτοφανέρωτος μέσα ἀπό τή δόξα Του Θεός!
Καί πῶς νά καταλάβει ὁ ἀνίδεος Ἄβραμ, ποιό θαυμαστό σχέδιο τοῦ Θεοῦ ἔκρυβε; Γιά ποιάμεγάλη ἀποστολή τόν προόριζε, πού ἀπαιτοῦσε αὐτή τή θυσία; Καί ὅμως δέν πέρασε
 

ἀπό τό νοῦ του νάἀρνηθεῖ!
Καί νά πού ὁ Θεός, στή συνέχεια τῆς φανερώσεώς Του, ἔρχεται νά τόν ἐνισχύσει μέ
ὑποσχέσεις (Διαθήκη), πού μόνο ὁ Ἀληθινός Θεός μποροῦσε νάπραγματοποιήσει.
- Θά σέἀναδείξω Γενάρχη σέ῎Εθνος μέγα. Θά σέεὐλογήσω μέπλούσια ὑλικά καί πνευματικάἀγαθά. Θάδοξάσω τό ὄνομάσου, καί θά᾿σαι τιμημένος κι εὐλογημένος αἰώνια! Θάεὐλογήσω ἀκόμα καί ὅλους ἐκείνους πού θάσέτιμοῦν! Καί τό σπουδαιότερο, ἀπό σένα καί τούς ἀπογόνους σου θάεὐλογηθοῦν ὅλα τά῎Εθνη!
Μεγάλες ὑποσχέσεις. Ὁ Ἄβραμ ἀμέσως ἔνιωσε μιάἀπέραντη ἀγάπη γιάτό Θεό, καί Τόν ἐμπιστεύθηκε. Πίστεψε στούς λόγους Του. Καί ἀμέσως ἐξετέλεσε τήν ἐντολή Του! Ξεκίνησε γιά τή μεγάλη περιπέτεια τῆς δοκιμασίας καί τῆς δόξας. Ξεκίνησε βασισμένος μόνο στήν πίστη καί τήν ἀγάπη του στό Θεό.
Μακρύς καί δύσκολος ὁ ἄγνωστος δρόμος! ῞Ωσπου, κάποτε φθάνει στή γῆ Χαναάν (Παλαιστίνη), χώρα εἰδωλολατρική.
Νάὅμως καί πάλι ἐμπρός του ἡ δόξα τοῦ Θεοῦ! Νά καί πάλι ἀκούγεται ἡ φωνή Του!
- «Τούτη τή γῆ θάτή χαρίσω στούς ἀπογόνους σου»!
- Ποιούς ἀπογόνους μου, συλλογιέται ὁ Ἄβραμ, ἀφοῦ ἡ Σάρα δέν ἀποκτᾶ παιδιά; Καί πάλι, ὅμως, πίστευσε στόν Κύριο καί ἔστησε θυσιαστήριο γιάνάΤόν εὐχαριστήσει!... Καί ἡ πορεία του συνεχίζεται. Λιμός, γεγονότα, τόν ἀναγκάζουν νάφθάσει ὥς τήν Αἴγυπτο, καί νά ξαναγυρίσει στή γῆ Χαναάν. ῞Οπου, νέα ἐμφάνιση!
Τί τοῦ λέει τώρα ἡ φωνή τοῦ Θεοῦ;
- Σήκωσε τάμάτια σου καί κοίτα ἕνα - γύρω, ὅσο μπορεῖς μακρύτερα. ῞Ολη αὐτή τήν ἀπέραντη γῆ θάτήν δώσω κληρονομιάστούς ἀπογόνους σου, πού θάγίνουν πολλοί σάν τήν ἄμμο τῆς θάλασσας! Σήκω, λοιπόν, καί διάσχισε αὐτή τή χώρα γιάνάτήν γνωρίσεις καλά.
- Κατάπληκτος ὁ Ἄβραμ ἀπ᾿ τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, τάξεσήκωσε πάλι ὅλα μέἀπόλυτη ὑπακοή, καί προχώρησε ὥς τήν βελανιδιά (δρῦν) τοῦ Μαμβρῆ κοντά στή Χεβρών. Ἐκεῖ ἔστησε πάλι θυσιαστήριο καί εὐχαρίστησε τόν Κύριο.
Μά, νά, πού πρέπει νάπολεμήσει μέεἰδωλολάτρες βασιλιάδες γιάνάἐλευθερώσει τόν
ἀνηψιό του Λώτ.
Τότε ἦταν πού ἐμφανίστηκε ἐμπρός του ὁ ἄγνωστος σέὅλους ἱερέας τοῦ ῾Υψίστου, Μελχισεδέκ, πού σημαίνει «Βασιλιάς τῆς Εἰρήνης»! Σάν φίλος Οὐράνιος, πρόσφερε στόν Ἄβραμ ψωμιάκαί κρασί καί τόν εὐλόγησε! Συγκινημένος ὁ Ἄβραμ, γιάνάτόν εὐχαριστήσει τοῦ πρόσφερε καί αὐτός τό ἕνα δέκατο ἀπό τάλάφυρα τοῦ πολέμου!
Καί ὅταν οἱ περιπέτειες τοῦ πολέμου τελείωσαν, νάπάλι ἡ φωνή τοῦ Θεοῦ πρός τόν
Ἄβραμ.
- «Μή φοβοῦ Ἄβραμ! Ἐγώ ὑπερασπίζω σου». Ὁ μισθός σου θάεἶναι πολύ μεγάλος.
- Τί θά μοῦ δώσεις, Κύριε; ρώτησε ὁ Ἄβραμ. Ἐγώ γέρασα καί εἶμαι ἄτεκνος! Θά μέ κληρονομήσει τό παιδί τῆς δούλης μου.
- Ὄχι. Θάσέκληρονομήσει τό δικό σου παιδί!
Τόν ἔπιασε ἀπό τό χέρι καί τόν ἔβγαλε ἔξω μέσα στή νύχτα.
- Κοίτα ψηλάκαί μέτρησε τ᾿ ἀστέρια, τοῦ εἶπε. Μπορεῖς νάτάμετρήσεις; Τόσο πολλοί καί ἀναρίθμητοι θάγίνουν καί οἱ ἀπόγονοί σου!
Καί πίστεψε ἀπόλυτα ὁ Ἄβραμ στά λόγια τοῦτα τοῦ Θεοῦ χωρίς κανένα δισταγμό. Κι αὐτή τήν Πίστη του τήν λογάριασε ὁ Θεός γιάμεγάλη ἀρετή, ὥστε νάτόν ἀμείψει. Καί τόν ἄμειψε. ῎Εστω κι ἄν πέρασαν πολλάἀκόμα χρόνια, γιάνάδοκιμαστεῖ καί νάλάμψει ἀκόμα πιό πολύ ἡ Πίστη, ἡ ἐμπιστοσύνη καί ἡ ἀγάπη του στό Θεό.
῏Ηταν 99 ἐτῶν ὁ Ἄβραμ καί ἡ Σάρα, 90 ἐτῶν! Κάθε ἀνθρώπινη ἐλπίδα γιά νά ἀποκτήσουν παιδί εἶχε ἐκλείψει πιά! Νάὅμως πού ὁ Θεός συνεχίζει νάὑπόσχεται καί νά δοκιμάζει τήν πίστη Του.
- Ἄβραμ, τοῦ φώναξε. «Ἐγώ εἰμί ὁ Θεός σου»! Προσπάθησε νά εὐαρεστεῖς σέμένα πάντα καί νάεἶσαι ἄμεμπτος (Γεν. ιζ´ 1). Καί ἐγώ δέν θάπαραβλέψω τήν τόση ἀρετή σου. Θά ὑπογράψω Διαθήκη ἀνάμεσα σέμένα καί σέσένα, ὅτι θάπληθύνω πολύ τούς ἀπογόνους
 

 
σου.
 

῎Επεσε ὁ Ἄβραμ καί προσκύνησε τόν Κύριο! Καί Ἐκεῖνος συνέχισε·
- Γι᾿ αὐτό ἀπό τώρα, δέν θάσέλένε Ἄβραμ, ἀλλά«Ἀβραάμ», πού σημαίνει «Πατέρας
 
πολλῶν Ἐθνῶν»... καί πολλοί βασιλιάδες θάγεννηθοῦν ἀπό σένα!... Καί τό ὄνομα τῆς γυναίκας σου, «Σάρα» θάγίνει «Σάρρα» (πριγκίπισσα πολλῶν). Καί θάτήν εὐλογήσω, νάγεννήσει γιό πού θάγεννηθοῦν ἀπ᾿ αὐτόν ῎Εθνη καί Βασιλιάδες!... Θάτοῦ δώσετε τό ὄνομα ᾿Ισαάκ καί ἡ Διαθήκη μου μαζί του (οἱ ὑποσχέσεις) θάεἶναι αἰώνια. Θάεἶμαι γι’ Αὐτόν καί τούς ἀπογόνους του ὁ αἰώνιος καί δυνατός Θεός καί ὑπερασπιστής τους.
῎Επεσε πάλι ὁ Ἀβραάμ μέπίστη καί εὐγνωμοσύνη καί προσκύνησε τόν Κύριο.

Ἡ φιλοξενία τῶν Ἀγγέλων! Ὁ ᾿Ισαάκ.
Καί νά! μιά μέρα, ἄλλη θαυμαστή ἀποκάλυψη στόν Ἀβραάμ! Τρεῖς νέοι ἄνδρες τόν ἐπισκέπτονται, τόσο φωτεινοί, σάν Ἄγγελοι! Καί ἐνῶ ὁ Ἀβραάμ καί ἡ Σάρρα μέπροθυμία καί χαρά μεγάλη τούς φιλοξενοῦν, ἐκεῖνοι, πού -ὅπως μᾶς ἐξηγοῦν οἱ ἱεροί ἑρμηνευτές- δέν ἦταν ἄλλοι ἀπό τόν ῎Ιδιο τόν Θεό στάΤρία Πρόσωπα τῆς Ἁγίας Τριάδος, τούς ἐπιβεβαιώνουν τίς θεϊκές ὑποσχέσεις.
- Ἡ Σάρρα σέἕνα ἀκριβῶς χρόνο θάἔχει ἀποκτήσει τό παιδί πού τόσο λαχταροῦσε! Ἡ
Σάρρα πιό πέρα, γέλασε μόνη της. Τῆς φάνηκε ἀπίστευτο!
Ἀλλάὑπάρχει κάτι ἀδύνατο στό Θεό; «Μή ἀδυνατήσει παράτῷ Θεῷ ρῆμα»; (Γεν. ιη’ 14). Καί πραγματικά· ὅλα ἔγιναν σύμφωνα μέτίς ὑποσχέσεις τοῦ Θεοῦ, ἔστω καί ἄν ὁ Ἀβραάμ καί ἡ Σάρρα ἦταν πιάἑκατόχρονοι γέροντες! Σέἕνα χρόνο ὁ χαριτωμένος μικρός ᾿Ισαάκ, εἶχε φέρει τή χαρά, στούς δοκιμασμένους ἀλλάπιστούς καί ἐνάρετους γονεῖς του!
῎Ισως, ξέρετε τή συνέχεια αὐτῆς τῆς ἱστορίας. ῎Ισως δέν σᾶς εἶναι ἄγνωστη ἡ νέα δοκιμασία τῆς Πίστης τοῦ Ἀβραάμ, ὅταν;...
- ῞Οταν τοῦ ζήτησε ὁ Θεός,... τό μονάκριβο αὐτό παιδί τῶν ὑποσχέσεών του,... νάτό... σφάξει! Νάτοῦ τό προσφέρει θυσία!..
- ῾Υπήκουσε τότε; ῾Υπήκουσε! Ἡ ὑπακοή στό Θεό δέν ἔχει ἐξαιρέσεις!
- Τί ἔγινε ὅμως μ᾿ αὐτή τή θυσία; Καί πῶς ὁ Θεός ἄμειψε τήν πίστη καί τήν ὑπακοή τόσο τοῦ πατέρα - Ἀβραάμ, ὅσο καί τοῦ ἐκλεκτοῦ ἐκείνου καί ὑπάκουου παιδιοῦ;...
Αὐτό θάτό δοῦμε ἄλλη φορά...

Γ´. Επεξεργασία

Ο Θεός δωσε στόν Ἀβραάμ ἀπό τήν ἀρχή ὅλες τίς εὐλογίες; ῎Οχι. Καί γιατί λέτε
ὅτι τό ἔκανε αὐτό;
- Γιά νά δοκιμάσει τήν πίστη του καί τήν ἀγάπη του πρός τόν Θεό. Πῶς;
Τοῦ ζητοῦσε ὑπακοή ἐνῶ δέν πραγματοποιοῦσε ἀκόμα τίς ὑποσχέσεις Του.
῎Επειτα δοκίμασε τήν ἐμπιστοσύνη του. Τά ὅσα τοῦ ζητοῦσε νάκάνει ἦταν τολμηρά καί δύσκολα. Ἐπίσης μέτή «Διαθήκη» πού ἔκανε μαζί του, τοῦ ἔδειξε ὅτι ναί μέν θά ἦταν Θεός του, θάτόν ἀγαποῦσε καί θάτόν εὐλογοῦσε, ὅμως, θάὄφειλε ὁ ἴδιος καί οἱ ἀπόγονοί του νάσέβονται καί νάὑπακοῦνε στίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ.

Σέμᾶς, παιδιά, σήμερα μιλάει ὁ Θεός; Μᾶς φανερώνει τό θέλημάΤου;
Μᾶς τό φανερώνει! Μέποιούς τρόπους;

    Πρῶτ᾿ ἀπ᾿ ὅλα, μέτό Θεῖο Του λόγο, πού οἱ ῞Αγιοι Ἀπόστολοι μᾶς διέσωσαν στήν Καινή Διαθήκη.
    Τί ἄλλο κάνουν καί τάὡραῖα χριστιανικάβιβλία;
    Ὁ ἱεροκήρυκας στήν Ἐκκλησία μας!
 

    Τό Κατηχητικό μας!
    Οἱ συμβουλές ἐκείνων πού ἀγαποῦν τό Θεό!
    Ἡ φωνή Του μέσα μας!
Καί σέ μᾶς σήμερα ὁ Θεός ὑπόσχεται: τή χαράκαί τήν εἰρήνη, τή χάρη τοῦ
῾Αγίου Πνεύματος! Τήν προστασία καί τήν εὐλογία Του! Τή δύναμη γιάτή νίκη στούς ἀγῶνες μας!     Τήν αἰώνια δόξα τῆς Βασιλείας Του!...
῞Ομως μέποιάπροϋπόθεση; ΝάΤοῦ προσφέρουμε καί μεῖς τίς ἀρετές τοῦ Ἀβραάμ μαζί τήν εὐγνωμοσύνη μας. Τί ἔκανε ὁ Ἀβραάμ κάθε φοράμετάτή φανέρωση τοῦ Θεοῦ; ῞Υψωνε Θυσιαστήριο, γιά νά Τόν εὐχαριστήσει. Ἐμεῖς; Ποῦ καί πῶς θά Τόν εὐχαριστήσουμε;
- Στήν Ἐκκλησία μας, μέτή Θεία Λατρεία. Μέτήν προσευχή μας. Μέτήν ἁγνή
ζωή μας καί τούς ὕμνους μας.
Ποιό δίδαγμα μᾶς δίνει λοιπόν μέ τήν ἁγία ζωή του ὁ Ἀβραάμ;

Σύνθημα:
Ὁ Θεός εὐλογεῖ ἐκείνους πού Τόν ἀγαποῦν
καί Τόν ὑπακοῦνε!

Παιχνίδι: Χωρίζουμε τα παιδιά σε δύο ομάδες και οριοθετούμε την περιοχή κάθε ομάδας. Βάζουμε στη μέση ένα μπαλάκι του πινγκ πονγκ. Τα παιδιά φυσώντας το μπαλάκι (χωρίς καθόλου να χρησιμοποιούν χέρια) προσπαθούν να το διώξουν προς την περιοχή της άλλης ομάδας.

ekklhsia 07

 

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Όλοι οι άνθρωποι ζητούν τη χαρά στη ζωή τους. Και την αναζητούν με διαφορετικούς τρόπους: Άλλοι συγκεντρώνουν χρήματα, καθώς θεωρούν ότι αυτά θα τους προσφέρουν μια άνετη, ξενοιαστεί, χαρούμενη ζωή, άλλοι διασκεδάζουν, πίνουν και ξεφαντώνουν, καθώς θεωρούν ότι έτσι χαίρονται και ξενοιάζουν. Η χαρά όμως αυτή που νιώθουν είναι παροδική αφού γρήγορα φεύγει και αισθάνονται έτσι ένα κενό. Και το ερώτημα μένει αναπάντητο: Που θα βρούμε την αληθινή χαρά και την ευτυχία;...
Πρόσφατα δημοσιεύθηκε σ’ ένα περιοδικό η είδηση ότι «ένα από τα σπουδαιότερα  σχολεία της Βρετανίας, το Wellington College, ανακοίνωσε ότι εισήγαγε από τον Σεπτέμβριο του 2006 στο πρόγραμμά του τη “διδασκαλία της ευτυχίας”... Το μάθημα αυτό απευθύνεται σε μαθητές 14-16 ετών, θα γίνεται μια φορά την εβδομάδα και, μεταξύ άλλων, θα διδάσκονται την τέχνη της θετικής σκέψης, της στωικής αντιμετώπισης των πραγμάτων και της άντλησης ικανοποίησης από την καθημερινή ζωή... Η παραπάνω απόφαση του σχολείου βασίστηκε σε Πανεπιστημιακές έρευνες που λένε ότι όχι μόνο ήλθε η ώρα να αναζητήσουμε την ευτυχία αλλά και να τη διδάξουμε. Ήδη 100 πανεπιστήμια των ΗΠΑ κάνουν τέτοια μαθήματα...»
Ώστε λοιπόν ο δυτικός κόσμος ο οποίος χαρακτηρίζεται από τον υλικό πλούτο και την κοινωνική ευμάρεια έχει έλλειμμα ευτυχίας και προσπαθεί με ανθρώπινες τεχνικές και μεθόδους να κάνει τους ανθρώπους να ζουν ευτυχισμένοι! Ωστόσο η ευτυχία στη ζωή μας δεν εξαρτάται ούτε από την «θετική σκέψη» ούτε από όλα όσα λανσάρουν ως συνταγές οι «γκουρού της ευτυχίας» και οι «προπονητές ζωής» που έχουν γίνει μόδα στην Δύση. Η ευτυχία δεν μπορεί να βρίσκεται στα υλικά πράγματα, ούτε στις απολαύσεις, τις ψεύτικες χαρές της στιγμής και τις ηδονές, διότι όλα αυτά είναι προσωρινά και φθαρτά. Κάπου αλλού πρέπει να αναζητήσουμε την ευτυχία... Που;... Αυτό θα συζητήσουμε σήμερα.

 

ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ

Ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο για να είναι ευτυχισμένος. Και μάλιστα αιώνια ευτυχισμένος και μακάριος. Γι’ αυτό κι ο άνθρωπος έχει έμφυτο τον πόθο για χαρά και ευτυχία. Βέβαια μέσα στον παράδεισο οι πρωτόπλαστοι ζούσαν συνεχώς αυτήν την μακαριότητα, καθώς είχαν συνεχή επαφή με το Δημιουργό τους, την πηγή κάθε αγαθού.

•    Τι έγινε όμως μετά την πτώση;
Με την πτώση εισήλθε η αμαρτία στην ζωή του ανθρώπου και χώρισε τον άνθρωπο από  τον Θεό. Ακολούθησαν και άλλες δυσάρεστες συνέπειες όπως ο κόπος που έπρεπε να καταβάλλει ο άνθρωπος για να ζήσει, οι ασθένειες, ο θάνατος.
•    Η έμφυτη όμως ανάγκη του ανθρώπου για χαρά εξακολούθησε να υπάρχει...
Όντως ο άνθρωπος παρόλο που απομακρύνθηκε από την πηγή της πραγματικής και ολοκληρωτικής χαράς, τον Θεό και Πατερά του, άρχισε να ψάχνει υποκατάστατα αυτής. Για αυτό άλλωστε βλέπουμε το σύγχρονο άνθρωπο που είναι μακριά από το Θεό να ψάχνει παντού για τη χαρά χωρίς όμως να μπορεί να ικανοποιηθεί. Έτσι φτάνουμε να βλέπουμε και στην εποχή μας ότι αρκετοί συνάνθρωποι μας καταλήγουν στο ποτό, στα ναρκωτικά (παραισθήσεις-ψεύτικοςς κόσμος), η άλλες ψεύτικες χαρές που τους οδηγούν τελικά στην κατάθλιψη η ακόμη και στην αυτοκτονία. Στο δυτικό κόσμο τα τελευταία χρόνια έχουν αυξηθεί πολύ αυτά τα κρούσματα. Τώρα δε με την οικονομική κρίση τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα.
Η αλήθεια είναι ότι μόνο κοντά στον Θεό, μέσα από την ζωή της Εκκλησίας μπορούμε να βρούμε την πραγματική χαρά.
•    Τι μας κάνει όμως να πιστεύουμε ότι η Εκκλησία προσφέρει την αληθινή χαρά;
Ας δούμε πρακτικά πως η ζωή που προτείνει η Εκκλησία στο σύγχρονο άνθρωπο γίνεται πηγή χαράς και ειρήνης εσωτερικής.
•    Η ταπείνωση βοηθά τον άνθρωπο να μην ενοχλείται, να μη μαλώνει, να μην προσβάλλεται, άρα να διάγει βίο πολύ πιο χαρούμενο. Αν συγχωρούμε, αγαπούμε μπορούμε πολύ πιο εύκολα να συμβιώσουμε χαρούμενα. Δεν αγωνιούμε για το πως θα γίνουμε πρώτοι ούτε στενοχωριόμαστε διότι κάναμε κάποιο λάθος και φανήκαμε κατώτεροι από κάποιον άλλον
•    Η άφεση των αμαρτιών στην Ιερά Εξομολόγηση ελαφραίνει τον άνθρωπο και τον απαλλάσσει από τύψεις και βάρη που κουβαλάει και τον βαραίνουν.
•    Η τήρηση των εντολών του Θεού, δεν δεσμεύει αλλά απελευθερώνει τον άνθρωπο από τη δουλεία των παθών, την επιρροή του κόσμου και την κυριαρχία του διαβόλου. Είναι τραγικό να μην μπορεί κάποιος να απαλλαγεί από τα πάθη του, τις αμαρτωλές συνήθειες, τις κοσμικές επιδράσεις. Η χριστιανική ζωή είναι η ζωή της κατ ἐξοχήν ελευθερίας. Απαλάσσει τον άνθρωπο  από την τυραννία των παθών και του χαρίζει πλούσια καρποφορία σε έργα αρετής και αγιασμού (Ρωμ. ς 22).
•    Η επικοινωνία με τους αδελφούς-συναθλητές μας. Πόσο πολύ ενισχυτικό είναι να γνωρίζουμε ότι κι ο δικός μας αγώνας αποτελεί ένα μικρό κρίκο στην αλυσίδα μεγάλων αθλητών του πνεύματος, όπως ήταν οι άγιοι, οι μάρτυρες, οι όσιοι, οι ασκητές... «μια ψυχή συναθλούντες» (Φιλ. α’ 27). Πόσο θάρρος και δύναμη παίρνουμε στον αγώνα μας όταν βρισκόμαστε μαζί με άλλους νέους που έχουν τα ίδια φρονήματα, το ίδιο πιστεύω! «Σύμψυχοι, το εν φρονούντες» (Φιλ. β’ 2)!
•    Η εμπιστοσύνη στο Θεό, μας απαλλάσσει από το άγχος και την αγωνία που κυριολεκτικά κατακλύζουν το σύγχρονο άνθρωπο. Στον αγώνα μας δεν είμαστε μόνοι. Δίπλα μας στέκει ο Χριστός. Όταν λοιπόν αποθέτουμε την ψυχή μας, τις υποθέσεις μας και τα προβλήματά μας με εμπιστοσύνη στα παντοδύναμα χέρια Του, όλα αρχίζουν και αλλάζουν... Όταν προσευχόμαστε με καθαρή καρδιά, αγαπούμε ειλικρινά τον αδελφό μας, συμμετέχουμε στα Μυστήρια της Εκκλησίας μας, τότε όλα μεταμορφώνονται και λάμπουν. Η χριστιανική ζωή και ο πνευματικός αγώνας γίνονται πανηγύρι και η καρδιά μας πλημμυρίζει από τη χάρη και τη χαρά του Χριστού!
Όλα αυτά που προαναφέραμε αποδεικνύουν γιατί ο άνθρωπος που πιστεύει στο Θεό και εμπιστεύεται σε αυτόν τη ζωή του έχει περισσότερες προϋποθέσεις για να ζήσει μια χαρούμενη ζωή. Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε και τη χάρη που δίνει ο Χριστός στους πιστούς που ζούν ενωμένοι μαζί Του. Αυτή η θεία χάρη είναι που προσφέρει τελικά τη χαρά στον άνθρωπο, τον  κάνει να μην αποζητά τίποτε άλλο.
Ο νεοφανής Άγιος της εκκλησιάς μας, Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης, έλεγε χαρακτηριστικά ότι «ο Χριστός είναι το παν. Από εκεί πηγάζει η χαρά. Όταν βρούμε το Χριστό, δε θέλουμε τίποτε άλλο, ησυχάζουμε. Είμαστε ειρηνικοί, χαρούμενοι, γεμάτοι. Δεν υπάρχει ούτε μελαγχολία, ούτε αρρώστια, ούτε πίεση, ούτε άγχος, ούτε κατήφεια, ούτε κόλαση. Ο έρωτας προς το Χριστό είναι  κάτι άλλο. Δεν έχει τέλος, δεν έχει χορτασμό. Δίνει ζωή, δίνει σθένος, δίνει υγεία…. Πρέπει να είμαστε με το Χριστό, να αγαπήσουμε το Χριστό και τότε η χαρά θα είναι αναφαίρετη. Αυτό θέλει ο Χριστός, να μας γεμίζει από χαρά, διότι είναι η πηγή της χαράς. Αυτή η χαρά είναι δώρο του Χριστό...»

Πως εκδηλώνεται η χαρά στη ζωή της εκκλησιάς;
Με τις γιορτές. Αν δούμε το ημερολόγιο θα δούμε ότι κάθε μέρα είναι και μια γιορτή. Ο καθένας από εμάς έχει κάποιο όνομα που το γιορτάζει στη μνήμη κάποιου Αγίου ή σε άλλη μεγάλη εορτή του Χριστού ή της Παναγίας. Είναι χαρακτηριστικό πως εκδηλώνει η Εκκλησία τη χαρά της στις γιορτές: Με ψαλμωδίες και ύμνους, εγκωμιαστικούς λόγους, με πανηγυρικές τελετές (π.χ. αρτοκλασία και «χορός» γύρω από τους άρτους), με κατάλυση της νηστείας, κωδωνοκρουσίες, πολυελέους κλπ. Και το κυριότερο: με την Θεία Λειτουργία που είναι φανέρωση της Βασιλείας του Θεού.
Όλα αυτά είναι εκφράσεις χαράς στη λατρευτική ζωή της Εκκλησίας. Για να μπορέσουμε όμως να νιώσουμε αυτό που προσπαθεί η Εκκλησία να μας δώσει, πρέπει ουσιαστικά και όχι τυπικά να μετέχουμε στα μυστήρια και τη λατρεία της. Για την συμμετοχή μας όμως στη Θεία Λατρεία θα μιλήσουμε σε άλλη συνάντηση.

 

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Μερικοί νέοι φέρνουν ως επιχείρημα για την απόσταση που κρατούν από τη ζωή της Εκκλησίας το γεγονός ότι αυτοί θέλουν να χαρούν τη ζωή, ενώ η Εκκλησία με τους κανόνες και  τους περιορισμούς της τους αφαιρεί τάχα αυτήν τη δυνατότητα. Νομίζουν ότι το να ακολουθεί κανείς τη χριστιανική ζωή είναι κάτι εξαιρετικά δύσκολο, κουραστικό και καταπιεστικό.  Πόσο λάθος κάνουν!
Διότι πράγματι, είναι αγώνας η χριστιανική ζωή αλλά είναι ωραίος αγώνας! Η εν Χριστώ ζωή δεν είναι στέρηση και περιορισμός είναι χαρά, ειρήνη και ελευθερία! Ο ίδιος ο Κύριος Ιησούς Χριστός μάς διαβεβαιώνει ότι κάθε άνθρωπος κοντά Του θα βρει ειρήνη και ανάπαυση: «Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι, κἀγὼ ἀναπαύσω ὑμᾶς. ἄρατε τὸν ζυγόν μου ἐφ᾿ ὑμᾶς ... καὶ εὑρήσετε ἀνάπαυσιν ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν· ὁ γὰρ ζυγός μου χρηστὸς καὶ τὸ φορτίον μου ἐλαφρόν ἐστιν» (Ματθ. ια’ 28-30). Ελάτε κοντά μου όσοι είστε κουρασμένοι και αποκαμωμένοι κι εγώ θα σας αναπαύσω. Αναλάβετε τον ζυγό της χριστιανικής ζωής ... και θα βρείτε ανάπαυση στις ψυχές σας. Διότι είναι ελαφρός ο ζυγός αυτός και το φορτίο που σας καλώ να σηκώσετε.
Όποιος δεν το πιστεύει αρκεί να το δοκιμάσει!

 

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Η χριστιανική ζωή είναι χαρά και ειρήνη!

 

imml neothtas 01

ΓΡΑΦΕΙΟ ΝΕΟΤΗΤΟΣ
(t): + 30 210 66 32 687 (εσωτερικό 138)
(f): + 30 210 60 25 101
(e
): neotita@imml.gr
Θουκυδίδου 6 & Βυζαντίου
Τ.Θ. 1,
Τ.Κ. 19004, Σπάτα Αττικής
Αθήνα‚ Ελλάδα

moses erythra thalassa 01

 

Α´. Μικρή εἰσαγωγή

α) Μεγάλα γεγονότα περίμεναν τήν Αἴγυπτο! ῾Ο ἐρχομός τοῦ Μωυσῆ, θά τήν ἀναστάτωνε ἀπ᾿ ἄκρη σ᾿ ἄκρη. Οι Ισραηλίτες ετοιμάζονται να  φύγουν.
Το πείσμα του Φαραώ όμως δεν τους αφήνει... Γι' αυτό ο Θεός επέτρεψε κάποιες τιμωρίες στους Αιγυπτίους.
᾿Αποφάσισε τέλος, νά ὑποχωρήσει ὁ  Τύραννος!
῞Ως τώρα κρατοῦσε ἐγωιστικά τήν ἄμυνά του. Τί δύναμη μπορεῖ νά ἔχει ὁ Θεός ἑνός σκλάβου λαοῦ; ἔλεγε περιφρονητικά. ᾿Ενῶ, ὁ πρᾶος Μωυσῆς εἶχε πολύ προσπαθήσει νά τοῦ φέρει τή σκέψη πρός τόν Δυνατό Θεό, καί νά γλυτώσει ἡ Χώρα του ἀπό τόσα  δεινά.
—Φύγετε! φύγετε! φωνάζει τώρα! Καί ὁ λαός, ὕστερα ἀπό τετρακόσια τριάντα  χρόνια ξεκινᾶ μέ χαρά γιά τή γῆ πού ὁ Θεός ἔταξε στούς προγόνους του. Μ᾿ αὐτή τήν ῾Ιστορία θ᾿ ἀσχοληθοῦμε σήμερα. Τήν «῎Εξοδο», ὅπως λέγεται, τῶν ᾿Ισραηλιτῶν ἀπό τήν  Αἴγυπτο.

῾Η «῎Εξοδος» (᾿Εξ. ιγ´ ιε´)
α) Μεγαλειῶδες ξεκίνημα! ῾Ο Μωυσῆς εἶναι τώρα ὁ ἄνθρωπος πού τούς μεταφέρει τίς ὁδηγίες τοῦ Θεοῦ. ῾Ο θεοκίνητος ὁδηγός τους «Καί ἐλάλησε Μωυσῆς τοῖς υἱοῖς ᾿Ισραήλ, κατά πάντα ὅσα ἐνετείλατο Κύριος...»).
Κρατάει στά χέρια του τά ὀστά τοῦ προπάτορά τους ᾿Ιωσήφ γιά νά τά μεταφέρει στήν πατρική γῆ. ῞Ολοι τόν ἀκολουθοῦν μέ ὕμνους καί δοξολογίες στόν Κύριο. Εἶναι ὁ λαός τοῦ  Θεοῦ! Σέ Κεῖνον ἐμπιστεύεται τήν πορεία του μέσα στό ἄγνωστο. Καί νά τό πρῶτο δεῖγμα τῆς θεϊκῆς παρουσίας! «῾Ο δέ Θεός ἡγεῖτο αὐτῶν»! Πήγαινε μπροστά ῾Οδηγός  τους,  στήλη  νεφέλης, φωτεινῆς τή νύχτα, σκιερῆς καί δροσερῆς τήν ἡμέρα. Τούς ἔχει κι ὅλας ὁδηγήσει μπροστά στήν ᾿Ερυθρά θάλασσα!
β) ᾿Αλλά! Τί εἶναι αὐτό πού τούς ταράζει  ξαφνικά;
- Οἱ Αἰγύπτιοι! Μᾶς κυνηγοῦν οἱ Αἰγύπτιοι. Σύννεφο ἡ σκόνη ἀπ᾿ τό ποδοβολητό στρατοῦ καί ἱππικοῦ! Κρότοι ἀπό τ᾿ ἅρματα! ῎Αγρια ἀστράφτουν στόν ἥλιο τά ὅπλα τους! ῾Ορμή ἄγριων θηρίων κατά πάνω τους!Τί ἔχει συμβεῖ; ῾Ο Φαραώ ἄλλαξε γνώμη καί θέλει νά τούς γυρίσει πίσω!...
Τί θά κάνουν τώρα; Τρομάζουν! Φωνάζουν! Χαμός στόν καταυλισμό! Μά νά! Κάποιος μιλάει.
 

«Εἶπε δέ Μωυσῆς πρός τό λαό»· —῎Εχετε θάρρος. Μήν  τρομοκρατεῖσθε.  Σταθεῖτε  γενναῖοι. Καί θά δεῖτε, πῶς θά μᾶς σώσει σήμερα ὁ Κύριος! Τούς Αἰγυπτίους πού  μᾶς  κυνηγοῦν, δέν θά τούς ξαναδεῖτε. ῾Ο Κύριος θά μᾶς ὑπερασπιστεῖ.  ῾Ησυχᾶστε»!
Καί στάθηκε ὁ Μωυσῆς σέ θέση πού νά τόν βλέπουν ὅλοι, ὄρθιος καί ἀκίνητος. ῎Αγαλμα, λές! Καί μέ κλειστά τά χείλη! Μόνο τά μάτια εἶχε ὑψωμένα στόν οὐρανό! Κανείς δέν ἄκουσε τή μυστική προσευχή, πού συγκλόνιζε τήν καρδιά του. Μόνον ᾿Εκεῖνος, πού Μόνος ἀκούει τίς ἀμίλητες προσευχές τῶν παιδιῶν Του.
Καί εἶπε στό Μωυσῆ ὁ  Καρδιογνώστης.
- «Τί βοᾷς πρός με»; Τί μοῦ ζητᾶς μέ τόση δύναμη φωνῆς! Δῶσε ἐντολή στό λαό νά προχωρήσει! Σήκωσε τό ραβδί σου καί χτύπα τή θάλασσα πού σᾶς φράζει τό  δρόμο.  Καί  δρόμος σας, θά γίνει ἡ θάλασσα!
γ) Κι ἀμέσως, ἡ φωτεινή στήλη πού τούς ὁδηγοῦσε, πῆγε καί στήθηκε ἀνάμεσα στά δύο στρατόπεδα. ῾Η μεριά της πρός τούς Αἰγυπτίους στέλνει σκοτάδι βαθύ· κατασκότεινη νύχτα! Τούς ἀκινητοποιεῖ! ῾Η μεριά της πρός τούς ᾿Ισραηλίτες, χύνει φῶς! ῾Ολόλαμπρη μέρα! ῾Ο Μωυσῆς ὑψώνει τό χέρι καί μέ τό ραβδί του χτυπᾶ τά νερά. Τί θαῦμα! ῾Η θάλασσα, σχίσθηκε στά δύο! Τά νερά της τραβιοῦνται καί ὑψώνονται δεξιά - ἀριστερά σέ ὑδάτινα τείχη. ῾Ο πυθμένας τῆς θάλασσας φάνηκε κι ἔγινε δρόμος πλατύς καί μακρύς, 8-10 χιλιόμετρα! ᾿Αέρας φυσάει καί στεγνώνει τό δρόμο. ῾Ο λαός, σπρωγμένος ἀπό μιά δύναμη ἐσωτερική, ὁρμᾶ, προχωρεῖ καί περνᾶ, ψέλνοντας ὕμνους στόν  Κύριο! Θαλασσινό  περιβόλι  τοῦ βυθοῦ,  ἔμοιαζε ὁ δρόμος πού περνοῦσαν· μᾶς πληροφορεῖ τό βιβλίο «Σοφία Σολομῶντος»! Χλοερό καί πανέμορφο! Κοντεύουν νά περάσουν ὅλοι.
δ) Καί νά πού τώρα, διαλύεται τό σκοτάδι στό στρατόπεδο τοῦ  Φαραώ.
- ᾿Εμπρός! ἐπάνω τους! ἀκούγεται ἡ φωνή του! ῾Ορμῆστε, καταδιῶξτε τους. ῎Αλογα καί ἅρματα ὁρμοῦν στόν ὄμορφο ἐκεῖνο δρόμο. Οἱ λόγχες ἀστράφτουν. Τρέχουν! Σέ λίγο τούς φθάνουν· θά βρίσκονται στά χέρια τους καί πάλι αἰχμάλωτοι, οἱ  ᾿Ισραηλίτες!
Φυσοῦν ἐκδίκηση καί χαλασμό οἱ διῶκτες, ὅταν ξάφνου, ἐκτυφλωτική ξαστράφτει μπρός τους ἡ νεφέλη, σάν μάτι τοῦ Θεοῦ! Ταράζονται! Τρόμος καί φόβος τούς συγκλονίζει! Τέτοια ταραχή, πού μπερδεύονται τ᾿ ἅρματα, οἱ ἄξονες, καί πέφτουν ὁ ἕνας ἐπάνω στόν   ἄλλο!
- «Φύγωμεν»! φωνάζουν. Μακριά ἀπό τούς ᾿Ισραηλίτες· γιατί ὁ ῎Ιδιος ὁ Θεός μᾶς πολεμᾶ γιά χάρη τους!... Καί ὁ Μωυσῆς, μέ ἐντολή τοῦ Θεοῦ, ξαναχτυπᾶ τή θάλασσα. Τότε ἔγινε τό μεγάλο κακό! Τά ὑψωμένα στά πλάγια τοῦ δρόμου νερά ξεσποῦν ἀπότομα, πέφτουν μέ ὁρμή, καί σκεπάζουν ἀφρισμένα τό θαλάσσιο ἐκεῖνο δρόμο! Θάβουν καί πνίγουν ἅρματα καί ἁρματηλάτες, ἄλογα καί ἀναβάτες τοῦ Φαραώ! Κανείς δέν ἐγλύτωσε. ῾Ο Κύριος, εἶχε ἀμείψει τήν πίστη καί τήν ὑπακοή τοῦ δούλου του Μωυσῆ. Εἶχε σώσει καί πάλι μέ θαῦμα τό λαό Του! Καί  ἡ  ψυχή τοῦ  λαοῦ,  πλημμυρᾶ  ἀπό θαυμασμό καί  δοξολογία  στόν  Κύριο!  Θαυμασμό   καί ἐμπιστοσύνη στόν ἐκλεκτό Του δοῦλο Μωυσῆ, πού τοῦ ἐχάρισε ᾿Αρχηγό!
ε) ῾Ο ρόλος, ὅμως τοῦ Θεοσεβοῦς Μωυσῆ, σάν ἀρχηγοῦ λαοῦ δέν ἐτελείωσε. Πρέπει νά  τούς διδάξει καί τήν εὐγνωμοσύνη πρός τόν Σωτήρα τους Κύριο. Γι᾿ αὐτό τώρα ἡ προσευχή του δέν γίνεται μέ χείλη κλειστά. Δέν βοᾶ τήν εὐχαριστία του πρός τόν Θεό του ἀλάλητα. Τώρα ξεσπᾶ σέ ὕμνο νικητήριας δοξολογίας, πού μόνος του, σάν θεόπνευστος ποιητής, συνθέτει.  Εἶναι τό ἀρχαιότερο ἆσμα πού ξέρουμε. Γνωστό ὡς «᾿Ωδή Μωυσέως» (Πρώτη στίς ἐννέα ὠδές τῆς ὑμνογραφίας μας). Τό ἆσμα στούς ἄνδρες διευθύνει ὁ ἴδιος ὁ Μωυσῆς· καί στίς γυναῖκες,     ἡ ἀδελφή του Μαριάμ. Μέ συνοδεία ὀργάνων καί τυμπάνων, ὅπως συνήθιζαν τότε. Μεγάλη ἡ σημασία αὐτοῦ τοῦ ὕμνου. Εἶσθε μικροί ὅμως, γιά νά τήν ἀναλύσουμε. Λίγους στίχους θά ἀναφέρουμε, γιατί μ᾿ αὐτούς κάθε Χριστιανός, μικρός καί μεγάλος, ἡ ᾿Εκκλησία μας ὁλόκληρη καί κάθε εὐσεβής λαός ἔχει χρέος νά δοξολογεῖ τόν Κύριο. ῎Υστερα ἀπό ὅλο τό ἱερό πανηγύρι τῆς δοξολογίας καί εὐχαριστίας στόν Κύριο, ὁ Μωυσῆς διατάζει τή συνέχιση τῆς πορείας. Εἶχαν ἀκόμη πολύ νά βαδίσουν καί πολλά θαυμάσια τοῦ Θεοῦ νά  δοῦν!...

 

Β´. Επεξεργασία
᾿Εντυπωσιακή καί θαυμαστή ἱστορία. Σέ ποιό σημεῖο της νά πρωτοσταθοῦμε; Μᾶς δίνει τόσα μηνύματα, ἄν καί πέρασαν ἀπό τότε 3.500  χρόνια!
῾Ο  Θεομάχος  Φαραώ,  ὄχι  ἁπλῶς  τίποτε  δέν  ἐπέτυχε  ἐμποδίζοντας  τήν  «῎Εξοδο»     τῶν
᾿Ισραηλιτῶν ἀπό τήν Αἴγυπτο, ἀλλά ἀντίθετα προκαλεῖ τή δίκαια τιμωρία τοῦ Θεοῦ στό λαό καί στό στρατό του. Ποιός μπόρεσε ποτέ, νά πολεμήσει νικηφόρα τόν  Θεό;
῾Ο λαός καί ὁ ἄνθρωπος πού ἐμπιστεύεται καί ὑπακούει στό Θεό ἔχει  πάντα  τήν  προστασία Του καί στίς ἀνθρωπίνως ἄλυτες δυσκολίες του. Τή φωτεινή  νεφέλη  στέλνει  ὁ  Θεός, μέρα - νύχτα σέ ὅλη τήν πορεία τῆς ζωῆς του ὁδηγό, σκεπαστή καί βοηθό του. Τί ἄλλο εἶναι ὁ φύλακάς μας ῎Αγγελος, ὁ θεῖος Του Νόμος, ἡ ᾿Εκκλησία  μας;
῾Η μορφή τοῦ Μωυσῆ, σάν Θεοδίδαχτου ὁδηγητῆ δέν ἀπουσιάζει ποτέ ἀπό τό λαό τοῦ Θεοῦ. ᾿Εκεῖνος «ὥρισε ποιμένας καί διδασκάλους εἰς τόν καταρτισμόν τῶν ἁγίων». Νά σεβόμαστε καί νά ὑπακοῦμε τόν πνευματικό μας, τούς ἱερεῖς καί κατηχητές μας, πού μᾶς ὁδηγοῦν στή «γῆ τῆς ᾿Επαγγελίας», τήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, σύμφωνα μέ τό θεῖο Του   λόγο.

 

Γ´. Γύρω ἀπό τό Σύνθημα
α) Πόσες σημαντικές γνώσεις μᾶς ἔδωσε ἡ σημερινή μας συζήτηση, ἀλλά καί σέ πόσες ὡραῖες σκέψεις καί μεγάλα μηνύματα ἄνοιξε τό νοῦ μας! Σάν ἡ φωτεινή νεφέλη νά ἦταν ἐδῶ  καί νά τόν φώτιζε!
Καί πρέπει νά ξέρετε παιδιά, ὅτι ἡ θαυμαστή διάβαση τῆς ᾿Ερυθρᾶς θάλασσας ἔχει καί σημασία συμβολική. ῞Οπως ἄλλωστε καί ὅλα τά γεγονότα τῆς Παλαιᾶς  Διαθήκης.
Τί ἔγινε τότε;  Οἱ  ᾿Ισραηλίτες  ζοῦσαν δυστυχισμένοι στή γῆ τῆς αἰχμαλωσίας, τήν   Αἴγυπτο.
 

Τί κάνει ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ; Στέλνει τόν Προφήτη Μωυσῆ καί τούς σώζει ἀπό τά δεινά τῆς σκλαβιᾶς. Ποῦ τούς ὁδηγεῖ; Στήν ἐλευθερία! Στή γῆ τήν προορισμένη γι᾿ αὐτούς, τήν εὐτυχισμένη καί πλούσια! Τή γῆ τῆς ᾿Επαγγελίας! Μέ ποιά ὅπλα γιά βοήθεια; Τή  φωτεινή νεφέλη καί τό θαυματουργό ραβδί!
—Καί ποιός εἶναι ὁ συμβολισμός σέ ὅλ᾿ αὐτά; Θά τόν  βροῦμε.
Στή σκλαβιά τῆς ἁμαρτίας βρίσκεται τό ἀνθρώπινο γένος. Κάθε ἄνθρωπος. Ποιόν στέλνει ὁ Οὐράνιος Πατέρας, ᾿Ελευθερωτή μας;
Τόν Κύριό μας ᾿Ιησοῦ Χριστό!
Ποῦ μᾶς ὁδηγεῖ; Στήν «ἐλευθερία τῶν τέκνων τοῦ Θεοῦ», λέει ὁ ᾿Απόστολος Παῦλος. Μᾶς λύνει ἀπό τή σκλαβιά τῆς ἁμαρτίας καί μᾶς φέρνει στή Βασιλεία τοῦ Οὐρανίου Πατέρα! Στή χαρά, στήν Εἰρήνη, στή δόξα τοῦ Θεοῦ. Καταλάβατε τίνος εἶναι σύμβολο ὁ Προφήτης Μωυσῆς; Τοῦ Λυτρωτῆ μας ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ! Σταυρό σχημάτισε στήν ᾿Ερυθρά Θάλασσα, χτυπώντας την ὁ Μωυσῆς  μέ τό θαυματουργό ραβδί του! Ποιό ὅπλο δυνατότερο, καί  πιό θαυματουργό, ἀπό   τόν Τίμιο Σταυρό τοῦ Κυρίου μας!...
γ) Σάν συμπέρασμα, παιδιά — καί ἄς τό καταλάβουν ὅποιοι σατανοκίνητοι «Φαραώ»  ζητᾶνε νά μᾶς αἰχμαλωτίσουν — ἡ μεγάλη εὐτυχία τῆς ζωῆς μας εἶναι, ὅτι ἀνήκουμε στό λαό  καί τήν οἰκογένεια τοῦ Θεοῦ! Τήν ᾿Εκκλησία  τοῦ Χριστοῦ  μας!  Οἱ ᾿Ισραηλίτες, ἀκολουθοῦσαν  μέ σιγουριά τό Μωυσῆ, πού τούς μετέφερε τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ. Μέ πόση ἐμπιστοσύνη χρειάζεται ν᾿ ἀκολουθοῦμε ἐμεῖς τό Χριστό! Εἶναι ὁ Μέγας καί  Μόνος  ᾿Ελευθερωτής  τῶν  ψυχῶν μας! Τοῦ ῎Εθνους μας! Τοῦ κόσμου ὅλου, ἀπό κάθε εἴδους δεσμά, πού ὁ Σατανᾶς ἐφευρίσκει νά μᾶς αἰχμαλωτίζει! ῾Ο Θριαμβευτής Χριστός δέν μᾶς ἀνοίγει μόνο ἕνα δρόμο στή θάλασσα τῶν δυσκολιῶν τῆς ζωῆς μας. Μᾶς παίρνει μαζί Του στό δρόμο πού ἑνώνει τή γῆ μέ  τόν Οὐρανό. Μᾶς δοξάζει στήν Αἰώνια γῆ τῆς ᾿Επαγγελίας Του, τή Βασιλεία  Του!

 

Σύνθημα:
Στή ζωή μέ ὁδηγεῖ ὁ Χριστός! Τί νά  φοβηθῶ;


Παιχνίδι - Γκολ
Παίρνουμε ένα χαρτόκουτο από χυμο και σε κάθε πλευρά του γράφουμε ένα νούμερο από το 1 ως το 6. Χωρίζουμε τα παιδιά σε δυο ομάδες και τους λέμε να προσπαθήσουν να βάλουν γκολ η μία ομάδα στην άλλη. Όταν μπει κάποιο γκολ κοιτάμε ποια πλευρά του χυμού φαίνεται και λέμε στη χαμένη ομάδα, να κάνει αντίστοιχα: 1 γύρο του γηπέδου, ή 2 λεπτά τρέξιμο, ή 3 σουτ από μπασκέτα κτλ.

 

imml neothtas 01

ΓΡΑΦΕΙΟ ΝΕΟΤΗΤΟΣ
(t): + 30 210 66 32 687 (εσωτερικό 138)
(f): + 30 210 60 25 101
(e
): neotita@imml.gr
Θουκυδίδου 6 & Βυζαντίου
Τ.Θ. 1,
Τ.Κ. 19004, Σπάτα Αττικής
Αθήνα‚ Ελλάδα

i synodos


Αριθμ. Πρωτ. 3788
Διεκπ 1835
Áθήνα 3ῃ Σεπτεμβρίου 2015

Ε Γ Κ Υ Κ Λ Ι Ο Σ  2 9 7 2

Πρός
Τούς Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτας
τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος

Σεβασμιώτατοι ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,

Ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, κατά τήν Συνεδρίαν Αὐτῆς τῆς 25ης μηνός Αὐγούστου ἐ.ἔ., ὥρισεν ὡς ἡμέραν ἐνάρξεως τῶν Μαθημάτων τῶν Κατηχητικῶν Σχολείων κατά τό τρέχον ἔτος τήν πρώτην Κυριακήν τοῦ μηνός Ὀκτωβρίου ἐ.ἔ. (ἤτοι τήν 4ην Ὀκτωβρίου 2015).

Ἡ ἐν λόγῳ ἡμερομηνία ἐνάρξεως τῶν Κατηχητικῶν Μαθημά-των ἐκρίθη κατάλληλος, τοῦτο μέν ἐν συσχετισμῷ πρός τήν ἔναρξιν τοῦ σχολικοῦ ἔτους, τοῦτο δέ ἐν τῇ πεποιθήσει ὅτι θέλει ἐξυπηρετήσει τάς διδακτικάς ἀνάγκας, τάς ὑπαγορευομένας ἐκ τοῦ κύκλου τῆς κατ᾿ ἔτος διδακτέας ὕλης.

Διά τήν κάλυψιν τῆς διδακτέας ὕλης τῆς ἐπιούσης Κατηχητικῆς Περιόδου (2015 – 2016), ἡ Ἱερά Σύνοδος γνωρίζει ὑμῖν ὅτι τίθενται εἰς τήν διάθεσιν ὑμῶν τά Κατηχητικά βοηθήματα τῆς Ἀποστολικῆς Διακονίας (δευτέρα σειρά μαθημάτων) :
α. Κατωτέρου: «Ο ΟΜΟΡΦΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ»
β. Μέσου: «ΠΗΓΕΣ ΖΩΗΣ»
γ. Ἀνωτέρου: «ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΘΕΟΣ»

Ταῦτα, ἐκτυπωθέντα μερίμνῃ τῆς Ἀποστολικῆς Διακονίας, τε-θήσονται εἰς τήν διάθεσιν τῶν Ἱερῶν Μητροπόλεων, ὡς καί παντός ἐνδιαφερομένου, πρός κάλυψιν τῶν κατηχητικῶν ἀναγκῶν.

Ὅθεν, παρακαλοῦμεν ὑμᾶς ὅπως, κατά τά ἀνωτέρω ἐκτεθέντα, μεριμνήσητε διά τήν παραγγελίαν τοῦ ἀναγκαίου ὑμῖν κατηχητικοῦ ὑλικοῦ πρός ἔγκαιρον διάθεσιν αὐτοῦ εἰς τά Κατηχητικά Σχολεῖα τῆς ὑμετέρας Θεοσώστου Ἐπαρχίας.

Πρός τούτοις, σημειωτέον ὅτι κατά τήν ἐπιοῦσαν Κατηχητικήν Περίοδον, σειρά κατηχητικῶν βοηθημάτων ὡς ἐπίσης καί βοηθητικόν κατηχητικόν ὑλικόν, θά εὑρίσκηται ἀνηρτημένον εἰς τήν ἠλεκτρονικήν ἱστοσελίδα τῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς Χριστιανικῆς Ἀγωγῆς τῆς Νεότητος www.catichisis.gr

Ἐμπιστευόμεθα εἰς τήν ἔμφρονα ποιμαντικήν κρίσιν τῶν ἑκα-σταχοῦ Σεβασμιωτάτων Ἱεραρχῶν τήν σκέψιν διά τήν σύναξιν τῶν παρ᾿ ἑκάστῃ Ἱερᾷ Μητροπόλει διακονούντων Κατηχητῶν καί Κατηχη-τριῶν εἰς ἁπάσας τάς βαθμίδας τοῦ Κατηχητικοῦ ἔργου, ὀλίγον πρό τῆς ἐνάρξεως τῶν Κατηχητικῶν Μαθημάτων, προκειμένου ἵνα δοθῶ-σιν ὁδηγίαι, ἐξετασθῶσι τυχόν προβλήματα καί ἀναζητηθῶσι τρόποι πληρεστέρας λειτουργίας τῶν Κατηχητικῶν Σχολείων.

Ἡ πνευματική οἰκοδομή τῶν νέων καί ἡ συνειδητή ἔνταξις αὐτῶν ἐν τῇ ζωῇ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τυγχάνει ἔργον σπουδαῖον καί σοβαρόν, διό καί παρακαλοῦμεν ὅπως καταβληθῇ πᾶσα δυνατή προσπάθεια διά τήν θεραπείαν καί τήν ἐν γένει προαγωγήν αὐτοῦ, ὡς ἄλλωστε, ἄχρι σήμερον πράττετε.

Ἐπί δέ τούτοις, κατασπαζόμενοι ὑμᾶς ἐν Κυρίῳ, διατελοῦμεν μετ' ἀγάπης.

† Ὁ Ἀθηνῶν Ι Ε Ρ Ω Ν Υ Μ Ο Σ, Πρόεδρος
† Ὁ Σταγῶν καί Μετεώρων Σεραφείμ
† Ὁ Περιστερίου Χρυσόστομος
† Ὁ Καλαβρύτων καί Αἰγιαλείας Ἀμβρόσιος
† Ὁ Τρίκκης καί Σταγῶν Ἀλέξιος
† Ὁ Καρπενησίου Νικόλαος
† Ὁ Μονεμβασίας καί Σπάρτης Εὐστάθιος
† Ὁ Λήμνου καί Ἁγίου Εὐστρατίου Ἱερόθεος
† Ὁ Γουμενίσσης, Ἀξιουπόλεως καί Πολυκάστρου Δημήτριος
† Ὁ Βεροίας, Ναούσης καί Καμπανίας Παντελεήμων
† Ὁ Διδυμοτείχου, Ὀρεστιάδος καί Σουφλίου Δαμασκηνός
† Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καί Κονίτσης Ἀνδρέας
† Ὁ Ξάνθης καί Περιθεωρίου Παντελεήμων

 

Ὁ Ἀρχιγραμματεύς

† Ὁ Μεθώνης Κλήμης

Δεν ξεχνώ

ΕΛΛΗΝΕΣ και ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ μποϊκοτάρετε τα προϊόντα εταιρειών που αφαιρούν…

Χριστιανική Εστία Λαμίας 03-10-2017

Οἱ μάσκες ἔπεσαν γιά ἀκόμα μιά φορά. Ἑταιρεῖες γνωστές στούς Ἕλληνες καταναλωτές ἀφαίρεσαν ἀπό τά...

Σύμφωνο Διαστροφικής Συμβίωσης

TIDEON 21-12-2015

Επιμένει να προκαλεί Θεό και ανθρώπους η ελληνική Κυβέρνηση, ψηφίζοντας στις 22 Δεκεμβρίου 2015 ως...

ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ: Δεν θα γίνω ευκολόπιστο θύμα!

Tideon 14-12-2015

Η Κυβέρνηση μας μίλησε για την «αναγκαιότητα» και για τα πλεονεκτήματα της «Κάρτας του Πολίτη»...

Η καταιγίδα των αντιδράσεων για το «αντιρατσιστικό»

TIDEON 27-08-2014

  Λαμβάνουν διαστάσεις καταιγισμού οι αντιδράσεις πλήθους φορέων και πολιτών για το λεγόμενο «αντιρατσιστικό» νομοσχέδιο το...

Δεν θα γίνω «δωρητής» οργάνων χωρίς να το θέλω! …

tideon.org 02-05-2013

  Kαταθέτουμε την αρνητική δήλωση μας προς τον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων (ΕΟΜ). Ο νόμος αφήνει πολλά...

Ποια είναι η λύση αν πλήρωσες «τσουχτερές» τιμές...

Tideon 31-12-2012

Ποια είναι η λύση αν πλήρωσες «τσουχτερές» τιμές στο Κυλικείο του Νοσοκομείου, του Αεροδρομίου, του...

Όχι, δεν θα φύγω

Νικόλαος Ἀνδρεαδάκης, ὁδηγός 03-04-2012

Εἶμαι νέος μὲ οἰκογένεια, ἔχω ὅλη τὴ ζωὴ μπροστά μου… Λόγῳ ἐπαγγέλματος ἔχω τὴ δυνατότητα...

ΜΝΗΜΟΝΙΟ: Δεν ξεχνώ αυτούς που παρέδωσαν αμετάκλητα και άνευ όρων…

tideon 07-11-2011

  ΜΝΗΜΟΝΙΟ: Δεν ξεχνώ αυτούς που παρέδωσαν αμετάκλητα και άνευ όρων την ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ και έκαναν...

ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΤΩΡΑ ...;

ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΤΩΡΑ ... 15-02-2011

   Κατάλαβες τώρα ... γιατί σε λέγανε «εθνικιστή» όταν έλεγες πως αγαπάς την Πατρίδα σου;    Για να...

Τώρα πια γνωρίζω τους 10 τρόπους που τα ΜΜΕ μου…

ΤΡΑΠΕΖΑ ΙΔΕΩΝ 25-12-2010

Τώρα πια γνωρίζω τους 10 τρόπους που τα ΜΜΕ μου κάνουν πλύση εγκεφάλου και πώς...